να α τω α α ας και στο ος α νε

Transcript

1 ΕΥΤΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΘΩΜΑ. \ Μνήμη τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Ἐλισάβετ, τῆς θαυματουργοῦ. \ Τῌ ΚΥΡΙΑΚῌ ΕΣΕΡΑΣ Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Μ Ἀμήν. Ἦχος α Χρι στο ος α νε ε στη η Μ ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω Μ θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και Μ αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω Μ σα α α µε νο ος Τό τρίτον Χρι στο ος α ω ην χα ρι Ἅπαξ ὑπὸ τοῦ Ἱερέως καὶ δὶς ὑπὸ τῶν χορῶν. νε ε στη η ε εκ 1

2 Μ νε κρω ω ων θα Κ να α τω Μ θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και Μ αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω Μ ω ην χα ρι σα α α µε νο ο ο ο ο ο ο ο ος Ψαλμὸς ργ (103). Εὐλόγει ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, Κύριε ὁ Θεός μου ἐμεγαλύνθης σφόδρα. Ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω, ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον. Ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέῤῥιν, ὁ στεγάζων ἐν ὕδασιν τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ. Ὁ τιθεὶς νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. Ὁ ποιῶν τοὺς Ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα. Ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς, οὐ κλιθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. 2

3 Ἄβυσσος ὡς ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα. Ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου φεύξονται, ἀπὸ φωνῆς βροντῆς σου δειλιάσουσιν. Ἀναβαίνουσιν ὄρη, καὶ καταβαίνουσι πεδία εἰς τόπον, ὃν ἐθεμελίωσας αὐτά. Ὅριον ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται, οὐδὲ ἐπιστρέψουσι καλύψαι τὴν γῆν. Ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰς ἐν φάραγξιν, ἀνάμεσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα. οτιοῦσι πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέξονται ὄναγροι εἰς δίψαν αὐτῶν. Ἐπ αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσει ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φωνήν. οτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερώων αὐτοῦ ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ. Ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι, καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων. Τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου. Τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει. 3

4 Χορτασθήσονται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου, ἃς ἐφύτευσας. Ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ κατοικία ἡγεῖται αὐτῶν. Ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖς ἐλάφοις, πέτρα καταφυγὴ τοῖς λαγῳοῖς. Ἐποίησε σελήνην εἰς καιρούς ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ. Ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ. Σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπᾶσαι, καὶ ζητῆσαι παρὰ τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖς. Ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, καὶ συνήχθησαν, καὶ εἰς τὰς μάνδρας αὐτῶν κοιτασθήσονται. Ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας, ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος, ἐκεῖ ἑρπετὰ ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῷα μικρὰ μετὰ μεγάλων. 4

5 Ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται, δράκων οὗτος, ὃν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῇ. άντα πρὸς σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τροφὴν αὐτῶν εἰς εὔκαιρον δόντος σου αὐτοῖς συλλέξουσιν. Ἀνοίξαντός σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος ἀποστρέψαντος δέ σου τὸ πρόσωπον, ταραχθήσονται. Ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψουσι, καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν. Ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμα σου, καὶ κτισθήσονται, καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆς. Ἤτω ἡ δόξα Κυρίου εἰς τοὺς αἰῶνας εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ. Ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων, καὶ καπνίζονται. ᾌσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω. 5

6 Ἠδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ Κυρίῳ. Ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἄνομοι, ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούς. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Καὶ πάλιν. Ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας. όξα... Καὶ νῦν... Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα. όξα σοι ὁ Θεός (ἐκ γ ). Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα σοι. ΙΑΚΟΟΣ: Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. ΧΟΡΟΣ: Κύριε, ἐλέησον. [καὶ μετὰ ἀπὸ κάθε αἴτηση] Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης, καί τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου 6

7 δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου, καί τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας, καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ πατρός καὶ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (...), τοῦ τιμίου πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας, παντός τοῦ Κλήρου καί τοῦ Λαοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους, πάσης Ἀρχῆς καὶ Ἐξουσίας ἐν αὐτῷ, τοῦ κατὰ ξηρὰν θάλασσαν καὶ ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῆς πόλεως (Μονῆς, Κώμης) ταύτης, πάσης πόλεως καὶ χώρας καί τῶν πίστει οἰκούντων ἐν αὐταῖς, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καὶ καιρῶν εἰρηνικῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ πλεόντων, ὁδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αἰχμαλώτων καί τῆς σωτηρίας αὐτῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 7

8 Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καὶ ἀνάγκης, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοὶ Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ:Ὅτι πρέπει σοι, πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 8

9 ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ Ἦχος η Μ Κυ Κυ Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε Μ λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον Κυ Κυ Κυ ΕΤΕΡΑ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε λε η η σον Μ 9

10 Μ Κυ Κυ Κυ Γ Κυ Κυ Κυ Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε Γ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 10

11 Εἰς τό, Κύριε ἐκέκραξα, ψάλλομεν Στιχηρὰ Ψαλμὸς ρμ (140) Ἦχος α Nε Κυ ρι ε ε κε ε κρα α α ξα προς σε ει ει σα κου ου σο ο ο ον µου ει σα α κου ου ου σο ον µου Κυ υ υ υ ρι ι ι ι ε ε Κυ ρι ε ε κε ε κρα α α ξα προς σε ει ει σα κου ου σο ο ο ον µου προ ο σχες τη φω νη η η η η τη η η ης δε η η η σε ε ε ω ω ω ως µου εν τω κε κρα γε ε ναι αι µε ε προος σε ε ε ει σα α κου ου ου σο ον µου Κυ υ 11

12 υ υ ρι ι ι ι ε Κα τευ θυν θη η η η η τω η προ σε ευ χη η η η µου ως θυ µι ι ι α α µα α α α ε νω ω ω πι ι ι ο ο ο ον σου ε παρ σις τω ω ων χει ει ρω ων µου θυ σι ι α ε σπε ε ρι ι νη η η ει σα α κου ου ου σο ον µου Κυ υ υ υ ρι ι ι ι ε Στίχος. Ε αν α νο µι ας πα ρα τη ρη σης Κυ ρι ε Κυ ρι ε τις υ πο στη η σε ται ο τι πα ρα σοι ο ι 12

13 λασ µος ε στιν Με τα την εκ τα φου σου φρι κτην Ζω ο δο τα Ε γερ σιν ω σπερ σφρα γι δας ουκ ε λυ σας Χρι στε του µνη µα τος ου τω κε κλει σµε ε νων θυ ρων ει σε λη λυ θας προς τους πα νευ κλε εις Α πο στο λους σου χα ρο ποι ων αυ τους και ευ θε ες σου ου πα ρε χο µε νος του τοις νε ευ µα δι α µε τρον ε ε λε ε ος Στίχος. Ε νε κεν του ο νο µα τος σου υ πε µει να σε Κυ ρι ε υ πε µει νεν η ψυ χη µου εις τον λο γον σου 13

14 ηλ πι σεν η ψυ χη µου ε πι τον Κυ ρι ον Θω µας ο και ι δυ µος ουκ ην εν δη µων η νι κα συ τοις Μα θη ταις ω φθης Κυ ρι ε ο θεν η πι στη σε τη ση Α να στα α σει και τοις κα τι δου σι σε ε βο ο α ει µη βα α λω τον δα κτυ λον εις την πλευ ραν αυ του και των η η λω ων τα τυ λω µα τα ου πι στε ε ευ ω ο τι ε ξε ε γη η γε ερ ται Στίχος. Α πο φυ λα κης πρω ι ας µε χρι νυ κτος α πο φυ λα κης πρω ι ας 14

15 ελ πι σα τω Ισ ρα ηλ ε πι τον Κυ ρι ον Ως θε λεις ψη λα φη σον Χρι στος τω Θω µα ε βο η σε βα λε την χει ει ρα και γνω θι µε ο στε α ε χον τα και γε ω δες σω ω µα και µη γι νου α πι στος ε πι σης δε τοις αλ λοις πι στω θη τι ο δε ε βο η σεν ο Θε ο ος µου ου και ο Κυ ρι ος συ υ πα α αρ χεις δο ξα τη ε ε γε ερ σει ει σου 15

16 Εἶτα ψάλλομεν τὰ ἑξῆς ροσόμοια τῆς Ἁγίας. Ἦχος α. ανεύφημοι μάρτυρες. Στίχος. 0 τι πα ρα τω Κυ ρι ω το ε λε ος και πολ λη παρ αυ τω λυ τρω σις και αυ τος λυ τρω σε ται τον Ισ ρα ηλ εκ πα σω ων των α νο µι ων αυ του ου ου Ἀμνάς, Ἐλισάβετ, τοῦ Χριστοῦ εὐπρεπὴς καὶ ἄμωμος ὀφθεῖσα βίον διήνυσας σοῦ τὸν ἐπίγειον ἐν χρηστοηθείᾳ, ταπεινώσει, δάκρυσιν, ἀσκήσεσι συντόνοις, δεήσεσι καὶ τοῦ σαρκίου σου κατατήξει, χαριτόβρυτε ἰαμάτων πηγὴ ἀδαπάνητε. Στίχος. Αι νει τε τον Κυ ρι ον παν τα τα ε θνη ε παι νε σα τε αυ το ον 16

17 παν τες οι λα οι Βλαστὲ Ἡρακλείας εὐθαλές, τῆς ἐν Θράκῃ, σύλλογον τῶν Χριστωνύμων κατηύφρανας τῇ εὐωδίᾳ σου τῶν κατορθωμάτων καὶ τῶν θαυμασίων σου, λευκάνθεμον Χριστοῦ θείας πίστεως καὶ ἴον εὔοσμον ἐγρηγόρσεως καὶ νήψεως, Ἐλισάβετ, Ὁσίων ἀγλάϊσμα. Στίχος. 0 τι ε κρα ται ω θη το ε λε ος αυ του εφ η µας και η α λη θει α του Κυ ρι ου µε νει εις τον αι ω να Σεπτῆς Γλυκερίας προσευχαῖς, τῆς Μεγαλομάρτυρος, συνέλαβέ σε ἡ μήτηρ σου δῶρον ὡς πάντιμον, ἡ τῆς ἀτεκνίας φέρουσα τὸ ὄνειδος, Ὁσία Ἐλισάβετ, πανεύφημε, σέμνωμα πίστεως καὶ σοφίας ἐνδιαίτημα, ἐποφθεῖσα ἀλάβαστρον χάριτος. 17

18 ΟΞΑΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΣΕΡΙΟΥ Ἦχος α Nε ε ο ο ο ο ξα α τρι ι ι ι ι και αι αι Υι υι ω ω και Α α γι ι ω νευ µα α α τι ι ι ι Την α µεµ πτω ω πο ο ο λι ι τει α και συ ντο ο νω ω ω α α σκη η η η σει τας α α α παρ χας των αι ω νι ι ι ω ω ων α α γα α α θων γε ωρ γη σα α σαν Ε λι σα α βε ε ετ τη η ην Ο ο σι ι ι αν τι µη η η σω ω ω ω µεν ου ου τω ω 18

19 λε ε γο ο ον τες τω α ρο τρω ω σων προς Κυ ρι ι ον δε η η η σε ε ε ε ων γε ωρ γη σον η µων τας κα αρ δι ι ι ας προς πο λυ υ χου ου ουν α α στα α χυν α ρε τη ης και νη η η ψε ε ε ε ε ως των τι µων των ε εν υ υ υ υ υ µνοις την α ει σε ε βα α στον µνη η η µη η η ην σου ου ου ου 19

20 Καὶ νῦν... τοῦ εντηκοσταρίου. Ἦχος α Μ Και νυ υν και αι α ει ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω ω ω νων α α µην Των θυ ρων κε κλει σµε νων των Μα θη των συ νη θροι σµε ε νων ει σηλ θες α φνω παν το δυ υ να α µε Ι η σου ο ο Θε ο ο ος η η η η µων και στας εν µε ε σω α αυ των ει ρη νην δους ε πλη ρω ω σας α γι ου νε ε ε ε ευ µα α α α τος προ σµε νειν τε προ ο σε τα α ξας και µη δα µου χω ρι ζε ε σθαι α 20

21 πο Ι ε ρου σα α ληµ ε ως ου εν δυ σω ων ται την εξ υ υ υ ψου ου ους δυ υ να α α µιν δι ο βο ω µε εν σοι ο φω τι σµος και η α να α στα α σις και η ει ρη νη η η µων δο ο ο ξα α α α σοι οι οι 21

22 Β Εἴσοδος, Φῶς ἱλαρόν. Ἦχος ι Φως ι λα ρον α γι ας δο ο ο ξης α θα α να α του α τρος ου ρα νι Β ι ι ου α γι ου µα κα ρος Ι ου Χρι ι ι ι στε ελ θο ο Μ η ο σου ο ο ον τες ε πι ι την η λι ου δυ υ υ σιν ι δον τε ες φως ε σπε ρι νον υ µνου ου µεν α τε ε ρα Υι ο ον Β Μ και α α γι ο ον νε ευ µα Θε ο ον Α ξι ο ο ον σε εν πα α σι και ροις υ µνει ει ει σθαι αι φω ναις αι σι ι αις Υι 22

23 Β ε ε Θε ε ε ου ου ζω η η η η η η ην ο ο δι ι δου ους δι ο Β Γ ο ο ο ο κο Μ ο σµος σε ε ε δο ο ξα α α ζει ει 23

24 Γ Τις Ἐσπέρας ροκείµενον. Ἦχος Βαρύς Γα Θε ε ο ος µε ε ε ε γα ας ως ο ο Θε ο ος η η µω ων συ ει Μ ει ει ει ει ο ο ο Θε ε ο ος ο ποι ω ω ω Μ Γ ων θααυ µα α σι ι ι α µο ο ο νο ος Στιχ. α. Ο Θε ος εν τω α γι ω η ο δος σου γνω ρι σας εν τοις λα οις την δυ να µι ιν σου Γ Τις Θε ε ο ος µε ε ε ε γα ας ως ο ο Θε ο ος η η µω ων συ ει 24 ει ει

25 ει ει ο ο ο Θε ε ο ος ο Μ ποι ω ω ω Μ Γ ων θααυ µα α σι ι ι α µο ο ο νο ος Στιχ. β. Και ει πα νυν ηρ ξα µην αυ τη η αλ λοι ω σις της δε ξι α ας του υ ψι ι στου ου ου Γ Τις Θε ε ο ος µε ε ε ε γα ας ως ο ο Θε ο ος η η µω ων συ ει Μ ει ει ει ει ο ο ο Θε ε ο ος ο ποι ω ω ω Μ Γ ων θααυ µα α σι ι ι α µο ο ο νο ος 25

26 Στιχ. γ. Ε µνη σθην των ερ γων Κυ ρι ου ο τι µνη σθη σο µαι α πο της αρ χης των θαυ µα σι ων σου. Γ Τις Θε ε ο ος µε ε ε ε γα ας ως ο ο Θε ο ος η η µω ων συ ει Μ ει ει ει ει ο ο ο Θε ε ο ος ο ποι ω ω ω Μ Γ ων θααυ µα α σι ι ι α µο ο ο νο ος 26

27 Εἷτα τὰ Ἀναγνώσματα. αροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα. (Κεφ. λα ) Γυναῖκα ἀνδρείαν τίς εὑρήσει; Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν ἡ τοιαύτη. Θαρσεῖ ἐπ αὐτῇ ἡ καρδία τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς, ἡ τοιαύτη καλῶν σκύλων οὐκ ἀπορήσει ἐνεργεῖ γὰρ τῷ ἀνδρὶ ἀγαθὰ πάντα τὸν βίον. Μηρυομένη ἔρια καὶ λίνον ἐποίησεν εὔχρηστον ταῖς χερσὶν αὐτῆς. Ἐγένετο ὡσεὶ ναῦς ἐμπορευομένη μακρόθεν, συνάγει δὲ αὐτῆς τὸν πλοῦτον. Καὶ ἀνίσταται ἐκ νυκτῶν καὶ ἔδωκε βρώματα τῷ οἴκῳ καὶ ἔργα ταῖς θεραπαίναις. Θεωρήσασα γεώργιον ἐπρίατο, ἀπὸ δὲ καρπῶν χειρῶν αὐτῆς κατεφύτευσε κτῆμα. Ἀναζωσαμένη ἰσχυρῶς τὴν ὀσφὺν αὐτῆς ἤρεισε τοὺς βραχίονας αὐτῆς εἰς ἔργον. Ἐγεύσατο ὅτι καλόν ἐστι τὸ ἐργάζεσθαι καὶ οὐκ ἀποσβέννυται ὁ λύχνος αὐτῆς ὅλην τὴν νύκτα. Τοὺς πήχεις αὐτῆς ἐκτείνει ἐπὶ τὰ συμφέροντα, τὰς δὲ χεῖρας αὐτῆς ἐρείδει εἰς ἄτρακτον. Χεῖρας δὲ αὐτῆς διήνοιξε πένητι, καρπὸν δὲ ἐξέτεινε πτωχῷ. Οὐ φροντίζει τῶν ἐν οἴκῳ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, ὅταν που χρονίζῃ πάντες γὰρ οἱ παρ αὐτῆς ἐνδεδυμένοι εἰσί. ισσὰς 27

28 χλαίνας ἐποίησε τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς, ἐκ δὲ βύσσου καὶ πορφύρας ἑαυτῇ ἐνδύματα. ερίβλεπτος δὲ γίνεται ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ἐν πύλαις, ἡνίκα ἂν καθίσῃ ἐν συνεδρίῳ μετὰ τῶν γερόντων κατοίκων τῆς γῆς. Σινδόνας ἐποίησε καὶ ἀπέδοτο τοῖς Φοίνιξι, περιζώματα δὲ τοῖς Χαναναίοις. Ἰσχὺν καὶ εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο καὶ εὐφράνθη ἐν ἡμέραις ἐσχάταις. Στόμα αὐτῆς διήνοιξε προσεχόντως καὶ ἐννόμως, καὶ τάξιν ἐστείλατο τῇ γλώσσῃ αὐτῆς. Στεγναὶ διατριβαὶ οἴκων αὐτῆς, σῖτα δὲ ὀκνηρὰ οὐκ ἔφαγε. Τὸ στόμα δὲ ἀνοίγει σαφῶς καὶ νομοθέσμως, ἡ δὲ ἐλεημοσύνη αὐτῆς ἀνέστησε τὰ τέκνα αὐτῆς καὶ ἐπλούτησαν καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ᾔνεσεν αὐτήν. ολλαὶ θυγατέρες ἐκτήσαντο πλοῦτον, πολλαὶ ἐποίησαν δύναμιν, σὺ δὲ ὑπέρκεισαι καὶ ὑπερῆρας πάσας. Ψευδεῖς ἀρέσκειαι καὶ μάταιον κάλλος γυναικός γυνὴ γὰρ συνετὴ εὐλογεῖται, φόβον δὲ Κυρίου αὕτη αἰνείτω. ότε αὐτῇ ἀπὸ καρπῶν χειλέων αὐτῆς καὶ αἰνείσθω ἐν πύλαις ὁ ἀνὴρ αὐτῆς. 28

29 Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα. (Κεφ. α 1-10 ) Ἀγαπήσατε δικαιοσύνην, οἱ κρίνοντες τὴν γῆν, φρονήσατε περὶ τοῦ Κυρίου ἐν ἀγαθότητι καὶ ἐν ἁπλότητι καρδίας ζητήσατε αὐτόν ὅτι εὑρίσκεται τοῖς μὴ πειράζουσιν αὐτόν, ἐμφανίζεται δὲ τοῖς μὴ ἀπιστοῦσιν αὐτῷ. Σκολιοὶ γὰρ λογισμοὶ χωρίζουσιν ἀπὸ Θεοῦ, δοκιμαζομένη τε ἡ δύναμις ἐλέγχει ἄφρονας. Ὅτι εἰς κακότεχνον ψυχὴν οὐκ εἰσελεύσεται σοφία, οὐδὲ κατοικήσει ἐν σώματι καταχρέῳ ἁμαρτίας ἅγιον γὰρ πνεῦμα παιδείας φεύξεται δόλον καὶ ἀπαναστήσεται ἀπὸ λογισμῶν ἀσυνέτων καὶ ἐλεγχθήσεται ἐπελθούσης ἀδικίας. Φιλάνθρωπον γὰρ πνεῦμα σοφίας καὶ οὐκ ἀθῳώσει βλάσφημον ἀπὸ χειλέων αὐτοῦ ὅτι τῶν νεφρῶν αὐτοῦ μάρτυς ὁ Θεὸς καὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ ἐπίσκοπος ἀληθὴς καὶ τῆς γλώσσης ἀκουστής ὅτι πνεῦμα Κυρίου πεπλήρωκε τὴν οἰκουμένην καὶ τὸ συνέχον τὰ πάντα γνῶσιν ἔχει φωνῆς. ιὰ τοῦτο φθεγγόμενος ἄδικα οὐδεὶς μὴ παροδεύσῃ αὐτὸν ἐλέγχουσα ἡ δίκη. Ἐν γὰρ διαβουλίοις ἀσεβοῦς ἐξέτασις ἔσται, λόγων δὲ αὐτοῦ ἀκοὴ πρὸς 29

30 Κύριον ἥξει εἰς ἔλεγχον ἀνομημάτων αὐτοῦ ὅτι οὖς ζηλώσεως ἀκροᾶται τὰ πάντα καὶ θροῦς γογγυσμῶν οὐκ ἀποκρύπτεται. Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα. (Κεφ. γ 1-9) ικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος. Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα, οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνῃ. Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται, ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτοὺς καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἀξίους ἑαυτοῦ ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς. Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν καλάμῃ διαδραμοῦνται κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας. Οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτῷ συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν αὐτῷ, ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ. 30

31 Εἴπωμεν πάντες ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ἡμῶν εἴπωμεν. Κύριε ἐλέησον (ἃπαξ). Κύριε παντοκράτορ ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡμῶν, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (ἃπαξ). Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἒλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος). Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων καὶ μοναχῶν, καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων του Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ (κώμῃ, πόλει) ταύτῃ, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ 31

32 ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων κτιτόρων τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης, καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐνθάδε εὐσεβῶς, κειμένων, καὶ ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξων. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν καρποφορούντων καὶ καλλιεργούντων ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ πανσέπτῳ ναῷ τούτῳ, κοπιώντων, ψαλλόντων καὶ ὑπὲρ τοῦ περιεστῶτος λαοῦ, τοῦ ἀπεκδεχομένου τὸ παρὰ Σοῦ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος. Κύριε ἐλέησον (ἃπαξ). Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας των αἰώνων. Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἑσπέρα ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν ατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς 32

33 αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, έσποτα, συνέτισον μὲ τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. ληρώσωμεν τὴν ἑσπερινὴν δέησιν ἡμῶν τῷ Κυρίῳ. Κύριε ἐλέησον. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ Σῇ χάριτι. Κύριε ἐλέησον. Τὴν ἑσπέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, παρά τοῦ Κυρίου, αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα των ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. 33

34 αράσχου Κύριε. Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Χριστιανὰ τὰ τέλη της ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά, καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. 34

35 Σοὶ Κύριε. Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας των αἰώνων. Ὁ Χορός: Ἀμήν. Εἰρήνη πᾶσι. Καὶ τῷ πνεύματί σου. Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν. Σοί, Κύριε. Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ κλίνας οὐρανοὺς καὶ καταβὰς ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, ἔπιδε ἐπί τοὺς δούλους σου καὶ ἐπὶ τὴν κληρονομίαν σου. Σοὶ γὰρ τῷ φοβερῷ καὶ φιλανθρώπῳ κριτῇ, οἱ σοὶ δοῦλοι ὑπέκλιναν τὰς κεφαλάς, τοὺς δὲ αὐτῶν ὑπέταξαν αὐχένας; οὐ τὴν ἐξ ἀνθρώπων ἀναμένοντες βοήθειαν, ἀλλὰ τὸ σὸν περιμένοντες ἔλεος, καὶ τὴν σὴν ἀπεκδεχόμενοι σωτηρίαν, οὓς διαφύλαξον ἐν παντὶ καιρῷ, καὶ κατὰ τὴν παροῦσαν ἑσπέραν καὶ τὴν προσιοῦσαν νύκτα, ἀπὸ παντὸς ἐχθροῦ, ἀπὸ πάσης ἀντικειμένης ἐνεργίας διαβολικῆς, καὶ διαλογισμῶν ματαίων καὶ ἐνθυμήσεων πονηρῶν. 35

36 Εἴη τὸ κράτος τῆς βασιλείας σου εὐλογημένον καὶ δεδοξασμένον, τοῦ ατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου νεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Εἰς τὴν Λιτήν, Στιχηρὸν Ἰδιόμελον. Ἦχος α Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ φιλοσίων ὁ σύλλογος μεγαλύνων τὰ σκάμματα Ἐλισάβετ, τῆς θεόφρονος ἀσκητρίας καὶ αὐτῆς ἑορτάζων τὴν ἐτησίαν πανήγυριν οὕτω ψάλλε Ἡ ἐκ νεότητος Χριστοῦ τὰς ἐντολὰς τηρήσασα καὶ Αὐτῷ εὐαρεστήσασα πόνοις συντόνου ἀσκήσεως, ῥῦσαι ἡμᾶς πειρασμῶν καὶ κινδύνων εὐχαῖς σου ἀδιαλείπτοις πρὸς υμφίον σου τὸν ἐπουράνιον. 36

37 λαγίου Τετάρτου. Ἦχος η Β Β Κυ ρι ε ε Γ λε η σον Β Κυ Κ ρι ε ε λε Γ Β η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον α ρα σχου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ ρι ε α ρα σχου ου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ υ υ ρι ε 37

38 α ρα σχου Κυ ρι ε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Σοι οι οι οι οι οι οι οι οι οι Κυ υ υ υ ρι ε Α µην Ἦχος Ἐναρµόνιος Κ Κ Κυ Κυ Κυ Κυ ρι ε ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η η σον ρι ε ε ε λε ε η η σον 38

39 Κυ Κ ρι ε ε λε ε ε η Κ Μ σον α Μ ρα σχουκυ ρι ε α ρα σχου Κυ ρι ε Κ Κ α ρα σχου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ υ ρι ε Κ α ρα σχου Κυ υ ρι ε Κ Μ α ρα σχου Κυ ρι ε 39

40 Εἰς τὴν Ἀρτοκλασίαν. Ἐπιλογές παρά διαφόρων ιδασκάλων Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΗΧΟΣ Λ. Α Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ο ο ο ο ο ον Κυ υ ρι ε ε λε ε η σον 40

41 Θεοτόκε αρθένε. Ἦχος Κε Κ Κ Θε ο το ο κε ε ε ε α αρ Μ θε ε ε Κ νε χαι αι αι αι ρε ε ε Κε Κ χα ρι τω µε ε νη η η η Μα α ρι ι ι α ο Κυ Κ υ υ υ ρι ι ος µε ε τα α σου ου ευ λο Κ ο ο ο γη η µε ε ε ε νη Συ υ ε ε εν γυ Κ υ ναι αι αι ξι και ευ λο ο ο ο γη η µε ε ε ε νος ο καρ πο ο ο ος τη ης κοι Κ λι ι α ας σου ου ο ο ο ο ο τι Σω τη η ρα α α ε ε τε ε ε κες τω Κ ων ψυ υ χω ω ων η η η η µω ω ω 41

42 ων Κ λου σι οι ε πτω χευ σαν και ε πει να σαν οι δε εκ ζη τουν τες τον Κυ ρι ον ουκ ε λατ τω ω θη σον ται παν το ος α γα θου Το τέλος Μ τοῦ τρὶτου. Κ παν Κ το ος α γα θου ου ου ου ου ου ου 42

43 Εἰς τὸν Στίχον. Στιχηρὰ ροσόμοια τῆς Ἁγίας Ἦχος πλ. α. Χαίροις, ἀσκητικῶν. Χαίροις, κοσμῆτορ ἀσκητριῶν, Ὁσίων πάντων γυναικῶν ἐγκαλλώπισμα, ὁ γόνος τῆς Ἡρακλείας, τῆς Θράκης θεῖος βλαστός, τὸ τῆς εὐσεβείας περιτείχισμα, ἁγνείας θησαύρισμα, ἐγκρατείας ὀχύρωμα, σκληραγωγίας τῆς σαρκὸς σεμνολόγημα καὶ βιώσεως ἀκραιφνοῦς ἐνδιαίτημα Μῆτερ πνευματοφόρητε, συνέσεως μέλαθρον καὶ ταπεινώσεως βάθρον, τοῖς ἐκτελοῦσι τὴν μνήμην σου κατάπεμψον πᾶσιν οἰκτιρμοὺς τοῦ σοῦ υμφίου καὶ μέγα ἔλεος. Στίχος. Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον καὶ προσέσχε μοι, καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου. Χαίροις, γυμνόπους ὡς ἀληθῶς καὶ μονοχίτων ἡ τὸν βίον τελέσασα, πανένδοξε Ἐλισάβετ, ἀσκητριῶν καλλονή, νύμφη τοῦ Ὑψίστου πανσεβάσμιε, ἐκ χρόνων νεότητος πόθῳ ἀφιερώσασα ἔφεσιν ὅλην τῆς ψυχῆς σου τῷ Κτίσαντι, πᾶσι νέμοντι εἰς Αὐτὸν τοῖς πιστεύουσι στέφη τῆς ἀφθαρτότητος διὸ καὶ ἠξίωσαι συγχαίρειν δήμοις Ἀγγέλων καὶ καθορᾶν τὸ ἀμήχανον υμφίου σου κάλλος τοῦ προσώπου ἐν τοῖς δόμοις ἀϊδιότητος. Στίχος. Καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺς πόδας μου καὶ κατηύθυνε τὰ διαβήματά μου. 43

44 εῦτε τῶν φιλοσίων χοροὶ μνήμην πανσέμνου Ἐλισάβετ τιμήσωμεν, ἣν ἔδειξε Θεία Χάρις πηγὴν θαυμάτων πολλῶν, φρέαρ ἰαμάτων ἀκεσώδυνον καὶ κρήνην ἀκένωτον ἐναργοῦς ἀντιλήψεως πρὸς τρυχομένους, θλιβομένους καὶ κάμνοντας καὶ βοήσωμεν ἐκ μυχίων Ἀσκήτρια πάνσοφε, ἡ μισήσασα τοῦ βίου τὰ ῥέοντα καὶ τὰ φθαρτὰ ὡς σκιώδη, μὴ διαλείπῃς πρεσβεύουσα Χριστοῦ δοῦναι πᾶσι σθένος ἔνεδρα πατῆσαι τοῦ παναλάστορος. 44

45 4 Nε όξα... τῆς Ἁγίας. Ἦχος η ο ο ξα α α α τρι ι και Υι ω και α γι ι ι ω νε ε ευ µα α α α 4 τι Την α παρ νη θει ει σαν παι αι δι ι ο ο ο θε εν παν βρο τει ο ο ον φρο νη η µα α και αι Χρι στω ε ε αυ τη η ην ο µο ο θυ υ υ υ µω ως α φι ε ρω ω σα α σα αν Ε λι σα βετ τι ι ι µη σω ω µε εν την ι σαγ γε λον α σκη τρι ι αν εν κα τα νυ υ ξει κραυ γα 45

46 α α ζο ο ο ο ον τε ε ε ες Α µνας ευ πρε πε στα τη του Αρ χι ποι µε ε νος Λο γου του Υ υ ψι ι ι στου ου τη ρη σον η µα α ας α σι ι νεις εν τη α γε λη τη ης πι στε ε ω ως και σω σον εκ θα να του ε ευ χαι αι αις σου τας ψυ υ χα ας τω ων ευ λα α βως εκ τε λου ουν των την µνη η η µη η η ην σου ου ου ου Καὶ νῦν... Τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος α Μ Και νυ υν και αι α ει ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω ω ω νων α α 46

47 µην Μεθ η µε ρας ο κτω της Ε γερ σε ω ως σου Κυ υ υ ρι ι ι ι ε ω φθης τοις Μα θη ται αις σου εν το πω ου ου ου ου η η η σαν συ υ νηγ µε ε ε ε νοι και φω νη σας αυ τοις ει ρη η η νη υ υ µιν τω α πι στουν τι Μα θη τη τας χει ρα ας υ πε ε ε δει ει ει ει ξας και την α χραν τον πλε ευ ραν ο δε πει σθεις ε βο α α σοι ο Κυ ρι ος µου και ο Θε ος µου δο ο ο ξα α α α σοι οι οι 47

48 ΙΕΡΕΥΣ: ῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, έσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου, ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. Ὁ Ἀναγνώστης: Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ ). όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... αναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, έσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον. όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... άτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. 48

49 ὁ ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστὶν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ ατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου νεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 49

50 Γ Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος Βαρύς Γα Γ Μ Γ Ε σφρα γι σµε ε νου του µνη µα τος η ζω η εκ τα φου α νε τει λας Χρι στε ε ο Θε ος και των θυ ρων κε κλει σµε Γ νων τοις Μα θη ταις ε πε στης η παν των α να στα σις Γ πνευ µα ευ θες δι αυ των εγ και νι ζων η µιν κα τα το µε ε γα σου ε ε λε ε ος 50

51 Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίας Ἐλισάβετ. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Ἦχος α όξα... Θαυ µα στως µο νο χι των και γυ µνο πους τον βι ον σου δι ελ θου σα υ φη νας χλαι ναν σης ψυ χη ης πο λυ τι µη τον νη στει α δε µα ρα να σα ορ µας α λη κτων ε νε πλη σθης α γα θων και ι α α σεις η ξι ω θης πα ρε ε χειν Ε λι σα βετ τοις κραυ γα ζου σι δο ξα τω σε δο ξα σαν τι Χρι στω δο ο ξα τω σε ε θαυ µα στω σαν τι δο ξα τω δω ρου µε νω δι α σου πα σιν ι α α µα α τα 51

52 Καὶ νῦν... Μ Γ Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Γ Ε σφρα γι σµε ε Γ νου του µνη µα τος η ζω η εκ τα φου α νε τει λας Χρι στε ε ο Θε ος και των θυ ρων κε κλει σµε Γ νων τοις Μα θη ταις ε πε Γ στης η παν των α να στα σις πνευ µα ευ θες δι αυ των εγ και νι ζων η µιν κα τα το µε ε γα σου ε ε λε ε ο ο ο ος Ἀπόλυσις. 52

53 ΙΕΡΕΥΣ: Σοφία! ΧΟΡΟΣ: Εὐλόγησον. ΙΕΡΕΥΣ: Ὁ ὢν εὐλογητὸς Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Στερεώσαι, Κύριος ὁ Θεός, τὴν ἁγίαν ἀμώμητον πίστιν τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, σὺν τῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῇ πόλει (ἢ τῇ μονῇ, ἢ χώρᾳ, ἢ τῇ νήσῳ) ταύτῃ εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἀμήν. ΙΕΡΕΥΣ: Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς. Ὁ Ἀναγνώστης: Τὴν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον, άτερ. ΙΕΡΕΥΣ: όξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ Ἀναγνώστης: όξα... Καὶ νῦν..., Κύριε ἐλέησον (γ'), άτερ ἅγιε, εὐλόγησον. ΙΕΡΕΥΣ: Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας Αὐτοῦ 53

54 μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων υνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου ροδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων ατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός. ΙΕΡΕΥΣ: Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος. Ὁ Χορός: Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος. Ἡ Μεταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «Μελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας Βέροιας. 54