ΑΝΑΦΗ. Το νησί του Ήλιου

Transcript

1 ΑΝΑΦΗ Το νησί του Ήλιου 1

2 2

3 Ο ΗΛΙΟΣ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ. ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΔΕΝ ΧΤΥΠΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑ. ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΗ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ. ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟΝ ΧΙΤΩΝΑ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΒΡΑΧΟ, ΑΛΛΑ ΞΕΧΝΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΠΙΤΙ. ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΚΑ ΒΡΑΧΙΑ ΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΝΑΥΑΓΗΣΕ Ο ΙΑΣΩΝΑΣ, ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ *ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ VOYAGER 3

4 ΓΥΜΝΑΣΙΟ Τ. ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΝΑΦΗΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ (PROJECT) Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΜΑ: «ΑΝΑΦΗ» Σχολικό Έτος

5 Η εργασία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της Ερευνητικής Εργασίας (Project) που προβλέπει το Υπουργείου Παιδείας για την τάξη της Α Λυκείου. Συντακτική Ομάδα Μαθητών : 1. Σιγάλας Αντώνης 2. Σιγάλας Μαθιός 3. Χατζηλαζαρίδης Αντώνης Επιβλέπουσα Καθηγήτρια: Γεωργιακάκη Κική Ευχαριστούμε θερμά: Το Δήμο Ανάφης Πλατιά Δέσποινα Σιγάλας Μάρκος Ρούσσος Τζώρτζης Για την πολύτιμη βοήθεια τους. 5

6 ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Η μυθολογία συνδέει την Ανάφη με την επιστροφή των Αργοναυτών από την Κολχίδα. Προσπαθώντας να αποφύγουν το ξαφνικό σκοτάδι και τη σφοδρή κακοκαιρία στο Κρητικό πέλαγος, οι Αργοναύτες ζήτησαν τη βοήθεια του θεού Απόλλωνα. Κι εκείνος έριξε μια λαμπερή δέσμη φωτός, που τους φανέρωσε το κοντινότερο νησί, στο οποίο έσπευσαν να αγκυροβολήσουν. Λόγω της σωτήριας εμφάνισης του νησιού αυτού, οι Αργοναύτες το ονόμασαν Ανάφη (=νησί που φωτίζεται) και, για να τιμήσουν το θεό που τους συμπαραστάθηκε, έχτισαν εκεί ένα ιερό του Απόλλωνα Αιγλήτου(=ακτινοβόλου). Η προσπάθεια σύνδεσης του Απόλλωνα με την ιστορία του νησιού οφείλεται στην εξέχουσα θέση του συγκεκριμένου θεού στη μυθολογία των Κυκλάδων. Κάθε χρόνο τιμούσαν τον θεό με μια γιορτή που ονομαζόταν «Υακίνθεια».. Ο αρχαίος ναός του Απόλλωνα του Ασγελάτα ή Αιγλήτου, που σύμφωνα με την μυθολογική παράδοση χτίστηκε από τους Αργοναύτες, εντοπίστηκε στη νοτιοανατολική ακτή, κι επάνω στα ερείπιά του είναι χτισμένη η Μονή της Κάτω Παναγίας της Καλαμιώτισσας, με χρήση αρχαίου οικοδομικού υλικού και επιγραφών. Ο ναός αποτελούσε το επίκεντρο της θρησκευτικής ζωής των αρχαίων κατοίκων. Από επιγραφές προκύπτει ότι λατρεύονταν και άλλοι θεοί, όπως ο Ασκληπιός, ο Ζευς Κτήσιος και η Αφροδίτη. Το πολιτικό κέντρο (Καστέλλι) και το θρησκευτικό (ο ναός του Απόλλωνα) συνδέονταν με μια ιερά οδό, τμήματα της οποίας έχουν εντοπιστεί. Σύμφωνα με άλλες πηγές, το νησί ήταν η πατρίδα του Αιόλου, του θεού των ανέμων, ο οποίος πρόσφερε στον Οδυσσέα τους ασκούς με τους ανέμους. Στην Ανάφη εγκαταστάθηκαν Φοίνικες και αργότερα Δωριείς, οι οποίοι κατοίκησαν το κέντρο του νησιού και ίδρυσαν την πόλη της Ανάφης. 6

7 Σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν αποκαλυφθεί στην Ανάφη, αποδεικνύεται ότι το νησί κατοικούταν από την προϊστορική εποχή. Μετά την παρακμή του κυκλαδικού πολιτισμού, η Ανάφη κατοικήθηκε από Φοίνικες και Δωριείς, οι οποίοι και ίδρυσαν την πόλη της Ανάφης. Τον 5ο αιώνα π. Χ η Ανάφη έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Στην κορυφή του λόφου Καστέλλι, στο κέντρο του νησιού, σώζονται τα κατάλοιπα της αρχαίας πρωτεύουσάς του (4ος-2ος αι. π.χ.). Τα ευρήματα περιλαμβάνουν κυρίως ίχνη ισχυρού τείχους, νεκροταφείο με εντυπωσιακούς τάφους σε μορφή οίκων, αλλά και ρωμαϊκά επιτύμβια μνημεία. Στη διάρκεια του 5ου αι. π.χ. η Ανάφη έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Στο Μεσαίωνα το νησί ανήκε στο Δουκάτο της Νάξου και κυβερνήθηκε από Βενετούς ηγεμόνες οι οποίοι δεν μπόρεσαν να το απαλλάξουν από τις πειρατικές επιδρομές οι οποίες ανάγκασαν πολλούς κατοίκους να καταφύγουν στην Κρήτη. Το 1537 λεηλατήθηκε από τον Μπαρμπαρόσα, υποδουλώθηκε στους Τούρκους, συμμετείχε ενεργά στην επανάσταση του 1821 και ενσωματώθηκε στο Ελληνικό κράτος το Στα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα, λόγω του γεγονότος ότι οι Αναφιώτες ήταν οι καλύτεροι οικοδόμοι της χώρας, αρκετοί κάτοικοι μετακινήθηκαν από το νησί στην Αθήνα με διαταγή του βασιλιά για να κτίσουν τα ανάκτορα. Εγκαταστάθηκαν στους πρόποδες της 7

8 Ακρόπολης και δημιούργησαν τη δική τους γειτονιά, τα «Αναφιώτικα», τα οποία ήταν μια μικρογραφία του νησιού τους και αποτελεί, μέχρι σήμερα, ένα αρχιτεκτονικό στολίδι της Αθήνας. Η Ανάφη υπήρξε πριν από τη δεκαετία του 1920 τόπος εξορίας για κατάδικους του ποινικού δικαίου, αλλά και για τον εκτοπισμό πολιτικών κρατουμένων. Η Ιταλική φρουρά κατέλαβε την Ανάφη από τις 4 Μαΐου Οι πρώτοι Ιταλοί που έφτασαν στο νησί προέρχονταν από ένα πλοίο του εμπορικού ναυτικού, αργότερα αντικαταστάθηκαν από στρατιώτες και στη συνέχεια από καραμπινιέρους, δηλαδή αστυνομικούς. Σύμφωνα με πληροφορίες οι Ιταλοί, κατά την άποψη των κατοίκων ήταν «καλά παλικάρια», μολονότι η φρουρά περίμενε από τους κατοίκους προμήθειες που συμπεριλάμβαναν ζώα και πουλερικά. Οι απόδημοι στις πόλεις επέστρεψαν στο νησί για να γλιτώσουν από τον χειμωνιάτικο λιμό του και τα Δεκεμβριανά του Η Ανάφη σήμερα οφείλει φόρο τιμής σε αυτούς τους διωγμένος ανθρώπους, που τότε προσέφεραν στο νησί, ιατρική φροντίδα, γνώσεις, σεβασμό, πολιτισμό. Πριν το 1940 χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας. ΚΑΣΤΕΛΛΙ Η Αρχαία πόλη βρίσκεται στο Καστέλλι σε 325 μέτρα υψόμετρο. Εκεί βρέθηκαν όλες οι προτομές που υπάρχουν στην αρχαιολογική αίθουσα και έχουν μεταφερθεί από το 1997 έως και σήμερα. Όλα τα εκθέματα βρέθηκαν επιφανειακά, χωρίς να χρειαστεί να πραγματοποιηθούν ανασκαφές. Υπήρξαν άτομα που ανακάλυψαν τα ευρήματα και πήραν τα κεφάλια από τα αγάλματα, γι αυτό και σήμερα έχουμε μόνο τα σώματα. Τα αγάλματα είναι ρωμαϊκής εποχής και τα κεφάλια τους είχαν την δυνατότητα να περιστρέφονται και να αποκόπτονται από το υπόλοιπο σώμα, γι αυτό και υπάρχει και η κατάλληλη υποδοχή.. Τα κεφάλια δεν έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα. Αν γίνουν ανασκαφές θα βρεθούν σίγουρα και άλλα αρχαία αντικείμενα. Στο Καστέλλι υπήρχε η λεγόμενη νεκρόπολη, την οποία οι αρχαίοι κοσμούσαν με τα αγάλματα. 8

9 Οι τάφοι που υπάρχουν στο Καστέλλι ήταν υπόσκαφοι και το εσωτερικό τους ήταν κατασκευασμένο από πέτρα και κοσμούσαν τον νεκρό με μια προτομή. Ανάλογα με την κοινωνική θέση του νεκρού και την μορφή του, έστηναν και το κατάλληλο άγαλμα, μικρό η μεγάλο και άλλαζαν το κεφάλι ανάλογα με την μορφή του νεκρού. Χάραζαν τέλος και το όνομα του νεκρού σε επιγραφές και επιτύμβιες στήλες. Στο Καστέλλι, είναι ορατή η οχύρωση της πόλης και εκτεταμένα κατάλοιπα του νεκροταφείου της. Τα ευρήματα από τη ρωμαϊκή περίοδο, εποχή ακμής για το νησί είναι πλούσια και διεσπαρμένα στην περιοχή, με ιδιαίτερα εντυπωσιακή τη σαρκοφάγο που βρίσκεται δίπλα στο ιστορικό ξωκλήσι Παναγιά στο Δοκάρι. Η Ιερά οδός κατευθυνόταν από το Καστέλλι στο ναό του Απόλλωνα όπου εκεί γίνονταν διάφορες πομπές και λιτανείες. 9

10 Ένας ακόμα αρχαιολογικός χώρος είναι το αρχαίο λιμάνι στα Καταλιμάτσα και εκεί υπάρχουν σκορπισμένα διάφορα αρχιτεκτονικά μέλη. Το Καστέλλι εγκαταλείφτηκε πιθανόν από τις επιθέσεις πειρατών ή από σεισμικές δονήσεις. ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ Ένας άλλος αρχαιολογικός χώρος είναι το Μοναστήρι όπου υπήρχε ο περίφημος ναός του Αιγλήτη Απόλλωνα του Αναφαίου. Εκεί μεταγενέστερα χτίστηκε το Μοναστήρι της 10

11 Ζωοδόχου Πηγής και όλο το υλικό από τον ναό του Απόλλωνα χρησιμοποιήθηκε για το χτίσιμο του μοναστηρίου. Υπάρχει ακόμα ένα αρχαιολογικό κτίσμα που ήταν βοηθητικό του ναού.το Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής ή Παναγίας Καλαμιώτισσας βρίσκεται πάνω στο στενό ισθμό που χωρίζει τον κύριο όγκο του νησιού από τη χερσόνησο του Καλάμου. Είναι χτισμένο στη θέση του επιφανούς αρχαίου ναού του Απόλλωνα Αιγλήτη, ο οποίος συνδεόταν με το άστυ με τη λιθόστρωτη Ιερά Οδό (τμήματα της σώζονται μέχρι σήμερα). Σώζονται σε αρκετό ύψος τμήματα της τοιχοποιίας τόσο του ίδιου του ναού όσο και του περιβόλου του, που αποτελούν τμήματα και του σημερινού περιβόλου της Μονής. ΚΑΛΑΜΟΣ Ο πανύψηλος μονολιθικός βράχος, απρόσιτος από τη θάλασσα και δυσπρόσιτος από την ξηρά, αποτελεί στο σύνολό του μοναδικό μνημείο της φύσης για το νησί. Φιλοξενεί σπάνια είδη χλωρίδας και παρουσιάζει εντυπωσιακά γεωμορφολογικά στοιχεία. Ο βράχος κατοικήθηκε - περιστασιακά τουλάχιστον - στα μεσαιωνικά χρόνια σαν θέση καταφυγίου από τους ποικιλώνυμους επιδρομείς. 11

12 Στο ψηλότερο άκρο του φιλοξενεί την έρημη σήμερα παλαιά Μονή της Καλαμιώτισσας. Πρόκειται για μονόχωρο τρουλλαίο ναό με ιδιότυπα αρχιτεκτονικά στοιχεία, που περιβάλλεται από λιγοστά κελιά και μικρή δεξαμενή. Η θέση και το θέαμα προκαλεί απερίγραπτο δέος στον επισκέπτη. ΦΥΣΙΚΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ Η Ανάφη είναι η καλλονή των Κυκλάδων χάρη στην φυσική της ομορφιά. Το νησί με τις χρυσές αμμουδιές και τα καταπράσινα νερά χαρίζει στους επισκέπτες του ήρεμες διακοπές μέσα στη φύση. Για όσους έχουν ανάγκη την επαφή με τη φύση και την ηρεμία, η Ανάφη είναι ο κατάλληλος προορισμός. 12

13 Η Χώρα είναι η πρωτεύουσα του νησιού. Τα λευκά σπίτια, τα πλακόστρωτα σοκάκια και τα ερείπια του Βενετσιάνικου Κάστρου είναι πολλά από τα χαρακτηριστικά της. Χτισμένη πάνω στο λόφο χαρίζει μια εκπληκτική θέα σε όσους την επισκέπτονται. Το νησί αν και δεν έχει αξιοποιηθεί πολύ τουριστικά, έχει τη δυνατότητα να προσφέρει όλες τις σύγχρονες ανέσεις. Για όσους διαθέτουν μεταφορικό μέσο μπορούν να εξερευνήσουν το νησί ακολουθώντας το σύγχρονο οδικό του δίκτυο. Για όσους αγαπούν την πεζοπορία έχουν την δυνατότητα να περιηγηθούν στο νησί και να απολαύσουν περιπάτους μέσα στη φύση. Για τους λάτρες της αναρρίχησης η Ανάφη είναι ιδανική. Πολλοί επισκέπτες προτιμούν την συγκοινωνία η οποία συνδέει τη Χώρα με τις υπόλοιπες περιοχές του νησιού. Μερικές από αυτές είναι ο Άγιος Νικόλαος όπου βρίσκεται και το λιμάνι του νησιού, το Κλεισίδι, το Κατσούνι, η Φλαμουρού, το Μικρό και Μεγάλο Ρούκουνα, ο Μέγα Ποταμός, οι Άγιοι Ανάργυροι και το Μοναστήρι. ΠΑΡΑΛΙΕΣ Οι παραλίες της Ανάφης συνιστούν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα για το νησί από τη σκοπιά του παρθένου εξωτικού χαρακτήρα τους, που προσελκύει τους λάτρεις του ερημικού τοπίου. Παράλληλα, οι βραχώδεις ακτές παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για ποικίλες κατηγορίες επισκεπτών. 13

14 Ξεκινώντας από το λιμάνι για περιήγηση κατά μήκος της νότιας ακτογραμμής,το Κλεισίδι, μικρή όαση που προσφέρει εξαιρετική αμμουδιά. Οι επόμενοι σταθμοί, το Κατσούνι, η Φλαμουρού και ο Μικρός Ρούκουνας, είναι απόκοσμα μικρά ησυχαστήρια με ψιλή ξανθή άμμο και διάφανα νερά. Ο Μεγάλος Ρούκουνας είναι η δημοφιλέστερη αμμώδης παραλία του νησιού, από τα πρώτα κέντρα συνεύρεσης φυσιολατρών του καλοκαιριού. Είναι αρκετά εκτεταμένη (μήκος 400 περίπου μέτρα) και αποτελεί την κατάληξη ενός ρέματος που σχηματίζει μικρό κάμπο με ελιές και φραγκοσυκιές. 14

15 Στα Καταλιμάτσα είναι η επόμενη μικρή ακτή, γνωστή από τα κατάλοιπα του αρχαίου λιμανιού, που βρίσκονται σπαρμένα στην περιοχή. Ο Μέγας Ποταμός είναι βοτσαλωτή ακρογιαλιά, δημιούργημα του ομώνυμου ρέματος που σχηματίζει βαθιά χαράδρα ανάμεσα στο λόφο του Καστελλιού και στον βουνώδη όγκο της Χαλέπας. Συνεχίζοντας, οι Άγιοι Ανάργυροι είναι μικρή αμμουδιά περιβαλλόμενη από απότομα βράχια, πλαισιωμένη από το ομώνυμο ξωκλήσι. 15

16 Με τον μικρό όρμο Πρασιές, παλιό επίνειο του Μοναστηριού και τόπο αποβίβασης των προσκυνητών, κλείνει ο περιηγητικός κύκλος της ομαλής ακτογραμμής, για να τον διαδεχτεί αμέσως μετά ο μεγαλειώδης όγκος του Καλάμου. Ο περίπλους της χερσονήσου του Καλάμου, είναι για τον περιηγητή ανεπανάληπτη εμπειρία, καθώς οι ασβεστολιθικές ορθοπλαγιές, ύψους πάνω από μ. Για τους ορειβάτες και τους αναρριχητές, το τοπίο αποτελεί μια ξεχωριστή πρόκληση, αφού αποτελεί μιαν ιδανική θέση ορεινού και θαλάσσιου πεδίου δραστηριοτήτων. ΟΙ ΑΝΑΦΙΩΤΙΚΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ Τα συγκροτήματα αγροικιών της Ανάφης, οι κατοικίες, αποτέλεσαν ανέκαθεν τη βάση της αγροτικής οικονομίας του νησιού. Μόνιμες σχεδόν κατοικίες 16

17 των αναφιωτών αγροτών στο παρελθόν και περιστασιακά κατοικούμενες στις μέρες μας, συναντώνται διάσπαρτες σ ολόκληρο το νησί. Καθεμιά τους συνιστά μια πλήρη αγροτική εγκατάσταση, με ισόγεια κτίσματα προσαρμοσμένα αρμονικά στο επικλινές έδαφος. Οι κατοικίες, μεγάλος αριθμός από τις οποίες έχουν κηρυχθεί διατηρητέες, συγκροτούνται στη συνηθέστερη μορφή τους από οκτώ κτηριακές μονάδες: την καθαυτό κατοικία, το μονόσπιτο ή φουρνόσπιτο, το φούρνο, το στάβλο και το μαντρί, τον αχυρώνα, το αλώνι και την ξώμαντρα. ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ Η Ανάφη είναι ο προορισμός που κατ εξοχήν προσελκύει τον οδοιπόρο περιηγητή, δίνοντάς του τη δυνατότητα ν ανακαλύψει άγνωστες πτυχές της αναφιώτικης υπαίθρου, μέσα από εκτεταμένο δίκτυο επιλεγμένων μονοπατιών. 17

18 ΣΗΜΕΡΑ Πυκνοδομημένος ο οικισμός, έλκει την καταγωγή του από τα μεσαιωνικά χρόνια. Απλώνεται αμφιθεατρικά πάνω από το λιμάνι, σε υψόμετρο 260 μέτρων. Με 270 κατοίκους σήμερα, η Χώρα διαφοροποιείται ανάμεσα σ εκείνες των άλλων Κυκλάδων από τα πολυάριθμα θολωτά μονόχωρα σπίτια της, που καταλαμβάνουν σημαντικό χώρο στον οικισμό. Στενά σοκάκια διαπερνούν κάθε γωνιά του, ώσπου οδηγούν στο ενετικό Κάστρο, τον αρχικό πυρήνα και καρδιά του χωριού. Κεντρική θέση στη Χώρα κατέχουν οι ναοί του Αγίου Νικολάου, της Κοίμησης, του Αγίου Χαραλάμπους, του Χριστού του Σταυρού, των Αγίων Αναργύρων και του Αγίου Γεωργίου στην κορυφή του Κάστρου, με βυζαντινές ή μεταβυζαντινές εικόνες. Ευρήματα από την αρχαία Ανάφη φιλοξενούνται στην Αρχαιολογική Συλλογή. 18

19 Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΙΩΤΙΣΣΑΣ Επτά και οκτώ Σεπτέμβρη είναι δύο ξεχωριστές μέρες για το νησί. Είναι η γιορτή της Παναγίας της Καλαμιώτισσας, της Παναγίας της Ανάφης. Οι ετοιμασίες για το πανηγύρι αρχίζουν μέρες πριν, ώστε τις ημέρες αυτές να είναι όλα έτοιμα. Η εικόνα της Παναγίας μεταφέρεται από τους κατοίκους ως την κορυφή του Καλάμου, στην παλαιά Μονή της Παναγίας Καλαμιώτισσας όπου ακολουθεί «ολονύκτια» τελετή. Η επιστροφή γίνεται το επόμενο πρωινό. Η γιορτή πλέον οργανώνεται από τον ηγούμενο του Προφήτη Ηλία της Σαντορίνης, που ανήκει το Μοναστήρι, ο οποίος βλέπει μια παράδοση χρόνων μόνο με το μάτι της Εκκλησίας. Προσπαθεί και έχει καταφέρει να αλλάξει πολλά από όσα συνέβαιναν στο παρελθόν, και ήταν δεμένα με το πανηγύρι. Η γιορτή της Παναγίας είναι γιορτή για όλους. Η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική. Μετά τις ακολουθίες στην Εκκλησία ακολουθούσε το δείπνο που πάντα ήταν κατσίκι από τα κτήματα του Μοναστηριού. 19

20 Η γιορτή της Καλαμιώτισσας θα συνεχιστεί σίγουρα για πολλά χρόνια ακόμα, αλλά γι αυτούς που την έχουν ζήσει στο παρελθόν τίποτα δεν θα είναι ξανά όπως τότε. Το μόνο που δεν έχει αλλάξει στο Μοναστήρι είναι ο επιβλητικός βράχος που στέκεται από πάνω σαν να θυμάται με νοσταλγία τις ωραίες στιγμές του Πανηγυριού της Καλαμιώτισσας. ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ Στην Ανάφη διοργανώνονται τον Αύγουστο οι πολιτιστικές γιορτές «Αργοναυτικά», οι οποίες περιλαμβάνουν διάφορες εκδηλώσεις όπως το παραδοσιακό νησιώτικο γλέντι στην πλατεία της Χώρας. 20

21 Οι γιορτές στα ξωκλήσια της Ανάφης είναι πολύ σημαντικές για τους κατοίκους του νησιού. Όλοι επίσης οι επισκέπτες μπορούν να συμμετάσχουν σ αυτές, πρόκειται για σημαντική εμπειρία. Σημαντικά πανηγύρια είναι: Του Προφήτη Ηλία στη Βρύση (20 Ιουλίου) Του Αγίου Παντελεήμονα στη Βαγιά (27 Ιουλίου) Του Δεκαπενταύγουστου στη Χώρα Του Αγίου Δημητρίου στο Μαντούρλο (27 Οκτωβρίου) Του Αγίου Αντωνίου (17 Ιανουαρίου) ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΑΝΑΦΙΩΤΙΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ Το αγνό αναφιώτικο μέλι. Το αναφιώτικο ζαφοριστό (με κρόκο) ψωμί. Το φτιάχνουν οι νοικοκυρές την Πρωτοχρονιά. Ψήνεται στο παραδοσιακό φουρνί (ξυλόφουρνος) και παίρνει ένα έντονο κίτρινο χρώμα και έχει την ιδιάζουσα πικάντικη γεύση της ζαφοράς. Τα χειροποίητα λουκάνικα, από χοιρινό κρέας, πολύ ξύδι και μπαχαρικά. Το λαδοτύρι, το ξιαλότυρο, η άρμη, η μυζήθρα (γίνεται ριγανάτη ή λαδιού) Παραδοσιακά πιάτα της Ανάφης είναι: Κουλουρίδια: Σβόλοι από ζυμάρι, βρασμένοι μέσα σε κατσικίσιο γάλα. Σερβίρεται σε μορφή σούπας. Κατσίκι κοκκινιστό: συνοδεύεται από πατάτες ή μακαρόνια. Λουκάνικα: Νοστιμιά φτιαγμένη όπως σε όλα τα Κυκλαδονήσια, από χοιρινό κρέας και αρωματικά βότανα. Πιτάρια (ντόπια μακαρόνια): Σπιτικά μακαρόνια απο λεπτό φύλλο ζύμης πού ξεραίνονται στον ήλιο. Τρώγονται βρασμένα, συνοδευμένα με σάλτσα ντομάτας και ντόπιο ξυσμένο τυρί. Τσιλαρδιά: Χοιρινοκεφαλή, βρασμένη με ξύδι, πιπέρι, κανέλλα και ζαφορά. Ψωμί ζαφοριστό: Ψωμί μυρωμένο με ζαφορά. Σκορδομπάλοτα: μικρά κυλινδρικά κομμάτια από ζυμάρι, σαν μακαρόνια. Αφού βραστούν σερβίρονται με σάλτσα ντομάτα, σκόρδο και τυρί. 21

22 Γλυκά: Γεμιστά: Μπόλικο σησάμι, αμύγδαλα, ξύσμα πορτοκαλιών και κανελλογαρύφαλλα, μέσα σε μισοφέγγαρα λεπτής ζύμης που τηγανίζονται και ραντίζονται με σιρόπι. Κουφέτο: Αγνό αναφιώτικο μέλι ανακατεμένο με ξεφλουδισμένη αμυγδαλόψυχα. Είναι το γαμήλιο γλυκό του κουταλιού αρκετών νησιών των Κυκλάδων μεταξύ των οποίων και της Ανάφης. Μελιτερά: Γλυκά τυροπιτάκια με ντόπια μυζήθρα, αυγά, ζάχαρη και βανίλια. Είναι τοπικό γλυκό έδεσμα το οποίο παραδοσιακά παρασκευάζεται και καταναλώνεται το Πάσχα. Ξεροτήγανα: Φυλλαράκια λεπτής ζύμης, κομμένα σε διάφορα σχήματα, τηγανισμένα, μελωμένα και πασπαλισμένα με σησάμι ή καρύδα. Σησαμόμελο: Καβουρντισμένο και κοπανισμένο στο γουδί σησάμι, ανακατεμένο με μέλι και κανέλλα. Το σησαμόμελο. το δίνουν στους γάμους μαζί με το κουφέτο, για να δυναμώσουν οι νεόνυμφοι. 22

23 23