Γιώτα Γουβέλη: Ως προς την ιστορική έρευνα, Η νύφη της Μασσαλίας ήταν το πιο απαιτητικό από όλα μου τα βιβλία

Transcript

1 Ημερομηνία 29/08/2016 Μέσο Συντάκτης bookcity.gr Ελίζα Νάστου Link Γιώτα Γουβέλη: Ως προς την ιστορική έρευνα, Η νύφη της Μασσαλίας ήταν το πιο απαιτητικό από όλα μου τα βιβλία Το νέο βιβλίο της Γιώτας Γουβέλη «Η νύφη της Μασσαλίας» κυκλοφόρησε τον Μάιο και ήδη έχει αποσπάσει πολύ θετικές κριτικές. Με μία εξαιρετική ιστορία και ένα υπέροχο εξώφυλλο, «Η νύφη της Μασσαλίας» είναι το βιβλίο που απλά πρέπει να διαβάσεις. Η Ελίζα Νάστου συνάντησε τη συγγραφέα, η οποία μίλησε στο Book City για το βιβλίο. Ποια ήταν η έμπνευσή σας για να γράψετε αυτή την ιστορία;

2 Η αφήγηση ξεκινάει σαν ένα παραμύθι που διηγείται η γιαγιά Σεβαστή στην εγγονή της, την Ελπίδα. Αυτή ήταν και η κεντρική ιδέα που είχα στο μυαλό μου, η ζωή δηλαδή που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές και η δική μας αποστολή να τη σεβαστούμε αλλά και να την εξελίξουμε, να δώσουμε περισσότερη ελπίδα στο πεπερασμένο της ύπαρξης. Από κει και πέρα, η ζωή των ηρώων μου άρχισε να διαμορφώνεται και με πήραν μαζί τους στο ταξίδι τους. Πέρασα συναρπαστικά σ αυτό το ταξίδι, πρέπει να ομολογήσω. Με συνεπήρε και με γέμισε συγκινήσεις. Μεγάλο μέρος του βιβλίου διαδραματίζεται στη Μασσαλία των αρχών του 20ού αιώνα και η περιγραφή του πολύβουου λιμανιού είναι ζωντανή και παραστατική. Γιατί κάνατε την επιλογή αυτή; Έχετε επισκεφτεί την πόλη; Ο ελληνισμός της Μασσαλίας έχει βαθιές ρίζες. Αναφορές στην έκλυτη ζωή των ναυτικών μας στο γαλλικό λιμάνι υπάρχουν αρκετές στη λογοτεχνία μας, ειδικά στον Παπαδιαμάντη. Ένα λιμάνι είναι έτσι κι αλλιώς ένας γοητευτικά αμαρτωλός τόπος, πόσω μάλλον η Μασσαλία εκείνης της εποχής, όπου συναντιόνταν ταξιδιώτες από όλες τις ηπείρους και τις φυλές. Βασικά, στηρίχτηκα στη βιβλιογραφία (και φυσικά στη φαντασία) για την ανασύσταση της εποχής και του τόπου. Ένα ταξίδι που είχα κάνει πριν από χρόνια στη Νότια Γαλλία δεν πιάνεται, ίσα-ίσα που μου κίνησε το ενδιαφέρον για εκείνο το κομμάτι της Μεσογείου. Αν και το μυθιστόρημα είναι πολυπρόσωπο, η μορφή της Ανδριάννας, που δίνει και τον τίτλο στο βιβλίο, κυριαρχεί. Είναι η ηρωίδα που αγαπήσατε περισσότερο; Ποιος άλλος ήρωας σας άγγιξε με έναν πιο ιδιαίτερο τρόπο; Η Ανδριάνα είναι ο κορμός του γενεαλογικού δέντρου των Αμυράληδων και οι υπόλοιποι τα κλαδιά του. Είναι η γυναίκα που γέννησε, ανέστησε και υπερασπίστηκε τους απογόνους της με αγάπη και σθένος. Με συγκινεί σαν μάνα, με γοητεύει σα γυναίκα, με ενδιαφέρει σαν προσωπικότητα. Πέρασε πολλά, αλλά έπραξε και πολλά. Είναι, κατ εμέ, η ενσάρκωση της Ελληνίδας γυναίκας, όπως την έχω εγώ στην αντίληψή μου. Αλλά και η Μοσχού είναι μια ηρωίδα που με αγγίζει, αυτή η καθαρή ψυχή, η προσωποποίηση της αγνότητας και της αδιαπραγμάτευτης προσφοράς. Μπορεί στα μάτια του κόσμου να ήταν μια αξιοκατάκριτη ύπαρξη, αλλά στην ουσία ήταν μια γυναίκα που δεν ζήτησε τίποτα και τα έζησε όλα.

3 Πόσο διήρκεσε η έρευνά σας για τη σωστή τοποθέτηση της υπόθεσης στο χρόνο; Την πραγματοποιήσατε πριν αρχίσετε τη συγγραφή ή παράλληλα; Ως προς την ιστορική έρευνα, Η νύφη της Μασσαλίας ήταν το πιο απαιτητικό από όλα μου τα βιβλία. Είχε πράγματι πολλή δουλειά και πριν και κατά τη διάρκεια της συγγραφής η διερεύνηση των εποχών και των τόπων, αλλά νομίζω πως απέδωσε. Όχι για να φανεί ο μόχθος πίσω από τις γραμμές (είμαι αναφανδόν κατά) αλλά για να αναδυθεί η ευχαρίστηση που πήρα εγώ ταξιδεύοντας στις σελίδες του και που ελπίζω να τη μεταδώσω και στον αναγνώστη.

4 Οι απόγονοι της Ανδριάννας συχνά βασανίζονται από «αμαρτίες» που οι προηγούμενες γενιές πραγματοποίησαν ηθελημένα ή αθελά τους. Τελικά, η μοίρα ενός ανθρώπου καθορίζεται και από το παρελθόν των προγόνων του; Βασικά, τους προγόνους μας τους κουβαλάμε μέσα μας, είτε στο DNA μας είτε στην ανατροφή μας είτε στα πρότυπα που αποτυπώθηκαν μέσα μας εξ απαλών ονύχων. Μας κάνουν περήφανους για την ύπαρξή μας, νοιώθουμε πως είμαστε σημαντικοί γιατί μ εμάς συνεχίζεται η αέναη αλυσίδα της ζωής. Αλλά κάποια στιγμή σταματάει ο ρόλος τους στη ζωή μας. Είναι η στιγμή που εμείς οι ίδιοι πια εγγυόμαστε τη συνέχιση της ζωής και είμαστε απολύτως υπεύθυνοι για τις επιλογές και τις συμπεριφορές μας. Αλλά ποτέ δεν στερεύει η δεξαμενή των συναισθημάτων από και προς τους γεννήτορές μας. Είμαστε ζυμωμένοι από τα κύτταρά τους, γι αυτό και τους πονάμε και μας πονάνε. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, το ίδιο ισχύει και για τους συνανθρώπους μας, τους κοντινούς αλλά και τους λιγότερο κοντινούς. Από την ίδια ύλη είμαστε όλοι φτιαγμένοι.

5 Προτιμάτε οι υποθέσεις των βιβλίων σας να εκτυλίσσονται στο παρελθόν; Οι περασμένες εποχές ασκούν μεγαλύτερη γοητεία πάνω σας; Προσωπικά, δεν μπορώ να λειτουργήσω μέσα στη δημοσιογραφική λογοτεχνία, χρειάζομαι μια ικανή απόσταση από τα πράγματα για να τα συμπεριλάβω ολοκληρωμένα μέσα στην οπτική μου γωνία. Με γοητεύουν οι προηγούμενες εποχές, νιώθω πως κρύβουν ένα μυστήριο που καλούμαι να το εξερευνήσω. Αλλά στη συνέχεια πάντα καταλήγω στις μέρες μας. Το παρελθόν με αφορά στο βαθμό που μου επιτρέπει να κατανοήσω καλύτερα τον δικό μας, τον σημερινό κόσμο. Ετοιμάζετε κάτι νέο αυτή την περίοδο; Πυρετωδώς. Βρίσκομαι σ ένα νοερό ταξίδι αυτόν τον καιρό και πολύ το χαίρομαι. Μίλησε στην Ελίζα Νάστου