20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Ὁσίου Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ Νέου Ἀσκητοῦ * * * * * ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὸν Ἑξάψαλμον, Συναπτὴ μεγάλη, μεθ ἣν ἐκφώνησις

Transcript

1 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Ὁσίου Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ Νέου Ἀσκητοῦ * * ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὸν Ἑξάψαλμον, Συναπτὴ μεγάλη, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅττι ιι ππρρέέππεει ιι σσοοι ιι ππᾶᾶσσαα δδόόξξαα Ἦχος α. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Στίχ. β. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Στίχ. γ. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου. Τῶν ὀρθοδόξων προστάτην, καὶ ἐν σαρκὶ ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ, ἀπείληφεν ἰαμάτων, τὴν ἀένναον χάριν ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται Διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτὸν βρύει ἰάματα. Δόξα. Τὸ αὐτό. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι Παρθένε τὸ Χαῖρε, σὺν τῇ φωνῇ ἐσαρκοῦτο ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης, ἐν σοὶ τῇ ἁγίᾳ κιβωτῷ, ὡς ἔφη ὁ δίκαιος Δαυΐδ, ἐδείχθης πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν, βαστάσασα τὸν Κτίστην σου. Δόξα τῷ ἐνοικήσαντι ἐν σοί, δόξα τῷ προελθόντι ἐκ σοῦ, δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς διὰ τοῦ τόκου σου. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅττι ιι σσὸὸνν ττὸὸ κκρράάττοοςς ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν Ἦχος α. Τὸν τάφον σου Σωτήρ. Νεόφωτος ἀστήρ, τῇ Χριστοῦ Ἐκκλησίᾳ, ἐφάνης ἀληθῶς, ἀρετῶν τῇ ἀσκήσει, καὶ θαύμασιν ἑκάστοτε, καταυγάζεις τὰ πέρατα ὅθεν σήμερον, τὴν φωτοφόρον σου μνήμην, ἑορτάζοντες, πάτερ Γεράσιμε πόθῳ, ὑμνοῦμέν σε Ὅσιε. Δόξα. Ὅμοιον. Νεκρώσας τῆς σαρκός, τὰ σκιρτήματα πάντα, συντόνῳ προσευχῇ, καὶ πολλῇ ἐγκρατείᾳ, δοχεῖον πολύτιμον, ἀνεδείχθης τοῦ Πνεύματος, καὶ τὸ σῶμά σου, ἀφθαρτισθὲν ἰατρεῖον, πάσης δέδεικται, ὡς ἀληθῶς ἀῤῥωστίας, Γεράσιμε ὅσιε. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. Τεκοῦσα ἐν σαρκί, τὸν ὑπέρθεον Λόγον, μορφῇ τῇ καθ ἡμᾶς, ἀσυγχύτως Παρθένε, τὸν θαύμασι δοξάσαντα, τὸν Γεράσιμον Ἄχραντε, καθικέτευε, πάσης ἀνάγκης καὶ βλάβης, ἡμᾶς ῥύεσθαι, τοὺς μεγαλύνοντας Κόρη, τὴν ἄῤῥητον δόξαν σου. Μετὰ τὴν β Στιχολογίαν 1

2 Ἦχος δ. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. Ἀπὸ Θεοῦ ὁδηγηθεὶς ἐν τῇ νήσῳ, Κεφαλληνίας ἀληθῶς θεοφόρε, τῇ σῇ ἐλεύσει ταύτην καθηγίασας, καὶ ὡς δῶρον ἔνθεον, καὶ θησαύρισμα μέγα, ταύτῃ Πάτερ δέδωκας, τὸ σὸν ἅγιον σκῆνος, ὃ προσκυνοῦσα πίστει ἀληθεῖ, τὰς σὰς κηρύττει, Γεράσιμε χάριτας. Δόξα. Ὅμοιον. Ἐν Ὁμαλῶν κατασκηνώσας τῷ τόπῳ, Μονὴν ἁγίαν συνεκρότησας Πάτερ, οἷα ψυχῶν λιμένα ἀ κλυδώνιστον, καὶ χορείαν ἤθροισας, σεμνοτάτων παρθένων, ἃς καὶ καθωδήγησας, διὰ βίου καὶ λόγου, πρὸς τὸν νυμφῶνα τὸν ἐν οὐρανοῖς, οἷα φωτὸς ἀΰλου πλήρης Γεράσιμε. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. Τὴν σὴν ἁγίαν Θεοτόκε εἰκόνα, τὴν εὑρεθεῖσαν Ὁμαλῶν ἐν τῷ τόπῳ, ὁ θεοφόρος προσελθὼν Γεράσιμος, πίστει προσεκύνησεν, ἀνυμνῶν σου τὴν δόξαν, καὶ Μονὴν ἀνήγειρε, τῇ σεπτῇ σου Κοιμήσει οὗ ταῖς πρεσβείαις λύτρωσαι ἡμᾶς, Θεογεννῆτορ, δεινῶν περιστάσεων. Μετὰ τὸν Πολυέλαιον Ἦχος πλ. δ. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον. Ἡ σορὸς τοῦ λειψάνου σου τοῦ σεπτοῦ, μυροθήκη τῆς χάριτος θαυμαστή, ὤφθη διαπνέουσα, ὑ πὲρ πάντα ἀρώματα, ὀσμὴν ἀθανασίας, ὡς μύρον οὐράνιον, καὶ εὐωδίαν θείαν, ψυχὰς κατευφραίνουσαν ὅθεν καὶ δαιμόνων, ἀπελαύνουσα στίφη, παρέχει ἰάματα, καὶ ἰᾶται τοὺς πάσχοντας, θεοφόρε Γεράσιμε. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου. Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. Ἡ τὸν πάντων Δεσπότην καὶ Ποιητήν, τετοκυῖα ἐν ὕλῃ τῇ καθ ἡμᾶς, δυσὶ Κόρη φύσεσι, καὶ θελήσεσιν Ἄχραντε, μιᾷ δὲ ὑποστάσει, ἡμᾶς ἐκλυτρούμενον, τῆς τοῦ Ἀδὰμ κατάρας, οἰκείᾳ χρηστότητι, ῥῦσαι πάσης βλάβης, καὶ φθορᾶς καὶ ἀνάγκης, τοὺς πίστει προστρέχοντας, τῇ ταχείᾳ πρεσβείᾳ σου, Θεοτόκε πανύμνητε, πρεσβεύουσα τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων δοῦναι τὴν συγχώρησιν, τοῖς ὀρθοδόξως ὑμνοῦσι, τὸν ἄσπορον τόκον σου. ΟΙ ΑΝΑΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ τὸ α Ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου Ἀντίφωνον Α. Ἐκ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη ἀλλ αὐτὸς ἀντιλαβοῦ, καὶ σῶσον Σωτήρ μου. (δίς) Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὡς χόρτος γάρ, πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμένοι. (δίς) Δόξα. Ἁγίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται, τῇ Τριαδικῇ Μονάδι ἱ εροκρυφίως. Καὶ νῦν. Ἁγίῳ Πνεύματι, ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα, ἀρδεύοντα, ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν. Προκείμενον. Ἦχος δ. Ψαλμὸς ιη. Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. (δίς) Στίχ. Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν; Τίμιος ἐναντίον Κυρίου.. ΤΑΞΙΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ ὁ διάκονος ΤΤοοῦῦ Κυυρρί ίίοουυ δδεεηηθθῶμμεενν... Κύριε, ἐλέησον. ὁ ἱερεύς Ὅττι ιι ἅἅγγι ιιοοςς εεἶ ἶἶ,,, ὁὁ Θεεὸὸςς ἡἡμμῶνν,,,... Ἀμήν. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. 2

3 Αἰνεσάτω πνοὴ πᾶσα τὸν Κύριον. ὁ διάκονος Κααὶ ὶὶ ὑὑππὲὲρρ ττοοῦῦ κκααττααξξι ιιωθθῆῆννααι ἡἡμμᾶᾶςς ττῆῆςς ἀἀκκρροοάάσσεεωςς ττοοῦῦ ἁἁγγί ίίοουυ ΕΕὐὐααγγγγεελλί ίίοουυ Κύύρρι ιιοονν ττὸὸνν Θεεὸὸνν ἡἡ μμῶνν ἱἱκκεεττεεύύσσωμμεενν. ἱ.. Κύριε, ἐλέησον. (γ ) ὁ διάκονος Σοοφί ίίαα ὀὀρρθθοοί ίί ἀἀκκοούύσσω μμεενν ττοοῦῦ ἁἁγγί ίίοουυ ΕΕὐὐααγγγγεελλί ίίοουυ... ὁ ἱερεύς ΕΕἰ ἰἰρρήήννηη ππᾶᾶσσι ιι... Καὶ τῷ Πνεύματί σου. ὁ ἱερεύς ἘἘκκ ττοοῦῦ κκααττὰὰ Λοουυκκᾶᾶνν ἁἁγγί ίίοουυ ΕΕὐὐααγγγγεελλί ίίοουυ ττὸὸ ἀἀννάάγγννωσσμμαα... ὁ διάκονος Πρρόόσσχχωμμεενν... Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τῶν βημοθύρων ἀναγινώσκει τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Ὄρθρου Εὐαγγέλιον τοῦ Ἁγίου (Ὁσιακόν, τῆς ΙΖ Ἰανουαρίου, ὅπερ ζήτει τῇ Παρασκευῇ τῆς Β ἑβδομάδος Λουκᾶ). Κατὰ Λουκᾶν (Λουκ. Ϛ 17 24) Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ, καὶ ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν καὶ οἱ ὀ χλούμενοι ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο. Καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ ἐξ ήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας. Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς Μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε. Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε. Μακάριοί ἐστε, ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ. Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. ὁ Προεστὼς ἢ ὁ Ἀναγνώστης τὸν Ν ψαλμόν, χύμα. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. 3

4 Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους. Δόξα. Ταῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου, πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. Καὶ νῦν. Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. Καὶ τὸ Ἰδιόμελον. Ἦχος πλ. β. Στίχ. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Τῆς φθορᾶς ἀποβαλὼν τὸ ἔνδυμα, συντονωτάτῃ ἀσκήσει, τῆς ἀφθαρσίας ἠμφιάσω τὴν εὐπρέπειαν, τῇ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐνεργείᾳ, θεοφόρε Γεράσιμε ὃ ἐμφαῖνον τὸ θεῖόν σου σκῆνος, ἄφθαρτον δέδοται ἡμῖν, πλῆρες χάριτος καὶ εὐωδίας, φθοροποιῶν νοσημάτων, ἀπαλλάττον τοὺς πάσχοντας. Ἀλλ ὦ Πάτερ θαυματουργέ, αἴτει ἡμῖν φωτισμὸν καὶ θεῖον ἔλεος. Σῶσσοονν,,, ὁὁ Θεεόόςς,,, ττὸὸνν λλααόόνν Σοουυ Κύριε, ἐλέησον. (ιβ ) ἘἘλλέέεει ιι κκααὶ ὶὶ οοἰ ἰἰκκττι ιιρρμμοοῖ ῖῖςς Ἀμήν. ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ Εἶτα, οἱ Κανόνες τῆς Θεοτόκου εἰς στ, καὶ τοῦ Ἁγίου, ὁ παρών, εἰς δ. ᾨδὴ α ὁ Κανὼν τῆς Θεοτόκου οὗ ἡ ἀκροστιχίς Σκέπε ἡμᾶς, Θεόνυμφε Κόρη. Γερασίμου. Ἦχος πλ. δ. Ὁ Εἱρμός. Ὑγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν, καὶ τὴν Αἰγυπτίαν, μοχθηρίαν διαφυγών, ὁ Ἰσραηλίτης ἀνεβόα Τῷ Λυτρωτῇ καὶ Θεῷ ἡμῶν ᾄσωμεν. Ὑγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν,.. Σοφίαν μοι δίδου Μῆτερ Θεοῦ, τολμῶντι ὑμνῆσαι, τὴν σὴν δόξαν τὴν παμφαῆ, καὶ τῶν μεγαλείων σου Παρθένε, μεγαλοπρέπειαν ὄντως τὴν ἄῤῥητον. Κυήσασα Κόρη σωματικῶς, τὸν πάντων Δεσπότην, ἀνεκαίνισας τῶν βροτῶν, τὴν φύσιν φθαρεῖσαν τῇ ἀπάτῃ, τοῦ παλαιοῦ πολεμήτορος Ἄχραντε. Ἐλαίῳ τῶν θείων σου οἰκτιρμῶν, ἱλάρυνον Κόρη, κακωθεῖσάν μου τὴν ψυχήν, παθῶν καὶ πταισμάτων ἐπηρείᾳ, ἵνα ὑμνῶ σεσωσμένος σε Ἄχραντε. Πηγὴ εὐσπλαγχνίας τῆς θεϊκῆς, βλῦσον Θεοτόκε, ὕδωρ ἄφθαρτον τῆς ζωῆς, τοῖς ἐν τῷ θανάτῳ τηκομένοις, ἁμαρτιῶν καὶ πολλῶν παραπτώσεων. ὁ Κανὼν τοῦ Ἁγίου οὗ ἡ ἀκροστιχίς Γεράσιμος μέλπει σοι τῷ Γερασίμῳ. Ἀμήν. Ἦχος πλ. δ. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Γνῶσίν μοι θείαν καὶ λόγον χορήγησον, Λόγε Θεοῦ καὶ Θεέ, ταῖς τοῦ Γερασίμου, τοῦ σὲ μεγαλύναντος, πρεσβείαις Ὑπεράγαθε, ὡς ἂν τούτου ὑμνήσω, τῶν ἀρετῶν τὰ παλαίσματα, καὶ τὰ τῆς 4

5 ἀσκήσεως σκάμματα. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἐκ νεαρᾶς τῆς ἡλικίας Ὅσιε, ὅλον ἀνέτεινας, πρὸς Χριστὸν τὸν πόθον, οὐρανίῳ ἔρωτι, καὶ κοσμικὴν τερπνότητα, παριδὼν θεοφρόνως, τούτου τοῖς ἴχνεσιν ἔσπευσας, βίῳ ἰσαγγέλῳ Γεράσιμε. Δόξα. Ῥημάτων θείων πληρωτὴς γενόμενος, πάτερ Γεράσιμε, μετανάστης ὤφθης, τῆς πατρίδος Ἅγιε, γονεῖς ἀπαρνησάμενος, καὶ γηΐνων τὴν σχέσιν, καὶ ξενιτεύσας ἀπείληφας, πλοῦτον ἀληθῶς τὸν οὐράνιον. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον Ἀπειρογάμως τοῦ παντὸς τὸν αἴτιον, ἐν εἴδει τῷ καθ ἡμᾶς, ὑπὲρ νοῦν καὶ λόγον, τέτοκας Παν άχραντε, ὃ ἦν μὲν διαμείναντα, τοῖς ἀνθρώποις δὲ πᾶσι, τὴν σωτηρίαν βραβεύσαντα, καὶ τὴν ἐκ τοῦ ᾍδου ἀνάκλησιν. ᾨδὴ γ ὁ Κανὼν τῆς Θεοτόκου Ἦχος πλ. δ. Ὁ Εἱρμός. Οὐρανίας ἁψῖδος, ὀροφουργὲ Κύριε, καὶ τῆς Ἐκκλησίας δομῆτορ, σύ με στερέωσον, ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ σῇ, τῶν ἐφετῶν ἡ ἀκρότης, τῶν πιστῶν τὸ στήριγμα, μόνε Φιλάνθρωπε. Οὐρανίας ἁψῖδος,.. Ἐξ ἁγνῶν σου αἱμάτων, σωματωθεὶς Ἄχραντε, ὁ Δημιουργὸς τῶν ἁπάντων, δι ἀγαθότητα, κόσμον ἀνέπλασε, καὶ σὲ ἀνέδειξε πάντων, μέγα καταφύγιον, καὶ ἱλαστήριον. Ἡ σωτήριος πύλη, ἡ νοητὴ γέφυρα, ἡ διαβιβάζουσα πάντας, ζωὴν πρὸς ἄφθαρτον, φθορᾶς με λύτρωσαι, ἁμαρτιῶν Θεοτόκε, καὶ πρὸς μετανοίας με, τρίβον ὁδήγησον. Μανναδόχος ὡς στάμνος, μάννα ζωῆς φέρουσα, καὶ τὸν γλυκασμὸν Θεοτόκε, τῆς θείας χάριτος, τὴν φαρμαχθεῖσάν μου, ψυχὴν ἰῷ τῆς ἀπάτης, γλύκανον χρηστότητι, τῇ τοῦ ἐλέους σου. Ἀνωδίνως τεκοῦσα, δίχα φθορᾶς Ἄχραντε, τὸν ἐκ τοῦ μὴ ὄντος τὰ πάντα, πρὶν ὑποστήσαντα, τὰς τῆς καρδίας μου, λῦσον ὀδύνας Παρθένε, καὶ φθορᾶς με λύτρωσαι, τῶν παραπτώσεων. τοῦ Ἁγίου Ἦχος πλ. δ. Ὁ στερεώσας κατ ἀρχάς. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Σταυρὸν βαστάζων τοῦ Χριστοῦ, ἐπὶ τῶν ὤμων σου Πάτερ, ἀπὸ τόπου διατρέχεις εἰς τόπον, ἀναβάσεις τὰς σεπτάς, μυούμενος Γεράσιμε, ἀνδρῶν τῶν ἐναρέτων, ὧν μιμητὴς ὤφθης ἄριστος. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἰσχὺν λαβὼν παρὰ Θεοῦ, ὡς ἐνεδύσω τὸ σχῆμα, τῶν ἀγγέλων ἐν τῷ ὄρει τοῦ Ἄθω, ἀπεβάλου πᾶν φθαρτόν, ἐκ τῆς ψυχῆς Γεράσιμε, ἀγγελικὴν ἐν πᾶσιν, ἐπιδεικνύμενος ἅμιλλαν. Δόξα. Μαράνας Πάτερ τῆς σαρκός, δι ἀρετῆς τὰς ὀρέξεις, τὰς ἀφθάρτους δωρεὰς ἐκομίσω, καὶ τὸ σῶμά σου σαφῶς, ἀφθαρτισθὲν Γεράσιμε, ἡ Κεφαλλήνων νῆσος, ὡς θησαυρὸν μέγαν κέκτηται. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον 5

6 Ὄρος ἐδείχθης νοητόν, ὡς ὁ προφήτης προλέγει, καὶ κατάσκιον χαρίσμασι θείοις, Θεοτόκε Μαριάμ ἐκ σοῦ γὰρ προελήλυθε, Χριστὸς σῴζων τὸν κόσμον, τοῖς τῆς σαρκὸς αὐτοῦ πάθεσι. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅττι ιι σσὺὺ εεἶ ἶἶ ὁὁ Θεεὸὸςς ἡἡμμῶνν ΜΕΣΩΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τοῦ Ἁγίου Ἦχος πλ. α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τῶν ὁσίων Πατέρων τὰ κατορθώματα, καὶ τὸν ἰσάγγελον βίον Πάτερ ἐζήλωσας, καὶ τῆς δόξης τῆς αὐτῶν ὤφθης ἰσότιμος, δοξασθεὶς περιφανῶς, παρὰ Θεοῦ θαυματουργέ, δυνάμεσιν ἰαμάτων, Γεράσιμε θεοφόρε, Κεφαλληνίας ἐγκαλλώπισμα. Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. Σαρκωθεὶς ἐξ ἀχράντων Ἁγνὴ αἱμάτων σου, ὁ ὑπερούσιος Λόγος ὑπὲρ κατάληψιν, σωτηρίαν σε πιστῶν Κόρη ἀνέδειξε, καὶ προστασίαν ἀψευδῆ, Παρθενομῆτορ Μαριάμ, τῶν πίστει ἀνενδοιάστῳ, ὑμνολογούντων τὸ μέγα, τῆς σῆς κυήσεως μυστήριον. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Σὺὺ γγὰὰρρ εεἶ ἶἶ ὁὁ ββαασσι ιιλλεεὺὺςς ττῆῆςς εεἰ ἰἰρρήήννηηςς ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ, ΟΙΚΟΣ, ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ Ἦχος δ. Ἐπεφάνης σήμερον. Ἐπεφάνης Ὅσιε τῇ Ἐκκλησίᾳ, ὡς φωστὴρ πολύφωτος, ταῖς τῶν θαυμάτων ἀστραπαῖς, καταπυρσεύων τοὺς ψάλλοντας Χαίροις Ὁσίων τὸ κλέος Γεράσιμε. ὁ Οἶκος Ὥσπερ νεόφωτος ἀστήρ, Χριστοῦ τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἐξανατείλας μυστικῶς, τῶν ἀρετῶν μαρμαρυγαῖς, καὶ τῶν θαυμάτων τῷ φωτί, Ὀρθοδοξίας τὴν λαμπρότητα, ὑπὲρ ἥλιον πᾶσι λάμπουσαν, ἔδειξας Ὅσιε σὺ γὰρ δι ἀσκητικῆς πολιτείας, τῆς σαρκὸς νεκρώσας τὸ φρόνημα, καὶ τοῖς πάλαι Ὁσίοις, πόθῳ πολλῷ ἁμιλληθείς, ἐθεώθης κατὰ μέθεξιν, καὶ τῶν θείων δωρεῶν τὸν πλοῦτον ἐ κομίσω, θαυμάτων δεξάμενος ἐνέργειαν, καὶ πάντας παιδεύων, πρὸς κτῆσιν τῶν κρειττόνων, τῇ τῶν σῶν προτερημάτων λαμπρότητι. Ὅθεν Κεφαλληνία ἡ νῆσος, ἁγιασθεῖσα ἀσκητικοῖς σου ἀ γῶσιν, ὡς πλοῦτον θεοδώρητον, καὶ ταμεῖον θείας χάριτος, τὸ σὸν λείψανον θησαυρίζουσα, λυτροῦσαι πάσης θλίψεως, ἀπαύστως ἀνυμνοῦσά σε ἡ δὲ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία Ὀρθόδοξος, καυχωμένη ἐν σοί, ἀκλινὴς καὶ ἄσειστος διαμένει, καὶ αἱρετικῶν τὰς ἐρεσχελίας καταισχύνει, εὐφροσύνως βοῶσά σοι χαίροις Ὁσίων τὸ κλέος Γεράσιμε. Συναξάριον Τῇ Κ τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος καὶ πολυάθλου Ἀρτεμίου. (+362) Στίχοι Ὁ πάντα λαμπρὸς Ἀρτέμιος ἐν βίῳ, Τμηθεὶς ἀπῆλθεν εἰς ὑπέρτατον κλέος. Εἰκάδι Ἀρτέμιος πυκινόφρων αὐχένα τμήθη. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ Ἅγιοι ἔνδοξοι Μάρτυρες Ἐβόρης, Ἐνόης, Ζεβινᾶς, Γερμανός, Νικηφόρος, Ἀντωνῖνος, καὶ ἡ Ἁγία ἔνδοξος Μάρτυς Μαναθὼ ἡ παρθένος, ξίφει καὶ πυρὶ τελειοῦνται. Στίχοι Λίθοις Ἐβόρην καὶ σύναθλον Ἐνόην, Λίθων λάτραι κτείνουσιν ἀθλητοκτόνοι. Ξίφος Ζεβινᾶν, Γερμανόν, Νικηφόρον, 6

7 Σὺν Ἀντωνίνῳ δεικνύει νικηφόρους. Τί καὶ καθαρθῇς εἰς τὸ πῦρ βεβλημένη, Ἁγνὴ Μαναθώ, πνεῦμα σῶμα παρθένε; Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνείαν ποιούμεθα τῆς ἐν ἔτει 1582 ἀνακομιδῆς τοῦ χαριτοβρύτου Λειψάνου τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρός ἡμῶν Γερασίμου, τοῦ Νέου Ἀσκητοῦ, τοῦ Νοταρᾶ, τοῦ μεγίστου ἐν θαυμασίοις καὶ τέρασι καὶ σημείοις, τοῦ θαυματουργοῦ καὶ δαιμονοκαταλύτου, τοῦ ἐν πολλοῖς μὲν τόποις τὸ πρότερον ἀσκήσαντος ἐν Ἁγίοις Τόποις καὶ Ἄθωνι καὶ Σινᾷ καὶ Κύπρῳ καὶ Κρήτῃ καὶ Ζακύνθῳ, ἐν τέλει δὲ ἐν τῇ Νήσῳ Κεφαλληνίᾳ διαλάμψαντος καὶ ἐν τῇ ὑπ αὐτοῦ τούτου συσταθείσῃ Μονῇ τῶν Ὁμαλῶν, ἤτοι τῆς Νέας Ἱερουσαλήμ, ἀποκειμένου, ἀφθόρου δὲ ἐν τῇ παρόδῳ τῶν ἐτῶν Χάριτι θείᾳ διαμένοντος. Ἐκοιμήθη δὲ ὁ Ὅσιος τοῦ Θεοῦ κατ αὐτὴν τὴν λαμπρὰν ἡμέραν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἐν ἔτει 1579, πλὴν διὰ τὸ αἰδέσιμον τῆς Θεομητορικῆς Ἑορτῆς μετετέθη ἡ μνήμη αὐτοῦ, τῆς μὲν τελειώσεως εἰς τὴν 16 ην Αὐγούστου, τῆς δὲ ἀνακομιδῆς αὐτοῦ σήμερον ἐπισημότερον. Στίχοι Ὁ ἐν ουρανοῖς ἀσκητὴς λαμπροφόρος Ἀνατέταλκε τῇ νήσῳ αὐτοῦ σῷος, Ἵνα σκέπῃ καὶ θάλπῃ αὐτὴν ἐσαεί. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Ματρώνης, τῆς Χιοπολίτιδος. (+1462) Στίχοι Λιποῦσα κόσμον ἔμπλεων ἀκοσμίας, Νύμφη Ματρῶνα νῦν παρέστη Νυμφίῳ. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου, μητροπολίτου Τραπεζοῦντος. Στίχοι Τῆς Τραπεζοῦντος ὁ κλεινὸς ἱεράρχης, Βασίλειος συμμέτοχος Βασιλείας. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μάρτυρος Ἀνδρονίκου τοῦ Κρητός, τοῦ ὑπὲρ τῶν Ἁγίων καὶ σεπτῶν εἰκόνων ἀθλήσαντος. (+767) Στίχοι Κρὴς ἦν ὁ ἀνὴρ καὶ τιμητὴς εἰκόνων, Ἅς περ προσκυνῶν ἐνήθλησεν ἀνδρείως. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Ἡρακλείας καὶ Ῥαιδεστοῦ, τοῦ ἀπὸ Θεσσαλονίκης, τοῦ Καλλίδη. (+1926) Στίχοι Γρηγόριε, πένησι δοὺς καὶ σκορπίσας, Ὢ ποῖα Χριστῷ νῦν παρεστὼς λαμβάνεις. Ταῖς τῶν σῶν Ἁγίων πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ τῆς Θεοτόκου ᾨδὴ α. Ἦχος δ. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰ θαύματα. ᾨδὴ γ. Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους, Θεοτόκε, ἡ ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή, θίασον συγκροτήσαντας πνευματικόν, στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου... στεφάνων δόξης ἀξίωσον. ᾨδὴ δ. 7

8 Τὴν ἀνεξιχνίαστον θείαν βουλὴν τῆς ἐκ τῆς Παρθένου σαρκώσεως σοῦ τοῦ ὑψίστου ὁ προφήτης Ἀββακοὺμ κατανοῶν ἐκραύγαζε Δόξα τῇ δυνάμει σου, Κύριε. ᾨδὴ ε. Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γάρ, ἀπειρόγαμε Παρθένε, ἔσχες ἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεὸν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν, πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσί σε σωτηρίαν βραβεύοντα. ᾨδὴ ς. Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν, τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δοξάζοντες. ᾨδὴ ζ. Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς ἀπειλὴν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλον Ὑπερύμνητε, ὁ τῶν πατέρων Κύριος καὶ Θεός, εὐλογητὸς εἶ. ᾨδὴ η. Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν καὶ προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον. Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο, τότε μὲν τυπούμενος νῦν δὲ ἐ νεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀγείρει ψάλλουσαν Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. ὁ διάκονος ΤΤὴὴνν Θεεοοττόόκκοονν κκααὶ ὶὶ μμηηττέέρραα ττοοῦῦ φωττόόςς,,, ἐἐνν ὕὕμμννοοι ιιςς ττι ιιμμῶννττεεςς μμεεγγααλλύύννοομμεενν... Η ῼΔΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Ἦχος δ. Στίχ. α. Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Στίχ. β. Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. γ. Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. δ. Ἐποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. ε. Καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. Ϛ. Ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ μνησθῆναι ἐλέους, καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Καταβασία. ᾨδὴ θ. Ἅπας γηγενὴς σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δὲ ἀΰλων νόων φύσις, γεραίρουσα τὴν ἱερὰν πανήγυριν τῆς Θεομήτορος, καὶ βοάτω Χαίροις, παμμακάριστε Θεοτόκε ἁγνή, ἀειπάρθενε. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅττι ιι σσὲὲ ααἰ ἰἰννοοῦῦσσι ιι ππᾶᾶσσααι ιι ααἱ ἱἱ δδυυννάάμμεει ιιςς

9 ΤΑ ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ τοῦ Ἁγίου Ἦχος β. Τῶν Μαθητῶν ὁρώντων σε. Τῶν Κεφαλλήνων ὤφθης θερμὸς προστάτης, Γεράσιμε θεόφρον καὶ ἀντιλήπτωρ διὸ ἐκ πάσης ῥῦσαι περιστάσεως, τὴν νῆσόν σου μακάριε, τὴν ἑορτάζουσαν πόθῳ, τὴν φωτοφόρον σου μνήμην. Θεοτοκίον Τὸν Ποιητὴν καὶ Κτίστην πάντων τεκοῦσα, τῶν ποιημάτων πάντων ὡς ἀνωτέρα, ὕψωσον τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν μου, πρὸς τὴν ἀγάπην Ἄχραντε, τοῦ προελθόντος ἀφράστως, ἐκ τῆς ἀχράντου γαστρός σου. ΑΙΝΟΙ Ἦχος πλ. δ. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ. Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ πρέπει ὕ μνος τῷ Θεῷ. Ἱστῶμεν στίχους δ, καὶ ψάλλομεν τὰ παρόντα Στιχηρὰ Προσόμοια Ἦχος πλ. δ. Ὤ, τοῦ παραδόξου θαύματος. Στίχ. α. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ. Ὅσιε πάτερ Γεράσιμε, τῶν ἐπιγείων τερπνῶν, πᾶσαν σχέσιν κατέλιπες, καὶ σαρκὸς εὐπάθειαν, οὐρανίῳ σου ἔρωτι, καὶ τῷ Σωτῆρι κατηκολούθησας, ἐν γῇ βιώσας οἷά περ ἄγγελος ὢ τῶν ἀγώνων σου! δι ὧν πλήρης γέγονας, τῶν δωρεῶν, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὡς ἐνθεώτατος. Στίχ. β. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ. Ὅσιε πάτερ Γεράσιμε, ἀποχωρῶν τῶν ἐν γῇ, καὶ ἁπάντων ὑπέρτερος, τῶν φθαρτῶν δεικνύμενος, θεολήπτῳ φρονήματι, πόλεις καὶ τόπους πλείστους διήμειψας, πρὸς τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως, σπεύδων θερμότατα, οὗ τυχὼν κατέλαβες, τῶν ἐφετῶν, πάντων τὸ ἀκρότατον, θέσει θεούμενος. Στίχ. γ. Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ. Πάτερ θεόφρον Γεράσιμε, ἀποσταλεὶς ἐκ Θεοῦ, ὡς οὐράνιος ἄνθρωπος, πρὸς τὴν νῆσον ἔφθασας, Κεφαλλήνων μακάριε, καὶ ταύτην πλήσας τῆς εὐλογίας σου, Μονὴν ἁγίαν ἵδρυσας Ἅγιε, ἔνθα μονάζουσαι, κύκλῳ τοῦ λειψάνου σου, πανευλαβῶς, μέλπουσιν ἱστάμεναι, τὰς ἀριστείας σου. Στίχ. δ. Μακάριος ἀνήρ, ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα. Πάτερ παμμάκαρ Γεράσιμε, σὲ πολιοῦχον θερμόν, καὶ προστάτην καὶ ἔφορον, κεκτημένη γάνυται, τοῖς πολλοῖς θαυμασίοις σου, Κεφαλληνία καὶ τῷ λειψάνῳ σου, ἀεὶ προσπίπτει θερμῶς βοῶσά σοι Ὥσπερ διέσωσας, πάλαι ἡμᾶς Ἅγιε, οὕτω καὶ νῦν, καὶ πάντοτε φύλαττε, τὴν κληρουχίαν σου. Δόξα. Ἦχος πλ. δ. Τάδε λέγει ὁ Ἀββᾶς πρὸς τὰς μοναστρίας Τεκνία, εἰρηνεύετε ἐν ἑαυταῖς, καὶ μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονεῖτε, ἀλλὰ ταπεινώσατε ἑαυτάς, διὰ τὸν ταπεινώσαντα ἑαυτὸν δι ἡμᾶς, μέχρι καὶ δούλου μορ 9

10 φῆς Κύριον αὐτὸς γὰρ ἔφη, ταπεινοῖς διδόναι χάριν μνήσθητε, ὅτι τὰ τοῦ κόσμου ἀποταξάμεναι, Χριστῷ συνετάχθητε, τῷ ὡραίῳ κάλλει, παρὰ πάντας βροτούς, τῷ καὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ ἐπαγγειλαμένῳ, τοῖς σταυρώσασιν ἑαυτούς, σὺν τοῖς παθήμασι, καὶ ὀπίσω αὐτοῦ, ἑπομένοις ἐν ἀληθείᾳ. Γρηγορεῖτε γοῦν προσευχόμεναι, ἐκφυγεῖν τὰς πάγας, καὶ θήρατρα τοῦ ψυχοφθόρου ἐξ ὧν αὐτὸς φυλάξαι ὑμᾶς, ὡς φιλάνθρωπος, παρέχων ὑμῖν ἱλασμὸν ἁμαρτιῶν, δι ἐμοῦ τοῦ ταπεινοῦ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. Δέσποινα, πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως. Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ Δόξα σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς. Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Ὑμνοῦμέν σε, εὐλογοῦμέν σε, προσκυνοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, εὐχαριστοῦμέν σοι διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν. Κύριε βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ Κύριε Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ ἅγιον Πνεῦμα. Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱὸς τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου. Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ὅτι σὺ εἶ μόνος ἅγιος, σὺ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν. Καθ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. (γ ) Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ. Ἐγὼ εἶπα Κύριε, ἐλέησόν με ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι. Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς. Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε. Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ ) Δόξα. Καὶ νῦν. Ἅγιος ἀθάνατος ἐλέησον ἡμᾶς. καὶ πάλιν γεγονωτέρᾳ τῇ φωνῇ Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου. 10

11 Τῶν ὀρθοδόξων προστάτην, καὶ ἐν σαρκὶ ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ, ἀπείληφεν ἰαμάτων, τὴν ἀένναον χάριν ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται Διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτὸν βρύει ἰάματα. * * ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα τῶν Κυριακῶν Ἀντίφωνον Α. Ἦχος β. (Ψαλμὸς ρβ ) Στίχ. α. Εὐλόγει ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ πάντα τὰ ἐντός μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς. Στίχ. β. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Στίχ. γ. Κύριος ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Στίχ. δ. Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Δόξα. Καὶ νῦν. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Ἀντίφωνον Β. Ἦχος β. (Ψαλμὸς ρμε ) Στίχ. α. Αἴνει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου ψαλῷ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑ πάρχω. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν Ἁγίοις θαυμαστός, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. Στίχ. β. Μακάριος, οὗ ὁ Θεὸς Ἰακὼβ βοηθὸς αὐτοῦ, ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν Ἁγίοις θαυμαστός,... Στίχ. γ. Τὸν ποιήσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν Ἁγίοις θαυμαστός,... Στίχ. δ. Βασιλεύσει Κύριος εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ Θεός σου, Σιών, εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν Ἁγίοις θαυμαστός,... Δόξα. Καὶ νῦν. Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων καὶ καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας, εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς. Ἀντίφωνον Γ. Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου. Στίχ. Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν. Τῶν ὀρθοδόξων προστάτην, καὶ ἐν σαρκὶ ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ, ἀπείληφεν ἰαμάτων, τὴν ἀένναον χάριν ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται Διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτὸν βρύει ἰάματα. Στίχ. Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα. Τῶν ὀρθοδόξων προστάτην,.. 11

12 ΜΙΚΡΑ ΕΙΣΟΔΟΣ Εἰσοδικόν. Ἦχος β. (ἐὰν εἰσοδεύουν πολλοὶ ἱερεῖς, ψάλλουν αὐτοὶ τὸ εἰσοδικόν) Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ. Σῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν Ἁγίοις θαυμαστός, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου. Τῶν ὀρθοδόξων προστάτην, καὶ ἐν σαρκὶ ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ, ἀπείληφεν ἰαμάτων, τὴν ἀένναον χάριν ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται Διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτὸν βρύει ἰάματα. Εἶτα τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον τῆς Θεοτόκου. Ἦχος β. (ψάλλεται ὑπὸ τῶν ἱερέων, ἐὰν τελῆται συλλείτουργον) Προστασία τῶν Χριστιανῶν ἀκαταίσχυντε, μεσιτεία πρὸς τὸν ποιητὴν ἀμετάθετε, μὴ παρίδῃς ἁ μαρτωλῶν δεήσεων φωνάς, ἀλλὰ πρόφθασον ὡς ἀγαθὴ εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν, τῶν πιστῶς κραυγαζόντων σοι Τάχυνον εἰς πρεσβείαν καὶ σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν, ἡ προστατεύουσα ἀεί, Θεοτόκε, τῶν τιμώντων σε. ΤΡΙΣΑΓΙΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον τοῦ Ἁγίου Προκείμενον. Ἦχος βαρύς. (Ψαλμὸς ριε ) Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. Στίχ. Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν; Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα. (ε 22 26, στ 1 2) Ἀδελφοί, ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. Εἰ ζῶμεν Πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν. Μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες. Ἀδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος, σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ. Ἀλληλούϊα. (γ ) Ἦχος πλ. β. (Ψαλμὸς ρια ) Στίχ. Μακάριος ἀνήρ, ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα. Στίχ. Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, τὸ κέρας αὐτοῦ ὑψωθήσεται ἐν δόξῃ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ (ζήτει τῇ Ε Δεκεμβρίου, εἰς τὴν Λειτουργίαν) Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον (ια 27 30) Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι. Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, 12

13 καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν. Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Καὶ καθεξῆς ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Ἱ. Χρυσοστόμου Εἰς τό Ἐξαιρέτως Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Μεγαλυνάρια τοῦ Ὁσίου Τῆς Πελοποννήσου θεῖος βλαστός, καὶ Κεφαλληνίας ὁ ἀσύλητος θησαυρός, καὶ πάσης Ἑλλάδος, τὸ καύχημα τὸ μέγα, Γεράσιμε θεόφρον, σκέπε τὴν νῆσόν σου. Χαίροις τῶν Τρικκάλων γόνος λαμπρός, χαίροις Κεφαλλήνων, ἀπροσμάχητος βοηθός χαίροις ἱ ερέων, τὸ καύχημα καὶ κλέος, Γεράσιμε τρισμάκαρ, πιστῶν τὸ καύχημα. Κοινωνικόν. Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος. Ἀλληλούϊα. Μετὰ τὴν μετάδοσιν. Ἦχος β. Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσεν. Εἰς τό Πάάννττοοττεε,,, ννῦῦνν κκααὶ ὶὶ ἀἀεεί ίί Ἦχος β. Ἀμήν, Ἀμήν, Ἀμήν. Πληρωθήτω τὸ στόμα ἡμῶν αἰνέσεώς σου, Κύριε, ὅπως ὑμνήσωμεν τὴν δόξαν σου, ὅτι ἠξίωσας ἡμᾶς μετασχεῖν τῶν ἁγίων καὶ φρικτῶν σου μυστηρίων τήρησον ἡμᾶς ἐν τῷ σῷ ἁγιασμῷ, ὅλην τὴν ἡμέραν μελετᾶν τὴν δικαιοσύνην σου. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα. Μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνον εὐχήν. Ἦχος β. Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. (ἐκ γ ) Ἀπόλυσις Χρρι ιισσττὸὸςς ὁὁ ἀἀλληηθθι ιιννὸὸςς Θεεὸὸςς ἡἡμμῶνν Δι εὐχῶν... Ἀμήν. * * Ἡ Ἀκολουθία αὐτὴ καταρτίσθηκε καὶ διανέμεται δωρεὰν ἀπὸ τὸν ὀρθόδοξο Ἱστότοπο Προσφέρεται γιὰ ἰδιωτικὴ χρῆσι. Δὲν ἐπιτρέπεται ἡ ἐμπόρευσί της. 13

14 Ἀπολυτίκια τῶν συνεορταζομένων Ἁγίων Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Γερασίμου. Τῶν Τρικάλων τὸν γόνον, Κεφαλλήνων τὸ κλέϊσμα, Ὁμαλῶν Μονῆς τὸν προστάτην, σὲ εὐφημοῦμεν Γεράσιμε ἐβίωσας γὰρ ἐν τῇδε τῇ ζωῇ, ὡς ἄγγελος οὐράνιος Θεοῦ. Διὸ δόξης ἠξιώθης, καὶ ἀφθαρσίας σῶμά σου τὸ πάντιμον. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ ἀφθαρτώσαντι, δόξα τῷ δωρησαμένῳ σε πιστοῖς, πρέσβυν ἀκοίμητον. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου. Τῶν πιστῶν σε προστάτην, καὶ ταχὺν ἀντιλήπτορα, ὁσιώτατε Πάτερ θεοφόρε Γεράσιμε, ἀνέδειξε Θεὸς ἐπὶ τῆς γῆς, ὁ πάντων τῶν ὄντων Κηδεμών θεραπεύεις γὰρ σωμάτων, καὶ τῶν ψυχῶν τὰ πάθη, τῇ σῇ χάριτι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι λαπρῶς, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου. Ἦχος πλ. α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Ὡς ἰσάγγελον ἄνθρωπον εὐφημοῦμέν σε, καὶ ζηλωτὴν Παταπίου ἀσκητικῆς ἀγωγῆς, ἐν Ἁγίας Ἄννης Σκήτῃ τὸν ἀσκήσαντα, κράζοντες ὅσιε Χριστοῦ, Κεφαλλήνων ἀρωγὲ ἀνύστακτε καὶ Τρικάλων τῆς Κορινθίας ἐπόπτα, ῥῦσαι φθορᾶς πιστούς, Γεράσιμε. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου. (Γερασίμου Μικραγιαννανίτου) Ἐκ νεότητος Πάτερ τῷ Χριστῷ ἠκολούθησας, καὶ ἀγγελικῶς ἐν τῷ κόσμῳ διανύσας τὸν βίον σου, ἐπλήσθης οὐρανίων δωρεῶν, Γεράσιμε Ὁσίων καλλονή διὰ τοῦτο καὶ ἰαμάτων τὰς δωρεάς, παρέχεις τοῖς βοῶσί σοι δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου. (Γερασίμου Μικραγιαννανίτου) Τῆς σαρκὸς χαλινώσας τὰ σκιρτήματα ἅπαντα καὶ τὰ πάθη νεκρώσας ἐγκρατείας τοῖς βέλεσιν, ἀνήχθης πρὸς ἀπάθειαν σοφὲ ὡς ἄσαρκος βιώσας ἐπὶ γῆς διὰ τοῦτο καὶ θαυμάτων πηγὰς προχέεις ἡμῖν τοῖς κραυγάζουσι δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι δόξα τῷ δωρησαμένῳ σε ἡμῖν φρουρὸν Γεράσιμε. Ἀπολυτίκιον τοῦ Μεγαλομάρτυρος Ἀρτεμίου. Ἦχος δ. Ταχὺ προκατάλαβε. Ὁ Μάρτυς σου, Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν, ἔθραυσε καὶ δαιμόνων, τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Μεγαλομάρτυρος. Ἦχος α. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Ποικίλοις βασάνοις ἐναθλήσας μακάριε, ὡς στεῤῥὸς ἀδάμας τὸν παραβάτην κατῄσχυνας καὶ γὰρ ἐν πέτρᾳ μεγίστῃ πιεσθεὶς διὰ τὴν πέτραν Χριστὸν καὶ αἰκισθείς, στέφος ἐδέξω τοῦ μαρτυρίου μεγαλομάρτυς Ἀρτέμιε. Δόξα τῷ σὲ ἐνισχύσαντι δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Μεγαλομάρτυρος. Ἦχος α. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Ποικίλαις ἐναθλήσας Ἀρτέμιε βασάνοις, στεῤῥὸς ἀδάμας ἐδείχθης αἰσχύνας Παραβάτην καὶ 14

15 γὰρ διὰ τὴν Πέτραν τὸν Χριστόν, ὑπερμεγέθει πέτρᾳ πιεσθείς, πλευρὰς καὶ βλέφαρα ὀγκίνοις διαπαρείς, ἐδέξω ἄφθαρτον στέφος. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ δόξα τῷ σὲ ἐνισχύσαντι δόξα τῷ ἰατρὸν κοιλιακῶν σε νόσων δείξαντι. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Μεγαλομάρτυρος. (Γερασίμου Μικραγιαννανίτου) Ἦχος πλ. α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τῶν αἱμάτων τῷ λύθρῳ ἐπισταζόμενος, τῷ Κυρίῳ παρέστης μάρτυς Ἀρτέμιε, ὃν ἱκέτευε ἀεί, κατοικτειρίσαι με σοφέ, τὸν ἀτόποις λογισμοῖς καὶ ἐργασίαις πονηραῖς, ἀφρόνως κατεγνωσμένον ἵνα πιστῶς εὐφημῶ σε, τῇ προστασίᾳ σου τειχιζόμενος. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Μεγαλομάρτυρος. (Γερασίμου Μικραγιαννανίτου) Ἦχος πλ. α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Εὐσεβείας τοῖς τρόποις καλλωπιζόμενος, ἀθλητικῆς ἀγλαΐας ὤφθης σοφὲ κοινωνός, πρὸς ἀγῶνας ἀνδρικοὺς παραταξάμενος ὅθεν ὡς λύχνος φωταυγής, τῶν θαυμάτων τὰς βολάς, ἐκλάμπεις τῇ οἰκουμένῃ, Ἀρτέμιε Ἀθλοφόρε, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Μεγαλομάρτυρος. (ποίημα Χαραλάμπους Μπούσια) Ἦχος πλ. α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τὸν συγκόψαντα ξίφει αὐτοῦ τὸ φρύαγμα, πολυθεΐας τὴν πλάνην καὶ τῇ μαχαίρᾳ ἐχθρῶν κεφαλὴν αὐτοῦ τὸν κλίναντα τιμήσωμεν, θεῖον Ἀρτέμιον, λαμπρῶς ἰατῆρα ὡς ταχὺν τοῦ ἄλγους ἐντεροκήλης, αὐτοῦ λιτὰς ἐκζητοῦντες ἐν πάσαις βίου περιστάσεσι. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Μεγαλομάρτυρος. (Γερασίμου Μικραγιαννανίτου) Ἦχος πλ. α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τῶν μαρτύρων λαμπρότης Μάρτυς Ἀρτέμιε, Ἀστυνομίας τὸ Σῶμα σκέπε καὶ φύλαττε καὶ ὁδήγει ἀσφαλῶς αὐτῶν τὰ βήματα σὲ γὰρ προστάτην ἀληθῆ ἐπιγράφουσι σοφὲ καὶ πίστει σοι ἐκβοῶσι διὰ παντὸς ἐκδυσώπει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Μεγαλομάρτυρος. (Ἀγγέλου Ἱερομονάχου τοῦ Ἀνθόπουλου) Ὡς καλὸς στρατιώτης ἐναθλῶν νομιμώτατα τῷ Χριστῷ ᾠκειώθης στεφανίτα Ἀρτέμιε οὐδόλως μὲν τριβόλων ταῖς ἀκμαῖς πλακὸς δὲ τῇ βαρύτητι οὐδὲ ἀξιώματος στερήσει τοῦ κοσμικοῦ ἐκάμφθης γενναιότατε. Κάραν τὴν σὴν ἐξέκλινας λοιπὸν ξίφει, σοφέ, δημίου σου καὶ Θεῷ συναγάλλῃ διὸ σὲ πόθῳ γεραίρομεν. Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Ματρώνης. Ἦχος γ. Τὴν ὡραιότητα. Χριστοῦ τοῖς ἴχνεσιν, ἀκολουθήσασα, κόσμου τερπνότητα, Ὁσία ἔλιπες, καὶ ἐμιμήσω ἐν σαρκί, Ἀγγέλων τὴν πολιτείαν ὅθεν ταῖς τοῦ Πνεύματος, δωρεαῖς κατεφαίδρυνας, τὴν ἐνεγκαμένην σε, νῆσον Χίον πανεύφημε, διὸ χαρμονικῶς ἐκβοᾷ σοι χαίροις Ματρώνα πανολβία. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας. Ἦχος α. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Μονάσασα θεαρέστως, ἐναρέτως ἐβίωσας, καὶ χάριν ἰαμάτων ἐκομίσω Ματρώνα θεόληπτε θαυμάσια τελέσασα φοβερά, Μονὴν συνεκρότησας ἱεράν προσενήνοχας πληθὺν τῶν πιστευσάντων σε παμμακάριστε. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι λαπρῶς δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα. 15