ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ HIT AND RUN 4 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ AUDIO VISUAL

Transcript

1 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ HIT AND RUN 4 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ AUDIO VISUAL Η καλοκαιρινή κωμωδία της χρονιάς! Ένα ξέφρενο κυνηγητό με πολύ γέλιο!» "Σίγουρα η πιο έξυπνη, η πιο αστεία, η πιο διασκεδαστική κωμωδία του καλοκαιριού! Μοναδικό σενάριο, εξαιρετικές ερμηνείες και γρήγορος ρυθμός!" Μια αυθεντική κωμωδία με αναπάντεχες ανατροπές! Ο Τσάρλι Μπρόνσον, ένας συμπαθητικός τύπος με αμφιλεγόμενο παρελθόν θέτει σε κίνδυνο τα πάντα όταν παρεκκλίνει από το πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων που συμμετέχει για να πάει την αρραβωνιαστικιά του στο Λος Άντζελες και να μη χάσει μια μοναδική ευκαιρία για την καριέρα των ονείρων της. Το ταξίδι τους περιπλέκεται, όταν το FBI εξαπολύει κυνηγητό... και γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο, όταν η πρώην συμμορία του Τσάρλι, μια ομάδα από γκάνγκστερ - με επικεφαλής τον Μπράντλεϊ Κούπερ - τους ανακαλύπτει και αποφασίζει να τους εξοντώσει Πρωταγωνιστούν: Νταξ Σέπαρντ, Κρίστεν Μπελ, Μπράντλεϊ Κούπερ, Τομ Άρνολντ Σενάριο: Νταξ Σέπαρντ Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Πάλμερ, Νταξ Σέπαρντ Είδος: Κωμωδία Διάρκεια: 100

2 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ Ο Νταξ Σέπαρντ αγαπάει δύο πράγματα: τα αυτοκίνητά του και την Κρίστεν Μπελ. OK, τρία πράγματα και το άλλο του αυτοκίνητο. Όταν ήρθε, λοιπόν, η ώρα να γυρίσει την επόμενη ταινία του, ο σταρ του Parenthood σκέφτηκε, γιατί να μην κάνω μια ταινία για αυτά τα τρία πράγματα; Ο Σέπαρντ μπήκε στην κινηματογραφία το 2006, όταν ο ίδιος με τον φίλο του, την εποχή που βρίσκονταν στο θίασο του Groundlings Νέιτ Τακ, έφτιαξαν μαζί μια κωμωδία μικρού μήκους με τίτλο Reunited. «Μπήκαμε μαζί στο Groundlings, στο ξεκίνημά μας, πριν δεκαπέντε χρόνια και κάναμε ο ένας τον άλλον να γελά, στη διάρκεια της μαθητείας μας», θυμάται ο Τακ. «Ήταν κεραυνοβόλος έρωτας. Από τότε είμαστε πολύ καλοί φίλοι.» Στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου για το Brother s Justice, μας ήρθε η ιδέα για το HIT AND RUN. «Δεχόμαστε ερωτήσεις για το επόμενο βήμα μας και απαντούσαμε ότι θα κάναμε μια ταινία με καταδίωξη αυτοκινήτων», θυμάται ο Σέπαρντ. «Δεν είχαμε σενάριο ή τόπο γυρισμάτων ξέραμε μόνο ότι μας άρεσαν οι ταινίες με καταδιώξεις αυτοκινήτων. Και αφού το είπαμε, θα έπρεπε να το κάνουμε.» Έχοντας μεγαλώσει στο Ντιτρόιτ, ο Σέπαρντ περιτριγυριζόταν συνεχώς από αυτοκίνητα. «Ο πατέρας μου πουλούσε αυτοκίνητα, η μητέρα μου εργαζόταν στην General Motors και ο πατριός μου ήταν στην ομάδα της Corvette ως μηχανικός. Οπότε, ως παιδί, μεγάλωσα δίπλα σε όντως απίθανα αυτοκίνητα. Είναι το πάθος μου.» Μέχρι το λύκειο, είχε λάβει μέρος σε αγώνες drag racing ενώ εργάστηκε και ο ίδιος στην GM, όπου ήρθε σε επαφή με τις πίστες, κάτι πολύ μοναδικό για έναν 17χρονο. Ο Σέπαρντ μπήκε επίσης πολλές φορές στo εξώφυλλο του Motor Trend και του Car & Driver. «Φιγουράριζα δίπλα σε Camaros, δε διακρινόμουν, αλλά υπήρξα μέρος της φωτογράφησης.» Κάτι άλλο που του προξένησε τεράστια εντύπωση, ήταν μια ταινία που είχε δει ο Σέπαρντ στην ευαίσθητη ηλικία των πέντε, το Smokey and The Bandit του Χαλ Νίνταμ. «Στην αρχή μου άρεσε πολύ επειδή είχε τα αυτοκίνητα» θυμάται ο ηθοποιός. «Μετά, όμως, καθώς το έβλεπα προσεκτικά, άρχισα να εκτιμώ ιδιαίτερα την κωμική ευφυΐα του Τζάκι Γκλίσον. Ο αδελφός μου κι εγώ ανεβαίναμε στα ποδηλατάκια μας και τσακωνόμαστε για το ποιος θα είναι ο Σερίφης Μπάφορντ Τ. Τζάστις. Είχαμε απομνημονεύσει όλες τις ατάκες του. Ήταν ένα πολύ μεγάλο μέρος της παιδικής ηλικίας μου», καθώς υπήρχαν και άλλες ταινίες με επίκεντρο τα αυτοκίνητα όπως το The Cannonball Run του Νίνταμ και φυσικά το Bullitt του Στιβ ΜακΚουίν. Τελικά, ο Σέπαρντ συνειδητοποίησε ότι ήθελε να γυρίσει το δικό του Smokey «Λίγο περισσότερη κωμωδία και λίγο περισσότερο ρίσκο» προσθέτει ο Τακ. «Νομίζω ότι έβαλε σκοπό να κάνει κάτι εμπνευσμένος από το Smokey and The Bandit και τις παλιές ταινίες με αυτοκίνητα, με απολαυστικό κυνηγητό αυτοκινήτων και όχι μόνο επικίνδυνο οδήγημα. Και με την πένα του Νταξ, αναπόφευκτα αστείο.» «Οι ταινίες προσφέρουν ικανοποίηση στο κοινό», σημειώνει ο Σέπαρντ. «Ζούμε μέσα από τις εμπειρίες που βλέπουμε στις ταινίες. Στο Smokey, ο Μπαρτ Ρέινολντς είναι ένας σουπερήρωας χωρίς να φοβάται διόλου το νόμο και οδηγεί όπως βολεύει εκείνον. Κι αν είσαι λίγο αξιοσέβαστο αρσενικό της Αμερικής, μόλις πάρεις το δίπλωμα οδήγησης, η

3 πρώτη σου σκέψη είναι, «Θα μπορούσα να οδηγήσω όπως κάνω κέφι, κι άμα δω μπάτσους το πατάω κι εξαφανίζομαι». Αυτή είναι η φαντασίωση όλων των νέων όταν βρίσκονται πίσω από το τιμόνι. Συνεπώς, οι ταινίες με καταδιώξεις προσφέρουν μια πολύ σχετική φαντασίωση, του να οδηγείς όπως και όπου γουστάρεις.» Μετά το Brother s Justice, ο Σέπαρντ γύρισε να δουλέψει στο Parenthood, γνήσια επιτυχία για το NBC. Η ιδέα, όμως, της καταδίωξης αυτοκινήτων δεν είχε λησμονηθεί, ειδικά από τον Άντριου Πανάι. «Ο Νταξ μού είχε βάλει την ιδέα μιας ταινίας με αυτοκίνητα και μου είχε γίνει εμμονή και ήθελα να την κάνω μαζί του», θυμάται ο παραγωγός. Ο Πανάι πρότεινε να προσεγγίσει τα στούντιο με αυτήν την ιδέα, παροτρύνοντας τον Σέπαρντ να αναπτύξει μια ιδέα και τρεις βδομάδες μετά, στα μέσα του Μάρτη του 2011, υπήρχε ένα ολοκληρωμένο σενάριο. «Είχαμε την επεξεργασία του και την διαμορφώσαμε λίγο και ο Νταξ έγραψε τελικά το σενάριο βάσει σπεκ και ήταν ένα εξαιρετικό σενάριο από την αρχή», λέει ο Ντέιβιντ Πάλμερ. «Ο τρόπος που ο Νταξ δομεί την ιστορία του είναι ευφυής. Δίνει διάσπαρτα αποσπάσματα της ιστορίας- όπως την προέλευση του όπλου του Ράντι (Τομ Άρνολντ) και της ιστορίας του αυτοκινήτου του- τα οποία δένουν τέλεια στο τέλος της ταινίας.» Το παρωνύμιο του χαρακτήρα του, Τσάρλι Μπρόνσον, δεν προήλθε από τον κόσμο της κτηματομεσιτείας, ούτε όπως θα περίμενε κανείς από τον κινηματογραφικό κόσμο. «Με εντυπωσιάζουν οι εγκληματίες και υπήρχε κάποιος στην Αγγλία ονόματι Τσαρλς Μπρόνσον», τον οποίο υποδύθηκε ο Τομ Χάρντι στην ταινία Bronson, το «Σκέφτηκα ότι είχε πλάκα που ο τύπος ονόμασε τον εαυτό του έτσι από τον Τσαρλς Μπρόνσον. Και μετά σκέφτηκα ότι θα ήταν ακόμη πιο αστείο εάν κάποιος έπαιρνε το όνομα ενός εγκληματία που πήρε το όνομα του Τσάρλς Μπρόνσον!» Η δημιουργία των χαρακτήρων για την ταινία δεν ήταν δύσκολη δουλειά για τον Σέπαρντ, βασίζονται, κυρίως, σε φίλους του οι οποίοι εμφανίζονται στην ταινία. «Μία από τις μεγαλύτερες αρετές του Νταξ είναι η αφοσίωσή του στους φίλους του και το πιο σημαντικό, στους φίλους που πιστεύει ότι είναι ταλαντούχοι», λέει ο Πανάι. «Ο Νταξ περιτριγυρίζεται από πανέξυπνους, σπουδαίους ανθρώπους και πιστεύει σε αυτούς. Και θεωρώ, ότι λόγω αυτού, όλοι ματώνουν για την ταινία και εργάζονται πολύ σκληρά για το καλύτερο», λέει ο Τακ. «Αυτή είναι η δύναμη του Νταξ. Έχει εξαιρετικούς φίλους οι οποίοι είναι όλοι πολύ ταλαντούχοι, αστείοι, έμπιστοι και λατρεύουν να δουλεύουν μαζί του. Ήταν ουσιαστικά ένα οικογενειακό περιβάλλον.» Η ταινία, στην πραγματικότητα, δεν είχε σκηνοθέτη διανομής ρόλων. «Δεν πήραμε αγνώστους», εξηγεί ο Πάλμερ. «Όλοι πληρώθηκαν με την κατώτατη αμοιβή για μια ταινία χαμηλού προϋπολογισμού, επειδή όλοι αγαπούν τον Νταξ. Η φιλία, η εμπιστοσύνη και η γλυκύτητα που απορρέει είναι αυτό που τους φέρνει όλους κοντά», συμπληρώνει ο Σέπαρντ. «Ήταν προφανώς το χειρότερο εργασιακό περιβάλλον που δούλεψαν εδώ και χρόνια οι περισσότεροι ηθοποιοί. Ήταν χαοτικό, όμως όλοι πέρασαν υπέροχα.» Όσο για τη συγγραφή, λέει «Τους ξέρω πολύ καλά αυτούς τους ανθρώπους και προσπάθησα να αποδώσω τους χαρακτήρες τους όσο το δυνατόν πιο πιστά με αυτό που είναι στην πραγματικότητα, με εξαίρεση τον Κούπερ, ο οποίος δεν είναι καθόλου κακός άνθρωπος», λέει ο Πανάι. «Κάνει την ταινία υστερικά αστεία, επειδή όλοι οι χαρακτήρες είναι ειλικρινείς. Δεν υποκρίνονται οι ηθοποιοί, κανείς δεν είναι έξω από τα νερά του. Πιστεύουν όντως τα όσα λένε, έχουν πεποίθηση. Και αυτό είναι η γοητεία της ταινίας.»

4 ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Ο Σέπαρντ υποδύεται τον Τσάρλι Μπρόνσον - έναν πρώην οδηγό διαφυγής σε αποτυχημένη ληστεία τράπεζας, ο οποίος τέθηκε σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων μετά την κατάθεσή του εναντίον του καλύτερου φίλου και συνεργού του. Ο Τσάρλι ζει τώρα ήρεμα σε μια μικρή πόλη στην Κεντρική Καλιφόρνια με τη φιλενάδα του, Άνι Μπιν. Όταν όμως η Άνι δέχεται την προσφορά της ζωής της προκειμένου να ηγηθεί ενός κολεγιακού τμήματος της ειδικότητάς της σε πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες, ο Τσάρλι μη θέλοντας να στερήσει από την Άνι την ευκαιρία μένοντας μαζί του κρυμμένη, αποφασίζει να αφήσει το πρόγραμμα και να την οδηγήσει ο ίδιος στο Λ.Α. «Ο Τσάρλι είναι πρόθυμος να περάσει τα πάνδεινα για κάποιον άλλον» λέει ο Σέπαρντ. «Κάνει σίγουρα μια αλτρουιστική θυσία η οποία χρειάζεται τεράστια δύναμη. Αυτό τον κάνει πολύ σπλαχνικό χαρακτήρα. Και μόνο το γεγονός ότι πρέπει να προσπεράσει πολλά εμπόδια προκειμένου να ευτυχήσει ένας άλλος άνθρωπος, είναι αυτό που τον κάνει πολύ συμπαθή.» Αυτό όμως που αιχμαλωτίζει και σε κάνει να συμπάσχεις με τον Τσάρλι επί μιάμιση ώρα, είναι η μοναδική καλοσύνη και ζεστασιά του απέναντι σε όποιον βρίσκεται δίπλα του, κάτι που δεν απαντάται στους περισσότερους οδηγούς διαφυγής. «Προσπάθησα να γράψω αυτό που θεωρώ σημαντικό στους άνδρες που δε βλέπεις στις ταινίες έναν εξαιρετικά επικοινωνιακό αλλά συνάμα παραδοσιακό αρσενικό, ο οποίος ίσως οδηγούμενος από μια βλακώδη τεστοστερόνη, είναι πρόθυμος να αποδεχτεί το λάθος του», προσθέτει ο Πάλμερ. «Είναι γλυκός, είναι αξιαγάπητος, ευγενικός και υποστηρικτικός στη φίλη του αλλά δεν παύει να είναι και ένα κάθαρμα. Γνωρίζει πώς να διαλύσει ένα όπλο, φτιάχνει αυτοκίνητα, ληστεύει τράπεζες αλλά την ίδια στιγμή είναι ένας πολύ ευαίσθητος τύπος. Και απαιτείται ένας μεγάλος ηθοποιός για να τα βγάλει όλα αυτά με επιτυχία.» Ο Τσάρλι είναι επίσης θαρραλέα έντιμος. «Ο Νταξ γράφει αυτό που σκέφτονται οι άνθρωποι αλλά προφανώς δε θέλουν να πουν», λέει ο Πανάι. «Και είναι ικανός να το πει με τον τρόπο που ο ίδιος πιστεύει ότι πρέπει να ειπωθεί, αν και ίσως δε θα έπρεπε να το κάνει. Ξέρει πώς να μιλήσει έντιμα για αληθινές καταστάσεις, αλλά τις εμπλουτίζει με μια δόση κωμωδίας.» «Αυτό είναι κάτι που με ενοχλεί ιδιαίτερα», σημειώνει ο ηθοποιός. «Δεν είμαι αντίθετος στην αντιπαράθεση. Δε με τρομάζει. Αν δε μ αρέσει κάτι, δε με πειράζει να το εκφράσω και να κάνω αυτήν την αμήχανη κουβέντα. Δε με ενοχλεί αυτό, αλλά πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο για πολλούς.» Του δίνεται η ευκαιρία να το κάνει με την Άνι, την οποία υποδύεται η μνηστή στη ζωή τού Σέπαρντ, ΚΡΙΣΤΕΝ ΜΠΕΛ. «Η Άνι είναι μια ειρηνόφιλη, κάποια που πιστεύει στην ενστικτώδη, εσωτερική καλοσύνη των ανθρώπων. Εμπιστεύεται τους πάντες», εξηγεί ο Σέπαρντ. «Δεν προβλέπει ποτέ την καταστροφή και τίποτα δεν είναι μοιραίο για εκείνη. Ενώ ο Τσάρλι μεγάλωσε ανάμεσα στους λύκους και πιστεύει ότι όλοι έχουν ένα σκοπό. Και εκείνη είναι το αντίθετο από αυτό. Θεωρώ ότι αυτός ο συνδυασμός δημιουργεί ένα δυναμικό ντουέτο». Η Μπελ συμφωνεί. «Η Άνι μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη, είναι πολύ σταθερή στα πιστεύω της για τη ζωή. Είναι φιλειρηνίστρια και θέλει να κάνει τη διαφορά. Ερωτεύεται αυτόν τον θαυμάσιο άνθρωπο, με τον οποίο βγαίνει για ένα χρόνο, αλλά στην πορεία τής

5 προσφέρεται η μια μοναδική δουλειά και πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε αυτόν τον άντρα με τον οποίο θέλει να μοιραστεί το μέλλον της και την καριέρα των ονείρων της.» «Ο Νταξ γράφει πολύ καλά τις γυναίκες», σημειώνει ο Τακ. «Οι γυναίκες που παρακολούθησαν την ταινία απόλαυσαν τον χαρακτήρα της, επειδή είναι πολυεπίπεδη. Είναι πολύ έξυπνη και πολύ διαισθητική και μια γυναίκα από την οποία ο Τσάρλι μαθαίνει πολλά στην ιστορία. Πράγμα σπουδαίο, επειδή ο ίδιος ο Τσάρλι γνωρίζει ποιος είναι, παρόλα αυτά ανακαλύπτει ότι μπορεί να μάθει από εκείνη.» Ο Σέπαρντ φυσικά, δεν έγραψε μόνο αλλά και σκηνοθέτησε την Μπελ, πράγμα επικίνδυνο για τις κινηματογραφικές σχέσεις. «Το να σκηνοθετήσω την Κρίστεν θα μπορούσε να αποβεί καταστροφικό ή τέλειο και συνέβη να βγει απόλυτα τέλειο», λέει ο Σέπαρντ. «Ήταν η πιο ευχάριστη εμπειρία που είχαμε ως ζευγάρι, επειδή ήμαστε μαζί 24 ώρες τη μέρα για δύο μήνες και ήταν θεϊκό.» Ενώ επιφανειακά το ΗΙΤ AND RUN είναι μια ταινία με καταδιώξεις αυτοκινήτων, στον πυρήνα του είναι η απίθανη σχέση ανάμεσα στον Τσάρλι και την Άνι, κάτι που μαγεύει τους θεατές από την πρώτη σκηνή έως την τελευταία. Είναι δύσκολο να μη θελήσεις να τα καταφέρουν- είναι πάρα πολύ ταιριαστοί για να αποτύχουν. «Αυτή η σχέση είναι ο κινητήριος μοχλός της ταινίας», λέει ο Ντέιβιντ Πάλμερ. «Θυμάμαι όταν πρωτοδιάβασα το σενάριο, του τηλεφώνησα και του είπα, Ω Θεέ μου! είναι ύμνος στην Κρίστεν. Είναι μια ερωτική ιστορία. Δεν είναι μόνο μια κωμωδία με αυτοκίνητα, είναι μια ρομαντική κωμωδία με αυτοκίνητα.» «Αυτή ήταν η μεγάλη έκπληξη,» λέει ο Σέπαρντ. «Νόμιζα ότι έκανα μια αντρική ταινία, με καταδιώξεις αυτοκινήτων, πυγμαχία, πολύ αίμα και άσεμνη κωμωδία. Μετά τις προβολές, ερχόταν οι γυναίκες και μου έλεγαν, Αυτή η ταινία με άγγιξε τόσο πολύ! «Η ευαισθησία της ταινίας είναι δεδομένη, ακόμα και στις σκηνές δράσης υψηλής ταχύτητας. Είναι κατά παράξενο τρόπο ρομαντική. Γιατί τελικά, είναι ένας άντρας που ξεπατώνεται για να προσφέρει στην κοπέλα που αγαπά αυτό που θέλει εκείνη. Και οι γυναίκες ταυτίζονται με αυτό.» Η νέμεση του Τσάρλι στο HIT AND RUN είναι ο Άλεξ Ντμίτρι, ένας κουλ τύπος αλλά και βίαιος πρώην ληστής τραπεζών, τώρα, χάρη σε μια πληροφορία από τον πρώην της Άνι τον Γκιλ (Μάικλ Ρόζενμπαουμ) στα ίχνη του πρώην συνεργού του. Πέρα από το ότι θέλει το μερίδιό του από τη λεία χρήματα που ο Τσάρλι καταχώνιασε κάπου στο ράντσο του πατέρα του- ο Ντμίτρι θέλει να πάρει εκδίκηση επειδή ο Τσάρλι έδωσε στοιχεία στο δικαστήριο για να μπει σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων κάτι που εξαναγκάστηκε να κάνει προκειμένου να αποφύγει την προσαγωγή της πρώην φίλης του Νιβ Τάτουμ (την οποία υποδύεται εξαιρετικά η ΤΖΟΪ ΜΠΡΑΪΑΝΤ, συμπρωταγωνίστρια στο Parenthood του Σέπαρντ). Είναι και μερικά ακόμη θεματάκια τα οποία θέλει να τακτοποιήσει με τον Τσάρλι Στον ρόλο του ράστα χούλιγκαν δεν είναι άλλος από τον ΜΠΡΑΝΤΛΕΪ ΚΟΥΠΕΡ κι αυτός κολλητός φίλος του Σέπαρντ, ο οποίος εμφανίστηκε και στο Brother s Justice. «Έγραψα όλους τους άλλους βάσει της προσωπικότητάς τους, εκτός από τον Μπράντλεϊ. Δεν έχει καμία σχέση με αυτόν τον τύπο.» Ο σκηνοθέτης δεν ήθελε έναν τυπικό κακό και ήξερε ότι ο Κούπερ μπορεί να δώσει αυτό που έψαχνε εκείνος. «Δε μ αρέσει ο αρχέτυπος ή ο παραδοσιακός κακός- είναι βαρετός. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι θα ήταν καλό αν ο μεγαλύτερος σταρ της ταινίας τυγχάνει να είναι ο κακός, επειδή ως φυσικό επακόλουθο θα ενδιαφερθείς

6 για εκείνον. αρσενικό.» Και ο Κούπερ είναι και απολαυστικός ως ηθοποιός και το απόλυτο «Ο Νταξ τον συστήνει με μια γερή γροθιά», λέει ο Ντέιβιντ Πάλμερ. «Ήθελε να προσδιορίσει τον χαρακτήρα από την αρχή και να μας τρομάξει. Ο τύπος δείχνει τόσο γλυκός, αλλά είναι μια επικίνδυνη βόμβα που μπορεί να σκάσει οποιαδήποτε στιγμή», συμφωνεί ο Πανάι. «Ο τρόπος που τον υποδύεται ο Μπράντλεϊ, ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή, αν τα πράγματα στραβώσουν, μπορεί να φρικάρει και τα πράγματα να περιπλέξουν», κάτι που δεν είναι εύκολο να αποδοθεί. «Δεν είναι ο ρόλος που μπορείς να δώσεις σε οποιονδήποτε ηθοποιό», λέει ο Σέπαρντ. «Ο Κούπερ ήταν ο μοναδικός που γνώριζα ότι μπορούσε να το κάνει και πραγματικά το απογείωσε.» Ο ηθοποιός είδε επίσης με μια παράξενη ματιά τον Ντμίτρι ο οποίος παρά τη Ρωσική καταγωγή του έχει ράστα μαλλί. «Ό,τι θέλει ο μεγάλος, το έχει. Αν ο Μπράντλεϊ Κούπερ έρθει να παίξει στην ταινία σου, μπορεί να φορά και περούκα κλόουν άμα θέλει, του έδωσα το ελεύθερο.» ΓΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΗΙΤ & RUN Η ταινία ολοκληρώθηκε γρήγορα από τον Άντριου Πανάι προτρέποντας τον Νταξ Σέπαρντ να βρει έναν τόπο για μια ταινία με καταδιώξεις αυτοκινήτων στα μέσα του Φεβρουαρίου του 2011, μέχρι το τελικό σενάριο που ήρθε έναν μήνα μετά και το επιτελείο των ηθοποιών μπροστά στις κάμερες στις αρχές του Ιουνίου. «Είχα πολύ μικρό περιθώριο ανάμεσα στη δεύτερη και στην τρίτη σεζόν του Parenthood», σημειώνει ο Σέπαρντ. «Ο Νέιτ ο Άντριου κι εγώ, είπαμε, Ας το κάνουμε!», λέει ο Τακ. «Όλα μας ήρθαν βολικά. Είχαμε ένα καταπληκτικό σενάριο, είχαμε τον Νταξ που έκανε διάλειμμα από την τηλεοπτική σειρά του, την Κρίστεν Μπελ που ήταν ελεύθερη από το σόου της Showtime (House of Lies), ξέραμε ότι ο Τομ Άρνολντ ήταν διαθέσιμος τον Ιούνιο και ο Μπράντλεϊ Κούπερ ήταν ελεύθερος για μια μιάμιση βδομάδα τον Ιούνιο. Ήταν ή τώρα ή ποτέ.» Με έναν συγκρατημένο προϋπολογισμό και στενό πρόγραμμα, η παραγωγή έκανε χρήση κάθε διαθέσιμης περικοπής και γνωριμίας. «Τηλεφώνησα προσωπικά στην General Motors και τους παρακάλεσα να μας δανείσουν αυτοκίνητα, πράγμα που έκαναν, μας τα έδωσαν αρκεί να μην τα καταστρέφαμε», θυμάται ο Σέπαρντ. «Εγώ πάλι είχα αγχωθεί, έχει καταδιώξεις η ταινία». Το συνεργείο μας δάνεισε και αυτό τα αυτοκίνητά του και ο Μπράντλεϊ Κούπερ επέτρεψε να γίνει γύρισμα μιας σκηνής στο σπίτι του. «Όλοι πρόσφεραν ό,τι μπορούσαν, του τύπου, Εγώ μπορώ να κάνω αυτό, ή Θέλετε επιπλέον αυτοκίνητα, πάρτε τα δικά μας. Ήταν εκπληκτικό. Όταν δεν έχεις επιλογή και ούτε τα χρήματα, δέχεσαι.» Το να σκηνοθετείς και να παίζεις συγχρόνως στη σκηνή είναι πάντα πρόκληση για έναν ηθοποιό, αν και ο Σέπαρντ το θεωρεί προνόμιο. «Μπορείς να νιώσεις από μέσα από τη σκηνή που χωλαίνει. Δεν είναι απαραίτητο να το βλέπεις στο μόνιτορ για να καταλάβεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Μπορεί να μοιάζει αυθεντικό, αλλά αν παίζεις ως ηθοποιός σε μια σκηνή, αισθάνεσαι μέσα σου ότι δεν είναι αυθεντικό ή αληθινό. Ξέρω πότε δεν απέδωσα σωστά και βλέπω και τους άλλους ηθοποιούς στη σκηνή κάποια σημεία να τα απογειώνουν ενώ σε κάποια άλλα να χρειάζονται βοήθεια. Οπότε υπό αυτήν την έννοια, είναι ωφέλιμο να σκηνοθετείς από μέσα προς τα έξω.» Ο Πανάι βρήκε εμπνευσμένη τη σκηνοθεσία του Σέπαρντ, οποίος μεταπηδούσε από το πλατό πίσω από τις κάμερες. «Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να τον βλέπεις να σκηνοθετεί ενώ παίζει. Κοίταζε το κάδρο και μετά έμπαινε

7 πάλι στη σκηνή για να κοουτσάρει τους ηθοποιούς του, φωνάζοντας κατ! και τους καθοδηγούσε εκεί, δίπλα του.» Ο Σέπαρντ είχε τη μοναδική πρόκληση να σκηνοθετήσει τους φίλους του κάτι πολύ σημαντικό για τον συνδετικό ηθοποιό. «Ήταν ριψοκίνδυνο, επειδή όχι μόνο σκηνοθετούσα την αρραβωνιαστικιά μου, αλλά σκηνοθετούσα και όλους τους φίλους μου που γνωρίζω τα τελευταία δέκα χρόνια.» Σύντομα όμως ανακάλυψε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος ανησυχίας. «Είναι ένας από τους καλύτερους φίλους μου στον κόσμο», λέει ο Ρόζενμπαουμ, «και όταν δουλεύεις με τον κολλητό σου, λες, Το σκηνοθετεί εκείνος. Είναι το δικό του όραμα. Εγώ είμαι απλά μια μαριονέτα του. Εγώ απλά του είπα, Κάνε ό,τι θες, φίλε. Ό,τι θες, εγώ είμαι εδώ.»