Βήμα. Διμηνιαία Έκδοση του Πολιτιστικού Συλλόγου των Απανταχού Μεσινιωτών Φενεού Κορινθίας Ο Άγ. Κωνσταντίνος

Transcript

1 Η εφηµερίδα όλων των Φενεατών Βήμα ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ Διμηνιαία Έκδοση του Πολιτιστικού Συλλόγου των Απανταχού Μεσινιωτών Φενεού Κορινθίας Ο Άγ. Κωνσταντίνος Έτος 6. Αρ. Φύλλου 27 Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2010, Ίμβρου 20, Γλυφάδα 16561, Κωδ. Υπουργείου: 7489 «H oβίδα και η γραφίδα είναι από το ίδιο μέταλλο» (Ναπολέων Βοναπάρτης) μεταξύ μας Αυτή την περίοδο στα χωριά µας υπάρχει προβληµατισµός σε ποιο ήµο πρέπει να ενταχτούµε µετά την διάλυση του ήµου Φενεού. εν είναι στη φιλοσοφία της εφηµερίδας η αναφορά στην επιλογή (αν τελικά υπάρξει επιλογή). Επειδή όµως η επιλογή είναι πολύ σοβαρή για το µέλλον των χωριών µας θα καταθέσω τις απόψεις µου ως δηµότης. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν σοβαρά ότι δεν είναι µια επιλογή για την οποία αύριο µετανιώνουµε και αλλάζουµε, είναι µια επιλογή που θα χαράξει την πορεία και την ανάπτυξη του χωριών για τα µετέπειτα χρόνια. Αν κάποιος τρίτος ακούσει τους προβληµατισµούς µας για το υποτιθέµενο δίλληµα, µεταξύ Στυµφαλίας ή Κιάτου ή Ξυλοκάστρου, πιθανόν να µας εντάξει σε τµήµα ψυχιατρικής παρακολούθησης. Για µένα δεν υφίσταται δίλληµα για την επιλογή µεταξύ των πιο πάνω περιπτώσεων. Τα πράγµατα δεν µπορεί να είναι ποιο ξεκάθαρα. Αν λάβουµε υπόψη τις συνθήκες και τους όρους χρηµατοδότησης των ήµων από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η επιλογή είναι να είσαι ενταγµένος σε όσο το δυνατόν µεγαλύτερο πληθυσµιακά ήµο. Αυτός είναι και ο λόγος που γίνεται στην Ελλάδα ο Καλλικράτης. Οι ήµοι από εδώ και στο εξής πρέπει να είναι επανδρωµένοι µε πλήθος επιστηµονικό προσωπικό, να έχουν iso όπως οι ιδιωτικές επιχειρήσεις ώστε να απαιτήσουν και να πάρουν χρηµατοδοτήσεις. Μπορούν οι µικροί ήµοι να ανταπεξέλθουν; Έχει τις προϋποθέσεις (το Σχήµα Φενεός Στυµφαλία) να ενταχτεί για να πάρει χρήµατα από το τέταρτο κοινοτικό πλαίσιο;;; Το θέµα δεν είναι για τους πολίτες αν θα µείνει ο δήµος αλλά τι µπορεί να κάνει ο δήµος στα νέα δεδοµένα της αυτοδιοίκησης. Θα µπορεί να προσφέρει στους πολίτες νέες υπηρεσίες που απορρέουν από τον Καλλικράτη;; ή απλώς θα υπάρχει για να βολεύονται µερικοί. Αν κάποιοι πραγµατικά ενδιαφέρονταν για το καλό της περιοχής θα είχαν ξεσκονίσει τον Καλλικράτη και θα κατέθεταν προτάσεις επιβίωσης του δήµου και όχι ευχολόγια ουτοπικά, συµφεροντολογικά, χωρίς ουσιαστικά θέσεις. Χρόνια πολλά & καλή Ανάσταση Το Πολιτιστικό Βήμα Μεσινού τώρα online στο sie & ilaliois@yahoo.gr Η Εφημερίδα που διαβάζεται από όλους τους Μεσινιώτες σε Ελλάδα και Εξωτερικό καθώς και από Φενεάτες και Φενεάτισσες!! Η ΚιΝΗτΗ ΜΟΝαΔα ΜαστΟΓραΦΟυ τησ ΕΛΛΗΝιΚΗσ αντικαρκινικησ ΕταιρΕιασ ΞΕΚιΝα το ταξιδι τησ ΖώΗσ στην στυμφαλια-φενεο- ΕυρώστιΝΗ σελ.4 Φενεάτικα Νοµίσµατα της πόλης της Φενεού. σελ.3 Μετά τον ήμο Φενεού,τι; Όπως ήδη διαφαίνεται το φθινόπωρο ο ήµος µας, θα είναι παρελθόν. Θα περιληφθούµε σε ένα άλλο µεγαλύτερο δήµο, ακόµα δεν ξέρουµε ποιον. Πάντως ο δικός µας ήµος τελειώνει. Αν είναι καλό ή άσχηµο αυτό εξαρτάται από ποια οπτική γωνία το βλέπει κανείς. Συναισθηµατικά σίγουρα µας λυπεί. Αντικειµενικά όµως και ψυχρά λογικά είναι η αναπόφευκτη εξέλιξη. Οι θεσµοί προσαρµόζονται στις ανάγκες των ανθρώπων. Και οι άνθρωποι του τόπου µας έφυγαν πριν καταργηθεί ο ήµος. Κατέφυγαν όπως και εκατοµµύρια άλλοι στις πόλεις όπου µένουν το µεγαλύτερο µέρος του χρόνου. Στο χωριό µένει µόνο η καρδιά τους και ελάχιστοι ακρίτες που «φυλάνε Θερµοπύλες» στις µακριές κρύες νύχτες του χειµώνα. Σε µια εποχή που οι άνθρωποι είναι πια στο µέλλον, οι δήµοι και τα τοπικά συµβούλια µαραζώνουν. Αναπόφευκτη η φυγή γιατί οι ανάγκες και η ζωή είναι αµείλικτοι. Και τώρα τι; Υπάρχει ο φόβος πως τα ωραία τελείωσαν και επέρχεται το τέλος; Λάθος. Αυτό θα συµβεί εάν παραιτηθούµε και αρχίσουµε να διαρρέουµε από εδώ και από εκεί. Εάν συνεχίσουµε να αγαπάµε τον τόπο µας και να πιστεύουµε σε αυτόν, τότε υπάρχει µέλλον. Ο διάλογος πρέπει να αρχίσει από τώρα γιατί ήδη είναι αργά. Οι νέες νοµοθετικές διατάξεις δίνουν ευκαιρίες. Ας τις εκµεταλλευθούµε. Τα χωριά µας θέλουν να ζήσουν και θα ζήσουν, σε όποιο ήµο και αν ανήκουν. Την πατρίδα, καθενός από µας, κανένας δεν µπορεί να καταργήσει. Η θέση µας και η ταυτότητά µας θα είναι πάντα εκεί. Με οποιονδήποτε πολιτικό ή αρχιτέκτονα, Καποδίστρια ή Καλλικράτη. Η καρδιά µας θα εξακολουθεί να χτυπάει στους Φενεατικούς ρυθµούς. σελ. 4 Θυµηθείτε -Ετήσιο Μνηµόσυνο στις 22 Μαΐου Αιµοδοσία - Καλοκαιρινός Χορός 31 Ιουλίου ήµερη εκδροµή στην Βουλγαρία στις τέλος Αυγούστου ανεπαύθη ο Εφηµέριος Π. σπυρίδωνας Λαλιώτης σελ. 19 «Φενεατικοί αντίλαλοι» στην καρδιά του «Π.Β.Μ» σελ ΦΕΝΕΑΤΕΣ: Τα πολιτικά και εκλογικά δικαιώµατα στα χωριά µας. Κοντά στις ρίζες µας και στην φωνή της καρδιά µας!!!

2 2 πολιτιστικο βημα μεσινου Μια σελίδα... έτσι με σκόρπια λόγια, όχι όμως και λόγια του αέρα... -Προσπερνώντας τις κατηγορίες που διατυπώνει ο Δήμαρχος, σε βάρος εκείνων οι οποίοι μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και όχι στα καφενεία ή πίσω από τη πλάτη του, συγκρούονται πολιτικά μαζί του (χωρίς μάλιστα να έχουν αρνηθεί να βοηθήσουν, όπου και όταν χρειάστηκε), επισημαίνουμε απλώς ότι ο τρόπος που διάλεξε να εμφανίσει «έργο» δείχνει, εκτός των άλλων, και τη μοναδική ικανότητα που έχει στο να απαξιώνει, να υποβιβάζει και να μηδενίζει την προσφορά άλλων, ακόμα και αν αυτοί ανήκουν στο ψηφοδέλτιό του ή στην κατηγορία των εν δυνάμει θεσμικών συνεργατών του. Και τούτο γιατί δεν είναι δυνατόν να αναφέρεται σε έργα που παραδόθηκαν ή γίνονται ή πρόκειται γίνουν, και όχι μόνο να μη βρίσκει ένα καλό λόγο για όσους πρωτοστάτησαν και βοήθησαν, μέσα από τη θέση που κατέχουν, στα όργανα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή με τις γνωριμίες και τις παραστάσεις τους, αλλά αντίθετα, να τους κατηγορεί ανοιχτά για αυτοπροβολή, λαϊκισμό και προσωπικές φιλοδοξίες, προφανώς γιατί με την παρουσία και την προσφορά τους αναδεικνύουν τη δική του ανυπαρξία (!!!) Αποφεύγοντας να ασχοληθούμε με τις γενικόλογες, αόριστες, ανέξοδες, ανούσιες κατηγορίες θεωρούμε ότι ο δήμαρχος Φενεού, υποβιβάζει τη νοημοσύνη όλων μας, όταν παρουσιάζει σαν δικά ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΜΕΣΙΝΟΥ Διμηνιαία Ενημερωτική-Ψυχαγωγική Εφημερίδα ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Κωδικός Υπουργείου Τύπου:7489 Ίμβρου 20 Γλυφάδα, Τηλ Fax: ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: Πολιτιστικός Σύλλογος των Απανταχού Μεσινιωτών Φενεού-Κορινθίας «Ο Αγ. Κωνσταντίνος» ilaliois@yahoo.gr OI ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΜΑΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 127/ ALPHA-ΠΙΣΤΕΩΣ: ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ Τα ενυπόγραφα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τις απόψεις μόνο των αρθρογράφων και δεν δεσμεύουν τον σύλλογο. του «επιτεύγματα» όλα τα έργα της τελευταίας 8ετίας (ακόμα και τα ανεκτέλεστα!!!), για να αποδείξει ότι ανταποκρίθηκε στα καθήκοντα του. -Στην Καινούρια ιστοσελίδα του δήμου Φενεού ο Δήμαρχος έβγαλε από μέσα την ενότητα «τοπικές εφημερίδες» για να μην βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας, έτσι δεν είναι Δήμαρχε; -Ακόμα περιμένουμε τον απολογισμό από την γιορτή του καλοκαιριού στο Φράγμα. Άλλωστε το περιμέναμε ότι δεν θα είχαμε απάντηση. Πού να βρεθεί η τσίπα από τους διοικούντες του Δήμου. -Εκεί στο Υπουργείο Οικονομίας, μας ακούει κανείς; -Καλλικράτης: Δήμαρχε τι έχεις να πεις; Πού τελικά τα συμφέροντά σου προστάζουν να πάμε; Όλοι οι δήμαρχοι της Κορινθίας το παλεύουν, μόνο στον Φενεό επικρατεί η παντελής αδιαφορία. -Άφραγκος ο Δήμος, ζητάμε δάνειο για να ξεπληρώσουμε τις παραστάσεις του Δημάρχου. Δηλαδή μιλάμε για τα χρήματα που υποτίθεται πως δεν παίρνει ο Δήμαρχος κάθε μήνα. -Υπάρχει κίνδυνος λόγω «αφραγκίας» του Δήμου αυτά τα μικροεργάκια που γίνονται να μείνουν στην μέση. Μπορεί κάποιος αρμόδιος του δήμου να μας ενημερώσει αν έχουν εξασφαλιστεί οι πιστώσεις; -Πυρ και μανία με τον Δήμαρχο είναι ο προϊστάμενος της ΛΖ Εφορίας προϊστορικών αρχαιοτήτων κ. Κωνσταντίνος Κίσσας από την ασυνέπεια, τα κούφια λόγια και τις ψεύτικες υποσχέσεις του. -Μήπως μπορεί να μας πει κάποιος από την οικονομική υπηρεσία του δήμου πόσο «ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ...» Με την καυστική πένα του Τρυποφράκτη -Πίκρα για τους συλλόγους οι φετινές απόκριες, μικρή η προσέλευση του κόσμου ένεκα γεγονότων θλιβερών, αλλά και της μεγάλης αδιαφορίας του κόσμου. -Τελικά κοντεύει να τελειώσει η σχολική χρονιά, θα συνεργαστούν οι δασκάλες του ενιαίου δημοτικού σχολείου με την πρότασή μας να γράφουν τα παιδιά στην εφημερίδα; -Κύριε Νομάρχα, τι θα γίνει με το παλιό δημοτικό σχολειό Μεσινού; Ακόμα περιμένουμε την απάντηση για την παραχώρηση χρήσης. -Ο δρόμος στο Διάσελο (ο καινούριος) άρχισε να πέφτει. Ο Νομάρχης τι λέει; Πότε επιτέλους θα περάσουμε από εκεί; -Έκλεισε το οδοντιατρείο και το κομμωτήριο στο Μεσινό. Κρίση οικονομική ή ξεπουπούλιασμα του κόσμου μέχρι εσχάτων ; -στο προηγούμενο τεύχος νο.26 και στην σελίδα 19 εκ παραδρομής δεν αναφέρθηκε ο συντάκτης του άρθρου «το φράγμα Δόξας στο Φενεό», ο οποίος δεν είναι άλλος από τον συμπατριώτη μας κ. Άγγελο στρίφτη από τον Φενεό (συβίστα Κορινθίας), του ζητάμε συγνώμη. -«Η ισχύς εν τη ενώσει» Τελικά ο Καλλικράτης πρέπει να εφαρμοστεί και στους συλλόγους. Μήπως θα πρέπει τα διοικητικά συμβούλια των πολιτιστικών συλλόγων να δουν σοβαρά το θέμα της συνένωσής των στα πλαίσια του «Καλλικράτη» των συλλόγων; Σαν σύλλογος Μεσινού τους «ρίχνω το γάντι» και τους προσκαλώ σε συζήτηση γιατί όπως βλέπετε δυστυχώς χρόνο με τον χρόνο οι δραστηριότητές μας φθίνουν και οι εκδηλώσεις μας πάνε από το κακό στο χειρότερο. -Με ομόφωνη απόφασή του Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να συνενωθεί ο Φενεός με την Στυμφαλία. Άραγε θα τους ακούσει κανείς; -Με μέριμνα του συλλόγου επισκευάστηκαν τα δορυφορικά κανάλια του χωριού και αντικαταστάθηκαν οι κάρτες των δορυφορικών σταθμών. -Οι Σύλλογοι θα αποδειχτούν ανεκτίμητα εργαλεία αγώνα τώρα που ο Καλλικράτης θα ολοκληρώσει το έργο του Καποδίστρια. Καθώς ο νέος Δήμος που θα προκύψει είναι αχανής και οι αιρετοί δεν θα τα προλαβαίνουν όλα οι Σύλλογοι θα τους υπενθυμίζουν ότι υπάρχουν και θα υπάρχουν τα χωριά μας γαντζωμένα στον Χελμό και στην Ζήρια, αλλά κυρίως και πάνω απ όλα στις καρδιές των ανθρώπων μας!!! -ΚΥνΗγοΙ αγριογουρουνιων Τύφλα να έχουν τα μεγάλα βουνά μπροστά στα βουνά του Φενεού με τα αγριογούρουνά τους. Πάει το τουφεκίδι σύννεφο από τους κυνηγούς, που καταφτάνουν από όλες τις μεριές της Ελλάδας. Τώρα, κάποιος μου έλεγε ότι θα ρίξουν και λύκους, έτσι για να αγριέψει περισσότερο ο τόπος! Να γίνει και η Ορεινή Κορινθία και λίγο επικίνδυνη, Δεν νομίζω ότι αυτό που λείπει από την Ορεινό Φενεό είναι οι λύκοι. Μας φτάνουν τα αγριογούρουνα. Τόσα άλλα άγρια και όχι επικίνδυνα ζώα υπάρχουν για να εμπλουτίσουν τον Φενεάτικο μας δρυμό. Οι λύκοι κρίθηκαν απαραίτητοι; Ελπίζω να είναι ανεύθυνη διάδοση. στοίχησε η καινούρια «τσάπα» του Δήμου, γιατί εμείς ρωτήσαμε την Caerpillar,και μάθαμε!! Διαβάζουμε στις Κορινθιακές Ιστοσελίδες -Δήμαρχε εκεί στο Φενεό δεν ακούμε τίποτα! Τελικά προχωράτε ως δημοτική αρχή σε κανένα έργο; Δεν είναι κακό όταν κάνετε κάτι να στέλνετε και κανένα δελτίο τύπου στα ΜΜΕ! Εκτός και αν δεν έχετε κάτι να παρουσιάσετε οπότε κακώς που σας πιέζουμε για κάτι τέτοιο! -Υπάρχει αυτός ο δήμος άραγε; Δήμαρχε τι χαμπάρια; Έχουμε μπερδευτεί αν ο δήμος Φενεού ανήκει στην Κορινθία η σε κάποιον άλλο νομό! Δήμαρχε μιας και το φέρνει η συζήτηση κάνετε κανένα έργο γιατί δεν θυμόμαστε και εμείς πότε μας ενημερώσατε για τελευταία φορά! -Υπάρχει η όχι ο δήμος του Φενεού; Εδώ ο κόσμος χάνεται με τον νέο Καποδίστρια και ο δήμαρχος Φενεού δεν αναφέρει το παραμικρό! Το ίδιο κάνει και για άλλα θέματα τα οποία απασχολούν είτε την περιοχή του είτε την Κορινθία! Μήπως πρέπει να αλλάξει τακτική ο δήμαρχος; -Η Ιστοσελίδα του Δήμου Φενεού αναφέρει ( «Ο επισκέπτης από τη Γκούρα μπορεί να φτάσει στο Μεσινό. Οικισμός με υψόμετρο 780 μέτρα. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της λεκάνης της Φενεού. Εκεί υπάρχει Μουσείο όπου στεγάζεται μια μικρή αρχαιολογική συλλογή.» Αυτά διαβάζουμε και κυριολεκτικά βγαίνουμε από τα ρούχα μας με τον «ανιστόρητο» Δήμαρχο. Άραγε τόσα χρόνια Μεσινιώτης και δεν γνωρίζω ότι υπάρχει μουσείο στο χωριό μου;;;;, ίσως μένω σε άλλο τόπο. -Δεν ειμαστε επαγγελματιεσ αρθρογραφοι.. Θερμή παράκληση στους Φενεάτες ανθρώπους του «πνεύματος» να βοηθούν την εφημερίδα προ της εκδόσεώς της και όχι την εκ των υστέρων παρέμβασή τους με σχόλια και παρατηρήσεις. Η εκ των προτέρων βοήθειά σας θα μας ήταν χρήσιμη και απαραίτητη όπως και των υπολοίπων συνεργατών μας, οι οποίοι αφιλοκερδώς και εις βάρος του ελεύθερου χρόνου τους μοχθούν για να μπορέσει αυτή η εφημερίδα να φτάσει στα σπίτια όλων μας και έτσι να κρατηθεί ζωντανή η παράδοση, αλλά και η επαφή των Φενεατών που δεν κατοικούν πια στα χωριά μας, με τον τόπο τους. Η εκ των υστέρων όμως κριτική, κάτι πολύ συνηθισμένο και διαδεδομένο στην κοινωνία μας δεν βοηθάει, απεναντίας δημιουργεί προβλήματα στην επίτευξη των στόχων μας και επιπλέον είναι κάτι που δεν ταιριάζει σε άτομα με την δική σας πνευματική καλλιέργεια και ήθος. Είμαστε ανοιχτοί στις προτάσεις και την βοήθειά σας όπως και όλων των αληθινών φίλων μας. Οι συντάκτες και φίλοι της εφημερίδας μας είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι και δεν δίνουν πανελλαδικές εξετάσεις στο μάθημα της Γλώσσας. Όλοι οι συμπατριώτες μας άσχετα επιπέδου μορφώσεως έχουν το δικαίωμα να μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα μέσα από τις στήλες μας. Δεν είμαστε επαγγελματίες αρθρογράφοι ούτε καυχηθήκαμε ποτέ γι αυτό. (με αφορμή την επιστολή συμπατριώτη μας) Διαφημιστείτε μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας του Συλλόγου μας. Οι επαγγελματικές σας εργασίες θα γίνουν προτάσεις προς τους αναγνώστες μας ΤΟ «Π.Β.Μ» θα γίνει πινακοθήκη διαφημιστικών τίτλων ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ -Πωλείταί σε τιμή ευκαιρίας ΟΙ- ΚΌΠΕΔΟ στο Βραχάτι Κορινθίας 429 m 2, 200 μέτρα από την Θάλασσα και 180 μέτρα από την βίλα Θεοδωράκη. Τηλ Πωλείταί διαμέρισμα 3άρι διαμπερές, β ορόφου στο Κιάτο Κορινθίας Μπορεί τα αστέρια να λάμπουν σαν τον ήλιο, μα κανένα απ αυτά δεν είναι ο ήλιος. Ήλιος είναι μόνο ο τόπος που γεννήθηκες, το χωριό σου.

3 πολιτιστικο βημα μεσινου 3 του Θεοδοσίου Θωμά, φοιτητή Ψυχολογίας «Περί Πολιτικής ο Λόγος» «Προετοιμασία για το Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας» Την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου έλαβε χώρα η πρώτη Προσυνεδριακή Συνδιάσκεψη της Νέας Δημοκρατίας με τον Πρόεδρο Αντώνη Σαμαρά. Διανύοντας δύσκολους καιρούς, εν μέσω οικονομικής κρίσης και πολιτικής ανισορροπίας, η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να άρει το βεβαρυμμένο της παρελθόν, ενισχύοντας το τωρινό της προφίλ και τονίζοντας τη νέα της κομματική και πολιτική της ταυτότητα. Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δήλωσε πως «από το παλιό και το φθαρμένο γεννιέται το καινούργιο για τον τόπο. Αρχίζει η Νέα Μεταπολίτευση» και αυτό σημαίνει την άμεση συμμετοχή όλων των πολιτών στα πράγματα, για να πραγματοποιηθεί το επόμενο μεγάλο βήμα της ανάπτυξης της χώρας μας. «Έχοντας τη στήριξη η Κυβέρνηση, πρέπει να λάβει μέτρα, όχι να φοβάται και να πανικοβάλλεται» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Α. Σαμαράς. Άμεσος σκοπός του Προέδρου είναι η Νέα Δημοκρατία να ασκήσει ριζοσπαστική αντιπολίτευση. Θέλει τα μέλη που συμμετείχαν στην εκλογή προέδρου, να γίνουν συμμέτοχοι στις εξελίξεις, να δρομολογήσουν και να χαράξουν την πορεία του κόμματος. Επιπλέον, ζήτησε να εφαρμοστούν άμεσα από την Κυβέρνηση τα 23 αναπτυξιακά μέτρα που πρότεινε στο άμεσο παρελθόν, μέτρα τα οποία χαρακτηρίζονται για το ελάχιστο δημοσιονομικό κόστος τους, μερικά δε για το μηδενικό τους. Ακόμα, ένα πολύ σημαντικό μήνυμα που πέρασε αφορούσε στην ενδυνάμωση των αξίων σε κάθε νομό, με την άμεση εκλογή προέδρων στις Γραμματείες και στις ΝΟΔΕ, γεγονός που σηματοδοτεί την εξαφάνιση των «τζακιών», από τα οποία έχει απογοητευτεί ο ελληνικός λαός. Άλλωστε, με την εκλογή του αποδείχθηκε περίτρανα πως τα «τζάκια» δεν μπορούν ούτε να ξεγελάσουν, ούτε να μειώσουν την αξία του ελληνικού λαού. Ήδη έχουν παρθεί οι πρώτες θεμελιώδεις και προοδευτικές αποφάσεις. Συγκεκριμένα, το κόμμα, πλέον, θα ναι «ανοικτό» με γραμματείες, πιστά και κοντά στα μέλη και τους πολίτες, όπως δημιουργήθηκε πριν λίγο καιρό η γραμματεία σχέσεων κόμματος-κοινωνίας. Επιπλέον, μεγάλο ρόλο θα παίξει το Διαδίκτυο όσον αφορά στη συνδιαμόρφωση των πολιτικών θέσεων της Νέας Δημοκρατίας, καθώς οι πολίτες θα επικοινωνούν με τα κομματικά όργανα και από δω και στο εξής, ο λόγος των πολιτών θα ακούγεται και θα γίνεται σεβαστός από όλους. Ακόμα, τα μέλη του κόμματος παίρνοντας το λόγο στις προσυνεδριακές συνδιασκέψεις θα δίνουν δείγματα γραφής, στα οποία θα βασιστούν οι προτάσεις και οι συζητήσεις το επίσημο 8ο Συνέδριο του Κόμματος στις 25 Ιουνίου. Τέλος, θα αναδεικνύονται νέα στελέχη από την ελληνική κοινωνία, τα οποία θα στελεχώσουν τα κομματικά όργανα. Μάλιστα έχει συσταθεί αρμόδια επιτροπή που εξετάζει τα βιογραφικά για να εξελιχθεί εύρυθμα και αυτή η διαδικασία. Το σύνθημα των προσυνεδριακών συνδιασκέψεων δεν είναι άλλο από το «Ξεκινάμε». Ο Αντώνης Σαμαράς θα επιχειρήσει να αλλάξει το πολιτικό τοπίο, να ξεκινήσει άμεσα και ενεργά η Νέα Μεταπολίτευση, παρουσιάζοντας τη νέα Νέα Δημοκρατία. Έχουν ληφθεί όλες οι παράμετροι, στις οποίες δεν είχε δοθεί ιδιαίτερη σημασία στο παρελθόν, ο Πρόεδρος με Αίσθημα Δικαίου, Εμπιστοσύνης και Αλληλεγγύης θα κλείσει τις μαύρες τρύπες του παρελθόντος, δίνοντας το έναυσμα για μια εναρκτήρια αμφίδρομη επικοινωνιακή σχέση κόμματος-πολιτών. Μαθαίνοντας από τα παθήματα, Δημιουργείται το μέλλον, το οποίο θα βασίζεται σε Αρχές και Αξίες. Τέλος, ο Λαός έχει Φωνή Ισχυρή και Ριζοσπαστική. Κρατώντας τον πρώτο και τελευταίο λόγο θα λύνει και θα δένει, επιτρέποντας και επιβάλλοντας τη δημιουργία του κόμματος «των Αξιών αλλά και των Αξίων». Ευχαριστώ! Με απέραντη αγάπη ευχαριστώ συγγενείς και φίλους, που τηλεφωνικά ή από κοντά μου συμπαραστάθηκαν στις δύσκολες ώρες που πέρασα. Η ζωή όμως πάντα συνεχίζεται. Τα Χριστούγεννα πέρασαν γοργά και ήδη βαδίζουμε προς τη θυσία του Θεανθρώπου. Εύχομαι σε όλους Χρόνια Πολλά και Καλό Πάσχα, πάντα με υγεία. Ευγενία Μαρσέλη Πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Αρχαίας Φενεού Κορινθίας Σ.Σ. σιδερένια και πιο μαχητική κοντά μας... ΑΡΧΑΙΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΦΕΝΕΟΥ 1) Το νόμισμα του Ερμή στον Φενεό π.χ. Ελαφρά τονισμένο. Ελαφρώς άγριες επιφάνειες και στην ανάποδη πλευρά. 2) Αρκαδία, Φενεός. Γύρω στο π.Χ. Δίχαλκο. Αλλοιωμένη μορφή της Άρτεμης με δόρυ και πανοπλία γύρω από τον ώμο. Φαίνεται το μονόγραμμα ΗP και στα δυο νομίσματα. Από την συλλογή του Chrisopher Marcum. 3) Αρκαδία, Φενεός. Γύρω στο π.Χ., χαλκός (2g/100g) Πρώιμη μορφή του Ερμή (πανωφόρι γύρω από τον λαιμό. Πήγασος εικονίζεται με πίσω το κεφάλι). Κοπεγχάγη, ιδιωτική συλλογή. Συνέχεια στο επόμενο τεύχος Νο 28 Στα σ...ά όση ζάχαρη και να βάλεις λουκουμάδες δεν γίνονται..

4 4 πολιτιστικο βημα μεσινου Από τις δραστηριότητες του Συλλόγου µας αποκριατικοσ χοροσ Το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου, ο Σύλλογός μας πραγματοποίησε τον αποκριάτικο χορό του στο Κέντρο «Βαλκάνια». Αν θεωρείται επιτυχία το να έρθουν πολλά άτομα, φέτος μάλλον αποτύχαμε. Αν όμως η ποιότητα μετράει, τότε οι λίγοι που ήμασταν στην εκδήλωση, μείναμε ως αργά το Πρωί και χορέψαμε σαν να ήταν όλο το χωριό εκεί. Για κάθε Διοικητικό Συμβούλιο, η ενασχόληση με το Σύλλογο και το χωριό γίνεται χωρίς προσωπικό όφελος και σε βάρος του προσωπικού χρόνου. Στις εκδηλώσεις του συλλόγου πρέπει να είμαστε όλοι εκεί. Δεν πάμε στις εκδηλώσεις για κανένα Διοικητικό Συμβούλιο, όσο και αν μας αρέσει ή δεν μας αρέσει. Πάμε, για να κρατάμε επαφή, -Η ΚΙνΗΤΗ ΜονΑΔΑ ΜΑΣΤοΓρΑΦου ΤΗΣ ΕΛ- ΛΗνΙΚΗΣ ΑνΤΙΚΑρΚΙνΙΚΗΣ ΕΤΑΙρΕΙΑΣ ΞΕ- ΚΙνΑ Το ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗν ΣΤυΜΦΑΛΙ- Α-ΦΕνΕο-ΕυρΩΣΤΙνΗ Αρχίζει μετά το Πάσχα το ταξίδι της ελπίδας και της ζωής, ο ψηφιακός μαστογράφος της Ε.Α.Ε στις γυναίκες του παραρτήματος της Ορεινής Κορινθίας. να θυμόμαστε από πού είμαστε, να συμβάλλουμε με την παρουσία μας και μόνο αυτή, ώστε να δίνουμε δύναμη το κάθε Διοικητικό Συμβούλιο να μπορεί να πραγματοποιήσει ορισμένα πράγματα, που κατά τα άλλα οι περισσότεροι τα απαιτούν αλλά δεν συμμετέχουν. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε σ όλους, το ότι ο χορός πραγματοποιήθηκε μαζί με σύλλογο του χωριού Κέρτεζη Καλαβρύτων! Επιβάλλεται να σημειώσουμε ότι όχι μόνο δεν δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα, αλλά αντιθέτως ήταν ωραίο να βλέπεις να χορεύουν όλοι μαζί στην πίστα. Άλλωστε δεν είχαμε να χωρίσουμε τίποτα. Και του χρόνου Καλύτερα. -το Πολιτιστικό Βήμα εκτός των συνόρων Η φετινή πενθήμερη εκδρομή θα πραγματοποιηθεί στο τέλος Αυγούστου 2010 στην Βουλγαρία. Μοναδική προϋπόθεση συμμετοχής είναι η ύπαρξη ταυτότητας ή διαβατηρίου με λατινικούς χαρακτήρες. Εάν υπάρχει διαβατήριο πρέπει να είναι σε ισχύ και να μην έχει λήξει. Η ακριβής ημερομηνία και η τιμή θα ανακοινωθούν προσεχώς. Tην Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ το Μεσημέρι, στο γήπεδο της Αρχ. Φενεού θα γίνει ο ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ μεταξύ των παλαιμάχων Μεσινού και της ομάδας του Παμφενεατικού. ΠαΙΔΙΚο αποκριατικο ΠαρτΥ του συλλογου στισ 14 ΦεΒροΥαρΙοΥ στο ΧΩρΙο Το Μεσινιώτικο Καρναβάλι δεν είναι απλά μια γιορτή. Είναι ένα όμορφο κομμάτι της ζωής μας. Είναι το χθες και το σήμερα, είναι η παρέα που μας ενώνει μια και ο σκοπός είναι κοινός: Να αναβιώσει το Καρναβάλι, ο πρωταγωνιστής της δικής μας καθημερινότητας και η χαρούμενη απόδραση της δικής σας. Τα παιδιά του Φενεού ευχαριστήθηκαν χορό και παιχνίδι, τουλάχιστον κάποιος τα θυμήθηκε και αυτά. Κανονικά τέτοιες γιορτές πρέπει να γίνονται από τον Δήμο, αλλά δυστυχώς οι προτεραιότητες του Δήμου είναι άλλες. Αυτό είναι που θέλαμε όλοι κι αυτό έγινε. Και έπεται συνέχεια. Δεν σταματάμε εδώ, συνεχίζουμε για πιο μεγάλα και πιο καλά, πιο ποιοτικά πιο μαζικά, πιο μαγικά. Ο Σύλλογος είναι εδώ, ο κόσμος είναι εδώ, κι έδωσε βροντερό παρών, υπογραμμίζοντας και επιβεβαιώνοντας ότι η προσπάθεια ανταμείβεται. Θερμά ευχαριστούμε τα νιάτα του Φενεού για την συμμετοχή τους που παρ όλες τις αντίξοες καιρικές συνθήκες κατέκλυσε τον χώρο της εκδήλωσης και έδειξε το δυναμικό του παρών στηρίζοντας τον πολιτιστικό σύλλογο Μεσινού. Και του χρόνου όλα θα είναι ακόμα καλύτερα. -Tο ετήσιο Μνημόσυνο του 2010 υπέρ αναπαύσεως των απανταχού Μεσινιωτών όπου της γης θα γίνει το Ψυχοσάββατο 24 Μαΐου 2010 στην Παναγία μας. Στην συνέχεια θα προσφερθεί από τον Σύλλογο καφές και κονιάκ και στη συνέχεια θα πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση των μελών του Πολιτιστικού Συλλόγου. Έκανες το κέφι σου, κάνε και την ποινή σου (κυρία Σταματία) Αποκριάτικος χορός του Συλλόγου μας Με το μάτι του Κώστα Αρκετά γκρινιάξαμε για την κατάσταση που επικρατεί γενικώς. Ας τους αφήσουμε λοιπόν όλους αυτούς τους θλιβερούς που δεν ξέρουν τίποτα άλλο να κάνουν από το πώς να μας κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη (άλλωστε γι αυτό τους έχουν τ αφεντικά τους) κι ας πάμε σε κάτι ευχάριστο. Το Σάββατο λοιπόν στις 6 Φλεβάρη, ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού μας διοργάνωσε τον ετήσιο αποκριάτικο χορό του. Ένα ζεστό συναπάντημα φίλων και συγγενών, αγνών ανθρώπων. Ανθρώπων του μόχθου, που μέσα στο βλέμμα τους διέκρινες το φιλότιμο, την ντομπροσύνη, την απλότητα. Μέσα στα μάτια τους έβλεπες την ώχρα και το γαλάζιο, Γη και Ουρανό μαζί. Πρόσωπα γεμάτα Φως! Όπου ο νέος παραμέριζε να διαβεί ο μεγαλύτερος για να σύρει τον χορό. Καταστάσεις έντονης συναισθηματικής φόρτισης. Πρόσωπα «σκαμμένα», χέρια ροζιασμένα από τον μόχθο μιας ολόκληρης ζωής, το βλέμμα ωστόσο σπινθηροβόλο να αποπνέει την μεγαλοπρέπεια, την υπερηφάνεια και την καθαρότητα του απλού λαού, αυτού του λαού που όσο και να θέλουν κάποιοι να τον «κατεβάζουν» αυτός εκεί, αγέρωχος, έτοιμος να μπει μπροστά να φυλάξει πάλι Θερμοπύλες. Ωχ, παρασύρθηκα, λοιπόν το κέφι «χτύπησε κόκκινο» και πώς να μην συνέβαινε αυτό αφού οι Φενεάτες γενικά όταν πουν να το γλεντήσουν, του δίνουν και καταλαβαίνει... Με τις πρώτες νότες του κλαρίνου πλημμύρισε η αίθουσα ελατίσια ευωδιά, μύρισε θυμάρι, η ψυχή να φτερακίζει στης Ντουρντουβάνας τις κορφές. Πότε να τηράει κατά του Φονιά, πότε κατά τη Λάστα και μονομιάς να δίνει μια και να φτερακάει, να κάνει μια γυροβολιά κατά τον κάμπο και να κουρνιάζει στον Αϊ Θανάση. Η μουσική εξαίσια! Γνήσιο παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι, όχι πανηγυρτζίδικο. Να ευφραίνεται η καρδούλα σου, ο υπογράφων σηκώθηκε για χορό για πρώτη φορά στα 53 χρόνια της ζωής του και αυτό νομίζω σημαίνει πολλά... Πολλά ΜΠΡΑΒΟ και ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στα παιδιά του Συλλόγου και στον πρόεδρο για την άοκνη και φιλότιμη προσπάθεια που κατέβαλλαν για την άρτια οργάνωση της τόσο όμορφης βραδιάς. Και του χρόνου παιδιά!!! ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΕΜΜΥΔΑΣ Διατηρήσετε το Σύλλογο, ως Σύμβολο Ενότητας, συνεργασίας, αλληλεγγύης και προσφοράς στο χωριό μας, επιζητώντας την συνεργασία και βοήθεια όλων των Μεσινιωτών. Γεώργιος Δ. Μπράμης

5 πολιτιστικο βημα μεσινου ατάκτως ειρημμένα Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΦΕΝΕΟΥ ιστορικά ΦΕΝΕΑΤΙΚΑ ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ Εικόνες από τη ζωή στη Φενεό στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Τα πρώτα χρόνια του Αγώνα. γεωεντεχνωσ Η δυναμική παρουσία των Φενεατών στον αγώνα του γένους το 1821 και η μεγάλη συμβολή τους σε αυτόν είναι βεβαιωμένη με επίσημα στοιχεία, τα οποία δεν δέχονται καμία αμφισβήτηση. Αυτό το επισημάναμε και στον πρώτο τόμο της εργασίας μας για την Φενεό. Από την βαθύτερη έρευνα που ενεργήσαμε στα γενικά Αρχεία του Κράτους και στους φακέλους των αγωνιστών του 1821 προκύψαν νέα στοιχεία, τα οποία δίνουν νέες διαστάσεις στο μέγεθος και στο είδος της προσφοράς των Κενυατών κατά την αγωνιστική εκείνη περίοδο, καθώς και στον ρολό που διαδραμάτισε η φενεός, σαν χώρος, στον εμφύλιο πόλεμο και την προετοιμασία για την αντιμετώπιση της εισβολής του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Στις αρχές της επανάστασης και συγκεκριμένα στις 20 Ιουνίου 1821 οι πρόκριτοι των χωρίων της Φενεού, με αναφορά τους προς την γερουσία, ανέφεραν ότι, υστέρα από σύσκεψη αποφάσισαν και έκλεξαν σαν βεκίληδες( αντιπροσώπους) της περιοχής του Ιωάν. Χαραλάμπη, Πέτρο Καλαμαρά και Ιωαν. Οικονομόπουλο από την Γκούρα. Την αναφορά υπογραφούν ο Γεροαγγελής Παπαδόπουλος- Παπαδημόπουλος, Παπαγιώργης Παπακωνσταντής και Παπαθανάσης Παπασταματάκης από τα Καλύβια, οι Παπαευστάθιος Και Γεώργιος Τζαλής από τη Συβίστα, Οι Νικ. Οικονόμου, Γεωργ. Πρεδάρης, Θανάσης του Κώστα Παπαγιώργης, Ξενοαναγνώστης Καραγιάννης και Νικόλαος Κοτσίρης από την Γκούρα, οι Παππανικολής και Σπύρος από την Μοσιά, οι Γιαν. Δουβίκας και Κων. Μπουλιαρίτης από το Μεσινό, οι Δημ. Μπονάτσος και Τριανταφυλλόπουλος από τον Μύλο, οι Παπασταματάκης και Νικ. Κάργας από τα Βίλια, ο Γερό- Δημητράκης Τσεμεντζής από τη Γκιόζα και ο Παπαγιώργης, Μιχαλάκης και Αναγνώστης από τον ταρσό. Εκτός όμως από αυτούς που μνημονεύσαμε, την αναφορά αυτή προς τη Γερουσία την υπογραφούν σαν Φενεάτες και οι αντιπρόσωποι του Σαραντάπηχου Τριαντάφυλλος και Θανάσης και της Καρυάς Κονόμος και Τριαντάφυλλος. Η σύμπραξη τους αυτή στην κοινή σύσκεψη των αντιπροσώπων της Φενεού υποδηλώνει έμμεσα, πλην χαρακτηριστικά, την διοικητική υπαγωγή των χωριών αυτών στην φενεό και ενισχύει την άποψη, σύμφωνα με την οποία σε μια ορισμένη χρονική περίοδο, που δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια, η Φενεός κάλυπτε μεγαλύτερη εδαφική επιφάνεια, πέρα από τα σημερινά όρια της Φενεάτικης γης, και αποτελούσε ιδιαίτερη επαρχία. ΤΑΚΗΣ ΜΠΟΥΓΙΟΥΚΟΣ Η ΦΕΝΕΟΣ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ ΝΟ 28 Η αθώωση ενός ενόχου είναι δικαστική πλάνη. Η καταδίκη ενός αθώου είναι έγκλημα. 5 Σίγουρα αποτελεί μεγάλη τύχη για όποιον ζει ή έστω, σχετίζεται εκ καταγωγής με το όμορφο οροπέδιό μας και του δίνεται η ευκαιρία να το επισκέπτεται. Όμως, αυτό το μικρό «μεγάλο θαύμα» της φύσης, αλήθεια πως δημιουργήθηκε; Δεν προκαλεί δέος η εικόνα ενός απολύτως επίπεδου κάμπου σε ύψος 800 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, ο οποίος ταυτόχρονα περιστοιχίζεται από ψηλούς και δύσβατους ορεινούς όγκους με πλήθος κορυφών, μορφολογικών εξάρσεων και ταπεινωμάτων; Στο σημερινό άρθρο, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια απάντηση στο ερώτημα Με όσο το δυνατόν πιο απλό τρόπο, καθίσταται σαφές πως το οροπέδιο του Φενεού δημιουργήθηκε εξ αιτίας της πτύχωσης του σχιστώδους μπλε πετρώματος που λέγεται «σχιστόλιθος της Γκούρας» στον επίσημο γεωλογικό χάρτη του ΙΓΜΕ και αποτελεί μέρος της ενότητας πετρωμάτων της «Άρνας» σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστημονική εκδοχή. Τι ακριβώς όμως είναι η πτύχωση αυτή, που γεωλογικά χαρακτηρίζεται με το γενικότερο όρο πτυχή; Πτυχή σημαίνει αναδίπλωση ενός πετρώματος εξαιτίας ισχυρών τεκτονικών δυνάμεων που δρουν στο εσωτερικό της γης. Στην περίπτωσή μας ο μπλε αυτός σχιστόλιθος της Γκούρας που αποτελεί το υπόβαθρο (υπέδαφος, πιο απλά) της περιοχής μας έχει διπλώσει με τέτοιο τρόπο που έχει δημιουργήσει μια ανεστραμμένη τρόπον τινά καμπάνα και μέσα σε αυτήν έχει σχηματιστεί ο κάμπος. Στην αρχή έπεσαν μέσα στο βυθό της τα κατολισθήτικα προϊόντα των περιβάλλοντων ορεινών όγκων, ενώ μετά μέσα εκεί σχηματίστηκε η παλιά λίμνη από τα νερά που έρεαν άφθονα στις πλαγιές των ορεινών όγκων που ισοπέδωσε τους ογκολίθους και έδωσε στο τοπίο τη μορφή που βλέπουμε σήμερα. Αν δεν είχε σχηματιστεί λίμνη, δεν θα υπήρχε αυτός ο απόλυτα επίπεδος κάμπος με το τόσο γόνιμο χώμα, το τόσο κατάλληλο για καλλιέργειες. Το κάτω μέρος της καμπάνας αυτής δεν το βλέπουμε, αφού το έχουνε σκεπάσει τα χώματα του κάμπου, βλέπουμε όμως το στόμιο της. Αυτό, εμφανίζονται χαρακτηριστικά στο Μεσσινό στην πλαγιά της Έριζας και στο δημόσιο δρόμο προς τη Γκούρα, ενώ ο λοφίσκος «Στρογγυλοβούνι» που υψώνεται πάνω από τα Καλύβια αποτελεί την χειροπιαστή απόδειξη του ισχυρισμού αυτού. Ουσιαστικά είναι η απέναντι από το Μεσινό άκρη της καμπάνας που στο κοίλο μέρος της πρόσφερε τις ιδανικές γεωμορφολογικές και εδαφολογικές συνθήκες για την δημιουργία του οροπεδίου του Φενεού. Στην κοιλάδα του φράγματος και δίπλα στην υπερχείλιση υπάρχει η χαρακτηριστική εμφάνιση του μπλε σχιστολίθου από το Στρογγυλοβούνι, όπου με γυμνό μάτι φαίνονται οι μικροαναδιπλώσεις, οι ρηγματώσεις και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες μικροτεκτονικές δομές, που μας αποκαλύπτουν ουσιαστικά τον τρόπο δημιουργίας του οροπεδίου του Φενεού. Ιωάννης Παναγιώτου Μαλαχιάς* Τεχνικός Γεωλόγος - Περιβαλλοντολόγος Μ.Sc *Ο Γιάννης Μαλαχιάς και η εταιρεία γεωτεχνικών - περιβαλλοντικών εκτιμήσεων και μελετών ΓΕΩΕΝΤΕΧΝΩΣ, δέχονται τις παρατηρήσεις, τις προτάσεις σας και τις ανησυχίες σας για οποιοδήποτε πρόβλημα γεωλογικήςγεωτεχνικής, υδρογεωλογικής και περιβαλλοντικής φύσεως στο ioannismalachias@homail.com. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Άννας Σταματοπούλου: «Φενεός Η γη της οδύνης». Επιμέλεια Κ. Καπέλλου. Φενεός Σελ Ένα συγκλονιστικό ιστορικό ντοκουμέντο, μια πολύτιμη μαρτυρία ανακάλυψε και δημοσίευσε ο Κώστας Καπέλλος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός και τέως Δήμαρχος Φενεού Κορινθίας. Πρόκειται για ένα χειρόγραφο της θείας του Άννας Σταματοπούλου από το Πανόραμα Φενεού Κορινθίας στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής ( ) με σημειώσεις για τη δράση των ανταρτών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και τις σφαγές των αντιφρονούντων στο βάραθρο (τρύπα) του Φενεού. Η Άννα ήταν τότε 20 χρονών. Έζησε έντονα τα τραγικά γεγονότα εκείνης της εποχής, όπως τη σφαγή του αδελφού της Ηλία, ετών 24, αγρότη, και άλλων συγγενών της. Έζησε με τη μάνα της λίγα χρόνια, γιατί ήταν ορφανή από πατέρα, και έπειτα μόνη και έρημη στο πατρικό της σπίτι. Δεν έκανε οικογένεια και πέθανε το Το χειρόγραφο της Άννας βρέθηκε πολλά χρόνια μετά το θάνατο της μέσα σε ένα κιβώτιο στο έρημο πλέον σπίτι της από τον ανιψιό της Κώστα Καπέλλο, γιο της αδελφής της Αγγελικής. Κανένας δε γνώριζε την ύπαρξη του χειρογράφου όλα αυτά τα χρόνια. Η ανεύρεση του ήταν μια αποκάλυψη. Μια αληθινή, αδιάψευστη μαρτυρία, γραμμένη από «πρώτο χέρι», από άνθρωπο που έζησε έντονα τα γεγονότα που εξιστορεί. Και είναι όλα τόσα πολλά και τόσο τραγικά, που δεν μπορούν να αναφερθούν σ αυτήν εδώ τη σύντομη παρουσίαση αυτού του βιβλίου. Πρέπει να διαβάσει, όποιος επιθυμεί, το βιβλίο με προσοχή και χωρίς προκατάληψη, για να βιώσει την τραγικότητα των γεγονότων της εποχής εκείνης. Κάποιοι ίσως να πουν ότι δε χρειάζεται να θυμόμαστε τα δυσάρεστα γεγονότα της Ιστορίας, ας τα ξεχάσουμε. Όμως αυτό είναι λάθος, γιατί όλα τα γεγονότα, καλά ή κακά, ευχάριστα ή δυσάρεστα, είναι μια πραγματικότητα, μια αλήθεια. Η Ιστορία σημαίνει αλήθεια και, σαν αλήθεια που είναι, καταγράφει όλα τα γεγονότα, καλά και κακά, γιατί είναι όλα αληθινά. Και διδάσκει και με τα καλά και με τα κακά. Με τα πρώτα διδάσκει τη μίμηση, με τα δεύτερα την αποφυγή. Γι αυτό πρέπει να τα γνωρίζουμε όλα. Όχι για να εκδικούμεθα, αλλά για να διδασκόμαστε. Να συγχωρούμε, αλλά όχι να λησμονούμε. Συγνώμη ναι, λήθη ποτέ. Λαός που διαγράφει την ιστορία του, διαγράφει την ύπαρξη του. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου ο επιμελητής της έκδοσης Κ. Καπέλλος προσθέτει κάποιες δικές του πληροφορίες για πρόσωπα και γεγονότα, καταδικαστικές αποφάσεις δικαστηρίων για τους αιτίους και τους δράστες των γεγονότων κλπ. Ας σημειωθεί τέλος ότι και η οικογένεια του Κ. Καπέλλου πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος με τη σφαγή του πατέρα του Δημητρίου Καπέλλου, διδασκάλου, ετών 42, και δύο θείων του, αδελφών του πατέρα του, δικηγόρου και ανθυπιάτρου, στους οποίους αφιερώνει ευλαβικά το βιβλίο αυτό.

6 6 πολιτιστικο βημα μεσινου ΣΤΗν ΑρΧΑΙΑ ΑρΚΑΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚορΙνΘΙΑ, ΜΙΑ υψιστου ΕνΔΙΑΦΕρονΤοΣ ΕρΕυνΑ (Αρχαιολογική, πολιτιστική, Τουριστική) Που ήταν ο Ναός του Ερμή στην Κυλλήνη της Αρκαδίας; Α. Οργανώνεται ειδική Αρχαιολογική-Πολιτιστική Έρευνα με πρωταγωνιστές: Τους αγρότες της ορεινής Αρκαδίας και Κορινθίας Τους Υλοτόμους και Δασοφύλακες Τους Αρχαιολόγους (Φυσικά) Τους Ορειβάτες και οδοιπόρους Τους Δημοτικούς Άρχοντες της Περιοχής της Κυλλήνης Όλα τα στελέχη της Δημ. Διοίκησης της Αρκαδίας- Κορινθίας και τους πολίτες της... Β. Τοποθεσία Εξερεύνησης (Πιθανές Εναλλακτικές Θέσεις) Όρος Κυλλήνη - όπου βρίσκεται το Σπήλαιο, που γεννήθηκε ο Ερμής. Τρίκαλα (στην Βόρεια Κορινθία), Φενεός, Ορχομενός (Όμηρος, Β 605) 7Ολύγυρτος... Γ. Πηγές Όμηρος, Ιλιάδα Β Όμηρος, Ύμνος εις Ερμήν 2. Α. Ρ. Ραγκαβή, Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας Τομ. Α, εκδ. Κωνσταντινίδης Εν Αθήναις 1888 σελ 545. Σ. Θεοφανίδης, Ο Θεσμός της Χορηγίας από την Αρχαιότητα ως σήμερα άρθρο στο βιβλίο: Παραδοσιακός Χορός και Λαϊκή Δημιουργία, εκδ. Παπαζήσης, Αθήνα Α. Αγγελόπουλος, Η προϊστορική Ελλάς, Aldebaran, Αθήναι 1999, σελ «Κυλλήνη, Το υψηλότατον όρος της Αρκαδίας εις ο οι αρχαίοι απέδιδαν 15 σταδίων ύψος... και προς δυσμάς προεβολάς έχον την Λάμπην, την Ερύμανθον και την Φολόην. Ην ιερόν του Ερμή, όστις εκεί γεννηθείς (από τον Δία και την Μαία) και είχεν επί της κορυφής αρχαίον ναόν αυτού» (Ομήρου Ιλιάς Β, 603. Υμνος εις Ερμήν). Εδώ γεννήθηκε και ο Πάνας, γιος του Ερμή και της μυθικής νύμφης Πηνελόπης «Κυλλήνη, νύμφη, σύζυγος του Πελασγού εν Αρκαδία, μήτηρ του Λυκάονος (Απολλόδωρος, Γ 18)». Η ωραία νύμφη Κυλλήνη είναι η μητέρα του Λυκάονα από τον Πελασγό. Η Μαία με τον Δία (σε ερωτική έκσταση) γέννησαν τον Ερμή, τον θεό των Γραμμάτων, των Τεχνών, της Οικονομίας, της σύγχρονης Πληροφορικής, των Επικοινωνιακών Σχέσεων... Ελπίζω σύντομα να βρούμε τον Ναό, πάνω στο όρος Κυλλήνη, που ήταν αφιερωμένος στον Ερμή, για να ιδρύσουμε (με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση) την Παγκόσμια Ακαδημία της Οικονομίας, των Γραμμάτων, των Τεχνών και της Επικοινωνίας-Πληροφορικής Καθηγητής Σταύρος Θεοφανίδης Κινητό: Ένα ελάχιστο μέρος της Ιστορίας του Χωριού της «Αρχαίας Φενεού» (πρώην Καλύβια) Κορινθίας Σημερινού (2010) Δημοτικού Διαμερίσματος του Δήμου Φενεού Το χωριό, που σήμερα ονομάζεται Αρχαία Φενεός και άλλοτε προ τεσσαρακονταετίας ονομαζόταν Καλύβια, έχει υψόμετρο περίπου 750 μέτρα. Είναι κτισμένο ακριβώς εκεί όπου ήταν κτισμένη η Αρχαία πόλη «Φενεός» και η οποία ήκμασε τον 5 π.χ. αιώνα, πριν δηλαδή από το έτος 480 π.χ., ότε η πόλη της Αρχαίας Φενεού είχε πληθυσμό, κατά τους ιστορικούς, Εκεί, όπου αρχίζουν τα πρώτα σπίτια του σημερινού χωριού, είναι ένας μικρός λόφος, αποτελούμενος από τρία (3) τμήματα στη μέση του (κέντρο του) βρίσκεται το υψηλότερο στο οποίο υπάρχουν τα Πελασγικά τείχη της Αρχαίας πόλεως Φενεού (το Φρούριο της), το οποίο σήμερα ονομάζεται από τους κατοίκους της Αρχαίας Φενεού «Πύργος», αλλά καλύπτεται από πυκνούς θάμνους και δεν μπορεί εύκολα ο τουρίστας να το επισκεφθεί. Η αρχαία πόλη Φενεός πήρε το όνομα της από τον Αίπυτο, που ήταν Βασιλιάς της Αρκαδίας ή, κατ άλλους, από έναν αυτόχθονα Αρκάδα, που ονομαζόταν Φενεός όπως υποστηρίζεται η ονομασία αυτή. Η όλη περιοχή του Οροπεδίου του σημερινού Δήμου Φενεού από αρχαιοτάτων χρόνων υπήγετο στο Νομό Αρκαδίας, αλλά και τα μετέπειτα δήμιουργηθέντα χωριά του Δήμου Φενεού ανήκαν στο Νομό Αρκαδίας μέχρι το έτος 1834, ότε μεταφέρθησαν με νόμο και υπήχθησαν στο Νομό Κορινθίας. Η πόλη της Αρχαίας Φενεού έχει πολύ μεγάλη και αξιόλογη ιστορία και με αξιόλογο πολιτισμό και μυθολογία. Στην Ιλιάδα ο Όμηρος στους στίχους του αναφέρει ότι οι Φενεάτες έλαβαν μέρος στον πόλεμο κατά της Τροίας για να πάρουν πίσω την ωραία Ελένη. Στους Φενεάτες και στους Αρκάδες, που ήσαν φοβεροί πολεμιστές και εκστράτευσαν κατά της Τροίας, ο Αγαμέμνων έδωσε 60 καράβια για να περάσουν τη θάλασσα προς την Τροία. Οι Φενεάτες της Αρχαίας Πόλης συμμετείχαν μαζί με άλλους Αρκαδικών πόλεων στους Περσικούς πολέμους π.χ. κατά του αδελφού του Πέρσου επιδρομέα (επιτιθεμένου) Κύρου (βλέπ. Κύρου Ανάβαση). Επίσης μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου επί Μακεδονικής κυριαρχίας, οι Φενεάτες αντιστάθηκαν κατά των διαδόχων του. Όταν το έτος 146 π.χ. η Κόρινθος καταστράφηκε από τους Ρωμαίους, όπως προκύπτει από διάφορους ιστορικούς και ειδικότερα από τον Παυσανία, ο οποίος πολύ μεταγενέστερα από την καταστροφή της Κορίνθου, που επισκέφθηκε την περιοχή της Φενεού βρήκε την πόλη καταστραμμένη, όπως και άλλες πόλεις της Αρκαδίας και συνεπώς και της Φενεού. Μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453 μ.χ. και η επί 400 χρόνια κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και επί της πόλεως Αρχαίας Φενεού χάνονται τα ίχνη της πόλεως αυτής, καθότι το οροπέδιο του σημερινού Δήμου Φενεού κατακλύστηκε ολόκληρο από πολλά νερά και έγινε απέραντη λίμνη και τα ιστορικά δεδομένα μέχρι το 1821 είναι συγκεχυμένα. Κατά την επανάσταση του 1821 πολλοί καπεταναίοι με τα παλληκάρια τους, των σημερινών χωριών του Δήμου Φενεού, ενωμένοι με τους επαναστάτες Κολοκοτρωναίους, Νοταραίους, Οικονομαίους, Δεληγιαναίους και πολλούς άλλους οπλαρχηγούς της επανάστασης πολέμησαν αλύπητα το βάρβαρο εχθρό της Χώρας μας και υπάρχουν πολλά έγγραφα που αποδεικνύουν το ιστορικό αυτό γεγονός. Η Αρχαία πόλη Φενεός δίπλα στο Φρούριο της είχε, Στάδιο, Θέατρο, Ιερό Ναό θρησκευτικής λατρείας κ.λπ. που τα ίχνη τους ανακαλύφθηκαν όταν το έτος 1958 έγιναν ελάχιστες ανασκαφές και βρέθηκαν αξιόλογα ιστορικά ευρήματα, τα οποία φυλάσσονται όλα στο Μουσείο του σημερινού χωριού Αρχαίας Φενεού, όπου και υπάρχουν πολλά ευρεθέντα ψηφιδωτά και λοιπά ευρήματα, βρίσκεται δε και μεγάλη και πολύ αξιόλογη μαρμάρινη κεφαλή γυναίκας, που λέγεται ότι είναι της Θεάς Υγείας της Φενεάτισσας, που έχει ένθετα γυάλινα μάτια και χάλκινες βλεφαρίδες, που προκαλεί την ιδιαίτερη προσοχή του κάθε επισκέπτη και τουρίστα. Το σημερινό χωριό «Αρχαία Φενεός», με τους μικρούς οικισμούς του «Βίλιες» και «Λούζι» όπως και τα άλλα εννέα (9) χωριά του Δήμου Φενεου, έχει πολλά αξιοθέατα, που μπορεί κάθε επισκέπτης να δει π.χ. εντός του κατάφυτου χωριού με ποικίλα οπωροφόρα δένδρα, είναι: το Αρχαιολογικό Μουσείο με τα αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα, την ωραία και μεγάλη πλακόστρωτη πλατεία στο Κέντρο του χωριού, την οποία σκεπάζει εξ ολοκλήρου ένας υπεραιωνόβιος πλάτανος, όπου επάνω του στο δυνατό κορμό του είναι στημένο το καμπαναριό της εκκλησίας Αγίας Τριάδος, που είναι δίπλα του και η οποία έχει ιδιαίτερη αρχαιολογική αξία και κάτω στον πλάτανο επάνω από τις ρίζες του υπάρχει ωραιότατη πέτρινη βρύση με δροσερό πόσιμο νερό, που μεταφέρεται από μια βουνοκορφή του Χελμού ύψους 1800 και πλέον μέτρων, θα δει επίσης πολλές πέτρινες βρύσες εντός του χωριού, που τις έχει κατασκευάσει με δαπάνες του ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού αυτού της σημερινής Αρχαίας Φενεου. Το γήπεδο των εννέα (9) χωριών εκτός του χωριού της Αρχαίας Φενεου και δίπλα του εντός πευκόφυτου δασυλλίου με πέτρινη βρύση και μεγάλη ηλεκτροφωτιζόμενη πλατεία για 1000 και πλέον άτομα, όπου γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις του Συλλόγου του Χωριού κάθε καλοκαίρι με πέτρινη βρύση εντός αυτού αλλά και εκτός του πευκοδάσους άλλη πέτρινη βρύση με το ίδιο πόσιμο νερό της Πλατείας, όπως προαναφέρθηκε. Ειδικότερα δε μπορεί ο επισκέπτης να δει στο άνω μέρος του χωριού την τεχνητή Λίμνη «Φράγμα Δόξα», που εντός αυτής υπάρχει ο Ιερός Ναός: «Αγίου Φανουρίου» όπου γίνονται πολλοί γάμοι εκείνων, που είναι ιδιαίτερα ρομαντικοί, καθότι, το μέρος αυτό θυμίζει για κείνους που γνωρίζουν τη θαλάσσια περιοχή της Κέρκυρας το «Ποντικονήσι της». Η Λίμνη αυτή περιβάλλεται γύρωθεν με πανύψηλα πεύκα, έλατα κ.λπ. και η οποία μαζί με τις ιδιαιτέρου κάλλους φυσικές ομορφιές έχει προκαλέσει το ιδιαίτερο τουριστικό ενδιαφέρον όλης της Ελλάδος και πολλών Ευρωπαϊκών και μη Κρατών, που την έχουν χαρακτηρίσει ως το εξαίρετο Ελβετικό Τοπίο της Κορινθίας και στη συνέχεια της Λίμνης στα 600 περίπου μέτρα και σε υψόμετρο 850 μέτρα και εντός πολύ πυκνού δάσους βρίσκεται το Ιστορικό Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου με το κρυφό Σχολειό του τριακοσίων (300) και πλέον ετών, στο οποίο σήμερα φθάνει έως εκεί σύγχρονος πλατύς και ασφαλτοστρωμένος δρόμος. Μπορούν να εξυπηρετηθούν για διανυκτερεύσεις οι τουρίστες στις μικρές αλλά αξιόλογες από πάσης πλευράς ξενοδοχειακές μονάδες εντός και εκτός του χωριού της Αρχαίας Φενεού): (του Βλαχογιάννη, του Σκουρμά, του Αλεξίου και της Οικονομοπούλου εντός δάσους, του Πίκουλα και μιας νέας μεγάλης υπερσύγχρονης Πέτρινης ξενοδοχειακής Μονάδος με απεριόριστη θέα προς τον κάμπο (οροπέδιο), κτισμένης με πέτρινους τοίχους και βρίσκεται στο επάνω μέρος του χωριού της Αρχαίας Φενεού). Μπορούν επίσης να απολαύσουν εξαίρετα τοπικά και μη φαγητά και μάλιστα αρκετά φθηνά στα σύγχρονα εστιατόρια διαφόρων ιδιοκτητών, των: «Καπρής», «το κουτούκι του Στάϊκου», «Ο Μιχάλης», «Δρούγκα-τα Τρίκρηνα», «Αλεξίου», «Ρούντη» κ.ά. και τα βράδια να διασκεδάσουν στο σύγχρονο νυκτερινό μπαρ και εστιατόριο «Καπρίς» εντός του Χωριού. Με τα λίγα, ως άνω αναφερόμενα, ο κάθε επισκέπτης και τουρίστας όταν θα αναχωρήσει από το ωραίο περιγραφόμενο χωριό την Αρχαία Φενεό, θα φύγει κατενθουσιασμένος και με τις καλλίτερες εντυπώσεις και θα έχει την επιθυμία ξανά να επανέλθει είτε μόνος ή και με μεγάλη, συντροφιά και τ άλλα χωριά του Δήμου με τις ιδιαίτερες το καθένα και αρκετές ομορφιές του. Για τη Μικρή Σκιαγράφηση του Χωριού Πάνος Γεωργ. Κουτρέτσης Τέως Νομάρχης - Δικηγόρος ε.τ. Αν ποτέ σου δεν φοβήθηκες, δεν ντράπηκες, δεν πληγώθηκες, σημαίνει ότι ποτέ δεν πήρες ρίσκο.

7 πολιτιστικο βημα μεσινου Η εφημερίδα είναι ανοικτή σε όλους, θα συνεχίσουμε την έκδοση των κειμένων που εσείς μας στέλνετε. Σας στέλνω το χαιρετισμό και τις ευχαριστίες μου για την τακτική παραλαβή του αξιόλογου εντύπου που εκδίδετε, «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΜΕΣΙ- ΝΟΥ». Σημειώνω ιδιαίτερα ότι το έντυπο αυτό μένει πιστό στις αξίες και στις παραδόσεις της Ελληνικής Υπαίθρου. Γεννημένος σ ένα ορεινό χωριό της Λευκάδος, γνωρίζω τις ατέλειωτες δυσκολίες και τους σκληρούς αγώνες των κατοίκων για την καθημερινή επιβίωση. Συνάμα όμως πάντα θαύμαζα τη λεβεντιά και την υπερηφάνεια τους που ζυμωμένα με την αγάπη για τη φύση και τον τόπο τους, γίνονταν τραγούδι και χορός. Ξεφυλλίζοντας κάθε φορά την εφημερίδα σας, συμπάσχω και κατανοώ τα προβλήματα των ορεσίβιων. Θερμά συγχαρητήρια σε σας προσωπικά και στους συνεργάτες σας, για την εξαιρετική δουλειά σας, δείγμα ενεργού πολιτισμού, που στηρίζει τα θεμέλια της κοινωνίας μας. Καλή δύναμη για τη συνέχιση του ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ Π. ΣΑΓΙΑ Όλοι μας παρατηρούμε την ζωή των διασήμων και φανταζόμαστε τον λαμπερό κόσμο τους αλλά όταν τα φώτα της σκηνής σβήσουν τότε ο λαμπερός κόσμος τους γκρεμίζεται σαν χάρτινος πύργος και την θέση του παίρνει ο φόβος, η ασθένεια και κάθε μορφής ψυχολογικό νόσημα. Merilyn monroe, Michael Jackson, Elvis Prisley Briany Merphi, είναι μερικοί μόνο μεγάλοι καλλιτέχνες, που έσβησαν πρόωρα και υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η merilyn monroe έφυγε σε ηλικία μόλις 36 ετών, συγκεκριμένα βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στις 5 Οκτωβρίου του 1962 μετά από υπερβολική δόση υπνωτικών. Η επίσημη αιτία θανάτου της ήταν η αυτοκτονία. Σε πολύ νεαρή ηλικία, συγκεκριμένα στα 42 του χρονιά έφυγε άλλος ένας καλλιτεχνικός μύθος ο βασιλιάς του Rock N Roll, Elvis Prisley. Ναρκωτικά και υπνωτικά ήταν συνυφασμένα με την προσωπική ζωή αυτών των μύθων του 20ου αιώνα. Πάθαμε σοκ στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του βασιλιά της pop, Michael Jackson. Στις 25 Ιουνίου 2009 και η φωνή της pop σίγησε για πάντα. Πέρασε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια και πάντα ο πατέρας του τον αντιμετώπιζε σαν μηχανή χρημάτων, απόδειξη πως λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Michael, ο πατέρας του προωθούσε την συνεργασία του με δισκογραφική εταιρία. Όπως καταλαβαίνετε πιο αναίσθητος άνθρωπος στον πλανήτη δεν υπάρχει. Ο Michael Jackson έζησε την απόλυτη δόξα και εκατομμύρια θαυμαστές του από όλο τον κόσμο παραληρούσαν στις συναυλίες του. Επίσης πρέπει να σημειώσουμε πως ο Michael Jackson είναι κάτοχος ενός ρεκόρ που μάλλον δεν θα το σπάσει κανείς, είναι ο μόνος καλλιτέχνης που ο δίσκος του Thriller που κυκλοφόρησε το 1982 πούλησε πάνω από αντίτυπα παγκοσμίως και είναι ο πρώτος δίσκος σε πωλήσεις μέχρι και σήμερα. Briany Merphi, λίγες μέρες πριν την έλευση του 2010, μόλις 32 ετών η ίδια ήταν πάντα μελαγχολική και βυθισμένη στις ναρκωτικές ουσίες. Μάλλον ποτέ δεν ξεπέρασε τον χωρισμό της από τον Ason Kouser. Άλλος ένας μυστηριώδης θάνατος ήταν αυτός της Αnn Nicole Smih, η πολυτάραχη σύντομη ζωή της, η Ann Nicole είχε παντρευτεί έναν υπερήλικα και μόλις έφυγε εκείνος από την ζωή, διεκδίκησε όλη την περιούσια του. Τραγικό είναι το γεγονός ότι λίγους μήνες πριν πεθάνει, είχε γεννήσει το 2ο παιδί της και λίγες μέρες μετά έχασε τον 16άχρονο γιο της από ναρκωτικά. Αυτοί που αναφέραμε, έζησαν την δόξα, γεύτηκαν τα χρήματα και τίποτα δεν προμήνυε το σύντομο και τραγικό τέλος τους. Μάλλον ποτέ δεν υπήρξαν ουσιαστικά ευτυχισμένοι... Πήραμε γράμμα!!! έργου σας και πολλούς χαιρετισμούς στα μέλη του Δ.Σ. και σε όλους εκείνους που ασχολούνται με την έκδοση της εφημερίδας. KΩΣΤΑΣ ΛΕΚΚΑΣ ΕΓΚΛΟΥΒΗ ΛΕΥΚΑΔΑΣ Μια άποψη Όσοι ζωντανοί Φενεάτες Αγχιμαχητές εγερθείτε ΕΞΕΓΕΡΘΕΙΤΕ! Πανστρατιά να μην αφανιστεί ή κατοικηθεί από αλλόφυλους ο Φενεός μας. Είναι ιστορικός Δήμος ως γνωστόν, και τιμής ένεκεν και κατ εξαίρεσιν συσταθείς από τον Ίδιο τον Καποδίστρια. Είναι όμως και ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ και έτσι πρέπει να παραμείνει αφού Φενεάτες ήσαν οι υιοί του Δία και της Ηλέκτρας της Φενεάτισας, ο Δάρδανος και ο Ιασίων που πήγαν μετά τον κατακλυσμό στην Ιωνία και συγκρότησαν και δημιούργησαν το Ελληνικό Κράτος της Τροίας (Απολλόδωρος). Επίσης γνωστό είναι ότι ο Φενεός είναι η Ελβετία της Ελλάδος, και στον Φενεό εδρεύει το συμβολαιογραφείο, το Γυμνάσιο, το Λύκειο, το Αγρονομείο, Sars: «Όταν τα φώτα σβήνουν» το Δασονομείο, το Ειρηνοδικείο κλπ. καθώς και η Αστυνομία που εξυπηρετούν και τη Στυμφαλία. Επιπλέον, ο Φενεός έχει περισσότερο πληθυσμό και μεγαλύτερη εδαφική έκταση. Η Στυμφαλία πρέπει να υπαχθεί σ εμάς και όχι το αντίστροφο. Πρέπει, λοιπόν, ομόφωνα ψηφίσματα και ιδιαίτερα από το Δημαρχείο Φενεού να κατατεθούν αρμοδίως καθώς και ό,τι άλλο υποβοηθητικό. Ανάγκη, λοιπόν, να συγκλονιστούν και να ενεργοποιηθούν και όλοι οι Σύλλογοι με παραστάσεις, υπομνήματα κλπ., ΚΑΘΩΣ και όλες οι γραφίδες και να μην έχουν ευαισθησία μόνο ποιο χωριό θα έχει το όνομα ΦΕΝΕΟΣ. Έχουμε όλοι υποχρέωση να κινητοποιηθούμε και να αντιδράσουμε σθεναρά και παντοιοτρόπως διότι η ευθύνη του καθενός μας είναι ιστορική και ηθική απέναντι στα παιδιά μας. Τα περιθώρια είναι πολύ μικρά. Ένας έκαστος έχουμε ευθύνη και θα λογοδοτήσουμε ο καθείς. Με πολύ αγάπη πατριωτική και εκτίμηση Ανάδελφος Φενεάτης ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Από τον Καποδίστρια στον... Καλλικράτη Είναι βέβαιο πλέον, ότι οι επόμενες δημοτικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν σύμφωνα με τα νέα αυτοδιοικητικά όρια, στα πλαίσια του «Καλλικράτη» όπως ονομάστηκε το σχέδιο νόμου. Έτσι λοιπόν, κατά τα φαινόμενα, αποχαιρετάμε τo Δήμο Φενεού και προχωράμε σε ευρύτερη συνένωση. Ήδη ξεκίνησε στο διαδίκτυο η δημόσια διαβούλευση και στο «τραπέζι» «μπαίνουν» διάφορες προτάσεις και σχόλια, δημοτών και φορέων. Τα όρια δεν έχουν ακόμα καθοριστεί και όσα ακούγονται είναι εκτιμήσεις, οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι πρόχειρες. Η πολιτεία υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια μεγάλη μεταρρυθμιστική απόφαση, η οποία θ αλλάξει ριζικά το μέλλον της πολιτικής αυτοδιοίκησης. Μιλάει για έργα υποδομής, συνήγορο του δημότη και πολλά άλλα. Το βασικό θέμα είναι ένα. Μπορούν τα χωριά μας να επιβιώσουν στα καινούρια χωροταξικά πλαίσια; Και με ποιον τρόπο; Θα χουμε βέβαια την ευκαιρία να επανατοποθετηθούμε, όταν θα γνωρίζουμε τα οριστικά γεωγραφικά όρια των νέων δήμων. Όμως αυτή τη στιγμή ποια είναι η πρόταση μας; πού «θα πάμε» εμείς; Τι υποστηρίζουμε; Το σημερινό Δημοτικό συμβούλιο οφείλει να διατυπώσει τις απόψεις και τις θέσεις του για τα χωροταξικά. Πέρα απ όλ αυτά όμως, οι τωρινοί δημοτικοί άρχοντες έχουν μπροστά τους ένα χρόνο σχεδόν για να ολοκληρώσουν το έργο τους. Και, στο διάστημα αυτό δεν πρέπει να χαλαρώσουν, ούτε να κινούνται διαχειριστικά μέχρι τότε. Είναι σίγουρο ότι, σ όλα τα χωριά υπάρχουν εκκρεμότητες οπού μπορούν να δοθούν λύσεις. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα, ακόμα και τώρα, να δρομολογηθούν κάποια πράγματα, τα οποία η επόμενη «υπερδημοτική» αρχή δε θα έχει κανένα λόγο να τα αγνοήσει και να μην τα υλοποιήσει. Θα θελα να προλάβω επίσης κάποιες «Κασσάνδρες» οι οποίες θα μιλήσουν για αφανισμό των χωριών, για το ότι δεν υπάρχει πλέον λόγος να έχουμε τα πολιτικά δικαιώματα στα χωριά και διάφορα άλλα. Πάντα θα υπάρχουν υπερβολές και επιπόλαιες αποφάσεις. Παύλος Γκέκος Sars : «ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ» Πολλοί την χαρακτηρίζουν ως την φωνή της χιλιετίας, η ξεχωριστή χροιά και το ηχόχρωμά της, την έκαναν διάσημη σε χρόνο ρεκόρ. Πολλοί μίλησαν για το απόλυτο μουσικό φαινόμενο. Ο λόγος για την εκκεντρική Amy Winehouse, την τραγουδίστρια που από το ντεμπούτο album της με τίτλο «Back To Black που κυκλοφόρησε το 2006, μας έδειξε την καλλιτεχνική της αξία. Σήμερα η Amy είναι βυθισμένη στον σκοτεινό κόσμο των ναρκωτικών, έχει χάσει παρά πολλά κιλά, κυκλοφορεί σαν αποστεωμένη και ανίκανη να συνεχίσει τον θρίαμβο του ξεκινήματός της. Έχει φτάσει σε τέτοια κατάσταση που πολλοί στοιχηματίζουν καθημερινά την ημερομηνία του θανάτου της. Τα ναρκωτικά και η απώλεια βάρους την έχουν κάνει αδύναμη, δεν είναι λίγες οι φορές που λιποθύμησε και χρειάστηκε να την μεταφέρουν εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Τίποτα δεν θυμίζει την τραγουδίστρια που μας συστήθηκε το 2006 ως εκπρόσωπος της soul μουσικής. Από τότε δεν έχει βγάλει άλλο album, το «Back o black» συνεχίζει ακόμα και σήμερα να πουλάει σε απίστευτο βαθμό. Ας ελπίσουμε πως η Amy, θα παραδειγματιστεί από την Whiney Houson, που επίσης ήταν για πολλά χρόνια στον κόσμο των ναρκωτικών, φωτογραφίες την έδειχναν με σκελετωμένο κορμί αλλά εδώ και ενάμισι χρόνο έχει επανέλθει και προσπαθεί να ανακάμψει δισκογραφικά. Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε το νέο της album, βέβαια δεν έχει την ίδια απήχηση αλλά σύντομα θα δούμε πράγματα που θα την επαναφέρουν για καλά στην μουσική βιομηχανία. Αλλά και η Βriney Spears παραλίγο να θυσιάσει όλη την δόξα που έζησε από το ξεκίνημα της στο βωμό των καταχρήσεων, όταν το ξενυχτούσε ασύστολα και έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών μαζί με την άσπονδή φίλη και κορίτσι για σπίτι Paris Hilon, από τότε υπάρχουν άπειρες paparazzi Φώτο που έχουν απαθανατίσει τα απόκρυφα σημεία του σώματος της και βρέθηκαν σε κοινή θέα στο inerne. Ευτυχώς σήμερα έχει επανέλθει δυναμικά με τα album «Blackou» αλλά και με το πρόσφατο «circus» και σύντομα θα έχουμε νέο υλικό από την πριγκίπισσα της pop. Οι διάσημοι λοιπόν ζουν σε έναν λαμπερό κόσμο με δόξα, χρήματα και δημοσιότητα, όμως πολλές φορές είναι πλασματικός, στην πραγματικότητα ζουν βυθισμένοι στον εαυτό τους και σκεπτόμενοι πως πρέπει να είναι το επόμενό τους επαγγελματικό βήμα, ανταγωνίζονται τον ίδιο τους τον εαυτό για να ξεπεράσουν τα προηγούμενα επιτεύγματα τους. Πολλές φορές αποκτούν πολλά ψυχολογικά προβλήματα, αφού δεν τους επιτρέπεται να έχουν προσωπική ζωή και προσωπικές ανάγκες αλλά τοποθετούν πρώτη ανάγκη να είναι πρωταγωνιστές στη ζωή του κοινού, χάνοντας έτσι το νόημα της ζωής τους, γίνονται στρατιωτάκια των συστημάτων και των κυκλωμάτων. Οι καλλιτέχνες άλλοτε ήταν άτομα ευρηματικά με ταλέντα που τους έκαναν ιδιαίτερους και με την τέχνη έβρισκαν διαφορετικούς τρόπους έκφρασης. Τώρα πια κάποιοι τους θεωρούν μηχανές χρημάτων, όσο πιο πολύ πουλάνε τόσο μεγαλύτερη διάρκεια έχουν στον κόσμο του θεάματος. Λίγοι μπορούν να διαχειριστούν το γεγονός ότι εκτίθενται και εκτός από την καλλιτεχνική τους υπόσταση, θεωρούν ότι πρώτα είναι άνθρωποι με ανάγκη να ζήσουν και όχι τα χρήματα και την δόξα. Ο Φενεός τα έχει όλα: μνημεία, μουσεία, τοπία ανέγγιχτα από το ανθρώπινο χέρι. Μένει σε εσάς να τα ανακαλύψετε... 7

8 8 πολιτιστικο βημα μεσινου Φενεάτικες καθαρές και ξάστερες κουβέντες!!! ΓΙΝΕ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΣΤΟ «ΠΟΛΙΤΙΣ- ΤΙΚΟ ΒΗΜΑ» Όπου κι βρίσκεσαι, σε όποια γωνιά της Κορινθίας κι αν κατοικείς, γίνε το «μάτι» και το «αυτί» της εφημερίδας. Στείλε τη δική σου ανταπόκριση, κατέγραψε όλα τα θετικά, αλλά και τα «στραβά και τ ανάποδα» της περιοχής σου, και επικοινώνησε μαζί μας. ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ Η εφημερίδα μας δεν γράφεται από επαγγελματίες της πέννας, αλλά από εμάς του ίδιους. Ανθρώπους απλούς, καθημερινούς, που χωρίς να είμαστε δημοσιογράφοι, παίρνουμε θέση στα τοπικά προβλήματα και τα σχολιάζουμε για το κοινό καλό. Προσπαθούμε να ευαισθητοποιήσουμε τους κρατικούς φορείς για να βοηθήσουν στην επίλυση των τοπικών προβλημάτων μας. Ενημερώνουμε τους αναγνώστες μας για τις ενέργειες του συλλόγου μας, για τα έργα στο χωριό μας, για τη διοργάνωση εκδηλώσεων κ.ά. Η εφημερίδα μας δεν διαβάζεται από ανώνυμους αναγνώστες αλλά από τους ίδιους τους συγχωριανούς, τους συγγενείς, τους γείτονες. Γι αυτό δεν μπορεί να γράφει ό,τι θέλει, πρέπει να είναι διασταυρωμένο, τα θέματα να παρουσιάζονται απλά και κατανοητά, λαμβάνοντας υπ όψιν όλες τις ιδιαιτερότητες του απλού χωριανού. Οι σελίδες της είναι λίγες αλλά γραμμένες με μεράκι, χωρίς δόλο και διαπλοκή. Γιατί ούτε για χρήματα, ούτε για προσωπική δόξα φιλοδοξούμε. ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ!! Ιανουάριος και οι συνδρομητές μας σπεύδουν με συγκινητική συνέπεια να καταθέσουν την συνδρομή τους για το νέο έτος. Οι εποχές είναι απελπιστικά δύσκολες για όλους και αυτή η μικρή βοήθειά σας για το «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ» έχει σημασία ζωής... Ευχαριστούμε και πάλι τους συνδρομητές μας και τους υπενθυμίζουμε ότι μπορούν να συνεχίσουν να καταθέσουν την συνδρομή τους. Ευχαριστούμε και πάλι! Πού πας ρε πατριώτη με το τρακτέρ και μας κλείνεις τους δρόμους; Τί; πεινάνε τα παιδάκια σου; Κι εγώ ο γιάπης, ο golden boy (αγγλιστί) πώς θα πάω ρε χαμένε για weekend στο σαλέ; Πώς θα πάω να κάνω και το σκι μου; Με ρωτάς ρε χαμένε πώς θα «ξελαμπικάρω» με τα από μια βδομάδα «στριμοκωλίασης» στο γραφείο; Για σένα ρε δουλεύω. Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι και δεν μου βγαίνουν τα κουκιά. Τί; θέλεις επιδότηση για το μπαμπάκι; θέλεις καλή τιμή για το γάλα, για το στάρι; Κι εμείς ρε χαμένε τί θα βγάλουμε; για την ψυχή της μάνας μας δουλεύουμε; Η μήπως νομίζεις ότι τα πακέτα από τις Βρυξέλλες τα έχουμε για σένα; Ο,τι πήρατε, πήρατε (τί πήρατε δηλαδή...). Έχουμε έξοδα εμείς εδώ στη πόλη, ρε τυρόγαλο. Το Cayen θέλει να «φάει», η φιλιπιννέζα πρέπει να προσέχει τα παιδιά και το σπίτι, η μαντάμ δεν μπορεί χωρίς spa, θα ζαρώσει. Ο κήπος θέλει τον κηπουρό του. Η πισίνα; πού την βάζεις την πισίνα; Άσε, να μη μιλήσω για το σαλέ στην Αράχοβα ή τη βίλλα στη Μύκονο. Ξέρεις πόσα πρέπει να ακουμπάω εκεί; Όχι τίποτα άλλο, αλλά και κάτι «αρπαχτές» που είχαμε από Siemens και Βατοπέδι μεριά, πάνε κι αυτές, κοπήκανε. Βλέπεις τα «ιλουστρασιόν παπαγαλάκια», αυτοί ντε, οι κοντυλοφόροι των ΜΜΕ, αυτοί με τα μαρκούτσια, μας ψιλοκράξανε και πρέπει να κάνουμε λίγο «κράτει» τώρα μέχρι να κάτσει κάπως ο κουρνιαχτός. Όχι ότι ενδιαφέρονται να μη γίνονται ρεμούλες (αφού κι αυτοί «ταΐζονται» από κάτι μυστικά κονδύλια), αλλά έτσι για να «γίνεται παιχνίδι», να κουκουλώνονται άλλα πιο σοβαρά ζητήματα που έχουν σχέση με τη ζωή σου, με το μέλλον των παιδιών σου, σε τελευταία ανάλυση με το μέλλον αυτού έρμου του τόπου. Αλλά με αυτά θα ασχολούμαστε τώρα; Έλα, μη γίνεσαι γελοίος και γραφικός... Τί; τόλμησες και ψέλισσες για την τιμή σου; Σουτ χαμένε που μιλάς για αξιοπρέπεια! Δεν ντρέπεσαι ρε; Μας έχεις κάνει ρεζίλι με τα καμώματά σου. Να βγαίνεις στους δρόμους με τα τρακτέρ και να διεκδικείς το βιός σου. Καλά ρε, δεν άκουσες; το είπε και ο πρωθυπουργός μας, και οι υπουργοί μας ρε. Δεν τους βλέπεις ρε στις TV; Πώς «φουσκώνουν» σαν τους γάλους και με τί στόμφο αμολάνε τις μπούρδες τους; Γίναμε ρεζίλι στους Φράγκους εξαιτίας σου. Έτσι λένε και για να το λένε αυτοί, ε, κάτι θα ξέρουν... Κάπως έτσι αγαπητοί αναγνώστες σκέφτεται όλο αυτό το ελεεινό γιαπιδαριό αβαντάροντας αυτά τα ανθρωπάρια της πολιτικής, αυτήν την πουλημένη νομενκλατούρα, και όλοι μαζί εδώ και μια 50ετία να ξεσκίζουν τις σάρκες σαν τα όρνια, αυτού του (σε πείσμα κάποιων) περήφανου λαού. Ο αγώνας του αγρότη, του εργάτη, του μισθωτού, του συνταξιούχου, η αξιοπρέπειά του να μπορεί να ζει αυτός και ΤΟ ΓΕΛΙΟ. σκορπια Κι ανακατα Με τον Κώστα Κρεμμύδα 1) Περί αξιοπρέπειας γενικώς... -Σ ένα διεθνή διαγωνισμό αστυνομικών υπηρεσιών, προκρίνονται για την τελική φάση η Scoland Yard της Βρετανίας, το FBI και η ΕΛ.ΑΣ. Φτάνει, λοιπόν, η ώρα της πρακτικής δοκιμασίας, που θα κρίνει ποια αστυνομία θα είναι η νικήτρια. Η επιτροπή του διαγωνισμού εκφωνεί την τελική αποστολή: «Έχουμε αφήσει ένα κουνέλι στη δασική έκταση που βλέπετε μπροστά σας. Η αστυνομία που θα ανακαλύψει και θα συλλάβει αυτό το κουνέλι, θα είναι η νικήτρια». -Ξεκινάει πρώτη η βρετανική Scoland Yard, ψάχνει μεθοδικά όλο το δάσος, χτενίζει κάθε πιθανή κρυψώνα και μετά από 3 ημέρες αναλύοντας όλα τα στοιχεία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι: ΚΟΥ- ΝΕΛΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! -Σειρά έχει τώρα το FBI. Ξεκινάει την έρευνα με ειδικούς θερμικούς ανιχνευτές προηγμένης τεχνολογίας, στοιχεία και πληροφορίες από κατασκοπευτικούς δορυφόρους, τοποθετεί κάμερες, μικρόφωνα, παγίδες, αλλά μετά από 3 ημέρες κι αυτή τίποτα. Γυρνάει στην επιτροπή παραδίδοντας το πόρισμα: ΤΟ ΥΠΟΠΤΟ ΚΟΥΝΕΛΙ ΔΕ ΒΡΕΘΗΚΕ! -Έρχεται τέλος κι η σειρά της ΕΛ. ΑΣ. Οι πράκτορές της εφορμούν στο πυκνό δάσος, με γκλομπς, ασπίδες, χειροπέδες και ορειβατικούς κρίκους. Περνάει μια ώρα κι εμφανίζονται σέρνοντας πίσω τους καταχτυπημένη, καταματωμένη και αλυσοδεμένη μιαν αρκούδα. Με το που τη φέρνουν μπροστά στην επιτροπή η αρκούδα πέφτει γονατιστή και φωνάζει: ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΞΥΛΟ. ΟΜΟΛΟΓΩ! ΕΓΩ ΕΙ- ΜΑΙ ΤΟ ΚΟΥΝΕΛΙ!!! η οικογένειά του ανθρώπινα, είναι γι αυτά τα ρεμάλια, ρεζιλίκι. Από πότε «κύριοι», η πάλη για μια καλύτερη ζωή, για το δικαίωμα, αυτό που παράγω να το απολαμβάνω κι εγώ, είναι ρεζιλίκι; Από πότε «κύριοι», η διεκδίκηση για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά και τα εγγόνια μου, να μπορούν κι αυτά να σπουδάσουν και να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή, είναι ρεζιλίκι; Από πότε ρε πουλημένοι, ο αγώνας μου, εμένα του ταλαίπωρου εργάτη της, γης, που χειμώνα-καλοκαίρι, νύχταμέρα μου βγαίνει η ψυχή στο χωράφι, που δεν ξέρω τί θα πει αργία και που τί διεκδικώ; το αυτονόητο. Ο ιδρώτας μου να έχει και το ανάλογο τίμημα. Να μην μου παίρνουνε το προϊόν μου 1 και να το πουλάνε 10. Αυτός ο αγώνας μου για το ψωμί μου είναι ρεζιλίκι; Μόνο ως ρεζιλίκι θα μπορούσατε να το εκλάβετε εσείς, οι πάντα προσκυνημένοι, οι πάντα κιοτήδες, εσείς οι γνήσιοι απόγονοι των κοτζαμπάσηδων και των μαυραγοριτών. Βλέπεις, δυστυχώς το κιότεμα μεταδίδεται γονιδιακά, είναι μέσα στο DNA σας. Μην αμφιβάλλετε καθόλου και το 21κάποιοι άλλοι προσκυνημένοι βγαίναν παγανιά στις ρούγες και φώναζαν στον επαναστατημένο ραγιά να κάτσει στ αυγά του και τί τις ήθελε τώρα τις φασαρίες με τους Τούρκους; Γιατί πάντα τον Έλληνα, ραγιά τον ήθελαν και τον θέλουν... Ήταν εκείνοι που τελικά έριξαν αλυσοδεμένο τον Γέρο του Μοριά και τα άλλα παλληκάρια στα μπουντρούμια. Ήταν εκείνοι που φουντάρισαν τον Ανδρούτσο από την Ακρόπολη. Ήταν εκείνοι που όπλισαν το χέρι των φονιάδων να χτυπήσουν τον πρώτο κυβερνήτη της χώρας για να μας «φορέσουν» το μαμμόθρεφτο από την Βαυαρία. Ήταν εκείνοι που άρπαζαν το σπίτι του κοσμάκη για έναν τενεκέ λάδι. Τέλος ήταν και είναι εκείνοι που μια ζωή όταν αυτός ο λαός σηκώνει το ανάστημά του, με το παρακράτος τους και τους μηχανισμούς τους κοιτάνε να του το κατεβάσουν με το όποιο τίμημα... Έννοιες όπως πατρίδα, ιδανικά, ελευθερία, αξιοπρέπεια, τους είναι παντελώς άγνωστες και που δυστυχώς ώ! «εθνικοί μας πατέρες» πασχίζετε να το εδραιώσετε ως την κυρίαρχη ιδεολογία (!) Αλήθεια τί έχουν ν ακούσουν ακόμα τ αυτάκια μας και τί να δουν τα ματάκια μας. 2) Σύμφωνα με τους «Financial Times» λοιπόν, όταν ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας ήταν υπουργός Εξωτερικών, ο κ. Χρυσοχοίδης υπουργός Δημόσιας Τάξης, ο κ. Βενιζέλος υπ. Ανάπτυξης και ο κ. Ρέππας υπ. Εργασίας και όλο το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, αυτοί λοιπόν οι «κύριοι» είχαν φτάσει στο σημείο προ... κρίσης (το 2001 δηλ.) και αφού είχε προηγηθεί το φαγοπότι του χρηματιστηρίου, να διαπραγματεύονται με διάφορους «οίκους» και με «επενδυτές» και φυσικά με τράπεζες (αλλοίμονο λείπει ο Μάης...;) και να εκπονούν διάφορα σχέδια περί «τιτλοποίησης του Παρθενώνα»!!! Καλά ακούσατε. Όχι μόνο δεν έχουν «πιάσει πάτο», αλλά έχουν πάει κάτι παρακάτω... Μέχρι στιγμής καμία επίσημη διάψευση δεν έχει ακουστεί, πράγμα που σημαίνει ότι το δημοσίευμα είναι πέρα για πέρα αληθές. Να θυμίσουμε μόνο ότι «γι αυτά τα μάρμαρα πολεμήσαμε» είχε δηλώσει ο αείμνηστος στρατηγός Μακρυγιάννης. Στη γερμανική κατοχή, όλους τους αρχαιολογικούς θησαυρούς είχαν σκάψει όπου εύρισκαν μέσα στα μουσεία και τους έθαβαν οι αρχαιολόγοι και οι απλοί υπάλληλοι των μουσείων για να μην πέσουν στα χέρια του κατακτητή και με την απελευθέρωση της χώρας τα ξέθαβαν και τα έβαζαν πάλι πάνω στις προθήκες. Και ήλθαν αυτοί οι σύγχρονοι υπάνθρωποι και αποπατούν πάνω σε αυτές τις αξίες. Είναι αυτοί που με τις πράξεις τους πεθαίνουν για πολλοστή φορά τη Μελίνα, τον Ανδρόνικο και τον κάθε ανώνυμο που έχει αγωνιστεί γι αυτό που λέμε Ελληνικός Πολιτισμός. «Άξιοι» και «άξιες» οι καρέκλες τους... ΦΤΟΥ! Φενεάτη στήριξε τη δική σου εφημερίδα, τη μοναδική Φενεατική έπαλξη που αγωνίζεται για την Πρόοδο, την Ιστορία, τον Πολιτισμό και το περιβάλλον.

9 «Αυτός πού διοικεί πρέπει να θυμάται τρία πράγματα: Πρώτον ότι κυβερνά ανθρώπους. Δεύτερον ότι κυβερνά σύμφωνα με τους Νόμους. Τρίτον ότι δεν θα κυβερνά για πάντα» Αγάθων. 5ος αι. π.χ ενθετη ΔΙμΗνΙαΙα ενημερωτικη - Παν-ΦενεατΙΚΗ εφημεριδα ΠοΙΚΙλΗσ ΥλΗσ τεύχος 13 ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ!!! Ροδιά: Δια χειρός Παπαγιάννη ο κόκκινος χρυσός (Λύση για τα χωριά μας;) Μπορεί να αναβαθμιστεί και να βοηθήσει ο τοπικός τύπος; Έμμετροι συλλογισμοί Με τον Γιάννη Μαλαχιά Ο Γιάννης Μαλαχιάς ως επαγγελματίας στιχουργός και ποιητής επιχειρεί, μέσα από στιχουργήματά του προοριζόμενα για τη δισκογραφία, να αποδώσει υπό το πρίσμα μιας αμιγώς προσωπικής οπτικής, την ομορφιά και τη συναισθηματική έξαρση που χαρακτηρίζει κάθε τι που υφίσταται στο Φενεάτικο περιβάλλον, άψυχο ή έμψυχο Στα χρόνια κείνα τα παλιά π ήταν αλλιώς οι ανθρώποι σε ξωτικά πιστεύανε και σ άγρια στοιχειά Ήταν οι δρόμοι σκοτεινοί έρημοι όλοι οι τόποι και σκιάζονταν το άγνωστο σαν έπεφτ η νυχτιά Με παραμύθια κοίμιζαν παππούδες τα εγγόνια που για νεράιδες έλεγαν ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ και δράκοντες κακούς Παραφυλάγαν σε πλαγιές σε ρεματιές κι αλώνια να πάρουν λέει την μιλιά απ τους περαστικούς Μα τώρα π οι ανθρώποι αντριευτήκαν που φτάσαν ως των άστρων τα βουνά οι δράκοι και τα ξωτικά χαθήκαν κι ο φόβος του Θεού που τα γεννά Συνηθίζεται να λέγεται ότι ο τύπος είναι η τέταρτη εξουσία. Ο εκδότης μιας εφημερίδας παίζει τεράστιο ρόλο στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι παντογνώστης και δεν χρειάζεται πάντοτε πανεπιστημιακή κατάρτιση, αλλά του είναι απαραίτητη η ικανότητα να βλέπει τι θέλει ή τι αποδέχεται η τοπική κοινωνία, ή στο τέλος τι την ενδιαφέρει. Τα μηνιαία έντυπα, του τοπικού κυρίως τύπου, πρέπει να αποτελούν δίαυλο επικοινωνίας με τους ανθρώπους της τοπικής κοινωνίας και σιγά -σιγά να μπαίνουν στην ζωή τους, αφού όμως πρώτα συνεχώς αναβαθμίζονται και βελτιώνονται, να μην είναι κουραστικά και να μην προκαλούν περισσότερα προβλήματα, από αυτά που προσπαθούν να λύσουν. Η συνεργασία με όλες τις αρχές, τους φορείς και τους παράγοντες του τόπου είναι απόλυτα επιβεβλημένη. Η κριτική και ο σχολιασμός των πράξεων της τοπικής αρχής είναι δικαίωμα του καθενός, αρκεί να είναι αμερόληπτοι, τεκμηριωμένοι και δίκαιοι. Αυτό, γιατί τελευταία έγινε της μόδας η κριτική να γίνεται ανεύθυνα και στο παρασκήνιο. Είναι πολύ φυσικό ότι και στις τοπικές εφημερίδες μπορεί κανείς να ανιχνεύσει λάθη, παραλήψεις, υπερβολές, αλλά και ανακρίβειες, αρκεί να μην υπάρχει όμως σκοπιμότητα. Πρέπει λοιπόν και από τους τοπικούς παράγοντες να είναι ευπρόσδεκτες οι έρευνες, οι απόψεις και οι υποδείξεις για ζωτικά προβλήματα του τόπου μας και των ανθρώπων μας, διότι συμβάλουν στην οικονομική, πολιτιστική και ηθική ανάπτυξη. Είναι ανθρώπινη υποχρέωση πολλές φορές ο δημόσιος έπαινος του τοπικού τύπου για την προσφορά του στον τόπο όταν συμβαδίζει με όλες τις παραπάνω αρχές, αλλά και η περιφρόνηση όταν ακολουθεί την τακτική του κιτρινισμού και του χτυπήματος κάτω από την ζώνη. Σύλλογοι Την πιο δύσκολη καμπή της ιστορίας τους περνάνε οι διάφοροι Σύλλογοι, σήμερα... Κι εννοούμε Πολιτιστικούς Συλλόγους... Οι ανωτέρω Πολιτιστικοί Σύλλογοι, ανέκαθεν, δεινοπαθούσαν όμως, τα τελευταία χρόνια... με αιχμή πέρυσι, φέτος, του χρόνου... να περνούν δύσκολες μέρες... Είναι παραμύθια τα «παίρνετε από το Υπ. Πολιτισμού ή παίρνετε από την Νομαρχία ή το Δήμο, από τα Κρατικά Λαχεία ή..» και τ άλλα σχετικά... Σήμερα, δεν έχουν χρήματα, οι Σύλλογοι, και το πώς περνούν και βγάζουν τα έξοδα τους, «ένας θεός ξέρει»! Αυτή είναι η αιτία, που, οι εκδηλώσεις τους είναι ελάχιστες μέχρι ανύπαρκτες ή μικρού βεληνεκούς και ποιότητας... Τουναντίον υπάρχει πακτωλός χρημάτων, στους Δήμους, για Πολιτιστικές Εκδηλώσεις, οι οποίοι, Δήμοι, μ «αθέμιτο πλέον ανταγωνισμό», πιέζουν και χτυπούν τους Ελεύθερους Συλλόγους στην περιοχή τους... αφήνοντάς τους μόνοι τους να φυλλορροούν μέχρι του τελικού μαρασμού... Κατά διαστήματα, τους ρίχνουν κάποια ψιχία... από το γεμάτο πανέρι τους, το γεμάτο για τις πανάκριβες ανιαρές καλοκαιρινές εκδηλώσεις τους όπου, εκεί, δίνουν τα λεφτά με τη σέσουλα! Αλλά κι εδώ, στον τόπο μας, τα χρήματα, όσα και ό,τι δίνουν, τα δίνουν για λόγους «αν δεν μας ψηφίσουν, τουλάχιστον ας μη μας πολεμούν»...κι όμως οι άνθρωποι οι οποίοι, ασχολούνται με τον Πολιτισμό, είναι άνθρωποι αξιοπρεπείς κι όχι ζήτουλες! Όσο για τα ψιχία αυτά που δίνουν, τόσο για «να κλείνουν στόματα» όσο και «για τα μάτια του κόσμου»...,αυτά δίνονται ισότιμα ή ισάξια δηλ. τα ίδια παίρνει ένας Σύλλογος που έχει πλούσια δραστηριότητα και που προσφέρει και διαφημίζει τον Φενεό μ εκείνους που μένουν άπραγες-σφραγίδα! Πάει κάμποσος καιρός που διάβασα σε εφημερίδα των Αθηνών πως μεγάλος αριθμός Μακεδόνων παραγωγών εγκαταλείπουν την έτσι κι αλλιώς φθίνουσα και μη συμφέρουσα καπνοκαλλιέργεια και στρέφονται μετά μανίας στην καλλιέργεια της ροδιάς. Αν και η στροφή αυτή έγινε αναγκαστικά από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η αγροτική πολιτική της ΕΕ, παρ όλα αυτά ο στόχος της ανάπτυξης της καλλιέργειας της ροδιάς γίνεται προγραμματισμένα, αφού ο χυμός του ροδιού είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικές ιδιότητες και θεωρείται από τα ελληνικά βιολογικά είδη διατροφής που έχουν μεγάλη ζήτηση στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια και επί πλέον η καλλιέργεια του αποτελεί εναλλακτική πηγή μεγάλου μεγέθους εσόδων για τους Έλληνες παραγωγούς, που μπορεί να γίνει και στα πιο άγονα και από καιρό εγκαταλειφθέντα χωράφια. (Εδαφολογικά και κλιματολογικά η ροδιά ευδοκιμεί σε όλη την Ελλάδα). Τρεις είναι μέχρι στιγμής οι ελληνικές επιχειρήσεις που συστήθηκαν για την εκμετάλλευση αυτού του νέου και ελπιδοφόρου γεωργικού κλάδου με τη δημιουργία κατάλληλων παραγωγικών εγκαταστάσεων. Μεγάλη σημασία έχει να εξασφαλίζονται οι παραπάνω επενδύσεις από αντίστοιχα προγράμματα και συμβόλαια διάθεσης του προϊόντος που παράγεται σε τιμές ικανοποιητικές για τον παραγωγό. Στα σχετικά συμβόλαια που υπογράφει με τους παραγωγούς, τους δεσμεύει για την αγορά δενδρυλλίων από συγκεκριμένα φυτώρια, με την περαιτέρω υποχρέωση τους να πραγματοποιήσουν τη φύτευση σε αρδευόμενα (με ελεγχόμενη άρδευση για να διατηρείται σταθερή υγρασία) χωράφια. Από την πλευρά της η επιχείρηση υποχρεώνεται να αγοράσει σε τιμή συγκεκριμένη τα προϊόντα που θα παραχθούν (40 λεπτά το κιλό). -Κατά μέσο όρο η παραγωγή αρχίζει από τον πέμπτο ή έκτο χρόνο της δημιουργίας του ροδεώνα. Η ομάδα παραγωγών της Δράμας «Άγιος Αθανάσιος» εγκατέλειψε τις καλαμποκοφυτείες και βαμβακοφυτείες και φύτεψε ήδη ροδεώνες, οι οποίοι μελλοντικά θα επεκταθούν και θα προχωρήσει στην ίδρυση βιομηχανικής μονάδας παραγωγής χυμού ροδιού με χρηματοδότηση από ειδικά προγράμματα. Τα μέλη της πρώην ομάδας παραγωγών καπνού Παιονίας φύτεψαν πέρυσι πιλοτικά 250 στρέμματα με ροδιές, ρίζες που διπλασίασαν φέτος, ενώ η εκτίμηση Θεσσαλών παραγωγών είναι πως τα επόμενα δυο χρόνια, μόνο στον κάμπο της Θεσσαλίας, θα ανθίζουν 6000 στρέμματα με ροδιές. Μην προσπαθείς να καταλάβεις την κοινωνία. Μοιάζει ανθρώπινη, αλλά συνεχώς αλλάζει πρόσωπο.

10 10 φενεατικοι αντιλαλοι Εκλογικός κατάλογος κοινότητας Μεσινού το 1834 ΕΠΩΝΥΜΟ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑ ΟΝΟΜΑ ΠΑΤΡΟΣ ΗΛΙΚΙΑ ΑΪΒΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ 39 ΑΪΒΑΛΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ 42 ΒΑΓΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 42 ΓΑΛΑΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 32 ΓΑΛΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 47 ΓΚΙΩΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΝΑΓΗΣ 25 ΓΚΙΩΚΑΣ ΠΑΝΑΓΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 64 ΚΑΠΕΛΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 36 ΚΑΠΕΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 64 ΚΟΥΛΟΥΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ 39 ΚΟΥΖΙΟΥΛΑΣ ΔΑΝΙΗΛ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 34 ΚΟΥΝΤΑΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 38 ΚΟΥΤΣΟΜΙΧΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 39 ΛΑΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ 48 ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΣΠΥΡΟΣ 36 ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ 35 ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΣΠΥΡΟΣ 28 ΛΕΠΠΙΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ 30 ΛΕΠΠΙΠΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 44 ΛΕΠΠΙΠΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 42 ΛΕΠΠΙΠΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 28 ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΗΣ ΣΠΥΡΟΣ 30 ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 63 ΛΟΥΡΙΔΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 39 ΜΑΜΑΣΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 58 ΜΑΚΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 47 ΜΠΡΑΜΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΠΥΡΟΣ 44 ΜΠΡΑΜΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ 29 ΜΠΡΑΜΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ 27 ΜΠΡΑΜΗΣ ΔΗΜΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ 29 ΜΠΡΑΜΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ 35 ΜΠΑΣΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ 29 ΜΠΟΛΙΑΡΙΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 66 ΜΠΟΛΙΑΡΙΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 32 ΜΠΟΛΙΑΡΙΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 30 ΜΠΟΥΛΟΥΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 37 ΜΠΟΥΛΟΥΚΟΣ ΠΑΝΑΓΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 28 ΜΠΟΛΟΤΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 29 ΝΤΟΥΒΙΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 49 ΠΑΠΠΑΒΕΝΕΤΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ 35 ΠΕΡΔΙΚΑΣ ΣΠΥΡΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 40 ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΠΑΝΑΓΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 54 ΤΣΙΜΑΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 39 ΤΣΙΜΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 31 ΤΣΙΑΜΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 44 ΤΣΙΜΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 29 ΤΣΕΚΡΕΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΗΛΙΑΣ 31 ΤΣΕΚΡΕΚΗΣ ΗΛΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ 49 ΦΑΛΙΔΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΣ 29 ΦΑΛΙΔΑΣ ΣΠΗΛΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 59 Κωνσταντίνος Λύρας Κάτοικοι 4,886. Ούτος ωνομάσθη εκ της ομωνύμου Λίμνης Φενεού (Φονιά), ήτις παρουσιάζει το περίεργο φαινόμενο της περιοδικής αυτομάτου αποξηράνσεως. Παρά ταύτην έκειτο η Ακρόπολις της Αρχαίας Φενεού. Αύτη ήτο πόλις αντικρύ των «Καρυών». Πρώτος οικιστής εγένετο ιθαγενής Φενεός. Επί της Ακροπόλεως υπήρχε ναός «Αθηνάς Τριτωνίας», άγαλμα χαλκούν Ποσεδώνος κ.λ. κάτω δε έκειτο το στάδιο και ναός του Ερμή και της Δήμητρας. Σημ: Ενταύθα ανήκει και η Μονή Φενεού Αγίου Γεωργίου απέχουσα εκ Γκούρας ώρας 1.30 και αριθμούσα 19 μοναχούς. ΧΩΡΙΑ: 10, ΟΙΚΙΣΜΟΙ: 6 -ΓΚΟΥΡΑ: Κάτοικοι 1, ΑΝΩ ΤΑΡΣΟΣ: Κάτοικοι 130 -ΒΥΛΛΙΑ: Κάτοικοι 43 -ΓΚΙΟΖΑ: Κάτοικοι 502 -ΓΚΙΩΝΑ: Κάτοικοι 38 (Δεν υπάρχει τώρα) -ΚΑΛΥΒΙΑ: Κάτοικοι 696 -ΚΑΤΩ ΤΑΡΣΟΣ: Κάτοικοι 250 -ΚΕΛΛΙ: Κάτοικοι 75 (Δεν υπάρχει τώρα) -ΜΕΣΣΙΝΟΝ: Κάτοικοι 426 -ΜΟΣΙΑ: Κάτοικοι 329 -ΣΤΕΝΟΝ: Κάτοικοι 342 -ΣΤΕΝΩΜΑ: Κάτοικοι 17 (Δεν υπάρχει τώρα) -ΣΤΟΓΚΑ: Κάτοικοι 15 (Δεν υπάρχει τώρα) -ΣΥΒΙΣΤΑ: Κάτοικοι 691 -ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ: Κάτοικοι 8 (Δεν υπάρχει τώρα) -ΦΟΝΗΑ: Κάτοικοι 224 Απόσπασμα από σελίδα του: ΟΔΗΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ -ΕΤΟΣ 1911 ΒΛΑΧΟΠΟΙΜΕΝΕΣ Οι βλαχοποιμένες ήσαν σκηνίτες, χωρίς μόνιμη κατοικία, που μετακοινούντο ανάλογα με την εποχή, στα χειμαδιά για ξεχειμώνιασμα και στα ψηλά βουνά για ξεκαλοκαίριασμα. Μέχρι το 1965 υπήρχαν ακόμη βλαχοποιμένες και στην Πελοπόννησο. Έκτοτε μόνο σε μερικά χωριά της Ηπείρου μπορούμε να συναντήσουμε απομεινάρια τους. Ήταν γενναίοι, περήφανοι, ειλικρινείς και για τα πολλά τους προσόντα τραγουδήθηκα απ το δημοτικό μας τραγούδι. Θα παραθέσω μερικά ονόματα βλαχοποιμένων της Κορινθίας που έζησαν στα χρόνια της Επαναστάσεως και πρόσφεραν οικειοθελώς ανεκτίμητες υπηρεσίες στην πατρίδα μας. Απόγονοι αυτών είναι σήμερα σκορπισμένοι στα διάφορα μέρη της Κορινθίας, αλλά και σε μεγάλες πόλεις και διαβάζοντας τις λίγες τούτες γραμμές θα χαρούν και θα θεωρήσουν ότι έχουν μεγάλο χρέος να τους μοιάζουν. Στη Ρούμελη τους βλαχοποιμένες τους ονόμαζαν Βλάχους. Πολλοί Βλαχοποιμένες με τη λήξη της Επανάστασης βρέθηκαν χωρίς κοπάδια γιατί τα πρόσφεραν στον αγώνα, με μόνη συντροφιά τη γκλίτσα τους και πιθανόν ξεχασμένοι. Απογραφή του Φενεού το έτος 1907 ΔΗΜοΣ ΦΕνΕου ΕΠΑρΧΙΑ ΚορΙνΘΙΑΣ ΦΕΝΕατΕσ ΒΛαχΟΠΟιΜΕΝΕσ ΜΑΚρυΓΙΑννΗΣ Αυτός ξεκαλοκαίριαζε εις το βουνό του Σαϊτά, παρακολουθεί το στρατηγό Θ. Κολοκοτρώνη είχε στρατιώτες παραπάνω από είκοσι πέντε. Οι κατοικούντες εις τα βουνά του Αγίου Πέτρου, Λεονταρίου και Καλαβρύτων, ως και οι ευρεθέντες εις το βουνό της Κανδήλας κατά την εισβολή του Δράμαλη, όλοι συνέδραμον τον αγώνα στρατιωτικώς, και προσέτι συνεισέφεραν και τα πρόβατά τους προς τροφή των στρατιωτών καθώς και οι λοιποί Πελοποννήσιοι. οι οικογενειεσ ΤΣοΛΗ - ΚΑΛΠΑΙνΗ - ΣΑρΑνΤΑυΓΑ Ό Κώστας Τσόλης ή Ράπτης, Χρήστος και Κώστας Καλπαίνης και ο Δημήτρης Σαρανταυγάς. Η οικογένεια αυτή είχε περί τους δέκα πέντε στρατιώτες, και υπάγοντο υπό την καπετανίαν του Μακρυγιάννη εις του Σαϊτά. οικογενεια ΚΑΛυΒΑΙΩν ΚΑΙ ΦρΑΓΚοΓΙΑννΑΙΩν Εις το βουνό του Γκιόζα, η γενεά των Καλυβαίων και των Φραγκογιανναίων είχαν καπετάνιο τον Κωνστανούλαν Φραγκογιάννην, έχοντα υπέρ τους δέκα πέντε στρατιώτες. ΓΙΑννΗΣ ΚΑΙ ΚυρΙΖΗΣ ΚορυΔΑΛΑΙοΙ Ήσαν επάνω εις το βουνό της Ζήριας, και είχαν υπέρ τους δέκα πέντε στρατιώτες. ΧΑνΑΙοΙ Ή γενεά των Χαναίων, και αυτή ήταν εις την Ζήριαν, έχουσα επίσης δέκα πέντε στρατιώτες και καπετάνιο τον Θανάση Χανιά. οικογενεια ΜΑΜΑΛΗ Κατά την αρχήν της επαναστάσεως είχαν έρθει εις την Πελοπόννησο από την Ρούμελη και άλλοι βλαχοποιμένες, και μάλιστα κατά την εποχή του Δράμαλη εμβήκαν οι Μαμαλαίοι με πολλάς χιλιάδας πρόβατα, υπηρέτησαν και αυτοί στρατιωτικώς και συνεισέφεραν κατά την αναλογία των και πολλά πρόβατα. Κώστας Βαγενάς Οι νέοι μόλις τελειώσουν το σχολείο, νομίζουν ότι ξέρουν πάρα πολλά, και προσπαθούν να τα ξεχάσουν το γρηγορότερο.

11 φενεατικοι αντιλαλοι Ο γραμματοδιδάσκαλος του ταρσού Του Δημητρίου Νικ. Λύρα από το βιβλίο του: «ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΞΑΝ ΤΙΣ ΠΛΕΙΑΔΕΣ» Πάνε αρκετές δεκαετίες από τότε πού, καθώς λέγανε οι γέροντες, πέφτανε πολλά χιόνια στο Φενεό, πριν το κλίμα της όμορφης τούτης περιοχής αρχίσει δραματικά ν αλλάζει, όπως οι διάφορες παρατηρήσεις το επιβεβαιώνουν. Τότε λοιπόν κλείνονταν οι δρόμοι προς τα ορεινά χωριά για πολλές ημέρες ή ακόμη εβδομάδες και το πέρασμα προς αυτά ήταν αδύνατο. Και καθώς δεν υπήρχε άλλη επικοινωνία με τις γύρω περιοχές, αφού οι δρόμοι πού περνούσαν από τους αυχένες ήσαν μονάχα ήμιονικοί, οι κάτοικοι φροντίζανε ν αντιμετωπίζουν εκείνη την κατάσταση μόνο με τα μέσα, πού οι ίδιοι διαθέτανε. Αυτοί όμως πού αποκλείονταν συχνά και για πολύ καιρό και κινδυνεύανε περισσότερο ήσαν οι κάτοικοι του Ταρσού, του πιο ορεινού χωριού της Φενεατικής. Εκείνης της απομονωμένης κοινωνίας των ανθρώπων τα μέλη τότε, όπως και τώρα ακόμη, μένανε σε δύο οικισμούς, τον Κάτω Ταρσό και τον Επάνω. Σήμερα εκεί ζούνε μόνιμα ελάχιστοι μόνο άνθρωποι, κυρίως γερασμένοι, πού όλο και λιγοστεύουν. Τα παλιότερα όμως χρόνια, ό κόσμος και στους δύο οικισμούς ήταν υπεραρκετός και οι περισσότερες ψυχές μένανε στον Κάτω Ταρσό. Στα λίγα γραπτά κείμενα των περασμένων αιώνων φέρεται σαν Ταρσός ό Ρωμαίικος, δηλαδή «ως οικούμενος υπό Ελλήνων», σε αντίθεση με τον Επάνω, πού κατά τη γνώμη ορισμένων ήταν ό Βλάχικος Ταρσός και πού οι κάτοικοι του ήσαν έπήλυδες απροσδιόριστης εθνικής προέλευσης. Καθώς λοιπόν τούτοι οι άνθρωποι αποκλείονταν από την παρατεταμένη κακοκαιρία, όπως είπαμε, χτυπούσαν οι καμπάνες στα άλλα χαμηλότερα χωριά, για να πάνε οι κάτοικοι να τους ξεσκεπάσουν από τα χιόνια. Οι Ταρσινοί ήσαν ωραίοι και τολμηροί άνθρωποι. Το γεγονός ότι τούτοι έπιμένανε περισσότερο από τους άλλους ν αντιπαρατάσσονται στη σκληράδα της φύσης, πρόδιδε τούτον τον χαρακτήρα τους. Ήσαν πολύ δεμένοι με τους θρύλους τού παρελθόντος, Όπως με τον τόπο τους, παρότι οι λίγες καλλιεργήσιμες εκτάσεις πού υπήρχαν εκεί, τους διώχνανε κατά περιοδικά διαστήματα μακριά απ αυτόν. Σε καιρούς ανεξιχνίαστους είχανε κατεβεί από ψηλότερο ακόμη μέρος, δηλαδή από εκεί πού βρισκότανε το Παλιοχώρι, στη θέση ακριβώς του Βυζαντινού πολίσματος του Ταρσού, πού ερημώθηκε όταν αλώθηκε από τους Τούρκους λίγο πριν πέσει και το ομώνυμο κάστρο τους στα Κανείς δε γνωρίζει και από καμιά πηγή δεν προκύπτει, πόσες φορές έγκαταλείψανε και πόσες άλλες έπανοικήσανε το κατεστραμμένο χωριό τους οι κάτοικοι του, μέχρι να καταλήξουν εκεί στο σημερινό Κάτω Ταρσό. Είναι επίσης πιθανό το γεγονός oτι σε παρωχημένες εποχές, ξεκινήσανε πολλοί από το Παλιοχώρι και πήγανε προς τη Ζαρούχλα, όπου σε όλους τους δύσκολους καιρούς ζούσαν εκεί πολλοί άνθρωποι. Ακόμη πάμπολλοι από αυτούς κατεβήκανε στον κάμπο του Φενεού και φτιάξανε διαδοχικά περισσότερους από έναν οικισμούς, για να βρίσκονται πιο κοντά στα χωράφια τους. Αυτό προδίδουν μερικές τοποθεσίες πού έχουν ονομασίες όπως, «Ταρσινό ή Ταρσινά». Σαν εγκαταλείφθηκαν κι εκείνες οι εγκαταστάσεις, εξαιτίας φυσικών ή πολεμικών γεγονότων, άνεβήκανε στις γύρω πλαγιές και γίνανε οι πρώτοι οικιστές των χωριών Γκούρας και Συβίστας, όπως μπορεί όχι μόνο να εικαστεί, άλλα και να τεκμηριωθεί από τις τοπικές παραδόσεις.» Όμως αρκετοί έξακολουθούσανε να μένουν στα ψηλά και από εκεί ν ατενίζουν τις χιονισμένες, στους περισσότερους μήνες του χρόνου, βουνοκορφές και να δοκιμάζονται από το παγωμένο αγιάζι και τ άλλα αντίξοα στοιχεία, πού κάνανε τη ζωή τους σκληρή και αρκετά δύσκολη. Τα πρώτα χρόνια του ελεύθερου βίου βρήκανε τον Ταρσό να έχει αρκετούς κατοίκους και σαν προχωρούσε ό αιώνας εκείνος, αρχίσανε σιγά σιγά να κατεβαίνουνε κάτω στο Ζαπάντι (Σουληνάρι), πού είχανε κτήματα, καθώς και στον οικισμό της παραλίας του Κορινθιακού, πού φέρει τ όνομα Ταρσινά. Αφήνανε λοιπόν τον τριγυρισμένο από χαράδρες και δασωμένες εκτάσεις τόπο τους, στην αρχή μονάχα κατά τους μήνες του χειμώνα, ενώ αργότερα αρκετοί τον έγκαταλείπανε για όλον τον κύκλο του χρόνου. «Έτσι άποφεύγανε το ανεβοκατέβασμα και τ άγρια ξεσπάσματα των καιρικών στοιχείων, πού τους ταλανίζανε. Στη μνήμη των παλαιοτέρων έμενε το ξεπάγιασμα και ό θάνατος από το πολύ χιόνι, πού βρήκε δύο Ταρσινές μαζί με τα γαϊδούρια τους. Το γεγονός αυτό συνέβηκε λίγο πιο πάνω από την Γκούρα, στη θέση «Σκάλα του Κολοκούρη», μια χειμωνιάτικη βραδιά, όταν γυρίζανε από το Σουληνάρι εκεί στις πρώτες δεκαετίες του αιώνα πού έφυγε. Τότε λοιπόν πού ό πληθυσμός του Ταρσού ήτανε ακόμη ακμαίος και σαν οι ανάγκες της μόρφωσης για τα παιδιά τους γίνονταν οπωσδήποτε επιτακτικές, πήγε εκεί ένας δάσκαλος Γκουριώτης πού μάλιστα νυμφεύτηκε μια Ταρσινή νέα. «Έτσι ρίζωσε εκεί και δίδαξε τα στοιχειώδη γράμματα σε δύο έπέκεινα γενιές ανθρώπων, πού τον σέβονταν σε όλα τα χρόνια του κατοπινού του βίου. Αυτός ό δάσκαλος ονομαζόταν Αντώνης Μπάτσος και άνηκε στη σειρά των γραμματοδιδασκάλων, πού άσκούσανε το λειτούργημα του εκπαιδευτικού σε απομακρυσμένα χωριά. Ή έλλειψη γραμματισμένων ανθρώπων για να «ξεστραβώσουν», όπως έλεγε ό λαός, τα παιδιά του φτωχού κόσμου, υπαγόρευσε το θεσμό των γραμματοδιδασκάλων, δηλαδή ανθρώπων πού είχανε συνήθως τελειώσει το τότε δημοτικό σχολείο και ίσως μερικοί να είχανε φοιτήσει και στο Ελληνικό σχολείο. Στη συνέχεια τελειώνανε το «Ύποδιδασκαλείο» εκείνης της εποχής, γι αυτό λέγονταν και υποδιδάσκαλοι. Σε τέτοια χωριά εξ αιτίας των εγγενών δυσχερειών πού υπήρχανε τότε στην ελληνική εκπαίδευση, τα παιδιά εκεί θα μένανε εντελώς αγράμματα, αν δεν υπήρχανε οι δάσκαλοι της κατηγορίας αυτής. Οι γνώσεις βέβαια πού μεταδίδανε μπορεί μόνο επιεικώς να χαρακτηριστούνε στοιχειώδεις και τέτοιες, μπορούσε να πει κανείς, ότι ήσαν και αυτές πού παρείχε ο παραπάνω γραμματοδιδάσκαλος του Ταρσού. Στη διαμόρφωση όμως του χαρακτήρα εκείνων των μικρών μαθητών και στη ηθική τους διαπαιδαγώγηση και εξύψωση, ήτανε μοναδικός. Γιατί με τους απέριττους τρόπους συμπεριφοράς του, την απλότητα του και κατά κύριο λόγο την αυστηρότητα πού τον διέκρινε, συνέβαλε ώστε όλοι στην κατοπινή τους ζωή να είναι φιλόπονοι και φιλαλήθεις. Για τα λίγα βέβαια γράμματα πού τους μάθαινε, έδινε την εντύπωση ότι ποτέ δεν τον ενδιέφερε να τα κάνουν εκείνοι κτήμα τους, ώστε να έχουν μια ολοκληρωμένη και γερή βάση στις επόμενες σπουδές τους, όσοι το επιθυμούσαν. «Τι τα θέλουν τα πολλά γράμματα τα παιδιά, αφού με τ αμπέλια και τα πρόβατα τα περισσότερα θ ασχολούνται», έλεγε πολλές φορές. «Όμως δεν ξέφευγε της προσοχής των ανθρώπων τότε, ότι ό Ταρσός έστελνε στο Ελληνικό σχολείο και στο Σχολαρχείο της Γκούρας πολλούς καλούς μαθητές. Τούτο το γεγονός, έκτος από άλλους παράγοντες, ίσως να οφειλότανε και στη συμβολή εκείνου τού απλού δάσκαλου και έχει μεγάλη σημασία για τα όσα θα διηγηθώ παρακάτω. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ ΝΟ 28 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΜΕΣΙΝΟΥ: Το Βήμα και η φωνή όλων των Φενεατών που ακούγεται σε όλες στις γωνιές της γης. 11 Η ομαδαρα μασ (Πασ-Φενεοσ) Είναι ομάδα δυνατή υψίστου επιπέδου, η αγάπη η μοναδική όλου του υψιπέδου, όλοι μέσα στο Φενεό την έχουμε καμάρι, και δεν πατάμε εις την γη, είμαστε απ τον Άρη. - Ποδόσφαιρο διαστημικό παίζει η ομαδάρα, στους αντιπάλους δημιουργεί τεράστια αντάρα, η μπάλα με ταχύτητα παίζεται στο χορτάρι, κι από τα δίχτυα συνεχώς κάποιος θα τηνε πάρει. - Οι νέοι μας αγάπησαν, όλοι τους την ομάδα, και την κρατούν περήφανα, πασχαλινή λαμπάδα, παίζουν για την φανέλα της, για το μικρό Δήμο μας, και όλοι μας την έχουμε σαν δεύτερο εαυτό μας. - Κι εμείς φίλαθλοί του πιστοί, στεκόμαστε κοντά της, να μοιραστούμε όλοι μας απ την πολύ χαρά της, Πανφενεατικός είναι η ομάδα μας, Φενεός η περιοχή μας, αυτός είναι ο τόπος μας, εδώ το ριζικό μας. - Και η Φενεάτικη η γη να νοιώθει περηφάνια, όταν η ομαδάρα μας πετάει ως τα ουράνια, και έτσι γίνεται γνωστή, σ όλη την οικουμένη, είναι ο ΠΑΣ της καρδιάς, ομάδα ξακουσμένη. Κώστας Οικονομόπουλος-Φενεάτης Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε διοίκηση, προπονητή και παίχτες του Παμφενεατικού για την πολύ σημαντική και σοβαρή προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια. Η ομάδα βρίσκεται στη γ Κατηγορία της Κορινθίας και κάθε χρόνος που περνάει παρουσιάζεται καλύτερη σε όλα τα επίπεδα. Ο πρόεδρος Αθανάσιος Μπράμης, μαζί με τους άξιους συνεργάτες του, καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια σε καθημερινή βάση για να μπορεί η ομάδα να βρίσκεται ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα και να αποτελεί το καμάρι για όλους εμάς που πιστεύουμε στις αληθινές και αγνές αξίες του αθλητισμού. Η ομάδα αποτελείται από ντόπιους αθλητές πρότυπο τόσο για την αγωνιστική τους αξία, όσο και για τον χαρακτήρα τους και τη συμπεριφορά τους εντός και εκτός του αγωνιστικού χώρου. Αν και τα χωριά μας είναι μικρά και η οικονομική βοήθεια ουσιαστικά είναι λίγη, εμείς έχουμε καταφέρει με μεγάλη προσπάθεια ν ανταπεξέλθουμε όλων των δυσκολιών και η ομάδα να παρουσιάζεται ανταγωνιστική σε όλους τους τομείς. Κατά την προσωπική μου εκτίμηση ο Παμφενεατικός στα ποδοσφαιρικά επίπεδα της Κορινθίας βρίσκεται σε υψηλό σημείο και θα πρέπει να επισημάνω ότι θα χρειαστεί ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια από όλους μας για να μπορεί ν αποτελεί το καμάρι και τη διαφήμιση του Φενεού μας. Τα αποτελέσματα Α γύρος Πρωταθλήματος: Θύελλα Λεοντείου- ΠΑΜΦ. 0-0 ΠΑΜΦ Αστέρας Κορίνθου 3-0 Ατρόμητος Μποζικών ΠΑΜΦ. 2-4 ΠΑΜΦ- Δάφνη Πουλίτσας 4-0 Άρης Βοχαϊκού ΠΑΜΦ. 3-2 ΠΑΜΦ. Θύελλα Διμηνιού 2-0 Μεγάλος Βάλτος- ΠΑΜΦ. 2-0 ΠΑΜΦ. Κόρινθος 0-2 Β γύρος πρωταθλήματος Παμφενεατικός-Θύελλα Λεοντείου 0-1 Αστέρας Κορίνθου-Παμφενεατικός 0-3 Παμφενεατικός-Ατρόμητος Μπολατίου 3-0 Δάφνη Πουλίτσας- Παμφενεατικός 2-2 Παμφενεατικός-Άρης Βοχαικού 4-1 Θύελλα Κ. Διμηνιού-Παμφενεατικός 3-0 Παμφενεατικός-μεγάλος Βάλτος 4-1 Κόρινθος - Παμφενεατικός 1-3 ΣΚΟΡΕΡ Ρέλλιας 6 Γκολ- Δρούγκας Γ. 4 Γκολ- Λάλος 4 γκολ- Μαντζούνης 3 γκολ- Οικονομόπουλος 2 γκολ- Σκουρμάς 1 Γκολ- Ξύδης 1 Γκολ- Μαργώνης 1 γκολ. Έχει σημειώσει 34 Γκολ και έχει δεχτεί 18. Τερμάτισε μέσα στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας της κατηγορίας.

12 12 φενεατικοι αντιλαλοι «Διός μεν αγάλματα, εαυτών δε (των ανθρώπων) αναθήματα». (Γοργίας). «Στον Υπερίωνα Ήλιο πλούσιο ναό θα χτίσουμε κι εντός του θα θέσουμε αγάλματα πολλά και ωραία». (Ομήρου, Οδύσσεια. Μ. 347). «Υπομνήσεως γαρ ένεκα τα ξόανα και οι ναοί υπό των παλαιών ιδρύθηκαν, υπέρ του τους φοιτώντας εκείσε σχολήν άγοντος και το λοιπόν καθαρευοντας εις έννοιαν γίνεσθαι του θεού ή προσιόντας ευχαίς και ικεσίαις χρήσθαι, αιτούντος παρ αυτού ων έκαστος χρήζει» (Πορφυρίου - Μακαρίου Μάγνητος, Αποκριτικός). Άγαλμα Παν εφ ώ τις αγάλλεται. (Ησύχιος). Κάθε τι, που γεμίζει τον άνθρωπο χαρά, θαυμασμό, ιερή συγκίνηση, αγαλλίαση, με σκοπό τη σύλληψη της ιδέας του θείου, που τον συνδέει με τον θεόν. Το άγαλμα το διακρίνει ευμορφία, ομορφιά, που γεννιέται από τον έμπνουν άνθρωπο από ό,τι καλλιτεχνικό ανώτερο και θεϊκό διαθέτει μέσα του ο άνθρωπος, με σκοπό την σύνδεση ανθρώπινου και θείου κόσμου, με σκοπό τη μέθεξη, το θεάσθαι το θείον, κατά Πλάτωνα. Ο Φενεός, είχε ιερά, βωμούς, ναούς αγάλματα θεών και ηρώων. Λαμπρά στολίδια της Φενεάτικης Γης. Όπου έδειχναν τις θυσίες, τη λατρεία προς τους θεούς και την τιμή προς τους Ήρωες. Έτσι, ήταν συνυφασμένο το ανθρώπινο με το θείο. Η τιμή του Ήρωα με το Ιερό, τη Λατρεία του θείου. Αποτέλεσμα μια Αρμονία, μια Συμμετρία, μια Αγαλλίαση, σώματος και ψυχής, μια ψυχική εναρμόνιση-ενατένιση του θείου. Ο Φενεός είχε, τώρα δεν έχει, ναούς, ιερά και αγάλματα. Πού είναι; Ποιος τα πήρε, τα έκλεψε; Ποιο βέβηλο βάρβαρου χέρι τα έσπασε, τα έκαμε συντρίμμια, τα έριξε χαμαί (χαμάζε); Προς τι τόσο μίσος κατά των αρχαίων μας; Και γιατί; Γιατί τόσο μίσος και μένος κατά της Ελληνικής Τέχνης, κατά των ιστορικά ΦΕΝΕΑΤΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ «Φενεός. Περί ιερών, ναών, αγαλμάτων θεών τε και ηρώων.» ΦΕΝΕΟΣ Το 1912 καταργείται ο Δήμος Φενεού και διασπάται σε κοινότητες Κ. γκούρας Κορινθίας Σύσταση της Κοινότητας με έδρα τον οικισμό Γκούρα. Η κοινότητα περιλαμβάνει και τον οικισμό Στόγκα ο οποίος καταργείται το Η Κοινότητα υπήχθη στο Νομό Κορινθίας από το Νομό Αργολίδος. Η Κοινότητα καταργείται και συνενώνεται με το Δήμο Φενεού και ο οικισμός Γκούρα ορίζεται έδρα του Δήμου Φενεού Κ. Καλυβίων Κορινθίας Σύσταση της Κοινότητας με έδρα τον οικισμό Καλύβια. Εκτός από τα Καλύβια η κοινότητα περιλαμβάνει την Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού και τους οικισμούς Γκιώνα, Βύλλια, Κελί, Τριανταφυλλιά, Φονιάς. Αναγνωρίζονται οι οικισμοί Λούζι και Σαϊτάς και προσαρτώνται στην Κοινότητα Καλυβίων. Ο οικισμός Φονιάς αποσπάται από την Κοινότητα και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Φονιά 16/05/1928. Οι οικισμοί Γκιώνα, Τριανταφυλλιά, Κελί και Σαϊτάς καταργούνται 16/10/1940. Η ονομασία του οικισμού Βύλλια της Κοινότητας διορθώνεται σε Βίλια 29/04/1949. Η Κοινότητα υπάγεται στο Νομό Κορινθίας. 11/02/1977 Η Κοινότητα Καλυβίων μετονομάζεται σε Κοινότητα Αρχαίας Φενεού και ο περίλαμπρων έργων των προπατόρων μας; Γιατί απογυμνώθηκε και ο Φενεός, όπως ολόκληρος η Ελλάδα, από την Ιστορίαν του; Γιατί τον απονέκρωσαν; Γιατί γυμνός; Ας ακούσουμε τον Καβάφη, σ ένα ποίημα του, να φωνάζει και να οριοθετεί το χρέος μας: «Γιατί τα σπάσαμε τ αγάλματα των Γιατί τους διώξαμε από τους ναούς των Διόλου δεν πέθαναν γι αυτό οι Θεοί» (Καβάφης). Τα ιερά του Φενεού βεβηλώθηκαν, γκρεμίστηκαν, τα αγάλματα του έγιναν συντρίμμια. Πολλά δε φυγαδεύτηκαν σε ξένες χώρες και αυλές. Έγκλημα. Ανοσιούργημα βέβηλον. Ο Φενεός τιμούσε Θεούς, όπως τον Δία, τον Ερμή τον τρισμέγιστον, τον Κυλλήνιον Ερμήν, την Άρτεμιν, την Αφροδίτη του Πάνα, την Αθηνά, Δήμητρα, Ηρακλή, Οδυσσέα, Απόλλωνα. Τιμούσε αθλητές αγώνων, ήρωες μαχών. Για όλα και όλους είχε ιερά, βωμούς, ναούς, ηρώα, αγάλματα, αναθήματα. Περί τούτων καταμαρτυρεί και καταγράφει ο Παυσανίας, στο έργο του «Ελλάδος περιήγησις», τα οποία παραθέτομεν ως κατωτέρω: Α ) 1. «στην Άλτιν της Ολυμπίας, ήτο το άγαλμα του Ερμού με τον κριόν υπό μάλης, μικρόν κάλυμμα εις την κεφαλήν, με χιτώνα και χλαμύδα ως ενδύματα, τούτο, το αφιέρωσαν εις τον θεόν οι Αρκάδες της Φενεόν- η επιγραφή λέγει ότι το κατασκεύασεν ο Αιγινήτης Ονάτας μαζί με τον Καλλιτέλην- ο Καλλιτέλης ήτο ή μαθητής ή υιός του Ονάτα» (Παυσανίου Ηλειακά Α 27,8). 2.«στα δεξιά του ναού της Ήρας εις ολυμπίαν είναι ανδριάς, είναι ο νεολαίδας του Προξένου, από την Φενεόν της Αρκαδίας, νικητής εις την πυγμαχίαν παίδων- τον ανδριάντα αυτόν κατεσκευασε ο Σικυώνιος Άλυπος, μαθητής του Αργείου ναυκίδους» (Παυσανίου, Ηλεικά Β 1,3). 3.«Φενεός πόλις-την έκτισε άνδρας αυτόχθων, οικισμός Καλύβια μετονομάζεται σε Αρχαία Φενεός. 04/12/1997 Η Κοινότητα καταργείται και συνενώνεται με το Δήμο Φενεού. Κ. Φονιά Κορινθίας 07/10/1924 Σύσταση της Κοινότητας με την απόσπαση του οικισμού Φονιάς από την Κοινότητα Καλυβίων και τον ορισμό του ως έδρα της Κοινότητας. 29/04/1949 Η Κοινότητα υπάγεται στο Νομό Κορινθίας. 11/04/1951 Ο οικισμός Φονιάς της Κοινότητας μετονομάζεται σε Πανόραμα και η Κοινότητα μετονομάζεται σε Κοινότητα Πανοράματος. 04/12/1997 Η Κοινότητα καταργείται και συνενώνεται με το Δήμο Φενεού. Κ. γκιόζας Κορινθίας 1/08/1912 Σύσταση της Κοινότητας με έδρα τον οικισμό Γκιόζα. 28/09/1927 Ο οικισμός Γκιόζα της Κοινότητας μετονομάζεται σε Μάτιον και η Κοινότητα μετονομάζεται σε Κοινότητα Ματίου. 29/04/1949 Η Κοινότητα υπάγεται στο Νομό Κορινθίας. 04/12/1997 Η Κοινότητα καταργείται και συνενώνεται με το Δήμο Φενεού. Κ. μοσιάς Κορινθίας 31/08/1912 Σύσταση της Κοινότητας με έδρα τον οικισμό Μοσιά. 29/04/1949 Η Κοινότητα υπάγεται στο Νομό Κορινθίας. 04/12/1997 Η Κοινότητα καταργείται και συνενώνεται με το Δήμο Φενεού. Κ. μεσινού Κορινθίας 31/08/1912 Σύσταση της Κοινότητας με έδρα τον οικισμό Μεσινόν. 29/04/1949 Η Κοινότητα υπάγεται στο Νομό Κορινθίας. 04/12/1997 Η Κοινότητα καταργείται και συνενώνεται με το Δήμο Φενεού. Κ. συβίστης Κορινθίας 31/08/1912 Σύσταση της Κοινότητας με έδρα τον οικισμό Συβίστα. 28/09/1927 Ο οικισμός Συβίστα της Κοινότητας μετονομάζεται σε Φενεός και η Κοινότητα μετονομάζεται σε Κοινότητα Φενεού. 29/04/1949 Η Κοινότητα υπάγεται στο Νομό Κορινθίας. 04/12/1997 Η Κοινότητα καταργείται και συνενώνεται με το Δήμο Φενεού. Κ. στενού Κορινθίας 31/08/1912 Σύσταση της Κοινότητας με έδρα τον οικισμό Στενόν. Η Κοινότητα εκτός του οικισμού Στενόν περιλαμβάνει και τους οικισμούς Άνω Ταρσός και Κάτω Ταρσός. 08/03/1919 Ο οικισμός Κάτω Ταρσός αποσπάται από την Κοινότητα και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Κάτω Ταρσού που περιλαμβάνει και τον οικισμό Άνω Ταρσός. 29/04/1949 Η Κοινότητα υπάγεται στο Νομό Κορινθίας. ονομαζόμενος Φενεός». 4.«η πόλις Φενεός, είχε ακρόπολιν απότομον από όλα τα μέρη. Επάνω στην ακρόπολιν της πόλεως υπήρχε ναός της λεγομένης Τριτωνίας Αθηνάς». Εδώ υπήρχε χάλκινος ανδριάς του Ιππίου Ποσειδώνος, αφιέρωμα του Οδυσσέως, προς ανεύρεση των αλόγων του, που είχε χάσει. Εδώ υπήρχε ιερόν της Αρτέμιδος προς τιμήν που βρήκε ο Οδυσσέας τα άλογα του εις Φενεόν και έδωκε στο ιερόν το παρώνυμον «Ευρίππα» και αφιέρωσε το άγαλμα του Ιππίου Ποσειδώνος στο βάθρο του αγάλματος υπήρχε επιγραφή του Οδυσσέως, με κάποια παραγγελία προς τους φύλακες των ίππων του, πώς να τα θρέψουν τα άλογα στη Φενεατική Γη! Κάτωθι της ακροπόλεως των Φενεατών ήτο στάδιον. Πάνω σ ένα λόφο ήταν το μνήμα του Ιφικλέους. Ο Ιφικλής ήταν αδελφός του Ηρακλέους και πατέρας του Ιολάου. Ο Ιόλαος εβοήθησε τον Ηρακλή στους περισσότερους άθλους του, ο Ιφικλής εβοήθησε τον Ηρακλή στη μάχη κατά των Ηλείων, όπου και τραυματίστηκε. Τότε, οι συγγενείς του Ιφικλέους τον μετέφεραν τραυματίαν και υποφέροντα στην Φενεό. Εκεί τον περιποιήθηκε καλά ο Φενεάτης Βουφάγος μαζί με την γυναίκα του Πρώμνη. Και όταν απέθανε από το τραύμα, οι Φενεάτες τον έθαψαν στη Φενεό. Οι Φενεάτες τον τιμούσαν ως Ήρωα και του προσέφεραν τιμές. Συνέχεια στο τεύχος Νο 28 Διοικητικές μεταβολές Δήμου Φενεού Νομού Κορινθίας από το 1912 έως σήμερα Με τον Σωτήριο Φλέκκα - Φενεεύς Λαμπρινής 11 - Γαλάτσι 04/12/1997 Η Κοινότητα καταργείται και συνενώνεται με το Δήμο Φενεού. Κ. Κάτω ταρσού Κορινθίας 08/03/1919 Σύσταση της Κοινότητας Κάτω Ταρσού με την απόσπαση του οικισμού Κάτω Ταρσός από την Κοινότητα Στενού και τον ορισμό του ως έδρα της Κοινότητας. Με τον ίδιο νόμο ο οικισμός Άνω Ταρσός αποσπάται από την Κοινότητα Στενού και προσαρτάται στην Κοινότητα. 16/10/1940 Αναγνώριση του οικισμού Μονή Θεοτόκου και προσάρτησή του στην Κοινότητα. 29/04/1949 Η Κοινότητα υπήχθη στο Νομό Κορινθίας από το Νομό Αργολίδος και Κορινθίας. 07/04/1951 Ο οικισμός Μονή Θεοτόκου καταργείται. 04/12/1997 Η Κοινότητα καταργείται και συνενούται με το Δήμο Φενεού. συσταση του «καποδιστριακού» ΔΗμοΥ ΦενεοΥ ΚορΙνθΙασ 04/12/1997 Σύσταση του Δήμου Φενεού και τον ορισμό του ως έδρα του Δήμου τον οικισμό Γκούρα της Κοινότητας Γκούρας που καταργείται και συνενούται με το Δήμο όπως και οι κοινότητες Φενεού, Στενού, Κάτω Ταρσού, Μεσινού, Αρχαίας Φενεού, Μοσιάς, Ματίου και Πανοράματος 18/03/2001 Ο οικισμός Αχλαδέα καταργείται. «Φενεάτες γεννημένοι στο νομό, αλλά και δεύτερη γενιάς, έχουμε κοινές καταβολές, μοιραζόμαστε κοινά συναισθήματα και ευελπιστούμε σε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο μας [...] Στόχος μας η διευκόλυνση της μεταξύ μας επικοινωνίας και η προβολή του τόπου μας σε ένα ολοένα αυξανόμενο δυναμικό κοινό»

13 πολιτιστικο βημα μεσινου Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΣ Ω! ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ «ΕΑΡ» Τις Άγιες Ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος η σκέψη των χριστιανών στρέφεται στο χριστό, στα Πάθη του και στην κατάληξή του επάνω στο Σταυρό, για το καλό της ανθρωπότητας. Ο εκκλησιαζόμενος χριστιανός παρακολουθεί βήμα προς βήμα την πορεία του προς τον Γολγοθά, προς τον Σταυρό του Μαρτυρίου και η συγκίνηση για την υπέρτατη θυσία Του, δοσμένη μέσα από γλυκύτατους στίχους και θεσπέσια μελωδία, πλημμυρίζει τις εκκλησίες μας και τις ψυχές των πιστών. Είναι οι μέρες της μεγαλύτερης κατάνυξης και της ευκαιρίας για κάθε χριστιανό να ζήσει νοερά το Θειο Δράμα και να κάνει απολογισμό των δικών του πράξεων, κρίνοντας αν είναι αντάξιος της μεγάλης του Χριστού για την ανθρωπότητα θυσίας κάτι που δυστυχώς ελάχιστοι συνάνθρωποι μας μπορούν να επικαλεστούν. Κύριο όσο και τραγικό πρόσωπο της ημέρας αυτής ο Ιησούς. Πήρε ανθρώπινη μορφή, κατέβηκε στην γη για να διδάξει τον Θειο Λόγο με αποκορύφωμα το αγαπάτε αλλήλους και θυσιάστηκε για να δώσει στην ανθρωπότητα την λύτρωση. Όμως στο «περιθώριο» του θειου δράματος υπάρχει η πονεμένη και τραγική εικόνα της Παναγιάς που η μοίρα της έταξε την μοναδική τιμή και δόξα να φέρει στα σπλάχνα της τον Σωτήρα του κόσμου, αλλά και να ζήσει τις οδυνηρές στιγμές του μυστηρίου του παιδιού της, τα δικά της θεια πάθη! Γυναίκα ξεχωριστή, άσπιλη, αμόλυντη και άχραντη, με επίγνωση του ρόλου που ήρθε να παίξει στην Γη ο Ιησούς, σταλμένος από τον Ύψιστο Θεό και Πατέρα όλων μας, δεν σημαίνει ότι έπαψε να είναι άνθρωπος και μητέρα. Σε όλη την διαδρομή της ζωής του Ιησού, έζησε διακριτικά στην σκιά Του. Παρακολούθησε με την αγάπη της μάνας το δύσκολο έργο του, την θεια του διδασκαλία, τα βάσανά του, τις πίκρες του, τον πόλεμο που δέχτηκε από τους πολέμιους του Χριστιανισμού. Και όταν ο Ιησούς σε ανθρώπινες στιγμές, παρακαλούσε τον Θειο Πατέρα του με τις λέξεις «Πάτερ απελθέτω εμού το ποτήριον τούτο» η καρδιά της μάνας, ράγιζε, αλλά έκρυβε ταπεινά τα δάκρυά της και τον αβάστακτο πόνο της με καρτερία, διότι είχε επίγνωση ότι έπρεπε με την θυσία του παιδιού της να εκπληρώσει του Θεού το θέλημα. Όλων τα μάτια είναι στραμμένα αυτές τις ημέρες προς τον Ιησού. Όμως ο άριστος υμνωδός της Εκκλησίας και την Πάνσεπτη πονεμένη μητέρα του. Μέσα από τους στίχους και την θεια μελωδία του «Επιταφίου θρήνου αφήνει να ξεσπάσει όλος ο πόνος, όλη η αγωνία και η απελπισία της μάνας, που βλέπει το παιδί της, το σπλάχνο της να κείται νεκρό μπροστά της και να οδηγείται στον τάφο του. Ψυχωφελη Θεματα Η ελεημοσύνη πρωτοκόρη της αγάπης. Η Βασίλισσα των Η αρετών. Ανάμεσα στις μεγάλες αρετές, για τις οποίες ομιλεί η εκκλησία μας, πρώτη και σημαντικότερη είναι η ελεημοσύνη, η έμπρακτη αγάπη προς τους δυστυχισμένους συνανθρώπους μας, η οποία μας απεγκλωβίζει από τον ατομισμό μας και την προσκόλληση στα γήινα. Η ελεημοσύνη είναι μίμηση Χριστού. Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη διδάσκει και προτρέπει την άσκησή της και τονίζει το μεγαλείο της. Πρώτος ελεήμων ο Χριστός με την μεγαλύτερη και παγκόσμια ευεργεσία του, την ενανθρώπισή του. Ήρθε στον κόσμο, δίδαξε, θεράπευσε, αγάπησε, χόρτασε τους πεινασμένους υλικά και πνευματικά και τέλος σταυρώθηκε στον Γολγοθά για να απελευθερώσει το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία και τον διάβολο. Όλοι οι πατέρες της εκκλησίας υμνούν την αρετή της ελεημοσύνης και επιβεβαιώνουν την ανεκτίμητη ωφέλεια του ελεήμονος. Ιερός Χρυσόστομος: Ο μεγαλύτερος υμνητής της αγάπης τονίζει: Από κάθε θησαυρό, ωφελιμότερος θησαυρός είναι η ελεημοσύνη. Δεν υπάρχει αμάρτημα που δεν το καθαρίζει και δεν το σβήνει η ελεημοσύνη. Καθαρίζει το ρύπο της ψυχής καλύτερα από τι το νερό καθαρίζει τις βρωμιές του σώματος. Δεν λιώνει τόσο εύκολα ο Ήλιος το χιόνι όσο η ελεημοσυνη τις αμαρτίες μας και προσθέτει: Μεγάλα τα φτερά της ελεημοσύνης. Είναι ανερχόμενο όχημα. Τέμνει τον αέρα, παρέρχεται την σελήνη, υπερβαίνει τις αχτίνες του Ήλιου, παρέρχεται τους δήμους των αγγέλων, τους χορούς των αρχαγγέλων και όλες τις ανώτερες δυνάμεις και παρίσταται στο βασιλικό θρόνο. Μέγας Βασίλειος: Ο καλύτερος χώρος να φυλάξεις τα χρήματα σου και να αποθηκεύσεις τα αναγκαία είναι τα χέρια και η κοιλιά των πτωχών. Την ημέρα της κρίσεως, ανάμεσα σε αυτούς που θα τιμηθούν, την πρώτη θέση θα πάρουν οι ελεήμονες και προσθέτει: Άνθρωπε μιμήσου την γη. Εκείνη θρέφει και αυξάνει τους καρπούς της, όχι για να τους απολαμβάνει η ίδια. Γρηγόριος ο Θεολόγος: Μην τεντώνεις τα χέρια σου στον ουρανό αλλά στα χέρια των πτωχών. Γρηγόριος ο Νύσσης: Η ελεημοσύνη να ασκείται όχι από ιδιοτελή σκοπό και επίδειξη αλλά από ευχάριστη συμπάθεια και προθυμία, με βλέμμα αγάπης ωσάν να την έπαιρνε ο ίδιος ο προσφέρων. Οι πτωχοί διαβάζουν πολύ καλά τα πρόσωπα των χορτάτων. «ίλαρον γαρ δότην αγάπα ο Θεός». Ισαάκ ο Σύρος: Η ελεημοσύνη είναι καύσης της καρδιάς για όλη την κτίση. Άγιος Αντώνιος: Η ελεημοσύνη σε οδηγεί στην αγκαλιά του Χριστού. Απόστολος Ιάκωβος: «η κρίσις ανέλεος τω μη ποτήσαντι έλεος» Σοφία Σολομώντος: (Π. Διαθήκη) Όποιος ελεεί τον πτωχό δανείζει του Θεού. Ελεήμων πρέπει να είναι ο άνθρωπος όχι μόνο σε υλικές αλλά και σε πνευματικές ανάγκες. Ο άνθρωπος είναι και ψυχή. Ελεήμων είναι ο διδάσκων Χριστόν και σωτηρία ψυχών, ο προσευχόμενος με δάκρυα για κάποιον συνάνθρωπό του, ο συμπονών, ο επισκεπτόμενος τον ασθενή και τον φυλακισμένο, ο περιθάλπων τον γυμνό και τον ξένο. Επίσης και ο καλός λόγος είναι μεγάλη παρηγοριά. «Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φάτο». Πολύ διδακτικό είναι και το εξής: Ένας ζητιάνευε μέσα στο κρύο. Ένας ελεήμων χριστιανός του είπε με αγάπη, κρυώνεις παιδί μου; Ο ζητιάνος απάντησε: Κρύωνα μέχρι την στιγμή που μου μίλησες. Επίσης η μεγαλύτερη πνευματική ελεημοσυνη που ζυγίζει δισεκατομμύρια, είναι η απαγκίστρωση μιας ψυχής από την αμαρτία και την πλάνη και η επαναφορά της στον Χριστό, καθώς και η ολοκάρδιος συγχώρεση αυτών που μας έβλαψαν. Πρέπει να τονιστεί ότι η ελεημοσυνη είναι προτιμότερο να λειτουργεί κρυφά- μυστικά και όχι από επίδειξη. Η κρυφή ελεημοσυνη διατηρεί το άρωμά της, ευωδιάζει! Ο ελεών να μην περιμένει ανταπόδοση και αναγνώριση, ούτε το ευχαριστώ των ευεργετηθέντων. Να μην γνωρίζει ούτε τον τρόπο της ελεημοσύνης. Μόνο ο ελεούμενος και αν είναι δυνατόν ούτε αυτός. Ο Θεός γνωρίζει και θα αποδώσει πλουσιοπάροχα. Επίσης οι προσφιλείς μας κεκοιμισμένοι, εκτός από τις υποχρεωτικές εκκλησιαστικές οφειλές, προσευχές και μνημόσυνα, έχουν μεγάλη ανάγκη και από πράξεις ελεημοσύνης διότι αυτές προσφέρουν μεγάλη ανάπαυση και παρηγοριά. Μερικοί άνθρωποι όμως δεν ελεούν, ισχυριζόμενοι ότι οι εμφανιζόμενοι ως βασανισμένοι, δυστυχισμένοι, ασθενείς και φυλακισμένοι, κλπ είναι οι ίδιοι υπαίτιοι της καταστάσεώς τους και επομένως δικαιολογημένα τιμωρούνται. Πράγματι ορισμένοι είναι υπαίτιοι της δυστυχίας τους. Όμως και άλλα απρόοπτα γεγονότα, ανωτέρας βίας, μπορεί να οδήγησαν στην κατάσταση αυτή, πχ κλοπές, θεομηνίες, οικογενειακά προβλήματα, ατυχήματα, αρρώστιες, θάνατος, κλπ. «Η ζωή μοιάζει με βιβλίο, που οι επιπόλαιοι και οι τεμπέληδες το φυλλομετρούν αδιάφορα, ενώ οι φρόνιμοι το διαβάζουν με προσοχή γιατί ξέρουν ότι μια μονάχα φορά επιτρέπεται να το διαβάσουν.» 13 «Ω! Γλυκύ μου Έαρ γλυκύτατό μου τέκνον..» Την ώρα εκείνη η Παναγία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πονεμένη μάνα με ψυχή πλημμυρισμένη από απέραντη θλίψη. Και οι πιστοί δεν μπορούν να φέρουν στην σκέψη τους τα Πάθη του Θεανθρώπου, τούτες τις άγιες ημέρες χωρίς να αναλογιστούν και την Θεομήτορα, τον αβάσταχτο πόνο της, την ραγισμένη από την οδύνη καρδιά της και να μην ψιθυρίσουν τον υπέροχο ύμνο του Επιταφίου θρήνου που αναφέρεται στο δικό της μεγάλο δράμα. «Ω! Γλυκύ μου Έαρ». Τέσσερεις μόνο λέξεις που θυμίζουν ότι ακόμα και αν ψιθυρίζει η πάνσεπτη Θεομήτορα δεν παύουν να εκφράζουν τη βαθειά οδύνη για το παιδί της που είναι ίδιος αβάσταχτος με κάθε άλλης μάνας του κόσμου. Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Π. Σκιρλής Θεολόγος καθηγητής Πάντως ανεξάρτητα από την αιτία που προκάλεσε την κάθε δυστυχία, οι ισχυρισμοί τους είναι προφάσεις αδικαιολόγητες. «Εμείς γελάμε, αυτοί κλαίνε». Ο Θεός δεν μας διόρισε ερευνητές, παρατηρητές, ανακριτές και δικαστές των άλλων. Αντιθέτως μας δίνει την ευλογημένη ευκαιρία να ασκήσουμε την ελεημοσυνη για χαροποίηση των πονεμένων και σωτηρία της ψυχής μας. Δεν ελεούμε την κακία τους, την αμαρτωλή ζωή τους, αλλά την συμφορά τους, το κατάντημά τους, την απελπιστική και θλιβερή- θεαματική κατάστασή τους. Η περιφρόνηση είναι μεγάλη αμαρτία και ασυγχώρητη! Άνθρωπε, οι πεινασμένοι, οι διψασμένοι, οι ασθενείς, οι ξένοι, οι φυλακισμένοι και γενικέ οι ευεργετηθέντες, την ημέρα της κρίσεως, θα σε ονομάζουν τροφοδότη και ευεργέτη τους. Θα είναι οι δεινοί συνήγοροι και οι ένθερμοι υπερασπιστές και πρεσβευτές σου. Αυτοί θα κρατούν το κλειδί του Παραδείσου. Ο Χριστός που εκπροσωπεί τον κάθε δυστυχισμένο, θα έχει δίπλα του, την ημέρα της κρίσεως, έναν σταθερό συνοδοιπόρο και απροσωπόληπτο δικαστή, την ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ, η οποία γνωρίζει όλη την ζωή του κάθε ανθρώπου και παρουσιάζει όλες τις αγαπητικές του διαθέσεις και τις αδιάλειπτες ευαγγελικές πράξεις του, αλλά και τις ανάλγητες συμπεριφορές του. Η ελεημοσυνη είναι το μοναδικό, το ιδιαίτερο και απαραίτητο εισιτήριο για τον ουρανό! Είναι το ωραιότερο φόρεμα στολισμού της ψυχής. Τα σάβανα δεν έχουν τσέπες. Είναι το δέντρο που φυτεύεται στην γη, φτάνει στον ουρανό και όταν πεθάνει ο ελεήμων τότε θα γίνει η συγκομιδή και θα αποδοθούν πολλαπλάσιοι καρποί. Η χαρά που αισθάνεται ο ελεήμων δεν συγκρίνεται με καμιά χαρά του κόσμου. ο πτωχός είναι η καλύτερη ασφαλιστική τράπεζα χρημάτων. Ένας γέροντας έλεγε: εάν έχεις περίσσευμα πράγματα, που δεν τα χρειάζεσαι και δε τα χρησιμοποιείς, δώσε τα πριν νυκτώνει σε εκείνον που τα έχει ανάγκη. Άνθρωπε, τον δυστυχισμένο τον στέλνει ο Θεός, μην τον υποστρέφεσαι. Την ημέρα του θανάτου, πατάμε το κουμπί του ασανσέρ. Εάν μας συνοδεύει η ελεημοσυνη, το ασανσέρ θα μας οδηγήσει στο ρετιρέ, στον Παράδεισο. Εάν όχι, θα μας κατεβάσει στο υπόγειο, στην Κόλαση. Μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται. Σπύρος Μεσσηνιώτης Θεολόγος - Νομικός

14 14 πολιτιστικο βημα μεσινου ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΕΝΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟ ΦΕΝΕΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ» ΜΕΡΟΣ 3 ο Β) ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙ- ΝΑΙ ΜΥΘΟΣ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ- ΤΗΤΑ; 1) Μέχρι πριν από μερικά χρόνια κανείς δεν εσκέπτετο να θέσει υπό αμφισβήτηση την ύπαρξη και τη λειτουργία του «Κρυφού Σχολειού» σε όλη την Ελλάδα στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Ήταν ένα ιστορικό γεγονός που είχε ριζώσει βαθιά στη συνείδηση του Ελληνικού Λαού και εθεωρήτο απρόσβλητο. Όμως τα τελευταία χρόνια μέσα στο αρρωστημένο σύμπτωμα του σύγχρονου μηδενισμού, φύτρωσε και το πρόβλημα της άρνησης του Κρυφού Σχολειού. Υποστηρίχθηκε θρασύτατα ότι το Κρυφό Σχολειό είναι μύθος και όχι πραγματικότητα. Το ασύστολο τούτο ψεύδος υποστηρίχθηκε σε «διάλογο και συζήτηση» που ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια και οδήγησε στην έκδοση του κατάπτυστου βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού που έγραψε η Κα Μαρία Ρεπούση, δια του οποίου βιβλίου μετονομάστηκε η σφαγή της Σμύρνης το 22 σε «συνωστισμό», εγράφησαν πολλές ιστορικές ανακρίβειες και έτσι παραχαράχθηκε βάναυσα και χυδαία η Ιστορία του Εθνους. «Αιδώς Αργείοι» ανεφώνησε ο Ελληνικός Λαός και το κατάπτυστο βιβλίο απεσύρθη προσφάτως και ερρίφθη στον κάλαθο των αχρήστων. Είναι γεγονός ότι το περιεχόμενο παρόμοιων κειμένων οδηγεί τους Έλληνες στην αμφισβήτηση μιας σειράς από ιστορικές αλήθειες. Π.χ. η Θάλεια Δραγώνα, καθηγήτρια Πανεπιστήμιου Αθηνών, στα βιβλία της περί Έθνους και Πατρίδας, εθνικοκεντρισμού στην εκπαίδευση κλπ αμφισβητεί στην ουσία οτιδήποτε θετικό έπραξε ο λαός αυτός σε όλους τους τομείς του εθνικού μας βίου κατά την διάρκεια των δυο τελευταίων αιώνων. Γράφει: «έτσι στην συγκυρία του 19 ου αιώνα, που διεξαγόταν η πάλη για την οριστικοποίηση των εθνικών συνόρων σε μια εποχή επεκτατισμών, αποικιοκρατίας και των αντίστοιχων ιδεολογιών που νομιμοποιούσαν αυτές τις πολιτικές, η ελληνική εθνική ταυτότητα ανεπαρκής και κατώτερη σε σχέση με το ένδοξο παρελθόν των αρχαίων προγόνων ο λόγος των σχολικών βιβλίων για το έθνος, την κουλτούρα, την πολιτισμική ομοιογένεια και την εθνική συνέχεια από την αρχαιότητα εμφανίζεται να παραμένει εγκλωβισμένος στους μύθους και τις αντιφάσεις ενός εθνικισμού του 19 ου αιώνα». Ο μεγάλος Έλληνας Μίκης Θεοδωράκης, ξακουστός μουσικοσυνθέτης, στιγμάτισε λεβέντικα την ειδική γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας Θάλεια Δραγώνα για τα αντεθνικά συγγράμματα της με τις λέξεις: το βιβλίο σας ευνουχίζει την εθνική μας υπερηφάνεια» (Βλέπε Ελεύθερος Τύπος, 14/01/2010). Εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια στον κ. Μίκη Θεοδωράκη ο οποίος είναι άξιος κάθε τιμής.. Ο Μίκης είναι μεγάλος Πατριώτης. Εδημιούργησε μεγάλη και υψηλή τέχνη μουσικής, που φανερώνει την ομορφιά που έχει μέσα της και είναι ελεύθερη από άλλους σκοπούς οι οποίοι είναι έξω από αυτή. Και αν ακόμα εκφράζει τον πόνο της ζωής του ανθρώπου είναι η ίδια ελεύθερη από αυτό τον πόνο. Ειρήσθω εν παρόδω τα εξής: Ανακοινώθη πρόσφατα ότι θα χορηγηθεί η Ελληνική υπηκοότητα στα παιδιά των μεταναστών που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Έτσι μετά από τουλάχιστον τρεις γενεές η σύνθεση του πληθυσμού της Ελλάδας θα έχει αλλοιωθεί, η ιστορία και ο πολιτισμός της θα έχουν λησμονηθεί και η θρησκεία των Ελλήνων θα έχει επίσης αλλοιωθεί προς μεγάλη αγαλλίαση των «κατ επάγγελμα δημοκρατών» της σύγχρονης εποχής. Θα καταστραφούν όλα τα στοιχεία της ταυτότητας των Ελλήνων, με την βοήθεια και διάφορων ελληνίδων Ιστορικών τύπου Μαρίας Ρεπούση και Θάλειας Δραγώνα. Πρώτος που επίσημα έθεσε υπό αμφισβήτηση την ύπαρξη του Κρυφού Σχολειού ήταν ο Δ/ ντής του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και Πανεπιστημιακός Αλκης Αγγέλου, ο οποίος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» της Εκδοτικής Αθηνών (τ. L.σ. 366 κ.ε.) έγραψε ότι «δεν υπάρχει καμία ιστορική μαρτυρία που να βεβαιώνει την ύπαρξη του κρυφού σχολείου» επικαλούμενος τον Μανουήλ Γεδεών. Η εγγραφή όμως της θέσης αυτής στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» που σήμαινε την επίσημη αναγνώρισή της, επηρέασε, όπως ήταν φυσικό, τους κρατικούς φορείς, εν προκειμένω το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο το οποίο πέρασε και στην Εκπαίδευση την αντίληψη αυτή μέσα από τα σχολικά βιβλία που υποσκάπτει, διαβρώνει και αλλοιώνει την ιστορική αλήθεια. Η άποψη αυτή του Άλκη Αγγέλου στηρίχθηκε, κατά κύριο λόγο στη θέση του Μανουήλ Γεδεών, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι, «μέχρι σήμερον ουδαμού ανέγνων εν ομαλή καταστάσει πραγμάτων, Βεζύρην ή Αγιάννην εμποδίσαντα σχολείου σύστασιν ή οικοδομήν τούθ όπερ ηδύνατο να συμβή κατόπιν παραγγελίας χριστιανού τινός, απεριτμήτου Τούρκου, καθώς ονόμαζον αυτούς». Ο Γεδεών ήταν «Μέγας Χαρτοφύλαξ» του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ζούσε στην Κωνσταντινούπολη το δεύτερο μισό του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Έτσι αφ ενός μεν δεν γνώριζε την πραγματική κατάσταση στην περιφέρεια των υπό κατάκτηση μερών και αφ ετέρου δεν ήτο ελεύθερος να πει την πραγματική αλήθεια. Πέρα όμως απ αυτά, τα όσα υποστήριζε μπορεί να ήταν και ένας διπλωματικός ελιγμός για εξομάλυνση των σχέσεων του Πατριαρχείου με την Τουρκική Κυβέρνηση, που τον καιρό εκείνο είχαν σοβαρά διαταραχθεί εξαιτίας του προνομιακού ζητήματος. Αν ωστόσο διαβάσει κανείς τη θέση του Γεδεών πιο προσεκτικά θα κάμει μια σοβαρή διαπίστωση, ότι η θέση του είτε ήταν εσκεμμένη, οπότε ίσως εμπεριέχει διπλωματικότητα, για την οποία μίλησα παραπάνω, είτε ήταν αφελής, γιατί η καταδυνάστευση των βαλκανικών λαών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν ήταν βέβαια «ομαλή κατάσταση». Αυτή καθεαυτή, επομένως, η έκφραση «εν ομαλή καταστάσει» αίρει την αμφισβήτηση του Κρυφού Σχολειού. Αλλά μήπως και η ίδια η έκφραση του Άλκη Αγγέλου στη διατύπωση της μη παραδοχής του Κρυφού Σχολειού δεν περιέχει ασάφεια; Όταν λέγει «καμιά ιστορική μαρτυρία» αφήνει απροσδιόριστη τη βάση στήριξης της θέσης του. Ο πραγματικός επιστήμονας δε μιλεί με γρίφους, δεν αφήνει περιθώρια παρανόησης ή ασάφειας, αλλά τεκμηριώνει με συγκεκριμένα ντοκουμέντα αυτό που υποστηρίζει. Εκείνος όμως αφήνει μετέωρη τη θέση του, αφού δεν προσδιορίζει ποιες μαρτυρίες εί- Γράφει ο Νίκος Π. Παπαγεωργάκης-Φενεάτης Οικονομικός έφορος τ. Διευθυντής Επιθεώρησης Υπουργείου Οικονομικών, Τηλ ναι εκείνες που θεμελιώνουν την άποψή του. 2) Οι πηγές της ιστορικής έρευνας είναι κατά αξιολογική σειρά τρεις πρωτογενείς. Δηλ. τα έγγραφα, η παράδοση και η βιβλιογραφική αναζήτηση. Η απόλυτη μορφή του ισχυρισμού ότι καμμία απ αυτές τις πηγές δεν μιλεί για το Κρυφό Σχολειό είναι ψευδής. Παρακάτω θα δούμε ότι η παράδοση και η βιβλιογραφική καταγραφή βοά υπέρ της ύπαρξης και λειτουργίας του Κρυφού Σχολειού. Όσο δε για τα ανύπαρκτα έγγραφα θα δοθεί πιστεύω πειστική απάντηση. Όπως όμως και να έχει το πράγμα το πρόβλημα υπάρχει και πρέπει να ερευνηθεί και να απαντηθεί το ερώτημα: Τελικά το Κρυφό Σχολειό είναι μύθος ή πραγματικότητα; Είναι πράγματι «χαλκευμένη σκοπιμότητα» όπως ισχυρίζονται άλλοι; Γραπτές μαρτυρίες, έγγραφα δηλ. με τα οποία θα απαγόρευαν οι τουρκικές αρχές στους σκλάβους να μορφώνονται, πραγματικά δεν υπάρχουν. Και δεν θα μπορούσε να υπάρχουν για ένα απλό και μόνο λόγο. Η Τουρκία είχε κάτω από τον τυρρανικό της ζυγό όλους τους χριστιανικούς λαούς της βαλκανικής. Τα μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη ασκούσαν ασφυκτικές πιέσεις στο Σουλτάνο για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των σκλάβων. Δηλ. το δικαίωμα της ζωής, της τιμής, της περιουσίας, της μορφώσεως και της θρησκευτικής ελευθερίας. Κατηγορούσαν την Υψηλή Πύλη ότι ήταν κράτος απολίτιστο, στίγμα που φέρει και μέχρι σήμερα. Βρισκόταν λοιπόν η Τουρκία στο στόχαστρο των Ευρωπαίων. Κάτω απ αυτά τα δεδομένα, πως ήταν δυνατόν η σουλτανική αρχή να εκδώσει φιρμάνι με το οποίο θα απαγόρευε στους σκλάβους να μαθαίνουν γράμματα; Αφού μάλιστα θα μπορούσε να επιτύχει το στόχο της, δηλ. την αγραμματοσύνη των λαών, με τους τοπάρχες της που δεν θα άφηναν στην πράξη να ανοίγονται και να λειτουργούν σχολεία σκλάβων σ όλη την επικράτεια της. Αλλά πείτε ότι είναι σωστό αυτό το επιχείρημα των αρνητών του Κρυφού Σχολειού. Εγώ θα αντέστρεφα το ερώτημα. Ναι δεν υπάρχει έγγραφο απαγόρευσης λειτουργίας σχολείων στα τουρκοκρατούμενα μέρη. Υπάρχει έγγραφο που να επιτρέπει την ίδρυση και λειτουργία ξένων σχολείων στην Τουρκική επικράτεια; Και βέβαια όχι. Τότε γιατί δεχόμαστε το ένα επιλεκτικά και σιωπούμε για το άλλο; Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που άπτεται της επιστημονικής εγκυρότητας της άρνησης του Κρυφού Σχολειού. Στην ιστορική έρευνα υπάρχει μία αρχή, που λέει ότι η έλλειψη μιας πηγής δε σημαίνει αναγκαστικά ανυπαρξία του γεγονότος στο οποίο αυτή ανάγεται. Είναι η αρχή της «σιωπής των πηγών». Κι εδώ η έλλειψη γραπτής μαρτυρίας δεν μας αναγκάζει να απορρίψουμε την ύπαρξη του Κρυφού Σχολειού, όταν μάλιστα υπάρχουν τόσες άλλες, αν όχι αποδείξεις, τουλάχιστον ισχυρότατες ενδείξεις. Αλλά και αν ακόμα υπήρχε κάποια γραπτή μαρτυρία, κάποιο έγγραφο δηλ. που να βεβαίωνε την απαγόρευση ή μη της λειτουργίας σχολείου κι αυτό δεν θα ήταν απόλυτα ικανό να μας αποδείξει την ιστορική αλήθεια. Πολλοί ιστορικοί ερευνητές εκφράζουν επιφυλάξεις για την απόλυτη ισχύ των γραπτών μαρτυριών, επειδή θεωρούν ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι απαλλαγμένες υποκειμενικών αντιλήψεων και διαφόρων σκοπιμοτήτων. 3) Το Κρυφό Σχολειό ήταν μια ανοργάνωτη εκπαιδευτική διαδικασία που απέβλεπε στην εκμάθηση στοιχειωδών μαθημάτων, στην τόνωση της φιλοπατρίας και της αντίστασης κατά των τούρκων κατακτητών. Το Κρυφό Σχολειό λειτουργούσε κρυφά στους νάρθηκες των εκκλησιών των μοναστηριών όλης της Χώρας. Από τον περιηγητή Ζίμπερ ξέρομε ότι τα πρώτα σχολεία στην Κρήτη ιδρύθηκαν λίγο πριν από την Επανάσταση του Εικοσιένα από Γάλλους κυρίως εμπόρους των Χανίων. Το ίδιο μαθαίναμε και από τον Ιστορικό Σπυρ. Τρικούπη, ο οποίος αναφέρει στην ιστορία του ότι στις παραμονές του Μεγάλου Ξεσηκωμού οι Τούρκοι έκλεισαν το σχολείο που λειτουργούσε τότε στα Χανιά και εδίωξαν τους δασκάλους του. Το 1913 ο Γάλλος δημοσιογράφος Ρενέ Πυώ στο βιβλίο του «Δυστυχισμένη Βόρειος Ήπειρος», που ήταν προϊόν επίσκεψής του σ αυτή, γράφοντας: «Η Ελληνική ιστορία ήταν απαγορευμένη. Στην περίπτωση αυτή λειτουργούσαν πρόσθετα κρυφά μαθήματα, όπου, χωρίς βιβλία, χωρίς τετράδια, ο νέος Ηπειρώτης μάθαινε για τη μητέρα πατρίδα, διδασκόταν τον Εθνικό ύμνο, τα ποιήματα και τους ήρωες της.». 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010 Η αγάπη είναι κάτι σαν την αγορά. Όσο την κυνηγάς ακριβαίνει κι όσο αδιαφορείς σου παραδίδεται μισοτιμής. Συνέχεια στο τεύχος 28

15 πολιτιστικο βημα μεσινου Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (Ομιλία στα «Φενεατικά...αλωνίσματα», ) Δρ. Αριστείδης Ν. Δουλαβέρας Λέκτορας Λαογραφίας Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Κυρίες και Κύριοι, Αγαπητοί συμπατριώτες του Φενεού, όλου του Φενεού, Τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά και κατά τη διάρκεια της χρονιάς, πολλοί πολιτιστικοί σύλλογοι, μόνοι τους ή σε συνεργασία με τους δήμους, οργανώνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις στα χωριά, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και αναβιώσεις παραδοσιακών μορφών του λαϊκού μας πολιτισμού. Οι αναβιώσεις αυτές γίνονται ευχαρίστως αποδεκτές από τον ντόπιο πληθυσμό αλλά και από τους κατοίκους των αστικών κέντρων, που συνήθως κατά το διάστημα αυτό επισκέπτονται τη γενέθλια γη. Τα ερωτήματα όμως που τίθενται είναι τα εξής: Πώς προέκυψε η ανάγκη αυτής της αναβίωσης; Πρέπει να γίνεται; Πώς πρέπει να γίνεται: Κατά τις δεκαετίες και πολλοί κάτοικοι της υπαίθρου έφυγαν, για να εγκατασταθούν μόνιμα στα μεγάλα αστικά κέντρα και, κυρίως, στην πρωτεύουσα, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Η εγκατάσταση αυτή σήμαινε εξ ορισμού απομάκρυνση από παραδοσιακούς τρόπους ζωής και συμπεριφοράς και προσαρμογή στα δεδομένα της πραγματικότητας που υπαγόρευε η πόλη. Ωστόσο, η νοσταλγία για την επαρχία, για το χωριό, για τη γενέτειρα γη, ήταν πάντα και έντονη και ζωντανή. Η νοσταλγική αυτή θύμηση σε συνδυασμό με την αποξένωση της πόλης οδήγησε στη δημιουργία των πρώτων συλλόγων της πρωτεύουσας, με μέλη καταγόμενα από το ίδιο χωριό ή την ευρύτερη περιοχή, που είχαν ως σκοπό τη σύσφιγξη των σχέσεων των συγχωριανών, την πραγματοποίηση πολιτιστικών εκδηλώσεων, στην πόλη και στο χωριό, την πραγματοποίηση εκδρομών και επισκέψεων στο χωριό και την οικονομική ενίσχυσή του με τον εξωραϊσμό του, την κατασκευή δρόμων, πλατειών κ.ά. Την ίδρυση των συλλόγων αυτών μιμήθηκαν αργότερα, μετά το 1975, οι κάτοικοι των ίδιων των χωριών, που ίδρυσαν τοπικούς συλλόγους, με σκοπό την πολιτιστική πρόοδο και ανάπτυξη του χωριού ή της ευρύτερης περιοχής. Από το 1982, με την έξαρση του φεμινισμού, ιδρύθηκαν σύλλογοι γυναικών, με ανάλογες πολιτιστικές αλλά και πολιτικές στοχεύσεις. Αρχικά η αναβίωση παραδοσιακών μορφών ζωής δεν συμπεριλαμβάνονταν στις επιδιώξεις των συλλόγων, διότι η παραδοσιακή ζωή στην επαρχία ήταν ζώσα πραγματικότητα και δεν είχε περιθωριοποιηθεί ακόμα από την εκμηχάνιση της γεωργίας, τον εξηλεκτρισμό, την ύδρευση των σπιτιών και την εισβολή αστικών προτύπων. Όταν όμως επεκράτησαν οι προηγούμενοι παράγοντες, η παραδοσιακή ζωή άρχισε σιγά-σιγά να περιθωριοποιείται. Με την τεχνολογία και την εκμηχάνιση της γεωργίας εγκαταλείπονται οι παραδοσιακοί τρόποι καλλιέργειας της γης. Όλα τώρα τα κάνει το τρακτέρ: όργωμα, σπάρσιμο, σβάρνισμα, μεταφορά από το χωράφι στο σπίτι κ.ά. Έτσι, είναι σήμερα σπάνιο φαινόμενο να δει κανείς στο χωριό του ένα γαϊδουράκι ή ένα άλογο. Στη δεκαετία του κάθε πρωί και βράδυ οι δρόμοι του χωριού, όπως θα θυμούνται οι μεγαλύτεροι, γέμιζαν από ανθρώπους και ζώα, που πήγαιναν ή γύριζαν από τα χωράφια τους. Παράλληλα, εξέλειπαν και περιθωριοποιήθηκαν όλα τα σχετικά εργαλεία με την καλλιέργεια της γης (αλέτρια, λαιμαριές, τραβηχτά, σβάρνες κ.λπ.) και όλα τα σχετικά με το αλώνισμα (μεταφορά δεματιών στα αλώνια, τρόπος προετοιμασίας του αλωνιού, τοποθέτηση των δεματιών, το αλώνισμα με τα ντουγένια, το λίχνισμα, δριμόνισμα, η μεταφορά στο σπίτι κ.λπ.). Ακόμα κι ο σιδεράς του χωριού με τις πολύτιμες υπηρεσίες του, ο γύφτος όπως τον έλεγαν, θα πάψει να ασχολείται με τις παραδοσιακές κατασκευές και θα εκσυγχρονιστεί, φτιάχνοντας πλέον σύγχρονες σιδηρές ή αλουμινένιες κατασκευές. Η αλλαγή αυτή προκάλεσε αλλαγή και στα ήθη και στα έθιμα Σιγά-σιγά λοιπόν οι παραδοσιακές μορφές ζωής, το όργωμα, η σπορά, ο θερισμός, το αλώνισμα, το παραδοσιακό ψήσιμο του ψωμιού, τα παραδοσιακά πανηγύρια, ο παραδοσιακός γάμος που διαρκούσε μια βδομάδα, η παραδοσιακή λειτουργία της οικογένειας χωρίς ρεύμα και νερό στο σπίτι, όλα αυτά φάνηκαν πολύ μακρινά. Και ό,τι φαίνεται μακρινό, όταν χάνουμε κάτι, αυτό προκαλεί τη νοσταλγία να το ξαναζήσει κανείς. Μέσα στο κλίμα αυτό της νοσταλγίας οι πολιτιστικοί σύλλογοι της πρωτεύουσας ή οι τοπικοί, στο πλαίσιο των πολιτιστικών τους δραστηριοτήτων ενέταξαν και την αναβίωση, την αναπαράσταση δηλαδή, παραδοσιακών μορφών του λαϊκού μας πολιτισμού. Αυτό ονομάστηκε φολκλορισμός και είναι διεθνές φαινόμενο. Βέβαια, ακόμα και σήμερα πολλοί από τους μεγαλυτέρους σε ηλικία αντιμετωπίζουν τις αναβιώσεις αυτές με σκεπτικισμό, γιατί τους θυμίζουν οικεία κακά. Γιατί φέρνουν στο νου τους τη σκληρή ζωή που έζησαν πολλά χρόνια, τους κόπους και τις στεναχώριες που πέρασαν. Ίδια αρνητική στάση κρατούν και μερικοί νέοι, που γοητευμένοι από την αστική ζωή και την τεχνολογία, μιλούν με σνομπισμό για ό,τι θυμίζει την παράδοσή μας. Όμως άλλοι από τους νέους βλέπουν τις αναβιώσεις αυτές θετικά, με νοσταλγία ή και με περιέργεια, σαν κάτι που τους συνδέει με το χθες, με την παράδοσή τους, με την ίδια τη λαϊκή ψυχή. Ιδιαίτερα τα νέα παιδιά βλέπουν με ζωηρό ενδιαφέρον αυτές τις αναβιώσεις του παραδοσιακού τρόπου ζωής. Και όμως οι αξιοσύστατες αυτές προσπάθειες των πολιτιστικών συλλόγων και των δήμων αντιμετωπίστηκαν, ακόμα και από κάποιους ειδικούς, αρνητικά. Τις θεωρούν ψεύτικα δημιουργήματα, αφού απουσιάζουν τα κοινωνικά τους συμφραζόμενα. Τις θεωρούν τουριστική ατραξιόν, για την προσέλκυση τουριστών. Τις θεωρούν τυποποιημένες εκδηλώσεις, χωρίς τη δροσιά και την αμεσότητα της παράδοσης. Τέλος, τις θεωρούν μέσον κοινωνικής προβολής ή άλλων σκοπιμοτήτων. Οι απόψεις όμως αυτές δεν είναι σωστές, αν και εμπεριέχουν κάποια σπέρματα αλήθειας. Ο δάσκαλός μου και κορυφαίος λαογράφος Μιχ. Μερακλής, Πρόεδρος σήμερα της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, της οποίας φέτος γιορτάσαμε τα 100 χρόνια, τονίζει τα εξής σχετικά με το θέμα της αναβίωσης : «Η αναβίωση μορφών της παραδοσιακής ζωής είναι πράξη που πρέπει να ενισχύεται αλλά και να προπαγανδίζεται. Οι αναβιώσεις αυτές συμβάλλουν στην εθνογνωσία και στη λαογνωσία», συμβάλλουν δηλαδή στο να γνωρίσουμε όλοι, και κυρίως η νέα γενιά τη ζωή του λαού μας και του έθνους μας. Αλλά και ο αείμνηστος δάσκαλός μου Δημ. Λουκάτος τόνιζε με έμφαση ότι οι αναβιώσεις αυτές πρέπει να γίνονται, αρκεί οι οργανωτές να συμβουλεύονται τους γεροντοτέρους, που ξέρουν τις λεπτομέρειες ΦΕΝΕΟΣ: ΓΗΙΝΟΣ, ΘΕΪΚΟΣ, ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ! 15 για τα περασμένα, ή τους ειδικούς λαογράφους. Σε κάθε όμως περίπτωση, είναι προτιμότερο να γίνονται αναβιώσεις, αναπαραστάσεις της παραδοσιακής ζωής, έστω κι αν αυτές δεν είναι απόλυτα πιστές στην παράδοση. Διότι έτσι μαθαίνεται η παράδοση και μεταφέρεται στις επόμενες γενιές. Παράλληλα, θα πρέπει να ιδρυθούν λαογραφικά μουσεία σε κάθε χωριό, όπως συμβαίνει εδώ στη Συβίστα (Φενεό), (την ανάγκη αυτή έχει επισημάνει και ο συμπατριώτης μας, τ. Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε., Σωτήρης Φλέκκας-Φενεεύς (Πολιτιστικό Βήμα Μεσινού, Α.Φ. 22(2009), σελ. 14), που θα είναι τα θησαυροφυλάκια του λαϊκού μας πολιτισμού, και τα οποία θα μπορούν να στεγαστούν στα κτήρια των δημοτικών σχολείων, που έπαψαν πλέον να λειτουργούν. Μελλοντικά, θα μπορούσε να χτιστεί ένα μεγάλο κτήριο, ίσως και με επιχορήγηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενταγμένο σε σχετικό πρόγραμμα του Δήμου, για την ίδρυση του ενιαίου Μουσείου Λαϊκού Πολιτισμού του Δήμου Φενεού. Για την ώρα αποτελεί άμεση ανάγκη η συγκέντρωση των στοιχείων του υλικού πολιτισμού του Φενεού σε επιμέρους μουσεία των χωριών, γιατί σε λίγα χρόνια όλα αυτά τα στοιχεία θα έχουν εξαφανιστεί ή καταστραφεί. Σε όλα τα ανωτέρω, θα πρέπει να προστεθεί και η κοινωνική διάσταση της αναβίωσης παραδοσιακών μορφών ζωής του λαού μας και των συναφών εκδηλώσεών τους. Είναι πολύ σημαντικό, με αφορμή αυτές αλλά και άλλες εκδηλώσεις, να επικοινωνούν μεταξύ τους οι Φενεάτες, ντόπιοι και Αθηναίοι, να θυμούνται τα παλιά, να συνεορτάζουν και να συμπανηγυρίζουν. Οι αναβιώσεις παραδοσιακών μορφών ζωής είναι μια γέφυρα προς το παρελθόν μας. Είναι έκφραση της νοσταλγίας για το παρελθόν μας, όχι, βέβαια, για να γυρίσουμε πίσω. Άλλωστε, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Αλλά για να επικοινωνούμε με τις ρίζες μας. Να ζήσουμε παραδοσιακές στιγμές στον μυροβόλο αέρα των χωριών μας, πράγμα που επιδιώκουν τα καραβάνια των αυτοκινήτων των κατοίκων της Αθήνας και άλλων πόλεων, παίρνοντας κάθε Σαββατοκύριακο ή όποτε δίνεται η ευκαιρία, τον δρόμο για την επαρχία. Έκφραση αυτής της νοσταλγίας για οτιδήποτε παραδοσιακό, αποτελεί το γεγονός ότι η πρόταξη του επιθέτου παραδοσιακός αποτελεί στοιχείο αξίας και ανωτερότητας ενός πράγματος: Παραδοσιακά προϊόντα, παραδοσιακό φαγητό, παραδοσιακή ταβέρνα, παραδοσιακός φούρνος κ.λπ. Τι άλλο σημαίνει αυτό από μια καταξίωση της παράδοσης αλλά συγχρόνως και μιας εκμετάλλευσης της νοσταλγίας γι αυτήν; Ο λαϊκός μας πολιτισμός είναι η ίδια η ψυχή του λαού μας, είναι η ζωή των πατέρων μας και των παππούδων μας. Είναι τα όσια και τα ιερά μας. Οφείλουμε να τα σεβόμαστε, να τα καταγράφουμε, να τα διαφυλάττουμε και, κυρίως, να τα γνωρίζουμε στις νέες γενιές. Αυτόν τον στόχο με πολλή επιτυχία υλοποιεί τα τελευταία χρόνια και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Γυναικών Φενεού, με τη δραστήρια Πρόεδρό του κυρία Ελένη Καλπαξή και τις άξιες συνεργάτιδές της, μέλη του Δ.Σ., αλλά και με τη συνεργασία του Δημάρχου Φενεού κ. Σ. Σταματόπουλου και όλου του Δημοτικού Συμβουλίου. Θέλω, τελειώνοντας, να συγχαρώ θερμά τον Σύλλογο Γυναικών Φενεού για την όλη πολιτιστική του προσφορά στην περιοχή του Δήμου Φενεού, και ιδιαίτερα για την ευαισθησία του να αναδείξει τον παραδοσιακό φενεατικό πολιτισμό, και να ευχηθώ καλή συνέχεια στην ωραία αυτή προσπάθεια, ευχαριστώντας συγχρόνως για την ευγενική του πρόσκληση να μιλήσω απόψε στην εκδήλωση αυτή.

16 16 πολιτιστικο βημα μεσινου Γράμμα στον Δάσκαλό μου Χρήστο Φρυσίρα Η Παναγία στο Βράχο του Ταρσού Ιστορία του Κτίσματος (λαϊκή παράδοση και ιστορικές πηγές) Σου γράφω τώρα, μετά από μισόν αιώνα. Τώρα που ολόλαμπρος ταξιδεύεις στον ουρανό, αφού εξεπλήρωσες την αποστολή σου εδώ κάτω. Ο νους μου έχει φωτογραφήσει τον ερχομό σου στη ζωή μας, και η καρδιά μου έχει κλείσει τον Χρόνο κοντά σου, μέσα σε χρυσό κουτί. Ήμασταν μαζεμένα καμμιά πενηνταριά παιδιά, όλων των τάξεων απ έξω απ το σχολείο του χωριού Φονιά. Στον Φενεό. Δεν παίζαμε. Ούτε γελούσαμε σκορπισμένα εδώ-εκεί. Λίγο περίεργα, λίγο φοβισμένα ίσως. Περιμέναμε τον καινούριο μας δάσκαλο. Μέχρι τώρα πηγαίναμε στο σχολείο των Καλυβιών. Από το δρομάκι που έφτανε μέχρις εδώ, σας είδαμε που ανηφορίζατε. Στυλώσαμε ορθάνοιχτα τα μάτια μας στον νέον στην ηλικία Κύριο που τον συνόδευε ο παλιός μας δάσκαλος. Ανηφορίζατε. Το σχολείο μας, πετρόχτιστο, έστεκε στο επάνω σημείο του χωριού, λίγο μπροστά από το ελατόδασος, μέσα σ έναν κατάσπαρτο από πέτρες τόπο, και σε πάνω από χίλια μέτρα υψόμετρο. Σας κοιτάζαμε που ανηφορίζατε. Όλα σχεδόν ήμασταν ξυπόλητα, με μπαλωμένα ρούχα, άπλυτα, ψειριασμένα... (Οι μανάδες μας δούλευαν όλη μέρα στα χωράφια για το ψωμί.) Στάθηκες μπροστά μας. Μας καλημέρισες ευγενικά. Ζήτησες από τον παλιό μας δάσκαλο, μεγάλον στην ηλικία και χαροκαμένον, να μας συστήσει. Εκείνος άρχισε ένα-ένα τα ονόματά μας, κι εσύ άπλωνες ένα χέρι ζεστό και στιβαρό μαζί και έσφιγγες το παιδικό χέρι του καθενός μας ξεχωριστά: Ο Βασίλης, ο Νίκος, η Διονυσία, η Αγγελική, η Κωνσταντίνα... Σε κοιτάζαμε με κάτι μάτια ξαφνιασμένα. Για πρώτη φορά στη ζωή μας νιώθαμε κι εμείς άνθρωποι: Ένας καλοντυμένος κύριος, ο δάσκαλός μας στο εξής, καταδεχόταν να μας χαιρετήσει δια χειραψίας! Και σαν μας παρέδωσε και πήρε πάλι τον κατήφορο ο παλιός μας δάσκαλος, σε ακολουθήσαμε όλα μαζί ήσυχα μέσα στο νέο μας σχολείο. Ήταν Άνοιξη. Ημέρα Λαμπρή. Σημάδι, λέω τώρα, των όσων θ ακολουθούσαν. Στάθηκες απέναντι μας, όρθιος στην έδρα: «Τ όνομα μου, μας είπες απλά, είναι Χρήστος Φρυσίρας. Θα σας το γράψω και στον πίνακα για να το θυμόσαστε». Γύρισες και το γραφες, κι εμείς από τα θρανία μας βλέπαμε έναν όμορφο, νέον άντρα, μελαχρινό, με σγουρά μαλλιά και μπλε ριγέ κουστούμι. Ήσουν και συ φτωχός, αλλά δεν το ξέραμε. Με το ίδιο μπλε κουστούμι και για τα τρία χρόνια που έμεινες κοντά μας. Εκεί, σε κείνο το πέτρινο μονοθέσιο σχολείο, δεν πιστεύω πως κατάλαβες τι έκανες για μας. Παρέλαβες κάτι ξυπόλυτα, πεινασμένα και αγριεμένα παιδιά, που στ αυτιά τους βούιζαν ακόμα οι ντουφεκιές από τα κανόνια του ανταρτοπόλεμου, που τα παιδικά τους αυτιά είχαν ακούσει με φρίκη της παραφροσύνης τις πράξεις... Και συ τα ηρέμησες, τα καλόπιασες, τα παρηγόρησες. Εσύ έγινες για μας, ο άλλος γονιός. Τόσο που αν αρρώσταινε τους χειμώνες κάποιο από μας κι ερχόταν στο σχολείο με βήχα και πυρετό, δεν μπορούσες με τίποτα να το πείσεις να πάει πάλι σπίτι του. Κι αν έφευγε το πρωί το απόγευμα ξαναγύριζε. Γιατί σχολείο και σπίτι του, δεν τα ξεχώριζε. Για πολλά κιόλας από μας τα παιδιά, το σχολείο ήταν καλύτερο από το σπίτι μας. Και κανείς δεν ήταν κακός μαθητής. Κανένας δεν έμενε στην ίδια τάξη. Κι αν κάποιος δεν τα κατάφερνε στην διαίρεση ή την αφαίρεση, έβαζες τους μεγαλύτερους να του τα μάθουν. Μα δεν αρκέστηκες μόνο στα γράμματα. Μας ορμήνευες πώς να συμπεριφερόμαστε στην κάθε περίπτωση. Μας έμαθες να λέμε συγγνώμη, ευχαριστώ, παρακαλώ... Μαζί στολίσαμε για πρώτη φορά στη ζωή μας χριστουγεννιάτικο δέντρο. Με αυτοσχέδια στολίδια. Κρεμάσαμε επάνω του καρύδια και μήλα βαμμένα χρυσά, κι έμαθε ο νους μας να επινοεί. Μαζί στεφανώναμε με δάφνη τους ήρωες του 21 που στόλιζαν τους τοίχους ένα γύρω και θυμάμαι από τότε τη μορφή τους. Μαζί τραγουδούσαμε τ απογεύματα. Έπαιζες το μαντολινάκι... Γελούσες, Θεέ μου... Εσύ μας είπες τα πρώτα παραμύθια. Μαζί πηγαίναμε την πρωτομαγιά μέσα στη φύση τραγουδώντας... Ήσουν ο πατέρας μιας μεγάλης οικογένειας. Ποτέ δεν μας πίκρανες. Δεν μας πρόσβαλες. Δεν μας έδειρες. Εσύ μας έμαθες ν αγαπάμε την πατρίδα. Τους άλλους ανθρώπους. Όλα τα πλάσματα της γης. Μας εξηγούσες το Σάββατο το ευαγγέλιο της άλλης μέρας. Πηγαίναμε όλοι μαζί στην εκκλησία. Με ό,τι καιρό. Και δε δέχτηκες ποτέ ένα φιλοδώρημα. Όταν μια μάνα σού μαγείρεψε ένα νόστιμο φαγητό, (μόνος έμενες, στο διπλανό από την αίθουσα δωμάτιο) δεν το πήρες. Τη συμβούλεψες κιόλας να το δώσει στα παιδιά της που ήσαν αδύνατα. Έδωσε ο Θεός και γνωρίσαμε κι άλλους δασκάλους στη ζωή μας, πολλούς, καλούς και κακούς, τη θέση τη δική σου στην καρδιά μας, δεν την έχει καταρρίψει κανείς. Εσύ άνοιξες μέσα μας ορίζοντες και δρόμους ιερούς. Έσπειρες σπόρους αθάνατους που διαιωνίζονται και πηγαίνουν στο χρόνο. Κι αναρωτιέμαι τώρα: Εσύ, άραγε, δεν είχες προβλήματα, δυσκολίες, πένθη... Δεν είχες! Ποτέ δεν απουσίαζε η ματιά σου από πάνω μας. Εσύ ήσουν πάντα για μας, ο καλός ποιμήν. Κι εμείς, όλα γύρω σου. Στην ασφάλεια και τη θαλπωρή που μας έδινε η παρουσία σου. Σε θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη. Μέγα δώρο στην ζωή μας. Ας έχει περάσει πάνω από μισός αιώνας. Κι όταν τύχει και συναντηθούμε εκείνοι οι μαθητές, λέμε: Ο Κύριος! Και είσαι εσύ. Κι όλα εκείνα τα παιδιά, τα έδεσες με μεταξωτή κλωστή τόσο δυνατά, που νιώθουν αδέρφια. Τώρα έφυγες και μας άφησε ορφανά. Εμείς αποδώ, κι Εσύ αποκεί. Εμείς αποδώ, τώρα θα σε συναντούμε στην ανάμνηση και στη σύγκριση. Θα σε βρίσκουμε στην προσευχή μας. Εσύ αποκεί, «αν έχει ο κόσμος διάβατα κι η άλλη γη περάσματα» που λέει και το μανιάτικο μοιρολόι, είμαστε σίγουρα πως θα μας βλέπεις από ψηλά και θα μας οδηγείς, όπως πάντα, στο Καλό, στο Υψηλό και στο Ωραίο. Όπως ο δάσκαλος όλου του κόσμου. Ο Χριστός. Ντίνα Οικονομοπούλου Βλάχου Λογοτέχνης Υ.Γ ο δάσκαλος Χρήστος Φρυσίρας ήταν από το Κιάτο και απεβίωσε την 31 Ιανουαρίου του Κατά την παράδοση ο ναός της Παναγίας στο βράχο του Ταρσού ιδρύθηκε ως εκπλήρωση τάματος από κάποια ταρσινή γυναίκα, η οποία σώθηκε ως εκ θαύματος κατά την άλωση της βυζαντινής Ταρσού από τον Μωάμεθ Β τον κατακτητή το Ως γνωστόν ο Μωάμεθ πολιόρκησε το κάστρο της Ταρσού που βρισκόταν πάνω από την πολίχνη στην κορυφή του όρους Κράθις (σημ. Μαυροβούνι) και ανάγκασε τους πολιορκημένους, ντόπιους και ξένους, που είχαν καταφύγει εκεί, να παραδοθούν, υπό τον όρο να φύγουν ανενόχλητοι. Παρεσπόνδησε όμως, όπως συνήθιζε, και κατά την έξοδο των πολιορκημένων επετέθη εναντίον τους. Πολλοί εφονεύθησαν, άλλοι συνελήφθησαν αιχμάλωτοι και κάποιοι κατόρθωσαν να σωθούν. Των αιχμαλώτων ανδρών οι Τούρκοι έσπασαν τα σφυρά (τους αστραγάλους) των ποδιών για να μη μπορούν να περπατήσουν και τους άφησαν να πεθάνουν με φρικτό θάνατο αβοήθητοι. Από τις γυναίκες άλλες τις πήραν μαζί τους σκλάβες, άλλες τις γκρέμισαν στο βράχο, που είναι τώρα η εκκλησία της Παναγίας, πολλές μαζί με τα μωρά τους, και πήραν μαζί τους τριακόσια παιδιά για τα τάγματα των γενιτσάρων. Μια νεαρή μητέρα, με το μωρό στην αγκαλιά της ικέτευε να λυπηθούν το παιδί της. Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις ο ανθρωπισμός, δυστυχώς, εξαφανίζεται και ο άνθρωπος γίνεται θηρίο. Το μεθύσι της νίκης κυριαρχεί στις ψυχές των νικητών και ισχύει ο νόμος του «ουαί τοις ηττημένοις»! Οι Τούρκοι την έριξαν στο βράχο μαζί με το μωρό και κείνη επικαλέστηκε τη βοήθεια της Παναγίας. «Παναγία μου, σώσε μας»! Και, ω του θαύματος, η γυναίκα βρέθηκε στη βάση του κάθετου βράχου, που το ύψος του είναι γύρω στα εκατό μέτρα, σώα και αβλαβής. Ευγνωμονούσα για τη σωτηρία της έχτισε -καλύτερα, διαμόρφωσε- τη σχισμή του βράχου σε ναό βάζοντας ίσως κάποιες εικόνες που είχαν σωθεί από την καταστροφή. Εκεί μέσα ασφαλώς, κρυφά τις νύχτες, κάποιος καλόγηρος θα λειτουργούσε με το φως του καντηλιού, ενώ έξω κυριαρχούσε - κυριολεκτικώς και μεταφορικώς -πικρής σκλαβιάς χειροπιαστό σκοτάδι κι όλα τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε σκλαβιά! Αυτά λέει η παράδοση για την εκκλησία της Παναγίας του Βράχου στον Ταρσό. Κι ακόμη ότι λειτουργούσε εκεί και κρυφό Σχολειό. Πολύ πιθανόν, αφού το μέρος είναι ιδανικό για τέτοια χρήση. Αυτά λοιπόν λέει η παράδοση. Και φαίνεται τόσο αληθινή. Μπορεί και να είναι. Μα δεν παύει να είναι παράδοση και όχι ιστορία. Γι αυτό κι εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε μόνο σ αυτή. Πρέπει να περάσουμε και στην Ιστορία, που και το ίδιο το όνομα της σημαίνει Αλήθεια. Εκεί ίσως βρούμε την αλήθεια. Η Ιστορία, δυστυχώς, δεν μας δίνει σαφή και συγκεκριμένη απάντηση στο ερώτημα: πότε και από ποιόν χτίστηκε η Παναγία του Βράχου. Γιατί δεν το ξέρει ακόμη ούτε κι αυτή. Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι να κινηθούμε σε δύσβατες ατραπούς. Να μελετήσουμε πολλούς συγγραφείς, να κρίνουμε, να συγκρίνουμε, να συμπεράνουμε. Και η πιο ασφαλής ατραπός είναι -κατά τη γνώμη μου- εκείνη που συμβαδίζει με την ίδρυση της βυζαντινής Ταρσού, που τη χάλασε ο Μωάμεθ. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά. Στην αρχαία εποχή δεν υπήρχε στην Ελλάδα χωριό ή πόλη με το όνομα Ταρσός (ο ή η). Η λέξη ταρσός, ως προσηγορικό όνομα, βεβαίως υπήρχε και σήμαινε τουλάχιστον δέκα διαφορετικά πράγματα, όπως τον καρπό του χεριού μας, το φτερό του πουλιού, τα κουπιά του πλοίου, την καλαμωτή (πλέγμα από καλάμια) κ.ά. Ίσως να υπήρχε η λέξη ταρσός και ως τοπωνύμιο στο χώρο που ιδρύθηκε αργότερα το πόλισμα Ταρσός (η), αλλά δεν έτυχε να διαδραματισθεί εκεί κάποιο σημαντικό γεγονός και γι αυτό από κανένα αρχαίο συγγραφέα δεν αναφέρεται ούτε ως τοπωνύμιο ούτε ως κατοικημένος τόπος... Μπουβής Άγγελος Το Μοναστικό κτίσμα του Ταρσού, «Παναγία του Βράχου» Μία και μόνη εφημερίδα μπορεί να δώσει την ίδια στιγμή σε χίλια μυαλά την ίδια σκέψη.

17 πολιτιστικο βημα μεσινου Η Δήλωση της υποψηφιότητας του Συμπατριώτη μας Παπαχριστόπουλου Θανάση από το Πανόραμα Φενεού για τον Δήμο Ξυλοκάστρου. Πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω ότι τον υποψήφιο δήμαρχο, δεν τον υποδεικνύουν, ούτε οι φίλοι του, ούτε τα φιλικά του μέσα μαζικής ενημέρωσης, ούτε οι κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις, ούτε καν το κόμμα του, αλλά μόνο η κοινωνία με κάλπη, από το ευρύτερο, δυνατόν, εκλεκτορικό σώμα, πρακτική που ακολουθήθηκε με επιτυχία το 2007 για την εκλογή του αρχηγού τότε, του ΠΑΣΟΚ και σημερινού πρωθυπουργού και το 2009 για την εκλογή του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.. Θέλω λοιπόν με χαρά να ανακοινώσω και τη δική μου υποψηφιότητα για το αξίωμα του δημάρχου, με τη δέσμευση, ότι ακόμα και αν το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας δεν είναι το επιθυμητό για μένα, να στηρίξω με ειλικρίνεια τον υποψήφιο που θα πλειοψηφήσει. Με τιμή, Παπαχριστόπουλος Θανάσης-ιατρός Δημοτικός Σύμβουλος δήμου Ξυλοκάστρου Διευθυντής Δερματολογικού Τμήματος Νοσοκομείου «ο Ευαγγελισμός» Πρώην Διοικητής Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Νικαίας Κ. Λύρα Η σημαντική σας προσφορά στα γράμματα και τον πολιτισμό έχει αναγνωριστεί και εκτιμηθεί, τόσο σε τοπικό, όσο και σε πανελλήνιο επίπεδο. Είναι μεγάλη τιμή που σε κάθε τεύχος του «Πολιτιστικού Βήματος» μας τιμάτε με τα τόσο διδακτικά και Ιστορικά άρθρα σας. Είμαι σίγουρος ότι και στο μέλλον θα συνεχίσετε να προσφέρετε στον Φενεατικό πολιτισμό και τα γράμματα. Σας ευχόμαστε δύναμη και κουράγιο, για να μπορείτε να συνεχίζετε. Αγαπητέ μου Δημήτρη, Ευχαριστώ πολύ για την προς εμέ τιμητική αποστολή και του νέου σου βιβλίου «το αίνιγμα της Στυγός» διάβασα ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Το Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο Κορινθίας είναι ένα δημόσιο σχολείο που υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας (Διεύθυνση Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης). Είναι ισότιμο με τα υπόλοιπα γενικά λύκεια και λειτουργεί σύμφωνα με το Αναλυτικό Πρόγραμμα του ΥΠΕΠΘ για την υλοποίηση του οποίου εργάζεται έμπειρο και εξειδικευμένο διδακτικό προσωπικό. Διδάσκονται μαθήματα γενικής παιδείας (Θεωρητικής Κατεύθυνσης) και επιπλέον τρία Θεολογικά μαθήματα και Βυζαντινή Μουσική σε κάθε τάξη με σκοπό τη θεωρητική και πρακτική κατάρτιση των νέων που ενδιαφέρονται να στελεχώσουν την Εκκλησία. Λειτουργούν τμήματα Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης, εργαστήρια φυσικών επιστημών και ηλεκτρονικών υπολογιστών. ΜΙΚΡΕΣ ΦΕΝΕΑΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ Το περασμένο Σάββατο στο γνωστό και ιστορικό ξενοδοχείο της Αθήνας KING GEORGE πραγματοποιήθηκε εκδήλωση προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Αυτό το διάστημα ο προκαθήμενος της Παγκόσμιας Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας πραγματοποιεί πολυήμερη επίσημη επίσκεψη στη χώρα μας. Ανάμεσα στους εκλεκτούς καλεσμένους της εκδήλωσης ήταν και π. αντινομάρχης και υποψήφιος δήμαρχος για τον διευρυμένο δήμο Κορινθίων Λάκης Παπαφωτίου. Η πρόσκληση αυτή αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για τον ίδιο αλλά ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟ Ν. ΛΥΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΚΟΥΡΑ «ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ» επιμελώς το βιβλίο σου, ενθουσιάστηκα για το περιεχόμενό του, αλλά και για τις παραστατικές φωτογραφίες που παραθέτεις. Κανείς πιστεύω, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την προσφορά σου αυτή στα ελληνικά γράμματα, αλλά ιδιαιτέρως στην γενέτειρά σου Φενεατική γη, που σεμνύνεται για σένα. Η ερευνητική και διεισδυτική σου ικανότητα, η επιμονή σου να εγκύπτεις στις πηγές και η αποκρυστάλλωση όλων σε ενιαίο σύνολο έφερε αυτό το νέο σου καταπληκτικό πόνημα. Είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια στην απομυθοποίηση ενός θρύλου, παγκοσμίου ενδιαφέροντος, και στην γνώση των επιμέρους συνιστωσών που το συνθέτουν. Συγχαρητήρια για την μεγάλη σου προσφορά και ευχές εγκάρδιες να αναρριχηθείς στις πιο ψηλές κορυφές της λογοτεχνίας και της έρευνας, που θα ρίχνουν άπλετο φως στην ομίχλη της άγνοιας. Με αγάπη και εκτίμηση, Κώστας Καπέλλος ΓΕΝιΚΟ ΕΚΚΛΗσιαστιΚΟ ΛυΚΕιΟ ΚΟριΝΘιασ Οι μαθητές συμμετέχουν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις ενώ έχουν και τη δυνατότητα πρόσβασης με ειδικό ποσοστό στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες. Χορηγούνται υποτροφίες στους αριστούχους μαθητές από την Ιερά Σύνοδο. Λειτουργεί ΙΕΚ «Εκκλησιαστικής και πολιτιστικής κατάρτισης». Το σχολείο βρίσκεται στο Λουτράκι, σε εξαιρετικής ομορφιάς φυσικό περιβάλλον και διαθέτει οικοτροφείο για τη δωρεάν διαμονή και σίτιση των μαθητών, Παρεκκλήσιο για την τέλεση των Ιερών Ακολουθιών και σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις. Πληροφορίες: στο τηλέφωνο Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Ανδρικόπουλος Βλάσιος, Φυσικός ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ του Λάκη Παπαφωτίου με τον Πατριάρχη Αλέκος Κέζας Το Πολιτιστικό Βήμα Μεσινού, ο μόνος δίαυλος επικοινωνίας των απανταχού Φενεατών, πως θα υπηρετηθεί αν δεν βοηθήσουμε; 17 και για τον τόπο μας. Να σημειώσουμε ότι μετά το πέρας της εκδήλωσης ο Κορίνθιος αυτοδιοικητικός είχε κατ ιδίαν σύντομη αλλά εγκάρδια συνομιλία με τον Πατριάρχη. Σύμφωνα με πληροφορίες μας η γνωριμία των δύο ανδρών υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια. Μάλιστα πριν λίγους μήνες ο Λάκης Παπαφωτίου καλεσμένος του ίδιου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου βρέθηκε σε σημαντική θρησκευτική - πολιτιστική εκδήλωση στη Κωνσταντινούπολη. Ο πρώτος Κορίνθιος που εκδήλωσε ενδιαφέρον και θέλει να είναι υποψήφιος σύμβουλος για την περιφέρεια Πελοποννήσου είναι ο συμπατριώτης μας δικηγόρος και πρόεδρος του νομαρχιακού συμβουλίου κ. Αλέκος Κέζας. Τον ενδιαφέρει ο νέος θεσμός και θα παλέψει την εκλογή του τον ερχόμενο Νοέμβριο σε ένα θεσμό με πραγματικές και ουσιαστικές εξουσίες που θα είναι πρωτόγνωρες..! Η μοίρα των Ελλήνων...! Πριν λίγες ώρες ο Κορίνθιος πρώην υπουργός Θόδωρος Κοτσώνης αποδέχθηκε την πρόσκληση του πρωθυπουργού της Κροατίας και επισήμως αναλαμβάνει σύμβουλος της κυβέρνησης. Ασφαλώς και πρόκειται για μία εξόχως τιμητική πρόσκληση που δείχνει ότι ο Θόδωρος διατήρησε το κύρος του στο εξωτερικό. Μπορεί για την Ελλάδα να μην «έκανε» αλλά κάνει για την γειτονική χώρα.. Το υπουργείο παιδείας στον Φενεό! Σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, βρέθηκε στην γραφική Γκούρα, πρωτεύουσα του δήμου Φενεού στην Ορεινή Κορινθία, σε μία σημαντική συνάντηση για θέματα σχεδιασμού και στρατηγικής του Υπουργείου. Η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε με απόλυτη μυστικότητα και οι δύο πολύωρες συσκέψεις χθες το απόγευμα και σήμερα το πρωί έως αργά το μεσημέρι έγιναν κεκλεισμένων των θυρών! Στη συνάντηση συμμετέχουν η υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου, οι υφυπουργοί Εύη Χριστοφιλοπούλου και Γιάννης Πανάρετος καθώς και οι γενικοί και ειδικοί γραμματείς του Υπουργείου. Η Υπουργός και οι συνεργάτες της έμειναν εντυπωσιασμένοι και εκφράστηκαν με τα καλλίτερα λόγια για τις φυσικές ομορφιές της Γκούρας και της ευρύτερης περιοχής, όπως και για τα σημαντικά βήματα που έχει κάνει ο Φενεός στην εναλλακτική τουριστική ανάπτυξη. Ολόκληρη η αποστολή φιλοξενήθηκε στο πέτρινο παραδοσιακό ξενοδοχείο των αδερφών Δάρη Ακροθέα με φανταστική θέα προς το πανέμορφο οροπέδιο του Φενεού και τις χιονισμένες κορφές του Χελμού. Είπαν για την επίσκεψη:..για παράδειγμα με την Διαμαντοπούλου εμείς τι πρέπει να κάνουμε; να χαρούμε που τους πήγε στον Φενεό και να θαυμάσουμε την φοβερή ιδέα που είχαν για να πάρουν τα μυαλά τους αέρα (Φενεού);;; Γιατί δεν έκαναν την σύσκεψη στις αίθουσες του Γυμνασίου και Λυκείου; Μόνο κόκορα και φιλέτο ξέρουν να τρώνε; Εγώ πάλι γιατί νομίζω πως αυτό το φαγοπότι το πληρώσαμε όλοι μαζί και θα ήθελα να πάνε σε κανα σχολείο να δουν τα χάλια τους τα δικά τους και των σχολείων που τα έχουν καταντήσει σαν τις φυλακές Κορυδαλλού. Καλημέρα σε όλους! ΓΙΩΡΓΟΣ

18 18 πολιτιστικο βημα μεσινου Παραμύθια... Γράφει ο Κ. Καπέλλος Σαν πρόλογος Ό μεγάλος «Ακμπαρ κουρασμένος από τα θέλγητρα του χαρεμιού, βαριεστημένος από τους στίχους των ποιητών και ζαλισμένος από τις σοφίες των σοφών, στράφηκε στό νεοφερμένο γέρο Σαφίκ πού αλήτευε γυρίζοντας από χώρα σε χώρα και του είπε: -«Αν αληθεύει Ότι ξέρεις τόσα, όσα ή φήμη έφερε στη χώρα πριν άπ τον ερχομό σου, πες μας κάτι: πού νάναι αληθινά ωραίο μα ή ομορφιά του να μην έχει το άγγιγμα της διαφθοράς, νάχει βαθιά ηθική χωρίς την πλήξη της διδασκαλίας, νάναι σοφό μα να μην έχει τη σχολαστικότητα της φιλοσοφίας, νάναι ευχάριστο σαν μια γυναίκα άλλα να μην κουράζει όπως αυτή, νάναι μεθυστικό όπως τό κρασί χωρίς όμως να σου θολώνει και το μυαλό, ν αρέσει στο βασιλιά, στους άρχοντες και στο λαό, σ ανθρώπους πού ξέρουν πολλά και σ ανθρώπους πού τίποτα δεν ξέρουν, πές μας κάτι πού να μπορεί νάναι όμοια αγαπητό σε ανήλικα παιδιά, σε μυαλωμένους άντρες, σε γεμάτους σκέψη γέροντες». «Όλοι γύροι σώπασαν και σκέφτηκαν πώς ό μέγας «Ακμπαρ ζητάει κάτι πού δεν υπάρχει. Μα ο σοφός γέρο - Σαφίκ είπε αργά στον ξακουστό βασιλιά: Μα τότε μεγάλε «Ακμπαρ ζητάς ένα παραμύθι. Από το βιβλίο «ΘΡΥΛΟΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ» του Αλκη Παπά, εκδόσεις Γκιόνη 1961 Ελεύθερη διασκευή Κ. Καπέλλος Ο Νονός Θάνατος {παραμύθι της Γερμανίας} Στη Γερμανία ζούσε παλιά ένας φτωχός χωρικός με δώδεκα παιδιά, που δούλευε σκληρά για να ζήσει την οικογένειά του. Όταν η γυναίκα του γέννησε το δέκατο τρίτο παιδί του, ένα αγοράκι, ο χωρικός, πήρε τον μεγάλο εξοχικό δρόμο, με το παιδί στα χέρια, και έψαχνε να βρει νονό να το βαφτίσει. Βάδιζε λοιπόν σκεφτικός στο δρόμο όταν βλέπει μπροστά του έναν άνθρωπο που έλαμπε από φως. Τον σταμάτησε και του είπε: Εγώ θα σου βαφτίσω το παιδί. Ο χωρικός απορημένος τον ρώτησε και «ποιος είσαι εσύ;» Εγώ είμαι ο μεγαλοδύναμος, ο Θεός. Ο χωρικός έμεινε για λίγο σκεφτικός και μετά: Δεν θα σου δώσω το παιδί να το βαφτίσεις. Γιατί ρωτάει ο Θεός, και παίρνει την απάντηση: Γιατί έχεις κάνει άλλους πλούσιους και άλλους φτωχούς, είπε ο χωρικός και έφυγε. Ο χωρικός προχώρησε στο δάσος. Εκεί βρήκε κάποιον που έπαιζε το βιολί του. Μόλις είδε το χωρικό του είπε :Εγώ θα σου βαφτίσω το παιδί. Και στην απορία του χωρικού «ποιος είσαι εσύ», πήρε την απάντηση: Ο διάβολος. Χωρίς πολλή σκέψη ο χωρικός του απάντησε ότι δεν του δίνει το παιδί να το βαφτίσει γιατί όλη την ώρα πειράζει τους ανθρώπους, και συνέχισε το δρόμο του. Βγήκε προς τον κάμπο. Εκεί συνάντησε ένα χωρικό ντυμένο απλά και προχωρούσε νωχελικά. καβάλα στο βόδι του. Μόλις πλησίασε το χωρικό του είπε: Ψάχνεις νονό να σου βαφτίσει το παιδί. Ε λοιπόν θα σου το βαφτίσω εγώ. Και ποιος είσαι του λόγου σου; Εγώ είμαι ο Θάνατος. Ο χωρικός σκέφτηκε λίγο και μετά του λέει: Δέχομαι να βαπτίσεις εσύ το παιδί μου γιατί είσαι δίκαιος προς όλους, δεν κάνεις εξαιρέσεις. Ορίστηκε και ως ημέρα που θα βαφτιζόταν το παιδί, η επόμενη Κυριακή. Την ημέρα εκείνη ο θάνατος με μορφή ανθρώπου πήγε πολλά δώρα και βάφτισε το παιδί, ενώ ακολούθησε τραγούδι και φαγητό. Μετά το πέρας της γιορτής ο νονός χάθηκε, έγινε αόρατος. Παρουσιαζόταν όμως στο βαφτιστικό του και τον βοηθούσε σε ό, τι είχε ανάγκη. Τον έστειλε μάλιστα να σπουδάσει στο εξωτερικό, στην Καζανμπλάνκα του Μαρόκου, γιατρός Μετά το πέρας των σπουδών του γύρισε πάλι στην πατρίδα του,τη Γερμανία, που την εποχή εκείνη μαστίζονταν από επιδημία πανούκλας και πολλοί πέθαιναν. Περπατώντας μια μέρα πέρασε έξω από ένα νεκροταφείο. Είδε ένα κοριτσάκι που καθόταν επάνω σε ένα φρεσκοσκαμμένο τάφο και έκλαιγε. Πλησίασε και το ρώτησε: Γιατί κλαις μικρούλα μου; Η μικρή με λυγμούς του απάντησε πως πριν από δυο μέρες πέθανε η μητέρα της. Τώρα έμενε μαζί με την γιαγιά της και το μικρό άρρωστο αδερφό της. Την πήρε από το χέρι και πήγαν στο σπίτι. Κατέβηκαν σε ένα υπόγειο όπου το μικρό αδερφάκι της ήταν στο κρεβάτι βαριά άρρωστο. Τότε στην άκρη είδε το νονό του να είναι προς το μέρος του κρεβατιού που ήσαν στο κεφάλι του μικρού. Ο νονός του είχε πει: «όταν με βλέπεις προς το μέρος του κεφαλιού να ξέρεις ότι ο άρρωστος θα γίνει καλά, αν όμως με βλέπεις προς το μέρος των ποδιών θα πεθάνει». Φυσικά μόνο ο βαφτιστικός έβλεπε το νονό του, που ήταν αόρατος στους άλλους.. Ο γιατρός έκανε κάτι γιατροσόφια και ο μικρός έγινε καλά. Το νέο διαδόθηκε στο χωριό και οι αρμόδιοι κατηγόρησαν τη γιαγιά ότι έκανε μάγια και έσωσε το μικρό. Από ευγνωμοσύνη ο μικρός είπε στο γιατρό : Εγώ θα έρθω μαζί σου όπου κι αν πας. Παίρνοντας το μικρό μαζί του ο νεαρός γιατρός έφτασε σε μια περιοχή,όπου αποφάσισε να ασκήσει την ιατρική του. Οι δουλειές όμως δεν πήγαιναν καθόλου καλά, αφού εκεί υπήρχε ένας γιατρός αδερφός του Δήμαρχου που είχε πελάτες όλους τους κατοίκους με κοντότα. Ετσι ο γιατρός έμενε σχεδόν άνεργος. Περνούσε έτσι ο καιρός αλλά δεν φαινόταν φως από πουθενά. Ο αρχιγιατρός με τις πλάτες του αδερφού του Δημάρχου ήταν ο μοναδικός γιατρός όλων των κατοίκων. Ο γιατρουδάκος,όπως τον αποκαλούσαν κοροϊδευτικά, ήταν άνεργος και μετά δυσκολίας κατάφερνε να ζήσει μαζί με τον φίλο του,που ήταν και αχώριστος του συνοδός. Κάποια μέρα έπεσε βαριά η είδηση: Ο δήμαρχος αρρώστησε βαριά. Ο αδερφός του ο αρχιγιατρός έβαλε όλη την επιστήμη του αλλά ο δήμαρχος πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Τότε ο νεαρός γιατρός αποφάσισε να πάει ο ίδιος στο σπίτι του δημάρχου και να προσπαθήσει να τον γιατρέψει. Παρουσιάζεται αυτόκλητος στο σπίτι του Δημάρχου και διατάζει τους υπηρέτες να βράσουν νερό, προσπαθώντας με τα γιατροσόφια που είχε φέρει από την Καζανμπλάνκα, να τον γιατρέψει. Εκεί που προσπαθούσε γυρίζοντας σε μια στιγμή βλέπει το νονό του στα πόδια του Δημάρχου. Αυτό σήμαινε θάνατος, όπως του είχε πριν πει. Τι να κάνει; Διατάζει αμέσως τους υπηρέτες να γυρίσουν το κρεβάτι κατά 180 μοίρες, έτσι το κεφάλι του ασθενούς πήγε κατά το νονό του. Τότε του λέει ο νονός του, αυτό που έκανες μην το ξανακάνεις γιατί θα το μετανοήσεις. Τελικά ο δήμαρχος έγινε περδίκι. Για να δείξει την ευγνωμοσύνη του ο δήμαρχος στον καινούριο γιατρό, που του έσωσε τη ζωή, αφού κανείς δεν σωζόταν από την πανούκλα, τον διόρισε αρχιγιατρό όλης της περιφέρειάς του. Και πήγε και λίγο πιο πέρα. Τον αρραβώνιασε με την πανέμορφη μοναχοκόρη του. Το νεαρό ζευγάρι έλαμπε από τη χαρά του και η ζωή τους χαμογελούσε. Ο δήμαρχος είχε μια έπαυλη στην εξοχή, με δέντρα και κηπευτικά, δίπλα σε ένα μικρό ποτάμι με ένα ωραίο σπίτι, που πήγαινε με την οικογένειά του και έκανε Πικ-ΝΙΚ. Ήταν άνοιξη και ήσαν όλα ανθισμένα. Η φύση συμμετείχε στη χαρά των αρραβωνιασμένων. Ο νεαρός γιατρός πήρε την μνηστή του από το χέρι και πήγαν περίπατο δίπλα στο ποτάμι, ενώ τα άνθη από τις κερασιές, τους έραιναν τα μαλλιά. Ξαφνικά η κοπέλα, λες και τη χτύπησε κεραυνός, έπεσε κατά γης. Ο γιατρός την πήρε αγκαλιά και την μετέφερε στο σπίτι. Την ξάπλωσε στο κρεβάτι και άρχισε να την εξετάζει. Φρίκη! Η αρραβωνιαστικιά του είχε προσβληθεί από πανούκλα. Άρχισε να παρακαλεί τον αόρατο νονό του να τον βοηθήσει να την σώσει. Αλλά αλλοίμονο ο νονός πουθενά. Άρχισε να γυρίζει απελπισμένα δώθε κείθε μήπως και τον συναντήσει. Έφτασε σε μια στιγμή έξω από το κάστρο. Εκεί είδε από μακριά το νονό του και του φώναξε :Νονέ στάσου σε θέλω. Ο νονός κοντοστάθηκε και ο βαφτιστικός τον έφτασε. Τι θέλεις τον ρωτάει. Νονέ ξέρεις θέλω τη βοήθειά σου. Τρόμαξα να δω άσπρη μέρα και τώρα πεθαίνει η κοπέλα που αγαπώ και θέλω να περάσω μαζί της τη ζωή μου. Σε είχα προειδοποιήσει μην κάνεις βλακείες γιατί θα το μετανοήσεις, αλλά δεν μ άκουσες, και προχωρώντας μπήκε στο κάστρο. Ο γιατρός ακολουθούσε εκλιπαρώντας το νονό του να σώσει την αρραβωνιαστικιά του. Έφτασαν σ ένα σκοτεινό μέρος του κάστρου.μπροστά τους περνούσε ένα ποτάμι με κεριά αναμμένα, άλλα μικρά,και άλλα μεγάλα. Στην απορία του βαφτιστικού τι είναι αυτά, απάντησε ο νονός. Είναι τα κεριά της ζωής των ανθρώπων. Να αυτό που τρεμοσβήνει και κοντεύει να σβήσει είναι της αρραβωνιαστικιάς σου του λέει. Μόλις σβήσει θα πεθάνει. Νονέ μου συγχώρησε με και βοήθησε με. Βάλε ένα μεγαλύτερο κερί στην αρραβωνιαστικιά μου από κάποιον άλλο για να ζήσει, όπως εκείνο εκεί πέρα. Τότε ο νονός του απάντησε: Αυτό δεν μπορώ να το κάνω με τίποτε. Σου είχα πει κάποτε ότι θα το μετανιώσεις. Αν όμως θέλεις κάνε το εσύ. Χαρούμενος ο νεαρός γιατρός κοίταζε να βρει το πιο μεγάλο κερί. Παίρνει λοιπόν ένα μεγάλο κερί από κάποιον και το κολλάει πάνω στο κερί της μνηστής του που έσβηνε. Ο νονός του χάθηκε και ο γιατρός πανευτυχής που θα ζούσε χρόνια ευτυχισμένος κοντά στην αρραβωνιαστικιά του βγήκε έξω από το κάστρο για να γυρίσει κοντά της. Έξω από το κάστρο όμως αντίκρισε ένα οδυνηρό και απροσδόκητο θέαμα. Ο φίλος του, που τον ακολουθούσε πιστά ήταν νεκρός στα σκαλοπάτια. Τι κρίμα! Το κερί που είχε πάρει ήταν το δικό του. Συντετριμμένος ο νεαρός γιατρός και πολύ λυπημένος, που έχασε με δική του ευθύνη τον πιο πιστό και αγαπημένο του φίλο, πήρε τον αντίθετο δρόμο από αυτόν που οδηγούσε στην αρραβωνιαστικιά του, την οποία αποφάσισε να μην ξαναδεί, και χάθηκε στο βάθος του ορίζοντα τη στιγμή που ο ήλιος πήγαινε να δύσει Γερμανικός τίτλος: Gevaer To. Από τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1812 με τίτλο «Έτσι μίλησε ο άνθρωπος, γιατί δεν ήξερε πόσο σοφά ο Θεός μοιράζει τον πλούτο και τη φτώχεια». Γυρίστηκε σε φιλμ το 1921 στην Αυστρία και το 1960 στην Τσεχοσλοβακία. Το 1980 γυρίστηκε πάλι σε φιλμ από τον Αυστριακό Wolfgang Huebner, και αναφέρεται ότι έγινε στην παλιά γερμανική πόλη Goerliz. Επίσης το 1987 γυρίστηκε σε κινούμενα σχέδια στην Ιαπωνία σε ένα σήριαλ και ήταν το 47ο επεισόδιο με τίτλο Godfaher. [Πηγή ιντερνέτ]....για μικρούς και μεγάλους! Μη φοβάσαι όταν προχωράς ΑΡΓΑ... Να φοβάσαι μονάχα όταν ακόμα ΣΤΕΚΕΣΑΙ!

19 πολιτιστικο βημα μεσινου Ο Αιδεσ. Σπυρίδωνας Λαλιώτης γεννήθηκε στο Μεσινό Κορινθίας την 26 η Φεβρουαρίου 1951 και ήταν απόφοιτος της Εκκλησιαστικής Σχολής Κορίνθου. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, αφού έχασε την μητέρα του σε μικρή ηλικία. Τα δύσκολα αυτά χρόνια δεν του επέτρεψαν να φοιτήσει στο Γυμνάσιο, γιατί έπρεπε να δουλέψει για να ζήσει η πολυμελής οικογένειά του. Παρακολούθησε τα μαθήματα του Γυμνασίου και του Λυκείου στο Βέλο Κορινθίας όντας ιε- Ας είναι μακαρία «η οδός η πορεύη σήμερον», σεβαστέ πατέρα και αδελφέ μας! Η αγάπη μας και η βαθυτάτη ευγνωμοσύνη μας θα σε συνοδεύουν. Ο Κύριός μας ας σε συγχωρήσει για ό,τι ως άνθρωπος έσφαλες. Έχεις και τον δικό μας τελευταίο ασπασμό της αγάπης και της συγγνώμης! Κοιμήσου Παπασπύρο, γλυκά κι αθώα κοιμήσου. Στη Γή θα μένει το σώμα σου, μα στον ουρανό με την Παναγία και τους Αγγέλους θα ζει η ψυχή σου. Ας είναι η μνήμη σου αιωνία! Η ψυχή σου ας βρει καλόν Παράδεισο! Ι. Λαλιώτης MAΣ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΥΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΙΕΡΕΥΣ ( ) ΠΑνΔΗΜΗ Η ΚΗΔΕΙΑ Του ΤΗν 20 η ΦΕΒρουΑρΙου 2010 ΧοροΣΤΑΤουνΤοΣ Του ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤου ΜΗΤροΠοΛΙΤου ΜΑΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Πριν λίγες μέρες κατευοδώσαμε με πόνο, δάκρυα, πολύ αγάπη και προσευχή, από τα επίγεια στα επουράνια, από τα φθαρτά στα άφθαρτα, από τα πρόσκαιρα στα αιώνια, τον εκδημήσαντα Ιερέα αδερφό και συλλειτουργό Παπασπύρο Λαλιώτη. Αι αγγελικαί των ουρανών δυνάμεις, τα πολυόμματα Χερουβείμ και τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ, προπορεύονται εις την μακαρίαν οδόν την οποίαν πορεύεται ο αοίδιμος του ιερού Θυσιαστηρίου και προάγουν αυτόν για να παραστεί εις το Άγιον και Υπερουράνιον και νοερόν του Θεού Θυσιαστήριον. Η συμπαθεστάτη και πολύ προσφιλής εικόνα του θα παραμένει ανεξίτηλη στις ψυχές όλων μας και η τιμή προς το σεπτόν και τίμιον πρόσωπό του, θα είναι συνεχής και η μνήμη του αιώνια. «Πορεύθητι λοιπόν εις τον ητοιμασμένον υπό του Παντοκράτορος Θεού τόπον της αναπαύσεώς σου και δεήθητι του ελεήμονος Θεού ίνα πταισμάτων άφεσιν παράσχει ταις ψυχαίς ημών». Εμείς δε αναπέμποντες ευχήν προς Κύριον υπέρ αναπαύσεως της μακαρίας ψυχής σου και σε προπέμπομεν εις την αιωνιότητα Αιωνία σου η μνήμη Αδερφέ, Συλλειτουργέ και αγαπημένε εξάδελφε Παπασπύρο. Γεώργιος Λαλιώτης, Εφημέριος Παμμεγίστων Ταξιαρχών Γκούρας Βαθύτατα συγκινημένος επί τω ακούσματι του θανάτου προσφιλούς μου ανιψιού Παπασπύρου Λαλιώτη, παρακαλώ όπως δεχτείτε την εκ βάθους καρδίας έκφραση της ειλικρινούς και βαθυτάτης συμπάθειας και θλίψεως εμού και της οικογενείας μου. Αι λέξεις δεν δύνανται να εκφράσουν αυτήν την στιγμή την οδύνη μας. Εις την οικογένειάν του, τα αδέρφια του και τα εξαδέλφια του, εκφράζω την βαθυτάτην ψυχική συντριβήν για την σκληράν αυτήν δοκιμασίαν. Εύχομαι όπως η ψυχή εύρει ανάπαυση εις τους αιωνίους θαλάμους. Αιωνία του η μνήμη. Παπαγιώργης Σκιρλής Σεπτέ ιερωμένε, πατέρα Σπύρο Κουρασμένος απ την αρρώστια της εποχής μας και αποσταμένος από την αέναη προσπάθεια να ξεπεράσεις το τέλος που διαφαινόταν ζοφερό και αβέβαιο με όπλο ακαταμάχητο την πίστη, όπως ταίριαζε σε έναν λειτουργό του υψίστου, πορεύτηκες θεία βουλήσει στην χώρα του ακτίστου και αδύτου φωτός,στο λιμάνι της αιωνιότητος και της θεϊκής γαλήνης. Ο κόσμος του Φενεού και του Δερβενίου, που ηγά- και τόσον πησας Κοινωνικά 19 ρέας. Την 3 η Νοεμβρίου 1974 ήλθε εις Γάμου κοινωνίαν μετά της Ελένης Λάλου και απέκτησαν τρία παιδιά, την Κατερίνα, την Σταυρούλα και τον Παναγιώτη. Χειροτονήθηκε Διάκονος από τον μακαριστό Μητροπολίτη Κορίνθου κυρό Παντελεήμονα την 21 η Σεπτεμβρίου 1986 στο Στεφάνι Κορινθίας και Πρεσβύτερος την 11 η Φεβρουαρίου 1987 στον Αγ. Βλάσιο Ξυλοκάστρου. Ως Διάκονος υπηρέτησε στην Κοίμηση της Θεοτόκου Κιάτου. Από το έτος 1987 έως το έτος 1990 υπηρέτησε στον Ιερό Ναό Αγ. Μαρίνας Στενού. Ακολούθως υπηρέτησε στον Ιερό Ναό Αγ. Γεωργίου Ματίου έως του έτους Από το έτος 1993 έως του θανάτου του εφημέρευε στον Ιερό Ναό Αγ. Τριάδος Δερβενίου. Το 2004 έλαβε την υψίστη Διακονία του Πνευματικού Εξομολόγου από τον μακαριστό Μητροπολίτη Κορίνθου κυρό Παντελεήμονα και την 7 η Ιανουαρίου 2010 έλαβε το οφφίκιο του Σταυροφόρου Οικονόμου στον Ιερό Ναό Αγ. Ιωάννου Δερβενίου από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας. Μετά από ολιγόμηνη δοκιμασία εξ αιτίας της επάρατης νόσου παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του την 19 η Φεβρουαρίου Η κηδεία του έγινε πάνδημη την στην ενορία του κατά την οποία προέστη και μίλησε κατάλληλα ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. ΔΙ- ΟΝΥΣΙΟΣ, πλαισιωμένος από πλειάδα ιερέων. Η ταφή του κατά την επιθυμία του έγινε στην ιδιαίτερη του πατρίδα το Μεσινό. Ας είναι αιωνία η μνήμη του. ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΟΡΙΝΘΟΥ συνετώς διηκόνησας θρηνωδών γοερώς σε προπέμπει σήμερον στη θριαμβεύουσα εκκλησία. Εκεί όπου επισκοπεί το φως της θεϊκής χάριτος. Ως θνητός σαρκί υπνώττεις, ως ιερουργός δε του υψίστου απέρχεσαι με τις διάπυρες ευχές όλων μας προς τον δοτήρα της ζωής, προς τον ετάζοντα καρδίας και νεφρούς. Κάθε αιτίασίς μας περί ακαίρου μεταστάσεως του φιλτάτου πατρός, που εκπορεύεται από ανθρώπινη αδυναμία να εννοηθεί το βάθος της του θεού σοφίας, αν δεν είναι βλασφημία προς την του θεού θείαν φύσιν, είναι τουλάχιστον υποβιβασμός της στα μέτρα της ανθρώπινης διανόησης, που ούσα ανίκανη να εννοήσει το ασύνορο βάθος της, της προσδίδει κατηγορήματα του νου. έστω και στον υπερθετικό βαθμό, που περιορίζουν την έννοιά της ανωτάτης αρχής. Η αρρώστια καθαρίζει την ψυχή από τους ρύπους-αμαρτίες, όπως η φωτιά τον χρυσό από ευτελείς προσμίξεις. Την εξαγνίζει από κατάλοιπα κακών διαλογισμών, και την πρασάγει άμωμον στον θεϊκό θρόνο. Κακοπαθών ως άνθρωπος και πάσχων όχι δια την σωματικήν σου ταλαιπωρίαν, αλλά για την του κόσμου σωτηρίαν, είχες το θεϊκό χάρισμα να διδάσκεις με το παράδειγμά σου και να δίδεις πρότυπα και με τον υποδειγματικό σου βίο. Ηκουσας την του Μεγάλου Βασιλείου παραίνεσιν προς τον Γρηγόριον το Θεολόγον ότε εχειροτονήθη επίσκοπος της μικράς πόλεως Σασίμων: «πως οι μεγάλοι άνθρωποι και τα μικρά τα κάνουν μεγάλα με την δύναμη της ψυχής των». Και στοιχήθηκες στον κανόνα τούτον σε ολόκληρη τη ζωή του. Η δεξιά Κυρίου σου έδωσε δύναμη, για να υπομένεις τα πελάγη των θλίψεων και σύνεση για να αποφεύγεις την έπαρση. Σου χάρισε δημιουργική προσωπικότητα. Διακόνησες τη ζωή, ως γεννήτορας μιας χριστιανικής οικογένειας. Εγεώργησες της του Στενού και της των Δερβεναίων κοινωνίας το άγονον έδαφος ταις των δακρύων σου ροαίς. Και η κοινωνία αυτή σε προπέμπει σήμερα στην αιώνια άνοιξη, Συνοδεύει το σεπτό σκήνωμά σου στην τελευταία κατοικία σου, στο Μεσινό τη γενέτειρα σου γη, όπου θα αναπαύεται μέχρι της συντελείας των αιώνων και χαιρετά την ψυχή σου, που ταξιδεύει επί πτερύγων ανέμων μαζί με τους χορούς των αγγέλων προς τις χορείες των μαρτύρων. Καλό σου ταξίδι πατέρα Σπυρίδων ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΠΕΛΛΟΣ Όλες οι πασχαλινές εκδηλώσεις του συλλόγου ακυρώνονται λόγω πένθους του αείμνηστου Παπασπύρου Λαλιώτη. ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ Δ/Δ ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΗΜ. ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΤΩΝ Λύρας Παναγιώτης Γεωργ. Φενεού Ιανουαρίου Καλύβας Ιωάννης Γεωργ. Μοσιάς Ιανουαρίου Λιάκου Ιωάννα Γεωργ. Στενού Ιανουαρίου Σκρέμπου Ευγενία Στενού Ιανουαρίου Σταθούλης Σωτήριος Γκούρας Ιανουαρίου Τσουκαλάς Γεώργιος Χρ. Γκούρας Ιανουαρίου Μουλοπούλου Ευαγγελία Ματίου Ιανουαρίου Μαγγίνα Βασιλική Νικ. Γκούρας Ιανουαρίου Καραδήμας Παναγιώτης Γκούρας Φεβρουαρίου Λαλιώτης Σπυρίδων Ιερεύς Μεσινού Φεβρουαρίου Δούκα Αναστασία Στενού Φεβρουαρίου Γκιόκα Γεωργία Ματίου Μαρτίου Το Π.Β.Μ. εκφράζει τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες των εκλιπόντων Όταν κανείς πλησιάσει στο θάνατο, τότε μόνο μπορεί να πει πόσο γλυκιά είναι η ζωή.

20 20 πολιτιστικο βημα μεσινου ΜΑΤΙΕΣ ΣΤο ΠΑρΕΛΘον ΜΕ Το ΒΛΕΜΜΑ ΣΤο ΜΕΛΛον!!! Β ΤΑΞΗ ΔΗΜοΤΙΚου ΣΧοΛΕΙου ΓΚουρΑΣ Το 1936 Χριστούγεννα Βράδυ το 1986 στο καφενείο του Λεωνίδα Κουλούκη Στο μέσο της Φωτογραφίας: νικόλαος Μπάτσος (Δάσκαλος), και η γυναίκα του Αγγελική Μπάτσου το γένος Δουλαβέρα. Καθιστοί από αριστερά: ψαρούλης Βασίλης, Μάρκος Γεώργιος, Σαρλής Βασίλειος του Παντελή (δάσκαλος), Τζάιδα Άννα. Στην από πάνω σειρά: Φούγιας Βλάσης, Πρεδάρης Κίμων, Λαλιώτης Παναγιώτης του Τέλη. Στην Τρίτη σειρά: Ανδρικόπουλος Μιχάλης, Πρεδάρης Βασίλειος Του Κων/νου, Δρούλιας Κώστας, Μπεκιάρης Αντώνης. Από δεξιά πλευρά κάτω καθιστοί: Πάτσιος Παναγιώτης, Πλατή Αικατερίνη, Κουτρουβέλης Παναγιώτης, Καπέλλος Γεώργιος, Μάρκου δέσποινα. Στη μέση όρθιοι: Φρούσιου Ασήμω, Μαγγίνα ντίνα, Μπατσαλιά Αικατερίνη, Μπεκιάρη Βασιλική. Επάνω σειρά όρθιες από αριστερά: Χαρλαύτη Κούλα (του Παπά) Ξύδη Παναγιώτα, Σαρλή Αγγελική, και η δίπλα άγνωστη. ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΑΣ Από αριστερά: Σπύρος Κουτρέτσης, Γιώργης Παπανικόλα Ξύδη, Λαλιώτης Αναστάσης (Γαβράς), Ξύδης Αθανάσιος, Αϊβαλής Κώστας, Δουβίκας Γεώργιος (όρθιος έκανε χαρτιά, μοίραζε) λίγο ο Πέτρος Δουβίκας, Αρίστος Λαλιώτης. Φωτογράφος νίκος Δουβίκας Θερμή παράκληση να μας δώσετε και άλλες παλιές φωτογραφίες. Θα σας επιστραφούν αμέσως!!! ΑνΑστΑσίΑ Α. ΛεΛεκη Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Σύμβουλος Ζευγαριού Οικογενειακή θεραπεύτρια Λ. Κηφισίας 354, Χαλάνδρι τηλ , κιν Αναλαμβάνω την έκδοση εφημερίδων - περιοδικών - βιβλίων. Στην εργασία περιλαμβάνονται: Tο στήσιμο, η σελιδοποίηση, το φιλμ, η εκτύπωση. (ολοκληρωμένη εργασία) Ειδικές τιμές σε Συλλόγους. Τηλ: Fax: feneos2004@yahoo.gr