* ΝΟΜΟΙ * Νο. 15

Transcript

1 * ΝΟΜΟΙ * Νο. 15 ΝΟΜΟΣ ΥΠ. ΑΡΙΘ. 3484/Α 170/ Κύρωση της Συµφωνίας µεταξύ της Ελληνικής ηµοκρατίας και της Αραβικής ηµοκρατίας της Αιγύπτου για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και την αποτροπή της φοροδιαφυγής αναφορικά µε τους φόρους εισοδήµατος και κεφαλαίου. Ο ΠΡΟΕ ΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Εκδίδοµε τον ακόλουθο νόµο που ψήφισε η Βουλή: Άρθρο πρώτο Κυρώνεται και έχει την ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγµατος, η Συµφωνία µεταξύ της Ελληνικής ηµοκρατίας και της Αραβικής ηµοκρατίας της Αιγύπτου για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά µε τους φόρους εισοδήµατος και κεφαλαίου, που υπογράφηκε στο Κάιρο στις 27 Νοεµβρίου 2004, το κείµενο της οποίας σε πρωτότυπο στην ελληνική και αγγλική γλώσσα έχει ως εξής: ΣΥΜΦΩΝΙΑ Μεταξύ της Ελληνικής δηµοκρατίας και της Αραβικής ηµοκρατίας της Αιγύπτου για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και της αποτροπής της φοροδιαφυγής αναφορικά µε τους φόρους εισοδήµατος και κεφαλαίου. Η Κυβέρνηση της Ελληνικής ηµοκρατίας και η Κυβέρνηση της Αραβικής ηµοκρατίας της Αιγύπτου, επιθυµώντας να συνάψουν Συµφωνία για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και της αποτροπής της φοροδιαφυγής αναφορικά µε τους φόρους εισοδήµατος και κεφαλαίου, συµφώνησαν τα ακόλουθα: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ Άρθρο 1 ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ Η παρούσα Συµφωνία εφαρµόζεται επί προσώπων που είναι κάτοικοι του ενός ή και των δύο Συµβαλλοµένων Κρατών. Άρθρο 2 ΦΟΡΟΙ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΦΟΡΑ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ 1. Η παρούσα Συµφωνία εφαρµόζεται στους φόρους εισοδήµατος και κεφαλαίου που επιβάλλονται για λογαριασµό ενός Συµβαλλόµενου Κράτους ή των διοικητικών υποδιαιρέσεων του ή των τοπικών αρχών του, ανεξάρτητα από τον τρόπο που επιβάλλονται. 2. Φόροι εισοδήµατος και κεφαλαίου θεωρούνται όλοι οι φόροι που επιβάλλονται στο συνολικό εισόδηµα, στο συνολικό κεφάλαιο, ή σε στοιχεία του εισοδήµατος ή του κεφαλαίου, συµπεριλαµβανοµένων των φόρων που επιβάλλονται στην ωφέλεια που προκύπτει από την εκποίηση κινητής ή ακίνητης περιουσίας, καθώς και των φόρων επί της υπεραξίας που προκύπτει από την ανατίµηση του κεφαλαίου. 3. Οι υφιστάµενοι φόροι στους οποίους εφαρµόζεται η παρούσα Συµφωνία ειδικότερα είναι: α) Στην περίπτωση της Ελληνικής ηµοκρατίας: i) ο φόρος εισοδήµατος και κεφαλαίου φυσικών προσώπων, ii) ο φόρος εισοδήµατος και κεφαλαίου νοµικών προσώπων, (εφεξής αναφερόµενος ως «Ελληνικός φόρος»). β) Στην περίπτωση της Αραβικής ηµοκρατίας της Αιγύπτου: i) ο φόρος ακίνητης περιουσίας (συµπεριλαµβανοµένων και των φόρων γης και κτιρίων), ii) ο ενοποιηµένος φόρος φυσικών προσώπων, iii) ο φόρος στα κέρδη των επιχειρήσεων, iv) ο φόρος για την ανάπτυξη των φορολογικών πόρων του Κράτους, ν) επιπρόσθετοι φόροι που επιβάλλονται επί των προαναφερόµενων φόρων (εφεξής αναφερόµενος ως «Αιγυπτιακός φόρος»). 4. Η Συµφωνία εφαρµόζεται επίσης σε οποιουσδήποτε ταυτόσηµους ή ουσιωδώς παρόµοιους φόρους που επιβάλλονται µετά την ηµεροµηνία υπογραφής της Συµφωνίας επί πλέον, ή σε αντικατάσταση, των υφιστάµενων φόρων. Οι αρµόδιες αρχές των Συµβαλλοµένων Κρατών γνωστοποιούν η µια στην άλλη οποιεσδήποτε σηµαντικές αλλαγές έχουν επέλθει στις αντίστοιχες φορολογικές νοµοθεσίες τους.

2 ΚΕΦΑΛΑΙΟ II ΟΡΙΣΜΟΙ Άρθρο 3 - ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ Ι. Για τους σκοπούς αυτής της Συµφωνίας, εκτός αν η έννοια του κειµένου απαιτεί διαφορετικά: α) οι όροι «ένα Συµβαλλόµενο Κράτος»» και το «άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος» υποδηλώνουν την Ελληνική ηµοκρατία ή την Αίγυπτο όπως το κείµενο απαιτεί, β) ο όρος «Ελληνική ηµοκρατία» περιλαµβάνει το έδαφος της Ελληνικής ηµοκρατίας και το τµήµα του θαλασσίου βυθού και του υπεδάφους της κάτω απο τη Μεσόγειο Θάλασσα, επί των οποίων η Ελληνική ηµοκρατία έχει κυριαρχικά δικαιώµατα σύµφωνα µε το ιεθνές ίκαιο προς το σκοπό εξερεύνησης, εξόρυξης ή εκµετάλλευσης των φυσικών πόρων αυτών των περιοχών, γ) ο όρος «Αίγυπτος» σηµαίνει το έδαφος της Αραβικής ηµοκρατίας της Αιγύπτου, και χρησιµοποιούµενος µε την γεωγραφική έννοια, περιλαµβάνει τα χωρικά ύδατα και κάθε περιοχή που εφάπτεται στην ακτή πέρα από τα χωρικά ύδατα, πάνω στα οποία η Αίγυπτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώµατα, σύµφωνα µε την Αιγυπτιακή νοµοθεσία και το ιεθνές ίκαιο και η οποία ήταν ή µπορεί να χαρακτηρισθεί ως µια περιοχή στην οποία η Αίγυπτος µπορεί να ασκήσει δικαιώµατα σε σχέση µε τον θαλάσσιο βυθό και το υπέδαφος και τους φυσικούς πόρους, δ) ο όρος «πρόσωπο» περιλαµβάνει ένα φυσικό πρόσωπο, µια εταιρεία και οποιαδήποτε άλλη ένωση προσώπων, ε) ο όρος «εταιρεία» σηµαίνει οποιαδήποτε εταιρική µορφή κεφαλαιουχικού χαρακτήρα ή οποιοδήποτε νοµικό πρόσωπο το οποίο έχει την ίδια φορολογική µεταχείριση µε µια εταιρεία κεφαλαιουχικού χαρακτήρα, ζ) οι όροι «επιχείρηση ενός Συµβαλλόµενου Κράτους» και «επιχείρηση του άλλου Συµβαλλοµένου Κράτους» υποδηλώνουν αντίστοιχα µια επιχείρηση που ασκείται από κάτοικο του ενός Συµβαλλόµενου Κράτους και µια επιχείρηση που ασκείται από κάτοικο του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, η) ο όρος «υπήκοος» υποδηλώνει: i) οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο που έχει την υπηκοότητα ενός Συµβαλλόµενου Κράτους, ii) οιοδήποτε νοµικό πρόσωπο, προσωπική εταιρία ή ένωση που αποκτά το νοµικό καθεστώς του από τους νόµους που ισχύουν σε ένα Συµβαλλόµενο Κράτος, θ) ο όρος «διεθνείς µεταφορές» υποδηλώνει οιαδήποτε µεταφορά µε πλοίο ή αεροσκάφος, εκτός αν το πλοίο ή το αεροσκάφος εκτελεί δροµολόγια αποκλειστικά. Μεταξύ τοποθεσιών µέσα σε ένα από τα Συµβαλλόµενα Κράτη, ι) ο όρος «αρµόδια αρχή» υποδηλώνει: i) στην περίπτωση της Ελληνικής ηµοκρατίας, τον Υπουργό Οικονοµίας και Οικονοµικών ή τον εξουσιοδοτηµένο αντιπρόσωπό του, ii) Στην περίπτωση της Αιγύπτου, τον Υπουργό Οικονοµικών ή τον εξουσιοδοτηµένο αντιπρόσωπό του. 2. Όσον αφορά στην εφαρµογή της παρούσας Συµφωνίας από ένα Συµβαλλόµενο Κράτος οποιοσδήποτε όρος ο οποίος δεν προσδιορίζεται σ αυτή θα έχει, εκτός αν η έννοια τον κειµένου απαιτεί διαφορετικά, την έννοια που έχει κατά τη στιγµή της εφαρµογής συµφώνα µε τους νόµους αυτού του Κράτους αναφορικά µε τους φόρους στους οποίους εφαρµόζεται η Συµφωνία, οποιασδήποτε έννοιας σύµφωνα µε τους εφαρµοζόµενους φορολογικούς νόµους αυτού του Κράτους υπερισχύουσας εκείνης της έννοιας που δίδεται σ αυτό τον όρο σύµφωνα µε άλλους νόµους του Κράτους αυτού. Άρθρο 4 - ΚΑΤΟΙΚΟΣ 1. Για τους σκοπούς αυτής της Συµφωνίας, ο όρος «κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους» σηµαίνει το πρόσωπο που, σύµφωνα µε τους νόµους αυτού του Κράτους, υπόκειται σε φορολογία σε αυτό λόγω κατοικίας ή διαµονής του ή τόπου διοίκησης των επιχειρηµατικών δραστηριοτήτων του ή άλλου παρόµοιας φύσης κριτηρίου και περιλαµβάνει επίσης αυτό το Κράτος και οποιαδήποτε πολιτική υποδιαίρεση ή τοπική αρχή αυτού. Αλλά ο όρος αυτός δεν περιλαµβάνει οποιοδήποτε πρόσωπο που υπόκειται σε φορολογία στο Κράτος αυτό όσον αφορά µόνο το εισόδηµα που προέρχεται από πηγές µέσα σε αυτό ή σε κεφάλαιο που βρίσκεται σε αυτό. 2. Αν, σύµφωνα µε τις διατάξεις της παραγράφου 1, ένα φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και των δύο Συµβαλλοµένων Κρατών, τότε η νοµική κατάστασή του καθορίζεται ως εξής: α) θεωρείται ότι είναι κάτοικος του Κράτους στο οποίο διαθέτει µόνιµη οικογενειακή εστία, αν διαθέτει µόνιµη οικογενειακή εστία και στα δύο Κράτη, θεωρείται κάτοικος του Κράτους µε το οποίο διατηρεί στενότερους προσωπικούς και οικονοµικούς δεσµούς (κέντρο ζωτικών συµφερόντων), β) αν το Κράτος στο οποίο έχει το κέντρο των ζωτικών συµφερόντων του δεν µπορεί να προσδιορισθεί, ή αν δεν διαθέτει µόνιµη οικογενειακή εστία σε κανένα από τα δύο Κράτη, θεωρείται κάτοικος µόνο του Κράτους στο οποίο έχει την συνήθη διαµονή του, γ) αν έχει συνήθη διαµονή και στα δύο Κράτη ή σε κανένα από αυτά, θεωρείται κάτοικος του Κράτους του οποίου είναι υπήκοος, δ) αν είναι υπήκοος και των δύο Κρατών ή κανενός από αυτά, οι αρµόδιες αρχές των Συµβαλλοµένων Κρατών διευθετούν το θέµα µε αµοιβαία συµφωνία.

3 Αν κατά πς διατάξεις της παραγράφου 1 ένα πρόσωπο εκτός από φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και των δύο Συµβαλλοµένων Κρατών, τότε το πρόσωπο αυτό θεωρείται κάτοικος του Συµβαλλόµενου Κράτους στο οποίο βρίσκεται η έδρα της πραγµατικής διοίκησης του. Άρθρο 5 ΜΟΝΙΜΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 1. Για τους σκοπούς αυτής της Συµφωνίας, ο όρος «µόνιµη εγκατάσταση» υποδηλώνει ένα καθορισµένο τόπο επιχειρηµατικών δραστηριοτήτων µέσω του οποίου οι εργασίες µιας επιχείρησης διεξάγονται εν όλω ή εν µέρει. 2. Ο όρος «µόνιµη εγκατάσταση» περιλαµβάνει ειδικότερα: α) τόπο διοίκησης, β) υποκατάστηµα, γ) γραφείο, δ) εργοστάσιο, ε) εργαστήριο, ζ) ορυχείο, πηγή πετρελαίου ή αερίου, λατοµείο ή οποιοδήποτε άλλο τόπο εξόρυξης φυσικών πόρων, και η) εγκαταστάσεις και αποθήκες που χρησιµοποιούνται σαν πωλητήριο εµπορευµάτων. 3. Ο όρος «µόνιµη εγκατάσταση» επίσης περιλαµβάνει: α) ένα εργοστάσιο ή ένα έργο κατασκευής ή εγκατάστασης ή εποπτικές δραστηριότητες σε συσχετισµό µε τα προηγούµενα, αλλά µόνο όπου τέτοιο έργο, σχέδιο ή δραστηριότητες συνεχίζονται για µια περίοδο µεγαλύτερη από εννέα (9) µήνες, β) η παροχή υπηρεσιών, περιλαµβανοµένων και των συµβουλευτικών υπηρεσιών, από µια επιχείρηση µέσω υπαλλήλων ή άλλου προσωπικού που προσλαµβάνεται από την επιχείρηση γι αυτό το σκοπό, αλλά µόνο όταν δραστηριότητες αυτές της µορφής συνεχίζονται (για το ίδιο ή για συνδεόµενο έργο) µέσα στη χώρα για µια περίοδο ή περιόδους που αθροιστικά να υπερβαίνει τους εννέα (9) µήνες. 4. Ανεξάρτητα από τις προηγούµενες διατάξεις αυτού του Άρθρου, ο όρος «µόνιµη εγκατάσταση» θεωρείται ότι δεν περιλαµβάνει: α) τη χρήση διευκολύνσεων αποκλειστικά µε σκοπό την αποθήκευση, έκθεση ή παράδοση αγαθών ή εµπορευµάτων που ανήκουν στην επιχείρηση, β) τη διατήρηση αποθέµατος αγαθών ή εµπορευµάτων που ανήκουν στην επιχείρηση αποκλειστικά µε σκοπό την αποθήκευση, έκθεση ή παράδοση, γ) τη διατήρηση αποθέµατος αγαθών ή εµπορευµάτων που ανήκουν στην επιχείρηση αποκλειστικά µε σκοπό την επεξεργασία από άλλη επιχείρηση, δ) τη διατήρηση καθορισµένου τόπου επιχειρηµατικών δραστηριοτήτων αποκλειστικά µε σκοπό την αγορά αγαθών ή εµπορευµάτων, ή για τη συλλογή πληροφοριών, για την επιχείρηση, ε) τη διατήρηση καθορισµένου τόπου επιχειρηµατικών δραστηριοτήτων αποκλειστικά µε σκοπό την άσκηση για την επιχείρηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας βοηθητικού ή προπαρασκευαστικού χαρακτήρα, ζ) τη διατήρηση καθορισµένου τόπου επιχειρηµατικών δραστηριοτήτων, αποκλειστικά µε σκοπό την άσκηση ενός συνδυασµού δραστηριοτήτων από τις αναφερόµενες στις υποπαραγράφους α) έως ε), εφόσον η συνολική δραστηριότητα του εν λόγω καθορισµένου τόπου που προκύπτει από αυτόν τον συνδυασµό είναι βοηθητικού ή προπαρασκευαστικού χαρακτήρα. 5. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 όταν ένα πρόσωπο έκτος από ανεξάρτητο πράκτορα για τον οποίο έχει εφαρµογή η παράγραφος 7 ενεργεί σε ένα Συµβαλλόµενο Κράτος για λογαριασµό µιας επιχείρησης του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, αυτή η επιχείρηση θα φωρείται ότι έχει µόνιµη εγκατάσταση στο πρώτο αναφερόµενο Συµβαλλόµενο Κράτος σε σχέση µε οποιεσδήποτε δραστηριότητες αυτό το πρόσωπο αναλαµβάνει για την επιχείρηση, εάν αυτό το πρόσωπο: α) Έχει και συνήθως ασκεί σε αυτό το Κράτος, την εξουσιοδότηση να συνάπτει συµβόλαια στο όνοµα της επιχείρησης, εκτός εάν οι δραστηριότητες ενός τέτοιου προσώπου είναι περιορισµένες σε αυτές που αναφέρονται στην παράγραφο 4 οι οποίες έστω και αν ασκούνται µέσω ενός καθορισµένου τόπου άσκησης επιχειρηµατικής δραστηριότητας δεν καθιστούν αυτόν τον καθορισµένο τόπο, µόνιµη εγκατάσταση κατά τις διατάξεις αυτής της παραγράφου, ή β) δεν έχει αυτή την εξουσιοδότηση, αλλά συνήθως διατηρεί στο πρώτο αναφερόµενο Κράτος απόθεµα αγαθών ή εµπορευµάτων από το οποίο παραδίδει αγαθά ή εµπορεύµατα συστηµατικά για λογαριασµό της επιχείρησης. 6. Ανεξάρτητα µε τις προηγούµενες διατάξεις αυτού του Άρθρου, µια ασφαλιστική εταιρία ενός Συµβαλλόµενου Κράτους θα θεωρείται, εκτός όσον αφορά την αντασφάλιση, ότι έχει µόνιµη εγκατάσταση στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος εάν εισπράττει ασφάλιστρα (premiums) στην επικράτεια του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους ή ασφαλίζει κινδύνους που βρίσκονται στο άλλο αυτό Κράτος, µέσω ενός προσώπου άλλου από αυτό του ανεξάρτητου πράκτορα για τον οποίο εφαρµόζεται η παράγραφος Μια επιχείρηση δεν θεωρείται ότι έχει µόνιµη εγκατάσταση σ ένα Συµβαλλόµενο Κράτος απλά και µόνο επειδή διεξάγει εργασίες σ αυτό το Κράτος µέσω µεσίτη, γενικού αντιπροσώπου επί προµήθεια ή άλλου ανεξάρτητου πράκτορα, εφόσον τα εν λόγω πρόσωπα ενεργούν µέσα στα συνήθη πλαίσια της δραστηριότητάς τους. Πάντως, όταν οι δραστηριότητες ενός τέτοιου πράκτορα αφιερώνονται αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά για λογαριασµό αυτής της επιχείρησης, δεν θα θεωρείται ανεξάρτητος πράκτορας για τους σκοπούς αυτής της παραγράφου.

4 Το γεγονός ότι µια επιχείρηση που είναι κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους ελέγχει ή ελέγχεται από εταιρεία που είναι κάτοικος του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, ή διεξάγει δραστηριότητες σ αυτό το άλλο Κράτος (είτε µέσω µόνιµης εγκατάστασης είτε µε άλλο τρόπο), από µόνο του το γεγονός αυτό δεν καθιστά την καθεµία από τις εταιρείες αυτές µόνιµη εγκατάσταση της άλλης. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟ ΗΜΑΤΟΣ Άρθρα 6 ΕΙΣΟ ΗΜΑ ΑΠΟ ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ 1. Εισόδηµα που αποκτάται από κάτοικο ενός Συµβαλλόµενου Κράτους από ακίνητη περιουσία (συµπεριλαµβανοµένου του εισοδήµατος από γεωργία ή δασοκοµία), που βρίσκεται στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος µπορεί να φορολογείται σ αυτό το άλλο Κράτος. 2. Ο όρος «ακίνητη περιουσία» θα έχει την έννοια που ορίζεται από τη νοµοθεσία του Συµβαλλόµενου Κράτους στο οποίο βρίσκεται η εν λόγω περιουσία. Ο όρος περιλαµβάνει, σε κάθε περίπτωση, περιουσία παρεπόµενη της ακίνητης περιουσίας, τα ζώα και τον εξοπλισµό που χρησιµοποιούνται στην γεωργία και δασοκοµία, δικαιώµατα στα οποία εφαρµόζονται οι διατάξεις του γενικού δικαίου για την έγγειο ιδιοκτησία, επικαρπία ακίνητης περιουσίας και δικαιώµατα τα οποία παρέχουν προσόδους µεταβλητές ή σταθερές ως αντάλλαγµα για την εκµετάλλευση, ή δικαίωµα εκµετάλλευσης, µεταλλευτικών κοιτασµάτων, πηγών και άλλων φυσικών πόρων. Πλοία, πλοιάρια και αεροσκάφη δεν θεωρούνται ως ακίνητη περιουσία. 3. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 εφαρµόζονται σε εισόδηµα που προέρχεται από την άµεση χρήση, εκµίσθωση ή οποιασδήποτε άλλης µορφής χρήση ακίνητης περιουσίας. 4. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 3 εφαρµόζονται επίσης στο εισόδηµα από ακίνητη περιουσία µιας επιχείρησης και στο εισόδηµα από ακίνητη περιουσία που χρησιµοποιείται για την παροχή ανεξάρτητων προσωπικών υπηρεσιών. Άρθρο 7 ΚΕΡ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ 1. Τα κέρδη µιας επιχείρησης ενός Συµβαλλόµενου Κράτους φορολογούνται µόνο σ αυτό το Κράτος εκτός αν η επιχείρηση διεξάγει εργασίες στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος µέσω µιας µόνιµης εγκατάστασης που βρίσκεται σ αυτό. Αν η επιχείρηση διεξάγει εργασίες ως ανωτέρω, τότε τα κέρδη της επιχείρησης µπορούν να φορολογούνται στο άλλο Κράτος αλλά µόνο ως προς το τµήµα αυτών που αποδίδεται στην µόνιµη εγκατάσταση. 2. Υπό την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 3, αν µια επιχείρηση ενός Συµβαλλόµενου Κράτους ασκεί δραστηριότητες στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος µέσω µιας µόνιµης εγκατάστασης που βρίσκεται σ αυτό, τότε στο κάθε ένα Συµβαλλόµενο Κράτος αποδίδονται στη µόνιµη αυτή εγκατάσταση τα κέρδη τα οποία υπολογίζεται ότι θα πραγµατοποιούσε αν ήταν µια διαφορετική και χωριστή επιχείρηση που ασχολείται µε τις ίδιες ή παρόµοιες δραστηριότητες κάτω από τις ίδιες ή παρόµοιες συνθήκες και συναλλάσσεται εντελώς ανεξάρτητα µε την επιχείρηση της οποίας αποτελεί µόνιµη εγκατάσταση. 3. Κατά τον προσδιορισµό των κερδών µιας µόνιµης εγκατάστασης, αναγνωρίζονται προς έκπτωση δαπάνες που πραγµατοποιούνται, για τους σκοπούς της µόνιµης - εγκατάστασης, περιλαµβανοµένων των πραγµατοποιούµενων για τους σκοπούς της µόνιµης; Εγκατάστασης διαχειριστικών και γενικών διοικητικών εξόδων, είτε στο Κράτος που βρίσκεται η µόνιµη εγκατάσταση, είτε αλλού. 4. Εφόσον συνηθίζεται σε ένα Συµβαλλόµενο Κράτος τα κέρδη που θεωρούνται ότι ανήκουν σε µια µόνιµη εγκατάσταση να καθορίζονται µε βάση τον καταµερισµό των συνολικών κερδών της επιχείρησης στα διάφορα τµήµατα της, οι διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος Άρθρου δεν εµποδίζουν το Κράτος αυτό να καθορίζει τα φορολογητέα κέρδη µ αυτόν τον καταµερισµό όπως συνηθίζεται. Όµως η χρησιµοποιούµενη µέθοδος καταµερισµού πρέπει να είναι τέτοια, ώστε το αποτέλεσµα να είναι σύµφωνο µε τις αρχές που περιέχονται στο παρόν Άρθρο. 5. Για τους σκοπούς των προηγούµενων παραγράφων, τα κέρδη που θεωρούνται ότι ανήκουν στη µόνιµη εγκατάσταση προσδιορίζονται µε την ίδια µέθοδο κάθε χρόνο εκτός αν υπάρχουν βάσιµοι και επαρκείς λόγοι για το αντίθετο. 6. Σε περίπτωση που στα κέρδη περιλαµβάνονται στοιχεία εισοδήµατος, η φορολογική µεταχείριση των οποίων ρυθµίζεται χωριστά µε άλλα Άρθρα αυτής της Συµφωνίας, τότε οι διατάξεις εκείνων των Άρθρων δεν επηρεάζονται από τις διατάξεις του παρόντος Άρθρου. Άρθρο 8 ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ 1. Οι διατάξεις του Άρθρου Χ της Συµφωνίας µεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής ηµοκρατίας και της Κυβέρνησης της Αραβικής ηµοκρατίας της Αιγύπτου στις ναυτιλιακές και θαλάσσιες µεταφορές, η οποία

5 αφορά την φορολογική µεταχείριση του εισοδήµατος που προέρχεται από την εκµετάλλευση πλοίων σε διεθνείς µεταφορές, που υπογράφηκε στο Κάιρο στις 18 Απριλίου 1981, δεν επηρεάζεται από τις διατάξεις αυτής της Συµφωνίας. 2. Κέρδη προερχόµενα από την εκµετάλλευση αεροσκάφους σε διεθνείς µεταφορές φορολογούνται µόνο στο Συµβαλλόµενο Κράτος στο οποίο βρίσκεται η έδρα της πραγµατικής διεύθυνσης της επιχείρησης. 3. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 αυτού του Άρθρου έχουν επίσης εφαρµογή σε κέρδη που πραγµατοποιούνται από συµµετοχή σε «POOL» σε κοινοπρακτικής µορφής - εκµετάλλευση, ή σε πρακτορείο που λειτουργεί σε διεθνές επίπεδο. Άρθρο 9 ΣΥΝ ΕΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ 1. Αν: α) επιχείρηση ενός Συµβαλλόµενου Κράτους συµµετέχει άµεσα ή έµµεσα στη διοίκηση, τον έλεγχο ή το κεφάλαιο µιας επιχείρησης του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, ή β) τα ίδια πρόσωπα συµµετέχουν άµεσα ή έµµεσα στη διοίκηση, τον έλεγχο ή το κεφάλαιο µιας επιχείρησης του ενός Συµβαλλόµενου Κράτους και µιας επιχείρησης άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, και σε κάθε µια από τις περιπτώσεις αυτές επικρατούν η επιβάλλονται µεταξύ των δύο επιχειρήσεων σας εµπορικές ή οικονοµικές σχέσεις τους όροι οι οποίοι διαφέρουν από εκείνους που θα επικρατούσαν µεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων, τότε οποιαδήποτε κέρδη τα οποία θα είχαν πραγµατοποιηθεί από µια από τις επιχειρήσεις, αλλά, λόγω αυτών των όρων, δεν έχουν πραγµατοποιηθεί, µπορούν να συµπεριλαµβάνονται στα κέρδη αυτής της επιχείρησης και να φορολογούνται ανάλογα. 2. Αν ένα από τα Συµβαλλόµενα Κράτη περιλαµβάνει στα κέρδη µιας επιχείρησης του Κράτους αυτού - και φορολογεί ανάλογα - κέρδη για τα οποία µια επιχείρηση του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους έχει φορολογηθεί σ αυτό το άλλο Κράτος και αυτό το άλλο Κράτος συµφωνεί ότι τα κέρδη που έχουν έτσι περιληφθεί είναι κέρδη τα οποία θα είχαν πραγµατοποιηθεί από την επιχείρηση του πρώτου - µνηµονευθέντος Κράτους αν οι όροι που επικρατούν µεταξύ των δύο επιχειρήσεων ήταν οι ίδιοι µε εκείνους που θα επικρατούσαν µεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων, τότε αυτό το άλλο Κράτος προσαρµόζει ανάλογα το ποσό του φόρου που έχει επιβληθεί µέσα σ αυτό το Κράτος επί εκείνων των κερδών. Κατά τον καθορισµό µιας τέτοιας προσαρµογής, πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι λοιπές διατάξεις αυτής της Συµφωνίας και οι αρµόδιες αρχές των Συµβαλλοµένων Κρατών συµβουλεύονται η µια την άλλη αν κριθεί απαραίτητο. 3. Ένα Συµβαλλόµενο Κράτος δεν θα διαφοροποιήσει τα κέρδη µιας επιχείρησης στις περιστάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο Ι µετά το πέρας των χρονικών ορίων που προβλέπονται από την εθνική του νοµοθεσία και, σε κάθε περίπτωση, µετά από πέντε έτη από το τέλος του έτους κατά το οποίο τα κέρδη που θα µπορούσαν να υπαχθούν σε διαφοροποίηση θα είχαν πραγµατοποιηθεί από µια επιχείρηση του Κράτους αυτού. 4. Οι διατάξεις των παραγράφων 2 και 3, δεν θα έχουν εφαρµογή σε περίπτωση απάτης, ηθεληµένου λάθους ή αµέλειας. Άρθρο 10 - ΜΕΡΙΣΜΑΤΑ 1. Μερίσµατα που καταβάλλονται από εταιρεία που είναι κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους σε κάτοικο του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους µπορούν να φορολογηθούν σ αυτό το άλλο Κράτος. 2. Τέτοια µερίσµατα µπορούν όµως, επίσης να φορολογούνται στο Συµβαλλόµενο Κράτος του οποίου η εταιρεία πού καταβάλλει τα µερίσµατα είναι κάτοικος και σύµφωνα τους νόµους αυτού του Κράτους, αλλά εάν ο πραγµατικός δικαιούχος των µερισµάτων, είναι κάτοικος του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, ο φόρος που επιβάλλεται κατ αυτόν τον τρόπο δεν υπερβαίνει το 10% του ακαθάριστου ποσού των µερισµάτων. Η παρούσα παράγραφος δεν επηρεάζει τη φορολογία της εταιρείας, όσον αφορά στα κέρδη από τα οποία καταβάλλονται τα µερίσµατα. 3. Ο όρος «µερίσµατα» όπως χρησιµοποιείται σ αυτό το Άρθρο, υποδηλώνει, εισόδηµα από µετοχές, µετοχές «επικαρπίας» ή δικαιώµατα «επικαρπίας», µετοχές µεταλλείων, ιδρυτικούς τίτλους ή άλλα δικαιώµατα συµµετοχής σε κέρδη, που δεν αποτελούν απαιτήσεις από χρέη, καθώς επίσης και εισόδηµα από εταιρικά δικαιώµατα το οποίο υπόκειται στην ίδια φορολογική µεταχείριση µε το εισόδηµα από µετοχές σύµφωνα µε τους νόµους του Κράτους του οποίου είναι κάτοικος η εταιρεία που διενεργεί τη διανοµή. 4. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 δεν έχουν εφαρµογή αν ο πραγµατικός δικαιούχος των µερισµάτων, όντας κάτοικος του ενός Συµβαλλόµενου Κράτους, διεξάγει εργασίες, στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος του οποίου η εταιρεία που καταβάλλει τα µερίσµατα είναι κάτοικος, µέσω µόνιµης εγκατάστασης που βρίσκεται σ αυτό, ή παρέχει ανεξάρτητες προσωπικές υπηρεσίες σ αυτό το άλλο Κράτος µέσω καθορισµένης βάσης που βρίσκεται σ αυτό, και η συµµετοχή (holding) σε σχέση µε την οποία καταβάλλονται τα µερίσµατα, συνδέεται ουσιαστικά µ αυτή τη µόνιµη εγκατάσταση ή την καθορισµένη βάση: Σ αυτή τη περίπτωση, έχουν εφαρµογή οι διατάξεις των άρθρων 7 ή 14, ανάλογα µε την περίπτωση.

6 Αν µια εταιρεία που είναι κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους πραγµατοποιεί κέρδη ή αποκτά εισόδηµα στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, αυτό το άλλο Κράτος δεν µπορεί να επιβάλλει φόρο στα µερίσµατα που καταβάλλονται.από την εταιρεία, εκτός αν αυτά τα µερίσµατα καταβάλλονται σε κάτοικο αυτού του άλλου Κράτους ή η συµµετοχή (holding) σε σχέση µε την οποία καταβάλλονται τα µερίσµατα συνδέεται ουσιαστικά µε µόνιµη εγκατάσταση ή καθορισµένη βάση που βρίσκεται σ αυτό το άλλο Κράτος, ούτε µπορεί να υπαγάγει τα µη διανεµόµενα κέρδη σε φόρο επί µη διανεµόµενων κερδών, ακόµη και αν τα καταβαλλόµενα µερίσµατα ή τα µη διανεµόµενα κέρδη αποτελούνται εν όλω ή εν µέρει από κέρδη ή εισοδήµατα που προκύπτουν σ αυτό το άλλο Κράτος. Άρθρο 11 - ΤΟΚΟΙ 1. Τόκοι που προκύπτουν σ ένα Συµβαλλόµενο Κράτος και καταβάλλονται σε κάτοικο τον άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους µπορούν να φορολογούνται σ αυτό το άλλο Κράτος. 2. Αυτοί οι τόκοι µπορούν, όµως επίσης, να φορολογούνται στο Συµβαλλόµενο Κράτος στο οποίο προκύπτουν και σύµφωνα µε τους νόµους αυτού του Κράτους, αλλά αν ο εισπράττων είναι ο πραγµατικός δικαιούχος των τόκων, ο φόρος που επιβάλλεται κατ αυτόν τον τρόπο δεν υπερβαίνει το 15% του ακαθάριστου ποσού των τόκων. 3. Τόκος που προκύπτει στο ένα Συµβαλλόµενο Κράτος εξαιρείται από το φόρο και στα δύο Κράτη αν ο τόκος καταβάλλεται: α) στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος ή µία τοπική αρχή αυτού, ή β) στην Κεντρική Τράπεζα του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους 4. Ο όρος «τόκοι» όπως χρησιµοποιείται σ αυτό το Άρθρο υποδηλώνει εισόδηµα από απαιτήσεις από χρέη κάθε είδους είτε εξασφαλίζονται µε υποθήκη ή όχι, είτε παρέχουν ή όχι δικαίωµα συµµετοχής στα κέρδη του οφειλέτη, και ιδιαίτερα, εισόδηµα από κρατικά χρεόγραφα και εισόδηµα από οµολογίες µε ή χωρίς ασφάλεια, περιλαµβανοµένων των δώρων (premiums) και βραβείων που συνεπάγονται τέτοιου είδους χρεόγραφα και οµολογίες καθώς επίσης και οιοδήποτε εισόδηµα που έχει την ίδια φορολογική µεταχείριση µε εισόδηµα από τόκους σύµφωνα µε τη φορολογική νοµοθεσία του Συµβαλλόµενου Κράτους στο οποίο προκύπτει το εν λόγω εισόδηµα. Πρόστιµα για καθυστερηµένη πληρωµή δεν θα θεωρούνται τόκοι για τους σκοπούς αυτού του Άρθρου. 5. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 δεν έχουν εφαρµογή αν ο δικαιούχος των τόκων, που είναι κάτοικος του ενός Συµβαλλόµενου Κράτους, διεξάγει εργασίες στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος στο οποίο προκύπτουν οι τόκοι, µέσω µόνιµης εγκατάστασης σ αυτό ή παρέχει στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος ανεξάρτητες προσωπικές υπηρεσίες από καθορισµένη βάση που βρίσκεται σ αυτό και η απαίτηση χρέους σε σχέση µε την οποία καταβάλλονται οι τόκοι συνδέεται ουσιαστικά µ αυτήν: την µόνιµη εγκατάσταση ή την καθορισµένη βάση. Σ αυτή τη περίπτωση, έχουν εφαρµογή οι διατάξεις του άρθρου 7 ή του άρθρου 14, ανάλογα µε την περίπτωση. 6. Τόκοι θεωρούνται ότι προκύπτουν σ ένα Συµβαλλόµενο Κράτος όταν ο καταβάλλων είναι κάτοικος αυτού του Κράτους. Αν, όµως, το πρόσωπο που καταβάλλει τους τόκους, ανεξάρτητα αν είναι ή όχι κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους, έχει σε ένα Συµβαλλόµενο Κράτος µόνιµη εγκατάσταση ή καθορισµένη βάση σε σχέση µε την οποία προέκυψε η οφειλή για την οποία καταβάλλονται οι τόκοι, και αυτοί οι τόκοι βαρύνουν αυτή τη µόνιµη εγκατάσταση ή την καθορισµένη βάση, τότε αυτοί οι τόκοι θεωρούνται ότι προκύπτουν στο Κράτος που βρίσκεται η µόνιµη εγκατάσταση ή η καθορισµένη βάση. 7. Σε περίπτωση που, λόγω ειδικής σχέσης µεταξύ του καταβάλλοντος και του δικαιούχου ή µεταξύ αυτών και κάποιου άλλου προσώπου, το ποσό των τόκων, λαµβανοµένης υπόψη της απαίτησης από το χρέος για την οποία καταβάλλονται υπερβαίνει το ποσό το οποίο θα είχε συµφωνηθεί µεταξύ του καταβάλλοντος και του δικαιούχου ελλείψει µιας τέτοιας σχέσης, οι διατάξεις αυτού του Άρθρου έχουν εφαρµογή µόνο στο τελευταίο αναφερθέν ποσόν. Σ αυτή τη περίπτωση, το υπερβάλλον µέρος των πληρωµών φορολογείται σύµφωνα µε τους νόµους του καθενός Συµβαλλόµενου Κράτους, λαµβανοµένων υπόψη και των λοιπών διατάξεων της παρούσας Συµφωνίας. Άρθρο 12 - ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 1. ικαιώµατα που προκύπτουν σ ένα Συµβαλλόµενο Κράτος και καταβάλλονται σε κάτοικο του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους µπορούν να φορολογούνται σ αυτό το άλλο Κράτος. 2. Τέτοια δικαιώµατα µπορούν, όµως, να φορολογούνται επίσης στο Συµβαλλόµενο Κράτος στο οποίο προκύπτουν και σύµφωνα µε τους νόµους αυτού του Κράτους, αλλά αν ο εισπράττων είναι ο δικαιούχος των δικαιωµάτων, ο φόρος που επιβάλλεται κατ αυτόν τον τρόπο δεν υπερβαίνει το 15% του ακαθάριστου ποσού των δικαιωµάτων. 3. Ο όρος «δικαιώµατα» όπως χρησιµοποιείται σ αυτό το Άρθρο, σηµαίνει πληρωµές κάθε είδους που εισπράττονται ως αντάλλαγµα για τη χρήση, ή το δικαίωµα χρήσης, οποιουδήποτε δικαιώµατος αναπαραγωγής, φιλολογικής, καλλιτεχνικής ή επιστηµονικής εργασίας, περιλαµβανοµένων των κινηµατογραφικών ταινιών, και ταινιών ή µαγνητοταινιών για ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκποµπές, οιασδήποτε ευρεσιτεχνίας, εµπορικού σήµατος, σχεδίου ή προτύπου, προγράµµατα για ηλεκτρονικούς υπoλογιστές, µηχανολογικού σχεδίου, µυστικού τύπου ή διαδικασίας παραγωγής, ή για τη χρήση ή το δικαίωµα χρήσης, βιοµηχανικού, εµπορικού ή επιστηµονικού εξοπλισµού ή για πληροφορίες που

7 αφορούν σε βιοµηχανική, εµπορική ή επιστηµονική εµπειρία. Επίσης περιλαµβάνει πληρωµές που αφορούν σε τεχνική βοήθεια η οποία ασκείται σε ένα Συµβαλλόµενο Κράτος από έναν κάτοικο του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους όταν αυτή σχετίζεται µε την εφαρµογή όποιων τέτοιων δικαιωµάτων περιουσίας ή πληροφορίας και είναι βοηθητικού και ασήµαντου χαρακτήρα. 4. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 δεν έχουν εφαρµογή αν ο δικαιούχας των δικαιωµάτων, όντας κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους, διεξάγει εργασίες στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος στο οποίο προκύπτουν τα δικαιώµατα, µέσω µόνιµης εγκατάστασης που βρίσκεται σ αυτό, ή παρέχει σ αυτό το άλλο Κράτος ανεξάρτητες προσωπικές υπηρεσίες από καθορισµένη βάση που βρίσκεται σ αυτό, και το δικαίωµα ή η περιουσία σε σχέση µε την οποία καταβάλλονται τα δικαιώµατα συνδέεται ουσιαστικά µε αυτή τη µόνιµη εγκατάσταση ή την καθορισµένη βάση. Σ αυτή τη περίπτωση έχουν εφαρµογή οι διατάξεις του άρθρου 7 ή του άρθρου 14, ανάλογα µε την περίπτωση. 5. ικαιώµατα θεωρούνται ότι προκύπτουν σ ένα Συµβαλλόµενο Κράτος αν ο καταβάλλων είναι κάτοικος αυτού του Κράτους. Αν, όµως, το πρόσωπο που καταβάλλει τα δικαιώµατα, ανεξάρτητα αν είναι ή όχι κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους, έχει σ ένα Συµβαλλόµενο Κράτος µόνιµη εγκατάσταση ή καθορισµένη βάση σε σχέση µε την οποία προέκυψε η υποχρέωση καταβολής των δικαιωµάτων, και τα δικαιώµατα αυτά βαρύνουν τη µόνιµη εγκατάσταση ή την καθορισµένη βάση, τότε τα εν λόγω δικαιώµατα θεωρούνται ότι προκύπτουν στο Κράτος στο οποίο βρίσκεται η µόνιµη εγκατάσταση ή η καθορισµένη βάση. 6. Σε περίπτωση που, λόγω ειδικής σχέσης µεταξύ του κατχφάλλόντος και του δικαιούχου ή µεταξύ αυτών των δύο και κάποιου άλλου προσώπου, το ποσόν των δικαιωµάτων, λαµβανοµένης υπόψη της χρήσης ή:τον δικαιώµατος χρήσης ή των πληροφοριών για τα οποία καταβάλλονται τα δικαιώµατα, υπερβαίνει το ποσό το οποίο θα είχε συµφωνηθεί µεταξύ του καταβάλλοντος και του δικαιούχου ελλείψει µιας τέτοιας σχέσης, οι διατάξεις του παρόντος Άρθρου έχουν εφαρµογή µόνο στο τελευταίο µνηµονευόµενο ποσόν. Σ αυτή τη περίπτωση, το υπερβάλλον µέρος της καταβολής φορολογείται σύµφωνα µε τους νόµους του καθενός Συµβαλλόµενου Κράτους, λαµβανοµένων υπ όψη και των λοιπών διατάξεων της παρούσας Συµφωνίας. Άρθρο 13 ΩΦΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. Ωφέλεια που αποκτάται από κάτοικο ενός Συµβαλλόµενου Κράτους από την εκποίηση ακίνητης περιουσίας που αναφέρεται στο άρθρο 6 και βρίσκεται στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος µπορεί να φορολογείται σ αυτό το άλλο Κράτος. 2. Ωφέλεια από την εκποίηση κινητής περιουσίας που αποτελεί τµήµα της επαγγελµατικής περιουσίας µιας µόνιµης εγκατάστασης που έχει µια επιχείρηση ενός Συµβαλλόµενου Κράτους στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος ή κινητής περιουσίας που ανήκει σε καθορισµένη βάση την οποία κάτοικος του ενός Συµβαλλόµενου Κράτους διαθέτει στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος για τον σκοπό της παροχής ανεξάρτητων προσωπικών υπηρεσιών, περιλαµβανοµένης της ωφέλειας από την εκποίηση µιας τέτοιας µόνιµης εγκατάστασης (µόνης ή µε ολόκληρη την επιχείρηση) ή τέτοιας καθορισµένης βάσης, µπορεί να φορολογείται σ αυτό το άλλο Κράτος. 3. Ωφέλεια από την εκποίηση πλοίων ή αεροσκαφών που εκτελούν διεθνείς µεταφορές ή κινητής περιουσίας που συνδέεται µε την εκµετάλλευση τέτοιων πλοίων ή αεροσκαφών, φορολογείται µόνο στο Συµβαλλόµενο Κράτος στο οποίο τα κέρδη από την εκµετάλλευση των εν λόγω πλοίων ή αεροσκαφών φορολογούνται σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου Ωφέλεια από την εκποίηση οποιασδήποτε περιουσίας εκτός από εκείνη που αναφέρεται στις προηγούµενες παραγράφους µπορεί να φορολογείται στο Συµβαλλόµενο Κράτος στο οποίο προκύπτει το εισόδηµα. Άρθρο 14 ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ 1. Εισόδηµα που αποκτά κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους έναντι επαγγελµατικών υπηρεσιών ή άλλων δραστηριοτήτων ανεξάρτητου χαρακτήρα φορολογούνται µόνο σ αυτό το Κράτος εκτός από τις ακόλουθες περιπτώσεις, όπου τέτοιο εισόδηµα µπορεί να φορολογείται στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος: α) εάν έχει µια καθορισµένη βάση διαθέσιµη σ αυτόν, στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, µε σκοπό την άσκηση των δραστηριοτήτων του, σε αυτή την περίπτωση, µόνο το εισόδηµα αυτό το οποίο αποδίδεται σ αυτή την καθορισµένη βάση µπορεί να φορολογείται σε αυτό το άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, ή β) εάν η παραµονή του στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος για περίοδο ή περιόδους η οποία φθάνει ή ξεπερνά συνολικά τις 183 ηµέρες µέσα σε οποιαδήποτε 12µηνή περίοδο η οποία αρχίζει ή τελειώνει στο οικείο φορολογικό έτος σ αυτή την περίπτωση, µόνο κατά το τµήµα εκείνο του εισοδήµατος το οποίο προέρχεται από τις δραστηριότητες του οι οποίες πραγµατοποιήθηκαν σ αυτό το άλλο Κράτος µπορούν να φορολογούνται σ αυτό το άλλο Κράτος. 2. Ο όρος «επαγγελµατικές υπηρεσίες» περιλαµβάνει, ιδιαίτερα, ανεξάρτητες επιστηµονικές, φιλολογικές, καλλιτεχνικές, εκπαιδευτικές ή διδακτικές δραστηριότητες καθώς επίσης και τις ανεξάρτητες δραστηριότητες ιατρών, δικηγόρων, µηχανικών, αρχιτεκτόνων, οδοντιάτρων και λογιστών.

8 Άρθρο 15 ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ 1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 16, 18 και 19, µισθοί, ηµεροµίσθια και άλλες παρόµοιες αµοιβές που αποκτά κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους για εξαρτηµένη απασχόληση. φορολογούνται µόνο σ αυτό το Κράτος εκτός αν η απασχόληση ασκείται στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος. Αν η απασχόληση ασκείται έτσι, η αµοιβή που αποκτάται από αυτήν µπορεί να φορολογείται σε αυτό το άλλο Κράτος. 2. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις της παραγράφου 1, αµοιβή που αποκτάται από κάτοικο ενός Συµβαλλόµενου Κράτους έναντι εξαρτηµένης απασχόλησης που ασκείται στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος φορολογείται µόνο στο πρώτο µνηµονευόµενο Κράτος εάν: α) ο δικαιούχος της αµοιβής βρίσκεται στο άλλο Κράτος για περίοδο ή περιόδους που δεν υπερβαίνουν συνολικά τις 183 µέρες σε οποιαδήποτε περίοδο 12 µηνών που αρχίζει ή τελειώνει στο οικείο φορολογικό έτος, και β) η αµοιβή καταβάλλεται από, ή για λογαριασµό, εργοδότη που δεν είναι κάτοικος του άλλου Κράτους, και γ) η αµοιβή δεν βαρύνει µόνιµη εγκατάσταση ή καθορισµένη βάση που έχει ο εργοδότης στο άλλο Κράτος. 3. Ανεξάρτητα από τις προηγούµενες διατάξεις αυτού του Άρθρου, αµοιβή που αποκτάται από εξαρτηµένη απασχόληση που ασκείται σε πλοίο ή αεροσκάφος σε διεθνείς µεταφορές, µπορεί να φορολογείται στο Συµβαλλόµενο Κράτος στο οποίο τα κέρδη από την εκµετάλλευση του πλοίου ή του αεροσκάφους φορολογούνται σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου 8. Άρθρο 16 ΑΜΟΙΒΕΣ ΙΕΥΘΥΝΤΩΝ Αµοιβές διευθυντών και άλλες παρόµοιες πληρωµές που καταβάλλονται σε κάτοικο ενός Συµβαλλόµενου Κράτους υπό την ιδιότητα του ως µέλος του ιοικητικού Συµβουλίου ή άλλου παρόµοιου οργάνου µιας επιχείρησης που είναι κάτοικος του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους µπορεί να φορολογούνται σ αυτό το άλλο Κράτος. Άρθρο 17 ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΕΣ 1. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των άρθρων 14 και 15, εισόδηµα που αποκτάται από κάτοικο ενός Συµβαλλόµενου Κράτους ως πρόσωπο που παρέχει υπηρεσίες ψυχαγωγίας, όπως καλλιτέχνης θεάτρου, κινηµατογράφου, ραδιοφώνου ή τηλεόρασης ή µουσικός ή ως αθλητής, από την άσκηση των προσωπικών δραστηριοτήτων του στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, µπορούν να φορολογούνται σ αυτό το άλλο Κράτος. 2. Αν εισόδηµα από την άσκηση προσωπικών δραστηριοτήτων από πρόσωπο που παρέχει υπηρεσίες ψυχαγωγίας ή έναν αθλητή υπό την ιδιότητα του αυτή, δεν περιέρχεται στο πρόσωπο που παρέχει υπηρεσίες ψυχαγωγίας ή του αθλητή αλλά σε άλλο πρόσωπο, αυτό το εισόδηµα µπορεί, ανεξάρτητα από τις διατάξεις των άρθρων 7, 14 και 15, να φορολογείται στο Συµβαλλόµενο Κράτος στο οποίο ασκούνται οι δραστηριότητες του προσώπου που παρέχει υπηρεσίες ψυχαγωγίας ή του αθλητή. Άρθρο 18 ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ Ι. Συντάξεις και παροχές που προέρχονται από ένα Συµβαλλόµενο Κράτος και πληρώνονται σε κάτοικο του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους µπορεί να φορολογείται στο πρώτο - αναφερόµενο Κράτος. 2. Ο όρος «παροχή» σηµαίνει ένα καθορισµένο «ποσό που καταβάλλεται περιοδικά σε συγκεκριµένα χρονικά διαστήµατα κατά τη διάρκεια της ζωής ή κατά τη διάρκεια συγκεκριµένης ή καθορισµένης χρονικής περιόδου, µε συνέπεια την ανάληψη υποχρέωσης για την πραγµατοποίηση των καταβολών αυτών έναντι επαρκούς και πλήρους χρηµατικού ανταλλάγµατος ή ανταλλάγµατος δεκτικού αποτίµησης σε χρήµα. Άρθρο 19 ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ 1. Αµοιβές, εκτός από σύνταξη, που καταβάλλονται από ένα Συµβαλλόµενο Κράτος ή µία πολιτική υποδιαίρεση ή µια τοπική αρχή αυτού σ ένα φυσικό πρόσωπο έναντι υπηρεσιών που παρασχέθηκαν προς το Κράτος αυτό ή προς την υποδιαίρεση ή προς την τοπική αρχή, φορολογούνται µόνο σ αυτό το Κράτος. 2. Εντούτοις, τέτοιες αµοιβές φορολογούνται µόνο στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, αν οι υπηρεσίες παρέχονται µέσα σε αυτό το άλλο Κράτος και το φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος αυτού του άλλου Κράτους και: i) είναι υπήκοος αυτού του άλλου Κράτους, ή

9 ii) δεν έγινε κάτοικος αυτού τον άλλου Κράτους αποκλειστικά και µόνο για το σκοπό παροχής των υπηρεσιών. 3. Οι διατάξεις των άρθρων 15, 16, και 18 εφαρµόζονται σε αµοιβές για υπηρεσίες που παρασχέθηκαν σε σχέση µε επιχειρηµατική δραστηριότητα που διεξάγεται από ένα Συµβαλλόµενο Κράτος ή πολιτική υποδιαίρεση ή τοπική αρχή αυτού. Άρθρο 20 ΣΠΟΥ ΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΙ 1. Αµοιβές τις οποίες λαµβάνει κάτοικος ενός Συµβαλλοµένου Κράτους για την ανάληψη µελέτης ή έρευνας σε υψηλό επίπεδο ή για διδασκαλία, για µια περίοδο η οποία δεν υπερβαίνει τα δύο έτη, σε ένα Πανεπιστήµιο, ερευνητικό κέντρο ή άλλο παρόµοιο ίδρυµα ανώτατης ή ανώτερης εκπαίδευσης στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, δεν θα φορολογείται σ αυτό το άλλο Κράτος. 2. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των Άρθρων 14 και 15, εισόδηµα το οποίο λαµβάνει σπουδαστής ή µαθητευόµενος ο οποίος είναι ή ήταν αµέσως πριν από την µετάβαση του σε ένα Συµβαλλόµενο Κράτος, κάτοικος του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, και ο οποίος βρίσκεται στο πρώτο-µνηµονευόµενο Συµβαλλόµενο Κράτος µόνο για το σκοπό της εκπαίδευσης του ή της εξάσκησής του, για υπηρεσίες που παρασχέθηκαν στο πρώτο-µνηµονευόµενο Κράτος, µε την προϋπόθεση ότι αυτές οι υπηρεσίες σχετίζονται µε τις σπουδές του ή τη µαθήτευση ή την συντήρηση του, δεν φορολογείται στο πρώτο- µνηµονευόµενο Κράτος για µια περίοδο που δεν υπερβαίνει το τέσσερα έτη. Άρθρο 21 ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ 1. Κάτοικος του ενός Συµβαλλόµενου Κράτους, ο οποίος, µετά από πρόσκληση Πανεπιστηµίου, Κολεγίου, ή άλλου ανώτατης εκπαίδευσης ιδρύµατος ή επιστηµονικής έρευνας στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, επισκέπτεται αυτό το άλλο Κράτος, µε µόνο σκοπό τη διδασκαλία ή την επιστηµονική έρευνα σε ένα τέτοιο ίδρυµα για µια περίοδο που δεν υπερβαίνει τα δύο έτη, δεν θα φορολογείται σ αυτό το άλλο Κράτος για την αµοιβή του σε διδασκαλία ή έρευνα. 2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1, δεν έχουν εφαρµογή σε αµοιβές που προέρχονται από έρευνα η οποία διεξήχθη όχι για το δηµόσιο συµφέρον αλλά πρωτίστως για ιδιωτική ωφέλεια ενός συγκεκριµένου προσώπου ή προσώπων. Άρθρο 22 ΑΛΛΑ ΕΙΣΟ ΗΜΑΤΑ 1. Υποκείµενα, στις διατάξεις των παραγράφων 2 και 3, στοιχεία εισοδήµατος κατοίκου ενός Συµβαλλόµενου Κράτους, οπουδήποτε και αν προκύπτουν τα οποία δεν εµπίπτουν στις διατάξεις των προηγουµένων Άρθρων της παρούσας Συµφωνίας φορολογούνται µόνο στο Κράτος αυτό. 2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν εφαρµόζονται σε εισόδηµα, µε εξαίρεση το εισόδηµα από ακίνητη περιουσία όπως καθορίζεται στην παράγραφο 2 του Άρθρου 6, εάν ο δικαιούχος αυτού του εισοδήµατος, ο οποίος είναι κάτοικος του ενός Συµβαλλόµενου Κράτους, διεξάγει επιχείρηση στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος µέσω µιας µόνιµης εγκατάστασης σ αυτό, ή ασκεί σ αυτό το άλλο Κράτος ανεξάρτητες προσωπικές υπηρεσίες από καθορισµένη βάση που βρίσκεται σ αυτό και το δικαίωµα ή περιουσία, σε σχέση µε την οποία καταβάλλεται.το εισόδηµα, συνδέεται ουσιαστικά µε αυτήν την µόνιµη εγκατάσταση ή την καθορισµένη, βάση. Σε µια τέτοια περίπτωση εφαρµόζονται οι διατάξεις των Άρθρων 7 και 14, ανάλογα µε την περίπτωση. 3. Ανεξάρτητα από τις προηγούµενες παραγράφους, εισοδήµατα κατοίκου ενός Συµβαλλόµενου Κράτους που δεν εµπίπτουν στις διατάξεις προηγούµενων άρθρων της παρούσας Συµφωνίας και προκύπτουν στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος µπορούν να φορολογούνται σ αυτό το άλλο Κράτος, συµφωνάµε τους νόµους του Κράτους αυτού. ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV Άρθρο 23 - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. Κεφάλαιο αντιπροσωπευόµενο από ακίνητη περιουσία όπως αναφέρεται στο Άρθρο 6, η οποία ανήκει σε κάτοικο ενός Συµβαλλόµενου Κράτους και βρίσκεται στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, µπορεί να φορολογείται σ αυτό το άλλο Κράτος. 2. Κεφάλαιο αντιπροσωπευόµενο από κινητή περιουσία που αποτελεί τµήµα της επαγγελµατικής περιουσίας µιας µόνιµης εγκατάστασης την οποία µια επιχείρηση ενός Συµβαλλόµενου Κράτους έχει στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος ή από κινητή περιουσία η οποία συνδέεται µε καθορισµένη βάση την οποία διαθέτει κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος για τον σκοπό άσκησης ανεξάρτητων προσωπικών υπηρεσιών, µπορεί να φορολογείται σ αυτό το άλλο Κράτος. 3. Κεφάλαιο αντιπροσωπευόµενο από πλοία ή αεροσκάφη που δραστηριοποιούνται σε διεθνείς µεταφορές ή από κινητή περιουσία που συνδέεται µε την εκµετάλλευση τέτοιων πλοίων ή αεροσκαφών,

10 φορολογείται µόνο στο Συµβαλλόµενο Κράτος στο οποίο τα κέρδη από την εκµετάλλευση των ανωτέρω µνηµονευόµενων πλοίων ή αεροσκαφών φορολογούνται σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου Όλα τα άλλα στοιχεία κεφαλαίου κατοίκου ενός Συµβαλλόµενου Κράτους φορολογούνται µόνο σ αυτό το Κράτος. ΚΕΦΑΛΑΙΟ V ΜΕΘΟ ΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΙΠΛΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ Άρθρο 24 ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΙΠΛΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ 1. Όταν ένας κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους αποκτά εισόδηµα ή κατέχει κεφάλαιο το οποίο, σύµφωνα µε τις διατάξεις αυτής της Συµφωνίας µπορεί να φορολογηθεί στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, το πρώτο µνηµονευόµενο Κράτος επιτρέπει: α) σαν έκπτωση από τον φόρο εισοδήµατος αυτού του κατοίκου, ένα ποσό ίσο µε τον φόρο εισοδήµατος που έχει πληρωθεί στο άλλο Κράτος, β) σαν έκπτωση από τον φόρο κεφαλαίου αυτού του κατοίκου, ένα ποσό ίσο µε τον φόρο κεφαλαίου που έχει πληρωθεί στο άλλο Κράτος. Μια τέτοια έκπτωση και στις δύο περιπτώσεις, πάντως, δεν µπορεί να υπερβαίνει εκείνο το τµήµα του φόρου εισοδήµατος ή κεφαλαίου, όπως υπολογίστηκε πριν δοθεί ή έκπτωση, το οποίο αντιστοιχεί, ανάλογα µε την περίπτωση, στο εισόδηµα ή το κεφάλαιο το οποίο µπορεί να φορολογηθεί σ αυτό το Κράτος. 2. Όταν σύµφωνα µε οιεσδήποτε διατάξεις της παρούσας Συµφωνίας, εισόδηµα που αποκτά κάτοικος ενός Συµβαλλόµενου Κράτους εξαιρείται της φορολογίας σε αυτό το Κράτος, αυτό το Κράτος εν τούτοις µπορεί, κατά τον υπολογισµό του ποσού του φόρου για τα λοιπά εισοδήµατα αυτού του κατοίκου, να λάβει υπόψη του εξαιρούµενο απ το φόρο εισόδηµα. 3. Για τον σκοπό της έκπτωσης από τον φόρο στο εισόδηµα σε ένα Συµβαλλόµενο Κράτος, του φόρου που καταβλήθηκε στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, θα θεωρείται ότι περιλαµβάνει και τον φόρο ο οποίος θα είχε καταβληθεί στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος, αλλά στα πλαίσια των νοµικών διατάξεων του για φορολογικά κίνητρα, ο φόρος αυτός καταβλήθηκε µειωµένος ή δεν καταβλήθηκε λόγω απαλλαγής. Οι αρµόδιες φορολογικές αρχές των δύο Κρατών µε αµοιβαία συµφωνία θα καθορίζουν τον τρόπο εφαρµογής αυτής της διάταξης. ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI ΕΙ ΙΚΕΣ ΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 25 ΜΗ ΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ 1. Υπήκοοι ενός Συµβαλλόµενου Κράτους δεν υπόκεινται στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος σε οποιαδήποτε φορολογία ή οποιαδήποτε σχετική µε αυτή διαδικασία, η οποία είναι διάφορη ή περισσότερο επαχθής από τη φορολογία και την σχετική διαδικασία στην οποία υπόκεινται ή µπορούν να υπαχθούν υπήκοοι αυτού του άλλου Κράτους κάτω από τις ίδιες συνθήκες, ιδιαίτερα όσον αφορά στην κατοικία. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του Άρθρου 1, η διάταξη αυτή εφαρµόζεται επίσης σε πρόσωπα τα οποία δεν είναι κάτοικοι του ενός ή και των δύο Συµβαλλοµένων Κρατών. 2. Οι απάτριδες που είναι κάτοικοι ενός Συµβαλλοµένου Κράτους δεν θα υπόκεινται, σε κανένα Συµβαλλόµενα Κράτος, σε οποιαδήποτε φορολογία ή σε οποιαδήποτε σχετική µε αυτή διαδικασία η οποία είναι διαφορετική ή περισσότερο επαχθής από τη φορολογία και τις σχετικές διαδικασίες στις οποίες υπόκεινται ή µπορούν να υπαχθούν οι υπήκοοι του Κράτους αυτού κάτω από τις ίδιες συνθήκες. 3. Η φορολογία επί µιας, µόνιµης εγκατάστασης την οποία επιχείρηση ενός Συµβαλλόµενου Κράτους διατηρεί στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος δεν επιβάλλεται κατά τρόπο λιγότερο ευνοϊκό σ αυτό το άλλο Κράτος από τον τρόπο που επιβάλλεται η φορολογία επί επιχειρήσεων αυτού του άλλου Κράτους που διεξάγουν τις ίδιες δραστηριότητες. Η διάταξη αυτή δεν ερµηνεύεται ότι υποχρεώνει ένα Συµβαλλόµενο Κράτος να χορηγεί σε κατοίκους του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους οποιεσδήποτε προσωπικές εκπτώσεις, απαλλαγές και µειώσεις για φορολογικούς σκοπούς λόγω προσωπικής κατάστασης ή οικογενειακών υποχρεώσεων τις οποίες χορηγεί στους δικούς του κατοίκους. 4. Εκτός των περιπτώσεων κατά τις οποίες οι διατάξεις της παραγράφου 1 του Άρθρου 9, της παραγράφου 7 του Άρθρου 11, ή της παραγράφου 6 του Άρθρου 12, εφαρµόζονται, τόκοι, δικαιώµατα και άλλες πληρωµές που καταβάλλονται από µία επιχείρηση ενός Συµβαλλόµενου Κράτους σε κάτοικο του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, αναγνωρίζονται κατά τον υπολογισµό των φορολογητέων κερδών της εν λόγω επιχείρησης, ως έκπτωση µε τους ίδιους όρους σαν να είχαν καταβληθεί σε κάτοικο του πρώτου - µνηµονευόµενου Κράτους. Οµοίως, οποιαδήποτε χρέη µιας επιχείρησης ενός Συµβαλλόµενου Κράτους προς κάτοικο του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, αναγνωρίζονται κατά τον υπολογισµό της φορολογητέας περιουσίας αυτής της επιχείρησης, αναγνωρίζονται µε τους ίδιους όρους σαν να είχαν συµφωνηθεί µε κάτοικο του πρώτου - µνηµονευόµενου Κράτους.

11 Επιχειρήσεις ενός Συµβαλλόµενου Κράτους, των οποίων το κεφάλαιο εν όλω ή εν µέρει ανήκει ή ελέγχεται, άµεσα ή έµµεσα, από ένα ή περισσότερους κατοίκους του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους δεν υπόκεινται στο πρώτο µνηµονευόµενο Κράτος σε οποιαδήποτε φορολογία ή οποιαδήποτε σχετική µε αυτή διαδικασία η οποία είναι διάφορη ή περισσότερο επαχθής από τη φορολογία και τη σχετική διαδικασία στην οποία υπόκεινται ή µπορούν να υπαχθούν άλλες παρόµοιες επιχειρήσεις του πρώτου.- µνηµονευόµενου Κράτους. 6. Οι διατάξεις αυτού του άρθρου, ανεξάρτητα από τις διατάξεις του Άρθρου 2, εφαρµόζονται σε φόρους κάθε είδους και µορφής. Άρθρο 26 ΙΑ ΙΚΑΣΙΑ ΑΜΟΙΒΑΙΟΥ ΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ 1. Αν ένα πρόσωπο θεωρεί ότι οι ενέργειες ενός ή και των δύο Συµβαλλοµένων Κρατών έχουν ή θα έχουν γι αυτό ως αποτέλεσµα την επιβολή φορολογίας η οποία δεν είναι σύµφωνη µε τις διατάξεις αυτής της Συµφωνίας, µπορεί, ανεξάρτητα από τα µέσα θεραπείας που προβλέπονται από την εσωτερική νοµοθεσία αυτών των Κρατών, να παρουσιάσει την υπόθεση του στην αρµόδια αρχή του Συµβαλλόµενου Κράτους του οποίου είναι κάτοικος ή, αν εφαρµόζεται γι αυτό το πρόσωπο η παράγραφος 1 του Άρθρου 25, της αρµόδιας αρχής του Συµβαλλόµενου Κράτους του οποίου είναι υπήκοος. Η υπόθεση πρέπει να παρουσιαστεί µέσα σε τρία χρόνια από την πρώτη κοινοποίηση της. πράξης η οποία έχει ως αποτέλεσµα την επιβολή φορολογίας η οποία δεν είναι σύµφωνη µε τις διατάξεις της Συµφωνίας. 2. Η αρµόδια αρχή προσπαθεί, αν η ένσταση θεωρηθεί απ αυτήν ως βάσιµη και η ίδια δεν µπορεί να δώσει ικανοποιητική λύση, να επιλύει τη διαφορά µε αµοιβαία συµφωνία µε την αρµόδια αρχή του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, µε σκοπό την αποφυγή φορολογίας που δεν είναι σύµφωνη µε τις διατάξεις της Συµφωνίας. Οποιαδήποτε συµφωνία επιτευχθεί εφαρµόζεται ανεξάρτητα από τις προθεσµίες που ορίζονται στην εσωτερική νοµοθεσία των Συµβαλλοµένων Κρατών. 3. Οι αρµόδιες αρχές των Συµβαλλοµένων Κρατών προσπαθούν να επιλύουν µε αµοιβαία συµφωνία οποιεσδήποτε δυσχέρειες ή αµφιβολίες ανακύπτουν ως προς την ερµηνεία της εφαρµογής της Συµφωνίας. Μπορούν επίσης να συµβουλεύονται η µια την άλλη για την αποφυγή της διπλής φορολογίας σε περιπτώσεις που δεν προβλέπονται από τη Συµφωνία. 4. Οι αρµόδιες αρχές των Συµβαλλοµένων Κρατών µπορούν να επικοινωνούν µεταξύ τους απευθείας, ή µέσω µιας µικτής επιτροπής αποτελούµενης από τις ίδιες ή τους αντιπροσώπους τους, µε σκοπό την επίτευξη µιας συµφωνίας κατά την έννοια των προηγούµενων παραγράφων. Άρθρο 27 ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ 1. Οι αρµόδιες αρχές των Συµβαλλοµένων Κρατών ανταλλάσσουν πληροφορίες οι οποίες είναι αναγκαίες για την εφαρµογή των διατάξεων αυτής της Συµφωνίας ή των εσωτερικών νοµοθεσιών των Συµβαλλοµένων Κρατών σε σχέση µε τους φόρους που καλύπτονται από τη Συµφωνία στο µέτρο που η φορολογία σύµφωνα µε αυτές δεν είναι αντίθετη µε τη Συµφωνία. Η ανταλλαγή πληροφοριών δεν περιορίζεται από το Άρθρο 1. Όλες οι πληροφορίες που λαµβάνει ένα Συµβαλλόµενο Κράτος θεωρούνται ως απόρρητες κατά τον ίδιο τρόπο όπως οι πληροφορίες που συλλέγονται σύµφωνα µε την εσωτερική νοµοθεσία του Κράτους αυτού και αποκαλύπτονται µόνο σε πρόσωπα ή αρχές (συµπεριλαµβανοµένων δικαστηρίων και διοικητικών οργάνων) που σχετίζονται µε τη βεβαίωση ή είσπραξη, την αναγκαστική εκτέλεση ή δίωξη, ή την εκδίκαση προσφυγών, αναφορικά µε τους φόρους που καλύπτονται από τη Συµφωνία. Τα πρόσωπα αυτά ή οι αρχές χρησιµοποιούν τις πληροφορίες µόνο για τους ως άνω σκοπούς. Μπορούν να αποκαλύπτουν τις πληροφορίες στο δικαστήριο κατά την επ ακροατηρίω διαδικασία ή σε δικαστικές αποφάσεις. 2. Σε καµία περίπτωση οι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν ερµηνεύονται ότι επιβάλλουν σε ένα Συµβαλλόµενο Κράτος την υποχρέωση: α) να λαµβάνει διοικητικά µέτρα αντίθετα µε τη νοµοθεσία και. τη διοικητική πρακτική αυτού ή του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, β) να παρέχει πληροφορίες που δεν µπορούν ν αποκτηθούν σύµφωνα µε τη νοµοθεσία ή κατά τη συνήθη πρακτική της διοίκησης αυτού ή του άλλου Συµβαλλόµενου Κράτους, γ) να παρέχει πληροφορίες που να αποκαλύπτουν οποιοδήποτε συναλλακτικό, επιχειρηµατικό, βιοµηχανικό, εµπορικό ή επαγγελµατικό απόρρητο ή παραγωγική διαδικασία, ή πληροφορία, η αποκάλυψη των οποίων θα ήταν αντίθετη µε κανόνα, δηµόσιας τάξης (ordre public). Άρθρο 28 ΜΕΛΗ ΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΞΕΝΙΚΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Τίποτα σ αυτή τη Συµφωνία δεν επηρεάζει τα φορολογικά προνόµια των µελών των διπλωµατικών ή των προξενικών αποστολών τα οποία προβλέπονται από τους γενικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου ή από διατάξεις ειδικών συµφωνιών.

12 ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII ΤΕΛΙΚΕΣ ΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 29 ΘΕΣΗ ΣΕ ΙΣΧΥ 1. Αυτή η Συµφωνία θα τεθεί σε ισχύ κατά την ηµεροµηνία ανταλλαγής των διακοινώσεων, επιβεβαιώνοντας την ολοκλήρωση των αναγκαίων νοµικών διαδικασιών για τη θέση σε ισχύ στα δύο Συµβαλλόµενα Κράτη. 2. Μετά τη θέση σε ισχύ αυτής της Συµφωνίας, οι διατάξεις της έχουν εφαρµογή για πρώτη φορά: α) όσον αφορά στους παρακρατούµενους στην πηγή φόρους, σχετικά µε ποσά που καταβλήθηκαν ή πιστώθηκαν κατά ή µετά την πρώτη ηµέρα του Ιανουαρίου του ηµερολογιακού έτους που ακολουθεί αµέσως την ηµεροµηνία κατά την οποία τίθεται σε ισχύ η Συµφωνία, και β) όσον αφορά στους λοιπούς φόβους, σε σχέση µε τα φορολογικά έτη ή περιόδους που αρχίζουν κατά ή µετά την πρώτη ηµέρα του Ιανουαρίου στο ηµερολογιακό έτος που ακολουθεί αµέσως την ηµεροµηνία κατά την οποία τίθεται σε ισχύ η Συµφωνία. Άρθρο 30 - ΛΗΞΗ 1. Αυτή η Συµφωνία παραµένει σε ισχύ απεριόριστα, αλλά οποιοδήποτε από: τα δύο Συµβαλλόµενα Κράτη, µπορεί, στις ή πριν από τις 30 Ιουνίου οποιουδήποτε ηµερολογιακού έτους µετά την εκπνοή µιας περιόδου πέντε ετών µετά την ηµεροµηνία θέσης σε ισχύ, να δώσει στο άλλο Συµβαλλόµενο Κράτος γραπτή ανακοίνωση λήξης µέσω της διπλωµατικής οδού. 2. Σ αυτή τη περίπτωση, η Συµφωνία παύει να έχει εφαρµογή: α) όσον αφορά στους παρακρατούµενους στην ιτηγή φόρους, σχετικά µε ποσά που καταβλήθηκαν ή πιστώθηκαν µετά την πρώτη Ιανουαρίου µέσα στο ηµερολογιακό έτος που έπεται αυτού κατά το οποίο δόθηκε η ανακοίνωση και, β) όσον αφορά στους λοιπούς φόρους, σε σχέση µε οικονοµικά έτη που αρχίζουν µετά την πρώτη ηµέρα του Ιανουαρίου µέσα στο ηµερολογιακό έτος που έπεται αυτού κατά το οποίο δόθηκε η ανακοίνωση. ΣΕ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ οι υπογεγραµµένοι, νόµιµα εξουσιοδοτηµένοι για αυτό, υπέγραψαν αυτή τη Συµφωνία. Έγινε σε δύο αντίγραφα στο Κάϊρο, την στην Ελληνική, Αραβική και Αγγλική γλώσσα, όλα τα κείµενα είναι εξίσου αυθεντικά, το αγγλικό κείµενο υπερισχύει σε περίπτωση αµφιβολίας. Για την Ελληνική ηµοκρατία Για την Αραβική ηµοκρατία της Αιγύπτου.