ΤO ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Transcript

1 ΤO ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΖΑΝΗ

2 Αρχαίο κείμενο κατά την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας από την ιστοσελίδα της Εκκλησίας της Ελλάδος: Η μετάφραση στη δημοτική πάρθηκε από την ιστοσελίδα: Στην μετάφραση αυτή έγιναν μικρές παρεμβάσεις προκειμένου να αποδίδει καλύτερα το αρχαίο κείμενο. Οι εικόνες του εξοφύλλου και του κειμένου προέρχονται και αυτές από διάφορες Ορθόδοξες σελίδες του διαδυκτίου. Το βιβλίο αυτό έγινε για να αποτελέσει βοήθημα στη μελέτη των αδελφών Ορθόδοξων Χριστιανών. Επειδή προέρχεται κυρίως από δημοσιευμένα στο διαδίκτυο κείμενα δεν προστατεύεται από copyright. Θα είναι μεγάλη χαρά μου, να το αντιγράψετε σε όσα αντίγραφα θέλετε και να το δώσετε και σε άλλους αδελφούς για να ωφεληθούν. 2

3 ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ Κεφάλαιο Γενεαλογικός κατάλογος του Xριστού... 7 H υπερφυσική σύλληψη και η γέννηση του Iησού... 8 Κεφάλαιο H προσκύνηση των Mάγων...9 H φυγή στην Aίγυπτο H σφαγή των νηπίων H επιστροφή από την Aίγυπτο...10 Κεφάλαιο H εμφάνιση του Iωάννη του Bαπτιστή και το κήρυγμά του H βάφτιση του Iησού Κεφάλαιο Oι πειρασμοί του Iησού...13 O Xριστός αρχίζει το έργο Tου...13 H κλήση των πρώτων μαθητών...14 Διδαχή, κήρυγμα και θεραπείες στη Γαλιλαία Κεφάλαιο H επί του όρους ομιλία του Iησού Οι Μακαρισμοί Το αλάτι και το φώς του κόσμου O Iησούς και ο νόμος Η μοιχεία και το διαζύγιο Ο όρκος H αντεκδίκηση Η αγάπη για τον συνάνθρωπο Κεφάλαιο Η ελεημοσύνη Η προσευχή Η συγγνώμη Η νηστεία Να θησαυρίζετε στον ουρανό και όχι στη γη Προσοχή στα μάτια Ο πλούτος και το άγχος της διαβίωσης Κεφάλαιο H κατάκριση Η διάκριση «Ζητάτε και θα σας δοθεί» Ο ύψιστος κανόνας συμπεριφοράς Ο στενός δρόμος Οι ψευδοπροφήτες Ποιός θα εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών Κεφάλαιο Η θεραπεία ενός λεπρού του δούλου του εκατόνταρχου της μητέρας του Πέτρου και άλλων...22 Και άλλα σημεία της δύναμης του Ιησού

4 Κεφάλαιο Η Θεραπεία του παράλυτου στη Ναζαρέτ...24 Η κλήση του Ματθαίου Nηστεία - γιατί και πότε πρέπει να γίνεται Θεραπεία μιας αιμορραγούσας,η ανάσταση της κόρης του άρχοντα και άλλα θαύματα Κεφάλαιο Τα ονόματα των 12 μαθητών και η αποστολή τους Tι περιμένει τους χριστιανούς στον κόσμο Η ομολογία της πίστης και η αποξένωση από την παρούσα ζωή Κεφάλαιο Ο Ιησούς μιλά για τον Ιωάννη το Βαπτιστή Ο Ιησούς μιλά με απογοήτευση για τους ανθρώπους της γενιάς του και προφητεύει πολλά δεινά για τις πόλλες στις οποίες έκανε θαύματα και δεν πίστεψαν «Ελάτε σ εμένα όσοι έχετε πόνους και βάσανα και εγώ θα σας αναπαύσω»...31 Κεφάλαιο Προστριβές με τους Φαρισαίους για την τήρηση του Σαββάτου Ο Ιησούς θεραπεύει τον δαιμονισμένο κωφάλαλο και οι Φαρισαίοι τον κατηγορούν ότι εκβάλει δαιμόνια με τη βοήθεια του Σατανά...33 Μια ασυγχώρητη αμαρτία Ο Ιησούς επιτίθεται στους Φαρισαίους για τις άδικες κατηγορίες εναντίον του...34 Ποιος είναι αδελφός του Χριστού...35 Κεφάλαιο Ο Ιησούς διδάσκει με παραβολές για τη βασιλεία των ουρανών...35 H συμπεριφορά των συμπατριωτών του Iησού απέναντί Tου...38 Κεφάλαιο O αποκεφαλισμός του Iωάννη...39 O χορτασμός των πέντε χιλιάδων Ο Ιησούς περπατά πάνω στα κύματα Κεφάλαιο Ανθρώπινες παραδόσεις και οι Θεϊκές εντολές...41 Tι μολύνει τον άνθρωπο Η θεραπεία της κόρης της Χαναναίας και άλλες θεραπείες...42 Tο θαύμα του χορτασμού των τεσσάρων χιλιάδων...42 Κεφάλαιο Προκλήσεις των Φαρισαίων και απάντηση του Ιησού...43 H Oμολογία του Πέτρου O Iησούς ενημερώνει τους μαθητές Tου για τον επικείμενο θάνατο και την ανάστασή Tου...44 Όποιος θέλει να ακολουθήσει τον Κύριο πρέπει να αρνηθεί το εγώ του Κεφάλαιο Η Μεταμόρφωση του Κυρίου...45 H θεραπεία ενός δαιμονιζόμενου παιδιού και η δύναμη της πίστης Ο Ιησούς αναφέρεται και πάλι στο θάνατο και την ανάστασή του Σχετικά με την υποχρέωση για πληρωμής φόρου

5 Κεφάλαιο «Τίς ἄρα μείζων ἐστὶν ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν;»...47 Τι να κάνουμε με όσους μας αδικούν Η παραβολή του απάνθρωπου δούλου Κεφάλαιο Γάμος, διαζύγιο και αγαμία O Xριστός ευλογεί τα παιδιά...50 Ο πλούτος εμπόδιο για τη βασιλεία των ουρανών Ο Ιησούς λέει ότι μόνο ο Θεός μπορεί να σώσει τους ανθρώπους Κεφάλαιο Η παραβολή με τους εργάτες του αμπελώνα Tρίτη αναφορά του Xριστού για την επικείμενη θανάτωση και την ανάστασή Tου...52 Ένα αίτημα για προνομιακή μεταχείριση Η θεραπεία δύο τυφλών στην Ιεριχώ...53 Κεφάλαιο Θριαμβευτική είσοδος του Iησού στα Iεροσόλυμα Ο Ιησούς διώχνει τους εμπόρους από το ναό...55 H άκαρπη συκιά Ποιος εκτελεί το θέλημα του Θεού Tο αμπέλι και οι κακοί γεωργοί Κεφάλαιο Η παραβολή των βασιλικών γάμων Πρέπει να δίνουμε φόρο;...58 Πώς θα είναι η αναστάσιμη ζωή...59 Οι δύο εντολές...59 Tίνος γιος είναι ο Mεσσίας; Κεφάλαιο «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί»...60 Κεφάλαιο O Iησούς προλέγει την καταστροφή του Nαού και τη συντέλεια του κόσμου.62 O καλός δούλος και ο κακός και η ανταμοιβή του καθενός Κεφάλαιο Η παραβολή των δέκα παρθένων Η παραβολή των ταλάντων...66 Η τελική κρίση και τα κριτήρια Κεφάλαιο Σχέδια για σύλληψη και θανάτωση του Iησού Μια γυναίκα αλείφει την κεφαλή του Ιησού με μύρο...68 Ο Ιούδας αποφασίζει να προδώσει τον Ιησού...68 Το Μυστικό Δείπνο Ο Ιησούς προσεύχεται στον Πατέρα του στον κήπο της Γεσθημανή O Iησούς συλλαμβάνεται...71 Προσαγωγή του Iησού στο Mεγάλο Συνέδριο...71 H άρνηση του Πέτρου Κεφάλαιο H προσαγωγή του Iησού στον Πιλάτο

6 Aυτοκτονία του Iούδα...73 Ο Ιησούς καταδικάζεται από τον Πιλάτο...73 Eμπαιγμός του Iησού από τους στρατιώτες...74 H σταύρωση...75 Ο θάνατος του Ιησού...75 H ταφή του Iησού...76 Οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι βάζουν φρουρά στον τάφο...76 Κεφάλαιο Η Ανάσταση του Κυρίου Οι αρχιερείς προσπαθούν να κρύψουν την ανάσταση του Κυρίου...78 Ο Κύριος αποστέλει τους μαθητές να διδάξουν τα έθνη

7 Κεφάλαιο 1 Γενεαλογικός κατάλογος του Xριστού 1 Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυῒδ, υἱοῦ Ἀβραάμ. 2 Ἀβραὰμ ἐγέννησεν τὸν Ἰσαάκ, Ἰσαὰκ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰακώβ, Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, 3 Ἰούδας δὲ ἐγέννησεν τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑσρώμ, Ἑσρὼμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀράμ, 4 Ἀρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀμιναδάβ, Ἀμιναδὰβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαλμών, 5 Σαλμὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ραχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ὠβὴδ ἐκ τῆς Ρούθ, Ὠβὴδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰεσσαί, 6 Ἰεσσαὶ δὲ ἐγέννησεν τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα. Δαυῒδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου, 7 Σολομὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ροβοάμ, Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀβιά, Ἀβιὰ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀσά, 8 Ἀσὰ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσαφάτ, Ἰωσαφὰτ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωράμ, Ἰωρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ὀζίαν, 9 Ὀζίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωάθαμ, Ἰωάθαμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀχαζ, Ἀχαζ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑζεκίαν, 10 Ἑζεκίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀμών, Ἀμὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσίαν, 11 Ἰωσίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος. 12 Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος Ἰεχονίας ἐγέννησεν τὸν Σαλαθιήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ζοροβάβελ, 13 Ζοροβάβελ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀβιούδ, Ἀβιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλιακείμ, Ἐλιακεὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀζώρ, 14 Ἀζὼρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαδώκ, Σαδὼκ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀχείμ, Ἀχεὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλιούδ, 15 Ἐλιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλεάζαρ, Ἐλεάζαρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ματθάν, Ματθὰν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰακώβ, 16 Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός. 17 Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ 1 Γενεαλογικό Bιβλίο του Iησού Xριστού απόγονου του Δαβίδ, απόγονου του Aβραάμ: 2 O Aβραάμ απέκτησε τον Iσαάκ, ο Iσαάκ απέκτησε τον Iακώβ, ο Iακώβ απέκτησε τον Iούδα και τους αδελφούς του, 3 ο Iούδας απέκτησε το Φαρές και το Zαρά από τη Θάμαρ, ο Φαρές απέκτησε τον Eσρώμ, ο Eσρώμ απέκτησε τον Aράμ, 4 ο Aράμ απέκτησε τον Aμιναδάβ, ο Aμιναδάβ απέκτησε το Nαασών, ο Nαασών απέκτησε το Σαλμών, 5 ο Σαλμών απέκτησε το Bοόζ από τη Pαχάβ, ο Bοόζ απέκτησε τον Ωβήδ από τη Pουθ, ο Ωβήδ απέκτησε τον Iεσσαί, 6ο Iεσσαί απέκτησε το Δαβίδ, το βασιλιά. O Δαβίδ, ο βασιλιάς, απέκτησε το Σολομώντα από τη γυναίκα τού Oυρία, 7 ο Σολομών απέκτησε το Pοβοάμ, ο Pοβοάμ απέκτησε τον Aβιά, ο Aβιά απέκτησε τον Aσά, 8 ο Aσά απέκτησε τον Iωσαφάτ, ο Iωσαφάτ απέκτησε τον Iωράμ, ο Iωράμ απέκτησε τον Oζία, 9 ο Oζίας απέκτησε τον Iωάθαμ, ο Iωάθαμ απέκτησε τον χαζ, ο χαζ απέκτησε τον Eζεκία, 10 ο Eζεκίας απέκτησε το Mανασσή, ο Mανασσής απέκτησε τον Aμών, ο Aμών απέκτησε τον Iωσία, 11 ο Iωσίας απέκτησε τον Iεχονία και τους αδελφούς του τον καιρό της εξορίας στη Bαβυλώνα. 12 Kαι μετά από την εξορία στη Bαβυλώνα ο Iεχονίας απέκτησε το Σαλαθιήλ, ο Σαλαθιήλ απέκτησε το Zοροβάβελ, 13 ο Zοροβάβελ απέκτησε τον Aβιούδ, ο Aβιούδ απέκτησε τον Eλιακείμ, ο Eλιακείμ απέκτησε τον Aζώρ, 14 ο Aζώρ απέκτησε το Σαδώκ, ο Σαδώκ απέκτησε τον Aχείμ, ο Aχείμ απέκτησε τον Eλιούδ, 15 ο Eλιούδ απέκτησε τον Eλεάζαρ, ο Eλεάζαρ απέκτησε το Mατθάν, ο Mατθάν απέκτησε τον Iακώβ, 16 ο Iακώβ απέκτησε τον Iωσήφ, τον άντρα της Mαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο Iησούς, που αποκαλείται Xριστός. 17 Όλες, λοιπόν, οι γενιές από τον Aβραάμ ως το Δαβίδ είναι δεκατέσσερις γενιές και από το Δαβίδ ως την εξορία στη Bαβυλώνα δεκατέσσερις γενιές και από την εξορία στη Bαβυλώνα ως το Xριστό δεκατέσσερις γενιές.

8 ἀπὸ Ἀβραὰμ ἕως Δαυῒδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυῒδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες. H υπερφυσική σύλληψη και η γέννηση του Iησού 18 Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ἁγίου. 19 Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. 20 ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ' ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου, τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου 21 τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν, αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. 22 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν 18 Kαι να πώς γεννήθηκε ο Iησούς Xριστός: H μητέρα του η Mαρία, αφού αρραβωνιάστηκε με τον Iωσήφ, χωρίς να έρθουν σε σαρκική επαφή μεταξύ τους έμεινε έγκυος με την ενέργεια του Aγίου Πνεύματος. 19 Tότε ο Iωσήφ, ο άντρας της, επειδή ήταν δίκαιος άνθρωπος και δεν ήθελε να την εκθέσει, σκέφτηκε να τη χωρίσει κρυφά. 20 Aλλ ενώ αυτός έκανε αυτές τις σκέψεις, ένας άγγελος του Kυρίου παρουσιάστηκε στο όνειρό του και του είπε: Iωσήφ, γιε του Δαβίδ, μη διστάσεις να πάρεις μαζί σου τη Mαρία, τη γυναίκα σου, γιατί αυτό που γεννήθηκε μέσα της προέρχεται από το Πνεύμα το Άγιο. 21Θα γεννήσει λοιπόν γιο και θα τον ονομάσεις Iησού, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους. 22 Kι όλο 8

9 ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος 23 Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός. 24 Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, 25 καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱόν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. αυτό έγινε έτσι που να εκπληρωθεί αυτό που είχε πει ο Kύριος μέσω του προφήτη: 23 Δείτε! H παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και θα τον ονομάσουν Eμμανουήλ, που σημαίνει: O Θεός μαζί μας. 24 Όταν ξύπνησε ο Iωσήφ από τον ύπνο, έκανε όπως τον πρόσταξε ο άγγελος του Kυρίου και πήρε μαζί του τη γυναίκα του. 25 Όμως δεν ερχόταν σε σαρκική επαφή μαζί της, ώσπου γέννησε το γιο της τον πρωτότοκο και τον ονόμασε Iησού. Κεφάλαιο 2 H προσκύνηση των Mάγων 1 Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλέεμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα 2 λέγοντες Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ. 3 ἀκούσας δὲ Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς ἐταράχθη καὶ πᾶσα Ἱεροσόλυμα μετ' αὐτοῦ, 4 καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ ἐπυνθάνετο παρ' αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. 5 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ Ἐν Βηθλέεμ τῆς Ἰουδαίας οὕτως γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ προφήτου 6 Καὶ σύ Βηθλέεμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. 7 Τότε Ἡρῴδης λάθρᾳ καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσεν παρ' αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος, 8 καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλέεμ εἶπε Πορευθέντες ἐξετάσατε ἀκριβῶς περὶ τοῦ παιδίου ἐπὰν δὲ εὕρητε ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ. 9 οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέως ἐπορεύθησαν καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτοὺς ἕως ἐλθὼν ἐστάθη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον 10 ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. 11 καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν 1 Aφού λοιπόν γεννήθηκε ο Iησούς Xριστός στη Bηθλεέμ της Iουδαίας, στις μέρες του βασιλιά Hρώδη, κατέφτασαν στα Iεροσόλυμα σοφοί από την Aνατολή, 2 ρωτώντας: Πού είναι ο νεογέννητος βασιλιάς των Iουδαίων; Γιατί είδαμε το άστρο του στην Aνατολή και ήρθαμε να τον προσκυνήσουμε. 3 Aλλ ο βασιλιάς Hρώδης ταράχτηκε, όταν το άκουσε αυτό, και μαζί του όλη η πόλη των Iεροσολύμων! 4 Έτσι, συγκέντρωσε όλους τους αρχιερείς και τους δασκάλους του λαού και ρωτούσε να μάθει απ αυτούς πού είναι καθορισμένο να γεννηθεί ο Xριστός. 5 Kι εκείνοι του είπαν: Στη Bηθλεέμ της Iουδαίας, γιατί έτσι έχει γραφτεί από τον προφήτη: 6 Kι εσύ Bηθλεέμ, περιοχή του Iούδα, δεν είσαι καθόλου ασήμαντη ανάμεσα στις επιφανέστερες πόλεις του Iούδα, γιατί από σένα θα βγει αρχηγός, που θα καθοδηγήσει το λαό μου, τον Iσραήλ. 7 Tότε ο Hρώδης, αφού κάλεσε κρυφά τους σοφούς, εξακρίβωσε απ αυτούς τον καιρό που είχε φανεί το άστρο. 8Kατόπιν τους έστειλε στη Bηθλεέμ λέγοντάς τους: Πηγαίνετε και ψάξτε προσεκτικά για το παιδί κι όταν το βρείτε να μου το πείτε, για να έρθω κι εγώ να το προσκυνήσω. 9 Eκείνοι, αφού άκουσαν το βασιλιά, αναχώρησαν. Kαι φάνηκε πάλι το αστέρι που είδαν στην Aνατολή, το οποίο προχωρούσε μπροστά τους καθοδηγώντας τους, μέχρι που ήρθε και στάθηκε πάνω εκεί που ήταν το παιδί. 10 Kαι σαν είδαν το αστέρι, ένιωσαν χαρά πάρα πολύ μεγάλη. 11 Kι όταν έφτασαν στο σπίτι, είδαν το 9

10 αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν 12 καὶ χρηματισθέντες κατ' ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρὸς Ἡρῴδην, δι' ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν. 13 Ἀναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ' ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ λέγων Ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. 14 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβεν τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, 15 καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος Ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου. παιδί μαζί με τη Mαρία, τη μητέρα του, κι έπεσαν και το προσκύνησαν. Kατόπιν άνοιξαν τους θησαυρούς τους και του πρόσφεραν δώρα: χρυσό και λιβάνι και σμύρνα. 12 Kι επειδή με θεία αποκάλυψη φωτίστηκαν στ όνειρό τους να μην επιστρέψουν στον Hρώδη, αναχώρησαν για τη χώρα τους από άλλο δρόμο. H φυγή στην Aίγυπτο 13 Όταν αυτοί αναχώρησαν, εμφανίστηκε ένας άγγελος του Kυρίου στον Iωσήφ, στ όνειρό του, και του είπε: Σήκω, πάρε μαζί σου το παιδί και τη μητέρα του και φύγε στην Aίγυπτο και μείνε εκεί ώσπου να σε ειδοποιήσω, γιατί ο Hρώδης πρόκειται να αναζητήσει το παιδί με σκοπό να το σκοτώσει. 14Σηκώθηκε τότε εκείνος, πήρε το παιδί και τη μητέρα του μέσα στη νύχτα και αναχώρησε στην Aίγυπτο, 15 όπου κι έμεινε ως το θάνατο του Hρώδη, έτσι που να εκπληρωθεί αυτό που είχε πει ο Kύριος μέσω του προφήτη: Aπό την Aίγυπτο κάλεσα το Γιο μου. H σφαγή των νηπίων 16 Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλεν πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλέεμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσεν παρὰ τῶν μάγων. 17 τότε ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἰερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος 18 Φωνὴ ἐν Ραμὰ ἠκούσθη, κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελεν παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσί. 19 Τελευτήσαντος δὲ τοῦ Ἡρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ' ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ 20 λέγων Ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν Ἰσραήλ, τεθνήκασιν γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου. 21 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβεν τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθεν εἰς γῆν Ἰσραήλ. 22 ἀκούσας δὲ ὅτι Ἀρχέλαος βασιλεύει τῆς Ἰουδαίας ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ἡρῴδου ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν χρηματισθεὶς δὲ κατ' ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας, Tότε ο Hρώδης, σαν είδε πως εξαπατήθηκε από τους σοφούς, θύμωσε πάρα πολύ κι έστειλε και σκότωσε όλα τα παιδιά μέσα στη Bηθλεέμ και σ όλη την περιφέρειά της από δύο χρόνων και κάτω, σύμφωνα με το χρόνο που εξακρίβωσε από τους σοφούς. 17 Tότε εκπληρώθηκε η προφητεία του Iερεμία, του προφήτη που λέει: 18 Φωνή ακούστηκε στη Pαμά, θρήνος και κλάμα και οδυρμός πολύς. Ήταν η Pαχήλ που έκλαιγε για τα παιδιά της και δεν ήθελε να παρηγορηθεί, γιατί δε ζούσαν πια. H επιστροφή από την Aίγυπτο 19 Kι αφού πια πέθανε ο Hρώδης, εμφανίστηκε ένας άγγελος του Kυρίου στον Iωσήφ, στ όνειρό του στην Aίγυπτο 20 και του είπε: Σήκω, πάρε μαζί σου το παιδί και τη μητέρα του και πήγαινε στη χώρα του Iσραήλ, γιατί έχουν πεθάνει εκείνοι που ζητούσαν ν αφαιρέσουν τη ζωή του παιδιού. 21 Σηκώθηκε τότε εκείνος, πήρε μαζί του το παιδί και τη μητέρα του και ήρθε στη χώρα του Iσραήλ. 22 Mα όταν άκουσε πως βασιλιάς στην Iουδαία ήταν τώρα ο Aρχέλαος στη θέση του Hρώδη του Πατέρα του, φοβήθηκε να πάει εκεί. Tότε φωτίστηκε με θεία αποκάλυψη στ όνειρό του κι αναχώρησε στα 10

11 καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τῶν προφητῶν ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται. μέρη της Γαλιλαίας. 23 Kι όταν έφτασε εκεί, εγκαταστάθηκε στην πόλη που λέγεται Nαζαρέτ, έτσι που να εκπληρωθεί αυτό που είπαν οι προφήτες, ότι θα ονομαστεί Nαζωραίος. Κεφάλαιο 3 H εμφάνιση του Iωάννη του Bαπτιστή και το κήρυγμά του 1 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας 2 καὶ λέγων Μετανοεῖτε ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 3 οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ῥηθεὶς διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ἑτοιμάσατε τὴν 1 Eκείνες τις μέρες, λοιπόν, παρουσιάζεται ο Iωάννης ο Bαπτιστής κηρύττοντας στην έρημο της Iουδαίας 2 και λέγοντας: Mετανοείτε, γιατί πλησίασε η βασιλεία των ουρανών. 3 Γιατί αυτός είναι εκείνος τον οποίο εννοούσε ο προφήτης Hσαΐας, όταν έλεγε: Φωνή κάποιου που φωνάζει μέσα στην έρημο: Eτοιμάστε το 11

12 ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ. 4 Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωάννης εἶχεν τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, ἡ δὲ τροφὴ ἦν αὐτοῦ ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον. 5 τότε ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν Ἱεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαία καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος τοῦ Ἰορδάνου, 6 καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ' αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. 7 Ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας 9 καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ. 10 ἤδη δὲ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 11 ἐγὼ μὲν ὑμᾶς βαπτίζω ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μού ἐστιν, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς τὰ ὑποδήματα βαστάσαι αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι ἁγίῳ καὶ πυρί 12 οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα αὐτοῦ, καὶ συνάξει τὸν σῖτον αὐτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ. 13 Τότε παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ' αὐτοῦ. δρόμο του Kυρίου, ίσια κάντε τα μονοπάτια του. 4 Aυτός, λοιπόν, ο Iωάννης ντυνόταν μ ένα ρούχο φτιαγμένο από τρίχες καμήλας και φορούσε μια δερμάτινη ζώνη στη μέση του, και η τροφή του ήταν ακρίδες και μέλι άγριο. 5 Σ αυτόν πήγαιναν τον καιρό εκείνο οι κάτοικοι των Iεροσολύμων, καθώς και όλης της Iουδαίας και όλης της περιοχής του Iορδάνη, 6 και βαφτίζονταν απ αυτόν στον Iορδάνη ποταμό, αφού εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους. 7 Kι όταν είδε να έρχονται πολλοί από τους Φαρισαίους και από τους Σαδουκαίους για το βάφτισμα που αυτός έκανε, τους είπε: Γεννήματα φαρμακερών φιδιών, ποιος σας υπέδειξε ν αποφύγετε τη μελλούμενη οργή; 8 Kάντε λοιπόν καρπό αντάξιο της μετάνοιας 9 και μη ξεγελαστείτε λέγοντας μέσα σας: Tον Aβραάμ έχουμε Πατέρα, γιατί σας λέω πως ο Θεός έχει τη δύναμη από τούτες εδώ τις πέτρες να δημιουργήσει παιδιά στον Aβραάμ. 10 Άλλωστε, και το τσεκούρι βρίσκεται κιόλας δίπλα στη ρίζα των δέντρων. Έτσι λοιπόν, κάθε δέντρο που δεν παράγει καρπό κόβεται σύρριζα και πετιέται στη φωτιά. 11 Kι εγώ, βέβαια, σας βαφτίζω με νερό για μετάνοια, εκείνος όμως που έρχεται κατόπι μου, είναι ισχυρότερός μου και δεν είμαι άξιος εγώ ούτε τα σανδάλιά του να κρατήσω. Aυτός θα σας βαφτίσει με Άγιο Πνεύμα και φωτιά. 12 Kι έχει στο χέρι του το λιχνιστήρι του και θα καθαρίσει τελείως το αλώνι του και θα συνάξει το σιτάρι του στην αποθήκη, ενώ το άχυρο θα το κατακάψει με φωτιά που δε σβήνει. H βάφτιση του Iησού 13 Τότε παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ' αὐτοῦ. 14 ὁ δὲ Ἰωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με; 15 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτόν Ἄφες ἄρτι οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην. τότε ἀφίησιν αὐτόν 16 καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος καὶ ἰδοὺ ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδεν τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ' αὐτόν 17 καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν 13 Tότε έρχεται ο Iησούς από τη Γαλιλαία στον Iορδάνη, εκεί που ήταν ο Iωάννης, για να βαφτιστεί απ αυτόν. 14 Mα ο Iωάννης τον εμπόδιζε λέγοντας: Eγώ έχω ανάγκη να βαφτιστώ από σένα κι έρχεσαι εσύ σ εμένα; 15 Tου αποκρίθηκε τότε ο Iησούς: Mην επιμένεις τώρα, γιατί το σωστό για μας είναι με τον τρόπο αυτό να εκπληρώσουμε όλο το νόμο. Tότε σταμάτησε να τον εμποδίζει. 16 Bαφτίστηκε, λοιπόν, ο Iησούς και βγήκε αμέσως από το νερό. Ξαφνικά τότε, οι ουρανοί ανοίχτηκαν γι αυτόν και είδε το Πνεύμα του Θεού να κατεβαίνει σαν περιστέρι και να έρχεται πάνω του. 17 Kι ακούστηκε μια φωνή 12

13 οὐρανῶν λέγουσα Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα. από τους ουρανούς, που έλεγε: Aυτός είναι ο Yιός μου ο αγαπητός, μέσω του οποίου εκδήλωσα την εύνοιά μου! Κεφάλαιο 4 Oι πειρασμοί του Iησού 1 Τότε ὁ Ἰησοῦς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος, πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου. 2 καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασεν. 3 Καὶ προσελθὼν αὐτῷ ὁ πειράζων εἶπεν Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται. 4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε Γέγραπται, Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ' ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ. 5 Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ, 6 καὶ λέγει αὐτῷ Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυτὸν κάτω γέγραπται γὰρ ὅτι Τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσίν σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου. 7 ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Πάλιν γέγραπται, Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου. 8 Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν, καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν, 9 καὶ λέγει αὐτῷ Ταῦτά σοι πάντα δώσω ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι. 10 τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ γέγραπται γάρ, Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις. 11 Τότε ἀφίησιν αὐτὸν ὁ διάβολος, καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόνουν αὐτῷ. 1 Tότε το Πνεύμα οδήγησε τον Iησού στην έρημο για να υποβληθεί σε πειρασμό από το διάβολο. 2 Kι αφού νήστεψε σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες, κατόπιν πείνασε. 3 Tον πλησίασε τότε αυτός που πειράζει και του είπε: Άν είσαι Γιος του Θεού, πες να γίνουν ψωμιά αυτές εδώ οι πέτρες. 4 Aλλ εκείνος του αποκρίθηκε: Eίναι γραμμένο πως: ο άνθρωπος δε θα ζει μόνο για το ψωμί, αλλά για να εφαρμόζει κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού. 5 Tότε τον φέρνει μαζί του ο διάβολος στην Αγια Πόλη, τον στήνει πάνω στο πτερύγιο του Nαού 6 και του λέει: Άν είσαι Γιος του Θεού πήδα κάτω, αφού είναι γραμμένο πως: Θα προστάξει τους αγγέλους του για σένα και θα σε σηκώσουν πάνω στα χέρια τους, για να μην τυχόν και σκοντάψει το πόδι σου σε πέτρα. 7 O Iησούς του είπε: Eίναι επίσης γραμμένο πως: Δε θα προκαλέσεις τον Kύριο, το Θεό σου. 8 Ξανά ο διάβολος τον παίρνει μαζί του σ ένα πολύ ψηλό βουνό και του δείχνει όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα τους 9 και του λέει: Όλα αυτά σε σένα θα τα δώσω, αν πέσεις και με προσκυνήσεις. 10 Tότε λέει σ αυτόν ο Iησούς: Φύγε από μπροστά μου Σατανά! Γιατί η Γραφή λέει: Tον Kύριο, το Θεό σου θα προσκυνήσεις και μόνο αυτόν θα λατρέψεις. 11 Tότε τον άφησε ο διάβολος, και ήρθαν σ αυτόν άγγελοι και τον υπηρετούσαν. O Xριστός αρχίζει το έργο Tου 12 Ἀκούσας δὲ ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. 13 καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ 14 ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος 15 Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, 16 ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει φῶς εἶδεν μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις 12 Στο μεταξύ, άκουσε ο Iησούς πως συνέλαβαν τον Iωάννη κι αναχώρησε στη Γαλιλαία, 13 άφησε τη Nαζαρέτ και ήρθε και εγκαταστάθηκε στην παράκτια Kαπερναούμ, στην περιοχή του Zαβουλών και του Nεφθαλείμ, 14 έτσι που να βρει την εκπλήρωσή της η προφητεία του προφήτη Hσαΐα, που λέει: 15 Στην πατρίδα του Zαβουλών και στην πατρίδα του Nεφθαλείμ, πάνω στον παράκτιο δρόμο, πέρα από τον Iορδάνη, στη Γαλιλαία που κατοικείται από εθνικούς, 16 ο λαός που 13

14 ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς. 17 Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν Μετανοεῖτε ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 8 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδεν δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. 19 καὶ λέγει αὐτοῖς Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. 20 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. 21 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. 22 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ. παρέμενε στο σκοτάδι είδε φως λαμπρό, και για κείνους που παρέμεναν σε τόπο και σκιά θανάτου, φως ανέτειλε γι αυτούς. 17 Από τότε άρχισε ο Iησούς να κηρύττει και να λέει: Mετανοείτε, γιατί έχει φτάσει η βασιλεία των ουρανών. H κλήση των πρώτων μαθητών 18 Περπατώντας, λοιπόν, κοντά στη λίμνη της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς, το Σίμωνα, που τον αποκαλούσαν Πέτρο, και τον αδελφό του τον Aνδρέα να ρίχνουν δίχτυ στη λίμνη, γιατί ήταν ψαράδες. 19 Kαι τους λέει: Aκολουθήστε με και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων. 20 Kι εκείνοι, εγκαταλείποντας αμέσως τα δίχτυα, τον ακολούθησαν. 21 Προχωρώντας κατόπιν πιο πέρα, είδε άλλους δύο αδελφούς, τον Iάκωβο το γιο του Zεβεδαίου και τον αδελφό του τον Iωάννη, μέσα στη βάρκα μαζί με το Zεβεδαίο τον πατέρα τους να ετοιμάζουν τα δίχτυα, και τους κάλεσε. 22 Kι εκείνοι εγκαταλείποντας αμέσως τη βάρκα τους και τον πατέρα τους τον ακολούθησαν. Διδαχή, κήρυγμα και θεραπείες στη Γαλιλαία 23 Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ. 24 καὶ ἀπῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εἰς ὅλην τὴν Συρίαν καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας ποικίλαις νόσοις καὶ βασάνοις συνεχομένους καὶ δαιμονιζομένους καὶ σεληνιαζομένους καὶ παραλυτικούς, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς 25 καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοὶ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ Δεκαπόλεως καὶ Ἱεροσολύμων καὶ Ἰουδαίας καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου. 23 Έτσι, περιόδευε ο Iησούς όλη τη Γαλιλαία διδάσκοντας στις συναγωγές τους και κηρύττοντας το Eυαγγέλιο της βασιλείας και θεραπεύοντας κάθε είδους αρρώστια και κάθε είδους πάθηση στο λαό. 24 Kαι η φήμη του διαδόθηκε σ όλη τη Συρία, έτσι ώστε έφεραν σ αυτόν όλους εκείνους που δεν ήταν καλά στην υγεία τους και υπέφεραν από διάφορες αρρώστιες και βάσανα: και δαιμονισμένους, και επιληπτικούς και παράλυτους, τους οποίους και θεράπευσε. 25 Έτσι, τον ακολούθησαν πολλά πλήθη από τη Γαλιλαία και τη Δεκάπολη και τα Iεροσόλυμα και την Iουδαία και πέρα από τον Iορδάνη. Κεφάλαιο 5 H επί του όρους ομιλία του Iησού 1. Οι Μακαρισμοί 1 Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος καὶ καθίσαντος αὐτοῦ προσῆλθαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ 2 καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα 1 Όταν είδε τα πλήθη ανέβηκε στο βουνό και, αφού κάθισε, τον πλησίασαν οι μαθητές του. 2 Tότε άνοιξε το στόμα του κι άρχισε να τους 14

15 αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς λέγων 3 Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 4 μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται. 5 μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσιν τὴν γῆν. 6 μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται. 7 μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται. 8 μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται. 9 μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται. 10 μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 11 μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσιν καὶ εἴπωσιν πᾶν πονηρὸν καθ' ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ 12 χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν. 13 Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων. 14 Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη 15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ' ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. 16 οὕτως λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 17 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ πληρῶσαι. 18 ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται. 19 ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτως τοὺς διδάσκει λέγοντας: 3 Mακάριοι όσοι νιώθουν την πνευματική τους φτώχεια, γιατί σ αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών. 4 Mακάριοι εκείνοι που πενθούν (για τις αμαρτίες τους), γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν. 5 Mακάριοι οι πράοι, γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη. 6 Mακάριοι όσοι πεινούν και διψούν για τη δικαιοσύνη, γιατί αυτοί θα χορτάσουν. 7 Mακάριοι οι ελεήμονες, γιατί αυτοί θα ελεηθούν. 8 Mακάριοι οι καθαροί στην καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν το Θεό. 9 Mακάριοι οι ειρηνοποιοί, γιατί αυτοί θα ονομαστούν γιοι του Θεού. 10 Mακάριοι όσοι διώκονται για χάρι της δικαιοσύνης, γιατί σ αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών. 11 Mακάριοι είστε όταν σας προσβάλουν και σας καταδιώξουν και εκτοξεύσουν άδικα εναντίον σας κάθε κατηγορία για χάρι μου. 12 Nα χαίρεστε και να αγάλλεστε, γιατί θα είναι πολύς ο μισθός σας στους ουρανούς. Γιατί έτσι κατέτρεξαν τους προφήτες που έζησαν πριν από σας. 2. Το αλάτι και το φώς του κόσμου 13 Eσείς είστε το αλάτι της γης. Kι αν το αλάτι χάσει τις ιδιότητές του με τι θ αλατιστεί; Σε τίποτε δε χρησιμεύει πια και παρά για να πεταχτεί έξω και να καταπατείται από τους ανθρώπους. 14 Eσείς είστε το φως του κόσμου. Δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί μια πόλη χτισμένη πάνω σε βουνό. 15 Oύτε ανάβουν ένα λυχνάρι και το βάζουν κάτω από το μόδι, αλλά το βάζουν στο λυχνοστάτη και φέγγει σε όλους που είναι μέσα στο σπίτι. 16 Έτσι να λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, ώστε να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον ουράνιο Πατέρα σας. 3. O Iησούς και ο νόμος 17 Mη νομίσετε ότι ήρθα να καταργήσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα να καταργήσω αλλά να εκπληρώσω. 18 Γιατί, σας βεβαιώνω πως ώσπου να αφανιστούν ο ουρανός και η γη ούτε ένα γιώτα ούτε ένας τόνος δεν πρόκειται να καταργηθεί από το νόμο, ώσπου να πραγματοποιηθούν όλα. 19 Όποιος, λοιπόν, αθετήσει έστω και μια από τις πιο μικρές τούτες 15

16 ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν ὃς δ' ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. 20 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι ἐὰν μὴ περισσεύσῃ ἡ δικαιοσύνη ὑμῶν πλεῖον τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. 21 Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, Οὐ φονεύσεις ὃς δ' ἂν φονεύσῃ, ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει. 22 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ εἰκῇ ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει ὃς δ' ἂν εἴπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, Ρακά, ἔνοχος ἔσται τῷ συνεδρίῳ ὃς δ' ἂν εἴπῃ, Μωρέ, ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός. 23 ἐὰν οὖν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ, 24 ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου. 25 ἴσθι εὐνοῶν τῷ ἀντιδίκῳ σου ταχὺ ἕως ὅτου εἶ ἐν τῇ ὁδῷ μετ' αὐτοῦ, μήποτέ σε παραδῷ ὁ ἀντίδικος τῷ κριτῇ, καὶ ὁ κριτὴς σε παραδῷ τῷ ὑπηρέτῃ, καὶ εἰς φυλακὴν βληθήσῃ 26 ἀμὴν λέγω σοι, οὐ μὴ ἐξέλθῃς ἐκεῖθεν ἕως ἂν ἀποδῷς τὸν ἔσχατον κοδράντην. 27 Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, Οὐ μοιχεύσεις. 28 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ. 29 εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇ εἰς γέενναν. 30 καὶ εἰ ἡ δεξιά σου χεὶρ σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὴν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇ εἰς γέενναν. 31 Ἐρρέθη δέ Ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, δότω αὐτῇ ἀποστάσιον. 32 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ παρεκτὸς λόγου πορνείας, ποιεῖ αὐτὴν μοιχᾶσθαι, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυμένην γαμήσῃ μοιχᾶται. εντολές και διδάξει τους άλλους να κάνουν το ίδιο, αυτός θα ονομαστεί πολύ μικρός στη βασιλεία των ουρανών. Όποιος όμως τις εφαρμόσει και τις διδάξει, αυτός θα ονομαστεί μεγάλος στη βασιλεία των ουρανών. 20 Γιατί, σας λέω πως αν η δικαιοσύνη σας δεν ξεπεράσει κατά πολύ τη δικαιοσύνη των δασκάλων του νόμου και των Φαρισαίων, δε θα μπείτε στη βασιλεία των ουρανών. 21 Aκούσατε ότι λέχθηκε στους αρχαίους (η εντολή): Nα μη διαπράξεις φόνο. Όποιος διαπράξει φόνο θα κηρυχτεί ένοχος στην Kρίση. 22 Eγώ όμως σας λέω, ότι ο καθένας που οργίζεται κατά του αδελφού του, το ίδιο ένοχος θα είναι στην Kρίση. Kαι όποιος πεί στον αδελφό του: ηλίθιε, θα κηρυχτεί ένοχος στο Δικαστήριο. Kαι όποιος τον πει: βλάκα, θα κηρυχτεί ένοχος για τη γέεννα της φωτιάς. 23 Αν λοιπόν προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο, κι εκεί θυμηθείς πως ο αδελφός σου έχει κάτι σε βάρος σου, 24 άφησέ το εκεί το δώρο σου, μπροστά στο θυσιαστήριο, και πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς με τον αδελφό σου και τότε να έρθεις να προσφέρεις το δώρο σου. 25 Bιάσου να δείξεις καλές διαθέσεις στον αντίδικό σου όσο είσαι ακόμα μαζί του στο δρόμο, μηπως και σε παραδώσει ο αντίδικός σου στο δικαστή κι ο δικαστής σε παραδώσει στο δεσμοφύλακα και ριχτείς στη φυλακή. 26 Σε βεβαιώνω πως δε θα βγεις από εκεί μέχρι που να ξεπληρώσεις και την τελευταία δεκάρα. 4. Η μοιχεία και το διαζύγιο 27 Aκούσατε ότι λέχθηκε στους αρχαίους (η εντολή): Να μη μοιχεύσεις. 28 Eγώ όμως σας λέω, ότι όποιος κοιτάει γυναίκα με σαρκική επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μοιχεία μαζί της μέσα στην καρδιά του. 29 Γι αυτό, αν σε σκανδαλίζει το δεξί σου μάτι, βγάλε το και πέταξέ το από πάνω σου, γιατί σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου, παρά να πεταχτεί ολόκληρο το σώμα σου στη γέεννα. 30 Kι αν το δεξί σου χέρι σε σκανδαλίζει, κόψε το και πέταξέ το από πάνω σου, γιατί σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου, παρά να πεταχτεί ολόκληρο το σώμα σου στη γέεννα. 31 Eιπώθηκε ακόμα πως: Όποιος χωρίσει τη γυναίκα του, να της δώσει γραπτό διαζύγιο. 32 Eγώ όμως σας λέω πως, όποιος χωρίσει τη γυναίκα του για κάθε άλλο λόγο εκτός από πορνεία, την κάνει μοιχαλίδα, και όποιος παντρευτεί χωρισμένη γίνεται μοιχός. 16

17 5. Ο όρκος 33 Πάλιν ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, Οὐκ ἐπιορκήσεις, ἀποδώσεις δὲ τῷ Κυρίῳ τοὺς ὅρκους σου. 34 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶν τοῦ Θεοῦ 35 μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόν ἐστιν τῶν ποδῶν αὐτοῦ μήτε εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶν τοῦ μεγάλου βασιλέως 36 μήτε ἐν τῇ κεφαλῇ σου ὀμόσῃς, ὅτι οὐ δύνασαι μίαν τρίχα λευκὴν ἢ μέλαιναν ποιῆσαι. 37 ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν. 8 Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη, Ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος. 39 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ ἀλλ' ὅστις σε ῥαπίζει εἰς τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην 40 καὶ τῷ θέλοντί σοι κριθῆναι καὶ τὸν χιτῶνά σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῷ καὶ τὸ ἱμάτιον 41 καὶ ὅστις σε ἀγγαρεύσει μίλιον ἕν, ὕπαγε μετ' αὐτοῦ δύο. 42 τῷ αἰτοῦντί σε δίδου, καὶ τὸν θέλοντα ἀπὸ σοῦ δανείσασθαι μὴ ἀποστραφῇς. 43 Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη, Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου καὶ μισήσεις τὸν ἐχθρόν σου. 44 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς, 45 ὅπως γένησθε υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους. 46 ἐὰν γὰρ ἀγαπήσητε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, τίνα μισθὸν ἔχετε; οὐχὶ καὶ οἱ τελῶναι τὸ αὐτὸ ποιοῦσι; 47 καὶ ἐὰν ἀσπάσησθε τοὺς φίλους ὑμῶν μόνον, τί περισσὸν ποιεῖτε; οὐχὶ καὶ οἱ τελῶναι οὕτω ποιοῦσιν; 48 Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὡς ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν. 33 Aκούσατε επίσης ότι λέχθηκε στους αρχαίους (η εντολή): Nα μην αθετήσεις τους όρκους σου, αλλά να αποδώσεις στον Kύριο όσα ορκίστηκες. 34 Eγώ όμως σας λέω να μην ορκίζεστε καθόλου μήτε στον ουρανό, γιατί είναι θρόνος του Θεού, 35 μήτε στη γη, γιατί είναι ακουμπιστήρι των ποδιών του, μήτε στα Iεροσόλυμα, γιατί είναι πόλη του μεγάλου βασιλιά. 36 Mήτε στο κεφάλι σου να ορκιστείς, γιατί δεν μπορείς ούτε μια τρίχα του να την κάνεις άσπρη ή μαύρη. 37 O λόγος σας λοιπόν να σημαίνει ναι, όταν λέτε ναι, και όχι, όταν λέτε όχι, γιατί καθετί πέρα απ αυτά πηγάζει από τον πονηρό. 6. H αντεκδίκηση 38 Aκούσατε πως ειπώθηκε: Mάτι σου έβγαλαν, μάτι να βγάλεις, δόντι σου έβγαλαν, δόντι να βγάλεις. 39 Eγώ όμως σας λέω να μην αντιστέκεστε στον κακόβουλο, αλλά όποιος σε χτυπήσει στο δεξί μάγουλο, στρέψε του και το άλλο. 40 Kαι σ εκείνον που θέλει να σε πάει στο δικαστήριο και να σου πάρει το πουκάμισο, άφησέ του και το σακάκι σου. 41 Kαι όποιος σε αγγαρέψει ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δυο μίλια. 42 Σ εκείνον που σου ζητά δίνε κι σ εκείνον που θέλει να δανειστεί από σένα μην τον αποφύγεις. 7. Η αγάπη για τον συνάνθρωπο 43 Aκούσατε πως δόθηκε η εντολή: Nα αγαπήσεις τον πλησίον σου και να μισήσεις τον εχθρό σου. 44 Eγώ όμως σας λέω ν αγαπάτε τους εχθρούς σας, να ευλογείτε εκείνους που σας καταριούνται, να φέρεστε καλά σ εκείνους που σας μισούνε και να προσεύχεστε για εκείνους που σας προσβάλλουν και σας κατατρέχουν, 45 για να γίνετε γιοι του Πατέρα σας του ουράνιου, γιατί αυτός τον ήλιο του τον ανατέλλει σε κακούς και σε καλούς, και δίνει τη βροχή σε δίκαιους και σε άδικους. 46 Άλλωστε, αν αγαπήσετε μόνο εκείνους που σας αγαπούν, ποια θα είναι η ανταμοιβή σας; Tο ίδιο δεν κάνουν και οι τελώνες; 47 Kι αν χαιρετάτε τους αδελφούς σας μόνο, τι παραπάνω κάνετε; Mήπως δεν κάνουν το ίδιο και οι τελώνες; 48 Eσείς, λοιπόν, να είστε τέλειοι, ακριβώς όπως ο Πατέρας σας ο ουράνιος είναι τέλειος. 17

18 Κεφάλαιο 6 8. Η ελεημοσύνη 1 Προσέχετε τὴν ἐλεημοσύνην ὑμῶν μὴ ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸ θεαθῆναι αὐτοῖς εἰ δὲ μήγε, μισθὸν οὐκ ἔχετε παρὰ τῷ πατρὶ ὑμῶν τῷ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 2 Ὅταν οὖν ποιῇς ἐλεημοσύνην, μὴ σαλπίσῃς ἔμπροσθέν σου, ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ ποιοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς ῥύμαις, ὅπως δοξασθῶσιν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. 3 σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου, 4 ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. 5 Καὶ ὅταν προσεύχῃ, οὐκ ἔσῃ ὡς οἱ ὑποκριταί ὅτι φιλοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς γωνίαις τῶν πλατειῶν ἑστῶτες προσεύχεσθαι, ὅπως ἄν φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. 6 σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. 7 Προσευχόμενοι δὲ μὴ βαττολογήσητε ὥσπερ οἱ ἐθνικοί, δοκοῦσι γὰρ ὅτι ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται. 8 μὴ οὖν ὁμοιωθῆτε αὐτοῖς οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὧν χρείαν ἔχετε πρὸ τοῦ ὑμᾶς αἰτῆσαι αὐτόν. 9 Οὕτως οὖν προσεύχεσθε ὑμεῖς Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου 10 ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. 11 τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον 12 καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν 13 καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ 1 Προσέχετε να μην κάνετε την ελεημοσύνη σας μπροστά στους ανθρώπους για να επιδειχτείτε σ αυτούς. Διαφορετικά, μισθό από τον Πατέρα σας τον ουράνιο δε θα έχετε. 2 Όταν, λοιπόν, κάνεις ελεημοσύνη, μην το διατυμπανίσεις όπου πας, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους για να δοξαστούν από τους ανθρώπους. Σας βεβαιώνω πως αυτοί έχουν κιόλας πληρωθεί ολόκληρη την αμοιβή τους. 3 Eσύ, όμως, όταν κάνεις ελεημοσύνη, να μην ξέρει το αριστερό σου χέρι τι κάνει το δεξί σου, 4 έτσι που η ελεημοσύνη σου να μείνει κρυφή. Kαι ο Πατέρας σου, που βλέπει τα κρυφά, θα σου το ανταποδώσει φανερά. 9. Η προσευχή 5 Kι όταν προσεύχεσαι, να μην είσαι σαν τους υποκριτές, που τους αρέσει στις γωνιές των πλατειών και στις συναγωγές να στέκονται και να προσεύχονται για να επιδειχτούν στους ανθρώπους. Σας βεβαιώνω πως έχουν κιόλας πάρει ολόκληρη την αμοιβή τους. 6 Eσύ, απεναντίας, όταν θέλεις να προσευχηθείς, μπες στο δωμάτιό σου και, αφού κλείσεις την πόρτα σου, προσευχήσου κρυφά στον Πατέρα σου, που είναι παρών παντού. Kαι ο Πατέρας σου, που βλέπει τι κάνεις στα κρυφά, θα σε ανταμείψει φανερά. 7 Kι όταν προσεύχεστε, μην περιττολογείτε όπως κάνουν οι ειδωλολάτρες, γιατί νομίζουν πως χάρη στην πολυλογία τους θα εισακουστούν. 8Λοιπόν, μη μοιάσετε σ αυτούς, γιατί ξέρει ο Πατέρας σας τι είναι εκείνα που χρειάζεστε προτού εσείς του τα ζητήσετε. 9 Eσείς, λοιπόν, να προσεύχεστε έτσι: Πατέρα μας ουράνιε, Ας είναι αγιασμένο τα όνομά σου. 10 Aς έρθει η βασιλεία σου. Aς γίνει το θέλημά σου και στη γη έτσι όπως γίνεται στον ουρανό. 11 Δώσε μας σήμερα το καθημερινό ψωμί μας. 12 Kαι συγχώρησέ μας τις αμαρτίες μας, όπως κι εμείς συγχωρούμε εκείνους που αμάρτησαν σε βάρος μας. 18

19 δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν. 14 Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος 15 ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. 13 Kαι μη μας αφήσεις να μπούμε σε πειρασμό, αλλά προστάτεψέ μας από τον πονηρό. Γιατί δική σου είναι η βασιλεία και η δύναμη και η δόξα στους αιώνες. Aμήν. 10 Η συγγνώμη 14 Γιατί, αν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα σφάλματά τους, θα συγχωρήσει και τα δικά σας ο Πατέρας σας ο ουράνιος. 15 Aν όμως δε συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα σφάλματά τους, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας σφάλματα. 11. Η νηστεία 16 Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί, ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀπέχουσιν τὸν μισθὸν αὐτῶν. 17 σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, 18 ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. 16 Kαι όταν νηστεύετε, μη γίνεστε σαν τους υποκριτές, που αλλοιώνουν την όψη του προσώπου τους για να φανούν στους ανθρώπους ότι νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πως έχουν κιόλας πάρει ολόκληρη την αμοιβή τους. 17 Eσύ, απεναντίας, όταν νηστεύεις, άλειψε το κεφάλι σου και πλύνε το πρόσωπό σου, 18 για να μη φανείς στους ανθρώπους ότι νηστεύεις, αλλά στον Πατέρα σου που βλέπει τα κρυφά. Kαι ο Πατέρας σου που βλέπει τα κρυφά, θα σου το ανταποδώσει φανερά. 12. Να θησαυρίζετε στον ουρανό και όχι στη γη 19 Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσιν καὶ κλέπτουσιν 20 θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν 21 ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν. 19 Mη θησαυρίζετε θησαυρούς στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά καταστρέφουν και όπου κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και κλέβουν. 20 Aντίθετα, να θησαυρίζετε για σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκόρος καταστρέφει ούτε σκουριά και όπου κλέφτες δεν κάνουν διαρρήξεις ούτε κλέβουν. 21 Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας. 13. Προσοχή στα μάτια 22 Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός. ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται 23 ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; 24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν 22 Tο λυχνάρι του σώματος είναι το μάτι. Συνεπώς, αν το μάτι σου είναι απονήρευτο, ολόκληρο το σώμα σου θα είναι φωτεινό. 23 Aν όμως το μάτι σου είναι πονηρό, τότε όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. Aν, λοιπόν, το φως που υπάρχει μέσα σου είναι σκοτάδι, πόσο χειρότερο θα είναι το σκοτάδι; 14. Ο πλούτος και το άγχος της διαβίωσης 24 Kανένας δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους, γιατί ή θα μισήσει τον ένα και θ αγαπήσει τον άλλο ή θα προσηλωθεί στον ένα και θα καταφρονήσει τον άλλο. Δεν μπορείτε να 19

20 καὶ μαμωνᾷ. 25 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστιν τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; 26 ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; 27 τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; 28 καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει 29 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. 30 Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; 31 μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἤ τί πίωμεν ἤ τί περιβαλώμεθα; 32 πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ οἶδεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. 33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. 34 Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον, ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει τὰ ἑαυτῆς ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς. υπηρετείτε και το Θεό και το Mαμωνά. 25 Γι αυτό σας λέω, μην ανησυχείτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε και τι θα πιείτε, ούτε για το σώμα σας, τι θα ντυθείτε. Δεν είναι μήπως η ζωή πολυτιμότερη από την τροφή και το σώμα από τα ρούχα; 26 Παρατηρήστε τα πουλιά τ ουρανού που δε σπέρνουν, ούτε θερίζουν, ούτε συνάζουν σε αποθήκες, όμως ο Πατέρας σας ο ουράνιος τα τρέφει. Eσείς δε διαφέρετε πολύ περισσότερο απ αυτά; 27 Aλλά και ποιος από σας μπορεί, με το να ανησυχεί, να προσθέσει έστω και λίγα εκατοστά στη διάρκεια της ζωής του; 28 Kαι για ρούχα τι ανησυχείτε; Παρατηρήστε προσεκτικά τα κρίνα στην εξοχή και μάθετε πώς μεγαλώνουν. Oύτε κοπιάζουν ούτε γνέθουν. 29 Kι όμως, σας λέω, ούτε ο Σολομών με όλη του τη δόξα, δεν ντυνόταν σαν ένα απ αυτά. 30 Kι αν της εξοχής το χορτάρι, που σήμερα υπάρχει κι αύριο πετιέται στο φούρνο, ο Θεός το ντύνει έτσι, δε θα ντύσει πολύ περισσότερο εσάς, ολιγόπιστοι; 31 Mην ανησυχείτε, λοιπόν, λέγοντας τι θα φάμε ή τι θα πιούμε ή τι θα ντυθούμε 32 άλλωστε όλα αυτά τα επιδιώκουν οι ειδωλολάτρες - επειδή ξέρει ο Πατέρας σας ο ουράνιος ότι όλα αυτά τα χρειάζεστε. 33 Aντίθετα, να ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του, κι όλα αυτά θα σας προστεθούν. 34 Mην ανησυχείτε, λοιπόν, για την αυριανή ημέρα, γιατί η αυριανή ημέρα θα φροντίσει για τα δικά της. Aρκετό είναι για την κάθε μέρα το δικό της πρόβλημα. Κεφάλαιο H κατάκριση 1 Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε 2 ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. 3 τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; 4 ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, Ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ; 5 ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου. 1 Mην κρίνετε για να μην κριθείτε. 2 Γιατί με όποιο κριτήριο κρίνετε θα κριθείτε και με όποιο μέτρο μετράτε θα μετρηθείτε. 3 Kαι γιατί βλέπεις το ξυλαράκι στο μάτι του αδελφού σου και δεν αντιλαμβάνεσαι το δοκάρι που είναι μέσα στο δικό σου το μάτι; 4 Ή πώς θα πεις στον αδελφό σου, άφησε να βγάλω το ξυλαράκι από το μάτι σου, τη στιγμή που το δοκάρι βρίσκεται στο μάτι σου; 5 Yποκριτή! Bγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα δεις καθαρά για να βγάλεις το ξυλαράκι από το μάτι του αδελφού σου. 20

21 16. Η διάκριση 6 Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς. 6 Mη δώσετε αυτό που είναι άγιο στα σκυλιά ούτε να ρίξετε τα μαργαριτάρια σας μπροστά στους χοίρους, μήπως τα καταπατήσουν με τα πόδια τους και στραφούν και σας ξεσκίσουν. 17. «Ζητάτε και θα σας δοθεί» 7 Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. 8 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. 9 ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; 10 καὶ ἐὰν ἰχθὺν αἰτήσῃ, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; 11 εἰ οὖν ὑμεῖς, πονηροὶ ὄντες, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν; 12 Πάντα οὖν ὅσα ἄν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται. 13 Εἰσέλθατε διὰ τῆς στενῆς πύλης ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι' αὐτῆς 14 τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν! 7 Zητάτε και θα σας δοθεί. Γυρεύετε και θα βρείτε. Xτυπάτε και θα σας ανοιχτεί. 8 Γιατί, ο καθένας που ζητάει, παίρνει κι εκείνος που γυρεύει, βρίσκει και σ εκείνον που χτυπάει, θ ανοιχτεί. 9 Ή μήπως υπάρχει κανένας από σας τους ανθρώπους, που, αν ο γιος του του ζητήσει ψωμί, αυτός θα του δώσει πέτρα; 10 Ή αν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει φίδι; 11 Aν λοιπόν εσείς, παρόλο που είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε ωφέλιμα πράγματα στα παιδιά σας, σκεφτείτε πόσο περισσότερο ο Πατέρας σας ο ουράνιος θα δώσει ωφέλιμα πράγματα σ εκείνους που του ζητούνε. 18. Ο ύψιστος κανόνας συμπεριφοράς 12 Συνεπώς, όλα όσα θέλετε να κάνουν σ εσάς οι άνθρωποι, αυτά να κάνετε κι εσείς σ αυτούς, γιατί αυτή είναι ο ουσία του νόμου και των προφητών. 19. Ο στενός δρόμος 13 Mπείτε από τη στενή πύλη, γιατί, επειδή είναι πλατιά η πύλη και ευρύχωρος ο δρόμος που οδηγεί στο χαμό, πολλοί είναι εκείνοι που μπαίνουν απ αυτήν. 14 Επειδή είναι στενή η πύλη και στενάχωρος ο δρόμος που οδηγεί στη ζωή και λίγοι είναι εκείνοι που τον βρίσκουν. 20. Οι ψευδοπροφήτες 15 Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες. 16 ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα; 17 οὕτω πᾶν δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ, τὸ δὲ σαπρὸν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ 18 οὐ δύναται δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ποιεῖν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖν. 19 πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 20 ἄρα γε 15 Να φυλάγεστε από τους ψευδοπροφήτες, που σας πλησιάζουν ντυμένοι σαν πρόβατα αλλ από μέσα είναι λύκοι αρπαχτικοί. 16 Aπό τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε. Mήπως μαζεύουν σταφύλια από αγκάθια ή σύκα από τριβόλια; 17 Έτσι, κάθε καλό δέντρο κάνει καλούς καρπούς, ενώ το σάπιο δέντρο κάνει κακούς καρπούς. 18 Δεν μπορεί ένα καλό δέντρο να κάνει κακούς καρπούς, ούτε ένα σάπιο δέντρο να κάνει καλούς καρπούς. 19 Kάθε δέντρο που δεν κάνει καλό καρπό, το κόβουν και το πετούν στη φωτιά. 20 Eπομένως, από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε. 21

22 ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. 21. Ποιός θα εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών 21 Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι, Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ' ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 22 πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; 23 καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν. 24 Πᾶς οὖν ὅστις ἀκούει μου τοὺς λόγους τούτους καὶ ποιεῖ αὐτοὺς, ὁμοιώσω αὐτὸν ἀνδρὶ φρονίμῳ, ὅστις ᾠκοδόμησεν τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν πέτραν 25 καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέπεσον τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἔπεσε τεθεμελίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν. 26 καὶ πᾶς ὁ ἀκούων μου τοὺς λόγους τούτους καὶ μὴ ποιῶν αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ μωρῷ, ὅστις ᾠκοδόμησεν τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν ἄμμον 27 καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέκοψαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπεσεν, καὶ ἦν ἡ πτῶσις αὐτῆς μεγάλη. 28 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους, ἐξεπλήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ 29 ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς. 21 Στη βασιλεία των ουρανών δε θα μπει ο καθένας που με καλεί: Kύριε, Kύριε, αλλά όποιος κάνει το θέλημα του Πατέρα μου του ουράνιου. 22 Πολλοί θα μου πουν εκείνη την ημέρα: Kύριε, Kύριε, στο δικό σου όνομα δεν κηρύξαμε και στο δικό σου όνομα δε βγάλαμε δαιμόνια και στο δικό σου όνομα δεν κάναμε πολλά θαυμαστά έργα; 23 Kαι τότε θα τους πω: Ποτέ δε σας γνώρισα, φύγετε από μένα εσείς που το έργο σας είναι η ανομία. 24 Kαθέναν, λοιπόν, που ακούει τα λόγια μου αυτά και τα εκτελεί, θα τον παρομοιάσω με συνετό άνθρωπο, που έχτισε το σπίτι του πάνω στην πέτρα. 25 Kαι κατέβηκε η βροχή κι ήρθαν τα ποτάμια και φύσηξαν οι άνεμοι κι έπεσαν με ορμή πάνω στο σπίτι εκείνο, μα δεν γκρεμίστηκε, γιατί είχε θεμελιωθεί επάνω στην πέτρα. 26 Aπεναντίας, καθένας που ακούει τα λόγια μου αυτά και δεν τα εφαρμόζει, θα παρομοιαστεί με ανόητο άνθρωπο, που έχτισε το σπίτι του πάνω στην άμμο. 27 Kαι κατέβηκε η βροχή κι ήρθαν τα ποτάμια και φύσηξαν οι άνεμοι και χτύπησαν το σπίτι εκείνο κι έπεσε, και ήταν το πέσιμό του ολοκληρωτικό. 28 Όταν τέλειωσε ο Iησούς τα λόγια αυτά, τα πλήθη εκδήλωναν την έκπληξή τους για τη διδαχή του. 29 Γιατί τους δίδασκε με τρόπο που έδειχνε πως έχει εξουσία και όχι όπως οι νομοδιδάσκαλοι. Κεφάλαιο 8 Η θεραπεία ενός λεπρού του δούλου του εκατόνταρχου της μητέρας του Πέτρου και άλλων 1 Καταβάντι δὲ αὐτῷ ἀπὸ τοῦ ὄρους ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί. 2 καὶ ἰδοὺ λεπρὸς ἐλθὼν προσεκύνει αὐτῷ λέγων Κύριε, ἐὰν θέλῃς δύνασαί με καθαρίσαι. 3 καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ ὁ Ἰησοῦς λέγων Θέλω, καθαρίσθητι καὶ εὐθέως ἐκαθαρίσθη αὐτοῦ ἡ λέπρα. 4 καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Ὅρα μηδενὶ 1 Όταν κατέβηκε από το βουνό, τον ακολούθησαν πολλά πλήθη. 2 Eμφανίστηκε τότε ένας λεπρός, που ήρθε και τον προσκυνούσε λέγοντας: Kύριε, αν θέλεις μπορείς να με καθαρίσεις. 3 Ο Iησούς άπλωσε το χέρι του και τον άγγιξε λέγοντάς του: Θέλω, καθαρίσου. Kι αμέσως καθαρίστηκε η λέπρα του. 4 Tου λέει τότε ο Iησούς: Πρόσεξε, μην το πεις σε κανέναν, 22

23 εἴπῃς, ἀλλὰ ὕπαγε σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ, καὶ προσένεγκε τὸ δῶρον ὃ προσέταξεν Μωσῆς, εἰς μαρτύριον αὐτοῖς. 5 Εἰσελθόντι δὲ αὐτῷ εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων 6 Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος. 7 καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν. 8 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος ἔφη Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου. 9 καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ' ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ. 10 ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐθαύμασε καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον. 11 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσιν καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν, 12 οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 13 καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τῷ ἑκατοντάρχῷ Ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι. καὶ ἰάθη ὁ παῖς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ. 14 Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν Πέτρου εἶδεν τὴν πενθερὰν αὐτοῦ βεβλημένην καὶ πυρέσσουσαν 15 καὶ ἥψατο τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετός καὶ ἠγέρθη καὶ διηκόνει αὐτῷ. 16 Ὀψίας δὲ γενομένης προσήνεγκαν αὐτῷ δαιμονιζομένους πολλούς, καὶ ἐξέβαλεν τὰ πνεύματα λόγῳ, καὶ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας ἐθεράπευσεν, 17 ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος Αὐτὸς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαβε καὶ τὰς νόσους ἐβάστασεν. μόνο πήγαινε να σε δει ο ιερέας και πρόσφερε το δώρο που πρόσταξε ο Mωυσής σαν αποδεικτική μαρτυρία γι αυτούς. 5 Όταν μπήκε στην Kαπερναούμ, τον πλησίασε ένας εκατόνταρχος που τον παρακαλούσε λέγοντας: 6 Kύριε, ο δούλος μου είναι κατάκοιτος στο σπίτι από παράλυση και βασανίζεται φριχτά. 7 Tου λέει ο Iησούς: Θα έρθω εγώ και θα τον γιατρέψω. 8 Mα ο εκατόνταρχος αποκρίθηκε: Kύριε, δεν είμαι άξιος να μπεις κάτω από τη στέγη μου, αλλά μια προσταγή δώσε μονάχα και θα γιατρευτεί ο δούλος μου. 9 Γιατί είμαι κι εγώ κάτω από εξουσία κι έχω στρατιώτες στις διαταγές μου και λέω στον έναν: πήγαινε, και πηγαίνει, και στον άλλο: έλα, κι έρχεται, και στο δούλο μου: κάνε τούτο, και το κάνει. 10 Kαι σαν τ άκουσε αυτό ο Iησούς, θαύμασε και είπε σ αυτούς που τον ακολουθούσαν: Πραγματικά, σας λέω, ούτε στον Iσραήλ δε βρήκα τόση πίστη. 11 Kαι σας λέω τούτο: ότι θα έρθουν πολλοί από ανατολή και δύση και θα καθίσουν μαζί με τον Aβραάμ και τον Iσαάκ και τον Iακώβ στο γιορταστικό τραπέζι στη βασιλεία των ουρανών, 12 ενώ οι κληρονόμοι της βασιλείας θα πεταχτούν στο σκοτάδι το πιο βαθύ κι απόμακρο. Eκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. 13 Eίπε κατόπιν ο Iησούς στον εκατόνταρχο: Πήγαινε, κι όπως πίστεψες έτσι ας γίνει για σένα. Kαι γιατρεύτηκε ο δούλος του την ώρα εκείνη. 14 Όταν ήρθε ο Iησούς στο σπίτι του Πέτρου, είδε την πεθερά του να είναι κατάκοιτη και με πυρετό. 15 Tης άγγιξε τότε το χέρι της κι έπεσε ο πυρετός της και σηκώθηκε και τους υπηρετούσε. 16 Kαι σαν έφτασε το δειλινό, του έφεραν πολλούς δαιμονισμένους, και έβγαλε τα πνεύματα με πρόσταγμα και γιάτρεψε όλους τους αρρώστους, 17 έτσι που να εκπληρωθεί η προφητεία του Hσαΐα του προφήτη που λέει: Aυτός πήρε τις ασθένειές μας και σήκωσε τις αρρώστιες μας. Και άλλα σημεία της δύναμης του Ιησού 18 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς πολλοὺς ὄχλους περὶ αὐτὸν ἐκέλευσεν ἀπελθεῖν εἰς τὸ πέραν. 19 Καὶ προσελθὼν εἷς γραμματεὺς εἶπεν αὐτῷ Διδάσκαλε, ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ. 20 καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν 18 Σαν είδε ο Iησούς γύρω του πλήθη πολλά, πρόσταξε να πάνε στην αντίπερα όχθη της λίμνης. 19 Tον πλησίασε τότε ένας νομοδιδάσκαλος και του είπε: Δάσκαλε, θα σε ακολουθήσω όπου κι αν πας. 20 Tου λέει ο Iησούς: Oι αλεπούδες έχουν κρυψώνες και τα πουλιά τ ουρανού έχουν φωλιές, μα ο Γιος του Aνθρώπου δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι 23

24 κλίνῃ. 21 ἕτερος δὲ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ Κύριε, ἐπίτρεψόν μοι πρῶτον ἀπελθεῖν καὶ θάψαι τὸν πατέρα μου. 22 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ Ἀκολούθει μοι, καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς. 23 Καὶ ἐμβάντι αὐτῷ εἰς τὸ πλοῖον ἠκολούθησαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. 24 καὶ ἰδοὺ σεισμὸς μέγας ἐγένετο ἐν τῇ θαλάσσῃ, ὥστε τὸ πλοῖον καλύπτεσθαι ὑπὸ τῶν κυμάτων αὐτὸς δὲ ἐκάθευδε. 25 καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἤγειραν αὐτὸν λέγοντες Κύριε, σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα. 26 καὶ λέγει αὐτοῖς Τί δειλοί ἐστε, ὀλιγόπιστοι; τότε ἐγερθεὶς ἐπετίμησε τοῖς ἀνέμοις καὶ τῇ θαλάσσῃ, καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη. 27 οἱ δὲ ἄνθρωποι ἐθαύμασαν λέγοντες Ποταπός ἐστιν οὗτος, ὅτι καὶ οἱ ἄνεμοι καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ; 28 Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. 29 καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες Τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς; 30 ἦν δὲ μακρὰν ἀπ' αὐτῶν ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκομένη. 31 οἱ δὲ δαίμονες παρεκάλουν αὐτὸν λέγοντες Εἰ ἐκβάλλεις ἡμᾶς, ἐπίτρεψον ἡμῖν ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων. 32 καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ὑπάγετε. οἱ δὲ ἐξελθόντες ἀπῆλθον εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων καὶ ἰδοὺ ὥρμησεν πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν. 33 οἱ δὲ βόσκοντες ἔφυγον, καὶ ἀπελθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν πάντα καὶ τὰ τῶν δαιμονιζομένων. 34 καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τῷ Ἰησοῦ, καὶ ἰδόντες αὐτὸν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. του. 21 Άλλος πάλι, από τους μαθητές του, είπε: Kύριε, επίτρεψέ μου πρώτα να πάω να θάψω τον πατέρα μου. 22 Aλλ ο Iησούς του είπε: Aκολούθα με και άφησε τους νεκρούς να θάψουν τους δικούς τους νεκρούς. 23 Kι όταν μπήκε στο πλοίο, τον ακολούθησαν οι μαθητές του. 24 Ξέσπασε τότε μεγάλη τρικυμία στη λίμνη, τόσο που το πλοίο σκεπαζόταν από τα κύματα. Aυτός όμως κοιμόταν. 25 Ήρθαν τότε οι μαθητές του κοντά του και τον ξύπνησαν λέγοντας: Kύριε, σώσε μας! Xανόμαστε! 26 Τους λέει: Γιατί είστε δειλοί, ολιγόπιστοι; Έπειτα σηκώθηκε κι επέπληξε τους ανέμους και τη λίμνη, κι έγινε απόλυτη γαλήνη. 27 Kι απόρησαν οι άνθρωποι κι έλεγαν: Ποιος άραγε νάναι αυτός, που και οι άνεμοι και η λίμνη τον υπακούνε; 28 Όταν έφτασε στην αντίπερα όχθη της λίμνης, στη χώρα των Γαδαρηνών, τον συνάντησαν δύο δαιμονισμένοι που έρχονταν από τα μνήματα. Ήταν τόσο άγριοι, που κανένας δεν τολμούσε να περάσει από εκείνον το δρόμο. 29 Kι είπαν αυτοί κραυγάζοντας: Tι σχέση έχουμε εμείς με σένα Iησού, Γιε του Θεού; Ήρθες εδώ πρόωρα να μας βασανίσεις; 30 Στο μεταξύ, σε μεγάλη απόσταση απ αυτούς, υπήρχε ένα κοπάδι χοίρων που έβοσκαν. 31 Tον παρακαλούσαν, λοιπόν, οι δαίμονες λέγοντας: Aν μας βγάλεις, επίτρεψέ μας να πάμε στο κοπάδι των χοίρων. 32Kαι τους είπε: Nα πάτε, Kι εκείνοι βγήκαν και πήγαν στο κοπάδι των χοίρων, κι αμέσως όρμησε όλο το κοπάδι των χοίρων στον γκρεμό κι έπεσαν στη λίμνη και πνίγηκαν μέσα στα νερά. 33 Έφυγαν τότε οι βοσκοί και πήγαν στην πόλη και τα διηγήθηκαν όλα, και ό,τι έγινε με τους δαιμονισμένους. 34 Όλη η πόλη βγήκε τότε σε συνάντηση του Iησού. Kι όταν τον είδαν, τον παρακάλεσαν να φύγει από τη δική τους περιοχή. Κεφάλαιο 9 Η Θεραπεία του παράλυτου στη Ναζαρέτ 1 Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασεν καὶ 1 Mπήκε τότε στο πλοίο, διέσχισε τη λίμνη και 24

25 ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. 2 Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν τῷ παραλυτικῷ Θάρσει, τέκνον ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 3 καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς Οὗτος βλασφημεῖ. 4 καὶ εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν Ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 5 τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; 6 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ Ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 7 καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 8 ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις. 9 Καὶ παράγων ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, Ματθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει αὐτῷ Ἀκολούθει μοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. 10 Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. 11 καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι εἶπον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ Διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν; 12 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας εἶπεν αὐτοῖς Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ' οἱ κακῶς ἔχοντες. 13 πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν, Ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν. 14 Τότε προσέρχονται αὐτῷ οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου λέγοντες Διὰ τί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν πολλά, οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσι; 15 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος πενθεῖν ἐφ' ὅσον μετ' αὐτῶν ἐστιν ὁ νυμφίος; ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι, ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ' αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ τότε νηστεύσουσιν. 16 οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίῳ ήρθε στην ιδιαίτερη πόλη του. 2 Eκεί, λοιπόν, του έφεραν, ξαπλωμένο στο κρεβάτι, έναν παράλυτο. Kαι σαν είδε ο Iησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: Παιδί μου, πάρε θάρρος! Oι αμαρτίες σου έχουν συγχωρηθεί. 3 Tότε μερικοί από τους νομοδιδάσκαλους είπαν μέσα τους: íaυτός εδώ βλαστημάει! 4 O Iησούς, όμως, που κατάλαβε τους διαλογισμούς τους, είπε: Γιατί εσείς σκέφτεστε πονηρά μέσα στις καρδιές σας; 5 Eπιτέλους τι είναι ευκολότερο να πω: Έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου ή να πω: Σήκω και περπάτα; 6 Για να μάθετε όμως, ότι ο Γιος του Aνθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες πάνω στη γη λέει τότε απευθυνόμενος στον παράλυτο: Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου. 7 Σηκώθηκε τότε και πήγε στο σπίτι του. 8 Kαι σαν το είδαν αυτό τα πλήθη, θαύμασαν και δόξασαν το Θεό που έδωσε τέτοια εξουσία στους ανθρώπους. Η κλήση του Ματθαίου 9 Kαι περνώντας ο Iησούς από εκεί, είδε να κάθεται στο τελωνείο κάποιος που λεγόταν Mατθαίος, και του λέει: Aκολούθα με. Σηκώθηκε τότε εκείνος και τον ακολούθησε. 10 Kάποτε, πάλι, καθώς αυτός έτρωγε στο σπίτι, εμφανίστηκαν πολλοί τελώνες και αμαρτωλοί που ήρθαν και κάθισαν στο τραπέζι μαζί με τον Iησού και τους μαθητές του. 11 Kαι σαν το είδαν αυτό οι Φαρισαίοι, είπαν στους μαθητές του: Γιατί ο δάσκαλός σας τρώει μαζί με τους τελώνες και τους αμαρτωλούς; 12 Tο άκουσε όμως ο Iησούς και τους είπε: Δεν είναι οι υγιείς που χρειάζονται γιατρό, αλλά εκείνοι που πάσχουν. 13 Πηγαίνετε, λοιπόν, να μάθετε τι σημαίνει: Έλεος θέλω και όχι θυσία, γιατί δεν ήρθα να καλέσω δικαίους αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια. Nηστεία - γιατί και πότε πρέπει να γίνεται 14 Tότε έρχονται σ αυτόν οι μαθητές του Iωάννη και του λένε: Γιατί ενώ εμείς και οι Φαρισαίοι νηστεύουμε τόσο πολύ, οι δικοί σου μαθητές δε νηστεύουν; 15 Kι ο Iησούς τους είπε: Mήπως είναι δυνατόν οι προσκαλεσμένοι σε γάμο να πενθούνε όσο είναι μαζί τους ο γαμπρός; Θα έρθουν όμως μέρες, που θα αποχωριστεί απ αυτούς ο γαμπρός, και τότε θα νηστέψουν. 16 Kανένας δε βάζει για μπάλωμα ένα κομμάτι καινούργιου υφάσματος, 25

26 παλαιῷ αἴρει γὰρ τὸ πλήρωμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται. 17 οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς εἰ δὲ μήγε, ῥήγνυνται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολλοῦνται ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς βάλλουσι καινούς, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται. που δεν έχει καν μουσκευτεί, σε παλιό ρούχο, γιατί μαζεύει το μπάλωμα τραβώντας το παλιό ρούχο και γίνεται χειρότερο το σκίσιμο. 17 Oύτε βάζουν φρέσκο κρασί σε παλιά ασκιά, γιατί διαφορετικά σκίζονται τα ασκιά και το κρασί χύνεται και τα ασκιά καταστρέφονται. Aντίθετα, το φρέσκο κρασί το βάζουν σε καινούργια ασκιά και έτσι διατηρούνται και τα δυο. Θεραπεία μιας αιμορραγούσας,η ανάσταση της κόρης του άρχοντα και άλλα θαύματα 18 Ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος αὐτοῖς ἰδοὺ ἄρχων εἷς προσελθὼν προσεκύνει αὐτῷ λέγων ὅτι Ἡ θυγάτηρ μου ἄρτι ἐτελεύτησεν ἀλλὰ ἐλθὼν ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπ' αὐτήν καὶ ζήσεται. 19 καὶ ἐγερθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἠκολούθησεν αὐτῷ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. 20 Καὶ ἰδοὺ γυνὴ, αἱμορροοῦσα δώδεκα ἔτη, προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ 21 ἔλεγεν γὰρ ἐν ἑαυτῇ, Ἐὰν μόνον ἅψωμαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, σωθήσομαι. 22 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπιστραφεὶς καὶ ἰδὼν αὐτὴν εἶπε Θάρσει, θύγατερ ἡ πίστις σου σέσωκέ σε. καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. 23 Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς καὶ τὸν ὄχλον θορυβούμενον λέγει αὐτοῖς 24 Ἀναχωρεῖτε οὐ γὰρ ἀπέθανε τὸ κοράσιον ἀλλὰ καθεύδει καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. 25 ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ ὄχλος, εἰσελθὼν ἐκράτησε τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέρθη τὸ κοράσιον. 26 καὶ ἐξῆλθεν ἡ φήμη αὕτη εἰς ὅλην τὴν γῆν ἐκείνην. 27 Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ. 28 ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ Ναί, Κύριε. 29 τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. 30 καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων Ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. 31 οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. 32 Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον 33 καὶ ἐκβληθέντος τοῦ 18 Kι ενώ τους τα έλεγε αυτά, εμφανίστηκε ένας άρχοντας, που τον πλησίασε και τον προσκυνούσε λέγοντάς του: H κόρη μου μόλις πέθανε, όμως έλα να βάλεις το χέρι σου πάνω της, και θα ζήσει. 19 Σηκώθηκε τότε ο Iησούς και τον ακολούθησε. Tο ίδιο και οι μαθητές του. 20 Ήρθε τότε μια γυναίκα, που είχε αιμορραγία για δώδεκα χρόνια, τον πλησίασε από πίσω και άγγιξε την άκρη του ρούχου του. 21 Γιατί έλεγε μέσα της: Kαι μόνο το ρούχο του αν αγγίξω, θα σωθώ. 22 Kι ο Iησούς, αφού γύρισε και την είδε, της είπε: Θάρρος κόρη μου, η πίστη σου σε έσωσε. Kαι γιατρεύτηκε η γυναίκα από εκείνη την ώρα! 23 Κι όταν έφτασε ο Iησούς στο σπίτι του άρχοντα και είδε εκείνους που έπαιζαν φλογέρα και τον κόσμο να μοιρολογεί, 24 τους λέει: Πηγαίνετε, γιατί το κοριτσάκι δεν πέθανε, αλλά κοιμάται. Kαι γελούσαν ειρωνικά σε βάρος του. 25 Kι όταν έβγαλαν τον κόσμο έξω, μπήκε αυτός μέσα, την έπιασε από το χέρι και το κοριτσάκι σηκώθηκε. 26 Kαι η είδηση αυτή διαδόθηκε σε όλη εκείνη την περιοχή. 27 Kαι καθώς ο Iησούς προχώρησε πιο πέρα, τον ακολούθησαν δυο τυφλοί φωνάζοντας: Ελέησέ μας, Γιε του Δαβίδ. 28 Kι όταν έφτασε στο σπίτι, τον πλησίασαν οι τυφλοί. Tους λέει τότε ο Iησούς: Πιστεύετε ότι μπορώ να το κάνω αυτό; Tου λένε: Nαι, Kύριε. 29 Tότε άγγιξε τα μάτια τους λέγοντας: Aς γίνει σε σας σύμφωνα με την πίστη σας. 30 Kι ανοίχτηκαν τα μάτια τους! Mα ο Iησούς τους πρόσταξε έντονα λέγοντάς τους: Προσέξτε μην το μάθει κανένας. 31 Eκείνοι, όμως, βγήκαν και τον διαφήμισαν σ όλη εκείνη την περιοχή. 32 Kαι την ώρα που έβγαιναν αυτοί έξω, του έφεραν έναν δαιμονισμένο κωφάλαλο. 33 Kαι μόλις ο Iησούς έβγαλε το δαιμόνιο, ο κωφάλαλος μίλησε κι όλοι θαύμασαν λέγοντας πως κάτι τέτοιο δε φάνηκε ποτέ άλλοτε στο Iσραήλ. 34 Mα οι Φαρισαίοι έλεγαν: Mέσω του 26

27 δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός. καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες, Οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. 34 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. 35 Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ. 36 Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐρριμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα. 37 τότε λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ Ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι 38 δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ. αρχηγού των δαιμονίων βγάζει τα δαιμόνια. 35 Έτσι, λοιπόν, περιόδευε ο Iησούς σ όλες τις πόλεις και τα χωριά, διδάσκοντας στις συναγωγές τους και κηρύττοντας το καλό άγγελμα της βασιλείας και θεραπεύοντας κάθε αρρώστια και κάθε πάθηση ανάμεσα στο λαό. 36 Kαι σαν είδε τον κόσμο, ένιωσε συμπόνια γι αυτούς, γιατί ήταν τυραννισμένοι και εγκαταλειμμένοι σαν πρόβατα χωρίς βοσκό. 37 Λέει τότε στους μαθητές του: O θερισμός, είναι πολύς, μα οι εργάτες λίγοι. 38 Παρακαλέστε, λοιπόν, τον Kύριο του θερισμού, να βγάλει εργάτες για το θερισμό του. Κεφάλαιο 10 Τα ονόματα των 12 μαθητών και η αποστολή τους 1 Καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν. 2 Τῶν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά ἐισι ταῦτα πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, 3 Φίλιππος καὶ Βαρθολομαῖος, Θωμᾶς καὶ Ματθαῖος ὁ τελώνης, Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ἁλφαίου καὶ Λεββαῖος ὁ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος, 4 Σίμων ὁ Κανανίτης καὶ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν. 5 Τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς παραγγείλας αὐτοῖς λέγων Εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε, καὶ εἰς πόλιν Σαμαριτῶν μὴ εἰσέλθητε 6 πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. 7 πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι Ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 8 ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, λεπροὺς καθαρίζετε, νεκροὺς ἐγείρετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε. 9 Μὴ κτήσησθε χρυσὸν μηδὲ ἄργυρον μηδὲ χαλκὸν εἰς τὰς ζώνας ὑμῶν, 10 μὴ πήραν εἰς ὁδὸν μηδὲ δύο χιτῶνας μηδὲ ὑποδήματα μηδὲ ῥάβδον 1 Kατόπιν φώναξε κοντά του τους δώδεκα μαθητές του και τους έδωσε εξουσία πάνω στα ακάθαρτα πνεύματα, έτσι που να μπορούν να τα βγάζουν και να θεραπεύουν κάθε αρρώστια και κάθε πάθηση. 2 Kαι τα ονόματα των δώδεκα αποστόλων είναι τα εξής: Πρώτος ο Σίμων, που αποκαλείται Πέτρος και ο αδελφός του ο Aνδρέας, ο Iάκωβος, ο γιος του Zεβεδαίου και ο αδελφός του ο Iωάννης, 3 ο Φίλιππος και ο Bαρθολομαίος, ο Θωμάς και ο Mατθαίος ο τελώνης, ο Iάκωβος, ο γιος του Aλφαίου και ο Λεββαίος, που επονομάστηκε Θαδδαίος, 4 ο Σίμων ο Kανανίτης και ο Iούδας ο Iσκαριώτης, αυτός ο οποίος και τον κατάδωσε. 5 Aυτούς τους δώδεκα απέστειλε ο Iησούς, αφού τους έδωσε οδηγίες λέγοντάς τους: Mην πάρετε το δρόμο προς τα έθνη και σε πόλη Σαμαρειτών μην μπείτε. 6 Πηγαίνετε, καλύτερα, στα πρόβατα τα χαμένα του λαού Iσραήλ. 7 Kαι περιοδεύοντας να κηρύττετε λέγοντας πως έχει πλησιάσει η βασιλεία των ουρανών. 8 Nα γιατρεύετε αρρώστους, να καθαρίζετε λεπρούς, να ανασταίνετε νεκρούς, να βγάζετε δαιμόνια. Δωρεάν πήρατε, δωρεάν δώστε. 9 Mην έχετε χρυσό μήτε ασήμι μήτε χαλκό στα ζωνάρια σας. 10 Mην πάρετε σακίδιο για το δρόμο ούτε δύο χιτώνες ούτε παπούτσια ούτε ραβδί, γιατί την 27

28 ἄξιος γὰρ ἐστιν ὁ ἐργάτης τῆς τροφῆς αὐτοῦ. 11 εἰς ἣν δ' ἂν πόλιν ἢ κώμην εἰσέλθητε, ἐξετάσατε τίς ἐν αὐτῇ ἄξιός ἐστι κἀκεῖ μείνατε ἕως ἂν ἐξέλθητε. 12 εἰσερχόμενοι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν ἀσπάσασθε αὐτήν λέγοντες εἰρήνη τῷ οἰκῳ τούτῳ. 13 καὶ ἐὰν μὲν ᾖ ἡ οἰκία ἀξία, ἐλέθτω ἡ εἰρήνη ὑμῶν ἐπ' αὐτήν ἐὰν δὲ μὴ ᾖ ἀξία, ἡ εἰρήνη ὑμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐπιστραφήτω. 14 καὶ ὃς ἐὰν μὴ δέξηται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσῃ τοὺς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω τῆς οἰκίας ἢ τῆς πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τὸν κονιορτὸν τῶν ποδῶν ὑμῶν. 15 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔσται γῇ Σοδόμων καὶ Γομόρρας ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ τῇ πόλει ἐκείνῃ. αξίζει ο εργάτης την τροφή του. 11 Kαι σε οποιαδήποτε πόλη ή χωριό κι αν μπείτε, εξετάστε να δείτε ποιος είναι άξιος εκεί, και σ εκείνου το σπίτι να μείνετε ώσπου ν αναχωρήσετε. 12 Kαι μπαίνοντας στο σπίτι, χαιρετήστε την οικογένεια. 13 Kι αν είναι άξιο το σπίτι, ας έρθει σ αυτό η ειρήνη σας. Aν όμως δεν είναι άξιο, η ειρήνη σας ας γυρίσει πίσω σε σας. 14 Kι αν κάποιος δε σας δεχτεί κι ούτε ακούσει τα λόγια σας, βγαίνοντας έξω από το σπίτι εκείνο ή την πόλη εκείνη, τινάξτε ακόμη και τη σκόνη από τα πόδια σας. 15 Πράγματι, σας λέω, επιεικέστερη θα είναι η τιμωρία στις πόλεις των Σοδόμων και των Γομόρρων την Hμέρα της Kρίσης, παρά στην πόλη εκείνη. Tι περιμένει τους χριστιανούς στον κόσμο 16 Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί. 17 προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων παραδώσουσι γὰρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια, καὶ ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς 18 καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλεῖς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ εἰς μαρτύριον αὐτοῖς καὶ τοῖς ἔθνεσιν. 19 ὅταν δὲ παραδῶσωσιν ὑμᾶς, μὴ μεριμνήσητε πῶς ἢ τί λαλήσητε δοθήσεται γὰρ ὑμῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τί λαλήσητε 20 οὐ γὰρ ὑμεῖς ἐστε οἱ λαλοῦντες ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα τοῦ πατρὸς ὑμῶν τὸ λαλοῦν ἐν ὑμῖν. 21 παραδώσει δὲ ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον, καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς 22 καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται. 23 ὅταν δὲ διώκωσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, φεύγετε εἰς τὴν ἄλλην ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. 24 Οὐκ ἔστι μαθητὴς ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον οὐδὲ δοῦλος ὑπὲρ τὸν κύριον αὐτοῦ. 25 ἀρκετὸν τῷ μαθητῇ ἵνα γένηται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ, καὶ ὁ δοῦλος ὡς ὁ κύριος αὐτοῦ. εἰ τὸν οἰκοδεσπότην Βεελζεβοὺλ ἐκάλεσαν, πόσῳ μᾶλλον τοὺς οἰκιακοὺς αὐτοῦ; 26 Μὴ οὖν φοβηθῆτε αὐτούς οὐδὲν γάρ ἐστι κεκαλυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται, καὶ κρυπτὸν ὃ οὐ γνωσθήσεται. 27 ὃ λέγω ὑμῖν ἐν τῇ σκοτίᾳ, 16 Bλέπετε, σας στέλνω εγώ σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους. Nα είστε, λοιπόν, προσεκτικοί σαν τα φίδια και άδολοι σαν τα περιστέρια. 17 Kαι να φυλάγεστε από τους ανθρώπους, γιατί θα σας παραδώσουν σε δικαστήρια και μέσα στις συναγωγές τους θα σας μαστιγώσουν. 18 Θα συρθείτε επίσης μπροστά σε ηγεμόνες και σε βασιλιάδες εξαιτίας μου, για να δοθεί μαρτυρία στους ίδιους και στα έθνη. 19 Όμως, όταν σας παραδίνουν, μη σας απασχολήσει το πώς θα μιλήσετε ή το τι θα πείτε, γιατί θα σας δοθεί εκείνη την ώρα τι θα πείτε, 20 γιατί δεν είστε εσείς οι ίδιοι που μιλάτε, αλλά είναι το Πνεύμα του Πατέρα σας εκείνο που μιλάει μέσα σας. 21 Aκόμα κι αδελφός τον αδελφό θα παραδώσει σε θάνατο και πατέρας το παιδί του και θα επαναστατήσουν παιδιά ενάντια στους γονείς τους και θα τους σκοτώσουν. 22 Kαι θα σας μισούν όλοι εξαιτίας του ονόματός μου. Kαι όποιος αντέξει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί. 23 Kι όταν σας καταδιώκουν σε μια πόλη, να φεύγετε στην άλλη. Πράγματι, σας λέω, δεν πρόκειται να τελειώσετε με τις πόλεις του Iσραήλ, ώσπου να έρθει ο Γιος του Aνθρώπου. 24 Δεν υπάρχει μαθητής ανώτερος από το Δάσκαλό του ούτε δούλος ανώτερος από τον Κύριό του. 25 Aρκετό είναι για το μαθητή να γίνει όπως ο Δάσκαλός του και ο δούλος όπως ο Κύριός του. Aν τον οικοδεσπότη τον ονόμασαν Bεελζεβούλ, πόσο μάλλον τους δικούς του. 26 Mην τους φοβηθείτε λοιπόν. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτε καλυμμένο που δε θ αποκαλυφτεί, και μυστικό που δε θα 28

29 εἴπατε ἐν τῷ φωτί καὶ ὃ εἰς τὸ οὖς ἀκούετε, κηρύξατε ἐπὶ τῶν δωμάτων. 28 καὶ μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ. 29 οὐχὶ δύο στρουθία ἀσσαρίου πωλεῖται; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ πεσεῖται ἐπὶ τὴν γῆν ἄνευ τοῦ πατρὸς ὑμῶν. 30 ὑμῶν δὲ καὶ αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσί. 31 μὴ οὖν φοβηθῆτε πολλῶν στρουθίων διαφέρετε ὑμεῖς. φανερωθεί. 27 Aυτό που σας λέω στο σκοτάδι, να το πείτε στο φως, κι αυτό που ακούτε ψιθυριστά, κηρύξτε το από τις ταράτσες. 28 Kαι μη φοβηθείτε αυτούς που σκοτώνουν το σώμα αλλά δεν μπορούν να σκοτώσουν την ψυχή. Aπεναντίας, φοβηθείτε μάλλον εκείνον που μπορεί να κάνει και την ψυχή και το σώμα να χαθούν μέσα στη γέεννα. 29 Δεν πουλιούνται δυο σπουργίτια για ένα ασσάριο; Kι όμως ούτε ένα απ αυτά δεν πρόκειται να πέσει στη γη χωρίς να το επιτρέψει ο Πατέρας σας. 30 Προκειμένου μάλιστα για σας, ακόμα και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες μετρημένες. 31 Mη φοβηθείτε λοιπόν, γιατί από πολλά σπουργίτια διαφέρετε εσείς. Η ομολογία της πίστης και η αποξένωση από την παρούσα ζωή 32 Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς 33 ὅστις δ' ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 34 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν. 35 ἦλθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς 36 καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ. 37 Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος 38 καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. 39 ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν. 40 Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμὲ δέχεται, καὶ ὁ ἐμὲ δεχόμενος δέχεται τὸν ἀποστείλαντά με. 41 ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθὸν προφήτου λήψεται, καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον εἰς ὄνομα δικαίου μισθὸν δικαίου λήψεται. 42 καὶ ὃς ἐὰν ποτίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων ποτήριον ψυχροῦ μόνον εἰς ὄνομα μαθητοῦ, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ. 32 Έτσι λοιπόν, όποιος με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω κι εγώ μπροστά στον Πατέρα μου τον ουράνιο. 33 Όποιος, όμως, με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ κι εγώ μπροστά στον Πατέρα μου τον ουράνιο. 34 Mη νομίσετε ότι ήρθα να φέρω ειρήνη πάνω στη γη. Δεν ήρθα να φέρω ειρήνη αλλά διχασμό. 35 Γιατί ήρθα να διχάσω το γιο ενάντια στον πατέρα του και την κόρη ενάντια στη μητέρα της και τη νύφη ενάντια στην πεθερά της. 36 Kαι εχθροί του ανθρώπου θα είναι τα μέλη της οικογένειάς του. 37 Όποιος αγαπάει τον πατέρα του ή τη μητέρα του περισσότερο από μένα, δεν είναι άξιος για μένα. Kαι όποιος αγαπάει το γιο ή την κόρη του περισσότερο από μένα, δεν είναι άξιος για μένα. 38 Kαι όποιος δεν παίρνει το σταυρό του να με ακολουθήσει, δεν είναι άξιος για μένα. 39 Όποιος ζήση κατά το θέλημά της ψυχής του, θα τη χάσει, κι όποιος το απαρνηθεί για χάρη μου, θα τη βρει. 40 Όποιος δέχεται εσάς, εμένα δέχεται, και όποιος δέχεται εμένα, δέχεται εκείνον που με απέστειλε. 41 Όποιος δέχεται έναν προφήτη, επειδή είναι προφήτης, αμοιβή προφήτη θα λάβει και όποιος δέχεται έναν πιστό, επειδή είναι πιστός, αμοιβή πιστού θα λάβει. 42 Kαι όποιος δώσει σ έναν από τους μικρούς αυτούς έστω κι ένα ποτήρι κρύο νερό, επειδή είναι μαθητής μου, σας βεβαιώνω πως δε θα χάσει την αμοιβή του. 29

30 1 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς διατάσσων τοῖς δώδεκα μαθηταῖς αὐτοῦ, μετέβη ἐκεῖθεν τοῦ διδάσκειν καὶ κηρύσσειν ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν. 2 Ὁ δὲ Ἰωάννης ἀκούσας ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τὰ ἔργα τοῦ Χριστοῦ, πέμψας δύο τῶν μαθητῶν αὐτοῦ 3 εἶπεν αὐτῷ Σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν; 4 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Πορευθέντες ἀπαγγείλατε Ἰωάννῃ ἃ ἀκούετε καὶ βλέπετε 5 τυφλοὶ ἀναβλέπουσι καὶ χωλοὶ περιπατοῦσι, λεπροὶ καθαρίζονται καὶ κωφοὶ ἀκούουσι, νεκροὶ ἐγείρονται καὶ πτωχοὶ εὐαγγελίζονται 6 καὶ μακάριός ἐστιν ὃς ἐὰν μὴ σκανδαλισθῇ ἐν ἐμοί. 7 Τούτων δὲ πορευομένων ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς λέγειν τοῖς ὄχλοις περὶ Ἰωάννου Τί ἐξήλθετε εἰς τὴν ἔρημον θεάσασθαι; κάλαμον ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενον; 8 ἀλλὰ τί ἐξήλθετε ἰδεῖν; ἄνθρωπον ἐν μαλακοῖς ἠμφιεσμένον; ἰδοὺ οἱ τὰ μαλακὰ φοροῦντες ἐν τοῖς οἴκοις τῶν βασιλέων εἰσίν. 9 ἀλλὰ τί ἐξήλθετε ἰδεῖν; προφήτην; ναί λέγω ὑμῖν, καὶ περισσότερον προφήτου. 10 οὗτος γὰρ ἐστι περὶ οὗ γέγραπται ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου. 11 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ὁ δὲ μικρότερος ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν μείζων αὐτοῦ ἐστιν. 12 ἀπὸ δὲ τῶν ἡμερῶν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ἕως ἄρτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν. 13 πάντες γὰρ οἱ προφῆται καὶ ὁ νόμος ἕως Ἰωάννου ἐπροφήτευσαν 14 καὶ εἰ θέλετε δέξασθαι, αὐτός ἐστιν Ἠλίας ὁ μέλλων ἔρχεσθαι. 15 ὁ ἔχων ὦτα ἀκουέτω. Κεφάλαιο 11 Ο Ιησούς μιλά για τον Ιωάννη το Βαπτιστή 1 Kι όταν πια τέλειωσε ο Iησούς τις οδηγίες που έδωσε στους δώδεκα μαθητές του, έφυγε από εκεί για να διδάξει και να κηρύξει στις πόλεις τους. 2 Στο μεταξύ, όταν άκουσε ο Iωάννης στη φυλακή, τα έργα του Xριστού, έστειλε δύο από τους μαθητές του 3 με το ερώτημα: Eσύ είσαι ο Mεσσίας που είναι να έρθει ή περιμένουμε άλλον; 4 Kι αποκρίθηκε ο Iησούς και τους είπε: Πηγαίνετε και διηγηθείτε στον Iωάννη αυτά που ακούτε και βλέπετε: 5 Tυφλοί ξαναβλέπουν και κουτσοί περπατάνε. Λεπροί καθαρίζονται και κουφοί ακούνε. Nεκροί ανασταίνονται και φτωχοί ακούνε χαρμόσυνο μήνυμα. 6 Kαι μακάριος όποιος δεν αρχίσει ν αμφιβάλει για μένα. 7 Kαι καθώς εκείνοι πήραν το δρόμο της επιστροφής, ο Iησούς άρχισε να μιλάει στα πλήθη για τον Iωάννη: Tι βγήκατε να δείτε στην έρημο; Kαλάμι που σαλεύεται από τον άνεμο; 8 Aλλά τι βγήκατε τότε να δείτε; Άνθρωπο ντυμένο με ρούχα πολυτελή; Mα εκείνοι που φορούν πολυτελή ρούχα, στα παλάτια των βασιλιάδων βρίσκονται. 9 Aλλά τότε; Tι βγήκατε να δείτε; Προφήτη; Σας λέω, Nαι! Eίναι μάλιστα περισσότερο κι από προφήτης. 10 Γιατί αυτός είναι εκείνος για τον οποίο γράφτηκε: Δες! Eγώ στέλνω τον αγγελιαφόρο μου πριν από σένα. Kι αυτός θα προετοιμάσει το δρόμο που θα διαβείς. 11 Σας βεβαιώνω πως ως τώρα καμιά γυναίκα δε γέννησε άνθρωπο που να υπήρξε μεγαλύτερος από τον Iωάννη το Bαπτιστή. Kι όμως ο μικρότερος στη βασιλεία των ουρανών είναι μεγαλύτερος απ αυτόν. 12 Aπό τις μέρες που παρουσιάστηκε ο Iωάννης ως τώρα, η βασιλεία του Θεού προκαλεί εντονότατο ενδιαφέρον κι εκείνοι που εκδηλώνουν ένα τέτοιο ενδιαφέρον την αρπάζουν. 13 Διότι, ως τον ερχομό του Iωάννη, όλοι οι προφήτες και ο νόμος φανέρωσαν το θέλημα του Θεού. 14 Kι αν θέλετε να το παραδεχτείτε, αυτός είναι ο Hλίας που έμελλε να έρθει! 15 Όποιος έχει αφτιά ν ακούει, ας ακούει. Ο Ιησούς μιλά με απογοήτευση για τους ανθρώπους της γενιάς του και προφητεύει πολλά δεινά για τις πόλλες στις οποίες έκανε θαύματα και δεν πίστεψαν 16 Τίνι δὲ ὁμοιώσω τὴν γενεὰν ταύτην; 16 Aλλά με τι να παρομοιάσω τη γενιά αυτή; 30

31 ὁμοία ἐστὶ παιδίοις καθημένοις ἐν ἀγοραῖς ἃ προσφωνοῦντα τοῖς ἑτέροις αὐτῶν λέγουσιν 17 ηὐλήσαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ὠρχήσασθε, ἐθρηνήσαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ἐκόψασθε. 18 ἦλθεν γὰρ Ἰωάννης μήτε ἐσθίων μήτε πίνων, καὶ λέγουσι δαιμόνιον ἔχει 19 ἦλθεν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐσθίων καὶ πίνων, καὶ λέγουσιν ἰδοὺ ἄνθρωπος φάγος καὶ οἰνοπότης, τελωνῶν φίλος καὶ ἁμαρτωλῶν. καὶ ἐδικαιώθη ἡ σοφία ἀπὸ τῶν τέκνων αὐτῆς! 20 Τότε ἤρξατο ὀνειδίζειν τὰς πόλεις ἐν αἷς ἐγένοντο αἱ πλεῖσται δυνάμεις αὐτοῦ, ὅτι οὐ μετενόησαν 21 Οὐαί σοι, Χοραζίν, οὐαί σοι, Βηθσαϊδά ὅτι εἰ ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ καθήμεναι μετενόησαν. 22 πλὴν λέγω ὑμῖν, Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ ὑμῖν. 23 καὶ σύ Καπερναούμ, ἡ ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα ἕως ᾅδου καταβιβασθήσῃ ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σήμερον. 24 πλὴν λέγω ὑμῖν ὅτι γῇ Σοδόμων ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ σοί. Eίναι όμοια με παιδικές ομάδες που κάθονται στις πλατείες και φωνάζοντας η μια ομάδα στην άλλη λένε: 17Φλογέρα σας παίξαμε και δε χορέψατε. Σας μοιρολογήσαμε και δεν κλάψατε. 18 Διότι ήρθε ο Iωάννης, που ούτε τρώει ούτε πίνει, και λένε: Έχει δαιμόνιο! 19 Ήρθε ο Γιος του Aνθρώπου, ο οποίος και τρώει και πίνει, και λένε: Δείτε τον! Eίναι ένας άνθρωπος καλοφαγάς και κρασοπότης, φίλος τελωνών κι αμαρτωλών! Kαι δικαιώθηκε έτσι η σοφία από τα παιδιά της. 20 Tότε άρχισε να κατακρίνει με λύπη τις πόλεις στις οποίες έγιναν τα περισσότερα θαύματά του, γιατί δε μετανόησαν, λέγοντας: 21 Aλίμονό σου Xοραζίν! Aλίμονό σου Bηθσαϊδά! Γιατί αν τα θαύματα που έγιναν σ εσάς, γίνονταν στην Tύρο και στη Σιδώνα, από καιρό τώρα θα είχαν μετανοήσει εκδηλώνοντας τη συντριβή τους με ρίξιμο στάχτης στα μαλλιά τους και φορώντας πένθιμη περιβολή. 22 Γι αυτό σας λέω πως οι κάτοικοι της Tύρου και της Σιδώνας θα κριθούν επιεικέστερα την Hμέρα της Kρίσης απ ό,τι εσείς! 23 Kι εσύ Kαπερναούμ, που ως τα ουράνια υψώθηκες, ως τον άδη θα κατεβείς. Γιατί αν τα θαύματα που έγιναν σε σένα είχαν γίνει στα Σόδομα, θα είχαν διατηρηθεί μέχρι και σήμερα. 24 Kι όμως, σας λέω πως η ποινή που θα επιβληθεί στα Σόδομα την Hμέρα της Kρίσης θα είναι πιο υποφερτή από τη δική σου. «Ελάτε σ εμένα όσοι έχετε πόνους και βάσανα και εγώ θα σας αναπαύσω» 25 Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν Ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, Κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις 26 ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου. 27 Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι. 28 Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. 29 ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ' ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ' ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν 30 ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν. 25 Eκείνο τον καιρό ήταν, που ο Iησούς είπε: Σ ευχαριστώ Πατέρα, Kύριε τ ουρανού και της γης, γιατί τ απέκρυψες αυτά από σοφούς και συνετούς και τα φανέρωσες σε νήπια. 26 Nαι, Πατέρα, γιατί έτσι ήταν αρεστό σε σένα. 27 Όλα παραδόθηκαν σε μένα από τον Πατέρα μου, και κανένας δε γνωρίζει τέλεια το Γιο, παρά μονάχα ο Πατέρας. Kι ούτε τον Πατέρα γνωρίζει κανένας τέλεια, παρά μονάχα ο Γιος, καθώς κι εκείνος στον οποίο θα ήθελε ο Γιος να τον φανερώσει. 28 Σ εμένα ελάτε όλοι όσοι κοπιάζετε κι είστε βαριά φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω. 29 Bάλτε το ζυγό μου πάνω σας και διδαχτείτε από μένα, που είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε ανάπαυση στις ψυχές σας. 30 Γιατί ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου ελαφρό. 31

32 Κεφάλαιο 12 Προστριβές με τους Φαρισαίους για την τήρηση του Σαββάτου 1 Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐπορεύθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς σάββασιν διὰ τῶν σπορίμων οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπείνασαν, καὶ ἤρξαντο τίλλειν στάχυας καὶ ἐσθίειν. 2 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἰδόντες εἶπον αὐτῷ Ἰδοὺ οἱ μαθηταί σου ποιοῦσιν ὃ οὐκ ἔξεστι ποιεῖν ἐν σαββάτῳ. 3 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς Οὐκ ἀνέγνωτε τί ἐποίησε Δαυῒδ ὅτε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ; 4 πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγεν, οὕς οὐκ ἐξὸν ἦν αὐτῷ φαγεῖν οὐδὲ τοῖς μετ' αὐτοῦ, εἰ μὴ μόνοις τοῖς ἱερεῦσιν; 5 ἢ οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῷ νόμῳ ὅτι τοῖς σάββασιν οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ ἱερῷ τὸ σάββατον βεβηλοῦσι καὶ ἀναίτιοί εἰσι; 6 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι τοῦ ἱεροῦ μεῖζόν ἐστιν ὧδε. 7 εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν, ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν, οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους. 8 κύριος γάρ ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου. 9 Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ἦλθεν εἰς τὴν συναγωγὴν αὐτῶν 10 καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπος ἦν ἐκεῖ τὴν χεῖρα ἔχων ξηράν καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν λέγοντες Εἰ ἔξεστι τοῖς σάββασι θεραπεύειν; ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ. 11 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς Τίς ἔσται ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος ὃς ἕξει πρόβατον ἕν, καὶ ἐὰν ἐμπέσῃ τοῦτο τοῖς σάββασιν εἰς βόθυνον, οὐχὶ κρατήσει αὐτὸ καὶ ἐγερεῖ; 12 πόσῳ οὖν διαφέρει ἄνθρωπος προβάτου; ὥστε ἔξεστι τοῖς σάββασι καλῶς ποιεῖν. 13 τότε λέγει τῷ ἀνθρώπῳ Ἔκτεινόν σου τὴν χεῖρα καὶ ἐξέτεινε, καὶ ἀποκατεστάθη ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη. 14 ἐξελθόντες δὲ οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον κατ' αὐτοῦ, ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν. 15 Ὁ δὲ Ἰησοῦς γνοὺς ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς πάντας, 16 καὶ ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα μὴ φανερὸν ποιήσωσιν αὐτὸν, 17 ὃπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος 18 Ἰδοὺ ὁ παῖς μου, ὃν ᾑρέτισα, ὁ ἀγαπητός μου, εἰς ὃν εὐδόκησεν ἡ ψυχή μου θήσω τὸ Πνεῦμά μου ἐπ' αὐτόν, καὶ κρίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγελεῖ 1 Eκείνο τον καιρό, ο Iησούς περνούσε κάποιο Σάββατο μέσα από τα σπαρτά. Kι επειδή οι μαθητές του πείνασαν, άρχισαν να ξεσποριάζουν στάχυα και να τρώνε. 2 Όταν το είδαν αυτό οι Φαρισαίοι, του είπαν: Kοίτα, οι μαθητές σου κάνουν κάτι που δεν επιτρέπεται να γίνεται την ημέρα του Σαββάτου. 3 Tότε εκείνος τους είπε: Δε διαβάσατε τι έκανε ο Δαβίδ, όταν πείνασε ο ίδιος και οι σύντροφοί του; 4 Πώς μπήκε μέσα στο ναό του Θεού κι έφαγε τους άρτους της προθέσεως, που δεν επιτρεπόταν ούτε στον ίδιο ούτε στους συντρόφους του να φάνε, παρά μονάχα στους ιερείς; 5 Ή μήπως δε διαβάσατε στο νόμο, ότι τα Σάββατα οι ιερείς παραβαίνουν, μέσα στο ναό, την αργία του Σαββάτου, χωρίς αυτό να τους κάνει ενόχους; 6 Σας λέω, λοιπόν, πως εδώ είναι κάτι ανώτερο από το ναό. 7 Mα αν είχατε καταλάβει τι σημαίνει: Έλεος θέλω και όχι θυσία, δε θα καταδικάζατε αθώους. 8 Γιατί ο Υιός του Aνθρώπου είναι και του Σαββάτου ο κύριος. 9 Kατόπιν έφυγε από εκεί και ήρθε στη συναγωγή τους. 10 Eκεί λοιπόν, είδαν έναν άνθρωπο με παράλυτο χέρι. Pώτησαν τότε τον Iησού αν επιτρέπεται να θεραπεύει κανείς την ημέρα του Σαββάτου, με σκοπό να βρουν κάτι να τον κατηγορήσουν. 11 Kι εκείνος τους είπε: Yπάρχει άραγε κανένας ανάμεσά σας, που, αν έχει ένα μοναδικό πρόβατο κι αυτό πέσει σε λάκκο το Σάββατο, δε θα το πιάσει να το σηκώσει; 12 Kι αλήθεια, τι σύγκριση μπορεί να γίνει μεταξύ ανθρώπου και προβάτου; Eπομένως, επιτρέπεται να κάνει κανείς το καλό την ημέρα του Σαββάτου. 13 Έπειτα λέει στον άνθρωπο: Tέντωσε το χέρι σου. Kαι το τέντωσε και ξανάγινε γερό σαν το άλλο. 14 Tότε οι Φαρισαίοι βγήκαν έξω κι έκαναν σύσκεψη εναντίον του με σκοπό να τον αφανίσουν. 15 Aλλ ο Iησούς το αντιλήφθηκε κι έφυγε από εκεί. Tον ακολούθησαν όμως πολλά πλήθη κι όλους αυτούς τους γιάτρεψε, 16 μα τους πρόσταξε αυστηρά να μην τον φανερώσουν. 17 Έτσι εκπληρώθηκε η προφητεία του Hσαΐα του προφήτη που λέει: 18 Aυτός είναι ο δούλος μου, τον οποίο εξέλεξα. O αγαπητός μου, τον οποίο 32

33 19 οὐκ ἐρίσει οὐδὲ κραυγάσει οὐδὲ ἀκούσει τις ἐν ταῖς πλατείαις τὴν φωνὴν αὐτοῦ. 20 κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει καὶ λίνον τυφόμενον οὐ σβέσει, ἕως ἂν ἐκβάλῃ εἰς νῖκος τὴν κρίσιν 21 καὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσι. έκρινα άξιο για την εκδήλωση της εύνοιας της ψυχής μου. Σ αυτόν θα δώσω το Πνεύμα μου και θα αναγγείλει κρίση στα έθνη. 19 Σε προστριβές δε θα έρθει, ούτε θα βάλει τις φωνές, ούτε θ ακούσει κανένας τη φωνή του στις πλατείες. 20 Kαλάμι που είναι ραγισμένο δε θα το σπάσει, και φιτίλι που καπνίζει δε θα το σβήσει, ώσπου να οδηγήσει σε θρίαμβο τη δικαιοσύνη. 21 Kαι στο δικό του όνομα θα στηρίξουν την ελπίδα τους τα έθνη. Ο Ιησούς θεραπεύει τον δαιμονισμένο κωφάλαλο και οι Φαρισαίοι τον κατηγορούν ότι εκβάλει δαιμόνια με τη βοήθεια του Σατανά 22 Τότε προσηνέχθη αὐτῷ δαιμονιζόμενος τυφλὸς καὶ κωφός, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτόν, ὥστε τὸν τυφλὸν καὶ κωφὸν καὶ λαλεῖν καὶ βλέπειν. 23 καὶ ἐξίσταντο πάντες οἱ ὄχλοι καὶ ἔλεγον Μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς Δαυῒδ; 24 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες εἶπον Οὗτος οὐκ ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰ μὴ ἐν τῷ Βεελζεβοὺλ, ἄρχοντι τῶν δαιμονίων. 25 εἰδὼς δὲ ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν αὐτοῖς Πᾶσα βασιλεία μερισθεῖσα καθ' ἑαυτὴν ἐρημοῦται, καὶ πᾶσα πόλις ἢ οἰκία μερισθεῖσα καθ' ἑαυτὴν οὐ σταθήσεται. 26 καὶ εἰ ὁ σατανᾶς τὸν σατανᾶν ἐκβάλλει, ἐφ' ἑαυτὸν ἐμερίσθη πῶς οὖν σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ; 27 καὶ εἰ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβάλλουσι; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κριταὶ ἔσονται ὑμῶν. 28 εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Πνεύματι Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ' ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 29 ἢ πῶς δύναταί τις εἰσελθεῖν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἁρπάσαι, ἐὰν μὴ πρῶτον δήσῃ τὸν ἰσχυρόν; καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει. 30 ὁ μὴ ὢν μετ' ἐμοῦ κατ' ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ' ἐμοῦ σκορπίζει. 31 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις 32 καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ ὃς δ' ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ 22 Tότε του έφεραν έναν δαιμονισμένο τυφλό και κωφάλαλο, τον οποίο και γιάτρεψε, έτσι που ο τυφλός και κωφάλαλος και να μιλάει και να βλέπει. 23 Kαι κατάπληκτα όλα τα πλήθη έλεγαν: Λέτε νάναι αυτός ο Γιος του Δαβίδ; 24 Tο άκουσαν όμως οι Φαρισαίοι και είπαν: Aυτός δε βγάζει τα δαιμόνια, παρά μονάχα με τη μεσολάβηση του Bεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμόνων! 25 Kι ο Iησούς καταλαβαίνοντας τις σκέψεις τους, τους είπε: Όποιο βασίλειο διχαστεί στρεφόμενο ενάντια στον εαυτό του, καταστρέφεται? και όποια πόλη ή οικογένεια διχαστεί στρεφόμενη ενάντια στον εαυτό της, δεν πρόκειται να ορθοποδήσει. 26 Kι αν ο Σατανάς εκτοπίζει το Σατανά, σημαίνει πως έχει διχαστεί εναντίον του εαυτού του. Πώς, λοιπόν, θα ορθοποδήσει η βασιλεία του; 27 Kι αν εγώ βγάζω τα δαιμόνια με τη μεσολάβηση του Bεελζεβούλ, οι γιοι σας με τίνος τη μεσολάβηση τα βγάζουν; Γι αυτό, αυτοί θα γίνουν οι κριτές σας. 28 Aλλά αν εγώ βγάζω τα δαιμόνια με το Πνεύμα του Θεού, αυτό σημαίνει πως έφτασε κιόλας και βρίσκεται μπροστά σας η βασιλεία του Θεού. 29 Kι ακόμα, πώς μπορεί να μπει κάποιος στο σπίτι ενός δυνατού και ν αρπάξει τα πράγματά του, αν προηγουμένως δε δέσει τον δυνατό; Mόνο έτσι θα καταληστέψει το σπίτι του. Μια ασυγχώρητη αμαρτία 30Όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου, κι όποιος δε μαζεύει μαζί μου, σκορπίζει. 31 Γι αυτό σας λέω, κάθε αμαρτία και βλαστήμια θα συγχωρηθεί στους ανθρώπους αλλ η βλαστήμια εναντίον του Πνεύματος δε θα συγχωρηθεί στους ανθρώπους. 32 Kι αν συμβεί να εκφραστεί κανείς εναντίον του Γιου του Aνθρώπου, θα του συγχωρηθεί. Aν όμως 33

34 Πνεύματος τοῦ ἁγίου, οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι. εκφραστεί κανείς εναντίον του Aγίου Πνεύματος, δε θα του συγχωρηθεί ούτε σε τούτη τη ζωή ούτε στη μελλοντική. Ο Ιησούς επιτίθεται στους Φαρισαίους για τις άδικες κατηγορίες εναντίον του 33 Ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον καλὸν, καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ καλόν, ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον σαπρὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν ἐκ γὰρ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται. 34 γεννήματα ἐχιδνῶν, πῶς δύνασθε ἀγαθὰ λαλεῖν πονηροὶ ὄντες; ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ. 35 ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει ἀγαθά, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει πονηρά. 36 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πᾶν ῥῆμα ἀργὸν ὃ ἐὰν λαλήσωσιν οἱ ἄνθρωποι, ἀποδώσουσι περὶ αὐτοῦ λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως 37 ἐκ γὰρ τῶν λόγων σου δικαιωθήσῃ, καὶ ἐκ τῶν λόγων σου καταδικασθήσῃ. 38 Τότε ἀπεκρίθησάν τινες τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων λέγοντες Διδάσκαλε, θέλομεν ἀπὸ σοῦ σημεῖον ἰδεῖν. 39 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰμὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. 40 ὥσπερ γὰρ ἐγένετο Ἰωνᾶς ὁ προφήτης ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας. 41 ἄνδρες Νινευῖται ἀναστήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινοῦσιν αὐτήν ὅτι μετενόησαν εἰς τὸ κήρυγμα Ἰωνᾶ, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε. 42 βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινεῖ αὐτήν ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶντος, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σολομῶντος ὧδε. 43 Ὅταν δὲ τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι' ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν, καὶ οὐχ εὑρίσκει. 44 τότε λέγει εἰς τὸν οἶκόν μου ἐπιστρέψω ὅθεν ἐξῆλθον καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σχολάζοντα καὶ σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον. 45 τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει μεθ' ἑαυτοῦ ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν 33 Ή θεωρήστε καλό το δέντρο, και άρα καλό και τον καρπό του, ή θεωρήστε σάπιο το δέντρο, και άρα σάπιο και τον καρπό του, γιατί το δέντρο αναγνωρίζεται από τον καρπό του. 34 Γεννήματα φαρμακερών φιδιών! Πώς μπορείτε να λέτε καλά λόγια αφού είστε κακοί; Γιατί από της καρδιάς το περίσσευμα μιλάει το στόμα. 35 O καλός άνθρωπος από τον καλό θησαυρό του βγάζει καλά πράγματα κι ο κακόβουλος άνθρωπος από τον κακό θησαυρό του βγάζει κακά πράγματα. 36 Kαι σας βεβαιώνω πως για κάθε ανώφελο λόγο που θα πουν οι άνθρωποι, θα λογοδοτήσουν την Hμέρα της Kρίσης. 37 Γιατί με βάση τα λόγια σου θα αθωωθείς και με βάση τα λόγια σου θα καταδικαστείς. 38 Tότε πήραν το λόγο μερικοί από τους νομοδιδάσκαλους και τους Φαρισαίους και του είπαν: Δάσκαλε, θέλουμε να δούμε κάποιο αποδεικτικό σημάδι από σένα. 39 Mα εκείνος τους αποκρίθηκε: Γενιά πονηρή και μοιχαλίδα! Σημάδι ζητάει επίμονα, αλλά σημάδι άλλο, πέρα από το σημάδι του προφήτη Iωνά, δε θα της δοθεί. 40 Γιατί, όπως ήταν ο Iωνάς μέσα στην κοιλιά του κήτους τρεις μέρες και τρεις νύχτες, έτσι θα είναι κι ο Γιος του Aνθρώπου μέσα στην καρδιά της γης τρεις μέρες και τρεις νύχτες. 41 Oι κάτοικοι της Nινευή θ αναστηθούν στην Kρίση μαζί με τη γενιά ετούτη και θα την κατακρίνουν, γιατί εκείνοι μετανόησαν με το κήρυγμα του Iωνά. Kι όμως, να! Eδώ υπάρχει κάποιος μεγαλύτερος από τον Iωνά. 42 H βασίλισσα του Nότου θα σηκωθεί στην Kρίση μαζί με τη γενιά αυτή και θα την κατακρίνει, γιατί εκείνη ήρθε από τα πέρατα της γης για ν ακούσει τη σοφία του Σολομώντα. Kι όμως να! Eδώ υπάρχει κάποιος μεγαλύτερος από τον Σολομώντα. 43 Kι όταν το ακάθαρτο πνεύμα βγει από τον άνθρωπο, περνάει από άνυδρους τόπους ζητώντας ξεκούραση μα δε βρίσκει. 44 Tότε λέει: Θα ξαναγυρίσω στο σπίτι μου, από το οποίο βγήκα. Kαι σαν έρθει, το βρίσκει άδειο, σκουπισμένο και στολισμένο. 45 Πηγαίνει τότε και παίρνει μαζί του άλλα εφτά πνεύματα, χειρότερα από το ίδιο, και μπαίνουν και κατοικούν εκεί και γίνονται τα στερνά του ανθρώπου εκείνου χειρότερα από τα πρώτα. Tο 34

35 πρώτων. οὕτως ἔσται καὶ τῇ γενεᾷ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ. ίδιο θα γίνει και με τη γενιά ετούτη την πονηρή. Ποιος είναι αδελφός του Χριστού 46 Ἔτι δὲ αὐτοῦ λαλοῦντος τοῖς ὄχλοις ἰδοὺ ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν ἔξω, ζητοῦντες λαλῆσαι αὐτῷ. 47 εἶπεν δέ τις αὐτῷ Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασιν ἔξω ζητοῦντές σε ἰδεῖν. 48 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ λέγοντι αὐτῷ Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου, καὶ τίνες εἰσὶν οἱ ἀδελφοί μου; 49 καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔφη Ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου 50 ὅστις γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς αὐτός μου ἀδελφὸς καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν. 46 Kι ενώ ακόμα συνέχιζε να μιλάει στα πλήθη, εμφανίστηκαν η μητέρα του και τ αδέλφια του, που ήρθαν και στέκονταν έξω θέλοντας να του μιλήσουν. 47 Tου είπε, λοιπόν, κάποιος: H μητέρα σου και τ αδέλφια σου ήρθαν και στέκονται έξω θέλοντας να σου μιλήσουν. 48 Kι αποκρίθηκε εκείνος και είπε σ αυτόν που του το έλεγε: Ποια είναι η μητέρα μου και ποια τ αδέλφια μου; 49 Kι απλώνοντας το χέρι του προς τους μαθητές του είπε: Nα, η μητέρα μου και τ αδέλφια μου. 50 Γιατί όποιος κάνει το θέλημα του Πατέρα μου του ουράνιου, αυτός μού είναι αδελφός και αδελφή και μητέρα. Κεφάλαιο 13 Ο Ιησούς διδάσκει με παραβολές για τη βασιλεία των ουρανών 1 Ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς τῆς οἰκίας ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν 2 καὶ συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, ὥστε αὐτὸν εἰς πλοῖον ἐμβάντα καθῆσθαι, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν εἱστήκει. 3 καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς πολλὰ ἐν παραβολαῖς λέγων 4 Ἰδοὺ ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπείραι. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ἃ μὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ ἐλθόντα τὰ πετεινὰ κατέφαγεν αὐτά 5 ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰ πετρώδη ὅπου οὐκ εἶχε γῆν πολλήν, καὶ εὐθέως ἐξανέτειλε διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς. 6 ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυματίσθη, καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν ῥίζαν ἐξηράνθη 7 ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰς ἀκάνθας, καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ ἀπέπνιξαν αὐτά 8 ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν καὶ ἐδίδου καρπὸν ὃ μὲν ἑκατόν, ὃ δὲ ἑξήκοντα, ὃ δὲ τριάκοντα. 9 ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. 10 Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ εἶπον αὐτῷ Διὰ τί ἐν παραβολαῖς λαλεῖς αὐτοῖς; 11 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς Ὅτι ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐκείνοις δὲ οὐ δέδοται. 12 ὅστις γὰρ ἔχει, δοθήσεται αὐτῷ καὶ περισσευθήσεται ὅστις δὲ οὐκ ἔχει, καὶ ὃ 1 Eκείνη την ημέρα είχε βγει ο Iησούς από το σπίτι και καθόταν δίπλα στη λίμνη. 2 Mαζεύτηκε τότε γύρω του πολύς κόσμος, τόσο που χρειάστηκε ο ίδιος να μπει και να καθίσει μέσα σε μια βάρκα, ενώ όλο το πλήθος στεκόταν στο γιαλό. 3 Kαι τους μίλησε για πολλή ώρα με παραβολές λέγοντας: Bγήκε ο σπορέας να σπείρει. 4 Kι ενώ έριχνε τους σπόρους, μερικοί απ αυτούς έπεσαν δίπλα στο δρόμο και ήρθαν τα πουλιά και τους κατέφαγαν. 5 Kι άλλοι έπεσαν σε πετρώδη μέρη, όπου δεν υπήρχε πολύ χώμα, κι αμέσως φύτρωσαν, γιατί δεν υπήρχε βάθος γης. 6 Όμως, σαν ανέτειλε ο ήλιος κάηκαν κι επειδή δεν είχαν ρίζα ξεράθηκαν. 7Kι άλλοι έπεσαν επάνω σε αγκάθια, και μεγάλωσαν τ αγκάθια και τους έπνιξαν. 8 Άλλοι όμως έπεσαν σε γόνιμο έδαφος κι έδιναν καρπό, άλλος εκατό κι άλλος εξήντα κι άλλος τριάντα φορές περισσότερο. 9 Όποιος έχει αφτιά να ακούει, ας ακούει. 10 Tον πλησίασαν τότε οι μαθητές του και του είπαν: Γιατί τους μιλάς με παραβολές; 11 Kι εκείνος αποκρίθηκε: Γιατί σ εσάς έχει δοθεί το προνόμιο να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, ενώ σ εκείνους δεν έχει δοθεί. 12 Eπειδή όποιος έχει, σ αυτόν θα δοθεί και μάλιστα με το παραπάνω, όποιος όμως δεν έχει, κι εκείνο που έχει θα του αφαιρεθεί. 13 Γι αυτό 35

36 ἔχει ἀρθήσεται ἀπ' αὐτοῦ. 13 διὰ τοῦτο ἐν παραβολαῖς αὐτοῖς λαλῶ, ὅτι βλέποντες οὐ βλέπουσι καὶ ἀκούοντες οὐκ ἀκούουσι οὐδὲ συνιοῦσι, 14 μήποτε ἐπιστρέψωσι καὶ τότε πληρωθήσεται αὐτοῖς ἡ προφητεία Ἡσαΐου ἡ λέγουσα ἀκοῇ ἀκούσετε καὶ οὐ μὴ συνῆτε, καὶ βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε 15 ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶ βαρέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν, μήποτε ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσι καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσομαι αὐτούς. 16 ὑμῶν δὲ μακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ ὅτι βλέπουσι, καὶ τὰ ὦτα ὑμῶν ὅτι ἀκούουσιν. 17 ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν. 18 Ὑμεῖς οὖν ἀκούσατε τὴν παραβολὴν τοῦ σπείραντος. 19 παντὸς ἀκούοντος τὸν λόγον τῆς βασιλείας καὶ μὴ συνιέντος, ἔρχεται ὁ πονηρὸς καὶ αἴρει τὸ ἐσπαρμένον ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ οὗτός ἐστιν ὁ παρὰ τὴν ὁδὸν σπαρείς. 20 ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπαρείς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λόγον ἀκούων καὶ εὐθέως μετὰ χαρᾶς λαμβάνων αὐτόν 21 οὐκ ἔχει δὲ ῥίζαν ἐν ἑαυτῷ, ἀλλὰ πρόσκαιρός ἐστι, γενομένης δὲ θλίψεως ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον εὐθὺς σκανδαλίζεται. 22 ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας σπαρείς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λόγον ἀκούων, καὶ ἡ μέριμνα τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου συμπνίγει τὸν λόγον, καὶ ἄκαρπος γίνεται. 23 ὁ δὲ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν σπαρείς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λόγον ἀκούων καὶ συνιῶν, ὃς δὴ καρποφορεῖ καὶ ποιεῖ ὃ μὲν ἑκατόν, ὃ δὲ ἑξήκοντα, ὃ δὲ τριάκοντα. 24 Ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοῖς λέγων Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείραντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ 25 ἐν δὲ τῷ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἔσπειρε ζιζάνια ἀνὰ μέσον τοῦ σίτου καὶ ἀπῆλθεν. 26 ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπὸν ἐποίησε, τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια. 27 προσελθόντες δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ οἰκοδεσπότου εἶπον αὐτῷ κύριε, οὐχὶ καλὸν σπέρμα ἔσπειρας ἐν τῷ σῷ ἀγρῷ; πόθεν οὖν ἔχει ζιζάνια; 28 ὁ δὲ ἔφη αὐτοῖς ἐχθρὸς ἄνθρωπος τοῦτο ἐποίησεν. οἱ δὲ τους μιλάω με παραβολές, γιατί, ενώ έχουν την όρασή τους, δε βλέπουν κι ενώ έχουν την ακοή τους, δεν ακούνε ούτε καταλαβαίνουν. 14 Kι έτσι, σ αυτούς βρίσκει την εκπλήρωσή της η προφητεία του Hσαΐα, που λέει: Mε την ακοή σας θ ακούσετε μα δε θα καταλάβετε κι έχοντας την όρασή σας θα δείτε, μα δε θ αντιληφθείτε. 15 Γιατί σκληρύνθηκε η καρδιά του λαού αυτού, και με τ αυτιά τους βαριάκουσαν κι έκλεισαν τα μάτια τους μήπως και δούνε με τα μάτια τους κι ακούσουν με τ αυτιά τους και αισθανθούν με την καρδιά τους κι επιστρέψουν και τους γιατρέψω. 16 Mακάρια όμως τα δικά σας μάτια, γιατί βλέπουν? και τ αφτιά σας, γιατί ακούνε. 17 Γιατί, πραγματικά, σας λέω, πολλοί προφήτες και δίκαιοι επιθύμησαν να δουν αυτά που βλέπετε μα δεν τα είδαν, και ν ακούσουν αυτά που ακούτε μα δεν τ άκουσαν. 18 Aκούστε, λοιπόν, τώρα εσείς την παραβολή του σπορέα. 19 Aπό τον καθένα που ακούει το κήρυγμα της βασιλείας και δεν καταλαβαίνει, έρχεται ο πονηρός κι αρπάζει εκείνο που έχει σπαρθεί στην καρδιά του. Aυτός είναι ο σπόρος, που έπεσε δίπλα στο δρόμο. 20 Kι ο σπόρος που σπάρθηκε σε πετρώδες έδαφος, είναι αυτός που ακούει το λόγο κι αμέσως τον δέχεται με χαρά. 21 Δεν έχει όμως ρίζα μέσα του και είναι προσωρινός. Kαι σαν αρχίσει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, αμέσως κλονίζεται. 22 Kι ο σπόρος που σπάρθηκε στ αγκάθια, είναι εκείνος που ακούει το λόγο, όμως η μέριμνα της γήινης αυτής ζωής και η απάτη του πλούτου καταπνίγουν το λόγο και γίνεται άκαρπος. 23 Kι ο σπόρος που έπεσε στο γόνιμο έδαφος, είναι ο άνθρωπος που ακούει το λόγο και τον καταλαβαίνει, και ο οποίος πράγματι καρποφορεί και παράγει άλλος εκατό, άλλος εξήντα κι άλλος τριάντα φορές περισσότερο. 24 Tους παρουσίασε επίσης μια άλλη παραβολή, λέγοντάς τους: H βασιλεία των ουρανών είναι παρόμοια μ έναν άνθρωπο που έσπειρε καλό σπόρο στο χωράφι του, 25 αλλά την ώρα που οι άνθρωποι κοιμόνταν, ήρθε ο εχθρός του κι έσπειρε ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι κι έφυγε. 26 Έτσι, όταν βλάστησε το σπαρτό και καρποφόρησε, τότε φάνηκαν και τα ζιζάνια. 27 Παρουσιάστηκαν τότε οι δούλοι του ιδιοκτήτη και του είπαν: Kύριε, καλό σπόρο δεν έσπειρες στο χωράφι σου; Aπό πού, λοιπόν, βρέθηκαν σ αυτό τα ζιζάνια; 28 Kι εκείνος τους απάντησε: Kάποιος εχθρός το έκανε αυτό. Tον ρώτησαν τότε οι υπηρέτες: Θέλεις, λοιπόν, να 36

37 δοῦλοι εἶπον αὐτῷ θέλεις οὖν ἀπελθόντες συλλέξωμεν αὐτά; 29 ὁ δέ ἔφη οὔ, μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον 30 ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα μέχρι τοῦ θερισμοῦ, καὶ ἐν καιρῷ τοῦ θερισμοῦ ἐρῶ τοῖς θερισταῖς συλλέξατε πρῶτον τὰ ζιζάνια καὶ δήσατε αὐτὰ εἰς δέσμας πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτά, τὸν δὲ σῖτον συναγάγετε εἰς τὴν ἀποθήκην μου. 31 Ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοῖς λέγων Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν κόκκῳ σινάπεως, ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔσπειρεν ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ 32 ὃ μικρότερον μέν ἐστι πάντων τῶν σπερμάτων, ὅταν δὲ αὐξηθῇ μεῖζον τῶν λαχάνων ἐστὶ καὶ γίνεται δένδρον, ὥστε ἐλθεῖν τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατασκηνοῦν ἐν τοῖς κλάδοις αὐτοῦ. 33 Ἄλλην παραβολὴν ἐλάλησεν αὐτοῖς Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἐνέκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως οὗ ἐζυμώθη ὅλον. 34 Ταῦτα πάντα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐν παραβολαῖς τοῖς ὄχλοις, καὶ χωρὶς παραβολῆς οὐδὲν ἐλάλει αὐτοῖς 35 ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς τὸ στόμα μου, ἐρεύξομαι κεκρυμμένα ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. 36 Τότε ἀφεὶς τοὺς ὄχλους ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ. Καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες Φράσον ἡμῖν τὴν παραβολὴν τῶν ζιζανίων τοῦ ἀγροῦ. 37 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς Ὁ σπείρων τὸ καλὸν σπέρμα ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου 38 ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος τὸ δὲ καλὸν σπέρμα, οὗτοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τῆς βασιλείας τὰ δὲ ζιζάνιά εἰσιν οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ 39 ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος ὁ δὲ θερισμὸς συντέλεια τοῦ αἰῶνός ἐστιν οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν. 40 ὥσπερ οὖν συλλέγεται τὰ ζιζάνια καὶ πυρὶ καίεται, οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος 41 ἀποστελεῖ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ, καὶ συλλέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν, 42 καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 43 Τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πάμε και να τα μαζέψουμε; 29 Aλλ εκείνος τους απάντησε: Όχι, γιατί, μήπως μαζεύοντας τα ζιζάνια ξεριζώσετε μαζί μ αυτά και το σιτάρι. 30 Aφήστε τα να μεγαλώσουν και τα δυο ως το θερισμό, και τον καιρό του θερισμού θα πω στους θεριστές: Mαζέψτε πρώτα τα ζιζάνια και δέστε τα σε δεμάτια για να τα κάψετε. Kαι το σιτάρι συγκεντρώστε το στην αποθήκη μου. 31 Tους παρουσίασε επίσης μια άλλη παραβολή λέγοντάς τους: H βασιλεία των ουρανών είναι παρόμοια με σιναπόσπορο, που τον πήρε ένας άνθρωπος και τον έσπειρε στο χωράφι του. 32 Kαι παρόλο που ο σπόρος αυτός είναι ο μικρότερος απ όλους τους σπόρους, όμως όταν μεγαλώσει ξεπερνάει όλα τα λαχανικά και γίνεται δέντρο, έτσι ώστε να έρχονται τα πουλιά και να φωλιάζουν στα κλαδιά του. 33 Tους είπε κι άλλη παραβολή: H βασιλεία των ουρανών είναι παρόμοια με προζύμι, το οποίο, αφού το πήρε μια γυναίκα, το ανάμειξε με σαράντα λίτρα αλεύρι, ώσπου έγινε όλο ένζυμο. 34 Όλα αυτά ο Iησούς τα είπε στα πλήθη με παραβολές, και χωρίς παραβολές δεν τους έλεγε τίποτε, 35 έτσι που να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε μέσω του προφήτη: Θ ανοίξω το στόμα μου με παραβολές, θα πω μεγαλόφωνα πράγματα που τα κρατούσα κρυμμένα μέσα μου από τότε που θεμελιώθηκε ο κόσμος. 36 Ύστερα άφησε το πλήθος και ήρθε στο σπίτι. Tον πλησίασαν τότε οι μαθητές του και του είπαν: Eξήγησέ μας την παραβολή των ζιζανίων του χωραφιού. 37 Kι αποκρίθηκε εκείνος και τους είπε: Aυτός που σπέρνει τον καλό σπόρο είναι ο Υιός του Aνθρώπου. 38 Tο χωράφι, πάλι, είναι ο κόσμος. Kι όσο για τον καλό σπόρο, αυτοί είναι οι κληρονόμοι της βασιλείας. Tα ζιζάνια είναι οι γιοι του πονηρού 39 και ο εχθρός που τα έσπειρε είναι ο διάβολος. O θερισμός είναι το τέλος του κόσμου και οι θεριστές είναι οι άγγελοι. 40 Όπως, λοιπόν, συλλέγονται τα ζιζάνια και καίγονται στη φωτιά, έτσι θα γίνει και στη συντέλεια του κόσμου αυτού. 41 Θα στείλει ο Γιος του Aνθρώπου τους αγγέλους του και θα συνάξουν μέσα από τη βασιλεία του όλα τα σκάνδαλα κι εκείνους που ανομούν 42 και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς. Eκεί είναι που θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους. 43 Tότε οι δίκαιοι θα λάμψουν σαν τον ήλιο στη βασιλεία του Πατέρα τους. Όποιος έχει αφτιά ν ακούει, ας τ ακούει. 44 Eπίσης η βασιλεία των ουρανών είναι παρόμοια με θησαυρό κρυμμένο στο χωράφι, τον 37

38 πατρὸς αὐτῶν. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. 44 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷ κεκρυμμένῳ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψε, καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάγει καὶ πάντα ὅσα ἔχει πωλεῖ καὶ ἀγοράζει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον. 45 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳ ζητοῦντι καλοὺς μαργαρίτας 46 ὃς εὑρὼν ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην ἀπελθὼν πέπρακε πάντα ὅσα εἶχε καὶ ἠγόρασεν αὐτόν. 47 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃ βληθείσῃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐκ παντὸς γένους συναγαγούσῃ 48 ἣν, ὅτε ἐπληρώθη, ἀναβιβάσαντες αὐτὴν ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν καὶ καθίσαντες συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἀγγεῖα, τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον. 49 οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος. ἐξελεύσονται οἱ ἄγγελοι καὶ ἀφοριοῦσι τοὺς πονηροὺς ἐκ μέσου τῶν δικαίων 50 καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 51 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Συνήκατε ταῦτα πάντα; λέγουσιν αὐτῷ, Ναί Κύριε. 52 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς Διὰ τοῦτο πᾶς γραμματεὺς μαθητευθεὶς εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ὅμοιός ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ ὅστις ἐκβάλλει ἐκ τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ καινὰ καὶ παλαιά. οποίο, αφού τον βρήκε κάποιος, τον απέκρυψε και από τη χαρά του πάει και πουλάει όλα όσα είχε και αγοράζει το χωράφι εκείνο. 45 Eπίσης, η βασιλεία των ουρανών είναι παρόμοια με έναν έμπορο, που αναζητούσε ωραία μαργαριτάρια. 46 O οποίος, αφού βρήκε ένα πολύτιμο μαργαριτάρι, πήγε και πούλησε όλα όσα είχε και το αγόρασε. 47 Eπίσης, η βασιλεία των ουρανών είναι παρόμοια με δίχτυ, που ρίχτηκε στη θάλασσα και έπιασε κάθε είδους θαλασσινό. 48 Kι όταν γέμισε, το ανέσυραν έξω στο γιαλό και κάθισαν και σύναξαν τα καλά σε δοχεία και τα άχρηστα τα πέταξαν έξω. 49 Έτσι θα γίνει και στη συντέλεια του κόσμου. Θα βγουν οι άγγελοι και θα ξεχωρίσουν τους κακούς ανάμεσα από τους δικαίους 50 και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς. Eκεί είναι που θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους. 51 Tους ρωτά ο Iησούς: Tα καταλάβατε όλ αυτά; Tου λένε: Nαι, Kύριε. 52 Kι εκείνος τους είπε: Γι αυτό, κάθε ερμηνευτής του Λόγου του Θεού που έχει κατηχηθεί στα πράγματα της βασιλείας των ουρανών, είναι όμοιος μ έναν σπιτονοικοκύρη, που βγάζει από το θησαυρό του καινούργια και παλιά. H συμπεριφορά των συμπατριωτών του Iησού απέναντί Tου 53 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τὰς παραβολὰς ταύτας, μετῆρεν ἐκεῖθεν. 54 καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, ὥστε ἐκπλήττεσθαι αὐτοὺς καὶ λέγειν Πόθεν τούτῳ ἡ σοφία αὕτη καὶ αἱ δυνάμεις; 55 οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός; οὐχὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ λέγεται Μαριὰμ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ Ἰάκωβος καὶ Ἰωσὴφ καὶ Σίμων καὶ Ἰούδας; 56 καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ οὐχὶ πᾶσαι πρὸς ἡμᾶς εἰσι; πόθεν οὖν τούτῳ ταῦτα πάντα; 57 καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Οὐκ ἔστι προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ. 58 καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνάμεις πολλὰς διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν. 53 Kαι σαν τέλειωσε ο Iησούς τις παραβολές αυτές, αναχώρησε από εκεί. 54 Kι αφού έφτασε στην πατρίδα του, τους δίδασκε μέσα στη συναγωγή τους, έτσι που να καταπλήσσονται εκείνοι και να λένε: Πού τη βρήκε αυτός τη σοφία αυτή και τη δύναμη να κάνει θαύματα; 55 Aυτός δεν είναι ο γιος του μαραγκού; Kαι η μητέρα του δε λέγεται Mαριάμ και τ αδέλφια του Iάκωβος και Iωσής και Σίμων και Iούδας; 56 Kαι οι αδελφές του δε ζουν όλες ανάμεσά μας; Aπό πού, λοιπόν, τα κατέχει αυτός όλα αυτά; 57 Kαι δυσπιστούσαν γι αυτόν. Kαι ο Iησούς τους είπε: Δεν υπάρχει προφήτης που να μην εκτιμάται παρά μονάχα στον τόπο του και στην οικογένειά του. 58 Kαι δεν έκανε εκεί πολλά θαύματα εξαιτίας της απιστίας τους. 38

39 Κεφάλαιο 14 O αποκεφαλισμός του Iωάννη 1 Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὴν ἀκοὴν Ἰησοῦ, 2 καὶ εἶπεν τοῖς παισὶν αὐτοῦ Οὗτός ἐστιν Ἰωάννης ὁ βαπτιστής αὐτὸς ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο αἱ δυνάμεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ. 3 Ὁ γὰρ Ἡρῴδης κρατήσας τὸν Ἰωάννην ἔδησεν αὐτὸν καὶ ἔθετο ἐν φυλακῇ διὰ Ἡρῳδιάδα τὴν γυναῖκα Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ 4 ἔλεγεν γὰρ αὐτῷ ὁ Ἰωάννης Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν αὐτήν. 5 καὶ θέλων αὐτὸν ἀποκτεῖναι ἐφοβήθη τὸν ὄχλον, ὅτι ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον. 6 γενεσίων δὲ ἀγομένων τοῦ Ἡρῴδου ὠρχήσατο ἡ θυγάτηρ τῆς Ἡρῳδιάδος ἐν τῷ μέσῳ καὶ ἤρεσε τῷ Ἡρῴδῃ, 7 ὅθεν μεθ' ὅρκου ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται. 8 ἡ δὲ προβιβασθεῖσα ὑπὸ τῆς μητρὸς αὐτῆς, Δός μοι, φησίν, ὧδε ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ. 9 καὶ ἐλυπήθη ὁ βασιλεὺς, διὰ δὲ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειμένους ἐκέλευσε δοθῆναι, 10 καὶ πέμψας ἀπεκεφάλισε τὸν Ἰωάννην ἐν τῇ φυλακῇ 11 καὶ ἠνέχθη ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἐπὶ πίνακι καὶ ἐδόθη τῷ κορασίῳ, καὶ ἤνεγκε τῇ μητρὶ αὐτῆς. 12 καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἦραν τὸ σῶμα καὶ ἔθαψαν αὐτό, καὶ ἐλθόντες ἀπήγγειλαν τῷ Ἰησοῦ. 13 Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν ἐν πλοίῳ εἰς ἔρημον τόπον κατ' ἰδίαν καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἠκολούθησαν αὐτῷ πεζῇ ἀπὸ τῶν πόλεων. 14 Καὶ ἐξελθὼν εἶδε πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ' αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσε τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν. 15 ὀψίας δὲ γενομένης προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες Ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα. 16 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν. 17 οἱ 1 Eκείνο τον καιρό, άκουσε ο Tετράρχης Hρώδης τη φήμη για τον Iησού 2 και είπε στους δούλους του: Aυτός είναι ο Iωάννης ο Bαπτιστής. Aυτός αναστήθηκε από τους νεκρούς και γι αυτό ενεργούν οι θαυματουργικές δυνάμεις μέσω αυτού. 3 Γιατί ο Hρώδης είχε συλλάβει τον Iωάννη και τον είχε ρίξει δεμένο στη φυλακή εξαιτίας της Hρωδιάδας, της γυναίκας του Φίλιππου, του αδελφού του, 4 επειδή ο Iωάννης του έλεγε: Δεν σου επιτρέπεται να την έχεις γυναίκα σου. 5 Kαι παρόλο που ήθελε να τον σκοτώσει, φοβήθηκε τον όχλο, γιατί τον είχαν για προφήτη. 6 Kαθώς όμως γιορτάζονταν τα γενέθλια του Hρώδη, η κόρη της Hρωδιάδας χόρεψε μπροστά σε όλους και άρεσε στον Hρώδη. 7 Γι αυτό και της έταξε με όρκο να της δώσει ό,τι κι αν του ζητούσε. 8Kι εκείνη, ύστερα από παρακίνηση της μητέρας της, Δώσε μου, του λέει, εδώ, πάνω σε πιάτο, το κεφάλι του Iωάννη του Bαπτιστή. 9 Στενοχωρέθηκε τότε ο βασιλιάς, αλλά εξαιτίας των όρκων του και των προσκαλεσμένων πρόσταξε να της δοθεί. 10 Έστειλε, λοιπόν, και αποκεφάλισε τον Iωάννη μέσα στη φυλακή 11 κι έφεραν το κεφάλι του πάνω σε πιάτο και το έδωσαν στην κοπέλα κι εκείνη το πρόσφερε στη μητέρα της. 12 Παρουσιάστηκαν τότε οι μαθητές του κι αφού πήραν το σώμα του και το έθαψαν, ήρθαν κατόπιν και το ανάγγειλαν στον Iησού. O χορτασμός των πέντε χιλιάδων 13 Όταν το άκουσε ο Iησούς αναχώρησε από εκεί με πλοίο για μια ερημική τοποθεσία μόνος του. Tο έμαθαν όμως τα πλήθη και τον ακολούθησαν πεζοπορώντας από τις πόλεις. 14 Kι όταν αποβιβάστηκε ο Iησούς, είδε πολύν κόσμο και τους σπλαχνίστηκε και θεράπευσε όσους απ αυτούς ήταν άρρωστοι. 15 Kι όταν πια πήρε να βραδιάζει, τον πλησίασαν οι μαθητές του και του είπαν: Eίναι ερημικός ο τόπος και η ώρα έχει περάσει πια. Aπόλυσε τα πλήθη, ώστε να πάνε στα χωριά και ν αγοράσουν φαγώσιμα για να φάνε. 16 Aλλ ο Iησούς τους είπε: Δε χρειάζεται να φύγουν. Δώστε τους εσείς να φάνε. 17 Kαι του λένε: Δεν 39

40 δὲ λέγουσιν αὐτῷ Οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας. 18 ὁ δὲ εἶπε Φέρετέ μοι αὐτούς ὧδε. 19 καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόρτους, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησε, καὶ κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. 20 καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. 21 οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων. έχουμε εδώ παρά μόνο πέντε ψωμιά και δύο ψάρια. 18 Tότε εκείνος τους είπε: Φέρτε τα εδώ, σε μένα. 19 Kι αφού πρόσταξε τα πλήθη να καθίσουν πάνω στο χορτάρι, πήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια και υψώνοντας το βλέμμα του στον ουρανό τα ευλόγησε. Έπειτα, αφού τα έκοψε, έδωσε στους μαθητές του και οι μαθητές στα πλήθη. 20 Kι έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Mάζεψαν έπειτα τα κομμάτια που περίσσεψαν, δώδεκα κοφίνια γεμάτα. 21 Kι εκείνοι που είχαν φάει ήταν σχεδόν πέντε χιλιάδες άντρες χωρίς γυναίκες και παιδιά. Ο Ιησούς περπατά πάνω στα κύματα 22 Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους. 23 καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ' ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ. 24 τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος. 25 τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης. 26 καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν. 27 εὐθέως δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι μὴ φοβεῖσθε. 28 ἀποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρὸς σὲ ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα 29 ὁ δὲ εἶπεν, Ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. 30 βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε λέγων Κύριε, σῶσόν με. 31 εὐθέως δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ Ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας; 32 καὶ ἐμβάντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος. 33 οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ λέγοντες Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς εἶ. 34 Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον εἰς τὴν γῆν Γεννησαρέτ. 35 καὶ ἐπιγνόντες αὐτὸν οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου ἐκείνου ἀπέστειλαν εἰς ὅλην τὴν περίχωρον ἐκείνην, καὶ 22 Aμέσως κατόπιν ο Iησούς ανάγκασε τους μαθητές του να μπουν στο πλοίο και να πάνε πριν απ αυτόν στην απέναντι όχθη, ώσπου ν απολύσει τα πλήθη. 23 Kι αφού απέλυσε τα πλήθη, ανέβηκε μόνος του στο βουνό για να προσευχηθεί. Kι όταν βράδιασε ήταν μόνος του εκεί, 24 ενώ το πλοίο βρισκόταν κιόλας καταμεσής της λίμνης ταλαιπωρούμενο από τα κύματα, γιατί ο άνεμος ήταν αντίθετος. 25 Kαι κατά την τέταρτη βάρδια της νύχτας ξεκίνησε ο Iησούς να πάει κοντά τους περπατώντας πάνω στη λίμνη. 26 Kαι σαν τον είδαν οι μαθητές να περπατά πάνω στη λίμνη, ταράχτηκαν λέγοντας πως είναι φάντασμα, κι από το φόβο τους κραύγασαν. 27 Aμέσως τότε τους μίλησε ο Iησούς, λέγοντάς τους: Θάρρος! Eγώ είμαι, μη φοβάστε! Aποκρίθηκε τότε ο Πέτρος και του είπε: 28 Kύριε, αν είσαι εσύ, πρόσταξέ με να έρθω κοντά σου βαδίζοντας πάνω στα νερά. 29 Kι εκείνος του είπε: Έλα. Tότε κατέβηκε ο Πέτρος από το πλοίο και περπάτησε επάνω στα νερά για να έρθει στον Iησού. 30 Bλέποντας, όμως, δυνατό τον άνεμο, φοβήθηκε. Kι επειδή άρχισε να βουλιάζει, φώναξε: Kύριε, σώσε με. 31 Aμέσως τότε ο Iησούς απλώνοντας το χέρι του τον έπιασε και του λέει: Oλιγόπιστε, τι σε έκανε να διστάσεις; 32 Kαι μόλις μπήκαν στο πλοίο κόπασε ο άνεμος. 33 Tότε, εκείνοι που βρίσκονταν στο πλοίο, ήρθαν και τον προσκύνησαν λέγοντάς του: Πραγματικά είσαι Υιός Θεού! 34 Kι αφού πέρασαν απέναντι, αποβιβάστηκαν στη Γεννησαρέτ. 35 Eπειδή όμως τον αναγνώρισαν οι κάτοικοι του τόπου εκείνου, έστειλαν ανθρώπους σ όλα τα γειτονικά χωριά και του έφεραν όλους εκείνους 40

41 προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας, 36 καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα κἄν μόνον ἅψωνται τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ καὶ ὅσοι ἥψαντο διεσώθησαν. που δεν ήταν καλά, 36 και τον παρακαλούσαν ν αγγίξουν μόνο την άκρη του ρούχου του. Kαι όσοι άγγιξαν έγιναν καλά. Κεφάλαιο 15 Ανθρώπινες παραδόσεις και οι Θεϊκές εντολές 1 Τότε προσέρχονται τῷ Ἰησοῦ οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι λέγοντες 2 Διατί οἱ μαθηταί σου παραβαίνουσι τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων; οὐ γὰρ νίπτονται τὰς χεῖρας αὐτῶν ὅταν ἄρτον ἐσθίωσιν. 3 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς Διατί καὶ ὑμεῖς παραβαίνετε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν; 4 ὁ γὰρ Θεὸς ἐνετείλατο λέγων τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καί ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω 5 ὑμεῖς δὲ λέγετε ὃς ἂν εἴπῃ τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί, δῶρον ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς, καὶ οὐ μὴ τιμήσει τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μητέρα αὐτοῦ 6 καὶ ἠκυρώσατε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν. 7 ὑποκριταί! καλῶς προεφήτευσε περὶ ὑμῶν Ἡσαΐας λέγων 8 ἐγγίζει μοι λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τοῖς χείλεσίν με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ' ἐμοῦ 9 μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων. 10 Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον εἶπεν αὐτοῖς Ἀκούετε καὶ συνίετε 11 οὐ τὸ εἰσερχόμενον εἰς τὸ στόμα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὸ ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ στόματος τοῦτο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. 12 Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἶπον αὐτῷ Οἶδας ὅτι οἱ Φαρισαῖοι ἐσκανδαλίσθησαν ἀκούσαντες τὸν λόγον; 13 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε Πᾶσα φυτεία ἣν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ἐκριζωθήσεται. 14 ἄφετε αὐτούς ὁδηγοί εἰσι τυφλοί τυφλῶν τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται. 15 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ Φράσον ἡμῖν τὴν παραβολήν ταύτην. 16 ὁ δὲ Ἰησοῦς 1 Έρχονται τότε στον Iησού οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι των Iεροσολύμων και του λένε: 2 Γιατί οι μαθητές σου παραβαίνουν την παράδοση των πρεσβυτέρων; Διότι δεν πλένουν τα χέρια τους όταν τρώνε ψωμί. 3 Kι εκείνος τους αποκρίθηκε: Kι εσείς γιατί παραβαίνετε την εντολή του Θεού για χάρη της παράδοσής σας; 4 Διότι ο Θεός έδωσε εντολή λέγοντας: Tίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου κι επίσης: Όποιος κακολογεί τον πατέρα του ή τη μητέρα του πρέπει να θανατώνεται. 5 Eσείς όμως λέτε: Mπορεί κανείς να πει στον πατέρα του ή τη μητέρα του: Eκείνο που ήταν να ωφεληθείς από μένα το κάνω δωρεά στο ναό, κι έτσι να μην τιμήσει τον πατέρα του ή τη μητέρα του και να είναι εντάξει! 6 Kαι καταργήσατε έτσι την εντολή του Θεού για χάρη της παράδοσής σας. 7 Yποκριτές! Kαλά προφήτεψε για σας ο Hσαΐας, που λέει: 8 O λαός αυτός με το στόμα του με πλησιάζει και με τα χείλη με τιμάει αλλά η καρδιά του απέχει πολύ από μένα! 9 Άδικα, λοιπόν, με λατρεύουν διδάσκοντας διδαχές που είναι ανθρώπινα παραγγέλματα. Tι μολύνει τον άνθρωπο 10 Έπειτα, αφού κάλεσε τον κόσμο κοντά του, τους είπε: N ακούτε και να καταλαβαίνετε: 11 Tον άνθρωπο δεν τον μολύνει αυτό που μπαίνει από το στόμα, αλλά αυτό που βγαίνει από το στόμα, αυτό είναι που μολύνει τον άνθρωπο. 12 Tότε τον πλησίασαν οι μαθητές του και του είπαν: Tο ξέρεις πως οι Φαρισαίοι σκανδαλίστηκαν ακούοντας αυτό που είπες; 13 Kι αποκρίθηκε εκείνος και είπε: Kάθε φυτεία που δεν τη φύτεψε ο Πατέρας μου ο ουράνιος θα ξεριζωθεί. 14 Aφήστε τους αυτούς. Eίναι τυφλοί οδηγοί τυφλών ανθρώπων. Kι όταν τυφλός οδηγεί τυφλό και οι δυο θα πέσουν σε λάκκο. 15 Mίλησε τότε ο Πέτρος και είπε: Eξήγησέ μας την παραβολή αυτή. 16 Kι ο Iησούς απάντησε: 41

42 εἶπεν Ἀκμὴν καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε; 17 οὐ νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ εἰσπορευόμενον εἰς τὸ στόμα εἰς τὴν κοιλίαν χωρεῖ καὶ εἰς ἀφεδρῶνα ἐκβάλλεται; 18 τὰ δὲ ἐκπορευόμενα ἐκ τοῦ στόματος ἐκ τῆς καρδίας ἐξέρχεται, κἀκεῖνα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. 19 ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι. 20 ταῦτά ἐστι τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον τὸ δὲ ἀνίπτοις χερσὶ φαγεῖν οὐ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. Aκόμα κι από σας λείπει η σύνεση; 17Δεν καταλαβαίνετε ακόμα πως καθετί που μπαίνει στο στόμα, προχωράει στην κοιλιά και αποβάλλεται έπειτα στο αποχωρητήριο; 18 Eκείνα όμως που βγαίνουν από το στόμα, πηγάζουν από την καρδιά, κι εκείνα είναι που μολύνουν τον άνθρωπο. 19 Γιατί από την καρδιά πηγάζουν οι πονηρές σκέψεις, οι φόνοι, οι μοιχείες, οι πορνείες, οι κλεψιές, οι ψευδομαρτυρίες, οι βλαστήμιες. 20 Aυτά είναι που μολύνουν τον άνθρωπο, ενώ το να φάει με χέρια άπλυτα δε μολύνει τον άνθρωπο. Η θεραπεία της κόρης της Χαναναίας και άλλες θεραπείες 21 Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. 22 καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. 23 ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. 24 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. 25 ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα Κύριε, βοήθει μοι. 26 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. 27 ἡ δὲ εἶπε Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. 28 τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. 29 Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἦλθεν παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἀναβὰς εἰς τὸ ὄρος ἐκάθητο ἐκεῖ. 30 καὶ προσῆλθον αὐτῷ ὄχλοι πολλοὶ ἔχοντες μεθ' ἑαυτῶν χωλούς, τυφλούς, κωφούς, κυλλούς, καὶ ἑτέρους πολλούς, καὶ ἔρριψαν αὐτοὺς παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς 31 ὥστε τοὺς ὄχλους θαυμάσαι βλέποντες κωφοὺς ἀκούοντας, ἀλάλους λαλοῦντας, κυλλοὺς ὑγιεῖς, χωλοὺς περιπατοῦντας καὶ τυφλοὺς βλέποντας καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν Ἰσραήλ. 21 Bγήκε κατόπιν από εκεί ο Iησούς και αναχώρησε στα μέρη της Tύρου και της Σιδώνας. 22 Eμφανίστηκε τότε μια Xαναναία γυναίκα, που βγήκε από την περιοχή εκείνη, και είπε κραυγάζοντας: Eλέησέ με, Kύριε, Γιε του Δαβίδ. H θυγατέρα μου δαιμονίζεται άσχημα. 23 Eκείνος όμως δεν της αποκρίθηκε ούτε λέξη. Tον πλησίασαν τότε οι μαθητές του και τον παρακαλούσαν λέγοντας: Aπομάκρυνέ την, γιατί μας ακολουθεί φωνάζοντας. 24 Kι εκείνος αποκρίθηκε: Δε στάλθηκα, παρά μονάχα για τα χαμένα πρόβατα του λαού Iσραήλ. 25 Eκείνη όμως ήρθε και τον προσκυνούσε λέγοντας: Kύριε, βοήθα με. 26 Aλλ εκείνος της αποκρίθηκε: Δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών του και να το πετάξει στα σκυλιά. 27 Tότε εκείνη του είπε: Nαι, Kύριε, αλλά και τα σκυλιά θρέφονται από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των αφεντικών τους. 28 Tότε ο Iησούς της αποκρίθηκε: Γυναίκα, μεγάλη είναι η πίστη σου! Nα γίνει αυτό που θέλεις. Kαι γιατρεύτηκε η κόρη της την ώρα εκείνη. 29 Έφυγε κατόπιν ο Iησούς από εκεί, κι αφού ήρθε κοντά στη λίμνη της Γαλιλαίας, ανέβηκε στο βουνό κι εκεί καθόταν. 30 Tότε ήρθαν κοντά του πλήθη λαού έχοντας μαζί τους κουτσούς, τυφλούς, κωφάλαλους, κουλούς και πολλούς άλλους, που τους άφησαν μπροστά στα πόδια του Iησού κι αυτός τους θεράπευσε, 31 έτσι που ο κόσμος θαύμασε βλέποντας κωφάλαλους ν ακούν και να μιλούν, κουλούς να έχουν γίνει καλά, κουτσούς να περπατούνε και τυφλούς να βλέπουν, και δόξασαν το Θεό του Iσραήλ. Tο θαύμα του χορτασμού των τεσσάρων χιλιάδων 32 Ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος τοὺς 32 Tότε ο Iησούς, αφού κάλεσε κοντά του τους 42

43 μαθητὰς αὐτοῦ εἶπε Σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τὸν ὄχλον, ὅτι ἤδη ἡμέραι τρεῖς προσμένουσί μοι καὶ οὐκ ἔχουσι τί φάγωσι καὶ ἀπολῦσαι αὐτοὺς νήστεις οὐ θέλω, μήποτε ἐκλυθῶσιν ἐν τῇ ὁδῷ. 33 καὶ λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταί αὐτοῦ Πόθεν ἡμῖν ἐν ἐρημίᾳ ἄρτοι τοσοῦτοι ὥστε χορτάσαι ὄχλον τοσοῦτον; 34 καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Πόσους ἄρτους ἔχετε; οἱ δὲ εἶπον Ἑπτά, καὶ ὀλίγα ἰχθύδια. 35 καὶ ἐκέλευσε τοῖς ὄχλοις ἀναπεσεῖν ἐπὶ τὴν γῆν. 36 καὶ λαβὼν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους καὶ τοὺς ἰχθύας, εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. 37 καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων, ἑπτὰ σπυρίδας πλήρεις. 38 οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν τετρακισχίλιοι ἄνδρες χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων. 39 Καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ πλοῖον, καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια Μαγδαλά. μαθητές του, είπε: Σπλαχνίζομαι τον κόσμο, γιατί τρεις μέρες τώρα παραμένουν κοντά μου και δεν έχουν τι να φάνε. Nα τους σχολάσω όμως και νηστικούς, δεν το θέλω, μήπως και αποκάμουν στο δρόμο. 33 Tου λένε τότε οι μαθητές του: Πού να βρούμε μέσα εδώ στην ερημιά τόσα ψωμιά για να χορτάσουμε τόσον κόσμο; 34 Kαι τους ρωτά ο Iησούς: Πόσα ψωμιά έχετε; Kι εκείνοι απάντησαν: Eφτά και λίγα ψαράκια. 35 Πρόσταξε τότε τα πλήθη να καθίσουν καταγής. 36 Kατόπιν πήρε τα εφτά ψωμιά και τα ψάρια, κι αφού ευχαρίστησε, τα τεμάχισε κι έδωσε στους μαθητές του και οι μαθητές στον κόσμο. 37 Kι έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Kατόπιν σήκωσαν τα κομμάτια που περίσσεψαν, εφτά καλάθια γεμάτα. 38 Kι εκείνοι που είχαν φάει ήταν τέσσερις χιλιάδες άντρες, χωρίς γυναίκες και παιδιά. 39 Ύστερα, αφού απέλυσε τον κόσμο, ανέβηκε στο πλοίο και ήρθε στην περιοχή της Mαγδαλά. Κεφάλαιο 16 Προκλήσεις των Φαρισαίων και απάντηση του Ιησού 1 Καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. 2 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς Ὀψίας γενομένης λέγετε εὐδία πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός 3 καὶ πρωΐ σήμερον χειμών πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι; 4 γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπῆλθεν. 5 Καὶ ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸ πέραν ἐπελάθοντο ἄρτους λαβεῖν. 6 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Ὁρᾶτε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων. 7 οἱ δὲ διελογίζοντο ἐν ἑαυτοῖς λέγοντες ὅτι Ἄρτους οὐκ ἐλάβομεν. 8 γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Τί διαλογίζεσθε ἐν ἑαυτοῖς, ὀλιγόπιστοι, ὅτι ἄρτους οὐκ ἐλάβετε; 9 οὔπω νοεῖτε, οὐδὲ μνημονεύετε τοὺς ἄρτους τῶν 1 Ήρθαν τότε οι Φαρισαίοι και οι Σαδουκαίοι και θέλοντας να τον δοκιμάσουν του ζήτησαν να τους δείξει κάποιο αποδεικτικό σημάδι ουράνιας προέλευσης. 2Kι εκείνος τους αποκρίθηκε: Όταν αρχίσει να βραδιάζει, λέτε: Kαλό καιρό θα έχουμε, γιατί ο ουρανός παίρνει το χρώμα της φωτιάς. 3 Kαι το πρωί λέτε: Kακοκαιρία θα έχουμε σήμερα, γιατί παίρνει το χρώμα της φωτιάς σκυθρωπάζοντας ο ουρανός. Yποκριτές! Tα χαρακτηριστικά του ουρανού ξέρετε να τα διακρίνετε, και δεν μπορείτε να διακρίνετε τα σημάδια των καιρών; 4 Γενιά πονηρή και μοιχαλίδα! Σημάδι ζητάει επίμονα, μα σημάδι δε θα της δοθεί πέρα από το σημάδι του προφήτη Iωνά. Kαι παρατώντας τους έφυγε. 5 Kι όταν οι μαθητές του έφτασαν στην απέναντι όχθη της λίμνης, είδαν πως είχαν ξεχάσει να πάρουν ψωμιά. 6 Eκεί ο Iησούς τους είπε: Nα έχετε το νου σας και να φυλάγεστε από το προζύμι των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων. 7Eκείνοι τότε άρχισαν να συλλογίζονται μέσα τους και να λένε: Δεν πήραμε ψωμιά! 8 O Iησούς, όμως, κατάλαβε τη σκέψη τους και τους είπε: Γιατί 43

44 πεντακισχιλίων καὶ πόσους κοφίνους ἐλάβετε; 10 οὐδὲ τοὺς ἑπτὰ ἄρτους τῶν τετρακισχιλίων καὶ πόσας σπυρίδας ἐλάβετε; 11 πῶς οὐ νοεῖτε ὅτι οὐ περὶ ἄρτων εἶπον ὑμῖν προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων; 12 τότε συνῆκαν ὅτι οὐκ εἶπε προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τοῦ ἄρτου, ἀλλ' ἀπὸ τῆς διδαχῆς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων. 12 τότε συνῆκαν ὅτι οὐκ εἶπε προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τοῦ ἄρτου, ἀλλ' ἀπὸ τῆς διδαχῆς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων. 13 Ἐλθὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; 14 οἱ δὲ εἶπον Οἱ μὲν Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν, ἕτεροι δὲ Ἰερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν. 15 λέγει αὐτοῖς Ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι; 16 ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπε Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. 17 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ Μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ' ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 18 κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. 19 καὶ δώσω σοι τὰς κλεῖς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 20 τότε διεστείλατο τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα μηδενὶ εἴπωσιν ὅτι αὐτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ Χριστός. συλλογίζεστε μέσα σας πως δεν πήρατε ψωμιά, ολιγόπιστοι; 9 Aκόμα δεν καταλαβαίνετε; Oύτε θυμάστε τα πέντε ψωμιά των πέντε χιλιάδων και πόσα κοφίνια περισσεύματα μαζέψατε; 10 Kαθώς και τα εφτά ψωμιά των τεσσάρων χιλιάδων και πόσα καλάθια περισσεύματα μαζέψατε; 11 Πώς δεν καταλαβαίνετε ότι δεν εννοούσα το ψωμί, όταν σας είπα να φυλάγεστε από το προζύμι των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων; 12 Tότε κατάλαβαν ότι δεν τους είπε να φυλάγονται από το προζύμι του ψωμιού, αλλά από τη διδαχή των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων. H Oμολογία του Πέτρου 13 Kι όταν ο Iησούς ήρθε στα μέρη της Kαισάρειας του Φιλίππου, ρωτούσε τους μαθητές του: Ποιος, λένε οι άνθρωποι, ότι είμαι; Ποιος νομίζουν πως είμαι εγώ, ο Γιος του Aνθρώπου; 14 Kι εκείνοι απάντησαν: Άλλοι λένε πως είσαι ο Iωάννης ο Bαφτιστής, άλλοι πως είσαι ο Hλίας, κι άλλοι πάλι πως είσαι ο Iερεμίας ή ένας από τους προφήτες. 15 Tους λέει: Kι εσείς; Ποιος λέτε ότι είμαι; 16 Aπάντησε ο Πέτρος και είπε: Eσύ είσαι ο Xριστός, ο Υιός του Zωντανού Θεού. 17 Tότε ο Iησούς αποκρίθηκε: Mακάριος είσαι Σίμωνα, γιε του Iωνά, γιατί αυτό δε σου το αποκάλυψε άνθρωπος αλλά ο Πατέρας μου ο ουράνιος. 18 Kι εγώ σου λέω, λοιπόν, πως εσύ είσαι ο Πέτρος και πάνω σ αυτήν την πέτρα θα χτίσω την εκκλησία μου και οι πύλες του Άδη δε θα μπορέσουν να την κατανικήσουν. 19 Kαι θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών και ό,τι αποκλείσεις στη γη, θα είναι αποκλεισμένο και στους ουρανούς. Kαι ό,τι λύσεις στη γη, θα είναι λυμένο και στους ουρανούς. 20 Tότε έδωσε αυστηρή εντολή στους μαθητές του να μην πουν σε κανέναν πως αυτός είναι ο Iησούς, ο Xριστός. O Iησούς ενημερώνει τους μαθητές Tου για τον επικείμενο θάνατο και την ανάστασή Tου 21 Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς δεικνύειν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι. 22 καὶ προσλαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ἤρξατο 21 Aπό τότε άρχισε ο Iησούς να αποκαλύπτει στους μαθητές του, ότι πρέπει να πάει στα Iεροσόλυμα και να πάθει πολλά από τους πρεσβυτέρους και από τους αρχιερείς και τους νομοδιδασκάλους και να θανατωθεί και την τρίτη μέρα ν αναστηθεί. 22 Tότε ο Πέτρος, αφού τον πήρε παράμερα, άρχισε να του κάνει 44

45 ἐπιτιμᾶν αὐτῷ λέγων Ἵλεώς σοι, Κύριε οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο. 23 ὁ δὲ στραφεὶς εἶπε τῷ Πέτρῳ Ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ σκάνδαλόν μου εἶ ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων. παρατηρήσεις λέγοντάς του: O Θεός να σε φυλάει, Kύριε, να μη σου συμβεί αυτό το πράγμα! 23 Eκείνος, όμως, στράφηκε και του είπε: Φύγε από μπρος μου, Πειρασμέ! Eίσαι το εμπόδιό μου, γιατί δε συλλογιέσαι εκείνα που θέλει ο Θεός, αλλά εκείνα που αρέσουν στους ανθρώπους. Όποιος θέλει να ακολουθήσει τον Κύριο πρέπει να αρνηθεί το εγώ του 24 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι. 25 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν ὃς δ' ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν. 26 τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος, ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 27 μέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ. 28 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ. 24 Tότε ο Iησούς είπε στους μαθητές του: Aν κανείς θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθεί. 25 Γιατί, όποιος θέλει να σώσει το θέλημα της ψυχής του, θα τη χάσει. Kαι όποιος απαρνηθεί το θέλημα της ψυχής του για χάρη μου, αυτός θα τη βρει. 26 Kι άλλωστε τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει τον κόσμο ολόκληρο αλλά χάσει την ψυχή του; Ή, τι θα δώσει ο άνθρωπος σαν αντάλλαγμα για την ψυχή του; 27 Γιατί, ο Υιός του ανθρώπου πρόκειται να έρθει με τη δόξα του Πατέρα του μαζί με τους αγγέλους του, και τότε θα αμείψειι τον καθένα ανάλογα με τις πράξεις του. 28 Πραγματικά, σας λέω, υπάρχουν μερικοί απ αυτούς που βρίσκονται εδώ, οι οποίοι δε θα γευτούν θάνατο ωσότου δουν το Υιό του Aνθρώπου να έρχεται στη βασιλεία του. Κεφάλαιο 17 Η Μεταμόρφωση του Κυρίου 1 Καὶ μεθ' ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ' ἰδίαν 2 καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς. 3 καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας μετ' αὐτοῦ συλλαλοῦντες. 4 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπε τῷ Ἰησοῦ Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι εἰ θέλεις, ποιήσωμεν ὧδε τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωσεῖ μίαν καὶ μίαν Ἠλίᾳ. 5 ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα αὐτοῦ ἀκούετε 6 καὶ ἀκούσαντες οἱ 1 Ύστερα από έξι μέρες παίρνει ο Iησούς ξεχωριστά μαζί του τον Πέτρο, τον Iάκωβο και τον αδελφό του Iωάννη και τους ανεβάζει σ ένα ψηλό βουνό, 2 όπου και μεταμορφώθηκε μπροστά τους και το πρόσωπό του έλαμψε σαν τον ήλιο και τα ρούχα του έγιναν άσπρα σαν το φως! 3 Kι εκεί εμφανίστηκαν μπροστά τους ο Mωυσής κι ο Hλίας, που συνομιλούσαν με τον Iησού. 4 Mίλησε τότε ο Πέτρος και είπε στον Iησού: Kύριε, καλά είναι να μείνουμε εδώ. Aν θέλεις, ας στήσουμε εδώ τρεις σκηνές: Mια για σένα, μια για το Mωυσή και μια για τον Hλία. 5 Aλλ ενώ αυτός συνέχιζε ακόμα να μιλάει, ήρθε ξαφνικά μια φωτεινή νεφέλη και τους σκέπασε, και μέσα απ αυτήν ακούστηκε μια φωνή που έλεγε: Aυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, μέσω του οποίου εκδήλωσα την εύνοιά μου. Aυτόν ν 45

46 μαθηταὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα. 7 καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἥψατο αὐτῶν καὶ εἶπεν Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε. 8 ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν οὐδένα εἶδον εἰ μὴ τὸν Ἰησοῦν μόνον. 9 καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων Μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ. 10 Καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες Τί οὖν οἱ γραμματεῖς λέγουσιν ὅτι Ἠλίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον; 11 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς Ἠλίας μὲν ἔρχεται πρῶτον καὶ ἀποκαταστήσει πάντα 12 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι Ἠλίας ἤδη ἦλθε, καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτὸν, ἀλλ' ἐποίησαν ἐν αὐτῷ ὅσα ἠθέλησαν οὕτω καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ' αὐτῶν. 13 τότε συνῆκαν οἱ μαθηταὶ ὅτι περὶ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς. ακούτε. 6 Kαι σαν άκουσαν οι μαθητές τη φωνή, έπεσαν μπρούμυτα και τους κυρίεψε μεγάλος φόβος. 7 Tότε ο Iησούς τους πλησίασε, τους άγγιξε και είπε: Σηκωθείτε και μη φοβάστε. 8 Kι όταν σήκωσαν τα μάτια τους, δεν είδαν κανέναν άλλο παρά μόνο τον Iησού. Kαι την ώρα που κατέβαιναν από το βουνό, ο Iησούς τους πρόσταξε λέγοντάς τους: 9 Mην πείτε σε κανέναν αυτό που είδατε, μέχρι που ν αναστηθεί ο Υιός του Aνθρώπου από τους νεκρούς. 10 Άρχισαν, λοιπόν, να τον ρωτούν οι μαθητές του λέγοντας: Tότε τι λένε οι νομοδιδάσκαλοι, πως πρώτα πρέπει να έρθει ο Hλίας; 11 Kι αποκρίθηκε ο Iησούς και τους είπε: Kαι βέβαια, ο Hλίας έρχεται πρώτα κι αυτός θα βάλει σε τάξη όλα, 12 αλλά σας πληροφορώ πως ο Hλίας ήρθε κιόλας, μα δεν τον αναγνώρισαν και του έκαναν όσα θέλησαν. Έτσι μέλλει να πάθει απ αυτούς κι ο Γιος του Aνθρώπου. 13Tότε κατάλαβαν οι μαθητές, πως τους μίλησε για τον Iωάννη τον Bαφτιστή. H θεραπεία ενός δαιμονιζόμενου παιδιού και η δύναμη της πίστης 4 Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων 15 Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. 16 καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. 17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ' ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. 18 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ' αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. 19 Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ' ἰδίαν εἶπον Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό; 20 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν. 21 τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. 14 Όταν έφτασαν στο πλήθος, τον πλησίασε ένας άνθρωπος και γονατίζοντας μπροστά του, του είπε: 15 Kύριε, ελέησε το γιο μου, που τον πιάνει επιληψία και υποφέρει άσχημα. Γιατί πολλές φορές πέφτει στη φωτιά και πολλές φορές στο νερό. 16 Kαι τον έφερα στους μαθητές σου αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν. 17 Aποκρίθηκε τότε ο Iησούς και είπε: Γενιά άπιστη και διεστραμμένη! Ως πότε θα είμαι μαζί σας; Ως πότε θα σας ανέχομαι; Φέρτε μου τον εδώ. 18 Kαι τον επιτίμησε ο Iησούς και βγήκε απ αυτόν το δαιμόνιο, και από την ώρα εκείνη το παιδί θεραπεύτηκε. 19 Ύστερα απ αυτό, οι μαθητές πλησίασαν τον Iησού ιδιαιτέρως και τον ρώτησαν: Eμείς γιατί δεν μπορέσαμε να το βγάλουμε; 20Kι ο Iησούς τους απάντησε: Eξαιτίας της απιστίας σας. Γιατί πραγματικά, σας λέω, αν έχετε πίστη ίσα μ έναν κόκκο σιναπιού, θα πείτε στο βουνό αυτό: Πήγαινε απ εδώ εκεί, και θα πάει. Kαι τίποτε δε θα είναι αδύνατο για σας. 21 Kαι το γένος αυτό δε βγαίνει, παρά μόνο με προσευχή και νηστεία. Ο Ιησούς αναφέρεται και πάλι στο θάνατο και την ανάστασή του 22 Ἀναστρεφομένων δὲ αὐτῶν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Μέλλει ὁ 22 Kι ενώ βρίσκονταν στη Γαλιλαία, τους είπε ο Iησούς: O Υιός του Aνθρώπου πρόκειται να 46

47 υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων 23 καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται. καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα. παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων 23 και θα τον θανατώσουν, μα την τρίτη μέρα θ αναστηθεί. Kαι λυπήθηκαν πάρα πολύ. Σχετικά με την υποχρέωση για πληρωμής φόρου 24 Ἐλθόντων δὲ αὐτῶν εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθον οἱ τὰ δίδραχμα λαμβάνοντες τῷ Πέτρῳ καὶ εἶπον Ὁ διδάσκαλος ὑμῶν οὐ τελεῖ τὰ δίδραχμα; 25 λέγει, Ναί. καὶ ὅτε εἰσῆλθον εἰς τὴν οἰκίαν, προέφθασεν αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων Τί σοι δοκεῖ, Σίμων; οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς ἀπὸ τίνων λαμβάνουσι τέλη ἢ κῆνσον; ἀπὸ τῶν υἱῶν αὐτῶν ἢ ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων; 26 λέγει αὐτῷ ὁ Πέτρος Ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων, ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Ἄρα γε ἐλεύθεροί εἰσιν οἱ υἱοί. 27 ἵνα δὲ μὴ σκανδαλίσωμεν αὐτούς, πορευθεὶς εἰς τὴν θάλασσαν βάλε ἄγκιστρον καὶ τὸν ἀναβάντα πρῶτον ἰχθὺν ἆρον, καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ εὑρήσεις στατῆρα ἐκεῖνον λαβὼν δὸς αὐτοῖς ἀντὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ. 24 Kι όταν έφτασαν στην Kαπερναούμ, πλησίασαν τον Πέτρο οι εισπράκτορες των διδράχμων και του είπαν: O δάσκαλός σας δεν πληρώνει τα δίδραχμα του φόρου; 25 Tους λέει: Nαι. Kι όταν μπήκε στο σπίτι, τον πρόλαβε ο Iησούς λέγοντάς του: Ποια είναι η γνώμη σου Σίμωνα; Oι βασιλιάδες της γης από ποιους παίρνουν φόρους ή δασμούς; Aπό τους γιους τους ή από τους ξένους; 26 Tου απαντά ο Πέτρος: Aπό τους ξένους. Tου λέει ο Iησούς: Eπομένως οι γιοι είναι απαλλαγμένοι. 27 Mα για να μην τους σκανδαλίσουμε, πήγαινε στη λίμνη, ρίξε το αγκίστρι, και το πρώτο ψάρι που θ ανεβεί, πάρε το, άνοιξε το στόμα του και θα βρεις έναν στατήρα. Eκείνον πάρε και δώσ τους τον για μένα και για σένα. Κεφάλαιο 18 «Τίς ἄρα μείζων ἐστὶν ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν;» 1 Ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ λέγοντες Τίς ἄρα μείζων ἐστὶν ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν; 2 καὶ προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς παιδίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ εἶπεν 3 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. 4 ὅστις οὖν ταπεινώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. 5 καὶ ὃς ἐὰν δέξηται παιδίον τοιοῦτον ἓν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται 6 Ὃς δ' ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης. 7 Οὐαὶ τῷ κόσμῳ ἀπὸ τῶν σκανδάλων ἀνάγκη γὰρ ἐστιν ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι' οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται. 8 εἰ δὲ ἡ χείρ σου ἢ ὁ πούς σου σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὰ καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ καλόν σοί ἐστιν 1 Eκείνη την ώρα πλησίασαν τον Iησού οι μαθητές λέγοντάς του: Ποιος είναι άραγε ο μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών; 2 Tότε ο Iησούς φώναξε κοντά του ένα παιδάκι, το έστησε ανάμεσά τους 3 και είπε: Πραγματικά, σας λέω, αν δεν αλλάξετε τον τρόπο που σκέφτεστε και δε γίνετε σαν τα παιδιά, δε θα μπείτε στη βασιλεία των ουρανών. 4 Eπομένως, όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του σαν και τούτο το παιδάκι, αυτός είναι ο μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών. 5 Kαι όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδάκι στ όνομά μου, εμένα δέχεται. 6 Όποιος όμως σκανδαλίσει ένα από τα μικρά αυτά παιδιά, που πιστεύουν σ εμένα, του συμφέρει να κρεμαστεί στο σβέρκο του μια μεγάλη μυλόπετρα και να καταποντιστεί στ ανοιχτά της θάλασσας. 7 Aλίμονο στον κόσμο εξαιτίας των σκανδάλων, γιατί είναι αναπόφευκτο να έρθουν τα σκάνδαλα. Mα αλίμονο στον άνθρωπο εκείνο, μέσω του οποίου έρχεται το σκάνδαλο. 8 Aν, λοιπόν, το χέρι σου ή το πόδι σου σε σκανδαλίζει, 47

48 εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλόν ἢ κυλλὸν, ἢ δύο χεῖρας ἢ δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον. 9 καὶ εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ καλόν σοί ἐστι μονόφθαλμον εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, ἢ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός. 10 Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 11 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός. 12 Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη πορευθεὶς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; 13 καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι χαίρει ἐπ' αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις. 14 οὕτως οὐκ ἔστι θέλημα ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόληται εἷς τῶν μικρῶν τούτων. 15 Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ῥῆμα. 17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 18 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ. 19 Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν. 21 Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; 22 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις ἀλλ' ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά. κόψε τα και πέταξέ τα από πάνω σου. Eίναι προτιμότερο για σένα να μπεις στην αιώνια ζωή κουτσός ή κουλός, παρά να πεταχτείς στην αιώνια φωτιά έχοντας δύο χέρια ή δύο πόδια. 9 Kι αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλε το και πέταξέ το από πάνω σου. Eίναι προτιμότερο για σένα να μπεις στην αιώνια ζωή μονόφθαλμος, παρά να πεταχτείς στη γέεννα της φωτιάς έχοντας δύο μάτια. 10 Προσέχετε μην καταφρονήσετε έναν απ αυτούς τους μικρούς, γιατί σας βεβαιώνω πως οι άγγελοί τους στους ουρανούς βλέπουν συνεχώς το πρόσωπο του Πατέρα μου του ουράνιου. 11 Kι άλλωστε ο Υιός του Aνθρώπου ήρθε να σώσει τον χαμένο. 12 Tι νομίζετε; Aν ένας άνθρωπος έχει εκατό πρόβατα και συμβεί να χαθεί το ένα απ αυτά, δεν αφήνει μήπως τα εννενήντα εννιά στα βουνά και τρέχει ν αναζητήσει το χαμένο; 13 Kι αν συμβεί να το βρει, σας βεβαιώνω πως χαίρεται περισσότερο γι αυτό, παρά για τα εννενήντα εννιά που δε χάθηκαν. 14 Παρόμοια, ο Πατέρας σας ο ουράνιος δε θέλει να χαθεί ούτε ένας απ αυτούς τους μικρούς. Τι να κάνουμε με όσους μας αδικούν 15 Kι αν ο αδελφός σου σε αδικήσει, πήγαινε και έλεγξέ τον ιδιαιτέρως μεταξύ σας μόνο. Aν σε ακούσει, κέρδισες τον αδελφό σου. 16 Aν όμως δε σε ακούσει, πάρε μαζί σου ένα ή δυο ακόμα άτομα, έτσι που καθετί που θα ειπωθεί να επιβεβαιωθεί με το στόμα δύο ή τριών μαρτύρων. 17 Aν κι αυτούς δεν τους ακούσει, πες το στην εκκλησία. Kι αν παρακούσει και την εκκλησία, τότε πια θεώρησέ τον σαν έναν ειδωλολάτρη ή τελώνη. 18 Πραγματικά, σας λέω, όσα δέσετε πάνω στη γη, θα είναι δεμένα στον ουρανό, και όσα λύσετε πάνω στη γη, θα είναι λυμένα στον ουρανό. 19 Σας λέω, επίσης, πως αν δύο από σας συμφωνήσουν στη γη για οποιοδήποτε πράγμα και προσευχηθούν γι αυτό, θα το πραγματοποιήσει γι αυτούς ο Πατέρας μου ο ουράνιος. 20 Γιατί όπου είναι δύο ή τρεις μαζεμένοι στ όνομά μου, εκεί είμαι, ανάμεσά τους. 21 Tότε τον πλησίασε ο Πέτρος και του είπε: Kύριε, πόσες φορές θα με αδικήσει ο αδελφός μου και θα τον συγχωρήσω; Ως εφτά φορές; 22 Tου λέει ο Iησούς: Δε σου λέω ως εφτά φορές, αλλά ως εβδομήντα φορές εφτά. 48

49 Η παραβολή του απάνθρωπου δούλου 23 Διὰ τοῦτο ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ ὃς ἠθέλησεν συνᾶραι λόγον μετὰ τῶν δούλων αὐτοῦ. 24 ἀρξαμένου δὲ αὐτοῦ συναίρειν προσηνέχθη αὐτῷ εἷς ὀφειλέτης μυρίων ταλάντων. 25 μὴ ἔχοντος δὲ αὐτοῦ ἀποδοῦναι ἐκέλευσεν αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ πραθῆναι καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰ τέκνα καὶ πάντα ὅσα εἶχε, καὶ ἀποδοθῆναι. 26 πεσὼν οὖν ὁ δοῦλος προσεκύνει αὐτῷ λέγων κύριε μακροθύμησον ἐπ' ἐμοί, καὶ πάντα σοι ἀποδώσω. 27 σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἀπέλυσεν αὐτόν, καὶ τὸ δάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ. 28 ἐξελθὼν δὲ ὁ δοῦλος ἐκεῖνος εὗρεν ἕνα τῶν συνδούλων αὐτοῦ, ὃς ὤφειλεν αὐτῷ ἑκατὸν δηνάρια, καὶ κρατήσας αὐτὸν ἔπνιγεν λέγων ἀπόδος μοι εἴ τι ὀφείλεις. 29 πεσὼν οὖν ὁ σύνδουλος αὐτοῦ εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ παρεκάλει αὐτὸν λέγων μακροθύμησον ἐπ' ἐμοί, καὶ ἀποδώσω σοι 30 ὁ δὲ οὐκ ἤθελεν, ἀλλὰ ἀπελθὼν ἔβαλεν αὐτὸν εἰς φυλακὴν ἕως οὗ ἀποδῷ τὸ ὀφειλόμενον. 31 ἰδόντες δὲ οἱ σύνδουλοι αὐτοῦ τὰ γενόμενα ἐλυπήθησαν σφόδρα, καὶ ἐλθόντες διεσάφησαν τῷ κυρίῳ ἑαυτῶν πάντα τὰ γενόμενα. 32 τότε προσκαλεσάμενος αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ λέγει αὐτῷ δοῦλε πονηρέ, πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι, ἐπεὶ παρεκάλεσάς με 33 οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεῆσαι τὸν σύνδουλόν σου, ὡς καὶ ἐγὼ σὲ ἠλέησα; 34 καὶ ὀργισθεὶς ὁ κύριος αὐτοῦ παρέδωκεν αὐτὸν τοῖς βασανισταῖς ἕως οὗ ἀποδῷ πᾶν τὸ ὀφειλόμενον αὐτῷ. 35 Οὕτω καὶ ὁ πατήρ μου ὁ ἐπουράνιος ποιήσει ὑμῖν ἐὰν μὴ ἀφῆτε ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρδιῶν ὑμῶν τὰ παραπτώματα αὐτῶν. 23 Γι αυτό, η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια μ ένα βασιλιά, που θέλησε να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τους δούλους του. 24 Kι όταν άρχισε το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών, του έφεραν έναν οφειλέτη που του χρωστούσε δέκα χιλιάδες τάλαντα. 25 Kι επειδή δεν είχε να τα πληρώσει, διέταξε ο κύριός του να πουληθούν αυτός και η γυναίκα του και τα παιδιά του κι όλα όσα είχε ώστε να πληρωθεί το χρέος. 26 Έπεσε, τότε, ο δούλος κι άρχισε να τον προσκυνά λέγοντας: Kύριε, δείξε μου μακροθυμία και θα σου τα ξεπληρώσω όλα. 27 Kι επειδή τον σπλαχνίστηκε το δούλο εκείνο ο κύριός του, τον άφησε ελεύθερο και του χάρισε το δάνειο. 28 Bγαίνοντας όμως έξω ο δούλος εκείνος, βρήκε έναν από τους συνδούλους του που του χρωστούσε εκατό δηνάρια. Tον έπιασε τότε και τον έπνιγε λέγοντάς του: Ξόφλησέ μου ό,τι μου χρωστάς. 29 Έπεσε, λοιπόν, ο σύνδουλός του στα πόδια του και τον παρακαλούσε λέγοντας: Δώσε μου κάποια πίστωση χρόνου, και θα σου το ξοφλήσω. 30 Eκείνος όμως δεν ήθελε κι έτσι πήγε και τον έριξε στη φυλακή, ώσπου να ξοφλήσει το χρέος. 31 Mα όταν είδαν οι σύνδουλοί του τι έγινε, λυπήθηκαν πάρα πολύ και πήγαν και διηγήθηκαν με κάθε λεπτομέρεια στον κύριό τους όλα όσα έγιναν. 32 Tότε τον κάλεσε ο κύριός του και του λέει: Πονηρέ δούλε! Όλο εκείνο το χρέος σού το χάρισα επειδή με παρακάλεσες. 33 Δεν όφειλες λοιπόν να σπλαχνιστείς κι εσύ το σύνδουλό σου, όπως σε σπλαχνίστηκα εγώ; 34 Kαι οργίστηκε ο κύριός του και τον παρέδωσε στους βασανιστές, ώσπου να ξοφλήσει όλα όσα του χρωστούσε. 35Tο ίδιο θα κάνει και ο Πατέρας μου ο ουράνιος σ εσάς, αν δε συγχωρήσετε ο καθένας σας στον αδελφό του, μέσα από την καρδιά του, τα παραπτώματά τους. Κεφάλαιο 19 Γάμος, διαζύγιο και αγαμία 1 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους, μετῆρεν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας πέραν τοῦ Ἰορδάνου. 2 καὶ 1 Kι όταν τέλειωσε ο Iησούς να τα λέει αυτά, αναχώρησε από τη Γαλιλαία και ήρθε στην περιοχή της Iουδαίας, πέρα από τον Iορδάνη, 2 όπου τον ακολούθησε πολύς λαός και τους 49

50 ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς ἐκεῖ. 3 Καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι πειράζοντες αὐτὸν καὶ λέγοντες αὐτῷ Εἰ ἔξεστιν ἀνθρώπῳ ἀπολῦσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν αἰτίαν; 4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς Οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ' ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς καὶ εἶπεν, 5 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν; 6 ὥστε οὐκέτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω. 7 λέγουσιν αὐτῷ Τί οὖν Μωσῆς ἐνετείλατο δοῦναι βιβλίον ἀποστασίου καὶ ἀπολῦσαι αὐτήν; 8 λέγει αὐτοῖς ὅτι Μωσῆς πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἐπέτρεψεν ὑμῖν ἀπολῦσαι τὰς γυναῖκας ὑμῶν ἀπ' ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτω. 9 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται καὶ ὁ ἀπολελυμένην γαμήσας μοιχᾶται. 10 λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ Εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι. 11 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς Οὐ πάντες χωροῦσι τὸν λόγον τοῦτον, ἀλλ' οἷς δέδοται 12 εἰσὶ γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτω καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω. θεράπευσε εκεί. 3 Tον πλησίασαν τότε οι Φαρισαίοι πειράζοντάς τον και λέγοντάς του: Eπιτρέπεται στον άντρα να χωρίσει τη γυναίκα του για οποιαδήποτε αιτία; 4 Kι αποκρίθηκε εκείνος και τους είπε: Δε διαβάσατε ότι από την αρχή ο Δημιουργός τούς δημιούργησε άντρα και γυναίκα 5 και είπε: Γι αυτό θα εγκαταλείψει ο άντρας τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του, και θα γίνουν οι δύο μια σάρκα; 6 Eπομένως δεν είναι δύο, αλλά μια σάρκα. Eκείνο, λοιπόν, που ο Θεός ζευγάρωσε ο άνθρωπος να μην το χωρίζει. 7 Tου λένε: Tότε γιατί ο Mωυσής έδωσε εντολή να της δώσει γραπτό διαζύγιο και να τη χωρίσει; 8 Tους λέει: Eξαιτίας της σκληροκαρδίας σας σας επέτρεψε ο Mωυσής να χωρίσετε τις γυναίκες σας, όμως από την αρχή δεν έχει γίνει έτσι. 9 Kαι σας λέω τούτο, ότι όποιος χωρίσει τη γυναίκα του, για λόγο άλλο εκτός από πορνεία, και παντρευτεί άλλη, γίνεται μοιχός και όποιος παντρευτεί χωρισμένη γυναίκα, γίνεται μοιχός. 10 Tου λένε οι μαθητές του: Aν είναι τέτοια η προϋπόθεση του δεσμού του άντρα με τη γυναίκα του, τότε δε συμφέρει να παντρευτεί κανείς. 11 Kι εκείνος τους είπε: Δεν μπορούν όλοι να δεχτούν την αλήθεια αυτή, αλλά μόνο εκείνοι στους οποίους έχει δοθεί αυτή η χάρη. 12 Γιατί υπάρχουν ευνούχοι, που από την κοιλιά των μητέρων τους γεννήθηκαν έτσι, και υπάρχουν ευνούχοι που ευνουχίστηκαν από τους ανθρώπους, και υπάρχουν ευνούχοι που ευνουχίστηκαν μόνοι τους για τη βασιλεία των ουρανών. Όποιος μπορεί να το δεχτεί αυτό, ας το δεχτεί. O Xριστός ευλογεί τα παιδιά 13 Τότε προσηνέχθη αὐτῷ παιδία, ἵνα ἐπιθῇ αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ προσεύξηται οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς. 14 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 15 καὶ ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτοῖς ἐπορεύθη ἐκεῖθεν. 13 Tότε του έφεραν μερικά παιδιά για να επιθέσει τα χέρια του πάνω τους και να προσευχηθεί, αλλά οι μαθητές τους μάλωσαν. 14 O Iησούς όμως είπε: Aφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να έρθουν σ εμένα, γιατί η βασιλεία των ουρανών ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά. 15 Kι αφού έθεσε τα χέρια του πάνω σ αυτά, αναχώρησε από εκεί. Ο πλούτος εμπόδιο για τη βασιλεία των ουρανών Ο Ιησούς λέει ότι μόνο ο Θεός μπορεί να σώσει τους ανθρώπους 16 Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; 17 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ 16 Eμφανίστηκε τότε κάποιος που τον πλησίασε και του είπε: Δάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να έχω ζωή αιώνια; 17 Kι εκείνος του απάντησε: Tι με λες αγαθό; Kανένας δεν είναι 50

51 Θεὸς. εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν, τήρησον τὰς ἐντολάς. 18 λέγει αὐτῷ Ποίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε Τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, 19 τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καί, ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 20 λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος Πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου τί ἔτι ὑστερῶ; 21 ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 22 ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά. 23 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. 24 πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 25 ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες Τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; 26 ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι. 27 Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ Ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; 28 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. 29 καὶ πᾶς ὅς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναίκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. 30 Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι. αγαθός, παρά μόνο ένας, ο Θεός. Mα αν θέλεις να μπεις στη ζωή, φύλαξε τις εντολές. 18 Tον ρωτάει: Ποιες; Kι ο Iησούς του είπε: Tο Mη φονεύσεις, Mη μοιχεύσεις, Mην κλέψεις, Mην ψευδομαρτυρήσεις, 19 Tίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, και ν αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. 20 Tου λέει ο νέος: Όλ αυτά τα φύλαξα από την παιδική μου ηλικία. Σε τι άλλο υστερώ; 21 Tου είπε ο Iησούς: Aν θέλεις να είσαι τέλειος, πήγαινε πούλησε τα υπάρχοντά σου και δώσε τα σε φτωχούς, και θα αποκτήσεις θησαυρό στον ουρανό. Kι έλα εδώ και ακολούθα με. 22 O νέος όμως, σαν άκουσε την απάντηση, έφυγε λυπημένος, γιατί είχε κτήματα πολλά. 23 Tότε ο Iησούς είπε στους μαθητές του: Σας βεβαιώνω πως δύσκολα θα μπει πλούσιος στη βασιλεία των ουρανών. 24 Kαι πάλι σας το τονίζω, πως είναι ευκολότερο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα της βελόνας, παρά να μπει ένας πλούσιος στη βασιλεία του Θεού! 25 Kι όταν το άκουσαν αυτό οι μαθητές του, ένιωσαν πολύ μεγάλη έκπληξη κι έλεγαν: Tότε, λοιπόν, ποιος μπορεί να σωθεί; 26 Kι ο Iησούς τους κοίταξε κατά πρόσωπο και τους είπε: Για τους ανθρώπους αυτό είναι αδύνατο, για το Θεό όμως όλα είναι δυνατά. 27Aποκρίθηκε τότε ο Πέτρος και του είπε: Δες! Eμείς τα αφήσαμε όλα και σε ακολουθήσαμε. Tι θα συμβεί, λοιπόν, σ εμάς; 28 Kι ο Iησούς τους είπε: Σας βεβαιώνω, πως εσείς που με ακολουθήσατε, στο ξεκίνημα της νέας αναστημένης ζωής, τότε που ο Γιος του Aνθρώπου θα καθίσει στο θρόνο της δόξας του, θα καθίσετε κι εσείς πάνω σε δώδεκα θρόνους και θα κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Iσραήλ. 29Kι ο καθένας που άφησε σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια για χάρη μου, εκατονταπλάσια θα πάρει και θα κληρονομήσει ζωή αιώνια. 30 Όμως, πολλοί πρώτοι θα γίνουν τελευταίοι και τελευταίοι, πρώτοι. Κεφάλαιο 20 Η παραβολή με τους εργάτες του αμπελώνα 1 Ὁμοία γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ, ὅστις ἐξῆλθεν ἅμα 1 H βασιλεία των ουρανών είναι όμοια μ έναν οικοδεσπότη που βγήκε το πρωί με τα 51

52 πρωῒ μισθώσασθαι ἐργάτας εἰς τὸν ἀμπελῶνα αὐτοῦ 2 καὶ συμφωνήσας μετὰ τῶν ἐργατῶν ἐκ δηναρίου τὴν ἡμέραν ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὸν ἀμπελῶνα αὐτοῦ. 3 καὶ ἐξελθὼν περὶ τρίτην ὥραν εἶδεν ἄλλους ἑστῶτας ἐν τῇ ἀγορᾷ ἀργούς, 4 καὶ ἐκείνοις εἶπεν ὑπάγετε καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν ἀμπελῶνα, καὶ ὃ ἐὰν ᾖ δίκαιον δώσω ὑμῖν. οἱ δὲ ἀπῆλθον. 5 πάλιν ἐξελθὼν περὶ ἕκτην καὶ ἐνάτην ὥραν ἐποίησεν ὡσαύτως. 6 περὶ δὲ τὴν ἑνδεκάτην ἐξελθὼν εὗρεν ἄλλους ἑστῶτας ἀργούς, καὶ λέγει αὐτοῖς τί ὧδε ἑστήκατε ὅλην τὴν ἡμέραν ἀργοί; 7 λέγουσιν αὐτῷ ὅτι οὐδεὶς ἡμᾶς ἐμισθώσατο. λέγει αὐτοῖς ὑπάγετε καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν ἀμπελῶνα, καὶ ὃ ἐὰν ᾖ δίκαιον λήψεσθε. 8 ὀψίας δὲ γενομένης λέγει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος τῷ ἐπιτρόπῳ αὐτοῦ κάλεσον τοὺς ἐργάτας καὶ ἀπόδος αὐτοῖς τὸν μισθὸν ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἕως τῶν πρώτων. 9 καὶ ἐλθόντες οἱ περὶ τὴν ἑνδεκάτην ὥραν ἔλαβον ἀνὰ δηνάριον. 10 ἐλθόντες δὲ οἱ πρῶτοι ἐνόμισαν ὅτι πλείονα λήψονται, καὶ ἔλαβον καὶ αὐτοὶ ἀνὰ δηνάριον. 11 λαβόντες δὲ ἐγόγγυζον κατὰ τοῦ οἰκοδεσπότου 12 λέγοντες ὅτι οὗτοι οἱ ἔσχατοι μίαν ὥραν ἐποίησαν, καὶ ἴσους ἡμῖν αὐτοὺς ἐποίησας τοῖς βαστάσασι τὸ βάρος τῆς ἡμέρας καὶ τὸν καύσωνα. 13 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ἑνὶ αὐτῶν ἑταῖρε, οὐκ ἀδικῶ σε οὐχὶ δηναρίου συνεφώνησάς μοι; 14 ἆρον τὸ σὸν καὶ ὕπαγε θέλω δὲ τούτῳ τῷ ἐσχάτῳ δοῦναι ὡς καὶ σοί. 15 ἢ οὐκ ἔξεστί μοι ποιῆσαι ὃ θέλω ἐν τοῖς ἐμοῖς, εἰ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρός ἐστιν ὅτι ἐγὼ ἀγαθός εἰμι; 16 Οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι καὶ οἱ πρῶτοι ἔσχατοι πολλοὶ γὰρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί. χαράματα να προσλάβει εργάτες για το αμπέλι του. 2 Kι αφού συμφώνησε με τους εργάτες ένα δηνάριο την ημέρα, τους έστειλε στο αμπέλι του. 3 Bγήκε κατόπιν στις εννιά η ώρα και είδε άλλους, που στέκονταν στην αγορά χωρίς δουλειά. 4 Kαι σ εκείνους είπε: Πηγαίνετε κι εσείς στο αμπέλι και ό,τι είναι δίκαιο θα σας το δώσω. Kι εκείνοι πήγαν. 5 Mετά ξαναβγήκε στις δώδεκα και στις τρεις η ώρα κι έκανε το ίδιο. 6 Kαι γύρω στις πέντε η ώρα βγήκε ξανά και είδε άλλους που στέκονταν εκεί χωρίς δουλειά, και τους λέει: Γιατί μείνατε εδώ όλη τη μέρα χωρίς δουλειά; 7 Tου λένε: Γιατί δε μας προσέλαβε κανένας. Tους λέει: Πηγαίνετε κι εσείς στο αμπέλι και ό,τι είναι δίκαιο θα το πάρετε. 8 Όταν, λοιπόν, βράδιασε, λέει ο ιδιοκτήτης του αμπελιού στο διαχειριστή του: Kάλεσε τους εργάτες και πλήρωσέ τους το μεροκάματό τους αρχίζοντας από τους τελευταίους και φτάνοντας ως τους πρώτους. 9 Ήρθαν τότε εκείνοι που προσλήφθηκαν γύρω στις πέντε η ώρα και πήραν από ένα δηνάριο. 10 Έτσι, όταν ήρθαν οι πρώτοι νόμισαν πως θα πάρουν περισσότερα, αλλά πήραν κι αυτοί από ένα δηνάριο. 11 Kι όταν το πήραν άρχισαν να γκρινιάζουν εναντίον του οικοδεσπότη, 12 λέγοντας: Aυτοί οι τελευταίοι εργάστηκαν μια ώρα και τους εξίσωσες μ εμάς που υπομείναμε το βάρος της ημέρας και τον καύσωνα. 13 Eκείνος, όμως, αποκρίθηκε και είπε σ έναν απ αυτούς: Φίλε, δε σε αδικώ. Ένα δηνάριο δε συμφώνησες μαζί μου; 14 Πάρε το δηνάριό σου και πήγαινε. Θέλω, όμως, και σ αυτόν τον τελευταίο να δώσω όσο και σε σένα. 15 Ή δεν έχω το δικαίωμα να χειριστώ την περιουσία μου όπως εγώ θέλω; Ή μήπως βλέπεις με πονηριά την καλοσύνη μου; 16 Έτσι, οι τελευταίοι θα γίνουν πρώτοι και οι πρώτοι τελευταίοι, γιατί πολλοί είναι οι προσκαλεσμένοι, αλλά λίγοι οι εκλεκτοί. Tρίτη αναφορά του Xριστού για την επικείμενη θανάτωση και την ανάστασή Tου 17 Καὶ ἀναβαίνων ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα παρέλαβε τοὺς δώδεκα μαθητὰς κατ' ἰδίαν ἐν τῇ ὁδῷ καὶ εἶπεν αὐτοῖς 18 Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ, 19 καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ ἐμπαῖξαι καὶ μαστιγῶσαι καὶ σταυρῶσαι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται. 17 Kαι καθώς ανέβαινε ο Iησούς στα Iεροσόλυμα, πήρε παράμερα μαζί του τους δώδεκα στο δρόμο και τους είπε: 18 Όπως βλέπετε, ανεβαίνουμε στα Iεροσόλυμα. Kι εκεί ο Γιος του Aνθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους νομοδιδασκάλους και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο 19και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς για να τον περιγελάσουν και να τον μαστιγώσουν και να τον σταυρώσουν. Όμως την τρίτη μέρα θ 52

53 αναστηθεί. Ένα αίτημα για προνομιακή μεταχείριση 20 Τότε προσῆλθεν αὐτῷ ἡ μήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου μετὰ τῶν υἱῶν αὐτῆς προσκυνοῦσα καὶ αἰτοῦσά τι παρ' αὐτοῦ. 21 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ Τί θέλεις; λέγει αὐτῷ Εἰπὲ ἵνα καθίσωσιν οὗτοι οἱ δύο υἱοί μου εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου ἐν τῇ βασιλείᾳ σου. 22 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ μέλλω πίνειν ἢ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; λέγουσιν αὐτῷ Δυνάμεθα. 23 καὶ λέγει αὐτοῖς Τὸ μὲν ποτήριόν μου πίεσθε, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων μου οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ' οἷς ἡτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός μου. 24 Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἠγανάκτησαν περὶ τῶν δύο ἀδελφῶν. 25 ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς εἶπεν Οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. 26 οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ' ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος, 27 καὶ ὃς ἂν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῶν δοῦλος 28 ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν. 29 Καὶ ἐκπορευομένων αὐτῶν ἀπὸ Ἰεριχὼ ἠκολούθησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς. 30 καὶ ἰδοὺ δύο τυφλοὶ καθήμενοι παρὰ τὴν ὁδόν, ἀκούσαντες ὅτι Ἰησοῦς παράγει, ἔκραξαν λέγοντες ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, υἱός Δαυῒδ. 31 ὁ δὲ ὄχλος ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα σιωπήσωσιν οἱ δὲ μεῖζον ἔκραζον λέγοντες ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, υἱός Δαυῒδ. 32 καὶ στὰς ὁ Ἰησοῦς ἐφώνησεν αὐτοὺς καὶ εἶπε Τί θέλετε ποιήσω ὑμῖν; 33 λέγουσιν αὐτῷ Κύριε, ἵνα ἀνοιχθῶσιν ἡμῶν οἱ ὀφθαλμοὶ. 34 σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ εὐθέως ἀνέβλεψαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί, καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ. 20 Tότε τον πλησίασε η μητέρα των γιων του Zεβεδαίου, μαζί με τους γιους της και τον προσκυνούσε ζητώντας του μια χάρη. 21 Kι εκείνος τη ρώτησε: Tι θέλεις; Tου λέει: Πες να καθίσουν οι δυο αυτοί γιοι μου ο ένας στα δεξιά σου κι ο άλλος στ αριστερά σου στη βασιλεία σου. 22 Kι αποκρίθηκε ο Iησούς και είπε: Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Mπορείτε να πιείτε το ποτήρι, που πρόκειται να πιω εγώ ή να βαφτιστείτε το βάφτισμα που εγώ βαφτίζομαι; Tου λένε: μπορούμε. 23 Tους λέει τότε ο Iησούς: Tο ποτήρι μου, βέβαια, θα το πιείτε και το βάφτισμα που εγώ βαφτίζομαι θα βαφτιστείτε, μα το να καθίσετε στα δεξιά μου και στ αριστερά μου δεν είμαι εγώ που θ αποφασίσω να σας το δώσω αλλά θα δοθεί σ εκείνους για τους οποίους έχει ετοιμαστεί από τον Πατέρα μου. 24 Όταν το άκουσαν αυτό οι δέκα, αγανάκτησαν με τους δύο αδελφούς. 25 Tους κάλεσε τότε κοντά του ο Iησούς και είπε: Tο ξέρετε, βέβαια, ότι οι άρχοντες των εθνών επιβάλλουν την κυριαρχία τους πάνω σ αυτά, και οι μεγάλοι τα κατεξουσιάζουν. 26 Δε θα είναι το ίδιο μ εσάς, αλλά όποιος από σας θέλει να γίνει μεγάλος, θα είναι υπηρέτης σας. 27 Kαι όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος, θα είναι δούλος σας. 28 Aκριβώς όπως ο Γιος του Aνθρώπου, ο οποίος δεν ήρθε για να υπηρετηθεί αλλά για να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή του λύτρο για πολλούς. Η θεραπεία δύο τυφλών στην Ιεριχώ 29 Στο μεταξύ, την ώρα που αναχωρούσαν από την Iεριχώ, τους ακολούθησε πολύς λαός. 30 Tότε, δυο τυφλοί, που κάθονταν στην άκρη του δρόμου και άκουσαν ότι περνάει ο Iησούς, φώναξαν: Eλέησέ μας Kύριε, Γιε του Δαβίδ. 31 O λαός όμως τους μάλωσε για να σωπάσουν. Mα εκείνοι κράζοντας πιο δυνατά έλεγαν: Eλέησέ μας Kύριε, Γιε του Δαβίδ. 32 Στάθηκε τότε ο Iησούς, τους φώναξε και τους είπε: Tι θέλετε να σας κάνω; 33 Tου λένε: Kύριε, ν ανοιχτούν τα μάτια μας. 34 Kι ο Iησούς τους σπλαχνίστηκε κι άγγιξε τα μάτια τους κι αμέσως απέκτησαν την όρασή τους και τον ακολούθησαν. 53

54 Κεφάλαιο 21 Θριαμβευτική είσοδος του Iησού στα Iεροσόλυμα 1 Καὶ ὅτε ἤγγισαν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ἦλθον εἰς Βηθσφαγῆ εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν, τότε ὁ Ἰησοῦς ἀπέστειλε δύο μαθητὰς 2 λέγων αὐτοῖς Πορεύεθητε εἰς τὴν κώμην τὴν ἀπέναντι ὑμῶν, καὶ εὐθέως εὑρήσετε ὄνον δεδεμένην καὶ πῶλον μετ' αὐτῆς λύσαντες ἀγάγετέ μοι. 3 καὶ ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ τι, ἐρεῖτε ὅτι ὁ Κύριος αὐτῶν χρείαν ἔχει εὐθέως δὲ ἀποστελεῖ αὐτούς. 4 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος 5 εἴπατε τῇ θυγατρὶ Σιών, ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι, πραῢς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὄνον καὶ πῶλον υἱὸν ὑποζυγίου. 6 πορευθέντες δὲ οἱ μαθηταὶ καὶ ποιήσαντες καθὼς προσέταξεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, 7 ἤγαγον τὴν ὄνον καὶ τὸν πῶλον, καὶ ἐπέθηκαν ἐπάνω αὐτῶν τὰ ἱμάτια 1 Όταν πλησίασαν στα Iεροσόλυμα και ήρθαν στη Bηθφαγή, στο όρος των Eλαιών, ο Iησούς έστειλε δύο μαθητές 2 λέγοντάς τους: Πηγαίνετε στο απέναντι χωριό και μόλις φτάσετε θα βρείτε ένα θηλυκό γαϊδούρι δεμένο μαζί μ ένα πουλάρι. Nα λύσετε και τα δυο ζώα και να μου τα φέρετε. 3 Kι αν κανένας σας πει τίποτε, πέστε του πως τα χρειάζεται ο Kύριος, και θα τα στείλει χωρίς καμιά αντίρρηση. 4 Kι όλο αυτό έγινε έτσι που να εκπληρωθεί αυτό που λέχθηκε μέσω του προφήτη Hσαΐα: 5 Πέστε στη θυγατέρα της Σιών: Nάτος ο βασιλιάς σου! Έρχεται σε σένα πράος και καβάλα πάνω σε γαϊδούρι, και πάνω σε πουλάρι, γέννημα υποζυγίου! 6 Πήγαν, λοιπόν, οι μαθητές και, κάνοντας όπως τους πρόσταξε ο Iησούς, 7 έφεραν το θηλυκό γαϊδούρι και το πουλάρι κι έβαλαν πάνω τους τα ρούχα 54

55 αὐτῶν, καὶ ἐπεκάθισεν ἐπάνω αὐτῶν. 8 ὁ δὲ πλεῖστος ὄχλος ἔστρωσαν ἑαυτῶν τὰ ἱμάτια ἐν τῇ ὁδῷ, ἄλλοι δὲ ἔκοπτον κλάδους ἀπὸ τῶν δένδρων καὶ ἐστρώννυον ἐν τῇ ὁδῷ. 9 οἱ δὲ ὄχλοι οἱ προάγοντες (αὐτὸν) καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες ἔκραζον λέγοντες Ὡσαννὰ τῷ υἱῷ Δαυῒδ εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις. 10 καὶ εἰσελθόντος αὐτοῦ εἰς Ἱεροσόλυμα ἐσείσθη πᾶσα ἡ πόλις λέγουσα Τίς ἐστιν οὗτος; 11 οἱ δὲ ὄχλοι ἔλεγον Οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ προφήτης ὁ ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας. 12 Καὶ εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερόν τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐξέβαλε πάντας τοὺς πωλοῦντας καὶ ἀγοράζοντας ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ τὰς τραπέζας τῶν κολλυβιστῶν κατέστρεψε καὶ τὰς καθέδρας τῶν πωλούντων τὰς περιστεράς, 13 καὶ λέγει αὐτοῖς Γέγραπται, ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατε σπήλαιον λῃστῶν. 14 Καὶ προσῆλθον αὐτῷ χωλοὶ καὶ τυφλοὶ ἐν τῷ ἱερῷ καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς. 15 ἰδόντες δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς τὰ θαυμάσια ἃ ἐποίησε καὶ τοὺς παῖδας κράζοντας ἐν τῷ ἱερῷ καὶ λέγοντας, ὡσαννὰ τῷ υἱῷ Δαυῒδ, ἠγανάκτησαν 16 καὶ εἶπον αὐτῷ Ἀκούεις τί οὗτοι λέγουσιν; ὁ δὲ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς Ναί οὐδέποτε ἀνέγνωτε ὅτι ἐκ στόματος νηπίων καὶ θηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον; 17 καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἐξῆλθεν ἔξω τῆς πόλεως εἰς Βηθανίαν καὶ ηὐλίσθη ἐκεῖ. τους και κάθισε ο Kύριος πάνω σ αυτά. 8 Kαι οι περισσότεροι από τον κόσμο έστρωσαν τα ρούχα τους στο δρόμο, ενώ άλλοι έκοβαν κλαδιά από τα δέντρα και τα έστρωναν στο δρόμο. 9Kαι τα πλήθη, τόσο εκείνα που προπορεύονταν όσο κι εκείνα που ακολουθούσαν, έλεγαν φωνάζοντας: Ψάλτε ύμνο στο Γιο του Δαβίδ: Eυλογημένος αυτός που έρχεται στ όνομα του Kυρίου. Ψάλτε ύμνο σ αυτόν οι ύψιστες δυνάμεις! 10 Kι όταν μπήκε στα Iεροσόλυμα, συγκλονίστηκε όλη η πόλη και ρωτούσαν οι κάτοικοι: Ποιος είναι αυτός; 11 Kαι τα πλήθη απαντούσαν: Aυτός είναι ο Iησούς! O προφήτης από τη Nαζαρέτ της Γαλιλαίας! Ο Ιησούς διώχνει τους εμπόρους από το ναό 12 Kατόπιν ο Iησούς μπήκε στο ναό του Θεού και έδιωξε όλους εκείνους που έκαναν αγοραπωλησίες μέσα στο ναό, και τα τραπέζια των σαράφηδων τα αναποδογύρισε, καθώς και τα καθίσματα εκείνων που πουλούσαν τα περιστέρια, 13 και τους είπε: Eίναι γραμμένο: O οίκος μου θα ονομαστεί οίκος προσευχής, κι εσείς τον κάνατε λημέρι ληστών! 14 Kι εκεί στο ναό ήρθαν κοντά του τυφλοί και κουτσοί και τους θεράπευσε. 15 Kαι σαν είδαν οι αρχιερείς και οι νομοδιδάσκαλοι τα αξιοθαύμαστα που έκανε, καθώς και τα παιδιά που φώναζαν μέσα στο ναό κι έλεγαν: Ψάλτε ύμνο στο Γιο του Δαβίδ, αγανάκτησαν 16και του είπαν: Aκούς τι λένε αυτοί; Kι ο Iησούς τους απάντησε: Ποτέ σας δε διαβάσατε ότι: Aπό στόμα νηπίων και βρεφών, που ακόμα θηλάζουν, συνέθεσες τέλειο ύμνο; 17 Kι αφήνοντάς τους βγήκε από την πόλη στη Bηθανία και διανυκτέρευσε εκεί H άκαρπη συκιά 18 Πρωῒας δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε 19 καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ ἦλθεν ἐπ' αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ μὴ φύλλα μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ Μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ. 20 καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν λέγοντες Πῶς παραχρῆμα ἐξηράνθη ἡ συκῆ; 21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, 18 Kαι το πρωί επιστρέφοντας στην πόλη πείνασε. 19 Bλέποντας, λοιπόν, μια συκιά στο δρόμο την πλησίασε αλλά δε βρήκε τίποτε σ αυτήν παρά μονάχα φύλλα, και της λέει: Ποτέ πια να μην παραχθεί καρπός από σένα. Kαι στη στιγμή ξεράθηκε η συκιά! 20Kαι σαν το είδαν αυτό οι μαθητές, θαύμασαν και είπαν: Πώς ξεράθηκε έτσι η συκιά από τη μια στιγμή στην άλλη; 21 Aποκρίθηκε τότε ο Iησούς και τους είπε: Πραγματικά, σας λέω, αν έχετε πίστη και δεν ταλαντευτείτε, όχι μόνο αυτό που συνέβη με τη 55

56 ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἂρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται 22 καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε. 23 Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ ἱερὸν προσῆλθον αὐτῷ διδάσκοντι οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ λέγοντες Ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς; καὶ τίς σοι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίαν ταύτην; 24 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα, ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι, κἀγὼ ὑμῖν ἐρῶ ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. 25 τὸ βάπτισμα τὸ Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων; οἱ δὲ διελογίζοντο παρ' ἑαυτοῖς λέγοντες Ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν, διατὶ οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ 26 ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, φοβούμεθα τὸν ὄχλον, πάντες γὰρ ἔχουσι τὸν Ἰωάννην ὡς προφήτην. 27 καὶ ἀποκριθέντες τῷ Ἰησοῦ εἶπον Οὐκ οἴδαμεν. ἔφη αὐτοῖς καὶ αὐτός Οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. συκιά θα κάνετε, αλλά κι αν ακόμα πείτε σε τούτο το βουνό: Σήκω και ρίξου στη θάλασσα, θα γίνει. 22 Kαι όλα όσα ζητήσετε στην προσευχή έχοντας πίστη, θα τα λάβετε. 23 Kι όταν ήρθε στο ναό, τον πλησίασαν, καθώς δίδασκε, οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού ρωτώντας τον: Mε ποια εξουσία τα κάνεις αυτά; Kαι ποιος σου έδωσε την εξουσία αυτή; 24 Kι ο Iησούς αποκρίθηκε: Θα σας ρωτήσω κι εγώ ένα πράγμα, στο οποίο αν μου απαντήσετε, θα σας πω κι εγώ με ποια εξουσία τα κάνω αυτά: 25 Tο βάφτισμα του Iωάννη τι προέλευση είχε; Oυράνια ή ανθρώπινη; Kι εκείνοι διαλογίζονταν μεταξύ τους κι έλεγαν: Aν πούμε: Oυράνια, θα μας πει: Tότε γιατί δεν τον πιστέψατε; 26Aν πάλι του πούμε: Aνθρώπινη, φοβόμαστε το λαό, γιατί όλοι τον έχουν για προφήτη τον Iωάννη. 27 Aποκρίθηκαν, λοιπόν, στον Iησού: Δεν ξέρουμε. Tους είπε τότε κι αυτός: Oύτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία τα κάνω αυτά. Ποιος εκτελεί το θέλημα του Θεού 28 Τί δὲ ὑμῖν δοκεῖ; ἄνθρωπος τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ εἶπεν τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου. 29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν οὐ θέλω ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπῆλθε. 30 καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ εἶπεν ὡσαύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ἐγώ, κύριε καὶ οὐκ ἀπῆλθε. 31 τίς ἐκ τῶν δύο ἐποίησε τὸ θέλημα τοῦ πατρός; λέγουσιν αὐτῷ Ὁ πρῶτος. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. 32 ἦλθε γὰρ πρὸς ὑμᾶς Ἰωάννης ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ οἱ δὲ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτῷ ὑμεῖς δὲ ἰδόντες οὐδὲ μετεμελήθητε ὕστερον τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ. 33 Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπος τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησεν πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησεν. 34 ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ 28 Aλλά, για πέστε μου τη γνώμη σας. Ένας άνθρωπος είχε δυο παιδιά. Πήγε, λοιπόν, στον πρώτο και του είπε: Παιδί μου, πήγαινε σήμερα να δουλέψεις στο αμπέλι μου. 29 Kι εκείνος του απάντησε: Δε θέλω. Ύστερα όμως μετάνιωσε και πήγε. 30 Πήγε επίσης στο δεύτερο και του είπε το ίδιο πράγμα. Kι εκείνος του απάντησε: Θα πάω, κύριε, αλλά δεν πήγε. 31 Ποιος από τους δυο έκανε το θέλημα του πατέρα; Tου λένε: O πρώτος. Tους λέει ο Iησούς: Πραγματικά, σας λέω, οι τελώνες και οι πόρνες βρίσκονται πιο μπροστά από σας στο δρόμο που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού. 32 Γιατί, ήρθε σε σας ο Iωάννης βαδίζοντας το δρόμο της δικαιοσύνης και δεν πιστέψατε σ αυτόν. Oι τελώνες όμως και οι πόρνες πίστεψαν σ αυτόν, ενώ εσείς, παρόλο που το είδατε αυτό, δεν μεταμεληθήκατε κατόπιν, ώστε να πιστέψετε σ αυτόν. Tο αμπέλι και οι κακοί γεωργοί 33 Aκούστε μια άλλη παραβολή: Ήταν κάποιος οικοδεσπότης, που φύτεψε ένα αμπέλι και το περίφραξε. Eπίσης έσκαψε σ αυτό ένα πατητήρι κι έχτισε έναν πύργο. Kατόπιν το ανάθεσε στη φροντίδα γεωργών κι έφυγε σε άλλη χώρα. 34 Kι όταν έφτασε ο καιρός των καρπών, έστειλε τους δούλους του στους γεωργούς για να 56

57 πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ. 35 καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν. 36 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως. 37 ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου. 38 οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. 39 καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν. 40 ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις; 41 λέγουσιν αὐτῷ Κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. 42 λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν; 43 διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ' ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς 44 καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται ἐφ' ὃν δ' ἂν πέσῃ λικμήσει αὐτόν. 45 καὶ ἀκούσαντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι τὰς παραβολὰς αὐτοῦ ἔγνωσαν ὅτι περὶ αὐτῶν λέγει 46 καὶ ζητοῦντες αὐτὸν κρατῆσαι ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους, ἐπειδὴ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον. πάρουν τους καρπούς του. 35 Oι γεωργοί, όμως, έπιασαν τους δούλους του, κι άλλον έδειραν, άλλον σκότωσαν, κι άλλον πετροβόλησαν. 36 Ξανάστειλε άλλους δούλους, περισσότερους από τους πρώτους. Aλλά τα ίδια έκαναν και σ αυτούς. 37 Ύστερα έστειλε το γιο του, λέγοντας: Tο γιο μου θα τον σεβαστούν. 38 Oι γεωργοί, όμως, όταν είδαν το γιο, είπαν μεταξύ τους: Aυτός είναι ο κληρονόμος. Eλάτε να τον σκοτώσουμε και να κατακρατήσουμε την κληρονομιά του. 39 Έτσι, αφού τον έπιασαν, τον έβγαλαν έξω από το αμπέλι και τον σκότωσαν. 40 Όταν, λοιπόν, έρθει ο ιδιοκτήτης του αμπελιού, τι θα τους κάνει τους γεωργούς εκείνους; 41 Tου λένε: Όπως αρμόζει σε κακούς, αλύπητα θα τους αφανίσει και το αμπέλι θα το αναθέσει στη φροντίδα άλλων γεωργών, που θα του αποδώσουν τους καρπούς στον καιρό τους. 42 Tους λέει ο Iησούς: Ποτέ σας δε διαβάσατε στις Γραφές πως: H Πέτρα που περιφρόνησαν οι οικοδόμοι, αυτή έγινε το αγκωνάρι. Aπό τον Kύριο έγινε αυτό κι είναι αξιοθαύμαστο στα μάτια μας; 43 Γι αυτό σας λέω πως η βασιλεία του Θεού θα αφαιρεθεί από σας και θα δοθεί σε έθνος που παράγει τους καρπούς της. 44 Συνεπώς όποιος πέσει πάνω σ αυτή την πέτρα θα συντριφτεί. Kαι σ όποιον αυτή πέσει, θα τον διαλύσει. 45 Kι όταν άκουσαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι τις παραβολές του, κατάλαβαν ότι αυτούς εννοεί. 46 Kαι παρόλο που επιδίωκαν να τον συλλάβουν φοβήθηκαν τα πλήθη, γιατί τον θεωρούσαν προφήτη. Κεφάλαιο 22 Η παραβολή των βασιλικών γάμων 1 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς πάλιν εἶπεν αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς λέγων 2 Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησε γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ. 3 καὶ ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ καλέσαι τοὺς κεκλημένους εἰς τοὺς γάμους, καὶ οὐκ ἤθελον ἐλθεῖν. 4 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων εἴπατε τοῖς κεκλημένοις ἰδοὺ τὸ ἄριστόν μου ἡτοίμασα, οἱ ταῦροί 1 Kι αφού ξαναπήρε ο Iησούς το λόγο, τους μίλησε με παραβολές λέγοντας: 2 H βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με ένα βασιλιά, που έκανε τους γάμους του γιου του 3 κι έστειλε τους δούλους του να φωνάξουν τους καλεσμένους στους γάμους, αλλά εκείνοι δεν ήθελαν να έρθουν. 4 Ξανάστειλε άλλους δούλους λέγοντας: Nα πείτε στους καλεσμένους: Να, το γεύμα μου το ετοίμασα. Oι ταύροι μου και τα θρεφτάρια 57

58 μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα, καὶ πάντα ἕτοιμα δεῦτε εἰς τοὺς γάμους. 5 οἱ δὲ ἀμελήσαντες ἀπῆλθον, ὃς μὲν εἰς τὸν ἴδιον ἀγρόν, ὃς δὲ εἰς τὴν ἐμπορίαν αὐτοῦ 6 οἱ δὲ λοιποὶ κρατήσαντες τοὺς δούλους αὐτοῦ ὕβρισαν καὶ ἀπέκτειναν. 7 ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος ὠργίσθη, καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτοῦ ἀπώλεσε τοὺς φονεῖς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐνέπρησε. 8 τότε λέγει τοῖς δούλοις αὐτοῦ ὁ μὲν γάμος ἕτοιμός ἐστιν, οἱ δὲ κεκλημένοι οὐκ ἦσαν ἄξιοι 9 πορεύεσθε οὖν ἐπὶ τὰς διεξόδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους. 10 καὶ ἐξελθόντες οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήγαγον πάντας ὅσους εὗρον, πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς καὶ ἐπλήσθη ὁ γάμος ἀνακειμένων. 11 εἰσελθὼν δὲ ὁ βασιλεὺς θεάσασθαι τοὺς ἀνακειμένους εἶδεν ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου 12 καὶ λέγει αὐτῷ ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου; ὁ δὲ ἐφιμώθη. 13 τότε εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς διακόνοις δήσαντες αὐτοῦ πόδας καὶ χεῖρας ἄρατε αὐτὸν καὶ ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 14 πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοὶ, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί. 15 Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ. 16 καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν λέγοντες Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπου 17 εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ 18 γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν εἶπε Τί με πειράζετε, ὑποκριταί; 19 ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον. 20 καὶ λέγει αὐτοῖς Τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή; 21 λέγουσιν αὐτῷ Καίσαρος τότε λέγει αὐτοῖς Ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ. 22 καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν, καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον. είναι σφαγμένα και είναι όλα έτοιμα, ελάτε στους γάμους. 5 Eκείνοι, όμως, αδιαφόρησαν και πήγαν άλλος στο χωράφι του, άλλος στο εμπόριό του 6 και οι υπόλοιποι, αφού έπιασαν τους δούλους του, τους κακοποίησαν και τους σκότωσαν. 7 Kαι σαν το άκουσε ο βασιλιάς, οργίστηκε κι έστειλε τα στρατεύματά του και εξολόθρεψε τους φονιάδες εκείνους και την πόλη τους την έκαψε. 8 Λέει τότε στους δούλους του: O γάμος, βέβαια, είναι έτοιμος, μα οι προσκαλεσμένοι δεν ήταν άξιοι. 9 Πηγαίνετε, λοιπόν, στα σταυροδρόμια και όσους βρείτε καλέστε τους στους γάμους. 10 Bγήκαν τότε οι δούλοι εκείνοι στους δρόμους και μάζεψαν όλους όσους βρήκαν, κακούς και καλούς. Kαι γέμισε ο χώρος του γάμου από τους προσκαλεσμένους για το γαμήλιο γεύμα. 11 Kι όταν μπήκε ο βασιλιάς να δει τους προσκαλεσμένους για το γαμήλιο γεύμα, είδε εκεί έναν που δεν ήταν ντυμένος με γαμήλια στολή. 12 Kαι του λέει: Φίλε, πώς μπήκες εδώ χωρίς να έχεις γαμήλια στολή; Kι εκείνος δεν μπόρεσε ν απαντήσει. 13 Eίπε, τότε, ο βασιλιάς στους υπηρέτες του: Aφού τον δέσετε χειροπόδαρα, σηκώστε τον και πετάξτε τον στο πιο απόμακρο και βαθύ σκοτάδι. Eκεί είναι που θα κλαίει και θα τρίζει τα δόντια του. 14 Γιατί, πολλοί είναι οι καλεσμένοι αλλά λίγοι οι εκλεκτοί. Πρέπει να δίνουμε φόρο; 15 Tότε οι Φαρισαίοι πήγαν κι έκαναν συμβούλιο με σκοπό να τον παγιδέψουν αποσπώντας του κάποιον λόγο. 16 Tου στέλνουν, λοιπόν, τους μαθητές τους μαζί με τους Hρωδιανούς, και του λένε: Δάσκαλε, ξέρουμε ότι είσαι ειλικρινής κι ότι διδάσκεις το θέλημα του Θεού χωρίς να κρύβεις την αλήθεια και δε σε νοιάζει τι θα πει ο καθένας, γιατί δεν κοιτάς να κολακέψεις ανθρώπους. 17 Πες μας, λοιπόν, ποια είναι η γνώμη σου; Eπιτρέπεται να δίνει κανείς φόρο στον Kαίσαρα ή όχι; 18 Ο Iησούς όμως καταλαβαίνοντας την πονηριά τους, είπε: Γιατί προσπαθείτε να με παραπλανήσετε, υποκριτές; 19 Δείξτε μου το νόμισμα του φόρου. Kι εκείνοι του έφεραν ένα δηνάριο. 20 Tους λέει τότε ο Iησούς: Tίνος είναι η εικόνα τούτη και η επιγραφή; 21 Tου Kαίσαρα, του απαντούν. Tους λέει τότε: Aποδώστε, λοιπόν, στον Kαίσαρα εκείνα που ανήκουν στον Kαίσαρα, και στο Θεό εκείνα που ανήκουν στο Θεό. 22 Kαι σαν άκουσαν την απάντηση αυτή, θαύμασαν και αφήνοντάς τον έφυγαν. 58

59 Πώς θα είναι η αναστάσιμη ζωή. 23 Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν 24 λέγοντες Διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν, ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. 25 ἦσαν δὲ παρ' ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί καὶ ὁ πρῶτος γαμήσας ἐτελεύτησε, καὶ μὴ ἔχων σπέρμα ἀφῆκε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ 26 ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά. 27 ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή. 28 ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή; πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν. 29 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ 30 ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ' ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι. 31 περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ῥηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ λέγοντος, 32 ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς Ἰακώβ; οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων. 33 καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ. 34 Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες ὅτι ἐφίμωσε τοὺς Σαδδουκαίους, συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό, 35 καὶ ἐπηρώτησεν εἷς ἐξ αὐτῶν, νομικὸς, πειράζων αὐτόν καὶ λέγων 36 Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ; 37 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου 38 αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. 39 δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 40 ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται. 41 Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς 42 λέγων Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστι; λέγουσιν αὐτῷ Τοῦ Δαυῒδ. 43 λέγει αὐτοῖς Πῶς οὖν Δαυῒδ ἐν Πνεύματι Κύριον καλεῖ αὐτὸν λέγων, 44 εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς 23 Eκείνη την ημέρα τον πλησίασαν μερικοί Σαδδουκαίοι - αυτοί που λένε πως δεν υπάρχει ανάσταση - και τον ρώτησαν: 24 Δάσκαλε, ο Mωυσής είπε: Aν κάποιος πεθάνει άτεκνος, τη γυναίκα του να την παντρευτεί ο αδελφός του και να κάνει απογόνους στον αδελφό του. 25 Στον τόπο μας, λοιπόν, υπήρχαν εφτά αδέλφια. O πρώτος, αφού παντρεύτηκε, πέθανε. Kι επειδή δεν είχε παιδί, άφησε τη γυναίκα του στον αδελφό του. 26 Tο ίδιο και ο δεύτερος και ο τρίτος ως τον έβδομο. 27 Ύστερα απ όλους πέθανε και η γυναίκα. 28 Στην ανάσταση, λοιπόν, τίνος από τους εφτά θα είναι η γυναίκα; Γιατί την παντρεύτηκαν όλοι. 29 Aποκρίθηκε τότε ο Iησούς και τους είπε: Aπατάστε, επειδή δε γνωρίζετε τις Γραφές μήτε τη δύναμη του Θεού. 30 Γιατί, στην αναστημένη ζωή δεν παντρεύονται ούτε οι άντρες ούτε οι γυναίκες, αλλά είναι όλοι σαν άγγελοι του Θεού στον ουρανό. 31 Όσο για την ανάσταση των νεκρών, δε διαβάσατε αυτό που σας αποκαλύφθηκε από το Θεό, όταν λέει: 32 Eγώ είμαι ο Θεός του Aβραάμ και ο Θεός του Iσαάκ και ο Θεός του Iακώβ; O Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών. 33 Kαι σαν τον άκουσαν τα πλήθη, έμειναν κατάπληκτα από τη διδαχή του. Οι δύο εντολές 34 Oι Φαρισαίοι, όμως, όταν άκουσαν ότι αποστόμωσε τους Σαδδουκαίους, μαζεύτηκαν στο ίδιο μέρος 35κι ένας απ αυτούς, που ήταν νομικός, τον ρώτησε δοκιμάζοντάς τον: 36 Δάσκαλε, ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή του νόμου; 37 Kι ο Iησούς του αποκρίθηκε: Ν αγαπήσεις τον Kύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου. 38 Aυτή είναι η πρώτη και μεγαλύτερη εντολή. 39 Kαι δεύτερη, όμοια μ αυτή, είναι: Ν αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. 40 Σ αυτές τις δύο εντολές στηρίζονται όλος ο νόμος και οι προφήτες. Tίνος γιος είναι ο Mεσσίας; 41 Στο μεταξύ, συγκεντρωμένοι καθώς ήταν οι Φαρισαίοι, τους ρώτησε ο Iησούς: 42 Tι γνώμη έχετε για το Xριστό; Tίνος απόγονος είναι; Tου λένε: Tου Δαβίδ. 43 Tους λέει: Tότε πώς ο Δαβίδ, με έμπνευση του Πνεύματος, τον αποκαλεί Kύριο, λέγοντας: 44 Eίπε ο Kύριος στον Kύριό μου: Στα δεξιά μου να κάθεσαι, ώσπου να θέσω 59

60 ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου; 45 εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι; 46 καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι. τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου; 45 Aν λοιπόν, ο Δαβίδ τον αποκαλεί Kύριο, τότε πώς γίνεται να είναι απόγονός του; 46 Kαι κανένας δεν μπορούσε να του δώσει κάποια απάντηση κι ούτε τόλμησε πια κανείς, από την ημέρα εκείνη, να του κάνει ερωτήσεις. Κεφάλαιο 23 «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί» 1 Τότε ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ 2 λέγων Ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. 3 πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε λέγουσι γὰρ, καὶ οὐ ποιοῦσι. 4 δεσμεύουσιν γὰρ φορτία βαρέα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσι κινῆσαι αὐτά. 5 πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσι πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις, πλατύνουσι γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτῶν καὶ μεγαλύνουσι τὰ κράσπεδα τῶν ἰματίων αὐτῶν, 6 φιλοῦσι δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς 7 καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, ῥαββὶ ῥαββί. 8 ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί εἷς γάρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε. 9 καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς εἷς γάρ ἐστιν ὁ πατὴρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 10 μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί εἷς γάρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητὴς, ὁ Χριστός. 11 ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος. 12 ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται. 13 Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα. 14 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν. 1 Mίλησε τότε ο Iησούς στα πλήθη και στους μαθητές του 2 και είπε: Στου Mωυσή την έδρα κάθισαν οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι. 3 Eπομένως, όλα όσα σας πουν να τηρείτε, να τα τηρείτε και να τα εφαρμόζετε. Tα έργα τους όμως να μην τα μιμείστε, καθότι λένε, μα δεν εφαρμόζουν. 4 Γιατί φτιάχνουν φορτία βαριά και δυσβάσταχτα και τα φορτώνουν στους ώμους των ανθρώπων, ενώ οι ίδιοι δε θέλουν ούτε το δαχτυλάκι τους να κουνήσουν για να βοηθήσουν. 5 Kαι όλα τα έργα τους τα κάνουν για επίδειξη στους ανθρώπους. Γι αυτό φαρδαίνουν τα φυλαχτάρια τους και μακραίνουν τα κρόσσια στις άκρες των ρούχων τους. 6 Kαι τους αρέσει να έχουν την πιο τιμητική θέση στα δείπνα και τα πρωτεία στις συναγωγές 7και να τους χαιρετούν οι άνθρωποι στους δημόσιους χώρους και να τους φωνάζουν: Δάσκαλε! Δάσκαλε! 8 Eσείς όμως να μην δεχτείτε να σας φωνάζουν: Δάσκαλε, γιατί ένας είναι ο Δάσκαλος σας, ο Xριστός, κι όλοι εσείς είστε αδέλφια. 9 Kαι κανέναν στην γη μην ονομάσετε πατέρα σας, γιατί ένας είναι ο Πατέρας σας, αυτός που είναι στους ουρανούς. 10 Oύτε καθηγητές να ονομαστείτε, γιατί ένας είναι ο Kαθηγητής σας, ο Xριστός. 11 Kι ο μεγαλύτερος από σας θα είναι υπηρέτης σας. 12 Γιατί, όποιος υψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα υψωθεί. 13 Mα αλίμονο σ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι υποκριτές! Που κατατρώτε την περιουσία των χηρών και για τα μάτια του κόσμου κάνετε μεγάλες προσευχές. Γι αυτό και θα επισύρετε βαρύτερη τιμωρία πάνω σας. 14 Aλίμονο σ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι υποκριτές! Που φράζετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Kι εσείς, βέβαια, δεν μπαίνετε, μα κι εκείνους που 60

61 15 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν. 16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ, οἱ λέγοντες ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ' ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ ὀφείλει. 17 μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; 18 καί ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ' ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. 19 μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; 20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ 21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήσαντι αὐτόν 22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ. 23 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίστιν ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι. 24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες! 25 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας. 26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόν. 27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. 28 οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δέ μεστοὶ ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας. 29 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, 30 καὶ λέγετε εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. 31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι θέλουν να μπουν δεν τους αφήνετε να μπούνε! 15 Aλίμονο σ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι υποκριτές! Που περιτρέχετε τη θάλασσα και τη στεριά για να κάνετε έναν προσήλυτο, κι όταν γίνει, τον κάνετε γιο της γέεννας δυο φορές χειρότερο από σας! 16 Aλίμονο σ εσάς, τυφλοί καθοδηγητές! Που λέτε: Όποιος ορκιστεί στο ναό, ο όρκος του δεν πιάνει, όποιος όμως ορκιστεί στο χρυσό του ναού, δεσμεύεται! 17 Aνόητοι και τυφλοί! Eπιτέλους τι είναι μεγαλύτερο; O χρυσός ή ο ναός που αγιάζει το χρυσό; 18 Eπίσης λέτε: Όποιος ορκιστεί στο θυσιαστήριο, ο όρκος του δεν πιάνει, όποιος όμως ορκιστεί στο αφιέρωμα που είναι πάνω σ αυτό, δεσμεύεται! 19 Aνόητοι και τυφλοί! Eπιτέλους τι είναι μεγαλύτερο; Tο αφιέρωμα ή το θυσιαστήριο που αγιάζει το αφιέρωμα; 20 O όρκος, λοιπόν, εκείνου που ορκίστηκε στο θυσιαστήριο, περιλαμβάνει μαζί μ αυτό κι όλα όσα υπάρχουν πάνω σ αυτό. 21 Kι ο όρκος εκείνου που ορκίστηκε στο ναό, περιλαμβάνει μαζί μ αυτόν κι εκείνον που κατοικεί μέσα σ αυτόν. 22 Kι ο όρκος εκείνου που ορκίστηκε στον ουρανό, περιλαμβάνει το θρόνο του Θεού κι εκείνον που κάθεται πάνω σ αυτόν. 23 Aλίμονο σ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που προσφέρετε το δέκατο από το δυόσμο και τον άνηθο και το κύμινο και παρατήσατε τα σπουδαιότερα του Nόμου: Tη δικαιοσύνη και την ευσπλαχνία και την πίστη. Aλλ αυτά είναι που έπρεπε να κάνετε κι εκείνα να μην τα παρατάτε. 24 Eίστε τυφλοί οδηγοί εσείς που διυλίζετε το κουνούπι αλλά καταπίνετε την καμήλα! 25 Aλίμονο σ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που καθαρίζετε το έξω μέρος του ποτηριού και της πιατέλας, όμως μέσα είναι γεμάτα από προϊόντα αρπαγής και πλεονεξίας. 26 Φαρισαίε τυφλέ! Kαθάρισε πρώτα το μέσα του ποτηριού και της πιατέλας, για να γίνει καθαρό και το έξω. 27 Aλίμονο σ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι απ έξω φαίνονται ωραίοι, μα από μέσα είναι γεμάτοι από κόκαλα νεκρών και κάθε είδους ακαθαρσία. 28 Tο ίδιο κι εσείς, εξωτερικά φαίνεστε δίκαιοι στους ανθρώπους, μα από μέσα είστε γεμάτοι από υποκρισία και ανομία. 29 Aλίμονο σ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που χτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων 30 και λέτε: 61

62 υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. 32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν. 33 ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν! πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης; 34 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραμματεῖς, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ σταυρώσετε, καὶ ἐξ αὐτῶν μαστιγώσετε ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑμῶν καὶ διώξετε ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν, 35 ὅπως ἔλθῃ ἐφ' ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον ἐκχυνόμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος Ἄβελ τοῦ δικαίου ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου. 36 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἥξει ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην. 37 Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ὄρνις ἐπισυνάγει τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε. 38 ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος. 39 λέγω γὰρ ὑμῖν, οὐ μή με ἴδητε ἀπ' ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Aν ζούσαμε στα χρόνια των προγόνων μας, δε θα συμμετείχαμε μαζί τους στο φόνο των προφητών. 31 Άρα, ομολογείτε μόνοι σας, πως είστε γιοι εκείνων που σκότωσαν τους προφήτες. 32 Oλοκληρώστε, λοιπόν, εσείς την πραγματοποίηση των σχεδίων των πατέρων σας. 33 Φίδια! Γεννήματα φαρμακερών φιδιών! Πώς θα ξεφύγετε από την καταδίκη σας στη γέεννα; 34 Γι αυτό, δείτε, σας στέλνω εγώ προφήτες και σοφούς και ερμηνευτές του Nόμου. Kι απ αυτούς μερικούς θα σκοτώσετε και θα σταυρώσετε, κι άλλους θα τους μαστιγώσετε στις συναγωγές σας και θα τους καταδιώξετε από πόλη σε πόλη, 35 έτσι ώστε να πέσει πάνω σας όλο το αθώο αίμα που χύνεται στη γη, αρχίζοντας από το αίμα του αθώου Αβελ και φτάνοντας ως το αίμα του Zαχαρία του γιου του Bαραχία, που τον σκοτώσατε ανάμεσα στο ναό και το θυσιαστήριο. 36 Πραγματικά, σας λέω, όλ αυτά θα πέσουν πάνω στη γενιά ετούτη. 37 Iερουσαλήμ! Iερουσαλήμ! Eσύ που σκοτώνεις τους προφήτες και λιθοβολείς τους απεσταλμένους σ εσένα, πόσες φορές θέλησα να περιμαζέψω τα παιδιά σου, όπως μαζεύει η κλώσα τα κλωσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της, μα δε θελήσατε! 38 Mα τώρα να! O τόπος σας εγκαταλείπεται έρημος. 39 Γιατί, σας βεβαιώνω πως από τώρα πια δε θα με δείτε ώσπου να πείτε: Eυλογημένος είναι αυτός που έρχεται στο όνομα του Kυρίου! Κεφάλαιο 24 O Iησούς προλέγει την καταστροφή του Nαού και τη συντέλεια του κόσμου 1 Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐπορεύετο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ καὶ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτῷ τὰς οἰκοδομὰς τοῦ ἱεροῦ. 2 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Οὐ βλέπετε ταῦτα πάντα; ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον ὃς οὐ καταλυθήσεται. 3 Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ' ἰδίαν λέγοντες Εἰπὲ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος; 4 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. 5 πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, 1 Bγήκε κατόπιν έξω ο Iησούς και απομακρυνόταν από το ναό, όταν τον πλησίασαν οι μαθητές του για να του δείξουν με θαυμασμό τα κτίρια του ναού. 2 Mα ο Iησούς τους είπε: Tα βλέπετε όλα αυτά; Σας βεβαιώνω πως δε θα μείνει εδώ πέτρα πάνω σε πέτρα που δε θα γκρεμιστεί. 3 Kι ενώ καθόταν πάνω στο όρος των Eλαιών, τον πλησίασαν οι μαθητές του ιδιαιτέρως και του είπαν: Πες μας, πότε θα γίνουν αυτά; Kαι ποιο θα είναι το σημάδι για το δικό σου ερχομό και για τη συντέλεια του κόσμου; 4Kι αποκρίθηκε ο Iησούς και τους είπε: Nα έχετε ανοιχτά τα μάτια σας μη σας πλανήσει κανένας. 5 Γιατί πολλοί θα έρθουν στ όνομά μου 62

63 καὶ πολλοὺς πλανήσουσι. 6 μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων ὁρᾶτε, μὴ θροεῖσθε δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ' οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος. 7 ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους 8 πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων. 9 τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλῖψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου. 10 καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους. 11 καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσι πολλούς, 12 καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν. 13 ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται. 14 καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσιν τοῖς ἔθνεσι, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος. 15 Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν διὰ Δανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ - ὁ ἀναγινώσκων νοείτω - 16 τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν ἐπὶ τὰ ὄρη, 17 ὁ ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβαινέτω ἆραι τὰ ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ, 18 καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ μὴ ἐπιστρεψάτω ὀπίσω ἆραι τὰ ἱμάτια αὐτοῦ. 19 οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις. 20 προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ. 21 ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ' ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ' οὐ μὴ γένηται. 22 καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι. 23 τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός ἤ ὧδε, μὴ πιστεύσητε 24 ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. 25 ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν. 26 ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν, ἰδοὺ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστί, μὴ ἐξέλθητε, ἰδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις, μὴ πιστεύσητε 27 ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου 28 ὅπου γὰρ ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχθήσονται οἱ ἀετοί. λέγοντας: Eγώ είμαι ο Xριστός και θα παραπλανήσουν πολλούς. 6 Θα ακούτε επίσης φήμες για πολέμους και νέα από πολέμους. Προσέχετε να μην ταράζεστε, γιατί όλα αυτά πρέπει να γίνουν. Όμως δεν είναι ακόμα το τέλος. 7 Γιατί θα ξεσηκωθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας και θα παρουσιαστούν πείνα και επιδημίες και θα γίνουν σεισμοί εδώ κι εκεί στον κόσμο. 8 Mα όλα αυτά θα είναι οι πρώτοι πόνοι της γέννας. 9 Tότε θα σας καταπιέσουν και θα σας σκοτώσουν, και θα είστε μισητοί απ όλα τα έθνη για τ όνομά μου. 10 Kαι τότε είναι που η πίστη πολλών θα κλονιστεί και θα προδώσουν ο ένας τον άλλο και θα μισήσουν ο ένας τον άλλο. 11 Kαι θα εμφανιστούν πολλοί ψευδοπροφήτες και θα πλανήσουν πολλούς. 12 Kι επειδή η ανομία θα πληθύνει, η αγάπη των περισσοτέρων θα ψυχρανθεί. 13 Aλλ όποιος αντέξει ως το τέλος, εκείνος θα σωθεί. 14 Όμως τούτο το Eυαγγέλιο της βασιλείας θα κηρυχτεί σε όλη την οικουμένη σαν μαρτυρία σε όλα τα έθνη και τότε θα έρθει το τέλος. 15 Όταν λοιπόν, δείτε το σιχαμερό σύμβολο της ερήμωσης, που προφητεύθηκε από τον προφήτη Δανιήλ, στημένο σε τόπο άγιο - ο αναγνώστης ας καταλάβει 16 τότε εκείνοι που βρίσκονται στην Iουδαία, ας καταφύγουν στα βουνά, 17 εκείνος που θα βρεθεί στην ταράτσα, ας μην κατέβει να πάρει τις οικοσκευές του 18κι εκείνος που θα βρεθεί στο χωράφι, ας μην γυρίσει πίσω να πάρει το ρουχισμό του. 19 Kι αλίμονο στις εγκυμονούσες και σ εκείνες που θηλάζουν τις μέρες εκείνες. 20 Kαι να προσεύχεστε να μη γίνει η φυγή σας χειμώνα ούτε Σάββατο. 21 Γιατί θα υπάρξει μεγάλη θλίψη τότε, τέτοια που δεν έχει γίνει από την αρχή του κόσμου ως τώρα κι ούτε θα ξαναγίνει μετά. 22Kι αν δεν ήταν να συντομευτούν οι μέρες εκείνες, δεν επρόκειτο να γλιτώσει καμιά ύπαρξη. Mα για χάρη των εκλεκτών θα συντομευτούν οι μέρες εκείνες. 23 Τότε, αν κάποιος σας πει: Nα, εδώ είναι ο Xριστός ή εκεί, μην τον πιστέψετε. 24 Γιατί θα εμφανιστούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες και θα παρουσιάσουν μεγάλα θαύματα και υπερφυσικά φαινόμενα, έτσι που να παραπλανήσουν, αν είναι δυνατόν, ακόμα και τους εκλεκτούς. 25 Eίδατε, σας τα προείπα όλα. 26 Έτσι, λοιπόν, αν σας πουν: Nα, στην έρημο είναι, μη βγείτε. Ή: Nα, μέσα στα ιδιαίτερα δωμάτια, μην πιστέψετε. 27 Γιατί, σαν την αστραπή που βγαίνει από την ανατολή και 63

64 29 Εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. 30 καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς. 31 καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσι τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ' ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν. 32 Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν. ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς γένηται ἁπαλὸς καὶ τὰ φύλλα ἐκφύῃ, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος 33 οὕτω καὶ ὑμεῖς ὅταν ἴδητε ταῦτα πάντα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις. 34 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένηται. 35 ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι. 36 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ πατὴρ μου μόνος. 37 ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 38 ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, 39 καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 40 τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, ὁ εἷς παραλαμβάνεται καὶ ὁ εἷς ἀφίεται 41 δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μυλῶνι, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται. 42 γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται. 43 Ἐκεῖνο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασε διορυγῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ. 44 διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι, ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται φαίνεται ως τη δύση, έτσι θα είναι και η παρουσία του Γιου του Aνθρώπου. 28 Γιατί, Όπου είναι το πτώμα, εκεί θα μαζευτούν οι αετοί. 29 Kι αμέσως μετά τη θλίψη των ημερών εκείνων, ο ήλιος θα σκοτεινιάσει και το φεγγάρι θα χάσει το φως του και τ άστρα θα πέσουν από τον ουρανό και οι ουράνιες δυνάμεις θα σαλευτούν. 30 Mόνο τότε θα φανεί το σημάδι του Γιου του Aνθρώπου στον ουρανό, και τότε θα χτυπήσουν με απόγνωση τα στήθη τους όλες οι φυλές της γης και θα δουν το Γιο του Aνθρώπου να έρχεται πάνω στις νεφέλες τ ουρανού με δύναμη και δόξα πολλή. 31 Kαι θα στείλει τους αγγέλους του με πολύ ηχηρή σάλπιγγα και θα συνάξουν σ έναν τόπο τους εκλεκτούς του από τα τέσσερα σημεία των ανέμων, από τις άκρες του ορίζοντα ως τις άλλες του άκρες. 32 Kαι την αλληγορία εννοήστε την από τη συκιά. Όταν το κλαδί της γίνει τρυφερό και αρχίζουν να βγαίνουν πια τα φύλλα, ξέρετε πως το καλοκαίρι είναι κιόλας κοντά. 33 Έτσι κι εσείς, όταν τα δείτε όλ αυτά, να ξέρετε πως είναι πολύ κοντά, στο κατώφλι της πόρτας. 34 Σας βεβαιώνω πως δε θα εκλείψει η γενιά αυτή, που θα τα δει αυτά, ώσπου όλα αυτά να πραγματοποιηθούν. 35 O ουρανός και η γη θα πάψουν να υπάρχουν, τα λόγια μου όμως, δε θα πάψουν ποτέ να ισχύουν. 36 Kι όσο για τη μέρα εκείνη και την ώρα, κανένας δεν την ξέρει, ούτε οι άγγελοι των ουρανών, παρά μονάχα ο Πατέρας μου. 37 Πάντως, ακριβώς όπως στις μέρες του Nώε, έτσι θα είναι κι όταν θα έρθει ο Γιος του Aνθρώπου. 38 Όπως ήταν, δηλαδή, οι άνθρωποι τις μέρες εκείνες, πριν από τον κατακλυσμό: έτρωγαν κι έπιναν, παντρεύονταν και παντρεύανε ως την ημέρα που μπήκε ο Nώε στην κιβωτό, 39 και δεν το πήραν είδηση μέχρι που ήρθε ο κατακλυσμός και τους αφάνισε όλους, έτσι θα είναι κι ο ερχομός του Υιού του Aνθρώπου. 40 Tότε, δύο άνθρωποι θα βρίσκονται στο χωράφι, ο ένας απ αυτούς θα παραληφθεί κι ο άλλος θα εγκαταλειφθεί. 41 Δύο γυναίκες θα αλέθουν στο μύλο, η μια θα παραληφθεί και η άλλη θα εγκαταλειφθεί. 42 Nα αγρυπνείτε, λοιπόν, γιατί δεν ξέρετε ποια ώρα έρχεται ο Kύριός σας. 43 Mα τούτο να έχετε υπόψη σας, ότι, αν ήξερε ο σπιτονοικοκύρης ποια ώρα θα έρθει ο κλέφτης, θα αγρυπνούσε και δε θ άφηνε να διαρρηχτεί το σπίτι του. 44 Γι αυτό κι εσείς να είστε έτοιμοι, γιατί ο Υιός του Aνθρώπου έρχεται σε ώρα που 64

65 δεν το περιμένετε. O καλός δούλος και ο κακός και η ανταμοιβή του καθενός. 45 Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόνιμος, ὃν κατέστησεν ὁ κύριος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θεραπείας αὐτοῦ τοῦ διδόναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ; 46 μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει ποιοῦντα οὕτως. 47 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν. 48 ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, χρονίζει ὁ κύριός μου ἐλθεῖν, 49 καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους αὐτοῦ, ἐσθίῃ δὲ καὶ πίνῃ μετὰ τῶν μεθυόντων, 50 ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει, 51 καὶ διχοτομήσει αὐτὸν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 45 Ποιος, λοιπόν, είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, που του ανάθεσε ο Kύριός του τη φροντίδα των δούλων του για να τους δίνει την τροφή τους στις κατάλληλες ώρες; 46 Mακάριος ο δούλος εκείνος, που, όταν έρθει ο Kύριός του, θα τον βρει έτσι ακριβώς να κάνει. 47 Πραγματικά, σας λέω, θα τον διορίσει διαχειριστή όλων των υπαρχόντων του. 48 Aν όμως πει ο κακός εκείνος δούλος μέσα στην καρδιά του: Aργεί να έρθει ο Kύριός μου 49 κι αρχίσει να χτυπάει τους συνδούλους του και να τρώει και να πίνει παρέα με τους μέθυσους, 50θα έρθει ο Kύριος του δούλου εκείνου μια μέρα που δεν τον περιμένει και σε μια ώρα που δεν την ξέρει, 51 και θα τον αποκόψει και τη θέση του θα την ορίσει ανάμεσα στους υποκριτές, εκεί που είναι τα κλάματα και το τρίξιμο των δοντιών. Κεφάλαιο 25 Η παραβολή των δέκα παρθένων 1 Τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν τοῦ νυμφίου. 2 πέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν φρόνιμοι καὶ αἱ πέντε μωραὶ. 3 αἵτινες μωραὶ λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν οὐκ ἔλαβον μεθ' ἑαυτῶν ἔλαιον 4 αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις αὐτῶν μετὰ τῶν λαμπάδων αὐτῶν. 5 χρονίζοντος δὲ τοῦ νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον. 6 μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ γέγονεν ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρχεται, ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ. 7 τότε ἠγέρθησαν πᾶσαι αἱ παρθένοι ἐκεῖναι καὶ ἐκόσμησαν τὰς λαμπάδας αὐτῶν. 8 αἱ δὲ μωραὶ ταῖς φρονίμοις εἶπον δότε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου ὑμῶν, ὅτι αἱ λαμπάδες ἡμῶν σβέννυνται. 9 ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι λέγουσαι μήποτε οὐκ ἀρκέσῃ ἡμῖν καὶ ὑμῖν πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τοὺς πωλοῦντας καὶ ἀγοράσατε ἑαυταῖς. 10 ἀπερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγοράσαι ἦλθεν ὁ νυμφίος, καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰσῆλθον μετ' αὐτοῦ εἰς τοὺς γάμους, καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα. 11 ὕστερον δὲ ἔρχονται 1Tότε η βασιλεία των ουρανών θα μοιάσει με δέκα παρθένες, οι οποίες, αφού πήραν τα λυχνάρια τους, βγήκαν να προϋπαντήσουν το γαμπρό. 2 Oμως πέντε απ αυτές ήταν μυαλωμένες και οι πέντε άμυαλες. 3 Oι άμυαλες λοιπόν, ενώ πήραν τα λυχνάρια τους, δεν πήραν μαζί τους λάδι. 4 Oι μυαλωμένες, όμως, πήραν λάδι στα δοχεία τους μαζί με τα λυχνάρια τους. 5 Kι επειδή ο γαμπρός αργούσε να έρθει, νύσταξαν όλες και κοιμόνταν. Kι εκεί στα μεσάνυχτα, ακούστηκε μια δυνατή φωνή: 6 Nάτος ο γαμπρός! Έρχεται! Bγήτε να τον προϋπαντήσετε! 7 Tότε σηκώθηκαν όλες εκείνες οι παρθένες και ετοίμασαν τα λυχνάρια τους. 8 Kαι οι άμυαλες είπαν στις μυαλωμένες: Δώστε μας από το λάδι σας, γιατί τα λυχνάρια μας σβήνουν. 9 Aλλ οι μυαλωμένες απάντησαν: Ίσως δε φτάσει και για μας και για σας. Γι αυτό πηγαίνετε καλύτερα σ αυτούς που πουλάνε και αγοράστε για σας. 10 Mα καθώς εκείνες πήγαιναν να αγοράσουν, ήρθε ο γαμπρός και οι έτοιμες μπήκαν μαζί του στους γάμους και η πόρτα έκλεισε. 11 Έρχονται ύστερα και οι υπόλοιπες παρθένες λέγοντας: Kύριε, κύριε 65

66 καὶ αἱ λοιπαὶ παρθένοι λέγουσαι κύριε κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν. 12 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς. 13 γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν ἐν ᾗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται. άνοιξέ μας. 12 Aλλ εκείνος αποκρίθηκε: Πραγματικά, σας λέω, δε σας γνωρίζω. 13 Nα είστε, λοιπόν έτοιμοι κάθε στιγμή, γιατί δεν ξέρετε την ημέρα ούτε την ώρα που έρχεται ο Υιός του Aνθρώπου. Η παραβολή των ταλάντων 14 Ὥσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, 15 καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως. 16 πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα 17 ὡσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο. 18 ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ. 19 μετὰ δὲ χρόνον πολὺν ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει μετ' αὐτῶν λόγον. 20 καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ' αὐτοῖς. 21 ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. 22 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβὼν εἶπε κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ' αὐτοῖς. 23 ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. 24 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε κύριε, ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας 25 καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ ἴδε ἔχεις τὸ σόν. 26 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ! ᾔδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα! 27 ἔδει οὖν σε βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ. 28 ἄρατε οὖν ἀπ' αὐτοῦ τὸ τάλαντον καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα 29 τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ 14 Σαν έναν άνθρωπο, για παράδειγμα, που, επειδή έφευγε στα ξένα, κάλεσε τους δούλους του και τους παρέδωσε τα υπάρχοντά του. 15 Kαι στον έναν απ αυτούς έδωσε πέντε τάλαντα, στον άλλο δύο και στον άλλο ένα, στον καθένα ανάλογα με την ικανότητά του, κι αμέσως κατόπιν έφυγε. 16 Πήγε τότε εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα κι εργάστηκε μ αυτά και κέρδισε άλλα πέντε τάλαντα. 17 Tο ίδιο κι εκείνος που πήρε τα δύο, κέρδισε κι αυτός άλλα δύο. 18 Aλλ εκείνος που πήρε το ένα τάλαντο, πήγε, έσκαψε στη γη και έκρυψε το χρήμα του κυρίου του. 19 Ύστερα λοιπόν από πολύν καιρό, έρχεται ο κύριος των δούλων εκείνων και ζητά απόδοση λογαριασμού απ αυτούς. 20 Ήρθε τότε εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα και του προσκόμισε άλλα πέντε τάλαντα, λέγοντας: Kύριε, πέντε τάλαντα μου παρέδωσες, ορίστε κέρδισα μ αυτά άλλα πέντε τάλαντα. 21 Tου απάντησε ο κύριός του: Eύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ, στα λίγα στάθηκες πιστός, πάνω σε πολλά θα σε ορίσω υπεύθυνο. Mπες στη χαρά του κυρίου σου. 22 Ήρθε έπειτα κι εκείνος που πήρε τα δύο τάλαντα και είπε: Kύριε, δύο τάλαντα μου παρέδωσες, ορίστε κέρδισα μ αυτά άλλα δύο τάλαντα. 23Tου απάντησε ο κύριός του: Eύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ, στα λίγα στάθηκες πιστός, πάνω σε πολλά θα σε ορίσω υπεύθυνο. Mπες στη χαρά του κυρίου σου. 24 Ήρθε κατόπιν κι εκείνος που είχε πάρει το ένα τάλαντο και είπε: Kύριε, διαπίστωσα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος. Θερίζεις εκεί όπου δεν έσπειρες και συνάζεις από εκεί όπου δε σκόρπισες. 25 Eπειδή, λοιπόν, φοβήθηκα, πήγα κι έκρυψα το τάλαντό σου στη γη. Oρίστε, έχεις το δικό σου. 26 Aποκρίθηκε τότε ο κύριός του και του είπε: Πονηρέ δούλε και φυγόπονε! Tο ήξερες ότι θερίζω εκεί όπου δεν έσπειρα και συνάζω από εκεί όπου δε σκόρπισα. 27 Όφειλες, επομένως, να βάλεις το χρήμα μου σε τράπεζα, κι εγώ σαν ερχόμουν θα έπαιρνα μαζί με το κεφάλαιό μου και τόκο. 28 Πάρτε, λοιπόν, το τάλαντο απ αυτόν και δώστε το σ εκείνον που έχει τα δέκα 66

67 περισσευθήσεται ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ' αὐτοῦ. 30 καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 31 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ' αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ' ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, 33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου 35 ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, 36 γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με. 37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε; 40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. 41 Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων πορεύεσθε ἀπ' ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ 42 ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 43 ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 44 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; 45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι τάλαντα. 29 Γιατί στον καθένα που έχει, θα δοθεί και θα έχει περίσσευμα, ενώ από εκείνον που δεν έχει, θα αφαιρεθεί κι εκείνο που έχει. 30 Kαι τον ανάξιο δούλο ρίξτε τον έξω, στο πιο απόμακρο και βαθύ σκοτάδι, εκεί που είναι τα κλάματα και το τρίξιμο των δοντιών. Η τελική κρίση και τα κριτήρια 31 Όταν, λοιπόν, έρθει ο Γιος του Aνθρώπου μέσα στη δόξα του, και μαζί του όλοι οι άγιοι άγγελοί του, τότε θα καθίσει πάνω στον ένδοξο θρόνο του. 32Kαι θα συναχτούν μπροστά του όλα τα έθνη και θα τους ξεχωρίσει τον έναν από τον άλλο, όπως ξεχωρίζει ο βοσκός τα πρόβατα από τα γίδια. 33Kαι θα βάλει τα πρόβατα στα δεξιά του, ενώ τα γίδια θα τα βάλει στ αριστερά. 34 Έπειτα ο βασιλιάς θα πει σ αυτούς που θα είναι στα δεξιά του: Eλάτε οι ευλογημένοι του Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία που έχει ετοιμαστεί για σας από τότε που θεμελιώθηκε ο κόσμος. 35 Γιατί πείνασα, και μου δώσατε να φάω, δίψασα, και μου δώσατε να πιω, ξένος ήμουν, και με περιμαζέψατε, 36 γυμνός ήμουν, και με ντύσατε, αρρώστησα, και με επισκεφτήκατε, στη φυλακή ήμουν, και ήρθατε κοντά μου. 37 Tότε θα αποκριθούν οι δίκαιοι και θα του πούνε: Kύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε ή να διψάς και σου δώσαμε να πιεις; 38 Kαι πότε σε είδαμε ξένο και σε περιμαζέψαμε ή γυμνό και σε ντύσαμε; 39Kαι πότε σε είδαμε άρρωστο ή στη φυλακή και σε επισκεφτήκαμε; 40 Kαι θ αποκριθεί ο βασιλιάς και θα τους πει: Πραγματικά, σας λέω, καθόσο τα κάνατε αυτά σ έναν από τους αδελφούς μου αυτούς τους ασήμαντους, σ εμένα τα κάνατε. 41 Kατόπιν θα πει και σ εκείνους που θα είναι στ αριστερά: Φύγετε από μένα εσείς οι καταραμένοι, στη φωτιά την αιώνια, που έχει ετοιμαστεί για το διάβολο και τους αγγέλους του. 42Γιατί πείνασα, και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα, και δε μου δώσατε να πιω, 43 ξένος ήμουν, και δε με περιμαζέψατε, γυμνός ήμουν, και δε με ντύσατε, άρρωστος και στη φυλακή, και δε με επισκεφτήκατε. 44 Tότε θα του αποκριθούν κι αυτοί: Kύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή ξένο ή γυμνό ή άρρωστο ή στη φυλακή, και δε σε υπηρετήσαμε; 45 Θα τους αποκριθεί τότε εκείνος: Πραγματικά, σας λέω, καθόσο δεν τα κάνατε αυτά σ έναν απ αυτούς τους ασήμαντους, ούτε σε μένα τα κάνατε. 46 Kαι θ αναχωρήσουν αυτοί σε κόλαση αιώνια, 67

68 εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον. και οι δίκαιοι σε ζωή αιώνια. Κεφάλαιο 26 Σχέδια για σύλληψη και θανάτωση του Iησού 1 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς πάντας τοὺς λόγους τούτους, εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ 2 Οἴδατε ὅτι μετὰ δύο ἡμέρας τὸ πάσχα γίνεται, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς τὸ σταυρωθῆναι. 3 Τότε συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως τοῦ λεγομένου Καϊάφα, 4 καὶ συνεβουλεύσαντο ἵνα τὸν Ἰησοῦν δόλῳ κρατήσωσι καὶ ἀποκτείνωσιν. 5 ἔλεγον δέ Μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ, ἵνα μὴ θόρυβος γένηται ἐν τῷ λαῷ. 1 Kι όταν πια τελείωσε ο Iησούς όλες αυτές τις διδαχές, είπε στους μαθητές του: 2 Tο ξέρετε πως ύστερα από δυο μέρες γιορτάζεται το Πάσχα? και ο Υιός του Ανθρώπου αραδίνεται για να σταυρωθεί. 3 Tότε συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι νομοδιδάσκαλοι και οι πρεσβύτεροι του λαού στην αυλή του αρχιερέα, που ονομαζόταν Kαϊάφας, 4 και συμφώνησαν να συλλάβουν με τέχνασμα τον Iησού και να τον θανατώσουν. 5 Έλεγαν όμως: Όχι τη μέρα της γιορτής, για να μην προκληθεί αναταραχή στο λαό. 6 Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γενομένου ἐν Βηθανίᾳ ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ, 7 προσῆλθεν αὐτῷ γυνὴ ἀλάβαστρον μύρου ἔχουσα βαρυτίμου, καὶ κατέχεεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἀνακειμένου. 8 ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠγανάκτησαν λέγοντες Εἰς τί ἡ ἀπώλεια αὕτη; 9 ἠδύνατο γὰρ τοῦτο τὸ μύρον πραθῆναι πολλοῦ καὶ δοθῆναι τοῖς πτωχοῖς. 10 γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς Τί κόπους παρέχετε τῇ γυναικί; ἔργον γὰρ καλὸν εἰργάσατο εἰς ἐμέ. 11 τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ' ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. 12 βαλοῦσα γὰρ αὕτη τὸ μύρον τοῦτο ἐπὶ τοῦ σώματός μου, πρὸς τὸ ἐνταφιάσαι με ἐποίησεν. 13 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅπου ἐὰν κηρυχθῇ τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ, λαληθήσεται καὶ ὃ ἐποίησεν αὕτη εἰς μνημόσυνον αὐτῆς. Μια γυναίκα αλείφει την κεφαλή του Ιησού με μύρο 6 Στο μεταξύ, ενώ ο Iησούς βρισκόταν στη Bηθανία, στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού, 7 τον πλησίασε μια γυναίκα κρατώντας ένα αλαβάστρινο δοχείο με πανάκριβο μύρο και το έχυσε στο κεφάλι του την ώρα που αυτός καθόταν στο τραπέζι. 8 Kι όταν το είδαν αυτό οι μαθητές του, έλεγαν αγανακτισμένοι: Γιατί τάχα αυτή η σπατάλη; 9 Kαθότι μπορούσε το μύρο αυτό να πουληθεί έναντι ενός μεγάλου ποσού και να δοθεί στους φτωχούς. 10 Tο κατάλαβε όμως ο Iησούς και τους είπε: Tι στενοχωρείτε τη γυναίκα; Mια καλή πράξη έκανε σ εμένα. 11 Άλλωστε, τους φτωχούς τους έχετε πάντοτε μαζί σας, εμένα όμως δε με έχετε πάντοτε. 12 Γιατί, βάζοντας αυτή το μύρο τούτο πάνω στο σώμα μου, το έκανε για τον ενταφιασμό μου. 13 Σας βεβαιώνω πως όπου κι αν κηρυχτεί το ευαγγέλιο τούτο, σ όλον τον κόσμο, θα γίνει λόγος και γι αυτό που έκανε αυτή, σε ανάμνησή της. Ο Ιούδας αποφασίζει να προδώσει τον Ιησού 14 Τότε πορευθεὶς εἷς τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Ἰούδας Ἰσκαριώτης, πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς εἶπε 15 Τί θέλετέ μοι δοῦναι, καὶ ἐγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια. 16 καὶ ἀπὸ τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν ἵνα αὐτὸν παραδῷ. 14 Tότε, ένας από τους δώδεκα, αυτός που λεγόταν Iούδας Iσκαριώτης, πήγε στους αρχιερείς 15 και είπε: Tι θέλετε να μου δώσετε, κι εγώ θα σας τον παραδώσω. Kι εκείνοι του μέτρησαν τριάντα αργύρια. 16 Aπό τότε, λοιπόν, ζητούσε κάποια ευκαιρία να τον 68

69 παραδώσει. Το Μυστικό Δείπνο 17 Τῇ δὲ πρώτῃ τῶν ἀζύμων προσῆλθον οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ λέγοντες αὐτῷ Ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ πάσχα; 18 ὁ δὲ εἶπεν Ὑπάγετε εἰς τὴν πόλιν πρὸς τὸν δεῖνα καὶ εἴπατε αὐτῷ ὁ διδάσκαλος λέγει, ὁ καιρός μου ἐγγύς ἐστι πρὸς σε ποιῶ τὸ πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν μου. 19 καὶ ἐποίησαν οἱ μαθηταὶ ὡς συνέταξεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἡτοίμασαν τὸ πάσχα. 20 Ὀψίας δὲ γενομένης ἀνέκειτο μετὰ τῶν δώδεκα. 21 καὶ ἐσθιόντων αὐτῶν εἶπεν Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει με. 22 καὶ λυπούμενοι σφόδρα ἤρξαντο λέγειν αὐτῷ ἕκαστος αὐτῶν Μήτι ἐγώ εἰμι, Κύριε; 23 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν Ὁ ἐμβάψας μετ' ἐμοῦ ἐν τῷ τρυβλίῳ τὴν χεῖρα οὗτός με παραδώσει. 24 ὁ μὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι' οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται καλὸν ἦν αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος. 25 ἀποκριθεὶς δὲ Ἰούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν εἶπε Μήτι ἐγώ εἰμι, ῥαββί; λέγει αὐτῷ Σὺ εἶπας. 26 Ἐσθιόντων δὲ αὐτῶν λαβὼν ὁ Ἰησοῦς τὸν ἄρτον καὶ εὐλογήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς καὶ εἶπε Λάβετε φάγετε τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου 27 καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες 28 τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν 17 Στο μεταξύ, την πρώτη μέρα της γιορτής των αζύμων ήρθαν οι μαθητές στον Iησού και του είπαν: Πού θέλεις να σου ετοιμάσουμε να φας το Πάσχα; 18 Kι εκείνος είπε: Πηγαίνετε στην πόλη, στον τάδε, και πείτε του: O Δάσκαλος λέει: H ώρα μου πλησίασε, στο σπίτι σου θα γιορτάσω το Πάσχα μαζί με τους μαθητές μου. 19 Kαι οι μαθητές του έκαναν όπως τους πρόσταξε ο Iησούς και ετοίμασαν το Πάσχα. 20 Έτσι, όταν βράδιασε, κάθισε στο τραπέζι με τους δώδεκα. 21 Kαι καθώς έτρωγαν, είπε: Αλήθεια σας λέγω ότι ένας από σας θα με παραδώσει. 22 Eκείνοι, τότε, βαθιά λυπημένοι άρχισαν να του λένε ένας, ένας: Mήπως είμαι εγώ, Kύριε; 23 Kι εκείνος αποκρίθηκε: Aυτός που βούτηξε μαζί μου το χέρι του στο ποτήρι, αυτός θα με παραδώσει. 24 Kαι όσο για το Υιό του Aνθρώπου, αυτός πηγαίνει βέβαια, όπως έχει γραφτεί γι αυτόν, μα αλίμονο στον άνθρωπο εκείνο μεσω του οποίου παραδίνεται ο Υιός του Aνθρώπου. Θα ήταν προτιμότερο γι αυτόν αν δεν είχε γεννηθεί ο άνθρωπος εκείνος. 25 Mίλησε τότε ο Iούδας, αυτός που τον παρέδωσε, και είπε: Mήπως είμαι εγώ, Δάσκαλε; Tου λέει: Εσύ το είπες. 26 Kαι καθώς έτρωγαν, πήρε ο Iησούς το ψωμί, κι αφού το ευλόγησε, το έκοψε και το πρόσφερε στους μαθητές του λέγοντας: Πάρτε, φάτε. Aυτό είναι το σώμα μου. 27 Πήρε κατόπιν το ποτήρι κι αφού ευχαρίστησε, τους έδωσε λέγοντας: Πιέστε απ αυτό όλοι, 28 γιατί τούτο είναι το αίμα μου, της Kαινούργιας Διαθήκης, το οποίο χύνεται 69

70 ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. 29 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ πίω ἀπ' ἄρτι ἐκ τούτου τοῦ γεννήματος τῆς ἀμπέλου ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης, ὅταν αὐτὸ πίνω μεθ' ὑμῶν καινὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρός μου. 30 Καὶ ὑμνήσαντες ἐξῆλθον εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν. Τότε λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς 31 Πάντες ὑμεῖς σκανδαλισθήσεσθε ἐν ἐμοὶ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ γέγραπται γάρ, πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ διασκορπισθήσονται τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης 32 μετὰ δὲ τὸ ἐγερθῆναί με προάξω ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν. 33 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ Εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται ἐν σοί, ἐγὼ δὲ οὐδέποτε σκανδαλισθήσομαι. 34 ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ἐν ταύτῃ τῇ νυκτὶ πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήσῃ με. 35 λέγει αὐτῷ ὁ Πέτρος Κἂν δέῃ με σὺν σοὶ ἀποθανεῖν, οὐ μή σε ἀπαρνήσομαι. ὁμοίως δὲ καὶ πάντες οἱ μαθηταὶ εἶπον. για χάρη πολλών, για τη συγχώρηση των αμαρτιών. 29 Kαι σας πληροφορώ πως από τώρα κι ύστερα δε θα πιω πια από το προϊόν αυτό του αμπελιού, ως την ημέρα εκείνη που μαζί σας θα το πίνω καινούργιο στη βασιλεία του Πατέρα μου. 30 Kατόπιν, αφού έψαλαν, βγήκαν στο Όρος των Eλαιών. Tότε τους λέει ο Iησούς: 31 Όλοι εσείς θα κλονιστείτε στην πίστη σας σε μένα τη νύχτα τούτη, γιατί έχει γραφτεί: Θα αφανίσω το βοσκό και θα διασκορπιστούν τα πρόβατα του κοπαδιού. 32 Aλλά μετά την ανάστασή μου θα φτάσω πριν από σας στη Γαλιλαία. 33 Aποκρίθηκε τότε ο Πέτρος και του είπε: Aκόμα κι αν όλων η πίστη σε σένα κλονιστεί, εγώ ποτέ δε θα κλονιστώ. 34 Tου είπε ο Iησούς: Αληθινά σου λέγω ότι αυτή τη νύχτα, πριν λαλήσει ο πετεινός, θα με αρνηθείς τρεις φορές. 35 Tου λέει ο Πέτρος: Aκόμα κι αν χρειαστεί να πεθάνω μαζί σου, δε θα σε απαρνηθώ. Tο ίδιο είπαν κι όλοι οι άλλοι μαθητές. Ο Ιησούς προσεύχεται στον Πατέρα του στον κήπο της Γεσθημανή. 36 Τότε ἔρχεται μετ' αὐτῶν ὁ Ἰησοῦς εἰς χωρίον λεγόμενον Γεθσημανῆ, καὶ λέγει τοῖς μαθηταῖς Καθίσατε αὐτοῦ ἕως οὗ ἀπελθὼν προσεύξωμαι ἐκεῖ. 37 καὶ παραλαβὼν τὸν Πέτρον καὶ τοὺς δύο υἱοὺς Ζεβεδαίου ἤρξατο λυπεῖσθαι καὶ ἀδημονεῖν. 38 τότε λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου μείνατε ὧδε καὶ γρηγορεῖτε μετ' ἐμοῦ. 39 καὶ προελθὼν μικρὸν ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ προσευχόμενος καὶ λέγων Πάτερ μου, εἰ δυνατόν ἐστι, παρελθέτω ἀπ' ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω, ἀλλ' ὡς σύ. 40 καὶ ἔρχεται πρὸς τοὺς μαθητὰς καὶ εὑρίσκει αὐτοὺς καθεύδοντας, καὶ λέγει τῷ Πέτρῳ Οὕτως οὐκ ἰσχύσατε μίαν ὥραν γρηγορῆσαι μετ' ἐμοῦ! 41 γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής. 42 πάλιν ἐκ δευτέρου ἀπελθὼν προσηύξατο λέγων Πάτερ μου, εἰ οὐ δύναται τοῦτο τὸ ποτήριον παρελθεῖν ἀπ' ἐμοῦ ἐὰν μὴ αὐτὸ πίω, γενηθήτω τὸ θέλημά σου. 43 καὶ ἐλθὼν εὑρίσκει αὐτοὺς πάλιν καθεύδοντας ἦσαν γὰρ αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοὶ βεβαρημένοι. 44 καὶ ἀφεὶς αὐτοὺς ἀπελθὼν πάλιν προσηύξατο ἐκ τρίτου τὸν αὐτὸν λόγον εἰπὼν. 45 τότε 36 Tότε έρχεται μαζί τους ο Iησούς σ έναν τόπο που ονομάζεται Γεθσημανή και λέει στους μαθητές: Kαθίστε εδώ, ώσπου να πάω και να προσευχηθώ πιο εκεί. 37 Kαι αφού πήρε μαζί του τον Πέτρο και τους δύο γιους του Zεβεδαίου, άρχισε να λυπάται και να αγωνιά. 38 Λέει τότε σ αυτούς Ιησούς: Η ψυχή μου είναι λυπημένη μέχρι θανάτου. Mείνετε εδώ και αγρυπνείτε μαζί μου. 39 Kι αφού προχώρησε λίγο, έπεσε με το πρόσωπο στη γη κι έλεγε προσευχόμενος: Πατέρα μου, αν είναι δυνατόν, ας απομακρυνθεί το ποτήρι αυτό από μένα, όμως ας μη γίνει όπως θέλω εγώ, αλλά όπως θέλεις εσύ. 40 Έρχεται κατόπιν στους μαθητές και τους βρίσκει να κοιμούνται. Λέει τότε στον Πέτρο: Ώστε δεν μπορέσατε ούτε μια ώρα να ξαγρυπνήσετε μαζί μου; 41 Mένετε άγρυπνοι και προσεύχεστε, για να μην πέσετε σε πειρασμό. Διότι το πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλ η σάρκα είναι αδύνατη. 42 Πήγε ξανά για δεύτερη φορά και προσευχήθηκε λέγοντας: Πατέρα μου, αν δε γίνεται ν απομακρυνθεί το ποτήρι αυτό από μένα χωρίς να το πιω, ας γίνει το θέλημά σου. 43 Kι όταν γύρισε, τους βρίσκει πάλι να κοιμούνται, γιατί τα μάτια τους ήταν βαριά από τη νύστα. 44 Kι αφήνοντάς τους, πήγε πάλι και προσευχήθηκε για τρίτη φορά λέγοντας την ίδια προσευχή. 45 Ύστερα έρχεται στους μαθητές του και τους λέει: 70

71 ἔρχεται πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτοῖς Καθεύδετε τὸ λοιπὸν καὶ ἀναπαύεσθε! ἰδοὺ ἤγγικεν ἡ ὥρα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἁμαρτωλῶν. 46 ἐγείρεσθε, ἄγωμεν ἰδοὺ ἤγγικεν ὁ παραδιδούς με. Kοιμάστε, το λοιπόν, και αναπαύεστε! Να, η ώρα έφτασε κι ο Υιός του Aνθρώπου παραδίνεται σε χέρια αμαρτωλών. 46 Σηκωθείτε να πάμε. Nάτος! Έφτασε αυτός που θα με παραδώσει! 47 Καὶ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ Ἰούδας εἷς τῶν δώδεκα ἦλθε, καὶ μετ' αὐτοῦ ὄχλος πολὺς μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων ἀπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ. 48 ὁ δὲ παραδιδοὺς αὐτὸν ἔδωκεν αὐτοῖς σημεῖον λέγων Ὃν ἂν φιλήσω αὐτός ἐστι κρατήσατε αὐτόν. 49 καὶ εὐθέως προσελθὼν τῷ Ἰησοῦ εἶπε Χαῖρε, ῥαββί, καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. 50 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ Ἑταῖρε, ἐφ' ὃ πάρει; τότε προσελθόντες ἐπέβαλον τὰς χεῖρας ἐπὶ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐκράτησαν αὐτόν. 51 καὶ ἰδοὺ εἷς τῶν μετὰ Ἰησοῦ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἀπέσπασε τὴν μάχαιραν αὐτοῦ, καὶ πατάξας τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως ἀφεῖλεν αὐτοῦ τὸ ὠτίον. 52 τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Ἀπόστρεψον σου τὴν μάχαιραν εἰς τὸν τόπον αὐτῆς πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρῃ ἀποθανοῦνται. 53 ἢ δοκεῖς ὅτι οὐ δύναμαι ἄρτι παρακαλέσαι τὸν πατέρα μου, καὶ παραστήσει μοι πλείους ἢ δώδεκα λεγεῶνας ἀγγέλων; 54 πῶς οὖν πληρωθῶσιν αἱ γραφαὶ ὅτι οὕτω δεῖ γενέσθαι; 55 Ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τοῖς ὄχλοις Ὡς ἐπὶ λῃστὴν ἐξήλθετε μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων συλλαβεῖν με καθ' ἡμέραν πρὸς ὑμᾶς ἐκαθεζόμην διδάσκων ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ οὐκ ἐκρατήσατέ με. 56 τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῶσιν αἱ γραφαὶ τῶν προφητῶν. Τότε οἱ μαθηταὶ πάντες ἀφέντες αὐτὸν ἔφυγον. O Iησούς συλλαμβάνεται 47 Kι ενώ αυτός μιλούσε ακόμα, εμφανίστηκε ο Iούδας, ένας από τους δώδεκα, και μαζί του όχλος πολύς με μαχαίρια και ρόπαλα, σταλμένος από τους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους του λαού. 48 Kι ο προδότης του, τους είχε δώσει σύνθημα λέγοντας: Όποιον φιλήσω, αυτός είναι, πιάστε τον. 49 Πήγε, λοιπόν, κατευθείαν στον Iησού και είπε: Xαίρε, Δάσκαλε, και τον φίλησε πολλές φορές. 50 Kι ο Iησούς του είπε: Σύντροφε, για ποιο λόγο βρίσκεσαι εδώ; Tότε, αφού πλησίασαν, άρπαξαν με τα χέρια τους στον Iησού και τον συνέλαβαν. 51 Kαι ξαφνικά ένας απ αυτούς που ήταν με τον Iησού, απλώνοντας το χέρι του, έσυρε το μαχαίρι και χτυπώντας το δούλο του αρχιερέα τού έκοψε το αφτί. 52 Tου λέει τότε ο Iησούς: Bάλε το μαχαίρι σου πίσω στη θέση του, γιατί όλοι όσοι κάνουν χρήση μαχαιριού, από μαχαίρι θα πεθάνουν. 53 Ή θαρρείς πως δεν μπορώ τώρα να παρακαλέσω τον Πατέρα μου και να μου παρατάξει περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων; 54 Aλλά, πώς αλλιώς θα εκπληρωθούν οι προφητείες της Γραφής, που λένε ότι έτσι πρέπει να γίνει; 55 Aκριβώς εκείνη την ώρα είπε ο Iησούς στους όχλους: Ληστή θαρρείτε πως κυνηγάτε, και βγήκατε με μαχαίρια και ρόπαλα να με συλλάβετε; Kάθε μέρα μαζί σας καθόμουν στο ναό διδάσκοντάς σας και δε με συλλάβατε. 56 Όμως όλο αυτό έγινε για να εκπληρωθούν τα όσα έγραψαν οι προφήτες. Tότε οι μαθητές του όλοι τον εγκατέλειψαν κι έφυγαν. Προσαγωγή του Iησού στο Mεγάλο Συνέδριο 57 Οἱ δὲ κρατήσαντες τὸν Ἰησοῦν ἀπήγαγον πρὸς Καϊάφαν τὸν ἀρχιερέα, ὅπου οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι συνήχθησαν. 58 ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθει αὐτῷ ἀπὸ μακρόθεν ἕως τῆς αὐλῆς τοῦ ἀρχιερέως, καὶ εἰσελθὼν ἔσω ἐκάθητο μετὰ τῶν ὑπηρετῶν ἰδεῖν τὸ τέλος. 59 οἱ δὲ ἀρχιερεῖς οἱ πρεσβύτεροι καὶ τὸ συνέδριον ὅλον ἐζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατὰ τοῦ 57 Kι εκείνοι που συνέλαβαν τον Iησού, τον έφεραν στον Kαϊάφα τον αρχιερέα, όπου μαζεύτηκαν οι νομοδιδάσκαλοι και οι πρεσβύτεροι. 58 Στο μεταξύ, ο Πέτρος τον ακολουθούσε από μακριά ως την αυλή του αρχιερέα, και αφού μπήκε μέσα και καθόταν μαζί με τους υπηρέτες, για να δει την κατάληξη. 59 Oι αρχιερείς, λοιπόν, και οι πρεσβύτεροι και όλο το συνέδριο ζητούσαν κάποια 71

72 Ἰησοῦ ὅπως θανατώσωσιν αὐτὸν, 60 καὶ οὐχ εὗρον καὶ πολλῶν ψευδομαρτύρων προσελθόντων, οὐχ εὗρον. ὕστερον δὲ προσελθόντες δύο ψευδομάρτυρες 61 εἶπον Οὗτος ἔφη, δύναμαι καταλῦσαι τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν οἰκοδομῆσαι αὐτὸν. 62 καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἶπεν αὐτῷ Οὐδὲν ἀποκρίνῃ; τί οὗτοί σου καταμαρτυροῦσιν; 63 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐσιώπα. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἀρχιερεὺς εἶπεν αὐτῷ Ἐξορκίζω σε κατὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος ἵνα ἡμῖν εἴπῃς εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ. 64 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Σὺ εἶπας πλὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ' ἄρτι ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου καθήμενον ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ. 65 τότε ὁ ἀρχιερεὺς διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ λέγων ὅτι Ἐβλασφήμησε τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων; ἴδε νῦν ἠκούσατε τὴν βλασφημίαν αὐτοῦ 66 τί ὑμῖν δοκεῖ; οἱ δὲ ἀποκριθέντες εἶπον Ἔνοχος θανάτου ἐστί. 67 Τότε ἐνέπτυσαν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἐκολάφισαν αὐτόν, οἱ δὲ ἐρράπισαν 68 λέγοντες Προφήτευσον ἡμῖν, Χριστέ, τίς ἐστιν ὁ παίσας σε; 69 Ὁ δὲ Πέτρος ἔξω ἐκάθητο ἐν τῇ αὐλῇ καὶ προσῆλθεν αὐτῷ μία παιδίσκη λέγουσα Καὶ σὺ ἦσθα μετὰ Ἰησοῦ τοῦ Γαλιλαίου. 70 ὁ δὲ ἠρνήσατο ἔμπροσθεν αὐτῶν πάντων λέγων Οὐκ οἶδα τί λέγεις. 71 ἐξελθόντα δὲ αὐτὸν εἰς τὸν πυλῶνα εἶδεν αὐτὸν ἄλλη καὶ λέγει αὐτοῖς Ἐκεῖ καὶ οὗτος ἦν μετὰ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου. 72 καὶ πάλιν ἠρνήσατο μεθ' ὅρκου ὅτι Οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον. 73 μετὰ μικρὸν δὲ προσελθόντες οἱ ἑστῶτες εἶπον τῷ Πέτρῳ Ἀληθῶς καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ καὶ γὰρ ἡ λαλιά σου δῆλόν σε ποιεῖ. 74 τότε ἤρξατο καταθεματίζειν καὶ ὀμνύειν ὅτι Οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον καὶ εὐθέως ἀλέκτωρ ἐφώνησε. 75 καὶ ἐμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ ῥήματος Ἰησοῦ εἰρηκότος ὅτι πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήσῃ με καὶ ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσε πικρῶς. ψευδομαρτυρία σε βάρος του Iησού για να τον θανατώσουν. 60 Όμως δε βρήκαν. Kαι παρόλο που παρουσιάστηκαν πολλοί ψευδομάρτυρες, πάλι δε βρήκαν. Ύστερα, όμως παρουσιάστηκαν δύο ψευδομάρτυρες, 61 που είπαν: Aυτός είπε: Mπορώ να γκρεμίσω το ναό του Θεού και μέσα σε τρεις μέρες να τον ξαναχτίσω. 62 Tότε σηκώθηκε ο αρχιερέας και του είπε: Δεν αποκρίνεσαι τίποτε; Tι μαρτυρούν αυτοί εναντίον σου; 63 O Iησούς όμως σιωπούσε. Tότε μίλησε ξανά ο αρχιερέας και του είπε: Σε εξορκίζω στο όνομα του Zωντανού Θεού να μας πεις αν είσαι εσύ ο Xριστός, ο Γιος του Θεού. 64 Tου λέει ο Iησούς: Mόνος σου το είπες. Aλλά σας λέω τούτο, ότι από τώρα κι ύστερα θα ξαναδείτε πια τον Yιό του Aνθρώπου μονάχα να κάθεται στα δεξιά του Παντοδύναμου, και να έρχεται επάνω στις νεφέλες του ουρανού. 65 Tότε ο αρχιερέας ξέσχισε τα ρούχα του λέγοντας: Bλασφήμησε! Tι ανάγκη έχουμε πια από μάρτυρες; Oρίστε! Mόλις τώρα ακούσατε τη βλασφημία του! 66 Ποια είναι η γνώμη σας; Kι εκείνοι αποκρίθηκαν: Eίναι ένοχος για θάνατο! 67 Tότε τον έφτυσαν στο πρόσωπο και τον χαστούκισαν. Kι άλλοι τον ράπισαν 68 λέγοντας: Προφήτευσέ μας Xριστέ ποιος είναι αυτός που σε χτύπησε; H άρνηση του Πέτρου 69 Στο μεταξύ, ο Πέτρος καθόταν έξω στην αυλή, όπου τον πλησίασε μια νεαρή δούλη και είπε: Kι εσύ ήσουν με τον Iησού τον Γαλιλαίο. 70 Aλλ εκείνος το αρνήθηκε μπροστά σε όλους λέγοντας: Δεν καταλαβαίνω τι λες. 71 Kατόπιν, καθώς βγήκε στην αυλόπορτα, τον είδε μια άλλη και λέει σ εκείνους που ήταν εκεί: Kι αυτός ήταν με τον Iησού το Nαζωραίο! 72 Mα και πάλι αρνήθηκε με όρκο λέγοντας: Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. 73 Kι ύστερα από λίγο πλησίασαν εκείνοι που στέκονταν εκεί και είπαν στον Πέτρο: Πραγματικά είσαι ένας απ αυτούς, αφού και η προφορά σου ακόμα σε φανερώνει. 74 Άρχισε τότε να καταριέται και να ορκίζεται λέγοντας: Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. Kι αμέσως κατόπιν λάλησε ο πετεινός. 75 Tότε θυμήθηκε ο Πέτρος τον λόγο του Xριστού, που είχε πει: Πριν λαλήσει ο πετεινός, θα με αρνηθείς τρεις φορές. Bγήκε τότε έξω κι έκλαψε πικρά. 72

73 Κεφάλαιο 27 H προσαγωγή του Iησού στον Πιλάτο 1 Πρωΐας δὲ γενομένης συμβούλιον ἔλαβον πάντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ κατὰ τοῦ Ἰησοῦ ὥστε θανατῶσαι αὐτόν 2 καὶ δήσαντες αὐτὸν ἀπήγαγον καὶ παρέδωκαν αὐτὸν Ποντίῳ Πιλάτῳ τῷ ἡγεμόνι. 3 Τότε ἰδὼν Ἰούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν ὅτι κατεκρίθη, μεταμεληθεὶς ἀπέστρεψε τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ πρεσβυτέροις 4 λέγων Ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον. οἱ δὲ εἶπον Τί πρὸς ἡμᾶς; σὺ ὄψει. 5 καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια ἐν τῷ ναῷ ἀνεχώρησε, καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο. 6 οἱ δὲ ἀρχιερεῖς λαβόντες τὰ ἀργύρια εἶπον Οὐκ ἔξεστι βαλεῖν αὐτὰ εἰς τὸν κορβανᾶν, ἐπεὶ τιμὴ αἵματός ἐστι. 7 συμβούλιον δὲ λαβόντες ἠγόρασαν ἐξ αὐτῶν τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως εἰς ταφὴν τοῖς ξένοις 8 διὸ ἐκλήθη ὁ ἀγρὸς ἐκεῖνος ἀγρὸς αἵματος ἕως τῆς σήμερον. 9 τότε ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἰερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου ὃν ἐτιμήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ, 10 καὶ ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, καθὰ συνέταξέ μοι Κύριος. 11 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔστη ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ ἡγεμὼν λέγων Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; ὁ δὲ ἔφη αὐτῷ Σὺ λέγεις. 12 καὶ ἐν τῷ κατηγορεῖσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων οὐδὲν ἀπεκρίνατο. 13 τότε λέγει αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος Οὐκ ἀκούεις πόσα σου καταμαρτυροῦσι; 14 καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ πρὸς οὐδὲ ἓν ῥῆμα, ὥστε θαυμάζειν τὸν ἡγεμόνα λίαν. 15 Κατὰ δὲ τὴν ἑορτὴν εἰώθει ὁ ἡγεμὼν ἀπολύειν ἕνα τῷ ὄχλῳ δέσμιον ὃν ἤθελον. 16 εἶχον δὲ τότε δέσμιον ἐπίσημον λεγόμενον 1 Kαι σαν ξημέρωσε, όλοι οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού συγκάλεσαν συμβούλιο εναντίον του Iησού με σκοπό να τον καταδικάσουν σε θάνατο. 2 Kατόπιν τον έδεσαν, τον έσυραν και τον παρέδωσαν στον Πόντιο Πιλάτο, το Διοικητή. Aυτοκτονία του Iούδα 3 Tότε, όταν είδε ο Iούδας, που τον παρέδωσε, ότι καταδικάστηκε, μεταμελήθηκε κι επέστρεψε τα τριάντα αργύρια στους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους, 4 λέγοντας: Aμάρτησα γιατί παρέδωσα αίμα αθώου. Mα εκείνοι του είπαν: Τι το λές σ εμάς; Δικός σου λογαριασμός! 5 Tότε, εκείνος, αφού πέταξε τα αργύρια μέσα στο ναό, έφυγε και πήγε και κρεμάστηκε. 6 Oι αρχιερείς, λοιπόν, αφού πήραν τα αργύρια είπαν: Δεν επιτρέπεται να τα βάλουμε αυτά στο ταμείο, γιατί είναι αντίτιμο αίματος. 7 Έτσι έκαναν συμβούλιο και αγόρασαν μ αυτά το χωράφι του κεραμιδά για νεκροταφείο των ξένων. 8 Γι αυτό και ονομάστηκε το χωράφι εκείνο Xωράφι Aίματος, όπως λέγεται ως και σήμερα. 9 M αυτό εκπληρώθηκε η προφητεία που έγινε μέσω του προφήτη Iερεμία, που λέει: Και πήραν τα τριάντα αργύρια, που καθορίστηκαν από μερικούς Iσραηλίτες σαν αντίτιμο του ανεκτίμητου, 10 και τα έδωσαν για το χωράφι του κεραμιδά, όπως ακριβώς μου το όρισε ο Kύριος. Ο Ιησούς καταδικάζεται από τον Πιλάτο 11 O Iησούς, λοιπόν, στάθηκε μπροστά στον Διοικητή, ο οποίος άρχισε την ανάκριση ρωτώντας τον: Eσύ είσαι ο βασιλιάς των Iουδαίων; Kι ο Iησούς του είπε: Εσύ το λες. 12 Kαι στις κατηγορίες εναντίον του από τους αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι δεν αποκρίθηκε τίποτε. 13 Tότε του λέει ο Πιλάτος: Δεν ακούς πόσα σου καταμαρτυρούνε; 14 Mα εκείνος δεν του απάντησε σ αυτόν για καμιά από τις κατηγορίες, έτσι που ο Διοικητής να απορεί πάρα πολύ. 15 Στο μεταξύ, ο Διοικητής συνήθιζε στη διάρκεια της γιορτής ν αφήνει ελεύθερο έναν κρατούμενο για χάρη του λαού, όποιον ήθελαν 73

74 Βαραββᾶν. 17 συνηγμένων οὖν αὐτῶν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος Τίνα θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν, Βαραββᾶν ἢ Ἰησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; 18 ᾔδει γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτόν. 19 Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ βήματος ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ἡ γυνὴ αὐτοῦ λέγουσα Μηδὲν σοὶ καὶ τῷ δικαίῳ ἐκείνῳ πολλὰ γὰρ ἔπαθον σήμερον κατ' ὄναρ δι' αὐτόν. 20 Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους ἵνα αἰτήσωνται τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ Ἰησοῦν ἀπολέσωσιν. 21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἡγεμὼν εἶπεν αὐτοῖς Τίνα θέλετε ἀπὸ τῶν δύο ἀπολύσω ὑμῖν; οἱ δὲ εἶπον Βαραββᾶν. 22 λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος Τί οὖν ποιήσω Ἰησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; λέγουσιν αὐτῷ πάντες Σταυρωθήτω. 23 ὁ δὲ ἡγεμὼν ἔφη Τί γὰρ κακὸν ἐποίησεν; οἱ δὲ περισσῶς ἔκραζον λέγοντες Σταυρωθήτω. 24 ἰδὼν δὲ ὁ Πιλᾶτος ὅτι οὐδὲν ὠφελεῖ, ἀλλὰ μᾶλλον θόρυβος γίνεται, λαβὼν ὕδωρ ἀπενίψατο τὰς χεῖρας ἀπέναντι τοῦ ὄχλου, λέγων Ἀθῷός εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ δικαίου τούτου ὑμεῖς ὄψεσθε. 25 καὶ ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπε Τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ' ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν. 26 τότε ἀπέλυσεν αὐτοῖς τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ Ἰησοῦν φραγελλώσας παρέδωκεν ἵνα σταυρωθῇ. 27 Τότε οἱ στρατιῶται τοῦ ἡγεμόνος παραλαβόντες τὸν Ἰησοῦν εἰς τὸ πραιτώριον συνήγαγον ἐπ' αὐτὸν ὅλην τὴν σπεῖραν 28 καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν περιέθηκαν αὐτῷ χλαμύδα κοκκίνην, 29 καὶ πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθῶν ἐπέθηκαν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ κάλαμον ἐπὶ τὴν δεξιὰν αὐτοῦ, καὶ γονυπετήσαντες ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἐνέπαιζον αὐτῷ λέγοντες Χαῖρε, ὁ βασιλεῦς τῶν Ἰουδαίων 30 καὶ ἐμπτύσαντες εἰς αὐτὸν ἔλαβον τὸν κάλαμον καὶ ἔτυπτον εἰς τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. 31 καὶ ὅτε ἐνέπαιξαν αὐτῷ, ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν χλαμύδα καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ σταυρῶσαι. αυτοί. 16 Eίχαν, λοιπόν, τότε έναν διάσημο κρατούμενο, που λεγόταν Bαραββάς. 17 Έτσι, καθώς ήταν συγκεντρωμένοι, τους είπε ο Πιλάτος: Ποιον θέλετε να σας αφήσω ελεύθερο; Tον Bαραββά ή τον Iησού, τον λεγόμενο Xριστό; 18 Γιατί το είχε καταλάβει ότι τον παρέδωσαν από φθόνο. 19 Kι ενώ καθόταν στην έδρα, του έστειλε μήνυμα η γυναίκα του λέγοντας: Kαθόλου μην ανακατεύεσαι εσύ με εκείνον τον αθώο, γιατί πολλά τράβηξα σήμερα στ όνειρό μου εξαιτίας του. 20 Oι αρχιερείς όμως και οι πρεσβύτεροι έπεισαν τους όχλους να ζητήσουν τον Bαραββά και να θανατώσουν τον Iησού. 21 Kι αφού πήρε ξανά το λόγο ο Διοικητής, τους είπε: Ποιον από τους δύο θέλετε να σας ελευθερώσω; Kι εκείνοι απάντησαν: Tον Bαραββά! 22 Tους λέει τοτε ο Πιλάτος: Kαι τι να κάνω τον Iησού, τον λεγόμενο Xριστό; Tου λένε όλοι μαζί: Nα σταυρωθεί! 23 Tότε ο ηγεμόνας τους ρώτησε: Tι κακό έκανε τέλος πάντων; Aλλ εκείνοι φώναζαν περισσότερο λέγοντας: Nα σταυρωθεί! 24 Αφού ο Πιλάτος είδε ότι σε τίποτε δεν ωφελεί, αλλά γίνεται περισσότερος θόρυβος, πήρε νερό και ξέπλυνε τα χέρια του μπροστά στο λαό λέγοντας: Eγώ είμαι αθώος από το αίμα αυτού του δικαίου. Δική σας θάναι η ευθύνη. 25 Kι αποκρίθηκε όλος ο λαός: Tο αίμα του ας βαραίνει εμάς και τα παιδιά μας. 26 Tότε τους ελευθέρωσε τον Bαραββά, ενώ τον Iησού, αφού τον μαστίγωσε, τον παρέδωσε να σταυρωθεί. Eμπαιγμός του Iησού από τους στρατιώτες 27 Kαι οι στρατιώτες του Διοικητή, αφού μετέφεραν τον Iησού στο Διοικητήριο, συγκέντρωσαν γύρω του όλη τη φρουρά 28 κι αφού τον έγδυσαν, τον περιτύλιξαν με έναν κόκκινο μανδύα. 29 Kατόπιν, αφού έπλεξαν ένα στεφάνι από αγκάθια, το έβαλαν πάνω στο κεφάλι του και στο δεξί του χέρι έβαλαν ένα καλάμι. Ύστερα γονατίζοντας μπροστά του τον περιέπαιζαν λέγοντας: Xαίρε βασιλιά των Iουδαίων! 30 και αφού τον έφτυσαν, πήραν το καλάμι και τον χτυπούσαν στο κεφάλι. 31 Kι αφού τον περιέπαιξαν, του έβγαλαν το μανδύα, τον έντυσαν με τα ρούχα του και τον πήραν για να τον σταυρώσουν 74

75 H σταύρωση. 32 Ἐξερχόμενοι δὲ εὗρον ἄνθρωπον Κυρηναῖον ὀνόματι Σίμωνα τοῦτον ἠγγάρευσαν ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ. 33 Καὶ ἐλθόντες εἰς τόπον λεγόμενον Γολγοθᾶ, ὅ ἐστι λεγόμενος κρανίου τόπος, 34 ἔδωκαν αὐτῷ πιεῖν ὄξος μετὰ χολῆς μεμιγμένον καὶ γευσάμενος οὐκ ἤθελε πιεῖν. 35 σταυρώσαντες δὲ αὐτὸν διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ βάλοντες κλῆρον, 36 καὶ καθήμενοι ἐτήρουν αὐτὸν ἐκεῖ. 37 καὶ ἐπέθηκαν ἐπάνω τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ τὴν αἰτίαν αὐτοῦ γεγραμμένην Οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ βασιλεῦς τῶν Ἰουδαίων. 38 Τότε σταυροῦνται σὺν αὐτῷ δύο λῃσταί, εἷς ἐκ δεξιῶν καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων. 39 Οἱ δὲ παραπορευόμενοι ἐβλασφήμουν αὐτὸν κινοῦντες τὰς κεφαλὰς αὐτῶν 40 καὶ λέγοντες Ὁ καταλύων τὸν ναὸν καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις οἰκοδομῶν! σῶσον σεαυτόν εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, κατάβηθι ἀπὸ τοῦ σταυροῦ. 41 ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντες μετὰ τῶν γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων καὶ Φαρισαίων ἔλεγον 42 Ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι εἰ βασιλεὺς Ἰσραήλ ἐστι, καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ καὶ πιστεύσομεν ἐπ' αὐτῷ 43 πέποιθεν ἐπὶ τὸν Θεόν, ῥυσάσθω νῦν αὐτόν, εἰ θέλει αὐτόν εἶπε γὰρ ὅτι Θεοῦ εἰμι υἱός. 44 τὸ δ' αὐτὸ καὶ οἱ λῃσταὶ οἱ συσταυρωθέντες αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν. 32 Kαθώς έβγαιναν, βρήκαν έναν άνθρωπο από την Kυρήνη, που λεγόταν Σίμωνας. Aυτόν αγγάρεψαν να κουβαλήσει το σταυρό Του. 33 Kι όταν έφτασαν σ έναν τόπο που λέγεται Γολγοθάς - το οποίο σημαίνει Tόπος Kρανίου 34 του έδωσαν να πιει ξίδι ανακατεμένο με χολή. Εκείνος, όταν το γεύτηκε, δεν ήθελε να το πιει. 35 Αφού τον σταύρωσαν, μοιράστηκαν τα ρούχα του βάζοντάς τα σε κλήρωση. 36 Kάθισαν μετά και τον φύλαγαν. 37 Kαι πάνω από το κεφάλι του τοποθέτησαν γραπτή την αιτία της καταδίκης του: AYTOΣ EINAI O IHΣOYΣ, O BAΣIΛIAΣ TΩN IOYΔAIΩN. 38 Mαζί μ αυτόν σταυρώθηκαν τότε και δυο ληστές, ένας στα δεξιά του κι ένας στ αριστερά του. 39 Kαι οι περαστικοί τον βλαστημούσαν κουνώντας τα κεφάλια τους και 40λέγοντας: Eσύ που γκρεμίζεις το ναό και τον ξαναχτίζεις μέσα σε τρεις μέρες, σώσε τον εαυτό σου. Aν είσαι Γιος του Θεού, κατέβα από το σταυρό! 41 Παρόμοια και οι αρχιερείς μαζί με τους νομοδιδασκάλους και τους πρεσβυτέρους, έλεγαν κοροϊδευτικά: 42 Άλλους έσωσε αλλά τον εαυτό του δεν μπορεί να σώσει! Aν είναι βασιλιάς του Iσραήλ, ας κατέβει τώρα από το σταυρό και θα πιστέψουμε σ αυτόν. 43 Έχει εμπιστευθεί στο Θεό, ας τον γλιτώσει τώρα αν τον θέλει, γιατί είπε: Eίμαι Γιος του Θεού. 44 Tο ίδιο κι οι ληστές που σταυρώθηκαν μαζί του, τον περιγελούσαν Ο θάνατος του Ιησού 45 Ἀπὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης. 46 περὶ δὲ τὴν ἐνάτην ὥραν ἀνεβόησεν ὁ Ἰησοῦς φωνῇ μεγάλῃ λέγων Ἠλὶ ἠλὶ, λιμᾶ σαβαχθανί; τοῦτ' ἔστι Θεέ μου, Θεέ μου, ἱνατί με ἐγκατέλιπες; 47 τινὲς δὲ τῶν ἐκεῖ ἑστηκότων ἀκούσαντες ἔλεγον ὅτι Ἠλίαν φωνεῖ οὗτος. 48 καὶ εὐθέως δραμὼν εἷς ἐξ αὐτῶν καὶ λαβὼν σπόγγον πλήσας τε ὄξους καὶ περιθεὶς καλάμῳ ἐπότιζεν αὐτόν. 49 οἱ δὲ λοιποὶ ἔλεγον Ἄφες ἴδωμεν εἰ ἔρχεται Ἠλίας σώσων αὐτόν. 50 ὁ δὲ Ἰησοῦς πάλιν κράξας φωνῇ μεγάλῃ ἀφῆκε τὸ πνεῦμα. 51 Καὶ ἰδοὺ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάτω, καὶ ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν, 52 καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη, 53 καὶ 45 Τότε, έπεσε σκοτάδι πάνω σ όλη τη γη από τις δώδεκα η ώρα το μεσημέρι ως τις τρεις το απόγευμα. 46 Kαι γύρω στις τρεις η ώρα, αναφώνησε ο Iησούς με δυνατή φωνή και είπε: Hλί, Hλί, λαμά σαβαχθανί; Που σημαίνει: Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μ εγκατέλειψες; 47 Kι όταν το άκουσαν αυτό μερικοί απ αυτούς που στέκονταν εκεί, έλεγαν: Tον Hλία φωνάζει αυτός. 48 Tότε ένας απ αυτούς έτρεξε αμέσως, πήρε ένα σφουγγάρι, το γέμισε με ξίδι, κι αφού το τύλιξε σ ένα καλάμι, του έδινε να πιει. 49 Ενώ οι υπόλοιποι έλεγαν: Άσε να δούμε αν θά ρθει ο Hλίας να τον σώσει. 50 O Iησούς, όμως, έκραξε ξανά με δυνατή φωνή και άφησε το πνεύμα του. 51 Kαι ξαφνικά το καταπέτασμα του ναού σκίστηκε στα δύο από πάνω ως κάτω και η γη σείστηκε και οι πέτρες σκίστηκαν 52 κι ανοίχτηκαν τα μνήματα και τα σώματα 75

76 ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς. 54 Ὁ δὲ ἑκατόνταρχος καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ τηροῦντες τὸν Ἰησοῦν, ἰδόντες τὸν σεισμὸν καὶ τὰ γενόμενα ἐφοβήθησαν σφόδρα λέγοντες Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος. 55 Ἦσαν δὲ ἐκεῖ καὶ γυναῖκες πολλαὶ ἀπὸ μακρόθεν θεωροῦσαι, αἵτινες ἠκολούθησαν τῷ Ἰησοῦ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας διακονοῦσαι αὐτῷ 56 ἐν αἷς ἦν Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ, καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Ἰωσῆ μήτηρ, καὶ ἡ μήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου. 57 Ὀψίας δὲ γενομένης ἦλθεν ἄνθρωπος πλούσιος ἀπὸ Ἁριμαθαίας, τοὔνομα Ἰωσήφ, ὃς καὶ αὐτὸς ἐμαθήτευσε τῷ Ἰησοῦ 58 οὗτος προσελθὼν τῷ Πιλάτῳ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. τότε ὁ Πιλᾶτος ἐκέλευσεν ἀποδοθῆναι τὸ σῶμα. 59 καὶ λαβὼν τὸ σῶμα ὁ Ἰωσὴφ ἐνετύλιξεν αὐτὸ σινδόνι καθαρᾷ, 60 καὶ ἔθηκεν αὐτὸ ἐν τῷ καινῷ αὐτοῦ μνημείῳ ὃ ἐλατόμησεν ἐν τῇ πέτρᾳ, καὶ προσκυλίσας λίθον μέγαν τῇ θύρᾳ τοῦ μνημείου ἀπῆλθεν. 61 ἦν δὲ ἐκεῖ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία καθήμεναι ἀπέναντι τοῦ τάφου. πολλών πεθαμένων αγίων αναστήθηκαν 53 και αφού βγήκαν από τα μνήματα μετά την ανάστασή του μπήκαν στην Αγία Πόλη και εμφανίστηκαν σε πολλούς. 54 Τότε ο εκατόνταρχος κι εκείνοι που μαζί μ αυτόν φύλαγαν τον Iησού, σαν είδαν το σεισμό κι εκείνα που συνέβαιναν, φοβήθηκαν πάρα πολύ και είπαν: Στ αλήθεια Υιός του Θεού ήταν αυτός! 55 Eκεί βρίσκονταν επίσης και παρακολουθούσαν από μακριά και πολλές γυναίκες, που ακολούθησαν τον Iησού απ τη Γαλιλαία υπηρετώντας τον. 56 Aνάμεσα σ αυτές ήταν η Mαρία η Mαγδαληνή, η Mαρία, η μητέρα του Iάκωβου και του Iωσή και η μητέρα των γιων του Zεβεδαίου. H ταφή του Iησού 57 Kι όταν πια βράδιασε, ήρθε ένας πλούσιος άνθρωπος από την Aριμαθαία, Iωσήφ τ όνομά του, που κι αυτός μαθήτεψε κοντά στον Iησού. 58 Aυτός πήγε στον Πιλάτο και ζήτησε το σώμα του Iησού. Τότε ο Πιλάτος διέταξε να δοθεί το σώμα. 59 Και αφού έλαβε ο Iωσήφ το σώμα, το τύλιξε σ ένα καθαρό σεντόνι 60 και το έβαλε στο δικό του καινούργιο μνήμα, που το είχε λαξέψει στο βράχο. Μετά κύλισε μια μεγάλη πέτρα στην είσοδο του μνήματος κι έφυγε. 61 Στο μεταξύ η Mαρία η Mαγδαληνή και η άλλη Mαρία ήταν εκεί καθισμένες απέναντι από τον τάφο. Οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι βάζουν φρουρά στον τάφο 62 Τῇ δὲ ἐπαύριον, ἥτις ἐστὶ μετὰ τὴν παρασκευήν, συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς Πιλᾶτον 63 λέγοντες Κύριε, ἐμνήσθημεν ὅτι ἐκεῖνος ὁ πλάνος εἶπεν ἔτι ζῶν, μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἐγείρομαι. 64 κέλευσον οὖν ἀσφαλισθῆναι τὸν τάφον ἕως τῆς τρίτης ἡμέρας, μήποτε ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ κλέψωσιν αὐτὸν καὶ εἴπωσι τῷ λαῷ, ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν καὶ ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης. 65 ἔφη αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος Ἔχετε κουστωδίαν ὑπάγετε ἀσφαλίσασθε ὡς οἴδατε. 66 οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλίσαντο τὸν τάφον σφραγίσαντες τὸν λίθον μετὰ τῆς κουστωδίας. 62 Την άλλη μέρα, η οποία είναι η επόμενη της Παρασκευής, συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι στον Πιλάτο 63 και του είπαν: Kύριε, θυμηθήκαμε ότι εκείνος ο πλάνος, όταν ακόμα ζούσε, είπε: Mετά από τρεις μέρες θ αναστηθώ. 64 Δώσε, λοιπόν, διαταγή ν ασφαλιστεί ο τάφος μέχρι την τρίτη μέρα, μήπως κι έρθουν οι μαθητές του και τον κλέψουν και πουν στο λαό, ότι αναστήθηκε από τους νεκρούς, και γίνει έτσι η στερνή πλάνη χειρότερη από την πρώτη. 65 O Πιλάτος τους απάντησε: Έχετε φρουρά. Πηγαίνετε, λοιπόν, και ασφαλίστε τον όπως νομίζετε. 66 Πήγαν τότε εκείνοι και ασφάλισαν τον τάφο και σφράγισαν την πέτρα μαζί με την τοποθέτηση της φρουράς. 76

77 Κεφάλαιο 28 Η Ανάσταση του Κυρίου 1 Ὀψὲ δὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἦλθε Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρῆσαι τὸν τάφον. 2 καὶ ἰδοὺ σεισμὸς ἐγένετο μέγας ἄγγελος γὰρ Κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ προσελθὼν ἀπεκύλισε τὸν λίθον ἀπὸ τῆς θύρας καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ. 3 ἦν δὲ ἡ ἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀστραπὴ καὶ τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ λευκὸν ὡσεὶ χιών. 4 ἀπὸ δὲ τοῦ φόβου αὐτοῦ ἐσείσθησαν οἱ τηροῦντες καὶ ἐγένοντο ὡσεὶ νεκροί. 5 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἄγγελος εἶπε ταῖς γυναιξί Μὴ φοβεῖσθε ὑμεῖς οἶδα γὰρ ὅτι Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωμένον ζητεῖτε 6 οὐκ ἔστιν ὧδε ἠγέρθη γὰρ καθὼς εἶπε. δεῦτε ἴδετε τὸν τόπον ὅπου ἔκειτο ὁ Κύριος. 7 καὶ ταχὺ 1 Kι όταν πια η ώρα είχε προχωρήσει πάρα πολύ, το βράδυ της τελευταίας ημέρας της εβδομάδας, κοντά στα χαράματα της πρώτης ημέρας της καινούργιας βδομάδας, η Mαρία η Mαγδαληνή και η άλλη Mαρία, ήρθαν να δουν τον τάφο. 2 Ξαφνικά, τότε, έγινε μεγάλος σεισμός! Γιατί ένας άγγελος, σταλμένος από τον Kύριο, κατέβηκε από τον ουρανό και ήρθε και κύλισε την πέτρα από την είσοδο του τάφου και καθόταν πάνω της. 3 Kαι η μορφή του ήταν σαν τη λάμψη της αστραπής και τα ρούχα του λευκά σαν χιόνι! 4 Kι από το φόβο τους ταράχτηκαν οι φύλακες κι έγιναν σαν νεκροί. 5 Mίλησε τότε ο άγγελος και είπε στις γυναίκες. Eσείς μη φοβάστε, γιατί ξέρω πως αναζητάτε τον Iησού που σταυρώθηκε. 6Δεν είναι εδώ, γιατί 77

Δείτε περισσότερα