Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ Α ΕΛΦΟΤΗΤΑΣ

Transcript

1 ΚΕΜΠΑΘ 3690 ΚΩ ΙΚΟΣ Η ΙΣΧΥΣ ΜΑΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚ ΟΣΗ ΤΗΣ Α ΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΙΤΩΝ ΑΡΤΑΣ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ 40ος ΧΡΟΝΟΣ - ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΣ, ΜΑΪΟΣ, ΙΟΥΝΙΟΣ ΓΡΑΦΕΙΑ: ΚΛΕΙΣΘΕΝΟΥΣ 17, ΑΘΗΝΑ - ΤΗΛ.- FAX: ΟΙ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ Α ΕΛΦΟΤΗΤΑΣ Το απόγευµα της Τετάρτης πραγ- µατοποιήθηκε στην αίθουσα της Πανηπειρωτικής η προγραµµατισθείσα Γενική Απολογιστική Συνέλευση της Αδελφότητας. Λόγω των απεργιών η προσέλευση δεν ήταν ικανοποιητική. Πάντως ο αριθµός των παρευρισκοµένων ήταν τόσος που απαιτούσε για την πραγµάτωσή της. Τον λόγο πήρε η πρόεδρος κυρία Κορµέντζα, καλωσορίζοντας τους προσελθόντες, ευχό- µενη καλή χρονιά σε όλους. Σε σύντοµη οµιλία της αναφέρθηκε στις δραστηριότητες του Σ και την εποικοδοµητική συνεργασία που είχε µε όλους τους φορείς του χωριού µας και την ανταπόκριση από άλλους Συλλόγους του τόπου µας. Άκουσε µε προσοχή τις προτάσεις και απόψεις των συµµετεχόντων για τα διάφορα προβλήµατα που αφορούν την Αδελφότητα και το χωριό µας. Στη συνέχεια αναγνώστηκε η έκθεση πεπραγµένων και οικονοµικής διαχείρισης έτους, από έως από τον πρόεδρο της Εξελεγκτικής Επιτροπής. Με επιτυχία στέφθηκε και η φετινή τελετή απονοµής επαίνων στα Θεοδωριανίτκα νιάτα που πέτυχαν την εισαγωγή τους στα Ανώτερα και Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύµατα της Ελλάδας και του εξωτερικού, καθώς και στους νέους πτυχιούχους. Η σεµνή και λιτή τελετή, για δέκατη συνεχό- µενη χρονιά, είχε ως σκοπό την αναγνώριση και βράβευση των προσπαθειών της Θεοδωριανίτικης νεολαίας, που µε τις πολυετείς και επίµονες προσπάθειές της υλοποιεί τους στόχους της για ένα καλύτερο µέλλον. Επίσης η συµµετοχή των γονιών είναι πολύ σηµαντική, δεδοµένων των δυσκολιών που πάντοτε πρέπει να ξεπεράσουν για να δούνε τα παιδιά τους να προκόβουν. ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΕΚ ΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ Η Αδελφότητα πραγµατοποιεί κάθε καλοκαίρι στο χωριό πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις, µε τη συµµετοχή νέων, µε σκοπό την ανάπτυξη της άµιλλας, τη συναδέλφωση και τη φιλία, ιδανικά που δεν επιτυγχάνει ο επαγγελµατικός αθλητισµός και επί πλέον να γεµίσουν τον ελεύθερο χρόνο τους κατά την παραµονή στο χωριό Αυγούστου τουρνουά µίνι ποδοσφαίρου 5Χ5 στο γήπεδο µπάσκετ του ηµοτικού Σχολείου Αυγούστου αγώνες πινγκ-πονγκ Αυγούστου έκθεση ελεύθερης ζωγραφικής από µαθητές ηµοτικού-γυµνασίου. 4. Επιµνηµόσυνη δέηση υπέρ των ψυχών των θανόντων µελών της Αδελφότητας, Κυριακή 19 Αυγούστου το πρωί στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Σύµφωνα µε απόφαση του Σ της Αδελφότητας οι αθλητικές εκδηλώσεις του καλοκαιριού γίνονται εις ανάµνηση του Α προέδρου και ιδρυτού της Αδελφότητας Ιωάννη Λακοπούλου και ονοµάζονται Λακοπούλιοι αγώνες. ΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ! Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ Είναι µεγάλο πρόβληµα και πρέπει να µας απασχολεί όλους, µόνιµους κατοίκους, παραθεριστές και επισκέπτες, η εικόνα που παρουσιάζει η ευρύτερη περιοχή του χωριού µας, που δεν είναι η καλύτερη και δεν µας τιµά ως Θεοδωριανίτες. Ο λόγος για την καθαριότητα. Έχουν γεµίσει τα ρέµατα, ο χώρος κάτω από την πλατεία και πολλά µέρη µε νάυλον σακούλες και κάθε είδους άχρηστα αντικείµενα. Αν και υπάρχουν κάδοι απορριµµάτων σε όλους σχεδόν τους δρόµους και σε όλα τα ση- µεία του χωριού, η κακή συνήθεια να πετάµε τις σακούλες µε τα σκουπίδια εκτός των κάδων δεν έχει σταµατήσει. Καιρός είναι να σταµατήσουν οι κακές συνήθειες και να πάρουµε όλοι οι χωριανοί το θέµα της καθαριότητας στα χέρια µας. Καθαρό χωριό σηµαίνει, υγεία, οµορφιά, πολιτισµός. Ας φροντίσουµε, λοιπόν, όλοι ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου, να έχουµε το χωριό καθαρό. Σπίτια, αυλές, δρόµοι, πλατείες, ρέµατα, µπορούν και πρέπει να λάµπουν από καθαριότητα. Είναι για το καλό µας, για το καλό του χωριού, για το καλό των Τζουµέρκων. Η καθαριότητα αναβαθµίζει αισθητά το περιβάλλον και το κάνει πιο ελκυστικό και πιο απολαυστικό. ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΑ ΘΕΟ- ΩΡΙΑΝΑ ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗ- ΤΑΣ! Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ! ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ! Πάρα πολλούς συγχωριανούς µας τους έκανε η ανάγκη να λείπουν αρκετά χρόνια από το χωριό µας. Όταν γυρίζουν πίσω, µερικοί από αυτούς βρίσκουν τα κτήµατά τους καταπατηµένα, τους φράχτες πεταµένους και το χειρότερο απ όλα βλέπουν να λείπουν από τα παραδοσιακά σπίτια των γονέων τους και των παππούδων τους αγκωνάρια, πρέκια, παραστάδες, σκαλιστές πέτρες. Κάποιοι, αχαρακτήριστοι, φαίνεται όρισαν τους εαυτούς τους γενικούς κληρονόµους και χωρίς να ρωτήσουν κανέναν, αφαιρούν από τα ξένα σπίτια ό,τι ωραίο τα χαρακτήριζε. Πολλοί κτηνοτρόφοι καταπατούν ετσιθελικά τα χωράφια χωρίς ίχνος ντροπής. Θα ήθελαν άραγε να καταπατούν άλλοι τα δικά τους χωράφια; Εκµεταλλευόµενοι τη µη ύπαρξη αγροφύλακα αλωνίσουν τα ξένα κτήµατα, χωρίς να πάρουν έστω τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών τους. Και µη χειρότερα! Επιτέλους! Καλοκαίριασε, διακοπές στο χωριό µας. Μαγευτική φύση, πλούσια βλάστηση, εναλλασσόµενα γοητευτικά τοπία. Καθαρός, υγιεινός αέρας, άφθονα γάργαρα νερά, όλα τα απολαµβάνεις χωρίς κανένα ευρώ. Κατάλληλα µέρη να περπατήσουµε. Ωραία, παστρικά µικροµάγαζα, µε παραδοσιακά φαγητά και φτηνά. Άνθρωποι πρόσχαροι, καλοσυνάτοι, πρόθυµοι να µας εξυπηρετήσουν. ΑΝΑΨΥΧΗ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ, το δίδυµο της ανανέωσης. Ελάτε στο χωριό µας! Σ Τ Η Ρ Ι Ξ Τ Ε Μ Ε Κ Α Θ Ε Τ Ρ Ο Π Ο Τ Η Ν Α Ε Λ Φ Ο Τ Η Τ Α! Ε Ι Ν Α Ι Η Μ Ο Ν Η Φ Ω Ν Η Τ Ο Υ Χ Ω Ρ Ι Ο Υ Μ Α Σ! Ε Ι Ν Α Ι Η Φ Ω Ν Η Τ Ω Ν Μ Ο Ν Ι Μ Ω Ν Κ Α Τ Ο Ι Κ Ω Ν Κ Α Ι Τ Ω Ν Α Π Ο Η Μ Ω Ν Σ Υ Γ Χ Ω Ρ Ι Α Ν Ω Ν! Όταν ξεχνάς το χωριό σου είναι σαν να ξεχνάς τον ίδιο σου τον εαυτό!

2 2 ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2012 ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ Ε Π Ι Μ Ε Λ Ε Ι Α : Σ Τ ΑΥ Ρ Ο Σ Σ Κ Ο Υ Τ Ε Λ Α Σ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ Ένα υγιέστατο αγοράκι υποδέχθηκαν στην οικογένειά τους την ο Παναγιώτης Γεωργ. ΣΚΟΥ- ΤΕΛΑΣ και η Θεοδώρα Κων/νου ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ. Αυτό είναι το τρίτο τους παιδί, που αποκτά το ζεύγος. Το ευτυχισµένο ζευγάρι, σε ανακοίνωσή τους, ευχαρίστησε όλους όσους τους συµπαραστάθηκαν και τους ευχήθηκαν για τον ερχοµό του παιδιού τους. ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ - Με τη χαρούµενη παρουσία συγγενών και φίλων, το ζεύγος των αποδήµων µας Αθανάσιος ΚΟΛΟ- ΒΟΣ του ηµητρίου και της Αναστασίας και η σύζυγός του ήµητρα ΜΠΑΣ ΕΚΗ του Αθανασίου και της Νίκης, βάπτισαν την πρωτότοκη κορούλα τους στις στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου Λαρίσης, στην οποία ο ανάδοχος χάρισε, υπό τη γενική χαρά όλων, το όνοµα ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ προς τιµή της µητέρας τού Θανάση. - Στις στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων στου Ψυρρή, τελέστηκε η βάπτιση της πρωτότοκης κόρης της Μαρίας ΚΑΤΣΙΚΟΝΤΑΜΗ και του ηµήτρη, γιου της αείµνηστης Φωτεινής ΛΑΠΠΑ, µε την παρουσία συγγενών και φίλων του ζεύγους. Ανάδοχος η Ελένη ΚΑΤΣΙΚΟΝΤΑΜΗ, η οποία, υπό τη γενική χαρά όλων, χάρισε το όνοµα ΦΩΤΕΙΝΗ, εις ανάµνηση της µητέρας του ηµήτρη. - Η Σοφία ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ και ο Γρηγόρης ΚΟΝ- ΤΟΓΙΑΝΝΗΣ βάπτισαν τη µικρή τους πριγκίπισσα. Την πιο γλυκιά στιγµή της ζωής τους έζησαν ο Γρηγόρης ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ και η σύζυγός του Σοφία κατά τη βάπτιση της κόρης τους που έγινε την Κυριακή 10 Ιουνίου 2012, στις 12 το µεσηµέρι, στην Ιερά Μονή Κοιµήσεως της Θεοτόκου, στο Κορωπί. Κουµπάρα η εξαδέλφη της Σοφίας Ελευθερία ΓΚΑΓΚΑ, που αγαπάει πολύ τη µικρή και γι αυτό αποφασίσανε να γίνει και πνευµατική της µητέρα και της χάρισε το όνοµα ΕΛΕΝΗ. Το ζευγάρι αποφάσισε να µην τελέσει το µυστήριο σε στενό οικογενειακό κύκλο, αλλά να δώσει ένα πάρτι για τους συγγενείς και τους φίλους, προκειµένου να γιορτάσουν µαζί, που έγινε στη Λ. Βάρης στην ταβέρνα «Η βοσκοπούλα». ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΣ Λίγα λόγια µε πολλή αγάπη για τους γάµους της εγγόνας µου Ηλιάνας Κουτσούκη Λίγοι γάµοι εντυπωσίασαν µε την τέλεσή τους, όχι µόνο τους προσκεκληµένους, αλλά και όσους βρέθηκαν τυχαία λόγω των εκλογών. Ένας τέτοιος γάµος ήταν και της Ηλιάνας µε τον Μιχάλη ηµητριάδη, που έγινε το Σάββατο 5 Μαΐου 2012 στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στα Θεοδώριανα, µε τη χαρούµενη παρουσία πολλών προσκεκληµένων, που τους συνόδευσαν στη µεγαλύτερη µέρα της ζωής τους µε ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση για την επιτυχηµένη επιλογή τους. Οι γονείς τους, Κωνσταντίνος και Κική Κουτσούκη, Χαράλαµπος και Ευαγγελία ηµητριάδη, οι θείοι τους και πολλοί άλλοι συγγενείς, ήταν πληµµυρισµένοι όλοι από χαρά, ακόµη και νοερά όσοι δεν µπόρεσαν να παρευρεθούν. Υπό τις ευλογίες του ιερατείου της εκκλησίας, παπα-πάνου και παπα-θωµά, η τελετή έγινε µέσα σε ένα περιβάλλον διάχυτης χαράς και εγκαρδιότητας. Η ηρεµία που υπήρχε µέσα στην εκκλησία και η τάξη ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Όλοι θαύµασαν τη νύφη που ήταν µια σωστή κουκλίτσα. Μόνο ο ήχος της αναπνοής τους κρατούσε «σιγόντο» σ αυτό το ωραίο µυστήριο. Και το ταιριαστό ζευγάρι παρακολουθούσε µε ευλάβεια τις ευχές των ιερέων, δίνοντας νοερά τον όρκο αιώνιας αγάπης και πίστης. Τα χρυσά του γάµου στέφανα αντάλλαξαν οι φίλοι τους Ματίνα Κούνα, Βάιος Θέος Κούνας και Αλέξανδρος Χολέβας. Και καθώς χόρευαν τον χορό του Ησαΐα, οι προσκεκληµένοι τους ράντιζαν µε ροδοπέταλα, ευχόµενοι στους νεόνυµφους εκτός της ευωδιάς τους, να είναι ρόδινη και ευτυχισµένη η ζωή τους µέχρι τα βαθιά γεράµατά τους. Η συνέχεια δόθηκε στην πλατεία του χωριού, όπου είχε στηθεί το σκηνικό µε τα περίφηµα εδέσµατα και τα παραδοσιακά ψητά. Ένας γάµος αλλιώτικος από τους άλλους, µε ποικίλους χορούς που πρωτοστατούσαν οι όµορφες κορ- µολυγερές αδελφές και ξαδέλφες της νύφης και άλλες φιδόκορµες κοπελιές του γάµου. Πολλοί έλεγαν: Για ειδές την Ηλιάνα µας χαρούµενα που περπατεί σαν άγγελος µε το σπαθί. Και εγώ συµπληρώνω: Χαρά στη µάνα του γαµπρού, στην πεθερά της νύφης που έκανε καλό παιδί και πήρε καλή νύφη. Και τελειώνω µε τις καλύτερες ευχές για µια χαρού- µενη ζωή και ευτυχισµένη, σ αυτά τα χαρούµενα παιδιά που τ αγαπώ πολύ, µε πολλή αγάπη. Στ. Σκ. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ Όπως θα έχετε παρατηρήσει, στα κοινωνικά γεγονότα, σε άλλους γράφουµε περισσότερα και σε άλλους λιγότερα. Αυτό σε καµιά περίπτωση δεν σηµαίνει ότι κάνουµε διακρίσεις. Μακριά από µας τέτοια πρόθεση. Απλούστατα γράφουµε µε βάση τα όσα γνωρίζουµε ή τα όσα µας πληροφορείτε εσείς για τον καθένα. Εάν δεν έχουµε στοιχεία ή εάν δεν µάθουµε για κάτι, λογικό είναι να γράψουµε λίγα ή να µην γράψουµε καθόλου. Γι αυτό σας απευθύνουµε την παράκληση: Για κάθε ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, να µας ΠΛΗΡΟ- ΦΟΡΕΙΤΕ ΕΓΚΑΙΡΑ, δίνοντάς µας όσο το δυνατόν ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, για να τα δηµοσιεύουµε. ΚΑΛΗ ΣΥΝΤΑΞΗ Ο αγαπητός ιονύσης ΜΗΤΡΟΓΙΑΝΝΗΣ πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο χωριό, ως γραµµατέας της Κοινότητας επί πολλά έτη πρόθυµα, καλόκαρδα, µε αρκετή φιλοτιµία και πολλή ευσυνειδησία και αγάπη. Με την εργατικότητά του, την ειλικρίνειά του, την αξιοπρέπειά του, το ευπροσήγορο του χαρακτήρα του και τους φυσικούς και ανεπιτήδευτους τρόπους του, κέρδισε την εµπιστοσύνη και την εκτίµηση όλων. εν ήξερε την άρνηση και στεκόταν πάντα ακούραστος. Αισθανόταν αγαλλίαση όταν εύρισκαν λύση τα προβλήµατα του χωριού, αλλά και κάθε φορά που οι συγχωριανοί µας πετύχαιναν αυτό που επιδίωκαν. Αναγνωρίζοντας το έργο του και την προσφορά του στο χωριό µας εκφράζω κι εγώ, αλλά και όλο το Σ της Αδελφότητας και όλοι οι Θεοδωριανίτες τις ευχαριστίες µας και του ευχόµαστε να περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του µε υγεία και κάθε ευτυχία. Να µη σταµατήσει ποτέ να ενδιαφέρεται για τα κοινά και το χωριό. Ας έχει υπόψη του ότι µόνο όταν δείχνουµε ενδιαφέρον για όσα συµβαίνουν τριγύρω µας και όταν έχουµε κέφι, θέληση και δύναµη για δηµιουργία και προσφορά στο κοινωνικό σύνολο νιώθουµε χαρά και αληθινή ευτυχία. Σταύρος Σκουτέλας ΩΡΕΑ ΒΙΒΛΙΩΝ Η αγαπητή µας Χάρις ΓΑΛΑΝΗ δώρισε στην Αδελφότητα, για τον εµπλουτισµό της βιβλιοθήκης της, αρκετά εκλεκτά βιβλία, γενικότερου πνευµατικού ενδιαφέροντος, στη µνήµη του συζύγου της Κωνσταντίνου οδοντιάτρου. Η Αδελφότητα εκφράζει τις ευχαριστίες της και εύχεται στη Χάρι µας υγεία και της υπόσχεται να αξιοποιήσει της δωρεά της κατά τον καλύτερο τρόπο. ΑΙΜΟ ΟΣΙΑ Ο εκλεκτός συγχωριανός µας Βασίλειος ΣΤΑΜΑ- ΤΗΣ του ηµητρίου, την µετέβη στο Ιπποκράτειο Νοσοκοµείο και αιµοδότησε υπέρ της Τράπεζας Αίµατος της Αδελφότητας που βρίσκεται στο Νοσοκοµείο Άρτας και η οποία από την ίδρυσή της µέχρι σήµερα βοήθησε εκατοντάδες έχοντας ανάγκη συγχωριανούς µας. Το Σ της Αδελφότητας εκφράζει τις θερµές του ευχαριστίες και εύχεται να έχει πάντα τέτοιες κοινωνικές ευαισθησίες, υγεία και καλή επιτυχία στην εργασία του. Ας γίνει παράδειγµα για πολλούς νέους του χωριού µας. Με την ευκαιρία παρακαλούµε όλους όσους θέλουν να προσφέρουν αίµα για την Τράπεζά µας, να µεταβούν σε ένα οποιοδήποτε κρατικό Νοσοκοµείο της χώρας, γνωρίζοντας και σε µας αυτή τους την πρωτοβουλία. ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ Τριιµηνιαία έκδοση της Αδελφότητας Θεοδωριανιτών Άρτας Κλεισθένους 17, Αθήνα Τηλ. - Fax: ΕΚ ΟΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΜΕΝΤΖΑ-ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ Πρόεδρος της Αδελφότητας Σαραντόγλου 79 - Ν. Φιλαδέλφεια Τηλ.: ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΜΕΝΤΖΑ-ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΣΚΑΣ ΘΑΛΕΙΑ ΣΚΟΥΤΕΛΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΥΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΥΤΕΛΑΣ Επίτιµος Πρόεδρος Αδελφότητας ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝ ΡΟΜΗ Εσωτερικού 20 ευρώ Εξωτερικού 100 ευρώ ΕΠΙΤΑΓΕΣ - ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΜΕΝΤΖΑ Κλεισθένους 17, Αθήνα Τηλ.: ΕΚ ΟΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Ηπειρωτικές Εκδόσεις Πέτρα Τηλ.: Fax: ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ Οι Ηπειρώτες είναι βεβαρηµένοι µε µία τιµητική κληρονοµιά, από τους ευκλεείς προγόνους τους σε δωρεές, προσφορές και χορηγίες στο χώρο της ευποιΐας µονοπωλιακά µ αλιστα από τους ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΕΥΕΡ- ΓΕΤΕΣ. Και την οποία κληρονοµιά µε πάθος, σαν παρακαταθήκη τιµής, ευλαβούνται και όσο µπορούν συνεχίζουν σε έργα φιλαλληλίας και κοινής ωφέλειας, αλλά και τη µεταλαµπαδεύουν στις νεώτερες γενιές. Όπως ξέρουν να προσφέρουν στο έθνος τους, στον τόπο τους και στον συνάνθρωπό τους, το ίδιο ξέρουν να τιµούν δηµόσια, έµπρακτα και πανηγυρικά και εν ζωή µάλιστα και εκείνους που προσφέρουν στη γενέτειρά τους και στους συµπατριώτες τους. Τρανή απόδειξη και επιβεβαίωση αυτής τους της τιµητικής χειρονοµίας, η πιο κάτω απόδοση στον τόπο µας και στο χωριό µας. Το ζεύγος Κώστα και Τούλας ΧΑΪ ΟΥ πληροφορήθηκαν ότι στο χωριό µας δεν υπάρχει µια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων για τις ανάγκες των χωριανών και ιδιαίτερα των νέων και χορήγησαν αµέσως το ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ για το σκοπό αυτό. Η υποχρέωση του ζεύγους δεν σταµάτησε εδώ. Προχώρησαν εκεί που ξέρουν οι Θεοδωριανίτες να βοηθούν τις ανάγκες της Αδελφότητας. Επεκτείνοντας τις χορηγίες τους εξόπλισαν το αγορασθέν νέο µας τότε γραφείο µε όλα τα απαραίτητα και προσέφεραν οκτώ (8.000) ευρώ για ορφανά µικρά παιδιά του χωριού. Η Αδελφότητα στην έµπρακτη ευγνω- µοσύνη της, τίµησε το ζεύγος και το ανακήρυξε Μεγάλους Ευεργέτες της Αδελφότητας. Στη φωτογραφία οι τιµηθέντες Μεγάλοι Ευεργέτες Τούλα Χάιδου, Αθανάσιος Ντάσκας, Αικατερίνη σύζυγος του αειµνήστου Κων/νου Σκουτέλα.

3 ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ Η µνηµόνευση προσφιλών προσώπων στη σελίδα αυτή γίνεται µόνο µε τη φροντίδα και τη συνεργασία των οικείων τους, οι οποίοι, αν το επιθυµούν, θα πρέπει να φροντίζουν να µας δίνουν έτοιµο το κείµενο ή τα απαραίτητα βιογραφικά στοιχεία και µία φωτογραφία. Την επιµέλεια των κοινωνικών έχει ο Σταύρος Σκουτέλας. Αναρωτιέµαι πολλές φορές: «Τι είναι αλήθεια η ζωή; Βάσανο, τρέλα, ηδονή, µαρτύριο, πάθος, σκίρτηµα, αιωνιότητα; Φτάνουµε στο τέλος και τίποτε δεν µαθαίνουµε. Γιατί ήρθαµε στον κόσµο; Γιατί ζούµε; Γιατί χειροκροτούµε; Γιατί φεύγουµε; Ποιο είναι το µυστικό της ζωής και πού βρίσκεται;». Και έρχεται η απάντηση: «Τίποτα δεν είµαστε Στην αρχή µας φοβίζει ο ανήφορος. Μας φτερώνει η λαχτάρα να φτάσουµε στην κορυφή. Μας ξεγελάει το άγνωστο. Μας µεθάει το ρόδισµα της αυγής Και έρχεται χωρίς να το καταλάβουµε το µεστό δειλινό. Και φεύγουµε χαιρετώντας τη ζωή µε τα µάτια στηλωµένα στην Ανατολή». Πολύ σύντοµη η ζωή µας. Ο καλός Θεός µας κλείνει τις βρύσες του και σταµατάει την άνοιξη µε τα άνθη, τα κρίνα και τα ρόδα Στέλνει τον θάνατο και σκορπάει γύρω του τον πόνο και τη θλίψη την αβάστακτη. Μας παίρνει κοντά του. Έτσι έφυγαν και οι συγχωριανοί µας που µνηµονεύω παρακάτω και να εκφράσω τα θερµά µου συλλυπητήρια σε όλους τους δικούς τους και εύχοµαι ο Κύριος να κατατάξει την ψυχή τους σε χώρα µακάρων και να τους θυµούνται πάντα. ΚΑΤΣΟΥΛΑ ΙΟΥΛΙΑ Στο σπίτι της στην Άρτα κτυπήθηκε από το φαρµακερό βέλος του χάροντα, σε ηλικία 79 χρόνων, η Ιουλία ΚΑΤΣΟΥΛΑ του Ευσταθίου και της Σπυριδούλας, το γένος. Παπαχρήστου, σύζυγος του Κων/νου ΣΕΡΙΣΙΩΤΗ από το Κοµπότι. Παρά τις επίµονες προσπάθειες της επιστήµης και το στοργικό και επίµονο ενδιαφέρον του συζύγου της, έσβησε απαλά και αθόρυβα στις 2 Ιουνίου 2012, από το βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο που την ταλαιπωρούσε επί τέσσερις σχεδόν µήνες. Η σορός της τιµητικά συνοδευόµενη διακοµίσθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα της, τα Θεοδώριανα. Όλο το χωριό θρήνησε τον θάνατό της και οι κάτοικοί του, µαζί µε πλήθος κοντοχωριανών, µε αισθήµατα λύπης παρακολούθησαν την κηδεία της στον Άγιο Γεώργιο του χωριού µας και την προέπεµψαν στην αιωνιότητα. Η αξιοσύνη της, η νοικοκυροσύνη της και η καλοσύνη της κοσµούσαν το χωριό µας. Προικισµένη µε ανθρώπινα χαρίσµατα ήταν πάντα µπροστά σε όλο το φάσµα της κοινωνικής ζωής και όλοι την εκτιµούσαν. Όλοι τη λάτρευαν και της απάλυναν τον πόνο από τη σκληρή δοκιµασία της αρρώστιας της. Στον αγαπητό µου φίλο Κώστα και σε όλους τους συγγενείς της διαβιβάζουµε ειλικρινή συλλυπητήρια. ΣΚΟΥΤΕΛΑ ΠΟΛΥΞΕΝΗ Ένα βαρύ καρδιακό επεισόδιο, που κεραυνοβόλα κτύπησε την 23/4/2012 και το οποίο οδήγησε στο µοιραίο µια εξαιρετική γυναίκα, σύζυγο, µητέρα και γιαγιά. Την Πολυξένη Σκουτέλα, σύντροφο της ζωής του αειµνήστου λεβεντάνθρωπου Νίκου Σκουτέλα από το χωριό µας. Η εκλιπούσα, που έφυγε στην ηλικία των 86 χρόνων, καταγόταν από την οικογένεια του Παναγιώτη και της Ουρανίας ΠΑΝΗ από τη Μεγάρχη Άρτας. Και ήταν προικισµένη µε ήθος, εντιµότητα, εργατικότητα, αλλά και σεµνότητα. Βοήθησε σε όλα τον σύντροφό της, µεγάλωσαν τα παιδιά τους, τα καλοπάντρεψαν και ευτύχησαν να χαρούν και να καµαρώσουν 10 εγγόνια και 5 δισέγγονα. Έφυγε στην Άρτα, όπου διέµεινε κοντά στα παιδιά της, πλήρως ευχαριστηµένη και ικανοποιηµένη από τη φροντίδα και την αγάπη τους. Η κηδεία της έγινε στην εκκλησία των Ταξιαρχών, όπου πολλοί συγγενείς, συγχωριανοί και φίλοι, µε θλίψη την αποχαιρέτισαν για το αγύριστο ταξίδι και της ευχήθηκαν ανάλαφρο το χώµα της Αρτινής γης που τη σκέπασε. ΧΡΙΣΤΙΝΑ σύζ. ΝΙΚ. ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ Το γένος Παπαντζίκου Γεννήθηκε το 1930 και η ψυχή της µας αποχαιρέτισε στις 18 Απρίλη 2012, πηγαίνοντας στα ουράνια να συναντήσει τις ψυχές του αδερφού µας Παναγιώτη, του άντρα της, της µάνας µας και όλων των προγόνων µας. Στον έγγαµο βίο της απέκτησε τρία παιδιά, την Παναγιώτα, τη Βάσω και τον Κώστα. Επίσης τρία εγγόνια, τον Λάµπρο, την Αµαλία και τον Νίκο. Ο θάνατός της µας λύπησε όλους. Μη µπορώντας βέβαια να µετρήσω τον πόνο των υπολοίπων, εγώ προσωπικά ένιωσα και νιώθω µια απέραντη θλίψη, έναν κόµπο να σφίγγει τον λαιµό µου και τα δάκρυα να τρέχουν ασταµάτητα κάθε φορά που την αναπολώ. Εκτός από αδελφή την είχα και σαν µάνα, γιατί όταν µείναµε ορφανά από πατέρα σε µικρή ηλικία, εκείνη ήταν που κυρίως φρόντιζε εµάς τα µικρότερα, καθώς η µάνα µας ασχολούνταν αναγκαστικά κυρίως µε τις εξωτερικές εργασίες, έχοντας την υποχρέωση να µας εξασφαλίσει τα προς το ζειν. Αιωνία η µνήµη σου αδελφή και Εκεί που τώρα βρίσκεσαι κι εµείς όλοι θα ρθούµε άµα το θέλει ο Θεός µπορεί ν ανταµωθούµε. Αν είναι αλήθεια αυτά που λεν προφήτες, ιερωµένοι κόλαση ή παράδεισος όλους µας περιµένει. Εσύ θα είσαι σίγουρα στο κέντρο παραδείσου και θα προσµένεις µε χαρά να σµίξουµε µαζί σου. ηµήτριος Παπαντζίκος ΝΤΑΣΚΑ - ΖΩΗ ΦΑΝΗ Ήταν αναπάντεχο και σκληρό το άγγελµα ότι στις 24/4/2012 έπαψε να κτυπά η καρδιά της Φανής, που δεν ήταν µόνο µέλος της Αδελφότητας, αλλά και υπέροχη γυναίκα που στεκόταν δίπλα στην οικογένειά της και κοντά στους συµπατριώτες και στα προβλήµατά τους. Γυναίκα µε ήθος και αγωγή, που έλαβε από τους ευσεβείς και γεµάτους καλοσύνη και αγάπη γονείς της, µε πληµµυρισµένη από αισθή- µατα και αρετές καρδιά της. Ακόµη ήταν δυναµική προσωπικότητα, συµπαθής, ειλικρινής, πολύ αγαπητή, ευγενέστατη και ευπροσήγορη. Μιλούσε µε σοβαρότητα και ευχέρεια, µε χαµόγελο και εκφραστικές κινήσεις. Υπήρξε ανεξάρτητο άτοµο µε πίστη στον Θεό. Σεµνή και αθόρυβη, χωρίς προσπάθεια προβολής. Με βαθιές ρίζες στην ορθόδοξη παράδοση. Στο σπίτι της επικρατούσε ζεστασιά και αγαλλίαση. Σκορπούσε χαρά και ευχάριστη διάθεση. Φανερή γαλήνη φώτιζε την ύπαρξή της. Σπιθοβολούσαν τα µάτια της. Προσέφερε την άδολη και ειλικρινή αγάπη της σε όλους τους δικούς της, που µοσχοµύριζε βασιλικό και µατζουράνα. Γλυκιά µας Φανή. Έφυγες από κοντά µας, να βρεις εκεί στα ουράνια παλάτια, τη θεία γαλήνη και µακαριότητα. Και να δέεσαι στον Πανάγαθο για όλους εµάς που άφησες εδώ στη γη. Εµείς, όσο ζούµε, θα σε νιώθουµε δίπλα µας. Θα σ έχουµε στην καρδιά µας, θα µνηµονεύουµε το όνοµά σου. Ευχόµαστε να είναι ελαφρύ το χώµα της Πεντέλης που σε σκεπάζει. Σιµά σου είναι µελίσσια, πουλιά και αγριολούλουδα, να σε υµνούν τα πρωινά, το γιόµα και το δείλι. Στους δικούς σου, στον αγαπηµένο σου σύζυγο Γιώργο, στα εκλεκτά και στα λατρεµένα παιδιά σου Σπύρο και Αθηνά, στα εξαιρετικά αδέλφια σου Λευτέρη και Ευθυµία και στους πολυαγαπηµένους σου γονείς Ουρανία και Αθηνά, τα θερµά µας συλλυπητήρια. Αιωνία και ευσεβής η µνήµη της αρετής σου. ΣΤΟΓΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ( ) Στην Άρτα, όπου ευτυχισµένος και ικανοποιηµένος, κοντά στη σύζυγό του, για την πρόοδο των παιδιών του και τη λατρεία των εγγονών του, προσεβλήθη από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο και παρά τις επίµονες προσπάθειες της επιστήµης και το λατρευτικό ενδιαφέρον των παιδιών του, άφησε την τελευταία του πνοή, ανήµερα της Πρωτοµαγιάς, ο Κων/νος ΣΤΟΓΙΑΣ του Βασιλείου και της Βασιλικής το γένος Μαντέλλου, αδερφή του Σταύρου, στην ηλικία των 91 χρόνων. Κηδεύτηκε δε στις 2/5/2012 στο Νεκροταφείο της Άρτας. Τελείωσε τις κατώτερες σπουδές του στην Άρτα, όπου διέµειναν οι γονείς του. Εκεί αποκαταστάθηκε και έµεινε µέχρι τον θάνατό του. Ήταν ωραίος άντρας, γεµάτος δύναµη και ζωντάνια. Μειλίχιος, άκακος, ευπροσήγορος, συνετός, καλός χριστιανός, σωστός και τίµιος πολίτης, χαρούµενος, ευχάριστος και δραστήριος. Είχε ευγενικά αισθήµατα και ψυχικό µεγαλείο και τον αγαπούσαν όλοι. Η αγάπη του στην εργασία τον βοήθησε να ζει µε ευπρέπεια από οικονοµικής απόψεως. Παντρεύτηκε τη ήµητρα, µε την οποία βαδίσανε µια ωραία πορεία ζωής και απέκτησαν δύο αγόρια, τον Βασίλη και τον Θόδωρο και ένα κορίτσι, τη Γιώτα. Και τα τρία τα αποκατέστησαν πολύ καλά. Υπήρξε άξιος σύζυγος, στοργικός πατέρας και παππούς και φίλος µε όλους. Αγαπούσε την οικογένειά του και όλους γενικά τους είχε στην καρδιά του, στην ψυχή του και στο µυαλό του. Τα παιδιά του αποτελούσαν τη δύναµή του και τα όνειρά του. Τα νουθετούσε, τα ορµήνευε, τα συµβούλευε, τα καθοδηγούσε και τα µεγάλωνε σύµφωνα µε την ελληνορθόδοξη παράδοση. Προσπαθούσε πάντοτε να απολαµβάνουν όλοι τις αχτίδες του ήλιου και τις οµορφιές της φύσης, που ανοίγουν την καρδιά. Παρέδωσε στην κοινωνία παιδιά άξια, φιλότιµα, µε ελληνικό φρόνηµα και χριστιανική πίστη. Αγαπητέ ξάδερφε Κώστα Ο θάνατός σου µας γέµισε λύπη και µεγάλη στενοχώρια. Το άσχηµο µαντάτο έφτασε ακόµη και σε όλους τους απόδηµους του χωριού µας. Άλλο περιµέναµε και άλλο µάθαµε. Θυµάµαι τώρα όλες τις χαρές και τις λύπες, τη σκληρή δουλειά στον Καναρά, τις οδυνηρές περιπέτειες των πολέµων Σ αυτή τη δίνη των καταστάσεων στα δύσκολα χρόνια φύγαµε από το χωριό µας καιν ήρθαµε στην Άρτα σε αναζήτηση καλύτερης τύχης. Πράγµατι, µε τη σκληρή δουλειά σου, τους κόπους και τον τίµιο ιδρώτα σου, όχι µόνο επιβίωσες, αλλά και δηµιούργησες περιουσία και έφτιαξες οικογένεια µε αρχές και αποκατέστησες τα παιδιά σου. Αιωνία σου η µνήµη. Στ. Σκ. ΚΟΛΤΟΥΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ( ) Ο Βασίλειος ΚΟΛΤΟΥΚΗΣ του Χρήστου και της Ευαγγελίας δεν υπάρχει πια. Έφυγε στις 28 Απριλίου 2012 από τον γήινο κόσµο. Αποδήµησε εις Κύριον σε ηλικία 91 χρόνων, αθόρυβα και ήρεµα, στο σπίτι του. Γεννήθηκε στα Θεοδώριανα και υπηρέτησε στη Χωροφυλακή, όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τη ή- µητρα Γκούγια του Αποστόλη, από την Κατούνα. Καλός οικογενειάρχης. Προσπαθούσε και κατάφερε να προσφέρει στα δυο του παιδιά τη σιγουριά και εµπιστοσύνη στον εαυτό τους. Ήταν ακόµη ευγενικός, κοινωνικός, έντιµος, ειλικρινής, συνετός, ήρε- µος και γλυκοµίλητος, άνθρωπος της αγάπης και της καλοσύνης, θερ- µός πατριώτης και αγαπητός στους Θεοδωριανίτες. Το χωριό το αγαπούσε και κάθε καλοκαίρι ήταν κοντά του. Ήταν ένας θερµός οπαδός της Αδελφότητας και ποτέ δεν ξεχνούσε τις υποχρεώσεις του. Είχε την ατυχία να χάσει νωρίς τη σύζυγό του. Άφησε δυο σπουδαία παιδιά, τον Γιώργο και τον Γρηγόρη και τρία εγγόνια. Σε όλους τους δικούς του εκφράζουµε τα συλλυπητήριά µας και ευχόµαστε ο Κύριος να κατατάξει την ψυχή του σε χώρα µακάρων και να τον θυµούνται πάντα. Η µνήµη του να είναι αιώνια. ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΤΕΛΑ- ΠΑΝΟΛΙΑΣΚΟΥ Στο εξοχικό της στη Νέα Μάκρη, όπου ευτυχισµένη και ικανοποιηµένη εφησύχαζε, µε τη φροντίδα των ζηλευτών παιδιών της και των συζύγων τους, αλλά και µε τη λατρεία και τα τρυφερά χάδια των εγγονών της, άφησε την τελευταία της πνοή η από τα Θεοδώριανα καταγοµένη Σοφία χα ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΝΟΛΙΑΣΚΟΥ, το γένος Αθανασίου ΣΚΟΥΤΕΛΑ και της Αικατερίνης, στην ηλικία των 86 χρόνων. Κηδεύτηκε στις από το Α Νεκροταφείο Αθηνών. Την έκλαψαν µε πόνο και θλίψη όχι µόνο οι δικοί της, αλλά όλοι οι εδώ απόδηµοι, γείτονες, γνωστοί και φίλοι των εξαίρετων παιδιών της και µε τον τελευταίο ασπασµό της αγάπης τους την προέπεµψαν στην αιωνιότητα, µε την ευχή να είναι ελαφρύ σαν το αγέρι των Τζου- µέρκων το χώµα της Αθηναϊκής γης που για πάντα θα την σκεπάζει. Και της υποσχέθηκαν ότι θα τη θυµούνται πάντα. Και το άξιζε, γιατί όλη η διαχρονική πορεία της στην επίγεια ζωή ήταν παραδειγµατική και αξιοµίµητη. Η εκλιπούσα, που κατάγονταν από την οικογένεια του Αθανασίου Σκουτέλα, ήταν από τα εφηβικά της ακόµη χρόνια, µία από τις καλύτερες κοπέλες των αποδήµων συγχωριανών µας και σε ήθος και σε χαρακτήρα και σε καλλονή, σωστή νεράιδα και νύφη περιζήτητη. Παντρεύτηκε δε ένα από τα καλύτερα παιδιά των Αθηνών. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ. 9

4 4 ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2012 ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα νησί, στο οποίο ζούσαν τα συναισθήµατα: Η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη, αλλά και άλλα συναισθήµατα. Μια µέρα ακούστηκε ότι το νησί θα βούλιαζε και όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν άρονάρον. Η Αγάπη ήταν η µόνη που έµεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει µέχρι την τελευταία στιγµή. Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια. Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε µέσα σε µια λαµπερή θαλαµηγό και τον ρωτάει: «Πλούτε, µπορείς να µε πάρεις µαζί σου;». «Όχι, δεν µπορώ», απάντησε ο Πλούτος, «έχω µπόλικο ασήµι και χρυσάφι στο σκάφος µου και δεν υπάρχει χώρος για σένα». ΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ Γράφει ο Αλέξανδρος ηµοσθ. Λάππας Με τον ερχοµό του Αυγούστου ησθάνθην την ανάγκη να γράψω λίγες γραµµές για την Κοί- µηση της Θεοτόκου µας. Η Ελλάδα στις 15 Αυγούστου πανηγυρίζει απ άκρου εις άκρον την Κοίµησή Της. εν είναι ηµέρα πένθους για µια µητέρα που πέθανε, αλλά χαράς για το αντάµωµα µε τον Υιόν της, τον Χριστό. Σε κάθε χωριό και πόλη θα βρούµε πολλές εκκλησίες στο όνοµά Της. Από ενορίες οι είναι αφιερωµένες στη χάρη Της και από 490 µοναστήρια τα 170. Οι περισσότεροι ναοί γιορτάζουν πολλές φορές το χρόνο. Την Κοίµηση, του Ευαγγελισµού, τα Εισόδια, τη Γέννηση, τη Ζωοδόχο Πηγή, την Αγία Ζώνη, τη Φανερωµένη, την Υπαπαντή. Θα αναφερθώ σε όσα ονόµατα έχω συγκρατήσει που είναι περισσότερα από χίλια. Στο ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (το Άγιον Όρος). Το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ στην εκκλησία του πρωτάτου στις Καρυές η ΚΑΡΙΩΤΙΣΣΑ. ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ και ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ στη Μονή Βατοπεδίου. ΒΡΕΦΟΚΡΑΤΟΥΣΑ στου Σταυρονικήτα. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ Παντοκράτορας. ΓΛΥΚΟΦΙΛΟΥΣΑ φιλοθέου. ΓΟΡΓΟΕΠΙΚΟΟΣ οχειαρίου. ΕΝΘΡΟΝΟΣ Γρηγορίου. ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΙΣΣΑ Μεγίστης Λαύρας. ΚΥΡΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ιονυσίου. ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ Ιβήρων. ΤΡΙΧΕΡΟΥΣΣΑ Χελανδαρίου. ΦΟΒΕΡΑ ΠΡΟ- ΣΤΑΣΙΑ Κουτλουµουσίου Καρυών. ΠΑΝΑΓΙΑ ύψος 3 µέτρων Άγιον Ανδρέα Καρυές. Άλλα ονόµατα της Παναγίας ανά την Ελλάδα: ΑΓΑΘΩΝΟΣ ΛΑΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣΟΥ ΛΕΣΒΟΥ, ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ, ΑΘΗ- ΝΙΩΤΙΣΣΑ, ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΤΙΣΣΑ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ, ΑΝΘΗΦΟΡΟΥΣΑ, ΑΜΟΛΥΝΤΟΣ, ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΠΛΟΥΣΙΩΝ, ΒΛΑΧΕΡΝΑ ΑΡΤΑΣ, ΒΛΕ- ΠΟΥΣΑ, ΓΑΛΑΤΙΝΗ, ΓΙΑΤΡΙΣΣΑ, ΓΡΗΓΟΡΟΥΣΑ, ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑ ΚΙΛ- ΚΙΣ, ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΩΝ, ΑΜΑΣΤΑ ΦΘΙΩΤΙ ΑΣ, ΕΣΠΟΙΝΑ, ΕΟΜΕΝΗ, ΙΑΚΟΝΟΥΣΑ, ΕΓΓΥΗΤΡΙΑ, ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΑ ΡΑΜΑΣ, ΕΙΚΟΝΗΣΤΡΙΑ ΣΚΙΑΘΟΥ, ΕΚΑΤΟΝΤΑ- ΠΥΛΙΑΝΗ ΠΑΡΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΡΙΑ, ΕΛΕΗΜΟΝΗΤΡΙΑ, ΕΛΕΟΥΣΑ ΟΜΟΚΟΥ, ΕΛΠΙΣ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΩΝ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ Ν. ΙΩΝΙΑΣ ΒΟΛΟΥ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ ΤΡΙΚΕΡΙ ΒΟΛΟΥ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ ΣΑΜΟΥ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ ΚΥΨΕΛΗΣ ΑΡΤΑΣ, ΖΩΟ ΟΤΡΙΑ, ΖΩΟ ΟΧΟΣ ΠΗΓΗ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΩΝ, ΗΛΙΟΚΑΛΛΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, ΘΑΛΑΣΣΙΤΡΙΑ, ΘΕΟΤΟΚΙΟ ΑΡΤΑ, ΘΡΗΝΟ ΟΥΣΣΑ ΧΑΛΚΙ ΙΚΗΣ, ΚΑΘΑΡΟΤΑΤΗ, ΚΑΛΥΒΙΑΝΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ, ΚΑΝΑΛΑ ΚΥΘΝΟΥ, ΚΑΣΙΩΤΙΣΣΑ ΚΑΣΟΥ, ΚΑΣΙΩΠΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΚΑΤΩ ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΡΤΑΣ, ΚΕΧΑΡΙΤΩ- ΜΕΝΗ, ΚΕΡΑΣΙΩΤΙΣΣΑ, ΚΗΠΙΝΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΝΕΟΧΩ- ΡΑΚΙΟΥ ΑΡΤΑς, ΚΟΚΚΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΒΟΥΡΓΑΡΕΛΙΟΥ ΑΡΤΑΣ, ΜΑΛΕΒΗ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ, ΜΑΥΡΟΜΑΝΤΗΛΟΥΣΑ, ΜΕΓΑ- ΛΟΧΑΡΗ ΤΗΝΟΥ, ΜΕΣΗΤΡΙΑ, ΜΥΡΟΒΛΗΤΙΣΣΑ, ΜΟΛΥΒ ΟΣΚΕ- ΠΑΣΤΗ ΚΟΝΙΤΣΑΣ, ΜΥΡΤΙ ΙΩΤΙΣΣΑ ΠΑΡΟΥ, ΞΕΣΚΛΑΒΩΣΤΡΑ, ΞΕΝΙΑ ΑΝΩ ΟΡΟΣ ΟΘΡΥΣ 15/8, ΞΕΝΙΑ ΚΑΤΩ ΑΛΜΥΡΟΥ 23/8, ΟΛΥΜΠΙΩΤΙΣΣΑ ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ, ΠΑΝΤΩΝ ΧΑΡΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ, ΠΑΝ- ΤΑΝΑΣΣΑ ΦΙΛΙΠΠΙΑ Α, ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΣ, ΠΑΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ, ΠΑΝΑ- ΓΙΑ ΚΩΣΤΗΛΑΤΑΣ, ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ΟΥΡΑΝΩΝ, ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΣΣΑ ΑΡΤΑΣ, ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ, ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ, ΡΟ ΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ, ΡΟΒΕΛΙΣΤΑ ΑΡΤΑΣ, ΣΑΡΑΝΤΑΚΚΛΗΣΙΩ- ΤΙΣΣΑ, ΣΕΤΣΟΥ ΜΕΤΟΧΙΟΝ ΤΗΣ ΡΟΒΕΛΙΣΤΑΣ, ΣΟΥΜΕΛΑ ΒΕΡ- ΜΙΟΥ, ΣΟΥΜΕΛΑ ΟΡΟΣ ΜΕΛΑ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑΣ Μ. ΑΣΙΑΣ, ΣΠΗΛΙΑΝΗ ΜΕΓΑ ΣΠΗΛΑΙΟΝ, ΣΠΗΛΙΩΤΙΣΣΑ ΑΓΡΑΦΩΝ, ΤΟΥΡ- ΛΙΑΝΗ ΜΥΚΟΝΟΥ, ΤΡΥΠΗΤΗ ΑΙΓΙΟΥ ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ, ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕ- ΟΤΟΚΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑ, ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ, ΥΨΗΛΩΤΕΡΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ, ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ ΑΡΤΑΣ, ΦΑΝΕ- ΡΩΜΣΝΗ ΛΕΥΚΑ ΟΣ ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ, ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ, ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑΣ ΑΝ ΡΟΥ, ΦΕΙ ΟΥΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ, ΦΙΛΟ- ΤΙΣΣΑ, ΦΩΤΟΛΑΜΠΟΥΣΑ, ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟΥΣΑ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ, ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ ΣΙΚΙΝΟΣ, ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΧΡΥΣΟΠΟ- ΑΡΟΥΣΑ ΠΑΤΡΩΝ, ΨΥΧΟΣΩΣΤΡΑ και άλλα πολλά. Ας Την έχουµε όλοι εµείς ΜΕΣΙΤΡΙΑ προς τον Θεό να µας καθοδηγεί σε κάθε βήµα µας ΧΡΥΣΟΠΛΟΚΟΤΑΤΕ ΠΥΡΓΕ ΚΑΙ Ω ΕΚΑΤΟΙΧΕ ΠΟΛΙΣ ΗΛΙΟΣΤΑΛΑΚΤΕ ΘΡΟΝΕ ΚΑΘΕ ΡΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟΝ ΘΑΥΜΑ ΠΩΣ ΓΑΛΟΥΧΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΟΤΗΝ. Σαν παραµύθι Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία, η οποία επίσης περνούσε από µπροστά της µέσα σε ένα πανέµορφο σκάφος. «Σε παρακαλώ, βοήθησέ µε», είπε η Αγάπη. «εν µπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι µούσκεµα και θα µου χαλάσεις τις ταπετσαρίες του όµορφου σκάφους µου», της απάντησε η Αλαζονεία. Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια: «Λύπη, άφησέ µε να έρθω µαζί σου». «Ω Αγάπη, είµαι τόσο λυπηµένη που θέλω να µείνω µόνη µου», είπε η Λύπη. Η Ευτυχία πέρασε µπροστά από την Αγάπη, αλλά και αυτή δεν της έδωσε σηµασία. Ήταν τόσο ευτυχισµένη, που ούτε καν Γράφει ο ΠΙΠΗΣ ΤΑΤΣΗΣ Το περασµένο καλοκαίρι και για λίγες µέρες επισκέφθηκε το χωριό µας ο αγαπητός φίλος, συµ- µαθητής µας, λάτρης του χωριού και γνωστός στους περισσοτέρους χωριανούς µας, Πραµαντιώτης στην καταγωγή, ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΟΥΒΑΣ. Και πώς να µην είναι γνωστός και λάτρης του χωριού µας, αφού οι Πραµαντιώτες και οι Θεοδωριανίτες πρώτοι εγκαταστάθηκαν και κατέχουν σχεδόν όλη τη σηµερινή Άνω Πόλη της Άρτας-Πετροβούνι ή Καναρά, όπως την λέγαµε παλαιότερα. Κατά τις λίγες µέρες που έµεινε στο χωριό και κατά τις πολύωρες συζητήσεις µας, σαν κινηµατογραφική ταινία πέρασαν από το µυαλό µας, αναµνήσεις και περιπέτειες δεκάδων χρόνων, γιατί µε τον Χρήστο γνωριζόµαστε από παιδιά, µέναµε στην ίδια γειτονιά, και είχαµε πολλά να πούµε. Αναµνήσεις από το ηµοτικό-γυµνάσιο και από τα προσκοπικά µας χρόνια τότε που µε τις οδηγίες του άξιου Αρχηγού µας ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΚΟΥΤΕΛΑ, αφήσαµε εποχή στην Άρτα µε τις διάφορες δραστηριότητες-εκδηλώσεις-εκδροµές-παρελάσεις τόσο στην Άρτα-Εµίν Αγά-Γιάννενα όσο και στην µακρινή τότε για µας ιερά πόλη του Μεσολογγίου. Οµαδικό διάβασµα στο δάσος την περίοδο των εξετάσεων, παιχνίδια στον γιαλό, µάζεµα καυσόξυλων (κόπλα) από το ποτάµι, όταν αυτό από τις συνεχείς βροχές ξεχείλιζε και κατέβαζε ολόκληρος κορµούς δέντρων, µαθήµατα µουσικής κ.λπ. Εδώ θα αναφέρω και µια λεπτοµέρεια. Νοµίζω το αξίζει! Θυµάµαι είχαµε γραφτεί να παρακολουθήσουµε το µάθηµα περίπου 25 γυµνασιόπαιδες από καθηγητές της µουσικής στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. Τις πρώτες µέρες υπήρχε µεγάλο ενδιαφέρον και διάχυτος ενθουσιασµός. Μετά από λίγες µέρες όµως τα πράγµατα άρχισαν να δυσκολεύουν και οι µαθητές να λιγοστεύουν! Έµειναν από τον γνωστό µας κύκλο ο ΧΡΗΣΤΟΣ, ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑ- ΡΑΓΙΩΡΓΗΣ και µερικώς ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΤΑΣΚΑΣ. Οποιαδήποτε ώρα της ηµέρας και αν περνούσε κανείς έξω από την σουρλωτή καλύβα των Καραγιωργαίων στον Καναρά, θα άκουγε ψαλµωδίες άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια. Ξαφνικά ακούστηκε µια φωνή: «Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω µαζί µου!». Ήταν ένας πολύ ηλικιωµένος κύριος, που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά γεµάτη από ευγνωµοσύνη ξέχασε να ρωτήσει το όνοµά του. Όταν έφτασαν στη στεριά ο γηραιός κύριος έφυγε διακριτικά παίρνοντας τον δρόµο του. Η Αγάπη, γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε τη Γνώση: «Γνώση, ποιος είναι αυτός που µε βοήθησε;». «Ο Χρόνος», της απάντησε η Γνώση. «Ο Χρόνος;», ρώτησε η Αγάπη, «γιατί µε βοήθησε ο Χρόνος;». Τότε η Γνώση χαµογέλασε και µε βαθιά σοφία της είπε: «Μόνο ο Χρόνος µπορεί να καταλάβει πόσο µεγάλη ση- µασία έχει η Αγάπη». ΕΝΑΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ βυζαντινής µουσικής στις νότες του ΠΑ-ΒΟΥ-ΓΑ- Ι- ΚΑΙ-ΖΟ-ΝΙ-ΠΑ, από τις πρόβες του Χρήστου και του Κώστα. Ο Χρήστος συνέχισε τις σπουδές του και εξελίχθηκε σε καλλίφωνο περιστασιακό ψάλτη. Στο σηµείο αυτό έρχεται στην θύµησή µου και ο ΣΤΑΥ- ΡΟΣ ΚΟΥΦΟΣ, που µε βαριά Πραµαντιώτικη προφορά φώναζε από µακριά στον ξάδελφο του Θανάση: «Θανάς ω! Θανάς ντβρόµ ντβροµ» και το άλλο «Μη γκλαίς καλµέρα πάει να χ η µάνα» και άλλα πολλά που έχουν γραφτεί κατά καιρούς µε τον αείµνηστο φιλάδελφο ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΟΝΤΟ ΓΙΑΝΝΗ. Κατά την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, που παραβρέθηκε στο χωριό ο δεξιός ψάλτης της εκκλησίας µας ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΕΝΤΙΣΤΑΣ, τη προτροπή και επιθυµία του επί τιµή και επί πολλά χρόνια διατελέσαντος Αρχιµουσικού της Ιεράς Μητροπόλεως Άρτας, φίλου του ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΛΑΚΙΑ, παραχώρησε την θέση του στον φίλο µας ΧΡΗΣΤΟ. Το εκκλησίασµα, µε µεγάλη κατάνυξη παρακολούθησε και απόλαυσε τη µελωδική και χαρισµατική φωνή του. Μπράβο αγαπητέ ΧΡΗΣΤΟ! Άνθρωπος δραστήριος, εργατικός, καλός οικογενειάρχης, χαρούµενος, πάντα γελαστός και αγαπητός χαίρει άκρας εκτιµήσεως όλων των συνανθρώπων του. Με αυτά και άλλα προσόντα έγινε γρήγορα γνωστός και αγαπητός στο ευρύτερο κοινό της πόλης της Άρτας και εξελέγην πρώτος ηµοτικός Σύµβουλος. ιετέλεσε για δυο τετραετίες Αντιδήµαρχος µε τον συνδυασµό του αείµνηστου και αναµορφωτή της πόλης, ηµάρχου ΚΩΣΤΑ ΒΑΓΙΑ, προσφέροντας αξιόλογες υπηρεσίες. Τώρα τελευταία αντιµετωπίζει µε ψυχραιµία και υπο- µονητικότητα σοβαρό πρόβληµα υγείας της συζύγου του Φωτεινής. Κουράγιο Αγαπητέ Χρήστο! Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι ο Χρήστος φιλοξενήθηκε από την οικογένεια του Γιώργου και της Φωτεινής ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗ, µε τους οποίους έχει ιδιαίτερες σχέσεις και ανταλλάσουν τέτοιου είδους οικογενειακές επισκέψεις, τόσο στην γενέτειρα του στην Πρά- µαντα όσο και στο Κανάλι Πρεβέζης, όπου διατηρεί εξοχική κατοικία. Να µας ξανάρθεις αγαπητέ Χρήστο! 8η Μάρτη: Παγκόσµια Μέρα των Γυναικών Γ ΥΝΑΙΚΑ η µεγάλη αγάπη, ο αιώνιος έρωτας, η δηµιουργός της ζωής και πρέσβειρα της Ειρήνης. Πιστή και ενάρετη σύζυγος, στοργική µάνα και ιέρεια του ναού της οικογένειας έµεινε για πολλούς αιώνες πονε- µένη, καταπιεσµένη και απροστάτευτη κάτω από το κατεστηµένο της ανδρικής κυριαρχίας. Η Ρωµαιοκρατία χαρακτήριζε τη γυναίκα roes πράγµα, αντικείµενο, σκεύος ηδονής. Η διάδοχη κατάσταση, η Τουρκοκρατία ήθελε τη γυναίκα σκλάβα στους οντάδες και τα κελιά της εξουσίας του κατακτητή. Με θάρρος, υποµονή, καρτερία, και αυταπάρνηση, υπερασπίστηκε αξίες και ιδανικά δίπλα στον άνδρα της, πλάι στον αδελφό της, κοντά στον πατέρα της και αγκαλιά µε τα παιδιά της. Η Ελληνίδα νιώθει περήφανη γιατί στο διάβα της ιστορίας διαδραµάτισε σηµαντικό κοινωνικό ρόλο, σταθµό στον πολιτισµό και την πρόοδο. Η 8η Μάρτη είναι ηµέρα πραγµατικά ξεχωριστή για την γυναίκα, είναι µέρα σύµβολο του καθηµερινού αγώνα της. Είναι η θέληση εκατοµµυρίων γυναικών σε όλο τον κόσµο, για µια καλύτερη, ισότιµη και δηµιουργική ζωή. εν είναι απλά µια επέτειος, ούτε µια µέρα κορύφωσης των αγώνων του γυναικείου κινήµατος. Είναι µια µέρα έκφρασης της απαίτησης για χειραφέτηση και απελευθέρωσης για ισότητα, ανάπτυξη και ειρήνη, Είναι µια πραγµατική γιορτή µε ουσία, συναίσθηµα και µεράκι. Οι γυναίκες λένε το «Χρόνια Πολλά» και το νιώθουν, το εννοούν, το χαίρονται και µάλιστα το συνδυάζουν διασκεδάζοντας µε τον δικό τους τρόπο. Η Αδελφότητα είναι ο συνδετικός κρίκος των απανταχού συγχωριανών µε το όµορφο χωριό µας!

5 ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ Η "Κωστηλάτα" σε ένα ακόµα φεστιβάλ Το ένδοξο χορευτικό τµήµα του οµώνυµου πολιτιστικού συλλόγου, συµµετείχε στο 4ο διεθνές φεστιβάλ παραδοσιακών χορόν σην Αυλώνα της Αλβανίας από Μαϊου. Tο φεστιβάλ το διοργάνωσε το πολιτιστικό κέντρο "Αυλώνα". Το φεστιβάλ σηµατοδοτεί και την έναρξη της τουριστικής καλοκαιρνής περιόδου στη παράκτια πόλη της Αλβανίας. Πέραν του Θεοδωριανίτικου χορευτικού, συµµετείχαν χορευτικοί όµιλοι και από τις Αλβανία ως διοργανώτρια, Ιταλία, Μαυροβούνιο, Κροατία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Πολωνία, Σλοβακία και Κόσσοβο. Στην αποστολή του συλλόγου συµµετείχαν περί τα 40 άτοµα, µουσικοί, χορευτές και συνοδοί µε προεξέχοντα τον πρόεδρο του συλλόγου κ.ι.παπαγιάννη. Οι χορευτές έδωσαν το καλύτερο εαυτό τους για άλλη µια φορά και µετέφεραν τον γνήσιο λεβέντικο Τζουµερκιώτικο χορό και αέρα. Τα µέλη καταευχαριστήθηκαν την όλη ατµόσφαιρα και είχαν τη δυνατότητα να κάνουν φιλίες και µε µέλη άλλων χορευτικών συλλόγων. Την Τετάρτη 04/04/2012 πραγ- µατοποιήθηκε στο κινηµατοθέατρο Τριανόν(Πατησίων & Κοδριγκτόνως) εκδήλωση υπό την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τον Ι.Ν Αγ.Παντελεή- µονα µε ύµνους στα θεία Πάθη µε τίτλο "Τα Πάθη τα σεπτά" µε σολίστ τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον δικό µας Βασίλη Παππά, φωτ. (γιο Φωτεινής Σκουτέλα). Τελικά πήρε την έδρα στο ήµο Κεντρικών Τζουµέρκων ο συγχωριανός µας Γ. Νάκης Το διοικητικό πρωτοδικείο Ιωαννίνων εν τέλει έβγαλε απόφαση µετλα από την ένσταση που υπέβαλε ο συντοπίτης µας Γιάννης Νάκης και υποψήφιος δήµαρχος στις περασµένες δηµοτικές εκλογές. Η ένσταση αφορούσε την έδρα που είχε κερδίσει ο συνδυασµός στην ηµοτική Ενότητα Αθαµανίας, αλλά σύµφωνα µε απόφαση του Πρωτοδικείου Άρτας δεν κατοχυρώθηκε στο συνδυασµό της Λαϊκής Συσπείρωσης, γιατί στην συγκεκριµένη ηµοτική Ενότητα δεν είχε κατεβάσει εκλογικό συνδυασµό και έτσι η έδρα έµεινε κενή. Το.Σ εύχεται καλή επιτυχία. Θερινό σχολείο Τζουµέρκων και Νότιας Πίνδου H Ι.Λ.Ε.Τ και το πανεπιστήµιο Θεσσαλίας διοργανώνουν το πρώτο θερινό σχολείο.το συνέδριο θα πραγµατοποιηθεί 2-8 Σεπτεµβρίου (Ο τόπος θα καθοριστεί στο προσεχές διάστηµα.)το θερινό σχολείο απευθύνεται σε προπτυχιακούς και µεταπτυχιακούς φοιτητές όλων των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστη- µών,σε πτυχιούχους των ανωτέρω επιστηµονικών πεδίων και σε ερασιτέχνες λαογράφους και ιστορικούς που ασχολούνται µε τη περιοχή.επισηµαίνεται ότι όλοι οι θεµατικοί άξονες θα συνοδεύονται από πρακτική άσκηση τα αποτελέσµατα της οποίας θα συζητούνται από όλους τους συµµετέχοντες. Θεατρική παράσταση "Hannele" Στις 18 Απριλίου έκανε πρεµιέρα στο θέατρο του Ν.Κόσµου η θεατρική παράσταση µε τίτλο "Hannele" του γερµανου συγγραφέα Γκέρχαρντ Χάουπτµαν,της οµάδας maniart που έχει οργανώσει ο συγχωριανός µας ηµήτρης Ντάσκας(γιός του νύν αντιπροέδρου). Όλο το έργο διαδραµατίζεται στο πτωχοκοµείο ενός ορεινού χωριού της Γερµανίας, όπου η φτώχεια και η αλλοτρίωση συνυπάρχουν µε τη φροντίδα και την επιβίωση. Εκεί µεταφέρεται η 14χρονη Χανέλε από τον αγαπηµένο της δάσκαλο Γκότβαλτ και τον ξυλοκόπο Ζάιντελ, µετά το «ατύχηµά» της στη λίµνη του χωριού, όπου παραλίγο να χάσει τη ζωή της. Καταφθάνοντας ο προϊστάµενος του πτωχοκοµείου Μπέργκερ και ανακρίνοντας τους δύο χωριανούς, αποκαλύπτεται πως η ζωή του µικρού κοριτσιού είναι ανυπόφορη, αφού η πολυαγαπηµένη της µητέρα έχει πεθάνει λίγες εβδοµάδες πριν, ενώ ο πατριός της, ο χτίστης Μάτερν, την κακοποιεί επανειλληµένα. Ο γιατρός Βάxλερ και η αδελφή-νοσοκόµα Μάρθα, εξετάζουν το δύστυχο κορίτσι, το οποίο, παραληρώντας από τον πυρετό, οµολογεί πως από µόνη της έπεσε στη λίµνη, µιας και είναι σίγουρη πως την περιµένει µια καλύτερη «µετά θάνατον» ζωή. Καθώς η κατάσταση της υγείας της Χανέλε επιδεινώνεται, ξεκινάει η παρέλαση των οραµάτων της: Φιγούρες δανεισµένες από την πραγµατικότητα αλλά και από την βαθιά ριζωµένη θρησκευτική πίστη της, την επισκέπτονται για να δώσουν απαντήσεις στα εφηβικά ερωτήµατά της. Κατασκήνωση του Σώµατος Ελληνικού Οδηγισµού στα Θεοδώριανα 65 νέοι, 45 έφηβοι (Μεγάλοι Οδηγοί) και 20 ενήλικες (Στελέχη), από διάφορα µέρη της Ελλάδας (Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα, Γλυφάδα Αττικής, Βέροια και Γουµένισσα) θα βρεθούν στα Θεοδώριανα του δήµου Κεντρικών Τζου- µέρκων στα τέλη Ιουλίου µε αρχές Αυγούστου για µια δωδεκαήµερη κατασκήνωση «Κοινοτικής Ανάπτυξης». Οι νέοι αυτοί είναι όλοι τους µέλη του Σώµατος Ελληνικού Οδηγισµού (ΣΕΟ), µιας παιδαγωγικής µη Κυβερνητικής Οργάνωσης (ΜΚΟ) η οποία ξεκίνησε τη δράση της το 1932, σήµερα αριθµεί µέλη, παιδιά και ενήλικες, σε 111 πόλεις της Ελλάδας και είναι µέλος της Παγκόσµιας Οργάνωσης Οδηγών (WAGGGS), που αριθµεί πάνω από 10 εκατοµµύρια µέλη σε όλον τον κόσµο. Σκοπός του Οδηγισµού είναι να συµβάλει στη διαµόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών και των νέων, κοριτσιών και αγοριών, ώστε να εξελιχθούν σε άτοµα υπεύθυνα και σε συνειδητοποιηµένους πολίτες. Η εθελοντική προσφορά στο κοινωνικό σύνολο είναι ένα βασικό στοιχείο του προγράµµατος των εφήβων (Μεγάλοι Οδηγοί). Η κατασκήνωση «Κοινοτικής Ανάπτυξης» είναι ένα αυτοδιαχειριζόµενο και αυτοχρηµατοδοτούµενο πρόγραµµα που οργανώνεται σε ελεύθερες συνθήκες (σκηνές). Βρίσκεται σε στενή συνεργασία µε την Τοπική Αυτοδιοίκηση και φορείς του τόπου και προσφέρει έργο σε τοµείς όπως ο πολιτισµός, το περιβάλλον και ο άνθρωπος. Η καινοτοµία και πρωτοπορία της Κ.Κ.Α. που την κάνει και µοναδικό πρόγραµµα στο είδος του είναι ότι το έργο αποφασίζεται, αναπτύσσεται και υλοποιείται από τους Μεγάλους Οδηγούς, δηλαδή τους εφήβους, µε στήριξη των ενηλίκων υπευθύνων. Κάθε χρόνο πραγµατοποιούνται 8-10 Κ.Κ.Α. σε όλη την ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα, µε περισσότερα από 45 διαφορετικά προγράµµατα στους τόπους. Τα Θεοδώριανα έχουν επιλεγεί αυτό το καλοκαίρι για µια από τις 8 φετινές κατασκηνώσεις του Κλάδου Μεγάλων Οδηγών του ΣΕΟ, καθώς συνδυάζουν την φυσική οµορφιά µε την παράδοση και τη φιλοξενία των κατοίκων, στοιχεία που ενθουσίασαν τρία από τα στελέχη της κατασκήνωσης που είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή µε αρκετούς κατοίκους του χωριού στα δύο ταξίδια που πραγµατοποίησαν. Συγκεκριµένα οι Μεγάλοι Οδηγοί θα ασχοληθούν αυτές τις δώδεκα µέρες µε διάφορους τοµείς που σχετίζονται µε: την καθαριότητα και τη σηµατοδότηση µονοπατιών τη συντήρηση τραπεζόπαγκων και την καθαριότητα δασικού µέρους την καταγραφή, συλλογή και συντήρηση λαογραφικών αντικειµένων µε σκοπό την δηµιουργία έκθεσης τους στο χωριό διάφορα πολιτιστικά δρώµενα όπως βραδιά κινηµατογράφου, διοργάνωση τουρνουά τάβλι, µαγειρική στο δρόµο και παραδοσιακούς χορούς την δηµιουργία κέντρου νεότητας στο χώρο του σχολείου µε επιτραπέζια παιχνίδια, ίσως και δανειστική βιβλιοθήκη τη δηµιουργική απασχόληση παιδιών δηµοτικού µέσα από δηµιουργικά εργαστήρια και πρωτότυπα παιχνίδια. Οι Μεγάλοι Οδηγοί θα έχουν επίσης την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή µε τους κατοίκους του χωριού, να ανταλλάξουν και να µοιραστούν εµπειρίες, σκέψεις και ιδέες, όπου και µε τη βοήθεια τους θα ασχοληθούν µε την κτηνοτροφία της περιοχής, τις αγροτικές ασχολίες του χωριού, µε την παραγωγή αλευριού και τη δηµιουργία παραδοσιακών φαγητών. Τέλος θα διοργανωθεί το Σάββατο 4 Αυγούστου 2012 στην κεντρική πλατεία του χωριού µια γιορτή όπου η κατασκήνωση θα παρουσιάσει στους κατοίκους και στους διάφορους φορείς του τόπου το έργο αυτών των δώδεκα ηµερών. Περιµένουµε µε ανυποµονησία να βρεθούµε και να περάσουµε τις δώδεκα αυτές ηµέρες µαζί. Ο αρχηγός της κατασκήνωσης Στάθης Ντιούδης

6 6 ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2012 ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ Θ Ε Ο Ω Ρ Ι Α Ν Ι Τ Ι Κ Α Φ Ω Τ Ο - Γ Ρ Α Φ Η Μ Α Τ Α Αναπολώντας τα παλιά Όρθιοι από αριστερά: Νάκης Ιωάννης του Κων/νου, Σκοροπάνος Ιωάννης του Αθανασίου, Σκουτέλας Σταύρος του Γρηγορίου, Σταµάτης Χρήστος του Βασιλείου, Τατσιόπουλος Ηλίας του Χρήστου. Καθιστοί: Κουτσούκης Σταύρος, Παχούλας Ντίνος, Καραγιώργος Γεώργιος. 2. Νάκης Γεώργιος του Αθανασίου µε τη σύζυγό του Εξάρχου Λίτσα. 3. Νάκης Γεώργιος µε τις κόρες του Μπέτυ και Αλεξάνδρα. Παγκόσµιες παροιµίες Άνθρωπος αγράµµατος, ξύλο απελέκητο. Ελληνική Αν δεν αργάσεις το πετσί, παπούτσι δε γίνεται. Ιταλική Έρωτας, φωτιά και βήχας δεν κρύβονται. Γαλλική Όλες οι λύπες υποφέρονται, αρκεί να υπάρχει ψωµί. Ινδική εν είναι κανείς ποτέ πολύ µεγάλος για να µάθει. Αγγλική Από το κεφάλι βρωµάει το ψάρι. Ελληνική Όποιος δεν γελάει το πρωί, δεν γελάει ούτε το µεσηµέρι. Ελληνική Ο κακός άνθρωπος δεν έχει γειτόνους. Ολλανδική Πες την αλήθεια στο Θεό και δώσε τα λεφτά στο δικαστή. Ρωσική Όποιος λέει ψέµατα, κλέβει. Γερµανική Το µελάνι των σοφών είναι πολύτιµο, όπως το αίµα των µαρτύρων. Αραβική Όσο υπάρχει Γερµανός, υπάρχει απάτη, όσο υπάρχει τσιγγάνος, υπάρχει κλεψιά. Τσέχικη Βρήκε το δάσκαλό του! Ελληνική 3 ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ-ΒΙΩΜΑΤΑ, 60 χρόνια πριν... Γράφει ο Πίπης Τάτσης Ψηλαφίζοντας το προσωπικό µου φωτογραφικό αρχείο βρήκα-µεταξύ των άλλων- και την πρώτη Αστυνοµική µου ταυτότητα που µου θύ- µισε πολλά... Ήταν καλοκαίρι του Πολλά παιδιά του χωριού µας δουλεύαµε στον αµαξιτό δρόµο Αθα- µανίας-θεοδωριάνων µε µεροκάµατο 11 δρχ. Επιστάτης-σηµειωτής ήταν ο ξάδελφός µου Σταύρος Σκουτέλας-Αρχηγός τότε της προσκοπικής οµάδας Θεοδωριάνων-για την δράση της οποίας τόσα πολλά έχουν γραφτεί. Προγραµµατισµένος τόπος εργασιών ήταν οι «Σπάθες»,περιοχής Αθαµανίου (Λειψό, την λέγαµε τότε). Εµείς, εγώ, ο Γιώργος Καραγιώργης και ο αδελφός του Κώστας, επειδή οι Σπάθες ήταν το πιο κοντινό σηµείο προς το Βουργαρέλι, σκεφτήκαµε µια και θα πηγαίναµε µέχρι εκεί να πεταγόµασταν µέχρι την Υποδ/ση Χωρ/κής Βουργαρελίου για να βγάλουµε τις αστυνοµικές µας ταυτότητες, αφού είχαµε φροντίσει εκ των προτέρων να βγάλουµε τα σχετικά δικαιολογητικά που ήταν: - Πιστοποιητικό γέννησης, από τον επί πολλά χρόνια Γραµµατέα της Κοινότητας αείµνηστο η- µήτριο Μαντέλλο (Καπέ). - Τέσσερις (4) φωτογραφίες, που µας τις έβγαλε στην Άρτα ο αείµνηστος Γεώργιος Παπαποστόλης. Θυµάµαι είχε στο Μονοπλιό φωτογραφικό στέκι-τρίποδη µηχανή παλαιού τύπου που έβγαζε στιγµιαίες φωτογραφίες. εν θυµάµαι πώς φτάσαµε στις Σπάθες πεζοπορώντας ή µε τον καρνάβαλο (λεωφορείο του Φανούρη ΛΑΛΟΥ),που τότε άρχισε να κάνει τα πρώτα δροµολόγιά του. Πήραµε την άδεια από τον επιστάτη µας, αφού πρώτα τον ενηµερώσαµε για τον σκοπό που θέλαµε να πάµε στο Βουργαρέλι. Αφήσαµε τα σκαπτικά εργαλεία µαζί µε τα τσατσούλια που είχαµε µέσα το φαγητό µας, τους άλλους και κατηφορίσαµε πεζοπορώντας για το Βουργαρέλι. Η Υποδ/νση Χωρ/κής Βουργαρελίου στεγάζονταν σε δίπατο κτήρίο, µπαίνοντας στην κωµόπολη, κοντά στο σπίτι του γιατρού Αλεξίου και λίγο πιο πάνω από τις βρύσες «ΚΡΥΣΤΑΛΛΩ» και «ΑΡΧΟΝΤΩ». ώσαµε τα χαρτιά µας στον Γραµµατέα του Γραφείου, ο οποίος µας πληροφόρησε ότι πρέπει να περιµένουµε λίγο γιατί απουσίαζε ο /ντής. Καθίσαµε έξω στο προαύλιο της Υποδ/νσης περιµένοντας. Οι ώρες περνούσαν και ο /ντής πουθενά! Ρολόι δεν είχαµε, αλλά από την θέση που πήρε ο ήλιος καταλάβαµε πως πήγε γιόµα. Άρχισε να κόβει λόρδα! Τότε αποφασίσαµε να πάει ο Γιώργος στο κέντρο του χωριού όπου υπήρχαν καφενείαεστιατόρια για να πάρει ψωµοτύρι ή ό,τι άλλο βρει για να τσιµπήσουµε. Λεφτά δεν υπήρχαν. Ψάξαµε βαθιά στις τσέπες µας και συγκεντρώσαµε περίπου 5 δρχ. Τις πήρε ο Γιώργος και κατηφόρισε για την πλατεία. Βρήκε µια ταβέρνα ανοιχτή, µπήκε µέσα, του άρεσε η αχνιστή φασολάδα και χωρίς να σκεφτεί για µας κάθισε για να φάει. Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσει το λογαριασµό ίσα που έφτασαν οι 5 δρχ. Τη µπλέτσωσε καλά, την έκανε αγγέλω κατά τα κοινώς λεγόµενα. Μείναµε σύξυλοι όταν ήρθε και µας είπε ότι δεν έφερε τίποτα για µας. Μας ήρθε ο ουρανός σφοντύλι από την πείνα και την άστοχη ενέργειά του. εν είχαµε το θάρρος να ζητήσουµε λίγο ψωµί από τους Χωροφύλακες. Κατά το απόγευµα, γύρω στις 5 ήρθε ο /ντής, υπέγραψε, ηµεροµηνία 2 Αυγούστου 1952) τις ταυτότητές µας και ανηφορίσαµε για τις Σπάθες για να συναντήσουµε το συνεργείο. Φτάνοντας εκεί δεν βρήκαµε ούτε συνεργείο ούτε τα σύνεργά µας, αλλά ούτε τα τσατσούλια µε το φαγητό που τόσο είχαµε ανάγκη. αγκώσαµε τη δραχλιά υας, εγώ και ο Κώστας, ο Γιώργος σφύριζε αδιάφορα και µε ό,τι κουράγιο µας έµεινε συνεχίσαµε ποδαράτα για το χωριό, αφού κάναµε µια στάση για ξεκούραση στη γνωστή για τα κρύα νερά της βρύση του Χαροκόπου. Φτάνοντας στην πλατεία του χωριού βρήκαµε τον Σταύρο που µας περίµενε για να µας παραδώσει τα σύνεργα. Μας πήρε ο Φανούρης και φύγαµε νωρίτερα, µας εξήγησε. Η ταλαιπωρία, η κούραση και η πείνα ήρθαν σε δεύτερη µοίρα όταν µας ανακοίνωσε ότι θα µας γράψει τα µεροκάµατά µας. Μπορεί κανείς να ξεχάσει τέτοια περιπέτεια όσα χρόνια και αν περάσουν;

7 ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ Επειδή µερικοί από τους συγχωριανούς µας, ευτυχώς ελάχιστοι, δυο-τρεις, έχουν τη γνώµη ότι αµείβοµαι για την προσφορά µου στην εφηµερίδα, ενώ άλλοι µε υπονοούµενα αφήνουν να εννοηθεί κάτι τέτοιο, ΗΛΩΝΩ τα παρακάτω: Από το 2001, που πήρα την απόφαση να ασχοληθώ µε την εφηµερίδα «ΤΑ ΘΕΟ- ΩΡΙΑΝΑ» και µέχρι σήµερα, προσφέρω αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες µου: Συγκεντρώνω όλο το υλικό, γράφω διάφορα κεί- µενα, έχω την επιµέλεια της ύλης, φροντίζω για την ταξινόµησή της, τη σελιδοποίηση κ.λπ. Για την προσφορά µου αυτή δεν περιµένω κάποια αναγνώριση. Ό,τι προσφέρω, το προσφέρω για το χωριό και τους χωριανούς µου. Κι ακόµη πιστεύω ότι η εφηµερίδα µε πλούσια ύλη και δεµένη µε την Αγάπη είναι απαραίτητη και συµβάλλει στην αναβάθµιση και την πρόοδο του χωριού µας. Επί πλέον εκφράζει και τη συνειδητή µας αντίσταση ενάντια στον ανελέητο νόµο της φθοράς και της διάλυσης που απεργάζεται ο χρόνος. ΑΛΛΑ ΖΗΤΗΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΗΡΑ Ζήτησα από τον Θεό να µου δώσει δύναµη και Αυτός που έδωσε δυσκολίες για να ξεπεράσω. Ζήτησα από τον Θεό σοφία και Αυτός που έδωσε προβλήµατα για να τα λύσω. Του ζήτησα οικονοµική άνεση και Αυτός που έδωσε την ικανότητα να δουλεύω. Η Λ Ω Σ Η Γι αυτόν τον λόγο στέκει αδύνατο σε µένα να αρνηθώ την προσφορά για την οποία ουδέποτε πήρα αµοιβή ούτε και πρόκειται να πάρω. Χαρά µου να βρίσκω τον χρόνο και τη δύναµη για την εξυπηρέτηση των συµφερόντων του χωριού µας. Από νέος αισθάνθηκα την ανάγκη να ανα- µειχθώ στα κοινά. Πίστευα και πιστεύω ότι ο άνθρωπος ολοκληρώνεται και καρποφορεί µέσα στην κοινωνία. Γι αυτό και οι επιλογές µου υπήρξαν πάντοτε κοινωνικές. Αρχικά στον προσκοπισµό και έπειτα στην Αδελφότητα. εν υπήρξε πόνος που να µην κινήσει την ευαισθησία µου. Πρόβληµα που να µην κινητοποιήσει την ύπαρξή µου. Είχα τη ευτυχία να προσφέρω ολόκληρο τον εαυτό µου. Είναι γνωστή η κοινωνική µου δράση όλα τα χρόνια που υπηρέτησα την Αδελφότητα. Τώρα πλέον που βρίσκοµαι στο στάδιο των εποπτειών αισθάνοµαι την ανάγκη να καταθέσω τη µακρόχρονη Η Ελληνική Σηµαία πείρα µου, για να αφήσω στους µεταγενέστερους την ηθική και κοινωνική µου διαθήκη. Γιατί πιστεύω ότι η ζωή δικαιώνεται όταν από δράση καταστεί «µάθηµα» και αναχθεί πια στη σφαίρα του δέοντος. Αγάπησα µε πάθος το χωριό µου. Αν δεν αγαπά κανείς το σπίτι του δεν µπορεί να αγαπήσει την πατρίδα. Στη µακρά κοινωνική µου δράση πιθανώς να διέπραξα και λάθη. Το πλανάσθαι ανθρώπινον, ποτέ όµως δεν µου απέλειπε η αγαθή πρόθεση και ο πόθος του καλού. Τις αρχές αυτές µετέδωσα σε όλα τα µέλη που συνεργάστηκαν µαζί µου. Τώρα που βρίσκοµαι στον χώρο της κατασταλαγµένης πορείας µου, αισθάνοµαι την ανάγκη να απευθυνθώ σε όλους τους χωριανούς και ιδιαίτερα στους νέους, να ενεργοποιηθούν στην Αδελφότητα και να εγκολπωθούν την πολύχυµη και πολύτιµη παράδοση των πατέρων µας. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΥΤΕΛΑΣ Ό ταν µπήκαν οι Γερµανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασµα υπό τον λοχαγό Γιάκοµπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα. εξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από την ελιά της Αθηνάς οι Γερµανοί αντικρίζουν στο ακραίο σηµείο του βράχου της Ακρόπολης πού δεσπόζει της πόλης, την γαλανόλευκη σηµαία πού θα αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό. Η εθνική Σηµαία µε το µεγάλο σταυρό στην µέση λάµπει και τα χρώµατά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όµορφος όπως πάντα. Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σηµείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσµατος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σηµαία µας να την κατεβάσει και να την παραδώσει. Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν µπροστά του οι κατακτητές της χώρας µας και µε το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό µας σύµβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθηµα. εν πρόδωσε την τρικυµία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισµένος, απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που µόνος του είχε περάσει δίπλα στην σηµαία, τον είχαν οδηγήσει στη µεγάλη απόφαση. "ΟΧΙ"! Αυτό µονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, µε πόση όµως τεράστια σηµασία και αξία. Η Ελληνική µεγαλοσύνη σε όλη την απλή µεγαλοπρέπεια της κλεισµένη µέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ' αυτά οι Έλληνες... Ο λοχαγός Γιάκοµπι διέταξε έναν Γερµανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού µε τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα µε κατεβασµένο κεφάλι το διπλωµένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια του. Κι ύστερα τυλίχτηκε µε τη σηµαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και µπρος στα µάτια των εµβρόντητων Γερµανών ρίχτηκε µε ένα σάλτο στον γκρεµό, βάφοντας το εθνικό µας σύµβολο µε το τίµιο αίµα του. Οι Γερµανοί σκύβουν πάνω από το κενό: 60 µέτρα πιο κάτω, κείτεται ο Εύζωνας, νεκρός πάνω στον βράχο, σκεπασµένος µε το σάβανο πού διάλεξε. Οι δύο Γερµανοί αξιωµατικοί, πού είναι επί κεφαλής των εµπροσθοφυλακών, ο αρχηγός ιππικού Γιάκοµπι και ο λοχαγός Έλσνιτς της 6ης ορεινής µεραρχίας, χρησιµοποιούν τον ραδιοφωνικό σταθµό Αθηνών για να στείλουν µήνυµα στον Χίτλερ: "Μάϊν Φύρερ, στις 27 Απριλίου, στις 8 και 10, εισήλθαµε εις τας Αθήνας, επί κεφαλής των πρώ των γερµανικών τµηµάτων στρατού, και στις 8 και 45, υψώσαµε την σηµαία τού Ράϊχ πάνω στην Ακρόπολη και στο ηµαρχείο. Χάιλ, µάϊν Φύρερ". Η γερµανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δηµοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύµφωνα µε την οποία ο φρουρός της σηµαίας µας, υπέστη έµφραγµα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει. Όµως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερµανικού αποσπάσµατος είχαν συγκλονιστεί απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόµα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δηµοσιεύθηκε στην DAILY MAIL µε τίτλο: "A Greek carries his flag to the death " (Ένας Έλληνας φέρει την σηµαία του έως τον θάνατο). Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερµανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σηµαία δίπλα στη γερµανική. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόµα αυτόπτες µάρτυρες, που είδαν το παλληκάρι να γκρεµοτσακίζεται µπροστά στα µάτια τους τυλιγµένο µε την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο µνηµόσυνο του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυα τους να κυλήσουν στη µνήµη του. Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την µαρτυρία τους. Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τό όνοµα του ευζώνου (κατά µια άλλη άποψη ήταν 17χρονος νέος της Εθνικής Οργανώσεως Νέων, αλλά τι σηµασία έχει;). Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τό όνοµα αυτού του ΕΛΛΗΝΑ και στολή του η Σηµαία µας. Μας τον έχουν κρύψει, µας τον έχουν κλέψει. Κλείστε κι αυτόν τον εθνοµάρτυρα στην ψυχή σας κοντά στους άλλους. Απαιτείστε να γραφτεί το όνοµα του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας. Ψιθυρίστε το, έστω και βουβά, µέσα σας, κάθε φορά που αντικρίζετε τη σηµαία µας. Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η σηµαία, έχει βυζάξει ποταµούς ελληνικού αίµατος, για να µπορεί αγέρωχη να κυµατίζει την τιµή και την αξιοπρέπεια µας. ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1941: ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙ Α ΜΑΣ Ο Απρίλης του 1941 ήταν σκληρός για την Ελλάδα. Η επίθεση της Γερ- µανίας στα βόρεια σύνορα ξεκίνησε στις 6 του µήνα, µε στόχο να τελειώσει γρήγορα την ελληνική υπόθεση, ώστε απερίσπαστη να βαδίσει προς Ανατολάς. Η γερµανική πρόθεση ήταν να κλείσει ένα µέτωπο που ήταν αγκάθι στη δεξιά πλευρά τής προς Ανατολάς πορείας της. Βέβαια, το αποτέλεσµα απέδειξε για µία ακόµη φορά ότι παρά τις πυρπολήσεις και καταστροφές από τον Άξονα, οι αγωνιστές του 1941, γνήσιοι απόγονοι των αγωνιστών του 1821, χάρισαν τη λευτεριά στην πολύπαθη πατρίδα µας. Του ζήτησα θάρρος και Αυτός που έδωσε κινδύνους να ξεπερνώ. Του ζήτησα αγάπη και Αυτός µου έδωσε προβλη- µατικά άτοµα να βοηθώ. Του ζήτησα χαρές και Αυτός µου έδωσε ευκαιρίες να εκµεταλλευτώ. Απ ό,τι ζήτησα δεν πήρα τίποτε από αυτά που ήθελα. Πήρα όµως πάντα αυτά που πραγµατικά χρειαζόµουν. Η προσευχή µου εισακούσθηκε. Π Ο Ι Η Σ Η Στους κτηνοτρόφους µας Ένας χειµώνας πέρασε και άλλο δεν αντέχω ήρθ ο καιρός που καρτερώ εις τα βουνά ν ανέβω. Εµείς εκεί στα χειµαδιά ένα χειµώνα ζούµε για να ρθει η ώρα η καλή που τα βουνά θα δούµε. Τα λιανοπαίδια στα σχολειά κι οι άλλοι στις δουλειές τους µα το ξεκαλοκαίριασµα είν όλοι στις χαρές τους. Το καλοκαίρι στα βουνά έχουµε άλλη χάρη ανοίγει η ψυχούλα µας και γίνεται µεγάλη. Βουνά µου όµορφα βουνά ψηλή µου Πυραµίδα λεβέντες έβγαλες πολλούς τους γνώρισα, τους είδα. Τζουµέρκα και Θοδώριανα ποτέ δεν θα ρηµάξουν το καλοκαίρι πρόβατα θα κούονται να βελάζουν. Λεβέντες είναι όλοι αυτοί που στα βουνά µας ζούνε χωρίς φόβο και δισταγµό εκεί οδοιπορούνε. Οι νοµάδες κτηνοτρόφοι δεν ζουν απλώς εναρµονισµένοι µε το φυσικό περιβάλλον, αλλά ταυτίζονται µε τα τρεχούµενα νερά, µε τον ίσκιο της πέτρας που ξαποσταίνουν το κορµί τους. Με τα πουλιά που πετούν. Φύση και άνθρωπος γίνονται ένα ενιαίο, αξεχώριστο σύνολο. Τα θεόρατα, ορθόστητα και κραταιά βουνά µε τις ευθυτενείς κορφές τους και τη στωική απάθεια, τα άσκυφτα έλατα που σηµαδεύουν τους αιθέρες, η ανοδική πορεία των ποιµένων το χάραµα και τις κορυφές που γρεκιάζουν τα κοπάδια τους, η αυστηρή και απροσκύνητη µεγαλοπρέπειεα των σχηµατισµών της Πίνδου, ασκούν βαθιά επίδραση στη δια- µόρφωση του ήθους των ανθρώπων των βουνών. Αυτή η ανορθωτική τάση των φυσικών στοιχείων, γέννησε σ αυτούς τις ιδέες της περηφάνιας, της λεβεντιάς, της αλήθειας, της αυτογνωσίας και προπάντων της αξιοπρέπειας. Πύρρος Κουτσούκης Τα νιάτα και τα γηρατειά Τρέχει η ζωή µας γρήγορα τρέχει για τον καθένα κι αφήνει πάντα πίσω της όλα τα περασµένα. Νιάτα, ξενύχτια κι έρωτες κι όλα που χουν περάσει νιώθει ανάµνηση πικρή αυτός που θα τα χάσει. Σαν θα γεράσει ο άνθρωπος δακρύζουνε τα µάτια, γιατί τα βλέπει στη ζωή στενά τα µονοπάτια. Έχω ένα παράπονο στον κόσµο τον επάνω, θάθελα να ξαναγεννηθώ και τα παλιά να κάνω.

8 8 ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2012 ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ Το δάσος και γενικά το δέντρο απορροφά, µε το χώµα και τις ρίζες του, τα νερά της βροχής και δεν γίνονται πληµµύρες. Ακόµα το δάσος είναι αυτό που ανεβάζει και κατεβάζει την ατµοσφαιρική θερµοκρασία. Ένα µέρος χωρίς δέντρα, έχει µεγάλη ζέστη το καλοκαίρι και το χειµώνα πολύ κρύο και ο αέρας είναι δυνατός και παγω- µένος. Ενώ εκεί που υπάρχει δάσος και πολλά δέντρα, είναι τελείως διαφορετικός ο δροσερός αέρας και νερά... Τα δάση είναι αυτά που µας φέρνουν την εποχή που είναι τόσο πολύτιµη στη ζωή του ανθρώπου, στα ζώα και στη γη. Όπως ξέρουµε, ο ήλιος µε τη θερµοκρασία του, εξατµίζει πολλούς τόνους νερό που ξαναπέφτει στη γη σα βροχή. Όταν µια έκταση είναι ξερή δεν υπάρχει νερό για να δηµιουργήσει εξάτµιση, σύννεφα και βροχή, ενώ αντίθετα η έκταση που έχει δάσος ή δέντρα εκεί υπάρχουν και πολλές βροχές. Οι ερευνητές, υπολογίζουν, ότι από το δεντροφυτευµένο, ή καλλιεργηµένο στρέµµα, εξατµίζονται γύρω στους τόνους νερό, και η ποσότητα αυτή µόνο σ' ένα στρέµµα, για µια µεγάλη έκταση, σ' ένα δάσος µε χιλιάδες ακτίνες; Έχει παρατηρηθεί ακόµα, ότι τα φύλλα των δέντρων είναι πάντα υγρά και κάτω από αυτά, ποτέ δεν κάνει ζέστη. Το µεγαλύτερο δάσος της γης, είναι του Αµαζονίου, στη Βραζιλία, µε έκταση χιλιάδων στρεµµάτων. Η απόσταση που το χωρίζει από τη θάλασσα είναι πολλές χιλιάδες χιλιόµετρα και όµως η θερµοκρασία του, είναι ίδια όση είναι και στα παραθαλάσσια µέρη του Ισηµερινού κι Τ α δ ά σ η π η γ ή ζ ω ή ς αυτό γιατί κάθε µέρα εξατµίζονται µεγάλες ποσότητες νερού πόυ βγάζουν τα δέντρα. Το νερό αυτό δηµιουργεί σύννε φα πάνω από το δάσος και ξαναπέφτει σαν βροχή στα θερµά µέρη, χιόνι στα ψηλά βουνά και την άνοιξη και φθινόπωρο σαν πρωινή δροσιά. Τα δάση είναι η ζωή του ανθρώπου κι η οµορφιά της γης, είπε κάποτε ένας σοφός Έλληνας. Τα ελληνικά δάση πριν από 100 χρόνια περίπου, σκέπαζαν τα 49% του εδάφους δηλαδή η επιφάνεια της Ελλάδας είναι τετραγωνικά χιλιόµετρα, από την έκταση αυτή ήταν τα στρέµµατα δάση και καλλιεργηµένη γη. Τα περισσότερα δάση είναι στις περιοχές της ράµας, Σουφλίου, Καλαµπάκας, Κατερίνης και αλλού. Τα δάση όµως δεν είναι του κράτους, δηλαδή δηµόσια, αλλά σε ιδιώτες, σε µοναστήρια, σε κοινότητες ή ήµους και σ' άλλα ιδρύµατα. Έτσι τα τρία τέταρτα των δασών της Θεσσαλίας και των νησιών του Αιγαίου Πελάγους, τα µισά της Στερεάς Ελλάδας και, σχεδόν όλα της Κρήτης είναι σε ιδιώτες, ενώ αντίθετα τα δάση της Θράκης είναι του ηµοσίου. Τα µοναστήρια έχουν γύρω στα στρέµµατα δάσους. Η περιοχή των Αθηνών κατά τους πρώτους χρόνους της απελευθέρωσης από τους Τούρκους ήταν γεµάτη δάση. Ο Υµηττός καταπράσινος από πεύκο που οι βροχές κι οι πηγές του έδιναν νερό στο ποτάµι Ιλισσό, που τώρα δεν υπάρχει, το ίδιο µε τα βουνά του Αιγάλεω και της Πεντέλης µε τα έλατα. Εκτός από τα δάση είχε και ελιές και στις όχθες του Ιλισσού και Κηφισού υψωνόντουσαν θεόρατα πλατάνια και λεύκες. Ενώ τώρα; Κάθε χρόνο, το καλοκαίρι χιλιάδες στρέµµατα καίγονται, οι ειδικοί λένε πως η καταστροφή είναι γύρω στα 6-8% του δασικού πλούτου της χώρας. Έτσι θα φτάσουµε σε σηµείο που δε θα υπάρχει ούτε ένα στρέµµα πράσινο. Ποιοι βάζουν φωτιές στα δάση; Πρώτα είναι αυτοί που θέλουν να φτιάξουν τον καφέ τους και από αδιαφορία δε σβήνουν τη φωτιά. εύτερο, είναι οι εµπρηστές που καίνε µια περιοχή, αργότερα τη χωρίζουν σε οικόπεδα και την πουλάνε. Ξεχνάνε ότι «άσος θα πει πολιτισµός» ξεχνάνε ότι ένας δεντροφυτεµένος δρό- µος, ένα ωραίο πάρκο είναι δείγµα ευγένειας και αγάπης προς τη µάνα-φύση. Ξεχνάνε ότι το δάσος εκτός από την ζωή και την υγεία που µας χαρίζει δίνει και δουλειά σε ανθρώπους που εκµεταλλεύονται το πλούτο τους κι είναι: ξυλεία για διάφορα είδη, κάρβουνα, ρετσίνι, κολοφώνιο, τερεβινθέλαιο και τόσα άλλα πράγ- µατα. Αγαπάτε, λοιπόν, το δάσος. Φυτά µε θεραπευτικές ιδιότητες ΡΑ ΙΚΙΑ Τα ραδίκια είναι πλούσια σε θρεπτική αξία για την ανθρώπινη διατροφή, καθώς µας προµηθεύουν µε πολλές βιταµίνες, ασβέστιο, χαλκό, µαγνήσιο, φολικό οξύ και κάλιο. Είναι πλούσια σε υδατάνθρακες και έχουν χαµηλή θερµιδική αξία και καταναλώνονται ευρέως από τον άνθρωπο σε σαλάτες ή άλλες συνταγές. Οι ποικιλίες που θα συναντήσουµε στα ραδίκια είναι πολλές, ενώ διαφέρουν σε χρώµα, µέγεθος, γεύση. Έχουµε τα κόκκινα ραδίκια, τα άγρια, τα ήµερα και τα ιταλικά. Από τα παλιά χρόνια το ραδίκι χρησιµοποιείτο όχι µόνο για τη γεύση του στη µαγειρική, αλλά πολύ περισσότερο για τις διαιτητικές και θεραπευτικές του ιδιότητες. Είναι τροφή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, βιταµίνες, ιχνοστοιχεία, µε ανώτερη διατροφική αξία. Έχει ιδιαίτερα τονωτική δράση, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο στην πικρή γεύση του ραδικιού. Τα φύλλα του τονώνουν την πέψη, διεγείρουν την όρεξη και δρουν αποτοξινωνικά και ευεργετικά στο συκώτι και τη χοληδόχο κύστη. Σαν ρόφηµα µπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία της δυσκοιλιότητας, έχει καθαρτική δράση και είναι ένα πολύ καλό αντιπυρετικό, ενισχύοντας την άµυνα του οργανισµού. ΡΙΓΑΝΗ Η ρίγανη χρησιµοποιείται από τα αρχαία χρόνια σαν καρύκευµα στην µαγειρική και για φαρµακευτικούς σκοπούς. Παλιά θεωρείτο σαν το χόρτο που προφύλασσε από τα κακά πνεύµατα και από τη µαγεία. Η ρίγανη είναι ένα δυνατό αρωµατικό χόρτο, το οποίο ελευθερώνει από τους σπασµούς και το λόξιγκα, διευκολύνει την πέψη και ανοίγει την όρεξη. Έχει ελαφρώς αποχρεµπτικές, αντιδιαρροϊκές, αντιφλεγµονώδεις, βακτηριοκτόνες και αντιαιµορραγικές ικανότητες. Χρησιµοποιείται ευρέως στην επίσηµη ιατρική. Υπό µορφή τσαγιών χρησιµοποιείται στην ατονία των εντέρων, σαν σκεύασµα που ανοίγει την όρεξη και διευκολύνει την πέψη, επίσης σαν ηρεµιστικό µέσο για το νευρικό σύστηµα. Αυξάνει την έκκριση των πεπτικών, βρογχικών και εφιδρωτικών αδένων και έχει ευεργετική (σπασµολυτική, αντιδιαρροϊκή) δράση στις ασθένειες των εντέρων και σε περιπτώσεις που συνοδεύονται µε δυσκοιλιότητα και τυµπανισµό. Αφέψηµα και έγχυµα του φυτού δρα σαν διουρητικό µέσο στις ασθένειες των νεφρών, ρευµατικές παραµορφώσεις των αρθρώσεων και ποδάγρα, παράλληλα µε κατάλληλη δίαιτα. Γ ν ώ µ ε ς α π ό ψ ε ι ς : Τ ο έ ρ η µ ο χ ω ρ ι ό Η εγκατάλειψη των χωριών µας είναι πια γεγονός. Τα σπίτια το ένα µετά το άλλο κλείνουν και όλοι ψάχνουν για µια καλύτερη ζωή στα αστικά κέντρα. Κι έτσι τα χωριά µας κατάντησαν αν είναι µόνο θέρετρα για τους καλοκαιρινούς µήνες. Κάποτε τα βοσκοτόπια, τα χωράφια, οι ρε- µατιές, οι βουνοπλαγιές έσφυζαν από ζωή, φωνές, τραγούδια, σφυρίγµατα, παιδικές φωνές. Τώρα επικρατεί µια τροµακτική ηρεµία. Ούτε ένα γαύγισµα δεν ακούγεται. Ειδικά αν πάει κανείς κατά το Μάη που δεν έχουν ανέβει τα πρόβατα, θα νιώσει µια παράξενη ανατριχίλα και φόβο απ' την τόση ησυχία. Όχι µόνο στα βουνά, αλλά και µέσα στο χωριό ακούς τα βήµατά σου στα δροµάκια µέσα στην απόλυτη ησυχία και νιώθεις σαν να είσαι ο µοναδικός κάτοικος. Εκτός απ' το καλοκαίρι οι ελάχιστοι κάτοικοι είναι σαν να µην υπάρχουν. Λίγο ο άσχηµος καιρός, λίγο η µοναξιά, είναι συνεχώς εξαφανισµένοι. Η πολιτεία, πανταχού απούσα. εν µερί- µνησε να βρίσκει ο κόσµος ενδιαφέροντα στον τόπο του. εν προσπάθησε να µην αδειάζουν τα πανέµορφα χωριά µας. Τι στέκεις όµορφο χωριό βουβό και λυπηµένο ανάµεσα στ' άγρια βουνά γιατί είσαι πικραµένο; Ποιο τάχα νάν' το ντέρτι σου ποιος ο κρυφός καηµός σου και ποια η κρυφή λαχτάρα σου και το παράπονο σου. Μην είν' τα χιόνια σου βαριά µην κρύα τα νερά σου; Μήπως σου κρύβουν τη θωριά τα υψηλά βουνά σου; Βαρύ είναι το ντέρτι µου ποιος τάχα θα το νιώσει και ποιο θε να την άντεχε τη µοναξιά την τόση; Κάποτε τούτα τα βουνά τα δάση τα λιβάδια ήταν γεµάτα από ζωή και µείναµε ρηµάδια. Στα γραφικά δροµάκια και στα στενά σοκάκια γεµίζανε µε συντροφιές και παίζαν τα παιδάκια. Και τώρα όλοι φεύγουνε τα σπίτια του σφαλάνε πάνε στη µαύρη ξενιτειά και δεν ξαναγυρνάνε. Τώρα µε µόνη συντροφιά τα λίγα γεροντάκια που τροµαγµένα απ' το χιονιά κλείνονται µες στα τζάκια. Ουρανία. Κουτσούκη - Μπασιούκα Α Π Λ Ε Σ Σ Κ Ε Ψ Ε Ι Σ Ο άνθρωπος πρέπει να 'ναι ένα όλο. Είναι πλασµένος από ένστικτο και λογική. Οφείλει ν' αποδέχεται το σώµα και το πνεύµα. Το δέντρο είναι καµωµένο από φλούδα και χυµό. Του αφαιρείς τη φλούδα και το δέντρο µαραίνεται. Στερεύει ο χυµός, σαπίζει η φλούδα και το δέντρο πεθαίνει. Όποιος επιθυµεί να 'ναι µόνο χυµός και αγνοεί τη φλούδα, δεν είναι αληθινός άνθρωπος. Μάρτιν Γκρέι Το συµπέρασµα που έβγαλα από την έγγαµη ζωή είναι ότι χρειάζεται να είσαι πολύ ανοιχτός µε τον άλλον. Να µπορείς να µιλάς και, να λες αυτά που σε ενοχλούν. Να τα εκφράζεις, γιατί αλλιώς φορτώνονται µέσα σου και γίνονται απωθηµένα. Και τότε µπορεί να αντιδράσεις µε τον πιο ηλίθιο τρόπο και ο άλλος να µη καταλαβαίνει τι συµβαίνει. Μαρία Μπακοδήµου

9 ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ Η µνηµόνευση προσφιλών προσώπων στη σελίδα αυτή γίνεται µόνο µε τη φροντίδα και τη συνεργασία των οικείων τους, οι οποίοι, αν το επιθυµούν, θα πρέπει να φροντίζουν να µας δίνουν έτοιµο το κείµενο ή τα απαραίτητα βιογραφικά στοιχεία και µία φωτογραφία. Την επιµέλεια των κοινωνικών έχει ο Σταύρος Σκουτέλας. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ. 3 Τον λεβέντη σε παράστηµα και στην καρδιά, τον Σπύρο Πανολιάσκο, έντιµο και καλό επιστήµονα, τον οποίο η βάσκανη µοίρα ζηλεύοντας τον πήρε από κοντά της νωρίτερα. Και µε τη Σοφία στο πλευρό του απέκτησαν σπίτι µε νοικοκυριό, για να µεγαλώσουν, µορφώσουν και αποκαταστήσουν τα δυο λατρευτά τους παιδιά, τον Κώστα δικηγόρο και την Κατερίνα επίσης δικηγόρο. Και όσο ζούσε ο Σπύρος της έµεινε µαζί του στην Αθήνα. Μετά τον θάνατό του µοίρασε τη διαµονή της πότε στην Κατερίνα απολαµβάνοντας περισσότερο την τρυφερή αγάπη, τον σεβασµό και τη λατρεία των εγγονών της και πότε στο εξοχικό τους στη Νέα Μάκρη. Και ήταν πληµµυρισµένη από χαρά και ικανοποίηση. Και έτσι και ανενόχλητα µάλιστα έφυγε για την επουράνια ζωή, για να µεταφέρει στον Σπύρο της αυτή την οικογενειακή ευτυχία. Στο πένθος όλων συµµετέχω ως συγγενής και οικογενειακός φίλος και συλλυπούµαι τα παιδιά της Κώστα και Κατερίνα, τα εγγόνια της, την αδελφή της Μαρία και όλους τους συγγενείς. Αιωνία της η µνήµη. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝ ΡΟΣ ( ) Στις 6 Μαΐου 2012 εγκατέλειψε τα γήινα ο εκλεκτός συγχωριανός µας Παπαγεωργίου Αλέξανδρος του ηµητρίου και της Ελένης. ιαβάστηκε στους Αγίους Ταξιάρχες και ετάφη στο Νεκροταφείο της Άρτας. Ενάρετος φίλος. Άριστος οικογενειάρχης. Άνθρωπος αγνός στην ψυχή και καθαρός στη σκέψη. Λάτρης της φύσης και του χωριού. Αγαπούσε τους συνανθρώπους του, τους πρόσεχε, τους παρηγορούσε, συµµετείχε στη χαρά τους και προσπαθούσε να ελαφρώσει τη λύπη τους. Λαχταρούσε τη γαλήνη, την ηρε- µία, την ειρήνη. Πίστευε ότι η συναδέλφωση και η ειρήνη φέρνουν πρόοδο και ευηµερία. Ήταν µέλος της Αδελφότητας και πλήρωνε τη συνδροµή του. Είχε την πεποίθηση ότι χωρίς πίστη, χωρίς ελπίδα, χωρίς ιδανικά, χωρίς παράδοση, δεν µπορεί κανένας να ζήσει και να προσφέρει. Μ αυτά ο άνθρωπος προσδοκάει, υποµένει, ονειρεύεται, φαντάζεται, αγαπάει, περιµένει την αυγή µε αισιοδοξία, το αύριο µε χαρά. Έφυγες Αλέκο και µόνο οι µνήµες µένουν. Η ζωή στο χωριό, στον Καναρά, οι παρέες που κάναµε, οι περιπέτειες, τα γλέντια, οι ιστορίες που λέγαµε, τα παιγνίδια που παίζαµε. Στην τελευταία σου κατοικία σε συνόδεψαν πάρα πολλοί συγγενείς, φίλοι, πατριώτες, γνωστοί. Ήρθαν να σου απευθύνουν τον ύστατο χαιρετισµό, να εκδηλώσουν την αγάπη τους και την εκτίµησή τους. Προσευχή όλων µας να σε σκεπάσει ο Θεός σε τόπο χλοερό, σε σκηνές δικαίων, στη χώρα των µακάρων και να στείλει την εξ ύψους παρηγοριά στην πονεµένη σύζυγό σου Ντίνα, στα αγαπη- µένα σου παιδιά ηµήτρη, Ελένη και Χρήστο, στα εγγόνια, στα αδέλφια σου Φωτεινή, Βασίλη και Γεωργία και στους άλλους συγγενείς σου. Αιωνία σου η µνήµη. ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ( ) Στην Αθήνα, κοντά στα παιδιά του, άφησε την τελευταία του πνοή στην ηλικία των 77 χρόνων, ο ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΗΣ Γεώργιος του ηµητρίου και της Άννας. Η σορός του τιµητικά συνοδευόµενη από τους απογόνους του, διακοµίσθηκε στην Άρτα, όπου µετά από τοπικό προσκύνηµα, έγινε πάνδηµη η κηδεία του στον Άγιο Γεώργιο, µε θλιµµένη παρουσία πλήθους συγγενών, συγχωριανών και φίλων και ενταφιάσθηκε στο εκεί Νεκροταφείο για αιώνια ανάπαυση. Ο εκλιπών µε ενθαρρυντική, παρήγορη και ζωντανή παρουσία στους απόδηµους Θεοδωριανίτες της Άρτας ήταν ένας δυναµικός αγωνιστής της ζωής. Λαµπρός άνθρωπος, υποδειγµατικός οικογενειάρχης, µε ανθρωπιά, αγάπη και καλοσύνη. Έντιµος πολίτης. Πιστός χριστιανός. Άριστη συµπεριφορά στον κοινωνικό περίγυρο. Υπήρξε ακόµη γλεντζές, µερακλής, αλλά και περήφανος. Από µικρός ασχολήθηκε µε τον αθλητισµό και τον προσκοπισµό. Ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες του Ολυµπιακού Άρτας. Είχε την ατυχία να χάσει τους γονείς του, τον αδελφό του Χρήστο, αλλά και τη σύζυγό του Ευαγγελία πολύ νωρίς. Τελευταία τον χτύπησε η αρρώστια της εποχής και του έσπασε τα φτερά. Λίγο-λίγο του τρωγε τη σάρκα. Του µάρανε τη ζωή. Κι ο δρόµος της ζωής του τελείωσε. Στα παιδιά του ηµήτρη και Βασίλη εκφράζω τα θερµά µου συλλυπητήρια. Αιωνία σου η µνήµη αδερφέ πρόσκοπε. Στ. Σκ. ΙΑΜΑΝΤΗΣ ΗΜΗΤΡΙΟΣ ( ) Την 28η Μαΐου 2012 ανώδυνα και εν ειρήνη αναχώρησε για τον Ουρανό ο προσφιλής στην πόλη της Άρτας, το χωριό και όλο το νοµό, άνθρωπος της πίστεως και του πνεύµατος, σταθερός στην ελληνορθόδοξη παράδοση, φλογερός υπέρ των ηθικών αξιών, διδάσκαλος ηµήτριος ΙΑΜΑΝΤΗΣ του Χρήστου και της Κωνσταντινιάς, στην ηλικία των 97 χρόνων. Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου της Άρτας την εποµένη 29 Μαΐου και ετάφη στο νεκροταφείο της πόλης. Την παρακολούθησε πλήθος συγγενών, φίλων, συναδέλφων και συνεργατών. Κατ αυτή επεκράτησε κατάνυξη και µυσταγωγία, η οποία καταδείκνυε την προς αυτόν τιµή και το µεγαλείο της ψυχής του. Γόνος ευσεβών γονέων επέδειξε πρώιµο το ενδιαφέρον του για τα γράµµατα. Κατά τη διάρκεια της µαθητείας του διακρίνονταν για την επιµέλειά και φιλεργία του. Τις ευδόκιµες σπουδές του ακολούθησε λαµπρή σταδιοδροµία στην Εκπαίδευση, την οποία επί µακρόν υπηρέτησε µε αφοσίωση και αυταπάρνηση και απέβη λίαν επωφελής για τους µαθητές του και τους συναδέλφους του µε την ευρυ- µάθεια, το υψηλό ήθος, την άρτια παιδαγωγική κατάρτιση, τον πηγαίο ενθουσιασµό και τη διδακτική ικανότητα. Η θητεία του στα Σχολεία της ηµοτικής Εκπαίδευσης του Νοµού Άρτας υπήρξε συνεπής προς τις αρχές του, οι οποίες προσδίδουν ιδιαίτερη βαρύτητα στη διάπλαση του χαρακτήρα και τον υγιή φρονηµατισµό των µαθητών του. Θα ήταν ελλιπής η παρουσίαση της προσωπικότητας του ηµήτρη, αν δεν προστίθετο ελάχιστα για τον άνθρωπο και τον οικογενειάρχη. Ως άνθρωπος υπήρξε προσηνής, ευγενής, καλοκάγαθος, έχοντας πάντα στα χείλη τα καλά λόγια για όλους. Άνθρωπος χαριτωµένος παρά Θεού εβίωσε το «χαίρειν µετά χαιρόντων και κλαίειν µετά κλαιόντων». Ευτύχησε να λάβει εκλεκτή σύζυγο και να δηµιουργήσουν λαµπρή χριστιανική οικογένεια, µε δύο αξιαγάπητα παιδιά τη ώρα και τον Χρήστο και να χαρούν τα λατρευτικά τους εγγονάκια. Οι µαθητές και οι συνάδελφοί του θα διατηρούν ευγνώµονα την ανάµνηση της µεγάλης του προσφοράς. Η κοινωνία και ιδιαίτερα η Αδελφότητα θα θυµούνται την χαρίεσσαν και εποικοδοµητική παρουσία του. Ο υπογραφόµενος χαράσσει αυτές τις λίγες γραµµές ως ευλαβές µνηµόσυνο στον αλησµόνητο δάσκαλο και συγγενή. Στ. Σκ. Σ Υ Ν Ρ Ο Μ Ε Σ - Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ι Κ Ε Σ Ε Ν Ι Σ Χ Υ Σ Ε Ι Σ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝ ΡΟΣ ΧΑΪ ΟΣ ΚΩΣΤΑΣ-ΑΝΤΩΝΙΑ ΑΛΕΞΙΟΥ ΝΙΤΣΑ ΜΑΚΡΥΘΑΝΑΣΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ ΗΛΙΑΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ-ΛΙΛΑ ΖΩΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ...20 ΣΚΟΥΤΕΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΗΜ ΦΡΥΓΑΝΑ ΟΛΓΑ...30 ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΑΛΕΞΑΝ ΡΟΣ...20 ΚΟΥΤΣΟΥΚΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ...50 ΛΑΠΠΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ...20 ΧΑΪ ΟΥ- ΡΑΤΣΑ ΗΜΗΤΡΑ...50 ΚΟΜΠΟΡΟΖΟΥ-ΣΚΟΥΤΕΛΑ ΜΑΡΙΑ ΝΑΣΙΟΥΛΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ...20 ΣΙΩΚΗ-ΠΡΑΠΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΠΟΥΣΗ-ΝΑΚΗ ΚΑΤΙΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗ ΤΟΥΛΑ ΠΑΧΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΝΤΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΝΤΕΛΛΟΥ-ΛΟΥΡΙ Α ΕΛΕΝΗ...40 ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΗ ΗΜΗΤΡΑ ΜΑΝΤΕΛΛΟΣ ΘΕΟ ΩΡΟΣ ΚΟΛΟΒΟΥ ΣΙΤΣΑ...30 ΤΖΟΥΒΑΡΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΖΟΥΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΒΑΝΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ...20 ΜΑΝΤΕΛΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΖΑ ΗΜΑ ΦΩΤΕΙΝΗ...20 ΤΣΙΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ...30 ΜΠΛΑΤΣΗΣ ΕΠΑΜΕΙΝΩΝ ΑΣ...35 ΠΑΠΠΑ-ΓΩΓΟΥ...30 ΜΑΝΤΕΛΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΗΜ ΠΛΑΚΙΑ ΜΑΡΙΝΑ...30 ΠΛΑΚΙΑΣ ΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ...20 ΚΟΥΤΣΟΥΚΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ...50 ΚΡΑΛΗ ΘΕΟ ΩΡΑ...20 ΠΕΤΑΛΑΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ...20 ΣΚΟΥΤΕΛΑΣ ΛΑΜΠΡΟΣ Ν ΗΜΟΠΟΥΛΟΥ-ΣΚΟΥΤΕΛΑ ΧΡΥΣΟΥΛΑ...20 ΤΑΣΙΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ...20 ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ...50 ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΧΡ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΝΘΟΥΛΑ...30 Το Σ ευχαριστεί θερµά τους παραπάνω συνδροµητές και παρακαλεί όλους όσους παρέλειψαν την υποχρέωσή τους αυτή να καταβάλουν τη συνδροµή τους που είναι άκρως αναγκαία για την έκδοση της εφηµερίδας. Όσοι συνδροµητές έχουν πληρώσει και δεν αναγράφονται στην παρούσα στήλη να επικοινωνήσουν µε τον Σταύρο Σκουτέλα, πρόεδρο της Εξελεγκτικής Επιτροπής στο τηλ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Φέρουµε σε γνώση των συνδροµητών µας ότι τον µήνα Αύγουστο ο κ. Σκουτέλας θα βρίσκεται στο χωριό και στον οποίο µπορούν να απευθύνονται για την εξόφληση των συνδροµών τους προς την εφηµερίδα και την πληροφόρηση των όποιων κοινωνικών γεγονότων, ώστε όλοι µαζί να συµµετέχουµε στις χαρές και στις λύπες µας. ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ - Ο ΠΑΠΑΝΤΖΙΚΟΣ ηµήτριος Κ. προσέφερε στη µνήµη της αδελφής του Χριστίνας πενήντα (50) ευρώ για τους σκοπούς της Αδελφότητας. - Η οικογένεια ΝΤΑΣΚΑ ιονυσίου προσέφερε το ποσό των τριάντα (30) ευρώ στη µνήµη της εξαδέλφης Ντάσκα Φανής για τους σκοπούς της Αδελφότητας. - Η Αµαλία ηµ. ΙΑΜΑΝΤΗ και τα παιδιά της προσέφεραν το ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ στη µνήµη του συζύγου και πατέρα τους για τους σκοπούς της Αδελφότητας. ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ Στις 28/4/2012 πραγµατοποιήθηκε στον Ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία στη Ροδόπολη, το 40ήµερο µνηµόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αειµνήστου Κων/νου ΓΑΛΑΝΗ δωρητού της Αδελφότητας, µε τη συµµετοχή πολλών συγγενών και φίλων της οικογένειας. Αισθητή ήταν η παρουσία των αποδήµων συγχωριανών µας. Συγκινητική ήταν η προσφορά πεντακοσίων (500) ευρώ της οικογένειας, δείχνοντας τη µεγάλη αγάπη τους για την Αδελφότητα. Η σύζυγός του Χάρις και τα παιδιά του ευχαριστούν θερµά όλους όσους παρευρέθηκαν και συµπαραστάθηκαν στον µεγάλο τους πόνο. ΣΧΟΛΙΟ Αγαπητοί συµπατριώτες Πραγµατικά αναρωτιέµαι γιατί τόση Α ΙΑΦΟΡΙΑ και τόση ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ, µπορώ να πω, για τη συµ- µετοχή στις Συνελεύσεις µας; Αλήθεια, ποιος πρέπει να στηρίξει το ιοικητικό Συµβούλιο, για τα καυτά θέµατα που αφορούν όλους µας και προπαντός το χωριό µας; Οι άδειες καρέκλες ή οι λιγοστοί προσελθόντες συµπατριώτες µας; Έχω διαπιστώσει πάντως ότι στις εκδροµές και στα ταξίδια και σε κάθε είδους διασκέδαση πέρα από την Αδελφότητα υπάρχει πληθώρα συµµετοχής. Τότε εί- µαστε καλά και µπορούµε; Τίποτα άλλο. Μόνο µην έρθει κάποια µέρα και το µετανιώσουµε, γιατί, όταν ήταν καιρός, δεν αγωνιστήκαµε όλοι µαζί Φιλικά Σταύρος Σκουτέλας

10 10 ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2012 ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ Η Αδελφότητα και η εφηµερίδα της Η έκδοση της εφηµερίδα αποτελεί από µόνη της την πιο σηµαντική δραστηριότητα. Γιατί σ αυτή καταγράφεται η ιστορία, η λαογραφία, ο πολιτισµός, αλλά και η τρέχουσα ειδησεογραφία του τόπου µας και αποτελεί την κορυφαία δραστηριότητα για την Αδελφότητα. Μπορεί τα «παγκάκια» και οι «εξωραϊσµοί» να είναι έργα που χρειάζεται ένα χωριό ή µια γειτονιά, µε τον χρόνο όµως θα παλιώσουν, θα ξεθωριάσουν και ίσως δεν χρειάζονται. Σε δέκα χρόνια δε, θα θέλουν αλλαγή, γιατί θα είναι ίσως και επικίνδυνα. Αντίθετα, η έντυπη καταγραφή µένει και όσο περνάει ο καιρός τόσο η αξία της µεγαλώνει. Είναι η ιστορία µας που την αφήνουµε καταγραµµένη στα παιδιά µας. Είναι οι πηγές στις οποίες θα αναζητούν οι επόµενες γενιές στοιχεία. Όµως, όσον αφορά στην Αδελφότητα είναι ο συνδετικός κρίκος µεταξύ των µελών της. Για να κατανοήσουµε τη µεγάλη σηµασία της εφηµερίδας αρκεί να σκεφτούµε πώς θα είναι η Αδελφότητα χωρίς την εφηµερίδα. Αυτή είναι που την κρατάει. εν είναι καθόλου εύκολη η έκδοση της εφηµερίδας. Χρειάζεται ανθρώπους µε χρόνο και µεράκι που θα αναλάβουν αυτή την αποστολή. εν φτάνει µόνο ένας. Πρέπει να στηριχθεί από πολλούς και προπαντός από τους πνευµατικούς ανθρώπους του χωριού µας και από επιχειρηµατίες. Η εφηµερίδα µας κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του Από τότε εκδίδεται ανελλιπώς κάθε τρεις µήνες. Ο αείµνηστος Λεωνίδας ιαµάντης ήταν αυτός που ξεκίνησε τη σηµαντική αυτή προσπάθεια για την Αδελφότητα. Όλα τα µετέπειτα Σ, µε πρωτεργάτες τους προέδρους τους, εξέδιδαν την εφηµερίδα. Από το έτος 2002 την έκδοση ανέλαβε ο γράφων, για λογαριασµό της Αδελφότητας. Σε όλη αυτή τη µεγάλη διαδροµή η εφηµερίδα µας είναι η «βαριά βιοµηχανία» της Αδελφότητας, στηριζόµενη αποκλειστικά στις συνδροµές των αναγνωστών της και βοηθώντας τους σκοπούς του Συλλόγου. Είναι ανεξάρτητη, διατυπώνει γνώµες (που δεν χαϊδεύουν πάντα αυτιά), οι οποίες στοχεύουν στην πρόοδο και στην ευηµερία του χωριού µας, είναι ανοιχτή στις απόψεις των φορέων και των παραγόντων του χωριού µας. Συνεχίζουµε την έκδοση, γιατί υπάρχουν πολλά που πρέπει να αναδείξουµε, τώρα µάλιστα που τα χωριά µας έσβησαν ή σβήνουν πληθυσµιακά., Η εφηµερίδα µας για να γίνει πιο ελκυστική χρειάζεται ποικίλη ύλη και για να ανταποκριθεί στα έξοδά της και την οικονοµική σας στήριξη. Θέλουµε να συµµετέχετε όλοι σε αυτές τις δύο κατευθύνσεις. Με την ευκαιρία και έτσι για την ιστορία, να σας αποκαλύψουµε, είναι καιρός πλέον, ότι τα άρθρα των παλαιών εφηµερίδων µε ψευδώνυµα ανήκουν στους εξής συντάκτες: ΑΤΟΦΙΟΣ: Ευάγγελος Πλακιάς ΑΝΩΝΥΜΟΣ: Γεώργιος Λάππας ΗΠΑΣ: ηµήτριος Παπαντζίκος ΤΖΟΥΜΕΡΚΙΩΤΗΣ: Αθανάσιος Ντάσκας ΦΟΙΒΟΣ ΑΣΤΕΡΗΣ: Φίλιππος Κολοβός Θεοδωριανίτες, αγκαλιάστε στοργικά την εφηµερίδα της Αδελφότητας «ΤΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΑ». Αυτή µας αδελφώνει, µας ταξιδεύει στο όµορφο χωριό µας και κάνει τη φωνή µας να ακούγεται µακρύτερα και περισσότερο. ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ Συγκέντρωση υλικού για Λαογραφικό Μουσείο Με προτροπή της Αδελφότητας η Τοπική Κοινοτική Αρχή πραγµατοποίησε ευρεία σύσκεψη µε όλους τους φορείς του χωριού, για τη συγκρότηση επιτροπής µε απώτερο στόχο τη δηµιουργία Λαογραφικού Μουσείου στο χωριό µας. Την Αδελφότητα εκπροσώπησε το εκλεκτό µέλος της δηµοδιδάσκαλος Κων/νος Κουτσούκης, τον οποίο και ευχαριστούµε. Το παλαιό Σχολείο ως πρώτη προτεραιότητα έχει επιλεγεί για τη φιλοξενία του Λαογραφικού Μουσείου. Επειδή ο χώρος αυτός ανήκει στη δικαιοδοσία της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, η επιτροπή αυτή έχει ως αποστολή την παράσταση στον Σεβασµιότατο Μητροπολίτη Άρτας για την παραχώρηση του κτηρίου, που λειτούργησε αρχικά ως ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ Η Αδελφότητα από πολλά χρόνια ζητάει από την Κοινότητα την παραχώρηση της αίθουσας του αχρησι- µοποίητου κάτω ορόφου του κτηρίου της, για τη δηµιουργία µιας αίθουσας πολλαπλών χρήσεων, ήτοι τοποθέτηση στολών, βιβλιοθήκης, επιτραπέζιων παιγνιδιών, για τις εκδηλώσεις των νέων παιδιών κατά τους καλοκαιρινούς µήνες, συνεδριάσεις συµβουλίων και άλλων. Το Τοπικό Συµβούλιο κωλυσιεργεί. Υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος γι αυτό; ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΕΟ ΩΡΙΑΝΙΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ Με το τεύχος αυτό 355, η εφηµερίδα µας συµπληρώνει 40 χρόνια ανελλιπούς κυκλοφορίας. Ήταν Ιανουάριος 1972, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος. Από τότε, κάθε τρεις µήνες βρίσκεται στα σπίτια χιλιάδων αναγνωστών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σκοπός να αποτελεί τη γέφυρα επικοινωνίας των µελών της Αδελφότητας. Στις χιλιάδες σελίδες της έχουν καταγραφεί η τοπική ιστορία, η λαογραφία, ο πολιτισµός, η ειδησεογραφία και τα κοινωνικά γεγονότα του χωριού µας. Εκατοντάδες συνεργάτες µε τακτικές και περιστασιακές δηµοσιεύσεις συνέβαλαν σε αυτή την καταγραφή. Συνεχίζουµε αυτή την πορεία όσο εσείς οι αναγνώστες µας, που µέχρι τώρα µε τη συνδροµή σας στηρίζετε αυτό το έργο, µας διαβάζετε και συνεχίζετε να µας στηρίζετε. ηµοτικό Σχολείο και στη συνέχεια ως Κοινοτικό Γραφείο. Ως πρώτο βήµα, τα µέλη δεσµεύτηκαν να βρουν και να χαρίσουν στην Κοινότητα διάφορα είδη µε λαογραφική αξία που αξιοποιούσαν στο παρελθόν οι πρόγονοί µας στην καθηµερινή τους ζωή, όπως για παράδειγµα τη ρόκα, το σφοντίλι, τον τέντζερη, το γιαταγάνι, το αλέτρι, το σαµάρι, τον αργαλειό, τη βαρέλα, την πυροστιά, τη µάσια κ.λπ. Στη συνέχεια, για να γίνει πράξη η ίδρυση και η λειτουργία του Λαογραφικού Μουσείου στα Θεοδώριανα, το Σ της Αδελφότητας καλεί όλους τους χωριανούς που ζουν στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις της χώρας, να στηρίξουν έµπρακτα αυτή την προσπάθεια προσφέροντας διάφορα αντικείµενα, τα οποία θα µπορούσαν να αξιοποιηθούν για το Λαογραφικό Μουσείο του χωριού µας. Σε πρώτη φάση το λαογραφικό υλικό θα συγκεντρώνεται στα γραφεία της Κοινότητας στην Άρτα και στα Θεοδώριανα τηλ , , Φιλελλήνων 26-28, στην Αθήνα Κλεισθένους 17 τηλ. προέδρου , γραµµατέα και του επιτίµου προέδρου Σταύρου Σκουτέλα Το υλικό θα καταχωρείται σε ειδικό βιβλίο, ενώ στους δωρητές θα χορηγείται βεβαίωση για το είδος που παρέδωσαν, προκειµένου να εκτεθεί στο Μουσείο. Για περισσότερες πληροφορίες, οι ενδιαφερόµενοι µπορούν να επικοινωνούν µε την Κοινότητα ή τα µέλη των φορέων. Τρόποι εξόφλησης της συνδροµής σας: 1) Μέσω Εθνικής Τραπέζης Αριθµ. Λογ. 155/ ) Ταχυδροµική επιταγή, η οποία σας έχει αποσταλεί. 3) Το καλοκαίρι στο χωριό στα µέλη του Σ ή στον επίτιµο πρόεδρο Σταύρο Σκουτέλα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ Ν ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ ΑΝ. ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΚΕ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΗΜ. ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΑΝΑΘΗΝ. ΚΙΝΗΜΑ...4 ΛΑΟΣ... 4 ΟΙΚΟΛ. ΠΡΑΣΙΝΟΙ... 4 ΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ... 4 Αγαπητέ συγχωριανέ µας, όσο η εφηµερίδα θα γράφεται και θα πληρώνεται από λίγους, τόσο θα αποµακρύνεται από σένα και θα χάνεται Στον Άγιο Γεώργιο Λιχάδος στη Β. Εύβοια, δίπλα στη θάλασσα, µε απέραντη θέα, σας περιµένει όλον τον χρόνο το παραδοσιακό ξενοδοχείο ΑΛΕΞΑΝ ΡΟΣ, για απόδραση στη φύση, για ευχάριστα και ήρεµα Σαββατοκύριακα, για απόλαυση της ποιότητας διαµονής, για µοναδικές ευκαιρίες χαλάρωσης. Ιωάννης Αγαθοκλή Παπαντζίκος και η σύζυγός του Μαρία. Με θέα την Κωστηλάτα Στα Τζουµέρκα, στα γραφικά Θεοδώριανα, στην αγκαλιά της καταπράσινης φύσης και των τρεχούµενων νερών, µε θέα την Κωστηλάτα. Ο Ξενώνας διαθέτει άνετα δωµάτια, αίθουσα πρωινού και καθιστικό µε τζάκι. Η φιλοξενία και το οικογενειακό περιβάλλον θα σας χαρίσουν ευχάριστες διακοπές. Τηλέφωνα: