ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ. sd Σάββατο 20 - Κυριακή 21 Νοεμβρίου Ο δρόμος του Ελληνισμού για την ξενιτιά μέσα από ένα πολύτιμο αρχείο

Transcript

1 ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ sd Σάββατο 20 - Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010 Ο δρόμος του Ελληνισμού για την ξενιτιά μέσα από ένα πολύτιμο αρχείο

2 2 ΘΕΜΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Ο δρόμος του Ελληνισμού για την ξενιτιά μέσα από ένα πολύτιμο αρχείο Παραδοσιακό φύλλο δουλεμένο με μεράκι από τους ειδικούς της ζύμης Του Αντώνη Κράτση Εκεί όπου σήμερα συγκεντρώνονται καθημερινά δεκάδες ταλαιπωρημένοι μετανάστες από χώρες της Ασίας ώστε να εξασφαλίσουν βοήθεια για να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους, καθώς δεν βρίσκουν πια δουλειά, είχε στηθεί κάποτε ένας μεγάλος μηχανισμός προετοιμασίας και προώθησης των Ελλήνων υποψήφιων μεταναστών στις χώρες υποδοχής τους. Εκεί όπου σήμερα καταφτάνουν Αφγανοί, Πακιστανοί, Ιρακινοί απογοητευμένοι και χωρίς δεκάρα στην τσέπη, για να εξασφαλίσουν μία θέση στο αεροπλάνο της επιστροφής, εκπαιδεύονταν κατά τη μεταπολεμική περίοδο όσοι ήθελαν να μπουν στο πλοίο ή το αεροσκάφος της ξενιτιάς. Στόχος ήταν να αντιμετωπίσουν καλύτερα όσα θα έβρισκαν μπροστά τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στην Αυστραλία και οπουδήποτε άλλου αναζητούσαν διέξοδο από τη φτώχια τους. Στο ίδιο αυτό κτίριο που σήμερα στεγάζεται ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, στον Αλιμο της Αθήνας, βρίσκεται «κρυμμένο», περιμένοντας βοήθεια ώστε να αναδειχθεί, ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του ξενιτεμένου Ελληνισμού. Χιλιάδες προσωπικές και οικογενειακές ιστορίες ξεριζωμού ξετυλίγονται μέσα από το πλούσιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό, καθώς και από το αρχείο προσωπικών στοιχείων που έχει στη διάθεσή του ο οργανισμός ως κληροδότημα από τον προπομπό του, τη Διακυβερνητική Επιτροπή Μετανάστευσης εξ Ευρώπης (Δ.Ε.Μ.Ε.). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αριθμός των καταγεγραμμένων ατόμων που μετανάστευσαν ξεπερνά ίσως τις και αφορά την περίοδο από το 1952 ως και το Για την ιστορία, η Δ.Ε.Μ.Ε. ήταν ένας πανευρωπαϊκός οργανισμός με παραρτήματα σε όλες τις χώρες, έχοντας στόχο να τεθεί τέλος στο χάος που είχε προκαλέσει ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος στη γηραιά ήπειρο. Συγκεκριμένα ασχολήθηκε με το πρόβλημα της επανεγκατάστασης στις πατρογονικές εστίες περίπου 10 εκατομμυρίων ξεριζωμένων ανθρώπων, στη δεκαετία του Στην Ελλάδα, στις 17 Απριλίου του 1952 η τότε κυβέρνηση του Βασιλείου της Ελλάδος συνυπέγραψε ιδιαίτερη σύμβαση με τη Δ.Ε.Μ.Ε. με την οποία η δεύτερη αναλάμβανε να βοηθήσει την εξ Ελλάδος μετανάστευση, σύμφωνα με τους όρους που είχαν καθοριστεί στη Διάσκεψη των Βρυξελλών. Στη σύμβαση αυτή περιελήφθησαν και οι πρόσφυγες οι ευρισκόμενοι ή ζητούντες στο μέλλον άσυλο στην Ελλάδα. Στις 12 Αυγούστου του ίδιου έτους η παραπάνω σύμβαση συμπληρώθηκε με ειδικό παράρτημα στο οποίο ορίζονταν λεπτομερώς οι διάφορες υπηρεσίες που παρέχονταν από την συγκροτηθείσα «Επιτροπή Μεταναστεύσεων» οι οποίες και ήταν ευρύτατες. Με χρηματοδότηση προερχόμενη κυρίως από τις χώρες υποδοχής - Ηνωμένες Πολιτείες και Αυστραλία κατά κύριο λόγο-, η Δ.Ε.Μ.Ε. τόσο μέσω των εγκαταστάσεών της στην Αθήνα, όσο και σε άλλες πόλεις της επαρχίας, εξέταζε τα αιτήματα των υποψήφιων μεταναστών και, αφού Krinos Foods, LLC., Northern Blvd. LIC, NY το βιβλίο είναι φίλος (718) Μάθημα Αγγλικών στις γυναίκες που ετοιμάζονταν να ξενιτευθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Αυστραλία.

3 ΣΑΒΒΑΤΟ 20 - ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΘΕΜΑ 3 Διάφορες στιγμές από την αναχώρηση στο αεροδρόμιο. Με βλέμμα αισιοδοξίας οι Ελληνίδες και οι Ελληνες αφήνουν τον τόπο τους και πηγαίνουν στην ξενιτιά, έχοντας πρώτα αποκτήσει τα απαραίτητα εφόδια για να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της νέας ζωής που απλώνεται μπροστά τους μέσα από το Δ.Ε.Μ.Ε. έδινε την έγκρισή της, αναλάμβανε για διάστημα ενός ή δύο μηνών την προετοιμασία τους ώστε να αντεπεξέλθουν σε όλες τις απαιτήσεις των νέων τόπων διαβίωσης. Μεταξύ άλλων, διδάσκονταν Αγγλικά, ενώ στο πρόγραμμα υπήρχε και η ταχεία εκμάθηση περαιτέρω δεξιοτήτων, όπως π.χ. γραφομηχανή και διοικητικά καθήκοντα, που ενδεχομένως να βοηθούσαν στην εξεύρεση κάποιας θέσης εργασίας στο νέο προορισμό. Στο κτίριο που βρίσκονταν οι εγκαταστάσεις αυτές λειτουργεί σήμερα το παράρτημα του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης στην Ελλάδα, το οποίο διαδέχτηκε την Δ.Ε.Μ.Ε. με διαφορετικές πλέον αρμοδιότητες -προσαρμοσμένες στις ανάγκες της εποχής- αλλά πάντα επικεντρωμένο στον ανθρωπιστικό χαρακτήρα της μετανάστευσης. «Mέχρι να ιδρυθεί η Δ.Ε.Μ.Ε., το 1952, η μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό γινόταν χωρίς οργάνωση και πρόγραμμα, όπως όλοι γνωρίζουμε. Οι χώρες υποδοχής -ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία κ.λπ.- χρηματοδότησαν το πρόγραμμα επίσημα και έτσι γινόταν η επιλογή ώστε να διοχετεύονται οι μετανάστες με βάση διάφορα δεδομένα, όπως το εάν κάποιος είχε συγγενείς κάπου, εάν είχε συγκεκριμένες δεξιότητες κ.λπ.», τόνισε ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, Ντανιέλ Εσδράς, αναφερόμενος στο ξεκίνημα αυτής της προσπάθειας. «Υπήρχαν παραρτήματα σε πολλές πόλεις, όπως η Πάτρα, τα Γιάννενα, ο Βόλος και αλλού. Εκεί γινόταν η προεπιλογή και ανάλογα με το προφίλ τους επιλέγονταν για να αποκτήσουν παραπάνω δεξιότητες. Κατέφταναν λοιπόν για ταχύρυθμα μαθήματα εδώ στην Αθήνα, όπου εκπαιδεύονταν χωριστά άντρες και γυναίκες», συνέχισε ο ίδιος και συμπλήρωσε: «Τότε δεν υπήρχε ΟΑΕΔ για να αναλάβει κάτι τέτοιο, οπότε οι υποδομές έπρεπε να φτιαχτούν από την αρχή. Αυτός ήταν και ο πρόδρομος των σχολών του ΟΑΕΔ, κάτι που δεν είναι γνωστό σε πολλούς. Μάλιστα όταν αυτό το πρόγραμμα κάποτε σταμάτησε, όλη η υποδομή περιήλθε στην κυριότητα του ΟΑΕΔ». Ο κ. Εσδράς αναφέρθηκε επίσης και στις ευκαιρίες περαιτέρω εκπαίδευσης των μεταναστών κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους όταν αυτό γινόταν με πλοίο: «To ταξίδι με πλοίο μπορεί να διαρκούσε και ένα μήνα, οπότε υπήρχε ο χρόνος να γίνει ταχύρυθμη εκπαίδευση, συνήθως στη γλώσσα. Υπήρχαν μάλιστα δάσκαλοι Αγγλικών οι οποίοι δούλευαν μέσα στα πλοία, αυτή ήταν η δουλειά τους». Ο ίδιος σημείωσε και το πώς ανακαλύφθηκε όλο το υλικό: «Oταν ανέλαβα τα καθήκοντά μου εδώ υπήρξαν κάποιοι μετανάστες οι οποίοι έρχονταν εδώ για να βρουν δι- GEORGE POULOS, Esq Δ I K H Γ O P O Σ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ Eργατικά: Construction Ladders/ Scaffold Σοβαρά αυτοκινητικά: Car Accidents Πεσίματα: Slip & Fall Change Your Life with Experienced Bankrupcy Lawyer Discharge Credit Cards, Judgments Stop Harassment, Stop Foreclosures Dept relief agency Banruptcy filer $25 Consultation Fee Συνέχεια στη σελίδα 4 Workers Compensation Social Security Disability Bankruptcy - Chapter 7 & rd Ave., Astoria, 1/2 block from «Ν» Train 1 Block from Triborough Bridge 111 Livingston St., Suite 1110, Brooklyn, NY (718)

4 4 ΘΕΜΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Ο δρόμος του Ελληνισμού για την ξενιτιά μέσα από ένα πολύτιμο αρχείο Συνέχεια από τη σελίδα 3 καιολογητικά για να βγάλουν σύνταξη από το ΙΚΑ. Επρεπε δηλαδή να διαπιστωθεί ότι πέρασαν από εδώ για να φύγουν έξω. Τότε αναζητήθηκαν οι καρτέλες τους και ανακάλυψα και εγώ ότι υπάρχει ένα τεράστιο αρχείο με πλούσια στοιχεία». Ολα αυτά είχαν διασωθεί γιατί τα παλιότερα στελέχη δεν ήθελαν να τα πετάξουν για συναισθηματικούς λόγους. «Τα πήραμε από το υπόγειο και τα μεταφέραμε επάνω για να τα αξιοποιήσουμε, αφού είδαμε ότι ενδιαφερόταν τόσο η πανεπιστημιακή κοινότητα όσο και σύλλογοι μεταναστών από το εξωτερικό. Ωστόσο το υλικό δεν έχει ψηφιοποιηθεί για να είναι εύκολα προσβάσιμο και κατάλληλα ταξινομημένο και κάναμε διάφορες προσπάθειες για να εξασφαλίσουμε κάποια χρηματοδότηση για το σκοπό αυτό», ανέφερε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής του ΔΟΜ, ο οποίος δεν έκρυψε και τον απώτερο στόχο του οργανισμού: «Θα μπορούσε να δημιουργηθεί εδώ ένα μουσείο του Απόδημου Ελληνισμού με βάση το υλικό που έχουμε στην κατοχή μας». Στο διάστημα αυτό δεν έχουν λείψει και οι προτάσεις τόσο από την Αυστραλία όσο και από τις Ηνωμένες Πολιτείες να μεταφερθεί και να αξιοποιηθεί εκεί το αρχείο αυτό. Ωστόσο, όπως λέει ο κ. Εσδράς, ο ΔΟΜ αρνήθηκε να στείλει στο εξωτερικό το υλικό. «Υπήρχε ακόμη και ένα σχέδιο να αγοράσουμε το πλοίο Ολύμπια που έχει μεταφέρει χιλιάδες μετανάστες και το πήγαιναν κάποια στιγμή για παλιοσίδερα. Θα το αγοράζαμε σχετικά φθηνά και θα μπορούσαμε να το κάνουμε μουσείο, όπως για παράδειγμα το Αβέρωφ στο Φάληρο. Ομως δεν ευδο- Επανω αριστερά, Ελληνίδες εκπαιδεύονται στα οικοκυρικά. Στις υπόλοιπες φωτογραφίες απεικονίζονται οι τελευταίες στιγμές των μεταναστών επί ελληνικού εδάφους στο αεροδρόμιο. Ενα μεγάλο ταξίδι για την μακρινή Αμερική μόλις τώρα αρχίζει... H Δ.Ε.Μ.Ε. για να βοηθήσει τους υποψήφιους μετανάστες να προσαρμοσθούν καλύτερα και ευκολότερα στις συνθήκες που επικρατούν στη χώρα που θέλουν να μεταναστεύσουν, έχει οργανώσει διάφορα προγράμματα εκπαιδεύσεως και γενικής προετοιμασίας. Για τις νέες που ενδιαφέρονται να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία, η Δ.Ε.Μ.Ε. έχει οργανώσει ειδική σχολή για τον προσανατολισμό και την εκπαίδευσή τους. Η Σχολή στεγάζεται σε ένα καινούργιο κτήριο, στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως και Μεταναστεύσεως, στον Αλιμο κοντά στην Αθήνα, και είναι εξοπλισμένη με μοντέρνα έπιπλα και σκεύη, διαθέτει δε σύγχρονες εγκαταστάσεις για την άνετη εκπαίδευση και διαμονή των κοριτσιών. Το πρόγραμμα εκπαιδεύσεως διαρκεί δύο με δυόμισι μήνες περίπου και στο διάστημα αυτό οι εκπαιδευόμενες, μένουν και διατρέφονται μέσα στη Σχολή, δωρεάν. Το πρόγραμμα εκπαιδεύσεως χωρίζεται σε τέσσερις κύκλους μαθημάτων: 1) Μάθημα Αγγλικής γλώσσας: H γνώση της Αγγλικής γλώσσας είναι βασικό στοιχείο για την προσαρμογή των μεταναστριών. Τα μαθήματα δίδονται 4 ώρες την ημέρα, 5 ημέρες την εβδομάδα και γίνονται με απλό και παραστατικό τρόπο, ώστε οι μαθήτριες μαθαίνουν Αγγλικά και εύκολα. 2) Μαθήματα οικιακής οικονομίας και γενικής προετοιμασίας: Πεπειραμένες δασκάλες οικοκυρικής εκπαιδεύουν τις μαθήτριες στην φροντίδα και συντήρηση ενός σύγχρονου σπιτιού, στη χρήση όλων των ηλεκτρικών συσκευών, στην προετοιμασία φαγητών, πώς πρέπει να υπολογίζουν τα έξοδα με βάση τα έσοδά τους, στην προσωπική υγιεινή κ.λπ. 3) Ειδική εκπαίδευση: α) Δακτυλογράφηση: Oι εκπαιδευόμενες κάνουν ασκήσεις για να μάθουν αγγλική γραφομηχανή. β) Διοικητικά καθήκοντα: Γίνονται διάφορα μαθήματα που έχουν σκοπό να εξοικειώσουν τις εκπαιδευόμενες με καθήκοντα υπαλλήλου υποδοχής σε γραφεία, ξενοδοχεία, στη χρήση τηλεφωνικού κέντρου, πολύγραφου και αριθμομηχανών. γ) Χειρισμός ηλεκτροκίνητων ραπτικών μηχανών: Στην Αυστραλία υπάρχουν δυνατότητες για απασχόληση σε εργοστάσια ετοίμων ενδυμάτων. Οι εκπαιδευόμενες κάνουν ασκήσεις στη χρήση ηλεκτροκίνητων μηχανών ραπτικής και μαθαίνουν την ορολογία των εξαρτημάτων. δ) Εντατικά μαθήματα για εργασία σε ξενοδοχεία, ιδρύματα, νοσοκομεία. 4) Ενημέρωσις, προσανατολισμός: Kατά την διάρκεια της εκπαιδεύσεως οι μαθήτριες παρακολουθούν ομιλίες γύρω από τις συνθήκες που γενικά επικρατούν στον τόπο προορισμού (ταξίδι - υποδοχή - τοποθέτηση σε εργασία - μισθοί - κοινωνική ασφάλιση - εκπαίδευση - κοινότητες κ.λπ.) κινηματογραφικές ταινίες και φωτεινές εικόνες. Συνεργασία Δ.Ε.Μ.Ε. - Εκκλησίας και Χ.Ε.Ν.: Η Δ.Ε.Μ.Ε. συνεργάζεται με την Εκκλησία της Ελλάδος και την Χ.Ε.Ν. (Χριστιανική Ενωσις Νεανίδων) στην Ελλάδα και στην Αυστραλία. Ιερείς που διαθέτει στη Δ.Ε.Μ.Ε. η Εκκλησία της Ελλάδος κάνουν ομιλίες στις μαθήτριες γύρω από την Ορθόδοξο Εκκλησία και τα άλλα δόγματα κ.λπ. Η Χ.Ε.Ν. έχει οργανώσει τις μαθήτριες ένα πρόγραμμα για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των κοριτσιών. Ευχάριστες και χρήσιμες ψυχαγωγικές συγκεντρώσεις, εκδρομές, κοινωνικές εκδηλώσεις. Οι νέες που ενδιαφέρονται για τη Σχολή μας, οι γονείς ή κηδεμόνες τους, μπορούν να επισκεφθούν τη Σχολή αφού συνεννοηθούν προηγουμένως με τη Διευθύντρια της Σχολής.

5 ΣΑΒΒΑΤΟ 20 - ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΘΕΜΑ 5 Η εκπαίδευση, εκτός από μαθήματα Αγγλικών (πάνω) περιλάμβανε και εκμάθηση άλλων δεξιοτήτων, όπως η ραπτομηχανή (κάτω). Καρτέλα Ελληνα μετανάστη στις ΗΠΑ από το αρχείο του Δ.Ο.Μ. κίμησε τελικά κάτι τέτοιο», σημείωσε. Στην προσπάθεια αυτή για αναζήτηση πόρων ώστε να αξιοποιηθεί το αρχείο του ΔΟΜ συμμετέχουν ακόμη η κ. Λίνα Βεντούρα, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και η κ. Δήμητρα Γκρούτση, καθηγήτρια Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. Ο «Ε.Κ.» μίλησε με την κ. Γκρούτση, η οποία προέρχεται από οικογένεια μεταναστών στην Αυστραλία και ασχολήθηκε με το υλικό για τους δικούς της, ερευνητικούς λόγους. «Στην αρχή είχα πάει για θέματα που είχαν να κάνουν με τους μετανάστες που έρχονταν στην Ελλάδα. Ομως, ανακάλυψα αυτές τις καρτέλες όπου υπάρχουν πολλά στοιχεία για όσους μετανάστευαν εκείνη την περίοδο. Βρίσκονται για παράδειγμα πληροφορίες για την οικογένειά τους, το επάγγελμά τους, τον τόπο διαμονής τους, με ποιο πλοίο πήγαιναν στο εξωτερικό, οι οποίες μπορούν να συνθέσουν ολόκληρο το προφίλ όσων έπαιρναν το δρόμο της ξενιτιάς και να βοηθήσουν τους ερευνητές που ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα», τόνισε και πρόσθεσε ότι «δεν υπάρχουν μόνο καρτέλες και φωτογραφίες. Υπάρχουν επίσης και φιλμ που δείχνουν πώς γινόταν η προετοιμασία, η όλη εκπαιδευτική διαδικασία». Η ίδια δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην προσπάθεια που γίνεται ώστε να αξιοποιηθούν όλα αυτά. «Χρειάζεται να διασωθεί αυτό το υλικό. Πρέπει να ψηφιοποιηθεί και να ταξινομηθεί ώστε να εξυπηρετηθούν οι ενδιαφερόμενοι ερευνητές. Ωστόσο για να γίνουν αυτά είναι αναγκαία κάποια χρηματοδότηση την οποία μέχρι τώρα δεν έχουμε βρει, παρότι έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες», σημείωσε. Η κ. Γκρούτση αναφέρθηκε επίσης και σε ένα κοινωνικό φαινόμενο της μεταπολεμικής εποχής, τη μαζική μετανάστευση γυναικών μόνων τους, τις λεγόμενες «νύφες», που έγιναν γνωστές και από την ομώνυμη ταινία του Παντελή Βούλγαρη. «Οταν διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες αυτές έφταναν μαζικά και χωρίς ιδιαίτερα προσόντα στο εξωτερικό από την Ελλάδα, τότε καταρτίστηκε και ειδικό πρόγραμμα ώστε να αποκτούν τις απαραίτητες δεξιότητες πριν φτάσουν εκεί. Ηταν ένα ειδικό πρόγραμμα για γυναίκες που περιλάμβανε διάφορα σκέλη κατάρτισης που θα τους βοηθούσαν να αντιμετωπίσουν τις συνθήκες ζωής εκεί», ανέφερε. *Στο ειδικό πλαίσιο αριστερά στη σελίδα 4 ο «Ε.Κ.» παραθέτει απόσπασμα από κείμενο της Δ.Ε.Μ.Ε. που περιγράφει με λεπτομέρειες το πρόγραμμα εκπαίδευσης. **Οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης. a b Για τα παιδιά σας, τα εγγόνια σας αλλά και σας τους ίδιους, προμηθευτείτε βιβλία από τον ιστορικό Ελληνοαμερικανικό εκδοτικό οίκο D.C. Divry Για να έρθετε πιο κοντά στις ρίζες μας, στο δικό μας πολιτισμό ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΤΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΤΕ Το περίφημο λεξικό του Divry, μια μέθοδος Αγγλικής ή Ελληνικής Γλώσσας (Greek Made Easy), τον Τσελεμεντέ για να μάθετε να μαγειρεύετε όπως η γιαγιά σας, τον ονειροκρίτη για να δείτε τι σας επιφυλάσσει το μέλλον ή ένα ημερολόγιο που σας θυμίζει γιορτές και επετείους $ $ $ The new Tselemente $ $ 7.50 $ $ Tαχυδρομικά και έξοδα διεκπεραίωσης επιπλέον- Ζητήστε τα από τα ελληνικά καταστήματα δώρων, παντοπωλεία και άλλα καταστήματα σε όλη την Αμερική HOMERIC GREETING CARDS & IMPORTS 289 New Main Street, Yonkers, NY Tel.: (914) (914) Fax: (914)

6 6 ΙΣΤΟΡΙΑ Ο επικεφαλής άλλαξε στον β γύρο ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Toυ Θοδωρή Ρουμπάνη Το αποτέλεσμα του α γύρου κατέστησε σαφές ότι ο υποψήφιος των Φιλελευθέρων και εκλεκτός του πρωθυπουργού Ελ. Βενιζέλου θα έχανε τη δημαρχία. Ετσι αντικαταστάθηκε και ο νέος επικεφαλής, Αθ. Μιαούλης, κατάφερε και κέρδισε τον β γύρο της αναμέτρησης. Στον Πειραιά το 1932 διαδραματίστηκε το πιο παράξενο επεισόδιο στην ιστορία των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος προκήρυξε πρόωρες δημοτικές εκλογές, όπως του επέτρεπε ο νόμος της εποχής. Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου κατέστησε σαφές ότι ο εκλεκτός του θα έχανε τη δημαρχία. Ετσι άλλαξε τον επικεφαλής του συνδυασμού. Ορισε υποψήφιο δήμαρχο τον Αθανάσιο Μιαούλη, εγγονό του ναυάρχου, και κέρδισε τον δεύτερο γύρο της αναμέτρησης. Το γεγονός που εξανάγκασε τον Βενιζέλο να προκηρύξει τις πρόωρες δημοτικές εκλογές στον Πειραιά ήταν η προφυλάκιση και καθαίρεση του δημάρχου του επινείου Τάκη Παναγιωτόπουλου. Κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση μεγάλου χρηματικού ποσού από το ταμείο του Δήμου. Ηταν τραπεζίτης και χρεοκόπησε με το κραχ της Γουόλ Στριτ. Οι εκλογές διενεργήθηκαν στις 28 Φεβρουαρίου Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου ήταν συντριπτικό για την κυβέρνηση των Φιλελευθέρων. - Ο κυβερνητικός υποψήφιος Αγγελος Μεταξάς (της γνωστής οικογένειας βιομηχάνων ποτοποιίας) έλαβε ψήφους, επί συνόλου ψηφισάντων. - Ο υποψήφιος του δεξιού Λαϊκού Κόμματος, γιατρός Σωτήριος Στρατήγης έλαβε ψήφους. - Ο ανεξάρτητος Φιλελεύθερος Β. Βαρδόπουλος συγκέντρωσε ψήφους. Ηταν, επίσης, γιατρός και λόγω καταγωγής ασκούσε σημαντική επιρροή στο προσφυγικό στοιχείο. Οι ψήφοι του Μεταξά και του Βαρδόπουλου έδιναν άθροισμα μεγαλύτερο από τη συγκομιδή ψηφοδελτίων του Στρατήγη. Ωστόσο, το αποτέλεσμα ήταν κατά κατώτερο του αριθμού των ψήφων που έλαβε ο συνδυασμός των Φιλελευθέρων στις βουλευτικές εκλογές του Αντίθετα, οι ψήφοι των Λαϊκών εμφανίζονταν αυξημένες κατά και πλέον, έναντι του Εκτός από αυτό, ο Βαρδόπουλος είχε καταπολεμηθεί από την κυβέρνηση και οι ψήφοι που συγκέντρωσε ενείχαν την έμμεση αποδοκιμασία της. Ο Βενιζέλος αισθάνθηκε μεγάλη απογοήτευση. Προς στιγμήν σκέφτηκε να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει αμέσως βουλευτικές εκλογές (Γρηγορίου Δαφνή, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων ). Πείστηκε, όμως, ότι αυτό ήταν επικίνδυνο. Ελαβε υπόψη του το γεγονός ότι ο Στρατήγης δεν είχε συγκεντρώσει το απαιτούμενο από τον νόμο όριο του 40% για να εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή. Ετσι οι εκλογές θα επαναλαμβάνονταν και η κυβέρνηση θα είχε την ευκαιρία να δώσει μια ακόμα μάχη. Οι συνεργάτες του πρωθυπουργού υποστήριξαν ότι η ήττα της 28ης Φεβρουαρίου οφειλόταν μάλλον στην αντιπάθεια των Πειραιωτών προς τον βενιζελικό υποψήφιο, παρά σε αλλαγή του πολιτικού φρονήματος των εκλογέων. Ο Βενιζέλος συμφώνησε και ολόκληρος ο κομματικός μηχανισμός τέθηκε σε κίνηση για τη νίκη στον δεύτερο γύρο. Κυβερνητικός υποψήφιος χρίστηκε ο Αθανάσιος Μιαούλης, ναύαρχος εν αποστρατεία και πρώην υπουργός. Κέρδισε την εκλογή με ψήφους , έναντι που έλαβε ο Στρατήγης. Το Κόμμα των Φιλελευθέρων αποκαταστάθηκε, αλλά είχε καταστεί σαφές ότι στον Πειραιά τουλάχιστον ψηφοφόροι το είχαν εγκαταλείψει. Ηταν ένα πλήγμα. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν από το 1912 δημότης Πειραιά και, πολιτευόμενος έως το τέλος της σταδιοδρομίας του στον Πειραιά, άφησε έντονα τα σημάδια της μεγάλης προσωπικότητάς του στην πόλη. Αθανάσιος Μιαούλης Ο Αθανάσιος Μιαούλης, εγγονός του ναυάρχου του 1821, είχε βραχύ βίο μετά την εκλογή του. Πέθανε αιφνιδίως τον Σεπτέμβριο του 1932, σε ηλικία 67 ετών. Είχε γεννηθεί στον Πειραιά το Κατατάχτηκε στη νεοσύστατη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων από όπου αποφοίτησε το Πήρε μέρος στον άτυχο πόλεμο του 1897 ως κυβερνήτης τορπιλοβόλου. Αποστρατεύτηκε το 1911 για να ακολουθήσει πολιτική σταδιοδρομία. Με την έκρηξη των Βαλκανικών Πολέμων κλήθηκε πάλι στα όπλα. Ανέλαβε τη διοίκηση του ανιχνευτικού «Πάνθηρ». Τη θέση αυτή διατήρησε μέχρι την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης του Βουκουρεστίου, το 1913, οπότε αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του υποναυάρχου. Εξελέγη επανειλημμένα βουλευτής και διετέλεσε πέντε φορές υπουργός Ναυτικών. Τον Δήμο Πειραιά παρέλαβε μετά τα γεγονότα της διοικητικής περιόδου του Τάκη Παναγιωτόπουλου. Ο δήμος βρισκόταν σε οικονομικό αδιέξοδο. Χρειαζόταν στιβαρή και νοικοκυρεμένη πολιτική για να ανορθωθεί. Πολλές ελπίδες είχαν εναποτεθεί στον Αθανάσιο Μιαούλη. Ομως, ο θάνατός του ήρθε μόλις τέσσερις μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων του. Ηταν ακραιφνής οπαδός του Κόμματος των Φιλελευθέρων και του Ελευθέριου Βενιζέλου. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελε να θέσει υποψηφιότητα για τη θέση του δημάρχου. Δέχτηκε ασφυκτικές πιέσεις για να πει το «ναι». Δέχτηκε με την προϋπόθεση ότι θα γινόταν δεκτή η παραίτησή του, αν το κόμμα του επικρατούσε στις βουλευτικές εκλογές, που θα γίνονταν τον ίδιο χρόνο. Οι Φιλελεύθεροι επικράτησαν, έστω και με απώλειες, στις εκλογές. Ο ξαφνικός θάνατος του Μιαούλη (26 Σεπτεμβρίου) ήρθε ανήμερα με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των εκλογών, που είχαν διεξαχθεί την προηγουμένη (25 Σεπτεμβρίου 1932). Συγκίνηση Στη συγκίνηση αποδίδει τον θάνατο του δημάρχου ο συγγραφέας, ακαδημαϊκός και ναύαρχος Στυλιανός Εμμ. Λυκούδης, που γράφει: «Αισθανθείς χαράν μεγάλην την επιτυχίαν ταύτην (σ.σ.: τη νίκη του Βενιζέλου), λόγω της οποίας και από της δημαρχίας θα παρητείτο και θα έπαυεν εφεξής πολιτευόμενος, έπαθε λόγω συγκινήσεως άμα τη ανακοινώσει των αποτελεσμάτων καρδιακήν προσβολήν και υπέκυψεν αμέσως». Μετά τον θάνατο του Μιαούλη προσωρινά άσκησε καθήκοντα δημάρχου ο δημοτικός σύμβουλος Ιωάννης Ζερβός, έως τις 7 Οκτωβρίου. Τότε συνήλθε το Δημοτικό Συμβούλιο και εξέλεξε δήμαρχο τον Μιχαήλ Ρινόπουλο. Πηγή: «Eικόνες»

7 ΣΑΒΒΑΤΟ 20 - ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΙΣΤΟΡΙΑ 7 Η «γέννηση» του β γύρου των εκλογών Του Τάκη Κατσιμάρδου Τα νεοελληνικά εκλογικά συστήματα στις δημοτικές εκλογές δεν έχουν να επιδείξουν κάποιες πάγιες αρχές. Οι κομματικές σκοπιμότητες και οι πολιτικές παλινδρομήσεις είναι και σ αυτόν τον θεσμό σήμακατατεθέν. Πάντα, βεβαίως, στο όνομα της δημοκρατίας και τη μη πολιτικοποίησης-κομματικοποίησης! Η ιστορική αφετηρία του σημερινού συστήματος τοποθετείται στην πρώτη βενιζελική περίοδο. Στον πυρήνα της βρίσκεται ο περίφημος νόμος ΔΝΖ (1912), με τον οποίο εκδηλώθηκε η πρώτη απόπειρα για μια ολοκληρωμένη πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση. Ο δήμαρχος εκλεγόταν άμεσα για τετραετή θητεία. Με τον ίδιο τρόπο αναδεικνύονταν και 3-4 πάρεδροι (βοηθοί δημάρχου), αναλόγως με τον πληθυσμό του δήμου. Ο πρόεδρος της κοινότητας, όμως, εκλεγόταν έμμεσα από το κοινοτικό συμβούλιο για ετήσια θητεία (η θητεία του ήταν τετραετής). Στις εκλογές του 1925, όταν ο Πάγκαλος θέλησε να προσδώσει κάποια δημοκρατική επίφαση στη δικτατορία του, τροποποιήθηκε. Η εκλογή ήταν έμμεση σε δήμους με πληθυσμό ως Στις κατοπινές αναμετρήσεις επανήλθε, όμως, η άμεση εκλογή. Την πρώτη μεταπολεμική αλλαγή εισηγήθηκε ο Γ. Παπανδρέου, ως υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Πλαστήρα το Με το σκεπτικό ότι η άμεση εκλογή προσλάμβανε γενικότερο πολιτικο-κομματικό χαρακτήρα επανήλθε η έμμεση εκλογή δημάρχου από το δημοτικό συμβούλιο. Η πρώτη εφαρμογή του νόμου (1951) εκτιμήθηκε ότι είχε τα αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Εκτιμήθηκε ότι ενισχύθηκαν οι «περίεργες» συναλλαγές για το δημαρχιακό αξίωμα. Η κυβέρνηση Παπάγου επανέφερε μια τριετία αργότερα την άμεση εκλογή, μ ένα ιδιότυπο σύστημα (παραλλαγή του εφάρμοσε η ΝΔ το 2006, όταν το παρουσίασε ως εκσυγχρονιστικό!). Σύμφωνα μ αυτό, ο επικεφαλής του συνδυασμού που συγκέντρωνε το 40% των έγκυρων ψηφοδελτίων ανακηρυσσόταν δήμαρχος. Αν κανένας συνδυασμός δεν συγκέντρωνε το ποσοστό αυτό διεξαγόταν δεύτερος γύρος μεταξύ των δύο πρώτων. Η εκλογή των κοινοταρχών εξακολουθούσε να είναι έμμεση από το κοινοτικό συμβούλιο (για την εκλογή του αρκούσε η απλή πλειοψηφία). Η αντιδημοκρατικότητα του νόμου συμπληρωνόταν και με κατάργηση ορισμένων διατάξεων της προηγούμενης νομοθεσίας. Μέχρι τότε οι ψηφοφόροι μπορούσαν να διαγράφουν ή να προσθέτουν ονόματα στα ψηφοδέλτια των συνδυασμών. Είτε μεμονωμένων υποψηφίων είτε υποψηφίων άλλου συνδυασμού. Η υποχρέωση να «σταυρώνονται» υποψήφιοι αποκλειστικά απ όσους αναγράφονταν σ ένα μόνο ψηφοδέλτιο ενίσχυε τη θέση του επικεφαλής του συνδυασμού. Ταυτοχρόνως νομιμοποιούσε ακόμη περισσότερο το «δημαρχο-κεντρικό μοντέλο», που ισχύει έως σήμερα. Η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, εν όψει των εκλογών του 1959, έκοψε κι έραψε στα μέτρα της άλλο εκλογικό νόμο. Σύμφωνα με τη σχετική εισηγητική έκθεση, «ο έντονος και απροκάλυπτος κομματικός προσανατολισμός και αι κατά την διάρκειαν της θητείας επαναλαμβανόμεναι ανεπίτρεπτοι πολιτικαί εκδηλώσεις των δημοτικών και κοινοτικών αρχόντων παρέβλαψαν πάντοτε τα συμφέροντα και τας επιδιώξεις των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως». Στο στόχαστρο, φυσικά, βρέθηκαν οι αριστεροί και κεντροαριστεροί δήμαρχοι. Θεσπίστηκε ο δήμαρχος να εκλέγεται από το δημοτικό συμβούλιο «διά φανεράς ψηφοφορίας». Απαιτούνταν πλειοψηφία των 2/3 για την εκλογή του και όταν δεν επιτυγχανόταν καταλάμβανε το αξίωμα «ο λαβών τας πλειόνους ψήψους προτιμήσεως σύμβουλος του πλειοψηφίσαντις συνδυασμού». Οι προδικτατορικές περιπέτειες του εκλογικού συστήματος δεν σταματούν εδώ, αφού τις περισσότερες φορές τα αποτελέσματα δεν ήταν αρεστά στις κυβερνήσεις και λειτουργούσαν ως ακυρωτικά των κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών. Οι επαναληπτικές εδραιώθηκαν παρά τις ισχυρές αντιρρήσεις Η άμεση εκλογή τοπικών αρχόντων και ο δεύτερος γύρος είναι τα δύο βασικά χαρακτηριστικά του μεταπολιτευτικού συστήματος στις δημοτικές εκλογές. Για το πρώτο υπήρξε άτυπη συμφωνία όλων των πολιτικών δυνάμεων το Το δεύτερο, όμως, προκάλεσε ισχυρές αντιρρήσεις από το σύνολο της αντιπολίτευσης. Καταγγέλθηκε ότι νοθεύει τη βούληση των ψηφοφόρων. Ιδιαίτερα, καθώς συνδυαζόταν με ληστρική κατανομή του αριθμού των συμβούλων, υπέρ του νικητή. Παρ όλα αυτά, η πρακτική του δεύτερου γύρου, σε περίπτωση που ουδείς συγκέντρωνε το 50%+1 στον πρώτο, εδραιώθηκε από τότε. Δεν άλλαξε ούτε κατά τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρά τις διακηρύξεις για το αντίθετο. Ετσι, διά της επαναλήψεως εδραιώθηκαν οι επαναληπτικές! Οι μόνες αλλαγές που επήλθαν ήταν στην αριθμό των συμβούλων, με έναν αναλογικότερο τρόπο (από το 1982 και μετά). Οπως επίσης η πρόσφατη μείωση του ποσοστού του επιτυχόντος συνδυασμού στο 42% (εκλογές 2006), που καταργήθηκε με τον «Καλλικράτη». Η ΝΔ του Κ. Καραμανλή είχε σπεύσει να θεσπίσει τον νόμο περί της εκλογής των δημοτικών και κοινοτικών αρχών, αμέσως μετά την εκλογική νίκη της (1974), πριν ακόμη ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για την ψήφιση του νέου Συντάγματος. Η επιλογή του συστήματος έγινε με πολιτικά-κομματικά κριτήρια, επειδή εκτιμήθηκε ότι ευνοούνταν οι κυβερνητικοί υποψήφιοι. Στην πράξη συνέβη το αντίθετο, καθώς στο πολωτικό περιβάλλον δεξιά- αντιδεξιά, τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης διευκολύνονταν σε εκλογικές συμπαρατάξεις. Χρυσή τομή που δεν έλαμπε... Μια «χρυσή τομή» επαγγέλθηκε η Ενωση Κέντρου το 1963, ώστε να αποφευχθούν τα μειονεκτήματα της άμεσης και έμμεσης εκλογής. Υποτίθεται ότι η μία αναδείκνυε δημάρχους που εκπροσωπούσαν «ελάχιστο ποσοστόν λαϊκής βουλήσεως». Η άλλη οδηγούσε «εις την συναλλαγήν». Η εκλογή ήταν άμεση, αν ο συνδυασμός συγκέντρωνε το 40%. Είτε αν διέθετε αριθμό συμβούλων ίσο προς την πλειοψηφία του αριθμού των δημοτικών συμβούλων. Νικητές οι ηττημένοι στις κάλπες! Σύμφωνα με τον νόμο του 1963, όταν κανένας συνδυασμός δεν συγκέντρωνε μία από τις δύο προϋποθέσεις, ο δήμαρχος εκλεγόταν έμμεσα από το δημοτικό συμβούλιο. Ετσι, στις τελευταίες προδικτατορικές εκλογές (1964) δήμαρχος στην Αθήνα εκλέχτηκε ο βασιλικός Γ. Πλυτάς. Αν και είχε πάρει το 27,7% των ψήφων, ενώ πρώτος είχε αναδειχθεί ο υποψήφιος της Αριστεράς Ν. Κιτσίκης με 30%! Πηγή: «Eικόνες» WR Work: (212) Home: (718) Cell: (718) Oρχήστρα KΩΣΤΑ ΣΚΡΕΠΕΤΟΥ «Η Ελληνική Λεβεντιά» GREEK & AMERICAN MUSIC Το κέφι δεν έρχεται μόνο του. Σας το φέρνει ο Κώστας Σκρεπετός με την 5μελή ορχήστρα του «Παρήγγειλε στο γάμο σου να φέρουνε λουλούδια και φέρτε τον Κώστα Σκρεπετό που λέει όμορφα τραγούδια» Κώστας Σκρεπετός D.J. GEORGE ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ τα Ζητήματα και τις Εκβάσεις Μπορεί η πλειονότητα να κάνει λάθος; Που μπορώ να βρω την Εκκλησία του Θεού σήμερα; Είναι ο Θεός Δίκαιος; Τι είναι η Κόλαση και που βρίσκεται; Eχει ο Θεός ένα Ειδικό Μήνυμα για τις μέρες μας; Zήτησε τα μαθήματα ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ. Προσφέρονται ΔΩΡΕΑΝ Greek Voice, Box 67, Madera, CA (860) greekvoice@mail.com Eκπληρώστε όλα τα όνειρά σας για έναν όμορφο γάμο σ αυτή την ξεχωριστή σας μέρα TOWERS ON THE GREEN Εκεί που τα όνειρά σας γίνονται πραγματικότητα Γάμοι, bridal showers, baby showers, επέτειοι, christenings, επίσημα δείπνα επιχειρηματικές συναντήσεις, εταιρικές εκδηλώσεις Μπορούμε να φιλοξενήσουμε πάρτι ατόμων TOWERS ON THE GREEN in 2 locations Εκεί που η ξεχωριστή σας μέρα «αγκαλιάζεται» από προσωπικό επαγγελματιών με ενθουσιασμό και ειλικρίνεια. Εαν σχεδιάζετε μια πιο κλειστή εκδήλωση, μια δεξίωση, ή πρόβα δείπνου, η εξειδικευμένη ομάδα μας catering και μαγειρικής περιμένει να σας εξυπηρετήσει σε όλες τις πτυχές αυτής της μοναδικής σας μέρας. Απολαύστε την υπέροχη θέα του Towers Country Club Διακεκριμένοι σεφ δημιουργούν γαστρονομικά αριστουργήματα που θα προσφέρουν απόλαυση στους καλεσμένους σας και η εμπειρία τους μπορεί να ανταποκριθεί σε οποιοδήπτε στιλ εθνικής κουζίνας. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΦΑΓΗΤΑ ΕΠΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ Grand Central Pkwy, Floral Park, NY Northern Boulevard, Flushing, NY (516) Ζητήστε τον κ. Χάρυ Σαβίδη

8 8 ΕΛΛΑΔΑ Η γενιά των χιλίων χρυσών ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Του Στέλιου Βισκαδουράκη Τους καλοκαιρινούς μήνες του 1943 οι γερμανικές κατοχικές δυνάμεις του Ηρακλείου μάθαν ότι υπήρχε στην Αγία Τριάδα ένα παιδί που κολυμπούσε σα δελφίνι. Ηταν ο πατέρας μου Μιχαήλ Βισκαδουράκης του Στυλιανού και της Ευτυχίας και ήταν 14 ετών. Τον βρήκαν δεν ξέρω πώς, του τάξαν καρβέλια και πολλές σοκολάτες και τον πήγαν στον Αλμυρό ποταμό όπου βούτηξε, έδεσε με σκοινί κι έβγαλε τρία πτώματα Γερμανών στρατιωτών που είχαν σκοτώσει οι αντάρτες. Μετά τον σπάσαν στο ξύλο και τον διώξαν με τα πόδια. Επαθε τύφο ή κάτι τέτοιο. Λες και προσγειώθηκε απότομα στην ουσία της ζωής. Aλλη μια φορά, μετά από τούτο, κάποιο βράδυ, μπήκε μέσα στις κατοχικές αποθήκες - επειδή τον χωρούσε ένα σπασμένο παράθυρο - κι έκλεψε ένα μικρό σακί ζάχαρη. Οπως το πήγαινε αργά στο σπίτι του δεν πρόσεξε ότι το σακί είχε μια μικρή τρύπα. Τον βρήκαν την άλλη μέρα. Τρεις μέρες τον είχαν κλεισμένο στα κατοχικά κρατητήρια και τον χτυπούσαν. Ηταν ακόμα παιδί. Η μάνα Η μητέρα μου Παναγιώτα, κόρη του Νικολάου και της Αικατερίνης Τούλη, φουρναραίων, το 1937 ήταν παιδί 9 χρονών και είχε πάει στην Ηπειρο, στο χωριό της, κοντά στη θεία της να κάνει το δημοτικό μα και γιατί υπέφερε από αδενοπάθεια κι ο καθαρός αέρας θα της έκανε καλό. Αποκλείστηκε εκεί από τον πόλεμο κι απ τον Εμφύλιο. «Πότε μπαίναν οι Δεξιοί στο χωριό μου, πότε οι Αριστεροί. Τους θυμάμαι καλά και τους δυο», μου έλεγε και μου λέει ακόμα. Μια ζωή μπερδεμένος ήμουν. «Ποιοι ήταν οι κακοί, μάνα;», τη ρωτούσα γιατί ήμουν σε ηλικία που ήθελα να ξέρω τους κακούς και τους καλούς. «Δεν ξέρω παιδί μου!», μου έλεγε, «δεν ξέρω». Ετσι, περνούσα μια στα μέρη του Βελουχιώτη, μια στου Ζέρβα. Στα 12 αποφάσισα ότι δεν υπήρχαν καλοί και κακοί κι όλοι ετούτοι οι σκοτωμοί ήταν λάθος, όταν ένα πρωί, η μάνα με ρώτησε αν θα σκότωνα τον φίλο μου τον Γιώργο επειδή εκείνος θα πίστευε ότι ο ουρανός ήταν πάντα σκούρο μπλε ενώ εγώ θα πίστευα ότι ήταν πάντα γαλάζιος. Της είπα «όχι, ποτέ». Εκεί έληξε για μένα το θέμα του Εμφυλίου. Η μάνα γύρισε πίσω το 48 μ όλες τις πληγές του Εμφυλίου, χωρίς να θέλει να πάρει θέση για το χρώμα του ουρανού. Με ταχυδρομική αποστολή Ανανεώστε τη συνδρομή σας για MONO ME 60C την ημέρα * q 2 ΧΡΟΝΙΑ $ q 1 ΧΡΟΝΟ $ q 6 ΜΗΝΕΣ $ q 3 ΜΗΝΕΣ $ q 1 ΜΗΝAΣ $ MONO ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ q 1 ΧΡΟΝΟ $ q 6 ΜΗΝΕΣ $ q 3 ΜΗΝΕΣ $ ΓΙΑ ΧΩΡΕΣ ΕΚΤΟΣ Η.Π.Α. q 2 ΧΡΟΝΙΑ $ q 1 ΧΡΟΝΟ $ q 6 ΜΗΝΕΣ $ q 3 ΜΗΝΕΣ $ MONO ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ q 1 ΧΡΟΝΟ $ q 6 ΜΗΝΕΣ $ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΕΚΔΟΣΗ: q ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ: q 1 ΧΡΟΝΟΣ $39.00 q 1 ΜΗΝΑΣ $14.95 q ΜΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ: q 1 ΧΡΟΝΟΣ $89.00 q 1 ΜΗΝΑΣ $19.95 Εσωκλείστε επιταγή ή money order πληρωτέες στη διεύθυνση: NATIONAL HERALD, Inc th Street, L.I.C., NY ή με χρέωση στην πιστωτική σας κάρτα: p American Express p Master Card p Visa p Discover Account#... Expiration Date... Signature... ΟΝΟΜΑ-ΕΠΩΝΥΜΟ... ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ... ΠΟΛΗ...ΠΟΛΙΤΕΙΑ...ZIP CODE... TΗΛΕΦΩΝΟ...ΦΑΞ... CELL Ο Χαρίλαος Ο Χαρίλαος το 2006 ήταν ακόμα στη ζωή κι ήταν κάπου 94, τότε τον γνώρισα μέσω της δουλειάς μου. Παρά τα χρόνια του, ο λόγος, οι σκέψεις και οι συνειρμοί του τρέχαν όπως ενός σαραντάχρονου. Καμιά νοητική διαταραχή και η σκέψη του περπατούσε χωρίς να σε φοβίζει. Συνήθιζε όσο του έκανα θεραπεία, να μου λέει διάφορες ιστορίες κυρίως από τη ζωή του στο αλβανικό μέτωπο. Μου λέει ένα απόγευμα πάνω στη κουβέντα Μια μέρα είχαμε πιάσει Ιταλούς αιχμαλώτους πολλούς. Τους είχαμε όλη μέρα στη σειρά καθισμένους ή όρθιους κι άλλες στοιβαγμένους για να κοιμηθούν. Τους ταΐζαμε ό,τι είχαμε, αν είχαμε, γιατί ο δικός μας στρατός δεν είχε. Ερχεται ένας δικός μας φαντάρος το απόγευμα μπροστά μου και μπροστά στους άλλους αιχμαλώτους που ήταν καθισμένοι. Ηταν αφηνιασμένος, σα να είχε πάθει σοκ ή αμόκ. Τα είχε βάλει μ ένα συγκεκριμένο αιχμάλωτο. Δεν ξέρω πώς του βγήκε, από δω σ έχω από κει σ έχω, είχε ξεφύγει από τη λογική. Μας λέει: «Θα τον σκοτώσω τον κερατά». Οι άλλοι κάναν πίσω δεν ανακατεύτηκαν. Κάνει μια, σελώνει τ όπλο 2χρόνια Συν τον Eλληνικό ημεροδείκτη του 2010 WR ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1915 Τηλ.: (718) Φαξ: (718) Toll Free: KHRYKAS ( ) ext. 108 subscriptions@ekirikas.com *Η προσφορά ισχύει για συνδρομή 2 ΧΡΟΝΩΝ και λήγει στις 31 Ιανουαρίου 2011 του. Με πιάσαν και μένα, σηκώθηκα όρθιος μπήκα μπροστά στον αιχμάλωτο που ήταν καθισμένος και λέω στον άλλο: «Καλά, δεν ντρέπεσαι; Αιχμάλωτος είναι, ιερό πρόσωπο κι αδύνατος, τίποτα δεν μπορεί να σου κάμει. Ιταλός, Τούρκος, Γάλλος ή Ελληνας τι σημασία έχει; Σκέψου τη μάνα σου, μάνα έχει και τούτος να τόνε περιμένει. Καλιμέντο από τούτο το ξεγιβέντισμα δε θα χεις. Σ έχει τρελάνει ο χωρισμός απ τους δικούς σου. Ζώο σ έκαμε!». Αγρίεψα με τα ίδια τα λόγια μου, σκέφτηκα μια στιγμή τη μάνα μου. Αρπαξα, μεταμορφώθηκα κείνη την ώρα σε λύκο, ζωντανό, όρθιο. Εσφιξα την ξιφολόγχη στη μέση μου, δεν την έβγαλα από το θηκάρι, κείνος τόδε. Ξυπνήσανε κι άλλοι, πήραν μπρος, τού φώναξαν. Πες τα λόγια μου, πες το σφίξιμο στο μαχαίρι μου, πες οι άλλοι, έσκυψε τα μάτια κι έκαμε πίσω. Ζώα γινόμαστε όταν ο χωρισμός, ο θάνατος, η πείνα κι η έλλειψη παραμονεύουν. Στην παράδοση του Μετώπου κοντά στα Γιάννενα, ο λοχαγός μάς είπε: «Καθαρίστε τα όπλα σας, φτάνοντας στα Γιάννενα θα τα παραδώσουμε». Το καθάρισα. Περνώντας προς τα Γιάννενα κι από ένα γκρεμό το πέταξα όσο πιο βαθιά μπορούσα μέσα στη χαράδρα. Αυτό σήκωνε φυλάκιση. Δε μ ένοιαξε. Εγώ όπλο δεν παρέδιδα». Ο Αρμόδιος Μου λέει ο Αρμόδιος το 2000 που είχε έρθει στο γραφείο μου και πατούσε κάπου τα 86. «Στη Μεγάλη Μάχη το 41 είδα τους αλεξιπτωτιστές να πέφτουν απ τον ουρανό όπως το χαλάζι. Πήγα κάτω, βρίσκω τον αρχηγό και του λέω: «Θέλω να πολεμήσω για την πατρίδα. Μου δωκε κείνος, θηρίο ήταν, ένα παλιό ντουφέκι με τρεις σφαίρες, και μου λέει κάποιες δεν ταιριάζουν, βρες τες». Ταίριαζε η μια. Τα παίρνω, φεύγω και πάω στο Γιόφυρο κοντά. Βλέπω ένα αλεξίπτωτο να πέφτει, παραφυλώ σ ένα θάμνο, γεμίζω, σημαδεύω με τη μια σφαίρα που είχα. Δεν κάτεχα ανέ πάρει φωτιά. Πέφτει, τον χτυπώ. Μια κι έξω ήταν. Του παίρνω τα πολυβόλα, τις σφαίρες, τα μαχαίρια, την τροφή και κάτι σοκολάτες. Φεύγω και πάω να βρω κι άλλους. Τώρα ήμουν οπλισμένος». Κοιτώ τον Αρμόδιο ανάμεσα στο δίκιο και το φονικό, με τη λογική του απαίδευτου. Ηταν απίστευτα χαλαρός. Παίρνω το θάρρος, όχι από αδιακρισία μα από περιέργεια σε κάποιον που είχε περάσει το όριο και του λέω: «Και τώρα, χρόνια μετά πώς είναι, πώς νιώθεις, που εσκότωσες άνθρωπο;». Με κοιτά καθισμένος στην καρέκλα κι ακουμπισμένος με το πηγούνι στο ξύλινο, σαν βοσκού, μπαστούνι του, μου λέει κοιτώντας με ίσια και με ορθάνοιχτα μάτια: «Πράμα. Τι να νιώθω, την πατρίδα μου έπεσε να πάρει. Αν έπεφτα στη δική του καλά θα έκανε να κάμει κι αυτός το ίδιο. Δεν την έδινα την Κρήτη έτσι εγώ, ας με σκότωνε εκείνος. Δεν νιώθω τίποτα να με βαραίνει. Εσύ, ήντα θα έκανες αν έπεφτε τώρα να πάρει την Κρήτη;». Ντράπηκα που ρώτησα, σκοντάφτει λίγο ο νους, πέφτει, σηκώνεται, αναλαμβάνει την ευθύνη. Του απαντώ: «Το ίδιο θα έκανα με σένα. Αλλο και να θελα, δεν θα μπορούσα». Με κοιτά με τη σκέψη ακουμπισμένος με το πηγούνι στο βαρύ ξύλινο μπαστούνι του και με μάτια ορθάνοιχτα, μετρά την αλήθεια και το βάρος του λόγου μου και μου λέει: «Βάλε μου λίγο νερό».

9 ΣΑΒΒΑΤΟ 20 - ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΕΛΛΑΔΑ 9 Ο ήρωας Εκείνη τη χρονιά, αν δεν κάνω λάθος το 1976, ετούτη η οικογένεια είχε έρθει στη γειτονιά και φαίνονταν άνθρωποι απλοί και χωρίς έπαρση. Ηταν άνθρωποι μάλλον φτωχοί όπως κάθε οικογένεια της Παναγιώτου Νικουσίου του αδιεξόδου 70. Με τα δυο παιδιά έκανα παρέα, ήταν μικρά στην ηλικία μου. Ο τρίτος, ένα πολύ σοβαρό και μετρημένο παιδί, ήταν μεγαλύτερος και δεν θα μπορούσε να παίζει μαζί μας. Θυμάμαι ότι συνεχώς διάβαζε. Ο πατέρα τους ήταν ένας άνθρωπος πολύ σοβαρός, ψηλός και μάλλον αμίλητος. Η θωριά του και μόνο, σου προκαλούσε σεβασμό. Εμένα ως παιδί, μου προκαλούσε και φόβο διότι φαινόταν ότι η σοβαρότητα μαζί μ εκείνη την αγέρωχη κορμοστασιά που δεν παλάντζαρε τον έκαναν ακόμα πιο θεόρατο. Οταν περπατούσε και κατέβαινε το στενό ήταν εξαιρετικά ευθυτενής, κοιτούσε σχεδόν πάντα μπροστά ή ελαφρά σκεπτικός κάτω τον δρόμο. Φαινόταν άνθρωπος αποφασιστικός που μπορούσες ν ακουμπήσεις πάνω του μόνο αν εκείνος το επέτρεπε. Χαλάρωσα όταν μια μέρα τον είδα να μιλά με σεβασμό στη μάνα μου που ήταν κοντή από δικού της και του έφτανε μέχρι το στήθος. Εκείνος σχεδόν είχε σκύψει και της μιλούσε με μεγάλη ευγένεια και καλοσύνη. Μου λέει η μάνα μου μια μέρα «ξέρεις ποιος είναι αυτός;». Την κοιτώ, δεν ήξερα. «Είναι ο Κωστής ο Πετράκης, αυτός που ανατίναξε το αεροδρόμιο στην Κατοχή, τα γερμανικά αεροπλάνα, μαζί με άλλους...».\ Εμεινα για λίγο σιωπηλός. Στην ψυχή ενός παιδιού που εκείνη την εποχή μαζί με άλλα, έφτιαχνε ξύλινα σπαθιά και πολυβόλα με στραβές σκουριασμένες πρόκες, όλα κλεμμένα από τα περισσεύματα των οικοδομών και κατακτούσε κάστρα, πλοία κι αέρινα σοκάκια, ετούτο του φαινόταν σαν μεγάλο ψέμα. Το έλεγε όμως η μάνα μου, άρα ήταν αλήθεια. Ενα μεσημέρι, έτρεξα ανέμελα κι έφτασα σχεδόν μέχρι την κουζίνα τους. Η οικογένεια καθόταν κυκλικά κι έτρωγε. Γυρίζω γρήγορα κάνω να φύγω. Ακούω μια βαριά φωνή, πρώτη φορά την άκουγα: «Στέλιο, έλα να κάτσεις μαζί μας». Παίρνει ένα στρογγυλό παξιμάδι βρεγμένο και μ ένα κουτάλι βάζει λίγο τριμμένη ντομάτα πάνω του, λίγη ρίγανη και λίγο κρητικό λάδι. Μου δίνει το πιάτο με το τυρί και τις ψιλολιές. Μας μίλησε ώρα πολλή, του μιλήσαμε κι εμείς. Οση ώρα μιλούσε τόσο τον μετρούσα και με μια κρυμμένη φαντασία τον σκεπτόμουν να κατεβαίνει από το υποβρύχιο μαζί με τους άλλους και μέσα στο σκοτάδι να βάζει τις βόμβες στα γερμανικά αεροπλάνα. Γύρισα όσο άντεχα στη φαντασία μου και ακολούθησα ετούτο τον ασπρομάλλη άνδρα εκείνο το βράδυ του μεγάλου σαμποτάζ. Ακουσα το «κλικ» της μαγνητικής βόμβας, γιατί έτσι τη σκεπτόμουν, την ώρα που την κολλούσε, πάνω στη λαμαρίνα του αεροπλάνου. Σκέφτηκα να πω μια λέξη για κείνο το βράδυ μα ντράπηκα την ηλικία μου. Μου φάνηκε ότι δεν το χρειαζόταν, λες και εκείνος δεν με άφηνε. Σήκωσε το ποτήρι του με το λίγο κόκκινο κρασί «Στην υγειά σας παιδιά», μας είπε, «να προσέχετε, να διαβάζετε που είναι και το καλύτερο κι ό,τι κάνετε στη ζωή σας να το γνωρίζετε καλά και να το πιστεύετε γιατί αλλιώς ούτε περπατά ούτε ζωντανεύει». Το 1985 είχα την ανάγκη να τον δω. Πήγα στο Λέντα, έκατσα μισή ώρα κοντά του. Θέλησα πάλι να του πω για το αεροδρόμιο, για την πράξη του, να δω πώς περνιούνται τα όρια. Να του πω κάτι σαν «ευχαριστώ» ή σαν μικρή τιμητική κίνηση από μέρους μου να του παραδώσω μια λέξη, χωρίς να το μάθει κανείς. Πάλι δεν μπόρεσα, πάλι σα να μην χρειαζόταν, πάλι σα να μην με άφησε. Μου έβαλε και ήπια λίγο κόκκινο κρασί. Κάποτε έμαθα ότι «έφυγε» έτσι απλά και σιωπηλά όπως ήρθε. Βαγγέλης Ο Βαγγέλης ο Μπιζάκης, υπήρξε από τους πιο γλυκούς ανθρώπους NICOS NICOLAIDES The Cosmopolitans Η ορχήστρα για όλες τις κοινωνικές σας εκδηλώσεις Διαθέτουμε D.J. Tel.: (201) ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΟ κάθε Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, 7:55-8:00 π.μ. με παρουσιαστή τον Γιώργο Διαλεκτάκη (860) WNTN 1550 AM - ΒΟΣΤΟΝΗ στην εκπομπή του Ορέστη Δημητριάδη greekvoice@mail.com που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Ηταν ασθενής μου, ηλικιωμένος, απ τους «κατοχικούς», αντιστασιακός χαμηλών τόνων κι ευγενικός άνθρωπος. Εφυγε, αν δεν κάνω λάθος, κάποιο πρωί του 2003, και άφησε ένα κενό μέσα μου που δεν περίμενα, ίσως η ευγένεια, ίσως η αξιοπρέπεια ή η υπερηφάνεια, ποιος ξέρει; Θεραπείες του έκανα καιρό ή κατά καιρούς. Είχαμε γνωριστεί και κάποιες φορές πήγαινα λόγω των θεραπειών και στο σπίτι του κάπου στην Κυκλάδων. Παρ όλα αυτά του μιλούσα και μου μιλούσε στον πληθυντικό κι ας ήταν εκείνη η διαφορά της ηλικίας μας. Μεταξύ μας υπήρχε ένας σεβασμός που καταλάβαινα ότι βασιζόταν σε κάτι παραπάνω από μια αμοιβαία ευγένεια. Ενα μεσημέρι είχαμε τελειώσει τη θεραπεία και μου είχε φτιάξει καφέ. Γυρίζω και του λέω, «εδώ και πολύ καιρό θέλω να σας κάνω μια ερώτηση, αν μου επιτρέπετε». Μου απαντά «παρακαλώ, ευχαρίστως, σας ακούω». Παίρνω θάρρος, του λέω «Στο Ηράκλειο, στην Κατοχή, υπήρχαν προδότες;». Σκοτεινιάζει, σουφρώνει λίγο τα χείλη και τα μάτια και γυρίζει το κεφάλι προς το ανοιχτό παράθυρο, κοντά στο πουθενά. «Υπήρχαν, υπήρχαν», μου απαντά δυο φορές και δεν λέει τίποτε άλλο. Παίρνω παραπάνω θάρρος και συνεχίζω, βαθαίνω την ερώτηση, χρόνια με τρώει η περιέργεια ετούτων των φοβερών πράξεων, ετούτων των ατόμων. «Εχουν περάσει χρόνια, θα μου πείτε ένα-δυό ονόματα; Σας υπόσχομαι ότι αυτό θα μείνει μεταξύ μας». Δεν μιλά, συνεχίζει να κοιτά το παράθυρο. Αρχίζω με ντροπή να αντιλαμβάνομαι αργά, το βάρος και τη διάσταση της ερώτησης μου. Είναι αργά να την πάρω πίσω. Ηθελε θάρρος κι απερισκεψία. Εχω κάνει μια ερώτηση που ποτέ πια στη ζωή μου δεν θα ξανακάνω. Παρ όλα αυτά, ό,τι κι αν γινόταν, σίγουρα δεν θα πίεζα για παραπάνω διευκρινίσεις. Γυρίζει αργά προς το μέρος μου, με κοιτά στα μάτια. «Ξέρω, ξέρω να σας πω», μου λέει «όπως ξέρω καλά και σας έχω εμπιστοσύνη ότι αν σας πω κάτι, δεν θα βγει παραέξω. Δεν θα σας πω όμως. Πρώτα γιατί εκείνες οι εποχές κι εκείνα τα άτομα ούτε σαν όνομα, ούτε σαν υπάρξεις πρέπει να είναι στο μυαλό ενός νεότερου όπως εσείς. Μου αρκεί που ξέρετε τις απεχθείς πράξεις τους και τις κατακρίνετε και δεύτερο και κύριο τα παιδιά και τα εγγόνια τους δεν φταίνε σε τίποτα για ό,τι κάναν εκείνοι». Εμεινα άναυδος. Ο Βαγγέλης δεν είχε τίποτα στον κόσμο, η γυναίκα του είχε «φύγει» δύο χρόνια πριν, παιδιά δεν είχε, όπως δεν είχε υποχρέωση να κρατήσει τίποτα μέσα του και ειδικά το άδικο απεχθών πράξεων. Είχε όμως μεγαλοσύνη, ψυχραιμία κι ευγένεια σ ένα σκληρό θέμα κι απέναντι σε άτομα που τυράννησαν την εποχή του και τους ανθρώπους της. Μου θύμισε το Χριστό, δεν συγχώρησε μόνο όλους εκείνους, τους προστάτευσε χωρίς να ξεχάσει τις πράξεις τους. Πάνω απ όλα όμως, προστάτεψε δικαίως και με σοβαρότητα τους απογόνους τους και τούτο μέσα μου, χρόνια τώρα, παραμένει ανυπέρβλητο, καθάριο, αξεπέραστο, για να με διδάσκει ότι την ευγένεια, την ευαισθησία, την καλοσύνη, και την μεγαλοσύνη, δεν είναι εύκολο να τη νικήσει ούτε ο χρόνος ούτε οι καταστάσεις. Πηγή: «Πατρίς» ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΑ MARIANTHE L. BUDIKE Esq. ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ Η.Π.Α. ΠΑΡΕΧΟΥΜΕ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΟΠΩΣ Πολιτικά δικαιώματα και ιθαγένεια Μόνιμη διαμονή Φοιτητικές άδειες παραμονής Παράταση αδειών παραμονής Πολιτογράφηση Waivers Labor certification Για περισσότερες πληροφορίες χρησιμοποιήστε τα δωρεάν τηλέφωνά μας marianthe@budikelaw.com

10 10 ΙΣΤΟΡΙΑ Καζίνο της Πάρνηθας: Ζάρια, σμόκιν και πάθη αμαρτωλά ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Του Δημήτρη Χαραλάμπους Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το οραματίστηκε και τα Σαββατοκύριακα τιμούσε συχνά το δωμάτιο 211. Ο Παύλος Μυλωνάς το σχεδίασε, ο Γιάννης Μόραλης επιμελήθηκε τη διακόσμηση, ο Γιάννης Τσαρούχης τις μοκέτες του, ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας τις λεπτομέρειες της πισίνας του και ο Στέλιος Καζαντζίδης ως πελάτης δοκίμασε την τύχη του στα τραπέζια του μπάγκο πούντο. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανέγερσης και λειτουργίας ενός δημόσιου κτιρίου δεν ενεπλάκησαν τόσοι μεγάλοι όσο και διαφορετικοί άνθρωποι, ενώ για χάρη του κινδύνευσε να πέσει μια κυβέρνηση! Το ξενοδοχείο-καζίνο «Μον Παρνές», στην Πάρνηθα, συμπληρώνοντας 49 χρόνια λειτουργίας, αποφασίστηκε ότι θα γκρεμιστεί και στη θέση του να ανεγερθεί νέο, σύγχρονων προδιαγραφών συγκρότημα, μετά την απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού- η οποία εν πολλοίς έχει δρομολογηθεί από την ίδια τη φύση μετά τον σεισμό της Πάρνηθας το Τη φύση, την οποία ήθελε να υπηρετεί με αρμονία το ίδιο το, αμφιλεγόμενο πάντως, κτίριο, όπως το οραματίστηκε ο αρχιτέκτονάς του, Παύλος Μυλωνάς, όταν το 1957 ανέλαβε τον σχεδιασμό του. Αλλωστε ένας μεγάλος της δημοσιογραφίας το είχε χαρακτηρίσει εύστοχα: «Η υπερμοντέρνα εξωτερική όψις τούτο κάνει να μοιάζει με αεριωθούμενο έτοιμο για απογείωσι» είχε πει ο Λέων Καραπαναγιώτης για το πώς έστεκε το κτίριο στην άκρη του γκρεμού. Εγινε μνημείο αναφοράς της τουριστικής ανάπτυξης που ξεκινώντας τη δεκαετία του 1950, κορυφωνόταν στα 1960, συνδέθηκε με την καλή κοινωνία των Αθηνών, μπήκε στα αξιολογότερα έργα διεθνώς για την περίοδο , στον κατάλογο του γάλλου τεχνοκριτικού Πιερ Βαγκό, φιλοξένησε διασημότητες, κινηματογραφικές ταινίες αλλά και πάθη. Πάθη στην πράσινη τσόχα, στη ρουλέτα, στατραπέζια του μπλακ τζακ και του σεμέν ντε φερ. Σε ζαριές του χάθηκαν περιουσίες, στα δωμάτιά του βρήκαν καταφύγιο παράνομοι έρωτες. Διαμάχη για το κόστος Αποτέλεσε όραμα για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και κινδύνευσε να εξελιχθεί σε ναυάγιο για την κυβέρνησή του. Σχεδιασμένο από τον Παύλο Μυλωνά και κατασκευασμένο από τον πολιτικό μηχανικό και εργολάβο δημοσίων έργων Αριστείδη Αλαφούζο, το «Μον Παρνές» με αρχικό κόστος κοντά στα εκατ. δραχμές έφτασε να στοιχίσει τελικά 150 και να προκαλεί επικρίσεις στον Τύπο. Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, υπουργός Προεδρίας τότε, γράφει Πανοραμική άποψη του τελεφερίκ και του ξενοδοχείου-καζίνου στη θέση Μαυροβούνι Πάρνηθας και σε υψόμετρο μέτρα. στο βιβλίο του «Λογοδοσία μίας ζωής» ότι πιεζόταν από τον Καραμανλή να ανεγερθεί, «το γρηγορότερο». Ετσι, «κόστισε τετραπλάσια όσων είχαν προϋπολογισθεί. Στο έργο αυτό αντιδρούσε και η Αυλή. Τους ενοχλούσε διότι από το Τατόι φαινόταν το κτίριο και χαλούσε η γραμμή της Πάρνηθος. Αντιδρούσαν και ο Τύπος και η Αντιπολίτευση». Η Ελένη Βλάχου από τις στήλες της «Καθημερινής» σχολίαζε το κόστος αλλά και την αισθητική του. «Πού να βρει τα χρήματα ο τουρισμός», έγραφε. «Τα έχει στείλει να σκαρφαλώσουν στην Πάρνηθα, στην Κιβωτό του... Νώε. (...) Εκεί,στην πρώην Πάρνηθα και νυν Αραράτ,παραδόθηκαν με ευχέρειαπολλές δεκάδες εκατομμύρια. Ο κύπριος επιχειρηματίας Φρίξος Δημητρίου, που δημιούργησε το καζίνο το 1971, πέτυχε την κατασκευή του τελεφερίκ, που εκτός της παράκαμψης των στροφών προς το Μον Παρνές, βοήθησε στην προσέλκυση και άλλων επισκεπτών λόγω της θέας και της εμπειρίας της ανάβασης. Το 1972 Ελβετοί κατασκευάζουν το τελεφερίκ που έκανε τη διαδρομή σε οκτώ λεπτά. Τραγική σύμπτωση: ο Δημητρίου σκοτώθηκε την ίδια χρονιά σε τροχαίο, κατεβαίνοντας την Πάρνηθα. Στα εγκαίνια του καζίνου, τον Φεβρουάριο του 1971, είχε τραυματιστεί επίσης σε τροχαίο ο Μυλωνάς. Το μέλλον Ο σεισμός του 1999 πλήγωσε ανεπανόρθωτα το κτίριο. Κατεδαφίστηκε εξαιτίας των ζημιών το κέντρο διασκέδασης, ενώ το μισό κτίριο τέθηκε εκτός λειτουργίας καθώς υπήρχε απόκλιση από την κατακόρυφό του. Το υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε πλέον ότι θα κατεδαφιστεί και στη θέση του θα δρομολογηθούν τα από το 2007 σχέδια της ιδιοκτήτριας εταιρείας. Σύμφωνα με τη Regency, «το έργο ανάπλασης θα γίνει πλέον με σύγχρονους όρους, έτσι ώστε να αποτελέσει πράγματι ένα τουριστικό συγκρότημα καζίνο ξενοδοχείο κόσμημα για τη χώρα μας και να το θαυμάζουμε ως το απόλυτο ρετιρέ της Αθήνας». Από το 2007 η εταιρεία με την καθοδήγηση του ακαδημαϊκού και αρχιτέκτονα Νίκου Βαλσαμάκη επιθυμεί να διασφαλίσει το ύφος και το πνεύμα του Παύλου Μυλωνά. «Εχουμε ήδη δεσμευθεί ότι το έργο θα γίνει με τα αυστηρότερα περιβαλλοντικά πρότυπα και πιστεύουμε ότι θα είναι μοναδικό στο είδος του,όσον αφορά την αρμονική του συνύπαρξη με το φυσικό περιβάλλον του βουνού» τονίζουν στελέχη της. Oι γραβάτες και τα δάνεια στα καπό των ταξί Η λειτουργία του καζίνου ξεκίνησε το Ως ξενοδοχείο όδευε προς ναυάγιο και η δικτατορία αποφάσισε να δώσει μια άδεια για καζίνο εντός των Αθηνών- υπήρχαν τότε μόνο σε Ρόδο και Κέρκυρα. Εκχωρήθηκε η λειτουργία του στον κύπριο επιχειρηματία Φρίξο Δημητρίου. «Ηταν Φεβρουάριος. Ο Δημητρίου ήθελε να είναι όλα στην εντέλεια. Ολη η καλή κοινωνία της Αθήνας ανέβηκε στο βουνό. Είχε προσλάβει μέχρι και καθαρίστρια μόνο για το γυάλισμα των πολυελαίων» θυμάται εργαζόμενος. Επιβλήθηκε dress code: οι άνδρες με κοστούμι και γραβάτα,οι κυρίες με τουαλέτα. Νόμος επίσης επέβαλλε ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που έπρεπε να αποδεικνύουν οι παίκτες, ενώ απαγορευόταν αυστηρώς η είσοδος σε δημοσίους υπαλλήλους. Ποιος ξεπέρασε τον σκόπελο της γραβάτας; Μόνο οτέλης Σαβάλας, ο οποίος μπήκε με ζιβάγκο,καθ ότι και επώνυμος αλλά και δεινός gambler, σύμφωνα με διήγηση του Μίκη Μιχαηλίδη, πρώτου γενικού διευθυντή του καζίνου. Στη δεκαετία του 1980,η φράση «πάω στο βουνό» ήταν το συνθηματικό μεταξύ δεινών τζογαδόρων. Μοιραίες σκηνές διαδραματίζονταν στο πάρκινγκ του,ή ακόμη και στο τελεφερίκ. Οδηγοί ταξί πωλούσαν γραβάτες στους αμελείς πελάτες,ενώ επιτήδειοι «κράχτες» τοκογλύφων υπέγραφαν δάνεια επάνω στα καπό των παρκαρισμένων αυτοκινήτων προς αμετανόητους παίκτες που ήθελαν «λίγα ακόμη να ρεφάρουν». Πηγή: «To Bήμα» Ο ξυλότυπος του νυχτερινού κέντρου του Μον Παρνές, το 1960 (δεξιά). Αριστερά, ο υπουργός Προεδρίας Κωνσταντίνος Τσάτσος (στο μέσον) κόβει την κορδέλα των εγκαινίων του ξενοδοχείου, στις 17 Ιουνίου Δίπλα του, ο ελβετός διευθυντής του Ρικάρ Λέντι.

11 ΣΑΒΒΑΤΟ 20 - ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΙΣΤΟΡΙΑ 11 Και οι αρχαίοι είχαν τις πτωχεύσεις τους Tης Μαρίας Θέρμου Εκθεση 160 νομισμάτων της Μικράς Ασίας από τον 6ο αιώνα π.χ. ως τον 3ο μ.χ. αποκαλύπτει ότι τα δάνεια, οι ισοτιμίες συναλλάγματος και οι λοιπές τραπεζικές συναλλαγές δεν αποτελούν «εφευρέσεις» των μοντέρνων καιρών. Σταθερά δάνεια μεγάλης διάρκειας: επιτόκιο γύρω στο 10%. Τρέχοντα δάνεια: επιτόκιο 12% (υψηλότερα όμως τα επιτόκια των ναυτοδανείων). Η υπογραφή συμβολαίων ανάμεσα σε τράπεζα και ιδιώτη υποχρεωτική, παρουσία μαρτύρων. Τραπεζική διευκόλυνση: η φύλαξη χρημάτων και άλλων αντικειμένων δωρεάν. Και όλα αυτά με την παλιά... πολύ παλιά δραχμούλα. Δεν πρόκειται για διαφήμιση σύγχρονης τράπεζας, αλλά για τα ισχύοντα στο τραπεζικό σύστημα της αρχαίας Αθήνας. Οι ομοιότητες άλλωστε με τη σημερινή λειτουργία των τραπεζών δεν σταματούν εδώ: ιδιωτικές τράπεζες και ιδιώτες δανειστές, προμήθειες, ισοτιμίες συναλλάγματος και ανταλλαγές νομισμάτων, διαχείριση περιουσιών, έκδοση εντολών προς τρίτους, επιστολές για εξόφληση χρημάτων από τράπεζες άλλων πόλεων. Στην έκθεση «Ιστορίες νομισμάτων- Αφηγήσεις πόλεων», η οποία εγκαινιάζεται στις 24 Νοεμβρίου στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», παρουσιάζεται μια εξαιρετική συλλογή αρχαίων νομισμάτων από τον 6ο αιώνα π.χ. έως και τον 3ο μ.χ., ενώ παράλληλα δίνεται στον επισκέπτη η δυνατότητα να αντλήσει σημαντικές πληροφορίες, ιστορικές, πολιτικές, θρησκευτικές, αλλά και οικονομικές. Είναι η πρώτη παρουσίαση ενός τμήματος (160 νομίσματα) της συλλογής που απέκτησε το Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού κατόπιν αγοράς από γερμανό συλλέκτη, αποτελούμενης από νομίσματα. Αντιπροσωπεύει περιοχές από τη σημερινή Γαλλία ως την Αίγυπτο, ωστόσο ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη Μαύρη Θάλασσα και στη Μικρά Ασία- γι αυτό άλλωστε αποτελεί την τέταρτη μεγαλύτερη συλλογή ΞΕΝΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ Η Βίβλος στο χέρι μας (2) νομισμάτων της Μικράς Ασίας στον κόσμο. Οπως επισημαίνει η αρχαιολόγος-νομισματολόγος κ. Ελένη Παπαευθυμίου, επιμελήτρια της συλλογής του ΙΜΕ και της έκθεσης, τα νομίσματα παρέχουν στον ειδικό μελετητή επιπλέον πληροφορίες σχετικά με ιστορικά και οικονομικά γεγονότα, όπως η πτώχευση μιας πόλης. Οι καλύτερες τράπεζες στην αρχαιότητα πάντως ήταν τα ιερά, από τα οποία δανειζόταν και το κράτος. Οσο για τους ιδιώτες τραπεζίτες ρύθμιζαν το ύψος του επιτοκίου ανάλογα με τον κίνδυνο. Ετσι, τα λεγόμενα ναυτοδάνεια έφθαναν ακόμη και στο 100%, σε περίπτωση όμως απώλειας του πλοίου μαζί με το φορτίο του ο δανειστής δεν είχε καμία αξίωση από τον δανειζόμενο (αν είχε επιζήσει...). Οι αργυραμοιβοί και οι τραπεζίτες της Αγοράς εξυπηρετούσαν εξάλλου (με προμήθεια γύρω στο 5%-6%) τους ξένους που ήθελαν να ανταλλάξουν το νόμισμά τους με αθηναϊκές δραχμές ζυγίζοντας τα ξένα νομίσματα και ελέγχοντας την καθαρότητα τους τρίβοντάς τα στη λυδία λίθο (σκληρή πέτρα από τη Λυδία της Μικράς Ασίας επάνω στην οποία δοκιμαζόταν η καθαρότητα του χρυσού και του ασημιού). Γενικά όμως οι τραπεζίτες δε ήταν ανεξέλεγκτοι και ο πολίτης μπορούσε να καταφύγει στη Δικαιοσύνη. Oι μέτοικοι και οι πλούσιοι Αθηναίοι πλήρωναν κυρίως φόρους στην αρχαία Αθήνα, ενώ η πλέον εφευρετική μορφή φορολογίας θεωρείται η «λειτουργία», γιατί συνοδευόταν από δόξα και τιμές για τον φορολογούμενο! Πρόκειται για την ανάληψη μεγάλων έργων από πλούσιους επιχειρηματίες, όπως η συντήρηση πολεμικού πλοίου και του πληρώματος (τριηραρχία), η κάλυψη των εξόδων για θρησκευτικά δείπνα, η κάλυψη των δαπανών της αποστολής επίσημων αντιπροσωπειών σε μεγάλα ιερά (θεωρία), η ανάληψη δαπάνης για τις παραστάσεις των δραματικών αγώνων (χορηγία) κτλ. Η χορηγία κόστιζε δρχ. (τον 5ο αιώνα π.χ. ο ετήσιος μισθός της ιέρειας της Αθηνάς Νίκης ήταν 50 δραχμές) και δύσκολα μπορούσε να την αρνηθεί κάποιος, αφού θα έπρεπε υποδείξει άλλον πλουσιότερο στη θέση του και σε περίπτωση που εκείνος αρνούνταν, να προτείνει ανταλλαγή των περιουσιών τους. Πηγή: «To Bήμα» H Βίβλος, δηλαδή η Αγία Γραφή, όπως είναι γνωστή, είναι η γραμμένη φωνή του Θεού για όλη την ανθρωπότητα. Αποτελείται από την Παλαιά Διαθήκη που είναι το χρονικό και ιστορικό της σχέσης και της επικοινωνίας του Θεού με τον άνθρωπο, από την αρχή της δημιουργίας μέχρι τη γέννηση του Χριστού. Η Καινή Διαθήκη είναι το χρονικό και ιστορικό της επικοινωνίας και της σχέσης του Θεού με τον άνθρωπο, με σκοπό να τον σώσει και η χρονική περίοδος είναι από τη γέννηση του Χριστού έως το τέλος της δημιουργίας. Ο Γραπτός Λόγος (Γ.Π.) της Παλαιάς Διαθήκης (Π.Δ.) και της Καινής Διαθήκης (Κ.Δ.) παραμένει αναλοίωτα αμετάβλητος με τη δύναμη της προστασίας του Ιδιου του Θεού μέσω των αιώνων. Ο Χριστός μάς βεβαιώνει ότι ούτε ένας τόνος θα αλλάξει από τον Γραπτό Λόγο του Θεού, έως ότου έρθει ο Χριστός. Ο Ιδιος ο Χριστός μας λέει περί τούτου στο Ματθαίο 5:17, 18: «Μη νομίσετε πως ήρθα για να καταργήσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα για να τα καταργήσω, αλλά για να τα πραγματοποιήσω. Σας βεβαιώνω πως όσο υπάρχει ο κόσμος, έως τη συντέλειά του, δε θα πάψει να ισχύει ούτε ένα γιώτα ή μία οξεία από το νόμο». Στην Π.Δ. και πιο ευδιάκριτα στην Κ.Δ., με τις σπουδαίες ερμηνείες που μας δίνει ο Χριστός, βλέπουμε τη σκέψη και το χαρακτήρα του Θεού, και επιπλέον το έργο που έκανε με αγάπη για να σώσει κάθε άνθρωπο από την τρομερή, αιώνια κρίση Του. Κάθε βιβλίο της Π.Δ και της Κ.Δ. έχει ένα αντικειμενικό και μοναδικό σκοπό, να προβάλλει το όνομα με την ουράνια σφραγίδα. Το όνομα αυτό, είναι ο Ιησούς Χριστός. Ο απόστολος Πέτρος λέει γι αυτό στις Πράξεις 4: 12: «Από κανέναν άλλο δεν μπορεί να προέλθει η σωτηρία ούτε υπάρχει άλλο πρόσωπο κάτω από τον ουρανό δοσμένο στους ανθρώπους με το οποίο να μπορούμε να σωθούμε». Ο Ιησούς Χριστός, μας λέει ότι όλη η Γραφή γράφτηκε γι Αυτόν: Ματθαίος 5: 17, 18: «Μη νομίσετε πως ήρθα για να καταργήσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα για να τα καταργήσω, αλλά για να τα πραγματοποιήσω. Σας βεβαιώνω πως όσο υπάρχει ο κόσμος, έως τη συντέλειά του, δε θα πάψει να ισχύει ούτε ένα γιώτα ή μία οξεία από το νόμο», και Λουκάς 24: 25-27: «Τότε ο Ιησούς τους είπε: Ανόητοι, που η καρδιά σας αργεί να πιστέψει όλα όσα είπαν οι προφήτες. Αυτά δεν έπρεπε να πάθει ο Μεσσίας και να δοξαστεί; Και αρχίζοντας από τα βιβλία του Μωυσή και όλων των προφητών, τους εξήγησε όσα αναφέρονταν στις Γραφές για τον εαυτό του». Ο απόστολος Ιωάννης γράφει το λόγο που όλα αυτά γράφτηκαν: Ιωάννης 20:31: «Αυτά όμως γράφτηκαν για να πιστέψετε πως ο Ιησούς είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντας να έχετε δι αυτού τη ζωή». Αυτή είναι η σημερινή μας αξία. Σας στέλνουμε μια Καινή Διαθήκη δωρεάν εάν μας το ζητήσετε. Τηλεφωνήστε δωρεάν στο τηλ.: (866) Πέτρος Φιλακουρίδης

12 12 ΤΑΞΙΔΙΑ Από το Καρπενήσι στον Προυσό: Ανυπότακτη γη ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Tης Νατάσας Μπλάτσιου Από το Καρπενήσι μέχρι το Μικρό και το Μεγάλο Χωριό και από τον Προυσό μέχρι τη Ροσκά, ανάμεσα στα ψηλά βουνά, τα βαθιά φαράγγια και τα ορμητικά ποτάμια της Ευρυτανίας, ανακαλύπτουμε την ψυχή μιας ορεινής Ελλάδας που ακροβατεί ανάμεσα στη μυστικιστική φύση και την τουριστική ανάπτυξη. Το ταξίδι στο Καρπενήσι ξεκινάει βγαίνοντας από το τούνελ του Τυμφρηστού. Το Βελούχι κυριαρχεί στον ορίζοντα και στις παρυφές του το Καρπενήσι φαίνεται ένα ταπεινό ορεινό χωριό. Δεν είναι αρχιτεκτονικά όμορφη πόλη, όμως όλοι οι οικισμοί που επλήγησαν από τους Γερμανούς και τους σεισμούς έχουν μια θλιβερή ιστορία, γιατί τότε οι άνθρωποι αποζητούσαν μονάχα ένα κεραμίδι για να βάλουν από κάτω το κεφάλι τους. Πάντως, όταν πέσουν οι πρώτες νιφάδες χιονιού, μεταμορφώνεται. Η πλατεία γεμίζει κόσμο και τα εμπορικά καταστήματα παίρνουν τα πάνω τους. Γίνεται η Ελβετία της Ελλάδας, που είπε κάποτε και ο Αμερικανός πρέσβης Λίνκολν Μακ Βι, αγνοώντας ότι η έκφραση θα συνόδευε στη συνέχεια πολλά μέρη της Ελλάδας, λιγότερο ή περισσότερο «ελβετικά». Οπως και να χει, η περιοχή του Καρπενησίου είναι ένας τόπος προικισμένος από τη φύση. Από τον εμφύλιο πόλεμο στην τουριστική ανάπτυξη Ελεύθερη Ελλάδα ήταν πάντα η Ευρυτανία, κι όμως ένας τόπος παραμελημένος και άγνωστος, που υπέφερε από τον εμφύλιο πόλεμο, αυτή την άγνωστη ιστορία που οι νεότεροι δεν διδαχτήκαμε ποτέ. Οι ιστορίες είναι όμως ακόμα ζωντανές, αφού ζωντανοί είναι και οι άνθρωποι που τις έζησαν. Στις Κορυσχάδες, ο 83χρονος Κώστας Σαρρής είναι ένας θεματοφύλακας της Ιστορίας και κλειδοκράτορας του μικρού μουσείου της Εθνικής Αντίστασης Κορυσχάδων. Με παίρνει σχεδόν από το χέρι και μπαίνουμε στο παλιό σχολείο, όπου στεγάζεται. Εκείνος πίσω από το έδρανο, πενήντα χρόνια δάσκαλος γαρ, μιλάει με συγκίνηση και πάθος στους θεατές: στις φωτογραφίες του μεγάλου φωτογράφου Σπύρου Μελεντζή, στα σκίτσα, στα αποκόμματα από εφημερίδες, αλλά και στα συνθήματα στους τοίχους, όπως «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», και... σε μένα. «Μέσα σε αυτή την αίθουσα συνήλθε το 1944 η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης ή αλλιώς η Κυβέρνηση του Βουνού», μου εξηγεί. «Ημουν 17 χρόνων τότε και είδα ζωντανούς όλους αυτούς τους ανθρώπους που βλέπετε εσείς στις φωτογραφίες. Πρόγονοι των γνωστών οικογενειών Αγγελόπουλου, Κόκκαλη, Σημίτη, αλλά και ο Αρης Βελουχιώτης βρίσκονταν μέσα σε αυτή την αίθουσα. Και γυναίκες! Πρώτη φορά εκλέγονταν». Οι Κορυσχάδες συνδέονται και με κάτι άλλο εξίσου σημαντικό για τη νεότερη ιστορία: συνέβαλαν στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής της Ποταμιάς. Ο τουρισμός, για να είμαστε δίκαιοι, είχε έρθει νωρίτερα, χάρη στο εμβληματικό ξενοδοχείο της εποχής, το περίφημο Montana στο Καρπενήσι, που μάλιστα διατηρεί τη φήμη του, μεταξύ άλλων και χάρη στη φιλοξενία των κορυφαίων ελληνικών αθλητικών ομάδων για την προετοιμασία τους. Οποιος έφτανε πριν από μία δεκαετία στις Κορυσχάδες αντίκριζε κυρίως ερείπια. Σήμερα περπατάω ανάμεσα στις καλοφροντισμένες και λουλουδιασμένες αυλές των αναστηλωμένων αρχοντικών για να συναντήσω τον Κώστα Λάπα, τον άνθρωπο που ξεκίνησε αυτή την προσπάθεια. «Ο ΕΟΤ, το 1975, κατόπιν μιας πρωτοποριακής ιδέας του μεγάλου Ελληνα αρχιτέκτονα Αρη Κωνσταντινίδη, πήρε ορισμένα σπίτια, μεταξύ των οποίων και της γιαγιάς μου, προκειμένου να τα αναπαλαιώσει, να τα νοικιάσει ως τουριστικά καταλύματα και ύστερα από ένα διάστημα να τα επιστρέψει στους κατόχους τους. Μετά όμως την αναπαλαίωση μπήκε το αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο και μέσα σε δύο χρόνια κατέληξαν να ερειπωθούν. Το 1993 πήρα πίσω το σπίτι της γιαγιάς μου και στη συνέχεια, αγοράζοντας και αναπαλαιώνοντας κτίσματα, έφτασα σήμερα να έχω 45 δωμάτια μέσα στο χωριό». Ετσι οι Κορυσχάδες παρέμειναν ένα αρχιτεκτονικά ενδιαφέρον χωριό, ενώ προσείλκυσαν και κόσμο. Το «τουριστικό φως» του Montana μεταλαμπαδεύτηκε ταχύτατα και με τη βοήθεια αγροτουριστικών προγραμμάτων (που κατά έναν παράξενο τρόπο φαίνεται να επιδοτούσαν μετά μανίας τα... τζακούζι) το Βουτύρο, το Νόστιμο και ο κεντρικός δρόμος από το Καρπενήσι μέχρι τη διασταύρωση για Μικρό και Μεγάλο Χωριό γέμισαν ξενώνες. Τόσο πολλούς, που είναι απορίας άξιο πώς καταφέρνουν να επιβιώνουν. Πριν από δεκαπέντε χρόνια έλεγα Καρπενήσι και μου λέγανε: είναι νησί το Καρπενήσι; Από τότε αναπτύχθηκε με απίστευτους ρυθμούς. Δημιουργήθηκαν ξενώνες για όλες τις τσέπες και όλα τα γούστα, έγιναν βέβαια και τρώγλες, που δουλεύουν όταν γεμίζουν όλοι οι υπόλοιποι. Ομως τώρα, που αρχίζουν τα δύσκολα, θα γίνει το ξεσκαρτάρισμα, με βεβαιώνει η Μαρία Γιαννάκου, από τις παλιότερες ξενοδόχους στην περιοχή, με τον ξενώνα Ανεράδα στο Μεγάλο Χωριό. Ισως γι αυτό τώρα όλοι τρέμουν τον επερχόμενο χειμώνα. Μεγάλο και Μικρό Χωριό Δεν είναι ούτε μεγάλο ούτε τουριστικό με την κλασική έννοια του όρου, είναι όμως καλοδιατηρημένο το Μεγάλο Χωριό. Χάρη στους Μεγαλοχωρίτες του εξωτερικού, τα όμορφα πετρόκτιστα σπίτια δεν ερημώθηκαν. Διακόσια πενήντα άτομα ζουν εδώ χειμώνα-καλοκαίρι και επίσης έχει δημοτικό σχολείο. Καθώς ανηφορίζω το κεντρικό πλακόστρωτο νιώθω τον καθαρό αέρα της Καλιακούδας να μπαίνει στα ρουθούνια μου. «Εχουμε την καθαρότερη ατμόσφαιρα, σύμφωνα με την UNESCO», μου λέει ο Αλέξανδρος Καρβέλης καθώς μου σερβίρει ένα νοστιμότατο γαλακτομπούρεκο στο καφενείο της κυρα-παρασκευής. Να και ένας γαστριμαργικός λόγος που οι επισκέπτες κατακλύζουν τα Σαββατοκύριακα το χωριό. Ακριβώς απέναντι από το Μεγάλο Χωριό, ο ορεινός όγκος της Χελιδόνας επιβάλλεται στο Μικρό Χωριό. Και εκεί που τα σπίτια τελειώνουν, ένα μεγάλο τμήμα του βουνού, αποκολλημένο, θυμίζει για πάντα το τραγικό συμβάν. Εβρεχε 13 ημέρες συνέχεια. Ηταν Κυριακή 13 Ιανουαρίου 1963, 9.13 το πρωί όταν έγινε η κατολίσθηση. Σκοτώθηκαν 13 άτομα, θυμάται ο 6χρονος τότε Δημή-

13 ΣΑΒΒΑΤΟ 20 - ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΤΑΞΙΔΙΑ 13 τρης Τζαβέλης σερβίροντάς μου καφέ κάτω από τον θεόρατο πλάτανο του χωριού. Δεκατρείς ήταν και οι εκτελεσθέντες από τους Ιταλούς το Πώς να μην καταλήξει κανείς προληπτικός; Εξαιτίας της κατολίσθησης, λοιπόν, χτίστηκε το Νέο Μικρό Χωριό, που καμία αισθητική συγγένεια δεν έχει με τον αρχικό οικισμό. Στο διπλανό τραπέζι, κάτω από τον πλάτανο, ο συγγραφέας Διονύσης Χαριτόπουλος -ο οποίος τα τελευταία χρόνια μοιράζει τη ζωή του μεταξύ Αθήνας και Μικρού Χωριού- διαμαρτύρεται για την αυστηρότητά μου: Φυσικό δεν είναι; Το ένα χωριό βγήκε μέσα από την εμπειρία της ζωής και το άλλο σχεδιάστηκε μέσα στο γραφείο Δοξιάδη. Μέχρι το 60 εδώ ήταν το κεφαλοχώρι της πε-ριοχής: με ιατρείο, φαρμακείο, τυπογραφείο και μόνιμη θεατρική σκηνή. Είχε ρεύμα, με γεννήτρια βέβαια, πριν ακόμα φτάσει το φως στο Καρπενήσι. Εδώ έρχονταν ο Ράλλης, ο Τσάτσος, ο Καραμανλής για διακοπές». Μαζί περπατάμε μέχρι τον Αγιο Σώστη, στην άκρη του χωριού, για να απολαύσουμε την καταπληκτική θέα στην κόψη των Αηλιάδων, την οδοντωτή κόψη της Χελιδόνας. Ο Διονύσης Χαριτόπουλος αγάπησε τους Ευρυτάνες και τις ιδιαιτερότητές τους. «Είναι ορεσίβιοι», μου λέει. «Μέχρι τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, η κατάρα της μάνας στην κόρη ήταν μπα που να πάρεις καμπίσιο και αντίστοιχα η κόρη ρωτούσε το γαμπρό καπνοσάκλα (καπνοσακούλα) έχεις; Κλεβς (κλέβεις); Πώς αλλιώς θα ζούσαν εάν δεν έκλεβε; Ετσι ήταν πάντα. Και στην Κατοχή και στον Εμφύλιο. Ανταρτοχώρια τα περισσότερα, στο τέλος του Εμφυλίου εκκενώθηκαν με τη βία. Ενας τόπος εξορίας και εκτοπισμού πολιτικών και ποινικών κρατουμένων μέχρι το Δεν τους ήθελε το κράτος. Μετά το 50 ξεκίνησε η μετανάστευση και τα πράγματα άλλαξαν». Πράγματι, πρόκοψαν οι Ευρυτάνες στην Κωνσταντινούπολη και στην Αμερική όπου πήγαν. Φαίνεται από τα καλοδιατηρημένα χωριά τους, αλλά και γιατί δεν ξεχνούν τις ρίζες τους. Οπως ο Θανάσης Αποστολόπουλος και τα δύο αδέλφια του, όλοι μετανάστες νεότερης γενιάς στη Γηραιά Αλβιώνα. Για να δώσουν χαρά στην 81χρονη μητέρα τους και να τιμήσουν την υπόσχεση στον πατέρα τους διατηρούν, τρεις γενιές μετά, ανάμεσα στο Μεγάλο Χωριό και το Γαύρο, το υπαίθριο κατάστημα που τους ανέθρεψε και τους σπούδασε. «Ο,τι βγάζει η ευρυτανική γη έχουμε», μου λέει ο Θανάσης και σκέφτομαι ότι αυτός είναι τελικά ο καλύτερος οδηγός για τη διαλογή της πληθώρας «παραδοσιακών» προϊόντων. Ο Προυσός και το προσούτο «Τα Τέμπη της Ευρυτανίας» αποκάλεσε ο ιστορικός Πάνος Βασιλείου το δρόμο που ενώνει το Καρπενήσι με τον Προυσό, ίσως την πιο όμορφη ασφάλτινη διαδρομή της Ευρυτανίας. Η πρωινή ομίχλη τυλίγει τα έλατα που στέκουν σαν από θαύμα στις απότομες πλαγιές που καταλήγουν μέσα στον Καρπενησιώτη. Αφού το αυτοκίνητο σκύψει σχεδόν για να περάσει κάτω από τον λαξεμένο βράχο στη θέση Κλειδί, σιγά-σιγά φτάνεις στη «θεϊκή πλευρά» του νομού. Πλησιάζοντας στον Προυσό, το μοναστήρι της Παναγίας ξετυλίγεται μέσα από το σεντόνι της ομίχλης και εμφανίζεται μεγαλοπρεπές να ισορροπεί μέσα στη χαράδρα του Προυσιώτη ποταμού. Μια εικόνα που σου χαρίζεται μόνο το μοναχικό ξημέρωμα, γιατί τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας οι ορδές των επισκεπτών μπορεί και να σε ισοπεδώσουν στο πέρασμά τους. Παρά το κύμα των προσκυνητών, ο Προυσός, εκτός από τα καφενεδάκια της πλατείας, δεν έχει ούτε ένα ξενοδοχείο (ένα ετοιμάζεται τώρα) ούτε κάποια σοβαρή υποδομή σε εστιατόρια. Και οι αντιθέσεις συνεχίζονται. Σε αυτόν τον κατ εξοχήν θρησκευτικό προορισμό βρίσκω μία από τις πιο καινοτόμους επιχειρήσεις στην Ελλάδα: την αλλαντοποιία Στρεμμένου. Δίπλα στον Προυσιώτη δοκιμάζω το νοστιμότατο προσούτο (που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από της Πάρμας) και τα υπόλοιπα αλλαντικά. Τέτοιες μικρές γωνιές να είχε η Ελλάδα και δεν θα προσφέραμε μόνο καθαρό αέρα και φύση... Και εκεί που στενοχωριόμουν ότι τα μονοπάτια της Ευρυτανίας θα καταλήξουν στην αιώνια μνήμη, αφού ούτε καθαρίζονται ούτε επαρκή σήμανση έχουν, ενώ ασφάλτινοι και χωμάτινοι δρόμοι τα καλύπτουν με γοργούς ρυθμούς, γνωρίζω τους αδελφούς Γεράσιμο και Παναγιώτη Παλαιό. Οχι μόνο αγαπούν τα μονοπάτια, αλλά αφού δεν μπορούν να σταματήσουν τις δημοτικές αποφάσεις, ανοίγουν δικά τους στον Τόρνο, εκεί όπου, προς το παρόν, δεν υπάρχουν δρόμοι. Η μαγεία της Ευρυτανίας. Μονοπάτια με εικόνες κρυμμένες από τους «ιππότες της ασφάλτου». Η «άγονη γραμμή» Τελευταίο προπύργιο της ασφάλτου είναι το καφέ-παντοπωλείο της Ελένης και του Χρήστου Κουτρούμπα στην Καστανιά, οι οποίοι χειμώνακαλοκαίρι φροντίζουν για τους λιγοστούς ντόπιους και τους περαστικούς. Μετά ξεκινάει η άγονη γραμμή. Η χωμάτινη διαδρομή μέχρι τον Πρόδρομο είναι αποκαλυπτική. Απόκρημνες πλαγιές του Κεραμιδίου Μάρκος Χατζηκωνσταντής, ιδιοκτήτης γκρεμίζονται κυριολεκτικά μέσα στον Κρικελλοπόταμο, που έρπει σαν φίδι ανάμεσα στις ατελείωτες βουνοκορφές. «Το αυτοκίνητο έφτασε εδώ πριν από 17 χρόνια. Το ίδιο και το ρεύμα: 2 Σεπτεμβρίου Στις 3 έπεσε η κυβέρνηση και παραλίγο να μην έχουμε πάλι ρεύμα», γελάει ο κύριος Τάκης Ταραμπίκος. Μου μιλάει για τα μουλάρια που έρχονταν κάθε καλοκαίρι μέσα από τον Κρικελλοπόταμο και τις δυσκολίες στη μεταφορά των υλικών για τις αναπαλαιώσεις. «Πέντε δραχμές έκανε το κεραμίδι MARKOS travel service Καθημερινές αναχωρήσεις με Delta, KLM, Alitalia, Lufthansa Απλή μετάβαση από $ 289* Με επιστροφή από $ 395* Περιορισμένος αριθμός θέσεων Πτήσεις χωρίς σταθμό *Συν φόρους Κλείστε θέσεις τώρα και κερδίστε Nationwide toll free Για Connecticut mmtravel1981@sbcglobal.net και ήθελες άλλες είκοσι το τεμάχιο για να το μεταφέρεις». Το χωριό έχει μόνο έναν μόνιμο κάτοικο, τον αντιδήμαρχο του Δήμου Προυσού, και πολύ περισσότερους «οκταμηνίτες» (κατοίκους που μένουν στο χωριό 8 μήνες το χρόνο). «Μη νομίζεις πως βλεπόμαστε όλοι», μου λέει ο κύριος Τάκης συνωμοτικά. «Το χωριό απλώνεται σε 3,5 χλμ. Μπορεί να είσαι ένα μήνα εδώ και να μη συναντηθείς!». Καθώς κατευθύνομαι προς τη Ροσκά παρατηρώ το τραχύ ανάγλυφο των βουνών. Εδώ διαδραματίστηκαν οι πιο δύσκολες στιγμές του εμφυλίου πολέμου. «Τότε», θυμάμαι τα λόγια του κυρίου Σαρρή από τις Κορυσχάδες, «υπήρχαν μόνο δύο τύποι ανθρώπων: οι εθνικόφρονες και τα μιάσματα». Μετά, χάθηκαν όλα. Ο πληθυσμός στο τέλος του Εμφυλίου εκτοπίστηκε, ο επαναπατρισμός στις δεκαετίες που ακολούθησαν απέτυχε, τα χωριά της Ευρυτανίας ερήμωσαν. Ζωντανεύουν τα Σαββατοκύριακα και τις γιορτές από τους τουρίστες, χάρη στην αειθαλή φύση της περιοχής. Στην «άγονη γραμμή» πάλι, ούτε αυτό δεν συμβαίνει. Ερημώνει μετά τον Αύγουστο η Ροσκά, η μαγική πύλη που οδηγεί στο Πάντα Βρέχει. Ας είναι. Οπως λέει και ο μοναδικός μόνιμος κάτοικος του Προδρόμου: «Εδώ είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στον Θεό». Πηγή: «Kαθημερινή» ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ Σ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΧΑΜΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ MARKOS TRAVEL 48 Silas Dean Hwy., ste 12 Wethersfield, CT

14 14 ΕΛΛΑΔΑ Toυ Γιώργου Ζαφειρόπουλου Το κόκκινο κτίριο της Μεγάλης του Γένους Σχολής δεσπόζει στον πέμπτο λόφο της Κωνσταντινούπολης και κόβει την ανάσα με τον όγκο και την ομορφιά του. Θυμάμαι μια Τουρκάλα που έχει παντρευτεί έναν Ελληνα φίλο μου, αλλά δεν ήθελε να στείλει τα παιδιά της στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ μόλις την πρωτοεπισκέφτηκε, που ένιωσε μια αδιόρατη απειλή για την οικογενειακή φυσιογνωμία της. Δεν την παρεξήγησα καθόλου, απεναντίας την κατανόησα απόλυτα. Εβρισκε διάφορες προφάσεις -το πήγαινε από δω, το πήγαινε από κει, και στο τέλος πρότεινε ως μέση λύση να γράψουν τα παιδιά σε ξενόγλωσσο ιδιωτικό σχολείο, ούτε τουρκικό ούτε ελληνικό. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά αμερικανικά και ευρωπαϊκά σχολεία στην Κωνσταντινούπολη, που είναι στ αλήθεια εξαιρετικά. Κανένα όμως από αυτά δεν αγγίζει την αίγλη αυτού του μεγαλειώδους σχολείου που βλέπετε μπροστά σας. Οποιος φοιτήσει εδώ σημαδεύει την ψυχή του μέχρι να πεθάνει. Η φωνή του Ρωμιού γονιού, έτρεμε αδιόρατα από τη συγκίνηση. Είχε φοιτήσει και ο ίδιος σε αυτό το σχολείο και δεν ξεχνά τις μαγικές βραδιές που κοιτούσε με τους συμμαθητές του τα αστέρια από το ισχυρό τηλεσκόπιο που βρίσκεται στον αστρονομικό θόλο της Σχολής. Που παρατηρούσε με τις ώρες στη σοφίτα τον μηχανισμό του προαιώνιου ρολογιού να γυρίζει, που συναρμολογούσε Η πνευματική κιβωτός του Ελληνισμού ηλεκτρικά κυκλώματα στα αμφιθεατρικά ξύλινα εργαστήρια, που κρυβόταν πίσω από τις βαριές βελούδινες κουρτίνες της αίθουσας εκδηλώσεων. «Δεν υπάρχει πουθενά αλλού σχολείο επενδυμένο με τόσα όργανα και έργα Τέχνης, ούτε στο Κέιμπριτζ ούτε στην Οξφόρδη. Οπου κι αν στρέψεις το βλέμμα βλέπεις κομψοτεχνήματα, ακόμα και οι χώροι υγιεινής αξίζουν να πάρουν καλλιτεχνικό βραβείο. Εδώ έπρεπε να γυριστεί το Χάρι Πότερ, όχι στα δαιδαλώδη ψηφιακά κτίρια που δημιούργησαν στα κομπιούτερ οι σκηνοθέτες». Ο Ρωμιός θεμελιώνει καταπληκτικά τον λόγο του και μας οξύνει την περιέργεια να μάθουμε περισσότερα για το θρυλικό σχολείο. Μας είπε και δυσάρεστες αλήθειες, που σχετίζονται με την πτώση του επιπέδου σπουδών στη Σχολή μετά τους διωγμούς των Ελλήνων στις προηγούμενες δεκαετίες και την επέμβαση των Τούρκων στην Κύπρο το Τα ελληνικά σχολεία έχαναν κατά εκατοντάδες τους μαθητές τους επί πολλά συνεχόμενα χρόνια, επειδή οι ελληνικές οικογένειες εγκατέλειπαν την Πόλη και μετανάστευαν ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ στην Ελλάδα. Πάνω από τα τρία ελληνικά σχολεία που λειτουργούν σήμερα στην Πόλη κρέμεται σαν λαιμητόμος ένας νόμος που προβλέπει τη δήμευση του κτιρίου, όταν αυτό πάψει να λειτουργεί ως σχολείο λόγω έλλειψης μαθητών. Επτά χιλιάδες μαθητές φοιτούσαν το 1960 στα ελληνικά σχολεία και σήμερα μόνο 212, εκ των οποίων οι 55 στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάμεσα στους παραπάνω μαθητές βρίσκονται και αρκετοί αραβόφωνοι Αντιοχείς, στους οποίους επετράπη η εγγραφή στα ελληνικά σχολεία, επειδή είναι κι αυτοί Ελληνορθόδοξοι. Από τη μια μεριά οι Αντιοχείς μαθητές αιμοδότησαν τα ομογενειακά σχολεία και απομάκρυναν τον αφανισμό τους, αλλά από την άλλη έριξαν το επίπεδο σπουδών, επειδή δεν γνώριζαν την ελληνική γλώσσα. Ετος ιδρύσεως 1454 Η Μεγάλη του Γένους Σχολή δημιουργήθηκε το 1454, ένα χρόνο μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, από τον Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο. Πριν την Αλωση, επί δυ-

15 ΣΑΒΒΑΤΟ 20 - ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΕΛΛΑΔΑ 15 ναστείας Παλαιολόγων, υπήρχε ανάλογη σχολή, η οποία προήγαγε σημαντικά τα ελληνικά γράμματα. Είναι πιθανόν οι ρίζες της να φτάνουν στα πρώτα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος ίδρυσε την «Οικουμενική Πατριαρχική Σχολή». Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος της έδωσε μεγάλη ώθηση μερικούς αιώνες αργότερα και ο αυτοκράτορας Σέργιος την εφοδίασε με νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Επί αυτοκράτορος Λέοντος Ισαύρου ανεστάλη η λειτουργία της, αλλά επαναλειτούργησε επί Λέοντος Αρμενίου και μεγαλούργησε επί εποχής δυναστείας των Κομνηνών. Πιθανότατα η Μεγάλη του Γένους Σχολή αποτελεί το αρχαιότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ευρώπης. Στα θρανία της κάθισαν πολλοί ηγέτες της ελληνικής ομογένειας, δραγουμάνοι της Υψηλής Πύλης, ηγεμόνες της Μολδοβλαχίας, Πατριάρχες του Οικουμενικού Θρόνου, καθώς και πολιτικοί του νέου ελληνικού κράτους. Η Σχολή έφτασε σε μεγάλη ακμή στα τέλη του 16ου αιώνα, επί Πατριάρχου Ιερεμία Β, όταν ήταν σχολάρχης ο σπουδαίος δάσκαλος Γεώργιος Αιτωλός και αργότερα ο αριστοτελικός ιατροφιλόσοφος Λεονάρδος Μηνδόνιος. Εκείνη την εποχή δίδαξαν στη Σχολή οι θρυλικοί αδελφοί Ιωάννης και Θεόδωρος Ζυγομαλάς. Στους μετέπειτα αιώνες δίδαξαν κι άλλοι εξαιρετικοί δάσκαλοι, όπως οι Συμεών Καβάσιλας, Θεόφιλος Κορυδαλλέας, Ιωάννης Καρυόφυλλος, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Διαμαντής Ρύσιος και Ευγένιος Βούλγαρης. Στον 17ο και τον 18ο αιώνα, η σχολή λειτουργούσε με δύο τμήματα, των Γραμματικών και των Φιλοσοφικών. Ανάμεσα στα έτη λειτούργησε και το Παιδαγωγικό τμήμα, οι απόφοιτοι του οποίου εφοδιάζονταν με πτυχίο που τους έδινε το δικαίωμα να προσλαμβάνονται ως δάσκαλοι στις επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ανάμεσα στα έτη , λειτούργησε εντός της σχολής και ανεξάρτητη απογευματινή τετρατάξια Μουσική Σχολή, της οποίας οι απόφοιτοι προσλαμβάνονταν ως ιεροψάλτες σε διάφορους ναούς του Οικουμενικού Θρόνου. Το «κόκκινο» κτίριο Η Μεγάλη του Γένους Σχολή άλλαξε αρκετές φορές θέση, αλλά τις περισσότερες στεγαζόταν «αντικρύ της μεγάλης πόρτας», δηλαδή κοντά στο Φανάρι. Η οριστική λύση του στεγαστικού προβλήματος της δόθηκε το 1881, επί Πατριάρχου Ιωακείμ Γ, όταν χάρη σε γενναίες προσφορές ομογενών χτίστηκε λίγο πάνω από το Πατριαρχείο το εκπληκτικό κόκκινο κτίριο, που υπάρχει μέχρι σήμερα. Το μεγαλοπρεπές αυτό οικοδόμημα σχεδιάστηκε σε σχήμα αετού από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Δημάδη και χτίστηκε στην κορυφή του πέμπτου λόφου της Κωνταντινούπολης, στη συνοικία του Μουχλίου, κοντά στον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στην ίδια θέση υπήρχαν παλαιότερα τα ερείπια ενός οικήματος που ανήκε στον πρίγκιπα Δημήτριο Καντεμήρ, ιστορικό και απόφοιτο της Σχολής. Τα εγκαίνια του «κόκκινου σχολείου», που αποτελεί ένα από τα καμάρια της Ρωμιοσύνης στην Πόλη, έγιναν στις 12 Σεπτεμβρίου Από τότε μέχρι σήμερα, το αρχιτεκτονικό και εκπαιδευτικό αυτό αριστούργημα των τ.μ. συντηρείται με χορηγίες ευεργετών. Ελληνικά και τούρκικα Σήμερα η Μεγάλη του Γένους Σχολή λειτουργεί ως αυτόνομο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που υπάγεται οργανικά στην ομογένεια, αλλά ελέγχεται από το τουρκικό Υπουργείο Παιδείας. Παράλληλα βρίσκεται υπό την πνευματική εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, γι αυτό τον λόγο άλλωστε χαρακτηρίζεται και ως Πατριαρχική. Το σχολείο έγινε μεικτό από το 1987, όταν ανεστάλη η λειτουργία του Ιωακειμείου Παρθεναγωγείου, που στεγαζόταν σε κοντινό κτίριο. Στη Σχολή διδάσκουν 14 Ελληνες και 7 Τούρκοι καθηγητές, ενώ μαθήματα γίνονται και στις δύο γλώσσες. Οι a b απόφοιτοί της έχουν το δικαίωμα της εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα τόσο της Τουρκίας όσο και της Ελλάδας. Η σχολή διοικείται από τη σχολική εφορία και από τον διευθυντή. Μέχρι το 1922, πρόεδροι της εφορίας ήταν αρχιερείς του Οικουμενικού Θρόνου και μέλη της πρόκριτοι ή επιφανή μέλη του μεικτού κληρικολαϊκού περί τον Πατριάρχη συμβουλίου. Σήμερα η σχολική εφορεία εκλέγεται από την ομογένεια με κλειστή ψηφοφορία. Πηγή: «Eθνος» C OSMORAMA TOURS, LTD th Avenue, Whitestone, NY (718) FAX (718) ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΑΠΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ $ 519 * απο ΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ $ 849 * απο ΜΕ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ +TAX +TAX ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΠΙΚΥΡΩΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ - ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΧΕΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΥΠΟΒΟΛΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΣ (ELECTRONIC FILLING OF YOUR TAX RETURNS FOR FASTER REFUNDS) *ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΦΟΡΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΜΑΚΗΣ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ

16 16 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Ελληνες επιστήμονες απομυθοποιούν τις υπερφυσικές δυνάμεις τους Oταν οι δημιουργοί των κόμικς επιστημονικής φαντασίας έπλαθαν τους χαρακτήρες των σούπερ-ηρώων τους, μάλλον δεν είχαν κατά νου ότι, κάποια μέρα η επιστήμη θα ξεπεράσει τη φαντασία τους, όχι μόνο καταφέρνοντας να εξηγήσει τις υπερδυνάμεις των υπερφυσικών πλασμάτων τους, αλλά πολύ περισσότερο να κάνει πραγματικότητα κάποιες ιδιότητές τους! Ο Σούπερμαν σταματάει τρένα, τρέχει γρηγορότερα από μία σφαίρα, μπορεί να σηκώσει φορτηγά με το ένα χέρι ή να πηδήξει μ ένα σάλτο πάνω από έναν ουρανοξύστη. Ο Σπάιντερμαν περπατάει σε τοίχους και ταβάνια με το κεφάλι ανάποδα, η Κάτγουμαν μεταμορφώνεται σε μια δυναμική γυναίκα, με φοβερές ακροβατικές ικανότητες, ανεπτυγμένες αισθήσεις και αντανακλαστικά, η Σούζαν Στορμ, του δημοφιλούς κόμικ «Φανταστικοί 4» γίνεται αόρατη, χάρη στις δυνάμεις που απέκτησε, όταν χτυπήθηκε από την κοσμική ακτινοβολία. Οι υπερδυνάμεις αυτών των σούπερ ηρώων - και πολλών ακόμη - που εμφανίζονται στις ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, προκαλούν δέος και θαυμασμό στους κοινούς ανθρώπους, που θεωρούν τα επιτεύγματά τους ακατόρθωτα, τους καθιστούν δημοφιλείς και τις περιπέτειές τους συναρπαστικές. Ωστόσο, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η πιο συναρπαστική ταινία επιστημονικής φαντασίας δεν παίζεται στο σινεμά, αλλά στα ερευνητικά εργαστήρια και δεν γράφεται από σεναριογράφους, αλλά από τους ίδιους. Ποιος δεν θα ήθελε με μόνο μία σκέψη του να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα του παρουσιάζεται, όπως ο Δρ. Μανχάταν, ο πλέον παντοδύναμος υπερήρωας, που μπορεί να αναδιοργανώσει ολόκληρο το σύμπαν στη στιγμή; Eξι επιστήμονες, διαφορετικών ειδικοτήτων, οι νικητές του διαγωνισμού Φέιμλαμπ του Βρετανικού Συμβουλίου, δίνουν απαντήσεις στα θαύματα του Χόλιγουντ και των κόμικς, και εξηγούν τα ακατόρθωτα των σούπερ ηρώων, τα οποία είναι τελικά πιο κοντά στην πραγματικότητα, από ό,τι νομίζουμε. Μάλιστα, διαβεβαιώνουν ότι, οι επιστήμονες του 21ου αιώνα παρατηρούν στα εργαστήριά τους δυνάμεις που είναι κατά πολύ ισχυρότερες από αυτές όλων των υπερηρώων μαζί! Θα είμαστε τελικά κοινωνοί της επόμενης γενιάς των σούπερ ηρώων; Μπορώ να κάνω το σάλτο του Σούπερμαν Σε κάθε τεύχος του Σούπερμαν, ο υπερήρωας εμφανίζεται να πηδάει μ ένα σάλτο πάνω από έναν τεράστιο ουρανοξύστη, με περισσότερους από 40 ορόφους. Είναι δυνατό ένας άνθρωπος να κάνει το ίδιο και πόση δύναμη θα χρειαζόταν; Σύμφωνα με την απλή φυσική του γυμνασίου, η δύναμη που βάζει ένας άνθρωπος για να σταθεί όρθιος, είναι ίση με το βάρος του, ενώ εάν επιχειρήσει ένα επιτόπιο άλμα, θα μπορέσει να πηδήξει μέχρι ένα μέτρο, βάζοντας στην περίπτωση αυτή δύναμη 70% μεγαλύτερη του βάρους του. Ο Σούπερμαν δείχνει να έχει μία φυσιολογική σωματική διάπλαση και το βάρος του δεν φαίνεται να ξεπερνά τα 100 κιλά, άρα σε κάθε του άλμα θα χρειαζόταν δύναμη ίση με 170 κιλά. «Με βάση το νόμο της μηχανικής ενέργειας για να φτάσει κάποιος μ ένα άλμα σε ύψος 200 μέτρων θα πρέπει να εκτοξευτεί από το έδαφος με ταχύτητα περίπου 230 χιλιόμετρα ανά ώρα, που δύσκολα πιάνουν ακόμη και τα πιο γρήγορα αυτοκίνητα. Ακόμη δυσκολότερο, να φτάσει την ταχύτητα αυτή μέσα στο 1/4 του δευτερολέπτου - είναι ο χρόνος από τη στιγμή που αρχίζει να βάζει δύναμη, μέχρι τα πόδια του να ξεκολλήσουν από το έδαφος. Σύμφωνα μ έναν δεύτερο νόμο, του Νεύτωνα, ο Σούπερμαν για να κάνει ένα άλμα με τέτοια επιτάχυνση πρέπει να βάλει μια δύναμη που ισοδυναμεί με βάρος δυόμισι τόνων», εξηγεί ο Χημικός Μηχανικός και επιστημονικός συνεργάτης του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος, Νίκος Παπαδημητρίου. Με βάση αυτά τα δεδομένα, ο Σούπερμαν θα έπρεπε να ζυγίζει περίπου 1,5 τόνο, ώστε να είναι σε θέση να βάλει τόση δύναμη. Αλλά, είπαμε ότι δεν δείχνει να ζυγίζει πάνω από 100 κιλά. Η κρυμμένη υπερδύναμη του Σούπερμαν βρίσκεται στο γεγονός ότι, το βάρος μας, μπορεί να είναι σχετικό. Οπως κάθε αντικείμενο, έτσι και το ανθρώπινο σώμα είναι φτιαγμένο από κάποιο υλικό, που λέγεται μάζα, η οποία είναι ίδια, είτε βρισκόμαστε στη Γη, είτε στη Σελήνη. Ωστόσο, όταν ανεβαίνουμε σε μια ζυγαριά δεν μετράμε πραγματικά τη μάζα αλλά το βάρος μας, δηλαδή τη δύναμη

17 ΣΑΒΒΑΤΟ 20 - ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 17 που ασκεί η Γη σε κάθε αντικείμενο που βρίσκεται πάνω της. Δύο οποιαδήποτε αντικείμενα που έχουν μάζα ασκούν μια δύναμη το ένα στο άλλο. Εκείνο που διαπίστωσε ο Νεύτωνας, όταν τού έπεσε το μήλο στο κεφάλι είναι ότι, αυτή η δύναμη είναι τόσο μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερες είναι οι μάζες των δύο αντικειμένων, δηλαδή της Γης και του Σούπερμαν στην περίπτωσή μας. «Ας υποθέσουμε ότι, μπορούμε να κάνουμε διαπλανητικά ταξίδια, πηγαίνοντας από τον έναν πλανήτη στον άλλο. Σε όποιον πλανήτη κι αν βρισκόμαστε, η μάζα μας θα είναι ίδια, θα είμαστε φτιαγμένοι από την ίδια ποσότητα υλικού. Ωστόσο, η μάζα του κάθε πλανήτη δεν είναι ίδια, άρα σε κάθε πλανήτη εμείς θα έχουμε διαφορετικό βάρος. Για παράδειγμα, η μάζα της Σελήνης είναι περίπου 6 φορές μικρότερη από της Γης. Ετσι, το βάρος μας στη Σελήνη είναι 6 φορές μικρότερο. Ενας άνθρωπος που στη Γη ζυγίζει 80 κιλά, στη Σελήνη θα ζυγίζει μόλις 14! Ωστόσο, καθένας από εμάς που έχει μεγαλώσει στη Γη είναι συνηθισμένος και διαθέτει την απαιτούμενη σωματική δύναμη για να σηκώνει το βάρος του στη Γη (ας πούμε τα 80 κιλά). Οταν, λοιπόν, μετακομίσει στη Σελήνη, το βάρος των 14 κιλών θα τού φαίνεται παιχνιδάκι», αναφέρει ο κ. Παπαδημητρίου. Πράγματι, οι αστροναύτες του «Apollo 11» («Απόλο 11»), που πάτησαν πρώτοι στη Σελήνη, ήταν σε θέση να κάνουν άλματα έξι φορές μεγαλύτερα από ό,τι στη Γη. Κι αν οι 40 όροφοι ακούγονται υπερβολικοί, άνετα ένας αστροναύτης στη Σελήνη θα μπορούσε να πηδήξει πάνω από ένα κτίριο δύο ορόφων.?ρα, για τους υποθετικούς κατοίκους της Σελήνης, αυτός ο αστροναύτης θα ήταν ένας Σούπερμαν, ένας υπερήρωας. «Η εξήγηση, λοιπόν, είναι απλή», σημειώνει ο κ. Παπαδημητρίου και συνεχίζει: «Ο πλανήτης Κρύπτον, όπου γεννήθηκε ο Σούπερμαν, έχει μεγαλύτερη μάζα από τη Γη. Ετσι, ο Σούπερμαν μαθημένος και δυναμωμένος σ έναν πλανήτη, όπου χρειάζεσαι τεράστια δύναμη για να σηκώσεις το βάρος σου, έρχεται στη Γη κι εκεί όλα τού φαίνονται παιχνιδάκι». Αλλά πόσο μεγαλύτερη μάζα πρέπει να έχει ο πλανήτης Krypton από τη Γη; Είπαμε ότι ο Σούπερμαν, που ζυγίζει 100 κιλά στη Γη, θα πρέπει να είναι συνηθισμένος να σηκώνει το βάρος του ακόμα κι αν ζυγίζει ενάμισι τόνο. Αυτό σημαίνει ότι ο πλανήτης Krypton πρέπει να έχει 15 φορές μεγαλύτερη μάζα από τη Γη. Και αν υποθέσουμε ότι ο Krypton έχει περίπου το ίδιο μέγεθος (όγκο) με τη Γη, θα πρέπει το υλικό, από το οποίο είναι φτιαγμένος, να είναι 15 φορές πιο συμπαγές από ό,τι το υλικό της Γης. Στη γλώσσα της Φυσικής, αυτό σημαίνει ότι ο Krypton έχει 15 φορές μεγαλύτερη πυκνότητα από τη Γη. Δηλαδή, υπάρχει ο πλανήτης Krypton; Στα πρώτα επεισόδια του Σούπερμαν, κάπου λέγεται ότι ο πλανήτης Krypton βρίσκεται τρία εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. Για τους συγγραφείς του Σούπερμαν (Τζέρι Σίγκελ και Τζο Σούστερ), στις αρχές της δεκαετίας του 40, ήταν αδιανόητο ότι ο άνθρωπος θα μπορούσε ποτέ να μάθει τι γίνεται σε τέτοιες αποστάσεις από τη Γη. Κι όμως! «Αυτό που πριν από μερικά χρόνια ήταν επιστημονική φαντασία, σήμερα είναι πραγματικότητα. Οι σημερινοί αστροφυσικοί, με τη βοήθεια υπερσύγχρονων τηλεσκοπίων, μπορούν να μελετήσουν ουράνια σώματα που βρίσκονται σε αποστάσεις έως και 10 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, δηλαδή πολύ μακρύτερα από ότι μπορούσαν να φανταστούν οι δημιουργοί του Superman», λέει. Και ποιο είναι το συμπέρασμα; Οτι ο πλανήτης Κρύπτον υπάρχει; Ο,τι μπορεί κάποια στιγμή να συναντήσουμε τον Σούπερμαν; «Κανείς δεν ξέρει. Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι η επιστημονική φαντασία φαίνεται πολύ μικρή μπροστά στις σύγχρονες ανακαλύψεις της Επιστήμης», καταλήγει ο κ. Παπαδημητρίου. Τώρα θα γίνω αόρατη, σαν τη Σούζαν Στορμ! Ενα από τα πιο δημοφιλή κόμικς, οι «Φανταστικοί 4», έγινε δύο φορές ταινία στο σινεμά, ενώ κυκλοφόρησαν παιδικές σειρές και βιντεοπαιχνίδια με τους ήρωές του. Οι «Φανταστικοί 4» βρέθηκαν κάποια στιγμή απροστάτευτοι στο διάστημα, μέσα σε μία κοσμική καταιγίδα, με αποτέλεσμα να τους «βομβαρδίσει» κοσμική ακτινοβολία και να αποκτήσουν υπερδυνάμεις. Η πιο γοητευτική φιγούρα από τους τέσσερις είναι η Αόρατη Γυναίκα, που καταφέρνει να εξαφανίζεται μπροστά στα μάτια μας. Η Αννα Χριστοδούλου, φοιτήτρια Φυσικής, υποστηρίζει ότι, για να κατανοήσουμε την ικανότητα αυτή, αρκεί να αντιληφθούμε τον τρόπο, με τον οποίο βλέπουμε. «Βλέπουμε χάρη στο φως, το οποίο φεύγει από τον ήλιο ή τις λάμπες, πέφτει σε διάφορα αντικείμενα, σκεδάζεται σε διάφορες γωνίες και φτάνει στα μάτια μας. Αν, όμως, ξεγελάσουμε το φως, τότε ξεγελάμε και τα μάτια μας και μπορούμε να κάνουμε κάτι αόρατο» λέει. Αυτό μπορεί να γίνει εφικτό με τα «μετά-υλικά», μία κατηγορία υλικών, που ακόμη βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο. Είναι κράματα και συνδυασμοί υλικών, όπως πυρίτιο, ασήμι, χαλκός και υαλοβάμβακας, τα οποία, εάν χρησιμοποιηθούν με κατάλληλο συνδυασμό και γεωμετρία, επιτρέπουν στις ακτίνες του φωτός να «αγνοήσουν» τη διάταξη των μετάυλικών, και άρα, να μην μας βλέπει κανείς, αν στεκόμαστε πάνω της. Πάντως, σύμφωνα με την κ. Χριστοδούλου, με τη συγκεκριμένη μέθοδο γινόμαστε αόρατοι, μόνο αν μας κοιτούν μέσα από συγκεκριμένα φίλτρα και παραμένουμε ακίνητοι, ώστε να μην χαλάσει η γεωμετρία. Μία ακόμη μέθοδος στηρίζεται σ αυτή της τεχνολογίας των αεροσκαφών «stealth», που παραμένουν αόρατα από τα ραντάρ, καθώς είναι κατασκευασμένα από ένα υλικό με «περίεργες» γωνίες και ιδιότητες, που καταφέρνουν να αντανακλούν τα ραδιοκύματα (ακτινοβολίες). Η φύση προσφέρει μία ακόμη λύση: την τέχνη του καμουφλάζ, που χρησιμοποιεί άριστα ο χαμαιλέοντας, παίρνοντας την ίδια απόχρωση με το περιβάλλον, στο οποίο βρίσκεται. «Φανταστείτε ένα πουκάμισο που έχει πάνω του ενσωματωμένες κάμερες. Οι κάμερες τραβάνε την εικόνα που υπάρχει γύρω μας και την προβάλλουν πάνω στο πουκάμισο. Οπότε, όποιος το φοράει γίνεται αόρατος, γιατί οι υπόλοιποι βλέπουν τι υπάρχει πίσω του, λες και το σώμα του δεν υπάρχει», λέει η κ. Χριστοδούλου. Στολή του «Σπάιντερμαν» με νανοϋλικά Μπορεί οι κοινοί άνθρωποι να μην έχουν την ικανότητα να περπατήσουν σε τοίχους και ταβάνια με το κεφάλι ανάποδα, όπως ο «Σπάιντερμαν», ωστόσο, θα μπορούσαν να το κάνουν, εάν φορούσαν τη στολή του. Μία τέτοια εφεύρεση θα «έλυνε» τα χέρια σε πολλούς επαγγελματίες και μη, που πρέπει να σκαρφαλώνουν σε τοίχους, όπως καθαριστές τζαμιών σε ουρανοξύστες, ορειβάτες - αναρριχητές κ.ά. Στα νανοεργαστήρια, οι επιστήμονες αναζητούν τη «συνταγή» με την κατάλληλη σύνθεση υλικών, παρατηρώντας στο ζωικό βασίλειο τους στενότερους συγγενείς του ανθρώπου- αράχνη, δηλαδή τις ίδιες τις αράχνες, αλλά και άλλα είδη που παρουσιάζουν την ίδια ευελιξία και ικανότητα, όπως οι σαύρες «γκέκο», τα γνωστά «σαμιαμίδια». Τα δύο αυτά είδη εφαρμόζουν την ίδια τεχνική μ αυτή του Σπάιντερμαν και στηρίζονται στους ίδιους φυσικούς νόμους, όταν πρόκειται να λάβουν μέρος σε επικίνδυνες αναρριχητικές αποστολές. Και ποια είναι αυτή η τεχνική; Κοιτάζοντας κάποιος σ ένα απλό μικροσκόπιο τα πόδια μιας σαύρας γκέκο, θα διακρίνει επάνω τους εκατοντάδες πτυχώσεις. Αν κοιτάξει ακόμα πιο κοντά, μ ένα πιο ισχυρό μικροσκόπιο, θα διαπιστώσει ότι, σε κάθε πτύχωση υπάρχουν εκατομμύρια δεσμίδες, που αποτελούνται από πολύ μικρά τριχίδια, τόσο μικρά που μπορεί κανείς να τα υπολογίσει μόνο στη νανοκλίμακα. Στον κόσμο αυτό, τα νανοσωματίδια είναι ένα δισ. φορές μικρότερα του μέτρου και η ύλη εμφανίζει νέες ιδιότητες. «Σ αυτές ακριβώς τις ιδιότητες οφείλεται και η ικανότητα μιας σαύρας, μιας αράχνης και άρα και του Spiderman να περπατάνε σε τοίχους», εξηγεί η διδάκτορας νανοτεχνολογίας, Εύα Καραταΐρη. Γιατί όμως τα πόδια της σαύρας κολλάνε και ξεκολλάνε εύκολα σε λείες ή τραχιές επιφάνειες, και μάλιστα τόσο γρήγορα, ώστε μια σαύρα γκέκο να ανασηκώνει και να ξαναπατάει κάθε πόδι της μέχρι και 20 φορές σ ένα δευτερόλεπτο; «Στο νανόκοσμο κυριαρχούν δυνάμεις με την ονομασία Van Der Waals. Εξαιτίας των δυνάμεων αυτών τα υλικά και τα αντικείμενα στο νανόκοσμο εύκολα κολλάνε και ξεκολλάνε μεταξύ τους. Οι δυνάμεις αυτές υπάρχουν και στο δικό μας κόσμο, αλλά για να μπορέσουμε να τις αντιληφθούμε, πρέπει οι δύο επιφάνειες που έρχονται σε επαφή να έχουν νανο-διαστάσεις, αλλιώς κανείς δεν τις προσέχει. Για παράδειγμα, αν ακουμπήσουμε το χέρι μας στον τοίχο, τότε θα αναπτυχθούν δυνάμεις Van der Waals ανάμεσα στο χέρι μας και τον τοίχο, αλλά δεν θα κολλήσει πάνω του. Το χέρι μας έχει πολύ μεγάλη επιφάνεια. Αντίθετα στο πόδι μιας σαύρα ή μιας αράχνης κάθε νανοτριχίδιο έχει εκατομμύρια φορές μικρότερη επιφάνεια. Και αν μια σαύρα κολλήσει ταυτόχρονα όλα της τα νανοτριχίδια σε έναν τοίχο, τότε θα μπορούσε να σηκώσει βάρος μέχρι 130 κιλά. Ο Σπάιντερμαν ζυγίζει πολύ λιγότερο», λέει η κ. Καραταΐρη. ΔΙΚΑΙΟΥΣΤΕ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ Πηγή: «To Bήμα» ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΙΜΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΩΝ ΗΠΑ, ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΜΕΤΑ ΤΟ 21ο ΕΤΟΣ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΕΧΕΤΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ 25 ΕΡΓΑΣΙΜΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Με τις συμφωνίες που υπέγραψαν η Ελλάδα και η Αμερική (Νόμος 2186) παρέχεται η δυνατότητα στους Ελληνες ομογενείς, άνδρες και γυναίκες να πάρουν αγροτική σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από τον ΟΓΑ. Οσοι έχουν εργασθεί στην Ελλάδα και ήταν ασφαλισμένοι στα ταμεία του ΙΚΑ ΤΕΒΕ, ΤΣΑ, Εμπόρων κ.τ.λ. δικαιούνται συντάξεις για τα ένσημα που έχουν. Οι ασφαλισμένοι στο ταμείο του ΝΑΤ μπορουν να μεταφέρουν τα ημερομήσθιά τους στο ΙΚΑ, όπου προσμετρώνται όσα κι αν είναι αυτά. ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι συντάξεις αυτές και τα επιδόματα που δικαιούστε από την Ελλάδα είναι τελείως ανεξάρτητα και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτά που παίρνετε ή θα πάρετε από το κράτος που μένετε. Επικοινωνήστε με τη Χρυσούλα Ζηκοπούλου Διεκπεραιώνονται και πάσης φύσεως διοικητικές υποθέσεις Τηλ.: (718) FAX: (718) Ε-mail: arga-gr rd Ave., Suite 4, Astoria, NY 11105

18 18 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ του «ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΡΥΚΑ» Μαρτίου 2009 Σπύρος Δαρσινός: Ο ευαίσθητος ποιητής της Ομογένειας και αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας Μαϊου 2009 Δρ. Γεώργιος Τσιούλας: Ανέβηκε στις κορυφές του Ολύμπου και της Ιατρικής Ioυνίου 2009 Νίκος Γκατζογιάννης: Ο φημισμενος ομογενής συγγραφέας Οκτωβρίου 2009 Δημήτρης Καστανάς: Ο δημιουργός της ομογενειακής TV που για 35 χρόνια φέρνει την Ελλάδα στα σπίτια της Ομογένειας Οκτωβρίου 2009 Δημήτριος: Δέκα χρόνια Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Νοεμβρίου 2009 Σωτήριος Βαχαβιώλος: Ο ομογενής επιστήμονας που με την τεχνολογία του παρέχει προστασία σ όλο το Κόσμο Δεκεμβρίου 2009 Δρ. Γεώργιος Αλεξόπουλος: Ο κορυφαίος της Ψυχιατρικής Ιανουαρίου 2010 Αναστάσιος (Τομ) Κουρκουμέλης: Γενναιόδωρη προσφορά στην Ομογένεια και στη γενέτειρα Ιανουαρίου 2010 Στέλλα Κοκόλη: Μια ζωή για την Ελληνική Παιδεία και τη διαιώνιση των εθνικών αξιών Φεβρουαρίου 2010 Κώστας Αθανασιάδης: Ενας ιδεολόγος αγωνιστής που συνεχίζει να προσφέρει με το έργο του Απριλίου 2010 Ζωή Κουτσουπάκη: Δυναμική, επιτυχημένη, με έντονη παρουσία στην Ομογένεια Μαΐου 2010 Ανδρέας Καρπούζης: Ο οικογενειάρχης, ο άνθρωπος, ο Ελληνας, ο επιχειρηματίας Ιουνίου 2010 Πάνος Σταυριανίδης: Ενας αγνός Ελληνας αγωνιστής Ιουνίου 2010 Φρίξος Γκούσης: Γιατρός, φιλόσοφος, άνθρωπος Νοεμβρίου 2010 Nίκος Γαβαλάς: Με την εργατικότητα και το ήθος του κέρδισε την επιτυχία και την εκτίμηση Ποιο θα είναι το επόμενο ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ;

19 ΣΑΒΒΑΤΟ 20 - ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΑΓΑΠΗΤΟ «ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ» 19 Η «απαράδεκτη» ζήλια και η προσευχή στο τραπέζι Οι απαντήσεις στα ερωτήματα των αναγνωστών δίνονται από τον Φιλ Γαλάνη μέσα από τη στήλη «Social Q s» Με πιέζει η χάρη του Eρώτηση: Ενας συγγενής μου παντρεύτηκε πρόσφατα μία βαθιά θρησκευόμενη γυναίκα. Το δείπνο στο σπίτι τους ξεκινάει, κρατώντας ο ένας τα χέρια του άλλου και εκφωνώντας μίας ευλογία. Το έχω καταλάβει: Δικό τους σπίτι, δικοί τους κανόνες, κανένα πρόβλημα. Ομως, τελευταία, σε ένα εστιατόριο, έπιασαν το χέρι ενός γείτονα και περίμεναν να κάνουν όλοι το ίδιο -πράγμα το οποίο κάναμε όλοι αν και δεν νιώθαμε άνετα- και μετά κούνησαν τα κεφάλια τους για μία στιγμή ησυχίας. Θα μπορούσα να αρνηθώ; Aνώνυμος Απάντηση: Δεν είμαι θρησκευόμενος, όμως όσον αφορά στα θορυβώδη οικογενειακά δείπνα, πάρε και μένα μαζί σου για να απολαύσω όσες περισσότερες στιγμές ησυχίας μπορώ. Οι νεόνυμφοι δεν έκαναν κάτι κακό κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου στο εστιατόριο, όμως το να κάνουν ό,τι θέλουν στο τραπέζι (χωρίς να δίνουν σημασία στα συναισθήματα των καλεσμένων τους) φαίνεται ότι αποτελεί μία μικρή παραβίαση. Εάν ένιωσες κάποια προσβολή, θα μπορούσες να είχες μιλήσει εκείνη την ώρα: «Λυπάμαι, δεν νιώθω άνετα», ή να ζητούσες συγνώμη για μια στιγμή. Ομως εάν η ένστασή σου ήταν μόνο σε αυτό το θέμα αρχής, πες του κάτι με ηρεμία αργότερα: Θα είχες καλύτερες πιθανότητες εάν τα βρίσκατε μεταξύ σας πρόσωπο με πρόσωπο. Η «απαράδεκτη» ζήλια Ερώτηση: Aποφοίτησα πρόσφατα από ένα πανεπιστήμιο και έπιασα δουλειά σε ένα περιοδικό. Eνας φίλος μου βρήκε δουλειά ως καθηγητής και ο μισθός του είναι πολύ πιο υψηλός από τον δικό μου. Είμαι χαρούμενος με τη δουλειά μου και δεν έχω τη διάθεση να γίνω καθηγητής, όμως κάθε φορά που το σκέφτομαι ζηλεύω. Στο σχολείο πάντα τα πήγαινα καλύτερα από αυτόν και τώρα αισθάνομαι ότι με ξεπερνάει. Το ξέρω ότι είναι λάθος να αισθάνομαι έτσι για έναν φίλο. Πώς θα μπορούσα να το χειριστώ; Γ.Ι. Απάντηση: Mη φοβάσαι ανερχόμενε συντάκτη. Λίγη ζήλεια ανάμεσα σε φίλους είναι φυσιολογική. Στη Γερμανία αποκαλείται eifersuchtig, στην Αμερική «Desperate Housewives». Σκέψου και αυτό: Ποιος είναι καλύτερος από τους φίλους μας για να συγκρίνουμε την πρόοδό μας στον Κόσμο; Kαι ποιο μπαστούνι θα μπορούσε να σε οδηγήσει καλύτερα από τα χρήματα που παίρνεις ως μισθό; Eίσαι απλά ένας άνθρωπος γι αυτό να αισθάνεσαι τη ζήλεια σου. Ομως δεν χρειάζεται να αποκτήσεις και εμμονή με αυτήν. Ο αρχικός μισθός είναι μόνο ένα μικρό στοιχείο μιας καριέρας. Είναι πιο σημαντικό, ειδικά στην αρχή, όταν σου αρέσει αυτό που κάνεις και αισθάνεσαι αισιόδοξος για τις δυνατότητες που έχεις να μάθεις και να μεγαλώσεις. Ετσι έχουν τα πράγματα, συνέχισε και κράτα τη ζήλια σου για όταν ο φίλος σου θα πάρει προαγωγή. Εάν όχι, ήλθε η ώρα να στείλεις τα περιοδικά στην ανακύκλωση και να βρεις ένα αντικείμενο που θες πραγματικά. H αδελφή μου πάει για ψώνια Ερώτηση: Η αδελφή μου είναι γενναιόδωρη και της αρέσει να δίνει δώρα για κάθε περίσταση: Mωρά, γενέθλια, αρραβώνες. Ζητάει από όλους, τα αδέλφια της, να προσφέρουμε ένα συγκεκριμένο ποσό. Και εάν νιώσουμε ότι είναι δύσκολο, μας λέει να συνεισφέρουμε ό,τι θέλουμε και πως θα καλύψει τη διαφορά. Νομίζω ότι αυτή η στάση είναι καταχρηστική. Εχεις καμιά ιδέα; Aνώνυμος Απάντηση: Aσε με να το ξεκαθαρίσω: H αδελφή σου αγοράζει όλα τα δώρα και τα πληρώνει. Ετσι εσύ νιώθεις ότι σε ρίχνει; Oρίστε μία ιδέα: Στείλε την στο σπίτι μου. Ωστόσο έχει κάποιο δίκιo να ρωτάς πότε και πώς ένα δώρο είναι προαιρετικό. Ετσι, εάν δεν σου αρέσει αυτή η συμφωνία, κάνε το εξής: «Eκτιμάω το γεγονός ότι πηγαίνεις να ψωνίσεις, αδελφούλα μου, όμως λέω να ξεκινήσω να το κάνω μόνη μου». Στείλτε μας τις ερωτήσεις σας στη διεύθυνση periodiko@ekirikas.com ΞΕΝΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ «Αγρυπνείτε! Μένετε σταθεροί στην πίστη. Να οπλίζεστε συνεχώς με θάρρος! Να είστε δυνατοί!» (Α' Κορινθ. 16:13). «Και ας μη χάνουμε το ηθικό μας καθώς κάνουμε το καλό, γιατί, αν δεν αποθαρρυνθούμε ως το τέλος, θα θερίσουμε τον καρπό στον κατάλληλο καιρό» (Γαλ. 6: 9). ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΤΕ Αείμνηστου Σπύρου Ζωδιάτη, δ.θ, δ.φ. Τις μεγαλύτερες νίκες τις κερδίζουν εκείνοι που δεν τα παρατούν μόλις συναντήσουν κάποιες δυσκολίες. Ανταμείβονται πάντοτε εκείνοι που αντιστέκονται, αγωνίζονται και ξεπερνούν τα εμπόδια και τις δυσκολίες. Η νίκη κατά κανόνα και χωρίς εξαίρεση πάει με την πλευρά εκείνου που αρνείται να υποκύψει στην αποθάρρυνση. Ο Σατανάς προσπαθεί πάντοτε να αποθαρρύνει τον άνθρωπο. Είναι το πιο αγαπημένο του όπλο και το πιο αποτελεσματικό. Σε κάθε τομέα της ζωής, οι άνθρωποι αποδείχνουν την αξία τους αρνούμενοι να υποχωρήσουν στα πυρωμένα βέλη της αποτυχίας. Συνήθως τη μεγαλύτερη απογοήτευση τη δοκιμάζει ο άνθρωπος όταν αποτύχει σε ορισμένα πειράματα, από τα οποία προσδοκά μεγάλα αποτελέσματα. Κι όμως, δε θα θεωρούσαμε ποτέ το Θωμά Εντισον ως αποτυχόντα. Γιατί η επιτυχία ήρθε ύστερα από πολλές αποτυχίες. Οι άνθρωποι θα αισθάνονταν πολύ μικρότερη απογοήτευση σε σχέση με την αποτυχία, αν θυμούνταν ότι δεν έχει και μεγάλη σημασία αυτή, παρά μονάχα αν ληφθεί σαν οδική πινακίδα για να ακολουθούν τη σωστή πορεία. Η επιτυχία είναι ένας λαμπρός ήλιος που γελοιοποιεί όλες τις μικρές σκιάσεις της αποτυχίας. Η προσωρινή αποτυχία μπορεί να ληφθεί από τον άνθρωπο είτε σαν μια ασήκωτη μυλόπετρα είτε σαν ένα οριακό σημείο που δείχνει την κατεύθυνση. Σταμάτα, εξέτασε τον εαυτό σου, στοχάσου, προσευχήσου, αναθεώρησε, αλλά καθώς ζεις για το Χριστό, αν σε αποθαρρύνει κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, μην τα παρατάς. Αν όμως δεν είσαι χριστιανός, τότε η ζωή σου αυτή καθαυτή είναι ήδη μια αποτυχία, γιατί δεν έχει νόημα και σκοπό. Για να βρει η ζωή σου το νόημα και το σκοπό της πρέπει να ενωθείς με το θεό. Το πλάσμα με το Δημιουργό του. Και η ένωση αυτή επιτυγχάνεται μόνο μέσω του λυτρωτικού αίματος του Σωτήρα Χριστού. Ελα σ Αυτόν. Δέξου Τον στην καρδιά σου με μετάνοια. Ζήτησε το έλεος και τη συγχώρηση Του. Δε θα σε διώξει. Αυτός δε διώχνει κανέναν που καταφεύγει σ Αυτόν για έλεος, για συγχώρηση, για σωτηρία, θα σε δεχτεί και θα γεμίσει την καρδιά σου. Θα σου δώσει νόημα και σκοπό σε τούτη τη Γη και ζωή αιώνια που θα συνεχίσει και πέρα από αυτή τη γη. Φρόντισε, σήμερα κιόλας, να προμηθευτείς το Λόγο του Θεού και άρχισε να τον μελετάς κάθε μέρα. Αυτός θα σε οδηγήσει στην αλήθεια. Σ' αυτόν θα βρεις το δρόμο που οδηγεί στη σωτηρία, στήριγμα ψυχής και καθημερινή πνευματική τροφή. Αν δεν έχεις την Καινή Διαθήκη, ζήτησε μας να σου προμηθεύσουμε μία. Η αξία της είναι 12 δολάρια μαζί με τα ταχυδρομικά. Αν δεν μπορείς να την πληρώσεις, ευχαρίστως να σου τη στείλουμε δωρεάν. Ζήτησέ μας επίσης να σε εγγράψουμε στο μηνιαίο χριστιανικό περιοδικό Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις τις αλήθειες του Λόγου του Θεού, να μάθεις για την αιώνια ζωή που προσφέρει ο Χριστός, για τη διδαχή Του, για τις αξιώσεις Του, για το θαύμα της αναγέννησης και την αλλαγή που επιφέρει στην ανθρώπινη ζωή. Κι ακόμα θα μαθαίνεις κάθε μήνα νέα από το παγκόσμιο ιεραποστολικό έργο, τα οποία θα σε συναρπάσουν με τα όσα πραγματοποιεί ο θεός σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Είναι πραγματικά ένα περιοδικό μοναδικό στο είδος του. Η ετήσια συνδρομή του είναι μόνο 25 δολάρια, μαζί με τα ταχυδρομικά. Κάνε το τσεκ στο όνομα: ΤΗΕ VOICE OF ΤΗΕ GOSPEL και μαζί με το απόκομμα αυτό στείλε το στη διεύθυνση: ΤΗΕ VOICE OF ΤΗΕ GOSPEL 6815 SHALLOWFORD RD. CHATTANOOGA TN Μόλις πάρουμε την παραγγελία σου θα σου στείλουμε αμέσως το πρώτο τεύχος και στη συνέχεια κάθε μήνα τακτικά. Αν θέλεις και την Καινή Διαθήκη, κάνε το τσεκ για 37 δολάρια, θα είναι αυτή μια εκλογή για την οποία δε θα μετανιώσεις ποτέ.

20 20 ΔΙΑΤΡΟΦΗ Οι 10 πιο υγιεινές εθνικές κουζίνες ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Toυ Ευμένη Καραφυλλίδη Σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από Αμερικανούς διαιτολόγους που ασχολούνται με την προαγωγή της υγείας (Health Promotion), βαθμολογήθηκαν οι 10 πιο υγιεινές κουζίνες. Φυσικά πρώτη βγήκε η ελληνική κουζίνα! Ελληνική κουζίνα Υπάρχει ένας καλός λόγος που οι περισσότεροι ειδικοί προτιμούν τη μεσογειακή διατροφή: Παραδοσιακά ελληνικά τρόφιμα, όπως τα σκούρα φυλλώδη λαχανικά, φρέσκα φρούτα, φασόλια που είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, φακές, δημητριακά, ελαιόλαδο, και τα ω3- λιπαρά οξέα που βρίσκονται σε πολλά ψάρια ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνουν την εμφάνιση καρκίνου, τον κίνδυνο για καρδιακές νόσους, την εμφάνιση διαβήτη και άλλες παθήσεις που σχετίζονται και με τη διατροφή. Στην πραγματικότητα, η παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή σχετίζεται με 25% μείωση του κινδύνου θανάτου από καρδιακές παθήσεις και κάποιων μορφών καρκίνου, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Xάρβαρντ. Επίσης η απώλεια βάρους είναι μεγαλύτερη και οι άνθρωποι αισθάνονται περισσότερο ικανοποιημένοι για αυτό το είδος της διατροφής, η οποία είναι πιο πλούσια σε υγιεινά λιπαρά, από οποιαδήποτε άλλη παραδοσιακή διατροφή χαμηλή σε λιπαρά. Η Miller, αναπληρώτρια καθηγήτρια από το Πανεπιστήμιο της California στο San Francisco, δήλωσε: οι μικρές ποσότητες κρέατος, τα φρέσκα θαλασσινά, οι σύνθετοι υδατάνθρακες (φασόλια, μελιτζάνες, ή ολικής αλέσεως ψωμιά - σιτηρά), οι ελιές και οι ξηροί καρποί πχ: τα καρύδια, είναι οι βασικοί κανόνες τις υγιεινής ελληνικής κουζίνας, και για αυτό βρίσκεται στην κορυφή της λίστας. Καλιφόρνια «Fresh» Η Καλιφόρνια Fresh βασίζεται στην απόλαυση κάθε εποχής με τοπικά φαγητά εύκολα στην προετοιμασία. Αυτός είναι ένα υγιεινός τρόπος διατροφής που μπορεί να υιοθετήσει ο καθένας ανεξάρτητα από το πού ζει. Η συγκεκριμένη κουζίνα, χρησιμοποιεί τρόφιμα που καλλιεργούνται σε τοπικό επίπεδο, και είναι ανάλογα με την εποχή τους και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Βιετναμέζικη κουζίνα Φρέσκα βότανα και καρυκεύματα, πολλά λαχανικά και θαλασσινά, καθώς και τεχνικές μαγειρέματος που χρησιμοποιούν νερό ή ζωμό, αντί των ελαίων - αυτά είναι μερικά από τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά του Βιετναμέζικου τρόπου μαγειρέματος. Αυτή η κουζίνα, προετοιμάζεται με τον παραδοσιακό τρόπο, βασίζεται λιγότερο στο τηγάνισμα και στις βαριές σάλτσες και περισσότερο στα βότανα. Οι παραδοσιακές βιετναμέζικες αρωματικές ουσίες (μέντα, βασιλικός Ταϊλάνδης, γλυκάνισος, κόκκινο τσίλι και κολίανδρο), εδώ και πολύ καιρό χρησιμοποιούνται και ως εναλλακτικές θεραπείες για κάποιες ασθένειες. Πχ: το κόλιανδρο και ο γλυκάνισος έχουν δράση στην ενίσχυση της πέψης. Ενα από τα πιο υγιή και πιο εύγευστα βιετναμέζικα πιάτα είναι το Pho, μια αρωματική σούπα με βάση το noodle γεμάτη αντιοξειδωτικά. απωνική κουζίνα Η παραδοσιακή Ιαπωνική κουζίνα είναι πάρα πολύ υγιεινή. Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Miller, εξηγεί ότι: Δεν είναι μόνο μια διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά που καταπολεμούν τον καρκίνο, αλλά σημαντικό ρόλο παίζει και η προετοιμασία του φαγητού που γίνεται με ένα πιο υγιεινό τρόπο, όπως στον ατμό ή με ένα πολύ γρήγορο ανακάτεμα, το stir-fry. Επίσης προσπαθούν να εφαρμόσουν το Hara Hachi Bu που σημαίνει: φάτε έως ότου είστε κατά 80% πλήρεις. Αυτοί οι απλοί κανόνες διατροφής μπορούν να εξηγήσουν γιατί οι άνθρωποι στην Ιαπωνία έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο του μαστού ή του παχέος εντέρου. Ινδική κουζίνα Λέγοντας ινδική - κουζίνα, ίσως να σκέφτεστε αρωματικά καρυκεύματα, όπως πιπερόριζα, κόκκινο τσίλι, και το masala garam (ένα μείγμα από κύμινο, κάρδαμο, μαύρο πιπέρι, κανέλα, κολίανδρο, και άλλα μπαχαρικά). Τα παραπάνω μπορούν πράγματι να προάγουν την υγεία. Η κουρκούμη και το τζίντζερ βοηθούν στην καταπολέμηση της νόσου του Alzheimer, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες. Οι ερευνητές επισημαίνουν το γεγονός ότι τα ποσοστά της νόσου του Alzheimer στην Ινδία είναι τέσσερις φορές μικρότερα από ότι, στην Αμερική ή στην Ευρώπη, ίσως επειδή οι άνθρωποι εκεί τρώνε κάρυ καθημερινά. Η κουρκούμη, το κύριο συστατικό του κάρι, μπορεί να έχει αντιφλεγμονώδεις και θεραπευτικές ιδιότητες. Τα οφέλη της εξετάζονται αυτή τη στιγμή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες. Ιταλική κουζίνα Αυτό που κάνει πραγματικά να ξεχωρίζει την ιταλική κουζίνα είναι τα πολύ καλά συστατικά της: ντομάτα, ελαιόλαδο, σκόρδο, ρίγανη, μαϊντανός και βασιλικός. Μελέτες έχουν δείξει ότι το λυκοπένιο στις ντομάτες μπορεί να βοηθήσει στην προστασία των γυναικών από καρκίνο του μαστού. Ενας από τους καλύτερους τρόπους για να προσλάβετε το λυκοπένιο είναι τα μαγειρεμένα προϊόντα ντομάτας: μισό φλιτζάνι σάλτσα ντομάτας έχει περισσότερα από 20 χιλιοστόγραμμα. Επιπλέον, το σκόρδο και τα παραδοσιακά ιταλικά βότανα παρέχουν βιταμίνες Α και C. Το ελαιόλαδο βοηθά στη μείωση της χοληστερόλης και την καταπολέμηση των ασθενειών που σχετίζονται με την καρδιά. Ισπανική κουζίνα Οι κριτικοί χειροκροτούν την ισπανική παράδοση του φαγητού τάπας (μικρά πιάτα για το φαγητό. Οι Ισπανοί τρώνε τόνους από φρέσκα θαλασσινά, λαχανικά και ελαιόλαδο - όλα εξαιρετικές επιλογές, όταν πρόκειται για τον έλεγχο του βάρους σας. Η λίστα των πολύ υγιεινών πιάτων που θα παραγγείλετε: gazpacho (πλούσιο σε λυκοπένιο και αντιοξειδωτικά) και παέλια (πλούσια σε φρέσκα θαλασσινά, ρύζι και λαχανικά). Προσοχή: Αποφύγετε τα λιπαρά λουκάνικα και τα τηγανητά, τα οποία μπορεί να τα συναντήσετε σε τάπας μενού. Μεξικάνικη κουζίνα Ξεχάστε αυτές τις υψηλής περιεκτικότητας, σε λιπαρά και θερμίδες, επιλογές που συναντάτε σε πολλά δημοφιλή εστιατόρια του Μεξικού. Η αυθεντική μεξικάνικη κουζίνα μπορεί να ωφελεί, στην υγεία της καρδιάς αλλα και στο αδυνάτισμα. Από μια μελέτη στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα βρέθηκε ότι στην πραγματικότητα, μια μεξικάνικη διατροφή από φασόλια, σούπες, και σάλτσες βασισμένες σε ντομάτα, βοήθησε στη μείωση του καρκίνου του μαστού σε γυναίκες. Η μεξικάνικη κουζίνα δίνει έμφαση στα τρόφιμα που αφομοιώνονται αργά από τον οργανισμό, όπως τα φασόλια και το καλαμπόκι. Κουζίνα της Νότιας Αμερικής Με 12 χώρες, εντός των συνόρων της, η Νότια Αμερική έχει πολύ διαφορετικές γαστρονομικές συνήθειες. Η παραδοσιακή διατροφή της ηπείρου περιλαμβάνει κατανάλωση φρούτων και λαχανικών (συμπεριλαμβανομένων των οσπρίων) μαζί με δημητριακά. Στην πραγματικότητα, ένα τυπικό γεύμα της Νότιας Αμερικής που αποτελείτε από ρύζι και φασόλια δημιουργεί ένα τέλειο γεύμα πλούσιο σε πρωτεΐνη. Ενώ ορισμένα μέρη της Νότιας Αμερικής είναι διάσημα για την τεράστια μπριζόλα τους, μια πιο υγιεινή επιλογή είναι το ceviche. Αυτό το μίγμα φρέσκων θαλασσινών παρέχει μια ποικιλία υγιεινών συστατικών και μπαχαρικών, όπως το κόλιαντρο, τα καυτερά πιπέρια τη ντομάτα και το κρεμμύδι. Προσοχή: Τα Βραζιλιάνικα ή τα Αργεντίνικα εστιατόρια έχουν συχνά τηγανιτά τρόφιμα όπως τηγανιτές γλυκοπατάτες, τηγανιτό λουκάνικο, και τηγανιτή μπανάνα. Αν προσπαθείτε να χάσετε κιλά, αποστασιοποιηθεί ή μοιράστε την παραγγελία σας στο τραπέζι. Ταϊλάνδέζικη κουζίνα Μπορεί μια σούπα να προλαμβάνει τον καρκίνο; Εάν είναι η αγαπημένη της Ταϊλάνδης που ονομάζεται Tom Yung Gung, η απάντηση μπορεί να είναι ναι. Φτιαγμένη με γαρίδες, κόλιανδρο, λεμονόχορτο, πιπερόριζα, και άλλα βότανα και καρυκεύματα που χρησιμοποιούνται στην ταϊλανδέζικη κουζίνα, η σούπα διαπιστώθηκε ότι διαθέτει ιδιότητες 100 φορές πιο αποτελεσματικές από άλλα αντιοξειδωτικά στην καταστολή της ανάπτυξης καρκινικών όγκων. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Kasetsart της Ταϊλάνδης και το Japan s Kyoto αλλά και το Πανεπιστήμιο Kinki άρχισαν να ενδιαφέρονται για την επίδραση της σούπας στο ανοσοποιητικό σύστημα μετά από την παρατήρηση ότι η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του πεπτικού σωλήνα και άλλων μορφών καρκίνου ήταν χαμηλότερη στην Ταϊλάνδη από ό, τι σε άλλες χώρες. Πολλά Ταιλανδέζικα μπαχαρικά παρουσιάζουν μεγάλα οφέλη. Η πιπερόριζα ενισχύει την πέψη, ο κουρκουμάς είναι αντιφλεγμονώδες, και το λεμονόχορτο χρησιμοποιείται από καιρό στην ασιατική ιατρική για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του κρυολογήματος και στα κοιλιακά προβλήματα. Προσοχή: Οταν τρώτε έξω, αποφύγετε σούπες με γάλα καρύδας επειδή είναι πλούσια σε κορεσμένο λίπος και θερμίδες. Πηγή: «Nutrimed»