Τολμών. Τριμηνιαία Έκδοση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ειδικών Δυνάμεων Τεύχος 24 ο, Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2007, 6.00

Transcript

1 ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΕΒΛΗΘΗ - ΚΩΔΙΚΟΣ 3458 Τριμηνιαία Έκδοση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ειδικών Δυνάμεων Τεύχος 24 ο, Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2007, 6.00 Τολμών Η Λευκή Βίβλος της Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 Συνταγματική Ονομασία του Κράτους των Σκοπίων Οι Βαλκανικοί πόλεμοι και το κατόρθωμα του υποπλοιάρχου Ν. Βότση Ο Θάνατος του Παληκαριού - Παύλος Μελάς Βιοτεχνολογία και Βιοηθική Γοργοπόταμος Επιτυχία στις Νήσους Vaagso και Maloy κατά τον Β ΠΠ

2

3 3

4 τριμηνιαια εκδοση Τολμών οργανο τησ πανελληνιασ ομοσπονδιασ ειδικων δυναμεων (ΠΟΕΔ) Τεύχος 24 ο Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2007 ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ (ΠΟΕΔ) Τσιμισκή 130, , Θεσσαλονίκη ΤΗΛ.(+30) FAX: (+30) ΕΚΔΟΤΗΣ Αθανάσιος Γαληνός dir@tolmon.gr ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ Παντελής Γιαννακόπουλος archi@tolmon.gr ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΥΛΗΣ Παντελής Παπαχρήστου ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ - ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ILP productions ἐκδόσεις - παραγωγές Ιωάννης Λ. Παπακαρμέζης Αριστείδης Γ. Κουτρής ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΥΕΣ ΕΤΗΣΙΕΣ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ Εσωτερικού: Ευρώπης - Κύπρου : Λοιπών Χωρών: Τιμή τεύχους: 6.00 Διευθυνση συνεργασιασ - συνδρομων ΤΘ: 18419, θεσσαλονικη τηλ: (+30) FAX: (+30) www. tolmon.gr ilp@tolmon.gr 4

5 ΕΝΤΥΠΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΤΕ και ΤΗΛΕΦΩΝΕΙΣΤΕ Προσωπική συνδρομή Χορηγία Περιοδικού ή ΚΟΨΤΕ και ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΕ FAX ή ΚΟΨΤΕ - ΔΙΠΛΩΣΤΕ και ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΣΤΕ ΒΛΕΠΕ ΠΙΣΩ ΟΨΗ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΝΟΜΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΝΟΜΑ ΟΔΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΔΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΟΛΗ Τ.Κ. ΠΟΛΗ Τ.Κ. ΤΗΛ. ΟΙΚΙΑΣ FAX ΤΗΛ. ΟΙΚΙΑΣ FAX ΗΜΕΡ. ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΜΕΡ. ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΗΛ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΗΛ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Α.Φ.Μ. Δ.Ο.Υ. Α.Φ.Μ. Δ.Ο.Υ. Κ ό ψ τ ε ε δ ώ, δ ι π λ ώ σ τ ε κ α ι τ α χ υ δ ρ ο μ ή σ τ ε τ ο φ ά κ ε λ ο ΑΞΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ Σημειώστε με x την επιλογή σας στο αντίστοιχο τετράγωνο ΕΛΛΑΔΑ 20,00 ΕΥΡΩΠΗ - ΚΥΠΡΟΣ 25,00 ΛΟΙΠΕΣ ΧΩΡΕΣ 35,00 ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Σε κάθε περίπτωση πληρωμής ενημερώστε μας τηλεφωνικά ή με fax ή Ταχυδρομικώς ή με ilp@tolmon.gr Ημερομηνία : / / Υπογραφή: ΤΡΟΠΟΙ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ VISA: Αρ. Κάρτας... Ημερ. Λήξης... ΜΕ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΡΑΠΕΖΗΣ: (Λογαριασμoί ILP productions, Ι. Λ. Παπακαρμέζη) Εθνικής: , Γενικής: Alpha: Προσοχή: Οπωσδήποτε πρέπει να σταλεί με fax: ή ταχυδρομικώς: ΤΘ 18419, Θεσσαλονίκη, το παρόν έντυπο και επιπλέον το αντίγραφο της απόδειξης κατάθεσης. Στο έντυπο κατάθεσης να αναγράφεται το όνομα του συνδρομητή. ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΜΑΣ: (ILP productions, Αγ. Νικολάου 4, Θεσσαλονίκη, τηλ: ) ΣΤΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΛΕΣΧΕΣ, εφ όσον το προεδρείο τους αναλάβει και γνωστοποιήσει στα μέλη τέτοιου είδους υποχρέωση ΜΕ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ: Προς: Περιοδικό ΤΟΛΜΩΝ, ΤΘ 18419, Θεσσαλονίκη ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΕΧΕΙ ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 1. Αντικατάσταση κακέκτυπων τευχών δεχόμαστε μέσα σε διάστημα 15 ημερών από την παραλαβή τους και αφού έχει προηγηθεί η επιστροφή τους στα γραφεία μας. 2. Η διανομή του περιοδικού γίνεται μέσω ΕΛ.ΤΑ. 3. Παλαιότερα τεύχη διατίθενται (όσα τεύχη δεν έχουν εξαντληθεί) από τη διεύθυνση Έκδοσης του Περιοδικού 10:00-16:00 καθημερινά, τηλ Τα στοιχεία σας τηρούνται από την εκδότρια εταιρεία ILP productions σε σχετικό αρχείο, το οποίο ανήκει στην ΠΟΕΔ. 5. Σχετικά με την επιθυμία σας να μην ανανεωθεί αυτόματα η συνδρομή σας μπορείτε να μας ενημερώσετε έως και ένα μήνα πριν από τη λήξη της.

6 Απαντητικό Δελτάριο Θέση γραμματοσήμου Προς Περιοδικό Τολμών ΤΘ Θεσσαλονίκη Απαντητικό Δελτάριο Περιοδικού Τολμών ILP productions ἐκδόσεις - παραγωγές ώρες: καθημερινά τηλ.: fax : ilp@tolmon.gr Κόψτε εδώ, διπλώστε και ταχυδρομείστε τοφάκελο Διαδώστε το Τολμών και συστήστε το όχι μόνο στους Καταδρομείς αλλά και σε όλους τους φιλικά προς αυτούς διακείμενους

7 Η Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων (ΔΕΔ) στο Διαδίκτυο Μπορείτε να την επισκεφτείτε στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση:

8 Τεύχος 24 ο, Οκτ - Νοε - Δεκ 2007 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 8 Σκοπιμότητες ή... Σκοπιανότητες Του Αρχισυντάκτη 14 Η Λευκή Βίβλος της 28ης Οκτωβρίου 1940 Ιωάννη Ασλανίδη 22 Συνταγματική Ονομασία του Κράτους των Σκοπίων Κωνσταντίνου Βαβούσκου 31 Μια Αξιέπαινη Προσπάθεια των Πανεπιστημιακών- Επιχειρηματιών Θεσσαλονίκης 36 Οι Βαλκανικοί πόλεμοι και το κατόρθωμα του Υποπλοιάρχου Νικολάου Βότση Αθανασίου Καραθανάση 41 Ο Θάνατος του Παληκαριού Νικολάου Ι. Μέρτζου 51 Βιοτεχνολογία και Βιοηθική Βασιλείου Γιούλτση 57 Γοργοπόταμος Γαβριήλ Συντομόρου 65 Τα έθιμα των Χριστουγέννων Γιώργου Μελίκη 6 Τολμών

9 Τολμών 71 Πως ο Γεώργιος Α εισήλθε από το Γιδά (Αλεξάνδρεια) στη Θεσσαλονίκη Δημητρίου Μπέλλου 84 Επιτυχία στις Νήσους Vaagso και Maloy Χρήστου Φωτόπουλου 101 Βιβλιοπαρουσίαση Π. Γιαννακόπουλου 103 Η ΠΟΕΔ σας ενημερώνει 119 Οι Λέσχες Ειδικών Δυνάμεων...εν δράσει 153 Προκεχωρημένο Κέντρο Πληροφοριών (Π.Κ.Π.) 156 Ασκηθείτε και ψυχαγωγηθείτε μαζί μας ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ: κείμενα, φωτογραφικό υλικό, παρατηρήσεις, υποδείξεις, προτάσεις (επώνυ μες) μπορείτε να αποστέλλετε στα γραφεία μας σε ηλεκτρονική μορφή, κατά προτίμηση. Σε κάθε περίπτωση το υλικό αυτό δεν επιστρέφεται. Οι συγγραφείς των άρθρων φέρουν την ευθύνη για τις απόψεις τους. Το περιοδικό διατηρεί το δικαίωμα να επιφέρει μεταβολές στα κείμενα. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση οποιουδήποτε κειμένου, σχεδιαγράμματος ή φωτογραφίας, χωρίς έγγραφη άδεια ΠΡΟΣΟΧΗ! Οι φωτογραφίες πρέπει να είναι πρωτότυπες και ποιοτικώς αψεγάδιαστες, έγχρωμες φωτοτυπίες ΔΕΝ θα γίνονται δεκτές. ΜΗ τοποθετείτε τις φωτογραφίες μέσα στο WORD ή σε άλλους κει μενογράφους, ΔΕΝ είναι αξιοποιήσιμες. Στείλτε τις φωτογραφίες ξεχωριστά από το κείμενο και αν είναι ήδη σε ψηφιακή μορφή να έχουν διάσταση πλάτους τουλάχιστο 16 cm και ανάλυση τουλάχιστο 330 dpi. Αν χρησιμοποιήσετε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ( στείλτε τις φωτο γραφίες μία μία επισυνα πτό μενες (attachment). Φωτογραφία Εξωφύλλου: Συμμετοχή Ελλήνων Αλεξιπτωτιστών στους Αγώνες της UEP. Περιεχόμενα 7

10 Τινά περί την Ελληνικότητα της Μακεδονίας Απάντηση στις ευτελείς σκοπιμότητες, τις Σκοπιανότητες Σύντομη περιήγηση-ενημέρωση των απανταχού μη φίλων Πέτυχε (ο Πάτροκλος) τον Πυραίχμη που οδηγούσε (και φυσικά διοικούσε) τους αρματομάχους Παίονες από την (πόλη) Αμυδώνα, από τα πλατιά ρέματα του Αξιού 1 Είμαστε στο 1200 π.χ. και οι Πανέλληνες έχουν εμπλακεί στο μεγαλύτερο πόλεμο της αρχαιότητας, τον Τρωικό. Η ομηρική ανθρωπογεωγραφία θέλει και Έλληνες Μακεδόνες να συμμετέχουν στην εκστρατεία στο Ίλιον, αφού οι περί τον Αξιό ποταμό περιοχές (πόλεις) και κυρίως κάτοικοι έχουν ελληνική ή στενώς συγγενή ελληνική προέλευση (καταγωγή). Νεότερος κατά τριακόσια περίπου χρόνια του μεγίστου των ποιητών ο Πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος θεωρούσε ότι το ήμισυ του αρχαίου ελληνικού κόσμου, είχε μακεδονική ρίζα: Το Ελληνικό Έθνος ήταν στην αρχαία εποχή χωρισμένο σε δύο, το Πελασγικό και το Ελληνικό. Το Ελληνικό κατοικούσε στην Πίνδο και εκαλείτο Μακεδονικό όταν κατήλθε στην Πελοπόννησο απεκλήθη Δωρικό 2. Ο ίδιος ιστορικός υποστηρίζει ότι στη Ναυμαχία του Αρτεμισίου (μεταξύ ελληνικού και περσικού στόλου το 480 π.χ.) οι συμμετέχοντες με αριθμό πλοίων Λακεδαιμόνιοι, Κορίνθιοι, Σικυώνιοι, Επιδαύριοι και Τροιζήνιοι αποτελούσαν Δωρικό και Μακεδονικό Έθνος 3. Μεταγενέστερος του Ηροδότου ο ιστορικός Πολύβιος υποστήριξε : Γιατί ποιος αγνοεί ότι τα μέγιστα θα κινδύνευαν οι Έλληνες, αν δεν είχαν πρόφραγμα (προπύργιο) τους Μακεδόνες; 4. Και σε ένα άλλο σημείο, όχι μόνον αποκαλεί τους Μακεδόνες ομοφύλους προς τους άλλους Έλληνες, αλλά χαρακτηρίζει και ως εμφύλιο τον πόλεμο μεταξύ Αιτωλών και Μακεδόνων. Και ακόμη, αναφερόμενος στη συμμαχία μεταξύ του Αννίβα του Καρχηδονίου και του Φιλίππου του Ε της Μακεδονίας κατά των Ρωμαίων, πιστοποιεί ως εξής την ελληνικότητα της Μακεδονίας και την πολιτισμική της ταυτότητα με τη λοιπή Ελλάδα: Ορκίσθηκαν συμμαχία ο Αννίβας ο στρατηγός και ο Φίλιππος ο βασιλεύς ενώπιον Διός και Ήρας και Απόλλωνος και Άρεως, Τρίτωνος και Ποσειδώνος και ενώπιον όλων των θεών που λατρεύονται στη Μακεδονία και τη λοιπή Ελλάδα 5 Ίδιοι δηλαδή θεοί, ίδια θρησκεία, ίδια λατρεία Κατά τον γεωγράφο Στράβωνα ο Μέγας Αλέξανδρος εδήλωνε υπερηφάνως προς το Δημάρατο τον Κορίνθιο στην Πανελλήνια Συνέλευση στην Κόρινθο, όταν ο τελευταίος τον υποδέχτηκε ενθέρμως, με τη φράση: - Χαίρεται όλη η Ελλάδα και η Μακεδονία (για τη φήμη, τη δόξα, τα κατορθώματά σου). - Αλλά, ω ευτυχισμένε άνθρωπε και η Μακεδονία Ελλάδα είναι 6, παρατήρησε εκείνος. Μετά τη Μάχη της Ισσού, αναφέρει ο ιστορικός και γεωγράφος Αρριανός και ενώ ο Μέγας Στρατηλάτης βρίσκονταν στη Μάραθο, ο ηττημένος Δαρείος του απέστειλε επιστολή, με την οποία ήθελε να διαπραγματευτεί την τύχη της οικογενείας του, που ήταν αιχμάλωτη των Μακεδόνων, ενώ επιχειρούσε να δώσει την εικόνα φιλειρηνικού και δίκαιου ηγέτη, ο οποίος απλώς αμύνεται. Απαντώ- 8 Τολμών

11 Τολμών ντας ο Μ. Αλέξανδρος, του επεσήμανε μεταξύ άλλων: Οι πρόγονοί σας αφού εξεστράτευσαν στη Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα, μας έβλαψαν, ενώ δεν είχαν αδικηθεί προηγουμένως εγώ, επειδή αναδείχθηκα αρχηγός των Ελλήνων και επειδή θέλω να τιμωρήσω τους Πέρσες, πέρασα στην Ασία 7. Μετά τη μάχη του Γρανικού ο Μ. Αλέξανδρος, πάλι κατά τον Αρριανό, αποστέλλει στην Αθήνα, ως αφιέρωμα στην πολιούχο της Θεά Αθηνά, τριακόσιες (300) περσικές πανοπλίες με την επιγραφή: Ο Αλέξανδρος, ο γιος του Φιλίππου και οι Έλληνες, εκτός από τους Λακεδαιμονίους, από τους βαρβάρους που κατοικούν στην Ασία 8. Εξ όλων των Ελλήνων που είχε μαζί του, δηλ. Μακεδόνων, Θεσσαλών, Αιτωλών, Πελοποννησίων, Αθηναίων κ.λπ. ήταν η προσφορά πλην Λακεδαιμονίων, διότι: Δεν ήταν πατροπαράδοτο σ αυτούς να ακολουθούν άλλους, αλλά οι ίδιοι να ηγούνται άλλων 9. Θα κλείσουμε τη μικρή αυτή συλλογή αναφορών για την ελληνικότητα της Μακεδονίας με τον ιστορικό και περιηγητή Παυσανία ο οποίος αναφέρει ότι: Οι αμφικτύονες στην εποχή μου ήταν τριάντα οι περιοχές της Νικόπολης, της Μακεδονίας και της Του Αρχισυντάκτη 9

12 Τεύχος 24 ο, Οκτ - Νοε - Δεκ 2007 Θεσσαλίας, καθεμιά έστελνε ανά έξ αντιπροσώπους 10. Όμως μέλη της Αμφικτυονίας των Δελφών ήσαν μόνον Έλληνες. Πράγματι, αν συνεχίζαμε την ανάγνωση της αφήγησης του Παυσανία, θα διαπιστώναμε ότι συμπεριελάμβανε αμφικτύονες καταγομένους και εκ Βοιωτίας, Φωκίδος, Δωρίδος, Πελοποννήσου (Αργείοι, Σικυώνιοι, Κορίνθιοι, Μεγαρείς)και φυσικά εξ Αθηνών, Ευβοίας κ.λπ. Αυτές τις μη επιδεχόμενες αμφισβήτηση πληροφορίες, λιγοστά πλην μεστά ερανίσματα από τη μικρή, συγκλονιστική ωστόσο συλλογή αποδεικτικών της ελληνικότητας της Μακεδονίας κειμένων, του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας 11, αλλά και τις απόψεις και άλλων επώνυμων (πλην των προαναφερθέντων) ιστορικών, γεωγράφων, ηγεμόνων, λογοτεχνών και καλλιτεχνών του αρχαίου και του σύγχρονου κόσμου 12, τις οποίες αδυνατώ, λόγω χώρου, να παραθέσω στο παρόν άρθρο, συγκέντρωσα με τη δέουσα προσοχή προκειμένου να εισάγω τους αναγνώστες του [Τ] στην ουσία του ζητήματος που επικράτησε στην εγχώρια και ξένη βιβλιογραφία ως «Μακεδονικό». Με τον όρο αυτό μεγάλο μέρος της διεθνούς διανόησης καταγράφει με έκπληξη και απορία την ενορχηστρωμένη από τη FYROM 13 προπαγάνδα παραπλάνησης των λαών για την καταγωγή και την ιστορία της. Δημιούργημα του Τίτο 14 ad hoc, σε μια μικρή γωνιά της Νότιας πρώην Γιουγκοσλαβίας, προέκταση του γεωγραφικού χώρου της ελληνικής Μακεδονίας, κατάφερε διαστρεβλώνοντας και παραχαράσσοντας την ιστορική αλήθεια με την φανερή πάντοτε υποστήριξη των στενών συγγενών τους Ρώσων, Γιουγκοσλάβων, Βουλγάρων κ.λπ. να εδραιωθεί οσημέραι στη συνείδηση των ηγεσιών αριθμού κρατών, ως το δημοκρατικό εκείνο κρατίδιο που αγωνίζεται έχοντας σημαία του το αλυτρωτικό σύνθημα Ελευθερία στα αδέλφια μας της υπό ελληνική κατοχή Μακεδονίας. Η εκστρατεία σφετερισμού του ονόματος, της ιστορίας και των παραδόσεων ενός μεγάλου τμήματος του ελληνικού κράτους και ασφαλώς και του ελληνικού έθνους, δυστυχώς συνεχίζεται και δε θα λήξει αν εμείς δεν δραστηριοποιηθούμε αν παραμείνουμε αδρανείς και αδιάφοροι, παθητικοί παρατηρητές ενός ζητήματος που λανθασμένοι πολιτικοί χειρισμοί και ολιγωρία, το έφεραν να εξελίσσεται εις βάρος μας. Ας συστρατευθούμε επιτέλους και ας μη λείψει κανείς από τον αγώνα για τα δίκαια του Ελληνισμού. Ας διατρανώσουμε την ακλόνητη πίστη μας στην τεράστια δυναμική της ιστορικά κατοχυρωμένης ελληνικής πραγματικότητας, η οποία είναι σε θέση με το κύρος και την αίγλη της να αποθαρρύνει τους επίδοξους άρπαγες του ονόματος, της ιστορίας, της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Απώτερος σκοπός των Σκοπιανών είναι η κάθοδός τους στα ζεστά νερά του Αιγαίου προαιώνιο όνειρο των απανταχού Σλάβων. Ας μην το ξεχνούμε. Γι αυτό και δε διστάζουν να υιοθετήσουν ακόμη και αθέμιτα μέσα, προκειμένου να το επιτύχουν. Οι φύλακες επομένως, όλοι εμείς, πρέπει να έχουμε γνώση του ελλοχεύοντος κινδύνου για να τον αντιμετωπίσουμε έγκαιρα και καίρια. Το χειρότερο σε όλη αυτή την ευτελή μεθόδευση των συμπλεγματικών γειτόνων είναι ότι μετέφεραν στα παιδιά τους το όνειρο μιας ουτοπικής προοπτικής, εγκλωβίζοντάς τα στο βασανιστικό προβληματισμό της αποδοχής ή της απόρριψης (ή ίσως αμφισβήτησης) μιας πρότασης επιβίωσης που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ειρήνη και την καλή γειτονία (σε περίπτωση αποδοχής της). Οι Σκοπιανοί δημιούργησαν το «Μακεδονικό Ζήτημα» εκ του μη όντος. Το προέβαλλαν ως περιέχον διακαή πόθο και επιθυμία του λαού τους για την απελευθέρωση της δήθεν μακεδονικής μειονότητος της σκλαβωμένης από την Αιγαιατική (κατ αυτούς), την Ελληνική καθ ημάς Μακεδονία και το λάνσαραν στη διεθνή αγορά των καιροφυλακτούντων κλεπταποδόχων, προστατών και μεταπρατών ως αλυτρωτική ιδεολογία που τελευταίως μεταπωλείται πάντα με σημαντικά κέρδη. Πράγματι, πρόκειται για μια καλά στημένη μηχανή, που αποσκοπεί στον έλεγχο του γαιοστρατηγικού χώρου της Μακεδονίας. Και αυτό μεταφράζεται σε χρήμα, πολύ χρήμα. Προσπαθούν να δημιουργήσουν αναταραχή και σύγχυση στην περιοχή, ώστε βοηθούσης και της όποιας συγκυρίας, να επιτύχουν καταρχήν την αυτονόμηση της Ελληνι- 10 Τολμών

13 Τολμών Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης (14 Φεβρουαρίου 1992) κής Μακεδονίας και εν συνεχεία τη συνένωση μαζί της για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης, μεγάλης και απελευθερωμένης Μακεδονίας, που μαζί με αυτήν του Πιρίν θα υλοποιήσει την πρώιμη (ή όψιμη;) φαντασίωση των Σκοπιανών. Οι εφαρμοζόμενες πρακτικές της γείτονος, ασφαλώς είναι αντίθετες προς τις καταστατικές αρχές της Ατλαντικής Συμμαχίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ωστόσο δεν την εμποδίζουν να συζητά μαζί τους την ένταξή της σ αυτές. Ενεργώντας επί 63 χρόνια μεθοδικά, δόλια, καταχθόνια και ξοδεύοντας τεράστια ποσά (χορηγίες των πατρόνων τους) τα Σκόπια κατάφεραν να περάσουν στην Παγκόσμια Κοινότητα χαλκευμένα μηνύματα και ιστορικές ανακρίβειες για την καταγωγή, την ιστορία και τον πολιτισμό τους, που όμως έγιναν αρκούντως αποδεκτά είτε για τους λόγους που προαναφέραμε, είτε από άγνοια των ιστορικών πηγών, είτε για λόγους συμπαράστασης σε ένα πενόμενο, ολιγάριθμο και βασανισμένο λαό, που αναζητά τις ρίζες και το δίκαιό του. Η φαλκίδευση των πολιτικών ελευθεριών, η αλλοίωση της ιστορικής, πολιτιστικής και πολιτισμικής αλήθειας του λαού των Σκοπίων από το ίδιο του το κράτος, η οικειοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας και η πλαστογράφηση του πολιτισμού της, η σκόπιμη υπό των Σκοπιανών διόγκωση κάποιων δευτερευουσών αμφισβητούμενων πληροφοριών και η παρουσίασή τους ως αδύναμων για τη Μακεδονία μας σημείων, είχαν ως αποτέλεσμα φίλια κράτη με πλημμελή γνώση του ελληνικού παρελθόντος, να θεωρούν δήθεν σαθρό ή έστω ετοιμόρροπο το οικοδόμημα πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η ελληνικότητά της. Με άλλα λόγια οι ευεργετούμενοι, πριμοδοτούμενοι, ενισχυόμενοι παντοιοτρό- Του Αρχισυντάκτη 11

14 Τεύχος 24 ο, Οκτ - Νοε - Δεκ 2007 πως και υποστηριζόμενοι από την πατρίδα μας στα διεθνή forum 15 Σκοπιανοί, αποδύθηκαν σε μια αποπροσανατολιστική τακτική διαστρέβλωσης όλων εκείνων των μαρτυριών (δεδομένων-πληροφοριών), που αποτελούν το υφιστάμενο status quo της Μακεδονίας. Είναι ωστόσο υπόλογοι προς τους θεμελιώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, με το περιεχόμενο των οποίων θα πρέπει να συμμορφούνται και είναι πλέον καιρός να τους το υπενθυμίσει ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Μόνο έτσι θα αποκατασταθεί η τάξη στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, πριν οι αδέξιοι χειρισμοί της FYROM, επί θεμάτων που αφορούν τις σχέσεις της με την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, Αλβανία και Κόσσοβο, μαζί με την αδιαλλαξία και τις προκλήσεις στη συμπεριφορά της, πυροδοτήσουν εξελίξεις μη δυνάμενες να ελεγχθούν. Η Μακεδονία μας είναι το λίκνο της Ελλάδας. Κλείνει μέσα της περισσότερη ελληνικότητα από οιανδήποτε ελληνική περιοχή. Δε θα επιτρέψουμε να την υποκλέψουν, αποψιλώνοντάς την από το ευκλεές παρελθόν, το λαμπρό παρόν και ελπιδοφόρο μέλλον της. Αν η FΥROM, τα Σκόπια, δε θέλουν να αισθανθούν την οδυνηρή αποδοκιμασία του πολιτισμένου κόσμου για την υποκλοπή του ονόματος, της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της Μακεδονίας μας, η οποία δε θα βραδύνει να εκδηλωθεί, τώρα που το ζήτημα πήρε σοβαρή τροπή (θα ενημερωθούν πλέον επί της ουσίας και θα είναι εύκολο να ασκήσουν την προβλεπόμενη και οφειλόμενη πίεση), ας προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την εξεύρεση μιας από κοινού αποδεκτής λύσης. Ελπίζουμε σύντομα να σημειωθεί πρόοδος και να διευθετηθούν οι λεπτομέρειες των διαφορών μας. Αλλιώς θα επανέλθουμε και θα επανερχόμαστε δριμύτεροι, έως ότου όλος ο κόσμος πεισθεί (παραδεχθεί) ότι η Μακεδονία, η χώρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, είναι απολύτως και αποκλειστικά και πέραν πάσης αμφιβολίας ελληνική. Π. Γιαννακόπουλος 1 Ομήρου (9ος ή 8ος αι. π.χ.), Ιλιάδα, Π : «Βάλε Πυραίχμην, ος Παίονας ιπποκορυστάς/ ήγαγε εξ Αμυδώνος απ Αξιού ευρυρέοντος». 2 Ηροδότου ( π.χ.) Α, 56: «Ταύτα γαρ ην τα προκεκριμένα, εόντα το αρχαίον το μεν Πελασγικόν το δε Ελληνικόν έθνος εκ δε της Ισταιώτιδος ως εξανέστη (το ελληνικό έθνος) οίκεε εν Πίνδω Μακεδνόν καλεόμενον, και εκ της Δρυπίδος ούτω ες Πελοπόννησον ελθόν Δωρικόν εκλήθη». 3 Ηροδότου Η, 43 Ουρανία : «Εστρατεύοντο δε οίδε. Εκ μεν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι εκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι, Κορίνθιοι Σικυώνιοι δε πεντεκαίδεκα Επιδαύριοι δε δέκα, Τοιζήνιοι δε πέντε εόντες ούτοι Δωρικόν τε και Μακεδνόν έθνος». 4 Πολυβίου Μεγαλοπολίτη ( π.χ.), Θ. 35,2: «ότι γαρ αεί ποτ αν εν μεγάλοις ην κινδύνοις τα κατά τους Έλληνας, ει μη Μακεδόνας, είχομεν πρόφραγμα». 5 Πολυβίου Μεγαλοπολίτη, ο.π., Ζ. 9: «Όρκος, ον έθετο Αννίβας ο στρατηγός και Φίλιππος ο βασιλεύς εναντίον (=ενώπιον) Διός και Ήρας και Απόλλωνος και Άρεως, Τρίτωνος και Ποσειδώνος και εναντίον θεών πάντων όσοι Μακεδονίαν και των άλλων Ελλάδα κατέχουσιν». 6 Στράβωνος, Γεωγραφικά, Ζ. 329, - Δημόκριτος: «Χαίρε ουν η τε Ελλάς άπασα και η Μακεδονία». - Μ. Αλέξανδρος: «Αλλ ω μάκαρ, εστίν ουν Ελλάς και η Μακεδονία». 7 Αρριανού ( μ.χ.), Αλεξάνδρου Ανάβασις, Β. 2.14: «Οι υμέτεροι πρόγονοι ελθόντες εις Μακεδονίαν και εις την άλλην Ελλάδα κακώς εποίησαν ημάς ουδέν προηδικημένοι εγώ δε των Ελλήνων ηγεμών κατασταθείς και τιμωρήσασθαι βουλόμενος Πέρσας διέβην εις 12 Τολμών

15 Τολμών την Ασίαν υπαρξάντων υμών». 8 Αρριανού, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Α. 1.16: «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων». 9 Αρριανού, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Α. 1: «Λακεδαιμονίους δε αποκρινάσθαι μη είναι σφίσι πάτριον ακολουθείν άλλοις, αλλ αυτούς άλλων εξηγείσθαι». 10 Παυσανίου (2 ος μ. Χ. αι.), Ελλάδος Περιήγησις, Βοιωτικά-Φωκικά, Χ. 8,4: «Οι δε αμφικτύονες οι επ εμού τριάκοντα αριθμού ήσαν εκ Νικοπόλεως μεν και Μακεδονίας τε και Θεσσαλών, από εκάστων αριθμώ ήσαν <έξ>». 11 Δρ. Κυριακόπουλου, Π., Ι., «Το Μακεδνόν Ελληνικόν Έθνος, Αρχαίον Πρόφραγμα Ελλάδος», ΥΠ.Ε.Π.Θ., Ινστιτούτο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΙΤΕ), Αθήνα, 1992/6. 12 Ησίοδος (9 ος -8 ος π.χ. αι.), Αισχύλος ( π.χ.), Πλούταρχος ( μ.χ.), Ιππόλυτος (επίσκοπος Ρώμης, μ.χ.), Γεώργιος Ακροπολίτης ( ) και από τους νεότερους Κ. Παπαρηγόπουλος ( ), C. Jirecek (Σλάβος ιστορικός), Otto Abel (Γερμανός ιστορικός), Helmut Berre (Γερμανός ιστορικός, Πρύτανης Πανεπιστημίου Λειψίας), Ulrich Wilken (Γερμανός Ακαδημαϊκός), Victor Duruy (Γάλλος ιστορικός), Wictor Grigorovic (Ρώσος ιστορικός), Αχμέτ Ρεφήκ (Τούρκος ιστορικός). 13 F.Y.R.O.M.= Former Yugoslavian Republic of Macedonia (=Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας 14 Γιουγκοσλάβος πολιτικός, Josip Broz Tito ( ). 15 Γ. Μπαμπινιώτη, ΛΕΞΙΚΟ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, Β Έκδ. 2002, σ. 1896, (forum= η διάσκεψη σχετική με ζητήματα γενικού -συχνά διεθνούς- ενδιαφέροντος, παρουσία ειδικών εμπειρογνωμόνων από πολλά κράτη) Του Αρχισυντάκτη 13

16 Η συνταγματική ονομασία του Κράτους των Σκοπίων, ως«δημοκρατία της Μακεδονίας», και η προέλευσίς της Του Κωνσταντίνου Α. Βαβούσκου Το κράτος των Σκοπίων, ήδη από του έτους 1944, αυτοανεκηρύχθη ως αυτόνομος Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας εντός των κόλπων της Λαϊκής Συνομοσπονδίας της Γιουγκοσλαυίας, η οποία προήλθεν αμέσως μετά την λήξιν του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, εις αντικατάστασιν του προπολεμικού Βασιλείου της Γιουγκοσλαυίας. Το Βασίλειον της Γιουγκοσλαυίας ιδρύθη μετά τον πρώτον παγκόσμιον πόλεμον δια της ενσωματώσεως, εις το προ αυτού Βασίλειον της Σερβίας, των επαρχιών της Κροατίας, Σλοβενίας, Βοσνίας και της περιοχής του Αξιού, δι αυτό και έλαβε την ονομασίαν Βασίλειον Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων (η σημερινή περιοχή της «Μακεδονίας» δεν υπήρξεν ει μη τμήμα εδαφικόν της Σερβίας δι αυτό και δεν ανεφέρθη ιδιαιτέρως εις την γενικήν αυτήν γεωγραφικήν κατάταξιν). Το Βασίλειον τούτο, μετωνο- 14 Κων/νου Βαβούσκου

17 Τολμών Στο χάρτη αυτό απεικονίζεται ο πολιτισμένος κόσμος των πρώτων χριστιανικών χρόνων, στον οποίο ο Απόστολος Παύλος δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Ελληνική γλώσσα. Ο ελλαδικός χώρος εμφανίζεται ενιαίος και περιλαμβάνει την Αλβανία και την Ανατ. Θράκη και φθάνει μέχρι τον Εύξεινο Πόντο. Ο χάρτης αναφέρεται στα ταξίδια του Αποστόλου Παύλου και έχει ιχνογραφηθεί από τον διάσημο γεωγράφο - ιστορικό Ορτέλιους το μάσθη αργότερον υπό του βασιλέως αυτού Αλεξάνδρου, ο οποίος εδολοφονήθη αργότερον εις την Γαλλίαν υπό Κροατών αυτονομιστών, εις Γιουγκοσλαυίαν, ήτοι Νοτιοσλαυίαν, δια να ξεχωρίση από τα σλαυικά κράτη της βορείου Ευρώπης Τσεχίαν, Σλοβακίαν, Πολωνίαν και Ρωσίαν-Ουκρανίαν. Το ούτω πως δημιουργηθέν κράτος, δηλ. η Γιουγκοσλαυία (Νοτιοσλαυία) υπήρξεν ενιαίον και η εσωτερική του διοικητική διαίρεσις καθ ωρισμένας περιοχάς, ως ήσαν η Κροατία, Σλοβενία, Βοσνία και το Βανάτον, έλαβε τα ονόματα των μεγάλων ποταμών, οι οποίοι διέρρεον την χώραν. Τοιουτοτρόπως προέκυψαν αι γενικαί διοικήσεις των ποταμών Δουνάβεως, Σάβα, Δράβα, Μοράβα και Αξιού (βαρδάρη, εκ του τουρκικού vardar), ήτοι Savska banovina, Moravska banovina κλπ., αι οποίαι αντιστοιχούσαν εν όλω ή εν μέρει εις τας παλαιάς επαρχίας Σερβίαν, Κροατίαν, Σλοβενίαν κλπ. Εις την νότιον Σερβίαν υπήρχεν η περιοχή του σημερινού κράτους της λεγόμενης Μακεδονίας, η οποία, ως ελέχθη, δεν ανεφέρθη ως «Μακεδονία», διότι ήτο έδαφος σερβικόν και ως τοιούτον απετέλεσε μίαν εντός αυτού Γενικήν Διοίκησιν, η οποία έλαβε το όνομα του διαρρέοντος αυτήν ποταμού Αξιού, ονομασθείσα Vardanska Banovina, δηλ. Γεν.Διοίκησις Αξιού. Το 1944 μετά την απελευθέρωσιν της Γιουγκοσλαβίας από τους Γερμανούς και την αποκατάστασιν αυτής, με ελαφράς εδαφικάς αυξήσεις προς Ιταλίαν, εις τα προ του πολέμου σύνορά της, το προ του πολέμου Βασίλειον της Γιουγκοσλαβίας ανεκηρύχθη Λαϊκή Δημοκρατία, λόγω της καταλήψεως αυτής υπό του ρωσικού (σοβι- Η Συνταγματική ονομασία του κράτους των Σκοπίων 15

18 Τεύχος 24 ο, Οκτ - Νοε - Δεκ 2007 Λιθογραφία ξένου καλλιτέχνη παριστάνουσα τις ορδές του Βούλγαρου αρχικομιτατζή Σαράφωφ, να καίνε ελληνικά χωριά της Μακεδονίας, στη περιοχή Μοναστηρίου ετικού) και βουλγαρικού στρατού και της συνακολούθου επικρατήσεως του κομμουνιστικού κινήματος του αυτοαποκληθέντος στρατάρχου Τίτο, επανήλθεν η προ του πολέμου γεωγραφική διαίρεσις εις Σερβίαν, Κροατίαν, Σλοβενίαν, η οποία, όμως, αυτήν την φοράν, είχεν ως συνέπειαν να ανακηρυχθούν αι περιοχαί αυταί λαϊκαί Δημοκρατίαι και το όλον κράτος Λαϊκή Συνομοσπονδία της Γιουγκοσλαβίας, με μίαν σημαντικήν διαφοράν. Οτι δηλ.εις την διαίρεσιν αυτήν προσετέθη, ως ιδία αυτόνομος Δημοκρατία η προπολεμική Γεν.Διοίκησις Αξιού ως Δημοκρατία πλέον ουχί του Αξιού, ως συνέβη με τας άλλας Γεν. Διοικήσεις, αι οποίαι έφερον το όνομα των άλλων μνημονευθέντων ποταμών (Σάβα, Μοράβα κλπ.), αλλά της Μακεδονίας. Τούτο συνέβη διότι η περιοχή αυτή της Μακεδονίας δεν είχεν αυτονομηθή υπό των Γερμανών, ως συνέβη με τας άλλας περιοχάς (Κροατίαν, Σλοβενίαν κλπ.), αλλά είχεν εκχωρηθή υπ αυτών εις την Βουλγαρίαν, της οποίας απετέλεσεν έδαφος και η οποία εδέχθη την εκχώρησιν ταύτην με ιδιαίτερον ενθουσιασμόν. Εις αυτήν την περιοχήν όμως είχεν αναπτυχθή επό Τουρκοκρατίας, δηλ. προ του , έντονος προπαγάνδα περί Μακεδονίας, η οποία προσέδωσεν εις τον σλαυικόν πληθυσμόν της περιοχής έντονον «μακεδονικόν» (βουλγαρικόν) χρώμα, και απετέλεσεν αντικείμενον ιδιαιτέρας προπαγανδιστικής πολιτικής της Βουλγαρίας. Σημειώ ενταύθα ότι ο Μακεδονικός Αγών διεξήχθη με τους Βουλγάρους και ότι οι κομιτατζήδες οι οποίοι προήλθον εκ Μακεδονίας υπήρξαν Βούλγαροι ουχί δε «Μακεδόνες» (Σκοπιανοί). Ούτω πως αυτοί οι Βούλγαροι, οι αγωνισθέντες διά την ενσωμάτωσιν της περιοχής εις την Βουλγαρίαν, έδωσαν το όνομά των εις την περιοχήν άμα τη απελευθερώσει από τους Γερμανούς και ωνόμασαν την περιοχήν «Μακεδονίαν», ακριβώς όπως την διεξεδίκουν επί μακράν σειράν ετών διά του Μακεδονικού Αγώνος. Ας ίδωμεν πώς εδημιουργήθη αυτή η κατάστασις. Το κράτος των Σκοπίων, ως ανεφέρθη, αυτοωνομάσθη το 1944 «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» και έκτοτε διατηρεί και υπερασπίζεται αυτήν την επίσημον ονομασίαν πεισμόνως απαντών εις όλας τας προσπαθείας περί ευρέσεως ονο- 16 Κων/νου Βαβούσκου

19 Τολμών μασίας γενικώς αποδεκτής, άρα και της Ελλάδος (η οποία ορθώς διεκδικεί αυτήν την ονομασίαν, διότι αποτελεί την έκφρασιν της ενδοξοτέρας περιόδου της εθνικής μας ιστορίας) ότι δεν δύναται να αποστή της ονομασίας ταύτης, διότι είναι η συνταγματική της ονομασία. Παλαιότερον, όμως, εδικαιολόγησε την συνταγματικήν αυτήν ονομασίαν της ως προερχομένην από τας παραδόσεις της Δημοκρατίας του Κρουσόβου, αι οποίαι, ως γνωστόν (κατ αυτούς) προήλθον εκ της επαναστάσεως, της γνωστής ως επαναστάσεως του Ήλιντεν, η οποία έλαβεν χώραν το μεσονύκτιον της 19ης προς την 20ην Ιουλίου (παλ. ημερ.) 1903 ημέραν της εορτής του Προφήτου Ηλιού, εξ ής και η ονομασία. Ας ίδωμεν λοιπόν τα κατά την επανάστασιν ταύτην (αν βεβαίως πρόκειται περί επαναστάσεως ή περί εισβολής Βουλγάρων κομιτατζήδων και καταλήψεως υπ αυτών του Κρουσόβου, το οποίον εκράτησαν, ως εισβολείς, επί δεκαήμερον). Το Κρούσοβον ήτο πόλις ανήκουσα εις την βαλιντέ σουλτάναν (δηλ. την επίσημον σύζυγον του σουλτάνου) και καθ εκάστην τετραετίαν ομάς εξ επιλέκτων Κρουσοβιτών μετέβαινεν εις Κωνσταντινούπολιν διά να παράσχη εις την βαλιντέ σουλτάναν τον σχετικόν φόρον. Ως εκ τούτου το Κρούσοβον δεν είχεν στρατόν. Οι κάτοικοι του ήσαν, όπως ετόνισεν ο Άγγλος ιστορικός Γουίλιαμ Μίλλερ (Η Τουρκία καταρρέουσα. Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από του έτους 1805 μέχρι του Μετάφρασις Σπ. Λάμπρου, Αθήναι 1914) Πατριαρχικοί, δηλ. Έλληνες [μετά τον βουλγαρικόν σχίσμα του 1871 οι κάτοικοι της Μακεδονίας διεκρίνοντο εις Πατριαρχικούς (Έλληνες) και σχισματικούς (Βουλγάρους)]. Υπήρχεν όμως εις την άνω πόλιν μία μικρά ασήμαντος κοινότης Βουλγάρων (κατά την δήλωσίν των, αλλά και κατά την γνώσιν όλων των κατοίκων της πόλεως και της περιοχής). Ουδείς εξ αυτών επανεστάτησεν. Απλώς την νύκτα της 19ης προς 20ην Ιουλίου, ένοπλοι κομιτατζήδες, ορμώμενοι εκ της μικράς βουλγαρικής συνοικίας της άνω πόλεως, εισήλθον εις φάλαγγαν κατ άνδρα, και δη κατά μήκος των τοίχων των οικιών, χωρίς τσαρούχια, αλλά με μάλλινες κάλτσες, διά να μην ακούγεται θόρυβος, και κατέλαβον το αφρούρητον Κρούσοβον. Αμέσως από την επομένην ημέραν, ανεπέτασσαν βουλγαρικάς σημαίας, απηγόρευσαν την ελληνικήν γλώσσαν και περιεφέροντο εις τας οδούς άδοντες το «Μακεδονία παλαιά Βουλγαρία», συνέλαβον αρκετούς εκ των προυχόντων των πατριαρχικών κατοίκων, προέβησαν εις βάρος πάντων των πατριαρχικών εις ωρισμένας αθλιότητας και το σπουδαιότερον εφορολόγησαν τους πατριαρχικούς κατοίκους εις αυτούσιον χρυσόν και έριψαν το σύνθημα «η Μακεδονία εις τους Μακεδόνας». Αυτά όλα είναι δημοσιευμένα και από ιστορικούς (π.χ. Γουίλιαμ Μίλλερ) και από λευκάς βίβλους της εποχής. Όταν ο τουρκικός στρατός (δέκα χιλιάδες άνδρες) υπό τον Μπαχτιάρ Πασάν, συνοδευόμενος από τμήματα ατάκτων (μπασιμπουζούκων) διά την πλιατσικολογίαν, εισέβαλεν εις την πόλιν προς καταστολήν της εισβολής, οι κομιτατζήδες εδωροδόκησαν τους Τούρκους, με τα χρήματα τα φορολογηθέντα υπό των πατριαρχικών, και ούτοι αντί να στραφούν κατά της μικράς και ασημάντου βουλγαρικής συνοικίας (από τους κατοίκους της οποίας άλλωστε δεν είχον να λαφυραγωγήσουν τίποτε λόγω της οικονομικής των καταστάσεως) εστράφησαν κατά των πλουσίων και ευημερουσών συνοικιών της πόλεως, πυρπολούντες, λαφυραγωγούντες και καταστρέφοντες τα πάντα. Οι κάτοικοι αυτών ωδηγήθησαν εις το όπισθεν του δάσους ύψωμα προς εκτέλεσιν, αλλά προλαβών ο μητροπολίτης Πελαγονίας (Μοναστηρίου), κατόπιν εγκαίρου ειδοποιήσεώς του, ετηλεγράφησεν εις τον Οικουμενικόν Πατριάρχην, όστις προέβη εις άμεσον και λίαν έντονον παρέμβασιν προς τον Μέγαν Βεζύρην με συνέπειαν να εκδοθή φιρμάνιον απελευθερώσεώς των. Αυτή ήτο η ιστορία των παραδόσεων της Δημοκρατίας του Κρουσόβου. Λεκτέον ότι, οι εισβαλόντες εις αυτό άμα τη εμφανίσει του τουρκικού στρατού το έβαλαν κυριολεκτικώς στα πόδια, εγκαταλείποντες την πόλιν εις την αγρίαν διάθεσιν των Η Συνταγματική ονομασία του κράτους των Σκοπίων 17

20 Τεύχος 24 ο, Οκτ - Νοε - Δεκ 2007 Οι βασιλείς της αρχαίας Μακεδονίας (από το βιβλίο του εκ Μόσχας φιλέλληνος Ι. Πετρώφ, 1903) Τούρκων. Επαναλαμβάνω ότι ουδείς έθιξε την βουλγαρικήν συνοικίαν. Η κομιτατζίδικη (βουλγαρική κατοχή) εις την πόλιν επί δέκα ημέρας, εθεωρήθη υπό των Σκοπιανών ως ίδρυσις Δημοκρατίας και αι παραδόσεις αυτής, δηλ. όλαι αι αναφερθείσαι βουλγαρικαί εκδηλώσεις, ως υποδειγματικαί παραδόσεις της Δημοκρατίας (sic) του Κρουσόβου (βλ. περί πάντων τούτων εμήν μελέτην, Η συμβολή του Ελληνισμού της Πελαγονίας εις την ιστορίαν της νεωτέρας Ελλάδος, ΙΜΧΑ σ.σ. βλ. επίσης και στο [Τ/23] σχετ. άρθρο καθηγητού Βαβούσκου). Η επανάστασις (!) του Ήλιντεν εις το Κρούσοβον (ουδείς, ως ελέχθη, επανεστάτησεν εις αυτό) υπήρξεν έργον του βουλγαρικού Κομιτάτου, το οποίον συνήλθεν 18 Κων/νου Βαβούσκου