Διοικητικό Δίκαιο. Πηγές διοικητικού δικαίου 2 ο μέρος. Αν. Καθηγήτρια Ευγ. Β. Πρεβεδούρου Νομική Σχολή Α.Π.Θ.

Transcript

1 Πηγές διοικητικού δικαίου 2 ο μέρος Αν. Καθηγήτρια Ευγ. Β. Πρεβεδούρου Νομική Σχολή Α.Π.Θ.

2 Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons. Για εκπαιδευτικό υλικό, όπως εικόνες, που υπόκειται σε άλλου τύπου άδειας χρήσης, η άδεια χρήσης αναφέρεται ρητώς. 2

3 Χρηματοδότηση Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό έχει αναπτυχθεί στα πλαίσια του εκπαιδευτικού έργου του διδάσκοντα. Το έργο «Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο» έχει χρηματοδοτήσει μόνο τη αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού υλικού. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους. 3

4 Επανάληψη προηγούμενου μαθήματος Επαναληπτικές παρατηρήσεις από το προηγούμενο μάθημα ( ) ως προς την κανονιστική αρμοδιότητα της διοίκησης. Συμπληρωματικές παρατηρήσεις σχετικά με το αντικείμενο της νομοθετικής εξουσιοδότησης: αντικείμενο εξουσιοδότησης μπορεί να είναι κάθε θέμα το οποίο μπορεί να ρυθμιστεί με πράξη του νομοθετικού οργάνου, όπως η πρόβλεψη εγκλημάτων και ποινών, εκτός από εκείνα που εξαιρούνται από τη νομοθετική εξουσιοδότηση με ρητή συνταγματική διάταξη ή των οποίων η εξαίρεση προκύπτει σαφώς από τις συνταγματικές διατάξεις. Περιπτώσεις παρανομίας κατά την άσκηση της κανονιστικής αρμοδιότητας της διοίκησης. 4

5 Άγραφες πηγές του διοικητικού δικαίου: Γενικές αρχές Έννοια γενικών αρχών: Οι άγραφοι κανόνες που συνάγονται από το γράμμα και το πνεύμα του συνόλου της νομοθεσίας, ενίοτε δε ανάγονται σε γραπτά κείμενα ήσσονος σημασίας από τα οποία και προκύπτει το περιεχόμενό τους. Η αναγόρευσή τους σε κανόνες δικαίου οφείλεται στη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο διαπιστώνει και αναγνωρίζει την ύπαρξή τους και διατυπώνει το περιεχόμενό τους. Μάλιστα, το περιεχόμενο των γενικών αρχών του δικαίου δεν είναι αυστηρώς προσδιορισμένο και πρέπει να επαναπροσδιορίζεται στο πλαίσιο των κανόνων που συνθέτουν εκάστοτε την έννομη τάξη. Αρχές που απορρέουν από συνταγματικές διατάξεις. Γενικές αρχές που απέκτησαν ρητή καθιέρωση (έγιναν ρητοί κανόνες δικαίου) ιδίως με την θέσπιση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (περιορισμός της σημασίας των γενικών αρχών). 5

6 Άγραφες πηγές του διοικητικού δικαίου: Έθιμο Άγραφος κανόνας δικαίου, για τη δημιουργία του οποίου απαιτείται η συνδρομή δύο προϋποθέσεων: τήρηση ορισμένης συμπεριφοράς και πεποίθηση για τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της. Στο διοικητικό δίκαιο, η πεποίθηση πρέπει να υπάρχει τόσο από την πλευρά της διοίκησης όσο και από την πλευρά του διοικουμένου. Η σημασία του εθίμου στην ελληνική έννομη τάξη είναι εξαιρετικά περιορισμένη. 6

7 Άγραφες πηγές του διοικητικού δικαίου: Η νομολογία Είναι η νομολογία πηγή του δικαίου; Η νομολογία δεν δημιουργεί ούτε καταργεί κανόνες δικαίου, αλλά ερμηνεύει και εφαρμόζει τους ισχύοντες, εξειδικεύοντάς τους στις συνθήκες της υπό κρίση περίπτωσης. Ακόμη και όσον αφορά τις γενικές αρχές, δεν πρόκειται για διαμόρφωση, αλλά για διατύπωσή τους, η οποία συνάγεται από το όλο πνεύμα του ισχύοντος δικαίου. Πηγή δικαίου αποτελούν συγκεκριμένες περιπτώσεις: ακύρωση κανονιστικών πράξεων, αποφάσεις του ΑΕΔ που κηρύσσουν διατάξεις νόμου αντισυνταγματικές. 7

8 Διακρατικές πηγές του διοικητικού δικαίου: Διεθνές Δίκαιο και Διεθνείς Συμβάσεις Διεθνές Δίκαιο: Οι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που δημιουργούν δικαιώματα αποτελούν πηγή του διοικητικού δικαίου. Γενικώς παραδεδεγμένοι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου (άρθρ. 28 του Συντάγματος). Διεθνείς Συμβάσεις (έχουν μεγαλύτερη σημασία για το διοικητικό δίκαιο): ΕΣΔΑ. Διαδικασία στο ΕΔΔΑ. 8

9 Σημείωμα Αναφοράς Copyright, Πρεβεδούρου Ευγενία. «(Γενικό Μέρος). Πηγές διοικητικού δικαίου 2 ο Μέρος». Έκδοση: 1.0. Θεσσαλονίκη Διαθέσιμο από τη δικτυακή διεύθυνση:

10 Σημείωμα Αδειοδότησης Το παρόν υλικό διατίθεται με τους όρους της άδειας χρήσης Creative Commons Αναφορά - Παρόμοια Διανομή [1] ή μεταγενέστερη, Διεθνής Έκδοση. Εξαιρούνται τα αυτοτελή έργα τρίτων π.χ. φωτογραφίες, διαγράμματα κ.λ.π., τα οποία εμπεριέχονται σε αυτό και τα οποία αναφέρονται μαζί με τους όρους χρήσης τους στο «Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων». Ο δικαιούχος μπορεί να παρέχει στον αδειοδόχο ξεχωριστή άδεια να χρησιμοποιεί το έργο για εμπορική χρήση, εφόσον αυτό του ζητηθεί. [1]

11 Τέλος Ενότητας Επεξεργασία: Β. Τσιγαρίδας Θεσσαλονίκη,

12 ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Σημειώματα

13 Σημείωμα Ιστορικού Εκδόσεων Έργου Το παρόν έργο αποτελεί την έκδοση 1.0.

14 Διατήρηση Σημειωμάτων Οποιαδήποτε αναπαραγωγή ή διασκευή του υλικού θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει: το Σημείωμα Αναφοράς το Σημείωμα Αδειοδότησης τη δήλωση Διατήρησης Σημειωμάτων το Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων (εφόσον υπάρχει) μαζί με τους συνοδευόμενους υπερσυνδέσμους.