Met: Live in HD ÐÑÏÃÑÁÌÌÁ ÆÙÍÔÁÍÙÍ ÌÅÔÁÄÏÓÅÙÍ Óõíåäñéáêü êáé Ðïëéôéóôéêü ÊÝíôñï Ðáíåðéóôçìßïõ Ðáôñþí. êéíçìáôïãñáöéêç ëåó ç ðáôñáò

Transcript

1 êéíçìáôïãñáöéêç ëåó ç ðáôñáò Met: Live in HD ÐÑÏÃÑÁÌÌÁ ÆÙÍÔÁÍÙÍ ÌÅÔÁÄÏÓÅÙÍ Tosca - Puccini Óõíåäñéáêü êáé Ðïëéôéóôéêü ÊÝíôñï Ðáíåðéóôçìßïõ Ðáôñþí

2

3 Met: Live in HD κατά τη σεζόν θα παρουσιαστούν 10 ζωντανές μεταδόσεις Η Met: Live in HD, ο μεγαλύτερος παγκόσμιος πάροχος εναλλακτικού περιεχομένου στον κινηματογράφο, μεταδίδεται πια σε πάνω από αίθουσες σε 64 χώρες, κάνοντας τη Met τον μόνο καλλιτεχνικό θεσμό με μια συνεχή παγκόσμια δράση αυτής της κλίμακας. Η Met ήταν ο πρώτος καλλιτεχνικός οργανισμός που πειραματίστηκε στη παροχή εναλλακτικού περιεχομένου, ξεκινώντας συγκρατημένα το Έκτοτε, το πρόγραμμά της διευρύνεται κάθε σεζόν, ενώ μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί πάνω από 12 εκατομμύρια εισιτήρια. Τα αστέρια της Met είναι οι οικοδεσπότες της σειράς HD, με ζωντανές συνεντεύξεις με τους συντελεστές, τους τεχνικούς και τις ομάδες παραγωγής, εισάγοντας το κοινό στα παρασκήνια. Το παγκόσμιο κοινό του HD απολαμβάνει μια πρωτοφανή ματιά στο ανέβασμα μιας όπερας σε μία από τις μεγαλύτερες αίθουσες του κόσμου. Τα εισιτήρια για τις 10 αναμεταδόσεις της σεζόν Live in HD θα βγουν προς πώληση τον Αύγουστο στις ΗΠΑ και στον Καναδά, ενώ τα μέλη της Met θα έχουν προτεραιότητα πριν τα εισιτήρια διατεθούν στο ευρύ κοινό. Οι διεθνείς πωλήσεις εισιτηρίων και οι λεπτομέρειες για την παραγγελία εισιτηρίων για τη σειρά Live in HD ποικίλλουν από χώρα σε χώρα και θα ανακοινωθούν χωριστά από τους μεμονωμένους διανομείς. Η σειρά Met: Live in HD πραγματοποιείται χάρη στη γενναιόδωρη χορηγία του ιδρυτικού της Ιδρύματος της Οικογενείας Neubauer. Η παγκόσμια χορηγία της Met: Live in HD προσφέρεται από την Bloomberg. Η μετάδοση της Met: Live in HD στον Καναδά πραγματοποείται χάρη στη γενναιοδωρία του ζεύγους Jacqueline και Paul G. Desmarais Sr. Νέα Υόρκη, NY (26 Φεβρουαρίου 2013) The Met: Live in HD, η βραβευμένη σειρά ζωντανών μεταδόσεων σε κινηματοθέατρα της Metropolitan Opera θα παρουσιάσει 10 παραγωγές κατά τη σεζόν , προσφέροντας ένα σημαντικό τμήμα της σεζόν της Met στους φίλους της όπερας σ ολόκληρο τον κόσμο. Ο μαέστρος της Met James Levine επιστρέφει στο πόντιουμ με μια νέα παραγωγή του Φάλσταφ (Falstaff) του Verdi (14 Δεκεμβρίου), σε σκηνοθεσία Robert Carsen, και με την πρώτη Live in HD παράσταση του Έτσι κάνουν όλες (Così fan tutte) του Mozart (26 Απριλίου). Η σειρά ξεκινάει στις 5 Οκτωβρίου με τον Ευγένιο Ονιέγκιν (Eugene Onegin) του Tchaikovsky, με ερμηνευτές τους Anna Netrebko, Mariusz Kwiecien, και Piotr Beczala σε μια νέα παραγωγή υπό τη διεύθυνση του Valery Gergiev, σε σκηνοθεσία Deborah Warner, που περιλαμβάνει επίσης την καινοτόμα παραγωγή του William Kentridge για τη Μύτη (The Nose) του Shostakovich, με ερμηνευτή τον Paulo Szot (26 Οκτωβρίου) το κλασικό δράμα του Puccini Τόσκα (Tosca) με την Patricia Racette στον θυελλώδη ομώνυμο ρόλο και τον Robert Alagna στον ρόλο του πιστού αγαπημένου της (9 Νοεμβρίου), τη Renée Fleming σε έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς ρόλους της, τον ομώνυμο ρόλο της Ρουσάλκα (Rusalka) του Dvořák, σε διεύθυνση Yannick Nézet- Séguin (8 Φεβρουαρίου) μια νέα παραγωγή του σπανίως εμφανιζόμενου επικού Πρίγκιπα Ιγκόρ (Prince Igor) του Borodin, σε διεύθυνση Gianandrea Noseda, σκηνοθεσία Dmitri Tcherniakov στο ντεμπούτο του στη Met, με τον Ildar Abdrazakov στον ομώνυμο ρόλο (1 Μαρτίου) τους Jonas Kaufmann και Elīna Garanča σε μια νέα σκηνοθεσία από τον Richard Eyre του τραγικού ρομάντζου Βέρθερος (Werther) του Massenet (15 Μαρτίου) την αιώνια ερωτική ιστορία του Puccini Μποέμ (La Bohème) με τον Vittorio Grigolo να πρωταγωνιστεί στη δημοφιλέστατη παραγωγή του Franco Zeffirelli (5 Απριλίου) και τους Joyce DiDonato και Juan Diego Flórez στην ιστορία της Σταχτοπούτας του Rossini La Cenerentola (La Cenerentola), υπό τη διεύθυνση του Πρώτου Μαέστρου της Met Fabio Luisi (10 Μαΐου). «Επιλέξαμε ένα ευρύ δείγμα των καλύτερων παραστάσεων της νέας σεζόν για να το απολαύσουν οι λάτρεις της όπερας σε όλον τον κόσμο», λέει ο Γενικός Διευθυντής της Met Peter Gelb. «Η προσπάθειά μας να κάνουμε την όπερα προσιτή και φθηνή συνεχίζεται». The Metropolitan Opera

4 Η Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας πήρε την πρωτοβουλία πέρυσι, κατόπιν και δικής σας προτροπής, να αναλάβει τη διοργάνωση και για την πόλη μας των Παραστάσεων της Metropolitan Opera the Met: Live in HD. Έτσι κατά την περίοδο πραγματοποιήσαμε τρεις εκδηλώσεις, που στέφθηκαν από επιτυχία. Αυτό μας έδωσε το θάρρος να συνεχίσουμε και την τρέχουσα περίοδο γιατί νομίζουμε ότι η κατάκτηση αυτή μπορεί να γίνει θεσμός, ώστε να απολαμβάνουμε και στην Πάτρα το βραβευμένο Πρόγραμμα Παραστάσεων της Metropolitan Opera «The Met: Live in HD» λήψης και δημόσιας παρουσίασης στο κοινό της Ελλάδας μέσω τεχνολογικού εξοπλισμού μετάδοσης υψηλής ευκρίνειας. Η ψηφιακή τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα «συμμετοχής» σε πολιτιστικά γεγονότα διεθνούς εμβέλειας και βαρύνουσας σημασίας. Διαφορετικά, η επαφή με αυτά θα ήταν παντελώς ανέφικτη. Πρόκειται για ορισμένες από τις παραστάσεις όπερας που θα παρουσιάσει ζωντανά η Metropolitan Opera κατά τη διάρκεια της περιόδου , τις οποίες διαλέξαμε με κριτήριο την αναγνωρισμένη ποιότητά τους αλλά δεσμευόμενοι και από πρακτικούς λόγους, όπως η διαθεσιμότητα των χώρων. Σε αυτές προσθέσαμε μία παράσταση Μπαλέτου, τον «Καρυοθραύστη» της Royal Opera House, το Δεκέμβρη Ειδικότερα, πρόκειται για τις εξής παραστάσεις: Στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρών - TOSCA PUCCINI - Σάββατο 9/11/2013, ώρα (διάρκεια 3.35 ) Μεγάλη Αίθουσα - THE NUTCRACKER TCHAIKOVSKY Πέμπτη 12/12/2013, ώρα (διάρκεια 2.10 ) Μεγάλη Αίθουσα - WERTHER JULES MASSENET - Σάββατο 15/3/2014, ώρα (διάρκεια 3.15 ) Μικρή Αίθουσα - LA BOHEME PUCCINI Σάββατο 5/4/2014, ώρα (διάρκεια 3.25 ) Μικρή Αίθουσα - COSI FAN TUTTE MOZART Σάββατο 26/4/2014, ώρα (διάρκεια 4.05 ) Μικρή Αίθουσα Οι Παραστάσεις θα δοθούν στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρών, σε μια (1) δημόσια μετάδοση, η οποία θα συνιστά ταυτόχρονη δορυφορική αναμετάδοση της ζωντανής παρουσίασης της Παράστασης στη Metropolitan Opera. Όλες οι παραστάσεις θα μεταδίδονται ακέραιες, περιλαμβανομένου κάθε είδους υλικού εγκεκριμένου από τη Metropolitan Opera. Τα εισιτήρια θα διατίθενται από εμάς στις προβολές της Δευτέρας, από το Κατάστημα Musical (Ρήγα Φεραίου 127, τηλ ) και από τα γραφεία της εφημερίδας Πελοπόννησος (Κορίνθου 140 και Γκότση τηλ ). ΜΕΤ Γενική Είσοδος 18,00 15,00 Φοιτητές, άνεργοι, παιδιά και 13,00 10,00 Μέλη Κιν/κης Λέσχης Πάτρας ROYAL OPERA HOUSE (The Nutcracker) Τα μέλη της Κινηματογραφικής Λέσχης Πάτρας θα παρακολουθούν τις μεταδόσεις με το μειωμένο εισιτήριο των 13,00 για τις τέσσερις μεταδόσεις της ΜΕΤ και 10,00 για τη μετάδοση του "Καρυοθραύστη". Η μικρή -έστω- μείωση των τιμών φέτος, έγινε δυνατή χάρη στην παρέμβασή μας. Με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε ότι η Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας δεν έχει οικονομικό όφελος από τη συμμετοχή μας στη δραστηριότητα αυτή, το κέρδος για μας είναι το άλλο, το μη χρηματικό. Επίσης θέλουμε να τονίσουμε ότι όπως και με τις προβολές ταινιών, έτσι και με τις αναμεταδόσεις της met, δεν προσπαθούμε να υποκαταστήσουμε ή να ανταγωνιστούμε κανέναν άλλο φορέα, απλά θεωρούμε ότι για την Πάτρα, μια πόλη με ιστορία στην όπερα, που άλλωστε λαϊκό θέαμα είναι και όχι ελιτίστικο, αυτή η δραστηριότητα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Το Δ.Σ. της Κινηματογραφικής Λέσχης Πάτρας

5 ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ Ζωντανές μεταδόσεις 9/11/2013 Tosca Puccini - Metropolitan Opera 12/12/2013 The Nutcracker Tchaikovsky - Royal Opera House 15/3/2014 Werther Jules Massenet - Metropolitan Opera 5/4/2014 La Boheme Puccini - Metropolitan Opera 26/4/2014 Cosi Fan Tutte Mozart - Metropolitan Opera

6 Τόσκα Puccini - Tosca 9 Νοεμβρίου 2013 στις 19:55 Διευθυντής Ορχήστρας: Riccardo Frizza Σκηνοθεσία: Luc Bondy Σκηνικά: Richard Peduzzi Κουστούμια: Milena Canonero Φωτισμοί: Max Keller Ερμηνευτές: Patricia Racette (Τόσκα), Roberto Alagna (Καβαραντόσι), George Gagnidze (Σκάρπια), John Del Carlo (Καντηλανάφτης) Διάρκεια: 3:35 Η Patricia Racette ενσαρκώνει τη θυελλώδη ντίβα Φλόρια Τόσκα στην παραγωγή του Luc Bondy για το παντοτινά αγαπημένο έργο του Puccini. Ο Roberto Alagna ερμηνεύει τον εραστή της Τόσκα, τον ζωγράφο Καβαραντόσι και ο George Gagnidze είναι ο διεφθαρμένος, λάγνος Σκάρπια. Ο Riccardo Frizza διευθύνει μια συναρπαστική, δραματική ιστορία φόνου, λαγνείας και πολιτικών σκευωριών. Η Τόσκα είναι δράμα σε τρεις πράξεις που συνέγραψε ο Βικτοριέν Σαρντού. Η υπόθεση (σκηνή) του έργου φέρεται να διαδραματίζεται περί το Ο ζωγράφος Μάριο Καβαραντόσσι, εραστής της διάσημης αοιδού Τόσκα, φερόμενος ότι παρείχε άσυλο σε κάποιον καταδιωκόμενο κατά διαταγή του Διευθυντή της Αστυνομίας Σκάρπια συλλαμβάνεται και ρίχνεται στη φυλακή μέχρι την εις θάνατο καταδίκη του. Την παραμονή της εκτέλεσης η Τόσκα εκλιπαρεί τον διοικητή της Αστυνομίας για να του χαρίσει τη ζωή. Εκείνος την διαβεβαιώνει πως τα όπλα των ανδρών του εκτελεστικού θα γεμίζονταν απλώς με πυρίτιδα αντί σφαιρών με την προϋπόθεση να του παραδοθεί. Εκείνη υποκρινόμενη ότι δέχεται την πρόταση και μόλις εξασφαλίζει την έγγραφη άδεια εξόδου που θα εξασφάλιζε και τη φυγή της με τον Μάριο φονεύει με ένα εγχειρίδιο τον Σκάρπια. Τελικά όμως ο Μάριο κατά την εκτέλεση πέφτει νεκρός από τα αληθινά πυρά του εκτελεστικού αποσπάσματος και η Τόσκα έξαλλη και απελπισμένη ρίπτεται στον Τίβερη. Το δράμα αυτό όταν πρωτοανέβηκε στη θεατρική σκηνή προκάλεσε μεγάλη εντύπωση. Ειδικά όμως υπό την ηθοποιία της Σάρα Μπερνάρ το έργο Τόσκα βρήκε μια τέλεια ερμηνεύτρια του ρόλου. Όπερα Τόσκα Με βάση το δράμα του Σαρντού οι Τζακόζα και Ίλικα έγραψαν το λιμπρέτο και ο Τζιάκομο Πουτσίνι συνέθεσε την μουσική της όπερας Τόσκα, επίσης σε τρεις πράξεις, η οποία ανέβηκε για πρώτη φορά στην Οπερά Κομίκ στο Παρίσι στις 13 Οκτωβρίου του Πολύ αργότερα ως εξαιρετική ερμηνεύτρια του πρωταγωνιστικού ρόλου αναδείχθηκε η Ελληνίδα Μαρία Κάλλας.

7 Ο Καρυοθραύστης - Pyotr Il yich Tchaikovsky - The Nutcracker 12 Δεκεμβρίου 2013 στις 19:55 Μουσική: Pyotr Il yich Tchaikovsky Χορογραφία: Peter Wright, πρωτότυπη χορογραφία Lev Ivanov Ορχήστρα: Orchestra of the Royal Opera House Διευθυντής Ορχήστρας: Tom Seligman Designs: Julia Trevelyan Oman Cast: Ζαχαρένια Νεράιδα: Laura Morera, Πρίγκηπας: Federico Bonelli, Hans-Peter: Alexander Campbell, Herr Drosselmeyer: Gary Avis, Clara: Emma Maguire Βαλλέτο σε δύο πράξεις Διάρκεια: 2 ώρες και 10 (με διάλλειμα) Από τις πρώτες ακόμη νότες της οβερτούρας του Tchaikovsky «The Nutcracker», μια αίσθηση μυστηρίου και μαγείας κατακλείζει την αίθουσα, καθώς ο Herr Drosselmeyer απαριθμεί τα γεγονότα που θα συμβούν στον αγαπημένο του ανηψιό, τον Hans Peter, μετά την απελευθέρωσή του από τα δεσμά του κακού Βασιλιά Πόντικα από την πολυμήχανη Clara. Ο Καρυοθραύστης εξελίσσεται σε δύο μαγευτικές πράξεις. Στην Πρώτη Πράξη, είναι Παραμονή Χριστουγέννων και βρισκόμαστε στο πάρτυ όπου ο Drosselmeyer προσφέρει στη νεαρή Clara μια κούκλα-καρυοθραύστη. Eίναι το ξεκίνημα μιας βραδιάς που περιλαμβάνει το μαγι- κό Χριστουγενιάτικο δέντρο που μεγαλώνει, τη μεσονύκτια μάχη με τους στρατιώτες-παιγνίδια όπου ο Καρυοθραύστης νικά τον κακό Βασιλιά Πόντικα με τον ποντικοστρατό του, καθώς και ένα ορμητικό χορευτικό για δύο (pas de deux) όπου η Clara και ο Hans Peter συναντώνται και πανηγυρίζουν για τον θρίαμβό τους πριν τους τυλίξει μια μαγική χιονοθύελλα. Η Δεύτερη Πράξη μεταφέρει το νεαρό ζευγάρι μακριά στη Χώρα των Ζαχαρωτών, όπου τους διασκεδάζει η Νεράιδα Ζαχαρένια και οι μεθυστικοί χοροί του όμορφου Πρίγκηπα και της λαμπερής αυλής του. Η κλασική παραγωγή του Peter Wright, πρωτοπαρουσιάστηκε στο Covent Garden το Ο Καρυοθραύστης είναι μπαλέτο σε δύο πράξεις και τρεις σκηνές του ρώσου συνθέτη Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι. Ο Τσαϊκόφσκι συνέθεσε το έργο το 1892, ενώ το λιμπρέτο βασίστηκε στη διασκευή του παραμυθιού Ο Καρυοθραύστης και ο βασιλιάς των ποντικών του Ε.Τ.Α. Χόφμαν από τον Αλέξανδρο Δουμά. Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στο Θέατρο Μαριίνσκι στην Αγία Πετρούπολη την Κυριακή, 18 Δεκεμβρίου 1892, σε μια διπλή παράσταση μαζί με την όπερα του Τσαϊκόφσκι, Γιολάντα. Η πρώτη παράσταση στο

8 εξωτερικό δόθηκε 42 χρόνια αργότερα, στο Λονδίνο το Από τότε έχουν γίνει πολλές παραστάσεις σε όλο τον κόσμο, με αρκετές διασκευές στη χορογραφία, καθώς ο κάθε χορογράφος προσπαθεί να δώσει τη δική του εκδοχή της ιστορίας, πάντα μέσα στα πλαίσια του πρωτότυπου κειμένου. Η συνηθέστερη εποχή που ανεβαίνει είναι τα Χριστούγεννα, καθώς τότε είναι κατάλληλο το ρεαλιστικό σκηνικό για τη φανταστική αυτή ιστορία και παρουσιάζεται κάθε χρόνο σε κοινό όλων των ηλικιών. Το μπαλέτο έχει χορογραφηθεί επίσης και από δύο εκ των κορυφαίων χορευτών του 20ου αιώνα. Από τον Ρούντολφ Νουρέγιεφ για τα Βασιλικά Μπαλέτα της Σουηδίας και τον Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ για το American Bllet Theater. Το παραμύθι Η ιστορία αναφέρεται στο δώρο που έκανε στη μικρή Κλάρα ο νονός της, ο Ντροσελμάγιερ, την παραμονή των Χριστουγέννων σε μια μικρή Γερμανική πόλη. Ήταν ένας κινούμενος στρατιώτης, που λειτουργεί ως καρυοθραύστης. Όταν η γιορτή τελειώνει και οι καλεσμένοι φεύγουν, η Κλάρα μπαίνει στο ήσυχο σαλόνι για να κοιμίσει τον καρυοθραύστη. Καθώς το ρολόι χτυπά μεσάνυχτα, το κορίτσι αποκοιμάται και μεταφέρεται σε έναν παραμυθένιο κόσμο. Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μεγαλώνει μαγικά, όλα τα παιχνίδια, ανάμεσά τους και ο καρυοθραύστης, ζωντανεύουν και ρίχνονται στη μάχη με μεγάλα ποντίκια που εισβάλλουν στο δωμάτιο. Τελικά ο καρυοθραύστης κερδίζει τη μάχη και μεταμορφώνεται σε έναν όμορφο πρίγκηπα. Στη δεύτερη πράξη η Κλάρα και ο πρίγκηπας - Καρυοθραύστης ξεκινούν για ένα μαγικό ταξίδι, περνούν από την Βασίλισσα του Χιονιού αλλά και από την χώρα των Ζαχαρωτών με την νεράιδα Ζαχαρένια. Η Κλάρα δεν θέλει να αποχωριστεί τον Καρυοθραύστη της, όμως την ημέρα των Χριστουγέννων καθώς ξυπνά κοντά στην οικογένειά της, το μόνο που κρατά στα χέρια της είναι ο Καρυοθραύστης, η κούκλα που της είχε χαρίσει ο νονός της.

9 Βέρθερος Jules Massenet Werther 15 Μαρτίου 2014 στις 18:55 Νέα Παραγωγή Διεύθυνση ορχήστρας: Alain Altinoglu Σκηνοθεσία: Richard Eyre Σκηνικά και κουστούμια: Rob Howell Φωτισμοί: Peter Mumford Σχεδιασμός βίντεο: Wendall Harrington Χορογραφία: Sara Erde Ερμηνευτές: Jonas Kaufmann (Βέρθερος), Lisette Oropesa (Σοφί), Elīna Garanča (Σαρλότ), David Bižić (Αλμπέρ), Jonathan Summers (Δικαστής) Διάρκεια: 3:15 Ο σκηνοθέτης Richard Eyre επιστρέφει στη Met με ένα καινούργιο ανέβασμα του τραγικού ρομάντσου του Massenet Βέρθερος, με τους Jonas Kaufmann και Elīna Garanča στις πρώτες τους ερμηνείες στη Met, στους ρόλους του μελαγχολικού ποιητή Βέρθερου και της απρόσιτης αγάπης του, της Σαρλότ. Η Lisette Oropesa ερμηνεύει τον ρόλο της Σοφί, της αδελφής της Σαρλότ, ο David Bižić κάνει το ντεμπούτο του στη Met στον ρόλο του Αλμπέρ, του μνηστήρα της Σαρλότ, και ο Jonathan Summers είναι ο Δικαστής, ο πατέρας της Σαρλότ. Ο Alain Altinoglu διευθύνει την πρώτη νέα παραγωγή της όπερας από τη Met εδώ και πάνω από σαράντα χρόνια. Πρόκειται για μια από τις πιο δημοφιλείς όπερες -σε 4 πράξεις- του γάλλου συνθέτη Jules Massenet βασισμένη στο ομώνυμο ρομαντικό μυθιστόρημα του Γκαίτε. Ο Massenet, γνωστός και από την άλλη του μεγάλη όπερα, Manon, θεωρήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες μελωδιών της εποχής του. Ο Βέρθερος είναι ένας ιδεαλιστής νεαρός ποιητής, ο οποίος ερωτεύεται τη Charlotte, μια νέα γυναίκα παγιδευμένη στις επιταγές του κοινωνικού καθωσπρεπισμού. Στο μυθιστόρημα του Γκαίτε, ο Βέρθερος αγαπά παράφορα -αλλά αδυνατεί να κατακτήσει- τη Λόττε, τη μνηστή και μετέπειτα γυναίκα ενός φίλου του. Ποθεί την εξειδικευμένη εικόνα της και ξοδεύεται ψυχικά, αδυνατώντας να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Σ αυτό το δράμα της απουσίας, βυθίζεται στην ανία και τη μελαγχολία, ζηλεύει, κλαίει, γίνεται το έμβλημα του mal de vivre. Μοναχικός και απροσάρμοστος, φετιχιστής και νάρκισσος, αποκλεισμένος στον ερωτικό του πόθο, πληγωμένος και παράφορος, διακατέχεται από μια πνοή αφανισμού και αναζητά την αιώνια ελευθερία του θανάτου. Μέσα από τον προβληματισμό για την απόλυτη ελευθερία των επιλογών του ατόμου ενάντια στα ήθη και στις κοινωνικές συμβάσεις, γίνεται ο συμβολικός μέγας μυθιστορηματικός αυτόχειρας του ρομαντισμού, για να τον ακολουθήσει, τριάντα χρόνια αργότερα, ο Κλάιστ, ο άλλος μέγας αυτόχειρας συγγραφέας του ρομαντισμού.

10 Ο Ζιλ Εμίλ Φρεντερίκ Μασνέ (Jules Emile Frederic Massenet) είναι Γάλλος συνθέτης της όπερας, ο οποίος θαυμάστηκε για τον λυρισμό, τον αισθησιασμό, τον συναισθηματισμό και τη θεατρικότητα της μουσικής του. Γεννήθηκε στο Μοντό, προάστιο σήμερα του Σεντ Ετιέν, στις 12 Μαΐου του 1842 και πέθανε στο Παρίσι στις 13 Αυγούστου 1912, σε ηλικία 70 ετών, χτυπημένος από την επάρατη νόσο. Μετά τον θάνατό του οι περισσότερες όπερές του περιέπεσαν στην αφάνεια. Εκτός από τη Μανόν, τον Βέρθερο και τη Θαϊδα, οι υπόλοιπες από τις 22 όπερές του σπανίως ανεβαίνουν. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο χώρο της όπερας έρχεται στις 19 Ιανουαρίου 1884, με την πρεμιέρα της Μανόν, που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Αντουάν Πρεβό Μανόν Λεσκό και από πολλούς θεωρείται το αριστούργημά του. Πρόκειται για ένα ερωτικό δράμα, με πρωταγωνίστρια μια νεαρή επαρχιωτοπούλα, τη Μανόν Λεσκό, που εκτυλίσσεται στη Γαλλία του 18ου αιώνα. Στο ρετσιτατίβο, ο Μασνέ χρησιμοποιεί το ασυνήθιστο επινόημα της προσφυγής στον πεζό λόγο, με μια ελαφριά ορχηστρική συνοδεία. Στις 15 Φεβρουαρίου 1892 ανεβάζει με μεγάλη επιτυχία την όπερα Βέρθερος, και δύο χρόνια αργότερα (16 Μαρτίου 1894) την όπερα Θαΐς, που αφηγείται με εικονοκλαστικό τρόπο την ιστορία της εταίρας Θαϊδος, η οποία έζησε τον 4ο αιώνα στην Αίγυπτο και μετεστράφη στον Χριστιανισμό. Εκτός από όπερες, ο Μασνέ έγραψε ορχηστρική μουσική (ορχηστρικές σουίτες, ένα κοντσέρτο για πιάνο), καντάτες, ορατόρια και 200 τραγούδια. Ο ίδιος απέφευγε να παρακολουθεί την εκτέλεση των έργων του και πληροφορούνταν την τύχη τους από φίλους και γνωστούς.

11 Λα Μποέμ - Puccini La Bohème 5 Απριλίου 2014 στις 19:55 Διεύθυνση ορχήστρας: Stefano Ranzani Σκηνοθεσία: Franco Zeffirelli Σκηνικά: Franco Zeffirelli Κουστούμια: Peter J. Hall Φωτισμοί: Gil Wechsler Ερμηνευτές: Anita Hartig (Μιμί), Susanna Phillips (Μουζέτα), Vittorio Grigolo (Ροντόλφο), Massimo Cavalletti (Μαρτσέλο), Patrick Carfizzi (Σονάρ), Oren Gradus (Κολίν), Donald Maxwell (Μπενουά/Αλτσιντόρο) Διάρκεια: 3:25 Μια συναρπαστική διανομή νέων πρωταγωνιστεί στην κλασική παραγωγή του Franco Zeffirelli για την Μποέμ, την περισσότερο ανεβασμένη όπερα στην ιστορία της Met. Ο ιταλός τενόρος Vittorio Grigolo ερμηνεύει τον παθιασμένο συγγραφέα Ροντόλφο και η ρουμάνα σοπράνο Anita Hartig κάνει το ντεμπούτο της στη Met στον ρόλο της φυματικής αγαπημένης του, της Μιμί. Η Susanna Phillips ερμηνεύει την κοκέτα Μουζέτα και ο Massimo Cavalletti είναι ο ζωγράφος Μαρτσέλο σ αυτή την παράσταση που διευθύνει ο ανερχόμενος μαέστρος Stefano Ranzani. Όπερα τεσσάρων πράξεων του Τζιάκομο Πουτσίνι σε λιμπρέτο των Τζιουζέπε Τζακόζα και Λουίτζι Ίλικα που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Ανρί Μιρζέρ[1] Σκηνές από την Μποέμικη ζωή (Scènes de la Vie de Bohème). Η παγκόσμια πρεμιέρα του έργου έγινε στο Βασιλικό Θέατρο[2] του Τορίνο την 1η Φεβρουαρίου του 1896, υπό τη διεύθυνση του Αρτούρο Τοσκανίνι. Θεωρείται μία από τις δημοφιλέστερες όπερες του Πουτσίνι και χαρακτηριστικότερο σημείο της είναι η άρια του τενόρου της πρώτης πράξης. Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται στο Παρίσι περίπου το 1830[3].Τέσσερις φίλοι, ο ποιητής Ροδόλφος, ο μουσικός Σωνάρ, ο φιλόσοφος Κολίν και ο ζωγράφος Μαρτσέλο, παρόλη τη φτώχεια τους ζουν αμέριμνοι σε μια φτωχή σοφίτα. Στη σοφίτα του αχώριστου κουαρτέτου, ο Μαρτσέλο προσπαθώντας να ζεσταθεί παίρνει ένα χειρόγραφο και το ρίχνει στη φωτιά ενώ ο Ροδόλφος προσπαθεί να γράψει. Μπαίνει ο Κολίν και πίσω του έρχεται ο Σωνάρ, με φαγώσιμα, κρασί, ξύλα και χρήματα. Οι τέσσερις φίλοι αρχίζουν με κέφι το γλέντι τους, μα σε λίγο τους διακόπτει ο σπιτονοικοκύρης που ζητάει το νοίκι. Βλέποντας τα χρήματα πάνω στο τραπέζι παίρνει και αυτός μέρος στο γλέντι. Τελικά οι τρεις φίλοι φεύγουν για το

12 Καφέ-Μομύς και μένει μονάχος ο Ροδόλφος. Αμέσως μετά ο Ροδόλφος άκουσε ένα δειλό χτύπημα στην πόρτα. Ήταν ένα νέο κορίτσι, η Μιμή, μία γειτονοπούλα που ζητούσε να ανάψει το κερί της. Καθώς μπαίνει μέσα την πιάνει ένας δυνατός βήχας και πέφτει λιπόθυμη, μέχρι που τη συνεφέρει ο Ροδόλφος. Η Μιμή φεύγει αλλά διαπιστώνει πως έχει χάσει το κλειδί της. Καθώς γυρίζει να ψάξει να το βρει, σβήνει το κερί της. Σβήνει και το κερί του Ροδόλφου. Ο Ροδόλφος βρίσκει το κερί αλλά το κρύβει στην τσέπη του και προσποιείται ότι συνεχίζει το ψάξιμο. Ψαχουλεύοντας στα σκοτεινά συναντιώνται και ο Ροδόλφος λέει στη Μιμή το όνομά του και την ενθαρρύνει να του μιλήσει για τον εαυτό της. Εκείνη του λέει πόσο θα προτιμούσε να ζει στην εξοχή που είναι γεμάτη λουλούδια. Ο Ροδόλφος, συγκινημένος από την αθωότητά της, μαγεύεται ολότελα από την ομορφιά και τη χάρη της. Η Μιμή παρακαλεί τον Ροδόλφο να πάνε μαζί να βρούνε τους φίλους του και πράγματι πηγαίνουν στο Καφέ-Μομύς, όπου συναντούν τους άλλους τρεις. Ξαφνικά ακούγονται χαρούμενες φωνές από τις πωλήτριες των καταστημάτων και σε λίγο εμφανίζεται η Μιζέτα, άλλοτε ερωμένη του Μαρτσέλο, η οποία τώρα ζει με τον γέρο και πλούσιο Αλτσιντόρο. Η Μιζέτα προφασίζεται πως την πληγώνει το παπούτσι της και στέλνει τον Αλτσιντόρο να της το φτιάξει. Εκείνη τρέχει στον Μαρτσέλο και τα ξαναφτιάχνουν. Η συντροφιά, ακούγοντας μακρινούς ήχους μουσικής, φεύγει σηκώνοντας με κέφι την ξυπόλητη Μιζέτα στους ώμους. Αργότερα ο Μαρτσέλο και η Μιζέτα βρίσκονται σε μια ταβέρνα. Ο Μαρτσέλο έχει εγκαταλείψει την τέχνη του για να κάνει επιγραφές ενώ η Μιζέτα δίνει μαθήματα τραγουδιού. Στο μεταξύ ο Ροδόλφος κάνει δυστυχισμένη τη Μιμή με τις ζήλειες του και τους καυγάδες του. Η Μιμή έρχεται να ζητήσει βοήθεια από τον Μαρτσέλο. Καθώς του μιλάει για τα βάσανά της, ακούει τον Ροδόλφο να πλησιάζει. Για να μην τη δει, εκείνη κρύβεται κάπου. Ο Ροδόλφος λέει στον Μαρτσέλο πως θέλει να παρατήσει τη Μιμή γιατί δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να καυγαδίζουν. Όμως ένας βήχας που ξεσπά, προδίδει την κρυψώνα της Μιμής. Ο Ροδόλφος βλέποντας την ομορφιά της μετανιώνει και τρέχει κοντά της αλλά εκείνη το σκάει. Κατόπιν ο Μαρτσέλο πιάνει τη Μιζέτα να φλερτάρει με έναν άλλο και χωρίζουν. Όμως τόσο ο Μαρτσέλο όσο και ο Ροδόλφος σκέφτονται ακόμα τη Μιζέτα και τη Μιμή αντίστοιχα. Λίγο καιρό αργότερα, παρουσιάζεται η Μιζέτα φέρνοντας μαζί της τη Μιμή, που είναι πολύ άρρωστη. Ο Ροδόλφος αγκαλιάζει τη Μιμή του αλλά δεν μπορεί να τη βοηθήσει γιατί δεν έχει χρήματα. Η Μιζέτα βγάζει τα σκουλαρίκια και αποφασίζει να τα πουλήσει. Αμέσως αγοράζει μία γούνα για να ζεστάνει τη Μιμή. Ο Κολίν, συγκινημένος από τον αλτρουϊσμό της Μιζέτας, πηγαίνει να πουλήσει το πανωφόρι του για να αγοράσει μερικές λιχουδιές για τη Μιμή. Ο Ροδόλφος και η Μιμή μένουν μόνοι. Οι φίλοι ξαναγυρίζουν με φάρμακα και άλλα δώρα και την πείθουν πως είναι από τον Ροδόλφο. Η Μιμή κλείνει τα μάτια της και μοιάζει σαν να κοιμάται. Ο Μαρτσέλο πηγαίνει κοντά της και βλέπει πως είναι πεθαμένη. Φεύγει γεμάτος βαθιά λύπη. Ο Ροδόλφος, που κατάλαβε τι είχε συμβεί, τρέχει και ρίχνεται στο κρεβάτι ξεσπώντας με απόγνωση σε λυγνούς και φωνάζοντας Μιμή, Μιμή!.

13 Έτσι κάνουν όλες - Mozart Così Fan Tutte 26 Απριλίου 2014 στις 19:55 Διεύθυνση ορχήστρας: James Levine Σκηνοθεσία: Lesley Koenig Σχεδιασμός: Michael Yeargan Φωτισμοί: Duane Schuler Ερμηνευτές: Susanna Phillips (Φιορντιλίτζι), Isabel Leonard (Ντοραμπέλα), Danielle de Niese (Ντεσπίνα), Matthew Polenzani (Φεράντο), Rodion Pogossov (Γκουλιέλμο), Maurizio Muraro (Ντον Αλφόνσο) Διάρκεια: 4:05 Ο James Levine διευθύνει την πρώτη Live in HD παράσταση του αιχμηρού ρομάντσου του Mozart Έτσι κάνουν όλες. Η κομψή σκηνοθεσία της Lesley Koenig παρουσιάζει τη Susanna Phillips και την Isabel Leonard στους ρόλους των αδελφών Φιορντιλίτζι και Ντοραμπέλα, οι Matthew Polenzani και Rodion Pogossov είναι οι μνηστήρες τους και η Danielle de Niese η καταφερτζού καμαριέρα τους Ντεσπίνα ο Maurizio Muraro ο κυνικός Ντον Αλφόνσο. Έτσι κάνουν όλες, ή Σχολείον εραστών (Così fan tutte, ossia La scuola degli amanti) ονομάζεται μια όπερα σε δύο πράξεις του Βόλφ- γκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, γραμμένη πάνω σε λιμπρέτο του Λορέντσο ντα Πόντε. Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της όπερας μπούφα, δηλαδή της ιταλικής εύθυμης όπερας. Το έργο αφηγείται μια πολύ τολμηρή - για τα δεδομένα της εποχής - ιστορία ανταλλαγής ερωτικών συντρόφων. Μολονότι στην πρεμιέρα (1790) γνώρισε θετική υποδοχή από το βιεννέζικο ακροατήριο, οι παραγωγοί επί ενάμιση αιώνα το θεωρούσαν «επικίνδυνο» για την κυρίαρχη ηθική και είτε απέφευγαν να το ανεβάσουν, ή προτιμούσαν μια πιο «αφυδατωμένη» εκδοχή. Έπρεπε να φτάσει η δεκαετία του 1950 για να ξαναβρεί τη θέση του στο οπερατικό ρεπερτόριο, όμως από τότε αποτελεί μια από τις πιο δημοφιλείς και πολυπαιγμένες όπερες. Το "Έτσι Κάνουν Όλες" είναι η τρίτη (όλες στην ιταλική γλώσσα) και τελευταία όπερα που προέκυψε από τη συνεργασία του Μότσαρτ με τον Ντα Πόντε - είχαν προηγηθεί οι Γάμοι του Φίγκαρο και ο Ντον Τζιοβάννι. Μάλιστα ο στίχος που έδωσε τον τίτλο (cosí fan tutte) αποτελεί επανάληψη μιας φράσης του Δον Μπαζίλιο απ τους Γάμους του Φίγκαρο. Παλαιότερα πιστευόταν πως γράφτηκε κατά παραγγελία του αυτοκράτορα Ιωσήφ Β των Αψβούργων, όμως η σύγχρονη έρευνα έχει ανατρέψει αυτήν την άποψη. Επίσης, χειρόγρα-

14 φες παρτιτούρες που ανακαλύφθηκαν το 1994, δείχνουν μια ανολοκλήρωτη προσπάθεια του Αντόνιο Σαλιέρι να μελοποιήσει το ίδιο λιμπρέτο πριν το Μότσαρτ - ο Ντα Πόντε συνεργαζόταν και με τους δύο συνθέτες, οι οποίοι θεωρούνταν «άσπονδοι φίλοι» στους καλλιτεχνικούς κύκλους της αυστριακής πρωτεύουσας. Όσον αφορά στην εκτελεστική πρακτική του έργου, οι σύγχρονες επιταγές αποκλίνουν από τις αυθεντικές. Ειδικότερα στους τύπους φωνής πλέον ακολουθείται η σύγχρονη πρακτική. ο Μότσαρτ ήταν πολύ πιο γενικός, προβλέποντας υψιφώνους για τους τρεις γυναικείους ρόλους, τενόρο για το Φεράντο και βαθυφώνους για το Γουλιέλμο και το Δον Αλφόνσο. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, διάφορες διανομές να ξεφεύγουν κι απ τις δύο εκδοχές. Συχνά η Δέσποινα ερμηνεύεται από μεσόφωνο, όταν ο σκηνοθέτης επιθυμεί να της δώσει πιο δραματικό τόνο, πέρα από τα κατά βάσιν σουμπρετίστικα χαρακτηριστικά της. Επίσης συχνά για το Δον Αλφόνσο επιλέγεται βαρύτονος και για το Γουλιέλμο βαθύφωνος. Οι μόνοι ρόλοι που ακολουθούν οπωσδήποτε τον παραπάνω πίνακα είναι ο Φεράντο και η Φιορντιλίτζι, διότι είναι γραμμένοι σε τόσο ψηλή περιοχή που μπορούν να αποδοθούν αποκλειστικά από τενόρο και υψίφωνο αντίστοιχα. Πράξη Α Η όπερα ξεκινά με ένα στοίχημα. Από τη μία μεριά είναι ο Γουλιέλμος και ο Φεράντο, δύο αξιωματικοί που αγαπούν δύο αδελφές (Φιορντιλίτζι και Ντοραμπέλα αντίστοιχα) και τις θεωρούν απόλυτα πιστές. Από την άλλη είναι ο Δον Αλφόνσο, για τον οποίο η γυναικεία πίστη είναι σαν το φοίνικα - όλοι λένε ότι υπάρχει, αλλά κανείς δεν ξέρει που είναι. Με τη μεριά του Αλφόνσο θα ταχθεί και η Δέσποινα, υπηρέτρια των δύο κοριτσιών. Στα πλαίσια του στοιχήματος, οι δύο στρατιωτικοί υποκρίνονται ότι τους καλούν στον πόλεμο και φεύγουν απ τη Νάπολη. Γρήγορα όμως επιστρέφουν μεταμφιεσμένοι σε Αλβανούς μουστακαλήδες και διεκδικούν ο ένας την αγαπημένη του άλλου. Οι κοπέλες αρχικά αποκρούουν την ερωτική πολιορκία, αποφασισμένες να μείνουν απόλυτα πιστές. Ο Αλφόνσο φαίνεται να χάνει το στοίχημα, μέχρι που η τετραπέρατη Δέσποινα σκηνοθετεί μια ψεύτικη απόπειρα αυτοκτονίας των δύο παράξενων επισκεπτών λόγω ερωτικής απογοήτευσης. Πράξη Β Κολακευμένες από την απόπειρα αυτοκτονίας των επίδοξων εραστών τους, η Φιορντιλίτζι κι η Ντοραμπέλα συμφωνούν πως δεν θα ήταν κακό ένα αθώο φλερτ μέχρι να γυρίσουν οι αγαπημένοι τους. Με αυτή τη σκέψη, αργά (Φιορντιλίτζι) ή γρήγορα (Ντοραμπέλα) πέφτουν στις αγκαλιές των Αλβανών. Μετά από αυτήν την εξέλιξη, οι δύο άντρες αναγνωρίζουν τη νίκη του Δον Αλφόνσο και αποφασίζουν πως δεν αξίζει πια να αγαπούν τα κορίτσια. Ο θυμόσοφος φίλος τους θα ζητήσει τότε να τις συγχωρήσουν, μιας και κατά βάθος «έτσι κάνουν όλες». Αυτοί πράγματι μεταπείθονται, αλλά αποφασίζουν να δώσουν πρώτα ένα μάθημα στις (ακόμα ανυποψίαστες) άπιστες. Το αθώο φλερτ σύντομα μετατρέπεται σε πρόταση γάμου, την οποία οι κοπέλες αποδέχονται. Όμως με τη λήξη της τελετής (που τελεί η Δέσποινα μεταμφιεσμένη σε συμβολαιογράφο), ακούγονται από μακριά εμβατήρια, σημάδι πως ο στρατός μπήκε στη Νάπολη. Τρομοκρατημένες κρύβουν τους γαμπρούς σε ένα δωμάτιο - έτσι αυτοί βρίσκουν την ευκαιρία να φορέσουν τα κανονικά τους ρούχα και να επανεμφανιστούν ως Γουλιέλμος και Φεράντο που μόλις γύρισαν απ το μέτωπο. Δήθεν κατά λάθος, ο Αλφόνσο πετά μπροστά τους το πιστοποιητικό του γάμου. Αυτοί υποκρίνονται τους εξοργισμένους και φεύγουν, για να ξαναγυρίσουν φορώντας τη μισή στολή τους και τη μισή αμφίεση των Αλβανών, ενώ ταυτόχρονα η Δέσποινα βγάζει κι αυτή την αμφίεση του συμβολαιογράφου. Μόνο τότε καταλαβαίνουν οι δύο κοπέλες τι έχει συμβεί και ζητούν συγχώρεση. Το έργο κλείνει με τα δύο πραγματικά ζευγάρια να τραγουδούν επανενωμένα.

15

16 Cosi Fan Tutte - Mozart êéíçìáôïãñáöéêç ëåó ç ðáôñáò Åìðïñéêü ÊÝíôñï Êüëëá (ãñáöåßï Ã 13) ÑÞãá Öåñáßïõ 93-97,ÐÜôñá