Τολμών. Τριμηνιαία Έκδοση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ειδικών Δυνάμεων Τεύχος 27 ο, Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2008, 6.00

Transcript

1 ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΕΒΛΗΘΗ - ΚΩΔΙΚΟΣ 3458 Τριμηνιαία Έκδοση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ειδικών Δυνάμεων Τεύχος 27 ο, Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2008, 6.00 Τολμών Μικρασιατική Εκστρατεία. Η μάχη του Αφιόν Καραχισάρ Η Πληθυσμιακή Κατάστασις εις το Κράτος των Σκοπίων Οι Ναυμάχοι του Αρτεμισίου Εκκλησία και Θεσμικές Μεταβολές Στη σκιά του Αγίου Ιλαρίωνα 1

2 2

3 3

4 τριμηνιαια εκδοση Τολμών οργανο τησ πανελληνιασ ομοσπονδιασ ειδικων δυναμεων (ΠΟΕΔ) Τεύχος 27 ο Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2008 ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ (ΠΟΕΔ) Τσιμισκή 130, , Θεσσαλονίκη ΤΗΛ.(+30) FAX: (+30) ΕΚΔΟΤΗΣ Αθανάσιος Γαληνός dir@tolmon.gr ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ Παντελής Γιαννακόπουλος archi@tolmon.gr ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΥΛΗΣ Παντελής Παπαχρήστου ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ - ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ILP productions ἐκδόσεις - παραγωγές Ιωάννης Λ. Παπακαρμέζης Αριστείδης Γ. Κουτρής ΠΑΡΑΓΩΓΗ ILP Productions ΕΤΗΣΙΕΣ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ Εσωτερικού: Ευρώπης - Κύπρου : Λοιπών Χωρών: Τιμή τεύχους: 6.00 Διευθυνση συνεργασιασ - συνδρομων ΤΘ: 18419, θεσσαλονικη τηλ: (+30) FAX: (+30) www. tolmon.gr ilp@tolmon.gr 4

5 ΕΝΤΥΠΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΤΕ και ΤΗΛΕΦΩΝΕΙΣΤΕ Προσωπική συνδρομή Χορηγία Περιοδικού ή ΚΟΨΤΕ και ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΕ FAX ή ΚΟΨΤΕ - ΔΙΠΛΩΣΤΕ και ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΣΤΕ ΒΛΕΠΕ ΠΙΣΩ ΟΨΗ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΝΟΜΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΝΟΜΑ ΟΔΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΔΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΟΛΗ Τ.Κ. ΠΟΛΗ Τ.Κ. ΤΗΛ. ΟΙΚΙΑΣ FAX ΤΗΛ. ΟΙΚΙΑΣ FAX ΗΜΕΡ. ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΜΕΡ. ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΗΛ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΗΛ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Α.Φ.Μ. Δ.Ο.Υ. Α.Φ.Μ. Δ.Ο.Υ. Κ ό ψ τ ε ε δ ώ, δ ι π λ ώ σ τ ε κ α ι τ α χ υ δ ρ ο μ ή σ τ ε τ ο φ ά κ ε λ ο ΑΞΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ Σημειώστε με x την επιλογή σας στο αντίστοιχο τετράγωνο ΕΛΛΑΔΑ 20,00 ΕΥΡΩΠΗ - ΚΥΠΡΟΣ 25,00 ΛΟΙΠΕΣ ΧΩΡΕΣ 35,00 ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Σε κάθε περίπτωση πληρωμής ενημερώστε μας τηλεφωνικά ή με fax ή Ταχυδρομικώς ή με ilp@tolmon.gr Ημερομηνία : / / Υπογραφή: ΤΡΟΠΟΙ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ VISA: Αρ. Κάρτας... Ημερ. Λήξης... ΜΕ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΡΑΠΕΖΗΣ: (Λογαριασμoί ILP productions, Ι. Λ. Παπακαρμέζη) Εθνικής: , Γενικής: Alpha: Προσοχή: Οπωσδήποτε πρέπει να σταλεί με fax: ή ταχυδρομικώς: ΤΘ 18419, Θεσσαλονίκη, το παρόν έντυπο και επιπλέον το αντίγραφο της απόδειξης κατάθεσης. Στο έντυπο κατάθεσης να αναγράφεται το όνομα του συνδρομητή. ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΜΑΣ: (ILP productions, Αγ. Νικολάου 4, Θεσσαλονίκη, τηλ: ) ΣΤΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΛΕΣΧΕΣ, εφ όσον το προεδρείο τους αναλάβει και γνωστοποιήσει στα μέλη τέτοιου είδους υποχρέωση ΜΕ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ: Προς: Περιοδικό ΤΟΛΜΩΝ, ΤΘ 18419, Θεσσαλονίκη ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΕΧΕΙ ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 1. Αντικατάσταση κακέκτυπων τευχών δεχόμαστε μέσα σε διάστημα 15 ημερών από την παραλαβή τους και αφού έχει προηγηθεί η επιστροφή τους στα γραφεία μας. 2. Η διανομή του περιοδικού γίνεται μέσω ΕΛ.ΤΑ. 3. Παλαιότερα τεύχη διατίθενται (όσα τεύχη δεν έχουν εξαντληθεί) από τη διεύθυνση Έκδοσης του Περιοδικού 10:00-16:00 καθημερινά, τηλ Τα στοιχεία σας τηρούνται από την εκδότρια εταιρεία ILP productions σε σχετικό αρχείο, το οποίο ανήκει στην ΠΟΕΔ. 5. Σχετικά με την επιθυμία σας να μην ανανεωθεί αυτόματα η συνδρομή σας μπορείτε να μας ενημερώσετε έως και ένα μήνα πριν από τη λήξη της.

6 Απαντητικό Δελτάριο Θέση γραμματοσήμου Προς Περιοδικό Τολμών ΤΘ Θεσσαλονίκη Απαντητικό Δελτάριο Περιοδικού Τολμών ILP productions ἐκδόσεις - παραγωγές ώρες: καθημερινά τηλ.: fax : ilp@tolmon.gr Κόψτε εδώ, διπλώστε και ταχυδρομείστε τοφάκελο Διαδώστε το Τολμών και συστήστε το όχι μόνο στους Καταδρομείς αλλά και σε όλους τους φιλικά προς αυτούς διακείμενους

7 ILP productions ἐκδόσεις - παραγωγές CD collection Κασσάνδρου 66, Θεσσαλονίκη τηλ: (+30) fax: (+30) info@ilp.gr 7

8 Τεύχος 27 ο, Ιουλ - Αυγ - Σεπ 2008 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 8 Σκοπιανών παρασπονδίες... συνέχεια Του Αρχισυντάκτη 13 Μικρασιατική Εκστρατεία - Η Μάχη του Αφιόν Καραχισάρ Βασιλείου Αλεξάνδρου 62 Η Πληθυσμιακή Κατάστασις εις το Κράτος των Σκοπίων Κωνσταντίνου Βαβούσκου 74 Οι Ναυμάχοι του Αρτεμισίου Γαβριήλ Ν. Συντομόρου 91 Εκκλησία και Θεσμικές Μεταβολές Βασιλείου Γιούλτση 95 Διήγημα: Στη σκιά του Αγίου Ιλαρίωνα Π. Παπαχρήστου 99 Η ΠΟΕΔ σας ενημερώνει 8 Τολμών

9 Τολμών 131 Οι Λέσχες Ειδικών Δυνάμεων...εν δράσει 169 Προκεχωρημένο Κέντρο Πληροφοριών (Π.Κ.Π.) 172 Ασκηθείτε και ψυχαγωγηθείτε μαζί μας ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ: κείμενα, φωτογραφικό υλικό, παρατηρήσεις, υποδείξεις, προτάσεις (επώνυ μες) μπορείτε να αποστέλλετε στα γραφεία μας σε ηλεκτρονική μορφή, κατά προτίμηση. Σε κάθε περίπτωση το υλικό αυτό δεν επιστρέφεται. Οι συγγραφείς των άρθρων φέρουν την ευθύνη για τις απόψεις τους. Το περιοδικό διατηρεί το δικαίωμα να επιφέρει μεταβολές στα κείμενα. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση οποιουδήποτε κειμένου, σχεδιαγράμματος ή φωτογραφίας, χωρίς έγγραφη άδεια ΠΡΟΣΟΧΗ! Οι φωτογραφίες πρέπει να είναι πρωτότυπες και ποιοτικώς αψεγάδιαστες, έγχρωμες φωτοτυπίες ΔΕΝ θα γίνονται δεκτές. ΜΗ τοποθετείτε τις φωτογραφίες μέσα στο WORD ή σε άλλους κει μενογράφους, ΔΕΝ είναι αξιοποιήσιμες. Στείλτε τις φωτογραφίες ξεχωριστά από το κείμενο και αν είναι ήδη σε ψηφιακή μορφή να έχουν διάσταση πλάτους τουλάχιστο 16 cm και ανάλυση τουλάχιστο 330 dpi. Αν χρησιμοποιήσετε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ( στείλτε τις φωτο γραφίες μία μία επισυνα πτό μενες (attachment). Φωτογραφία Εξωφύλλου: XXIV Εθνική Συνάντηση των Ιταλών Αλεξιπτωτιστών στη Βενετία Περιεχόμενα 9

10 Σκοπιανών παρασπονδίες... συνέχεια Στις ειδήσεις της (Δευτέρα, γύρω στις 18.00) από την ΕΤ3 άκουσα χωρίς πλέον έκπληξη, ότι ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ν. Γκρούεφσκι με μια εμπρηστική επιστολή του προς τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή εγείρει επισήμως ζήτημα μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα και αποκατάστασης των δικαιωμάτων των δήθεν απομακρυθέντων βιαίως από τους Έλληνες (τη δεκαετία του 1940, εξαιτίας του εμφυλίου) Ελλήνων Μακεδόνων. Το επόμενο βήμα 1 θα είναι η κινητοποίηση στην ελληνική μεθόριο στις (Κυριακή), των Μακεδόνων αυτών και των συγγενών τους Σλαβομακεδόνων και η κατάθεση προσφυγών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και στην ελληνική δικαιοσύνη για επιστροφή περιουσιών. Ο εν λόγω κύριος, άρτι ( ) ανανεώσας την λαϊκή εντολή να ξανακυβερνήσει τη χώρα του, με την έπαρση του νικητή των εκλογών και ως εκ τούτου με υπερχειλίζουσα την εθνικιστική του συνείδηση, προφανώς δεν αντιλαμβάνεται ότι διολισθαίνει σε ακραίες ενέργειες, οι οποίες όχι μόνο δε διευθετούν τα ανακύψαντα -με υπαιτιότητα πάντως των κατά καιρούς σκοπιανών ηγετών-προβλήματα με την πατρίδα μας, αλλά προσθέτουν και άλλα κατά τρόπο που ο εν καιρώ χειρισμός τους να καθίσταται όχι μόνον δυσχερής και ατελέσφορος πλέον αλλά ίσως και επικίνδυνος για την ειρήνη στην περιοχή. Δεν παρέρχεται μέρα που η FYROM να μην προβαίνει με κάποιον εκπρόσωπό της σε παραπλανητικές και υποβολιμαίες δηλώσεις στα ΜΜΕ Ευρώπης και Αμερικής, τα οποία δεν διστάζουν -με το αζημίωτο βέβαια- να τις δημοσιεύουν στα έντυπά τους ή να τις προβάλλουν με τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Οι χαλκευμένες αυτές, ιστορικές κυρίως, πληροφορίες που παραχαράσσουν την ισχύουσα πραγματικότητα όπως αυτή χαράχθηκε και καταγράφηκε σε μια ιστορική διαδρομή μεγαλύτερη των ετών, μπορούν -όπως προαναφέραμε- να δημιουργήσουν μακροπροθέσμως προβλήματα στο χώρο, πάντα σε συνάρτηση φυσικά με το όψιμο ενδιαφέρον ηγετών των κυρίαρχων κρατών της οικουμένης οι οποίοι φροντίζουν να διαρρέει ότι μέλημά τους είναι η εφαρμογή και μόνον των θεσπισθέντων κανόνων διεθνούς δικαίου για τη διατήρηση σχέσεων καλής γειτονίας και την καλλιέργεια κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των λαών και μοναδική τους έγνοια η ειρήνη και η ευδαιμονία των συνανθρώπων τους Η υποκρισία δηλαδή σε όλο της το μεγαλείο. Στην ουσία όλα αυτά τα πομπώδη αποτελούν προπέτασμα καπνού για να επικαλυφθούν τα κεκρυμένα επιμελώς άνομα συμφέροντα των ηγετών που θα περάσουν στην ιστορία ως κεκράχτες Ο προκλητικός κος Ν. Γκρουέφσκι των σφετεριστών της πολιτιστικής κληρονο- 10 Τολμών

11 "Να, πως βλέπουν οι Σκοπιανοί την... Μακεδονία τους" μιάς και της εδαφικής ακεραιότητας ενός λαού που δεν ήταν και δεν είναι διατεθειμένος να καταβάλει επιχείρια προκειμένου να εξασφαλίσει αποδείξεις για το αυταπόδεικτο. Έχουμε τη γνώμη ότι : Ένας γείτονας που περνάει κρίση ταυτότητας και τελεί εν συγχύσει προς τούτο, που νοιώθει συμπλεγματικός για τη σλαβική καταγωγή του, που γίνεται φανατικός για να δικαιολογήσει τις εμμονές του, που πιστεύει ότι μπορεί να εξασφαλίσει την απόσβεση κάποιων επιτιμίων μήπως και επανακτήσει τη χαμένη τιμή του -και όχι ασφαλώς αυτήν της Κατερίνας Μπλουμ- πουλώντας όμως την ψυχή του στο διάβολο ή στους αργυρώνητους Του Αρχισυντάκτη 11

12 Τεύχος 27 ο, Ιουλ - Αυγ - Σεπ 2008 Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ, το 1992 είχε ρητώς και κατηγορηματικώς διακηρύξει προς κάθε κατεύθυνση ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική. (Εφ. "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ", Κυριακή 16 Μαρτίου 2008) εκτελεστές της εξ αδιαιρέτου κληρονομιάς ενός πανάρχαιου λαού, είναι ένας επικίνδυνος γείτονας και θα χρειαστεί προφανώς οι αδέκαστοι παρατηρητές-επιδιαιτητές λαοί να του τραβήξουν το αυτί, πριν το θιγόμενο κράτος αποφασίσει να το πράξει εκείνο χειρών δικαίων, απελευθερώνοντας ωστόσο τους ασκούς του Αιόλου που θα αναταράξουν εκ βάθρων το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης και όχι μόνον. Όσο οι γείτονές μας με πρώτο βιολί τον πρωθυπουργό τους θα το παίζουν σταυροφόροι 2 των εθνικιστικών φαντασιώσεων, τόσο θα βουλιάζουν στο πολιτικό αδιέξοδο. Και όσο θα βουλιάζουν τόσο η προσωπικότητα του αρχηγού τους και της ομάδας των συμβούλων του (υπουργού εξωτερικών κ.λπ.) θα τους εξωθεί σε σπασμωδικές ενέργειες και σε μάλλον γραφικές αντιδράσεις Λίγο ακόμα και διεθνώς δεν θα τους παίρνουν πια στα σοβαρά. Η τακτική της αδιαλλαξίας που υιοθέτησε ο πρώην πυγμάχος ελαφρών βαρών κ. Ν. Γκρούεφσκι θα έχει προφανώς ένα τεράστιο κόστος για τον ίδιο και την πατρίδα του και η αποπληρωμή του χρέους θα είναι δυσβάσταχτη για το λαό του, τους Σκοπιανούς. Πάντως και για να επανέλθουμε για λίγο και πάλι στην Ενδιάμεση Συμφωνία, πρέπει να παραδεχθούμε ότι πρωταρχικός της σκοπός ήταν να παρακαμφθεί το φλέγον και εκρηκτικό ζήτημα του ονόματος, προφανώς μέχρι την ημέρα που θα εδημιουργούντο οι κατάλληλες συνθήκες για να συμφωνηθεί και από τους δύο λαούς. Οφέλη ωστόσο προέκυψαν και για τα δύο μέρη. Η χώρα μας πέτυχε την αλλαγή της σημαίας της FYROM, η οποία απεικόνιζε τον ήλιο της Βεργίνας, ενώ ζήτησε και έλαβε διευκρινήσεις για κάποια άρθρα του Συντάγματος που μπορούσαν να παρερμηνευθούν ως προς τη σκοπιμότητα που εξυπηρετούσαν, αφού ευκόλως μπορούσε να αποδειχθεί ότι ερχόντουσαν σε ευθεία -ενίοτε- αντίθεση με τα ελληνικά συμφέροντα. Η FYROM από την άλλη πέτυχε να τερματιστεί ο οδυνηρός οικονομικός αποκλεισμός (εμπάργκο) 3 που της είχε επιβληθεί από την Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 1994 και απέσπασε την υπόσχεση της Αθήνας ότι δεν θα εμποδίσει την ένταξη του κρατιδίου σε διεθνείς οργανισμούς με την προσωρινή του 12 Τολμών

13 Τολμών ονομασία, εφόσον εκκρεμούσε η επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος. Η συζήτηση για το όνομα της FYROM δεν έχει ολοκληρωθεί. Ασφαλώς η επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι περισσότερο από σίγουρη. Αποδεχόμενοι εμείς οι Έλληνες Μακεδόνες, Θράκες, Θεσσαλοί, Στερεοελλαδίτες, Πελοποννήσιοι και Νησιώτες σ όλα τα μήκη και πλάτη της ελληνικής επικράτειας, μια ονομασία (απλή ή σύνθετη αδιάφορο) με τον όρο Μακεδονία (Άνω, Κάτω, Βόρεια, Νότια ) θα είναι όχι μόνο ως να νομιμοποιούμε την υποκλοπής της ιστορικής μας κληρονομιάς αλλά και ως να αποδεχόμαστε το καλλιεργούμενο δολίως επεκτατισμό των Σλαύων εις βάρος της ελληνικής Μακεδονίας, δηλονότι του ελληνισμού. Κατά συνέπεια δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το διακύβευμα δεν είναι το όνομα αυτό καθ εαυτό, αλλά οι αλυτρωτικές μεθοδεύσεις για τη δήθεν σωτηρία της μακεδονικής ή σλαβομακεδονικής μειονότητας που μαρτυρεί από τους Έλληνες στα Γκουλάγκ του βορειοελλαδικού χώρου. Υπάρχει άραγε Μακεδόνας της γεωγραφικά ελληνικής Μακεδονίας (μπορώ να το πάω και παραπέρα αυτό), αν δεν είναι αργυρώνητος, μίσθαρνος, χρησιμοθήρας, ωφελιμοκράτης, φερέφωνο και ενεργούμενο ταυτόχρονα που πιστεύει ότι δεν είναι Έλληνας; Που προτιμά τον τίτλο του Σλαβομακεδόνα; Και αν κάποιοι (ελάχιστοι) ομιλούν ακόμη ένα εκτρωματικό ελληνοβουλγαροσερβοτουρκικό ιδίωμα, αποποιούμενοι γι αυτόν και μόνον το λόγο την ελληνική τους εθνότητα, τόσο το χειρότερο γι αυτούς. Θα αυτοενοχοποιούνται όταν θα αναλογίζονται ότι ο Καπετάν Κώττας δεν μιλούσε ελληνικά, αισθάνονταν όμως ακραιφνής Έλλην και πολεμούσε Βούλγαρους και Τούρκους που καταδυνάστευαν την πατρίδα του. Το ίδιο και ο Καπετάν Νταηλάκης και άλλοι πολλοί Μακεδονομάχοι. Λοιπόν, τί έχουν να μας πουν περί αυτών, οι «περί πολλών άλλων τυρβάζοντες»; "Και αν νοιώθουν Σλάβοι οι άνθρωποι;" θα ρωτούσε κανείς. Σκοπιανοί δηλαδή στη συνείδηση που υποφέρουν από τους Έλληνες σατράπες στην αιγαιακή Μακεδονία, γιατί δεν επιστρέφουν στην πατρίδα τους τη FYROM, όπου θα διάγουν καλύτερα; Και παρεπιπτόντως γιατί δεν επιστρέφουν στις αχανείς εκτάσεις της μητέρας τους Τουρκίας και οι έχοντες τουρκική συνείδηση από τους Μουσουλμάνους της Δ.Θράκης (κατά τις δηλώσεις Τούρκων βουλευτών) αλλά παραμένουν στην ελληνική επαρχία υπό τη βασανιστική επιρροή της σκληρής και μίζερης ενδοχώρας. Αν δεν περνούν καλά οι μη επιθυμούντες να ανήκουν στο ευκλεές ελληνικό έθνος, γιατί παραμένουν στη χώρα μας και μας δημιουργούν προβλήματα; Γιατί σε αντίθεση με αυτούς οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως, της Ίμβρου και Τενέδου κλπ. αποχώρησαν από τις προγονικές τους εστίες, εγκαταλείψαντες υπάρχοντα και περιουσίες; Όλοι θα πρέπει να γνωρίζουμε κάτι από την ανατολίτικη πονηριά που μεταφράζεται στο γνωστό: και τα εμά εμά και τα εσά εμά. Ε, ναι, είναι τώρα καιρός που το έχουμε καταλάβει. Δεν είμαστε δα και τόσο μπουνταλάδες, έτσι δεν είναι; Εδώ, γέμισε ο τόπος από Πακιστανούς, Ιρακινούς, Ιρανούς, Αλβανούς, Αφγανούς, Ρώσους και πολλές άλλες φυλές οικονομικών μεταναστών και η Ελλαδίτσα καταφέρνει να έχει για όλους ένα κομμάτι ψωμί. Εύγε και καλώς πράττουμε. Ο Έλληνας είναι φιλάλληλος και φιλόξενος. Και ο τόπος του είναι ευλογημένος και καρπερός. Επομένως διακαής πόθος όλων των παραπάνω είναι να παραμείνουν εδώ. Γι αυτό δεν επιστρέφουν στις πατρίδες τους. Μην, λοιπόν, προσπαθούν να μας πείσουν οι ανά τον κόσμο άσπονδοι φίλοι μας, ότι εδώ συμβαίνουν φοβερά πράγματα. Το ότι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες επιβεβαιώνεται (το υποστηρίξαμε σε προηγούμενα άρθρα μας 4 ) όχι μόνον από την ελληνική ιστορία, τη γλώσσα και τη γραφή, αλλά και από κείμενα άλλων λαών της αρχαιότητος. Το Ταλμούδ 5 περιέχει αρκετά στοιχεία για την ελληνικότητα της Μακεδονίας και πολύ περισσότερα η Παλαιά Διαθήκη. Εξάλλου το 1992 ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β είχε δηλώσει: «Η Μακεδονία είναι ελληνική, πατρίδα του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, του Μεθοδίου και του Κυρίλλου. Το Βατικανό καταδικάζει οποιαδήποτε πλαστογράφηση της ιστορίας της». Ωστόσο και παρά τη γενική κατακραυγή, οι Σκοπιανοί φαίνεται να μην νοιάζονται για την παρακαταθήκη που θα αφήσουν στους απογόνους τους: Ένα ιστορικό οικοδόμη- Του Αρχισυντάκτη 13

14 "Μακεδονία" 20,7,2008 μα χτισμένο στη σαθρή βάση της ψευτιάς και της σκοπιμότητας. Όμως κάποιοι από τις επερχόμενες νέες γενιές θα αναζητήσουν και θα βρουν το μίτο που οδηγεί στην αλήθεια και τότε ηττημένοι, κατηφείς, απέλπιδες θα κινδυνεύουν να υποστούν την ομαδική παράκρουση των παιδιών που υπήρξαν θύματα των αμαρτιών των γονέων τους, αφού θα τους είναι αδύνατο να εξηγήσουν και δικαιολογήσουν την αφέλειά τους να τους χρίσουν κληρονόμους των αρχαίων Ελλήνων Μακεδόνων. Ως να είναι δυνατόν να τους εμφυτεύσουν ταυτόχρονα την ελληνική νόηση και συνείδηση, τα ελληνικά ήθη και έθιμα, τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική ιστορία, αλλά και την ελληνική σκέψη και νοοτροπία. Χωρίς δηλαδή οι ίδιοι τους να συγκεντρώνουν τις προδιαγραφές εκείνες που θα τους καταστήσουν κοινωνούς της Ελληνικότητας. Τίνων όμως τους σχεδιασμούς κινδυνεύει να πληρώσει μακροπρόθεσμα -με υψηλό μάλιστα τίμημα- ο λαός των Σκοπίων που αποτελείται ως γνωστόν από Σέρβους, Αλβανούς, Βουλγάρους και Τούρκους; Την απάντηση στο ερώτημα αυτό θα επιχειρήσουμε να τη δώσουμε στο επόμενο τεύχος. Του Αρχισυντάκτη 1 Αγγελική Σπανού, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, Σταύρος Λυγερός, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Εγκυκλ. ΔΟΜΗ, τ.24, σελ Π. Γιαννακόπουλου, Editorial ΤΟΛΜΩΝ, α/α 24, 25, 26 5 Γ. Μπαμπινιώτη, ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, εκδ. 2002, σελ Τολμών

15 ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ Η Μάχη του Αφιόν Καραχισάρ. Η τελευταία πράξη του δράματος Του Βασιλείου Αλεξάνδρου Σεπτέμβριος Αύγουστος 1922 Μετά τη μάχη του Σαγγαρίου και μέχρι τα μέσα του μηνός Σεπτεμβρίου 1921 η Στρατιά, αναδιπλούμενη συνεχώς, κατέλαβε τελικά την τοποθεσία που προέβλεπε η σχεδίασή της (τοποθεσία Αφιόν Καραχισάρ-Εσκή Σεχίρ), εγκατασταθείσα επ αυτής αμυντικά. Η προσπάθεια του Κεμάλ, για ευρεία εκ των άκρων κυκλωτική καταδίωξη, ή τουλάχιστον, κατάληψη της ευρύτερης περιοχής του Αφιόν Καραχισάρ απέτυχε, αλλά έφερε στην επιφάνεια τα σημάδια της απογοήτευσης και της αποσύνθεσης, σε πολλές από τις Μονάδες της Στρατιάς του Νότιου τομέα (περιοχή του Αφιόν). Η απόφαση της Στρατιάς προέβλεπε την αμυντική εγκατάσταση σε μία περιοχή που θα κάλυπτε την σιδηροδρομική γραμμή Εσκή Σεχίρ Αφιόν Καραχισάρ Σμύρνη, καθώς και την κοιλάδα του Μαιάνδρου ποταμού (Σχεδ. 1). Για την κάλυψη της περιοχής αυτής, διατέθηκε το σύνολο της δύναμής της αποτελούμενο από 12 Μεραρχίες πεζικού, 1 Μεραρχία Ιππικού και 3 ανεξάρτητα Συντάγματα πεζικού. «Αφιόν Καραχισάρ», πίνακας του Καντζίκη (συλλογή Κουτλίδη) Κέντρο βαρύτητας και σοβαρό τακτικό μειονέκτημα, αποτελούσε η εξέχουσα της αμυντικής διάταξης, περιοχή του Αφιόν, όπως και η εντός αυτής της πόλης εγκατάσταση του Σταθμού Διοικήσεως του Α ΣΣ. Η κατάληψη της εξέχουσας αυτής, δεν απετέλεσε τακτική επιλογή της Διοίκησης, αλλά επιβλήθηκε από πολιτική-διπλωματική σκοπιμότητα για τους παρακάτω λόγους. Την περίοδο του Οκτωβρίου η Συμμαχική Διοίκηση, χάριν των ιδιαίτερων για την κάθε μία εθνικών συμφερόντων της, προσφέρθηκε να μεσολαβήσει για την παύση των εχθροπραξιών και την ειρηνική διευθέτηση της κρίσης, προτείνοντας μία διάσκεψη στη Βενετία, στην οποία θα συμμετείχαν οι εμπόλεμοι και οι ισχυροί της συμμαχικής Διοίκησης (Αγγλία Γαλλία ΗΠΑ). Η Γαλλία συνομωτούσα με τον Κεμάλ, υποσχέθηκε χάριν της πατροπαράδοτης τάχα Γαλλοτουρκικής συμπάθειας, υποστήριξη των δίκαιων εθνικών επιδιώξεων της Τουρκίας και ενθάρρυνε αυτόν, για μία νίκη επιθετικού αγώνα εις βάρος της Ελλάδος, ούτως ώστε, να μπορέσει η Μικρασιατική Εκστρατεία 15

16 Η τελευταία σημαντική στρατιωτική επιχείρηση στη Μ. Ασία το 1921 υπήρξε η απόκρουση από τον ελληνικό στρατό της τουρκικής επιθέσεως στο Αφιόν Καραχισάρ, από Σεπτεμβρίου. (Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο) Γαλλία να στηρίξει τη φιλοτουρκική της γραμμή, πάνω σε επιτυχή αποτελέσματα. Σε ένδειξη των καλών διαθέσεών της η Γαλλία, απέσυρε τις δυνάμεις της από την Κιλικία, απελευθερώνοντας έτσι 4-6 κεμαλικές μεραρχίες, οι οποίες, θα μπορούσαν από τότε να χρησιμοποιηθούν έναντι των Ελληνικών δυνάμεων. Η Αγγλία από την άλλη μεριά, προέτρεψε την Ελλάδα, όπως εν όψει της διάσκεψης, διατηρήσει υπό τον έλεγχό της, όσο το δυνατόν μεγαλύτερη περιοχή, για να έχει στα χέρια της ένα ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο. Σε κάθε περίπτωση όμως, η γραμμή αυτή και η εξέχουσα του Αφιόν μπορούσε να εξασφαλισθεί καλύτερα, με την ένταξη στην αμυντική τοποθεσία του ορεινού συγκροτήματος του Καμελάρ Ντάγ, το οποίο και ισχυρότερο ήταν και βάθος θα προσέδιδε στην αμυντική τοποθεσία. Με την κατοχή αυτού η γραμμή που τελικά κατελήφθη, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως 2 η γραμμή αμύνης. Στρατηγικά και αγνοουμένων των πολιτικών-διπλωματικών σκοπιμοτήτων, χάριν της νίκης, η άμυνα έπρεπε να μεταφερθεί 40 χιλ. δυτικότερα, στην υπάρχουσα και ισχυρά οργανωμένη τοποθεσία του Τομλού Μπουνάρ. Οπωσδήποτε όμως ο Σταθμός Διοίκησης του Α ΣΣ δεν μπορούσε να βρίσκεται στο Αφιόν, μια πόλη προωθημένη στην πρώτη γραμμή της άμυνας, μια πόλη στην μεγάλη της πλειοψηφία Τουρκοκατοικημένη και κέντρο κατασκόπων. Δεν μπορούσε επίσης η έδρα της Στρατιάς, να βρίσκεται στη Σμύρνη και σε απόσταση 400 χιλ. μακριά από το μέτωπο. 16 Βασιλείου Αλεξάνδρου

17 Τολμών Μετά τη σύμπτυξη του ελληνικού στρατού, το Σεπτέμβριο του 1921, η ηγεσία του προσανατολίστηκε προς την κατεύθυνση της εμπεδώσεως εκτεταμένης αμυντικής ζώνης γύρω από τη Σμύρνη. Στη φωτογραφία, η ανώτατη ηγεσία του ελληνικού στρατού το Σεπτέμβριο Διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά οι αντιστράτηγοι Α. Μπαΐρας, Αλ. Κοντούλης, Αναστ. Παπούλας, πρίγκιψ Ανδρέας, Α. Μομφεράτος και Γ. Πολυμενάκος. Εκτός από τη γενική ιδέα ελιγμού, συγκεκριμένο σχέδιο αμύνης της Στρατιάς δεν υπήρχε. Η κατανομή των δυνάμεων και η κατεχόμενη γραμμή ήταν η εξής: Σχηματίσθηκαν δύο συγκροτήματα Μεραρχιών, το Βόρειο και το Νότιο με την παρακάτω διάταξη: Βόρειο Συγκρότημα: Δκτής: Αντιστράτηγος Πολυμενάκος με έδρα το Εσκή Σεχίρ, Μεραρχίες από Β προς Ν: ΧΙ η, ΙΙΙ η, Χ η, Ανεξάρτητη και τα 47και 54 Συντάγματα Πεζικού Μέτωπο: Ασκάνια Λίμνη, Μπιλετζίκ, Μπόζ Ντάγ, Ντούζ Τεπέ Ανατολικά Σεϊντί Γαζή Ακ Ιν Νότιο Συγκρότημα: Δκτής: Αντιστράτηγος Κοντούλης με έδρα το Αφιόν Καραχισάρ στο οποίο υπήγοντο τα Α και Β ΣΣ Α ΣΣ: Δκτής: Υποστράτηγος Τρικούπης με Σταθμό Διοικήσεως στο Αφιόν. Μεραρχίες: Ι η, IV η, ΙΙ α, ΧΙΙ η. Γραμμή Κατοχής: Κατείχε το Νότιο κλάδο της εξέχουσας. Ακάρ Τσάϊ, Καλεντζίκ Ντάγ, Αχούρ Ντάγ, Ακάρ Ντάγ, Τσιβρίλ, Μαίανδρος ποτ. Β ΣΣ: Δκτής: Υποστράτηγος Διγενής με έδρα το Χαμάμ Χάλτ. Μεραρχίες: V η, VII η, ΙΧ η, ΧΙΙΙ η, Γραμμή κατοχής: Ο Ανατολικός και Βόρειος Κλάδος της εξέχουσας του Αφιόν με μέτωπο: Χαϊράμ Μπαμπά, Σινβιρλί Ίν Τεπέ Τανισλάρ Αγά Τσιφλίκ. Μεραρχία Ιππικού: στο Ουσάκ. Δραστηριότητες Αντιπάλων α. Τούρκων Η αποχώρηση της Ελληνικής Στρατιάς από το Σαγγάριο, ερμηνεύθηκε από όλους ως περιφανής νίκη των Τούρκων. Ο Κεμάλ επέστρεψε στην Άγκυρα, έγινε δεκτός ως εθνικός ήρωας και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Γαζή (νικητή). Οπλισμένος με όλη την εξουσία, πολιτική και στρατιωτική, ανέλαβε μία νέα, καθολική προσπάθεια, ανασυγκρότησης και δημιουργίας ενός νέου στρατού, ικανού να αντεπιτε- Μικρασιατική Εκστρατεία 17

18 Τεύχος 27 ο, Ιουλ - Αυγ - Σεπ 2008 Ο αρχιστράτηγος Αν. Παπούλας, ο πρωθυπουργός Δ. Γούναρης, ο Ν. Θεοτόκης, ο Β. Δούσμανης και ο Ξεν. Στρατηγός στη Μ. Ασία τον Ιούνιο του 1921 (Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο) θεί και να κερδίσει τελειωτικά τον αγώνα. Προέβη λοιπόν σε: Επισκευή όλου του διαθέσιμου υλικού. Επίταξη εφοδίων - Υλικών και μέσων, για την οργάνωση και τον εξοπλισμό των νέων Μονάδων. Αγορά οπλισμού - πυρομαχικών, υλικών και μέσων από κάθε αγορά. Επιστράτευση όλων των νέων ηλικίας άνω των 18 ετών. Επάνδρωση των νέων Μονάδων με Αξιωματικούς, επιλεγέντες με προσοχή και εκπαιδευθέντες στα σχολεία που ίδρυσε. Εκπαίδευση όλων των Αξιωματικών του πυροβολικού στην νεοϊδρυθείσα Σχολή πυροβολικού του Ικονίου. Έκδοση νέων κανονισμών, με βάση τις γνώσεις που αποκτήθηκαν κατά τις πρόσφατες επιχειρήσεις. Ίδρυση νέων εμπέδων για όλα τα όπλα, όπου εκπαιδεύοντο οι νεοπροσκληθέντες οπλίτες. Τέλος κλήθηκαν όλοι οι Τούρκοι πολίτες, να προσφέρουν ότι είχαν στην διάθεσή τους (χρήματα, όπλα, πυρομαχικά, υλικά, ζώα). Οι μη διαθέτοντες κάτι, κλήθηκαν να προσφέρουν την προσωπική τους εργασία. Ένας οργασμός αναδιοργάνωσης παρετηρείτο, που σύντομα έμελλε να αλλάξει την εικόνα του Στρατού του. Παρέμεινε βέβαια το θέμα του ηθικού του Στρατού, το οποίο ευρίσκετο σε πολύ χαμηλό επίπεδο, αλλά και αυτό ήταν αποφασισμένος να το αλλάξει. Μία τοπική επιτυχία, μία ανακατάληψη ενός μεγάλου κατωκημένου τόπου (Εσκή ή Κιουτάχεια ή Αφιόν), θα αρκούσε για να αλλάξει τη ψυχολογία των στρατιωτών, που ως τότε ηττώντο στα πεδία των μαχών. Σε διπλωματικό επίπεδο, τα πράγματα ήταν ευνοϊκά γι αυτόν από μακρού και έγιναν ακόμα καλύτερα, μετά την ουσιαστική νίκη του στο Σαγγάριο. Η Γαλλία και η Ιταλία, ήταν ούτως ή άλλως φιλικές προς αυτόν, οι ΗΠΑ επίσης και η Ρωσία ομοίως. Η τελευταία πρόσφατα δανειοδότησε γενναία την Τουρκία και με τα χρήματα αυτά χρηματοδοτήθηκε η τελευταία εξοπλιστι- 18 Βασιλείου Αλεξάνδρου

19 Τολμών Το Θέατρο Επιχειρήσεων Μ. Ασίας κή προσπάθεια του νέου Στρατού του. β. Ελλήνων Στον αντίποδα της αξιολόγησης αυτής, περί των δυνατοτήτων του αντιπάλου, η από 8 Σεπτεμβρίου 1921 έκθεση του Αντιστράτηγου Παπούλα, ήταν απολύτως διαφωτιστική για την εικόνα του Ελληνικού Στρατού. Τόνιζε λοιπόν ο Αρχιστράτηγος: «Ο Στρατός ημών, κατόπιν 9ετούς πολέμου, έχει υποστεί σοβαράν μείωση, κυρίως από απόψεως στελεχών και δη των καλυτέρων και λόγω αυτού η συνοχή στη διοίκηση έχει μειωθεί. Κατά τις δύο τελευταίες επιχειρήσεις, ο Στρατός μας υπήρξε αξιοθαύμαστος στο σύνολό του, αλλά η αντίληψη της Στρατιάς είναι ότι δεν θα ήταν φρόνιμο να ζητηθεί, πλέον τι παρ αυτού. Δια τούτο φρονώ ότι επιβάλλεται η ταχεία περαίωση της Μικρασιατικής Εκστρατείας». Ανάλογη με την στρατιωτική κατάσταση, που σύντομα θα γίνει ακόμα χειρότερη ήταν, τόσο η διπλωματική όσο και η οικονομική εικόνα της χώρας. Από οικονομικής απόψεως η κατάσταση δεν επιδέχεται κριτική. Εξαντλημένη η χώρα, από τις συνεχείς πολεμικές δραστηριότητες και αβοήθητη από τους συμμάχους της, οι οποίοι αρνήθηκαν να εκπληρώσουν ακόμα και Μικρασιατική Εκστρατεία 19

20 Τεύχος 27 ο, Ιουλ - Αυγ - Σεπ 2008 Η γραμμή του ελληνικού μετώπου τον Αύγουστο του 1922 τις συμβατικές τους υποχρεώσεις, έδειχνε ανήμπορη να ανταποκριθεί στην συνεχιζόμενη οικονομική αιμορραγία. Μέσα στο ζοφερό αυτό περιβάλλον, ο πρωθυπουργός Δ. Γούναρης, επί κεφαλής πολυμελούς αντιπροσωπείας, πραγματοποίησε την τελευταία προσπάθεια, μεταβαίνοντας στην Γαλλία και Αγγλία, με την ελπίδα εξεύρεσης λύσης. Η Γαλλία δια του πρωθυπουργού Μπριάν που εν τω μεταξύ αντικατέστησε τον Κλεμανσώ, δήλωσε απερίφραστα ότι η συνθήκη των Σεβρών είναι καταδικασμένη και ότι οι Τούρκοι μετά την νίκη τους στο Σαγγάριο ζητούν την εκκένωση της Μ. Ασίας και της Θράκης. Η Αγγλία δια του υπουργού εξωτερικών λόρδου Κώρζον υπέδειξε στην Ελλάδα να αφήσει το θέμα στις Μ. Δυνάμεις που θα έκαναν μια νέα συνθήκη, αλλά και αυτή όχι μακριά από την υπάρχουσα. (Αυτονόμηση της Σμύρνης και των περιχώρων της). Ο Δ. Γούναρης δέχθηκε με προθυμία την προταθείσα λύση, την οποία ο ίδιος την είχε απορρίψει 10 μήνες νωρίτερα (Φεβρουάριος 1921). Ο πρωθυπουργός Λόϋντ Τζόρτζ συμφώνησε με την πρόταση, αλλά έθεσε ως προϋπόθεση την διατήρηση των μέχρι τότε θέσεων από τον Ελληνικό Στρατό Την 7 η Οκτωβρίου 1921, υπογράφηκε τελικά η μεταξύ Τουρκίας και Γαλλίας συνθήκη, για τερματισμό των εχθροπραξιών στην Κιλικία. Η αναμενόμενη διάσκεψη της Βενετίας δεν πραγματοποιήθηκε, λόγω ανατροπής της κυβέρνησης Μπριάν και κυβερνητικής κρίσης στην Ιταλία. Ο νέος Γάλλος πρωθυπουργός Πουανκαρέ, αναλαβών την εξουσία δήλωσε με τη σειρά του ότι το πρόβλημα θα λυθεί, αλλά πάντα με την συγκατάθεση της Τουρκίας. 20 Βασιλείου Αλεξάνδρου

21 Τολμών Ο αρχιστράτηγος Παπούλας επιθεωρεί τμήματα στρατού στο μέτωπο Μ. Ασίας Με όλα τα πιο πάνω εις βάρος της Ελλάδας, ο πρωθυπουργός Δ. Γούναρης, μετά και από νέα εισήγηση του Αρχιστρατήγου Αναστ. Παπούλα (η παλαιότερη αφορούσε την περάτωση της «Μικρασιατικής περιπέτειας» μετά τη Μάχη του Σαγγαρίου), αποφάσισε την 16 η Φεβρουαρίου του 1922 την εκκένωση της Μ. Ασίας και διέταξε την εκπόνηση των αναλόγων σχεδίων. Φοβούμενη για την τύχη των συμφερόντων της στη Μ. Ασία μετά την αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού, η Αγγλία (της κοινοποιήθηκε το σχετικό υπόμνημα), έσπευσε να απαντήσει ότι: «Η στρατιωτική κατάσταση δεν κρινόταν από αυτήν τόσο κρίσιμη και οικονομικά η ίδια έκανε τα πάντα για να βοηθήσει μέσα στα πλαίσια της ουδετερότητας. Για οικονομική ή άλλη βοήθεια ουδείς λόγος. Είναι σίγουρα κατανοητό, ότι η κυβέρνηση, σ αυτή τη φάση διπλωματικά έκανε τα πάντα, αλλά είναι επίσης σαφές ότι 10 μήνες νωρίτερα έκανε το χειρότερο». Η εξυγίανση που δεν έγινε και έφερε την Ήττα Οι επιχειρήσεις του Σαγγαρίου, είχαν σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχολογία και στο ηθικό του Στρατού, ο οποίος έχασε κάθε ελπίδα για τη νίκη. Οι κακές συνθήκες διατροφής, η μη χορήγηση αδειών, ο παλαιός και όχι αξιόπιστος εξοπλισμός και κυρίως η παράταση της εκστρατείας συνέτειναν στην πτώση του ηθικού, θεμέλιο λίθο για την ύπαρξη αξιόμαχων Μονάδων και Στρατευμάτων. Ένα νοσηρό κλίμα απαξίωσης του Μικρασιατικού αγώνα ήταν διάχυτο παντού και εκτός αυτού το μικρόβιο του συνθήματος «απόλυση», στηριζόμενο στην παρατεταμένη στράτευση είχε καταλυτικά αποτελέσματα σε κάθε έννοια πειθαρχίας. Τα εθνικά ιδανικά και η εθνική έξαρση, έδωσαν τη θέση τους στις λιποταξίες και στη φυγή των καταγομένων εκ της Μ. Ασίας οπλιτών και τα φαινόμενα αυτά έλαβαν την μορφή επιδημίας χωρίς να ληφθεί κανένα μέτρο από τις Διοικήσεις των Μονάδων. Στη Σμύρνη λειτουργούσαν ακόμα και πρακτορεία φυγάδευσης των λιποτακτών προς την Αίγυπτο ή την Αμερική και αντιπρόσωποί τους λειτουργούσαν στον Τσεσμέ και στον Πειραιά. (Διαπιστώθηκε από λογοκρισία επιστολών των στρατευμένων). Η από πολλού χρόνου επιβεβλημένη εξυγίανση των Διοικήσεων δεν έγινε και τα αποτελέσματα αυτού, δεν άργησαν Μικρασιατική Εκστρατεία 21

22 Τεύχος 27 ο, Ιουλ - Αυγ - Σεπ 2008 να φανούν. Τουναντίον μάλιστα. Το φθινόπωρο του 1921, οι γενόμενες προαγωγές ήλθαν να δικαιώσουν τους υπηρετούντες στο εσωτερικό αξιωματικούς, εις βάρος των ευρισκομένων στην εκστρατεία και υπέρ εκείνων που επανήλθαν εκ της αποταξίας. Οι εντυπώσεις ήταν αλγεινές, αθρόες δε ήταν οι επιθυμίες και οι αιτήσεις των υπηρετούντων στην Μ. Ασία, για επαναπατρισμό. - Χαρακτηριστικές του κλίματος, ήταν οι επιστολές των στρατηγών Κοντούλη και Πολυμενάκου προς τον Παπούλα και του ιδίου του Αντιστρατήγου Παπούλα προς τον Υπουργό Στρατιωτικών την 15 η Δεκεμβρίου 1921 (προήρχοντο όλοι εξ αποτάξεως) όλοι αυτοί περιέγραψαν με μελανά χρώματα τις εντυπώσεις των ιδίων αλλά και των υφισταμένων τους, για τις γενόμενες κρίσεις. - Τα αναφερόμενα, περί καταστροφικής προπαγάνδας της τότε κομμουνιστικής ηγεσίας, επηρέασαν περισσότερο ίσως τα μετόπισθεν και την ενδοχώρα και ελάχιστα ίσως τις Μονάδες του μετώπου. Εξαίρεση αυτών απετέλεσε η κατάσταση στο 49 ο ΣΠ (θα το δούμε αργότερα), το οποίο συγκροτηθέν από στρατιώτες παλαιών κλάσεων (1911, 1912, 1913) και από λιποτάκτες, ανήχετο την προπαγάνδα κάποιων υπηρετούντων δήθεν διανοούμενων. Η κατάσταση αυτή αποτέλεσε την αχίλλειο φτέρνα της πιο ευαίσθητης περιοχής της εξέχουσας του Αφιόν, όπου επήλθε τελικά η διάσπαση του μετώπου. Η κατάσταση της Στρατιάς γέμισε με ανησυχία την κυβέρνηση, η οποία για τόνωση του ηθικού του Στρατού, απέστειλε στην γραμμή του μετώπου τον διάδοχο Γεώργιο. Περιερχόμενος τη γραμμή του μετώπου, από παντού εισέπραττε το αίτημα «απόλυση». Όλα τα παραπάνω συνέβαιναν βέβαια, γιατί εμφανής ήταν η απουσία του Ηγέτη, ο οποίος θα εξυγίανε τις Διοικήσεις και με τη λήψη 2-3 σκληρών αποφάσεων, θα έβαζε τα πράγματα στη θέση τους, αρκεί να επανέφερε σε ισχύ τις διατάξεις του πρόσφατα καταργηθέντος Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα (Σ.Π.Κ.). Μη ελπίζοντας σε βοήθεια από πουθενά, ο Υπουργός Οικονομικών Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, την 24 η Μαρτίου του 1922, προχώρησε σε διχοτόμηση του νομίσματος, κάνοντας έτσι ένα εσωτερικό δάνειο ύψους δραχμών. Η κίνηση αυτή πράγματι ευφυής, κατέστη σωτήρια για τη συνέχιση της εκστρατείας. - Την ίδια περίοδο, ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης και της Μ. Ασίας, παρακολουθών με αγωνία τα δρώμενα και ανησυχών για το μέλλον, προχώρησε στη δημιουργία της «Εθνικής Άμυνας», μιας οργάνωσης της οποίας στόχος ήταν, η αφύπνιση των Ελλήνων και η σωτηρία τους. Μέλη της οργάνωσης ήταν ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης και όλοι οι επιφανείς Έλληνες, ακόμα και οι δραστηριοποιούμενοι στο εξωτερικό. Αντιληφθέντες τη σοβαρότητα της κατάστασης οι ενημερωθέντες Έλληνες, έφθασαν στο σημείο να προσφέρουν όλοι το ¼ της περιουσίας τους, χάριν της εθνικής υπόθεσης. Η αρχηγία της οργάνωσης προσφέρθηκε με επιστολή τους στον Αντιστράτηγο Παπούλα, ο οποίος ορθά ενεργών, μεταβίβασε την αίτηση στην κυβέρνηση. Έγινε επίσης προσπάθεια γεφύρωσης των διαφορών με τα στελέχη της Αμύνης, που μετά τις εκλογές διέφυγαν στην Κωνσταντινούπολη (Στρατηγοί Ιωάννου, Ζυμβρακάκης, Συνταγματάρχης Κονδύλης κ.λ.π.). Παρά την κυβερνητική συναίνεση και την εθελούσια προσφορά των στελεχών αυτών, η κίνηση δεν ευοδώθηκε, λόγω συμβουλών εξωκυβερνητικών παραγόντων. Στην κυβέρνηση «Το σαράκι του διχασμού» ήταν φαίνεται ανίκητο. - Το Πάσχα του 1922, το ακολούθησε πολιτική αστάθεια. Ο πρωθυπουργός Δ. Γούναρης, καταψηφισθείς στη Βουλή παραιτήθηκε, αντικαθιστάμενος αρχικά από τον Ν. Στράτο. Καταψηφισθέντος και αυτού, την 9 η Μαΐου 1922, συγκροτήθηκε κυβέρνηση συνασπισμού με πρωθυπουργό τον Π. Πρωτοπαπαδάκη, μέχρι τότε υπουργό Οικονομικών. - Την 5 η Μαΐου η Ιταλία εκκένωσε την περιοχή της Εφέσσου, την οποία κατέλαβαν οι Ελληνικές δυνάμεις, αναδιαταχθείσες καταλλήλως. - Την 22 α Μαΐου, ο Αντιστράτηγος 22 Βασιλείου Αλεξάνδρου