Η τέχνη να κυνηγάς πέρδικες 1 ΣΟΥΠΕΡ ΠΟΖΕ ΚΕΡ ΙΣΤΕ ΠΟΪΝΤΕΡ 1 ΚΟΥΤΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΜΕ ΕΝΑ SMS ΑΠΟ ΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΗ

Transcript

1 ΑΠΟ ΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΗ ΜΕ ΕΝΑ SMS ΚΕΡ ΙΣΤΕ 1 ΣΟΥΠΕΡ ΠΟΖΕ & 1 ΚΟΥΤΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΣΚΥΛΩΝ ΤΕΥΧΟΣ Ο ΟΙΠΟΡΙΚΟ Για ορεινά ορτύκια, άγριο και παπιά ΕΒΡΟ-ΒΟΛΕΣ Κυνήγι ορτυκιών µε κράχτες, δίχτυα και... έλλειψη δεοντολογίας ΚΥΝΙΚΟΣ Πάµε σαν άλλοτε. ΠΟΪΝΤΕΡ Η τέχνη να κυνηγάς πέρδικες

2 Με άλογο για υψηλές σωματικές επιδόσεις Η Atletic Dog είναι μια κορυφαία σειρά τροφής, με ειδικά σχεδιασμένη φόρμουλα, για σκύλους εργασίας, κυνηγίου και αγώνων επιδόσεις αντοχή διάρκεια ποιότητα Atletic Dog Plus al Cavallo υψηλής ενέργειας με ΑΛΟΓΟ Το 18% κρέας αλόγου ανάμεσα στις πρώτες ύλες, την καθιστά ιδανική τροφή για σκύλους από τους οποίους απαιτούνται υψηλές σωματικές επιδόσεις. Το κρέας του αλόγου, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε σίδηρο, έχει την ικανότητα να αυξάνει την παρουσία ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα. Ετσι, αυξάνεται σημαντικά η αντοχή, μέσω της βέλτιστης οξυγόνωσης των μυϊκών ιστών. Συνίσταται επίσης, για εξασθενημένους σκύλους ή για θηλυκά που κυοφορούν. Αυτό το εξαιρετικό προϊόν διατίθεται και σε έκδοση Μaintainance (συντήρησης). Αποκλειστικός Αντιπρόσωπος Ελλάδος&Κύπρου: SUNBIRD - Μάριος Παπαθανασόπουλος Χατζηαποστόλου 28, Σεπόλια τηλ/fax: info@sunbirdwear.gr e-shop: ΕΙΔΙΚΑ ΠΑΚΕΤΑ ΓΙΑ ΕΚΤΡΟΦΕΙΣ!

3 EDITORIAL Οι αντιφάσεις Η προσπάθεια να περιγράψεις αντιφάσεις δεν είναι πάντοτε εύκολο εγχείρηµα. Συνήθως κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς πεσιµιστής, πικρόχολος και ουτοπικός. Οµως πώς αλλιώς να περιγράψεις τις αντιφάσεις που καθορίζουν φέτος τα κυνηγετικά πράγµατα; Μια ουτοπική εικόνα µε τους κυνηγούς να ατενίζουν µεν µια επερχόµενη κυνηγετική χρονιά, την οποία ωστόσο λίγοι µπορούν να απολαύσουν. Οι εναρκτήριες πρώτες εβδοµάδες της νέας θηρευτικής περιόδου που θεωρητικά αφορά σε εκατοντάδες χιλιάδες κυνηγούς ήταν οµολογουµένως από τις καλύτερες των τελευταίων χρόνων. Αρκετά κοπάδια τρυγονιών εθεάθησαν ενώ πολλές είναι µέχρι σήµερα οι φέρµες στα ορτύκια που καταγράφηκαν κυρίως στα περάσµατα που συνεχίζονται αθόρυβα σε ολόκληρη την Ελλάδα. συνεχόµενες δαπανηρές εξόδους είναι τυπικά αδύνατη. Η πρόωρη εµφάνιση αποδηµητικών θηραµάτων του χειµώνα -κυρίως τσιχλοκότσυφων, µπεκατσών και µερικών κοπαδιών από φάσσες-, αν και προϊδεάζει για µία εξίσου καλή συνέχεια γεµάτη από θηραµατικό ενδιαφέρον, δεν φαίνεται ως δέλεαρ πως θα στείλει πολλούς κυνηγούς στην ύπαιθρο να ζήσουν τη δική τους περιπέτεια. Οµως απέναντι σε αυτές τις θεαµατικές θηραµατικές προκλήσεις, σχετικά µικρό µέρος του συνόλου της πάλαι ποτέ πολυάριθµης κυνηγετικής οικογένειας είχε τη δυνατότητα να ανταποκριθεί επιχειρώντας τις ανάλογες εξορµήσεις. Και πώς ήταν δυνατόν να συµβεί το αντίθετο, δηλαδή να εκδράµει στους κυνηγότοπους µεγαλύτερος αριθµός κυνηγών, εφόσον οι περισσότεροι από αυτούς δεν θεώρησαν ακόµα τις άδειες θήρας ενώ και από εκείνους που το έκαναν η οικονοµική δυνατότητα για Iδιοκτησία SABD Α.Ε. Εκδότης Αλέξης Σκαναβής ιευθυντής Πάνος Αµυράς ιεύθυνση έκδοσης Απόστολος Χρ. Αντωνάκης Σύνταξη Θεανώ Καρούτα Οι απόψεις των αρθρογράφων εκφράζουν τους ίδιους και δεν αποτελούν κατ ανάγκην και απόψεις του περιοδικού. Συνεργάτες Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος, Μαίρη Βαρνάβα, Νίκος Βασάλος, Βλάσης Βλασακούδης, Κώστας Καλφόπουλος, Αντώνης Καµπούρης, Κυνικός, Μυθοπλάστης, Γιώργος Σιδέρης, Γιώργος Ψωµαδέλλης Τα σφιχτά οικονοµικά δεδοµένα αντιµάχονται την πολλά υποσχόµενη θηρευτική περίοδο δηµιουργώντας µια αντιφατική εικόνα βγαλµένη από πολύ παλιές, σχεδόν ξεχασµένες εποχές. Υπήρξε ξανά µια εποχή όπου τις χαρές του κυνηγιού είχαν τη δυνατότητα να απολαύσουν µονάχα λίγοι. Κι αυτή η εποχή δείχνει να εµφανίζεται ξανά σέρνοντας αργά τη µελαγχολική σκιά της. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΡ. ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ Απέναντι σε αυτές τις θεαµατικές θηραµατικές προκλήσεις, σχετικά µικρό µέρος του συνόλου της πάλαι ποτέ πολυάριθµης κυνηγετικής οικογένειας είχε τη δυνατότητα να ανταποκριθεί Art director Νικήτας Φραγκάκης Υπεύθυνη διόρθωσης Κατερίνα Μπεχράκη ιεύθυνση διαφήµισης Λουκάς Παπανικολάου Υποδοχή διαφήµισης Νικολέττα Ταγκάλου Φωτό Αρχείο Ελεύθερου Τύπου, Κασσάνδρα Χρυσοµάλλη, Shutterstock, Ιdeal image, Visual Photos, ΑΠΕ, Eurokinissi Υπεύθυνος κυκλοφορίας Κώστας Μπαλής Εκτύπωση ΝΙΚΗ ΕΚ ΟΤΙΚΗ ΑΕ ιανοµή ΕΥΡΩΠΗ ωρεάν κάθε Τετάρτη µε τον Ελεύθερο Τύπο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Αγίας Λαύρας 2 & Σαρανταπόρου Νέο Ηράκλειο, Τ.Κ Τηλ.: Fax: kinigi@e-typos.com EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 3

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΣ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑ Α και τον κόσµο 9 ΚΥΝΙΚΟΣ Πάµε σαν άλλοτε. 10 ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ Στους περδικότοπους 16 ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ Πόιντερ στα περδικοτόπια 20 ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ Για ορεινά ορτύκια, άγριο και παπιά ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ Ενα ιδανικό τριήµερο 26 ΕΒΡΟ ΒΟΛΕΣ Συναυλίες # ΑΦΗΓΗΜΑ Τα περασµατιάρικα 32 ΘΕΣΕΙΣ Η αδέσποτη συµµορία ΑΦΗΓΗΜΑ Ειναι δυνατόν; 38 ΦΩΤΟΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ 40 ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ 46 ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΗΣ Οι έκτακτες εισφορές 4 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

5 Κάθε εβδοµάδα ΠΛΟΥΣΙΑ ΔΩΡΑ για τους αναγνώστες µας Κερδίστε 1 σούπερ ποζέ & 1 κουτί µεταφοράς σκύλων Ο πρώτος τυχερός θα κερδίσει ένα super poze CZ-USA MALLARD από την εταιρία ΚΑΛΚΑΝΤΖΑΚΟΣ Ο δύτερος τυχερός θα κερδίσει ένα κουτί µεταφοράς σκύλων από την εταιρία CLASSY KENNELS Στείλτε γραπτό µήνυµα: ΕΤ2 κενό ονοµατεπώνυµο στο Ο διαγωνισµός ισχύει από την Τετάρτη 8/10 έως την Κυριακή 12/10 Χρέωση mediatel 1,23 /sms (µε ΦΠΑ). Για υποδείξεις-παράπονα: Οι νικητές θα ενηµερωθούν µε απαντητικό sms για την παραλαβή των δώρων. ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ

6 ΝΕΑ Οι νικητές της κλήρωσης του τεύχους 253, 24/09/ ΣΟΥΠΕΡ ΠΟΖΕ Χαράλαµπος Παπαδηµητρίου Φόλες και στο Ηράκλειο Στην Τρυπητή Ηρακλείου συνέβησαν τα πιο πρόσφατα κρούσµατα δηλητηρίασης κυνηγόσκυλων το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτέµβρη, όπου επιτήδειοι πέταξαν φόλες σκορπώντας το θάνατο σε περισσότερους από πέντε σκύλους. Ο 1ος Κυνηγετικός Σύλλογος Ηρακλείου καταδίκασε την αποτρόπαιη πράξη και έχει ξεκινήσει έρευνες προκειµένου να εξακριβωθεί η ταυτότητα των δραστών. Εµείς ευχόµαστε οι έρευνές τους να αποδώσουν καρπούς και επισηµαίνου- µε στους κυνηγούς να προσέχουν πολύ τους τετράποδους συντρόφους τους. Θηλιές στην Πελοπόννησο ΑΠΟ 3 ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΕΣ PREMIUM ΤΡΟΦΗ ΣΚΥΛΟΥ ΤΩΝ 20 KGR 1) Νίκος Μανδηλαράς 2) Κώστας Αντωνίου 3) Κωνσταντίνος Τσιάκαλος Αγριόχοιρο φαίνεται πως είχε κατά νου να πιάσει ο λαθροθήρας από την Κλειτορία της Αχαΐας όταν έστηνε τις θηλιές του και µάλλον η κατσίκα που καρπώθηκε εν τέλει του κακοφάνηκε και γι αυτό την πέταξε ψόφια σε κοντινό ρέµα. Ασχέτως καρπώσεως, όµως, η εξόρµηση του βγήκε ξινή αφού τον εντόπισαν οι θηροφύλακες της Οµοσπονδίας Πελοποννήσου και προχώρησαν στην επ αυτοφώρω σύλληψή του. Πιο αναλυτικά, οι θηροφύλακες κ.κ. Χρήστος Θεοδωρακόπουλος, Ιωάννης Καρπούζος και Σωτήριος Κοντογεώργης, έπειτα από καταγγελίες που δέχτηκαν, εντόπισαν στη θέση Βρωµόβρυση όχι µία ούτε δύο αλλά δεκατέσσερις αυτοσχέδιες θηλιές, σε µία από τις οποίες είχε πιαστεί µια άτυχη κατσίκα. Ο λαθροθήρας εµφανίστηκε στον τόπο του εγκλή- µατος ύστερα από ώρες κουβαλώντας το όπλο του, οι θηροφύλακες όµως τον περίµεναν και όταν αυτός προσπάθησε να ξεφορτωθεί την πεθαµένη κατσίκα, οι θηροφύλακες επενέβησαν, τον συνέλαβαν και κατάσχεσαν όλα τα παράνοµα µέσα που είχε στη διάθεσή του. Τώρα έχει ασκηθεί µήνυση εναντίον του και η υπόθεση θα πάρει το δρόµο της ικαιοσύνης. Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΕΒ ΟΜΑ ΑΣ Κάποια µέρα, κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιο ωραία. Ζίγκµουντ Φρόιντ DE PROFUNDIS ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ τσίχλες φάνηκαν στα καρτέρια της υτικής Μακεδονίας, της Κεντρικής Ελλάδας και της Αιτωλοακαρνανίας. ΜΑΖΙ ΜΕ τα τσιχλοκότσυφα που έκαναν την εµφάνισή τους και στην Αττική πέρασαν και οι πρώτες βιαστικές µπεκάτσες αρκετά νωρίς λαµβάνοντας υπ όψιν τις υψηλές θερ- µοκρασίες που επικρατούν. 6 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

7 Διεθνής άσκηση Θύμα εξύβρισης η κυνηγετική οικογένεια Αποδέκτης ανάρμοστης, απαράδεκτης και υβριστικής συμπεριφοράς έγινε για ακόμα μία φορά η κυνηγετική οικογένεια, ενώ τα «χειρότερα» δεν συνέβησαν χάρη στην ψυχραιμία που έδειξαν οι εκπρόσωποί μας. Πιο αναλυτικά, ο πρόεδρος του Φορέα Καλαμά-Αχέροντα, κ. Θεόδωρος Κομηνός, κατά τη συνεδρίαση της Θεματικής Ομάδας Εργασίας με θέμα «Σύγκλιση Συστημάτων Φύλαξης, Εποπτείας, Προστασίας και Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών» στις 23 Σεπτέμβρη, διαφωνώντας με τις θέσεις του Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας - Θράκης παρείχε πρακτική άσκηση διάρκειας 6 εβδομάδων σε επιστήμονα από την Ινδία, στο πλαίσιο του Διεθνούς Προγράμματος Κοινωνικής Ανάπτυξης, έπειτα από πρόταση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ο νεαρός Gaurav Joshi είναι απόφοιτος της Πολυτεχνικής Σχολής του Εθνικού Πανεπιστημίου Jodhpur και έκανε πρακτική στην ΚΟΜΑΘ πάνω σε θέματα τεχνικής και οικονομικής βοήθειας ενός οργανισμού που ασχολείται με την προστασία του περιβάλλοντος. Ο Ινδός επιστήμονας, αφού ενημερώθηκε σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας των Κυνηγετικών Οργανώσεων, εργάστηκε πάνω στη σύνταξη ενός σχεδίου οικονομικοτεχνικής ανάπτυξης, μέσω της αναζήτησης πόρων και της προώθησης των δράσεων που επιτελεί η ΚΟΜΑΘ. Το εγχείρημα στέφθηκε από επιτυχία και αμφότερες οι πλευρές έμειναν ικανοποιημένες από τη συνεργασία, ως εκ τούτου δρομολογείται στο άμεσο μέλλον η παροχή πρακτικής άσκησης και σε άλλους αλλοδαπούς επιστήμονες, κυρίως για τους τομείς των νέων τεχνολογιών και της επικοινωνίας. εκπροσώπου των κυνηγών, προχώρησε σε καταιγισμό εξυβριστικών φράσεων, κάποιες από αυτές απόλυτα στοχευμένες στο Σώμα της Θηροφυλακής, την οποία χαρακτήρισε «ιδιωτικό στρατό». Αναφέρθηκε ακόμα πως ο κ. Κομηνός κινήθηκε απειλητικά προς τον κ. Βαγγέλη Χατζηνίκο με σκοπό να χειροδικήσει, κίνηση που αποσοβήθηκε χάρη στην ψυχραιμία του δεύτερου. Το Δ.Σ. της ΚΣΕ ζητά, εξαιτίας του γεγονότος, την παύση του κ. Κομηνού από τα καθήκοντά του, μιας και τέτοιου είδους συμπεριφορές το μόνο που καταφέρνουν είναι να υποσκάπτουν και να διασύρουν τις προσπάθειες για συνεργασία των φορέων. Αλεξίσφαιρα δώρα από τους ψαράδες Πιο προστατευμένοι θα είναι πλέον όταν κάνουν τη δουλειά τους οι θηροφύλακες της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ηπείρου, μετά τη δωρεά 2 αλεξίσφαιρων γιλέκων από ερασιτεχνικούς Αλιευτικούς Συλλόγους της περιοχής. Πιο συγκεκριμένα, ο Αθλητικός Σύλλογος Ερασιτεχνικής Αλιείας Ιωαννίνων και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προστασίας Αγριας Πέστροφας «ο Αστραίος», με έξοδα των μελών τους, αγόρασαν και παρέδωσαν στο Σώμα της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής δύο αλεξίσφαιρα γιλέκα, ως έκφραση ευχαριστιών στο Σώμα όταν και όποτε χρειάστηκε. Παρά το γεγονός πως οι θηροφύλακες δεν οπλοφορούν, είναι γνωστό τοις πάσι πως πολλές φορές θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο προκειμένου να επιτελέσουν το έργο τους και για το λόγο αυτό το δώρο των ψαράδων κρίνεται πολύτιμο. Ο γενικός γραμματέας της Ε ΚΟΗ ευχαρίστησε θερμά τους δύο Συλλόγους, ενώ εκείνοι με τη σειρά τους τόνισαν πως πρέπει να υπάρχουν κοινή γραμμή και μέτωπο ενάντια σε όσους ασελγούν εις βάρος της φύσης. Αρκετοί είναι και οι κάπροι που θηρεύτηκαν στις πρώτες εξόδους, ενώ, σύμφωνα με τις ομάδες των γουρουνοκυνηγών, τα κοπάδια των αγριόχοιρων είναι πολυάριθμα. Ευχαριστημένοι μέχρι στιγμής οι λαγάδες, αλλά δυσαρεστημένοι αρκετοί κυνηγοί της πέρδικας που βρήκαν τα κοπάδια που είχαν εντοπίσει... αποδεκατισμένα. Κάποιοι δεν τηρούν το νόμο κι αυτό είναι θέμα. Απαράδεκτο να συλλαμβάνονται κυνηγοί επειδή δεν θεώρησαν τις ληγμένες άδειες οπλοκατοχής. Πιο δίκαιο θα ήταν να ειδοποιηθούν με ειδικό σημείωμα από τα οικεία παραρτήματα ασφαλείας πριν κηρυχθούν «παράνομοι». Αυτό σημαίνει «Νόμος και Τάξη» eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 7

8 ΝΕΑ Νέο περιστατικό θανάτωσης ζώου Ενας 55χρονος άντρας από το Λαµπρινό Ξάνθης φέρεται ως ο δράστης για την αποτρόπαιη δολοφονία δύο σκύλων µε πυροβόλο όπλο και ως εκ τούτου οδεύει προς τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Ξάνθης την ίδια ώρα που το Τµήµα Ασφάλειας Ξάνθης διενεργεί προανάκριση. Πιο αναλυτικά, την περασµένη Κυριακή το απόγευµα, ο συλληφθείς πυροβόλησε µε όπλο τα δύο σκυλιά ενός 54χρονου -µε όπλο που ανήκε στον 27χρονο γιο του- και στη συνέχεια έθαψε το ένα από αυτά στην αυλή του σπιτιού του. Το ίδιο κιόλας βράδυ, έπειτα από καταγγελία οι αστυνοµικές αρχές τον εντόπισαν και τον συνέλαβαν, ενώ κατασχέθηκε και το όπλο εξαιτίας του οποίου σχηµατίστηκε δικογραφία εις βάρος του 27χρονου ιδιοκτήτη για παράβαση του νόµου περί όπλων. ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΠΑΝΩ ΜΑΣ ΚΑΙ... ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΚΑΤΩ ΜΑΣ ΜΠΟΛΙΚΑ ΚΟΠΑ ΙΑ περδίκων συναντούν εδώ και µία εβδοµάδα οι κυνηγοί στο Νοµό Ιωαννίνων, µε τα βουνά στα βόρεια να έχουν την τιµητική τους από την ηµέρα που άνοιξε η πέρδικα. Το πιο καλό όµως είναι πως τα πουλιά είναι ατουφέκιστα, παντελώς ήρεµα και µε φυσιολογική για την εποχή συµπεριφορά, κάτι που δείχνει πως οι λαγουτζήδες της περιοχής τους έχουν δείξει το δέοντα σεβασµό. Μια πολυτάλαντη πέρδικα Πολλά τάλαντα αναγνωρίζουν οι κυνηγοί στις πέρδικες, το βόλεϊ όµως δεν ήταν µέχρι πρότινος µέσα σε αυτά. Κι όµως, η πέρδικα που φιλοξενεί µια οικογένεια από τη Λευκωσία το κάνει και αυτό µε επιτυχία, παίζοντας µαζί µε την οκτάχρονη κόρη της οικογένειας. Ο Τζίκα, όπως έχει ονοµαστεί το περδικάκι, βρέθηκε πριν από τρία χρόνια στο δρόµο και η οικογένεια το µάζεψε εξαιτίας εµφανούς προβλήµατος στα πόδια που το δυσκόλευε να περπατήσει. εν πέρασε πολύς καιρός που η πέρδικα εξοικειώθηκε µε τη µικρή της οικογένειας, αποκτώντας το ρόλο του κατοικιδίου, ενώ σή- µερα έχει µάθει να αποκρούει την µπάλα που της πετούν, να ακούει στο όνοµά της και να συµπεριφέρεται περισσότερο ως εξηµερωµένο κατοικίδιο παρά ως άγριο πτηνό. Επιστροφή στο πρόγραµµα κατά της λύσσας Με απόφασή του, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων όρισε το δεύτερο γύρο του προγράµµατος µε το διά στόµατος εµβολιασµό των αλεπούδων, στη πλαίσιο της µάχης κατά της λύσσας που θα διενεργηθεί µέσα στο φθινόπωρο. Η απόφαση εστάλη, µεταξύ άλλων, στις Γενικές ιευθύνσεις ασών και Αγροτικών Υποθέσεων των Αποκεντρωµένων ιοικήσεων και στην ΚΣΕ και ορίζει το εµβαδό της επιφάνειας της κάθε περιφερειακής ενότητας και τον αριθµό των αλεπούδων που πρέπει να εξεταστούν. ΝΕΑ ΙΑ ΙΚΤΥΑΚΗ κόντρα ξέσπασε σε χώρο κοινωνικής δικτύωσης ανάµεσα σε πολύ γνωστό κυναγωγό, µε ιδιαίτερες διακρίσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη, και κυνόφιλους αλλά και κυνηγούς. Αποτέλεσµα ήταν η ανακοίνωση (status) από τον κυναγωγό µε την οποία γνωστοποίησε τη θέση του για αποχώρηση από διάφορες οµάδες κυνηγετικού περιεχοµένου. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ήδη έχουν κατασχε- θεί ηχοµιµητικές συσκευές και έχουν γίνει συλλήψεις για λαθροθηρία και αναµένουµε την πλήρη ενεργοποίηση και των θηροφυλάκων της Αττικής καθώς τα βουνά των νοτιοανατολικών προαστίων αντιλαλούν ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ πορτοκαλί γιλέκο εννοούµε εκείνο το οποίο φωσφορίζει και ται όλες τις στιγµές, όχι «σκοτωµένο» πορ- διακρίνετοκαλί ή κάποια µπλούζα «µατ» χρώµατος γιατί έτσι γίνονται τα κυνηγετικά ατυχήµατα αφού δεν φταίει πάντα εκείνος που πατάει τη σκανδάλη Με την ευκαιρία, οι παραδοσιακές «χαλάστρες» των κυνηγότοπων αυτή την εποχή µια χαρά συνεχίζουν ν ανεβαίνουν τα βουνά αξηµέρωτα µε αποτέλεσµα τα ξεσηκώνουν τα πρωινά θηράµατα, να τουφεκάνε και να προκαλούν την αναταραχή που σε καµία περίπτωση δεν είναι απαραίτητη 8 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

9 Πάμε σαν άλλοτε.» Στη φιλόξενη και ανεξάρτητη συχνότητα του «Tύπος Κυνήγι» θα εκπέμπει πλέον ο «Κυνικός» και τα «Κυνηγετικά Σημειώματα» σε μια εβδομαδιαία επιθεώρηση όσων καλών και κακών συμβαίνουν στο κυνηγετικό γίγνεσθαι.» Χωρίς παρεμβάσεις, υποδείξεις και νουθεσίες άνωθεν (όπως γίνεται αλλού), θα γράφουμε κάθε εβδομάδα, με τη συνεισφορά των σκεπτόμενων κυνηγών, την πλέον διαβασμένη κυνηγετική σελίδα των τελευταίων δεκαετιών. Πάμε λοιπόν και καλή αρχή» Σκάνδαλο που δεν μπορούμε να πιστέψουμε! Λαθροθήρας ο οποίος κουβαλούσε στο ποινικό του μητρώο προηγούμενη καταδίκη, με πενταετή αναστολή, συνελήφθη από θηροφύλακα μαζί με έτερο συνεργό του να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό κράχτη σε «κυνήγι» ορτυκιών» Ο... δικτυωμένος λαθροθήρας για να αποφύγει τη «στενή» και κάτω από το βάρος της προηγούμενης, υπό αναστολή, καταδίκης, απευθύνθηκε σε μεγαλοσυνδικαλιστή Κυνηγετικής Ομοσπονδίας με αίτημα την παρέμβασή του ώστε να βγει λάδι και να «φορτωθεί» το έγκλημα αποκλειστικά στον έτερο συλληφθέντα» Και το ερώτημα είναι: Τελικά έγινε η παρέμβαση εις υγείαν των κορόιδων που πληρώνουν για να υπάρχει ανεξάρτητη (;) θηροφυλακή; Περιμένουμε τη διάψευση και μέχρι τότε ας μην τολμήσει να πει κανείς ότι διαβάλλουμε το έργο της θηροφυλακής γιατί θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι» Στη δικαιοσύνη ετοιμάζεται να προσφύγουν ο ιδιοκτήτης και ο κυναγωγός γνωστού και πολυβραβευμένου Πόιντερ επειδή εβδομαδιαίο κυνηγετικό έντυπο και συγκεκριμένο κυνηγετικό site ανέφεραν ότι τα βραβεία και οι τίτλοι του είναι αποτελέσματα χρηματισμού!!!» Και η απορία είναι εύλογη. Είναι δυνατόν η διοίκηση του Ομίλου Πόιντερ Σέτερ (γνωστότερος ως ΟΚΑΔΕ) να αφήνει αναπάντητα τέτοια δημοσιεύματα που ουσιαστικά ακυρώνουν και αμαυρώνουν την προσπάθεια ιδιοκτητών και κυναγωγών τορπιλίζοντας την αξιοπιστία των αγώνων (του), των κριτών και κατ επέκταση της ελληνικής κυνοφιλίας;» Και δεν είναι η πρώτη φορά που η διοίκηση του ΟΚΑΔΕ κάνει γαργάρα τέτοια σοβαρά θέματα. Ανάλογη αδιαφορία επέδειξε όταν σε αγώνες που διοργάνωσε στο Σχιστό παρουσιάστηκε ένας σκύλος ως εκτροφή και ιδιοκτησία γνωστού κυναγωγού που τον παρουσίασε.» Oταν όμως ο πραγματικός εκτροφέας ανακάλυψε τι γινόταν εις βάρος του και ότι ο σκύλος παρουσιάστηκε με διαφορετικό επώνυμο (!!!) κατήγγειλε τη μαϊμουδιά προσδοκώντας τα αυτονόητα» Oμως Από τον Κυνικό ΓΙΑΝΗΣ ΚΕΡΝΑΕΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΝΕΙ. Είναι δυνατόν οι συστεγαζόμενες Δ ΚΟΣΕ και ΚΣΕ να έχουν επιλέξει την τακτική της άτυπης ανάδειξης ενός ιδιωτικού εντύπου ως επίσημη φωνή τους; Είναι δυνατόν ο καλός και άξιος κατά τα άλλα συνάδελφος που στελεχώνει το γραφείο Τύπου των συγκεκριμένων οργανώσεων να διοχετεύει αποκλειστικά στο έντυπο που διευθύνει όσες πληροφορίες, γεγονότα και ειδήσεις εκπορεύονται από τις επ αμοιβή παρεχόμενες υπηρεσίες του στη Δ ΚΟΣΕ; ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ τόσο ο ΟΚΑΔΕ όσο και ο ΚΟΕ επέλεξαν ως απάντηση την ουδετερότητα του Πόντιου Πιλάτου ενώ η διοίκηση του ΟΚΑΔΕ έριξε όλη την ευθύνη στη γραμματέα του Ομίλου!» Θα επανέλθουμε γιατί το θέμα είναι περισσότερο σοβαρό από όσο φαίνεται και όπως μαθαίνουμε βρίσκεται ήδη σε φάκελο δικηγορικού γραφείου με εξειδίκευση στον κυνοφιλικό κλάδο...» Τις επόμενες μέρες θα υπογραφεί, εκτός απροόπτου, η «απελευθέρωση» των στρεμμάτων της ελεγχόμενης Κυνηγετικής Περιοχής της Παρνασσίδας η οποία θα αποδοθεί στο ελεύθερο παραδοσιακό (και ενίοτε ασύδοτο) κυνήγι» Τα τελευταία χρόνια η «Παρνασσίδα» υπολειτουργούσε λόγω έλλειψης προσωπικού και έτσι το αρμόδιο Δασαρχείο Αμφισσας εισηγήθηκε την απόδοση των εδαφών της στο ελεύθερο κυνήγι για μία πενταετία» Φτώχεια και στους τριήμερους προγραμματισμένους αγώνες του ΟΚΑΔΕ που διοργανώθηκαν το περασμένο Παρασκευοσαββατοκύριακο στην ευρύτερη περιοχή Θεσσαλονίκης και Σερρών.» Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει ολοκληρωθεί η πρώτη μέρα των Αγώνων της Ερευνας Κυνηγίου με συμμετοχή μόνο επτά ζευγαριών Πόιντερ και Σέτερ ενώ οι Αγώνες της Μεγάλης Ερευνας απλά ακυρώθηκαν λόγω έλλειψης συμμετοχών.» Περισσότερο και από τον ίδιο τον Παπαδόδημα πανηγύρισαν την καταδίκη του ηγέτη των Ανεξάρτητων Κυνηγετικών Συλλόγων (ονόματα δεν λέμε) ορισμένοι ιντερνετικοί και έντυποι τσανακογλύφτες της κυνηγετικής ηγεσίας που περιμένουν την εύνοια του διαφημιστικού batzet της ΚΣΕ και της Δ ΚΟΣΕ. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 9

10 ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ Στους περδικότοπους 10 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

11 H ρήγισσα των ελληνικών βουνών, η πέρδικα, αποτελεί ίσως ένα από τα θηράματα που μπορούν να χαρακτηριστούν «φετίχ» καθώς ο βαθμός δυσκολίας στο κυνήγι της ξεπερνά πολλά δεδομένα. Μπορεί να περπατάς όλη μέρα και να μη συναντήσεις ούτε ένα μεμονωμένο μικρό κοπάδι και μόλις κατέβεις από το βουνό ν ακούσεις το χαρακτηριστικό ήχο της «ομιλίας της» σαν να σε ειρωνεύεται ο αρσενικός του κοπαδιού, ειδοποιώντας τα μέλη της φαμίλιας του για τη «λήξη συναγερμού» εξαιτίας της παρουσίας του απρόσκλητου επισκέπτη στο δικό τους «αγρόκτημα» Του Γιώργου Σιδέρη Η δυσπιστία, η απόμακρη μυστηριακή επιβίωση και οι πολλαπλοί-επιδέξιοι τρόποι διαφυγής είναι ορισμένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής, ορεινής πέρδικας (Alectoris Greeca) αλλά και της νησιωτικής πέρδικας (Alectoris Tsoukar), θηράματα τα οποία, αν δεν έχεις σχέδιο προσέγγισης, δεν έχεις προχωρήσει πριν από την έναρξη της θηραματικής της περιόδου σε κατόπτευση των κοπαδιών, αν δεν διαθέτεις σκύλους με δυνατά πόδια, πέλματα και ικανότητες, δύσκολα θα τα συναντήσεις. Το κυνήγι της πέρδικας ξεκίνησε μεν, ωστόσο θα πρέπει να αναφερθούμε και πάλι στην ημερομηνιακή «αδικία», μια που το κυνήγι του λαγού και του αγριογούρουνου, όπως και όλων των υπόλοιπων θηραμάτων, ξεκινά από τις 15 Σεπτεμβρίου ενώ το κυνήγι της πέρδικας αρχίζει την 1η Οκτωβρίου και διεξάγεται στους ίδιους με των παραπάνω θηραμάτων βιότοπους. Κακά τα ψέματα, τα κοπάδια χαλάνε, οι πέρδικες φυσικά και δέχονται θηραματική πίεση και σκάγια (ας λέει ο καθένας πως όταν κυνηγάς λαγό ή αγριογούρουνο δεν σκοτώνεις πέρδικα). Ο νομοταγής, συνειδητοποιημένος περδικοκυνηγός που κάνει μια τεράστια προετοιμασία όταν ανέβει στο βουνό, τούτη την εποχή, φυσικά και θα βρει αγριεμένα τα κοπάδια -αν βέβαια τα βρει- και θα κατέβει σχεδόν απογοητευμένος από εκεί ψηλά έχοντας ήδη δώσει πολλά από την τσέπη του για να μπορέσει να κάνει εκείνο που ξέρει καλά. Να κυνηγήσει πέρδικες οι οποίες μετά την άδικη κατά πολλούς απόφαση γίνονται τα φαντάσματα των πετρόβουνων, των ορεινών όγκων της ελληνικής περιφέρειας. Είναι βέβαιο ότι οι πέρδικες εδώ και χρόνια δέχτηκαν μεγάλη κυνηγετική πίεση, παρ όλα αυτά τα κοπάδια τους, σύμφωνα με τις μελέτες που γίνονται, παρέμειναν σε ικανοποιητικούς βαθμούς είτε ανέπαφα είτε απλά δεν ξεκληρίστηκαν, διότι οι κυνηγοί της πέρδικας, και όχι Αν δεν έχεις σχέδιο προσέγγισης, δεν έχεις προχωρήσει πριν από την έναρξη σε κατόπτευση των κοπαδιών, αν δεν διαθέτεις σκύλους με δυνατά πόδια, πέλματα και ικανότητες, δύσκολα θα συναντήσεις πέρδικες eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 11

12 εξορμησεισ οι εφήμεροι κυνηγοί της ρήγισσας των ελληνικών βουνών, εκείνο που έκαναν εδώ και χρόνια ήταν να διαχειρίζονται σωστά τους πληθυσμούς της. Σ αυτό το σημείο να τονίσουμε πως κυρίως στη Στερεά Ελλάδα και τη Δυτική Μακεδονία σημαντικό ρόλο έπαιξαν τα εκτροφεία της ελληνικής πέρδικας τα οποία ξεκίνησαν από το Καρπενήσι και ήδη επεκτείνονται σταδιακά σε πολλά σημεία της επικράτειας. Παράλληλα ρόλο έπαιξε και η απελευθέρωση των περδίκων σε μέρη μη επιτρεπόμενα στους κυνηγούς. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχει ικανοποιητικός αριθμός πληθυσμού και ορισμένα κοπάδια από αυτά να περνάνε μόνα τους σε επιτρεπόμενα κυνηγετικά σημεία προσφέροντας έτσι ευχάριστες εκπλήξεις σ όσους ανεβαίνουν στις πέτρες των αφιλόξενων πολλές φορές βουνών όπου βρίσκονται οι πέρδικες. Ιδανικοί σκύλοι είναι αυτοί που ξέρουν να «κατασπαράσσουν» τα πετροβούνια, που έχουν ευαίσθητη όσφρηση και ξέρουν πότε να πιέσουν το κοπάδι ώστε να μην κάνει φτερό προτού φτάσει ο θηρευτής με το όπλο του. Οι πέρδικες που βρήκαμε ήταν ήδη αγριεμένες, είχαν πάρει σκάγια, είχαν χάσει μέρος του κοπαδιού τους και βέβαια δεν πλησιάζονταν. Η προετοιμασία Η προετοιμασία για την 1η Οκτωβρίου ενός κυνηγού πέρδικας δεν είναι μια απλή υπόθεση γιατί χρειάζονται πολλές μέρες, ίσως και ένας μήνας πριν από την επίσημη έναρξη της νέας κυνηγετικής περιόδου. Ο κυνηγός της πέρδικας, εφόσον έχει απαιτήσεις από τον ίδιο του τον εαυτό, ξεκινάει την ανάβαση στα βουνά των περδίκων. Κάνει κατόπτευση των κοπαδιών που διαβιούν εκεί, βλέπει τα τινάγματα που κάνουν από τη στιγμή που θα σηκωθούν ενοχλημένα με την παρουσία του σκύλου ή των σκύλων. Αυτό φυσικά δεν θα γίνει μια φορά αλλά θα επαναληφθεί αρκετές μέχρι τον Οκτώβριο. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι οι περδικοκυνηγοί που ξεκινούν ποδήλατο και μάλιστα με σάκους που έχουν βάρη στην πλάτη, άλλοι ελαφρύ τροχάδην και γυμναστική για να τους βρει η έναρξη «ετοιμοπόλεμους», με πνευμόνια ικανά ν αντέχουν το πολύωρο καρδιοχτύπι της ανόδου των βουνών και πόδια που δεν θα τους προδώσουν την κρίσιμη ώρα. Κάποιοι άλλοι, ίσως και πιο προσεκτικοί, ξεκινούν διατροφή και γυμναστήριο για να αντέχουν 12 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

13 τις «κακουχίες» που απαιτεί το συγκεκριμένο κυνήγι. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που για χατίρι της πέρδικας, έκοψαν και μια ιδιαίτερα κακή συνήθεια, το κάπνισμα, ώστε οι πνεύμονες και οι αρτηρίες της καρδιάς να λειτουργούν όπως πρέπει για τις απαιτήσεις που έχει το συγκεκριμένο θήραμα. Το κυνηγόσκυλο Ενα άλλο μεγάλο κεφάλαιο στο κυνήγι της πέρδικας είναι οι σκύλοι που πρέπει να είναι ικανοί να «κατασπαράξουν» τα πετροβούνια, να έχουν ευαίσθητη όσφρηση και μυαλό που θα τους λέει πως δεν πρέπει ποτέ να πιέσουν το κοπάδι να κάνει φτερό πριν φτάσει στη σωστή απόσταση ο θηρευτής με τ όπλο του. Οι σκύλοι που χαρακτηρίζονται «περδικόσκυλα» είναι αυτοί που ο κυνηγός της ρήγισσας θα τους μάθει από μικρή ηλικία να πατούν πάνω στην πέτρα, είναι οι σκύλοι που κάνουν διατήρηση δυνάμεων και δεν τρέχουν άνευ λόγου και αιτίας πάνω στο βουνό. Είναι αυτοί που από τον Ιούλιο θα ξεκινήσουν μαζί με τους ιδιοκτήτες τους ν ανεβαίνουν στα βουνά χωρίς όπλο και θα συνεχίζουν να το κάνουν και μετά τις 15 Σεπτέμβρη για να μπορέσουν να εντοπίσουν τις νέες θέσεις των κοπαδιών μετά την πίεση που έχουν δεχτεί κυρίως από τους ιχνηλάτες των λαγοκυνηγών. Οι σκύλοι που αντέχουν όλη μέρα -μετά την ανάλογη προπόνηση φυσικά- πάνω στο βουνό και στο κυνήγι της πέρδικας αυτοί είναι που θα δώσουν και καρπούς στο θηρευτή. Αυτοί είναι ικανοί να εντοπίσουν τα «σμουλωμένα» κοπάδια, αυτοί είναι που δεν θα ενοχλήσουν το κοπάδι μέχρι να φτάσει πίσω τους ο κυνηγός, να τους χαϊδέψει για να αρχίσουν την πόντα μέχρι την τελική ακινητοποίηση που θα δείχνει τη θέση των περδίκων. Οι ίδιοι σκύλοι θα οργώσουν το βουνό, θα το ψάξουν όλο και θα κάνουν ταυτόχρονα και οικονομία στις δυνάμεις τους γιατί ξέρουν πως όταν αρχίσει να πέφτει το σκοτάδι θα κατέβουν στο αυτοκίνητο για να πάνε να ξεκουραστούν. Ο κυνηγός της πέρδικας ξεκινάει την ανάβαση στα βουνά πριν από την έναρξη, κάνει κατόπτευση των κοπαδιών που διαβιούν εκεί, βλέπει τα τινάγματα που κάνουν από τη στιγμή που θα σηκωθούν ενοχλημένα από την παρουσία του σκύλου eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 13

14 ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ Οι καραµπίνες ήταν σχεδόν πάντα το όπλο του περδικοκυνηγού, ίσως όµως µετά την απόφαση για µείωση των καρπώσεων θα έπρεπε να εξεταστεί και το ενδεχόµενο του δίκαννου Ο ιδιαίτερος εξοπλισµός ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΣΑΚΙ ΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡ ΙΚΑΡΗ Ο εξοπλισµός που κουβαλάει ο καθένας στην πλάτη του ίσως αποτελεί βασικό παράγοντα για να µη χαλάσει το κυνήγι της ηµέρας, έτσι λοιπόν το βάρος των νερών, των φαγώσιµων, των πυροµαχικών µας και ό,τι άλλο µπορεί να έχει το ορειβατικό σακίδιο για το κυνήγι της πέρδικας οφείλουµε να το έχου- µε έτσι κατανεµηµένο ώστε σε κα- µία περίπτωση να µην κουραστού- µε από αυτό. Θα µπορούσε να πει κανείς ότι το σακίδιο πλάτης στο κυνήγι της πέρδικας είναι ολόκληρη φιλοσοφία και θα µπορούσε κάποιος να γράφει ατελείωτες λέξεις γύρω από αυτό. Οµως ένα είναι το σίγουρο, πως η επιστήµη της Φυσικής παίζει ουσιαστικό ρόλο σ αυτό το κυνήγι και την κατανοµή του βάρους το οποίο κουβαλά ο κάθε περδικάρης. Το βάρος που φέρει ο κυνηγός οφείλει να είναι ένα µε την πλάτη του και να κάνει αρκετές φορές πρόβες πριν ξεκινήσει την ανάβαση για να µπορέσει να βρει το σωστό σηµείο που είναι το κέντρο βάρους ώστε να ζυγίσει σωστά τον εξοπλισµό του. Οσο για τις καραµπίνες ήταν σχεδόν πάντα το όπλο του περδικοκυνηγού, όπως µετά την απόφαση για τη µείωση στα καρπούµενα θηράµατα, µήπως ήρθε η στιγµή για περισυλλογή: Καραµπίνα ή δίκαννο; Να µια µεγάλη απορία η οποία είναι στη διακριτική ευχέρεια κάθε κυνηγού που θέλει να κυνηγά ίσως το πιο δύσκολο και εξυπνότερο πτηνό που απαντάται στην ελληνική ύπαιθρο, η προσωπική προτίµηση πάντως θα συνεχίσει να είναι η καραµπίνα για πολλούς λόγους, περισσότερο συναισθηµατικούς! Πικρές διαπιστώσεις Η 1η Οκτωβρίου µάς βρήκε σε δύσβατα βουνά της Αργολικής Γης, στην ευρύτερη περιοχή της Ερµιόνης και µε θέα τη βραχονησίδα οκό -µε τα πολλά µπουλούκια περδίκων, όπως µας είπαν οι φίλοι µας από την Ερµιόνη-και βέβαια πίσω από τη νησίδα η γραφική Υδρα µε την τόσο σηµαντική ιστορία αλλά και µε πολλά κοπάδια νησιωτικής πέρδικας. Οι πικρές διαπιστώσεις ήταν πως ενώ φάγαµε το βουνό µε έξι ιδιαίτερα έµπειρα κυνηγόσκυλα, είδαµε ότι οι πέρδικες σαφώς και ήταν ήδη αγριεµένες, σαφώς και είχαν πάρει σκάγια, σαφώς και είχαν χάσει µέρος του κοπαδιού τους και βέβαια δεν πλησιάζονταν. Οι φέρµες µπορεί να ήταν και από τα τριάντα περίπου µέτρα αλλά στον ήχο και µόνο του ορειβατικού άρβυλου και των σκύλων εκείνες έφευγαν, δείχνοντας φυσικά ότι το κυνήγι τους είχε ξεκινήσει στις 15 Σεπτεµβρίου και σε καµία περίπτωση δεν ξεκίνησε την πρώτη µέρα του Οκτώβρη. Οι φίλοι του περιοδικού που µας κάλεσαν να κυνηγήσουµε παρέα είναι άνθρωποι που ζουν σχεδόν όλη τους τη ζωή σ αυτά τα µέρη και µε λύπη µας έλεγαν πως όλα τα κοπάδια, ακόµη και τα πιο αποµακρυσµένα, είχαν δεχτεί την κυνηγετική πίεση των προηγούµενων ηµερών. Οµως σχεδόν απ όλη την Ελλάδα αυτή η πληροφορία συγκλίνει στο ίδιο γεγονός και γι αυτό κατά τη γνώµη µας δεν φταίει ο θηρευτής 1. Νερό για το σκύλο του και για τον ίδιο 2. Γρήγορα σνακ-µπάρες δηµητριακών που αποτελούν ένα mix energy 3. Αδιάβροχο που να µην πιάνει µεγάλο όγκο 4. Σφυρίχτρα 5. Φαρµακείο ανθρώπου και σκύλου 6. Ζάχαρη για υπογλυκαιµίες ανθρώπου και σκύλων 7. Ενα κοµµάτι λάστιχο (µπορεί να χρησιµοποιηθεί και ως προσάναµµα) 8. Μαχαίρι που να κόβει, όχι µόνο να τρυπάει 9. Κινητό φορτισµένο 14 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

15

16 ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ Πόιντερ στα περδικοτόπια 16 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

17 Μυαλό και πάθος απαιτεί το κυνήγι της πέρδικας από το κυνηγόσκυλο πρωτίστως και δευτερευόντως αντοχή και δυνατή όσφρηση. Πόδια γερά και μύτη άριστη ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει στις δίωρες και τρίωρες αναζητήσεις χωρίς δισταγμό, ενώ παράλληλα θα αναζητά τις οσμές του θηράματος στο δύσβατο τερέν του. Γιατί στο συγκεκριμένο κυνήγι τους κανόνες -περισσότερο από κάθε άλλο- τους βάζει το θήραμα και κυνηγός και σκύλος δεν έχουν παρά να ακολουθήσουν το ρυθμό του. Και τα Πόιντερ έχουν αποδείξει πως αυτό το πετυχαίνουν άριστα. Της Θεανώς Καρούτα Το κυνήγι της πέρδικας είναι ένα κυνήγι δύσκολο και απαιτητικό όσο κανένα άλλο. Σχεδόν βγαίνει εκτός συναγωνισμού τόσο εξαιτίας της εξυπνάδας των πουλιών όσο και της δυσκολίας των τερέν στα οποία αυτό διαβιεί, κάνοντας πολλούς κυνηγούς να ξεκινούν κυριολεκτικά προπόνηση ώστε να τους βρει έτοιμους η έναρξη. Πάνω απ όλα, λένε, θέλει γερά πόδια, αντοχή κι ανάσες, γιατί τη «ρήγισσα» δεν θα τη βρει κανείς στα εύκολα μονοπάτια ούτε στα χαμηλά. Η πέρδικα έχει διαλέξει τα βουνά, την πέτρα και τα πουρναρωτά και περιμένει εκεί όποιον νομίζει πως έχει τα κότσια να πάει να την κυνηγήσει. Ακόμα κι αν ο κυνηγός έχει προετοιμαστεί κατάλληλα, όμως, δεν θα έχει καμία τύχη, αν δεν συμβαίνει το ίδιο και με το σκύλο. Για την ακρίβεια, δεν θα καταφέρει να φτάσει μέχρι το κοπάδι, ακόμα και αν έχει εντοπίσει το σημείο όπου βρίσκεται, αν ο σκύλος «τσινάει». Η κατανομή δυνάμεων για το σκύλο στο εν λόγω κυνήγι είναι το Α και το Ω, είναι αυτό για το οποίο πρέπει να έχει εκπαιδευτεί πριν από την κρίσιμη εξόρμηση. Η ανάγκη να σκέφτεται, να κρίνει και να αποφασίζει την ώρα του κυνηγιού ο σκύλος είναι μεγάλη, μιας και η εξόρμηση θα αποδειχθεί μάταιη αν δεν μπορεί να αντιληφθεί με ποια μέθοδο πρέπει να εργαστεί, με τι ταχύτητα να κινηθεί και σε ποια σημεία του βουνού, πότε να επιταχύνει την έρευνά του και πότε να βηματίσει για να ερευνήσει σχολαστικότερα. Πάνω στην ολοκληρωμένη εκπαίδευση θα προστεθεί με τον καιρό και η εμπειρία του και όσο ο σκύλος θα γίνεται γνώστης του αθλήματος τόσο πιθανότερο είναι να κάνει όλη τη δουλειά κι εσείς να μένετε στο κατόπι. Ο κατάλληλος σκύλος Σε γενικές γραμμές, είναι αποδεκτό πως άριστοι σκύλοι μπορούν να απαντηθούν σε κάθε φυλή, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να εστιάσουμε στους λόγους που κάνουν μία από αυτές ίσως λίγο πιο ιδανική για το περδικοκυνήγι. Τα στοιχεία που πρέπει να συγκεντρώνει ο σκύλος για να μπορεί να αντεπεξέλθει στο κυνήγι της «ρήγισσας» είναι συγκεκριμένα και οι κυνηγοί της κατά κύριο λόγο τα βρίσκουν στις αγγλικές φυλές τόσο εξαιτίας της σωματοδομής τους όσο και της μεθόδου εργασίας τους. Τα βουνίσια κυνηγοτόπια και τα «τσαλίμια» της πέρδικας άλλωστε ανεβάζουν τον πήχυ ψηλά για τα υποψήφια περδικόσκυλα και δεν είναι λίγοι οι κυνηγοί που εξαιτίας ακριβώς αυτών eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 17

18 ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ Ο σκύλος πρέπει στο συγκεκριµένο κυνήγι να ανοίγει τόσο όσο, που σηµαίνει πως πρέπει να ξεµακραίνει όσο δεν βρίσκει θήραµα, να ανοίγει και να προσαρµόζει την έρευνά του, όχι όµως ανεξέλεγκτα και άκριτα και φυσικά όχι εις βάρος της µεθοδικότητάς του των παραγόντων έχουν ξεχωρίσει τα Πόιντερ ως τους καταλληλότερους σκύλους για τη δουλειά. Το γεγονός πως οι βρετανικοί δείκτες διαθέτουν από τη φύση τους ψυχή και µυαλό, ενώ παράλληλα οι κυνηγοί µπορούν να εκµεταλλευτούν άριστα και να αξιοποιήσουν το «άνοιγµα» της έρευνάς τους, κάνει πολλούς περδικάδες να τους δίνουν ψήφο εµπιστοσύνης. Παράλληλα, ο σκύλος πρέπει να συµµερίζεται την τρέλα του κυνηγού για το βουνό, για το κάθε επόµενο βήµα, όσο δύσβατο κι αν είναι. Πρέπει να έχει ψυχή κι αυτή δεν αποκτιέται µε την εκπαίδευση, ο σκύλος γεννιέται και ή την έχει ή όχι, ενώ απαντάται σε πολλούς εκπροσώπους της φυλής των Πόιντερ. Οι συνθήκες του κυνηγιού της όπως προείπαµε είναι ακραίες σε βαθµό τέτοιο που µπορούν εύκολα να φτάσουν και τον κυνηγό και το σκύλο στα όριά τους. Το θήρα- µα, από την άλλη πλευρά, όντας πανέξυπνο, δεν αφήνει στιγµή στους διώκτες του το πάνω χέρι, στοιχείο βέβαια που διόλου δεν ενοχλεί τους κυνηγούς, αντίθετα είναι µάλλον το βασικό συστατικό της έξαψης που προκαλεί το συγκεκριµένο κυνήγι. Σε ό,τι αφορά τα τερέν που τα κοπάδια των περδίκων δίνουν τα ραντεβού τους µε τους κυνηγούς έχουν κι αυτά παίξει το ρόλο τους στο να θεωρούνται τα Πόιντερ τα ιδανικά περδικόσκυλα. Τα ψηλά και µυώδη πόδια τους, η αλτικότητά τους και το εύρωστο στέρνο είναι τα κυριότερα στοιχεία που συνιστούν την καταλληλότητά τους, όπως και το γεγονός ότι αντέχουν τη ζέστη, την υπερπροσπάθεια, το ανέβασµα των σφυγµών περισσότερο από άλλες αγγλικές φυλές. Κάποιοι βέβαια δεν αµελούν να επισηµάνουν το «άνοιγ- µα» των Πόιντερ που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, θέτοντάς το σε συνάρτηση µε τα βουνίσια κυνηγοτόπια και τις συνήθειες της πέρδικας, καταλήγοντας ως εκ τούτου σε έναν προβληµατισµό για την ιδανικότητά τους. Η αλήθεια σε αυτό το θέµα αλλά και το ζητούµενο βρίσκονται -ως συνήθως- κάπου στη µέση. * Ευχαριστού- µε για τις πληροφορίες τον κυνηγό και φανατικό της φυλής κ. Γιάννη Μαθιόπουλο. Ο σκύλος πρέπει στο συγκεκριµένο κυνήγι να ανοίγει τόσο όσο, που σηµαίνει πως πρέπει να ξεµακραίνει όσο δεν βρίσκει θήραµα, να ανοίγει και να προσαρµόζει την έρευνά του, όχι όµως ανεξέλεγκτα και άκριτα και φυσικά όχι εις βάρος της µεθοδικότητάς του. Το ζητούµενο δεν είναι να τρέξει, να χτενίσει όλο το βουνό, -κάτι που µπορεί να κάνει ένα Πόιντερ- αφήνοντας πίσω του από την ταχύτητα και την ορµή πουλιά των οποίων την ύπαρξη δεν θα αντιληφθεί καν. Αντίθετα, πρέπει να έχει το µυαλό του συγκεντρωµένο στην αναζήτηση του θηράµατος, ξέροντας ότι θα ανοίγεται επιπλέον όσο δεν βρίσκει αυτό που ζητά. Αν τρέχει µόνο για να τρέχει, άσκοπα δηλαδή και χωρίς µέτρο -στοιχείο κακό στα Πόιντερ που οφείλεται στα λάθος ζευγαρώµατα-, το αποτέλεσµα θα είναι να εξαντληθεί γρήγορα, να µην µπορέσει να ολοκληρώσει την εξόρµηση και φυσικά να µη συναντήσει -όπως ούτε κι εσείς- θήραµα. Κοινώς, το πρόβληµα δεν είναι τόσο ο σκύλος που φεύγει. Το πρόβληµα ξεκινά -και δεν αναστρέφεται- όταν ο σκύλος που φεύγει δεν ξέρει πώς και πότε να επιστρέψει. Το Πόιντερ που έχει εκπαιδευτεί -µετά τον πρώτο χρόνο ζωής τουστις απαιτήσεις του περδικοκυνηγιού και που η ιδιοσυγκρασία του είναι τέτοια ώστε να του επιτρέπει να συµβουλεύεται την αντίληψη και την κρίση του όταν πρέπει, θα µάθει πώς να κάνει σωστή διαχείριση των δυνάµεών του. Παράλληλα, µε κάθε εξόρµηση θα τελειοποιεί όλο και περισσότερο τη µέθοδο έρευνάς του, όντας από κάποιο σηµείο και µετά σε θέση να προσαρµόζεται χωρίς δυσκολία στα τερέν όσο δύσκολα κι αν είναι. 18 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

19

20 ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ 20 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

21 Για ορεινά ορτύκια, άγριο και παπιά Στα μέσα Σεπτεμβρίου είχα προγραμματίσει ένα δεκαήμερο ταξίδι ώστε να συμπέσει η περίοδος του κυνηγίου μου με το άνοιγμα των ζωνών διάβασης. Τα τελευταία, λοιπόν, χρόνια μονοπωλούν το κυνηγετικό ενδιαφέρον μου οι κάμποι της Κεντρικής Μακεδονίας καθώς εκεί έχω τη φάρμα που μου εξασφαλίζει μια μόνιμη σταθερή βάση. Εκεί έχω και την εναλλακτική, σε περίπτωση που δεν βρω μεταναστευτικό θήραμα, ορτύκι - τρυγόνι, να δουλέψω τα σκυλιά μου με θήραμα της φάρμας. Του Κωνσταντίνου Καλφόπουλου, εκτροφέα - εκπαιδευτή Πάντα όταν φτάνω με περιμένει δουλειά στο κτήμα αλλά δαπανώ και πολύ χρόνο στην αναζήτηση θηράματος. Ξεκίνησα και εγώ και τα σκυλιά μου με όρεξη για αναζήτηση πρωτίστως ορτυκιών και ως δεύτερη επιλογή τρυγονιών. Αναζητούσα πριν από τις 15 Σεπτεμβρίου στον κάμπο και σε σημεία που γνωρίζω από το παρελθόν κάποιους πληθυσμούς ορτυκιών που θα με βοηθούσαν να δουλέψω τα σκυλιά που είχα στο τρέιλέρ μου. Εψαχνα σε καλαμιές, τριφύλλια, χέρσα Μάταια! Γυρνούσα 8 ώρες τον κάμπο για να βρω 1-2 ορτύκια. Προβληματιζόμουν ιδιαίτερα γιατί έβλεπα ότι υπήρχαν ιδανικές συνθήκες (τροφή, νερό) για παραμονή κάποιων ορτυκιών, συν των ορτυκιών που περίμενα από τα περάσματα. «Ανθρακες ο θησαυρός». Βεβαίως κάποια στιγμή περνώντας από έναν αγροτικό δρόμο έπεσα σε ένα «βουνό» από μπουκάλια φυτοφαρμάκων. Επειδή δεν ήξερα αν είναι φιλικά προς το περιβάλλον σταμάτησα και τα «ψαχούλεψα» λίγο. Δυστυχώς, έβλεπα το σήμα της νεκροκεφαλής και τα τηλέφωνα του Κέντρου Δηλητηριάσεων. Τελικά αν αυτού του είδους οι καλλιέργειες δεν αλλάξουν, κάνουν κακό στον άνθρωπο, κακό κάνουν και στο θήραμα. Αρχισα να απελπίζομαι για το αν τελικά θα καταφέρω να βρω θήραμα και αν το κυνήγι θα έχει την επιτυχία της κάρπωσης. Ευτυχώς που κάποια στιγμή ένα πρωινό βρήκα κάποια κοπαδάκια τρυγονιών μέσα σε κάτι ηλιόσπορα και κατάφερα να καρπωθώ μερικά. Αλλά τα σκυλιά μου; Κάθε μεσημέρι γύρναγα στη φάρμα, έκανα κάποιες δουλειές και το απόγευμα έβγαζα τα σκυλιά μου στο θήραμα του κτήματος. Αλλά εγώ είχα έρθει να βρω ορτύκια. Ενα από τα μεσημέρια που επέστρεφα στο κτήμα, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο από 800 έως μέτρα, συνάντησα έναν επαγγελματία αγρότη. Αυτός με τα μηχανήματά του σπέρνει στάρι και το πουλά στους κτηνοτρόφους. Μιλάμε για περίπου στρέμματα. Οχι ως μονοκαλλιέργεια αλλά διάσπαρτα σε όλη την περιοχή της ορεινής κοινότητας. «Καλωσόρισες», μου είπε και με ρώτησε πώς τα πάω με το κυνήγι. Του εξήγησα ότι κάθε πρωί πήγαινα στον κάμπο αλλά δυστυχώς δεν είχα κάνει πολλά πράγματα. «Πλάκα με κάνεις; Πήγαινε στα χωράφια μου. Εχει μέσα ορτύκια. Τα ακούω!». «Τι λες;», του απαντώ, «Λάθος θα κάνεις, τα έχει μπερδέψει με τα κατσουλέρια». Τόσο ψηλά ορτύκια; «Δεν ξέρω, πήγαινε να δεις», μου είπε. Δεν είχα να χάσω κάτι. Ετσι το επόμενο πρωί ξεκίνησα να πάω στην τοποθεσία που μου υπέδειξε. Οι καλαμιές από τις πολλές βροχές που είχε ρίξει ήταν πρασινοκίτρινες, η μουχρίτσα και άλλα χόρτα έδιναν ένα όμορφο χρώμα. Σταματάω το αμάξι και ακούω ένα κελάηδισμα ορτυκιού. «Μέγας είσαι, Κύριε, και Ενα «βουνό» από μπουκάλια φυτοφαρμάκων, όχι φιλικά προς το περιβάλλον, με έκανε να καταλάβω γιατί δεν υπήρχαν ορτύκια παρά τις καλές συνθήκες eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 21

22 ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ Με τα ορτύκια στα ψηλά ο καιρός πέρασε κι έφτασε η μέρα που πήγαμε για αγριογούρουνο με την παρέα του χωριού. θαυμαστά τα έργα σου». Ορτύκια τόσο ψηλά; Σε αυτά τα μέρη δύο μήνες μετά θα βρεις μπεκάτσες. Φανταστείτε σταριές κουρεμένες να οριοθετούνται από οξιές. Αρχισα να περνώ μια μια τις καλαμιές. Το κακό ήταν ότι όταν τελείωνε μια έκταση έπεφτα στο δάσος. Ετσι έπρεπε κάθε φορά να παίρνω τα σκυλιά με το αμάξι, να πηγαίνω λίγο πιο κάτω όπου δημιουργείτο πάλι κάποιο ξέφωτο, σπαρμένο από σιτάρι, και ανά 3 χωράφια περίπου συναντούσα ένα-δύο ορτύκια. Περπάταγαν και δυσκόλευαν τα σκυλιά αλλά αυτό τα έκανε να ψάχνουν με πάθος. Ετσι κατάφερα να καρπωθώ λίγα ορτύκια για να μπορέσω και φέτος να κάνω τη σούβλα μου και να πιω αρετσίνωτο μεσογείτικο κρασάκι. Με αυτά και με τ άλλα, έφτασε 15 Σεπτέμβρη και έπεσε Δευτέρα, συνέχισα να κυνηγώ σε αυτά τα μέρη γιατί την Τετάρτη που θα ερχόταν θα πήγαινα για κυνήγι αγριογούρουνου με την παρέα του χωριού. Την προηγούμενη από τη μέρα του αγριογούρουνου πήγαμε με κάποιους για να «κόψουμε», δηλαδή να βρούμε πού περνούν τα γουρούνια. Την επόμενη ημέρα, όλο χαρά και άγχος, ξεκινήσαμε το κυνήγι. Πάω πολλά χρόνια με τα παιδιά 3-4 φορές το χρόνο μαζί τους. Πρώτη φορά όμως 10 η ώρα το πρωί είχαμε τελειώσει. Πώς έγινε αυτό; Πρωί πρωί, όλοι χωριστήκαμε να βρούμε ίχνη. Ενας από τους ιχνηλάτες «έπεσε» πάνω στα γουρούνια, τα τουφέκισε και κατάφερε να τραυματίσει 1 αγριογούρουνο, με αποτέλεσμα να βάλουμε τα σκυλιά πάνω στο ίχνος από αίμα να το βρουν. Τελικά, το βρήκαμε σε ένα πυκνό μέρος πεσμένο. Δυσκολευτήκαμε πολύ να το φέρουμε στα αυτοκίνητα. Τελικά το καταφέραμε και έτσι πήγαμε να το γλεντήσουμε στο σπίτι του κοινοτάρχη όπου κατά παράδοση τρώμε την «τηγανιά» από το συκώτι του αγριογούρουνου συνοδευμένο με δροσερό, τοπικό, παγωμένο τσιπουράκι. 22 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

23 Ετσι το μεσημεράκι πέρασε και ο καθένας έφυγε με ωραίες αναμνήσεις και με την ευχή για μια καλή αρχή. Βεβαίως όλοι μας πήραμε το μερίδιό μας από το αγριογούρονο. Εγώ όμως ήθελα και άλλη δράση. Μα γι αυτό είχα έρθει. Ολη μέρα κυνήγι. Τις επόμενες μέρες αποφάσια να κυνηγήσω υδρόβια. Σάββατο - Κυριακή. Ταξίδεψα λοιπόν λίγα χιλιόμετρα και πήγα σε έναν κοντινό υδροβιότοπο της Κεντρικής Μακεδονίας για πάπιες. Συνάντησα και άλλους συγκυνηγούς και για μια στιγμή αγχώθηκα εάν θα βρω καλό καρτέρι. Ευτυχώς, βρήκα καλός μέρος όπου είχα καλή οπτική εικόνα και στέρεο μέρος μπροστά μου για να βρίσκω εύκολα τα πουλιά. Βεβαίως, είχα και το Κούρτσχααρ κοντά μου για να μη χάνω χρόνο να βρω τα θηράματα. Μου έκανε εντύπωση ότι ξένισε τους κυνηγούς η παρουσία του σκύλου στο βαλτοκυνήγι. Δυστυχώς λείπει ακόμα η κουλτούρα των παπακυνηγών να έχουν δίπλα τους και ένα σκύλο να τους βοηθά στο κυνήγι τους και ακόμα βρίσκονται στη λογική του να ψάχνουν μέσα στα βάτα με ένα φακό να βρουν τα σκοτωμένα πουλιά και να χάνουν τελικά τα περισσότερα. Το βαλτοκυνήγι αυτό θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω εύκολο αυτή την εποχή, εκτός από τα κουνούπια, που πραγματικά είναι ένας εφιάλτης στο καρτέρι. Κατά τ άλλα, αυτή την περίοδο ο καιρός είναι καλός, δεν έχει το τσουχτερό κρύο του χειμώνα και τα πουλιά ήταν αντουφέκιστα και όχι τόσο διστακτικά και επιπλέον είχε κυνηγούς και έτσι «ανέμιζαν» πουλιά και κατάφερα να καρπωθώ μερικές πάπιες. Οι μέρες πέρασαν και εκεί όπου όλα λοιπόν ήταν ωραία και είχα βρει τη σειρά μου, κοίταξα κάποια στιγμή το ρολόι μου και είδα την ημερομηνία. Είχε φτάσει η ώρα να γυρίσουμε. Τα ωραία πάντα κρατούν λίγο. Ετσι πήρα το δρόμο της επιστροφής με την ελπίδα γρήγορα να γυρίσω για ακόμα περισσότερες περιπέτειες. Η παρουσία του σκύλου στο βαλτοκυνήγι ξένισε τους κυνηγούς. Δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα αυτή η κουλτούρα. Το κυνήγι όμως ήταν εύκολο, τα πουλιά ήταν ατουφέκιστα και όχι τόσο διστακτικά. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 23

24 ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ Ενα ιδανικό τριήµερο 24 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

25 Το «ιδανικό» είναι µια πλασµατική έννοια και κρύβεται βαθιά στο µυαλό και την ψυχή του καθενός µας. Είναι πλασµένο από εµάς, κοµµένο και ραµµένο στα δικά µας µέτρα και γούστα. Μια ιδανική βόλτα, ένα ιδανικό Σαββατοκύριακο, το ιδανικό σκυλί, ένα ιδανικό κυνήγι! Του Νίκου Βασάλου Τέτοια ιδανικά παίρνουν σάρκα και οστά όταν σµίγουν οι παρέες. Οταν χαλαρώνουν µυαλό και σώµα. Οταν φτάνεις σε φάση να παίρνεις όρκο ότι οι παρόντες είναι αυτοί που πραγµατικά γουστάρεις να νταραβερίζεσαι. Οταν το διά ταύτα της συζήτησης είναι όχι το µόνο, αλλά το βασικότερο σηµείο όπου «κουµπώνουν» οι απόψεις όλων, ολοκληρώνεται το παζλ και το χαµόγελο είναι η πληρωµή για την εικόνα που εµφανίζεται µπροστά στα µάτια τους. Κυριακή πρωί, ο Βαλσαµής, ο Μάριος κι εγώ. Τα τρυγόνια έχουν περάσει στο µεγαλύτερο όγκο τους και φέτος τίµησαν το ξερονήσι µας µε την έντονη, σε σχέση µε άλλες χρονιές, παρουσία τους. Ο ελληνικός καφές σκορπούσε το άρωµά του στη µικρή µου γιάφκα, έχοντας συντροφιά τη µοναδική µυρωδιά του θυµαριού και του φασκού από τα ρούχα µας. Η συζήτηση προσανατολίστηκε στην προσµονή µας για τα περάσµατα των ορτυκιών, βασιζόµενη σε πληροφορίες που θέλουν τους πληθυσµούς τους να είναι σε υψηλά επίπεδα. Η µια κουβέντα έφερε την άλλη και, µετά τις τουφεκιές στα καρτέρια, δεν αργήσαµε να λύσουµε τα σκυλιά και να ξεχυθούµε στις πλαγιές Τι σου είναι το µυαλό! Φέρµες, συναινέσεις, επαναφορές, γεµάτοι ντορβάδες και κουνιστές ουρές γέµισαν απ άκρη σ άκρη τα κεφάλια µας και έκαναν τα µάτια µας να λάµπουν απ το χρυσάφι της ικανοποίησης. ική µου προσµονή, ελπίδα κι ευχή µαζί, ήταν να µην αργήσει να έρθει το ορτύκι που θα µετατρέψει το κουτάβι µου σε κυνηγό. Το θήραµα που θα κάνει αυτό το µαγικό «κλικ» στο µυαλό της Ιόλης µου και θα της δώσει τις απαντήσεις που ψάχνει κάθε φορά που πάµε στο βουνό, όταν οι µυρωδιές γε- µίζουν τα εκφραστικά της µάτια µε απορίες. Η Ιόλη! Ενα Βίζσλα που στις φλέβες του ρέει αίµα απ το λεκανοπέδιο των Καρπαθίων. Ντελικάτο, που τα τραχιά βράχια της Σύρας και τα αγκάθια, µέσα στα οποία αρέσκονται να κρύβονται τα ορτύκια, κάνουν τις, απαλές ακό- µα, πατούσες της να αναπηδούν λες και χορεύουν στους ρυθµούς του βαλς του ουνάβεως. Η ηµεροµηνία έναρξης του κυνηγίου της πέρδικας είναι κοντά και το πλάνο δεν άργησε να καταστρωθεί. Τα πλατάνια γέµισαν το µικρό δωµάτιο κι έστρωσαν το πάτωµα µε τα φύλλα τους. Καθίσα- µε στον ίσκιο τους και απλωθήκα- µε στις τσιµεντένιες τράπεζες. Τα γέλια του ηµήτρη αντήχησαν σε όλη την περιοχή και η τσίκνα από τα ψητά πληµµύρισε τον τόπο. Γε- µίσαµε τα παγούρια µε το νερό που έτρεχε βιαστικά από τη µαρµάρινη κρήνη κι αφήσαµε την κάρπωση σε χέρια άλλου, αφού την τύχη του κανείς δεν τη γνωρίζει. Ποιος νοιάζεται όµως για δαύτη; Ο Βαλσαµής χάραζε µε τα χέρια του τον αέρα προσπαθώντας να απεικονίσει όσο πιο παραστατικά µπορούσε την περιοχή κι εγώ όλο κοιτούσα δίπλα µου µην τύχει και βραχώ από το ρυάκι που περνούσε αφρίζοντας δίπλα από την καρέκλα του γραφείου µου. Τέτοιο παλµό, τέτοιο πάθος και τόσες υποσχέσεις για ένα ιδανικό τριήµερο δεν µπορεί να σ τις δώσει ούτε ο καλύτερος υπάλληλος ταξιδιωτικού γραφείου σε ολόκληρο τον κόσµο! Τα µάτια του µεγάλωναν καθώς γέµιζαν µε τις εικόνες της περιοχής κι αλάφρωνε η ψυχή του από την ευχαρίστηση της καλής παρέας. εν µπορείς να ζήσεις τέτοιες στιγµές αν η καρδιά σου είναι γεµάτη µε κακά ένστικτα. Μόνο ένα παιδί µπορεί να τρέξει πάνω στα όνειρά του κι αυτός είναι ένα τέτοιο. Ενα µεγάλο, καλό παιδί. Πώς να πεις «όχι» σε µια τέτοια πρόσκληση-πρόκληση; Ενα ιδανικό περδικοκυνήγι, σε έναν ιδανικό τόπο, µε µια ιδανική παρέα. Μια ευκαιρία για ένα ιδανικό µάθηµα στο κουτάβι µου και ένα ιδανικό τέλος για την άδειά µου, πριν βάλω «το κεφάλι µέσα». Αφήνω µια περίπτωση να γελάσει µαζί µου ο Θεός που τόλµησα να κάνω σχέδια εν αγνοία. Η µια κουβέντα έφερε την άλλη και, µετά τις τουφεκιές στα καρτέρια, δεν αργήσαµε να λύσουµε τα σκυλιά και να ξεχυθούµε στις πλαγιές EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 25

26 εβρο-βολεσ Συναυλίες #3 Τρία - τέσσερα χρόνια πίσω, τέλη Σεπτέμβρη - αρχές Οκτώβρη θα τανε, τέτοιος καιρός, ένα γλυκό φθινοπωρινό σούρουπο, είχα απλώσει ένα χελοπαράγαδο στην Ευθυγράμμιση* χαμηλά, κοντά στη θάλασσα. Καθώς το ελαφρύ βοριαδάκι που φύσαγε δεν ήταν ιδιαίτερα κρύο και γνωρίζοντας πως σε λίγο τα μεγάλα λαβράκια θα βγουν για κυνήγι, αποφάσισα, αντί να επιστρέψω στην καλύβα και να ξανάρθω το πρωί για να σηκώσω το παραγάδι, να μείνω εκεί ψαρεύοντας με την πετονιά και να τα μαζέψω να φύγω, μια και καλή, όταν κρυώσω ή βαρεθώ Του Γιώργου Κ. Αποστολόπουλου, evrodelta@gmail.com 26 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

27 Είχε νυχτώσει για τα καλά όταν ο κράχτης πήρε μπρος. Ενας οξύς, διαπεραστικός, ενοχλητικά μονότονος συνδυασμός ήχων, το ηλεκτρονικό κάλεσμα του ορτυκιού, γέμισε την ατμόσφαιρα, χάλασε τη γαλήνη της νύχτας. Στην εντελώς επίπεδη απεραντοσύνη του βάλτου, οι ήχοι μεταδίδονται εύκολα σε μεγάλες αποστάσεις και οι τούφες των καλαμιών τούς αντανακλούν μπερδεύοντας και το πιο έμπειρο αυτί. Νόμιζα πως ο κράχτης ήταν λίγα μέτρα δίπλα μου, μα κάθε φορά που γύριζα το κεφάλι μού φαινόταν σαν να άλλαζε και η κατεύθυνση απ όπου ερχόταν ο ήχος. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα μάζεψα το παραγάδι και εκνευρισμένος, παρά την καλή ψαριά, ξεκίνησα να φύγω. Οταν έφτασα στην καλύβα, τρία χιλιόμετρα πιο πάνω, κι έσβησα τη μηχανή της βάρκας, ο κράχτης ακουγόταν πάλι σαν να ήταν δίπλα μου, τα νεύρα μου κουρέλια! Εκείνο τον καιρό ήμουν μέλος του Δ.Σ. του τοπικού Κυνηγετικού Συλλόγου και η συνεργασία που είχαμε με τα παιδιά της Θηροφυλακής ήταν υποδειγματική. Αποφάσισα λοιπόν να τους ειδοποιήσω το πρωί, όταν αρχίσει το τουφεκίδι, να πάμε να τη στήσουμε και να τους πιάσουμε για υπερβολική κάρπωση τους εξυπνάκηδες, να βάλουν γνώση Μα ξημέρωσε η καινούργια μέρα και τουφεκιά δεν ακούστηκε. «Την πατήσανε», πανηγύρισα χαιρέκακα μόνος μου, «δεν κατέβασαν πουλιά, καλά να πάθουν» Το άλλο βράδυ τα ίδια. Και το επόμενο και το μεθεπόμενο ο κράχτης να παίρνει μπρος στις δέκα ακριβώς, να μου σπάει τα νεύρα όλη νύχτα, να σβήνει στις έξι το πρωί και τουφέκι να μη σκάει όλη μέρα κόντεψα να σκάσω εγώ! Αρχισα να σκέφτομαι μήπως το παρατήσανε το μηχάνημα με κάποιο χρονοδιακόπτη να το ανοιγοκλείνει αυτόματα και φύγανε. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές, ο καιρός κατάλληλος. Μα να μην πέφτει μια τουφεκιά; Κι έτσι πάρθηκε η μεγάλη απόφαση. Το βράδυ θα πήγαινα να βρω τον κράχτη Οπως είπα και πιο πάνω, δεν είναι εύκολο να εντοπίσεις την προέλευση ενός τέτοιου ήχου μέσα στο βάλτο. Μπαινόβγαινα για ώρες σε κανάλια και καναλάκια, προσπαθώντας να βγάλω άκρη, γύρισα όλα τα χέρσα όπου θα μπορούσε κάποιος να οργανώσει ένα τέτοιο «κυνήγι», ξεσήκωσα όλα τα παπιά του Γκιαούρ Αντά, κοπάνησα πάνω σε μισοβυθισμένα κούτσουρα, τυραννήθηκα και τυράννησα τη βάρκα και τη μηχανή ολονυκτίς, για να βρεθώ, λίγο πριν από το ξημέρωμα, στην ελληνική όχθη του Εβρου και ν ανακαλύψω ότι ο κράχτης, που όλες αυτές τις νύχτες νόμιζα πως «παίζει» κάπου δίπλα μου, έδινε τη συναυλία του σε τουρκικό έδαφος! Τα σύνεργα είναι μόνιμα μέσα στη βάρκα, λίγο δόλωμα είχε μείνει αποβραδίς, δένω σε μια τούφα, δολώνω, ρίχνω μια πετονιά στο ποτάμι. Οχι τόσο για να ψαρέψω -δεν είναι καλή η ώρα- μα πιο πολύ για να μείνω ως να φέξει, να δω τι γίνεται απέναντι Πήρε να χαράζει. Ο κράχτης σταμάτησε, τ αυτιά μου ξεβούιξαν, ένα ωραίο δίκιλο ποταμολάβρακο δίνει ενδιαφέρον στην απρογραμμάτιστη αλιευτική μου εξόρμηση Ο ήλιος ξεπροβάλλει πίσω απ τα υψώματα της Αίνου την ώρα που ένα τουρκικό καϊκάκι, απ αυτά τα φτιαχτά στο χέρι, με την καθιστή μηχανή, μπαίνει στο οπτικό μου πεδίο, ανεβαίνοντας το ποτάμι. Ο άντρας τραβάει κουπί κόντρα στο ρεύμα, η γυναίκα σηκώνει τα δίχτυα Το γνωρίζω τούτο το ζευγάρι. Χρόνια ψαρεύουμε στα ίδια νερά. Οταν το σύνορο είναι η μέση ενός μεγάλου ποταμιού, είναι ένα σύνορο ρευστό! Και τα ψάρια δεν έχουν διαβατήριο. Ετσι, όποτε ανταμώσουμε, σταματάμε, πιανόμαστε σκαρμό με σκαρμό, λίγα τούρκικα εγώ, λίγα ελληνικά εκείνος, επιστήμονες στη νοηματική κι οι δυο, μια χαρά συνεννογιόμαστε, λέμε δυο κουβέντες, μπορεί να καπνίσουμε κι ένα τσιγάρο παρέα. Κάποια στιγμή μου είχε ζητήσει και του δειξα πώς να δένει πετονιά παράμαλλο σε κοραλόν μάνα. Δεν το λησμόνησε, παρόλο που δεν τον είδα να δουλεύει παραγάδι ποτέ Νόμιζα πως ο κράχτης ήταν λίγα μέτρα δίπλα μου, μα κάθε φορά που γύριζα το κεφάλι μού φαινόταν σαν να άλλαζε και η κατεύθυνση απ όπου ερχόταν ο ήχος eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 27