Αφιερωµα στη φασσα ΤΕΥΧΟΣ 108. Συµβουλές κάρπωσης Σκόπευση στο καρτέρι. ΜΑΖΙ TO 4ο DVD THΣ ΝΕΑΣ ΣΕΙΡΑΣ ΤΟΥ G. LUGARI ΜΕ ΚΥΝΗΓΙ ΛΑΓΟΥ

Transcript

1 Το παρόν διατίθεται αποκλειστικά μέσω του εντύπου με το οποίο κυκλοφορεί. Απαγορεύεται η αυτοτελής πώλησή του. Επιτρέπεται η χρήση μόνο για ιδιωτική κατ οίκον προβολή. Απαγορεύεται με οποιoνδήποτε τρόπο η αντιγραφή, αναπαραγωγή, μεταπώληση και ενοικίαση αυτού του δίσκου. Warning. This motion picture is protected by law ΤΕΥΧΟΣ 108 ΑΠΟ ΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΕΥΧΟΣ 108 Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ο Σ G.Lugari ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ 2012 Λαγοκυνήγια 2012 ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΚΥΝΗΓΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΤΟΠΟΥΣ ΣΕΙΡΑ Α #4 ΜΑΖΙ TO 4ο DVD THΣ ΝΕΑΣ ΣΕΙΡΑΣ ΤΟΥ G. LUGARI ΜΕ ΚΥΝΗΓΙ ΛΑΓΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ 2012 Αφιερωµα στη φασσα Συµβουλές κάρπωσης Σκόπευση στο καρτέρι ΚΥΚΛΑ ΙΤΙΚΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Θηράµατα, εποχές και ήθη των νησιών µας ΟΠΛΟΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ Μια τέχνη που µετρά το χρόνο διαφορετικά ΨΑΡΟΝΤΟΥΦΕΚΟ Βουτιές για χειµωνιάτικους ροφούς πολλών κιλών!

2

3 EDITORIAL Επί προσωπικού Τελικά υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι για να εκτιµήσεις το υπέρτερο αγαθό, εκείνο που όλοι µας αποκαλούµε ζωή. Και ιδιαίτερα φιλοσοφηµένος απέναντί της γίνεσαι όταν ήδη έχεις δώσει την προσωπική σου µάχη για να τη διεκδικήσεις. Οι συνάδελφοι της συντακτικής µου οµάδας, µετά την αιφνιδιαστική εισαγωγή µου στο νοσοκοµείο, αποφάσισαν στο χώρο της προσωπικής σελίδας µου να αναφέρουν ότι «κάνω χρήση της αδείας µου». Τόσο εκείνοι όσο κι εγώ πιστεύου- µε ότι η διακριτικότητα είναι ο καλύτερος τρόπος να αντιµετωπίζεις σοβαρά έκτακτα γεγονότα. Παρ όλα αυτά, από τις πρώτες ηµέρες στο θάλαµο νοσηλείας παρήλασαν, εκτός από τον Χρήστο, την Ειρήνη, τον Στέλιο, τη Θεανώ και τον Νικήτα, πολλοί ακόµη συνάδελφοι οι οποίοι «καταστρατήγησαν» όλους τους εσωτερικούς κανονισµούς νοσηλείας. Πολλά περισσότερα ήταν τα τηλεφωνή- µατα από φίλους και γνωστούς που ήθελαν να µάθουν για την υγεία µου, αλλά και να µου ευχηθούν ταχεία ανάρρωση, στα οποία αναγκαστικά απαντούσαν µέλη της οικογενείας µου. Και υπήρξε κουράγιο από την πλευρά µου για την επιδιωκόµενη ανάρρωση. Μου την εµφύσησαν, εκτός των άλλων συναδέλφων, µε την ανθρώπινη στάση και υποστήριξή τους οι εκδότες του Ελεύθερου Τύπου κ.κ.. Μπενέκος και Α. Σκαναβής, αλλά και ο διευθυντής µε τη συντακτική οµάδα της εφηµερίδας. Ιδιαίτερα ο Πάνος Αµυράς βρέθηκε πλάι µου σε πολύ δύσκολες στιγµές για να ενδυναµώσει το κουράγιο µου. Τέτοιες ώρες αντιλαµβάνεσαι ότι οι εργαζόµενοι στον Ελεύθερο Τύπο είναι πραγµατικά µια οικογένεια. Στο κρεβάτι του πόνου βρέθηκαν και συνοδοιπόροι του εκδοτικού χώρου, αλλά και προσωπικοί φίλοι, ο Γιώργος Τσαγκανέλιας από τις «Κυνηγετικές Ειδήσεις» και ο Νίκος Φωτακόπουλος από το «Εθνος Κυνήγι» και το περιοδικό «Κυνηγόσκυλα και Κυνήγι». Οι δικοί µου άνθρωποι µου ψιθύρισαν σε στιγµές υψηλού πυρετού πως υπήρξαν και αρκετοί εκπρόσωποι των Κυνηγετικών Οργανώσεων που συνωστίζονταν στους διαδρόµους προκειµένου να µε δουν. Ωστόσο, αυτό δεν είµαι σίγουρος αν ήταν πραγµατικότητα ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΡ. ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ Iδιοκτησία ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ Α.Ε. Εκδότες ηµήτρης Μπενέκος, Αλέξης Σκαναβής ιευθυντής Πάνος Αµυράς ιεύθυνση έκδοσης Απόστολος Χρ. Αντωνάκης Αρχισυντάκτης Χρήστος Γ. Κτενάς Σύνταξη Ειρήνη Φ. Κουτσαύτη, Στέλιος Φωκάς, Θεανώ Καρούτα Συνεργάτες Κώστας Αντωνόπουλος, Νίκος Βασάλος, Γιάννης Βενιέρης, Κώστας Κωνσταντινίδης, Λεωνίδας Μητσιάλης, Μυθοπλάστης, Ελένη Τσούπα, Χρήστος Χατζιώτης, Γιώργος Ψωµαδέλλης Art director Νικήτας Φραγκάκης Υπεύθυνη διόρθωσης Κατερίνα Μπεχράκη ιεύθυνση διαφήµισης Λουκάς Παπανικολάου Υποδοχή διαφήµισης Νικολέττα Ταγκάλου Φωτογραφικό αρχείο Φανή Νικολαΐδου Φωτό Αρχείο Ελεύθερου Τύπου, Μανώλης Κατσίπης Power Vision, Shutterstock, Ιdeal image, Visual Photos, ΑΠΕ, Eurokinissi Υπεύθυνος κυκλοφορίας Κώστας Μπαλής Εκτύπωση IRIS ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ Α.Ε.Β.Ε. ιανοµή ΑΡΓΟΣ Α.Ε. Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ο Σ ωρεάν κάθε Τετάρτη µε τον Ελεύθερο Τύπο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ Αγίας Λαύρας 2 & Σαρανταπόρου Νέο Ηράκλειο, Τ.Κ Τηλ.: Fax: kinigi@e-typos.com EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 3

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΣ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑ Α και όλο τον κόσµο ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΡΠΩΣΗΣ για τις φάσσες του εκέµβρη 16 ΣΚΟΠΕΥΣΗ στο φασσοκάρτερο 20 ΦΑΣΣΕΣ στα εγγλέζικα χωράφια 24 ΚΥΚΛΑ ΕΣ, τα νησιά των περασµάτων 28 ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΝΤΙΜΟΦ, ο σκαλιστής που σέβεται το κυνήγι 16 αφιερωµα στη φασσα KΛΗΡΩΣΗ µε δώρα αξίας ευρώ! 34 ΟΠΛΑ Η έννοια του χρόνου στις οπλοκατασκευές 40 ΙΕΘΝΗ Ιταλικές ασυδοσίες 42 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ Ξεκινώντας µε σφεντόνα 46 ΚΥΝΟΦΙΛΙΚΑ Τα Μπρετόν αγωνίζονται 48 ΨΑΡΟΝΤΟΥΦΕΚΟ Χειµερινές βουτιές για ροφό 52 ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ που αξίζουν να µείνουν ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ και απαντήσεις 54 ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΓΟΡΑΣ 56 ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ 62 Ο ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΗΣ κάνει µια βόλτα στο µακρινό παρελθόν µας 4 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

5 ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ WOUXUN KG-UV6D Αδιάβροχο. VHF/UHF (U-V, V-V, U-U). IP55 Waterproof. Μπαταρία 1.700mAh Li-ion. 200 µνήµες. Ισχύς 5W. FM δέκτης ραδιοφώνου. Φακός. DCS-CTCSS-DTMF, VOX. Επιτραπέζιος φορτιστής. 135 YAESU FT-270 Ποµποδέκτης 5 Watt υψηλών προδιαγραφών, µε δυνατό audio χωρίς παραµορφώσεις. Αδιάβροχο IPX7. Μπαταρία 1.400mAh NiMH 69 ΤΥΤ TH F8 VHF 5W. Μπαταρία 1.600mAh Li-ion. CTCSS/DTMF/ DCS/ ιτονία/ Πεντατονία. FM δέκτης ραδιοφώνου Φακοί Fenix από Αεροπορικό Αλουµίνιο Τ6 Αδιάβροχοι IPX8 Το νέο µοντέλο ΤΚ15, έχοντας LED τεχνολογίας XP-J (R5), µας δίνει φωτισµό 337 Lumens και απόσταση φωτισµού περίπου 215 µέτρα. Έχει 4 επίπεδα φωτισµού. Το βάρος του είναι µόλις 152 γραµµάρια χωρίς µπαταρίες και µε το έξτρα κιτ AR102 µπορούµε να τον ανοιγοκλείνουµε από τη σκανδάλη µας. Είναι οι ιδανικοί φακοί για επαγγελµατική χρήση (Security Αστυνοµία Στρατός Υπηρεσίες) και για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. PX-D sv1ats@otenet.gr Ποµποδέκτης VHF/UHF και κινητό τηλέφωνο µαζί. Συχνότητα: VHF: UHF: MHz GSM: 850/900/1.800/1.900 MHz. Κινητό τηλέφωνο µε 2 κάρτες SIM, διπλής αναµονής. MP3 Player. Κάµερα ενσωµατωµένη. Ραδιόφωνο FM. 89 WOUXUN KGUVD1P ΝΕΟ µοντέλο VHF-UHF από τη Wouxun. Ποµποδέκτης εγκεκριµένου τύπου µε 2 χρόνια εργοστασιακή εγγύηση. Ισχύς 5W. Μνήµες, DCS, CTCSS, DTMF. FM δέκτης ραδιοφώνου, VOX. Επιτραπέζιος φορτιστής. Όλα τα µηχανήµατα έχουν εγγύηση και υποστήριξη SERVICE ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑ Α υοβουνιώτη 7, Κάτω Χαλάνδρι, , τηλ.: , fax.:

6 ΝΕΑ Στους αδικοχαµένους κυνηγούς Στις 25 Νοεµβρίου έκλεισαν 5 χρόνια από το φονικό των κυνηγών της Λεύκας του Αγρινίου που συγκλόνισε το πανελλήνιο. Πέντε κυνηγοί, τα αδέλφια Bασίλης (23) και Xρήστος (21) Nικολόπουλος και τα ξαδέλφια τους Λά- µπρος Aντρέσσας (33), Hλίας Πίπας (33) και Aλέξης Nικολόπουλος (17), έπεσαν νεκροί από την καραµπίνα του 37χρονου ιονύση Φούκα, κατόπιν καταγγελίας ενός συντοπίτη του ότι «κάποιοι κυνηγοί πατούν τα χωράφια και θα τροµάξουν τα πρόβατα». Η Λεύκα, ένα χωριό ελάχιστων ατόµων, πέντε χρόνια µετά, ακόµη προσπαθεί να συνέλθει. Βοήθεια στα θηράµατα στην Αµαλιάδα Μπόλικα σακουλάκια µε µίγ- µα σπόρων παρέλαβε ο Κυνηγετικός Σύλλογος Αµαλιάδας από την Γ Κυνηγετική Οµοσπονδία Πελοποννήσου και το πρόγραµµα βελτίωσης βιοτόπων για το λαγό και την πέρδικα. Με τη σειρά του, καλεί τους κυνηγούς - µέλη του Συλλόγου να περάσουν τα πρωινά από το Σύλλογο για να προµηθευτούν ένα. Η διαδικασία είναι απλή: Μια βροχερή ηµέρα, ο κυνηγός ανοίγει µε ένα κλαρί χαρακιές στο χώµα, ρίχνει µέσα τους σπόρους και στη συνέχεια τους σκεπάζει µε λίγο χώµα, κρατώντας το σακουλάκι στην τσέπη για να το πετάξει σε κάποιον κάδο. Αναφορές για µπεκάτσες Οπως πληροφορηθήκαµε, έχουν πέσει αρκετές µπεκάτσες στα Ιωάννινα, στην ευρύτερη περιοχή της Βυτίνας, στη Θεσσαλονίκη και την Κοµοτηνή. Ηµερίδα για το λαγό Πλήθος κόσµου συµµετείχε στην ηµερίδα της 10ης Νοεµβρίου, που διοργάνωσε ο Κυνηγετικός Σύλλογος ράµας, σε συνεργασία µε τον αδελφοποιηµένο Σύλλογο Κυνηγών και Ψαράδων του Γκότσε Ντέλτσεφ της Βουλγαρίας, µε θέµα «H διαχείριση των πληθυσµών του λαγού». Χωρίς αποζηµίωση οι «καπροπαθέντες» Ερώτηση προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Κώστα Σκανδαλίδη, κατέθεσε ο βουλευτής Λακωνίας Αθανάσιος αβάκης, για αποζηµιώσεις στους αγρότες που έχουν καταστραφεί οι καλλιέργειές τους από αγριογούρουνα στην ευρύτερη περιοχή Γεωργιτσίου. Οπως αναφέρει στην ερώτησή του ο κ. αβάκης, κατά το τελευταίο χρονικό διάστη- µα παρατηρείται µεγάλη αύξηση του πληθυσµού των αγριογούρουνων, τα οποία προκαλούν σοβαρές καταστροφές σε καλλιεργήσιµες εκτάσεις τόσο στην περιοχή του Ταϋγέτου όσο και σε άλλες περιοχές της οροσειράς του Πάρνωνα, ακόµη δε και σε πεδινές περιοχές. Αξίζει να αναφέρουµε ότι το ασαρχείο Σπάρτης, καθώς και η ιεύθυνση ασών του Νοµού Λακωνίας προτείνει ως λύση την αύξηση του αριθµού των αγριογούρουνων που επιτρέπεται να θηρευθούν, από τρία σε τέσσερα, κάτι που ισχύει σε όλη την Πελοπόννησο πλην της Λακωνίας, αλλά και να παραταθεί ο χρόνος θήρευσης κατά έναν -τουλάχιστον- µήνα. Η απάντηση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ήταν ότι οι καλλιεργητές δεν θα αποζηµιωθούν, καθώς σύµφωνα µε τον κανονισµό του ΕΛΓΑ, κάτι τέτοιο προβλέπεται µόνο για καλλιέργειες που βρίσκονται σε περιοχές της συνθήκης Ramsar. DE PROFUNDIS ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ την περασµένη Κυριακή η έκτακτη Γενική Συνέλευση του Κυνηγετικού Συλλόγου Αµαρουσίου, προκειµένου να ψηφισθεί ο ετεροχρονισµένος απολογισµός και προϋπολογισµός εξαιτίας των γνωστών δυσκολιών. Η έγκριση από τη Γενική Συνέλευση ήταν οµόφωνη. Ο Κ.Σ. ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ τιµήθηκε µε βραβείο από τη ηµοτική Αρχή για τη συνεισφορά των µελών του σε ποικίλες φιλοπεριβαλλοντικές και άλλες δράσεις, κυρίως στη δασοπροστασία κατά τη θερινή περίοδο. 6 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

7 Κλεµµένοι σκύλοι; ες στο Facebook! Εδώ και λίγο καιρό λειτουργεί στο facebook ένα γκρουπ µε το όνοµα «Οµάδα Ανεύρεσης Κλεµµένων Σκύλων», στη διεύθυνση Στη συγκεκριµένη οµάδα ανεβαίνουν άµεσα οι φωτογραφίες των σκύλων που έχουν χαθεί ή έχουν κλαπεί. Η προσπάθεια είναι αξιέπαινη, όπως και η ανταπόκριση του κόσµου. Βράβευση εθελοντών κυνηγών Ο Σύνδεσµος ήµων για την Προστασία και Ανάπλαση του Πεντελικού (ΣΠΑΠ) βράβευσε σε ειδική εκδήλωση φορείς και 20 εθελοντικές οµάδες για την εθελοντική προσφορά και τη σηµαντική συµβολή τους στη δασοπροστασία κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου Ανάµεσα στους εθελοντές, τιµήθηκε ο Κυνηγετικός Σύλλογος Αµαρουσίου για τις πολυποίκιλες δράσεις του, καθώς και οι θηροφύλακες της Κυνηγετικής Οµοσπονδίας Στερεάς Ελλάδος. Οπως αναφέρει η εφηµερίδα «Guardian», οι τσίχλες που θα πετάξουν από τα ανατολικά προς τα δυτικά κινδυνεύουν να καταλήξουν στις παγίδες των εκατοντάδων -αν όχι χιλιάδων- λαθροθήρων. Οι παράνοµες παγίδες είναι σαν τις παλιές δικές µας, και απαγορευµένες πλέον, ξόβεργες. Οι λαθροθήρες πωλούν όσα πτηνά πιαστούν σε τοπικά µπαρ και εστιατόρια, παρά τις αντιδράσεις των περιβαλλοντικών και φιλοζωικών οργανώσεων που επισηµαίνουν ότι ο µαρτυρικός αυτός θάνατος των πτηνών παραβιάζει την ευρωπαϊκή νοµοθεσία για την προστασία των πουλιών. Οι ντόπιοι όµως υποστηρίζουν ότι αυτό το είδος «κυνηγιού» αποτελεί µέρος της πολιτιστικής τους κληρονοµιάς, καθώς έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ρώµη. Εκτός από τις τσίχλες, στις παγίδες πέφτουν συνήθως και άλλα πτηνά, όπως κοκκινολαίµηδες, µαυροσκούφηδες, δενδροφυλλοσκόποι, καρβουνιάρηδες και άλλα. Ενδείξεις επιδηµίας στο Ιόνιο; Πεθαµένα ψάρια, όπως σφυρίδες, ροφούς, στήρες και συναγρίδες και άλλα που αργοπεθαίνουν στην επιφάνεια, εντόπισαν ψαροντουφεκάδες από το Αγρίνιο στη θαλάσσια περιοχή κοντά στην Πάλαιρο. Αρχικά το φαινόµενο είχε εµφανιστεί στη Λευκάδα και στη συνέχεια στην Ιθάκη, στον Κάλαµο, στον Καστό και τις δυτικές ακτές της Αιτωλοακαρνανίας. εν είναι λίγοι αυτοί που µιλούν για επιδηµία εγκεφαλίτιδας, όµως οι επιστήµονες αναµένεται να δώσουν σύντοµα τις πρώτες απαντήσεις για το τι συµβαίνει. (πληροφορίες-φωτό: agriniopress.gr) Μάστιγα οι παγίδες των Ισπανών λαθροκυνηγών Τέσσερα εκατοµµύρια µεταναστευτικά πουλιά αναµένεται να σκοτωθούν στις αυτοσχέδιες παγίδες που στήνουν Ισπανοί λαθροκυνηγοί στην Καστεγιόν της Ανατολικής Ισπανίας. ΑΡΚΕΤΕΣ ΟΙ ΜΠΕΚΑΤΣΕΣ σε πολλές περιοχές της χώρας προσελκύουν µερίδα κυνηγών. Οι περισσότεροι αδυνατούν να ταξιδέψουν για οικονοµικούς λόγους. ΤΗΝ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ έχουν φέτος οι φάσσες και τα τσιχλοκότσυφα. Οποιος ενδιαφέρεται και έχει καλές πληροφορίες, θα απολαύσει αξέχαστα κυνήγια. ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλά αγριογούρουνα είναι γεγονός. Το να τα ξεπαστρεύεις µε παράνοµα µέσα για να τα οικονοµήσεις από την πώληση του κρέατος λέγεται ξεφτίλα. EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 7

8 νεα Ασκηση από τους Σαλονικιούς Για άλλη μια φορά η συναδελφικότητα, το ομαδικό πνεύμα και η αγάπη για τον εθελοντισμό φάνηκαν στη διήμερη άσκηση ετοιμότητας χειμερινής διάσωσης που διοργάνωσε ο Ομιλος Φίλων Κυνηγών Ακτής Θερμαϊκού, σε συνεργασία με τη βάση ετοιμότητας Κιλκίς και την Εθελοντική Ομάδα Πρόληψης και Αντιμετώπισης Καταστροφών Επανομής. Στο διήμερο που έγινε το Σαββατοκύριακο Νοεμβρίου, η άσκηση ήθελε ξυλοκόπους να έχουν χαθεί μέσα στο Μπέλες και οι κυνηγοί, σε συνεργασία με πολλές εθελοντικές ομάδες, να τους ψάχνουν μέχρι να τους φέρουν σώους και αβλαβείς στο σπίτι τους. Στην άσκηση πήραν μέρος και πολλές άλλες ομάδες εθελοντών από τη Βόρεια Ελλάδα, κρατικοί φορείς και εκπρόσωποι δήμων. Εκατομμύρια άποροι τρώνε κυνήγι Εντεκα εκατομμύρια γεύματα με κρέας θηραμάτων δώρισαν το 2010 οι Αμερικάνοι κυνηγοί σε όσους είχαν ανάγκη. Σύμφωνα με μελέτη της NSSF (Εθνικό Ιδρυμα Θήρας και Σκοποβολής), οι κυνηγοί των ΗΠΑ, στο πλαίσιο της καθιερωμένης πλέον τακτικής τους να δωρίζουν μέρος της κάρπωσής τους σε ιδρύματα, εκκλησιαστικά ιδρύματα και άλλους φορείς που ασχολούνται με τον επισιτισμό απόρων στις νότιες και μεσοδυτικές Πολιτείες, προσέφεραν συνολικά σχεδόν ενάμιση τόνο κρέατος μέσω οργανώσεων όπως οι Hunters for the Hungry, Farmers & Hunters Feeding the Hungry, Hunt to Feed, Buckmasters κ.ά. Για τον Πέτρο Καβουσανάκη, από την Ελευσίνα Συνάδελφοι στη δουλειά, συνεργάτες στο κυνήγι. Πέτρο μου, σε γνώρισα και δέσαμε αμέσως. Θυμάμαι τη χαρά που έκανες όταν πήρες την καινούργια σου καραμπίνα πρόσφατα Θέλω να σου πω ένα πράγμα: Από εκεί ψηλά που θα είσαι θα σου αφιερώνω κάθε κυνηγετική μου εξόρμηση. Θα σε σκέφτομαι, φίλε μου. Μου λείπεις ήδη, Πέτρο. Καλό ταξίδι, φίλε μου. Θωμάς Μεντής Περισσότερα για τη μυξωμάτωση σε αγριοκούνελα της Λήμνου Ρεπορτάζ: Ειρήνη Φ. Κουτσαύτη Εδώ και έναν μήνα εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα μυξωμάτωσης στα αγριοκούνελα της Λήμνου, με κυνηγούς να αναφέρουν θηρεύσεις ζώων με εξωπραγματικά κεφάλια και ημίτυφλα μάτια. Ακολούθησε προ ημερών και η απόφαση του τμήματος Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου για την απαγόρευση της κατανάλωσης των αγριοκούνελων. Ο λόγος που καθυστέρησε η δημοσιοποίηση είναι γιατί οι επιστήμονες περίμεναν τα αποτελέσματα από δύο πανεπιστημιακά ιδρύματα, ώστε να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Επικοινωνήσαμε με τον κτηνίατρο κ. Ιωάννη Τενέδιο, προϊστάμενο του Tμήματος Λήμνου, και του ζητήσαμε να μας πει τι συμβαίνει αυτό τον καιρό (εν μέσω κυνηγετικής περιόδου) στο νησί: «Μιλάμε για την κλασική μορφή μυξωμάτωσης, όπως τη γνωρίζαμε και από πιο παλιά. Πρόκειται για μια λοιμώδη νόσο των λαγόμορφων με συμπτώματα όπως ζελατινώδεις υποδόριοι όγκοι σε μασχάλες και γεννητικά όργανα, οιδήματα (πρηξίματα), διόγκωση του κεφαλιού, καθώς και πυώδη εκκρίματα στα μάτια που οδηγούν σταδιακά στην τύφλωση. Τα κουνέλια που νοσούν δείχνουν αποπροσανατολισμό και καταβολή των δυνάμεων. Δεν μπορούν να κινηθούν ελεύθερα προς αναζήτηση τροφής, ενώ άλλα αποβιώνουν μέσα στα λαγούμια», μας είπε ο κ. Τενέδιος, τονίζοντας παράλληλα ότι η νόσος δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο ούτε στα λοιπά οικόσιτα ζώα. «Με βάση όμως κανονισμό της Ε.Ε., επειδή πρόκειται για 8 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

9 Κυκλαδίτικοιντουμπλέδες Του Νίκου Βασάλου, γενικευμένη νόσο, το κρέας θεωρείται ακατάλληλο για κατανάλωση, ασχέτως ότι δεν μεταφέρεται ο ιός στον άνθρωπο. Το κρέας αυτό σε γεύση, υφή και σκληρότητα δεν έχει καμία σχέση με ενός υγιούς αγριοκούνελου». Ελέγχοντας το θήραμα Πώς όμως μπορεί να καταλάβει ένας κυνηγός αν το αγριοκούνελο που βλέπει, έχοντας ήδη το χέρι στη σκανδάλη, νοσεί; Ο κ. Τενέδιος μας ενημέρωσε ότι εφόσον ο ιός «μπει» στον οργανισμό του ζώου μέσω των ψύλλων, των κουνουπιών, των ψειρών κ.ά. ακολουθεί μια περίοδος επώασης. Από την 4η ή την 5η ημέρα αρχίζουν να σχηματίζονται σκληροί, υποδόριοι όγκοι σαν ροζίδια, ενώ τα μάτια του έχουν έκκριμα, είναι κλειστά ή και κατεστραμμένα. Αν έχουν εγκατασταθεί τα συμπτώματα, είναι ίσως εύκολο ο κυνηγός να τα δει σε πολύ μικρή απόσταση. Και στο θηρευμένο κουνέλι όμως μπορεί να τσεκάρει και πάλι το κεφάλι του και να δει αν είναι πρησμένο ή να κάνει μια ελαφριά ψηλάφηση να καταλάβει αν έχει όζους. Οι μεγάλοι όζοι φαίνονται ακόμη και με γυμνό μάτι. Αν κάποιος «τολμηρός» σκεφθεί να αφαιρέσει τους όζους με ένα μαχαίρι και να μαγειρέψει το αγριοκούνελο, δεν κερδίζει τίποτε. Γιατί το κρέας είναι τόσο υποβαθμισμένο που δεν αξίζει να καταναλωθεί. Πολλοί κυνηγοί επικοινωνούν με το Τμήμα Κτηνιατρικής Λήμνου για να ενημερωθούν για τη νόσο. Οποιοι συνάδελφοι ενδιαφέρονται μπορούν να καλέσουν στα τηλέφωνα: και Είναι κάποιες φορές, αν όχι πολλές, κατά τις οποίες απορεί κανείς με τη νομοθεσία, τους νομοθέτες και τα όργανα που περιφρουρούν τους νόμους και φροντίζουν για την εφαρμογή τους. Ακόμα, άξιον απορίας είναι το διφορούμενο των νόμων και η επιλεκτική εφαρμογή τους. Να σου δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβεις: απαγορεύεται η χρήση κραχτών στο βουνό για την άσκηση θήρας αλλά επιτρέπεται η πώληση (;). Βέβαια, μπορεί τώρα κάποιος να πει ότι «εγώ θέλω να πάρω έναν κράχτη, να τον βάλω στην κουζίνα μου και, κάνοντας δουλειές, να ακούω την τσίχλα ή το ορτύκι!». Μπορεί να πει ό,τι άλλο θέλει ως δικαιολογία, αλλά το θέμα είναι ότι όλα αυτά υποτιμούν πρώτα το μυαλό που άφησε αυτά τα «παραθυράκια» και μετά εκείνο όλων αυτών που τα επικαλούνται, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Είμαστε, παρέα με άλλα κράτη, εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας, αλλά μάλλον μόνο η Ελλάδα μάχεται μέχρι τέλους για τη σύλληψη κραχτών, τη στιγμή που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι κράχτες ανοίγουν θέσεις εργασίας και είναι η αιτία που πολύ μεγάλα ποσά κάθε χρόνο μεταφέρονται εκτός συνόρων. Ευρώπη δύο ταχυτήτων και στο κυνήγι; Λαθροθήρας ο Ελληνας και νόμιμος ο άλλος; Περιπλανώμενος στον αχανή κόσμο του Διαδικτύου, επισκέφτηκα ένα «μαγαζί» online πώλησης αγαθών το οποίο βρίσκεται, αν όχι στην πρώτη, σε μια από τις πρώτες θέσεις του χώρου. Εμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν η μηχανή αναζήτησης προϊόντων μού σερβίρισε, αφειδώς, κράχτη μίμησης 117 φωνών σε χαμηλή τιμή και δελεαστικό δώρο τα έξοδα αποστολής! Η χώρα στην οποία δραστηριοποιείται ο έμπορος ήταν η Κύπρος, της οποίας το ταμείο θήρας φαντάζει ένα από τα πλέον λειτουργικά και «προχωρημένα», με ανανεώσεις αδειών μέσω Διαδικτύου κ.ά. Εύλογα δημιουργούνται τα ερωτήματα στον καθένα, έννομο ή παράνομο Ελληνα κυνηγό, αν εκεί είναι παράνομοι οι κράχτες και, αν είναι, γιατί επιτρέπεται η πώληση. Τι γίνεται, βρε παιδιά; Γύρω τριγύρω είναι αργία και στην Ελλάδα, μονίμως, εργάσιμη; Είναι ή δεν είναι διαχειριστικό λάθος η χρήση του κράχτη; Γιατί κάθε χρόνο τότε, εκτός των άλλων εξόδων, χαλάμε και πετρέλαιο σε εκσκαφείς για να τους πατάμε με μανία; eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 9

10 ΘΗΡΑΜΑΤΟΠΑΝΙ Α αφιερωµα στη φασσα εκεµβριάτικες φάσσες της υποµονής 10 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

11 Απαιτούν ψυχραιμία, γερά νεύρα, μεγάλη εμπειρία και ικανότητα χαμαιλέοντα στο καμουφλάζ. Είναι να μην τις σέβεσαι; Ρεπορτάζ: Ειρήνη Φ. Κουτσαύτη eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 11

12 ΘΗΡΑΜΑΤΟΠΑΝΙΔΑ Συμβουλές από φανατικούς Για το καρτέρι Το καρτέρι που επιλέγουμε είναι ή στον τόπο που κουρνιάζουν ή στον τόπο που τρώνε οι φάσσες. Σαφέστατα, προτιμάμε την περιοχή όπου τρώνε. Το βασικό για το καλό καρτέρι είναι να ψάξουμε μια περιοχή που να έχει τροφή. Ενας κυνηγός πρέπει να ελέγξει μια περιοχή, αφιερώνοντας μία ή και δύο ημέρες για το ψάξιμο. Η φετινή χρονιά ταλαιπωρεί τους κυνηγούς, λόγω της έλλειψης βελανιδιού. Τα πουλιά πηγαίνουν προς τον κάμπο για να βρουν καλαμποκιές και σιταριές. Ο συγκεκριμένος κυνηγότοπος είναι πολύ πιο δύσκολος για τον κυνηγό τους, σε σχέση με το βουνό, μιας που δεν μπορεί εύκολα να τις πλησιάσει. Το βασικό πρόβλημα είναι το καμουφλάζ Για το καμουφλάζ Σε σχέση με το βιότοπο, κρυβόμαστε αναλόγως. Στον κάμπο, επιλέγουμε να έχουμε χαμηλά το όπλο όταν παρακολουθούμε, και την τελευταία στιγμή, όταν μας δίνει τη δυνατότητα το πουλί, σηκωνόμαστε και στοχεύουμε. Η απόλυτη κάλυψη για το κυνήγι στον κάμπο είναι η πλήρης ακινησία. Το καμουφλάζ στο δάσος πρέπει να είναι ίδιο με το περιβάλλον, όπως ακριβώς και στον κάμπο. Οι φανατικοί φασσάδες διαλέγουν ρούχα που να μοιάζουν (για παράδειγμα) με τη βελανιδιά και όπλα παραλλαγής. Για τον καιρό Αν και δεν την επηρεάζει κανένα καιρικό φαινόμενο, εντούτοις έχουν παρατηρηθεί τα εξής: Την ημέρα της βροχής, η φάσσα αλλάζει την καθημερινή της συμπεριφορά. Μετακινείται πολύ πιο δύσκολα και δεν «παίζει»: Δεν σηκώνεται, δεν πετά «άσκοπα» λίγα μέτρα από εδώ και λίγα παραδίπλα, ούτε ξαναγυρνά. Οι μοναδικές της μετακινήσεις είναι όταν φεύγει από την κούρνια το πρωί και το απόγευμα όταν επιστρέφει. Ολη τη βροχερή ημέρα περιμένει στα δέντρα. Το ψιλόχιονο είναι η ιδανική καιρική συνθήκη για το κυνήγι της. Το θήραμα νιώθει 3-4 ημέρες πιο πριν την αλλαγή του καιρού και πηγαίνει κατά κοπάδια στην τροφή, ό,τι τροφή κι αν είναι. Από τον Νοέμβριο και μετά, για να καλυφθεί η φάσσα από το βαρύ χειμώνα που θα έρθει, βγάζει περισσότερα πούπουλα. Αν συγκρίνουμε μια φάσσα του Σεπτεμβρίου και μια του Δεκεμβρίου, είναι εύκολο να δούμε τη διαφορά. Γι αυτό, κάθε τουφεκιά άνω των 35 μέτρων είναι χωρίς κανένα κέρδος. Ο κ. Γιάννης Μαυροματόπουλος, 45 χρόνων από το Κορωπί, κυνηγά στα Γρεβενά. Τι είναι αυτό που μεταμορφώνει τις φάσσες από ένα φτερωτό σε αστικό μύθο για το πού θα τις βρεις και πώς θα τις χτυπήσεις; Και τι γίνεται φέτος που έχουμε ήδη αρκετές αναφορές για εμφανίσεις τους; Δείτε τι μας είπαν έμπειροι κυνηγοί τους, μαζί με τις προσωπικές τους προτιμήσεις σε φυσίγγια και τσοκ. Από τον Κυνηγετικό Σύλλογο Αλμυρού μάς τον σύστησαν ως τον πρωτομάστορα της φάσσας. Ομως, ο 63χρονος κ. Δημήτρης Τσέκας αρνείται ευγενικά τον τίτλο, λέγοντας ότι είναι μόνο ένας απλός κυνηγός που σέβεται τη φύση. «Η φάσσα βλέπει από χιλιόμετρα! Πάντα όταν το κοπάδι πάει σε ένα μέρος, στέλνει μπροστά τον οδηγό. Η δουλειά του είναι να μπει, να τσεκάρει το μέρος και ύστερα από λίγα λεπτά, αν όλα κυλήσουν ομαλά, θα έρθει και το κοπάδι. Αυτό το πουλί δεν πρέπει να χτυπηθεί με τίποτα. Αν κάποιος ατζαμής ή άπειρος το χτυπήσει, τότε οι φάσσες δεν πρόκειται να μπουν σ αυτή την περιοχή με τίποτα. Αυτή την εποχή, τα κοπάδια που έχουν ήδη κυνηγηθεί δεν πιάνουν εύκολα. Μάλιστα, φροντίζουν να πηγαίνουν σε απόκρημνα μέρη, για να μην τα ενοχλήσει κανένας. Σε κάθε πρωτάρη κυνηγό θα πρότεινα να έχει δίπλα του έναν έμπειρο για να του δείξει επακριβώς τι πρέπει να κάνει. Το ίδιο όμως θα έλεγα και στον ανυπόμονο κυνηγό. Η τουφεκιά πρέπει να πάει, το πολύ, στα 30 μέτρα για να κρατηθεί. Οι φάσσες που πέφτουν όταν τις τουφεκίζουμε από τα 50 μέτρα και πάνω είναι χαμένος κόπος, γιατί το πιθανότερο είναι να τις πάρει στο φτερό κάποιο σκάγι και να συνεχίσουν να πετάνε για μέτρα μακριά μέχρι να αρχίσει η πτώση τους. Το μόνο που καταφέρνουμε έτσι είναι να ταΐζουμε τα αρπακτικά. Τώρα, όσον αφορά στα μέρη όπου κυνηγάμε, εμείς πηγαίνουμε συνήθως στις περιοχές Τσατάλι, Γούρα, Αργυροχώρι και Μαυρόλοφο. Δεν περιμένετε να σας πω και τα καρτέρια μας, έτσι;». Φυσίγγια: Νο. 5-6 Τσοκ: *** Ο 60χρονος συνταξιούχος από την Αριδαία, κ. Φώτης Γελαδάκης, ανάλογα με την εποχή κυνηγά στον τόπο του, αλλά και στο Κιλκίς, στα Γιάννενα, στα Γρεβενά σε κυνηγοτόπια όπως το Καλπάκι, τα χωριά Αρίστη, Γε- 12 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

13 ροπλάτανος, Προφήτης Ηλίας και στα Λιβάδια (Εγγλέζος). «Το κυριότερο είναι η τέλεια κάλυψη, καθώς και η προσοχή στην τροφή! Το πρόβλημα φέτος είναι ότι δεν υπάρχει ούτε βελανίδι ούτε οξιά, που είναι η μεγάλη αγάπη της φάσσας. Το μόνο βελανίδι που έχω εντοπίσει είναι του πουρναριού. Οι παλαιότεροι κυνηγοί μού είπαν να προσέχω την κάλυψή μου, πράγμα που το τηρώ όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει. Η φάσσα απαιτεί τεράστια εμπειρία στο καμουφλάζ του κυνηγού, μιας και πρόκειται για ένα παμπόνηρο πουλί που αντιλαμβάνεται τα πάντα. Θα μπορούσε κανείς να πει πως, αν έχει περάσει από ένα μέρος έστω και μία φορά, θυμάται τα πάντα. Η καλύτερη κάλυψη είναι η φυλάχτρα, που φτιάχνεται ανάμεσα στα δέντρα, και πρέπει να την περιμένουμε καθισμένοι στο σκαμνάκι. Αν δεν έχεις υπομονή σ αυτό το κυνήγι, δεν έχεις πολλά ψωμιά». Φυσίγγια: Νο Τσοκ: ** Ο κ. Μάκης Βελέντζας είναι 50 ετών και κατάγεται από το Μακροχώρι Βεροίας, όπου διατηρεί καφενείο κυνηγών. Και όπως μας είπε «Η φάσσα είναι η μεγάλη μου αγάπη!». «Για τη φετινή χρονιά, κατά την οποία η φάσσα είναι πολύ δύσκολη λόγω της έλλειψης τροφής, πρέπει να έχεις τα τρία Χ : Χρόνο, Χρήμα και Χαζομάρα! Ενας από αυτούς τους κυνηγούς είμαι κι εγώ, που μπορεί να ξεκινήσω το πρωί από το Μακροχώρι και να βρεθώ στον Εβρο Η φάσσα θέλει πολύ ψάξιμο. Μία από τις μεγαλύτερες απορίες μου από τότε που ξεκίνησα προσπάθησε να μου τη λύσει ένας κατά πολύ μεγαλύτερός μου κυνηγός. Τον ρωτούσα πώς γίνεται το πρωί να βλέπω πουλιά, να τρώνε εκεί όπου τα έχω τσεκάρει, να μην τα πειράζω ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος και την επομένη να έχουν εξαφανιστεί;. Θυμάμαι έως και σήμερα την απάντηση: Παιδί μου, οι φάσσες έχουν την ικανότητα να διαβάζουν τη σκέψη του κυνηγού και ξέρουν πριν από σένα τι θα κάνεις». Φυσίγγια: Νο. 6 Τσοκ: *** Συμβουλές από φανατικούς Για το καρτέρι Αυτή την εποχή που τα πουλιά έχουν ήδη κυνηγηθεί και είναι πονηρεμένα, πιάνουμε καρτέρι σε απότομα σημεία, όπως είναι τα βράχια και τα ρέματα. Εκεί η φάσσα νιώθει σιγουριά. Για το καμουφλάζ Για μένα το σωστό καμουφλάρισμα είναι το φούμο στο πρόσωπο και τα εκτεθειμένα μέλη του σώματός μας. Με την παρέα μου φοράμε και παραλλαγή ανάλογα με το τοπίο. Δηλαδή, δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε σε πλατάνια που τα φύλλα τους είναι κίτρινα και να φορέσουμε πράσινα ρούχα! Το χειμώνα, στο πουρνάρι που είναι πράσινο φοράμε τη χακί παραλλαγή. Για τον καιρό Η συμπεριφορά της φάσσας αλλάζει ανάλογα με τον καιρό. Οταν έχει αέρα, «παίρνει» πάντα μέσα τις ρεματιές. Βουτάει πολύ χαμηλά και κόντρα στον αέρα, για να μπορεί να πάρει ύψος αν συναντήσει κάποιον κίνδυνο. Οταν έχει ηλιοφάνεια, πιάνει τα ψηλά μέρη και τις κορυφές των βουνών για να ελέγχει. Με τη βροχή, βρίσκεται στα πολύ χαμηλά, γιατί δεν την αφήνει ο καιρός να πετάξει πολύ με την τυπική της ταχύτητα. Πετάει πολύ πιο χαμηλά και πιο αργά. Εκτός αυτού, με τη βροχή η φάσσα θα κινηθεί ανάλογα με το φαγητό. Αν τα πουλιά είναι φαγωμένα, μπορεί να μην κινηθούν καθόλου. Αν όμως καταλάβει ότι ο καιρός θα χαλάσει ακόμη περισσότερο, τότε δεν την απασχολεί καθόλου η βροχή και θα «δουλέψει» ασταμάτητα. Ποιος όμως κυνηγός αντέχει να τη βρει; Με το χιονάκι πάει στρωτά και δεν ανεβαίνει ψηλά. Τότε την καρπώνεται ο κυνηγός και πολύ πιο εύκολα. Προσωπικά, πιστεύω ότι το πιο «εύκολο» κλίμα για τους κυνηγούς είναι η ομίχλη και ο αέρας, κι αυτό γιατί στην ομίχλη τα πουλιά πηγαίνουν στα ρέματα, δουλεύουν χαμηλά και δεν σηκώνονται ψηλά. Ο κ. Κώστας Λάπας, είναι 33 ετών από την Καρδίτσα και κυνηγά σε όλη την Ελλάδα, στη Βουλγαρία και την Αλβανία. Αν και του αρέσουν τα εξαιρετικά καρτέρια της Ηπείρου, ο 38χρονος εμπορικός αντιπρόσωπος από την Πάτρα, κ. Στέλιος Λαμπρόπουλος, λόγω συνωστισμού, μοιράζει τις βολές του σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα. «Τα πουλιά είναι πολύ πονηρεμέeλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 13

14 ΘΗΡΑΜΑΤΟΠΑΝΙΔΑ να τώρα γιατί έχουν ήδη κυνηγηθεί. Πετούν ψηλά και ο κυνηγός χρειάζεται ιδιαίτερα καλή κάλυψη. Σαφέστατα, τα καλύτερα κυνήγια γίνονται το πρωί, την ώρα που βγαίνουν για αναζήτηση τροφής. Το απόγευμα, μπορεί η φάσσα να αλλάξει τόπο που θα κάνει την κούρνια, μιας και, αν τουφεκιστεί μία φορά, αμέσως θα αλλάξει τόπο. Ομως, το πρωί, που πρέπει να φάει, αν δεν έχει βρει αλλού τροφή, θα πάει υποχρεωτικά για να βοσκήσει στον τόπο όπου έχει εντοπίσει ο κυνηγός. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ο μοναδικός τόπος όπου, όσες φορές κι αν κυνηγηθεί, εκείνη θα επιστρέψει. Είναι το πουλί που θα έρθει όταν δεν πρέπει, όταν για παράδειγμα θα κατεβάσεις τα μάτια για να δεις το κινητό σου, όταν αποφασίσεις ότι θες να στρίψεις τσιγάρο ή να πιεις νερό. Και αυτό είναι κάτι που το έχουμε πάθει οι περισσότεροι φασσοκυνηγοί πάρα πολλές φορές!». Φυσίγγια: Νο. 6 Τσοκ: *** Ο κ. Παναγιώτης Γεωργακόπουλος, 31 ετών, ηλεκτρολόγος από την Αθήνα, κυνηγά στο Νευροκόπι και στην Πελοπόννησο, αν και προτιμά τα βορειότερα μέρη, μιας και «εκεί είναι το Πάσχα του κυνηγού». «Πρόκειται για ένα από τα πλέον ιδιαίτερα κυνήγια, ίσως και το πιο δύσκολο. Για να καταλάβει ένας κυνηγός πώς συμπεριφέρεται, πρέπει να τη σπουδάσει και αυτό δεν γίνεται με τίποτε άλλο, παρά με τα χρόνια. Αυτή την εποχή, που έχουν γίνει τα πρώτα μπασίματα και έχουν χτυπηθεί οι πρώτες, η φάσσα περνά πολύ ψηλά απ τον κυνηγό. Εχει την καλύτερη όραση από όλα τα πουλιά και μόλις καταλάβει την παραμικρή κίνηση στον κυνηγότοπο αλλάζει αμέσως σχέδιο πτήσης. Εκτός αυτού, κακά τα ψέματα, πρέπει να έχεις και λίγη τύχη για να πέσει πάνω σου αυτό το πουλί». Φυσίγγια: Νο. 5-6 Τσοκ: ** Ο κ. Δημήτρης Τριανταφύλλης, 30 ετών, είναι δημόσιος υπάλληλος από την Αχαΐα αλλά κυνηγά πολύ στη Βόρεια Ελλάδα. «Αυτή την εποχή ο κυνηγός πρέπει να τις εντοπίσει πού βόσκουν. Αν κάνει σωστό καρτέρι, έχει τον τρόπο να κρύβεται και είναι από νωρίς στη θέση του, το λογικότερο είναι να μη γυρίσει άπραγος». Φυσίγγια: Νο. 5-6 Τσοκ: *** Φάσσες γεμιστεσ Υλικα 5-6 φάσσες Κίτρινα τυριά σε κύβους Αλλαντικά σε κύβους 2 πιπεριές πολύχρωμες σε κύβους 1 ξερό κρεμμύδι σε κύβους Xυμός από 4 ντομάτες Αλατοπίπερο Ελαιόλαδο Εκτέλεση Καθαρίζουμε τις φάσσες και τις μαρινάρουμε για 6 ώρες σε ένα δοχείο με κρασί. Στη συνέχεια, αλατοπιπερώνουμε και βάζουμε στην κοιλιά των πουλιών τους κύβους από τα τυριά, τα αλλαντικά, τα κρεμμύδια και τις πιπεριές. Τοποθετούμε σε πυρίμαχο σκεύος και περιχύνουμε με το χυμό της ντομάτας και το λάδι. Σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε στο φούρνο για 2 περίπου ώρες σε μέτρια φωτιά. 14 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

15

16 ΣΚΟΠΕΥΣΗ αφιερωµα στη φασσα 16 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

17 Πάρτε άριστα στα φασσοκάρτερα Καµουφλάζ, υποµονή και ελπίδα. Αυτά είναι τα βασικά εφόδια ενός φασσοκυνηγού. Από τεχνική, όµως, πώς πάµε; Της Θεανώς Καρούτα Το κυνήγι της φάσσας έχει φανατικούς οπαδούς καθώς δίνει µια έντονη αίσθηση αναµέτρησης µε το θήραµα, που µόνο «εύκολο βόλι» δεν είναι, µε την ισχυρότατη όρασή της και την καχυποψία της. Για να µάθουµε περισσότερα για το πώς θα αυξήσουµε τις πιθανότητες για µια επιτυχηµένη βολή, µιλήσα- µε µε τον κ. Ανδρέα Πλαστουργό, οπλουργό, πρωταθλητή σκοποβολής και φυσικά φανατικό κυνηγό. Βλητική φασσοκάρτερου Οπλο και φυσίγγια είναι σηµαντικοί παράγοντες που θα συµβάλουν στην επιτυχία της βολής. Πιο συγκεκριµένα: 1. Απόσταση βολής «Η εκτίµηση των αποστάσεων στο κυνήγι της φάσσας δεν είναι εύκολη δουλειά. Για να πατήσουµε τη σκανδάλη πρέπει η απόσταση να είναι τέτοια ώστε να διακρίνονται καθαρά τα χρώµατα στα φτερά του πουλιού. Τότε έχουµε περισσότερες πιθανότητες να καρπωθούµε. Αυτό σηµαίνει χονδρικά µια βολή σε ακτίνα 35 µέτρων». 2. Οπλα και τσοκ «Το µήκος της κάννης ιδανικά πρέπει να είναι 76 εκατοστά. Το άνοιγ- µα της κάννης πρέπει να είναι στενό για να έχου- µε µια πυκνή τουφεκιά. Κάποιες φάσσες τις τουφεκάµε στα µέτρα, πολύ χαµηλά δηλαδή, σε αυτή την περίπτωση θέλουµε τσοκ 3*, αν οι φάσσες είναι από τα 30 µέτρα και πάνω θέλουµε τσοκ full ή extra full. Αυτό είναι πιο στενό µπροστά και στέλνει πιο πυκνή τη βολή στη µεγάλη απόσταση των 35 µέτρων». 3. Φυσίγγια «Τα φυσίγγια πρέπει να είναι ιδιαίτερα ισχυρά, µε γόµωση από 36 έως 40 γραµµάρια, γιατί το φτερωτό αυτό έχει πολύ και πυκνό πούπουλο, αυξάνοντας τις πιθανότητες µε ένα πιο ελαφρύ σκάγι να το τραυµατίσουµε χωρίς να το σκοτώσουµε. Συνήθως χρησιµοποιούνται σκάγια που είναι επινικελωµένα, καθώς έχουν καλύτερη διατρητικότητα. Το µολύβδινο αντίθετα µπορεί να «στοµώσει» ή να «στραπατσαριστεί» πάνω στο πυκνό φτέρωµά της. Αρκετοί χρησιµοποιούν και φυσίγγια µάγκνουµ, τα οποία όµως δεν ενδείκνυνται. Είναι µεν περισσότερα τα γραµµάρια των σκαγιών αλλά το βάρος τους είναι τέτοιο που κάνει την τουφεκιά πιο αργή». Καραµπίνα ή δίκαννο και άλλα διλήµµατα Οι κυνηγοί στην πλειονότητά τους προτιµούν να βγαίνουν στο καρτέρι µε καραµπίνα για το έξτρα φυσίγγι που τους κάνει να νιώθουν µεγαλύτερη ασφάλεια σχετικά µε την κάρπωση. Παρ όλα αυτά, αυτό δεν στηρίζεται τεχνικά ούτε τεκµηριώνεται, σύµφωνα µε τον οπλουργό. Το δίκαννο µπορεί να είναι εξίσου αποτελεσµατικό. «Ο καρτεριτζής φασσοκυνηγός, που έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του και εµπιστοσύνη στις ικανότητές του, δεν θα χρησιµοποιήσει ούτε καν το δεύτερο φυσίγγι». EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 17

18 ΣΚΟΠΕΥΣΗ Το καρτέρι θέλει τέχνη Το καρτέρι της φάσσας είναι από τα πλέον δύσκολα και απαιτητικά, μας είπε ο κ. Πλαστουργός και πρόσθεσε πως ο λόγος που δεν έχει αριθμητικά τόσους θιασώτες όσο κάποια άλλα θηράματα είναι γιατί δεν είναι πολλοί αυτοί που αντέχουν να στήνονται στο καρτέρι έχοντας μεγάλη πιθανότητα να φύγουν με άδεια τσάντα. «Η πλήρης κάλυψη του κυνηγού είναι προαπαιτούμενο στο φασσοκάρτερο. Το καμουφλάζ δεν θα μείνει μόνο στα ρούχα τέλειας παραλλαγής που πρέπει να φοράμε, αλλά και στο ίδιο το όπλο. Ακόμα και η ελάχιστη αναλαμπή του ήλιου πάνω στην κάννη ή ένα γυάλισμα του κλείστρου είναι αρκετό για να κινητοποιήσει τη φάσσα, η οποία θα γίνει καπνός πριν προλάβουμε να επωμίσουμε. Για το λόγο αυτό, πολλοί κυνηγοί καλύπτουν την κάννη του όπλου τους με πράσινη κολλητική ταινία, ενώ δεν είναι λίγοι και αυτοί που βάφουν τα πρόσωπά τους. Επίσης, το βλέμμα του κυνηγού πρέπει να παραμένει στραμμένο στο σμήνος ή στο άτομο που έρχεται χωρίς την παραμικρή κίνηση του κεφαλιού του δεξιά και αριστερά. Ακόμα και αυτό η φάσσα θα το αντιληφθεί». 18 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

19 Δίλημμα δεύτερο: Να σκοπεύσω το πρώτο του σμήνους ή θα τρομάξω τα ακόλουθα; Η απάντηση είναι μία: «Ο κανόνας -σκοπεύουμε το πρώτο του σμήνους- ισχύει φυσικά και σε αυτό το κυνήγι. Αν πάρουμε το πρώτο, ίσως ακολουθήσει και επόμενο, αν δεν σημαδεύσουμε την αρχή του σμήνους, έχουμε ακόμα λιγότερες πιθανότητες να χτυπήσουμε κάποιο. Πολλοί ίσως σκέφτονται πως αν δεν πετύχουν το πρώτο πουλί, το μόνο που θα καταφέρουν είναι να διαλύσουν το σμήνος που θα πετάξει μακριά. Η αλήθεια, όμως, είναι πως τα υπόλοιπα φτερωτά θα τρομάξουν και θα απομακρυνθούν από την πρώτη τουφεκιά, ανεξάρτητα από το πού στοχεύουμε. Σημαντικό είναι να μην ξεχνά ο κυνηγός ότι χτυπάμε πάντα στο ίδιο μέρος, δεν πηγαίνουμε πέρα δώθε την κάννη και το σώμα μας. Τα πουλιά έπονται, εμείς είμαστε στραμμένοι στο ίδιο σημείο και περιμένουμε με το όπλο έτοιμο. Το σίγουρο είναι ότι δεν τουφεκάμε στη μέση του σμήνους, θα μείνουμε κατά πάσα πιθανότητα με άδεια χέρια». Βολές στο κρύο Κατά πόσο ο δριμύς χειμώνας θα επηρεάσει τα καρτέρια και τις βολές και τι πρέπει να ξέρουμε για να αντισταθμίσουμε τις επιπτώσεις του; «Οι καιρικές συνθήκες επηρεάζουν τη σκόπευση και σαφώς τη βολή, ιδίως αν πρόκειται για πολύ χαμηλή θερμοκρασία ή για δυνατό αέρα. Κάποιοι κυνηγοί έχουν εξειδικεύσει τόσο τις απαιτήσεις τους, που για να ελαχιστοποιήσουν κάθε πιθανότητα λάθους έχουν μαζί τους θερμόμετρα εξωτερικού χώρου για να επιλέγουν το κατάλληλο φυσίγγι ανάλογα με το πόσο κρύο έχει. Αν έχει για παράδειγμα -5 βαθμούς, θα χρειαστείς φυσίγγια με περισσότερη πυρίτιδα για να μην κρυώσουν με το που βγουν από την κάννη. Ο αέρας, από την άλλη, είναι ένας ακόμα παράγοντας που επηρεάζει. Αν σπρώχνει τα πουλιά από πίσω προς τα εμπρός, διπλασιάζεται η ταχύτητά τους, οπότε χρειάζεται να κάνουμε μεγαλύτερη προσκόπευση. Αν ο αέρας είναι κόντρα, θα χρειαστεί πολύ μικρότερη». Επιπλέον, το πολύωρο καρτέρι στο κρύο εύκολα μπορεί να μουδιάσει τον κυνηγό, μειώνοντας την ταχύτητα ανακλαστικών του και άρα την επώμιση και σκόπευση. «Για να το αποφύγει αυτό ο κυνηγός, καλό είναι να προμηθευτεί ισοθερμικές κάλτσες και εσώρουχα και ένα ζευγάρι καλά γάντια, ώστε να μπορέσει να διατηρήσει σταθερή τη θερμοκρασία του σώματός του. Αν, παρά τα γάντια, κάποιου τα χέρια κρυώνουν εύκολα, κάτι που εντείνεται από το γεγονός ότι λόγω ακινησίας δεν κυκλοφορεί το αίμα, μπορεί να αγοράσει ένα μικρό θερμαντικό σώμα, ειδικό για να το κρατάς στα χέρια σου. Εχει το μέγεθος ενός πακέτου τσιγάρων, γεμίζει με ζιπέλαιο και διαρκεί περίπου 6 ώρες». «Το καρτέρι έχει το πλεονέκτημα της προετοιμασίας, δεν υπάρχει αιφνιδιασμός από το θήραμα, κάθεσαι, προφυλάσσεσαι και περιμένεις» eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 19

20 ΕΜΠΕΙΡΙΑ αφιερωµα στη φασσα Καρτέρι στα εγγλέζικα χωράφια 20 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

21 Το ελληνικό κυνήγι της φάσσας έχει... ανάψει αλλά το θήραμα έχει τους οπαδούς του σε όλο τον κόσμο. Ενας Ελληνας συνάδελφος -και μόνιμος κάτοικος Αγγλίας- μας δίνει τη διαφορετική εικόνα από το εξωτερικό, που φυσικά γεννά έντονα συναισθήματα. Γράφει ο Μπιριγκόγκος (το κυνηγετικό του ψευδώνυμο) Στο χωράφι διακρίνονται τα ομοιώματα που χρησιμοποιούνται στο κυνήγι της φάσσας. Η διάταξη των ομοιωμάτων απαιτεί εμπειρία ώστε να είναι πειστική για τα φτερωτά. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 21

22 Εμπειρία Η φάσσα (Columba palumbus) κυνηγιέται στην Αγγλία όλο το χρόνο, καθώς δεν είναι αποδημητική και έχει πληθυσμούς που φτάνουν σε τέτοια νούμερα ώστε να καταστρέφουν τις σοδειές των δημητριακών και της ελαιοκράμβης. Το κυνήγι της διαφέρει από το ελληνικό καθώς γίνεται από φυλάχτρες με ομοιώματα που είναι αραδιασμένα μπροστά σε σχεδιασμό που ορίζουν ο αέρας και η πορεία πτήσης των πουλιών, αποσκοπώντας στο να ξεγελάσουν τη φάσσα. Αυτή, έχοντας ισχυρό ένστικτο να κινείται σε σμήνη και βλέποντας τα ομοιώματα από μακριά, προσγειώνεται μες στο σχηματισμό, και έτσι έρχεται εντός του πεδίου βολής. Η εξιστόρηση που ακολουθεί αφορά σε μια εξόρμηση για φάσσες σε καλαμιά από σιτάρι, στις αρχές ενός Σεπτέμβρη. Ψάχνοντας κυνηγοτόπι Μέρες τώρα περίμενα να φτάσει η σημερινή. Είχα συνεννοηθεί με το φίλο που έχει την άδεια εισόδου σε μια συγκεκριμένη περιοχή να πάω για ελάφια, αλλά ο αγρότης μάς τα χάλασε: από την προηγουμένη χρησιμοποιούσαν τους δρόμους μέσα από το δάσος οι θεριζοαλωνιστικές μηχανές για να πηγαίνουν στα χωράφια που ήθελαν να θερίσουν και έτσι δεν υπήρχε νόημα να πάμε, μιας και είχαν γυρίσει τον τόπο πάνω-κάτω. Στο τηλέφωνο με το φίλο μου αναρωτιόμασταν τι να κάνουμε. Μέχρι που είχα μια στιγμή... επιφοίτησης: - Δεν μου λες, άμα θερίζουν γύρω γύρω, υπάρχει κάποιο χωράφι που έχουν τελειώσει να πάω για καμιά φάσσα, τουλάχιστον; - Σίγουρα! Θυμάσαι το χωράφι όπου είχες ξαναπάει τον Ιούλιο; Τώρα το έχουν θερίσει και μπορείς να πάρεις το αυτοκίνητο μέχρι την κορυφή. Στο συγκεκριμένο χωράφι, μαζί μ ένα φίλο μου, είχαμε πάρει 127 φάσσες μέσα σε 5 ώρες, τουφεκίζοντάς τες πάνω από το πεσμένο σιτάρι, που είχε ρίξει ο καιρός. Ηξερα ακριβώς το μέρος και ένιωσα την καρδιά μου να βροντοχτυπά στο στήθος μ αυτά τα νέα. - Εφυγα τότε! Αμα ακούς τουφεκιές πίσω από το λόφο, θα είμαι εγώ. Θα σε πάρω όταν τελειώσω να σου πω τι έκανα! - Καλή τύχη! Θα πάμε για ελάφια τον Οκτώβρη, μην ανησυχείς. Μ αυτές τις κουβέντες έκλεισα το τηλέφωνο, έβαλα το 6.5x55SE στο ντουλάπι και πήρα το Beretta Silver Pigeon V σε διαμέτρημα 20, που μου είχε κάνει η γυναίκα μου δώρο πριν από ένα χρόνο. Δεν είχα τότε ευκαιρία να το δοκιμάσω σε τέτοιο κυνήγι και ήρθε η ώρα του. Το όπλο, καλόβολο, ελαφρύ, ερχόταν στο μάτι με την κάθε επώμιση και με προσκαλούσε να το τουφεκίσω. Είχα και καμιά τετρακοσαριά φυσίγγια στο γκαράζ, οπότε ήμουν έτοιμος. Μάζεψα την τσάντα με τα ομοιώματα, το δίχτυ και τους πασσάλους που θα στήριζαν τη φυλάχτρα, το σκαμνί, λίγο νερό και διάφορα άλλα τζάντζαλα και μάντζαλα που θα χρειαζόμουν, τα φόρτωσα στο αυτοκίνητο και δέκα λεπτά αργότερα ήμουν σταματημένος στην κορυφή του λόφου, κοιτάζοντας το φρεσκοθερισμένο χωράφι που εκτεινόταν μπροστά μου. Περίμενα μες στο αυτοκίνητο για λίγο να δω πώς κινούνται τα πουλιά και μόλις κατάλαβα τη γραμμή της πτήσης τους, επέλεξα ένα σημείο στο φράχτη που μου επέτρεπε την καλύτερη θέα και ήταν τοποθετημένο ακριβώς κάτω από την πορεία των πουλιών. Χωρίς να χάσω χρόνο, άδειασα τα πράγματα από το αυτοκίνητο και πήγα και το πάρκαρα πίσω από κάτι θάμνους και κάτω από δέντρα, μετρά μακριά, ώστε να μη φαίνεται και προδίδει την παρουσία μου στο χωράφι. Η ώρα ήταν κιόλας και δεν ήθελα να χάσω χρόνο: γρήγορα γρήγορα έστησα τη φυλάχτρα και τοποθέτησα τα ομοιώματα όπως νόμιζα καλύτερα, αν και (όπως φάνηκε αργότερα) θα μπορούσα να έχω επιλέξει διαφορετική διάταξή τους. 22 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

23 Τουφεκιές χωρίς σταματημό Η μέρα ήταν ζεστή και με ήλιο αλλά χωρίς ιδιαίτερο αέρα, που σήμαινε ότι τα πουλιά δεν θα ήταν τόσο κινητικά όσο θα ήθελα. Απ το ολότελα, όμως... Κάθισα μέσα στη φυλάχτρα και περίμενα. Δεν πέρασαν πέντε λεπτά και να σου δύο κάργιες. Το όπλο στον ώμο, η προσδοκία να τις πάρω και τις δυο, το μάτι βλέπει το μαύρο γυαλιστερό μέταλλο της κάννης και ψάχνει την ακίδα για σκόπευση, αυτόματα ευθυγραμμίζεται με το θήραμα, το περνάει, ο γνώριμος ήχος, το σπρώξιμο του υποκόπανου στον ώμο και οι κάργιες φεύγουν ανενόχλητες! Δύο βολές στο γάμο... του Καραγκιόζη. Τέλος πάντων, έπειτα από 3-4 λεπτά, να και η πρώτη φάσσα. Αυτή τη φορά έμαθα το μάθημά μου: άφησα την κάννη να περάσει μπροστά από το ράμφος της και πίεσα τη σκανδάλη. Πετάχτηκαν μερικά φτεράκια και η φάσσα έπεσε μετρά μακριά. Η βολή βρήκε το στόχο της, παρόλο που το πουλί περνούσε από αριστερά προς τα δεξιά, χωρίς να δείχνει διαθέσεις να πέσει στο χώρο όπου είχα τα ομοιώματα, αλλά αρκετά κοντά για την τουφεκιά. Πήγα και την πήρα και την έβαλα στη σιδερόβεργα που είναι σε σχήμα Ψ με μανταλάκια στα κοντά σκέλη, ώστε να δίνει εντύπωση στα άλλα πουλιά ότι έρχεται να προσγειωθεί. Η μέρα περνούσε αργά. Πουλιά πετούσαν σε διάφορες μεριές στο χωράφι αλλά λίγα έρχονταν προς το σημείο όπου ήμουν εγώ. «Κάτι δεν πάει καλά», είπα μέσα μου και σηκώθηκα από το σκαμνί και άλλαξα λίγο το σχέδιο των ομοιωμάτων. Δεν πέρασε ένα λεπτό και άρχισε ένα σταθερό πέρασμα από πουλιά. Αλλες φορές έπρεπε να περιμένω (1-2 κάθε 10 λεπτά), άλλες φορές έρχονταν με τέτοιους ρυθμούς που δεν προλάβαινα να γεμίζω και να μην μπορώ να πιάνω την κάννη από τη ζέστη. Ετσι πέρασαν 5 ώρες. Κατά τις 5.30 είδα ότι δεν εκινείτο τίποτα, περίμενα για την τελευταία φάσσα (στην οποία αστόχησα) και αποφάσισα ότι αυτό ήταν το κυνήγι μου. Τελικός απολογισμός: 32 φάσσες, 14 κοράκια, 4 κάργιες με 144 τουφεκιές. Ημουν κοντά σε μια αναλογία 1:3 που είναι η συνήθης μου απόδοση. Ευχαριστήθηκα τουφεκιές, με έβρισα για τις ανοησίες που έκανα όταν έχανα σίγουρα πουλιά και με συγχάρηκα για μερικά πολύ δύσκολα και μακρινά χτυπήματα. Τα φυσίγγια Νο 6 με 24 γραμμάρια αποδείχτηκαν πλέον αρκετά αλλά μου φαίνεται ότι θα αλλάξω το τσοκ σε ** και *** καθώς τα **** στην κάτω κάννη μου στοίχισαν μερικά πουλιά. Εχασα μόνο 3 πουλιά, που πήγαν και έπεσαν μακριά, μέσα σε γη όπου δεν είχα δικαίωμα να πάω, άσε που έπρεπε να τα ψάχνω και με τις ώρες. Πρέπει να πάρω σκύλο, μου φαίνεται, γι αυτή τη δουλειά! Η επιστροφή Φόρτωσα όλα τα συμπράγκαλα του κυνηγιού και αφού μάδησα τα πουλιά ξεκίνησα για το σπίτι. Ο ήλιος έπεφτε, γεμίζοντας τον τόπο με απαλές χρυσαφιές ανταύγειες, καθώς η μέρα πήγαινε για τη δύση. Στο σπίτι έβαλα το όπλο να μουλιάζει στα καθαριστικά, τακτοποίησα τα πουλιά στον καταψύκτη και μου έβαλα ένα ποτό και, απολαμβάνοντάς το, κοίταζα το ημερολόγιό μου: κατάλαβα ότι για φέτος αυτό ήταν το τελευταίο κυνήγι με λειόκαννο. Το 20αράκι μου θα αποσυρόταν στη θέση του στον οπλοβαστό μέχρι του χρόνου! Εκτός και αν με καλέσουν για καμιά μέρα κυνήγι φασιανού ή αποφασίσω να πάω κανένα περπατητό κατά τον Δεκέμβρη... Λες; Η φυλάχτρα με το δίχτυ καμουφλάζ ταιριάζει απόλυτα με τους θάμνους στην άκρη του φρεσκοθερισμένου χωραφιού. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 23

24 ΚΥΝΗΓΟΤΟΠΟΙ 24 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

25 Κυκλάδες Τα νησιά των περασμάτων Τόπος διάσπαρτος σε δεκάδες μικρά και μεγάλα νησιά, διαθέτει λίγα ενδημικά, φιλοξενεί, ανάλογα με την εποχή, πολλά αποδημητικά και βέβαια είναι πατρίδα πολλών παραδοσιακών εραστών του κυνηγιού! Του Νίκου Βασάλου, Κάθε εποχή έχει τη δική της γλύκα κι ομορφιά. Σε κάθε τόπο, όμως, οι εποχές αφήνουν διαφορετικό ίχνος, αγγίζουν αλλιώς το μέρος και τους ανθρώπους του. Εδώ στις Κυκλάδες οι εποχές έχουν άλλο χρώμα από την υπόλοιπη Ελλάδα. Η άνοιξη, με τα αρώματα και τα χρώματα να γεμίζουν την ατμόσφαιρα και τη σπάνια μεσογειακή βλάστηση να σφύζει από ζωή. Ζηλευτός πίνακας ζωγραφικής που θαρρείς δεν τον άγγιξαν χέρια. Το καλοκαίρι, ο ήλιος πυρώνει τα βράχια και τα κάνει κόκκινα. Ενα κόκκινο που ξεπηδάει από μέσα τους, λες και αναβλύζουν πορφύρα. Το φθινόπωρο ντύνει τη γη στους τόνους του καφέ και του γκρίζου. Το χώμα σού σπάει τη μύτη μετά τη βροχή και τα λιγοστά πράσινα σημεία ξεκουράζουν το μάτι. Και ο χειμώνας -όπως τώρα- έχει τη δική του χάρη, είναι βέβαια μια εποχή γενικότερης συστολής. Οι ρυθμοί πέφτουν και όλα είναι πιο μαζεμένα. Οι γραμμές από κεκλιμένες και χαλαρές γίνονται ευθείες και στενεύουν. Το κυνήγι όμως είναι πάντα εκεί, παρόν! Πότε σε ενεργό δράση και πότε σε επικουρική, με σπορές, απελευθερώσεις και εργασίες συντήρησης. Κάποιος μπορεί τώρα να αναρωτηθεί: Πώς κυνηγάτε, βρε παιδί μου, εκεί κάτω το χειμώνα και τι; Τα θηράματα που μας... ταλαιπωρούν Ο χειμώνας κυνηγετικά είναι μια εποχή που αρέσει σε πολλούς και σε εμένα, γιατί, εδώ στα νησιά μας, μπορείς να κυνηγήσεις ευχάριστα. Δεν έχεις τη ζέστη να σε μουσκεύει και να σε φτάνει σε σημείο λιποθυμίας. Να νιώθεις την κούραση βαριά στους ώμους, να σου μοιάζει το φυσίγγι των 34 γραμμαρίων πολλά κιλά και να κάνει τον εξοπλισμό, όπως το νερό, ζωτικής σημασίας! Ακόμη εδώ δεν έχεις το απαγορευτικό χιόνι της Βόρειας Ελλάδας που σε κλείνει σπίτι ή μουδιάζει τα άκρα σε όσους αποφασίσουν να το αντιμετωπίσουν. Μπορεί eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 25

26 ΚΥΝΗΓΟΤΟΠΟΙ 26 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

27 βέβαια να έχεις το ξεροβόρι που σε μαστιγώνει σε όλο σου το κορμί και προσπαθεί να σε γκρεμίσει σαν Σουλιώτισσα στα βράχια. Τα βαριά ρούχα να σε δυσκολεύουν στο περπάτημα και τις γρήγορες σκοπεύσεις. Ολα αυτά όμως είναι περιστασιακά και όχι ιδιαίτερα έντονα. Είναι περιορισμένα τα θηράματα εδώ κάτω. Πέρα από τα λιγοστά ενδημικά, τα οποία δεν τα συναντάς σε όλα τα νησάκια, περιμένεις τα περάσματα για να γευτείς τη χαρά της κάρπωσης. Περιμένεις τα τσιχλοκότσυφα που στο ξημέρωμα σου ξεβιδώνουν το σβέρκο, καθώς βγαίνουν περίπατο. Λίγο καρτέρι και μετά στο πόδι να τα ψάχνεις σαν τρελός. Σκίνο το σκίνο, φίδα τη φίδα. Εδώ υπάρχει ανοιχτό πεδίο όρασης. Τα βλέπεις που έρχονται κατά πάνω σου σαν αεροπλάνα του Β Παγκοσμίου και ξαφνικά υψώνονται για να χαθούν στο άπειρο του ουρανού όταν έχει άπνοια. Εχεις την αγωνία της μπεκάτσας που μπορεί να «πιάνει» στα καθαρά λόγω έλλειψης δασικών περιοχών, αλλά οι φιγούρες που σου κάνει όταν ξεμυτάει από το χώμα, καμιά φορά με το σκουλήκι στο στόμα, είναι ικανές να τιμωρήσουν δεινούς σκοπευτάδες. Δεν ξέρω, λες κι αυτές που έρχονται εδώ κάτω έχουν άλλες, μαγικές ικανότητες και γίνονται αόρατες στα νέτα! Αλλες φορές, αθόρυβες σαν σκιές, χάνονται πίσω από τους θάμνους χωρίς να ακούσεις τίποτα, κι άλλες το γρήγορο βήμα τους δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτό της πέρδικας. Είναι φορές που το χτύπημα των φτερών της σου κόβει την ανάσα και κάνει τις κόρες των ματιών σου να καλύψουν το ασπράδι! Εχεις και τα ψαρόνια, κοπάδια αμέτρητα να μαυρίζουν τον ουρανό και να λυσσάνε πάνω στα λιόδεντρα. Με πρώτα τα κοτσύφια είναι οι τροβαδούροι της φύσης, αφού το κελάηδισμα των αρσενικών σε μαγεύει. Εδώ κάτω, στις Κυκλάδες, δεν έχεις κάτι άλλο σίγουρο να περιμένεις το χειμώνα. Κάποιες φάσσες που θέλουν να ξεκουραστούν για λίγο και κάποια υδρόβια που χαλαρώνουν τα κουρασμένα τους φτερά στα ήρεμα και απάνεμα λαγκόνια. Δεν υπάρχουν ιστορίες για κυνήγια κάπρου. Ούτε γλαφυρές αφηγήσεις για ξαφνικές συναντήσεις με λύκους, αρκούδες και άλλα θεριά του δάσους. Οι σκύλοι δεν μουσκεύουν το πανωφόρι τους στις φτέρες. Σκίζουν όμως τα πόδια τους στα βράχια. Γκρεμοτσακίζονται σ αυτά όταν παίρνουν με μανία στο κατόπι μια πέρδικα. Το κυνήγι ως εμπειρία Πέρα όμως από όλα τούτα, το κυνήγι δεν παύει να είναι μια μυσταγωγία. «Για να ευχαριστηθείς το κυνήγι, πρέπει να το ζεις στιγμή τη στιγμή, από την αρχή μέχρι το τέλος του», μου είπε μια μέρα ο κυρ Λευτέρης, παλιός κυνηγός. «Πρέπει να κάτσεις να γεμίσεις τα δικά σου φυσίγγια, που κάνουν μόνο στο δικό σου τουφέκι», αιτιολόγησε την άποψή του. Ο χειμώνας, λοιπόν, είναι η μόνη εποχή που προσφέρεται για τούτη εδώ τη διαδικασία. Πολλοί είναι αυτοί που, αγκαλιά με το βαρόμετρο, κλείνονται σε κάποιο δωμάτιο, μερικές φορές με την παρέα κάποιου πιτσιρικά, στήνουν το μαγαζί τους και ετοιμάζουν τα δικά τους πυρομαχικά. Ετσι περνούν οι χειμώνες εδώ κάτω στις Κυκλάδες. Με κυνήγι, καλή παρέα, τσικουδιά, προσμονή για τη μέρα που έρχεται και ιστορίες από τα παλιά. Μην πει κανείς τώρα ότι κάπως έτσι είναι και αλλού! Εδώ έχουμε και τη θάλασσα που ξεπλένει το κακό, το άδικο και τα βαριά τα λόγια. Που μας μαντρώνει και μας περιορίζει, κάποιες φορές για μέρες ολόκληρες. Που μας κάνει να νιώθουμε στερημένοι από θηράματα και ονειρεμένους κυνηγότοπους, αλλά κι ελεύθερους μαζί. Που μας επιβάλλει να χώνουμε το χέρι βαθιά στην τσέπη για 10 μπεκάτσες, μια ανοιχτή έρευνα και δυο συναινέσεις. Αυτές είναι οι Κυκλάδες, η γειτονιά μου, το σπίτι μου! Θηραματικός χάρτης Οι Κυκλάδες είναι ένα νησιωτικό σύμπλεγμα, στο οποίο οι εδαφικές ιδιομορφίες και η χλωρίδα ποικίλλουν από νησί σε νησί και αυτό είναι η αιτία που κάποια νησιά έχουν καλύτερα περάσματα σε ορτύκια και κάποια άλλα σε τρυγόνια. Το ίδιο συμβαίνει και στα χειμωνιάτικα, με κάποια νησιά να παίρνουν επάξια τον τίτλο του μπεκατσότοπου. Τα τσιχλοκότσυφα δείχνουν να μην έχουν ιδιαίτερες προτιμήσεις και επισκέπτονται στο σύνολό τους ολόκληρο τον κυκλαδικό χώρο. Η περασμένη καλοκαιρινή κυνηγετική περίοδος άφησε τους περισσότερους με την πικρή γεύση της προσμονής στο στόμα κι αν ήταν δυνατόν, κάποιοι θα ήταν ακόμα καθισμένοι στα καρτέρια τους να περιμένουν τα τρυγόνια. Στα ορτύκια η ζυγαριά μπορεί να κλείνει προς την ίδια κακή πλευρά με τα τρυγόνια, αλλά εκεί υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας «κράχτης», που αλλοιώνει τα στατιστικά. Σε γενικές γραμμές, η φετινή καλοκαιρινή κυνηγετική χρονιά καλό θα ήταν να μην ξανάρθει! Αντιθέτως, η χειμερινή περίοδος που διανύουμε, προς το παρόν, διαγράφεται πολύ καλή, με τα περάσματα τσίχλας να είναι σε υψηλά επίπεδα. Οι μπεκάτσες ακόμα δεν έχουν ευχαριστήσει τους φερματζήδες και σε αυτό βοηθούν τα χαμηλά επίπεδα βροχόπτωσης και οι παρατεταμένες γλυκοκαιριές σε όλη την επικράτεια. Εκτός από κάποια νησιά που έχουν την τύχη να φιλοξενούν ενδημικά θηράματα, όπως ο λαγός, το κουνέλι και η νησιωτική πέρδικα, οι Κυκλάδες περιμένουν τρυγόνια, ορτύκια, τσίχλες, κοτσύφια, μπεκάτσες και ψαρόνια. Σε αρκετά σημεία συναντάμε αγριοπερίστερα, τα οποία τραβούν το ενδιαφέρον των συναδέλφων κατά την έναρξη. Μερικοί βιότοποι ξεκουράζουν ένα μικρό ποσοστό υδροβίων, αναλόγως τις καιρικές συνθήκες, ενώ οι φάσσες είναι κάτι σαν το λαχείο, αφού οι εμφανίσεις τους είναι λιγοστές. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 27