Δελτίο Τύπου Πρωτοβουλίας για την Ίδρυση Σοσιαλιστικού Κόμματος με αφορμή τη Διακήρυξη 3 η Σεπτέμβρη, 1974.

Transcript

1 3 Σεπτεμβρίου 2013 Δελτίο Τύπου Πρωτοβουλίας για την Ίδρυση Σοσιαλιστικού Κόμματος με αφορμή τη Διακήρυξη 3 η Σεπτέμβρη, Οι αρχές της 3 ης Σεπτέμβρη έχουν διαχρονική αξία, στη βάση της αρχής ότι οι προοδευτικές ιδέες, αξίες και αρχές πρώτα και κύρια ασκούνται έμπρακτα. Η χώρα, με την ευθύνη των ηγετικών ομάδων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., είναι σε μεγάλη κρίση και δοκιμασία εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των μνημονίων. Είναι σε ύφεση, ανεργία και φτώχεια με χιλιάδες νέους σε νέα μετανάστευση και με την καταρράκωση εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η Ιστορία και η Προοδευτική εξέλιξη είναι κτήμα όλων των προοδευτικών πολιτών. Οι ηγετικοί παράγοντες του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ και των πολιτικών της ήττας, στα πλαίσια του επίσημου «μνημόσυνου» του ΠΑΣΟΚ, για το οποίο χρόνια επεδίωκαν να επιτύχουν την ενσωμάτωση του στο σύστημα, προετοιμάζουν τη νέα πολιτική απάτη. Ένα δήθεν νέο πολιτικό όχημα από το παρελθόν, τη λεγόμενη «Κεντροαριστερά». Μια «Κεντροαριστερά» της διαπλοκής, του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων που θα συνεχίσει να συμπράττει σε ένα ευρύτερο μνημονιακό νέο-συντηρητικό μέτωπο. Οι υπόλογοι και οι υπεύθυνοι για τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, θα εμφανιστούν ως η «Κεντροαριστερά της ευθύνης». Η ιστορική παρακαταθήκη και το μήνυμα της 3 ης του Σεπτέμβρη σήμερα, είναι συμπόρευση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και της νεολαίας και ενότητα σε μια προοδευτική και ριζοσπαστική κατεύθυνση και στο πλαίσιο μιας νικηφόρας πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας, για την εναλλακτική λύση και την προοδευτική έξοδο από την κρίση, που αποτελεί και τη θετική απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας. Η ιδρυτική διακήρυξη της 3 ης Σεπτέμβρη το 1974 αποτέλεσε και διαμόρφωσε: - την αυθεντική έκφραση του ριζοσπαστισμού του λαϊκού κινήματος που σφυρηλατήθηκε στην αντίσταση, με αποκορύφωμα την κατάληψη τη Νομικής και την εξέγερση στο Πολυτεχνείο. Ακολούθησε η προδοσία της Κύπρου και η κατάρρευση της επτάχρονης χούντας. Στην ουσία οι αρχές και οι στόχοι της 3 ης του Σεπτέμβρη, είχαν γραφτεί κατά τη διάρκεια του αγώνα στην εξορία, στις φυλακές, στη παρανομία, στις κινητοποιήσεις και στην ανατρεπτική δράση. - τη ρήξη με το προδικτατορικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κατεστημένο και την απαρχή μιας πολιτικής αναγέννησης στη χώρα από το λαϊκό κίνημα του ΠΑΣΟΚ, που ανέδειξε στο δημόσιο βίο νέες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις απo αγωνιστές με συνείδηση, αρχές και αξίες. - την πρωτοποριακή και πρωτόγνωρη δυνατότητα με το ΠΑΣΟΚ ως πολιτικό φορέα, για τη συνειδητή διάδοση και επιλογή σοσιαλιστικών ιδεών και αρχών σε μαζική κλίμακα, από μια ιστορική συμμαχία των γενιών της εθνικής αντίστασης, του 114, της αντιδικτατορικής αντίστασης, του πολυτεχνείου και της μεταπολίτευσης. Καταλυτική ήταν η συμβολή και ο ρόλος του αείμνηστου Α. Παπανδρέου για την επιλογή Σοσιαλιστικό Κίνημα. Προηγήθηκαν έντονες συζητήσεις και διαμάχες. Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 74, η χώρα ήταν σε εθνική κρίση και η νόθα μεταπολίτευση ήταν αντίθετη με τις προσδοκίες και τους αγώνες του ελληνικού λαού και της νεολαίας. 1

2 Εκείνη την ιστορική περίοδο, ήταν έντονη η συμπύκνωση ελπίδων, αγωνίας, απαίτησης για έμπρακτη άσκηση της συνέχειας των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων, με επιλογές που θα οδηγούσαν τη χώρα σε μια νέα πορεία, με ριζικές αλλαγές και ουσιώδεις δημοκρατικούς κανόνες. ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Λαός οργανώσαμε και αγωνιστήκαμε για ένα νικηφόρο ρεύμα πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας. Δεν έγινε από μόνο του. Η πορεία ήταν συναρπαστική με νίκες και ήττες, με αγώνες αλλά και με ματαιώσεις. Οδήγησε σε σημαντικές αλλαγές, σε δικαίωση αγώνων του ελληνικού λαού, στη χειραφέτηση εκατομμυρίων Ελλήνων πολιτών, σε δημοκρατικές, κοινωνικές, εργασιακές και πολιτικές κατακτήσεις τα λαϊκά στρώματα, στην έξοδο τους από την απομόνωση, την φτώχεια και στο να μπουν δυναμικά στο χώρο της πολιτικής και της κοινωνίας. Πετύχαμε, ως χώρα τη συμμετοχή στο σκληρό πυρήνα της Ε.Ε., τις μεγάλες υποδομές και τα δημόσια έργα, την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. Η διαδρομή του ΠΑΣΟΚ ήταν άρρηκτα δεμένη με την αλλαγή πορείας της χώρας, με τα επιτεύγματα του λαού μας. Η Ελλάδα απέκτησε κύρος και διεθνή αναγνώριση, μια σημαντική θέση στις αναπτυγμένες χώρες, ανέπτυξε υποδομές και θεσμούς. Το ΠΑΣΟΚ έθεσε τη σφραγίδα του στην πορεία της χώρας. Ωστόσο, η διαδρομή αυτή ετέθη, πολλές φορές, υπό κρίση. Χαρακτηρίστηκε από μεγάλες εντάσεις και διαφωνίες, γιατί κάθε φορά οι εξελίξεις, διεθνείς και εσωτερικές, έθεταν θέματα επαναπροσδιορισμών, διορθωτικής πορείας, αναθεώρησης επιλογών και επιλογή νέων προσανατολισμών. Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν κόμμα με ενότητα ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική. Προσχώρησαν στις τάξεις του από την ίδρυση του και ιδιαίτερα μετά τη διάλυση της Ένωσης Κέντρου αλλά και στη μετέπειτα πορεία εξέλιξης του ΠΑΣΟΚ, συντηρητικά πολιτικά στελέχη, στυλοβάτες του συστήματος, της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας και των διασυνδέσεων με παρασιτικές οικονομικές δραστηριότητες με ρητορικές απέναντι στη Δεξιά παράταξη αλλά όχι με αλλαγές απέναντι στο σύστημα. Είχαν ως κύρια επιδίωξη τους τη διαχείριση μιας κυβερνητικής εξουσίας. Πλέον η ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ ως Σοσιαλιστικού κόμματος, είχε μπει σε συντηρητικές κατευθύνσεις. Πολλαπλασιάζονταν τα φαινόμενα συντηρητικοποίησης, υποχώρησης σε αρχές και σε βασικές θέσεις. Σταδιακά υποκαταστάθηκε η προοδευτική πολιτική από τη λογική της εξουσίας, η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη από τη λογική μονεταριστικών αντιλήψεων, με αποδοχή της διάλυσης της παραγωγικής βάσης της χώρας και της ασυδοσίας της φοροδιαφυγής, με παρακμιακά και εκφυλιστικά φαινόμενα, ως αποτέλεσμα επιλογών -σε πολιτικές και σε πρόσωπα- που δεν είχαν ως βάση την ιστορική φυσιογνωμία που είχε εμπεδώσει το ΠΑΣΟΚ, ως ένα σοσιαλιστικό κίνημα, σε μια χώρα με τραυματικές εμπειρίες και με ανώμαλη πολιτική περίοδο δεκαετιών. Αντιθέτως, ήταν στη λογική των αξιωματούχων και αλλοτριωμένων προσώπων, που αναδείχτηκαν εντέλει ως νομενκλατούρα και μηχανισμός, στην υπηρεσία παντοειδών συμφερόντων και κάθε συντηρητικής πολιτικής.. Στην πλήρη παρακμή και στη συντριβή του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, οδήγησαν όχι μόνο αυτά τα διαχρονικά φαινόμενα αλλοτρίωσης, κατάχρησης εξουσίας και απιστίας, αλλά κυρίως το ότι την τελευταία περίοδο, οι ηγεσίες του που με τις πολιτικές τους επιλογές για την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ και τα μνημόνια των νεοφιλελεύθερων επιλογών καθώς και στελέχη που πρωτοστάτησαν σε αυτές, οδήγησαν στη διάλυση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Οδήγησαν στην κατάλυση της κυριαρχίας της χώρας, στην υποτίμηση της, σε πλήρη απώλεια της αυτονομίας της πολιτικής έναντι της νεοαποικιακής υποταγής στις επιδιώξεις της 2

3 χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας και μέρος των πολιτικών ελίτ της Γερμανίας που στοχεύουν στην υποκατάσταση της Ε.Ε. από επιδιώξεις συμφερόντων καθώς και έναντι κύκλων της διαπλοκής και εγχώριων οικονομικών συμφερόντων. Οδήγησαν σε πρωτοφανή αναδιανομή ισχύος και πλούτου υπέρ των ισχυρών, σε φτωχοποίηση εκατομμύρια Έλληνες και στην διάλυση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Κάθε Έλληνας πολίτης, κατανοεί πλέον ότι η κρίση είναι ελεγχόμενη και καθοδηγούμενη από τις χρηματοπιστωτικές ελίτ και από πολιτικούς, στην υπηρεσία των νεοφιλελευθέρων και αντιλαϊκών πολιτικών έξω από αρχές οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, που θα ωφελούσαν τον ελληνικό λαό και τη χώρα. Οι απολογητές των νεοφιλελεύθερων και μονεταριστικών πολιτικών του μνημονίου ως «ξένο σώμα» διαχρονικά στο ΠΑΣΟΚ και την ιστορική διαδρομή του, που συκοφάντησαν και διέσυραν τα σοσιαλιστικά ιδανικά του, αποτελούν μέρος της κρίσης που οι ίδιοι δημιούργησαν και όχι μέρος της λύσης για τη χώρα και την ελληνική κοινωνία. Αποτελούν μέρος της λύσης, αντιθέτως, για τη διαπλοκή και τα παρασιτικά συμφέροντα. Οι πρωταγωνιστές της διάλυσης της χώρας επαγγέλλονται την έξοδο από την κρίση. Οι πρωταγωνιστές της οργάνωσης του μονόδρομου, των κοινωνικών και κομματικών ερειπίων, αξιοποιώντας πολιτικά ανερμάτιστους και επιτήδειους, επιχειρούν να εμφανιστούν ως δικαιωμένοι. Ήδη έχουν οδηγήσει σε σύμπλευση με μια νομενκλατούρα προσωπικών συμφερόντων τον πολιτικό αυτό φορέα σε μετάλλαξη, δορυφόρο της νέο-συντηρητικής Δεξιάς, στην αντίπερα όχθη των προοδευτικών αρχών της 3ης του Σεπτέμβρη. Η έσχατη πολιτική κατάπτωση των φερόμενων ως ΠΑΣΟΚ. Οι ηγετικοί παράγοντες του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ και των πολιτικών της ήττας, στα πλαίσια του επίσημου «μνημόσυνου» του ΠΑΣΟΚ, για το οποίο χρόνια επεδίωκαν να επιτύχουν την ενσωμάτωση του στο σύστημα, προετοιμάζουν τη νέα πολιτική απάτη. Ένα δήθεν νέο πολιτικό όχημα από το παρελθόν, τη λεγόμενη «Κεντροαριστερά». Μια «Κεντροαριστερά» της διαπλοκής, του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων που θα συνεχίσει να συμπράττει σε ένα ευρύτερο μνημονιακό νέο-συντηρητικό μέτωπο. Οι υπόλογοι και οι υπεύθυνοι για τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, θα εμφανιστούν ως η «Κεντροαριστερά της ευθύνης». Το μόρφωμα αυτό θα αποτελεί τη φυσική κατάληξη των μεταλλαγμένων και εκφυλισμένων στοιχείων του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ. Οι επιδιώξεις αυτές είναι στα πλαίσια της οργανωμένης στρατηγικής αποπροσανατολισμού και σε σύμπραξη με προωθούμενα -από τη διαπλοκή- δίκτυα διάφορων ομάδων και παραγόντων, γνωστών συμμάχων και γνήσιων υπερασπιστών των μνημονιακών πολιτικών με μια ακατάσχετη παπαγαλία περί μεταρρυθμίσεων και με καραμέλα το πολιτικό σύστημα, προκειμένου να αποσιωπηθούν οι καταστρεπτικές συνέπειες των νεοφιλελεύθερων πολιτικών των μνημονίων. Το 1974, ιδρύσαμε το ΠΑΣΟΚ. όλοι οι συντηρητικοί κύκλοι που προσχώρησαν στο ΠΑΣΟΚ, κατά καιρούς έφεραν στην επικαιρότητα το όχημα της Κεντροαριστεράς γιατί επιδίωκαν να τελειώσουν με το ΠΑΣΟΚ, ως Σοσιαλιστικό κόμμα. Το όχημα της φαυλότητας, της διαπλοκής και της λαφυραγώγησης του κράτους και του δημόσιου πλούτου. Αφού οδήγησαν σε απαξίωση το ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία τώρα ετοιμάζουν νέο ένδυμα μεταμορφισμού αυτών των συντηρητικών κύκλων και ομάδων. Σε αυτή τη λογική σημαντικό παράγοντα αποτελεί και η αντισυνταγματική επαναφορά για ένα εκλογικό σύστημα που θα προβλέπει τη διάθεση των εδρών στο μπλοκ των μνημονιακών δυνάμεων και με λογικές εκτροπής από το συνταγματικό και κοινοβουλευτικό πλαίσιο, παραχαράσσοντας τη ψήφο των πολιτών κα την ουσία των εκλογικών αποτελεσμάτων 3

4 Η κοινωνική βάση του σοσιαλιστικού, του προοδευτικού και δημοκρατικού χώρου μπροστά σε αυτή την παρακμή υπερασπίστηκε και υπερασπίζεται πολιτικές αρχές, δικαιώματα και κατακτήσεις και οδήγησε σε απομόνωση και ηθική ιδεολογική πολιτική και κοινωνική κατάπτωση στον προοδευτικό χώρο και στην ελληνική κοινωνία, όσους πρωτοστάτησαν σε αυτή την έκπτωση αρχών και πολιτικής. στρέφοντας τους την πλάτη. Οι δημοκράτες και οι προοδευτικοί Έλληνες, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι και νέες δίνουν τη μάχη για νέους δρόμους και για την ιδεολογική και πολιτική αναγέννηση του σοσιαλιστικού χώρου ενώ ταυτόχρονα, επιδιώκουν την οργάνωση της πολιτικής λύσης σε προοδευτική κατεύθυνση για την έξοδο από την κρίση, που έχει ανάγκη η χώρα. Η περίοδος είναι εξαιρετικά κρίσιμη και χρειάζεται όλος ο προοδευτικός κόσμος να συνταχθεί με τα πραγματικά προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας. Η ιστορική παρακαταθήκη της 3 ης του Σεπτέμβρη είναι ένα προοδευτικό κίνημα σε λαϊκή βάση και ταυτόχρονα ένα στέρεο, οργανωμένο, ενιαίο Σοσιαλιστικό κόμμα. Εμείς θεωρούμε ότι η ίδια η φύση της κρίσης σήμερα και ως καπιταλιστικής, επιβάλλει την ανασύνταξη της Προοδευτικής παράταξης και τη συγκρότηση ενός προοδευτικού Σοσιαλιστικού κόμματος και ήδη από τις 24 Ιουλίου έχουμε αναλάβει την πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση. Προέχει σήμερα ένα νέο προοδευτικό σχέδιο για τη χώρα και μέσα στις προσδοκίες των πολιτών, που θα συνδέεται με υπερβάσεις που θα εγκολπώνουν προοδευτικά ιδεολογικά ρεύματα, μετουσιώνοντάς τα και εντάσσοντάς τα στις σύγχρονες ανάγκες. Και λόγω της μεταβολής των αντικειμενικών συνθηκών διεθνώς, στην Ε.Ε. και στη χώρα, θα δίνει αξιόπιστη και βάσιμη προοπτική που αποτελεί κεντρικό ζήτημα για το σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων απέναντι στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού και στην εγχώρια παρασιτική ολιγαρχία που ελέγχει πολιτικές ομάδες και κινήσεις του μνημονιακού μπλοκ καθώς και της κυβέρνησης Α. Σαμαρά-Β. Βενιζέλου και στις μεθοδεύσεις τους για ένα νέο σχέδιο δημοσιονομικής επιτήρησης που θα παρουσιαστεί με ένα νέο περιτύλιγμα για τις συντηρητικές πολιτικές και νέες πολιτικές ονομασίες για τους φορείς επιτήρησης του και για μια «πολιτική λύση ομηρίας χρέους» που δεν σχετίζεται με τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας. Η χώρα χρειάζεται ανασύνταξη, στρατηγική, σχέδιο και προοπτική για θετική διέξοδο και λύση για τη χώρα, για τον ελληνικό λαό, για την Οικονομία, για την Κοινωνία, για τη Δημοκρατία. Η ελληνική κοινωνία δεν χρειάζεται περαιτέρω συνέχιση του φαύλου κύκλου της μονόπλευρης λιτότητας, ύφεσης και ανεργίας. Χρειάζεται στρατηγική επαναπροσδιορισμού με στροφή στην προοδευτική πολιτική, με προτεραιότητα στη βιώσιμη ανάπτυξη, στην καινοτομία και στις νέες τεχνολογίες, στις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, στο πλαίσιο μιας άλλης οικονομικής πολιτικής με αναδιανομή πλούτου και εισοδήματος υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, για μια κοινωνία με κοινωνική συνοχή, μέσα από ένα σύγχρονο κράτος, για να δημιουργηθούν δυνατότητες, για καθένα Έλληνα πολίτη και ιδιαίτερα για τους νέους. Μια μεγάλη και νικηφόρα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία για την προοδευτική έξοδο από την κρίση αποτελεί τη θετική απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας, των Ελλήνων πολιτών, στις πόλεις και στην ύπαιθρο, απ άκρον σε άκρον της χώρας, του Έλληνα πολίτη που θέλει να δημιουργήσει, που θέλει τη βιώσιμη ανάπτυξη, που θέλει να εργαστεί, που θέλει την κοινωνική συνοχή και την ευημερία. 4

5 Έχουμε τη δυνατότητα ως λαός και ως χώρα να βαδίσουμε σε μια δημοκρατική και προοδευτική λύση, με σχέδιο και προοπτική. Με γνώση, συνέπεια, αξιοπιστία. Θέλουμε και μπορούμε. Για την Πρωτοβουλία Ίδρυσης Σοσιαλιστικού κόμματος. Site: 5