αδιακρίτως γένους και ηλικίας.

Transcript

1 19 ΜΑΪΟΥ 2010

2

3

4 Οι περιοχές του Πόντου λοιπόν θα δεχτούν την επίθεση των άτακτων ορδών του Τοπάλ Οσµάν οι οποίες κλέβουν, φονεύουν, αρπάζουν και βιάζουν. ολοφονούν από µίσος και όχι για να ληστέψουν. Φονέυουν αδιακρίτως γένους και ηλικίας.

5 στον αφανισµό των χριστιανικών εθνοτήτων, στον εξαναγκασµό σε εκπατρισµό των οµογενών, αλλά και στην τουρκοποίηση των εθνοτήτων

6 Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους εθνικιστές είχε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Οι πληθυσµοί εκτοπίζονταν τον χειµώνα µε χαµηλές θερµοκρασίες, χωρίς νερό και φαΐ και την εξόντωση την πραγµατοποιούσε, σε µεγάλο βαθµό, η ίδια η φύση.

7 Σφαγές, Έκαιαν µε πετρέλαιο βρέφη που ακόµα θήλαζαν, Σφενδόνιζαν τα βρέφη στον τοίχο και τα σκότωναν Βίαζαν γυναίκες και µικρά κορίτσια µπροστά στα µάτια των γονιών τους, επιβίβαζαν σε πλοία χιλιάδες αθώους και τους πετούσαν στη θάλασσα. οδήγησαν γυναίκες σε οίκους ανοχής

8 .αποτελεί ο βίαιος ξεριζωµός των επιζώντων από την πατρώα γη. Με τη συνθήκη της Λωζάνης έρχονται στην Ελλάδα και οι τελευταίοι επιζώντες.υπολογίζεται ότι πρόσφυγες άφησαν τις πατρίδες τους, τα σπίτια τους, τα χωράφια τους, τις εκκλησίες, τις δουλειές τους, όλα τους τα υπάρχοντα και ήρθαν στην Ελλάδα.

9 Αυτοί που σώθηκαν διαφεύγοντας προς τη Ρωσία, µετά τον Κεµαλισµό, γνώρισαν τον Σταλινισµό εκτοπισµένοι στην κεντρική Ασία, την πατρίδα των Τούρκων. Πρόκειται για µια από τις µεγαλύτερες.

10 Π

11 Είναι ερείπια εκκλησιών, µοναστηριών, ανακτόρων, παλατιών, κυβερνείων, κατοικιών, εκπαιδευτηρίων, χωριών, πόλεων, κάστρων που απετέλεσαν εκλεκτά δηµιουργήµατα του παγκόσµιου πολιτισµού Σε κανένα µέρος του κόσµου δεν συναντάς τόσα ερείπια µνηµείων. Είναι όµως και αυτόχθονες εξισλαµισµένοι πληθυσµοί αλλά και κρυπτο Χριστιανοί Ποντίοι που έµειναν στον Πόντο

12 Επί οκτώ περίπου δεκαετίες το έγκληµα της γενοκτονίας που διαπράχθηκε στον Πόντο από τους Νεότουρκους και τους Κεµαλικούς συνεχίσθηκε, για γεωπολιτικούς λόγους, µε το έγκληµα της σιωπής.

13

14 Ο Γερµανός Καραβαγγέλης µητροπολίτης Αµασείας- Αµισού, ο καπετάν Ευκλείδης, ηγέτης των ανταρτών της Σάντας, ο καπετάνιος Ιστύλ αγάς (Στυλιανός Κοσµίδης) στην Σαµψούντα, οι οπλαρχηγοί Ιορδάνης Παπούλας, Κώστας Επεσλής, Ιορδάνης Χασερής, ο περιλάλητος οπλαρχηγός Αντών πασάς που είχε το βασίλειό του στα βουνά της Πάφρας, όπου έδρασε µαζί µε την σύζυγό του Πελαγία,.

15

16 ΓΙΑΤΙ Ο ΠΟΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑ Α!!!

17

18 Πού ήταν η πατρίδα των παππούδων µας Στοιχεία από την ιστορία τους Πληροφορίες για τη γλώσσα, τη Θρησκεία και τις ασχολίες τους Καθώς επίσης και γνωρίσµατα των ποντιακών χορών

19

20 είναι οι Έλληνες που κατοικούσαν στην περιοχή αυτή του Εύξεινου Πόντου από τους αρχαιότατους χρόνους µέχρι το 1922 που µε τη συνθήκη της Λωζάνης υποχρεώθηκαν να εκπατριστούν και να εγκατασταθούν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα.

21 Η Ελλάδα σαν χώρα ορεινή και άγονη, ήταν φτωχή. Οι Έλληνες ανάπτυξαν ναυτικό, θεράπευσαν έτσι τη φτώχεια της χώρας τους, κερδίζοντας από το εµπόριο Συγχρόνως όµως επιδοθήκανε και στην ίδρυση αποικιών κυρίως από λόγους οικονοµικούς και µεταφέρανε στη χώρα τους τον πλούτο των αποικιών αυτών.

22 ..η αργοναυτική εκστρατεία είναι αυτή που σηµατοδοτεί την πρώτη επαφή του ελληνικού στοιχείου µε την περιοχή του πόντου. γύρω στις αρχές του 8ου π.χ. αιώνα

23 Οι πόλεις του Πόντου όσο µένουν αυτόνοµες και ελεύθερες λατρεύουν τους δώδεκα θεούς του Ολύµπου.

24 .. Απόστολος Ανδρέας κύρηξε πολύ νωρίς το χριστιανισµό στη Σινώπη, στην Αµισό στην Αµάσεια, στην Τραπεζούντα και σε άλλες πόλεις. Υπάρχει µεγάλος κατάλογος Πoντίων που µαρτύρησαν για την πίστη τους. Ο Πόντος αποτελεί την κιβωτό των αγίων της Ορθοδοξίας, γιατί κατέχει την πρώτη θέση σε µάρτυρες της πίστης.

25 Η ποντιακή είναι µία από τις λίγες διαλέκτους του ελληνικού λαού που σχετίζεται µε την αρχαία ελληνική γλώσσα. Σήµερα, µε την γεωγραφική της έννοια δεν υφίσταται πλέον, όµως ακόµη και τώρα παρά το ότι πέρασε σχεδόν ένας αιώνας από τότε που ο Ποντιακός Ελληνισµός εκπατρίστηκε, εξακολουθεί να υπάρχει σε πολλές περιοχές της πατρίδας µας και κυρίως στη Μακεδονία όπου ζουν ποντιακοί πληθυσµοί.

26 Το 60% των κατοίκων του Πόντου ασχολούνταν µε την γεωργία. Τη µεγαλύτερη παραγωγή στα δηµητριακά είχε η σίκαλη και το καλαµπόκι. Το παλιότερο σιτάρι (το µονόκοκο) πρωτοκαλλιερ- γήθηκε και στον Πόντο ενώ η Τραπεζούντα είχε επάρκεια και έκανε και εξαγωγές. Το ψωµί ήταν σιταρένιο ή ανάµεικτο από σιτάρι και κριθάρι.

27 Τα λαχανικά αφθονούσαν στον Πόντο και καθηµερινά ήταν στο τραπέζι. Τα λάχανα ήταν υπερβολικά µεγάλα (µέχρι 15 κιλά). Τόσο η παραγωγή όσο και η κατανάλωση πατάτας (χωµόµηλου) ήταν άφθονη. Τα φασόλια ήταν πολλά και καλλιεργούνταν συστηµατικά. Συχνή διατροφή αποτελού -σαν και τα τουρσιά (στύπα).

28 Στον Πόντο υπεραρκετό ήταν και το γάλα, που αποτελούσε πλήρη τροφή. Τα γαλακτοκοµι- κά προϊόντα (όπως οξύγαλα, υλιστόν, ταν πασκιτάν,) ήταν αρίστης ποιότητας. Tο θόγαλαν (ανθόγαλα) ήταν το ελαφρύτερο και νοστιµότερο γάλα, προεχόµενο από τα παρχάρια. Η κτηνοτροφία ήταν µια από τις κύριες ασχολίες των κατοίκων του Πόντου. Τα κρέατα προερχόταν κυρίως από µικρά ζώα, γουρούνια, πουλερικά και βοοειδή.

29 Η αλιεία αποτελούσε την Τρίτη κατά σειρά ασχο- λία των, µετά την γεωρ γία και την κτηνοτροφία. Στην αρχαία εποχή ο Πόντος τροφοδοτούσε µε παστά ψάρια την Ελλάδα. Στα ποτάµια ψάρευαν πέστροφες και κυπρί νους. Στη θάλασσα το πλουσιότερο είδος ήταν τα χαψία, είδος γαύρου.

30

31 Τα πόδια πιέζουν το έδαφος χωρίς να αποµα- κρύνονται πολύ από αυτό. Ο πρωτοχορευτής δεν κάνει αυτοσχεδιασµούς Η κίνηση του κορµιού τονίζεται µε κίνηση ώµων. Τα χέρια κρατιούνται κοντά στο σώµα Τα βήµατα των χορευτών είναι γενικά περίπλοκα κ.λ.π.

32

33 Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ Α.

34 «Οι δυστυχείς Καυκάσιοι λιµοκτονούν και πάλιν, παρά τα διαφόρους διαβεβαιώσεις, ότι ελήφθη, ότι τέλος δεν θ αποθάνουν από την πείναν και το κρύο Μετά φρίκης µανθάνοµεν ότι αποθνή -σκουν 44 καθ εκάστην Εµάθοµεν ακόµη ότι τα δήθεν Νοσοκοµεία των προσφύγων είναι σε αθλία κατάστασιν, υπάρχουν µόνον δύο ιατροί, οι οποίοι µόλις προ φταίνουν να πιστοποιούν τους θανάτους.

35 Οι Έλληνες έχουν ήδη αρνητικές εικόνες για τους οµοεθνείς τους απ την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Και οι εικόνες αυτές ήταν ήδη αρνητικές απ την εποχή του 1916, που απ τη µια το Εργατικό Κέντρο Αθηνών ζητούσε να απαγορευτεί η πρόσληψη προσφύγων εργατών και απ την άλλη οι οµάδες του. Γούναρη και του Ι. Μεταξά οργάνωναν ένα µέτωπο κατά των προσφύγων ως βενιζελικών.

36 Λίγο πριν την αναχώρηση από τη Σµύρνη των ελληνικών υπηρεσιών και ενώ το µέτωπο είχε σπάσει, ο νεαρός πολιτικός Γεώργιος Παπανδρέου ενηµερώνεται από τον Στεργιάδη για την επερχόµενη καταστροφή. Στην ερώτηση του Παπανδρέου «Γιατί δεν ειδοποιείτε τον κόσµο να φύγει;», ο Στεργιάδης απαντά: «Καλύτερα να µείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεµάλ, γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα».

37 Η εγκατάσταση Ποντίων προσφύγων στην Ελλάδα θα σηµειωθεί κατά τρία κύµατα: κατά την πρώτη φάση της γενοκτονίας στον Πόντο ( ), 1918), µετά την αποχώρηση του ελληνικού εκστρατευτικού σώµατος από τη Νότια Ρωσία τον Ιούνιο του 1919 και µετά την εκκένωση του Καρς και Αρνταχάν και τη δηµιουργία ενός σηµαντικού ελληνικού προσφυγικού ζητήµατος στη Νότια Ρωσία. Χιλιάδες απ αυτούς θα έρθουν στην Ελλάδα την περίοδο

38 Στο Ριζό φτάνουν το 1914, οι πρώτοι πρόσφυγες (οικ. Θεοδοσίου, οικ.κελεσίδη Κελεσίδη, οικ.σιδηρόπουλου Σιδηρόπουλου). Το ακολουθούν οι υπόλοιπες οικογένειες, αφού άφησαν πίσω στην αλησµόνητη πατρίδα(πόντο Πόντο), τις περιουσίες τους και πολλούς νεκρούς.

39 Την περίοδο αυτή στην περιοχή µένουν λίγες οικογένειες 4-55 (οικ( οικ. Ταρπάνη, οικ.φοδούλη Φοδούλη, οικ.σιάρρη Σιάρρη, οικ. ασκαλάκη ασκαλάκη), περίπου 20 άτοµα. Τούρκοι δεν υπήρχαν πολλοί, µόνο 2 Μπέηδες που κατείχαν όλα τα χωράφια. Σε δύο τοποθεσίες του χωριού ήταν οι κατοικίες των Μπέηδων. Στις περιοχές Ορµάν -Τσιφλίκ και κονάκι στο κέντρο του σηµερινού χωριού. Ο ντόπιος πληθυσµός ήταν κολίγοι (δούλοι) των Τούρκων και δούλευαν τα χωράφια των Μπέηδων. Από το χωριό οι Τούρκοι έφυγαν το 1915.

40 Εξαιτίας της φτώχιας και της ακαταλληλότητας του κάµπου για καλλιέργεια, η πρώτη φροντίδα των κατοίκων ήταν η εξασφάλιση των βασικών ειδών διατροφής. Καλλιέργησαν σε µικρά κοµµάτια γης, σιτάρι, καλαµπόκι και σουσάµι (από το οποίο έβγαζαν λάδι) και ασχολήθηκαν µε την κτηνοτροφία. Τον πρώτο καιρό κατοικούσαν στις καλύβες των Μπέηδων, αργότερα έκτισαν σπίτια από πλιθιά, µερικά κατασκεύασε και ο εποικισµός.

41 Με την εργατικότητα και τη θέληση για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, κατασκεύασαν ξύλινες γέφυρες στο ποτάµι, δρόµους στο χωριό και στα χωράφια, καθώς επίσης και το νερόµυλο(χαµελέτε χαµελέτε) για να αλέθουν τα σπαρτά τους. Το αφού ήρθαν και οι τελευταίοι πρόσφυγες και ολοκληρώθηκε ο ξεριζωµός, ο πληθυσµός του χωριού µονιµοποιείται. Με ενέργειες των κατοίκων το 1932 γίνεται η πρώτη οριστική διανοµή. Κάθε οικογένεια ανάλογα µε τον αριθµό των µελών της δικαιούται και ανάλογο µερίδιο (στρέµµατα).

42 Κτίζονται καλύτερα και µεγαλύτερα σπίτια ( ), 1935), αρκετά διώροφα, στα οποία ο πρώτος όροφος χρησιµοποιείται ως στάβλος και αχερώνας, ο δεύτερος όροφος ως χώρος διαµονής των µελών της οικογένειας. Ζώντας οι παππούδες µας αυτές τις καταστάσεις, έχουµε φτάσει στο σήµερα. Σήµερα για µερικούς Πόντος είναι µια ξεχασµένη ίσως πατρίδα. Για άλλους κοµµάτι από τη ζωή τους, το αίµα που ρέει στις φλέβες τους. Η παρτίδα που αγαπά η καρδιά τους.

43 Όµως εµείς οι µαθητές οφείλουµε τουλάχιστον να γνωρίζουµε την ιστορία των προγόνων µας, να µη σβήσουµε από το µυαλό µας αυτές τις ιστορικές µνήµες. Γιατί όλη η ιστορία είναι ζωντανή. Καθορίζει την οντότητά µας. Κάθε στιγµή της, τη ζούµε στο παρόν. ιαµορφώνει τα ενδιαφέροντα και τα προβλήµατα της κάθε εποχής. Προσδιορίζει το µέλλον µας.

44 ΑΠΟ ΠΑΙ ΙΑ ΤΗΣ ΣΤ ΤΑΞΗΣ!!!

45