«Είμαι. Τζέραρντ Μπάτλερ. ήταν. Η χώρα μας πρωταγωνίστρια στο κόκκινο χαλί. Τζορτζ Κλούνεϊ

Transcript

1 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Αντίνοος Αλμπάνης Κάποτε με ακμή και υπέρβαρος, σήμερα γοητευτικός και περιζήτητος Κλεομένης Ζουρνατζής Ο σεφ του «Cucina Povera» κάνει την κρίση γαστρονομία Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη Η Πόντια πρίμα μπαλαρίνα της Αγίας Πετρούπολης ΘΕΜΑ Οι άνθρωποι πίσω από τα πράγματα ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ και οι Στίβεν Σπίλμπεργκ ήταν Τζέραρντ Μπάτλερ «Είμαι ευτυχής που αισθάνομαι και λίγο Ελληνας» Κρίστοφερ Πλάμερ «Είμαι υπερήφανος που επισκέπτομαι μια χώρα με τόσο υπέροχους ανθρώπους» «Την Ελλάδα τη λατρεύω. Οπως και τους Ελληνες και τις συνήθειές τους» Φιλέλληνες Η χώρα μας πρωταγωνίστρια στο κόκκινο χαλί Μπραντ Πιτ Σοφία Βεργκάρα «Ζείτε στο ωραιότερο σκηνικό του κόσμου» Τζορτζ Κλούνεϊ «Τους Ελληνες τους αγαπώ, γι αυτό και το ερχόμενο καλοκαίρι θα βρίσκομαι στη χώρα σας!» Και οι Χρυσές Εμφανίσεις Αντζελίνα Τζολί «Είναι μια πανέμορφη χώρα και η οικονομική κή κρίση δεν αλλάζει την άποψή μου» «Εχουμε περάσει υπέροχες οικογενειακές στιγμές στον τόπο σας, ένα από τα ωραιότερα μέρη του κόσμου» Αναστάσιος Παπαποστόλου Tι λέει ο Ελληνας ρεπόρτερ που απέσπασε τις δηλώσεις

2 2 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ 7 σταρ και ένας ρεπόρτερ βάζουν την Ελλάδα στο κόκκινο χαλί Ενα βίντεο που γυρίστηκε πριν από λίγες ημέρες στο Λος Αντζελες, στο πλαίσιο της απονομής των Χρυσών Σφαιρών, ξάφνιασε θετικά ολόκληρη την υφήλιο. Ναι, οι σταρ του Χόλιγουντ λατρεύουν την Ελλάδα. Ναι, δηλώνουν αιώνιοι εραστές της! Και, ναι, το ομολόγησαν σε Ελληνα ρεπόρτερ! Της Μαρίας Λεμονιά νας δημοσιογράφος που κυνηγά μετά μανίας την E αποκλειστικότητα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού κατάφερε να βάλει την Ελλάδα και πάλι στο προσκήνιο. Ο Αναστάσιος Παπαποστόλου, φορώντας ένα κλασικό μαύρο σμόκιν μετά του απαραίτητου παπιγιόν, περπάτησε καμαρωτός επάνω στο κόκκινο χαλί και με το περίσσιο ελληνικό θάρρος κατάφερε όχι μόνο να πιάσει κουβέντα με τους xολιγουντιανούς σταρ αλλά και να τους αποσπάσει τα θετικότερα σχόλια για την Ελλάδα: «Τη στιγμή που κανάλια όπως το FOX, το E Entertainment, αλλά και το CNN έδιναν μάχη για μία και μόνο δήλωση των λαμπερών πρωταγωνιστών της βραδιάς, ο δαιμόνιος Greek reporter κατάφερε να τους απομονώσει, συνομιλώντας για αρκετή ώρα μαζί τους», έσπευσαν να σχολιάσουν τα αμερικανικά media υπογραμμίζοντας: «Η επιτυχία του Αναστάσιου Παπαποστόλου είναι μοναδική αφού μπόρεσε να κλέψει την παράσταση από τα μεγάλα δίκτυα της Αμερικής ανακατεύοντας την τηλεοπτική σούπα. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Σε μια εποχή όπου σημαντικοί οικονομικοί παράγοντες, Ευρωπαίοι πολιτικοί και media όπως η γερμανική εφημερίδα Bild μιλούν με τα χειρότερα λόγια για τη χρεωμένη Ελλάδα, ο Ελληνοαμερικανός δημοσιογράφος απέσπασε τα πλέον θετικά σχόλια για τη χώρα του». Τι λέει όμως ο ίδιος για το συγκεκριμένο κατόρθωμά του; «Ενιωσα την ανάγκη να δείξω ότι υπάρχουν και άνθρωποι που αγαπούν την Ελλάδα. Οσοι ζούμε στο εξωτερικό γνωρίζουμε καλά ότι υπάρχουν άνθρωποι επιτυχημένοι, δημοφιλείς και με κύρος οι οποίοι σέβονται την ιστορία Τζορτζ Κλούνεϊ Αναστάσιος Παπαποστόλου «ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΚΑΚΙΑ. ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΣΑΣ», ΔΗΛΩΣΕ Ο ΤΖΟΡΤΖ ΚΛΟΥΝΕΪ μας και αγαπούν τον τόπο μας. Ανθρωποι που ξέρουν ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο οι εικόνες με τις ταραχές και τα επεισόδια που προβάλλουν τα διεθνή μίντια. Κάποιοι μάλιστα από αυτούς ανήκουν στον χώρο της τέχνης. Οι Χρυσές Σφαίρες ήταν ο καλύτερος τρόπος για να το αποδείξω, γι αυτό και όταν πήρα το μικρόφωνο στο χέρι το μόνο που είχα στο μυαλό μου ήταν να μιλήσω με όσο το δυνατόν περισσότερα από τα χολιγουντιανά αστέρια που μονοπωλούσαν εκείνο το βράδυ το διεθνές ενδιαφέρον», παραδέχτηκε ο Αναστάσιος Παπαποστόλου στο «ΘΕΜΑ people». Το βίντεο, διάρκειας τεσσάρων λεπτών, ανέβηκε στο επιτυχημένο ομογενειακό news portal Greek Hollywood Reporter και προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον, αφού αναπαράχθηκε τόσο από τηλεοράσεις, ιστοσελίδες και blogs όσο κι από τον Τύπο ολόκληρου του κόσμου. «Το εν λόγω βίντεο υπολογίζεται ότι το είδαν μόνο στο συγκεκριμένο portal χιλιάδες άνθρωποι, με ανυπολόγιστο αριθμό επισκέψεων σε sites παγκοσμίως όπου αναπαράχθηκε», σχολιάζουν με υπερηφάνεια οι γνώστες και συνεχίζουν: «Πρόκειται για μία από τις σπάνιες φορές που ένα βίντεο κάνει με τέτοια ταχύτητα τον γύρο του κόσμου. Το να βλέπεις Ελληνες που ζουν στην τελευταία άκρη της Γης να το αναρτούν ακόμη και στα προσωπικά τους προφίλ στο Facebook ήταν άκρως συγκινητικό». Και οι 7 ήταν υπέροχοι! Η πάντα γοητευτική Αντζελίνα Τζολί ήταν από τις πρώτες σταρ που ενέδωσαν στο μικρόφωνο του Ελληνα ρεπόρτερ: «Η Ελλάδα είναι μια πανέμορφη χώρα», παραδέχτηκε χαμογελώντας στην κά- μερα και συνέχισε: «Η οικονομική κρίση που περνάει δεν αλλάζει την άποψή μου. Ολοι γνωρίζουμε ότι από το συγκεκριμένο οικονομικό κραχ δεν ξεφεύγει κανείς. Με μαθηματική ακρίβεια όλα τα κράτη έχουν περάσει ή θα περάσουν μια παρόμοια κατάσταση. Αλλωστε και η δική μου ταινία, το Ιn the Land of Blood and Honey, την κρίση στη Βοσνία, εν μέρει, πραγματεύεται». Πιο αποκαλυπτικός για τις σχέσεις του ζεύγους Μπραντζελίνα με τη χώρα μας υπήρξε αναμφισβήτητα ο σύντροφός της, Μπραντ Πιτ: «Σπίτι στην Ελλάδα δεν έχουμε, κι αλίμονο αν διατηρούσαμε όλες τις ιδιοκτησίες που μας καταλογίζουν. Ωστόσο στην Ελλάδα έχουμε περάσει υπέροχες οικογενειακές στιγμές, μια και ο συγκεκριμένος τόπος είναι ένα από τα ωραιότερα μέρη του κόσμου». Ενθουσιώδης και χειμαρρώδης στάθηκε μπροστά στην κάμερα του Αναστάσιου Παπαποστόλου και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ: «Είναι αλήθεια ότι ήμουν το καλοκαίρι στη χώρα σας. Ευτυχώς για μένα, έχω έρθει και πολλές φορές χωρίς να γίνω αντιληπτός. Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Eλληνες είναι ένα ντόμινο που σιγά-σιγά αγγίζει όλους, ακόμη και τους φαινομενικά δυνατούς. Τότε κι αυτοί θα χρειαστεί να αντλήσουν δυνάμεις όχι μόνο από τον εαυτό τους αλλά και από τους άλλους. Διατηρώ την ελπίδα ότι μια χώρα σαν την Ελλάδα, με τέτοια ιστορία, θα σταθεί και πάλι δυνατή στα πόδια της. Είμαι υπερήφανος που επισκέπτομαι μια χώρα με τόσο υπέροχους ανθρώπους». Τη συζήτηση θα διακόψει ο Τζέραρντ Μπάτλερ, πρωταγωνιστής της ταινίας «300»: «Λόγω της συγκεκριμένης δουλειάς μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχής που αισθάνομαι και λίγο Ελληνας», αποκάλυψε, την ίδια στιγμή που η σέξι Σοφία Βεργκάρα δήλωσε ότι από τη χώρα μας κρατά τις ωραιότερες καλοκαιρινές διακοπές και ότι ζούμε στο ωραιότερο σκηνικό του κόσμου. «Εχω επισκεφθεί την Ελλάδα δυο-τρεις φορές για δουλειά και μπορώ να πω ότι τη λατρεύω. Αγαπώ τους Ελληνες και τις συνήθειές τους», θα εξομολογηθεί λίγο αργότερα ο βραβευ- μένος ηθοποιός Κρίστοφερ Πλάμερ, ενώ ο γοητευτικός Τζορτζ Κλούνεϊ θα δώσει τη δική του χαριτωμένη παράστα- ση: «Το σωστό θα ήταν να πω ότι προτιμώ την Ιταλία από την Ελλάδα, αλλά δεν θέλω να μου κρατήσετε κακία. Τους λατρεύω τους Ελληνες, γι αυτό και το ερχόμενο καλοκαίρι θα βρίσκομαι στη χώρα σας». Υπεύθυνοι ενθέτου: Δημήτρης Παγαδάκης, Τζένη Αγιανδρίτη Eπιμέλεια σύνταξης: Ρομίνα Ξύδα Συντακτική κή ομάδα: Ανδρέας Δερμιτζάκης, Χρήστος Ζαμπούνης, Μαρία Λεμονιά, Τίνα Μανδηλαρά, Σοφία Χουντάση ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ: ΑΠΕ, EUROKINISSI, NDP, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, STUDIO PANOULIS, ΛΑΚΗΣ ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ, ΤΑΣΟΣ ΚΟΝΤΟΚΩΣΤΑΣ, ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΕΖΗ, REUTERS, APEIRON, IML, IDEAL IMAGES, VISUALPHOTOS.COM

3 Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 3 Οι νικητές Καλύτερη Ταινία Δράμα: «Οι Απόγονοι» Καλύτερος Ηθοποιός - Δράμα: Τζορτζ Κλούνεϊ («Οι Απόγονοι») Καλύτερη Ταινία - Κωμωδία ή Μιούζικαλ: «The Artist» Καλύτερη Μουσική: «The Artist» Μπραντ Πιτ Καλύτερος Ηθοποιός Κ - Κωμωδία ή Μιούζικαλ: Μ Ζαν Ντιζαρντέν Ζ ((«Τhe Artist») Καλύτερη Ηθοποιός - Δράμα: Μέριλ Στριπ («Τhe Iron Lady») Καλύτερη Ηθοποιός - Κωμωδία ή Μιούζικαλ: Μισέλ Γουίλιαμς («Επτά Μέρες με τη Μέριλιν») Κρίστοφερ Πλάμερ Β Ανδρικός Ρόλος: Κρίστοφερ Πλάμερ («Οι Πρωτάρηδες») Β Γυναικείος Ρόλος: Οκτάβια Σπένσερ («Υπηρέτριες») Καλύτερος Σκηνοθέτης: Μάρτιν Σκορσέζε («Hugo») Καλύτερο Σενάριο: Γούντι Αλεν («Μεσάνυχτα στο Παρίσι») Στίβεν Σπίλμπεργκ Τζέραρντ Μπάτλερ Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων: «Οι Περιπέτειες του Τεντέν - Το Μυστικό του Μονόκερου» Καλύτερο Τραγούδι: Masterpiece («W.E.») Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία: «Ενας Χωρισμός» του Ασγκάρ Φαρχαντί Αντζελίνα Τζολί Σοφία Βεργκάρα

4 4 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ Νάταλι Πόρτμαν Σοφία Βεργκάρα Σαρλίζ Θερόν...Και το χαλί βάφτηκε κόκκινο! Για ακόμη μία χρονιά η απονομή των βραβείων Χρυσές Σφαίρες είχε απ όλα: νικητές, ηττημένους, απογοητευμένους, αδιάφορους και, πάνω απ' όλα, λαμπερές εμφανίσεις. Τόσο λαμπερές που τελικά επισκίασαν το κομμάτι των βραβεύσεων - με το Χόλιγουντ να θυμίζει Κολοσσαίο και τους σταρ μονομάχους του στυλ... Του Ανδρέα Δερμιτζάκη Νικόλ Ρίτσι

5 Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 5 Χάιντι Κλουμ Αρτι αφιχθείσα από το St. Barths, το σούπερ μόντελ εμφανίστηκε φορώντας μια μακριά nude τουαλέτα Calvin Klein σε μίνιμαλ γραμμή. Αν και η ίδια μάς έχει συνηθίσει σε πιο «έντονες» και glamorous εμφανίσεις, αυτή τη φορά προτίμησε να κατεβάσει τους ενδυματολογικούς της τόνους - κάτι που της στοίχισε μια θέση ανάμεσα στις πιο καλοντυμένες γυναίκες της βραδιάς. Εμα Στόουν Το νέο it girl του Χόλιγουντ με δίχρωμη μακριά τουαλέτα με Grecian στοιχεία και βαθύ ντεκολτέ του οίκου Lanvin και μαύρο τσαντάκι Cartier. Απ ό,τι φαίνεται, το μέλλον της νεαρής ηθοποιού στο πλανήτη Χόλιγουντ προβλέπεται λαμπρό, καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που βλέποντάς την τη χαρακτήρισαν «αξιαγάπητη», ενώ υπήρξαν και κάποιοι που απλώς αναφώνησαν «Ο αετός προσγειώθηκε» Μίλα Κούνις Αν και συνήθως άψογη σε μεγάλες εκδηλώσεις, το νέο πρόσωπο του οίκου Dior δεν κατάφερε να κερδίσει μια θέση ανάμεσα στις πιο καλοντυμένες γυναίκες των βραβείων. Και μπορεί η ηθοποιός να επέλεξε μια μαύρη τουαλέτα που δένει στην πλάτη με leather λεπτομέρειες Dior και Cartier κοσμήματα, ωστόσο η εμφάνισή της χαρακτηριστικέ «λίγη» Τζέσικα Αλμπα «Η κόρη μου μου είπε πως με αυτό το φόρεμα είμαι σαν γοργόνα», δήλωσε η γνωστή ηθοποιός γι αυτή την επιλογή της. Η ίδια εμφανίστηκε με μακριά στράπλες τουαλέτα στο χρώμα της λεβάντας, διακοσμημένη με κεντήματα του οίκου Gucci και σατέν μακριά ουρά, κοσμήματα Bvlgari και τσαντάκι Roger Vivier. Ομως, παρά την καλή της διάθεση, η εμφάνιση της ηθοποιού χαρακτηρίστηκε «χλομή»! Κέιτ Γουίνσλετ Με λίγα κιλά παραπάνω εμφανίστηκε στην εκδήλωση η πρωταγωνίστρια του «Τιτανικού», όμως κατάφερε για ακόμα μία φορά να κάνει αίσθηση με την ενδυματολογική της επιλογή προβάλλοντας περήφανα το βρετανικό της φλέγμα. Η ηθοποιός επέλεξε μια σατέν δημιουργία στις αποχρώσεις του μαυρόασπρου, με έμφαση στο ντεκολτέ διά χειρός Jenny Packham και κοσμήματα Fred Leighton. κοσμήματα Lorraine Schwartz. Οι fashionistas την αποθέωσαν αποδίδοντάς της τον χαρακτηρισμό «incredible» (απίστευτη) - και όχι άδικα. Νάταλι Πόρτμαν Για ακόμα μία φορά η διάσημη ηθοποιός εμφανίστηκε στο κόκκινο χαλί φορώντας δημιουργία του αγαπημένου της οίκου Lanvin. Επέλεξε ένα στράπλες ροζ φόρεμα με κόκκινες λεπτομέρειες, τσαντάκι Tiffany & Co, κοσμήματα 55 καρατίων Harry Winston και πέδιλα Jimmy Choo. Η επιλογή της ηθοποιού, αν και ασφαλής, χαρακτηρίστηκε «μια απ τα ίδια», προκαλώντας την απόλυτη αδιαφορία. Σοφία Βεργκάρα «Αισθάνομαι σαν μια γοργόνα», δήλωσε η άκρως σέξι ηθοποιός που επέλεξε μια royal blue μακριά στράπλες τουαλέτα σε στυλ γοργόνας της Vera Wang καταφέρνοντας να κλέψει τις εντυπώσεις, παρά την απειρία της από τόσο μεγάλες εκδηλώσεις. Η όλη εμφάνιση της ηθοποιού συμπληρώθηκε με τα 160 καρατίων κοσμήματα Harry Winston, αξίας δολαρίων! Νικόλ Ρίτσι «Θα χαρακτήριζα αυτό το φόρεμά μου κάπως βαρύ», δήλωσε το γνωστό it girl γι αυτή της την επιλογή. Συνδύασε με άψογο τρόπο το μοντέρνο με το ρετρό επιλέγοντας μια στενή flashy μακριά ασημί τουαλέτα Julien Macdonald, κοσμήματα Neil Lane και clutch House of Harlow Μισέλ Γουίλιαμς Η νικήτρια για την ερμηνεία της στην ταινία «My Week with Marilyn», με navy λεοπάρ μακριά βελούδινη τουαλέτα με έντονα στοιχεία των 20s του σχεδιαστή Jason Wu, vintage κορδέλα του Fred Leighton και clutch Judith Leiber. Η συγκεκριμένη εμφάνιση της ταλαντούχας ηθοποιού φιγούραρε στην πρώτη θέση της «Daily Mail» με τις πιο καλοντυμένες γυναίκες της βραδιάς. Ριζ Γουίδερσπουν Κόκκινο της φωτιάς για τη βραβευμένη με Οσκαρ ηθοποιό, που επέλεξε μια μακριά στράπλες τουαλέτα Zac Posen και κοσμήματα Fred Leighton. Ωστόσο η εμφάνισή της δεν κατάφερε να αποσπάσει και τα πιο θετικά σχόλια, με το όλο της look να θεωρείται παρωχημένο. Εμα Στόουν Τζέσικα Αλμπα Μίλα Κούνις Κέιτ Γουίνσλετ Χάιντι Κλουμ Αντζελίνα Τζολί Η βασίλισσα του Χόλιγουντ σε μια ακόμα υπέρλαμπρη εμφάνιση. Η ηθοποιός επέλεξε ένα ντραπέ μακρύ off white φόρεμα με κόκκινη λεπτομέρεια Atelier Versace με άνοιγμα στο πλάι, κόκκινο clutch του Christian Louboutin και διακριτικά Σαρλίζ Θερόν Η σέξι ηθοποιός εμφανίστηκε με εκρού ασύμμετρο φόρεμα με Grecian στοιχεία Dior haute couture και vintage κοσμήματα του οίκου Cartier. Η εμφάνισή της θεωρήθηκε νεανική, ενώ κάποια άλλα ΜΜΕ, όπως η «Daily Mail», τη χαρακτήρισαν μοναδική. Μισέλ Γουίλιαμς Ριζ Γουίδερσπουν ΓΥΡΙΣΤΕ ΣΕΛΙΔΑ >>>

6 6 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ In detail Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά Από τη Ζωή Δημητρίου Τζέσικα Μπίελ Μαντόνα Oκτάβια Σπένσερ Μια εμφάνιση που δεν θυμίζει καθόλου υπηρετικό προσωπικό έκανε η 41χρoνη ηθοποιός στο κόκκινο χαλί. Η «Μίνι» σέταρε τη λιλά Tadashi Shoji τουαλέτα της με Judith Leiber φάκελο, Louboutin τακούνια και Irene Neuwirth κοσμήματα. Γιατί «Βig is beautiful». Kρίστεν Γουίγκ Η ηρωΐδα των «Bridesmaids» ξέρει από στυλ. Με μια λιτή και απέριττη τουαλέτα Bill Blass τραβάει όλη την προσοχή στο Fred Leighton κόσμημα/αριστούργημα. Εχει κερδίσει τον σεβασμό μας. Tίλντα Σουίντον Ας υποκλιθούμε στη βασίλισσα και στον Fred Leighton γι αυτό το αψεγάδιαστο ζευγάρι με τα floral περικάρπια που θυμίζουν βραχιόλια Βυζαντινών αυτοκρατόρων. Νικόλ Κίντμαν Τίλντα Σουίντον Μαρία Μενούνος Σάλμα Χάγιεκ Ευδιάκριτο από το Διάστημα ήταν το Lapérouse διαμαντένιο δαχτυλίδι με άσπρο χρυσό. Αν είσαι η κυρία Φρανσουά Πινό, είσαι η Κλεοπάτρα του Χόλιγουντ. Eβαν Ρέιτσελ Γουντ Η χαρά του vintage και η αποθέωση του Fred Leighton. Και vintage βραχιόλι και διαμαντένιο δαχτυλίδι σε σχήμα φιδιού και φόρεμα φτιαγμένο από πράσινα φτερά. Εβαν Ρέιτσελ Γουντ

7 Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 7 Φρίντα Πίντο H ηθοποιός, παρότι η εμφάνισή της χαρακτηρίστηκε συντηρητική, κατάφερε να αποσπάσει θετικά σχόλια. Επέλεξε ένα ανοιχτό μπλε full skirt μεταξωτό φόρεμα του οίκου Prada με λεπτή μαύρη ζώνη στη μέση και κοσμήματα του οίκου Chopard. «Είναι ένα πολύ ακριβό κόσμημα, γι αυτόν τον λόγο περπατάει μαζί μου και ένας σωματοφύλακας», δήλωσε η ίδια για το 145 καρατίων κολιέ που φορούσε. Λία Μισέλ H πρωταγωνίστρια της σειράς «Glee», εμφανώς αδυνατισμένη, σε μια άκρως αποκαλυπτική εμφάνιση. Η ηθοποιός επέλεξε να εμφανιστεί με ασημένια μακριά τουαλέτα με διαφάνεια και ουρά του οίκου Marchesa. Ωστόσο η συγκριμένη εμφάνιση χαρακτηρίστηκε υπερβολική, ενώ υπήρξαν και κάποιοι που την τοποθέτησαν στην κατηγορία τού κιτς. Eλ Μακφέρσον To «κορμί» της παγκόσμιας βιομηχανίας της μόδας εμφανίστηκε με μακριά στράπλες λευκή mermaid τουαλέτα με τούλι Ζac Posen. «Ηθελα να φορέσω κάτι light και bright», δήλωσε η ίδια, κερδίζοντας κολακευτικά σχόλια για την επιλογή της. Τζέσικα Μπίελ Η επίσημη, αυτή τη φορά, αρραβωνιαστικιά του Τζάστιν Τίμπερλεϊκ εμφανίστηκε με ρομαντική διάθεση και look. Η ηθοποιός επέλεξε μια λευκή μακριά δημιουργία από δαντέλα του Ellie Saab και κοσμήματα Tiffany & Co. Ωστόσο, οι ειδικοί χαρακτήρισαν την επιλογή της grandma couture, ενώ εντύπωση προκάλεσε το γεγονός πως από το χέρι της ηθοποιού απουσίαζε το δαχτυλίδι του αρραβώνα Μαντόνα Η βασίλισσα της ποπ επέστρεψε και κατάφερε για ακόμα μία φορά να διχάσει τους fashion editors σχετικά με την επιλογή της. Η εμφάνισή της με την τουαλέτα του Reem Acra με το κεντημένο με πολύτιμους κρυστάλλους μπούστο και η κυπαρισσένια φούστα. θεωρήθηκαν από κάποιους «masterpiece», ενώ κάποιοι άλλοι αρκέστηκαν να δηλώσουν «Αυτά είναι πολλά για το Material Girl» Νικόλ Κίντμαν Με το γνώριμό της στυλ όσον αφορά στις εμφανίσεις της στο κόκκινο χαλί βρέθηκε να ποζάρει η σέξι ηθοποιός. Επέλεξε ένα άκρως στενό λευκό φόρεμα με μεταλλικές λεπτομέρειες του οίκου Versace, χρυσό τσαντάκι Roger Vivier και κοσμήματα Fred Leighton. Φυσικά υπήρξαν και οι πικρόχολοι που έγραψαν πως η Κίντμαν έφτασε στα βραβεία κρατώντας μαζί της το καλύτερο της αξεσουάρ: τον άντρα της Κιθ Ερμπαν Τίλντα Σουίντον Ισως η πιο «ψαγμένη» ενδυματολογική εμφάνιση της βραδιάς. Μόνο η ανατρεπτική ηθοποιός θα μπορούσε να συνδυάσει και να υποστηρίξει τόσο τέλεια το glam rock χτένισμά της με τη θαλασσί σατέν δημιουργία του Haider Ackerman και τα κοσμήματα Fred Leighton. Με αυτή την εμφάνιση έκλεψε τις καρδιές ακόμη και των πιο δύσπιστων fashion editors του πλανήτη. Μαρία Μενούνος Nothing mellow about yellow. Μπορεί το δικό μας κορίτσι να εμφανίστηκε με look που θύμιζε την Οντρεϊ Χέπμπορν από την ταινία «Breakfast at Tiffany s», ωστόσο με το που εμφανίστηκε πάνω στο κόκκινο χαλί μπήκε με συνοπτικές διαδικασίες στην κατηγορία «κακοντυμένες». Η παρουσιάστρια και ηθοποιός επέλεξε ένα στενό μακρύ κίτρινο φόρεμα από παγιέτες και ασημένια ψηλοτάκουνα πέδιλα. Εβαν Ρέιτσελ Γουντ Η ριψοκίνδυνη επιλογή της μπορεί να πέρασε από συμπληγάδες, αλλά χαρακτηρίστηκε από τις πιο τολμηρές και προσεγμένες εμφανίσεις. Η ηθοποιός επέλεξε μια μακριά τουαλέτα δύο αποχρώσεων με βαθύ ντεκολτέ και φτερά του οίκου Gucci και αποθεώθηκε για την επιλογή της από τους fashion editors στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Φρίντα Πίντο Λία Μισέλ Ελ Μακφέρσον

8 8 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 «Για να θεωρηθεί κάποιος σαμουράι θα πρέπει να χρησιμοποιεί το όπλο με τον τρόπο ακριβώς που το χρησιμοποιούσαν και οι σαμουράι», λέει ο Καν Λάσκαρης Καν Λάσκαρης Ενας σαμουράι στα Πετράλωνα Σπούδασε Μαθηματικά και Αγγλική Φιλολογία. Δούλεψε ως υπάλληλος σε δισκάδικο, μετρ σε café, σχεδιαστής δερμάτινων ρούχων και αξεσουάρ και κατασκευαστής τσόπερ. Κι όλα αυτά «κρατώντας» πάντα στο μυαλό του το σπαθί των σαμουράι Της Φένιας Γιαννουλάδη «Κ onichiwa», δηλαδή «καλημέρα», λένε οι μαθητές του sensei (δάσκαλος) Γιώργου-Κωνσταντίνου Λάσκαρη, αν και είναι αργά το απόγευμα, καθώς ανοίγουν την πόρτα του Dojo του (σχολή/τόπος προπόνησης) στα Κάτω Πετράλωνα. Είναι η ώρα της ημέρας που θα ασχοληθούν με αυτό που ο δάσκαλός τους αποκαλεί «σωματικό δια-λογισμό», αφήνοντας πίσω τους τον αγχώδη δυτικό τρόπο ζωής. Μέσα στο Dojo επικρατεί ηρεμία. Στο πάτωμα απλώνεται το τατάμι (λεπτό στρώμα) προπόνησης, με τους καθρέφτες και τις ιαπωνικές επιγραφές με τις πέντε αρχές του Shinkendo, της αρχαίας τέχνης του σπαθιού των σαμουράι. «Η λέξη Shinkendo μπορεί να αποδοθεί ως Ο δρόμος του αληθινού σπαθιού», μου λέει ο Καν, όπως τον φωνάζουν οι φίλοι του, ο δάσκαλος της σχολής. Τα ελληνικά του είναι πολύ καλά, ωστόσο η χαρακτηριστική προφορά του προδίδει μακρά «θητεία» στο εξωτερικό. Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Νέα Υόρκη από Ελληνες γονείς, ο Καν έχει δοκιμάσει στις τέσσερις δεκαετίες της ζωής του πολλά και διαφορετικά πράγματα προσπαθώντας να βρει την ευτυχία. Οι πολεμικές τέχνες στο σύνολό τους ήταν μία από τις πρώτες του αγάπες: «Από πολύ μικρή ηλικία με γοήτευε αυτή η φιλοσοφία. Εβλεπα στις ταινίες τα σπαθιά, τις κινήσεις Ηταν σαν χορογραφία. Παρακαλούσα τη μητέρα μου να με γράψει σε μια σχολή», θυμάται και συνεχίζει: «Στα δεκαεφτά μου τελικά ξεκίνησα με καράτε. Εκανα έναν χρόνο και μετά, για πολλούς λόγους, αναγκάστηκα να σταματήσω. Πήγα στο κολέγιο για τρία χρόνια με αντικείμενο σπουδών τα Μαθηματικά και την Αγγλική Φιλολογία. Κάτι όμως μέσα μου δεν με άφηνε να ησυχάσω. Δεν άντεχα τη Νέα Υόρκη, την ένιωθα ξένη. Στα 27 μου πήγα να επισκεφθώ μια φίλη μου στην Καλιφόρνια. Οταν πάτησα το πόδι μου για πρώτη φορά εκεί είπα: Τώρα είμαι σπίτι μου. Είχα μόνο 300 δολάρια στην τσέπη μου και ένα σακίδιο με ρούχα. Δεν ήξερα γιατί, αλλά κάτι στο μέρος με τραβούσε». Ο Καν έμεινε στην Καλιφόρνια -στο Σαν Φρανσίσκο και στα περίχωρά του- για δέκα ολόκληρα χρόνια. Βρήκε δουλειά σε ένα μαγαζί που τότε πουλούσε ακόμη κασέτες και ξεκίνησε Moi Tai, το ταϊλανδέζικο kick box, μια σκληρή και βίαιη αλλά όμορφη τέχνη. Πήγε σε αγώνες, πέρασε σε ανώτερα επίπεδα και έγινε δάσκαλος. Εν τω Η ώρα της διδασκαλίας. Η αφοσίωση των μαθητών του Ελληνα σαμουράι δικαιώνει την απόφασή του κάθε μέρα που περνά Οι ιαπωνικές επιγραφές περιγράφουν τις πέντε αρχές του Shinkendo μεταξύ είχε φύγει από το δισκάδικο και είχε γίνει διευθυντής ενός café. «Κάποια στιγμή σιχάθηκα την κατάσταση στη δουλειά, κουράστηκα», διηγείται και συνεχίζει: «Τότε ένας φίλος μου λέει κάνε κάτι που σ αρέσει. Το σκέφτηκα. Πάντα μου άρεσε να φτιάχνω πράγματα και εκείνο τον καιρό έφτιαχνα περικάρπια από δέρμα. Εφυγα από τη δουλειά, βρήκα ένα μαγαζί με αντίστοιχα προϊόντα, τους άρεσε η δουλειά μου και με πήραν. Πήγα στο West Valley College of Fashion Design για να μάθω περισσότερα και αργότερα άνοιξα το δικό μου μαγαζί στο Σαν Φρανσίσκο. Σχεδίαζα, έφτιαχνα και πουλούσα δερμάτινα ρούχα και αξεσουάρ για τρία χρόνια. Ωστόσο, ήμουν μικρός ακόμα και δεν ήθελα να εγκατασταθώ κάπου μόνιμα. Ηθελα να ταξιδέψω». Παράλληλα, η νυχτερινή περιπλάνησή του στις ανατολίτικες πολεμικές τέχνες συνεχιζόταν ασίγαστα. «Ηταν σαν να μιλούσαν μέσα μου, σαν να τις ήξερα από κάποια προηγούμενη ζωή», αποκαλύπτει για όλες τις τέχνες αυτοάμυνας που πια γνώριζε καλά. Το 2001 η ζωή τον αναγκάζει να επιστρέψει στη Νέα Υόρκη. «Αφού δεν μου άρεσε η πόλη, έπρεπε τουλάχιστον να ασχοληθώ με κάτι που αγαπώ», λέει και συνεχίζει. «Είχε έρθει η ώρα να μάθω σπαθί. Ψάχνοντας για τέχνες του σπαθιού κατάλαβα ότι δεν ήθελα μια τέχνη-άθλημα αλλά κάτι πιο δυναμικό. Ετσι γνώρισα το Shinkendo που χρησιμοποιεί το όπλο του σαμουράι με τον τρόπο ακριβώς που το χρησιμοποιούσαν και οι σαμουράι. Από την πρώτη μέρα ήξερα ότι ήθελα να το διδάξω. Οπως ο σεβαστός μου δάσκαλος, ο Obata Toshishiro, ο οποίος είναι και ο ιδρυτής του Shinkendo. Τα βράδια έκανα τις προπονήσεις μου και την ημέρα δούλευα. Πρώτα ως σχεδιαστής, αργότερα σε ένα μαγαζί που έφτιαχνε χειροποίητες μοτοσικλέτες και τα δύο τελευταία χρόνια πριν έρθω Ελλάδα στο δικό μου μαγαζί όπου έφτιαχνα εγώ μόνος μου μοτοσικλέτες, όπως το τσόπερ που έχω. Ενα όμορφο κομμάτι από τη ζωή μου στην Αμερική». Το 2009 αποφασίζει να έρθει μόνιμα στη Ελλάδα, κάτι που ήταν όνειρό του από παλιά, ακόμα κι αν η οικονομική συγκυρία δεν ήταν η καλύτερη, και να μεταφέρει την τέχνη του στην «πατρίδα». Η αφοσίωση των μαθητών του δικαιώνει την απόφασή του κάθε μέρα που περνά. Οπως προστάζει άλλωστε και το μότο του, «Jinsei Shinkendo», δηλαδή: «Η ζωή είναι Shinkendo».

9

10 10 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 «Οταν τα πράγματα ζορίζουν, ξεχνάς τα φλας και τα χαϊλίκια» Από το κλασικό δραματικό έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Γυάλινος Κόσμος» στη χιουμοριστική interactive παράσταση «I will survive». Ο φετινός χειμώνας αποδεικνύεται ιδιαίτερα παραγωγικός για τον ηθοποιό, που στα 29 του χρόνια έχει καταφέρει όσα άλλοι προσπαθούν μια ολόκληρη ζωή... Της Εβελίνας Σαραντίδη O περιζήτητος Αντίνοος Αλμπάνης ιστεύεις πραγματικά στην ατάκα «I will survive»; Γενικά είσαι αισιόδοξος -Π άνθρωπος; Οφείλω να είμαι αισιόδοξος γιατί τα πράγματα στη δική μου ζωή προς τα εκεί με πάνε. Σε μια τόσο δύσκολη περίοδο συμμετέχω σε δύο πολύ πετυχημένες παραστάσεις, ενώ εξίσου πολύ καλά πήγε και το «Τανγκό των Χριστουγέννων». Αν πάψω να είμαι αισιόδοξος, καλύτερα να κλειστώ στο σπίτι, να κατεβάσω τα ρολά και να περιμένω το τέλος. - Εχεις δηλώσει ότι στην εφηβεία σου ήσουν παχύσαρκος. Τι αντίκτυπο είχε αυτό στη συναναστροφή σου με φίλους και κοπέλες; Η εμφάνισή μου δεν με βοηθούσε να κοινωνικοποιηθώ, αλλά δεν ήμουν και κλεισμένος σε ένα δωμάτιο κλαίγοντας τη μοίρα μου επειδή είχα ακμή και κάποια παραπανίσια κιλά. Δεν ήμουν το ακραίο παράδειγμα του περιθωριακού παιδιού, ωστόσο δυσκολευόμουν, σε σχέση με τους συνομήλικούς μου, οι οποίοι δεν είχαν θέμα με την Στιγμιότυπο από την ταινία «Το τανγκό των Χριστουγέννων» εμφάνισή τους. Αυτό με «κλείδωνε» και με έκανε να αναπτύσσω μέσα μου άμυνες για πράγματα που τελικά ίσως και να μην ήταν υπαρκτά, όπως βλέμματα, σχόλια και πειράγματα, που στο μυαλό ενός εφήβου έπαιρναν μεγάλη διάσταση. Ευτυχώς η οικογένειά μου ήταν κοντά μου στηρίζοντας την προσπάθειά μου να απαλλαγώ από τα παραπανίσια κιλά. Ο λόγος που τα έχασα ήταν καθαρά προσωπικός: να είμαι υγιής κι όχι αρεστός στις κοπέλες και τις παρέες. Για αυτό, δεν κουβάλησα στη μετέπειτα ζωή μου συμπλεγματικές φοβίες. - Παίζει ρόλο τελικά η εικόνα; Καθόλου, όταν ο άνθρωπος είναι υγιής μέσα του και τα έχει καλά με τον εαυτό του, τότε δεν έχει κανέναν λόγο να εξαρτά τη ζωή του από την εικόνα του. Με μια καλή βιτρίνα μπορεί να προσελκύσεις και πέντε βλέμματα, αλλά το τι κρύβεις μέσα στη βιτρίνα αυτή είναι αυτό που θα σε κάνει να χτίσεις δεσμούς και σχέσεις. - Στο δικό σου επάγγελμα ωστόσο η εικόνα μπορεί να ανοίξει δρόμους για περισσότερες δουλειές. Για μένα η ομορφιά είναι πολύ υποκειμενική. Σε παρέα κοριτσιών έχω ακούσει τις μισές να λατρεύουν τον Μπραντ Πιτ και τις άλλες μισές να τον βρίσκουν αδιάφορο. Σε ό,τι αφορά εμένα, θεωρώ ότι έχω ένα «εύκολο» πρόσωπο από τηλεοπτικής και φωτογραφικής άποψης. Και επειδή ποτέ κανένας σκηνοθέτης, αλλά ούτε και παραγωγός μου είπαν «έλα να σε πάρω στη δουλειά γιατί είσαι ωραίο παιδί», νιώθω ότι η εμφάνισή μου μπορεί να μην έχει παίξει κανέναν ρόλο στη μέχρι τώρα πορεία μου. - Πώς κατάφερε αυτό το ντροπαλό παιδί να ανέβει στη σκηνή; Δεν ήταν απλώς υπέρβαση, αλλά αλλαγή λίδας στη ζωή μου. Μπήκα σε μια διαδικα- σεσία να πολεμήσω τα άγχη και τους φόβους μου, την αγωνία για την υπερέκθεση, με την οποία έρχεσαι τωπος πάνω στο σανίδι. αντιμέ- Το δούλεψα πολύ αυτό μέσα μου και ακόμα το δουλεύω καθώς δεν πιστεύω ότι έχω κατακτήσει την αμεσότητα που χρειάζεται. Παραμένω ένας μαθητής που αγαπά πολύ αυτό που κάνει - Εχεις μετανιώσει ποτέ για δουλειές που έχεις κάνει; Ακόμα και τις αστοχίες τις αντιλαμβάνομαι ως πάθημα που γίνεται μάθημα. Εξελισσόμαστε μέσα από τα λάθη μας. Για παράδειγμα, στο σίριαλ «litsa.com» δεν θα συμμετείχα. Τελικά το έκανα γιατί είχα ανάγκη τα χρήματα, τα οποία, όμως, δεν πήρα ποτέ γιατί ο κ. Παγουδάς έκλεισε την εταιρεία παραγωγής Cinegram. Μπορεί η δουλειά αυτή να πλαισιωνόταν από ταλαντούχους ανθρώπους, ωστόσο αποδείχτηκε φιάσκο. - Οσον αφορά στον εαυτό σου θέτεις στόχους; Πλέον δεν βάζω στόχους του στυλ «θέλω να συνεργαστώ με τον τάδε» γιατί όσες φορές το έκανα, στην πορεία μου προέ- «Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΘΩ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑ ΑΚΜΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΙΣΙΑ ΚΙΛΑ. ΩΣΤΟΣΟ ΚΛΕΙΔΩΘΗΚΑ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΑΜΥΝΕΣ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΥΠΑΡΚΤΑ, ΟΠΩΣ ΒΛΕΜΜΑΤΑ, ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΓΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ»

11 Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 11 «ΣΤΟ ΣΙΡΙΑΛ "LITSA.COM" ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΗΡΑ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ Ο κ. ΠΑΓΟΥΔΑΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ CINEGRAM. ΜΠΟΡΕΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΥΤΗ ΝΑ ΠΛΑΙΣΙΩΝΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΩΣΤΟΣΟ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΦΙΑΣΚΟ» ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΡΕΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ κυψαν πράγματα που αποδείχτηκαν πολύ πιο ενδιαφέροντα. Εχω σταματήσει να κάνω σχέδια και να ονειρεύομαι γιατί είναι πολύ πιο χρήσιμο να δημιουργώ και να εξελίσσομαι μέσα από πράγματα που δεν περιμένω. - Εχεις νιώσει ποτέ αυτό που λένε «έχω πιάσει πάτο»; Ορισμένες φορές. Εκ των υστέρων, ωστόσο, συνειδητοποίησα ότι η μιζέρια ή η κατάθλιψη είναι καταστάσεις που μας αρέσει να τροφοδοτούμε. Σήμερα, τείνω να καταλήξω ότι τέτοιου είδους συμπεριφορές μάς βολεύουν γιατί κατά κάποιον τρόπο εξαναγκάζουμε τους γύρω μάς να μας φροντίζουν για να είμαστε συνεχώς στο επίκεντρο της προσοχής τους. Δεν αναφέρομαι φυσικά σε κλινικές περιπτώσεις καταθλιπτικών ανθρώπων. Εχω πιάσει τον εαυτό μου στο παρελθόν να είναι θύμα μιας υπόθεσης γιατί απλώς με βόλευε. - Εχεις επίγνωση του τι σημαίνει εφήμερο; Σήμερα δηλαδή μπορεί να έχεις δουλειά και να είσαι περιζήτητος, αύριο, όμως, ποιος ξέρει; Σαφώς και είμαι εξοικειωμένος με αυτή τη σκέψη. Φέτος κλείνω 10 χρόνια στον χώρο αυτό και ανά σεζόν είμαι δυνητικά άνεργος, με την έννοια ότι κάθε φορά που τελειώνει μια δουλειά δεν ξέρω τι θα γίνει, αν θα υπάρξει επόμενη ή αν θα βρεθώ στον αέρα. Μέχρι τώρα δεν έχω μείνει εκτός δουλειάς, ωστόσο τον φόβο και το άγχος τα βρίσκω μπροστά μου με το κλείσιμο κάθε σεζόν. Τι και αν έχεις κάνει εξαιρετικές δουλειές στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το θέατρο; Ετσι όπως έχει η κατάσταση σήμερα, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι σου επιφυλάσσει αυτό το επάγγελμα. Για παράδειγμα, από το Πάσχα και μετά το τοπίο για μένα είναι αρκετά θολό. - Τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις για να επιβιώσεις; Επειδή μπήκα στο επάγγελμα αυτό από πολύ μικρή ηλικία, μόλις στα 19 μου, ενώ παράλληλα πήγαινα και στη σχολή υποκριτικής, δεν έχω δοκιμαστεί σε άλλο πόστο όσον αφορά στην αγορά εργασίας. Είμαι λίγο «χαϊδεμένος» γιατί τα πράγματα ήρθαν καλά στη ζωή μου. Δεδομένου όμως ότι ακόμα είμαι νέος και πατάω γερά στα πόδια μου, θα μπορούσα να κάνω οτιδήποτε για να επιβιώσω. Οταν τα πράγματα ζορίζουν, ξεχνάς και τα φλας και τα «χαϊλίκια» και όλα. - Οταν θες να ηρεμήσεις και να ξεφύγεις από όλους και όλα, τι κάνεις; Πάω στο σούπερ μάρκετ, εφοδιάζομαι με ποσότητες τροφίμων, τις βάζω στο ψυγείο και κλείνω την πόρτα. Διαβάζω βιβλία και εφημερίδες, βλέπω σειρές στον υπολογιστή μου και ακούω μουσική. Εν ολίγοις απομονώνομαι στην απόλυτη ηρεμία του σπιτιού μου για όσο χρειαστεί.

12 12 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Ο γαστρονόμος της κρίσης Κλεομένης Ζουρνατζής Ο chef των φτωχών Σίγουρα θα ήθελες να τον έχεις στην παρέα σου να σου λέει ιστορίες για μαχαραγιάδες που έχουν γευτεί τα πιάτα του, για τους προγόνους του, τα μαγειρευτά των οποίων «ανέστησε» στο μαγαζί του, και για το πώς ακριβώς έφτιαξε τη... γαστρονομία των φτωχών Της Τίνας Μανδηλαρά

13 «ΒΑΣΙΚΗ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΟΥ CUCINA POVERA ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΠΑΣΧΙΖΑΝ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΛΙΓΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΘΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ. ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ ΥΛΙΚΑ -ΑΜΑΝ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΡΟΚΑ ΠΑΡΜΕΖΑΝΑ!- ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΠΙΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΡΕΦΟΤΑΝ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ» Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 13 Τ ον φαντάζομαι μεσοπέλαγα να μαγειρεύει μεγαλοπρεπή πιάτα με θαλασσινά -έχει δουλέψει στη θαλαμηγό Σαουδάραβα σεΐχη- και να ντύνεται με την άσπρη του στολή για να χωθεί στις περίοπτες κουζίνες του «Νammos» και του «Coo» της Μυκόνου ή να σιχτιρίζει στα ελληνικά τους υψιπετείς Γάλλους συναδέλφους του στο Παρίσι και να συναγωνίζεται τους γερμαναράδες «μισελενάτους» σεφ (με ειδικότητα στην αλσατική κουζίνα) στο «Renger Patzsch» του Βερολίνου. Παρότι ο περί ου ο λόγος κ. Κλεομένης Ζουρνατζής έχει κυριολεκτικά οργώσει τις ευρωπαϊκές κουζίνες, προτιμά να κρατά κρυφές τις λαμπερές αναφορές του βιογραφικού του και αντ αυτού να μιλάει για το εστιατόριο του πατέρα του στην Καρδίτσα, απ όπου έχει και τις πρώτες του αναμνήσεις. Τον παρατηρώ καθώς αρθρώνει τις λέξεις με την κλασική σιγουριά του ανθρώπου που κάνει επιτέλους αυτό που θέλει -ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου στο Παγκράτι που χαρίζει υψηλή γαστρονομία σε χαμηλές τιμές- και να μιλά χαμηλόφωνα ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής μόνο όταν ο λόγος έρχεται στο διάσημο métier του. Η φωτογράφος μας του τονίζει ότι μοιάζει με αναγεννησιακή φιγούρα -μάλλον του το έχουν πει κι άλλοι- και ζουμάρει τον φακό της στο πριγκιπικό δαχτυλίδι που φοράει στο χέρι του. Ο Κλεομένης (Μάνος για τους φίλους του) Ζουρνατζής, όμως, αδιαφορεί για τέτοιου είδους κομπλιμέντα όντας απλώς ευτυχής που έχει φτιάξει έναν χώρο ακριβώς σύμφωνα με τα γούστα του, όπου δεν πέφτει καρφίτσα τις καθημερινές. «Κατ αρχάς το Cucina Povera (το όνομα του μαγαζιού) είναι ένα δικό μου προσωπικό όραμα και του συνεταίρου μου Γιάννη Καϋμενάκη, ο οποίος έχει αναλάβει τον τομέα του κρασιού. Βασική του αφετηρία είναι η κουζίνα των ανθρώπων που πάσχιζαν μεγαλώνοντας με τα λίγα να πάρουν από αυτά τα μέγιστα για να θρέψουν την οικογένειά τους. Συνήθως αυτό συνέβαινε στον Νότο, στην Ιταλία και στα νησιά μας. Με αυτά τα λησμονημένα υλικά που είχαμε ξεχάσει -αμάν πια με την κατάρα της ρόκα παρμεζάνα!- προσπαθούμε να αναδείξουμε κι εμείς πιάτα με τα οποία τρεφόταν ο κόσμος πριν από μας και τα οποία θα υπάρχουν για πάντα». Ο κ. Ζουρνατζής μιλάει επίσης με ενθουσιασμό για τη λίστα των κρασιών που επιμελείται ο συνεργάτης του, η οποία κινείται πάντα στα μεσογειακά πρότυπα. «Ο ορίζοντάς μας είναι πάντα ο Νότος και το μηχανοστάσιο των ιδεών οι πρώτες ύλες. Πρόκειται για την κουζίνα των απλών υλικών και όχι των περίπλοκων ιδεών». Είναι βέβαιος ότι για να καταφέρει κανείς να δώσει στον κόσμο ένα έντιμο φαγητό και να είναι προσιτό πρέπει να βασίζεται σε καλές και εποχικές ύλες. Γι αυτό και ο ίδιος προτιμά να κατεβαίνει κάθε πρωί στην Κεντρική Αγορά, να ψωνίζει αυτά που βρίσκει εκείνη τη στιγμή, ανάμεσα στους πάγκους του φωνακλά πραγματευτή και του ψαρά, αλλάζοντας το μενού του ανάλογα με τα προσφερόμενα προϊόντα. «Στην Ελλάδα μάς έφαγε η λογική του σέρβις», μου λέει εξηγώντας γιατί αυτός ο πρώην σεφ του «Πεντελικόν», με τους «σκούφους» και τους επαίνους, περπατά με άνεση ανάμεσα στα σφαχτάρια και τα απόνερα της αγοράς. «Είναι ζήτημα γαστρονομικού πολιτισμού. Δεν γεννηθήκαμε αλλού - ο τραχανάς, το σαβόρο, τα παστά πάνε αιώνες πίσω. Γιατί λοιπόν να απαρνηθούμε τον πολιτισμό μας;» αναρωτιέται. Μου εξομολογείται ότι έρχονται ξένοι στο μαγαζί που εντυπωσιάζονται από τα χόρτα - πρωτόγνωρη εμπειρία γι' αυτούς. Προσπαθώ να αλλάξω την κουβέντα από τα αγαπημένα του υλικά και να εκμαιεύσω κάτι για τους διάσημους δασκάλους του, αλλά δεν θέλει να εξαιρέσει κανέναν. «Από όλους τους δασκάλους παίρνεις κάτι - και από τον χειρότερο κάτι θα μάθεις. Το σημαντικό είναι να είσαι ανοιχτός και προσαρμοστικός». Τον ρωτάω για τη μανία με τους σεφ και τους μάγειρες-τηλεαστέρες που έχει χτυπήσει και τους Ελληνες σαν αρρώστια τα τελευταία χρόνια. «Δεν θέλω να κρίνω. Τα πυροτεχνήματα δεν διαρκούν -αν όντως είναι τέτοια- όσο και να σπρώχνουν τα μίντια, αφού το αποτέλεσμα φαίνεται στο χειροκρότημα, δηλαδή στους πελάτες. Δεν έχει επομένως σημασία αν η εποχή είναι food friendly ή όχι αν ξέρεις να κάνεις καλά τη δουλειά σου». Στο μαγαζί του προσπάθησε να καταργήσει τη λογική του «λαμπερού ονόματος» και προσωπικά έχω τσεκάρει πως, αν το «Cucina» είναι κλεισμένο, δεν θα βρεις τραπέζι ακόμη κι αν είσαι πρωτοκλασάτος υπουργός. «Εσκεμμένα δεν βασιστήκαμε στα λαμπερά ονόματα, ούτε στις δημόσιες σχέσεις - το μαγαζί συγκεντρώνει από μοδάτους νεαρούς μέχρι πρωτοκλασάτες κυρίες. Επίσης αποφύγαμε τις υπερβολές στη διακόσμηση. Δεν έχουμε τραπεζομάντιλα και αστραφτερά μαχαιροπίρουνα - θέλαμε να απογυμνώσουμε το τραπέζι ώστε να φαίνεται μόνο αυτό που είναι επάνω κι ας ξέρουμε καλά ότι ο Ελληνας δεν ασχολείται με το τι φάει ή θα πιει αλλά πού θα κάτσει και πού θα δειχτεί. Τι να κάνουμε, όμως, δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους». Ποιο είναι το καλύτερο που έχει ακούσει μέχρι στιγμής για το φαγητό του; «Η λέξη απροσποίητο. Ηταν μεγάλο κομπλιμέντο. Και το ότι μια μεγάλη γυναίκα μου είπε ότι το πιάτο τής θύμισε το χωριό της. Τι άλλο εξάλλου είναι το φαγητό πέρα από μνήμη;». Αυτός όμως τι μνήμες έχει από αγαπημένα πιάτα και ταξίδια που έχει κάνει; «Θυμάμαι, στην Κρήτη, μια γιαγιά να φτιάχνει μια υπέροχη πίτα με τα αγκάθια που είχε μαζέψει το ίδιο πρωί. Αποκάλυψη! Μια τέτοια απλή πίτα, όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο, μπορεί να σου ανοίξει δρόμους. Δεν υπάρχει ωστόσο ταξίδι που να μη σου ανακινεί και κάτι. Κάθε πιάτο είναι και μια ιστορία που καλείσαι να την αφηγηθείς με τον καλύτερο τρόπο». Το σίγουρο είναι ότι σε αυτό το επίπεδο ο Κλεομένης και ο συνεταίρος του ο Γιάννης τα καταφέρνουν υπέροχα, αφού μια βραδιά στο «Cucina» μόνο φτωχική δεν είναι, αλλά γεμάτη από ζεστή κουβέντα και ωραίες εικόνες, από αυτές που μόνο ένας λουσμένος στο φως και στη ζεστασιά χώρος μπορεί να σου χαρίσει, όπως και ένα πιάτο που σε κάνει να ανακαλείς μνήμες αξέχαστες και πρόσωπα αγαπημένα. Κι αυτή η παρηγοριά -όπως έλεγε ο ποιητής- σε μέρες σαν κι αυτές αρκεί...

14 14 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Η κορυφαία των κύκνων Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη Η πρίμα μπαλαρίνα της Αγίας Πετρούπολης Αν και δεν μιλάει ελληνικά, οι ποντιακές ρίζες της την ακολουθούν σε κάθε χειροκρότημα επάνω στη σκηνή των μεγαλύτερων θεάτρων του κόσμου. Με τον τίτλο της τιμώμενης καλλιτέχνιδας της Ρωσίας διά χειρός Ντμίτρι Μεντβέντεφ, η ποντιακής καταγωγής πρίμα μπαλαρίνα των Μπαλέτων Κίροφ-Μαριίνσκι μιλά για την καταξίωση, τον ξεριζωμό των προγόνων της και την επιθυμία της για ένα γκαλά στην Ελλάδα Της Εβελίνας Σαραντίδη «ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΑ. Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΑΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΚΛΑΙΝΕ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ. ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΜΟΝΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ (ΠΟΝΤΙΑΚΗ) ΓΛΩΣΣΑ. ΩΣΤΟΣΟ, ΠΑΡ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ, Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΡΝΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ, ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΜΑΣ»

15 Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 15 ταν παιδικό σας όνειρο να γίνετε μια καταξιωμένη μπαλαρίνα; H Οχι. Ηθελα να γίνω μια καταξιωμένη αθλήτρια σαν τη μητέρα μου που ήταν πρωταθλήτρια της Σοβιετικής Ενωσης στο πένταθλο. Εχει κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο (1973) και το χάλκινο στη Σπαρτακιάδα των λαών της ΕΣΣΔ (1975, 1983). Περνούσα πολύ χρόνο στο στάδιο μαζί της και, γνωρίζοντας για τις ελληνικές ρίζες μου και ότι οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες πραγματοποιήθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα, ήθελα να γίνω Ολυμπιονίκης. - Πώς προέκυψε ο χορός στη ζωή σας; Οταν ήμουν μικρή περπατούσα συνέχεια στις μύτες των ποδιών και η μαμά μου με πήγε σ ένα στούντιο χορού για παιδιά. Στα 7 μου χρόνια μπήκα στο χορογραφικό παιδικό συγκρότημα «Καλίνκα». Η δασκάλα μου συμβούλεψε τους γονείς μου να με πάνε σε σχολή μπαλέτου. Ετσι στην ηλικία των 10 ετών πέρασα σε έναν διαγωνισμό και γράφτηκα στην παγκοσμίως γνωστή Ακαδημία Μπαλέτου Βαγκάνοβα. - Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας για να ξεχωρίσει κάποιος σε μια χώρα με τόσο σπουδαία παράδοση στο μπαλέτο; Χρειάζεται πολύ σκληρή δουλειά, ταλέντο και καλή τύχη να γνωρίσεις τους κατάλληλους ανθρώπους ώστε να αξιοποιήσουν τις ικανότητές σου και να προωθήσουν το καλλιτεχνικό έργο σου. - Υπήρξε κάποια στιγμή στην καριέρα σας που σκεφτήκατε να τα παρατήσετε; Συνάντησα αρκετές δυσκολίες στον δρόμο μου αλλά ποτέ μου δεν σκέφτηκα να παρατήσω τη σκηνή και να αφήσω το μπαλέτο για κάτι άλλο. - Τι σας έλεγαν οι δάσκαλοί σας για το παράδοξο -για μια μπαλαρίνα- ύψος 1,80 μ.; Πίστευαν ότι θα είμαι ένα πολύτιμο κόσμημα της σκηνής του θεάτρου Μαριίνσκι. Οταν αποφοίτησα από τη σχολή μου, ο τότε καλλιτεχνικός διευθυντής της ακαδημίας, Ιγκορ Μπέλσκι, ευχήθηκε να είμαι πάντα στο ύψος μου. - Ποια είναι η πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα σας έως τώρα; Η απονομή του τίτλου της τιμώμενης καλλιτέχνιδας της Ρωσίας που έγινε το 2009 με διάταγμα του προέ- δρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ. - Η καταξίωση είναι τελικά ένας δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα; Στην κυριολεξία, ναι. Οταν βγαίνω για υπόκλιση στο τέλος της παράστασης, η σκηνή είναι γεμάτη λουλού- δια από το συγκινημένο κοινό. Στην πραγματικότητα βέβαια δεν είναι ακριβώς έτσι, καθώς η τέχνη του μπαλέτου απαιτεί αφοσίωση και σκληρή δουλειά για να αποκτήσεις την πλήρη ελευθερία στην εκτέλεση κλασικών χορευτικών κινήσεων. - Θα θυσιάζατε την καριέρα σας για να κάνετε οικογένεια; Δεν θα το έκανα και ούτε χρειάστηκε να το κάνω. Εχω ήδη δημιουργήσει τη δική μου οικογένεια, και με τον σύζυγό μου, τον οποίο γνώρισα χάρη στο μπαλέτο, έχουμε μια κόρη πέντε ετών. - Ποιος είναι ο απώτερος στόχος σας; Το όνειρό μου είναι να παρουσιάσω το δικό μου πρόγραμμα, ένα γκαλά μπαλέτου στην Ελλάδα. Ελπί- ζω ότι μετά το δημοσίευμά σας θα βρεθούν άτομα που θα μπορέσουν να συμβάλουν σε αυτό. Διακοπές με τον σύζυγο και την κόρη της Με την επίσης πρίμα μπαλαρίνα Μάγια Πλισέτσκαγια - Πώς αντέδρασε η οικογένειά σας όταν αποφασίσατε να κυνηγήσετε το όνειρό σας; Ολη η οικογένειά μου με υποστήριζε. Οι γονείς μου και οι δύο αδελφές μου με βοηθάνε πάρα πολύ ακόμα και σήμερα. Μπορώ να πω ότι εκείνοι και όχι εγώ θυσιάζ ουν την προσωπική τους ζωή για την καριέρα μου. - Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια στο Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη); Χαρούμενα και ανέμελα. Μέχρι τα εφτά μου χρόνια ήμουν η μοναχοκόρη της οικογένειας. Πήγαινα συχνά με τους γονείς μου στα θέατρα και στα μουσεία. Τα καλοκαίρια τα περνούσα με τις γιαγιάδες και τους παππούδες μου (Ελληνες και Ρώσοι) σε διάφορες άκρες της τότε Σοβιετικής Ενωσης. - Ποια είναι η ιστορία της οικογένειάς σας; Με τον διάσημο μαέστρο Βαλερί Γκεοργκίεφ Από τη μεριά του πατέρα μου έχω καταγωγή από την Κριμαία. Οι πρόγονοί μας μεταφέρθηκαν εκεί στα τέλη του 19ου αιώνα από την Τραπεζούντα. Τις παραμονές της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917, πολλοί Ελληνες επέστρεψαν στην Ελλάδα. Η προγιαγιά μου όμως έμεινε στη Ρωσία μαζί με τον θανάσιμα πληγωμένο σύζυγό της, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης ενός καφενείου στη Σεβαστούπολη και τραυματίστηκε τυχαία από μια σφαίρα μέσα στο σπίτι του. Αμέσως μετά ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος στη Ρωσία και τα σύνορα έκλεισαν. Οι τρεις αδελφές της προγιαγιάς μου και ο αδελφός της αναχώρησαν για την Αθήνα. Με τα παιδιά και τα εγγόνια τους δεν χάσαμε ποτέ επαφή, ακόμα αλληλογραφούμε και πότε-πότε βλεπόμαστε. Οταν τον Ιούνιο του 1944 το σταλινικό καθεστώς απελευθέρωσε την Κριμαία από τους φασίστες, διατάχθηκε να εξοριστούν οι προδότες Τάταροι αλλά και άλλες εθνικές μειονότητες, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων προγόνων μου, παρόλο που ήταν υπήκοοι του ελληνικού κράτους. Ετσι, μέσα σε τρεις μέρες, οι συγγενείς μου βρέθηκαν στο Ουζμπεκιστάν και συγκεκριμένα σε μια μικρή πόλη της περιοχής Φεργκάνα, την Κοκάντ, 300 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Τασκένδη. Εκεί γεννήθηκαν ο πατέρας μου και ο θείος μου. Τα χρόνια εκείνα ήταν πολύ σκληρά. Ο μπαμπάς μας θυμάται τη μάνα του και τις γιαγιάδες του να κλαίνε για τη χαμένη πατρίδα. Μία ημέρα την εβδομάδα έπρεπε όλοι οι Ελληνες να δηλώνουν παρουσία στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής. Τα ελληνικά σχολεία ήταν απαγορευμένα και στο σπίτι οι γονείς φοβόντουσαν να διδάξουν ελληνικά τα παιδιά. Οι μεγάλοι μιλούσαν μόνο μεταξύ τους την ελληνική (ποντιακή) γλώσσα και τα παιδιά ήξεραν μόνο κάποιες φράσεις όπως «καλημέρα», «έλα σ εμένα», «κι εσύ δεν ντρέπεσαι», «καθίστε, παρακαλώ», «μικρό πουλί». Ωστόσο, παρ όλα τα βάσανα που πέρασε η οικογένειά μου, δεν απαρνήθηκε την ελληνική της ταυτότητα, διατηρώντας έτσι το επώνυμό μας. Στη συνέχεια ο πατέρας μου έφυγε για σπουδές στο Λένινγκραντ, στη Σχολή Φυσικής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο, εκεί όπου γνωρίστηκε με τη Ρωσίδα μητέρα μου κατά τη διάρκεια φοιτητικών αγώνων. - Ποιοι είναι οι δεσμοί σας με τον Πόντο σήμερα; Ο θείος μου με την οικογένειά του μένει σήμερα στον Εύξεινο Πόντο και κατά καιρούς επισκέπτομαι την Κριμαία. Δυστυχώς, λόγω των προαναφερθέντων ιστορικών γεγονότων, τα ποντιακά ήθη και έθιμα δεν διατηρήθηκαν ζωντανά στην οικογένειά μας. - Επισκέπτεστε συχνά την Ελλάδα; Οχι τόσο συχνά όσο θα ήθελα. Οποτε έρχομαι στην Ελλάδα αισθάνομαι πολύ έντονα ότι βρίσκομαι στην ιστορική μου πατρίδα. Με εντυπωσιάζουν τα διαυγή νερά της ελληνικής θάλασσας, τα τοπία και τα αρχαία μνημεία. - Θέλετε να μάθετε ελληνικά; Το θέλω πάρα πολύ, ωστόσο δεν προλαβαίνω να κάνω συστηματικά μαθήματα λόγω φορτωμένου προγράμματος. - Πώς αντιδρά ο κόσμος όταν ακούει το ελληνικό σας όνομα και μαθαίνει για τις ποντιακές καταβολές σας; Το ελληνικό μου επώνυμο είναι ασυνήθιστο για τους Ρώσους και κάποιες φορές με περνούν για Γεωργιανή. Η ελληνική μου καταγωγή τούς εκπλήσσει. Μια σπουδαία Ρωσίδα κριτικός μπαλέτου αφιέρωσε σε μένα ένα εκτενές άρθρο για το έργο μου υπό τον τίτλο «Η Ελληνίδα της Αγίας Πετρούπολης», υπογραμμίζοντας την εθνική μου ταυτότητα. - Εχετε υπόψη σας Ελληνες συναδέλφους με τους οποίους θα θέλατε να συνεργαστείτε; Εχω γνωρίσει από κοντά μερικούς συναδέλφους μου από τον χώρο της τέχνης, όπως τον μαέστρο Θεόδωρο Κουρεντζή, ο οποίος είναι σήμερα καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Οπερας και Μπαλέτου της πόλης Περμ, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τον πρόεδρο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Γιώργο Λούκο, τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του Badminton Theater Μιχαήλ Αδάμ, τον Χρήστο Τσιλιγιάννη, ο οποίος εκπροσωπεί την εταιρεία παραγωγής και διοργάνωσης καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων ΕΛΒΑ. Θα ήταν μεγάλη μου χαρά να συνεργαστώ μαζί τους, καθότι αγαπούν το θέατρο όπως κι εγώ.

16 16 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Ο κοσμηματοπώλης τρίτης γενιάς Φάνης Κατραμόπουλος Ο μπιζουτιέ των σταρ Φάνης Κατραμόπουλος Τα διαμάντια είναι παντοτινά... Ο δρόμος από τη Σμύρνη έως τη Βουκουρεστίου ήταν στρωμένος με διασημότητες και γερές δόσεις γκλάμουρ. Τα δώρα της Τζάκι, οι φάρσες του Ωνάση, τα μπριγιάν της Σοφίας Λόρεν, ο θυμός της Φρειδερίκης και οι βασιλικές παραγγελίες ήταν μέρος της καθημερινότητας ενός μπιζουτιέ τρίτης γενιάς με μυθικές αναμνήσεις Της Μαρίας Λεμονιά Η Σοφία Λόρεν στο κατάστημα «Κατραμόπουλος»

17 Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 17 «Η ΤΖΑΚΙ ΔΙΕΘΕΤΕ ΓΟΥΣΤΟ ΚΑΙ O,ΤΙ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΗΤΑΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΖΗΤΟΥΣΕ ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΥΣΚΟΛΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΧΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΤΗΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ. ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΔΩΡΟ ΠΡΟΟΡΙΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΗ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ» Η Τζάκι Ωνάση, η οποία ήταν μια από τις πιο πιστές fans των κοσμημάτων Κατραμόπουλου, ποζάρει με καρφίτσα του οίκου - για τις δημιουργίες του οποίου έδειχνε τον θαυμασμό της και με ιδιόχειρες επιστολές Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επισκεπτόταν συχνά το κατάστημα «Κατραμόπουλος» Η Ελένη Κατραμοπούλου με τον Κωνσταντίνο Οι Kώστας Χαριτάκης, Νίτσα Κατραμοπούλου και Φάνης Κατραμόπουλος χορεύουν συρτάκι συνωστισμός που επικρατεί στην οδό Βουκουρεστίου από αστυνομικούς και συνοδευτικά αυτοκίνητα μαρτυρά ότι κάποιο υψηλό πρόσωπο κινείται εντός του τετραγώνου. Η Τζάκι Ωνάση, φορώντας όπως πάντα Chanel φόρεμα και κλασικά οβάλ γυαλιά, μπαίνει βιαστικά στον οίκο κοσμη- Ο μάτων Κατραμόπουλος και ακουμπώντας επάνω στον πάγκο μια ολόχρυση μικρή τσαντούλα ρωτάει τους υπαλλήλους αν μπορούν να τη μετατρέψουν σε πουδριέρα προκειμένου να την κάνει δώρο: «Τη θυμάμαι αυτή την επίσκεψη», αποκαλύπτει σήμερα ο κ. Φάνης Κατραμόπουλος. «Η Τζάκι διέθετε γούστο, γι αυτό και oτιδήποτε προσέφερε στους άλλους ήθελε να είναι μοναδικό. Παρότι αυτό που μας ζητούσε ήταν εξαιρετικά δύσκολο, λόγω ονόματος, δεχτήκαμε να της το κάνουμε. Αργότερα μάθαμε ότι το συγκεκριμένο δώρο προοριζόταν για τη φίλη της Αλίκη Καραμανλή, μητέρα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα...». Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που η Τζάκι ερχόταν σε επαφή με τον οίκο Κατραμόπουλου. Τρανότερη απόδειξη, τα πορτρέτα της όπου φορά με καμάρι κοσμήματα του συγκεκριμένου οίκου: «Θυμάμαι ότι της άρεσε πολύ μια καρφίτσα μας με αρχαιοελληνικό νόμισμα που της είχε δωρίσει η οικογένεια Καρέλλα την εποχή που τη φιλοξενούσε στην έπαυλή της στο Λαγονήσι. Είχε ενθουσιαστεί τόσο που μας έστειλε μέχρι και συγχαρητήρια επιστολή για τη δουλειά μας. Αυτό ήταν το πρώτο ιδιόχειρο σημείωμά της προς εμάς, όχι όμως και το μοναδικό. Οταν δολοφονήθηκε ο σύζυγός της Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι της μεταβιβάσαμε γραπτώς τα συλλυπητήριά μας. Μέσα σε ένα δεκαπενθήμερο λάβαμε την απάντησή της σε επίσημο επιστολόχαρτο του Λευκού Οίκου», λέει ο κ. Κατραμόπουλος. Η ιστορία του οίκου κοσμημάτων Κατραμόπουλος ξεκινά το 1878 στη Σμύρνη. Ιδρυτές του είναι τα αδέλφια Θεοφάνης και Παναγιώτης, οι οποίοι ανοίγουν στην κοσμοπολίτικη οδό «Ευρώπη», τον δρόμο των μπιζουτιέ, ένα τριώροφο κοσμηματοπωλείο από το οποίο προμηθευόταν μπριγιάν όλη η επιχειρηματική αφρόκρεμα της εποχής. Με την καταστροφή του 22 η οικογένεια μεταφέρεται από τη Σμύρνη στην Αθήνα. Ο Θεοφάνης έχει πεθάνει και αρχηγός της οικογένειας είναι πλέον ο Παναγιώτης, ο οποίος ανοίγει ομώνυμο κατάστημα στην οδό Περικλέους με πελάτες όλο το enfant gate της εποχής: «Ο Ωνάσης ήταν πελάτης μας από εκείνη την εποχή», θυμάται ο κ. Κατραμόπουλος σήμερα. «Παρόλο που προσέφερε αφειδώς κοσμήματα, δεν τα αγόραζε ποτέ ο ίδιος αλλά οι άνθρωποι του γραφείου του. Ο ίδιος, βλέπετε, συνήθιζε να κυκλοφορεί χωρίς να έχει πάνω του ούτε ένα κατοστάρικο. Ο γιος του, ο Αλέξανδρος, ήταν χαμηλών τόνων και αγαπούσε τα μπουζούκια. Ενα βράδυ δίνουμε ραντεβού στο νυχτερινό κέντρο Νεράιδα, όπου εγώ εμφανίζομαι με σμόκιν ενώ εκείνος με ένα απλό κοστούμι. Ακόμη θυμάμαι την πλάκα που μου έκανε την επόμενη ημέρα όταν πήγαμε κατευθείαν από τα μπουζούκια στη Σκιάθο προκειμένου να εγκαινιάσουμε τη γραμμή Αθήνα-Σκιάθος με ελικόπτερο. Λόγω της επίσημης εμφάνισής μου σύστησε εμένα ως Αλέξανδρο Ωνάση. Με τέτοιο σμόκιν το δικαιούσαι, μου είπε κλείνοντάς μου πονηρά το μάτι». Το δώρο στη βασίλισσα Ελισάβετ και η άνοδος στην οδό Βουκουρεστίου Οι Αντώνης και Γιώργος Κατραμόπουλος είναι τα μοναδικά από τα έξι παιδιά του ιδρυτή Θεοφάνη που δείχνουν από νωρίς ότι θέλουν να συνεχίσουν τη βαριά οικογενειακή παράδοση. Αρχικά συνεργάζονται, αλλά αργότερα καθένας τραβάει τον δρόμο του, διατηρώντας το δικό του κατάστημα: «Οταν ο πατέρας μου ο Αντώνης ανέβηκε στην οδό Βουκουρεστίου κάποιοι βιάστηκαν να πουν ότι ένας μεγάλος κοσμηματοπώλης πήγαινε σε έναν δρόμο σκοτεινό και ερημικό», αναφέρει ο κ. Κατραμόπουλος και συνεχίζει: «Γρήγορα όμως αποδείχτηκε ότι επρόκειτο για μια εύστοχη επιχειρηματική κίνηση, καθώς η Βουκουρεστίου αναδείχτηκε στον δρόμο της ελληνικής ελίτ. Από το κατάστημά μας πέρασε όλη η καλή Αθήνα». Κάποιοι θυμούνται ακόμη τον Τζώνυ Πεσμαζόγλου να περιδιαβαίνει την οδό Βουκουρεστίου για να προμηθευτεί από το γνωστό κοσμηματοπωλείο το γούρι της χρονιάς και τον καλόγουστο βιομήχανο τσιγάρων Τάσο Παπαστράτο να στέκεται πλάι στον Αντώνη Κατραμόπουλο προκειμένου να σχεδιάσουν από κοινού ένα εντυπωσιακό κολιέ που σκόπευε να προσφέρει στη γυναίκα του: «Την πόρτα μας πέρασαν τα πιο δυνατά ονόματα της εποχής. Σημαίνουσες προσωπικότητες που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά και επιχειρηματικά πράγματα του τόπου. Θυμάμαι τον Ιωάννη Μεταξά ως έναν σοβαρό και βαρύ άνθρωπο. Τον εξαιρετικά ευγενή στρατηγό Αλέξανδρο Παπάγο, την αριστοκράτισσα Μανουέλλα Βαρδινογιάννη, τους εφοπλιστές Πατέρα, Χατζηπατέρα, Φαφαλιό, αλλά και τον bon vivant τραπεζίτη Κωστόπουλο. Ο πατέρας μου ήταν εξαιρετικός τεχνίτης και δυνατός έμπορος, ενώ η μητέρα μου, Νίτσα, μια κοινωνική γυναίκα με μεγάλο κύκλο που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τις πιο γνωστές οικογένειες της εποχής. Εχουν μείνει αλησμόνητες οι δεξιώσεις που έδινε στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία. Διέθετε τέτοια αίσθηση του art de la table ώστε κουβαλούσε από το σπίτι μας τα λινά τραπεζομάντιλα προκειμένου να ντύσει η ίδια τις ροτόντες όπου θα καθόντουσαν οι καλεσμένοι». Τα 50 χρόνια καριέρας του κ. Φάνη Κατραμόπουλου είναι γεμάτα από αστείρευτες αναμνήσεις: «Κάποια μέρα ήρθε στο κατάστημά μας ο βασιλιάς Παύλος για να μας κάνει παραγγελία. Του φτιάξαμε δύο χρυσές κούπες, πιστά αντίγραφα των αρχαιοελληνικών κυπέλλων του 15ου αιώνα π.χ., που βρέθηκαν στο Βαφείο και εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Αργότερα μάθαμε ότι τις προσέφερε ως δώρο στον γάμο της βασίλισσας Ελισάβετ με τον Φίλιππο. Στον γάμο της Σοφίας με τον Χουάν Κάρλος φτιάξαμε 600 ασημένιες μπομπονιέρες με τον θυρεό και το οικόσημο, ενώ για τον βασιλιά Κωνσταντίνο σχεδίασα ένα σεβαλιέ δαχτυλίδι που είχε πάνω του χαραγμένο τον βυζαντινό αετό. Με τον Κωνσταντίνο κάναμε παρέα. Του μετέφερα συχνά την κριτική του κόσμου για κάποια θέματα και επειδή η Φρειδερίκη θύμωνε τον συναντούσα στο Τατόι μπαίνοντας κρυφά από την κουζίνα». Εκείνο πάντως που δύσκολα θα ξεχάσει είναι η συνάντηση του Γεωργίου Παπανδρέου με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μέσα στο κατάστημά του: «Μου έκανε εντύπωση ότι ενώ είχαν πει σκληρές κουβέντες οι δυο τους μέσα στη Βουλή, το ίδιο απόγευμα αντάλλασσαν αβροφροσύνες». Κοσμηματοπώλης τρίτης γενιάς, με σπουδές επάνω στην εκτίμηση πολύτιμων πετρών στην Ελβετία, θα βοηθήσει την οικογενειακή επιχείρηση να επεκταθεί και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ανοίγοντας κατάστημα ακόμη και στη διάσημη 5η Λεωφόρο. «Μέχρι το 1994 που αποχώρησα από την ενεργό δράση νοικιάζοντας το κατάστημά μου, η καθημερινότητά μου περιλάμβανε σελέμπριτι, ταξίδια και εμπειρίες. Εζησα μια γεμάτη ζωή...» Ποια είναι όμως τα περιστατικά που δεν θα ξεχάσει ποτέ; «Η δίψα της Σοφία Λόρεν για τα μπριγιάν και μια παραγγελία-έκπληξη: κάποια στιγμή ήρθε σε εμάς ο κ. Λεβίδης, αυλάρχης του παλατιού, ζητώντας μας να μετατρέψουμε το στέμμα της πριγκίπισσας Ειρήνης σε κολιέ. Κατά κοινή ομολογία φτιάξαμε ένα από τα εντυπωσιακότερα κομμάτια του οίκου μας».

18 18 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Του Χρήστου Ζαμπούνη «Α πό την πλευρά της μαμάς μου κατάγομαι εν μέρει από την Πόλη - η μητέρα της ήταν εγγονή της Σουλτάνας Ζαρίφη, μονάκριβης αδελφής του Γεωργίου Ζαρίφη (σ.σ.: του μέγα ευεργέτη)» απαντά στο εύλογο ερώτημά μου, όταν αντικρίζω τα οικογενειακά πορτρέτα και κειμήλια στο αθηναϊκό της διαμέρισμα επί της οδού Σουηδίας όπου συναντόμεθα. «Από την πλευρά του μπαμπά μου, του οποίου, το πραγματικό όνομα ήταν Δημήτριος Σεφερλής, κατάγομαι εν μέρει από την Αργολίδα και εν μέρει από την Αθήνα. Η γιαγιά μου, η Στέλλα Σεφερλή, που ανήκε σε παλιά αθηναϊκή αστική οικογένεια, ήταν καταπληκτική ερασιτέχνης πιανίστρια», εξηγεί τη γονιδιακή της σχέση με τη μουσική, στην έτερη εύλογη ερώτηση. Η Ελενα Ματθαιοπούλου φαίνεται να απολαμβάνει αυτό το ταξίδι στις ρίζες της. «Ο θείος μου, στρατηγός Δημήτρης Ματθαιόπουλος και ήρωας των Βαλκανικών Πολέμων, υιοθέτησε με την άτεκνη αδερφή της μητέρας μου τον μπαμπά μου και του έδωσε το όνομά του. Ομως το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι από μικρή ποτέ δεν θεώρησα ότι το επώνυμό μου, Ματθαιοπούλου, μου ανήκει πραγματικά ή μου ταιριάζει ιδιαίτερα». Συζητούμε για την οικονομική κρίση που σοβεί στη χώρα μας. Την αντιμετωπίζει σε προσωπικό επίπεδο στωικά διότι στην Αγγλία έζησε κάτι παρόμοιο το , όταν κατέρρευσε το τραπεζικό σύστημα. Ομως, την εξοργίζει το γεγονός ότι, ενώ εκεί τα ΜΜΕ επιστρατεύτηκαν για να εμψυχώνουν και να τονώνουν το ηθικό του κόσμου, στην Ελλάδα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σε κοινωνικό επίπεδο τη θλίβει το πόσο πολύ υποφέρει ο κόσμος και την εξεγείρει η πλήρης αδιαφορία των «σιχαμένων πολιτικών», όπως τους χαρακτηρίζει, όλων των κομμάτων. «Μόνο η Εκκλησία μοιάζει να νοιάζεται πραγματικά για τον κόσμο, για τον άνθρωπο. Ταΐζει άτομα καθημερινά στην Αθήνα και περίπου στην επικράτεια μέσω των κατά τόπους μητροπόλεων». Ως Ελληνίδα του εξωτερικού αισθάνεται ένα έντονο πατριωτικό, σχεδόν εθνικιστικό πάθος κάθε φορά που ακούει να οικτίρουν και να λοιδορούν τη χώρα της, δεν αργεί όμως να χρωματίσει τις τοποθετήσεις της με έναν σχεδόν κυνικό ρεαλισμό όσον αφορά στη θέση της Ελλάδος στον διεθνή ορίζοντα. «Με τους Ελληνες του εξωτερικού οι σχέσεις μου είναι άριστες. Νομίζω ότι πολλοί από αυτούς δοξάζουν την Ελλάδα και σχεδόν όλοι την εκπροσωπούν με αξιοπρέπεια. Στους Ελλαδίτες με κουράζει η μικρότητα και η μοχθηρία τους, η συνωμοσία των μετρίων που μαστίζει τον χώρο, η νοοτροπία του ενυδρείου, καθώς και η παντελής έλλειψη αντικειμενικότητας. Γενικώς με απογοητεύει η σύγκριση ανάμεσα στο μεγαλείο του Ελληνισμού και της μετριότητας του ελλαδικού χώρου». Επειτα από μερικές γουλιές τσάι τα πνεύματα ηρεμούν και ζητώ να μάθω λεπτομέρειες για την επαγγελματική της διαδρομή. «Η πρώτη μου δουλειά όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές της Μεσαιωνικής Ιστορίας στο University College του Λονδίνου ήταν στην αγγλική Vogue. Τους έγραψα ένα γράμμα στο οποίο εξηγούσα ότι είχα δύο πτυχία, μιλούσα απταίστως αίστως πέντε γλώσσες, ήμουν εργατική, είχα πάθος με τη μόδα και ήθελα να δουλέψω γι αυτούς». Η πρόσληψη ήταν ζήτημα ημερών. Στη συνέχεια μεταπήδησε στη θρυλική μηνιαία επιθεώρηση «TUTLER» ως fashion και traveler editor. Εκεί την πρόσεξαν οι υπεύθυνοι της εφημερίδας «Daily Express» και της πρότειναν μια τετρασέλιδη στήλη άπαξ της εβδομάδας υπό τον τίτλο «Eye». Υστερα από δέκα χρόνια συστηματικής ενασχολήσεως με τη μόδα, η Ελενα Ματθαιοπούλου αποφάσισε να αφιερωθεί αποκλειστικώς στην άλλη της αγάπη, τη μουσική. Από τη στήλη της στα «Evening News» παρήλασαν οι πλέον εξέχουσες προσωπικότητες του στερεώματος της κλασικής μουσικής, μαέστροι, μουσικοί, τραγουδιστές. «Τότε μου γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο Maestro. Πήρα συνεντεύξεις από όλους, 24 το σύνολο. Μου πήρε 2,5 χρόνια, παρακολούθησα χιλιάδες πρόβες ανά την Ευρώπη, αλλά το έκανα». Το βιβλίο χαρακτηρίστηκε «Music Book of the Year» το 1983, όταν κυκλοφόρησε. Ακολούθησαν κι άλλα βιβλία. Το «Bravo» με την παρουσίαση των βαρυτόνων και των μπάσων, το «Diva, the New Generation» και δύο βιογραφίες: του Πλάθιντο Ντομίνγκο και του βασιλέως της Ισπανίας Χουάν Κάρλος. «Νομίζω ότι ο Χουάν Κάρλος θα περάσει στην Ιστορία ως ένας από τους πολύ μεγάλους βασιλείς. Με "κοχόνες", όπως λένε στα ισπανικά τους όρχεις. Με σεμνότητα και πάνω από όλα όραμα, άλλαξε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τόλμη τη ζωή 36 εκατομμυρίων ανθρώπων, μετατρέποντας ένα οπισθοδρομικό, φασιστικό κράτος σε μοντέλο σύγχρονης ευρωπαϊκής βασιλευόμενης δημοκρατίας - το καλύτερο πολίτευμα που έχει εφευρεθεί ποτέ, κατά τη γνώμη μου, αλλά μόνο όταν η βασιλεία είναι ανεξάρτητη από την πολιτική». Το νέο της πόνημα «Fashion Designers at the Opera» παντρεύει δύο συγγενείς κόσμους, αυτόν της μόδας με της όπερας. «Το βιβλίο προέκυψε διότι είμαι ρουχοαλκοολική σχεδόν εκ γενετής και λάτρης της όπερας από την πρώιμη εφηβεία. Αρχισα να γράφω άρθρα για το θέμα πριν από χρόνια, όταν ο Λακρουά σχεδίασε κοστούμια για την Κάρμεν στην Αρένα της Νιμ στην Προβηγκία. Είχε την καλοσύνη να μου χαρίσει μερικά σκίτσα που στολίζουν τους τοίχους στο σπίτι του Λονδίνου. Οταν τον ακολούθησαν και άλλοι όπως ο Αρμάνι, ο Βερσάτσε, ο Λάγκερφελντ, το ζεύγος Μισόνι, η Πράντα, ο Ουγκαρό και το δίδυμο Βίκτωρ & Ρολφ, συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για ένα σημαντικό φαινόμενο και άρχισα να διερωτώμαι γιατί. Κατέληξα -και αυτό είναι το επίκεντρο του βιβλίου- ότι τις τελευταίες δεκαετίες η μόδα έχει πλησιάσει τόσο πολύ το κοστούμι, τα shows των ντιζάινερς έχουν γίνει σκηνοθετημένα και πολύ θεατρικά θεάματα που δεν στοχεύουν να πουλήσουν μερικά ρούχα υψηλής ραπτικής σε ορισμένες πελάτισσες, αλλά να δημιουργήσουν ένα image που θα κεντρίσει τη φαντασία και στη συνέχεια θα πουλήσει εκατοντάδες αξεσουάρ και αρώματα σε εκατομμύρια γυναίκες». Μου διηγείται έναν διάλογο με τον Καρλ Λάγκερφελντ που την έκανε να διασκεδάσει αφάνταστα. «Ο κόσμος με θεωρεί μάλλον τρομακτικό και απαγορευτικά απόμακρο. Ομως όσοι με γνωρίζουν καλύτερα ξέρουν ότι είμαι ένας καλός και απλός άνθρωπος. Ευτυχώς, όμως, δεν μου φαίνεται!», φέρεται ειπών ο Γερμανός σχεδιαστής. Σύμφωνα με την Ελενα Ματθαιοπούλου, ούλο ούτε η μόδα ούτε η όπερα είναι απαραίτητα. «Χωρίς αυτά όμως η ζωή θα ήταν ανυπόφορη. Είναι τα στολίδια της ζωής». Ελένη Παντρεύοντας τη μόδα με την όπερα Γεννήθηκε στη Αθήνα, ζει στο Λονδίνο και θεωρείται από τις κορυφαίες ειδικούς της όπερας παγκοσμίως. Το νέο της βιβλίο «Fashion Designers at the Opera» μόλις κυκλοφόρησε ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού

19 Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Πρώτο Θέμα 19 Ο Κριστιάν Λακρουά στην Οπερα των Παρισίων, σε έκθεση κοστουμιών του Η Ελενα Ματθαιοπούλου με το νέο της πόνημα «Fashion Designers at the Opera» όπου παντρεύει τον κόσμο της μόδας με εκείνον της όπερας Σχέδιο του G. Versace για την όπερα «Σαλώμη» το 1987 στη Σκάλα του Μιλάνου Επίσης δημιουργία του Versace για την όπερα του Ρίχαρντ Στράους «Capriccio» Κοστούμι βάρους 11 κιλών με τίτλο «Ανθοδέσμη» από το δίδυμο Victor and Rolf Σχέδιο της Miuccia Prada για την όπερα «Attilas» του Βέρντι Η Ελένη Ματθαιοπούλου ποζάρει δίπλα σε ρούχα - το μεγάλο της πάθος εκτός από την όπερα Κοστούμια των αδελφών Missoni για την όπερα «Lucia di Lammermoor»

20 20 Πρώτο Θέμα Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 Από τον Σπύρο Θωμόπουλο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΜΕΤΡΙΑ ΑΚΥΡΗ Ο Χούβερ, το άλογο και η γυναίκα με τα τέσσερα ονόματα Ο «J. Edgar» των Κλιντ Iστγουντ - Λεονάρντο Ντι Κάπριο και το «Aλογο του πολέμου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ πασχίζουν να φτάσουν το ανεξάρτητο διαμαντάκι που ακούει στα... ονόματα «Μάρθα Μάρσι Μέι Μαρλίν» Το άλογο του πολέμου J. Edgar Του Κλιντ Iστγουντ. Με τους Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Aρμι Χάμερ, Ναόμι Γουότς, Τζούντι Ντεντς, Τζος Λούκας. Βιογραφία, 2011, ΗΠΑ. 2 ώρες και 17 λεπτά. Δύο πράγματα πρέπει να είχαν συνεχώς στο μυαλό τους ο σκηνοθέτης Κλιντ Iστγουντ και ο σεναριογράφος Ντάστιν Λανς Μπλακ όσο ετοίμαζαν τη βιογραφία του διαβόητου διευθυντή του FBI: να δείξουν ότι η απόλυτη εξουσία αναπόφευκτα διαφθείρει στο τέλος και να μη δώσουν ιδιαίτερη βάση στις αδιασταύρωτες φήμες που ήθελαν τον Τζ. Eντγκαρ Χούβερ ομοφυλόφιλο και με παρενδυτικές τάσεις. Τα κατάφεραν και στα δύο, χωρίς ωστόσο αυτό να είναι και τόσο καλό για την ταινία. Oταν ανακοινώνεται ότι θα γυριστεί η βιογραφία ενός από τους πιο ισχυρούς άντρες του 20ού αιώνα -ενός ανθρώπου που κράτησε τη θέση του αντέχοντας το πέρασμα οκτώ Αμερικα- νών προέδρων, τριών πολέμων και πολλών υποθέσεων που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη- σε σκηνοθεσία του ώριμου Κλιντ Ιστγουντ, έτσι όπως τον γνωρίσαμε από τα εξαιρετικά «Γράμματα από το Ιβο Τζίμα», «Million Dollar Baby» και «Gran Torino», και σε σενάριο του βραβευμένου με Οσκαρ για το μαχητικό «Milk» Ντ. Λ. Μπλακ, θα περίμενε κάποιος ότι το μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκαλο. Ή τουλάχιστον από τη στιγμή που δεν ήθελαν να «κιτρινίσουν» ασχολούμενοι με τη φημολογούμενη ομοφυλοφιλία του Χούβερ, θα αφοσιώνονταν στο να δείξουν τη σήψη της εξουσίας πέρα από τα αναμενόμενα. Το αποτέλεσμα είναι μια καλοστημένη αλλά βατή βιογραφία, που κυλά απρόσκοπτα, χωρίς όμως να προσφέρει στιγμές ανατριχίλας για το ποιόν του ανδρός, πέραν από το λίγο φως που ρίχνει στη σχέση με τη μητέρα του. Μόνο η ερμηνεία του Λεονάρντο Ντι Κάπριο είναι αξιομνημόνευτη, ο οποίος, όταν παίζει τον νεαρό Χούβερ καταφέρνει -ίσως για πρώτη φοράνα αποβάλλει την κατάρα του baby-face που τον καταδιώκει και να δείξει έναν αμείλικτα ανερχόμενο καριερίστα, και όταν υποδύεται τον Χούβερ σε μεγάλη ηλικία επιτυγχάνει να δώσει έκφραση κάτω από τόνους προσθετικού μακιγιάζ. Το άλογο του πολέμου / War Horse Του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Με τους Τζέρεμι Ιρβάιν, Πίτερ Μούλαν, Εμιλι Γουότσον, Νιλς Αρεστρουπ, Ντέιβιντ Θιούλις, Τομ Χίντλστον. Δραματική, 2011, ΗΠΑ. 2 ώρες και 26 λεπτά. Μόνο ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, από τους λίγους ανθρώπους του Χόλιγουντ που δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, θα μπορούσε να ενσωματώσει σινεφιλικές αναφορές