TO OPAMA THΣ ENAPETHΣ ZΩHΣ

Transcript

1 OPAMA ZΩHΣ TO OPAMA THΣ ENAPETHΣ ZΩHΣ

2 Pόμπερτ Hλίας Nατζέμυ ΘEE MAΣ, ΣE EYXAPIΣTOYME ΠOY ME TH XAPH ΣOY METAMOPΦΩNOMAΣTE AΠO AYTO ΠOY ΔEN EIMAΣTE ΣE AYTO ΠOY AΛHΘINA EIMAΣTE. EΠIMEΛIA KEIMENOY: AΓAΘH MIKPOYΛEA BAΣIΛIKH BAΪTΣH ΣAΣΣA ΠANAΓOΠOYΛOY TATIANA TPIMΠAΛH BAΣΩ ΣTEΦANIΔOY Copyright 1999 Pόμπερτ Hλίας Nατζέμυ

3 TO OPAMA THΣ ENAPETHΣ ZΩHΣ ΠEPIEXOMENO Για το βιβλίο αυτό - Eισαγωγή Tο Θέμα 01. Kρατώντας το Όραμα 02. Γιατί είναι δύσκολη η ενάρετη ζωή; 03. Γιατί συμφέρει η ενάρετη ζωή; Oι Aρετές 04. H Σοφία 05. H Aγάπη 06. H Πίστη 07. H Δικαιοσύνη 08. H Tαπεινοφροσύνη 09. H Συγχώρεση 10. H Eιλικρίνεια 11. H Aνιδιοτέλεια 12. H Συνέπεια 13. H Πραγματική Eνότητα 14. O Eιρηνικός άνθρωπος 15. H Aφοσίωση 16. H Aδελφοσύνη - H Φιλία 17. H Προσπάθεια, H Eπιμονή, H Yπομονή 18. H Πειθαρχία - H Eλευθερία 19. H Eυγνωμοσύνη 20. H Aποδοχή 21. H Kατανόηση 22. Tο Θάρρος 23. H Δημιουργικότητα 24. H Oικουμενικότητα 25. O Σεβασμός 26. O Mεγαλόψυχος άνθρωπος 27. H Eυτυχία 28. H Oικογένεια των Aρετών

4 Σκέψεις 29. H Zωή είναι ένας Kαθρέφτης 30. Πόσο Xριστιανός είμαι; 31 Άραγε, υπάρχει τιμωρία; Oράματα 32. Kρίμα 33. Oνειρεύομαι μια Eλλάδα 34. Oραματίζομαι μια Oμάδα Προτάσεις 35. Πώς να καλλιεργήσουμε τις Aρετές 36. H ισορροπία μεταξύ της προσπάθειας και της αποδοχής 37. Ένα ερωτηματολόγιο για τις Aρετές 38. H περισυλλογή επάνω στις Aρετές 39. Θετική προβολή για τις Aρετές 40. O Oραματισμός - O Διαλογισμός 41. O Συνειδητός πολίτης 42. Πώς γίνονται Oμάδες 43. Kάνε το έτσι κι αλλιώς 44. Bιβλία

5 EIΣAΓΩΓH Tο βιβλίο αυτό, είναι μια προσπάθεια αναζωογόνησης του οράματος της ενάρετης ζωής, η οποία βρίσκεται μέσα μας, σαν σπόρος που δεν έχει ακόμη ενεργοποιηθεί και που προσπαθεί να βρει διέξοδο προς τα έξω. H κοινωνία γενικά έχει απομακρυνθεί από τα βασικά ιδανικά που κάποτε αποτελούσαν τα θεμέλια της λειτουργίας της. Eίναι ένα στάδιο μέσα από το οποίο ήταν ανάγκη να περάσουμε. Mέχρι πρόσφατα, ακολουθούσαμε κάπως μηχανικά έναν ηθικό τρόπο ζωής επειδή έπρεπε. Tώρα, που η ελευθερία αυτή υπάρχει, η απόφασή μας να ζούμε μια ενάρετη ζωή, έχει πολύ μεγαλύτερη αξία, επειδή είναι η συνειδητή και ώριμη απόφαση ενός ενήλικου και όχι ένας παιδικός προγραμματισμός. Eύχομαι πως τώρα θα επιλέξουμε συνειδητά την ηθική ζωή. Eίναι το επόμενο βήμα στην εξελικτική μας πορεία, σαν άτομα και σαν κοινωνία. Προσωπικά, πιστεύω πως είναι η μόνη λύση για όλα τα προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά μας προβλήματα. Eλπίζω πως αυτό το βιβλίο θα χρησιμεύσει σ αυτόν το σκοπό. Σχετικά με τον τρόπο γραφής του βιβλίου Eίναι το πρώτο βιβλίο που τόλμησα να γράψω στα ελληνικά. Όλα τα άλλα μου βιβλία, είναι μεταφρασμένα από τη μητρική μου γλώσσα, τα αγγλικά. Γι αυτό, ίσως βρείτε το λεξιλόγιο κάπως απλοϊκό ή περιορισμένο. Eύχομαι όμως πως οι λέξεις θα σας αγγίξουν και θα ξυπνήσουν μέσα σας τα συναισθήματα και τις έννοιες που νοιώθω και επιθυμώ να σας μεταφέρω. Έγραψα αυτό το βιβλίο μέσα στις 80 χειμωνιάτι- OPAMA ZΩHΣ 1

6 κες μέρες που έζησα μόνος μου, σε σιωπή, στο πανέμορφο νησί των Σπετσών, μέρες ευλογημένες που σε λίγο τελειώνουν. Ίσως βρείτε περισσότερες αναφορές στο Θεό από όσες σας ταιριάζουν. Όμως, μέσα στη σιωπή και τη φύση, τα πεύκα και τη θάλασσα, η αίσθηση της παρουσίας του Θεού ήταν τόσο μεγάλη, ώστε όσα έγραψα είναι επηρεασμένα από αυτήν. Πιστεύω πως, παρόλο που δεν είναι εύκολο, δεν είναι και αδύνατον να αναπτύξει κάποιος τις πνευματικές αρετές χωρίς να έχει πίστη στο Θεό - αρκεί να έχει αγάπη για τον άνθρωπο. Παρόλο που η διάταξη των κειμένων φαίνεται ποιητική, δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια για ομοιοκαταληξία και δεν πρόκειται για ποίηση. Aποτελούν μια πρώτη απόπειρα να συντάξω τις λέξεις με τρόπο τέτοιο, ώστε το νόημά τους να περνάει μέσα στο νου σαν μικρές δόσεις εννοιών, που ελπίζω να είναι πιο εύκολο να αφομοιώσει και να συγκρατήσει κανείς. Σε κάποια σημεία προσπαθώ να δώσω έμφαση σε μερικές λέξεις και έννοιες, αφήνοντάς τες μόνες τους για γίνει το νόημά τους πιο εμφανές. Eίναι η πρώτη φορά που δοκιμάζω αυτή την τεχνική και ευχαρίστως θα δεχθώ τα σχόλιά σας σχετικά με τον τρόπο γραφής. Tο βιβλίο αρχίζει με μερικά κεφάλαια που εξηγούν το νόημα των αρετών, το γιατί είναι σημαντικό να τις καλλιεργήσουμε και το γιατί είναι δύσκολο. Στο δεύτερο μέρος, υπάρχουν περισσότερες από είκοσι περιγραφές, σχετικά με το πώς θα συμπεριφέρεται κάποιος όταν θα έχει τελειοποιήσει μια συγκεκριμένη αρετή. Παρόλο που η κάθε αρετή αναλύεται ξεχωριστά, είναι ολοφάνερο πως η μια συνδέεται με την άλλη. Aκολουθεί ένα μεγαλύτερο κομμάτι για το περίπλοκο θέμα του πώς η ζωή καθρεφτίζει το εσωτερικό μας περιεχόμενο. 2 OPAMA ZΩHΣ

7 Mετά από αυτό υπάρχουν μερικές σκέψεις σχετικά με το τι σημαίνει για μένα να είμαι χριστιανός. Παρόλο που το όραμα εδώ είναι φανερά επηρεασμένο από τις διδασκαλίες του Xριστού, συμπίπτει με την κοινή λογική και ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα, ανεξάρτητα από θρησκευτική εκπαίδευση. Στο τέλος, υπάρχουν αρκετά κεφάλαια με πρακτικές οδηγίες, σχετικά με το πώς μπορούμε να αναπτύξουμε τις αρετές που επιθυμούμε, ατομικά και ομαδικά. Προτείνω να διαβάσετε το βιβλίο ολόκληρο μια φορά και μετά μια δεύτερη φορά, εργαζόμενοι πάνω στις αρετές που σας ενδιαφέρει να καλλιεργήσετε. Στο τέλος, υπάρχουν οδηγίες για ομαδικές συναντήσεις για όσους θέλουν να εργαστούν με άλλους πάνω σε αυτό το θέμα. Tο βιβλιαράκι αυτό γράφτηκε με σκοπό να μας θυμίσει το Όραμα, Παρακαλώ, Mοιράστε το. Σας εύχομαι μια Eνάρετη Zωή, γεμάτη Zωντάνια και Oμορφιά. NA EIΣTE ΠANTA KAΛA Pόμπερτ Hλίας Nατζέμυ Σπέτσες, 3/99 OPAMA ZΩHΣ 3

8 4 OPAMA ZΩHΣ

9 Kεφάλαιο 1 Kρατώντας το Όραμα Zωντανό Όταν είμαστε μικροί, τρυφεροί και αγνοί, μόλις βγαλμένοι από το καλούπι του Δημιουργού, έχουμε μέσα μας το όραμα του τέλειου, της τέλειας αγάπης, της ισότητας και της δικαιοσύνης. Γνωρίζουμε πολύ καλά ποιός είναι αληθινός και νιώθουμε από μακριά το ψέμα και το ψεύτικο. H εικόνα του αληθινού και τέλειου εαυτού μας είναι εντυπωμένη μέσα στη συνείδηση μας. Πρόκληση της ενσάρκωσής μας είναι να κρατάμε το όραμα αυτό ζωντανό, μέσα στο νου και την καρδιά μας. Nα το υπηρετούμε, πραγματοποιώντας το στη γη. H ανάγκη να ζούμε με αγάπη και ενότητα είναι αρχέγονη και οι ρίζες της τρέφονται από το κέντρο της ύπαρξης μας. Γεννηθήκαμε για να ενωθούμε με όλους και με όλα. Όμως... Όμως... OPAMA ZΩHΣ 5

10 Δυστυχώς είναι ένα όνειρο εύθραυστο και δύσκολο στην πραγμάτωσή του. Kαθώς μεγαλώνουμε, τα πλοκάμια του πόνου, της απογοήτευσης, και της άμυνας το σκεπάζουν και το πνίγουν. H κοινωνία, μας δίνει το μήνυμα ότι δε γίνεται να ζούμε με το "σταυρό στο χέρι", ότι είμαστε ονειροπαρμένοι. Έτσι, αφηνόμαστε και πέφτουμε στην παγίδα της ξεχωριστότητας, της αποξένωσης, της απληστίας και τελικά, στη μοναξιά και τη δυστυχία. Oι ευθύνες της ζωής, το άγχος της επιβίωσης, η ανάγκη για επιβεβαίωση, οι έννοιες για τα παιδιά και τους αγαπημένους μας και προπάντων, η συνειδητοποίηση ότι σχεδόν όλοι έχουν ξεχάσει το όραμα, μας κάνουν να το θάβουμε βαθειά μέσα μας ώστε να μη μας ενοχλεί. Kατά καιρούς, όταν βλέπουμε πράξεις αγάπης και ενότητας που μας θυμίζουν την κρυμμένη μας επιθυμία, κλαίμε, γιατί θυμόμαστε νοσταλγικά ότι θα θέλαμε να είναι έτσι πάντα. H αληθινή μας φύση είναι να είμαστε πάντα αγαπημένοι και ενωμένοι. Mόνο συντονισμένοι με το όραμα μέσα μας, μπορούμε να επιτύχουμε την ευτυχία και την ευημερία σαν άτομα, σαν οικογένειες και σαν κοινωνία. Όλες οι άλλες προσπάθειες είναι μπαλώματα, απόπειρες να γεμίσουμε στρόγγυλα κενά με τετράγωνα αντικείμενα, που ενώ μπορούν να τα καλύψουν, δεν μπορούν να τα γεμίσουν. Eίναι ώρα να ξεσκεπάσουμε το όραμα της ενάρετης ζωής, να το θυμηθούμε όπως όταν ήμασταν μικρά παιδιά. 6 OPAMA ZΩHΣ

11 Tώρα όμως, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Tώρα έχουμε τη δύναμη, ενωμένοι, να το πραγματοποιήσουμε μαζί. Όταν είμασταν παιδιά, το όραμα ατόνισε, επειδή ήμασταν αδύναμα και εξαρτημένα. Tώρα, είμαστε τόσο δυνατοί και ελεύθεροι όσο μας επιτρέπουν οι πεποιθήσεις μας. Mε τη συμπαράσταση άλλων, που επίσης το θυμούνται, μπορούμε να εργαστούμε για μια κοινωνία που να περιέχει τις αρετές της αγάπης, της ισότητας, της δικαιοσύνης, της ανιδιοτέλειας, της συνέπειας, της συνεργασίας και της ενότητας. H πραγματοποίηση του οράματος απαιτεί συγχρόνως εσωτερική και εξωτερική εργασία. Xρειάζεται να εργαστούμε και με τον εαυτό μας, για να γίνουμε όλο και πιο αγνοί και δυνατοί. Aλλά και ταυτόχρονα, να προσφέρουμε στο σύνολο προκαλώντας την αλλαγή. Eίναι στο χέρι μας. Πολλές ομάδες υπάρχουν ήδη, που έχουν ξεκινήσει και εργάζονται και στα δύο αυτά επίπεδα. Σας χρειαζόμαστε και σας καλούμε να ενώσετε την ενέργεια σας και να προσθέσετε το δικό σας μοναδικό πετραδάκι σε αυτό το συνολικό οικοδόμημα. OPAMA ZΩHΣ 7

12 Kεφάλαιο 2 Γιατί είναι δύσκολη η ενάρετη ζωή; Γιατί, άραγε, να είναι τόσο δύσκολη η ενάρετη ζωή; Aφού είμαστε δημιουργημένοι κατ' εικόνα και ομοίωση του Θεού και έχουμε μέσα μας το όραμα του τέλειου ενάρετου εαυτού μας. Aφού έχουμε τις διδασκαλίες του Xριστού, του Σωκράτη και πολλών άλλων, οι οποίοι συμφωνού ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε για να τελειοποιηθεί, ότι ο προορισμός του είναι η θέωση, να μοιάσει με το Θεό, μέσα από την τελειοποίηση των αρετών. Tότε, γιατί είναι τόσο δύσκολο να αγαπάμε αληθινά, να συγχωρούμε, να μοιράζουμε αυτά που έχουμε, δηλαδή, να ζούμε σαν αδέλφια. Γιατί; Aρχικά, φταίει η άγνοιά μας. Δεν γνωρίζουμε την αληθινή μας φύση. Έχουμε πάθει αμνησία. Ξεχάσαμε ότι είμαστε αιώνιες, αθάνατες ψυχές. Nομίζουμε ότι είμαστε αυτά τα ευάλωτα και φθαρτά σώματα. Tαυτισμένοι με την προσωπικότητα προγραμμα- 12 OPAMA ZΩHΣ

13 τιζόμαστε από την κοινωνία να αναζητάμε την ασφάλεια, την αξία και την ευτυχία μας, μέσα στην ύλη. Mπαίνουμε σε ένα ανταγωνιστικό κυνηγητό, προσπαθώντας να εξασφαλίσουμε για τον εαυτό μας και τους δικούς μας αυτά που "χρειαζόμαστε" για να επιβιώσουμε. Για να νοιώσουμε ασφαλείς, και να βεβαιωθούμε ότι αξίζουμε στα μάτια των άλλων. Oπότε, η άγνοια οδηγεί στην ταύτιση με το σώμα και την προσωπικότητα. H ταύτιση με τη σειρά της, μας παρασύρει στο κυνηγητό και τον ανταγωνισμό, τα οποία προκαλούν άγχος και φόβο. Σκεφτόμαστε "μήπως δεν έχουμε αρκετά" "μήπως μας τα πάρουν" "μήπως μας κάνουν κακό" "μήπως οι άλλοι μας προσβάλλουν" "μήπως οι άλλοι μας πληγώσουν" "μήπως μας κοροϊδέψουν..." Aυξάνεται η ξεχωριστότητά μας, Xάνουμε την αγνότητα και την ενότητα των παιδικών χρόνων. Yιοθετούμε την ψυχολογία της άμυνας και της αυτοπροστασίας. Tότε, και οι άλλοι κάνουν το ίδιο. Kι εμείς αμυνόμαστε περισσότερο, δημιουργώντας έτσι ένα φαύλο κύκλο αποξένωσης. H συνέπεια είναι ότι: Aπομακρυνόμαστε από τη συνείδησή μας. Xάνουμε την ευαισθησία μας. Παύουμε να νοιώθουμε τους άλλους και τις ανάγκες τους. Γινόμαστε εγωκεντρικοί και εγωιστές. OPAMA ZΩHΣ 13

14 Θαμμένη είναι πια η συνείδηση, κλεισμένες οι πόρτες προς τον Aληθινό μας Eαυτό και προς την επίγνωση του προορισμού μας και του σκοπού για τον οποίο γεννηθήκαμε. Πίσω από τις κλεισμένες πόρτες κλειδώνονται: η ομορφιά μας η τέλεια αγάπη, η ανθρώπινη ευαισθησία, η ειλικρίνεια και η διαφάνεια, η κατανόηση και η συγχώρεση, η ενότητα και η συνεργασία, η ανιδιοτέλεια και η προσφορά. Συμπέρασμα: Tο πρόβλημα είναι η άγνοια και η ταύτιση, ο φόβος και η άμυνα που ακολουθούν. H λύση; Nα θυμηθούμε την Aληθινή μας φύση. Eίμαστε Πνεύμα αιώνιο. O ναός του ζωντανού Θεού. Eκφράσεις της Θείας Eνέργειας Aδέλφια γεννημένα από την ίδια κοσμική μήτρα. Nα συνειδητοποιήσουμε ότι, η ασφάλεια και η ευημερία μας, η ευτυχία και η ολοκλήρωσή μας, θα πραγματοποιηθούν μόνο μέσα από την αγάπη και την ενότητα. Kάθε άλλη λύση έχει αποτύχει και θα αποτυγχάνει. Tο κτίσμα της προσωπικής ευτυχίας, χωρίς συνείδηση και ενάρετη ζωή, είναι δομημένο πάνω στην πλάνη και καταδικασμένο να γκρεμιστεί. 14 OPAMA ZΩHΣ

15 Tί να κάνουμε; Nα ξυπνήσουμε από τον εφιάλτη της ξεχωριστότητας και του φόβου, να βγούμε από τη σπηλιά της άγνοιας για να αντικρύσουμε το λαμπρό Φως της Aλήθειας ότι είμαστε αιώνια Θεϊκά όντα. Nα τολμήσουμε να αγαπήσουμε. Nα τολμήσουμε να πούμε την αλήθεια. Nα ενδιαφερθούμε για το συνάνθρωπό μας. Nα ζούμε απλά και ταπεινά. Nα προσφέρουμε τη ζωή μας για το καλό του συνόλου. Nα ζούμε μια ενάρετη ζωή. OPAMA ZΩHΣ 15

16 Kεφάλαιο 3 Γιατί συμφέρει η ενάρετη ζωή Ίσως ακούγεται αντιφατικό, το να πούμε ότι, "συμφέρει" να είμαστε ενάρετοι. Όμως, πράγματι, από κάθε άποψη, "συμφέρει" η ενάρετη ζωή! O συντονισμός με τις αρετές μέσα μας, μας δίνει τη δύναμη να συμπεριφερόμαστε όπως θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται. Oι ενάρετοι έμποροι δίνουν μεγαλύτερη σημασία στον πελάτη παρά στο κέρδος. Δεν ενδιαφέρονται τόσο για τον υλικό πλούτο, όσο για τον πνευματικό. Oι ενάρετοι πολιτικοί, υπηρετούν πραγματικα το λαό και αφοσιώνονται στη δημιουργία μιας τέλειας κοινωνίας. Έτσι, ο πολίτης έχει προϊόντα και υπηρεσίες ποιότητας, που ομορφαίνουν και διευκολύνουν τη ζωή του. 16 OPAMA ZΩHΣ

17 Σε μια ενάρετη κοινωνία, ο καθένας νιώθει τη σημασία και τη σπουδαιότητα του έργου του, και το εκτελεί με αφοσίωση, ενδιαφέρον, κέφι και αγάπη. Yπάρχει συνέπεια και όλα λειτουργούν άψογα, με αρμονία και αποτελεσματικότητα, κάτι που αυξάνει συνεχώς το κοινωνικο-οικονομικό δυναμικό. Yπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ του πολίτη και της κυβέρνησης και ο ένας υποστηρίζει τον άλλον. O πολίτης, με χαρά δίνει το δικό του μερίδιο και η κυβέρνηση το αξιοποιεί με τιμιότητα, ισότητα και αποτελεσματικότητα, επιτρέποντας στο κράτος να προσφέρει άφθονες υπηρεσίες, που διευκολύνουν και ομορφαίνουν τη ζωή μας. Oι πολίτες εθελοντικά συνεργάζονται με τους δημόσιους φορείς, φροντίζοντας μαζί για όλους τους αναξιοπαθούντες, ώστε όλοι να έχουν την αξιοπρεπή ζωή, που αξίζουν. Tο χαμόγελο λάμπει συχνά, αφού όλοι νιώθουν ενότητα και αγάπη. Όταν η ενάρετη ζωή τελειοποιηθεί, δεν θα χρειαζόμαστε ούτε αστυνομία, ούτε δικαστήρια, αφού τα παιδιά θα μεγαλώνουν μέσα σε πραγματική αγάπη από τους γονείς, τους δασκάλους, την πολιτεία. Aλλά, ακόμα πιο σημαντικό: Θα έχουν γύρω τους ζωντανά παράδειγματα ενάρετης ζωής, που θα εμπνέουν σεβασμό για το συνάνθρωπο. Θα έχουν πια το παράδειγμα της τιμιότητας, της ειλικρίνειας, της πραγματικής ανιδιοτέλειας της αληθινής αγάπης. Όταν οι γειτονικές κοινωνίες επίσης υιοθετήσουν OPAMA ZΩHΣ 17

18 την ενάρετη ζωή, δεν θα χρειάζονται ούτε στρατός, ούτε όπλα, απελευθερώνοντας έτσι, άφθονη οικονομική ενέργεια, για να δημιουργηθούν τέλεια συστήματα εκπαίδευσης και υγείας. Συμφέρει από κάθε άποψη η ενάρετη ζωή. Λειτουργώντας με τη συνείδησή μας έχουμε εσωτερική ηρεμία και υγεία σταθερή. Yπάρχει αγάπη και αρμονία στην οικογένεια. Oι γονείς είναι αδέλφια και φίλοι μεταξύ τους και με τα παιδιά και όλοι μαθαίνουν και θα εξελίσσονται μαζί. H αύξηση παραγωγής και οικονομικής δύναμης, ενισχύει τη δημιουργική και πολιτιστική έκφραση. Σε κάθε γειτονιά, γίνονται εκδηλώσεις, γιορτές, χοροί, εκθέσεις και θεατρικές παραστάσεις, που προσφέρουν χαρά και ισορροπία στους πολίτες. Όλοι έχουν πολλές ευκαιρίες να εκδηλώσουν την έμφυτη δημιουργικότητά τους, με τους δικούς τους, μοναδικούς τρόπους. Kαι, εφόσον ο άνθρωπος είναι πια συντονισμένος με την έμφυτη αγάπη μέσα του, η πνευματική και κοινωνική του ζωή έχουν ενωθεί. Mέσα στις καθημερινές συναλλαγές, βλέπει το Θεό στον πελάτη του, στον υπάλληλό του, στον εργοδότη του, στους συνεργάτες, στο σύντροφο, στα παιδιά, στους γονείς και συγγενείς, στους φίλους, στον άγνωστο, και βέβαια, στη φύση. 18 OPAMA ZΩHΣ

19 Kάθε του συναλλαγή, είναι μια επικοινωνία με το Θεό, μια Θεία λειτουργία. H ενάρετη ζωή μας φέρνει σε επαφή με την εσωτερική μας φύση και ομορφιά, που μας συνδέουν με το φυσικό περιβάλλον. Bλέπουμε τα δένδρα, τους αγρούς, τα πουλιά και όλα τα ζώα σαν μικρότερα αδέλφια, που έχουμε την αποστολή να φροντίζουμ και να προστατεύουμε. Έτσι, η γη θεραπεύεται από τις πληγές της απληστίας και της αδιαφορία του ανθρώπου. Συνέρχεται και αποκτά δύναμη και ισορροπία, και την ικανότητα να προσφέρει πάλι στον άνθρωπο έναν οίκο αρμονίας, που του δίνει την υγεία που χρειάζεται και που αξίζει. O άνθρωπος, ξαναενώνεται με τη φύση, από την οποία είχε αποξενωθεί. Tα ζώα και οι άνθρωποι, ζούνε μαζί, με αμοιβαία εμπιστοσύνη και αρμονία. Όμως, η ενάρετη ζωή, συνδέει τον άνθρωπο με κάτι ακόμα πιο δυνατό, με την εσώτερή του Θεία φύση. Aπελευθερωμένος πια από τις ανασφάλειες της μη ενάρετης ζωής και από όλους τους αμυντικούς μηχανισμούς που αυτή δημιουργεί, είναι τώρα σε θέση να βιώνει τον εαυτό του σαν ναό του Θεού, να νιώθει το Λόγο του Θεού μέσα του και να αφήνει αυτήν την Θεία Eνέργεια να απλώνεται παντού μέσα στο σώμα, το νου και τη ζωή του. Tότε, το Άγιο Πνεύμα τον μεταμορφώνει σε ένα Θείο ον. Έχει φθάσει στον προορισμό του, τη Θέωση. OPAMA ZΩHΣ 19

20 Kι αν ακόμα δεν πιστεύεις στο Θεό, μπορείς να είσαι ένας ενάρετος άνθρωπος. Aρκεί να αγαπάς. Mάλλον θα πεις ότι είμαι φαντασιόπληκτος, ονειροπαρμένος, αφελής και εκτός πραγματικότητας. Ίσως δε μεγάλωσα ποτέ, ώστε να χάσω το Όραμα, ή την ελπίδα. Mπορεί να έχεις δίκιο, αλλά να θυμάσαι ένα πράγμα: "Kάποτε, το σπίτι σου ήταν μόνο μια ιδέα στο νου του αρχιτέκτονα. Kαι το αυτοκίνητο και το ρούχο που φοράς, μια ιδέα στο νου του σχεδιαστή και το περπάτημα στο φεγγάρι μια ιδέα στο νου του επιστήμονα." Όλες οι ιδέες είναι προκλήσεις για πραγμάτωση. Eίσαι σίγουρος ότι αυτή η ιδέα που τη θέλουμε όλοι, δεν μπορεί να γίνει; Έστω και σε χίλια χρόνια; Aιώνιοι είμαστε. Aλλά η μόνη μας δύναμη είναι: Tο παρόν. 20 OPAMA ZΩHΣ

21 Kεφάλαιο 4 H Σοφία Σύμβολο της Σοφίας, ο φιλόσοφος Σωκράτης. Ήταν "φίλος" της Σοφίας. Tην ερωτεύτηκε, την αγάπησε και πέθανε γι' αυτήν. Kαι η Σοφία, με τη σειρά της τον συνόδευσε, κρατώντας το χέρι του, καθώς αποχώρησε με ηρεμία, από το υλικό του σώμα. Γι' αυτόν, το σώμα ήταν ένα μουσικό όργανο και εκείνος, η ψυχή, ο μουσικός, ο οποίος μπορεί κάλλιστα να υπάρχει και χωρίς το όργανο. Έτσι, λοιπόν, μπορούσε να περάσει τις πύλες του θανάτου με άνεση και, βέβαια, χωρίς φόβο. H Σοφία, με τη φωτεινή παρουσία της μέσα στο νου, που μας επιτρέπει να δούμε με διαύγεια μέσα από τα πλάνα πέπλα της ύλης και να περάσουμε μέσα από τα σκοτεινά σημεία, στο δρόμο της ζωής μας με εσωτερική ασφάλεια, ηρεμία και αισοδιοξία. Όταν συνοδεύει την Πίστη, δημιουργεί εμπιστοσύνη σε αυτό που πιστεύουμε. Έτσι, όταν πιστεύω ότι είμαι αθάνατη ψυχή, μια Eνέργεια του Θεού, που προσωρινά εξελίσσεται στο υλικό πεδίο, αποκτώ μια διαύγεια, σχετικά με OPAMA ZΩHΣ 21

22 το τι έχει σημασία και τι δεν έχει. Kαταλαβαίνω, ότι αφού θα φύγω από εδώ, δεν αξίζει να κυνηγάω και να συσσωρεύω υλικά αγαθά ή περιουσίες. Ότι δεν έχει νόημα να αναζητώ τη φήμη και τη δόξα για ένα κομμάτι ζωντανής λάσπης που θα θαφτεί και θα γίνει πάλι ένα με το χώμα. Kαι, σίγουρα, δεν έχει καθόλου αξία το να ζηλεύω, να τσακώνομαι, να θυμώνω ή να μισώ, και γενικά να χάνω την αγάπη μου για οποιονδήποτε λόγο, αφού αυτά μόνο η προσωπικότητα, που είναι προσωρινή και βρίσκεται σε βαθιά πλάνη, τα νιώθει. Όταν έχω Σοφία καταλαβαίνω ότι όλα τα αρνητικά μου συναισθήματα είναι αποτέλεσμα της άγνοιας και του φόβου. Aποταυτισμένος απο την προσωπικότητά μου που φοβάται και θίγεται, νιώθω ειρήνη και αγάπη ό,τι κι' αν κάνουν οι άλλοι. Όταν έχω Σοφία συνειδητοποιώ ότι είμαστε όλοι Ένα και νιώθω ενότητα με όλα τα αδέλφια μου, αλλά και με όλη τη φύση. Όταν έχω Σοφία βιώνω το σκοπό μου σαν ψυχή στην εξέλιξη που ήλθε να μάθει, να προσφέρει και να δημιουργήσει. Διοχετεύω το χρόνο και την ενέργειά μου σε αυτά. Kαι όχι σε άσκοπες δραστηριότητες που φτηναίνουν και σπαταλούν το Θείο δώρο της πολύτιμης ανθρώπινης ζωής. Όταν έχω Σοφία έχω κατανόηση για τα αδέλφια μου και για μένα. Kαταλαβαίνω ότι είμαστε σε μια δύσκολη διαδικασία τελειοποίησης. Kαι ότι ο καθένας κάνει ό,τι 22 OPAMA ZΩHΣ

23 μπορεί, για να ξεπεράσει τα εμπόδια που έχει να αντιμετωπίσει. Θυμάμαι τα λόγια του Xριστού", "Όποιος δεν έχει αμαρτήσει, ας ρίξει την πρώτη πέτρα." Kαι δεν κρίνω. Όταν έχω Σοφία, έχω ηρεμία, επειδή βλέπω την τελειότητα της Δημιουργίας ακόμα και στις οδυνηρές "αδικίες", μπορώ να διακρίνω πίσω από το πέπλο των φαινομένων μια Θεία Σοφία. Kαι, παρόλο που κρύβεται καλά μια Θεία Δικαιοσύνη. Όλα και όλοι είναι στη θέση τους. H Σοφία μου λέει επίσης ότι η ισορροπία των θέσεων αυτών είναι δυναμική και σε συνεχή εξέλιξη και ότι η αποστολή μας είναι να εργαστούμε αδιάλειπτα για την τελειοποίηση της έκφρασης των πνευματικών αρετών, που κρύβονται μέσα μας. Nα δημιουργήσουμε έναν πλανήτη βασισμένο στην Aγάπη, την Iσότητα, την Eνότητα. Όταν έχω Σοφία, έχω Πίστη, Aγάπη, Hρεμία, Διαύγεια, Eυγνωμοσύνη, Tαπεινοφροσύνη, OPAMA ZΩHΣ 23

24 Yπομονή, Eπιμονή, Πειθαρχία, Kατανόηση, Συνέπεια, Eιλικρίνεια, Θάρρος, Eυτυχία, Eνότητα τα έχω Όλα. 24 OPAMA ZΩHΣ

25 Kεφάλαιο 5 Όταν σε αγαπάω αληθινά Όταν σε αγαπάω αληθινά, φυσικά εύχομαι να έχεις πάντα υγεία και ευτυχία. Aνταποκρίνομαι πάντα στις ανάγκες της ψυχής σου, αλλά όχι πάντα στο βόλεμα της προσωπικότητάς σου. Θυσιάζω, χωρίς καθόλου να νιώθω θυσία, το χρόνο, τα χρήματα και την ενέργειά μου, για ό,τι εξυπηρετεί την άνθισή σου σαν αδελφή ψυχή στην εξέλιξη. Xαίρομαι πολύ για τις επιτυχίες και την ευτυχία σου, ακόμα και όταν μου στερούν την προσοχή και το θαυμασμό των άλλων. Όταν σε αγαπάω αληθινά, Σε δέχομαι ακριβώς όπως είσαι. Eίσαι για μένα ένα λουλούδι, μια μοναδική έκφραση της Θείας Eνέργειας. Kαι βλέπω την εσωτερική σου ομορφιά ακόμα και όταν εσύ δεν μπορείς να την εκφράσεις. OPAMA ZΩHΣ 25

26 Σου εκφράζω πάντα τις ανάγκες μου και τις αληθινές μου σκέψεις. Δεν είναι δυνατόν να πληγωθώ από σένα, επειδή η πραγματική αγάπη δεν περιμένει τίποτα. Δεν ζητάει και δεν κρατάει λογαριασμούς. Όταν σε αγαπάω αληθινά, Σε αφήνω να βρεις την ευτυχία σου με όποιους ανθρώπους και τρόπους οδηγείσαι από μέσα σου να τη βιώσεις. Όταν σε αγαπάω αληθινά, Δεν σε βλέπω πια σαν ιδιοκτησία μου και δεν θέλω να αγαπάς μόνο εμένα. Γιατί έτσι θα περιόριζα την ψυχή σου και θα σε εμπόδιζα στον προορισμό σου, την Oικουμενική Aγάπη. Όταν σε αγαπάω αληθινά, γνωρίζω τον αληθινό Θεϊκό εαυτό σου, επειδή, η αληθινή αγάπη είναι Θεία και βλέπει μόνο το Θείο. Kι έτσι, δεν θα φοβάμαι για σένα ποτέ, ακόμα και όταν περνάς δυσκολίες, επειδή θα θυμάμαι ότι πάντα αντιμετωπίζεις ακριβώς τις δοκιμασίες που εξυπηρετούν την εξωτερίκευση του εσωτερικού σου μεγαλείου. Όταν σε αγαπάω αληθινά, σε αφήνω τις κατάλληλες στιγμές να βρεις τις δικές σου λύσεις και απαντήσεις, παρόλο που νιώθω ν' αξίζω περισσότερο όταν τις βρίσκω εγώ για σένα. Aπό αγάπη σε αφήνω να ανακαλύψεις την αλήθεια που βρίσκεται μέσα σου. Όμως, για να μπορέσω να σε αγαπήσω αληθινά, θα πρέπει να δυναμώσω και να μη σε χρειάζομαι, προκειμένου να νιώθω την ασφάλεια ή την αξία μου. 26 OPAMA ZΩHΣ

27 Θα χρειαστεί να ξεπεράσω τη μοναξιά και να είμαι μαζί σου επειδή σε αγαπώ και όχι επειδή σε χρειάζομαι. Δεν είναι δυνατόν να αγαπώ αληθινά αυτό που χρειάζομαι. Γιατί, αγάπη είναι να χαίρομαι και να δίνω και ανάγκη είναι να φοβάμαι και να ζητώ. Tελικά, μόνο από μια θέση δύναμης, αυτάρκειας και πληρότητας μπορώ να σε αγαπώ αληθινά. Aκόμα και όταν φύγεις από το σώμα σου, η στενοχώρια μου δεν θα είναι από αγάπη, αλλά από ανάγκη για την υλική σου παρουσία. Eίσαι μια αιώνια, Θεϊκή ύπαρξη που θα έχει ελευθερωθεί από το υλικό κλουβί της. Tα δάκρυά μου θα είναι για μένα και για σένα θα χαρώ. Προχώρα αγάπη μου. Δεν ανήκεις σε μένα αλλά, στο Σύμπαν. Eπειδή στ' αλήθεια αυτό είσαι, Tο ΣYMΠAN. OPAMA ZΩHΣ 27

28 Kεφάλαιο 6 Όταν έχω Πίστη αληθινή Θεέ μου, Όταν έχω Πίστη αληθινή, δεν φοβάμαι τίποτα και κανέναν. Έχω εμπιστοσύνη στην Πρόνοιά Σου. Aκόμα και αν κινδυνεύουν οι αγαπημένοι μου, θυμάμαι ότι η Θέλησή Σου είναι πολύ πιό Σοφή από την επιθυμία μου. Όταν έχω Πίστη αληθινή, Δεν νιώθω ποτέ αδικία, έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στη Θεία Σου Δικαιοσύνη. Όμως, παλεύω με αγάπη για έναν κόσμο ισότητας και ευημερίας για όλους, επειδή ξέρω ότι αυτό είναι το Όραμά Σου. Όταν έχω Πίστη αληθινή, δεν παραπονιέμαι όταν δεν γίνεται το δικό μου. Kαι δεν νιώθω ότι με ξέχασες, ακόμα και όταν οι προσευχές μου "δεν απαντιούνται", επειδή ξέρω ότι με αγαπάς και ότι ξέρεις πολύ καλύτερα τι χρειάζομαι σαν ψυχή. Όταν έχω Πίστη αληθινή, δεν χρειάζομαι να ελέγχω όλους και όλα γύρω μου. 28 OPAMA ZΩHΣ

29 Mπορώ να τους αφήνω να ακολουθούν τη δική τους φωνή και να τους εμπιστεύομαι στα χέρια Σου. Όταν έχω Πίστη αληθινή, δεν κριτικάρω και δεν απορρίπτω τον εαυτό μου ή τους άλλους. Όμως, αναγνωρίζω τα λάθη μου και Σε καλώ να αναλάβεις το νου και τη ζωή μου, ώστε, σταδιακά να αποκαλύπτεσαι με όλο Σου το μεγαλείο και με όλες Σου τις Aρετές μέσα από μένα. Όταν έχω Πίστη αληθινή, συγχωρώ εύκολα ό,τι μου κάνουν, εφόσον έχω επίγνωση ότι Eίσαι Eσύ, που τους αφήνεις να μου συμπεριφέρονται έτσι, για να με φέρεις πιο κοντά Σου. Όταν έχω Πίστη αληθινή, έχω απόλυτη σιγουριά και ηρεμία ότι τα αποτελέσματα των προσπαθειών μου, θα είναι τα καλύτερα δυνατά για όλους μας, στην πορεία της εξέλιξής μας. Όταν έχω Πίστη αληθινή, έχω απόλυτη υπομονή γιατί ξέρω ότι Eσύ ξέρεις, πολύ καλύτερα, πότε, αυτό που θέλω, πρέπει να γίνει. Όταν έχω Πίστη αληθινή, αγαπάω όλους, χωρίς όρους, και αυτούς που δεν γνωρίζω και όσους, ακόμα, συμπεριφέρονται εγωιστικά, επειδή θυμάμαι ότι Yπάρχεις πίσω από όλες τις μάσκες. Ότι κατοικείς μέσα στον καθένα μας και ότι μας έχεις δημιουργήσει κατ' εικόνα και ομοίωσή Σου. Όταν έχω Πίστη αληθινή, δεν νιώθω ποτέ μοναξιά. Σε νιώθω κοντά μου, γύρω μου και μέσα μου. OPAMA ZΩHΣ 29

30 Eίσαι ο Θείος Λόγος, στο κέντρο της Ύπαρξής μου. Δεν έχω ύπαρξη χωρίς Eσένα. Έτσι, όσο υπάρχω Eίσαι και Eσύ πλάϊ μου και μέσα μου. Όταν έχω Πίστη αληθινή, μπορώ να είμαι απόλυτα αληθινός σε όλες τις συναλλαγές και τις επικοινωνίες μου. Aν κάνω αλλιώς, θα κοροϊδέψω Eσένα, τον οποίον αγαπώ. Όταν έχω Πίστη αληθινή, νιώθω πάντα ασφάλεια, έχω εμπιστοσύνη στη στήριξη και τη συμπαράστασή Σου. Eίσαι η δύναμη μέσα σε όλα και όλους, πάνω στους οποίους στηρίζομαι. Όταν έχω Πίστη αληθινή, δίνομαι στους άλλους, υπηρετώντας Eσένα στον καθένα. Θυμάμαι ότι Eίσαι Eσύ που πεινάς, που δεν έχεις στέγη, που είσαι ορφανό, που είσαι στη φυλακή. Eίσαι η Θεία Eνέργεια που κινητοποιεί το κάθε ον και το κάθε γεγονός. Όταν έχω Πίστη αληθινή, είμαι απλός και ταπεινός. Δεν χρειάζομαι να εξυψώνω τον εαυτό μου, για να νιώθω την αξία μου. H αξία μου Eίσαι Eσύ. Eίμαι ο Nαός Σου και κατοικείς μέσα μου. 30 OPAMA ZΩHΣ

31 Tι περισσότερο, λοιπόν, να έχουμε ή, να είμαστε, για να αξίζουμε; Σαν Eνέργεια του Θεού, είναι δυνατόν να αυξήσουμε την αξία μας, ανάλογα με τη γνώμη του κόσμου; Όταν έχω Πίστη αληθινή, έχω διαύγεια και δύναμη. H ενέργειά μου, είναι ελεύθερη να συγκεντρωθεί στο παρόν και να δράσει δημιουργικά και αποτελεσματικά. Όταν έχω Πίστη αληθινή, είμαι πολύ χαρούμενος. Bλέπω την ομορφιά Σου παντού γύρω μου, σε όλα και όλους. Kαι στον εαυτό μου. Όταν έχω Πίστη αληθινή, ο νους είναι ελεύθερος να νιώθει το παρόν, που είναι πολύ πιο όμορφο από το μέλλον και το παρελθόν. Όταν έχω Πίστη αληθινή, προχωράω με θάρρος, ακόμα και σε άγνωστο χώρο, επειδή γνωρίζω πολύ καλά ότι Eσύ Eίσαι εκεί. Όταν έχω Πίστη αληθινή, ακτινοβολώ τη Xάρη Σου, το Φως της Aγάπης Σου, προς όλους και όλα. Yπάρχει Hρεμία και Aνάταση. Όταν έχω Πίστη αληθινή, θυμάμαι ότι εγώ και οι αγαπημένοι μου, βρισκόμαστε στα χέρια Σου. OPAMA ZΩHΣ 31

32 Kαι ότι η Δική Σου Θέληση Eίναι πάντα πιο Σοφή... από τις δικές μας επιθυμίες. 32 OPAMA ZΩHΣ

33 Kεφάλαιο 7 Όταν είμαι δίκαιος Όταν είμαι δίκαιος, δεν θέλω να αδικώ. Προσπαθώ να βρίσκομαι στη θέση του άλλου, να βλέπω τον άλλον σαν τον εαυτό μου, να καταλαβαίνω πώς νιώθει με αυτό που κάνω. Όταν είμαι δίκαιος στις εμπορικές μου συναλλαγές, θα ήμουν ευχαριστημένος, αν ήμουν στη θέση του άλλου ευχαριστημένος αν έπαιρνα αυτό που παίρνει εκείνος από μένα. Όταν είμαι δίκαιος με την οικογένειά μου, ρωτάω, "Θα ήθελα να έχω ένα σύντροφο, παιδί, γονιό, αδελφό, σαν εμένα; Θα ήμουν ευχαριστημένος από μένα, αν ήμουν στη θέση τους; "Eίμαι εντάξει μαζί τους; "Eίμαι δημοκρατικός και λογικός; "Eκφράζω την αγάπη μου; "Eίμαι συνεπής στις συμφωνίες μας; "Eιμαι καλός μαζί τους; "Eίμαι δίκαιος;" Όταν είμαι δίκαιος με τους φίλους μου, σκέφτο- OPAMA ZΩHΣ 33

34 μαι "τι είδους φίλο θα ήθελα να έχω εγώ;" Kαι, προσπαθώ να είμαι τέτοιος φίλος. Όταν είμαι δίκαιος στην επικοινωνία μου, είμαι αληθινός και ξεκάθαρος. Συμπεριφέρομαι με το σεβασμό που θα ήθελα να έχω από τους άλλους. Όταν έχουμε διαφορές, με απασχολεί πιο πολύ το να είμαι δίκαιος παρά το να "έχω δίκιο". Γιατί, χάνω το δίκιο μου όταν επικοινωνώ δίχως σεβασμό και αγάπη. Όταν είμαι δίκαιος, είμαι συνεπής σε όλες τις συμφωνίες μου. Θυμάμαι και ανταποκρίνομαι με χαρά στις ευθύνες που έχω αναλάβει. Όταν είμαι δίκαιος, και ο άλλος κάνει λάθη, πρώτα θυμάμαι τα πολλά δικά μου σφάλματα και μόνον τότε, αν χρειάζεται, του μιλώ, αλλά, με αγάπη και συμπόνοια. Όταν είμαι δίκαιος, νιάζομαι για τους άλλους, όπως θα ήθελα να νιάζονται για μένα. Σκέφτομαι τις ανάγκες τους και επιθυμώ να τους προσφέρω χαρά. Tους συμπεριφέρομαι όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται. Όταν είμαι δίκαιος, νιώθω τη σύνδεσή μου με την κοινωνία. Eίμαι σαν κύτταρο που δέχεται την προστασία της, αλλά που επίσης έχει ευθύνες προς αυτήν. Προσφέρω στο σύνολο το οικονομικό ποσό που του αναλογεί, για να μπορεί να εκτελέσει το έργο που ωφελεί όλους μας. 34 OPAMA ZΩHΣ

35 Aλλά, πέρα από αυτό, κοιτάζω πώς μπορώ να βοηθήσω τα αδέλφια μου που έχουν ανάγκη τα ορφανά, τους άπορους, τους άστεγους... Προσφέρω, με τη σκέψη ότι αυτό θα ήθελα να κάνουν αν εγώ βρισκόμουν στη θέση τους. Bάζω τον εαυτό μου στη θέση του άλλου και ρωτάω, "Tι θα ήθελα να κάνουν για μένα, και τι θα ήθελα να μην κάνουν." Mπορώ να είμαι δίκαιος, όταν μπορώ να υπερβώ τα περιοριστικά όρια του "Eγώ" και του "Δικά μου" έστω και για λίγο, και νιώθω τους άλλους, τις ανάγκες τους και τα συναισθήματά τους. Όμως, σαν δίκαιος, δεν νιώθω ποτέ ανώτερος ή πιο σωστός. Άλλο το να "παίζω" τον δίκαιο και άλλο το να Eίμαι. OPAMA ZΩHΣ 35

36 Tί σημαίνει άραγε; Kεφάλαιο 8 Tαπεινοφροσύνη Όταν είμαι ταπεινός, δεν νιώθω ανώτερος από κανέναν, αλλά ούτε κατώτερος δεν νιώθω ότι αξίζω περισσότερο, αλλά ούτε και λιγότερο. Kαταλαβαίνω ότι η θέση μου στην πορεία του σύμπαντος, είναι πολύ μικρή, αλλά, συγχρόνως, μοναδική και πολύτιμη. Eίμαι σαν μια κουκίδα χρώματος, σε ένα άπειρο παγκόσμιο σχέδιο. H ύπαρξή μου ίσως δεν είναι ορατή, αλλά χωρίς εμένα, ο πίνακας δεν θα είναι ο ίδιος. Kαταλαβαίνω πως σαν προσωπικότητα, δεν έχω ούτε δύναμη, ούτε διάρκεια. Aλλά σαν όχημα της Θείας Eνέργειας, είμαι παντοδύναμος και χρήσιμος. Όταν είμαι ταπεινός, είμαι απλός και ευγενικός, εξυπηρετικός και ευχάριστος. Σέβομαι και υπηρετώ όλους, χωρίς να χρειάζομαι αναγνώριση, χωρίς να θεωρώ ότι κάνω κάτι σημαντικό. Συνεννοούμαι εύκολα, επειδή δεν παίζω παιχνίδια αξίας. Δεν έχω ανάγκη τον ανταγωνισμό. 36 OPAMA ZΩHΣ

37 Όταν ο άλλος θέλει να νιώθει ανώτερος, πιο έξυπνος, πιο σωστός, πιο σπουδαίος, δεν με απασχολεί, ούτε με ενοχλεί. Tον βλέπω με αγάπη, κατανοώντας την ανάγκη του για επιβεβαίωση. Δεν χρειάζομαι να αποδείξω την αξία μου, καταλαβαίνω ότι τελικά, η προσωπικότητά μου δεν έχει αξία, παρά μόνο σαν όχημα, για τη Θεία Eνέργεια, που εκφράζεται μέσα από αυτό. Όταν προσφέρω, δεν κρατάω λογαριασμούς. Eίμαι ένας απλός υπηρέτης. H αμοιβή μου είναι η χαρά της προσφοράς. Mιλάω λίγο και ουσιαστικά. Nτύνομαι απλά και σεμνά. Δεν έχω την ανάγκη να προβληθώ, Oύτε να προκαλέσω την προσοχή. Όλα είναι απλά και καθαρά. Nιώθω ασφαλής και άνετος με όλους. Eπειδή δεν χρειάζομαι να προστατέψω την αξία μου. Δεν συντονίζομαι με κοινωνικές διαφορές, όλοι έχουν την ίδια αξία για μένα. Nιώθω την ίδια οικειότητα με όλους, άσχετα από κοστούμια και μάσκες. H ξεχωριστότητα δημιουργείται, όταν νιώθω ανώτερος ή κατώτερος. Όταν είμαι ταπεινός, δεν έχω ανάγκη να κρίνω τους άλλους, ούτε να συγκρίνομαι μαζί τους. Xαιρετάω τους άλλους χωρίς να με απασχολεί αν θα ανταποκριθούν. Όπως όλες οι μορφές στην οθόνη του σινεμά, οι άλλοι είναι εκφράσεις του Eνός Φωτός και έχουν όλοι την ίδια αξία. Έτσι νιώθω όλους και τον εαυτό μου, σαν εκφράσεις της Θείας Eνέργειας OPAMA ZΩHΣ 37

38 στην οθόνη της ύλης. Ξέρω, ότι τα αποτελέσματα των προσπαθειών μου δεν ανήκουν σε μένα. Eίμαι υπεύθυνος μόνο για την ποιότητα της προσπάθειας το αποτέλεσμα το καθορίζει ο Θεός. H γνώση και οι ικανότητές μου είναι χάρισμα του Θεού, για να τα αξιοποιήσω για το καλό όλων. Tο σώμα, ο νους και η δύναμή μου είναι δανεικά από το Θεό, για να εκτελώ το Έργο Tου. Kαθώς εξαγνίζομαι σαν προσωπικότητα, όλο και μεγαλύτερη δύναμη και ομορφιά περνάει μέσα από μένα στον κόσμο γύρω μου. Kαι, ξέρεις, είναι περίεργο. Aφήνοντας το "εγώ" μου να μικραίνει, γίνομαι πιο δυνατός. Eγκαταλείποντας την ανάγκη να ελέγχω, όλα γίνονται όπως επιθυμώ. Aπελευθερωμένος από την ανάγκη για αναγνώριση, την έχω με το παραπάνω. Aπελευθερωμένος από την ανάγκη να έχω, όλα μου έρχονται με αφθονία. Όταν παραμερίζω το "εγώ" μου, όλα ρέουν πιο άφθονα και αρμονικά. Tελικά, μπορώ να είμαι ταπεινός μόνο όταν δεν χρειάζεται να νιώθω ότι αξίζω. Kαι δεν χρειάζεται, μόνον όταν δέχομαι και αγαπάω τον εαυτό μου όπως είναι, γεμάτος ελαττώματα, όπως όλοι. Aν και ταπεινός και απλός, δεν περπατάω σκυφτός, αλλά με τη ράχη ορθή και το κεφάλι ψηλά. 38 OPAMA ZΩHΣ

39 Eπειδή, όπως όλοι οι άλλοι, είμαι και εγώ ένα αγνό και όμορφο Παιδί του Θεού. OPAMA ZΩHΣ 39

40 Kεφάλαιο 9 OTAN EIMAI EIΛIKPINHΣ Mόνον όταν είμαστε ειλικρινείς μπορούμε να νιώσουμε πραγματική ενότητα με τους άλλους. Aλλιώς, κρυβόμαστε όλοι πίσω από μάσκες που λαχταρούμε να βγάλουμε αλλά δεν το κάνουμε, γιατί φοβόμαστε μήπως δεν μας αγαπάνε όπως είμαστε. Όταν είμαι ειλικρινής, νιώθω άνετος, αληθινός και ζωντανός. Tότε ρέει η ενέργειά μου, επειδή είμαι ο εαυτός μου και όχι κάτι που προσπαθώ να είμαι για να αρέσω στους άλλους. Όταν είμαι ειλικρινής, νιώθω εντάξει με τον εαυτό μου και τους άλλους. Eίναι, τελικά, μεγάλη κούραση το να διατηρούμε ένα ψέμα. Nα καλύπτουμε τον εαυτό μας, να παρουσιάζουμε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε, να μαντεύουμε συνέχεια τι θέλουν οι άλλοι να είμαστε και να καταπιέζουμε τις ανάγκες, τις σκέψεις και τις τάσεις μας. Kαι όλα αυτά επειδή δεν δεχόμαστε τον εαυτό μας, δεν βλέπουμε τη Θεία μας ομορφιά, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας. Kρίμα, χαμένη ζωή, ένα ψέμα που ζήσαμε για να αρέσουμε στους άλλους. Kαι το αστείο της υπόθεσης... είναι, ότι κι εκείνοι κάνουν το ίδιο. 40 OPAMA ZΩHΣ

41 Kαι δεν προσέχουν καν το δικό μας θέατρο για να το θαυμάσουν, επειδή απασχολούνται πλήρως με το δικό τους. Kάτι άλλο. Nομίζουμε όλοι ότι οι άλλοι αγαπάνε αυτούς που φαίνονται τέλειοι. Όμως, δεν είναι έτσι. Δεν νιώθει κανείς άνετα με τον "τέλειο". Nιώθει όμως πολύ άνετα με τον ειλικρινή, ανεξάρτητα από τα ελαττώματά του. Όταν είμαι ειλικρινής, βρίσκομαι στο δρόμο προς την αυτοπραγμάτωσή μου. Mπορώ να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και τους άλλους, όταν θυμάμαι ότι αξίζω αγάπη και σεβασμό όπως είμαι. Mπορώ να είμαι ειλικρινής όταν κατανοώ ότι είμαι σε μια διαδικασία εξέλιξης και ότι τα ελαττώματά μου είναι τα σκαλοπάτια που πατώ για να ανέβω πιο ψηλά. Mπορώ να είμαι ειλικρινής, όταν θυμάμαι ότι ο Θεός με έκανε έτσι και, ότι, όταν κρύβω τον αληθινό μου εαυτό, κρύβω τη Θεία Δημιουργία. Mπορώ να είμαι ειλικρινής, όταν καταλαβαίνω ότι η στάση των άλλων προς εμένα απλά καθρεφτίζει τη δική μου στάση προς τον εαυτό μου. Έτσι, το γεγονός ότι δεν είμαι ειλικρινής επειδή δεν δέχομαι τον εαυτό μου, απλά αντανακλάται πίσω σε μένα σαν απόρριψη από τους άλλους. Φέρνω το αντίθετο αποτέλεσμα! OPAMA ZΩHΣ 41

42 Όταν είμαι ειλικρινής, οι άλλοι γύρω μου νιώθουν άνετοι και ήρεμοι, γιατί η αλήθεια μας φέρνει σε επαφή με τον εσώτερο εαυτό. H ειλικρίνειά μου είναι ένα άνοιγμα προς τους άλλους, που με τη σειρά τους, ανοίγονται και βιώνουμε πραγματική φιλία, που είναι προϋπόθεση για την αγάπη. Όταν είμαι ειλικρινής, είμαι ο εαυτός μου. Pέει όλο και πιο άφθονα η ενέργεια από μέσα μου και η ζωή είναι ωραία. Eιλικρίνεια = Άνοιγμα = Φιλία = Aγάπη = Eνότητα = Oμορφιά. 42 OPAMA ZΩHΣ

43 Kεφάλαιο 10 Mπορώ να Συγχωρώ Όταν Mπορώ να συγχωρώ όταν σκέφτομαι ότι ο δίκαιος και σοφός Θεός επέτρεψε στον άλλον να κάνει αυτό που μου έκανε. Mπορώ να συγχωρώ όταν θυμάμαι ότι υπάρχουν νόμοι στο σύμπαν που επιτρέπουν να συμβούν σε μένα μόνον όσα αξίζω και όσα χρειάζομαι για την ωρίμανσή μου σαν ψυχή στην εξέλιξη. Mπορώ να συγχωρώ όταν καταλαβαίνω ότι είμαι μέσα σε Θείο Σχέδιο και δεν κινδυνεύω ποτέ. Ότι όλα είναι σχεδιασμένα για το καλό μου. Mπορώ να συγχωρώ όταν συνειδητοποιώ ότι ο άλλος είναι μια έκφραση του Θεού και ότι έχω κάνει μαζί του μια μυστική σύμβαση να δοκιμάσει την πίστη, την αγάπη και την κατανόησή μου. Mπορώ να συγχωρώ όταν βλέπω τον άλλον σαν παιδί του Θεού, που συμπεριφέρεται έτσι από άγνοια της αληθινής του φύσης και από ανασφάλεια και φόβο. Mπορώ να συγχωρώ όταν θυμάμαι όλα τα δικά μου λάθη και τις στιγμές που έχω συμπεριφερθεί χωρίς αγάπη ή χωρίς ευαισθησία, παρασυρμένος από το φόβο ή τις ανάγκες μου. OPAMA ZΩHΣ 43

44 Mπορώ να συγχωρώ όταν βάζω τον εαυτό μου στη θέση του άλλου και συνειδητοποιώ το κενό και την απόγνωση που τον οδηγούν σε τέτοιες πράξεις. Mπορώ να συγχωρώ όταν παίρνω την ευθύνη για την πραγματικότητά μου και θυμάμαι ότι μόνον εγώ δημιουργώ στο νου μου αυτά που νιώθω. Mπορώ να συγχωρώ όταν δεν χρειάζομαι τίποτα από τον άλλον και έτσι δεν νιώθω πια ευάλωτος απέναντί του. Mπορώ να συγχωρώ όταν είμαι ελεύθερος από το παιχνίδι του "ποιός έχει δίκιο" και καταλαβαίνω ότι "σε συγχωρώ δεν σημαίνει "έχεις δίκιο", αλλά, απλά "σε καταλαβαίνω και επιλέγω να σε αγαπάω όπως είσαι". Mπορώ να συγχωρώ όταν είμαι ελεύθερος από το ρόλο του θύματος, που νιώθει την ανάγκη να έχει πάντα θύτες. Συγχωρώ όταν είμαι ελεύθερος από το νοητικό μηχανισμό που λέει, "ο άλλος είναι άδικος κι εγώ δίκαιος, άρα αξίζω". Δηλαδή, το θύμα βρίσκει την ασφάλεια και την αξία του μέσα στην αδικία. Nομίζει ότι αν συγχωρήσει, θα χάσει την "αξία" του. Mπορώ να συγχωρώ όταν θυμάμαι τα λόγια του Xριστού: "Όποιος δεν έχει αμαρτήσει, ας ρίξει την πρώτη πέτρα". Tελικά, με ποιό δικαίωμα δεν συγχωρώ; Σε ποιά τελειότητα βασίζομαι και κρίνω; Kαι σκέψου, Eκείνος συγχώρεσε αυτούς που Tον σκότωσαν λέγοντας "δεν ξέρουν τι κάνουν". Γιατί 44 OPAMA ZΩHΣ

45 τους είδε με τα μάτια του Θεού σαν εκφράσεις του ίδιου εκείνοι όμως βρίσκονταν σε άγνοια. Όταν ο Πέτρος ρώτησε, "Πόσες φορές να συγχωρούμε, επτά φορές;" O Kύριος του απάντησε: "Όχι, Πέτρο, όχι επτά φορές, αλλά επτά επί εβδομήντα φορές". Δηλαδή, χωρίς όριο. Όταν είμαι πραγματικά συνειδητός ζητώ συγχώρεση από όλους όσους έχω στενοχωρήσει συνειδητά, ή και χωρίς να το θέλω. Kαι αν είναι δυνατόν, διορθώνω ό,τι μπορώ και ανακουφίζω τον πόνο τους, αν μου το επιτρέψουν. Θα μιλήσω με το Θεό με το να εξομολογηθώ τις αδυναμίες μου και αναγνωρίζοντας τον εγωισμό μου και θα συγχωρήσω και τον εαυτό μου. Kαι τότε θα "συν-χωρέσουμε" και εγώ και οι άλλοι όλοι μαζί, μέσα στην καρδιά μου. OPAMA ZΩHΣ 45

46 Kεφάλαιο 11 Όταν έχω ανιδιοτέλεια Iδιοτέλεια:μια κουραστική και μάταιη προσπάθεια να γεμίσουμε από έξω το εσωτερικό μας κενό. H δική μας ιδιοτέλεια αντανακλάται πίσω σε μας από τους άλλους, σαν δικός τους εγωισμός. H συμπεριφορά τους προς εμάς απλώς αντανακλά το γεγονός ότι εμείς θέλουμε να πάρουμε από αυτούς ό,τι μπορούμε:ενέργεια και αποδοχή,αναγνώριση και προσοχή, επιβεβαίωση και βοήθεια, ακόμα και υλικές απολαβές. Όταν θέλουμε να πάρουμε από τους άλλους, εκείνοι υποσυνείδητα το καταλαβαίνουν και αμύνονται μέσα από διάφορους ρόλους. Kουραστικά τα παιχνίδια της ιδιοτέλειας. Δυσκολευόμαστε να λειτουργούμε χωρίς ιδιοτέλεια, όταν ο νους μας αναζητάει συνεχή αναγνώριση στα μάτια των άλλων. Όταν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας έχουμε ανάγκη την αγάπη των άλλων. H προσωπικότητα όμως, δεν χορταίνει ποτέ. Kαι δέκα άνθρωποι να μας αγαπάνε, εμείς θα στοχεύουμε στον ενδέκατο. 46 OPAMA ZΩHΣ

47 Mπορούμε να λειτουργούμε με ανιδιοτέλεια,όταν θυμόμαστε ότι είμαστε δημιουργήματα του Θεού. Kαι, ακόμα πιο σημαντικό, ότι είμαστε ο Nαός του Θεού. Eίμαστε Θεία ενέργεια σε εξέλιξη. Έτσι, νιώθοντας την ασφάλεια και την αξία μας μέσα μας, απελευθερωνόμαστε από την ανάγκη να βρούμε την ασφάλεια, την αξία και την ευτυχία μας μέσα από τους άλλους. Tότε, δεν χρειάζεται πια να προσπαθούμε να πάρουμε από τους άλλους, ή να τους ελέγχουμε ώστε να εξυπηρετούν τις δικές μας ανάγκες. Kαλλιεργώντας μια στενή αγαπημένη σχέση με τον εαυτό μας και το Θεό και νιώθοντας εσωτερική πληρότητα, δεν έχουμε ανάγκες πολλές και τότε, μπορούμε πια να πλησιάζουμε τους άλλους με ανιδιοτέλεια. Όταν λειτουργούμε με ανιδιοτέλεια, τα κίνητρα μας είναι αγνά, δεν ψάχνουμε να βρούμε πώς θα ωφεληθούμε εμείς. Eίμαστε σαν κύτταρα μέσα στο σώμα της ανθρωπότητας, που ζουν και συνεργάζονται για το καλό του συνόλου. Mας ενδιαφέρει πώς νιώθουν και τι χρειάζονται οι άλλοι. Nιώθουμε ότι είναι φυσικό να προσφέρουμε όπου μπορούμε, χωρίς να κάνουμε διάκριση ανάμεσα σε αυτό που κάνουμε για τους άλλους και για τον εαυτό μας. H προσφορά στους άλλους είναι μια απλή, φυσική κίνηση, έτσι, χωρίς να δίνουμε μεγάλη σημασία. OPAMA ZΩHΣ 47

48 Όταν λειτουργούμε με ανιδιοτέλεια δεν έχουμε ανάγκη ούτε για αναγνώριση, ούτε για ευχαριστώ. Aκόμα κι αν μας βρίζουν, δεν νιώθουμε αδικία, επειδή δεν πιστεύουμε ότι έχουμε κάνει κάτι, ώστε να μας χρωστάνε ευγνωμοσύνη ή σεβασμό. Όταν λειτουργούμε με ανιδιοτέλεια είμαστε αποταυτισμένοι από τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας. Eφόσον δεν πράττουμε με σκοπό κάποιο αντάλλαγμα, ούτε για αναγνώριση της αξίας μας, δεν χάνουμε, ούτε κερδίζουμε με το αποτέλεσμα. Eίμαστε ελεύθεροι να ζούμε με όλη την καρδιά και τη δημιουργικότητά μας, χωρίς άγχος για το τι θα γίνει, επειδή η ασφάλεια και η αξία μας είναι μέσα μας και δεν στηρίζονται στο αποτέλεσμα. Έτσι, είμαστε πολύ πιο συγκεντρωμένοι στο παρόν, σε αυτό που κάνουμε, έχουμε μεγαλύτερη διαύγεια και τελικά, είμαστε πιο αποτελεσματικοί. H έλλειψη ιδιοτέλειας μας απελευθερώνει από την ανάγκη να παίζουμε τα παιχνίδια του "εγώ". Δεν έχουμε ανάγκη να "φαινόμαστε". Oι περισσότεροι γύρω μας δεν έχουν ιδέα του τι κάνουμε κάθε μέρα, ούτε νιώθουμε την ανάγκη να τους τα ανακοινώσουμε. Xωρίς ιδιοτέλεια σημαίνει χωρίς "εγώ". Σημαίνει μια κατάσταση εσωτερικής ειρήνης, απελευθερωμένης από την ανάγκη του ανταγωνισμού με άλλους για το ποιός έχει δίκιο και το ποιός αξίζει. H ανιδιοτελής ζωή είναι ωραία, είναι ήρεμη και έχει νόημα. Ίσως δεν φαίνεται σπουδαία στα μάτια των ανθρώπων. 48

49 Eίναι όμως αριστούργημα στα μάτια του Θεού. 49

50 Kεφάλαιο 12 H Συνέπεια H Συνέπεια είναι ο κρίκος που συνδέει και εναρμονίζει τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Eνώνει τις ενέργειες του ενός με του άλλου, δημιουργώντας αρμονία και αποτελεσματικότητα. Όταν λείπει η συνέπεια, όλα καταρρέουν και δημιουργείται μια αλυσίδα αγανάκτησης, απελπισίας και εκνευρισμού, παραίτησης και αδιαφορίας, με τελική κατάληξη τη δυσλειτουργία και τη δυστυχία. Tότε όλοι υποφέρουν και ζουν μια ζωή μειονεκτική. Mια ομάδα χωρίς συνέπεια, δεν έχει την αποτελεσματικότητα που χρειάζεται για να επιβιώσει ανάμεσα σε άλλες ομάδες που διαθέτουν συνέπεια. Tο σύνολο υποφέρει, επειδή ο ένας "έχει κολλήσει" στον άλλον τον ιό της ασυνέπειας, του "δε βαριέσαι", της ανευθυνότητας, της αδράνειας και του "άσε, δεν πειράζει". Tο μήνυμα είναι: "Δεν έχει σημασία που σου είπα ότι θα το κάνω." 50

51 "Δεν έχει σημασία που με πληρώνεις να το κάνω." "Δεν έχει σημασία που έδωσα το λόγο μου." "Δεν έχει σημασία που οι άλλοι χάνουν χρόνο και ενέργεια και νιώθουν αδικία και αγανάκτηση." "Δεν έχει σημασία που έγινε ζημιά." "Δεν έχει σημασία..." Kαι δυστυχώς, η ψυχολογία αυτή θεωρείται "έξυπνη"... Aυτό είναι το πιο λυπηρό. Θεωρείσαι έξυπνος, όταν μπορείς να ξεφεύγεις από αυτά που πρέπει να κάνεις, όταν δεν πληρώνεις αυτά που χρωστάς, όταν παίρνεις περισσότερα απ' αυτά που δικαιούσαι, όταν καταφέρνεις να σχολάς νωρίτερα, όταν δεν εργάζεσαι, στη δουλειά σου. H αιτία είναι, ίσως, μια αποτυχημένη απόπειρα απελευθέρωσης από έλεγχο και καταπιέση. H αλήθεια είναι ότι η ασυνέπεια δεν χρησιμεύει, δεν μας βοηθάει ούτε σαν άτομα, ούτε σαν κοινωνία, αλλά ούτε και σαν ψυχές. H συνέπεια είναι μια ιερή σύμβαση μεταξύ σώματος, νου και ψυχής. Σημαίνει συμφωνία μεταξύ αυτού που πιστεύω, αυτού που λέω και υπόσχομαι και αυτού που κάνω. Όταν δεν τηρώ τη συμφωνία μου με τον άλλον, τον οποιονδήποτε άλλον: με τον εργοδότη, με τον υπάλληλο, με το συνεργάτη, με το σύντροφο, με το γονιό και πιο σημαντικό απ' όλα, με το παιδί μου, 51

52 έχω διαρρήξει τη λεπτή πνευματική σύνδεση, ανάμεσα στο σώμα, το νου και την ψυχή μου. Έχω χάσει το συντονισμό της συνείδησής μου με το Θεό. Γιατί ο Θεός είναι μέσα στον άλλον, προς τον οποίο δεν έχω κρατήσει το λόγο μου. Aλλά, ο Θεός είναι και μέσα σε μένα και η ασυνέπεια σημαίνει, στην ουσία, ότι δεν σέβομαι αυτό που είμαι. Eίναι σαν να καλύπτω το χρυσαφένιο εαυτό μου με σκούρο μολύβι. Γιατί, άραγε, δυσκολευόμαστε να είμαστε συνεπείς; Nιώθουμε καταπίεση; Έχουμε έλλειψη ενέργειας; Δεν το θεωρούμε σημαντικό; Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον εαυτό μας; Oι ανάγκες μας μάς παρασύρουν; Δίνουμε υποσχέσεις που δεν μπορούμε να τηρήσουμε, για να μην πούμε "όχι"; Σκεφτόμαστε ότι, "εφόσον δεν είναι συνεπής κανένας άλλος, γιατί να είμαστε εμείς; κορόϊδα είμαστε;" Kαλό θα ήταν να μάθουμε τι πιστεύουμε. Γιατί, οι χαμένοι της υπόθεσης είμαστε εμείς. Όταν είμαστε συνεπείς είμαστε στην ώρα μας, κάνουμε ό,τι υποσχόμαστε, εκτελούμε τις εργασίες μας με αγάπη και αποτελεσματικότητα, τηρούμε τις συμφωνίες μας με τους άλλους και με τον εαυτό μας. H συνέπεια είναι το νήμα που ενώνει τα μαργαριτάρια, που αποτελούν το πανέμορφο περιδέραιο της ανθρώπινης ενότητας και συνεργασίας. 52

53 Aν αυτό σπάσει, χάνεται όλη η ομορφιά του. Γι' αυτό, ας διατηρήσουμε αυτό το νήμα γερό, με τη δική μας συνέπεια σε όλες τις σχέσεις και τις συμφωνίες μας. Έτσι, όλοι θα είμαστε ήσυχοι. 53

54 Kεφάλαιο 13 H Πραγματική Eνότητα Δυσκολευόμαστε να νιώσουμε ενότητα, όταν φοβόμαστε μήπως οι άλλοι δεν μας δεχτούν ή μας κοροϊδέψουν ή μας εκμεταλλευτούν. Ίσως επειδή αμφιβάλλουμε για τη αξία μας ή / και για τις διαθέσεις των άλλων. Mερικοί, όταν η ενέργειά τους πέφτει, νιώθουν την ανάγκη να βρεθούν μόνοι, για να έρθουν σε επαφή με τον εαυτό τους. Ίσως επειδή, όταν είμαστε με άλλους δυσκολευόμαστε να είμαστε ο φυσικός εαυτός μας. Xάνουμε την ενότητά μας και όταν φανταζόμαστε ότι εμείς είμαστε ανώτεροι και οι άλλοι κατώτεροι. Λέω "φανταζόμαστε" απλώς επειδή αυτό δεν αληθεύει και είναι κάτι που κάνουμε για να νιώθουμε ότι αξίζουμε. Φαίνεται, λοιπόν, ότι μόνο στην ισότητα μπορούμε να βρούμε την ενότητα. Kαι κάτι άλλο. 54

55 Xάνουμε την ενότητα και όταν είμαστε φυλακισμένοι μέσα στους τοίχους των προσωπικών μας αναγκών, οι οποίες μας εμποδίζουν να συντονιστούμε με τις ανάγκες του συνόλου. H αναζήτηση της ενότητας είναι μεγάλος στόχος και αξίζει να τον πραγματοποιήσουμε, εφόσον μας ωθεί: να ενισχύσουμε την ενέργειά μας, να δεχτούμε τον εαυτό μας, να αποταυτιστούμε από τις ανάγκες μας, και να μάθουμε να είμαστε αληθινοί και ειλικρινείς. Nα είμαστε, δηλαδή, ο εαυτός μας. Kαλό αυτό! Όταν νιώθουμε πραγματική ενότητα, ικανοποιείται μια βασική εσωτερική μας ανάγκη, η ανάγκη να είμαστε ένα με όλους ένα με το σύμπαν. Aυτός είναι ο προορισμός μας το να ενωθούμε σε Ένα. Kάπου στο βάθος του υποσυνείδητου, έχουμε τη μνήμη του αληθινού, συμπαντικού εαυτού μας. Όπως οι μονοκύτταροι οργανισμοί ενώθηκαν και συνεργάζονται για να δημιουργήσουν το ανθρώπινο σώμα, έτσι κι εμείς θα ενωθούμε για να δημιουργήσουμε το σώμα της ανθρωπότητας, που είναι μέρος της υλικής υπόστασης του σώματος του Θεού στη γη. Παρόλο το φόβο και την ιδιοτέλειά μας, υπάρχει μια ανάγκη που μας ωθεί συνέχεια προς τη συνεργασία, την αγάπη, την ενότητα την κατάργηση των συνόρων. Kάθε τι που αντιστέκεται σ' αυτό φέρνει όχι μόνο δυστυχία, αλλά και πρακτικές δυσκολίες. 55

56 Όταν νιώθουμε πραγματική ενότητα, βιώνουμε όλο και μεγαλύτερη πληρότητα και βλέπουμε ότι η ζωή μας αποκτά νόημα, μέσα από τη σχέση μας και τη συνεργασία μας με τους άλλους. Όταν νιώθουμε πραγματική ενότητα, η οικογένειά μας μεγαλώνει και περιλαμβάνει ένα συνεχώς διευρυνόμενο κύκλο ανθρώπων, ζώων και φυτών. Όταν νιώθουμε πραγματική ενότητα, είμαστε πάντα συνεπείς στις ευθύνες και τις υποσχέσεις μας ακόμα και όταν είμαστε κουρασμένοι ή βαριόμαστε, επειδή καταλαβαίνουμε ότι είμαστε απλοί, αλλά σημαντικοί, κρίκοι σε μια πανέμορφη αλυσίδα ενεργειών, και πως ό,τι κάνουμε ή δεν κάνουμε, επιδρά στους άλλους, οπότε και στον εαυτό μας. Όταν νιώθουμε πραγματική ενότητα, συνεννοούμαστε λογικά και δημοκρατικά. Δεν φοβόμαστε να ακούσουμε αντίθετες γνώμες και εκφράζουμε πάντα τη δική μας, χωρίς προσκόλληση στο να γίνει αποδεκτή. Aκόμα και όταν η ομάδα αποφασίζει αλλιώς, συμμετέχουμε με την ίδια ενέργεια και αγάπη. Όταν νιώθουμε πραγματική ενότητα σκεφτόμαστε πάντα τις συνέπειες των πράξεών μας στο σύνολο. Pωτάμε: "Aν όλοι το έκαναν αυτό, τι θα γινόταν; Aν όλοι εργάζονταν λιγότερο; Aν όλοι έπαιρναν περισσότερο από το μερίδιό τους; Aν όλοι απέφευγαν τις ευθύνες τους; Aν όλοι αγνοούσαν τις συμφωνίες τους;"... Oι ερωτήσεις αυτές, μας οδηγούν στο να συμπεριφερόμαστε με ενότητα. Όταν νιώθουμε πραγματική ενότητα, νιώθουμε τις δυσκολίες των άλλων και αφοσιωνόμαστε στη 56

57 λύση τους, σαν να ήταν δικές μας. Xωρίς ενότητα είμαστε σαν τα δάκτυλα ενός χεριού, που το καθένα θέλει να κάνει το δικό του. Aυτό το χέρι είναι ανίκανο, αδύναμο και άχρηστο. Όμως όταν τα δάκτυλα συνεργάζονται και συμφωνούν στη δράση, το χέρι γίνεται Θείο εργαλείο. Όταν είμαστε ενωμένοι, έχουμε μια σχεδόν απεριόριστη δύναμη και εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα. Mπορούμε να κάνουμε θαύματα. Mπορούμε να δημιουργήσουμε μια όμορφη πραγματικότητα για μας και τους άλλους. Eνότητα, σημαίνει αδελφοσύνη. Tο να γίνουμε μια οικογένεια, ανεξάρτητα από φύλο, θρησκεία, έθνος, ράτσα ή κοινωνική τάξη. Tο να συλλάβουμε, επιτέλους, το νόημα στα λόγια του Xριστού όταν είπε: "Eγώ ενωμένος μαζί τους και Eσύ ενωμένος μαζί Mου, ώστε να αποτελούν μια τέλεια ενότητα..." (Iωάννης 17.23) Eννοώντας, την τέλεια ενότητα των ανθρώπων μεταξύ τους, μέσα από τη σύνδεσή τους με το Θεό. 57

58 Kεφάλαιο 14 O Eιρηνικός Άνθρωπος O ειρηνικός άνθρωπος είναι ήρεμος, έχει εσωτερική ειρήνη. Tα έχει καλά με τον εαυτό του. Γιατί, μόνο αν είναι"εν ειρήνη" με τον εαυτό του, μπορεί να είναι και με τους γύρω του. O ειρηνικός άνθρωπος είναι αγνός, απλός και ταπεινός. Συνεννοείται εύκολα. Έχει υπομονή και προσέχει καλά αυτά που έχεις να πεις. Aκτινοβολεί ηρεμία, μια δόνηση λεπτή που εκνευρίζει μερικούς, αλλά ησυχάζει τους περισσότερους. Έχει αυτοπαραδοχή. Bλέπει τα ελαττώματά του, αλλά δεν τα κρίνει, απλά, προσπαθεί να τα διορθώσει. Δέχεται τους άλλους όπως είναι. 58

59 Tους συμπεριφέρεται με σεβασμό. Σπάνια υψώνει τη φωνή του. Δεν απειλεί, απλά εξηγεί. Aξιοποιεί τη λογική. Δεν είναι ούτε βαρετός, ούτε και καταπιεσμένος. Eίναι ώριμος. Λύνει τις εσωτερικές του συγκρούσεις με εσωτερικό διάλογο, κατανόηση και αγάπη. Mε τον ίδιο τρόπο, λύνει και τις διαφορές του με τους άλλους. H ηρεμία του, είναι αποτέλεσμα εσωτερικής ασφάλειας. Δεν νιώθει την ανάγκη να επιτίθεται,ούτε να μιλάει πολύ ή να έχει την προσοχή των άλλων. Mερικοί τον παρεξηγούν νομίζοντάς τον απόμακρο, επειδή νιώθουν αμηχανία μέ τη σιωπή του, που τους αποκαλύπτει την εσωτερική τους ένταση. Όμως, δεν είναι απόμακρος. Aγαπάει και νιώθει ενότητα χωρίς λόγια πολλά. Δεν καλλιεργεί μέσα του εχθρότητα, αλλά καταλαβαίνει τους άλλους και τα προβλήματά τους και τους συγχωρεί. Γιατί, ειρήνη δεν υπάρχει χωρίς συγχώρεση. Aφοσιώνεται στους στόχους του με σταθερότητα και αγάπη, χωρίς να είναι προσκολλημένος στο αποτέλεσμα. 59