sd ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΕΥΧΟΣ 54 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 Γιώτα Στρατή: Πολυβραβευμένη ποιήτρια και λογοτέχνις με μακρόχρονη προσφορά στην Ομογένεια

Transcript

1 sd ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΕΥΧΟΣ 54 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 Γιώτα Στρατή: Πολυβραβευμένη ποιήτρια και λογοτέχνις με μακρόχρονη προσφορά στην Ομογένεια

2 2 ΓΥΝΑΙΚΑΠΡΟΣΩΠΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΤΕΥΧΟΣ 54 Γιώτα Στρατή: Πολυβραβευμένη ποιήτρια και λογοτέχνις με μακρόχρονη προσφορά στην Ομογένεια Θαρραλέα και αποφασιστική, όπως είναι στη ζωή της, δεν δίστασε να κάνει εγχείρηση που δεν τη χρειαζόταν για να πάρει άδεια από τη δουλειά της και να βρει τον χρόνο να μελετήσει για τις εξετάσεις της. Αναμνήσεις από τις δυσκολίες που πέρασε στη ζωή της στην Ελλάδα και την Αμερική και σκέψεις της για τη Λογοτεχνία, τους συγγραφείς και την Ομογένεια Η Γιώτα Στρατή που ζει στη Νέα Υόρκη, έχει τιμηθεί για το συγγραφικό της έργο στη γενέτειρα, στην Αμερική, αλλά και σε διάφορους διεθνείς διαγωνισμούς και λογοτεχνικά συνέδρια. Η ίδια είναι πολυγραφότατη και θεωρεί την Λογοτεχνία και ιδιαίτερα την Ποίηση ως αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού της. Εύχεται, ο εκτός πατρίδας Ελληνισμός να κρατηθεί, να διατηρήσει την αίγλη του ελληνικού πνεύματος ακμαία. Του Σταύρου Μαρμαρινού Ημητέρα της Γιώτας Στρατή, που ήταν υπάλληλος της εταιρείας σιδηροδρόμων ΣΠΑΠ στην Πελοπόννησο, είχε την ικανότητα να καταλαβαίνει με ακρίβεια σε πόση απόσταση βρίσκονταν τα τρένα που πλησίαζαν, βάζοντας το αυτί της επάνω στις γραμμές. Μια φορά μάλιστα, απέτρεψε μετωπική σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών. Η κόρη της, γνωστή και πολυβραβευμένη ποιήτρια και λογοτέχνις, που μένει στο Λονγκ Αϊλαντ της Νέας Υόρκης, κληρονόμησε την ικανότητά της, αλλά στο να αφουγκράζεται, με πάμπολλες ευαισθησίες, τους πόνους, τις λαχτάρες, τις χαρές και τους προβληματισμούς των ανθρώπων και να τους προβάλλει με στίχους, πεζά κείμενα και θεατρική μορφή. «Η Λογοτεχνία είναι η ίδια η ζωή μου», τόνισε η Γιώτα Στρατή μιλώντας στο περιοδικό «Γυναίκα» του «Εθνικού Κήρυκα». «Για μένα, η κάθε μου κίνηση συνδυάζεται πάντα με τα ερωτήματα, Γίνεται αυτό να το γράψω; και πώς να το γράψω; Ολα αυτά τα χρόνια έχω μελετήσει τις τεχνικές, τα ρεύματα, τους τρόπους γραφής στη Λογοτεχνία και στην Ποίηση, γι αυτό και πολλές φορές είμαι ο αυστηρότερος κριτής της δικής μου εργασίας. Η Λογοτεχνία είναι διεύρυνση της σκέψης, προχωρά μέσα στην ψυχή, δίνει άλλα μηνύματα, προβληματίζει, παραλληλίζει». Οι ικανότητες της Γιώτας Στρατή συνδυασμένες με τη δυνατή της θέληση και το δημιουργικό της πείσμα, φάνηκαν από τα χρόνια της νιότης της, όταν σπούδαζε και συγχρόνως εργαζόταν στην Ελλάδα. Ποτέ της δεν ξεχνά ότι έπρεπε να βρει έναν τρόπο για να της δώσουν άδεια από τη δουλειά της σε ταξιδιωτικό γραφείο της Ομόνοιας, προκειμένου να προετοιμαστεί για να δώσει πολυήμερες εξετάσεις προκειμένου να πάρει το πτυχίο της στην Αγγλική Φιλολογία. Ηταν Ιούνιος του Επρεπε να τελειώσει με τη μελέτη 10 λογοτεχνικών βιβλίων για τις εξετάσεις του πτυχίου Κέμπριτζ. Στις προηγούμενες εξετάσεις είχε αποτύχει, γιατί εργαζόταν και δεν είχε αρκετό χρόνο για να διαβάσει. Ζήτησε τη βοήθεια του χειρουργού γιατρού της μητέρας της, αλλά αυτός αρνήθηκε. Της είπε ότι ήταν απόλυτα υγιής και δεν μπορούσε να της δώσει χαρτί για ασθένεια. Αλλά, δεν άργησε να βρει τη λύση η ίδια η νεαρή Γιώτα. «Γιατρέ, θα μου δώσεις χαρτί ότι μου έκανες εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας», του είπε. Εκείνος αρνήθηκε και πάλι. «Αδύνατον να δοθεί τέτοιο χαρτί, χωρίς να γίνει εγχείρηση», της απάντησε. Θαρραλέα και αποφασιστική η Γιώτα, του είπε ότι δεν την χρειάζεται τη σκωληκοειδή απόφυση και ζήτησε να την χειρουργήσει. Τελικά, και παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του γιατρού, η «εγχείρηση» έγινε σε νοσοκομείο του Αιγίου, ενώ η νεαρή Γιώτα δεν την χρειαζόταν καθόλου. «Και η μεγάλη μου βοήθεια ήλθε, όταν λόγω δήθεν επιπλοκών από την εγχείρηση, έμεινα 18 περίπου μέρες στο νοσοκομείο, που τις πέρασα διαβάζοντας νύχτα-μέρα, με αποτέλεσμα να δώσω, βγαίνοντας από εκεί, τις εξετάσεις με επιτυχία, και να πάρω το πολυπόθητο πτυχίο μου», είπε η κ. Στρατή. H Γιώτα Στρατή γεννήθηκε στα Βαλιμήτικα, κοντά στο Αίγιο της Πελοποννήσου. Με τη λογοτεχνική γλώσσα της, αναφέρει η ίδια: «Γεννήθηκα στην οροφή της Αρχαίας Ελίκης, στη γραφική ακτή της Αιγιαλείας. Πατέρας μου, ο Εύδιος ποταμός Σελινούντας, κι εγώ πέστροφα ενάντια στα οργισμένα νερά

3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟΓΥΝΑΙΚΑ 3 Η Γ. Στρατή, στη μέση, με τις συγγραφείς Καίτη Λειβαδά και Λέτα Κουτσοχέρα. του, ώσπου να συναντήσω τη γη μου, να ευδοκιμήσω». Ο πατέρας της, Σωτήριος, ήταν μικροκτηματίας και χαμηλόμισθος κοινοτικός ταχυδρομικός διανομέας με πέντε παιδιά. Ενας αδελφός της, ο Περικλής, είναι επίσης στην Αμερική, ενώ δύο άλλοι και η αδελφή της ζουν στο Αίγιο. Η μητέρας της, Ολγα, εργαζόταν ως υπάλληλος της τότε ΣΠΑΠ (Σιδηρόδρομοι Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου). «Ηταν η μοναδική που δεν μετατέθηκε σε άλλο σταθμό, λόγω εξαιρέτου ποιότητας και προσφοράς αμίσθου εργασίας της κατά την περίοδο της κατοχής», είπε η Γιώτα Στρατή. «Ακουμπούσε το αυτί της στις ράγες κι ήξερε πόσο μακριά ήταν η ερχόμενη αμαξοστοιχία... Οι σιδηροδρομικές γραμμές κι ο δημόσιος δρόμος, συναντιόντουσαν σε απότομη στροφή. Ανέκαθεν ήταν ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι». Η κ. Στρατή δεν υπερβάλλει για τη σπάνια αυτή ικανότητα της μητέρας της. «Το σπίτι μας ήταν τρία λεπτά ποδαρόδρομο από το σημείο που έπρεπε να είναι το πασάγιο, όπως λέγεται η διάβαση από την οποία διασχίζουν τις σιδηροδρομικές γραμμές τα αυτοκίνητα. Η μητέρα μας ερχόταν στο σπίτι για να ετοιμάσει το φαγητό, ξέροντας ότι το τρένο που ερχόταν ήταν εκείνη την ώρα, στο Βουραϊκό, μόλις είχε φύγει από το Διακοφτό. Τέτοια δυνατή ακοή είχε... Ακουμπούσε το αυτί της επάνω στις γραμμές και από τον ήχο της αμαξοστοιχίας καταλάβαινε πού βρίσκεται, σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων. Οπότε, καταλάβαινε ότι είχε τον χρόνο να πεταχτεί μέχρι το σπίτι μας, να κοιτάξει το φαγητό που ετοίμαζε και να επιστρέψει στο πασάγιο». Συνεχίζοντας, η κ. Στρατή θυμήθηκε ότι μια φορά πλησίαζαν ταυτόχρονα η αμαξοστοιχία από το Διακοφτό με κατεύθυνση την Πάτρα και από την Πάτρα μια άλλη εμπορική αμαξοστοιχία. Υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να συγκρουστούν μετωπικά τα δύο τρένα. «Η μητέρα μου το αντελήφθη ακουμπώντας το αυτί της επάνω στις γραμμές για να ακούσει. Ετσι, πρόλαβε και άνοιξε το λεγόμενο κλειδί και αποφεύχθηκε η σύγκρουση». Από τη μητέρα της κληρονόμησε η νεαρή τότε Γιώτα την ικανότητα να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις, όταν χρειαζόταν. «Ακολουθούσα πάντα τη ριψοκίνδυνη εκλογή», είπε. «Ηθελα να χωρίζω τις ευκαιρίες σε μικρές και μεγάλες πιθανότητες. Να πατώ σταθερά στις κον- Συνέχεια στη σελίδα 4 Στη λογοτέχνιδα κ. Γιώτα Στρατή συγχαρητήρια και ευχές για κάθε προσωπική και οικογενειακή ευτυχία ΑΝΔΡΕΑΣ και ΒΑΝΑ ΚΟΝΤΟΜΕΡΚΟΥ Συγχαρητήρια στη συμπατριώτισα ΓΙΩΤΑ ΣΤΡΑΤΗ για το ποιητικό της έργο και τη συμβολή της στη διατήρηση της γλώσσας μας, της τόσο εκφραστικής και παγκόσμιας. Σπύρος Δαρσινός και οικογένεια...από τις συνταγές της γιαγιάς Με αγνά υλικά Χωρίς συντηρητικά και χημικά πρόσθετα ΚΡΙΝΟΣ: Η σωστή επιλογή Krinos Foods, LLC., Northern Blvd. LIC, NY

4 4 ΓΥΝΑΙΚΑΠΡΟΣΩΠΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΤΕΥΧΟΣ 54 Γιώτα Στρατή: Πολυβραβευμένη ποιήτρια και λογοτέχνις με προσφορά στην Ομογένεια Συνέχεια από τη σελίδα 3 Ευτυχισμένη νύφη, η Γιώτα Στρατή, με τον αγαπημένο σύζυγό της, Δημήτρη, τον Δημήτρη της, όπως λέει. Ζήτησε το χέρι της από τον πατέρα της, όταν ο τελευταίος ήταν για θεραπεία στο νοσοκομείο με παράλυση. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στην αδελφή μας Γιώτα Σπανού-Στρατή, άξια μητέρα και σύζυγο και ξεχωριστή παρουσία στην πνευματική Ομογένεια της Νέας Υόρκης. Για την οικογένεια Σωτήρη και Ολγας Σπανού, Περικλής ΓΙΩΤΑ ΔΕΝ ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΛΕΞΕΙΣ Είμαι πολύ συγκινημένη που ο «Ε.Κ.» παρουσιάζει την κ. Γιώτα Σπανού - Στρατή στο ένθετο «ΓΥΝΑΙΚΑ»! Είναι μια προβολή που την δικαιούται επάξια, για την προσφορά της στη λογοτεχνία, στην ποίηση, στο θέατρο, στη γλώσσα μας, στους Ελληνες της Διασποράς, στην οικογένειά της, στους φίλους της και σε όλη την Ελλάδα. Κρατάει άσβεστη τη φλόγα της Ελληνικής Ιστορίας μας και τη μεταδίδει με πείσμα στα παιδιά της, στα εγγόνια της και στα γραπτά της, πάρα πολλά απ' τα οποία βραβεύονται! Εύχομαι ο Θεός να της δίνει υγεία και διάθεση να γράφει, για να μαθαίνουμε κι εμείς οι ερασιτέχνες. «Εύγε» και πάλι στον «ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ» για το αφιέρωμα και λυπάμαι πολύ που δεν «έχω» εκείνες τις λίγες λέξεις που θα εξηγούσαν τους λόγους που θεωρώ την Γιώτα, (εκτός από αγαπημένη φίλη), κορυφαία φυσιογνωμία και αφανή ηρωίδα της εποχής μας! Με μεγάλη εκτίμηση Κατερίνα Δεσπότη - Σταματίου, Παπαθεοδώρου, ΠΗΛΙΟ - ΒΟΛΟΣ - ΕΛΛΑΔΑ (Εκτο και πρόσφατο βιβλίο μου: «Για σένα χόρευαν τα πουλιά, πατέρα...» ΗΡΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ - ΒΟΛΟΣ) τινές και να στοχεύω στις μακρινές». Μεταξύ άλλων, όταν ήταν στην Ελλάδα, είχε εργαστεί σε σχολεία και διάφορα φροντιστήρια. Αργότερα, αφού έμαθε ηχητική στενογραφία, τυφλό σύστημα δακτυλογραφίας κι εμπορική αλληλογραφία, εργάστηκε ως ειδική γραμματέας, στην Εταιρεία Προώθησης Ελληνικών Προϊόντων. Η Γιώτα Στρατή ήταν υπεύθυνη για επαφές με επιχειρηματίες, σχεδιασμούς περιπτέρων, οργάνωση υποδοχής επισήμων και άλλες ανάγκες, σε έκθεση με 40 περίπου περίπτερα στον κήπο της Πλατείας Συντάγματος. «Και να σκεφτείς, ότι όταν μετά από χρόνια γύρισα στην Αθήνα να συμπληρώσω ένσημα, είχαν κάνει φτερά... ποτέ δεν είχαν κατατεθεί, σε κανένα από τους δέκα περίπου υπαλλήλους», είπε η κ. Στρατή. Α! και να ήταν μόνο αυτό! Το υπουργείο Πολιτισμού, δεν μου έδινε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, διότι υπήρχε έγγραφος αμφιβολία ότι τα κοινωνικά μου φρονήματα δεν ήταν καθαρά! Ενας σώγαμπρος παπάς στην ενορία μας, πήρε το μέρος του κουνιάδου του -που χρεωστούσε χρήματα στον αδελφό μου κι ο οποίος, αν δεν του τα έδινε, θα έχανε τη χρονιά του στην Πάντειο..., οπότε τσακωθήκανε οι δυο νέοι, κι ο παπάσώγαμπρος πήγε στην Αστυνομία Αιγίου και υπέγραψε εκδικητικά ότι εγώ, εξαδέλφη με την ανερχόμενη Βάσω Παπανδρέου, κάναμε κίνηση υπέρ του κομμουνισμού... Οι υπόλοιποι μήνες κύλησαν να μαζεύω εκατό υπογραφές από την κοινότητα που πιστοποιούσαν ότι με γνώριζαν ως... αμέτοχη σε πολιτικά, ώσπου αναγκάστηκα αντί για το Αίγιο, να κάνω νέα αίτηση με νέα τοποθεσία σε προάστιο της Αθήνας και να ανοίξω σχολή Ξένων Γλωσσών». Η γνωριμία της Γιώτας Στρατή με την Βάσω Παπανδρέου, χρονολογείται από την παιδική τους ηλικία, αφού είναι συγγενείς και τα σπίτια τους στο χωριό Βαλιμήτικα, ήταν γειτονικά. «Με την Βάσω, τρώγαμε μαζί φακές, όταν πήγαινε η μάνα της στα κτήματα και για να μην ανακαλύψουν ότι έλειπαν από την κατσαρόλα, την γεμίζαμε με νερό...», είπε, γελώντας. «Παίζαμε, μάλιστα και με κουτάλια πετάγαμε φακές η μια στο πρόσωπο της άλλης... Μάλιστα, έχω ακόμα ένα σημάδι κοντά στο φρύδι μου». Με τον μετέπειτα σύζυγό της, Δημήτρη, γνωρίστηκε στο σπίτι της αδελφής του στην Αθήνα, τα Χριστούγεννα του Εκείνος ήταν Αμερικανός υπήκοος και είχε επιστρέψει στην Ελλάδα για διακοπές. Εάν δεν είχαν συναντηθεί, ίσως να μην έφευγε ποτέ της από την Ελλάδα η Γιώτα Στρατή. Τον Ιανουάριο του 1970, ο πατέρας της έπαθε παράλυση, και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» στην Αθήνα. Εκεί, στο κρεβάτι του Νοσοκομείου, ο Δημήτρης του ζήτησε το χέρι της κόρης του, Γιώτας. Ο γάμος τους έγινε στον φημισμένο ιερό ναό του Αγίου Από την Επιτροπή του Συλλόγου «Θεά Αθηνά» (έδρα Αθήνα) Συγχαίρουμε την Γιώτα και τον Δημήτρη Στρατή για την προσφορά τους, με τον ιδανικό γάμο τους, στα Γράμματα και στην Κοινωνία. Η Πρόεδρος Η Γραμματέας Χρυσούλα Βαρβέρη-Βάρρα Αικατερίνη Μπατάλια Αθήνα, 15/8/2012 Από τον Μάκη Τζιλιάνο και την οικογένειά του θερμά συγχαρητήρια και πολλές ευχές στη Γιώτα Στρατή Παντελεήμονα στην οδό Αχαρνών. Ο Δημήτρης, «σχεδόν αντίγραφο του Σον Κόνερι», του διάσημου πρωταγωνιστή των ταινιών Τζέιμς Μποντ, όπως λέγει η ίδια, γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου. Μεγάλωσε και σπούδασε Ηλεκτρολογία στον Πειραιά και Ραδιοτεχνία στην Αθήνα. Υπηρέτησε ως ηλεκτρολόγος πυροβολικού στο τότε Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό για 27 μήνες και μάλιστα στο καταδρομικό «Ελλη», το πλοίο που έδωσε στην Ελλάδα η Ιταλία, αφού οι τορπίλες της τελευταίας είχαν βυθίσει το πρώτο καταδρομικό «Ελλη» στο λιμάνι της Τήνου, τον Δεκαπενταύγουστο του Ο Δημήτρης εργάστηκε στη συνέχεια ως ηλεκτρολόγος, στο επιβατηγό πλοίο «Νέα Υόρκη», το πρώην «Νέα Ελλάς». που έκανε ταξίδια στην Αμερική, Γερμανία και Καραϊβική. Από το 1959, έμενε στη Νέα Υόρκη. «Ομως, όταν ακόμη ήταν στην Αθήνα για διακοπές, ο Αμερικανοπολωνός κύριος μέτοχος μιας ηλεκτρολογικής εταιρείας στην οποία ο Δημήτρης είχε το ένα τρίτο, την μετέφερε κρυφά στο νησί Τζαμέικα, αφήνοντας τα χρέη στους εύπιστους μετόχους της», είπε με θλίψη η κ. Στρατή. «Ο Δημήτρης, με τον οποίο ήμασταν ακόμα νιόπαντροι, μου άφησε 100 μόνο δολάρια και επέστρεψε στη Νέα Υόρκη για συναντήσεις με δικηγόρους... Μήνας του μέλιτος; Τι ήταν αυτό;». Στη Νέα Υόρκη ήρθε η Γιώτα Στρατή στις 9 Απριλίου 1970 και έμεινε στην Αστόρια. «Ηταν ένα δακρύβρεκτο ταξίδι, απ όλες τις απόψεις», είπε η ίδια. «Είχα δώσει στον Δημήτρη το λόγο μου όμως, ότι με τα δυο χέρια ενωμένα, θα τα ξεπερνούσαμε... Αλλωστε, θα γυρίζαμε πάλι στην Ελλάδα. Τίποτε το εύκολο, από τότε. Ο Δημήτρης μου κάθισε πάλι στα θρανία της Σχολής Magavero, στο Mανχάταν και πήρε με τη βοήθεια και την επιμονή μου το Mάστερ της Ηλεκτρολογίας». Με μεγάλη αγάπη και εκτίμηση μιλά η κ. Στρατή για τον σύζυγό της. «Ο Δημήτρης είναι ο πιο θαυμάσιος άνθρωπος και σύζυγος», είπε. «Δεν ανέχεται το ψέμα. Είναι άνθρωπος ευθύς, άνθρωπος του δικαίου και της αναγνώρισης. Οταν παλαιότερα γινόταν διακοπή ρεύματος από θύελλες, πήγαινε με το αυτοκίνητό του, ή περπατώντας για να δώσει φως σε σπίτια ανθρώπων, χωρίς να τους παίρνει λεφτά. Σαν πατέρας ήταν αυστηρός όταν χρειαζόταν, αλλά στην πραγματικότητα, ευαίσθητος. Σαν παππούς είναι καταπληκτικός». Τα πρώτα χρόνια της Γιώτας Στρατή στην Αμερική, θυμάται, ήταν πολύ δύσκολα από ψυχολογικής

5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟΓΥΝΑΙΚΑ 5 πλευράς, παρόλο που ο σύζυγός της, προσπαθούσε να της δίνει κουράγιο και δύναμη. «Ο άνδρας μου ήταν και είναι παλικάρι, αλλά η αλλαγή του τόπου, δεν ήταν εύκολη για μένα», είπε. Αρχικά, με τα λίγα λογιστικά που ήξερε από το ταξιδιωτικό γραφείο της Αθήνας, είχε εργαστεί για οκτώ χρόνια σε λογιστήριο της μεγάλης εταιρείας πετρελαιοειδών «Μόμπιλ», γιατί είχε τελειώσει η προθεσμία προσλήψεων σε ελληνικά σχολεία και δεν πρόλαβε. Η μόνη ανοικτή θέση που βρήκε, ήταν σε σχολείο στο Μπάφαλο της Βόρειας Ν. Υόρκης, αλλά ήταν μακριά και την απόκλεισε. Στη συνέχεια εργάστηκε στην εταιρεία ηλεκτρολογικών εργολαβιών του άνδρα της. «Συνειδητοποίησα κάποια στιγμή ότι μου άρεσε η Αμερική», πρόσθεσε η κ. Αριστερά, η κ. Στρατή στην Εκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης. Στην άκρη διακρίνεται ο Σπύρος Δαρσινός. Στη δεξιά φωτογραφία, η Χριστίνα Αγρογιάννη-Κανελλοπούλου, ποιήτρια, ταμίας ΠΕΛ Αθηνών και η ηθοποιός Μαίρη Βαρβατάκου, με την μικρή Εμπι. Στρατή. Πριν από τα δεύτερα Χριστούγεννα γεννήθηκε η πρώτη κόρη της, που επειδή έφερε μεγάλη χαρά στην ίδια και στον σύζυγό της, την ονόμασαν Χαρά, ή Τζόι. Εμαθε Ελληνικά από τη μητέρα της και έχει δύο κόρες, την Εμπι και την Εντζι. Στα μισά τού 1974 μια δεύτερη εγκυμοσύνη σημάδεψε τη ζωή της κ. Στρατή. «Με δυο γιατρούς, πεθερό και γαμπρό, τους Μπρουκάτο και Πελλετιέρι, έχασα μια Τετάρτη του Ιουνίου ένα μικροσκοπικό κουκλάκι, που έφυγε για τη πολιτεία των αγγέλων», είπε με θλίψη. Οταν την έπιασαν οι πόνοι στο σπίτι, ο γιατρός είπε στον Δημήτρη, που έδωσε τις πρώτες βοήθειες, να τη μεταφέρει ο ίδιος γρήγορα στο νοσοκομείο και να μην περιμένει το ασθενοφόρο, γιατί μπορούσε να κινδυνεύσει η ζωή και της γυναίκας του. Ο Δημήτρης έχοντας μαζί και το τρίχρονο κοριτσάκι τους, τη μετέφερε βιαστικά στο νοσοκομείο του Φλάσινγκ. Αλλά, δυστυχώς, το παιδί δεν έζησε. Λίγα χρόνια μετά γεννήθηκε η δεύτερη κόρη του ζεύγους, η Ολγα, που έχει ένα γιο, 16 μηνών τώρα, στον οποίο δόθηκε το όνομα Παναγιώτης-Δημήτρης. Συνέχεια στη σελίδα 6 Η Γιώτα Στρατή σημαδεύει τη Λογοτεχνία της Διασποράς. Η Γιώτα Στρατή είναι μια πηγαία λογοτέχνις, που παίζει ανάμεσα στο πεζογράφημα, την ποίηση και το θέατρο σημαδεύοντας με τη γραφή της τη λογοτεχνία της Διασποράς. Η Γιώτα Στρατή αφήνει το χειμαρρώδη λόγο της να συνθέσει εικόνες, συναισθήματα, απορρίψεις, ελπίδα, φόβο, κούραση, αγωνία. Αρνείται να χαλιναγωγήσει τις λέξεις, που θαρρείς ξεχύνονται σαν άτια στις λευκές σελίδες. Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη atheniansocietyny@gmail.com TEL: Την εκλεκτή Ομογενή λογοτέχνιδα και φίλη, ΓΙΩΤΑ ΣΤΡΑΤΗ, συγχαίρουμε θερμά για το λογοτεχνικό της έργο, αλλά και για τις υπηρεσίες της προς τον Σύλλογό μας. Σταθερά με πάθος υπηρετεί και σμιλεύει με τον καθαρό λόγο της τη γλώσσα μας και τις ψυχές μας. Η προσφορά της είναι μεγάλη, γι αυτό την ευχαριστούμε και της ευχόμεθα να συνεχίσει με το ίδιο μεράκι το συγγραφικό της έργο. Εκ του Διοικητικού Συμβουλίου We are extremely proud of the accomplishments our mother has achieved within our family and the Greek-American community. Our parents' love and support has molded us into faithful and proud Greek-Americans. In return we are passing on our Greek culture and values to our children. Μαμά, σε υπεραγαπούμε! We love you tremendously, Joy, Ebony and Angelyse Fabien Olga, Andy and Peter-James Xanthopoulos

6 6 ΓΥΝΑΙΚΑΠΡΟΣΩΠΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΤΕΥΧΟΣ 54 Γιώτα Στρατή: Πολυβραβευμένη ποιήτρια και λογοτέχνις με μακρόχρονη προσφορά στην Oμογένεια Συνέχεια από τη σελίδα 5 «Κάμποσα χρόνια αργότερα, ένα πρωινό ξύπνησα με το πρόσωπο παγωμένο», συνέχισε η κ. Στρατή. «Το αριστερό μέρος ήταν σαν από τσιμέντο! Οξύς πόνος κάτω από το δεξί λοβό που δεν έλεγε ούτε να σταματήσει, ούτε να λιγοστέψει. Την επομένη, το πρόσωπο αγνώριστο. Καταμεσής, λες και είχα φάει τσεκουριά. Μπελς Πάλζι, γνωμάτευσε ο νευρολόγος. Το τρίδυμο του προσώπου έστριψε και σταμάτησε τη ροή αίματος, έλεγαν άλλοι....θα περάσει... έλα όμως που και η μνήμη δεν δούλευε. Τυχερή, είπαν, που ο πόνος δεν ξεκίνησε από αριστερά. Δεν θα μπορούσα να μιλήσω... Φυσιολογικά οι φλέβες άνοιξαν νέες... Οκτώ μήνες πήρε να συνέλθω». Οι δοκιμασίες, όμως, δεν τέλειωσαν. «Την τελευταία δεκαπενταετία έγιναν τρεις εγχειρήσεις καρδιάς του Δημήτρη», πρόσθεσε η κ. Στρατή. «Σ αυτόν ανήκει και η ποιητική μου συλλογή Γραμμένα με αίμα». Η Γιώτα Στρατή έλαβε μέρος με επιτυχία σε πολλούς διαγωνισμούς Λογοτεχνίας. Ταυτόχρονα, ως δίγλωσση, έγινε μέλος στην Εθνική Αμερικανίδων Γυναικών ΠΕΝ και στην Πόετρι Φόρουμ οφ Νιου Γιορκ. Οι διακρίσεις ακολουθούσαν η μία την άλλη. Το 1982, δημιουργήθηκε η Εταιρεία Ελληνοαμερικανών Συγγραφέων με έδρα τη Νέα Υόρκη. «Αρκετό ενδιαφέρον τα πρώτα χρόνια», τόνισε η κ. Στρατή. «Οι ομογενειακοί σύλλογοι, μεταξύ αυτών κι εκείνος των Αιγιωτών που έλαχε να γίνω και πρόεδρος, νόμιζαν ότι Φωτογραφία, από την ημέρα που ως νύφη η Γιώτα Στρατή ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας του Αγ. Παντελεήμονα Αχαρνών. εμείς, οι γραφιάδες, θα γίνουμε πλούσιοι. Βλέπεις η ξενιτιά μόνο στο δολάριο πιστεύει... Ευτυχώς, που και η αγάπη του Δημήτρη για τη διατήρηση της Ελληνικής, δεν ήταν λιγότερη από τη δική μου. Διαπιστώνοντας ότι οι σύλλογοι, εκτός δυο-τριών εξαιρέσεων, ενδιαφέρονταν κυρίως για φωτογραφίες του εκάστοτε δίχρονου προεδρείου Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών συγχαίρει τη λογοτέχνιδα Γιώτα Στρατή για την τιμητική διάκριση από τον «Εθνικό Κήρυκα». τους στις εφημερίδες της Ομογένειας, ενδυνάμωσαν την πεποίθησή μου να παρουσιάζουμε τις διακριθείσες εργασίες μου στην Ομογένεια, φυσικά με την αμέριστη ηθική και οικονομική βοήθεια του Δημήτρη. Στην απαγγελία ποιημάτων ή και διανομή ρόλων ανάλογης ηλικίας στα θεατρικά μου έργα, με βοήθησαν οι δύο κόρες μας. Βέβαια έχω συνεργαστεί και με άλλα παιδιά σχολείων και με ομογενείς ηθοποιούς, όπως τους Μαίρη Βαρβατάκου, Μ. Βαρβιτσιώτη, Γ. Κιουρτσίδη, Κλ. Μπακάλη, Λ. Μαρουλέτη, Ν. Καρά, Αλέξανδρο Μαλαό, και άλλους, καθώς και με σκηνοθέτες, όπως με τον Παύλο Θύμου, τον Λουκά Σκιπητάρη, και κυρίως με την πείρα και το ένστικτό μου. Εγιναν αρκετά με την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, ιδίως κατά τις προεδρίες των κυρίων Μουρίκη και Κασάπη. Ηταν μεγάλη η νοσταλγία των τότε ομογενών για κατανοητά έργα, με εμπνευσμένα κωμικά επεισόδια, δίχως βωμολοχίες, κ.λπ. «Η Αφροδίτη κι ο...κολιός», «Στην τρέλα των διαβατηρίων», «Ο καταποντισμός της Αρχαίας Ελίκης», «Σαπφώ η Λεσβία Ιέρεια της Αγάπης», «Ο έκτος Κύκλος» - στην επέτειο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, «Η Θυσία» του Πάνου Κουκίδη, «Γυναίκες του Θρύλου στο Ζάλογγο», «Η ύστατη θυσία του Εύρυτου», «Το τελευταίο γράμμα του Κυναίγειρου», κ.α., δίχως να παραλείψω το αγαπημένο μου «Γελωτοποιός από Σόι», ένα μουσικόδραμα σε δική μου μουσική, όπου οι κόρες μας τραγουδούσαν κι έπαιζαν πιάνο». Οι κόρες της Γιώτας Στρατή, η Ολγα (πίσω) και η Χαρά, η οποία είναι ανάμεσα στα παιδιά της, την Εμπι και την Εντζι. Το χαμόγελο είναι φανερό στα πρόσωπα όλων. Εχουν καλούς γονείς, γιαγιά και παππού. Με την ευκαιρία της αναφοράς της στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Ν. Υόρκης, η κ. Στρατή θυμήθηκε με υπερηφάνεια ότι το 1992, η κόρη της Τζόι, εκλέχτηκε «Μις Ελληνική Ανεξαρτησία» κατά τον διαγωνισμό στον οποίο λαμβάνεται υπόψιν και η ικανότητα των υποψηφίων στην ελληνική γλώσσα. Τρία χρόνια αργότερα η Γιώτα μου ευλογήθηκες να σμιλεύεις τον λόγο, να του δίνεις πνοή. Επειδή με τα πονήματα σου καταφέρνεις να μας σεργιανάς σε κόσμους αλλιώτικους, μακρινούς κι ονειρεμένους.. Επειδή στέκεις εκεί ακύμαντη, ακούραστη και δημιουργείς πάντα με τα χέρια και την ψυχή, μια ευαίσθητη ψυχή που κρύβει αστείρευτη καλλιτεχνική φύση: ΕΥΓΕ ΣΟΥ! Σ ευχαριστώ για τις εμπειρίες που μου χάρισες με την συνεργασία μας μέσα από τον Ιστορικό Σύλλογο Αθηναίων ΝΥ. Χριστίνα Κωστάκη-Καρυώτη οικογενειακώς άλλη κόρη της, η Ολγα, κατέκτησε τη δεύτερη θέση. Κατά καιρούς, η κ. Στρατή εκτός από τους ομογενειακούς φορείς, έχει δώσει διαλέξεις στο «Πόετρι Φόρουμ» για Ελληνική Λογοτεχνία και ως «ποιήτρια του μήνα» έχει διαβάσει βραβευμένη και ανέκδοτη ποίησή της. Εχει παρουσιάσει δικές της φωτογραφίες με δίγλωσση ποίηση, καλεσμένη σε ημερήσια σχολεία του Κουίνς, της Νέας Υόρκης κι έχει βραβευτεί από τη Φωτογραφική Λέσχη, στο Φλάσινγκ. Η Γιώτα Στρατή είναι συνιδρύτρια της Διεθνούς Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και συμμετέσχε σε πολλά λογοτεχνικά συνέδρια. Εγινε μέλος στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, στην ΠΕΛ, στη ΔΕΕΛ και στην Ενωση Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων. Και είναι πολλές οι διακρίσεις που πήρε στην Ποίηση, σε μικρές ιστορίες, σε θεατρικά έργα και στις δύο γλώσσες, αλλά πάντα με ελληνικά θέματα. Η κ. Στρατή έχει βραβευτεί σε όλα σχεδόν τα είδη του λόγου κι έχει τιμηθεί από ελληνικούς φορείς, ομογενειακούς και αμερικανικούς. Δύο φορές βραβεύτηκε από την πρώην πρόεδρο του Κουίνς, Κλερ Σούλμαν, ενώ πριν μερικά χρόνια είχε βραβευτεί και από το «Αριστο-

7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟΓΥΝΑΙΚΑ 7 τέλειο, Ιδρυμα» της Κύπρου για «Πολύτιμη Λογοτεχνική Δραστηριότητα». Η κ. Στρατή, είχε τιμηθεί επίσης, από τη σημερινή πρόεδρο του Κουίνς, Χέλεν Μάρσαλ, με την διάκριση της «Εξαίρετης Πολίτιδας». Στη σχετική διάκριση ανεγράφετο ότι η Ελληνοαμερικανίδα ποιήτρια «... τιμά την Ομογένεια, την κομητεία Κουίνς και κατ επέκταση τη Νέα Υόρκη, απ όπου, όλοι ξεκινήσαμε ως μετανάστες και με την ακούραστη δημιουργία μας χτίζουμε ένα καλύτερο αύριο..». Εξάλλου, μετά τη βράβευση πέντε ποιημάτων της Γιώτας Στρατή στο λογοτεχνικό διαγωνισμό στην πόλη Κίνγκάι του Πεκίνου, είχε διακριθεί ακόμα ένα ποίημά της κατά το Πρώτο Διεθνές Συνέδριο Ποίησης της Λίμνης Κίνγκάι. «Δώδεκα ήδη βιβλία, που έχουν εκδοθεί με δικά μας έξοδα κι άλλα Η Γιώτα και ο σύζυγός της, Δημήτρης Στρατής, με τα εγγόνια τους, τον Παναγιώτη-Δημήτρη, στην αγκαλιά, και τις Εντζι (αριστερά) και Εμπι. Χαρούμενοι και οι δύο για τη σωστή οικογένεια που δημιούργησαν. μονόπρακτα ή και αποσπάσματα παρουσιάζονται εθελοντικά σε εκδηλώσεις συλλόγων», συνέχισε η Γιώτα Στρατή. «Πολλές και οι σελίδες που μένουν στα κλειστά συρτάρια, με μια βαθιά πίκρα στη σκέψη αν πράγματι άξιζε όλη ετούτη η προσπάθεια... Να ξυπνάς και να κοιμάσαι, κρυφά και φανερά, με την Ελλάδα κάτω από τα βλέφαρα, όπως γράφει κάπου ο Νίκος Καζαντζάκης, να αγωνίζεσαι με όλες σου τις δυνάμεις εις την ξένη και να καταλήγει η πατρίδα που αγαπάς σαν μια φοιτητική επώδυνη ιστορία αγάπης που αγωνίζεται να κρατηθεί στην καρδιά και στη μνήμη... Απαράδεκτο! Απαράδεκτο! Ας ευχηθώ, ο εκτός πατρίδας Ελληνισμός να κρατηθεί, να διατηρήσει την αίγλη του Ελληνικού Πνεύματος ακμαία. Παιδιά του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, κάπου ξεστρατίσαμε. Αφήσαμε ανόητα τους καταστροφείς μας να γίνουν οι ύπουλοι εκτραφείς μας. Αφήσαμε απερίσκεπτα τη σκέψη, την καρδιά και την ψυχή έρμαιο στην προσωρινή επίδειξη ευμάρειας...». Τι σκέψεις κάνει για τη σημερινή Λογοτεχνία, η Γιώτα Στρατή; «Στην εποχή μας, η Λογοτεχνία έχει πάρει πολύ μεγάλη αλλαγή, λόγω των Μέσων Ενημέρωσης. Οι καλλιτέχνες κοιτούν κάτι που τους αρέσει και θέλουν να φτιάξουν ό,τι καλύτερο γίνεται, πρώτον, για να ελκύσει την σκέψη των ανθρώπων επάνω σ αυτό που δημιουργούν οπτικά, ή ακουστικά, και δεύτερον, για να πρωτοτυπήσει. Και με την ευκαιρία αυτή, να πω ότι η επαφή της Ομογένειας με τη Λογοτεχνία είναι σήμερα διαφορετική. Παλαιότερα, υπήρχε η μεγάλη νοσταλγία για τη γενέτειρα, Συνέχεια στη σελίδα 8 Στη Γιώτα Στρατή την παντάξια ποιήτρια, κηπουρό και στοργική σύζυγο του Δημήτρη της π ολλά θερμά συγχαρητήρια. Στέλλα Ζαμπούρου - Φόλλεντερ Η Γιώτα Στρατή είναι η επιφανής λογοτέχνιδα ο καλλιεργημένος άνθρωπος, με ευγένεια ψυχής, με ευαισθησίες και πολλή αγάπη για την ελληνική γλώσσα την οποία για πολλά χρόνια σμιλεύει με το λόγο της, την πεζογραφία, το θέατρο, μα πιο πολύ με τα ποιήματά της. Αυτή είναι η παρακαταθήκη της στο λόγο και στην Ομογένεια μαζί με τα πολλαπλά βραβεία και επαίνους που της έχουν άξια δοθεί. Για εμάς είναι επίσης φίλη καλή. Τη συγχαίρουμε, την αγαπούμε και την τιμούμε. ΣΥΛΒΙΑ, ΠΑΝΟΣ και ΡΙΤΣΑ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ Στη γυναίκα μου, όπου με την Αγάπη δημιουργήσαμε μια όμορφη Ελληνο-Αμερικανική οικογένεια, και η οποία με τη δική της άσβεστη θέληση να συνεχίζει το Ελληνικό Πνεύμα, να διακρίνεται και να φέρνει χαρά με τις επιτεύξεις της, σ αυτή τη γυναίκα, τη Γυναίκα μου, είμαι τυχερός που είναι στο πλευρό μου. Ευχαριστώ τον «Εθνικό Κήρυκα» για την ξεχωριστή τιμή που της πρόσφερε στο μηνιαίο του περιοδικό «Η ΓΥΝΑΙΚΑ», ως και τον Θεό που μας έχει μαζί. Να είστε όλοι ευτυχείς Δημήτρης Στρατής

8 8 ΓΥΝΑΙΚΑΠΡΟΣΩΠΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΤΕΥΧΟΣ 54 Γιώτα Στρατή: Πολυβραβευμένη ποιήτρια και λογοτέχνις με προσφορά στην Ομογένεια Συνέχεια από τη σελίδα 7 υπήρχε εντονότερη η αγάπη. Στην εποχή μας, με την απότομη πλουτοκρατία και εξυπνομανία και ξενομανία των Ελλήνων, αρκετοί έχουν ξοδεύσει την περιουσία τους για να κάνουν ένα όνομα. Να κατακτήσουν τι; Αφού τα πάντα είναι προσωρινά, όλα αλλάζουν... Και αυτό φαίνεται από τη Μουσική, από την Ποίηση, από το Σουρεαλισμό κ.λπ. Υπάρχουν και οι περιπτώσεις που αρκετοί έχουν αρχίσει και γράφουν σεξουαλικά... Ο πολύς κόσμος, όσο και αν τα ξέρει, δεν δέχεται να τα ακούει, Επάνω, ο σύζυγος της Γιώτας Στρατή, Δημήτρης, ο οποίος είχε εργαστεί ως ηλεκτρολόγος, στο επιβατηγό πλοίο «Νέα Υόρκη», πρώην «Νέα Ελλάς». Κάτω, η Γιώτα Στρατή, νέα και όμορφη, σε μια από τις εργασίες της. Ο γάμος της με τον Δημήτρη, την έφερε στην Αμερική. για παράδειγμα. Και κάτι άλλο: Οταν κάποιος προχωράει ή είναι μπροστά, οι άλλοι ή τον ακολουθούν για να πουν ότι είναι φίλοι του, ή θα κοιτάξουν να του βάλουν τρικλοποδιά για να πέσει». Σε παλαιότερη αναφορά της στην Ομογένεια και τις λογοτεχνικές δυνατότητες της τελευταίας, η Γιώτα Στρατή είχε τονίσει: «Εδώ, ο πολύς κόσμος έχει το μαράζι της ξενιτιάς και αυτό για την Ελλάδα, δεν πουλάει. Για μας, πάλι δεν κάνει τίποτα, γιατί μένει μέσα σ εμάς... Είναι πάρα πολλοί εκείνοι που γράφουν και παρουσιάζουν έργα αξιόλογα για εδώ, αλλά όχι για την Ελλάδα, που έχει ένα διαφορετικό επίπεδο, τουλάχιστον στην ποίηση. Αυτό σημαίνει απογοήτευση. Εκείνος που γράφει, δεν κερδίζει. Γιατί έχουν ταυτιστεί: Αμερική-δολάριο-κέρδος. Και αφού δεν κερδίζει, παθαίνει μερικές φορές ένα είδος απογοήτευσης και έχθρας προς τους άλλους που γράφουν. Υπάρχει και η αντίληψη του ότι αφού δεν κερδίζεις λεφτά, τότε γιατί γράφεις; Η απάντηση είναι ότι δεν γράφεις για να βγάλεις λεφτά, αλλά γιατί ή έχεις μέσα σου έμφυτη αυτή την έμπνευση, ή γιατί όταν μπεις στο χορό πρέπει να χορέψεις. Τι σημαίνει αυτό; Το γράψιμο δεν είναι μόνο έμπνευση, αλλά είναι και πρόκληση». Η Ομογένεια έχει ευαισθησίες στο ποιοτικό βιβλίο; «Εχει», απαντά η κ. Στρατή. «Δεν είναι μεγάλο το κοινό, αλλά εμείς τους απογοητεύουμε. Βάζουμε πρώτα το εγώ, το κέρδος, τον αριθμό των ανθρώπων που θα έλθουν να μας ακούσουν και, κυρίως, το μέγα δολάριο. Ομως, είναι αυτονόητο, γιατί είναι τα έξοδα, που είναι ένα γρανάζι και από τις δύο πλευρές. Και για εκείνον που θα παρουσιάσει τη δουλειά και για εκείνον που θέλει να έλθει να την παρακολουθήσει. Πολλοί δεν έχουν καταλάβει ότι το γράψιμο δεν είναι επιχείρηση. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να πονάει αυτό, όμως αυτή είναι η αλήθεια». Σκέψεις, προβληματισμοί και ανταλλαγές ιδεών με φίλους και γνωστούς της, η Γιώτα Στρατή μοιράζεται στην ηλεκτρονική της διεύθυνση: Η γνωστή δημοσιογράφος, συγγραφέας και συνεργάτις του «Εθνικού Κήρυκα» στο Μόντρεαλ του Καναδά, Ιουστίνη Φραγκούλη, αφιέρωσε την εβδομαδιαία στήλη της το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Γιώτα Στρατή. Και μεταξύ άλλων, την αποκάλεσε «μεγάλη κυρία της Ελληνικής Λογοτεχνίας στην Ομογένεια της Νέας Υόρκης», ενώ τόνισε ότι η κ. Στρατή είναι «αρχόντισσα πραγματική στον λόγο και στη σκέψη». Ο Δημήτρης και η Γιώτα Στρατή σε εκδήλωση. Εζησαν και ζουν αγαπημένοι στη Νέα Υόρκη με σεβασμό και εκτίμηση ο ένας για τον άλλο. Μαζί, όχι μόνο στις χαρές, αλλά και στις δυσκολίες της ζωής. Δεξιά, το ζεύγος Δημήτρη και Γιώτας Στρατή με την γνωστή συγγραφέα Βάνα Κοντομέρκου και την μητέρα του προέδρου του εδρεύοντος στη Νέα Υόρκη Συλλόγου Αθηναίων, κυρία Αδαμοπούλου. Στις δύο άκρες η Γιώτα Στρατή και ο σύζυγός της, Δημήτρης, με την συγγραφέα Ελένη Τσαμαδού και τον σύζυγό της, Κίμωνα. Η κ. Στρατή διατηρεί για χρόνια στενές φιλίες με ανθρώπους των Γραμμάτων.

9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟΓΥΝΑΙΚΑ 9 Αγγελοπούλου: «Μελαγχολώ με αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα» Η κ. Αγγελοπούλου μίλησε για τις αγωνίες της στους Ολυμπιακούς, για την αέναη δίψα της να βοηθάει αλλά και για την πάλη που έδωσε να νικήσει την αρρώστια της, τονίζοντας ότι πάλεψε με την ασθένεια, «όπως παλεύουν κάθε μέρα εκατομμύρια άνθρωποι» και νίκησε σε μια μάχη η οποία την άλλαξε. Ηπαρουσίαση της κ. Αγγελοπούλου έγινε από την Λένα Παπαδημητρίου και όπως έγραψε, η φωνή της είναι θερμή, γήινη, κάποιες στιγμές επιτακτική, κάποιες ανέλπιστα ανθρώπινη, με έντονα ψήγματα κρητικής προφοράς. Η Γιάννα Αγγελοπούλου λέει ότι δεν έχει αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου, εκτός βέβαια, όπως επαναλαμβάνει η ίδια, από την αναπόφευκτη εμπειρία και σοφία που κατακάθεται στους ώμους σου όταν είσαι 56 χρόνων στα 57. Για παράδειγμα, εξακολουθούν να την απωθούν «εκείνοι που χωρίς να μπορούν να πετάξουν πάνω από τα πράγματα, θεωρούν ότι όλοι τούς χρωστάνε. Κανείς δεν σου χρωστάει. Εσύ χρωστάς στον εαυτό σου, στην οικογένειά σου, στη χώρα σου». Ξέρει πως όταν μιλάει οι περισσότεροι ακούνε. Οταν είναι μπροστά. Οταν λείπει, όποιον και να ρωτήσεις για εκείνη θα γελάσει. Από αμηχανία, φθόνο, θαυμασμό, μίσος, λατρεία. Ενα περιστατικό θα την ταρακουνήσει πραγματικά και θα ανατρέψει τη φιλοσοφία ζωής της. Τέσσερις μήνες μετά τους Ολυμπιακούς και ενώ βρίσκεται με την οικογένειά της στο σπίτι της στο Γκστάαντ, η σιδηρά Γιάννα είναι για πρώτη φορά αντιμέτωπη με τη θνητότητά της. Κάποια δημοσιεύματα της εποχής κάνουν λόγο για «ολυμπιακή υπερκόπωση», η ίδια όμως επιβεβαιώνει (για πρώτη φορά) στο «ΒΗΜΑgazino» τη σοβαρή περιπέτεια υγείας της: «Τότε για πρώτη φορά σκέφτηκα: Μπόρεσες και τα έβγαλες όλα πέρα και τώρα κινδυνεύεις να φύγεις...». Πάλεψε με την ασθένεια, «όπως παλεύουν κάθε μέρα εκατομμύρια άνθρωποι», τη νίκησε, αλλά δεν την άφησε πίσω της: «Θέλω να το θυμάμαι και με πονάει να το θυμάμαι» λέει, σε μια βαθιά εξομολογητική στιγμή της. Η Γιάννα Αγγελοπούλου επιμένει ότι, οκτώ χρόνια μετά το τέλος των Ολυμπιακών του 2004, η μεγαλύτερη παρανόηση γύρω από το πρόσωπό της παραμένει ότι δεν είναι κανονικός άνθρωπος. Σπεύδει να δηλώσει πως είναι μια «κανονική μεσογειακή μαμά», που έμαθε έστω όψιμα (αφότου πήγαν στο πανεπιστήμιο) να μαγειρεύει για τα παιδιά της (ανάμεσα στις σπεσιαλιτέ της αναφέρει τα αυτοσχέδια ντρέσινγκ της για σαλάτες, το φιλέτο φλαμπέ με πράσινο πιπέρι, τον χειροποίητο πουρέ, τα ριγκατόνι με τρία αλλαντικά και τέσσερα τυριά στον φούρνο, αλλά και μια κρητική συνταγή, τα σαλιγκάρια με πατάτες, που όμως αρέσουν μόνο στην κόρη της, Καρολίνα). Ακούγοντάς την να μιλάει με τέτοιο πάθος για την «κανονικότητά της», είναι δύσκολο να μη σου έρθει στον νου εκείνη η πριν από κάμποσα χρόνια απέλπιδα προσπάθεια της Μάργκαρετ Θάτσερ (γειτόνισσας της Γιάννας ένα φεγγάρι στο Τσέλσι του Λονδίνου), να αποφορτίσει την εικόνα της και να φανεί κανονική. Ηταν η μοναδική ίσως φορά που πέταξε τη μεσαιωνική πανοπλία και φωτογραφήθηκε σαν καλοκάγαθη νοικοκυρούλα δίπλα στον φούρνο και τον απορροφητήρα της οδού Ντάουνινγκ. Μόνο που η καμπάνια της «κανονικής» Μάγκι δεν «έπιασε». Τουναντίον, όπως συμβαίνει και με την Γιάννα Αγγελοπούλου, οι περισσότεροι αναρωτήθηκαν τι - ή ποιος! - σιγοψηνόταν στο φούρνο. Η αυτοεξόριστη από τον δημόσιο βίο «πρώτη κυρία» του 2004 επέστρεψε στο προσκήνιο, αρχικά με την εμφάνισή της δίπλα στον Μπιλ Κλίντον σε εκδήλωση του Χάρβαρντ, όπου δήλωσε ότι το «κλειδί» για την κρίση στην Ελλάδα είναι μια νέα γενιά ηγετών. Και στη συνέχεια, χάρη στα δημοσιεύματα που την έφεραν να συνδέεται με αμερικανική εταιρεία συμβούλων (πρόεδρος της οποίας τυγχάνει ο Ντάγκλας Μπαντ, στενότερος σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον), που ανέλαβε την καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Η θεωρία ταίριαζε, άλλωστε, γάντι με την πρόσφατη αριστερόστροφη αρθρογραφία (στην εφημερίδα «Athens Voice» και στο site REDΝotebook) του πρωτότοκου γιου της, Παναγιώτη, απόφοιτου του Χάρβαρντ. Σε επιστολή της προς την εφημερίδα «Δημοκρατία» η Γιάννα Αγγελοπούλου απέδωσε τα ευφάνταστα σενάρια στις παρενέργειες του καύσωνα. Η Γιάννα Δασκαλάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 12 Δεκεμβρίου Πήρε το όνομά της από την αδελφή του πατέρα της, Φρίξου (ένας ακόμη αδελφός του, ο Αχιλλέας, διακεκριμένος φιλόλογος, πέθανε νέος από τύφο). Η Γιάννα Δασκαλάκη η πρεσβύτερη, ξανθιά καλλονή της εποχής, που δεν απέκτησε ποτέ δικά της παιδιά (ίσως γι αυτό έτρεφε αδυναμία στη δυναμική ανιψιά), θα στολίσει τις πρώτες καρτ ποστάλ του νησιού. Ντυμένη με τη στολή του Λυκείου των Ελληνίδων φωτογραφίζεται, με μεστό βλέμμα και τα χέρια περήφανα στη μέση, μπροστά στον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη. Η οικογένεια Δασκαλάκη δεν είναι οικονομικά εύρωστη, ζουν από τον μισθό του πατέρα και λίγα στρέμματα γης. H μητέρα (στην οποία ακόμη και σήμερα η Γιάννα απευθύνεται στον πληθυντικό) είναι στοργική, αλλά απαιτητική. Μαθαίνει στις κόρες της να καθαρίζουν το σπίτι και να μαγειρεύουν, ενώ είναι «κέρβερος» όσον αφορά τους βαθμούς στο σχολείο. Τα καλοκαίρια ο Φρίξος πηγαίνει τις δύο θυγατέρες του στην Εμπαρο να δουν πώς ζουν οι άνθρωποι του χωριού, να μάθουν πώς μαζεύουν τα καρύδια και τον «έρωντα» (δίκταμο). Ενα από τα θεμελιώδη μαθήματα ζωής που τους δίνει με θέρμη είναι να χαιρετούν ευγενικά όποιον απαντούν στο δρόμο τους. «Μα καθέναν, πατέρα;». «Καθέναν». Η μικρή Γιάννα αγαπάει Μαθήματα μουσικής Για περισσότερες πληροφορίες ζητήστε τον ΓΙΩΡΓΟ ΒΛΕΣΜΑ τον τόπο της. Είναι γύρω στα επτά, όταν ο πατέρας της την παίρνει μαζί του στην Αθήνα για να κάνει εγχείρηση αμυγδαλών, σε έναν φίλο του γιατρό που έχει κλινική στην Κυψέλη. Λίγο προτού απογειωθεί το τετρακινητήριο αεροπλάνο από το φτωχικό αεροδρόμιο του Ηρακλείου εκείνης της εποχής και προς μεγάλη έκπληξη του πατρός, η Γιάννα σκύβει, παίρνει με τη χούφτα της λίγο χώμα, το βάζει μέσα σε ένα μαντίλι και το φυλάει στο τσαντάκι της. Ο πατέρας ονειρεύεται να την κάνει αρχαιολόγο, εκείνη, όμως, ήδη από τα 12 χρόνια της είναι πεπεισμένη ότι τα ευρήματα θα υποφέρουν στα χέρια της, διότι δεν έχει την υπομονή να κάθεται επί δύο μήνες να ξεσκονίζει έναν αμφορέα με το σκουπάκι. Δηλώνει ευθαρσώς ότι θέλει να γίνει διπλωμάτης, αλλά όλοι την αποθαρρύνουν «γιατί πρέπει να είσαι από οικογένεια βαρβάτη». Στο σχολείο που φοιτά, το εξατάξιο Α Λύκειο Θηλέων Ηρακλείου, μια παλιά συμμαθήτριά της (στην Α και Β Λυκείου) θυμάται την εντυπωσιακή κοπέλα, με την εβένινη αλογοουρά και τα κάπως σκληρά χαρακτηριστικά «που δεν ήταν ακριβώς υπερόπτις. Ηταν, όμως, σε άλλο μήκος κύματος από τις περισσότερες από μας». Φορούσε, όπως όλες, την ανοιχτή μπλε κορδέλα και την ανοιχτή μπλε ποδιά (κάθε σχολείο του Ηρακλείου είχε «καπαρώσει» τη δική του απόχρωση του μπλε), αλλά είχε έναν αέρα που την έκανε να ξεχωρίζει. Συνέχεια στη σελίδα 10 Alpha School of Music Crescent St., Astoria, NY (718) Μπουζούκι, πιάνο, βιολί, κιθάρα Εμπειροι δάσκαλοι και δασκάλα φωνητικής Ολες οι ηλικίες Λογικές τιμές S P E C I A L ΔΩΡΕΑΝ το 1ο μάθημα για ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

10 10 ΓΥΝΑΙΚΑΠΡΟΣΩΠΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΤΕΥΧΟΣ 54 Αγγελοπούλου: «Μελαγχολώ με αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα» Συνέχεια από τη σελίδα 9 Ηταν πρώτη μαθήτρια (παρ ότι συχνά ξεχνιόταν με το ραδιόφωνο της αμερικανικής βάσης), έγραφε τις καλύτερες εκθέσεις και είχε δηλώσει ότι όνειρό της ήταν να γίνει «βασίλισσα». Θα περάσει στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Και η ίδια και η αδελφή της Ελένη -πολύ πιο «κλειστή» και χαμηλού προφίλ- θα περάσουν άνετα φοιτητικά χρόνια, χάρη στις γενναιόδωρες παροχές των γονέων. Συμφοιτήτριές της τη θυμούνται εξαιρετική φοιτήτρια, κάπως απόμακρη, απροκάλυπτα κοκέτα και «με μια φυσική κλίση προς τη μεγάλη ζωή». Στην Εμπαρο δεν θα ξεχάσουν ποτέ εκείνο το Πάσχα που ήρθε η Γιάννα με εκείνο το μακρύ, γούνινο παλτό. Βούιξε ο τόπος, τέτοιο πράγμα δεν είχαν ξαναδεί σε εκείνα τα μέρη, έγινε μεγάλο σούσουρο, από τι να ναι άραγε, από βιζόν, από αλεπού; Το βράδυ της Ανάστασης, που στην Εμπαρο καίνε τον Ιούδα, έγινε το μοιραίο. Εκεί που όλο το χωριό είναι μαζεμένο γύρω από τη φωτιά, μια σπίθα εκτινάσσεται στο μεγαλοπρεπές παλτό της Γιάννας. Μια χαοτική τρύπα, κλάματα, φωνές. Την επόμενη ημέρα σε ολάκερο το χωριό δεν υπήρχε άλλο θέμα συζήτησης. Φημολογείται ότι στη Θεσσαλονίκη συγχρωτίζεται με επιτυχημένο δημοσιογράφο-δικηγόρο που τη μυεί στα κέντρα εξουσίας της πόλης (ανάμεσά τους το ρεστοράν Tiffany s στην οδό Ικτίνου). Η Γιάννα Δασκαλάκη, όμως, ετοιμάζει επιμελώς την κάθοδό της στην Αθήνα. Το 1979 η νεαρή δικηγόρος, με την αδρή, κρητική ομορφιά και τα εξεζητημένα αξεσουάρ (όπως η αγαπημένη της τσάντα Louis Vuitton), είναι ασκούμενη στο δικηγορικό γραφείο του Νώντα Ζαφειρόπουλου, προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου, ξακουστού μπον-βιβέρ της εποχής. Εκεί η τύχη της Γιάννας θα διασταυρωθεί με εκείνη μιας άσπονδης συναδέλφου, της εκτυφλωτικά ξανθιάς Ελίζας Βόζεμπεργκ. Ενας αστικός μύθος μιλάει για ένα ηχηρό χαστούκι. H εντελώς διαφορετική πορεία τους θα θεωρηθεί ενδεικτική των ικανοτήτων ανέλιξης της καθεμιάς. «Η Γιάννα κοίταζε πάντα μπροστά», αναφέρει «παράγων» τής τότε αθηναϊκής ζωής. «Γι αυτό και κατάφερε να υπερβεί τις συνθήκες που την όριζαν». Δεν θα αργήσει να έρθει ο γάμος της με τον επιχειρηματία Γιώργο Παρθένη, ανιψιό του βιομηχάνου Θεόδωρου Σαρρή. Στις δημοτικές εκλογές του 1986 η Νέα Δημοκρατία είναι αποφασισμένη να τα «παίξει» όλα για όλα. Ο Μιλτιάδης Εβερτ, ο πληθωρικός «μπουλντόζας» - παρατσούκλι που είχε καθιερώσει ο ίδιος, καθ ότι ήταν εκ των ελαχίστων πολιτικών που κατείχαν την πολιτική επικοινωνία και την τέχνη του αυτοσαρκασμού -, θέλει να διατηρήσει ένα ήπιο κλίμα. Ο συνδυασμός του Νέα Εποχή εμφανίζεται πάνω απ όλα απελευθερωμένος από κομματικές ντιρεκτίβες και έτοιμος να φέρει έναν φρέσκο αέρα σε έναν τιγκαρισμένο από το νέφος Δήμο. Στη μάχη του ενάντια στον «ντεμοντέ» πλέον Δημήτρη Μπέη με το σκούρο ριγέ κοστούμι και τα πρεσβυωπικά γυαλιά, θα επιστρατεύσει δύο «ωραίες των Αθηνών». Η πρώτη ωραία είναι μια αφίσα φιλοτεχνημένη ειδικά για τη Νέα Εποχή από τον Γιώργο Σταθόπουλο, που γεμίζει την Αθήνα (για εβδομάδες ολόκληρες ουδείς γνωρίζει ότι είναι προϊόν πολιτικής διαφήμισης). Η δεύτερη, εξίσου τολμηρή «ωραία», μια νεαρή δικηγόρος με αέρα και τσαγανό, που γεννήθηκε στο Ηράκλειο, αλλά πολιτογραφήθηκε σύντομα «κάτοικος Κολωνακίου» και τοποθετείται στο ψηφοδέλτιο του Εβερτ χάρη στη διαμεσολάβηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Τον Μητσοτάκη τον έχει γνωρίσει από τον προσωπικό της φίλο επιχειρηματία Βαρδή Βαρδινογιάννη με τον οποίο λέγεται ότι ο σύζυγός της, Γιώργος Παρθένης, επιδιδόταν σε μαραθώνιες ταβλομαχίες στην Ελούντα της Κρήτης. Η Γιάννα Παρθένη-Δασκαλάκη, με το πορφυρό κραγιόν και τα εντυπωσιακά ντεπιές (πολλοί Αθηναίοι τη θυμούνται να μοιράζει φυλλάδιά της στη συμβολή των οδών Τσακάλωφ και Ηρακλείτου, ανεβασμένη πάνω σε μηχανάκι, ακόμη και στη λιτανεία του Αγίου Διονυσίου), εναρμονίζεται πλήρως με τα νέα ήθη της Νέας Εποχής. Η ίδια εξομολογείται στον περιοδικό Τύπο ότι δεν πατρονάρεται από κλαδικές και ότι πάνω από όλα κάνει την προεκλογική εκστρατεία της «λαϊκά και ερασιτεχνικά» - κάποιοι βέβαια επιμένουν ότι έχει ήδη καταφύγει σε αμερικανοτραφείς spin doctors. Στην ερώτηση γιατί αποφάσισε να πολιτευθεί, απαντά: «Η Αθήνα χρειάζεται ανθρώπους με ενδιαφέρον, ανθρώπους που έχουν ελεύθερες ώρες να της χαρίσουν, όπως εγώ». Δεν διστάζει να ξυπνήσει από τα χαράματα και να τρέξει προς άγραν ψηφοφόρων στις λαϊκές συνοικίες της πρωτεύουσας (δωρίζοντας, μάλιστα, φακελάκια με σπόρους βασιλικού). Εχει πλήρη επίγνωση ότι μια θητεία δίπλα στον «απλό κόσμο» θα αποδειχθεί ένας άσος για το αδιαμφισβήτητο πολιτικό μέλλον της. Διαψεύδει μετ επιτάσεως ότι ξοδεύει πολλά λεφτά («Λεφτά δεν διαθέτω, έχω πολλούς φίλους που με βοηθούν, από το έντυπο υλικό, που είναι προσφορά, ως τους σπόρους του βασιλικού, που μου τους Η αυτοεξόριστη από τον δημόσιο βίο «πρώτη κυρία» του 2004 επέστρεψε στο προσκήνιο, αρχικά με την εμφάνισή της δίπλα στον Μπιλ Κλίντον σε εκδήλωση του Χάρβαρντ, όπου δήλωσε ότι το «κλειδί» για την κρίση στην Ελλάδα είναι μια νέα γενιά ηγετών. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τη φωνάζει ένα βράδυ και της ανακοινώνει ότι θα την τοποθετήσει στο ψηφοδέλτιο της Α Αθηνών. έστειλαν από την Κρήτη») και ας έδειξε η ιστορία ότι η προεκλογική εκστρατεία της του 1986 θα είναι η πιο πολυδάπανη που έκανε ποτέ υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Οι ερπύστριες του «μπουλντόζα» θα σαρώσουν τα πάντα. Ο ίδιος ανακηρύσσεται δήμαρχος, τη δεύτερη Κυριακή, με ένα 54,79% και η ντεμπιτάντ Γιάννα Παρθένη-Δασκαλάκη εκλέγεται δημοτική σύμβουλος. «Δεν με έβγαλε το Κολωνάκι» αποφαίνεται σήμερα. «Με έβγαλαν ο Βοτανικός, τα Σεπόλια...». O Δήμος της Αθήνας θα είναι το εφαλτήριό της για την πολιτική παρά τις λοξές ματιές που έχουν ήδη αρχίσει να της ρίχνουν οι γυναίκες των πολιτικών, με προεξάρχουσα τη Μαρίκα Μητσοτάκη (θα τη διαδεχτεί η Δήμητρα Λιάνη), που διαβλέπουν τις «ιμπεριαλιστικές» τάσεις της. Τίποτε, όμως, δεν φαίνεται ικανό να ανακόψει την ξέφρενη πορεία της. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τη φωνάζει ένα βράδυ στη Βουλή και της ανακοινώνει ότι θα την τοποθετήσει στο ψηφοδέλτιο της Α Αθηνών: «Οχι ότι θα βγεις βέβαια. Η Α Αθηνών, παιδί μου, είναι δύσκολη...». Η Γιάννα Παρθένη-Δασκαλάκη εκλέγεται και το ελληνικό Κοινοβούλιο εμβαπτίζεται για πρώτη φορά σε μια ανεπαίσθητη, αλλά λιγωτική εσάνς Dior. Μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα, μετά τη δεύτερη εκλογή της στο βουλευτικό αξίωμα (τον Απρίλιο του 1990), καλείται, την τελευταία στιγμή, όπως θα εξομολογηθεί η ίδια, μαζί με άλλους βουλευτές της ΝΔ να συνοδεύσει τον πρόεδρο του κόμματος στο Φανάρι για τα εγκαίνια του ανακαινισθέντος υπό την οικογένεια Αγγελόπουλου Πατριαρχείου. Εκεί θα λάβει χώρα η αιφνίδια, κατά την ίδια, λόγω υπερβολικής ζέστης και χαμηλής πίεσης, λιποθυμία της. Ο Γιάννης Ζίγδης τής δίνει την καρέκλα του. Ενα ποτήρι δροσερό νερό, πολλές φλογερές ματιές (κατά ομολογία της ιδίας) από τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο και η «εύθραυστη» βουλευτής συνέρχεται πλήρως - θα διαψεύσει επανειλημμένως τον διανθισμένο αστικό μύθο που τη φέρει να προσγειώνεται στην αγκαλιά του Αγγελόπουλου. Το ίδιο βράδυ, θα λάβει χώρα το έτερο χαριτωμένο συμβάν σε ρεστοράν του Βοσπόρου. Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος ρίχνει κατά λάθος πάνω της, «γούρι, γούρι!», ένα μπουκάλι κρασί. Ενας συνδαιτυμόνας, ο Μητροπολίτης Μελίτων, προβαίνει σε μια προφητική ρήση: «Να δείτε που θα γίνετε υπουργός, εφέτος». Το διαζύγιό της με τον επιχειρηματία Γιώργο Παρθένη (με τον οποίο έχει αποκτήσει μία κόρη, την Καρολίνα), βγαίνει σε 23 ημέρες, χρόνο ρεκόρ για τα δικαστικά χρονικά. Ο γάμος της με τον Αγγελόπουλο - τον οποίο θα επισπεύσει μια εγκυμοσύνη - θα γίνει την ίδια χρονιά στην Κωνσταντινούπολη σε ήπιους τόνους. Η νύφη φοράει ένα σεμνό μεταξωτό τρουά πιες, οι εκλεκτοί προσκεκλημένοι καταφθάνουν με ειδικά ναυλωμένα αεροσκάφη, ενώ κουμπάρος είναι ο real estate developer Νίκος Κεφαλίδης (το 1998 ήταν εκ των 229 επιβατών της μοιραίας πτήσης 111 της Swissair που χάθηκαν στον παγωμένο Ατλαντικό). «Ο Θεόδωρος με επέλεξε για την τόλμη και για το θάρρος μου», λέει σήμερα η ίδια. «Και εγώ, ενώ στην αρχή φανταζόμουν πως είχε το μυαλό του μόνο στους αριθμούς, τον είδα μπροστά μου δοτικό και ανθρώπινο». Η Γιάννα Αγγελοπούλου έχει πλήρη επίγνωση ότι έχει μπει σε μια «βαριά οικογένεια» και κάνει ό,τι της περνάει από το χέρι για να κατευνάσει τους έξωθεν, αλλά και οικόσιτους ψιθύρους που βλέπουν σε αυτόν τον γάμο μια «mesalliance» (αταίριαστη ένωση). Εν αγνοία της, ακολουθεί κατά πόδας τη συμβουλή που έδινε ο «μποέμ» Τζον Μπουβιέ ΙΙΙ στην ντεμπιτάντ ακόμη Τζάκι λίγο προτού εξυφάνει τον ιστό της γύρω από τον πιο περιζήτητο εργένη των πολιτικών και κοσμικών κύκλων, Τζον Κένεντι: «Να καρφώνεις το βλέμμα σου πάνω του σαν να κοιτάς τον ήλιο». Η Γιάννα καρφώνει ευλαβικά το βλέμμα της πάνω στον Θεόδωρο και υπακούει στην εντολή του πατριάρχη της οικογένειας, Παναγιώτη Αγγελόπουλου, να εγκαταλείψει τη βουλευτική έδρα της (σημειωτέον ότι την καταλαμβάνει το παλιό αφεντικό της, ο Νώντας Ζαφειρόπουλος) και να περιοριστεί στα συζυγικά και μητρικά καθήκοντά της (σε λίγους μήνες έρχεται ο πρώτος της γιος, Παναγιώτης, και ακολουθεί αμέσως ο Δημήτρης, που θα πάρει το όνομα του δολοφονηθέντος από τη «17

11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟΓΥΝΑΙΚΑ 11 Νοέμβρη» προέδρου της Χαλυβουργικής). Θα απολαύσει στο έπακρο τον ρόλο της πυργοδέσποινας με τα δωδεκάποντα Romeo & Juliet, επιμελούμενη και την παραμικρή λεπτομέρεια στις βασιλικές βαφτίσεις των υιών τους (για αυτή του Δημήτρη, με νονό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, οι τουρκικές εφημερίδες θα γράψουν ότι επρόκειτο για τη σημαντικότερη γιορτή που έγινε τις τελευταίες δεκαετίες στην Πόλη». Ομως, όσοι τη γνωρίζουν, είναι πεπεισμένοι ότι η Γιάννα δεν θα αντέξει επί μακρόν έστω και έναν τόσο προνομιακό «κατ οίκον περιορισμόν». Επρεπε να εφευρεθεί ένα πρότζεκτ στο οποίο θα εκτονώσει τη φιλοδοξία της (που, σύμφωνα με τον αδικοχαμένο εσχάτως σκηνοθέτη Θεόδωρο Αγγελόπουλο, άγγιζε τη «μεγαλομανία»). Κάπως έτσι βρέθηκαν στο δρόμο της οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Η έτερη grande dame της διεκδίκησης, Μαριάννα Λάτση, παραιτείται γρήγορα. Η Γιάννα μένει μόνη. Ισως εκείνος ο μοναχικός χορός της στις κερκίδες των επισήμων το βράδυ της τελετής λήξης των Ολυμπιακών του 2004 να είναι η πιο αληθινή δημόσια στιγμή της. Η μόνη ίσως φορά που εγκατέλειψε την ατσαλάκωτη περσόνα, που άφησε να φανεί κάτω από το γρανιτένιο υπόστρωμα μια ρωγμή απλότητας και αυθορμητισμού. Στο εξωτερικό το όνομά της συνοδεύεται σχεδόν μόνιμα από προσδιορισμούς που παραπέμπουν σε ταινία καταστροφής: «ladykiller» (φόνισσα) την αποκαλεί χαμηλόφωνα κάποιος από την αντιπροσωπεία του Μπουένος Αϊρες λίγο μετά την ανακοίνωση της ελληνικής υποψηφιότητας τον Σεπτέμβριο του 1997 στη Λωζάννη, «a hurricane of a personality» (μια καταιγιδοφόρος προσωπικότητα) γράφει για αυτήν στις 9 Αυγούστου 2004 το «Time», «Οnly a whirlwind could keep Angelopoulos - Daskalaki company» (Μόνο ένας ανεμοστρόβιλος θα μπορούσε να κρατήσει συντροφιά στην Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη), θα προσθέσει μόλις δύο ημέρες αργότερα η «Chicago Tribune». Η ίδια αποδέχεται και τους πιο σκληρούς χαρακτηρισμούς που της έχουν αποδοθεί: «Δεν απορρίπτω κανέναν, και bitch με έχουν πει και killer. Εξαρτάται για ποιο πρότζεκτ μιλάμε. Αν είναι ένα πρότζεκτ που πρέπει να τα σαρώσεις όλα και να διεκδικήσεις, τότε όλα χρειάζονται, ακόμη και η σύγκρουση. Ποτέ δεν την επιδίωξα, αλλά πολλές φορές χρειάζεται για να φέρεις τον άλλον to their senses (στα συγκαλά του)». Για όλα όσα στην Ελλάδα τη μέμφονται, έξω είναι τα διαπιστευτήριά της. Δεν είναι τυχαίο ότι στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΟΕ στην Πράγα, οι Βρετανοί δημοσιογράφοι (με το ασίγαστο ανθελληνικό μένος) ομολογούν σε μέλη της ελληνικής αποστολής ότι η τότε πρόεδρός τους στην Επιτροπή Διεκδίκησης, Μπάρμπαρα Κασάνις, «δεν πιάνει μία! Η δική σας είναι θεά». Δεν είναι, όμως, μόνο ο «τσαμπουκάς». Η Γιάννα έχει κάτι παραπάνω. Η Γιάννα δεν μένει προσκολλημένη στην, κατά τον Στέλιο Ράμφο, «παθητική μνήμη». Δεν θα πραγματοποιούσε, επί παραδείγματι, ποτέ το ατόπημα της Μελίνας, που ως υπουργός Πολιτισμού χαρακτήρισε τους Αγώνες της Ατλάντα «Αγώνες της κόκα-κόλα» όταν η Ελλάδα έχασε τους Ολυμπιακούς της εκατονταετίας (1996). Στο βιβλίο του «21 χρόνια στην προεδρία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής» (εκδ. Καστανιώτη), ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ γράφει λεπτομερώς το ελληνικό «λάθος τακτικής» στη διεκδίκηση των Αγώνων: «Η φράση που είχαν πει ήταν ότι η ΔΟΕ οφείλει στην Ελλάδα αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες για τον εορτασμό των εκατό χρόνων από την αναβίωση των σύγχρονων Αγώνων. Αυτή η φράση ήταν το μεγάλο λάθος». Το 1997 η Γιάννα είχε τη σύνεση να διεκδικήσει ως «τσαμπουκαλεμένη» Ρωμιά, αλλά και με μια δυτικοθρεμμένη διπλωματική δεινότητα (που εξάντλησε στο αχανές δίκτυο δημοσίων σχέσεων που είχε ανά τον Κόσμο) και βέβαια με την ικανότητά της να αποσοβεί κρίσεις και να απαλείφει πολιτικές κακοτεχνίες. Ο ίδιος ο Κώστας Σημίτης θα μετανιώσει πικρά για εκείνο το «Απαλλάξτε με από αυτή την κυρία», που λέγεται ότι ξεστόμισε μετά την ανάληψη των Ολυμπιακών το Τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν η χώρα απειλείται με κόκκινη κάρτα από τη ΔΟΕ, η ελληνική κυβέρνηση επαναφέρει αστραπηδόν την εξοστρακισμένη Αγγελοπούλου - φημολογείται ότι είχε περιπέσει σε κατάθλιψη - και τη στέφει πρόεδρο της ΟΕ «Αθήνα 2004». Κανείς, μέχρι σήμερα, δεν μπορεί να της αρνηθεί την επιτυχία των Αγώνων. H παρουσία της για την «ασφάλεια» του «Αθήνα 2004» ήταν αναμφισβήτητα περισσότερο απαραίτητη και από το Ζέπελιν που «περιπολούσε» τον αττικό ουρανό. H Γιάννα Αγγελοπούλου θα είναι αυτή που θα τρέξει στον Ασπρόπυργο με το σορτσάκι του εθελοντή, αυτή που θα αφρίσει όταν κάποιος υπουργίσκος υψώνει μπροστά της μικροκομματικά τείχη, η ίδια που θα θέλξει τους Αθανάτους με μοναδικής ευρηματικότητας χειρονομίες καλής θέλησης (στο αποχαιρετιστήριο δείπνο, στο σπίτι των Αγγελόπουλων στο Ψυχικό, κάθε Αθάνατος ελάμβανε ως δώρο τους «Times» της ημερομηνίας της γέννησής του, αν ήταν αγγλόφωνος, και τη «Monde», αν ήταν γαλλόφωνος). Ο σύζυγός της, Θεόδωρος Αγγελόπουλος, επιχειρηματίας με διεθνή επιφάνεια, στέκεται διακριτικά στο πλευρό της: «Ηταν απίστευτη η αίσθηση του διεθνούς momentum που διέθεταν» καταθέτει την εμπειρία του πρώην υπουργός. «Η Γιάννα ήταν ο CEO, ο Θεόδωρος, όμως, ήταν το κλειδί για τη διεκδίκηση, διότι κινούσε τους αφανείς μηχανισμούς (τους χορηγούς, τα media κ.ο.κ.)». «Δεν με ενδιαφέρει πόσο μιλούν οι υπουργοί μου, αρκεί να κάνουν αυτό που τους λέω εγώ» διακήρυττε η Μάργκαρετ Θάτσερ. Το αυτό υιοθετεί και η ίδια η «σιδηρά κυρία» της Νέας Ιωνίας (όπου βρίσκεται η έδρα της ΟΕ), απέναντι σε όποιο πολιτικό πρόσωπο τολμά να μπλεχτεί στα εξόχως καλλίγραμμα πόδια της. Ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ θα την αποδεχτούν ποτέ (το κοινό τους άλλοθι είναι η χλιδή που την ακολουθεί, με την οποία ουδείς θέλει να ταυτιστεί), ενώ δεν είναι λίγοι - συμπεριλαμβανομένων και πρωθυπουργών -, που αντιπαθούν αυτό το εκρηκτικό κοκτέιλ αλαζονείας και πολυπραγμοσύνης και αρνούνται πεισματικά να γίνουν valets de chambre της «Κυρίας» του Οι «απλοί άνθρωποι» θα είναι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της. «Η Γιάννα δεν ήταν μόστρα, έμπαινε μέσα στο πρόβλημα», λέει δημοσιογράφος που έζησε από κοντά τη φρενήρη κούρσα της στους Ολυμπιακούς. «Τη θυμάμαι να παρακολουθεί τις βραδινές πρόβες δίπλα στον Δημήτρη Παπαϊωάννου. Του παρείχε, χωρίς αντιρρήσεις, ό,τι της ζητούσε» σχολιάζει εις εκ των συντελεστών της τελετής έναρξης. «Ηταν πολύ φιλική με εθελοντές, δημιουργική ομάδα, καλλιτέχνες. Σχολιάζαμε συχνά την ικανότητά της να συνυπάρχει το ίδιο εύκολα με υψηλά στελέχη και εθελοντές, το ότι δηλαδή ήταν και του αλωνιού και του σαλονιού. Γενικά είχε respect από τους νέους ανθρώπους». Η δημοτικότητά της φθάνει σε δυσθεώρητα ύψη (η εμπιστοσύνη και η θετική προσέγγιση στο έργο της για τους Αγώνες φτάνει το 90%). Και όμως, το μοναδικό πολιτικό πρόσωπο που συντόνισε το σύνολο του πολιτικού συστήματος για την επίτευξη ενός ανώτερου, «εθνικού» Ομορφιά Μεγαλοπρέπεια Ασφάλεια Μαυσωλείο του Αγίου Ιωσήφ Με την επίδειξη Πιστοποιητικού Καταθέσεων δικαιούστε $1,0001,000 Εκπτωση για την αγορά χώρου για οικογενειακό τάφο στο μαυσωλείο «St. Joseph s» ($500 για αγορά χώρου για 1 άτομο) Συνέχεια στη σελίδα 12 To Κοιμητήριο St. Michael s προσφέρει μεγάλο εύρος επιλογών, περιλαμβανόμενων των προσθηκών του Μαυσωλείου του Αγίου Ιωσήφ, καθώς επίσης και τάφους, βάσεις για αγάλματα και αποτέφρωση. Eνα από τα μεγαλύτερα δώρα που μπορείτε να κάνετε σε αυτούς που αγαπάτε είναι η αίσθηση της ασφάλειας, η γνώση ότι έχετε φροντίσει για όλα. Ως θρησκευτικό κοιμητήριο το St. Michaels s είναι ανοιχτό στους ανθρώπους όλων των θρησκειών. Με υπερηφάνεια δε σας γνωρίζουμε ότι το όμορφα σχεδιασμένο Μαυσωλείο του Αγίου Ιωσήφ είναι στη διάθεσή σας. Για περισσότερες πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένου και ενός δωρεάν Οδηγού (Resource Guide), παρακαλώ καλέστε: (718) Astoria Blvd. East Elmhurst, NY ή επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας στο Θα είστε χαρούμενοι γι αυτή σας την κίνηση Σας γνωστοποιούμε ότι ο κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ Π. ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ εξακολουθεί να προσφέρει με τον καλύτερο τρόπο τις υπηρεσίες του στην Ομογένεια (917)

12 12 ΓΥΝΑΙΚΑΠΡΟΣΩΠΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΤΕΥΧΟΣ 54 Αγγελοπούλου: «Μελαγχολώ με αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα» Συνέχεια από τη σελίδα 11 στόχου δεν κατάφερε εν συνεχεία να αποκτήσει το status μιας προσωπικότητας-συμβόλου, κάτι σαν τον «Μίκη» ή τη «Μελίνα». «Ηταν έτοιμη να τη λατρέψει όλη η Ελλάδα, αλλά με τον χαρακτήρα της έχασε την ευκαιρία» λέει πρώην υπουργός που συνεργάστηκε μαζί της. «Κανείς δεν θυμάται τι έκανε η Γιάννα, το πρόβλημα είναι ποια είναι η Γιάννα» συμπληρώνει έτερος πρώην υπουργός, επίσης συνεργάτης της στους Ολυμπιακούς. «Η πρώτη κυρία του 2004 πλήρωσε το ίματζ της, τον εγγενή ναρκισσισμό της, που την εμπόδισε να αναδείξει ίσως την πιο σημαντική διάστασή της. Ο κόσμος θα τη λάτρευε, αν γνώριζε ότι επί επτά συναπτά έτη αυτή η γυναίκα στην ουσία έφερε εις πέρας μια μεγαλοπρεπή λάντζα. Η Γιάννα Αγγελοπούλου δεν ήταν η κυρία με το πούρο, αλλά η κυρία με τη σφουγγαρίστρα!». Προτού ακόμη λήξουν ο Παραολυμπιακοί, εγκαινιάζεται ο πόλεμος, κυρίως από επιχειρηματικά συμφέροντα μέσω μερίδας του Τύπου, που εμπλέκει την ίδια και τον σύζυγό της σε οικονομικά σκάνδαλα με όχημα την ΟΕ «Αθήνα 2004». Χαοτική και ερεβώδης θα είναι και η εκκαθάριση του «Αθήνα 2004». Η παγκόσμια πρωτοτυπία ήταν ότι αυτή πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο τον «Αθήνα 2004» (ήτοι ελεγκτής και ελεγχόμενος ήταν το αυτό πρόσωπο!). Υποστηρίχθηκε ότι υπήρχε μεγάλο άνοιγμα πολλών εκατομμυρίων χωρίς παραστατικά. Οπως αναφέρει ανώτερη πηγή της κυβέρνησης Καραμανλή, για την εκκαθάριση έπρεπε να υπογράψει, ως αναπληρώτρια υπουργός Πολιτισμού, η Φάνη Πάλλη-Πετραλιά, η οποία όμως αρνείται. Καθώς η εκκαθάριση είναι προβληματική χωρίς την υπογραφή της, o Γιώργος Αλογοσκούφης φέρνει νόμο στη Βουλή, τον οποίο υπογράφει μόνο ο ίδιος! Για πολλούς η τελετή λήξης, εκεί που η Γιάννα για πρώτη φορά «αφήνεται» και χορεύει μπροστά σε όλο τον κόσμο, θα σημάνει το τέλος του μεγάλου μεταπολιτευτικού πάρτι. Το όραμα της ανάτασης και παντοδυναμίας, που τόσο επιμελώς έχτισε η κυρία Αγγελοπούλου, θα μείνει να ρημάζει παρέα με τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Το καλοκαίρι του 2006 η «μεγάλη κυρία των Ολυμπιακών Αγώνων» είναι έτοιμη για το επόμενο μεγαλεπήβολο εγχείρημά της. Το ανέκδοτο που κυκλοφορεί τότε είναι ενδεικτικό του κλίματος με το οποίο θα γίνει δεκτό από την κοινή γνώμη: «Η Γιάννα είπε ένα πρωί στον σύζυγό της: Θόδωρε, γυρνώντας, φέρε μου μια εφημερίδα και εκείνος της πήρε τον Ελεύθερο Τύπο». Οι όποιες ενστάσεις προβλήθηκαν στην αρχή, παρακάμφθηκαν όταν άρχισε να φαίνεται το μέγεθος της επένδυσης που διατίθενται να κάνουν οι Αγγελόπουλοι. Το πρώτο φύλλο κυκλοφορεί την Τετάρτη 23 Μαΐου Η παραδοσιακή «ναυαρχίδα της Δεξιάς», την οποία η Γιάννα θέλει να αλλάξει εκ βάθρων, δημιουργώντας τη δική της σχολή, θα στελεχωθεί με ένα ετερόκλητο πλήθος: τη στρατιά των golden boys-συμβούλων της από το «2004», που ουδέποτε ομογενοποιούνται, τα παλιά στελέχη, τους ανθρώπους της ισπανικής Innovation που έχουν έρθει να μεταλαμπαδεύσουν τα φώτα τους και αρκετές ηχηρές μεταγραφές δημοσιογράφων. Το μαξιμαλιστικό εκδοτικό όραμα της Mrs A ή σκέτο «Κυρίας», όπως την αποκαλούν με σεβασμό αρκετοί εργαζόμενοι, ακόμη και όταν εκείνη δεν είναι παρούσα, έχει ανάγκη να μεταστεγαστεί σε κάτι πιο φαντασμαγορικό, πιο πομπώδες. Αποφασίζεται η μετακόμιση από τους ταπεινούς Τράχωνες του Αλίμου στο υπερπολυτελές Blue Land Center του Αμαρουσίου. Ανοίγουν τέρμα οι κρουνοί του χρήματος, το λειτουργικό κόστος εκτοξεύεται στα ύψη, τον πρώτο καιρό ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος, η υπερκομματική Γιάννα, που πραγματοποιεί αρκετές «αυτοκρατορικές» επισκέψεις στα καινούργια γραφεία, κηρύττει: «Δεν χρωστάμε, μας χρωστάνε». Παλιοί και καινούργιοι είναι πεπεισμένοι ότι δουλεύουν για την «κότα με τα χρυσά αβγά», ξέρεις τι είναι να πηγαίνεις στο γραφείο να γράψεις αστυνομικό ρεπορτάζ και να αναβοσβήνουν τα πλακάκια; Δεν θα αργήσουν οι «ενδοοικογενειακές» έριδες (π.χ. οι νεωτεριστές Ισπανοί με τα «παλαιοκομματικά» στελέχη), αλλά και η ανατροφοδοτούμενη «καχυποψία» απέναντι σε μια μικρόσωμη γυναίκα με ένα ευμέγεθες πούρο που έχει έρθει να κάνει κουμάντο σε μια εφημερίδα χωρίς καλά-καλά να γνωρίζει τι σημαίνει υλατζής (σ.σ.: υπεύθυνος ύλης). «Δεν υπήρχε φόβος, αλλά φθόνος για αυτήν», λέει χαρακτηριστικά εργαζόμενος της πρώιμης περιόδου του «Ελεύθερου Τύπου». «Ηταν ο καλύτερος εργοδότης που είχα ποτέ» λέει εν πλήρη ειλικρινεία έτερος εργαζόμενος. «Τα πράγματα ήταν απλά. Είχε στήσει ένα μαγαζί, σου έδινε έναν σούπερ μισθό και όλα τα εφόδια για να κάνεις καλά τη δουλειά σου και σου ζητούσε το 150% των δυνατοτήτων σου. Αρκεί να είχες επιχειρηματολογία και να ήξερες τι σου γίνεται. Με την Γιάννα δεν είχε Δεν ξέρω και Ισως. Αν της τα έλεγες αυτά, είχες τελειώσει». Ο κ. Αγγελόπουλος δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ στα γραφεία της εφημερίδας. Εχει, όμως, αρχίσει ήδη να μετράει ζημίες (λέγεται ότι συνολικά θα μπει «μέσα» σχεδόν 60 εκατομμύρια ευρώ) και καθώς η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση ροκανίζει αστραπηδόν τις έτερες, «υγιείς» επιχειρηματικές δραστηριότητές του, αποφασίζει να πατήσει το κουμπί. Ο «Ελεύθερος Τύπος» και η ίδια η Γιάννα Αγγελοπούλου (στην πρώτη της πανηγυρική ήττα) αποδεικνύονται τα πρώτα ελληνικά θύματα της παγκόσμιας κρίσης. Οι άλλοι δρόμοι της φωτιάς Η Γιάννα Αγγελοπούλου δεν είναι σήμερα ακριβώς η ίδια. Μετά την περιπέτεια της υγείας της δηλώνει ότι έχει γίνει πιο συγκαταβατική («γιατί μια εποχή δεν ήμουν»), ότι δείχνει μεγαλύτερη κατανόηση, ότι προσπαθεί να είναι ενθουσιασμένη με τα πιο απλά πράγματα, ακόμη και όταν είναι μόνη: («Πολλές φορές επιδιώκω τη μοναχικότητα χωρίς να επηρεάζομαι από τη μοναξιά»). Εξακολουθεί πάντα να πιστεύει ότι «το σημαντικό είναι να πάρεις από κάθε άνθρωπο αυτό που μπορείς να πάρεις. Αυτό ισχύει για όλες τις σχέσεις. Και για τον γάμο. Μη θεωρείς ότι ο άλλος θα αλλάξει για σένα. Θα υποκύψει μόνο, θα συμβιβαστεί, που είναι ό,τι χειρότερο. Κάπως έτσι έρχονται οι εκρήξεις ηφαιστείων!». Ποια περίοδος της ζωής της διανύει σήμερα; «Είμαι σε μια κατάσταση, ας πούμε, μελαγχολίας με αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Με ματώνει που βλέπω τη διαχείριση αυτού του ανθρώπινου δυναμικού. Σαν κάποιος να νάρκωσε τον κόσμο και αντί να του βάλει τον ορό της αλήθειας, να του έχει βάλει τον ορό της λήθης, για να μη θυμάται τα μεγάλα και τα ωραία, την προσπάθεια με την οποία επιτυγχάνεται το καλό...». Ανεξάρτητα από τα μελλοντικά της βήματα, η Γιάννα Αγγελοπούλου, και του τότε και του τώρα, μοιάζει να ενσαρκώνει πλήρως τους στίχους από το «Survival», το επίσημο τραγούδι των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου: «Life is a race. And I m gonna win» (Η ζωή είναι ένας αγώνας δρόμου. Και θα νικήσω). Πηγή:«BHMAgazino»

13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 ΟΜΟΡΦΙΑΓΥΝΑΙΚΑ 13 Φθινόπωρο: Focus στο πρόσωπο Οι απότομες αλλαγές του καιρού και η οριστική επαναφορά σε κανονικούς -χειμερινούς πλέον- ρυθμούς φέρνουν ταλαιπωρία, η οποία αποτυπώνεται πρώτα από όλα στο πρόσωπό σας. Πολεμήστε την με έξυπνα tips και προϊόντα που ταιριάζουν στην επιδερμίδα σας. Με τον ερχομό του φθινοπώρου και του χειμώνα, η πτώση της θερμοκρασίας προκαλεί διαφοροποιήσεις στην επιδερμίδα πολλών ανθρώπων, με συχνότερη την αφυδάτωση. Κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου, η επιδερμίδα χρειάζεται ειδική φροντίδα, για να «συναντήσει» τον χειμώνα όμορφη και λαμπερή. Αν τα σφάλματα των διακοπών, με κυριότερο την υπερέκθεση στον ήλιο, είναι ακόμη εμφανή στο πρόσωπο και στο σώμα σας, πρέπει να επιληφθείτε άμεσα της κατάστασης, ώστε τα σημάδια αυτά να εξαφανιστούν ταχύτατα, χωρίς ίχνη! Αφυδάτωση σε κάθε ηλικία Το πιο διαδεδομένο πρόβλημα της επιδερμίδας σε κάθε ηλικία είναι η αφυδάτωση. Πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι οι ρυτίδες είναι το μεγάλο ζήτημα και τις θεωρούν συνώνυμες της γήρανσης. Ετσι, με την εμφάνιση της πρώτης ρυτίδας, σπεύδουν να εφαρμόσουν ένα σωρό δυνατά και συχνά περιττά προϊόντα, ακόμα και υφές ή συνθέσεις που προορίζονται σαφώς για μεγαλύτερες ηλικίες, θεωρώντας πως έτσι θα προλάβουν τη γερασμένη όψη. Αυτή η αντιμετώπιση είναι λάθος, γιατί επιβαρύνει την επιδερμίδα και τους μηχανισμούς αυτορρύθμισης που εκείνη έχει, χωρίς ταυτόχρονα να δίνει αυτό που η επιδερμίδα χρειάζεται, δηλαδή την ενυδάτωση. Πρακτικά, είναι σαν να είμαστε πολύ διψασμένοι, κι αντί για καθαρό νερό, να πίνουμε σαμπάνια ή κάποιο ακριβό κοκτέιλ, προσδοκώντας να μειώσουμε τη δίψα μας! Μια ενυδατική κρέμα και το αντίστοιχο σέρουμ -αν αυτό έχει και κάποιο ενισχυτικό παράγοντα δεν μας πειράζει, αρκεί η βασική του λειτουργία να είναι η ενυδάτωση- μπορούν να ξεδιψάσουν την επιδερμίδα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μειώσουν τόσο την εμφάνιση, όσο και το βάθος των ρυτίδων. Ουσιαστική φροντίδα Οταν μιλάμε για περιποίηση του δέρματος, μια κρέμα ημέρας δεν είναι αρκετή, ακόμη κι αν πρόκειται για ένα πολύ ακριβό προϊόν. Σκεφτείτε μια επιδερμίδα που δεν καθαρίζεται σωστά, όπου το μακιγιάζ δεν αφαιρείται σε καθημερινή βάση και όπου η εφαρμογή της ενυδάτωσης γίνεται βιαστικά ή όποτε το θυμόμαστε. Σε αυτό το πλαίσιο, ακόμα και η καλύτερη κρέμα ημέρας δεν θα κάνει δουλειά. Γι αυτό, είναι σημαντικό να θυμάστε - και κυρίως να εφαρμόζετε- τα εξής: Καθαρισμός κάθε μέρα: Ακόμη κι αν δεν έχετε βαφτεί, η ατμόσφαιρα επιβαρύνει τόσο πολύ την επιδερμίδα σας με ρύπους, που ο καθαρισμός είναι πραγματικά απαραίτητος. Εφαρμογή σε στεγνή επιδερμίδα: Μετά τον καθαρισμό, αφήστε την επιδερμίδα σας να στεγνώσει φυσικά, πριν εφαρμόσετε οποιοδήποτε προϊόν. Προσοχή στο layering: Αν φοράτε περισσότερα από 1 προϊόντα (π.χ. σέρουμ και κρέμα), δώστε λίγο χρόνο στο κάθε προϊόν να απορροφηθεί σωστά. Ο ιδανικός χρόνος ανάμεσα στις 2 εφαρμογές είναι λεπτά, αλλά αν δεν έχετε πολύ χρόνο, 10 ή έστω και 5 λεπτά αναμονής, είναι σίγουρα καλύτερα από το να εφαρμόσετε αμέσως το επόμενο προϊόν. Συνέπεια στο πρόγραμμα ομορφιάς: Καλό είναι να αποφεύγετε τα κενά στην περιποίησή σας. Δεν έχει νόημα να έχετε πάρει μια καλή κρέμα νύχτας (όχι απαραιτήτως ακριβή), και να την εφαρμόζετε μία φορά την εβδομάδα. Το προϊόν δεν πρόκειται κάνει αυτά που υπόσχεται. Συμβουλές για να επιλέξετε σωστά Δώστε έμφαση στον καθαρισμό και στην ενυδάτωση. Επιλέξτε ήπια καθαριστικά και θυμηθείτε πως ακόμα και μια ενυδατική μάσκα μία φορά την εβδομάδα μπορεί να κάνει τη διαφορά στο πρόσωπό σας. Αν η όψη σας είναι ιδιαίτερα ταλαιπωρημένη, αγοράστε και ακολουθήστε κάποια αγωγή συγκεκριμένων ημερών (συνήθως διαρκούν 3 ή 4 εβδομάδες). Η λογική των αγωγών αυτών, με τις πλούσιες συνθέσεις τους, είναι να λειτουργήσουν ως «ξυπνητήρι» για την ανανέωση της επιδερμίδας σας. Εντοπίστε με όσο μεγαλύτερη ακρίβεια μπορείτε την ανάγκη της επιδερμίδας σας και αναζητήστε το κατάλληλο προϊόν. Μη διστάσετε να ζητήσετε τη γνώμη κάποιου ειδικού (αισθητικού, φαρμακοποιού κ.λπ.). Κάντε δοκιμές. Αν, για παράδειγμα, αποφεύγετε τα ξηρά έλαια για το πρόσωπο, επειδή σας είχαν αφήσει λιπαρή αίσθηση πριν από κάποια χρόνια, ίσως πρέπει να τα ξαναδοκιμάσετε. Η υφή της επιδερμίδας επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες, όπως η ηλικία, ή οι ορμονικές αλλαγές, με συνέπεια να διαφοροποιούνται και οι ανάγκες της. Πηγή: «Lifepositive.gr»

14 14 ΓΥΝΑΙΚΑΟΜΟΡΦΙΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΤΕΥΧΟΣ 54 Γιατί οι γυναίκες θέλουν να δείχνουν πάντα όμορφες; Η συνεχής αναζήτηση της ιδανικής της εικόνας είναι μια Φυσική προδιάθεση, μια Κοινωνική απαίτηση ή μια ανάγκη για Ναρκισσιστική επιβεβαίωση; Της Ευφροσύνης Φωτεινάκη Ηγυναίκα, έχοντας αναλάβει πολλαπλούς ρόλους μέσα στην οικογένεια και την κοινωνία, επιδιώκοντας να ανταποκριθεί στις μεγάλες προσδοκίες που καλείται να καλύψει, συχνά προβάλει μια δική της κυρίαρχη ανάγκη: να δείχνει όμορφη, γοητευτική και ποθητή. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η ανάγκη της μετατρέπεται σε εμμονή; Η συνεχής αναζήτηση της ιδανικής της εικόνας είναι μια Φυσική προδιάθεση, μια Κοινωνική απαίτηση ή μια ανάγκη για Ναρκισσιστική επιβεβαίωση; Η θεωρία της φυσικής προδιάθεσης που «θέλει» τη γυναίκα να κουβαλά μέσα της, στο πλαίσιο μιας εκ γενετής εγγραφής, την ανάγκη να δείχνει πάντα υγιής, όμορφη και θελκτική μιας κι έτσι θα μπορέσει να διεκδικήσει τον «δυνατό άνδρα» με τον οποίο θα οδηγηθούν στην απόκτηση απογόνων, αποτελεί μια άποψη διαχρονική που αφήνει όμως απέξω την ισχυρή κοινωνική επιρροή. Εχει αξία να αναρωτηθούμε κατά πόσο η ανάγκη της γυναίκας «να δείχνει πάντα όμορφη» διαμορφώνεται κι ενισχύεται μέσα από μια κοινωνία που «ζητά πολλά» από τη σύγχρονη γυναίκα, προβάλλοντας την τέλεια εικόνα της αποτυπωμένη σε ένα πρόσωπο φρέσκο και αψεγάδιαστο, σε ένα κορμί γυμνασμένο και ντυμένο με τρόπο που αποπνέει ερωτισμό και ηδονή. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο κοινωνικής επιρροής που κραυγάζει πως «εάν δεν είσαι όμορφη, δεν είσαι αποδεκτή», δεν προκαλεί έκπληξη η αγωνιώδης προσπάθεια της μέσης γυναίκας να ανταποκριθεί στις μεγάλες προσδοκίες της κοινωνίας που την περιβάλλει, ενώ η επιθυμία της να παρουσιάσει «την καλύτερή της εικόνα» γίνεται ανάγκη αποδοχής και επιβεβαίωσης. Ιδωμένη στη ναρκισσιστική της διάσταση, η ανάγκη μιας γυναίκας να δείχνει πάντα όμορφη είναι ουσιαστικά η ανάγκη της -συνειδητά ή όχι- να μαγνητίσει τα βλέμματα των γύρω της, καθώς μέσα από ένα βλέμμα θαυμασμού νιώθει πως «υπάρχει», πως αξίζει το ενδιαφέρον, την ερωτική επιθυμία, την αναγνώριση που βλέπει στα μάτια των άλλων. Μάλιστα, η ανάγκη αυτή συχνά αποτυπώνει ένα συναισθηματικό κενό, ένα έλλειμμα αυτοπεποίθησης και πίστης στον εαυτό της, που καθηλώνει τη γυναίκα σε ένα αίσθημα του ανικανοποίητου που την ωθεί να αναζητά ολοένα και περισσότερη επιβεβαίωση μέσα από περισσότερα βλέμματα θαυμασμού που τελικά δεν είναι ποτέ αρκετά. Η ανάγκη μιας γυναίκας να δείχνει όμορφη και λαμπερή είναι μια υγιής ανάγκη, εφόσο ν δεν γίνεται μια εμμονική αναζήτηση μέσα στην οποία η γυναίκα εγκλωβίζεται και συχνά βασανίζεται προσπαθώντας να γίνει ακόμη πιο αδύνατη, ακόμη πιο γυμνασμένη, ακόμη πιο λαμπερή, ακόμη πιο όμορφη. Μάλιστα, στις ακραίες εκφάνσεις της η εμμονή αυτή οδηγεί σε ψυχικές διαταραχές, με κυρίαρχη την κατάθλιψη, αλλά και σε διαταραχές πρόσληψης τροφής (νευρογενής ανορεξία και βουλιμία). Σε αυτές τις περιπτώσεις, η συμβολή ειδικού ψυχικής υγείας είναι καθοριστική, καθώς μέσα από την ατομική της θεραπεία η γυναίκα αυτή θα διαχειριστεί το έλλειμμα αυτοπεποίθησης που την παγιδεύει σε μια μάταιη αναζήτηση μιας «τέλειας εικόνας» και μιας συνεχούς επιβεβαίωσης. Μέσα από τη θεραπευτική διαδικασία η γυναίκα αυτή θα μπορέσει να αποδεχθεί τον ίδιο της τον εαυτό λαμβάνοντας μια εσωτερική επιβεβαίωση της αξίας της που θα της προσφέρει ανακούφιση και ψυχική ισορροπία. Η Ευφροσύνη Φωτεινάκη συνεργάζεται στο Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας ως Συμβουλευτική Ψυχολόγος.

15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 ΜΟΔΑΓΥΝΑΙΚΑ 15 Φθινόπωρο/Χειμώνας Οι φετινές Τάσεις της Μόδας είχαν πολλά χαρακτηριστικά, παγιέτες,prints πύθωνα, γούνινα στοιχεία και πολλά άλλα! Λίγο πριν την έναρξη των χειμερινών εκπτώσεων, ίσως αναρωτιέσαι τι να αγοράσεις και τι όχι! Ίσως λοιπόν αν γνώριζες τι θα επικρατήσει τον Χειμώνα, μπορείς να προγραμματίσεις και να αποφασίσεις ευκολότερα. Παρακάτω, θα δεις μερικές από τις Τάσεις της Μόδας Φθινόπωρο Χειμώνα , τα χρώματα που θα επικρατήσουν και ποιες από τις φετινές τάσεις θα παραμείνουν και τον επόμενο χρόνο! ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟ Σε ποιες collectios το είδαμε: YSL, Chanel,Baleciaga, Marc Jacobs, Versace, D&G, Louis Vuitton, Diane Von Furstenberg, Oscar De La Renta, Vassilis Emmanuel Zoulias, Giambattista Valli. ΑΝΔΡΟΓΥΝΟ Σε ποιες collections το είδαμε: Stella McCartney, Dolce & Gabbana, Isabel Marant, Jean Paul Gaultier, Hermes, Michael Kors, Ralph Lauren, Moschino, Chanel, YSL, Calvin Klein, Salvatore Ferragamo. MILITARY Σε ποιες collections το είδαμε: Burberry, Versace, Emporio Armani, Chanel, Louis Vuitton, Christian Dior, Moschino, Ann Demeulemeester, Comme Des Garcons. SHINE Σε ποιες collections το είδαμε: Giorgio Armani, Emilio Pucci, Balmain, Givenchy, Roberto Cavalli, Julien MacDonald, Emanuel Ungaro, Gianfranco Ferre, Giamabattista Valli. ΒΑΘΥ ΧΡΩΜΑ Σε ποιες collections το είδαμε: Gucci, Blumarine, Christian Dior, Louis Vuitton, Pucci, YSL, Elie Saab, Burberry Prorsum, Alberta Ferretti, D&G, Haider Ackermann, Diane Von Furstenberg. Αριστερά: ΚΑΡΟ. Σε ποιες collections το είδαμε: Missoni, Louis Vuitton, Burberry Prorsum, Sonia Rykiel, Dries Van Noten, Emanuel Ungaro Κέντρο: Σε ποιες collections το είδαμε: Hermes, Dries Van Noten, Oscar De La Renta, Balmain, Vivienne Westwood, Rodarte, Jean Paul Gaultier, Giorgio Armani, Givenchy, Matthew Williamson, Proenza Schouler, Balenciaga Δεξιά: ΚΙ- ΤΡΙΝΟ. Σε ποιες collections το είδαμε: Versace, Prada, Miu Miu, D&G, Jil Sander, Givenchy, Vassilis Emmanuel Zoulias. επιμέλεια: angelina zt, angelaspinkyworld.blogspot.com

16 16 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ΤΕΥΧΟΣ 54 Προμηθευτείτε τα βιβλία σας από τον «Ε.Κ.» Ιστορικά Δοκίμια Ταξιδιωτικά Μελέτες Μυθιστορήματα ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ ΠΙΚΡΟ ΓΛΥΚΟ ΛΕΜΟΝΙ τιμή: $ ΔΕΛΤΙΟ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΗΛ.: (718) ΦΑΞ (718) Στην τιμή συμπεριλαμβάνονται έξοδα διεκπεραίωσης και ταχυδρομικά. Αποστείλατε την παραγγελία σας με επιταγή, στο όνομα: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ (NATIONAL HERALD, INC.) TH STREET, L.I.C., N.Y info@ekirikas.com secretary@ekirikas.com ή χρεώστε την πιστωτική σας κάρτα: o VISA o MASTERCARD o AMERICAN EXPRESS o DISCOVER ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΡΤΑΣ: ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ: ΟΝΟΜΑ ΠΑΡΑΛΗΠΤΟΥ: ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΠΟΛΗ: ΠΟΛΙΤΕΙΑ: ΖΙΡ: ΤΗΛ.: CELL: ΦΑΞ: E MAIL: ΑΡΙΘ. ΒΙΒΛΙΩΝ: ΥΠΟΓΡΑΦΗ: Λιδωρίκι Η Ασημούλα και ο Κωσταντής παντρεύονται από έρωτα. Η απρόσμενη στρατολόγηση του Κωσταντή θα τον απομακρύνει από τη γυναίκα του και το παιδί που περιμένουν Ξεσπάει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Στην Ελλάδα το μίσος Βενιζελικών και Βασιλικών κι ο επερχόμενος Εθνικός Διχασμός θα φέρουν μαύρα σύννεφα όχι μόνο στον τόπο αλλά και στη ζωή των δύο νέων Εξι χιλιάδες στρατιώτες, ανάμεσά τους κι ο Κωσταντής, μεταφέρονται μυστικά από την Καβάλα στη Γερμανία του Κάιζερ. Μέσα από τις στάχτες του πολέμου θα γεννηθεί ένας καινούργιος έρωτας Το Λιδωρίκη καίγεται. Ενας Γερμανός στρατιώτης θα σώσει από την πύρινη λαίλαπα δύο ψυχές που η ζωή θα φέρει στο δρόμο του μέσα από ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας. Δύο εποχές, δύο πόλεις σε δύο διαφορετικές χώρες, δύο γυναίκες, μια φοβερή αποκάλυψη...