Ιστορία της Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα: Το παράδειγμα των Φιλοσοφικών Σχολών

Transcript

1 ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Ιστορία της Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα: Το παράδειγμα των Φιλοσοφικών Σχολών Ενότητα: Προγράμματα Σπουδών Βασίλειος Φούκας

2 Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons. Για εκπαιδευτικό υλικό, όπως εικόνες, που υπόκειται σε άλλου τύπου άδειας χρήσης, η άδεια χρήσης αναφέρεται ρητώς.

3 Χρηματοδότηση Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό έχει αναπτυχθεί στα πλαίσια του εκπαιδευτικού έργου του διδάσκοντα. Το έργο «Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο» έχει χρηματοδοτήσει μόνο τη αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού υλικού. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους.

4 ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΤΆ ΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ( ) ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΕΣ: Αναστασία Χαλιμούρδα και Αναστασία- Ειρήνη Τσιλίκα Σεμινάριο 9ο

5 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 1901: «Ευαγγελικά» (υπουργία Σπ. Στάη- κυβέρνηση Γ. Θεοτόκη). 1902: Φ. Φωτιάδης «Το γλωσσικόν ζήτημα και η εκπαιδευτική μας αναγέννησις»: Ορόσημο για τον εκπαιδευτικό δημοτικισμό. 1903: «Ορεστειακά» (υπουργία Θ. Φαρμακόπουλου- κυβέρνηση Δ. Ράλλη). 1904: Η Φιλοσοφική χωρίστηκε σε 2 σχολές: Φιλοσοφική και σχολή Φυσικών και Μαθηματικών Επιστημών. 1905: Ίδρυση της Εταιρείας της Εθνικής Γλώσσας στην Αθήνα (σκοπός της η υποστήριξη του δημοτικισμού). 1906: (Υπουργός Παιδείας Αν. Στεφανόπουλος-κυβέρνηση Γ. Θεοτόκη) καταθέτει στη Βουλή 5 εκπαιδευτικά νομοσχέδια, εκ των οποίων τα 3 αφορούν στο. 1906: Ορίστηκαν με βασιλικό διάταγμα οι επισκέψεις σε αρχαία μνημεία, μουσεία και εκδρομές. 1908: Σπ. Στάης υποβάλλει 16 εκπαιδευτικά νομοσχέδια, εκ των οποίων τα 3 αφορούν στο.

6 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 1909: Κίνημα στο Γουδί (συγκρούσεις ανάμεσα σε δημοτικιστές και καθαρευουσιάνους). 1910: «Φοιτητική Συντροφιά», σκοπός του συλλόγου η υπεράσπιση του εκπαιδευτικού δημοτικισμού. 1910: «Εκπαιδευτικός Όμιλος», ίδρυση πρότυπου δημοτικού και αναμόρφωση της ελληνικής εκπαίδευσης. 1910: Νομοσχέδιο Παναγιωτόπουλου, το οποίο προβλέπει 5 σχολές: θεολογική, νομική, ιατρική, φιλοσοφική και σχολή φυσικών και μαθηματικών επιστημών.

7 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ Οργανισμός του 1911: Οργανισμός του Πανεπιστημίου, Υπουργός Παιδείας Απ. Αλεξανδρής υποβάλλει νομοσχέδια για τη διχοτόμηση του Εθνικού Πανεπιστημίου(σε Εθνικό και σε Καποδιστριακό). 4 χρόνια φοίτηση. Καταργείται η υποχρεωτική παρακολούθηση μαθημάτων της Φιλοσοφικής. Δίνεται έμφαση στα φροντιστήρια( τρία στη Φιλοσοφική). 1916: Ίδρυση Εκπαιδευτικής Επιτροπή: έκδοση εκπαιδευτικών βιβλίων γραμμένων στη δημοτική.

8 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ Οργανισμός του 1922: Σύνταξη προγράμματος από κάθε σχολή Διάκριση μαθημάτων σε υποχρεωτικά και προαιρετικά 4ετής φοίτηση 2 σπουδαστήρια 1925: Ίδρυση Πανεπιστημίου 1927: 8 ο Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας: συνταγματική κατοχύρωση της ιδιωτικής εκπαίδευσης 5 σπουδαστήρια και 2 εργαστήρια

9 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ Οργανισμός του 1932: Αφιέρωση του μισού χρόνου διδασκαλίας σε φροντιστηριακές και εργαστηριακές ασκήσεις Διάκριση μαθημάτων σε προαιρετικά και υποχρεωτικά Υπουργός Παιδείας Γ. Παπανδρέου συγκροτεί 2 επιτροπές για ζητήματα της ανώτατης εκπαίδευσης 5 σπουδαστήρια και 2 εργαστήρια Οργανισμός 1938: μαθήματα υποχρεωτικά και προβλέπονται οι ώρες διδασκαλίας των καθηγητών : Δίκη των τόνων

10 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ Γενική Ιστορία Αρχαία Ελληνική Φιλολογία Αρχαιολογία 31 6 Λατινική Φιλολογία 52 Ελληνικά Γράμματα 18 Γλωσσολογία 27 Ελληνική Μυθολογία 27 Ιστορία του Ελληνικού Έθνους 20 7 Φιλοσοφία 41 Παιδαγωγική 6 Ιστορία της αρχαίας Τέχνης και Επιγραφικής Γυμναστική 9 30

11 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ Γενική Ιστορία Αρχαία Ελλ.Φιλολογία Αρχαιολογία 41 Λατινική Φιλολογία 51 Ελληνικά Γράμματα 3 Γλωσσολογία 22 Ελληνική Μυθολογία 9 Ιστορία Ελλ. Έθνους 4 3 Φιλοσοφία 54 Παιδαγωγική 16 Ιστορία της αρχ.τέχνης Επιγραφικής Γυμναστική 9 Νομισματολογία- Μετρολογία Βυζ.Τέχνη- Αρχαιολογία

12 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ Ελλ.Φιλολογία 125 Λατινική Φιλολογία 49 Γλωσσολογία 11 Αρχαιολογία 34 Φιλοσοφία 64 Γενική Ιστορία 7 5 Αρχαία Ιστορία Παιδαγωγική 36 Ιστορία Ελλ.Έθνος 6 2 Δημοσίου-Ιδιωτικού Βίου 27 Βυζαντινή Τέχνη 17 Βυζαντινή Ιστορία 11 5 Ιστορία Αρχ.Τέχνης- Επιγραφικής 5 4 Νεωτέρα Ιστορία 17 6

13 ΜΑΘΗΜΑΤΑ( ) ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ Μέση-Νεωτέρα Φιλολογία Λατινική Φιλολογία 55 Αρχαιολογία 72 Γλωσσολογία 19 Φιλοσοφία 70 Παιδαγωγική 41 Δημοσίου-Ιδιωτικού βίου 52 Βυζαντινή Τέχνη 21 Βυζαντινή Ιστορία 21 9 Νεωτέρα Ιστορία Αρχαία Ιστορία Γερμανική Φιλολογία 11 Γαλλική Φιλολογία 6 Ιταλική Φιλολογία 10 Αγγλική Φιλολογία 2

14 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ο -2 ο ΕΤΟΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ Μέση-Νεωτέρα Φιλολογία 41 Φιλοσοφία 23 Αρχαιολογία(προΪστορική-βυζαντινή) 6 Νεωτέρα Ιστορία 4 Βυζαντινή Ιστορία 2 Αρχαία Ιστορία 4 Λαογραφία 2 Δημοσίου-Ιδιωτικού βίου 2 Γλωσσολογία 1

15 ο -4 ο ΕΤΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Μέση-Νεωτέρα Φιλολογία ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ 35 Λατινική Φιλολογία 16 Φιλοσοφία 8 Αρχαιολογία 2 Λαογραφία 4 Παιδαγωγική 18 Γλωσσολογία 4 3 ο -4 ο ΕΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ- ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Μέση-Νεωτέρα Φιλολογία ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ 6 Λατινική Φιλολογία 4 Φιλοσοφία 7 Δημοσίου-Ιδιωτικού Βίου 7 Αρχαιολογία 8 Νεωτέρα Ιστορία 12 Βυζαντινή Αρχαιολογία 6

16 ΜΑΘΗΜΑΤΑ(ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ-ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ 3 ο -4 ο ΕΤΟΣ) ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ Προϊστορική Αρχαιολογία 9 Βυζαντινή Ιστορία 10 Παιδαγωγική 9 Αρχαία Ιστορία 7 Αγγλική Φιλολογία 2 Γαλλική Φιλολογία 2 Γλωσσολογία 1

17 ΓΕΝΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Σκοπός κύριος της Πανεπιστημιακής διδασκαλίας: Δεν είναι η αναπλήρωση των κενών από τη μέση εκπαίδευση. Το διακηρύσσει την αυτονομία του σε σχέση με τη μέση εκπαίδευση. Χρειάζεται ταξινόμηση των διαφόρων μαθημάτων σχετικά με το χρόνο της διδασκαλίας και διαίρεση του ακαδημαϊκού έτους σε δύο εξάμηνα.

18 ΓΕΝΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Το ενισχύει τον επαγγελματικό του σκοπό και αποστασιοποιείται από την ιδεαλιστική ελιτίστικη ανώτατη εκπαίδευση προκειμένου να εξυπηρετήσει τα μεσαία στρώματα που ενισχύονταν. 3 μήνες πριν από το τέλος του κάθε εξαμήνου οι καθηγητές συνεδρίαζαν και πρότειναν τα μαθήματα που επιθυμούσαν να διδάξουν το επόμενο εξάμηνο.

19 ΓΕΝΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Η διδασκαλία ήταν ακροαματική. Κανονικά προβλεπόταν 3ετής κύκλος για κάθε μάθημα, μέτρο που δεν τηρήθηκε, καθώς αρκετοί διδάσκοντες προσέφεραν διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα κατά έτος. Αρχικά, τα προγράμματα υποβάλλονταν στο υπουργείο Παιδείας, το οποίο τα ενέκρινε, ενώ με τη μεταρρύθμιση του 1922 δεν χρειαζόταν η έγκρισή του.

20 ΓΕΝΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Από τη δεκαετία του 1920 και μετά εισήχθη το μάθημα του Δημοσίου και Ιδιωτικού Βίου. Το 1924 η έδρα της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας μετατρέπεται σε Μέση και Νεωτέρα Ελληνική Φιλολογία. Από το 1934 στο πρόγραμμα μαθημάτων εντάσσονται ξενόγλωσσες φιλολογίες(γερμανική, ιταλική, αγγλική, γαλλική).

21 ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ o Σημαντική θέση στην περίοδο του Μεσοπολέμου-υπηρετεί κυρίως εθνικούς στόχους. o Στοχεύει στη διαμόρφωση πολιτών με εθνική συνείδηση και γνώση του παρελθόντος. Η Ιστορία δεν αποτελεί μόνο μορφωτικό αγαθό, αλλά μέσο κατασκευής της εθνικής ιδεολογίας. o Απαραίτητο εφόδιο για τον φοιτητή για να προετοιμάσει το ατομικό και το συλλογικό μέλλον. o Γνωριμία με το εθνικό παρελθόν και με τη σύγχρονη κατάσταση. o Να διαφωτίσει και να προετοιμάσει τους φοιτητές να ανταποκριθούν στις εθνικές ανάγκες. o Κλάδοι της Ιστορίας: Γενική Ιστορία Ιστορία του ελληνικού έθνους Ιστορία της αρχαίας τέχνης και επιγραφικής Αρχαία Ιστορία

22 ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Βυζαντινή Ιστορία Νεωτέρα Ιστορία o Ισοκατανομή της Ιστορίας, ωστόσο μετά το 1930 παρατηρείται αύξηση της Μέσης και Νεώτερης Ιστορίας. o Γενική Ιστορία. Οδηγούσε στον ενθουσιασμό, στοιχείο απαραίτητο για την πρόοδο και την πνευματική εξύψωση του ανθρώπου.

23 ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Μέσω της γνώσης του παρελθόντος, ο φοιτητής γνωρίζει την πραγματική έννοια της ελευθερίας και συνειδητοποιεί τη στενή σχέση πολιτικής ελευθερίας, θρησκείας και ηθικής. o Μέση και Νεωτέρα Ιστορία Επικεντρώνεται στα πολιτικά γεγονότα, στη συνεχή παράθεση χρονολογιών. Δίνεται έμφαση στους πρωταγωνιστές και αναδεικνύεται η ηθική διάσταση των συμβάντων.

24 ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ o Το περιεχόμενο του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών δεν διαφοροποιείται σε σχέση με παλαιότερα. Ενδεικτικά σύμφωνα με το πρόγραμμα του διδάσκονται: Αρχαία Ιστορία, Ελληνική παλαιογραφία(φροντιστηριακά) και σύνταξη καταλόγων των χειρογράφων των εν Αθήναι βιβλιοθηκών, Φόνισσες του Ευριπίδη και δημηγορίες του Θουκυδίδη και φροντιστηριακάς ερμηνείας «από της αρχαίας γλώσσης εις τη νεωτέραν» και άλλοτε θεματογραφία. Επίσης μελετώνται η Ελληνικήν μετρική, οι Νόμοι του Πλάτωνα, ασκήσεις στην ερμηνεία Ελλήνων συγγραφέων και εις το ελληνιστί γράφειν, Ιστορία ελληνικής λογοτεχνίας και φροντιστηριακά το περί ποιητικής του Αριστοτέλη. o Η διδασκαλία της μορφής της αρχαίας γλώσσας θεωρείται ότι θα διασώσει την εθνική και θρησκευτική αγωγή του λαού. o Η Φιλοσοφική αναλαμβάνει τον ρόλο του υπερασπιστή της εθνικής, θρησκευτικής και γλωσσικής παράδοσης, επιδιώκει να σώσει το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών στη μέση εκπαίδευση από τα πυρά των δημοτικιστών.

25 ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ o Με το πρόγραμμα της περιόδου : διδάσκονται Ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας, Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Οι Βάτραχοι του Αριστοφάνη και φροντιστηριακάς ασκήσεις εις το ελληνιστί γράφειν και στην ερμηνείαν των ομηρικών επών. Ερμηνεύονται ο Αγαμέμνων του Αισχύλου, Ωδές του Βακχυλίδη και του Πίνδαρου και γίνονται ασκήσεις περί το αττικίζειν επί παπυρικών κειμένων και ασκήσεις επιγραφικής. Ως προς το περιεχόμενο των Αρχαίων Ελληνικών, η έμφαση δίνεται στους τραγικούς και στους ρήτορες, αν και διδάσκονται πολλοί συγγραφείς(αριστοφάνης, Όμηρος, Λυρικοί, Πλάτων, Πλούταρχος και Θουκυδίδης). Διδάσκονταν φορμαλιστικά στοιχεία όπως μετρική, γραμματική και κριτική.

26 ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ o Περίοδος : Η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών δεν μεταβάλλεται σημαντικά ως προς το περιεχόμενό της, αν και προστίθενται ορισμένοι νέοι συγγραφείς, όπως ο Ηρώνδας, ο Θεόκριτος. o Περίοδος : Διδάσκονταν Ιλιάδα, Την Δήμου καταλύσεως, Απολογίαν και των υπέρ αδυνάτου του Λυσία, Πίνδαρο, Θουκυδίδη, Μήδεια του Ευριπίδη, Ελληνική Γραμματολογία(δράμα), Αντιγόνη του Σοφοκλή, Αγαμέμνονα του Αισχύλου, Ευθύδημο του Πλάτωνα.

27 ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ o Περίοδος : Διαφοροποιημένο το πρόγραμμα σε σχέση με τα προηγούμενα Η κατάταξη των μαθημάτων γίνεται κατά έτος και κατεύθυνση. Στα δύο πρώτα έτη διδάσκονταν τους Βίους του Νέπωτος του Κορνηλίου, την Αινειάδα του Βιργιλίου, ασκήσεις συγκριτικής-γραμματικής και σύνταξις της αρχαίας ελληνικής Στο 3 ο -4 ο έτος του φιλολογικού τμήματος διδάσκονταν Ελληνική γραμματολογίαν, Χωρία του Θουκυδίδη, Πολιτεία του Πλάτωνα, ενώ στο ιστορικό-αρχαιολογικό Χωρία του Θουκυδίδη. o Η βασικότερη αλλαγή σε όσα ίσχυαν με παλιότερα αφορούν στο φιλολογικό φροντιστήριο. Δεν θεωρείται πλέον παράρτημα του φιλολογικού τμήματος, αλλά εντάσσεται στο κύριο πρόγραμμα σπουδών της σχολής.

28 ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ Εισαγωγή από το 1880: συνδέεται με την πολιτική των κυβερνήσεων του Χαρίλαου Τρικούπη. Σκοπός του φιλολογικού φροντιστηρίου η εξάσκηση των φοιτητών στην αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα, η κριτική έρευνα και ανάλυση των κλασικών συγγραφέων. Ένταξη σε μια κοινότητα ειδημόνων. Επιδίωξη η καλλιέργεια ενός προτεσταντικού εργασιακού ήθους.

29 ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ Απόκτηση επικουρικών γνώσεων. Άσκηση στις βοηθητικές επιστήμες της Ιστορίας και εισαγωγή στην ιστορική μέθοδο και στην επιστημονική αυτενέργεια. Ενασχόληση με χρονολογικές ασκήσεις: γνώση των χρονολογικών συστημάτων και συσχέτιση με την πορεία του ελληνικού έθνους. Παλαιογραφικάς ασκήσεις: αποσκοπούσαν στην καταγραφή, στη μελέτη και στην έκδοση των χειρογράφων.

30 ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ Συντέλεσε στη στροφή των ιστορικών μαθημάτων προς τα βυζαντινά και νεοελληνικά χρόνια Δημιούργησε μια νέα δυναμική με τη μελέτη της Ιστορίας και τους τρόπους προσέγγισής της Εκτός από τις παιδαγωγικές ασκήσεις προβλέπονταν ερμηνευτικές ασκήσεις, κριτικές, παλαιογραφικές, γραμματολογικές. Εξετάζονται και αναλύονται ποιήματα και λόγοι, μετρικές-ρυθμικές, γραμματικές και ασκήσεις εις το γράφειν Ελληνιστί και Λατινιστί εμμέτρως τε και καταλογάδην και αρχαιολογικές.

31 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η διδασκαλία της Ιστορίας κατέλαβε περίπου το 1/7 του συνόλου των μαθημάτων(13,95%). Προηγούνταν η Φιλολογία με ποσοστό 45,81% Ακολουθούσε η Αρχαιολογία με ποσοστό 16,56% Η Φιλοσοφία με ποσοστό 14,85% Διαπιστώνεται η πλειοψηφική παρουσία της Ελληνικής Ιστορίας. Ποσοστό ιστορικών μαθημάτων περίπου 54% (23,8% Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, 20% Αρχαία Ελληνική Ιστορία, 7,1% Βυζαντινή Ιστορία και 4% Νεότερη Ελληνική Ιστορία) Το ιστορικό φροντιστήριο είχε φτάσει στο 41,21%

32 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Το πρόγραμμα σπουδών δεν αποτέλεσε αντικείμενο προβληματισμού ή διαμάχης στην ιστορία της Σχολής. Επαγγελματικός σκοπός του Πανεπιστημίου. Σύνδεση της Φιλοσοφικής με τη Μέση εκπαίδευση. Φιλοσοφική: Προετοιμάζει τους φιλολόγους, που θα εργαστούν στη Μέση εκπαίδευση. Ως αρμόδια σχολή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας αναλαμβάνει να διασώσει το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών στη Μέση εκπαίδευση.

33 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Οι αξίες της γλώσσας, του έθνους, της θρησκείας και της παράδοσης προβάλλονται σταθερά από το οι αξίες αυτές προκρίνονται ως σκοποί των Αρχαίων Ελληνικών και υπηρετούνται στη Φιλοσοφική της Αθήνας.

34 Βιβλιογραφία Μπουζάκης, Σ., Η Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση στην Ελλάδα ( ). Τεκμήρια Ιστορίας, τόμ. Α ( ), τόμ. Β ( ). Αθήνα: Gutenberg. Μπουζάκης, Σ., (επιμ.), Ιστορία της Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης, Αθήνα: Gutenberg. Αντωνίου, Δ., Διαδρομές και Στάσεις στη Νεοελληνική Εκπαίδευση 19ος -20ος αιώνας. Αθήνα: Μεταίχμιο. Τερζής, Ν., Π., Εκπαιδευτική πολιτική και εκπαιδευτική μεταρρύθμιση: Ιστορικοκοινωνιολογικό πλαίσιο και μελέτες περίπτωσης, 2η έκδοση. Αθήνα: Αδελφοί Κυριακίδη.

35 Βιβλιογραφία Βερέβη, Άλκ., Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση: η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, , Ε.Κ.Π.Α.- Τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας, Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή, Αθήνα. Καραμανωλάκης, Β., Η συγκρότηση της ιστορικής επιστήμης και η διδασκαλία της Ιστορίας στο Αθηνών ( ). Αθήνα: Ι.Α.Ε.Ν.-Γ.Γ.Ν.Γ. Φούκας, Β., Η διδασκαλία της Ιστορίας στις Φιλοσοφικές Σχολές Αθηνών και κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου: Μια ιστορικο-συγκριτική προσέγγιση. στο: Θέματα Ιστορίας της Εκπαίδευσης, τχ. 9, σσ

36 ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Τέλος Ενότητας Επεξεργασία: Φλωρεντία Αντωνίου Θεσσαλονίκη, χειμερινό εξάμηνο