Του φόβου τα χρόνια. Ενημέρωση. Κάλεσμα Είμαστε εδώ! ΕΥΧΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Transcript

1 KΩΔ ETOΣ 32ο Aριθμός φύλλου: 147 ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΤΩΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012 Παπαναστασίου Αλ. 49, Αγ. Νικόλαος - Κ. Πατήσια Τ.Κ Του φόβου τα χρόνια ΖΟΥΜΕ στην κρίση. Γύρω μας λουκέτα βαριά όπως και η ψυχή μας. Ζωή αμπαρωμένη από το φόβο του αύριο, της εξαθλίωσης ή του επικειμένου τέλους Ζωή απούσα από τη ζωή. Αξίες χρηματιστηριακές με βαρβαρικές και ακατανόητες έννοιες πολιορκούν το μυαλό μας: Σπρέντς, Λήμαν Μπράδερς, Γκόλντμαν Σάκς, Γιουρογκρούπ και ομόλογα, ύφεση, κούρεμα του χρέους, μνημόνια, απολύσεις και φυσικά η δόση, η δόση της εξάρτησης μας!!! Είμαστε μια κοινωνία χρεοκοπημένη ΠΡΩΤΑ πολιτιστικά και πνευματικά. Κι εδώ γεννιέται ο φόβος :τρομοκρατία, εξαθλίωση και απαξίωση του ατόμου. Οι Έλληνες αδυνατούν πια να διαχειριστούν τη ζωή τους, οι ορίζοντες τους στενεύουν και παραιτούνται από την ελπίδα. Η απελπισία θολώνει τη σκέψη τους, οι αξίες χάνονται καθώς η φτώχεια προβάλλει το φρικιαστικό της πρόσωπο. Κάλεσμα Είμαστε εδώ! Είμαστε ακόμα ζωντανοί, όπως λέει και το τραγούδι, για να κρατάμε ζωντανές τις μνήμες και τις παραδόσεις μας. Σας καλούμε στην ετήσια χοροεσπερίδα μας που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 φεβρουαριου ώρα: 1 μ.μ. στο κέντρο: Αδιαχωρητο Δ. Πλακεντίας 120 (Πανόρμου, Αμπελόκηποι) τηλ Δίπλα στο σταθμό του Μετρό. Τιμή πρόσκλησης 20 ευρώ. Περιλαμβάνει φαγητό, χύμα κρασί, αναψυκτικά, ζωντανή μουσική. Κράτηση θέσεων στα μελη του Δ.Σ Θα πραγματοποιηθεί κοπή της πίτας και βράβευση των επιτυχόντων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ για το έτος Σας περιμένουμε όλους! Η φτώχεια που την είχαν ξορκίσει σχεδόν μια δεκαετία μετά τον Εμφύλιο, που τη είχαν αποδιώξει αφού έγιναν οι περισσότεροι αστοί (κάτοικοι της πόλης), που την ειρωνεύονταν-πολύ αργότερα-βολεμένοι στα δανεικά της Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Συλλόγου μας... Ευρωπαϊκής Ένωσης,-τότε που ξόδευαν αλόγιστα χωρίς να βλέπουν το δόκανο που τους είχαν στήσει-... Τώρα; πως θα ζήσουν τόσοι πεινασμένοι;; Τι παράγει σήμερα αυτή η χώρα, που το χώμα της ευλογημένο από το Θεό και τον ήλιο δεν καλλιεργείται παρά στο ελάχιστο; Που είναι οι ανθούσες ελληνικές βιομηχανίες που παρήγαν ότι μπορούσε να χρειασθεί ο άνθρωπος; Αλίμονο στο λαό που δεν παράγει το ψωμί που τρώει και το κρασί που πίνει.. Γιατί νομίζετε ότι οι Ευρωπαίοι φίλοι μας με τους ντόπιους τοποτηρητές τους, μας έφεραν σ αυτή την κατάσταση; Για να μπορέσουν να πετύχουν αυτό που ούτε ο Χίτλερ κατάφερε, πάρα τις θηριωδίες του: να πάρουν την Ελλάδα από τους Έλληνες!!... Σύμφωνα με το Αγγλικό Δίκαιο (περιλαμβάνεται στα μνημόνια που ψηφίστηκαν) όποιος αδυνατεί να πληρώνει το φόρο που του αναλογεί θα χάνει ότι περιουσιακό στοιχείο έχει: το σπίτι του, ακόμα και τα χωράφια του παππού του στο χωριό!! Ούτε λόγος βέβαια για τη Δημόσια περιουσία που θα χαθεί εξ ολοκλήρου. Τι περιμείνουμε λοιπόν έκτός από την εκάστοτε δόση που θα μας βυθίσει περισσότερο στο χρέος;; Δ.Π Ενημέρωση Παρακαλούνται οι συγχωριανοί που επιθυμούν να δημοσιευθεί στην εφημερίδα του Συλλόγου οποιοδήποτε κοινωνικό γεγονός που τους αφορά, να απευθύνονται στα μέλη του Δ.Σ. ΝΙΤΣΑ ΝΟΥΣΗ: , κιν ΧΑΤΖΗ ΠΟΠΗ: , κιν ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΙΛΑΛΗΣ: , κιν ΚΑΝΗΡΑ ΜΠΕΣΥ: , κιν ΚΡΙΘΑΡΟΥΛΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ: , κιν Οι οικονομικές συνδρομές και ενισχύσεις μπορεί να δίνονται σε όλα τα μέλη του Δ.Σ., να κατατίθενται στο λογαριασμό: / με ΙΒΑΝ: GR της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ή να αποστέλλονται με ταχυδρομική επιταγή στα γραφεία του συλλόγου Παπαναστασίου Αλ. 49. Τ.Κ Αγ. Νικόλαος - Κάτω Πατήσια. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Η εφημερίδα μας Το Παλαιοχώρι εδώ και πολλά χρόνια είναι η εικόνα του χωριού μας στον έξω κόσμο. Κοντά στις δραστηριότητες του Συλλόγου των απανταχού Παλαιοχωριτών, στάθηκε πιστή στην παράδοση και στήριξε δυναμικά τους νέους στα πρώτα τους βήματα. Μέσα από τις σελίδες της ήθη και έθιμα αναβίωσαν πρόσωπα και μνήμες ξαναζωντάνεψαν. Έγινε παρηγοριά των ξενιτεμένων και αποκούμπι των γερόντων. Φιλοξένησε πολλές φορές το τελευταίο αντίο συγγενών προς τους αγαπημένους τους. Μέσα στο 2012 όμως αντί για τέσσερα φύλλα εκδόθηκαν μόνο δύο. Η τρίμηνη έκδοση γίνεται πλέον περιοδική. Δεν υπάρχουν τα απαραίτητα χρήματα για να καλυφθούν τα έξοδα έκδοσης και αποστολής. Λόγω μνημονίων καταργήθηκε η ταχυδρομική ατέλεια που είχαν οι σύλλογοι.. Ωστόσο εμείς θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε ανοιχτό το δρόμο της επικοινωνίας με τους συγχωριανούς μας, για να μη χάσουμε τον τελευταίο κρίκο που μας συνδέει με τις ρίζες μας Η Συντακτική Επιτροπή ΕΥΧΕΣ Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Παλαιοχωριτών σας εύχεται ολόψυχα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ δύναμη και κουράγιο για να περάσουμε όλοι μαζί τις δυσκολίες. Πίστη και Ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο

2 Σελίδα 2 Παλαιοχώρι ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ Γεννήσεις Ο Κουβατάς Βασίλης και η Τζιβάρα Ιωάννα (εγγονή του Σωτήρη Αθ. Κανηρά), απέκτησαν αγόρι Να τους ζήσει Βαπτίσεις Ο Αποστολόπουλος Γιώργος και η Σουφλή Ελένη βάπτισαν το κοριτσάκι τους και το ονόμασαν Ευθυμία Η Κριθαρούλα Νατάσσα του Κων/νου και ο Αλευράς Παναγιώτης βάπτισαν το κοριτσάκι τους και το ονόμασαν Μαριτίνη Να τους ζήσουν Γάμοι Ο Αποστολόπουλος Γιώργος του Γιάννη παντρεύτηκε την Σουφλή Ελένη την Ο Λουκαδούνος Ευάγγελος του Λουκά, παντρεύτηκε τη Μαρίνου Αθηνά στο δημαρχείο Αιγάλεω την Να ζήσουν και να ευτυχήσουν Έφυγαν από τη ζωή... Αγγελίνα, κόρη Εύης Ταξ. Σταθοπούλου, 2 ετών, σε τροχαίο Καινούριου Αλεξάνδρα, ετών 93 Κουκουτσίδης Χρήστος, ετών 70 Αντωνίου Μίμης, ετών 91 Ασημάκη Φανή, ετών 88 Θεωδωρόπουλος Γιάννης Χαραλάμπους Αλέκα Νούσης Τάσος, ετών 69 Σκούρας Κώστας, ετών 79 Σκουρτιάς Παναγιώτης του Δημητρίου, ετών 90 Τα συλλυπητήρια μας στους οικείους τους Ευχαριστήρια της οικογένειας Κουκουτσίδου Η Νάσια Κουκουτσίδου του Χρήστου και τα παιδιά της, ευχαριστούν όλους τους συγγενείς, συγχωριανούς και φίλους που πήραν μέρος στο βαρύ τους πένθος για το χαμό του πολυαγαπημένου τους συζύγου, πατέρα και παππού. «ΠAΛAIOXΩPI» ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ του Συλλόγου των Απανταχού Παλαιοχωριτών Κωδικός 3059 H εφημερίδα διατίθεται δωρεάν στα μέλη και στους φίλους του Συλλόγου μας και οι δαπάνες έκδοσης και αποστολής καλύπτονται από προαιρετικές συνδρομές και την αφιλοκερδή συνδρομή των παραγόντων σύνταξης ΓPAΦEIA: Παπαναστασίου Αλ. 49 Κ. Πατήσια ΕΚΔΟΤΡΙΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ-NOYΣΗ ΛΑΜΠΡΙΝΗ Τηλ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΠΙΛΑΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Τηλ andreas_pilalis@hotmail.com ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: ΚΑΝΗΡΑ ΜΠΕΣΥ- ΚΡΙΘΑΡΟΥΛΑ ΚΑΙΤΗ - ΠΙΛΑΛΗ ΔΗΜΗΤΡΑ - ΧΑΤΖΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΝΟΥΣΗ ΝΙΤΣΑ ΠΙΛΑΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ EτΗσια συνδρομη: 15 ΕΥΡΩ Σχεδιασμός: BrightideasStudio Εκτύπωση: Printideas Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την άποψη του υπογράφοντα και όχι απαραίτητα την Συντακτική Eπιτροπή ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ο Αντωνίου Δημήτρης γεννήθηκε το 1921 στο Παλαιοχώρι Δωριαίων. Το 1939 μπήκε στη σχολή Αεροπορίας, ιπτάμενος αξιωματικός, όπου τον βρήκε ο πόλεμος και η κατοχή. Γρήγορα εντάχθηκε στο ΕΑΜ και το 1943 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Πρόσφερε στο λαϊκό αγώνα ως ασυρματιστής ενώ άνηκε και στην ομάδα των παλληκαριών του Άρη Βελουχιώτη. Γι' αυτή την προσφορά του η πολιτεία αντί να τον ανταμείψει τον απέταξε από την αεροπορία και τον έστειλε για 2 χρόνια εξορία στο κολαστήριο της Μακρονήσου. Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν ο Μίμης Αντωνίου έδωσε τη μάχη του μέσα από το σύνδεσμο αεροπόρων της Εθνικής Αντίστασης, το κίνημα ειρήνης, το συνδικαλιστικό κίνημα. Διατηρούσε λογιστικό γραφείο. Ήταν σεμνός, ανιδιοτελής, ήπιος χαρακτήρας που κέρδιζε την καρδιά όλων. Ήταν παράδειγμα προς μίμηση για τη νέα γενιά. ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΑΕΙ-ΤΕΙ Τσάφος Χαράλαμπος του Λουκά, Οικονομικό Παν/μιο Αθηνών, τμ. Πληροφορικής. Σαράντη Βασιλική του Γιώργου, ΤΕΙ Λαμίας, τμήμα Νοσηλευτικής. Ψαροπούλου Παρασκευή (εγγονή Βαγγέλη Καλατζή, κόρη της Τασίας) τει Αθήνας, Διοίκηση Επιχειρήσεων. Μελισάρατου Ειρήνη, εγγονή Σωτηρίου Ιωάννου Κανηρά, Νηπιαγωγών Αθήνας. Κανηράς Α. Σωτήρης, εγγονός του Σωτήρη Α. Κανηρά, Εθν. Καποδιστριακό Παν/μιο, τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών. Παλιό δημοτικό τραγούδι Στην παραπάνου γειτονιά και στην απάνου ρούγα Ξανθή κόρη ήταν κι' ύφαινε και τραγούδα Και απ' τον ήχο τ' τραγουδιού και απ' τον ήχο της κόρης Ο ήλιος σκανταλίστηκε κι αργεί να βασιλέψει Το' μαθε η μάνα του ήλιου και την εκαταριέται Κόρη μ κι' αν είσαι ανύπαντρη, κακή μοίρα να λάβεις Κι άν μικροπαντρεύτηκες να μη γεραματιάσεις Όπου τον ήλιο μού' κανες κι' αργεί να βασιλέψει Γρικώντας το τραγούδι σου, τον ήχο αργαλειού σου Σαν τ' άκουσε η λυγερή παίρνει κι' απολογιέται Το δίκιο μου τραγούδησα και περιξεφαντώνω Γιατί είχα άντρα στη ξενιτιά εδώ και δέκα χρόνους Και τώρα μου' στειλε γραφή να τον επαντυχαίνω Το' μαθε η μάνα του ήλιου και την καλοευχιέται Κόρη κι' αν είσαι ανύπαντρη καλή μοίρα να λάβεις Κι' αν μικροπαντρεύτηκες πολλά χρόνια να ζήσεις Απόδοση: Μαρία Ηλία Γαλανόπουλου ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ (3/7-3/10/2012) Κανηράς Σωτήρης του Αθ. 20 Αντωνιου Αντωνης του Σταυρου 20 Κατσαδήμας Παναγιωτης 20 Γιαννακοπούλου Ασπασία 50 Παπαγιάννης Τάκης 20 Κριθαρούλας Κων/νος 15 Κριθαρουλα Φώφη 15 Κριθαρούλα Νατάσσα 15 Γαλανόπουλος Ηλίας 15 Αντιπάτης Ευθυμιος 20 Ταλαμάγκας Παναγιώτης 15 Καλατζής Γεώργιος 30 Καλατζής Δημήτριος 20 Κανηρά Ελένη του Ιωάννη 20 Κανηράς Σωτήρης του Ιωάννη 20 Καλλιοτζή Αθανασία 15 Μαρθαλαμάκης Χαράλαμπος 20 Μωραίτου Ασπασία 20 Κακούρη Μάγδα 20 Χρήστου Κώστας 15 Κάντζου Γιούλα 15 Παπαιωάννου Μάρθα-Ιωάννα-Νίκος 50 Καλατζής Ευάγγελος 20 Ευαγγελόπουλος Δημήτριος 15 Κότσας Ιωάννης 15 Λένα Πλαστήρα του Eυαγγέλου Oπτικά Eίδη Διγενή 2 Aγ. Mαρίνα, Hλιούπολη Tηλ. & fax: ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ Εις μνήμη Δημητρίου Κακούρη οι συγγενείς έδωσαν: 330 ευρώ στην εκκλησία του χωριού 100 ευρώ στον σύλλογο Παλαιοχωριτών 100 ευρώ στο σύλλογο Γυναικών 100 ευρώ στο σύλλογο Νέων Π ω λ ε ί τ α ι οικόπεδο επικλινές 500m 2 εντός ορίων Παλαιοχωριού, στην ειδική θέση "ΛΟΥΖΑ" με νερό, ιδιωτικό δρόμο σε πρόσωπο 3 μέτρων και πάνω στον κεντρικό δρόμο Αμφίκλειας - Παλαιοχωρίου (Παλαιά Εθν. οδός) Για πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε στο τηλέφωνο , Μπέσσυ Ι. Κανηρά

3 Δωριέων Φθιώτιδας Σελίδα 3 Eκδηλώσεις του συλλόγου Πλούσιες εκδηλώσεις πραγματοποίησε και αυτό το καλοκαίρι που πέρασε, ο σύλλογος Παλαιοχωριτών στο χωριό μας. -Διοργάνωση του παραδοσιακού πανηγυριού το δεκαπενταύγουστο, με ζωντανή ορχήστρα δημοτικών τραγουδιών από το Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού, που άφησε άριστες εντυπώσεις στου συγχωριανούς μας, σκορπίζοντας κέφι και χαρά μέχρι τις πρωινές ώρες. -Διοργάνωση μετά από πρωτοβουλία της προέδρου μας Νίτσας Νούση Bazaar ρούχων, δώρων, βιβλίων και κοσμημάτων, με τους συλλόγους Γυναικών και Νέων, με σκοπό την ενίσχυση του κοινοτικού φωτισμού, πράγμα το οποίο έγινε.. νέο παιδί, ο συντοπίτης μας Κώστας Βαμβακάρης μύστης της τέχνης του Καραγκιόζη, που κατασκευάζει μόνος του και τις φιγούρες. Ευχαριστούμε όλους όσοι βοηθήσαν στην πραγματοποίηση των εκδηλώσεων του συλλόγου μας, στην ηθική και υλική ενίσχυσή τους, καθώς και όλους τους φίλους και τα μέλη μας που μας συμπαραστέκονται και μας στηρίζουν, σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος μας, με στόχο πάντα να κρατήσουμε ζωντανές τις μνήμες και τις παραδόσεις μας. Όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε!!! Ώρες Φθινοπώρου Τούτες τις ώρες που τα πεσμένα καστανοκίτρινα φύλλα πάνω στο νοτισμένο απ τη δροσιά του χώμα αργοπεθαίνουν, τούτες τις ώρες που μια γλυκιά, απαλή, ανάλαφρη γαλήνη μέσα από τις πρώτες κιόλας στάλες του Φθινοπώρου πάνω στα κλωνάρια των δένδρων αργοσταλάζει. Τούτες τις ώρες και ενώ οι μακρυσμένοι απόηχοι του ζεστού, καυτού καλοκαιριού έχουν πια σβήσει, έχουν χαθεί, η ψυχή μέσα από τη γλυκιά περισυλλογή της, τα μηνύματα του φθινοπώρου αφουγκράζεται! Ώρες του φθινοπώρου και μέσα από τα χωράφια, τούτη την ώρα της δουλειάς, που τ απλωμένα χέρια το σπόρο απλόχερα σκορπούν στη γη την οργωμένη! Τούτη την ώρα της σιωπής, που το ψωμί του ανθρώπου η γη, στην Δημιουργό της γης εμπιστεύεται, και καρτερεί του χρόνου τα γυρίσματα που τη σοδειά θα φέρουν. Ω τούτες τις ώρες του φθινοπώρου! Ώρες της πίστης και της εμπιστοσύνης, ώρες της υπομονής και της εγκαρτέρησης, ώρες της γαλήνης. Ώρες που μέσα από το χλωμό και το γκρίζο το γαλάζιο προσδοκά; Ώρες που μέσα από το θάνατο τη ζωή προσμένεις. Ώρες της χρυσής ελπίδας, ώρες του φθινοπώρου, πόσα μηνύματα στις θλιμμένες καρδιές μας φέρνετε, πόσες προσδοκίες για φωτεινό ξημέρωμα μας γεννάτε. Μάγδα -Παράσταση Καραγκιόζη με τη συμμετοχή πολλών παιδιών αλλά και μεγαλύτερων που ακόμα τους αρέσει ο Καραγκιόζης. Την παράσταση παρουσίασε ένα T E L E ΧΟΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗ & ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΩΝ ΔΙΚΤΥΩΝ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΧ. ΧΟΝΔΡΟΥΔΑΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΥ ΓΑΖΗ 174 ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ ΤΗΛ.: ΚΙΝ.: gho@tpp24.gr Ελ. Βενιζέλου 15-17, Aγ. Βαρβάρα - Αιγάλεω, Τηλ.:

4 Σελίδα 4 ΝΕΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ Λαϊκή συνέλευση πραγματοποιήθηκε στο χωριό τον Δεκαπενταύγουστο με ενημέρωση από τον πρόεδρο της κοινότητας Βασίλη Αποστολόπουλο, για θέματα που απασχολούν το χωριό. Έγινε αναφορά ότι η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου συνεχίζει να υπολειτουργεί, με αποτέλεσμα να μην γίνεται συχνη αποκομιδή των σκουπιδιών και τα χωριά να παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης. Οι κοινόχρηστοι χώροι και το νεκροταφείο φέτος καθαριστήκαν από εθελοντές συγχωριανούς μας. Προτάθηκε η δημιουργία επιτροπής (κοινοτικοί σύμβουλοι, σύλλογοι, κάτοικοι) για συνάντηση με το δήμαρχο κ. Ντούρο, με σκοπό την ενημέρωση του για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το χωριό. Επίσης συζητήθηκε η διερευνητική επίσκεψη στο Δήμο Λαμίας για πιθανή μελλοντική ένταξη της Κοινότητας μας.. Τέλος αποφασίστηκε η προαιρετική συνδρομή όσων συγχωριανών θέλουν και μπορούν, για την πληρωμή του Κεράτσου Τάκη για τις ανάγκες συντήρησης του δικτύου ύδρευσης, καθώς και της καθαριότητας (και ακόμα είμαστε στο γ μνημόνιο) * ΕΡΓΑ Έγιναν τα προστατευτικά τοιχία στην Π.Ε.Ο (στη στροφή του Πάρεδρου),από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος, με την συμβολή της Κοινότητας και τη βοήθεια του Σουφλή Αλέκου. Έγιναν τεχνικά έργα στο δρόμο της Καλογερόβρυσης, στον περιβάλλοντα χώρο και στη βρύση. Το έργο θα συνεχισθεί. Από το Δήμο Αμφίκλειας-Ελάτειας προ- γραμματίζεται έργο για την αποκατάσταση του χώρου του μπάσκετ στη Μότσω,με καινούριο τάπητα και κοπή των δένδρων που τον καταστρέφουν. Τοποθετηθήκαν δέκα καινούρια φώτα στο δημόσιο δρόμο (είσοδος χωριού), κόστους 530 ευρώ, με την συνδρομή των τριών συλλόγων. Τα έξοδα είναι από το καλοκαιρινό παζάρι. Η όμορφη ιστοσελίδα του Ηλία Κατσαδήμα O αγαπημένος συγχωριανός μας Ηλίας Κατσαδήμας που ζει στη Νέα Υόρκη εχει φτιάξει μια πολύ ωραία ιστοσελίδα στο διαδίκτυο που την ονομάζει Παλαιοχώριον (το χωριό μου) Paleochorion (My village) Η ηλεκτρονική της διεύθυνση είναι: PaleochorionMyVillageToXorioMou H ιστοσελίδα περιλαμβάνει φωτογραφίες του χωριού, video από γιορτές, πανηγύρια, έθιμα του Πάσχα, εκδρομές, αξιοθέατα, εκθέσεις, εκδηλώσεις του συλλόγου Παλαιοχωριτών, λαογραφικά, αυθεντικές συνταγές και τόσα άλλα... Προτείνουμε να την...επισκεφτείτε. Είναι μια όαση.. Η αγάπη του Ηλία για το χωριό μας ειναι δεδομένη και πραγματική, τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα, του στέλνουμε τη συμπαράστασή μας για τις δύσκολες στιγμές που βιώνουνε στη Νέα Υόρκη, μετά τις καταστροφές του τυφώνα Σάντυ και τον περιμένουμε σύντομα στο χωριό μας. Δημόσια επαναφέρουμε την πρόταση οταν θα μπορέσει, να μας στείλει ενα κείμενο σχετικά με την μετανάστευση των Παλαιοχωριτών στην Αμερική, απο τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Ιστορικά αυτό το θέμα πρέπει να καταγραφεί και ο μόνος κατάλληλος είναι ο Ηλίας. Στα πλαίσια των μνημονίων καταργήθηκαν το Ειρηνοδικείο και η Εφορία Αμφίκλειας, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή των κατοίκων του Δήμου. Αυτοί που αρπάνε το φαί απ' το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα, ζητάνε θυσίες Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους Για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο Λένε πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού Μπέρτολντ Μπρέχτ, 1939 (Ποίημα με διαχρονική αξία, λες και γράφτηκε σήμερα για την Ελλάδα των μνημονίων) Παλαιοχώρι Επιστολή Στην μικρή κλειστή κοινωνία του χωριού μας που ζούμε όσοι ήμαστε στο χωριό οτιδήποτε συμβεί καλό ή κακό δεν περνάει απαρατήρητο. Ξέροντας καλά ο ένας τον άλλον γνωρίζουμε και την συμπεριφορά του και τον χαρακτήρα του. Δυστυχώς υπάρχουν άτομα τα οποία πέρα από τον εαυτό τους δεν υπολογίζουν και δεν σέβονται τους άλλους και γενικά το περιβάλλον τους. Μέσα σ αυτό είμαστε όλοι εμείς, τα δένδρα, τα ζώα. Έτσι λοιπόν πετούν σκουπίδια παντού, αρκεί να είναι έξω από την αυλή τους, κόβουν δένδρα που δεν πρέπει να κοπούν και δεν είναι δικά τους, μαζεύουν των άλλων τα μύγδαλα, τις ελιές, τα καρύδια κ.λ.π. πάντα βέβαια με τον προσφιλή τρόπο τους στα κρυφά. Τελευταία έριξαν φόλα σε σκυλιά που ήταν αδέσποτα αλλά τα φρόντιζαν και τα αγαπούσαν οι γείτονες και τα είχαν για φύλακες. Κοκόρια βρέθηκαν σφαγμένα και πεταμένα. Και όλα αυτά γιατί τα ζωντανά έκαναν το λάθος τα μεν σκυλιά να γαβγίζουν και τα κοκόρια να λαλούν και να ενοχλούν. Κάποιοι αρρωστημένοι που ενοχλούνται, κρυφά βέβαια πετάνε τη φόλα στα ζωντανά. Είναι οι ίδιοι χαρακτήρες που σ άλλες δύσκολες εποχές φόραγαν κουκούλα και κατέδιδαν τους συγχωριανούς τους από προσωπική εμπάθεια. Σήμερα αυτό στρέφεται προς τα ανυπεράσπιστα ζώα. Ευτυχώς αυτοί είναι λίγοι πρέπει όμως να τους απομονώσουμε και να τους καταγγείλουμε όταν πέσει κάτι στην αντίληψή μας. Το αξίζουν μήπως και μάθουν επιτέλους να συνυπάρχουν αρμονικά με όλα γύρω τους. Π. Κάντζου ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΣΑΒΒΑΤΟ - ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ - ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ Τηλ. (22310) Πενταγιωτου Πηνελοπη Eιδικός Παθολόγος IATPEIO Διγενή Aκρίτα 19 και Xαρ. Tρικούπη ΣΟΥΦΛΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΗΛ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ ΔΩΡΙΕΩΝ ΦΘ/ΔΟΣ ΚΙΝ ΛEITOYPΓEI KAI EΣTIATOPIO ME ΠAPAΔOΣIAKA NTOΠIA ΦAΓHTA THΛ. IATPEIOY KIN

5 Δωριέων Φθιώτιδας Σελίδα 5 Φωνή των Νέων... Ποδηλατάδες Είμαστε στην εποχή όπου, ευτυχώς, ο Έλληνας ξαναθυμήθηκε το ποδήλατο. Δυστυχώς, βέβαια έχει γίνει μόδα, με όλα τα αρνητικά που συνεπάγεται αυτό. Και οι μόδες περνούν Για να μην έχω πετάξει λοιπόν άδικα τα λεφτά μου, καθότι το ποδήλατο μου, που το ακριβοπλήρωσα καταλήξει σκουριασμένο, πρέπει να το εντάξω στη καθημερινότητά μου και γιατί όχι και στις διακοπές μου. Ευτυχώς για το χωριό μας αυτό είναι κάτι εφικτό. Εδώ και 1 χρόνο με ανακοίνωση του ΟΣΕ τα ποδήλατα μπορούν να μεταφέρονται με τα τρένα. Δυστυχώς βέβαια με την σχεδιασμένη παρακμή του ΟΣΕ τα τελευταία χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις,οι δυνατότητες δεν είναι μεγάλες, αλλά υπαρκτές. Έχουμε Με χαρά μας παραχωρούμε μόνιμη στήλη στους νέους του χωριού μας και ευχόμαστε η φωνή τους να μεταφέρει εκτός από τους προβληματισμούς και τις επιδιώξεις τους, μια ανάσα δροσιάς για μας τους μεγαλύτερους. Περιμένουμε απ' όλους να γράψουν κάτι σχετικό με τη δουλειά τους, με τα όνειρά τους και τις επιθυμίες τους. Θα είμαστε δίπλα τους, πρόθυμοι να τους στηρίξουμε, να προβάλλουμε το έργο τους και να αναγνωρίσουμε τις επιτυχίες τους. το Δ. Σ. και λέμε. Οι μόνες αμαξοστοιχίες που έχουν ακόμα μια μικρή σκευοφόρο, όπου μπορείτε να βάλετε το ποδήλατο, είναι η 884 (Αθήνα Καλαμπάκα) και η 885 (Καλαμπάκα Αθήνα). Μέχρι και οι ώρες βολεύουν, καθώς η 884 αναχωρεί από Αθήνα στις 8:27 π.μ. και η 885 φτάνει στο Μπράλο στις 8:17 μ.μ. κάθε μέρα. Η διάρκεια του ταξιδιού είναι 2 ώρες περίπου. Όσον αφορά το κόστος, δεν είναι μεγάλο. Το απλό εισιτήριο κοστίζει 7,5 ευρώ και η μεταφορά του ποδηλάτου 5 ευρώ. Επιτρέπεται και η μεταφορά 2 αποσκευών επιπλέον. Υπάρχει όμως και έκπτωση 10% αν κλειστεί μέσω ίντερνετ, 20% αν κλειστεί 2 μέρες πριν και η φοιτητική έκπτωση βέβαια. Έτσι για έναν προνοητικό φοιτητή το συνολικό κόστος φτάνει 20,20 ευρώ, με επιστροφή. Καθόλου κακό Και μετά;;; Τα πράγματα είναι πολύ εύκολα πλέον καθώς ο Σ.Σ. Μπράλου απέχει μόνο 3,5 χλμ από το χωριό, δηλαδή λεπτά ίσιου σχετικά δρόμου. Στην εικόνα μπορείτε να δείτε τη διαδρομή! Ευτυχώς για εμάς πολλά γειτονικά χωριά συνδέονται με δρόμους πολύ εύκολους για ποδήλατο, οπότε οι ποδηλατάδες μόλις ξεκινάνε! Η συνέχεια στο επόμενο τεύχος Ταλαμάγκας Ασημάκης Biologist BSc.-Med. Tel: Σημείωση: Ο Σύλλογος Παλαιοχωριτών βρίσκει ενδιαφέρουσα την πρόταση του συγχωριανού μας και θα πράξει ό,τι είναι δυνατόν για να υλοποιηθεί η παραπάνω πρόταση. Η Πρόταση απευθύνεται κυρίως σε νέους που κατάγονται από το Παλαιοχώρι και όχι μόνο. Εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το πρόγραμ- μα Life που αφορά τον Εθνικό Δρυμό Οίτης και το όρος Καλλίδρομο. Όπως μας πληροφορεί ο συμπατριώτης μας δικηγόρος Γιώργος Πολίτης που χρόνια είναι ευαισθητοποιημένος με το Καλλίδρομο, το πρόγραμμα αυτό προωθεί δράσεις στα βουνά της Οίτης και του Καλλίδρομου, με τη συνεργασία φορέων όπως είναι η Ελληνική Εταιρεία προστασίας της φύσης, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το ΕΘΙΑΓΕ, η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος και ο Δήμος Μώλου Αγ. Κων/νου. Ο σύλλογος Παλαιοχωριτών παρακολουθεί από κοντά την προσπάθεια αυτή και ελπίζει ότι θα συμβάλει με τις προτάσεις του που κατά καιρούς έχει καταθέσει, στην προστασία του ορεινού όλου του Καλλίδρομου. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΡΟΜΕΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ Η «ΤΡΑΧΙΝΑ» 4ος Αγώνας βουνού «ΑΝΟΠΑΙΑ ΑΤΡΑΠΟΣ» Σύλλογος Αθλημάτων Μεγάλης Διάρκειας Ο «Τραχίνα» με έδρα τη Λαμία προκηρύσσει τον 4ο Ορεινό Αγώνα Τρεξίματος 16χλμ με την ονομασία «Ανοπαία Ατραπός» για την Κυριακή 14 Απριλίου (Ο γνωστός, σε όλους τους δρομείς, αγώνας στα μονοπάτια του Καλλίδρομου, δεν πραγματοποιήθηκε τα δύο τελευταία χρόνια για οικονομικούς λόγους). σε δασικούς δρόμους και διέρχεται από το ψηλότερο σημείο της τα 1060μ. Από εδώ ξεκινά μια συνεχή κατηφόρα. Το τοπίο είναι πανέμορφο καθώς ολόκληρη η διαδρομή είναι μέσα σε δάσος με έλατα, πεύκα αλλά και πολλά άλλα είδη φυτών και δέντρων. Μάλιστα υπάρχουν και αρκετές εποχικές λιμνούλες. Η κατάληξη θα είναι στο άγαλμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες. Ο Σύλλογος «Τραχίνα» καλεί τους αθλητές να προγραμματίσουν και να τρέξουν αυτή την ιστορική και όμορφη ομολογουμένως διαδρομή μέσα στο πανέμορφο δάσος του Καλλίδρομου και θα έχουν έναν ασφαλή και ευχάριστο αγώνα. Οι λεπτομέρειες του αγώνα θα ανακοινωθούν σύντομα και σε κάθε περίπτωση θα υπάρχει μια συνεχής ενημέρωση και μέσα από το blog του Συλλόγου Το ΔΣ του Συλλόγου Περιγραφή διαδρομής Το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι 16χλμ. από τα οποία το 80% είναι μονοπάτια και το 20% δασικοί δρόμοι. Η συνολική θετική υψομετρική είναι 510μ. Ο αγώνας ξεκινάει σε υψόμετρο 630μ δίπλα στην Ιερά Μονή Δαμάστας. Αρχικά η διαδρομή κινείται για 2,1χλμ. σε δασικό δρόμο και στη συνέχεια σε μονοπάτι. Κερδίζει γρήγορα ύψος οπότε το μονοπάτι ελίσσεται ανάμεσα σε έλατα και φτάνει σε υψόμετρο 980μ. Εκεί ξανασυναντά δασικό δρόμο και λιβάδια.. Για 1χλμ. η διαδρομή κινείται TELEWIRING KAKOΣ Δ. IΩANNHΣ Eγκαταστάσεις, επισκευές, εμπόριο τηλεφωνικών συστημάτων επικοινωνίας και FAX - ωδομημένη καλωδίωση - Συντηρήσεις Tηλ.: , , , FAX: AΘΑΝΑΣΙΟΣ Δ. ΜΑΝΔΡΕΚΑΣ Δικηγόρος Αιόλου 86 Τηλ.: Κιν.: Fax:

6 Σελίδα 6 ΣΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ Το κείμενο που ακολουθεί με τίτλο «Η δασκάλα με τη χρυσή καρδιά» έφτασε στην εφημερίδα μας με αφορμή το θάνατο της Αλεξάνδρας Κυριαζή-Καινούργιου στις Η Αλεξάνδρα, σύζυγος του Παλαιοχωρίτη δασκάλου Ηλία Καινούργιου υπηρέτησε εκτός απο το Μπράλλο και στο δημοτικό σχολείο του χωριού μας ως δασκάλα και διευθύντρια. Πολλοί απο εμάς που είμαστε ή πλησιάζουμε στην τρίτη ηλικία την είχαμε δασκάλα στις πρώτες τάξεις, στα τρυφερότερά μας χρόνια. Οι νεότεροι δεν θα την θυμούνται, αφού η ζωή την έφερε στην πρωτεύουσα, όπου έμεινε τα περισσότερα χρόνια της για να φύγει απο κοντά μας σε ηλικία ενενήντα τριών ετών. Διαβάζοντας το συγκινητικό αφιέρωμα του Νικ. Τσίτσα, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Μπράλλος» το 2005, στη μνήμη μου ξαναζωντάνεψε το καλοσυνάτο πρόσωπό της, τόσο κοντινό και τόσο οικείο, όσο πραγματικά ήταν για μένα μικρή μαθήτρια στις αρχές του 60 που διάβαζε με τη λάμπα προσπαθώντας να μάθει απ έξω την προπαίδεια. Το ότι έγινα κι εγώ δασκάλα υπηρετώντας πιστά την ιδέα της προσφοράς στον άνθρωπο το οφείλω εν πολλοις στην πρώτη μου δασκάλα. Υπήρξα ως παιδί και ως μαθήτρια αρκετά ευνοημένη απο το γεγονός ότι το παράθυρό μου έβλεπε στο σπίτι που έμενε και κάθε μέρα βίωνα την παρουσία της, αλλά και τα όριά μου. Θυμάμαι που μπαινόβγαινα στο σπίτι της κάνοντας μικροθελήματα στους γέροντες γονείς του δασκάλου χωρίς να νιώθω την απόσταση που συνήθως χωρίζει το δάσκαλο απο το μαθητή. Θυμάμαι ακόμη να προσπαθώ να λύσω τα πρώτα προβλήματα της αριθμητικής και να μην τα καταφέρνω και, αφού δεν υπήρχε κανένας άλλος να με βοηθήσει, έτρεχα στη δασκάλα. Έτσι το δύσκολο για μένα κεφάλαιο των αριθμών γινόταν υποφερτό. Εκείνο όμως που έχει μείνει βαθιά χαραγμένο στη μνήμη και στην καρδιά μου και ίσως να δημιούργησε μέσα μου τη μεγάλη αγάπη για τις λέξεις και τη γλώσσα είναι τούτο το μικρό στιγμιότυπο που σας το μεταφέρω ακριβώς έτσι όπως το έχω κρατήσει μέσα μου όλα αυτά τα χρόνια. Η δασκάλα όρθια στον πίνακα να μας μαθαίνει πως σχηματίστηκαν οι δίφθογγοι. Πρώτη δημοτικού, έξι παιδάκια, δύο κορίτσια και τέσσερα αγόρια ακούνε τη δασκάλα να μιλά για το ει και να λέει: «Λοιπόν, παιδιά μου, μια όμορφη μέρα ξεκίνησε το Ε πάνω στο γαϊδουράκι να πάει στο Μπράλλο. Από το Μπράλλο ξεκίνησε το Ι για νά ρθει στο Παλαιοχώρι. Και ξερετε πού συναντήθηκαν; Στον Ογλομπό, στη βρύση. Στάθηκαν για να πιούνε νεράκι δροσερό και απο τότε έγιναν αχώριστοι φίλοι. Έγιναν το ΕΙ!» Τί ομορφη ιστορία! Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί εκείνη η μοναδική στιγμή περιγραφής των διφθόγγων χαράχτηκε ανεξίτηλα στην ψυχή μου και αγάπησα τη γλώσσα!... Μακάρι και από μένα να έχουν κρατήσει οι μαθητές μου μια τέτοια μαγική στιγμή... Καλό σου ταξίδι δασκάλα Αλεξάνδρα, έφυγες αλλά η εικόνα σου και το έργο σου έχουν μείνει στην καρδιά μας. Κέρδισες...ακόμα ένα παιδί! Με σεβασμό στη μνήμη σου Δήμητρα Πιλάλη, Φιλόλογος "Εφυγε" μια ακόμη σημαντική προσωπικότητα από τη Φθιώτιδα δημοσιογράφος Κώστας Σκούρας, από το Παλαιοχώρι Φθιώτιδας, άφησε την 8η Νοεμβρί- Ο ου την τελευταία του πνοή σε ηλικία 79 ετών. Ο βετεράνος δημοσιογράφος, γεννήθηκε το 1933 στο Παλαιοχώρι και τα πρώτα βήματα στη δημοσιογραφία τα έκανε στη Λαμία. Το 1962 ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Το 1970 διωκόμενος από τη χουντική δικτατορία επιδόθηκε στην επιμέλεια ιστορικών και εγκυκλοπαιδικών έργων συνεργαζόμενος με τους αυτοεξόριστους Χρήστο Τεγόπουλο και Τάκη Λαμπρία στο Παρίσι και το Λονδίνο. Το 1974 με την επανέκδοση της «ΚΑΘΗΜΕΡΙ- ΝΗΣ», υπήρξε αρχισυντάκτης της εφημερίδας. Από το 1975 έως το 1987 υπήρξε μέλος της πενταμελούς ιδρυτικής ομάδας, διευθυντικό στέλεχος και αρθογράφος της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ». Το 1990 έως το1991 ήταν γενικός διευθυντής του Τ/Σ ΕΤ2 και το 1992 δημιουργός του Παγκρήτιου τηλεοπτικού σταθμού CRETA CHANNEL. Ακόμη υπήρξε σύμβουλος διοίκησης και γενικός διευθυντής του εκδοτικού οργανισμού «ΒΕΛΛΙ- ΔΗ» (Εφημερίδες «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙ- ΚΗ» και περιοδικό «ΕΠΙΛΟΓΕΣ») το Στην πολιτική του δράση υπήρξε γενικός γραμματέας του ΕΟΤ, το και κατά τη διάρκεια της διετίας του εξελέγη Α Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τουρισμού και πήρε μέρος ως εθνικός αντιπρόσωπος της Ελλάδας σε δύο συμβούλια υπουργών Τουρισμού της Κοινότητας. Έργα του υπήρξαν «Το Εγχειρίδιο Δημοσιογραφικού Λόγου- αρχές και τεχνική», «Εποποιία στο Διάστημα» των εκδόσεων Τεγόπουλος Νίκας. Επίσης ο Κώστας Σκούρας έλαβε το βραβείο «Ιπεκτσί», για τη συμβολή του στην υπόθεση της ελληνοτουρκικής φιλίας. Η κηδεία του, έγινε την Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου 2012, στις 2 το μεσημέρι στο Α Νεκροταφείο. Ο σύλλογος Παλαιοχωριτών τον έχει τιμήσει το 2000 ως ευεργέτη του χωριού μας, ως άνθρωπο που βοήθησε στην επαγγελματική αποκατάσταση πολλών νέων συγχωριανών μας. Παλαιοχώρι Η δασκάλα με την χρυσή καρδιά Αρκετές φορές έχω σκεφτεί ότι είναι υπερβολικό, μόνο όταν πεθάνει κάποιος, σπεύδουμε όλοι να του εκφράσουμε κολακευτικά εγκώμια, άλλοτε γιατί πραγματικά τα πιστεύουμε και άλλοτε για να υπακούσουμε στην αρχή ότι οι «νεκροί δεδικαίωνται». Καιρό τώρα θέλω να γράψω για την δασκάλα του Μπράλου, την Αλεξάνδρα Κυριαζή-Καινούργιου, και όλο το αναβάλλω. Σήμερα σκέπτομαι, πως αν πεθάνω εγώ πριν την Αλεξάνδρα ή εκείνη πριν από εμένα, δεν θα μάθει ποτέ, αυτά που αισθάνομαι και θέλω να της τα πω. Να της πω πως την αγαπάω σαν την μάνα μου, την λατρεύω σαν την Παναγιά, την υπολήπτομαι σαν μια Μεγάλη Κυρία. Σεμνύνομαι που έζησα κοντά της πολλά από τα παιδικά μου χρόνια. Ακόμα νοιώθω πάνω μου το προστατευτικό της βλέμμα το απαλό της χάδι το ζεστό της χαμόγελο. Ο άντρας της ο Ηλίας μου δίδαξε τα γράμματα, την τάξη, την πειθαρχεία, την κοσμικότητα και την άμιλλα. Η Αλεξάνδρα με γαλούχισε, στην ηθική, στην αγάπη, στην επιείκεια, στην αλληλεγγύη και στην ανθρωπιά. Τη θυμάμαι νέα και ωραία που ήρθε δασκάλα στον Μπράλο και άρχισε να διδάσκει, κοντά στον Ηλία τον Καινούργιο, που κράτησε εμάς τους «μεγάλους» και εκείνη πήρε τις μικρές τάξεις. Γλυκιά η μορφή της, σαν ανοιξιάτικος ήλιος, πλημμύρισε με φως και ζεστασιά τις αίθουσες του Σχολείου. Η αγκαλιά της άνοιξε διάπλατη για να χωρέσει μέσα της όλα τα μαθητούδια, ντόπια και «ανταρτόπληκτα». Ο τρυφερός της λόγος φάρμακο και η αστείρευτη αγάπη της βάλσαμο για τις καταπιεσμένες και φοβισμένες ψυχούλες μας. Τη θυμάμαι, κάθε μέρα, με το στοργικό της χέρι, να απλώνει υπομονετικά στα πρόσωπά μας την αλοιφή για τους κοτόκωλους και τα σπυριά από τον μπιοφίτη. Να μοιράζει την αγάπη της, ίσα και απλόχερα, στους επιμελείς, στους φρόνιμους και άτακτους. Σαν πραγματική μάνα που δεν ξεχωρίζει τα παιδιά της. Ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε στον Μπράλο τον Ηλία. Κοντά, κοντά ήρθε στον κόσμο και η μικρή τους η Κική. Έτσι και του Ηλία, η μορφή του γλύκανε, η καρδιά του ημέρεψε και η ψυχή του γαλήνεψε. Δέχτηκε και κείνος, μαζί με μας τους μαθητές, τη χαρισματική της επιρροή και τη φωτεινή ακτινοβολία της. Σ αυτά τα ταραγμένα χρόνια που πέρασαν, πιασμένοι χέριχέρι με τον Ηλία στον Μπράλο, απέδειξε, ως δασκάλα, ως σύζυγος και ως μητέρα, ότι διέθετε μεγάλα αποθέματα αντοχής και καρτερικότητας. Πόσες και πόσες φορές δεν καρδιοχτύπησε, όταν τον Ηλία τον φώναζαν στη χωροφυλακή της Γραβιάς «δι υπόθεσίν του». Με τι μικρή Κική στην αγκαλιά, συγκέντρωνε όλους τους μαθητές σε μια αίθουσα και τα μαθήματα συνεχίζονταν, με μας τους μαθητές ανυποψίαστους για την τρικυμία που είχε στην ψυχή της η χαμογελαστή δασκάλα. Και όμως η Αλεξάνδρα, η δασκάλα με τη χρυσή καρδιά στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και αποτέλεσε όχι μόνο για τους μικρούς μαθητές, αλλά για όλους τους χωριανούς, υπόδειγμα ήθους ευγένειας, αλτρουισμού και απέραντης καλοσύνης. Με την κόσμια συμπεριφορά της σε μικρούς και μεγάλους, μπόλιασε όλη τη μικρή κοινωνία του χωριού μας. Τα χρόνια πέρασαν και τη δασκάλα μας, όπως και τους περισσότερους από μας τους μαθητές, μας κατάπιε το χωνευτήρι της μεγαλοαστικής πρωτεύουσας. Το χωριό μας την έχασε την Αλεξάνδρα και την κέρδισαν άλλα μεγαλύτερα σχολεία και άλλες μεγαλύτερες κοινωνίες. Η σκιά της όμως, μια σκιά τρομερή και ζεστή, έμεινε για πάντα στο Μπράλο. Η ανάμνηση της παρουσίας της στο χωριό μας παρέμεινε διαρκώς έντονη και μας προκαλεί αισθήματα αγάπης, σεβασμού και ευγνωμοσύνης προς το πρόσωπό της. Προσωπικά δεν έχασα ποτέ την επαφή μαζί της. Και κάθε φορά που τη βλέπω, κάθε φορά που την ακούω στο τηλέφωνο, γοητεύομαι από την ευπρέπεια της, συγκινούμαι από το ενδιαφέρον της και αγαλλιάζω από τον ευγενικό της λόγο. Αισθάνομαι ακόμα σαν μικρός μαθητής, σαν άτακτος Γαβριάς που βρίσκει καταφύγιο σε μια αγκαλιά γεμάτη θαλπωρή, κατανόηση και στοργική αγάπη. Καλή μου Αλεξάνδρα, γλυκιά μου δασκάλα να ζήσεις ακόμα πολλά χρόνια. Να μην πεθάνεις ποτέ. Γιατί ακόμα συνεχίζεις να με φωτίζεις. Γιατί ακόμα συνεχίζεις να μου δείχνεις το δρόμο της αρετής και τους ορίζοντες της αγάπης. Γιατί ακόμα συνεχίζω να σε νιώθω σαν μάνα μου. Γιατί ακόμα συνεχίζω να πιστεύω ότι είσαι η «δασκάλα με τη χρυσή καρδιά». Νίας

7 Δωριέων Φθιώτιδας Σελίδα 7 ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΔΑΜΑΣΤΑΣ Θυμάμαι με αληθινή, με βαθιά νοσταλγία τα παιδικά μου χρόνια τα καλοκαίρια στο χωριό. Στο Παλαιοχώρι της Γραβιάς. Παιδικά χρόνια, παιδικές ζωηράδες, παιδικές τρέλλες, παιδικά παιχνίδια και παιδικές αναμνήσεις. Τον περισσότερο καιρό είμαστε ανυπόδητοι. Αληθινό «ξυπόλητο τάγμα». Η πιο ωραία ανάμνηση όμως από την παιδική ηλικία ήταν το προσκύνημα της θαυματουργού εικόνας της Παναγίας της Δαμάστας στο μοναστήρι της. Βεβαία υπήρχε ένα έθιμο ωραίο και τρισευλογημένο από παληά, η εικόνα της Παναγίας να περιάγεται από χωριό σε χωριό στην Φθιώτιδα ολόκληρη, να λιτανεύεται και να αγιάζη τους Χριστιανούς. Ήταν χάρμα οφθαλμών να βλέπης όλο το χωριό στην υποδοχή της Ιεράς εικόνας. Στο δρόμο να την παραδίδει το ένα χωριό στο άλλο. Ο ένας παπάς στον άλλον. Οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα κι εμείς ο παιδόκοσμος, το «ξυπόλυτο τάγμα» είμαστε τότε «σωφρονούντες και ιματισμένοι και υποδεδυμένοι», συναγωνιζόμενοι ενθέρμως ποιος να πρωτοκρατήση τα εξαπτέρυγα και τον σταυρό. Α λ λ ά το έθιμο, το προσ κ ύ ν η μ α στο μοναστήρι της Δαμάστας υπερέβαλλε σε αναμονή, σε ετοιμασία, σε ομορφιά. Ετοιμ α ζ ό τ α ν μια ομάδα πανηγυριστών με τα ζώα τους, με τα τρόφιμα τους, με τα σκεπάσματα τους. Έ π ρ ε π ε να βαδίσουμε πολλές ώρες. Να ανεβούμε τον Καλλίδρομον, να διαβούμε το οροπέδιο μέσα στην καταπράσινη φύση από έλατα, να περάσουμε παραπλεύρως από το Ελευθεροχώρι και να κατηφορίσουμε εώς ότου δροσισθούμε σ εκείνες τις αλησμόνητες και αείρροες πηγές έξω από την Δαμάστα, πριν μπούμε στο μοναστήρι. Εμείς τις πιο πολλές φορές είχαμε συνοδοιπόρον απαραίτητον τον κυρ Μένιο, ένα χαριτωμένο γαϊδουράκι, που χάριν στο παιδικό μου πείσμα, του χάρισε τη ζωή η γιαγιά μου όταν γεννήθηκε. Ήταν πολύ υπομονητικόν το αξιοσυμπάθητον ονάριον μας, τουλάχιστον κάθε φορά που πραγματοποιούσαμε το προσκύνημα. Στο προσκύνημα θυμάμαι, ερχόταν και η μακαρίτισσα η θεία Αικατερίνη από την Σουβάλα ή Πολύδροσον του Παρνασσού και πάντα ανυπόδητη μέχρι το μοναστήρι (6-7 ώρες οδοιπορία).εκείνη είχε κάνει τάμα. (Δεν ανήκε στο δικό μας ξυπόλυτο τάγμα). Πόσο ευλογημένες ώρες και ημέρες μέσα στο μοναστήρι. Με τις κατανυκτικές ακολουθίες και παρακλήσεις, με τις θείες λειτουργίες και αγρυπνίες. Τα παιδικά μας χείλη εψέλλιζαν το «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς». Μπροστά στην ίδια θαυματουργό εικόνα, όπου και ο Αθανάσιος Διάκος με τα παλληκάρια του και οι άλλοι καπεταναίοι του 1821 προσεύχονταν. Διότι το μοναστήρι ήταν ο τροφοδότης του απελευθερωτικού αγώνος και της επαναστάσεως και καταφύγιο και κέντρο των Ρωμηών. Απόσπασμα από το βιβλίο ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑ- ΔΟΣΙΣ του συγχωριανού μας Αρχιμανδρίτου Ιωαννίκιου Κοτσώνη. Συχνά πυκνά ακούω να γίνεται λόγος για παράδοση και παραδοσιακά όπως χοροί και τραγούδια και που τα συνδέουν με τις ρίζες της κάθε ράτσας. Η αίσθησή μου είναι ότι επικεντρώνονται στους χορούς και τα τραγούδια επειδή ως χορευτική έκφραση και μελωδικότητα ήχων αγγίζουν και τέρπουν. Δεν έχω την εντύπωση ότι το πράγμα πάει παραπέρα, συνήθως σταματάνε στο τέρπον, στο show. H ουσία όμως είναι το παραπέρα και εξηγούμαι. Η παράδοση για μένα είναι σαν το ηρώο που επετειακά καταθέτουμε στεφάνια. Στο παραδοσιακό ηρώο καταθέτουμε μνήμες, ανασύρουμε από το παρελθόν συμπεριφορές ήθη και έθιμα, όχι προς μίμηση πάντα, αλλά προς γνώση, περιστατικά με ονοματεπώνυμα που ριγούν και συγκινούν όχι κατ ανάγκη πάντα ευχάριστα. Οι άνθρωποι ξέραμε και γνωρίσαμε και απήλθαν μένουν στην επικαιρότητα όταν από καιρού εις καιρό συνομιλείς, μιλάς με αυτόν και γι' αυτόν. Θα το πω και αλλιώς με τρία περιστατικά που έζησα Ευτύχισα να ζήσω ένα γλέντι, πανδαισία θα έλεγα, την δεκαετία του '60 αν θυμάμαι καλά, σε στενό οικογενειακό Παράδοση-Παραδοσιακά κύκλο και το οφείλω στον εαυτό μου να το ξαναζήσω περιγράφοντάς το, έστω. Το δεύτερο είναι ένα τηλεοπτικό στιγμιότυπο και το τρίτο έκπληξη. Ανατριχιάζω ακόμα και σήμερα με τα γεμάτα συναίσθημα τραγούδια που παραπέμπουν σε δύσκολους χρόνους και αλλοτινές εποχές και συγκινούν πραγματικά, ριγώ όταν τα ακούω από την παλλόμενη από συγκίνηση φωνή και τα υγραμένα, έτοιμα να δακρύσουν, μάτια των γεροντότερων που έζησαν το ξεριζωμό. Τετράστιχα με αναφορές. Και τι δεν μας θύμιζαν εκείνα τα λεπτών αποχρώσεων τραγούδια που βγάζουν όλους τους καημούς της προσφυγιάς, της απόρριψης και της μετά βασάνων πορείας. Είναι τόσο μεγάλη η συναισθηματική φόρτισή μου που με δυσκολία πνίγω τους λυγμούς μου για να μη γίνω αιτία διακοπής αυτής της πλήρους συγκινήσεων πανδαισίας. Νιώθω στην ραχοκοκαλιά μου εκείνη την περίεργη ανατριχίλα που συμβαίνει να νιώθει κανείς, όταν κάτι συναρπαστικό ζει. Θυμίζουν και θυμάσαι χίλιες δυο στιγμές. Το τραγούδι των νέων μπορεί να είναι πιο έντεχνο, πιο μελωδικό, πιο καλλίφωνο, δεν είναι όμωςκατάθεση ψηχής που κάνει την διαφορά. Τέρπουν τραγουδώντας. Η κάθε λέξη, η κάθε φράση, ο κάθε στίχος είναι φορτωμένοι με πόνο, με καημούς, με νοσταλγία και βγαίνουν από τα κατάβαθα της ψυχής με οδύνη, με αναστεναγμό, με λυγμό, ενώ η ίδια η λέξη, η ίδια φράση, ο ίδιος στίχος, όταν τραγουδιέται από νεώτερους είναι ανάλαφρος και με έντεχνα τσακίσματα και τσαλίμια χρωματίζεται. Αρέσουν, αλλά δεν συγκινούν. Το τηλεοπτικό στιγμιότυπο: πάνε πολλά χρόνια τώρα που σε τηλεοπτικό ζάπινγκ έπεσα πάνω σε ένα νεαρό, παιδί θα έλεγα, ποντιακής καταγωγής που γεννήθηκε και ζούσε με τους γονείς του προφανώς, εντελώς απομονωμένα από ελληνικό στοιχείο στην ανατολική πλευρά της Τουρκίας, να παίζει ποντιακή λύρα και να τραγουδάει στην ποντιακή διάλεκτομε μια ασυνήθιστη για μένα μελωδία. Με συνεπήρε τόσο που δεν δάκρυσα, έκλαψα. Δεν ήταν μοιρολόι ήταν ένας θρήνος για τις συμφορές του ποντιακού ελληνισμού που δεν την δικαιολογούσε η ηλικία του. Προφανώς από διηγήσεις των γονιών του έφθασε να συνθέσει θρήνο που έβγαζε ένα τόσο συθέμελο συναίσθημα και είμαι βέβαιος ότι επικοινώνησε με όσους είχαν την τύχη να τον ακούσουν. Για μένα το περιστατικό αυτό είναι ο ορισμός «Παραδοσιακό». Η έκπληξη για μένα τουλάχιστον: Είναι παραπλήσιο αυτό που συμβαίνει στο χωριό και μάλιστα διεκδικεί και πρωτοτυπία, γι' αυτό μίλησα για έκπληξη. Σε παρεΐστικη ομήγυρη από Παλαιοχωρίτες της διασποράς και μόνιμους κατοίκους όπου την τσιπουροποσία, που λύνει τις γλώσσες, συνοδεύουν εύγεστοι μεζέδες, ανασύρονται χιουμοριστικά από το παρελθόν περιστατικά, συμβάντα, ευφυολογήματα, ευτράπελα, ατάκες σε διάλεκτο ντοπιολαλιάς με παρατσούκλια που νοηματούν από μόνα τους. Δεν είναι κουτσομπολιό. Για μένα είναι ένα είδος μνημόσυνου για όλους αυτούς που άφησαν αυθεντικά το ανθρώπινο στίγμα τους. Η παράδοση στην ουσιαστική της πλευρά έχει τη δύναμη να μην αφήνει τον κονιορτό της λήθης να μετασχηματισθεί σε ταφόπλακα. Αυτό το κάνει η τυπολατρική της πλευρά που είναι ο κανόνας. Τα τετράστιχα που σκαρώνονται και α καπέλο τραγουδιούνται ή απαγγέλλονται -το μουσικό όργανο σιγεί για να ακουστούν οι αποχρώσεις, η ανάσα- δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα εσωτερικής διεργασίας που συνειρμεί, θυμίζει, μετουσιώνει πόνο, χαρά, ανησυχία, ευθυμία, φορτίζει και εκφορτίζει και μόνο τότε αυτή η πληρότητα δημιουργεί την αναγκαιότητα της έκφρασης των συναισθημάτων, ως φως ιλαρών, μέσα από χορό τραγούδι, έθη και έθιμα. Είναι μια πραγματική πανδαισία να συνδυάζονται το τερπνό με το οφέλιμο. Κώστας Ταϊγανίδης

8 Σελίδα 8 Παλαιοχώρι Εντυπώσεις από το Παλαιοχώριο Φθιώτιδος Κυτίνιον το Δωρικόν Τον περασμένο Αύγουστο, ανταποκρινόμενος στην ευγενική πρόσκληση του φίλου Ιωάννη Π. Μπούγα επισκέφθηκα με τη σύζυγό μου Αρετή το ιστορικό Παλαιοχώριον. Ο εκλεκτός φίλος μου γνώριζε τη ζωηρή μου επιθυμία να επισκεφθώ τη Δωρική Τετράπολη μετά την ανάγνωση του εξαιρετικού του βιβλίου «ΑΡΧΑΙΑ ΔΩΡΙΔΑ, ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΔΩΡΙΕΩΝ, ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ, Δωρική Τετράπολη Κυτίνιον το Δωρικόν». Έτσι, με βάση το πατρικό σπίτι του συνονόματου και σχεδόν συνώνυμου φίλου Ι. Μπούγα στο Παλαιοχώριο, όπου μας φιλοξένησαν με την ευγενική σύζυγό του Παρασκευή, επισκεφθήκαμε όλους σχεδόν τους θρυλικούς τόπους γύρω από τη δοξασμένη Δωρική Κοιλάδα. Περπατήσαμε στα τέσσερα από τα πέντε ιστορικά βουνά που την περιβάλουν, το Καλλίδρομο, τον Παρνασσό, τη Γκιώνα και την Οίτη. Δεν φθάσαμε στα πιό μακρινά Βαρδούσια, διπλοφύλακα της Κοιλάδας από τα δυτικά, πίσω από την πληγωμένη από την εξώρυξη βωξίτη Γκιώνα και την Οίτη. Τα αγναντέψαμε όμως και αυτά από το Παλαιοχώριο. Τόσοι αρχαιολογικοί τόποι, τόσα αρχαία μνημεία, τόση Ιστορία του Ελληνικού έθνους, όλα συγκεντρωμένα σε μιά τόσο μικρή έκταση γύρω από τη Δωρική Κοιλάδα. Μερικά από τα μέρη που επισκεφθήκαμε: - Τον αρχαίο, ερειπωμένο ναό της Αγίας Ελεούσας και τις παραπλήσιες πηγές του «θεϊκού» Κηφισού ποταμού. Δυστυχώς, τα ερείπια του ναού και άλλα αρχαία μνημεία εκεί πλησίον είναι τελείως άφρακτα, στη διάθεση όλων, και στη συνεχή φθορά από τα διερχόμενα κοπάδια αιγοπροβάτων, - Τις βορειοανατολικές πλαγιές του Παρνασσού, πάνω από την ιστορική και όμορφη Αμφίκλεια, οδηγημένοι από τον πρώην πρώτο πολίτη του τοπικού Δήμου, κ. Λουκά Σκλαβούνο (τη χρυσή εφεδρεία του Δήμου, κατά το φίλο μου Γιάννη), άριστο γνώστη και προωθητή των πολλών αξιοθέατων της προνομιούχας περιοχής (Μονή Δαδίου, πανέμορφο ελατοδάσος που θα το ζήλευε και ο Καναδάς, το μοναδικό στολίδι του δάσους το μικρό εξωκκλήσι του Άι Γιάννη, αγνάντεμα της μικρής εκκλησίας της Αγίας Ιερουσαλήμ που είναι κτισμένη ψηλά στην πλαγιά ενός βράχου σε μιά βαθειά χαράδρα του Παρνασσού, κλπ.), - Τα ερείπια του αρχαίου Δωρικού ναού στη θέση Πυρά του Ηρακλή στην Οίτη, όπου ο μυθικός ήρωας τερμάτισε τη ζωή του διά πυράς ώστε να τερματίσει το μαρτύριο του δηλητηριασμένου χιτώνα στο οποίο τον είχε υποβάλει η σύζυγός του Δηιάνειρα, - Την εποχιακή λίμνη Νευρόπολη στο όρος Καλλίδρομο και την Ανοπαία Ατραπό που διέρχεται από εκεί, και την οποία χρησιμοποίησε ο Εφιάλτης γιά να φέρει τους Πέρσες στις πλάτες των αμυνομένων στις Θερμοπύλες, - Τα υπολλείματα των τεραστίων τειχών της Ακρόπολης του αρχαίου δωρικού Κυτινίου, της μητρόπολης πόλης της Δωρικής Τετράπολης στον Προφήτη Ηλία, πάνω από το Παλαιοχώριο, - Το μοναστήρι της Δαμάστας που μόνασε ο ήρωας του 1821 Αθανάσιος Διάκος, ο μάρτυρας της παραπλήσιας Αλαμάνας, και φυσικά - Το Χάνι της Γραβιάς,όπου το Λιοντάρι της Ρούμελης, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με 120 ακόμη ψυχωμένους Έλληνες σταμάτησαν μιά στρατιά Τουρκαλβανών την άνοιξη του Όλα αυτά που επισκεφθήκαμε, είδαμε, και ακούσαμε από τον φιλόξενους εκεί φίλους (Γιάννη Μπούγα, Λουκά Σκλαβούνο, Κώστα Κοντολάτη) μας άφησαν με άριστες εντυπώσεις γιά την κεντρική και ιστορική αυτή περιοχή της Ελλάδος. Όμως, και με όλον τον οφειλόμενο σεβασμό στους φίλους και τους υπεύθυνους τοπικούς ηγέτες και φορείς, θα ήθελα να κάνω και λίγες παρατηρήσεις και προτάσεις για περαιτέρω βελτίωση και αξιοποίηση των πολλών θετικών της περιοχής. 1. Τα ορατά και ευκόλως προσβάσιμα ερείπια αρχαίων κτισμάτων στην ακρόπολη του Παλαιοχωρίου παραμένουν θαμμένα. Εύκολα γεννάται το ερώτημα γιατί δεν έχουν ανασκαφεί και παρουσιασθεί στο φως. Πιστεύω μάλιστα ότι η ακρόπολη, αλλά και το ίδιο το Παλαιοχώριο, μπορούν εύκολα να προβληθούν άμεσα αν εγκατασταθεί νυκτερινός φωτισμός με μια σειρά προβολέων κατάλληλα τοποθετημένων ημικυκλικά της ακρόπολης, 2. Ο επισκέπτης ή ο ταξιδιώτης που δεν είναι ιστορικά ενημερωμένος, και εισέρχεται στη Δωρική Κοιλάδα, δεν έχει άμεση αντίληψη ότι βρίσκεται εν μέσω μιας τόσο σημαντικής περιοχής του Ελληνισμού, ούτε έχει μιά εύκολη παρουσίαση των κυριοτέρων ιστορικών σημείων για να τα επισκεφθεί. Επικροτώ απόλυτα την πρόταση του συγγραφέα (Ιωάννη Μπούγα) προς τους τοπικούς φορείς να τοποθετήσουν κατάλληλες πινακίδες ή πλάκες π.χ. «ΕΙΣΕΡΧΕΣΘΕ ΣΤΗ ΔΩΡΙΚΗ ΚΟΙΛΑΔΑ, ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΗ ΤΩΝ ΔΩΡΙΕΩΝ» -στα τρία- τέσσερα σημεία εισόδου στην Κοιλάδα, που να συνοδεύονται και με έναν απλό χάρτη με τη θέση των ιστορικών τοποθεσιών, 3. Ταυτόχρονα με το προηγούμενο σημείο, οφείλω να παρατηρήσω ότι η σηματοδότηση των διαδρομών προς τις ιστορικές τοποθεσίες μπορεί να βελτιωθεί ώστε να διευκολυνθούν οι επισκέπτες τους και να αυξηθεί ο αριθμός τους, 4. Τα ερείπια της Αγίας Ελεούσας οφείλουν να προστατευθούν από περαιτέρω φθορά έστω και με ένα απλό συρματόπλεγμα. 5. Πιστεύω ότι οι τεράστιοι πυλώνες μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας που βρίσκονται ΠΟΛΥ ΠΛΗΣΙΟΝ στο Παλαιοχώρι, βόρεια και νότια αυτού, αποτελούν μετρήσιμο κίνδυνο για τους κατοίκους λόγω της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που εκπέμπουν και πρέπει να απομακρυνθούν, και τέλος 6. Γιατί το όνομα του Παλαιοχωρίου να μην επιστρέψει στο ένδοξο παρελθόν του, με τη μετονομασία του σε Κυτίνιον; Ευχαριστώ από βάθους καρδίας για τη φιλοξενία στη Γή των Δωριέων και από την εφημερίδα σας! Με εξαίρετο τιμή, Ιωάννης Μπουγάς, καθηγητής Στατιστικής, Συγγραφέας Μόντρεαλ, Καναδάς Σχετικά με την αξία της ελληνικής γλώσσας, έχουν πει: Μάρκος Τίλλιος Κικέρων (ο επιφανέστερος άνδρας της αρχαίας Ρώμης): «Εάν οι θεοί μιλούν, τότε σίγουρα χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων.» Γκαίτε (ο μεγαλύτερος ποιητής και πεζογράφος της Γερμανίας): «Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα.» Claude Fauriel (Κλαύδιος Φωριέλ, Γάλλος Ακαδημαϊκός και ποιητής): «Η Ελληνική έχει ομοιογένεια σαν την Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. Έχει την σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. Είναι πιο ευλύγιστη από την Ιταλική και πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική. Έχει δηλαδή ότι χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης.» Ελεν Κέλλερ (διάσημη τυφλή «Την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική» Αμερικανίδα συγγραφέας): «Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί του ανθρώπινου στοχασμού.» Μargarite Yourceyar (Μαργαρίτα Γιουρσέλ, Γαλλίδα συγγραφέας και ακαδημαϊκός): «Αγάπησα αυτή τη γλώσσα την ελληνική για την εύρωστη πλαστικότητά της, που η κάθε της λέξη πιστοποιεί την άμεση και διαφορετική επαφή της με τις αλήθειες και γιατί ό,τι έχει λεχθεί καλό από τον άνθρωπο, έχει ως επί το πλείστον λεχθεί σ' αυτή τη γλώσσα». Schiller (Γερμανός ποιητής, ιστορικός και φιλόσοφος): Καταραμένε Έλληνα, τα βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία' τίποτε δεν άφησες για μας. Βολταίρος (Γάλλος διαφωτιστής): «Είθε η Ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών.» Γερμανός φιλόλογος E, Norden: «Εκτός από την Κινεζική και την Ιαπωνική, όλες οι άλλες γλώσσες διαμορφώθηκαν κάτω από την επίδραση της Ελληνικής, από την οποία πήραν, εκτός από πλήθος λέξεων, τους κανόνες και την γραμματική.» Ο. Βαντρούσκα (καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης): «Για έναν Ιάπωνα ή Τούρκο, όλες οι Ευρωπαϊκές γλώσσες δεν φαίνονται ως ξεχωριστές, αλλά ως διάλεκτοι μιας και της αυτής γλώσσας, της Ελληνικής.» Will Durant (Αμερικανός ιστορικός και φιλόσοφος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Columbia): «Το αλφάβητο μας προήλθε εξ Ελλάδος δια της Κύμης και της Ρώμης. Η Γλώσσα μας βρίθει Ελληνικών λέξεων. Η επιστήμη μας σφυρηλάτησε μιαν διεθνή γλώσσα διά των Ελληνικών όρων. Η γραμματική μας και η ρητορική μας, ακόμα και η στίξη και η διαίρεση εις παραγράφους. είναι Ελληνικές εφευρέσεις. Τα λογοτεχνικά μας είδη είναι Ελληνικά - το λυρικό, η ωδή, το ειδύλλιο, το μυθιστόρημα, η πραγματεία, η προσφώνηση, η βιογραφία, η ιστορία και προ πάντων το όραμα. Και όλες σχεδόν αυτές οι λέξεις είναι Ελληνικές.» Φρανγκίσκος Λιγκόρα (Ιταλός καθηγητής Πανεπιστημίου και Πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας προς διάδοση του πολιτισμού): «Έλληνες να είστε περήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών. Μην την παραμελείτε, αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό.» Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας - Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας): «Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς.» «Η αρχαία Ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, ειδικά των καλλιεργημένων ατόμων.» «Η Ελληνική γλώσσα είναι από ουσία θεϊκή.» Ζακλίν Ντε Ρομιγύ (Γαλλίδα Ακαδημαϊκός και συγγραφεύς): «Η αρχαία Ελλάδα μας προσφέρει μια γλώσσα, για την οποία θα πω ότι είναι οικουμενική.» «Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει Ελληνικά, επειδή η Ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα από όλα να καταλάβουμε την δική μας γλώσσα.»