Πραγµατοποιούµε αυτές τις αλλαγές και η προσπάθεια αυτή έχει τρία µεγάλα στοιχήµατα:

Transcript

1 Oµιλία του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στη συνεδρίαση της ΚΟ του ΠαΣοΚ Αγαπητοί συνάδελφοι, φίλες και φίλοι, κύριε Πρόεδρε, η χώρα διέρχεται κρίσιµες στιγµές. Οφείλουµε όλοι µας να διασφαλίσουµε µε αίσθηµα εθνικής ευθύνης το µέλλον της πατρίδας, αντιµετωπίζοντας µε τρόπο αποφασιστικό την παρούσα δύσκολη και πολύµορφη κρίση. Ανέλαβα την ευθύνη της διακυβέρνησης, αναλάβαµε αυτή την ευθύνη όλοι µας, σε µια στιγµή που η χώρα βρισκόταν στο χείλος της καταστροφής, της χρεοκοπίας. Πήραµε όλοι µαζί στους ώµους µας αµαρτίες άλλων. Με αφοσίωση, η Κυβέρνηση, η Κοινοβουλευτική µας Οµάδα δίνει είκοσι µήνες τώρα τη µάχη για τη διάσωση της χώρας. Και έχει µείνει η χώρα όρθια, και ανοίγει και προοπτικές µεγάλων αλλαγών, όχι µόνο για το σήµερα, αλλά και για το αύριο και για τις νέες γενιές. Πραγµατοποιούµε αυτές τις αλλαγές και η προσπάθεια αυτή έχει τρία µεγάλα στοιχήµατα: Πρώτον, την αντιµετώπιση του µεγάλου χρέους και των ελλειµµάτων που κληρονοµήσαµε. Και πρόσφατα, είχαµε µία ακόµα υποβάθµιση σε ό,τι αφορά το χρέος µας, που κάνει τη χώρα µας, σύµφωνα µε αυτούς τους οίκους, βεβαίως - και η αξιοπιστία τους ελέγχεται - ως την πιο επικίνδυνη να χρεοκοπήσει στον πλανήτη. Αυτή είναι η αλήθεια της πραγµατικότητας που εµείς αντιµετωπίζουµε - και χθες και σήµερα. εύτερον, είχαµε να αντιµετωπίσουµε τις µεγάλες αλλαγές και µεταρρυθµίσεις που χρειάζεται και που χρειαζόταν εδώ και χρόνια η χώρα, αυτά δηλαδή που δηµιούργησαν τελικά τα συµπτώµατα των ελλειµµάτων και του χρέους και, δυστυχώς, ακόµα και της αναξιοπιστίας των θεσµών µας. Μία αναξιοπιστία, που αισθάνεται σήµερα ο πολίτης, βλέποντας να µην ανταποκρίνεται το πολιτικό σύστηµα σε αυτό το οποίο θα περίµενε. Και βεβαίως, είχαµε να αντιµετωπίσουµε και µία αναξιοπιστία της χώρας µας διεθνώς. Αυτή είναι η δεύτερη µεγάλη µας υποχρέωση, το δικό µας χρέος, ένα στοίχηµα το οποίο έχουµε µπροστά µας. Το τρίτο είναι να παλέψουµε - και αυτό είναι ένα επίσης δύσκολο στοίχηµα - να παλέψουµε εµείς, όχι µόνοι µας, αλλά να διαµορφώσουµε εµείς, µε τις δυνάµεις µας, δυναµικά και ενωµένα ως χώρα, τις συνθήκες στη διεθνή σκακιέρα. Να παίξει η Ελλάδα το ρόλο της, ώστε να διασφαλίσει εκείνη την Ευρωπαϊκή Ένωση και εκείνους τους κανόνες σε διεθνές επίπεδο, που δυστυχώς δεν έχουν διασφαλιστεί και που αφορούν και σε πολλά προβλήµατα που έχουµε σήµερα, τα οποία ταλανίζουν τη χώρα µας. Προβλήµατα, όπως είναι η ιδιοτέλεια των οίκων αξιολόγησης, όπως είναι το παιχνίδι των παραγώγων και των κερδοσκόπων, όπως είναι οι φορολογικοί παράδεισοι, οι οποίοι αφαιρούν ζωτικούς πόρους από χώρες και από προϋπολογισµούς, που θα έπρεπε να επενδύονται για την ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την οικονοµία σε κάθε κράτος, αλλά που πηγαίνουν σε διάφορες τράπεζες.

2 Έχουµε διεθνώς ένα τραπεζικό σύστηµα αδιαφανές, αδύναµο και φοβισµένο, όπως έχουµε και αγορές φοβισµένες. Και τέλος, πέραν όλων των άλλων, έχουµε και την ενασχόληση όλων των θεωρητικών και µη για το µέλλον της Ελλάδας, που έχουν γίνει «ειδικοί». Έχουµε επίσης µια κακοφωνία και µια αµηχανία µέσα στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια δυσκολία, αλλά ακόµα και λάθη, ναι, λάθη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, µε τον τρόπο που χειρίστηκε αυτή την κρίση, µπροστά σε µια πρωτόγνωρη κατάσταση, µια κατάσταση που ποτέ δεν είχε αντιµετωπίσει στο παρελθόν. Και είχα την ευκαιρία και σήµερα, διότι αυτή η κατάσταση αφορά πια όλους τους λαούς, όχι µόνον της Ευρώπης, αλλά σίγουρα και της Ευρώπης, να µιλήσω και πάλι µε την κυρία Μέρκελ, για τη σκληρή διαπραγµάτευση που κάνουµε για τις επόµενες ηµέρες, τη δύσκολη, την πολύπλοκη διαπραγµάτευση µέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για ένα νέο πρόγραµµα δανειοδότησης, ένα πρόγραµµα -µαµούθ, που δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν στην ιστορία του πλανήτη µας. Για τη διαχείριση, ναι, τη συλλογική διαχείριση αυτού του χρέους της χώρας µας, µε έναν τρόπο που να µπορεί πράγµατι να άρει βάρη και δυσκολίες από τον Ελληνικό λαό, που σήµερα υπάρχουν. Ναι, αυτή είναι µια βούληση που αναδεικνύεται µετά από µία επίπονη προσπάθεια ενός έτους και, θα έλεγα, και σηµαντικών επιτυχιών αυτής της Κυβέρνησης, το να µπορούµε να µιλάµε για το γεγονός, που θα είναι ιστορικό για τις επόµενες γενιές, να µπορούµε να µιλάµε - δεν το έχουµε ακόµα πετύχει - για τη διευθέτηση, τη συλλογική διευθέτηση και τη διαχείριση αυτού του µεγάλου βάρους που έχει σήµερα ο Ελληνικός λαός, που είναι το χρέος. Και βέβαια, να συζητήσουµε - και συζητήσαµε - και το θέµα των αλλαγών στη χώρα µας, των επώδυνων αλλαγών, αλλά και την ανάγκη να φθάσουµε σε ένα πρωτογενές πλεόνασµα. Ένα πρωτογενές πλεόνασµα, που σηµαίνει πολύ απλά ότι πρέπει η χώρα µας να φθάσει στο σηµείο να παράγει περισσότερο από ό,τι ξοδεύει. Και µπορεί. Όµως, αυτό δεν σηµαίνει ότι έκλεισε αυτή η συµφωνία. Έχουµε µπροστά µας, όπως είπα, µια δύσκολη διαπραγµάτευση. Οι επόµενες ηµέρες είναι κρίσιµες. Και είναι κρίσιµες, γιατί η κρίση της χώρας µας και η διαχείρισή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση - σαφώς, όπως είπα, είχαν γίνει εκτιµήσεις που δεν είχαν βάση σωστές παραδοχές - έχει πια επεκταθεί ευρύτατα. Και η λύση η σωστή για τη χώρα µας, θα είναι λύση σωστή και για την Ευρώπη. εν είναι τυχαίο ότι και ο ίδιος ο Σαρκοζί σήµερα - θα διαβάσω τη δήλωσή του - αναφέρεται στις ευθύνες που έχει µπροστά της όλη η Ευρώπη. Λέει τα εξής: «Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδοµάδων, αναπτύχθηκε ένας δηµόσιος διάλογος επί των τρόπων, όχι επί της αρχής, υποστήριξης της Ελλάδος. Ο διάλογος αυτός δεν είναι αθέµιτος και κατανοώ ότι καθένα από τα κράτη µας, καθένας από τους θεσµούς µας θέλει να προβάλει την άποψή του. Ζητώ απ όλους να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αυτό που χρειαζόµαστε περισσότερο σήµερα είναι ενότητα. Πρέπει να βγούµε από εθνικές φιλονικίες, για να ανακτήσουµε το αίσθηµα του κοινού µας πεπρωµένου στην Ευρώπη. Τους καλώ όλους να επιδείξουν αίσθηµα ευθύνης και πνεύµα συµβιβασµού, επί των οποίων οικοδοµήθηκε η σηµερινή Ευρώπη».

3 Πράγµατι, είναι και αυτό ένα στοίχηµα, που είναι µπροστά µας. Εµείς θέτουµε πρώτα τα συµφέροντα της χώρας µας, βεβαίως, αλλά γνωρίζουµε ότι η στιγµή είναι ιστορική. Και είτε θα γράψει η Ευρώπη ιστορία, είτε η ιστορία θα ξεγράψει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουµε φτάσει σε αυτό το σηµείο. Αυτή η δραµατική έκκληση του κ. Σαρκοζί - αλλά είµαι σίγουρος ότι απηχεί τις απόψεις πολλών, όχι µόνον εδώ, σε αυτή την αίθουσα, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης - είναι µια έκκληση να σταθούµε στο ύψος των περιστάσεων, να κατανοήσουµε τη δραµατικότητα της στιγµής και να δουλέψουµε ενωµένοι, όλοι µαζί, σε ένα πνεύµα αντιµετώπισης αυτής της κρίσης. Εµάς, όµως, σε αυτές τις φουρτούνες που είναι γύρω µας, αγαπητοί συνάδελφοι, φίλες και φίλοι, γιατί είναι φουρτούνες γύρω µας, η απάντησή µας είναι η σταθερότητα και η συνέχεια της δικής µας πορείας, των αλλαγών, του προγράµµατός µας και των στόχων µας. Είναι υποχρέωσή µας, πρώτα απ όλα, για να διατηρήσουµε την αξιοπιστία µας, αλλά και τη διαπραγµατευτική µας ικανότητα, όχι µόνο τις επόµενες ηµέρες, αλλά και την επόµενη περίοδο, όπου πράγµατι θα µπορέσουµε να πετύχουµε πολλά, αν το διατηρήσουµε αυτό. Είναι υποχρέωσή µας να σταθούµε στις δικές µας δυνάµεις και άρα να κάνουµε εκείνες τις αλλαγές, που δηµιουργούν, στηρίζουν και αναπτύσσουν τις δικές µας δυνάµεις, τις ελληνικές και όχι τις δάνειες. Είναι αλλαγές επώδυνες, λόγω και της ταχύτητας και του βάθους, µε τα οποία τις πραγµατοποιούµε, µέσα σε ένα άδικο, πολλές φορές, σύστηµα που κατανέµει τα βάρη, ακόµα και σήµερα, παρά τις όποιες προσπάθειες και αλλαγές που κάναµε, µε έναν τρόπο που αδικεί πολλούς, οι οποίοι σήµερα δεν θα έπρεπε να πληρώνουν γι αυτά τα λάθη του παρελθόντος. Είναι επώδυνες οι αλλαγές, αλλά όσο πιο γρήγορα τις κάνουµε και όσο πιο σίγουρα τις κάνουµε, τόσο πιο γρήγορα θα φύγουµε από την κρίση και τόσο πιο γρήγορα θα απελευθερώσουµε δυνάµεις και δυνατότητες της χώρας µας. Αυτό που δεν έχουµε την πολυτέλεια να κάνουµε, είναι να φυγοµαχήσουµε. εν έχουµε την πολυτέλεια να φυγοµαχήσουµε. Είναι ώρα µάχης. Και σ αυτή τη µάχη, και εγώ, και όλη η Κοινοβουλευτική Οµάδα, είµαστε παρόντες. Και θα δώσουµε αυτή τη µάχη. Και ξέρω το κόστος, ξέρω τον πόνο, ξέρω και τις δυσκολίες τού κάθε Βουλευτή. Πρώτος εγώ τα ξέρω. Θέλω να ξέρετε ότι µπορείτε να στηριχθείτε επάνω µου. Και εγώ να στηρίξω εσάς, αλλά και από κοινού να στηρίξουµε τη µεγάλη προσπάθεια να αλλάξουµε την Ελλάδα. Είναι η δική µας ευθύνη, κατ αρχήν.

4 Αυτή την ευθύνη, δεν την απεµπολούµε. Όµως, εγώ ζήτησα η προσπάθεια αυτή να πάρει και χαρακτηριστικά µιας κοινής εθνικής προσπάθειας. Σε αυτή την απαίτηση - αν θέλετε - και θεωρώ ότι είναι ευρύτερη, πολλές φορές, υπήρχε µια εύκολη άρνηση, ενώ άλλες φορές µικροκοµµατικά παιχνίδια. Από την άλλη, είδα ότι υπήρχαν επί της ουσίας και πολλά περιθώρια εθνικής συνεννόησης. Αρκεί να υπήρχε και η πραγµατική πολιτική βούληση. Αυτά τα περιθώρια προσπάθησα και προσπαθώ να εξαντλήσω, µε ένα σκοπό: την ευρύτερη ενότητα για το καλό του τόπου. Η Κυβέρνηση, η δική µας Κοινοβουλευτική Οµάδα, έχει την ευθύνη των βασικών αποφάσεων. Όµως, η ευρύτερη εθνική συνεννόηση θα αποτελούσε και εγγύηση, αλλά και διαπραγµατευτική δύναµη προς τους εταίρους µας, όπως έγινε και στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία. Και είναι περίεργο, όταν Κοινοβούλια άλλων χωρών αποφασίζουν να δανείσουν τα δικά το υς χρήµατα, των δικών τους φορολογουµένων, για να καλύψουν δικά µας ελλείµµατα - και πολλές φορές, µάλιστα, στις περισσότερες χώρες, τα περισσότερα Κοινοβούλια το κάνουν αυτό µε ευρύτατες συναινέσεις - να µην µπορούµε εµείς, που έχουµε το πρόβληµα, εµείς που µας στηρίζουν, να αρθούµε στο ύψος των περιστάσεων και να διαµορφώσουµε αυτές τις ευρύτερες συνεννοήσεις. Πρότεινα στους Αρχηγούς των κοµµάτων να υπάρξει συνεννόηση για τα µεγάλα θέµατα που ταλανίζουν τη χώρα. Ακόµη κι αν χρειαστεί να συµφωνήσουµε στο σχηµατισµό ευρύτερης κυβέρνησης εθνικής συνεργασίας. Πρότεινα συν-διαπραγµάτευση µε τους εταίρους µας, και για την ολοκλήρωση των συµφωνιών, αλλά και για την πιθανή νέα συµφωνία που θα προταθεί, µαζί µε το νέο δάνειο για την Ελλάδα, όπως είπα, ένα δάνειο- µαµούθ πια, που δεν έχει προηγούµενο στην ιστορία. Πρότεινα να συµφωνήσουµε σε µεγάλες αλλαγές, που απαιτούν - και δικαίως - οι πολίτες. Τις απαιτούν οι πολίτες - και δικαίως. Και είναι και δική µας δέσµευση αυτές οι αλλαγές. Εµείς προωθούµε αλλαγές στο πολιτικό σύστηµα, όπως: - Ο εκλογικός νόµος. - Να αποδεσµευθούν οι Βουλευτές από πελατειακές λειτουργίες. - Η λειτουργία και η χρηµατοδότηση των κοµµάτων. - Οι σχέσεις µε τα Μέσα Ενηµέρωσης. - Προνόµια, υποχρεώσεις και δικαιώµατα Βουλευτών. - Ευθύνη Υπουργών. - Η περαιτέρω διαφάνεια στη ηµόσια ιοίκηση και τη λειτουργία του κράτους. - Ρύθµιση από την αρχή του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήµατος, για να παίξει πραγµατικό συν-διαµορφωτικό και ουσιαστικό ρόλο. - Αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση του δηµόσιου πλούτου, µε ανοιχτές, αποτελεσµατικές και συµφέρουσες για το λαό διαδικασίες, χωρίς εµπράγµατες εγγυήσεις από άλλες χώρες, τις οποίες κατά καιρούς ακούω ότι µας ζητούν. - Την έναρξη διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγµατος. Την κοινή δέσµευσή µας ότι στην επόµενη Βουλή θα προχωρήσουµε σε ό,τι συµφωνήσουµε. - Ένα µεγάλο σχέδιο αλλαγής στη ικαιοσύνη, που νοσεί βαρύτατα - το ξέρουµε και

5 το γνωρίζουν καλά οι Έλληνες πολίτες. Και πολλές από αυτές τις θεσµικές αλλαγές, να συµφωνήσουµε ότι θα αποτελέσουν αντικείµενο ενός δηµοψηφίσµατος. ηλαδή, να πάρει το λόγο ο Ελληνικός λαός και να δεσµεύσει ο Ελληνικός λαός, µε τις αποφάσεις του, τις επόµενες Κυβερνήσεις και, βεβαίως, τις όποιες συνταγµατικές ή άλλες αλλαγές αποφασίσει να υπερψηφίσει. Τόνισα επίσης ότι στη συν-διαπραγµάτευση της νέας συµφωνίας µε τους εταίρους µας, πρέπει να θέσουµε - και θα θέσουµε εµείς - πέραν των δηµοσιονοµικών προϋποθέσεων, που αφορούν στην ανάγκη να φτάσουµε σε ένα πρωτογενές πλεόνασµα, αι άλλες προτεραιότητες, καθώς και τη βοήθεια που θέλουµε από αυτούς. Συγκεκριµένα: Την επίσπευση και την αποφυγή γραφειοκρατικών διαδικασιών στην απορρόφηση του ΕΣΠΑ. Μεγάλα αναπτυξιακά προγράµµατα, χρηµατοδοτούµενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες Επενδύσεων. Επιπλέον ειδικά προγράµµατα για την προστασία και στήριξη, όπως και για την κατάρτιση των ανέργων, αλλά και των φτωχότερων στρωµάτων της κοινωνίας µας, που πλήττονται σήµερα από την κρίση. Ειδικό χρηµατοδοτούµενο πρόγραµµα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη µεταφορά τεχνογνωσίας σε τοµείς που ξέρουµε ότι νοσούν στη ηµόσια ιοίκηση, όπως στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, την υγεία και την παιδεία. Ένα φορολογικό σύστηµα απλό, διαφανές και δίκαιο, που να αίρει βάρη, αλλά και να εγγυάται την πάταξη της φοροδιαφυγής. Ήδη, εµείς έχουµε προχωρήσει σε αλλαγές, ας πάµε όµως και σε ένα ακόµα πιο λιτό, ακόµα πιο «ελαφρύ» πρόγραµµα. Με την προϋπόθεση, όµως - το είπα σε όλους τους Αρχηγούς των κοµµάτων - ότι όλοι οι Αρχηγοί των κοµµάτων θα βγούµε στον Ελληνικό λαό και θα πούµε: ναι, αυτό είναι ένα καινούργιο, απλό και πιο «ελαφρύ» φορολογικό σύστηµα, αλλά ζητούµε και είναι πατριωτική ευθύνη όλων, να πληρώσουµε επιτέλους τους φόρους µας, να χτυπήσουµε τη φοροδιαφυγή, να µην πληρώνουν µόνο οι καλοπληρωτές και να µην ξεφεύγουν εκείνοι που θα έπρεπε να πληρώσουν φόρους. Και τότε, πραγµατικά να µπορέσουµε να δηµιουργήσουµε µια φορολογική συνείδηση και να πείσουµε τους εταίρους µας, ότι έχουµε βάλει πια τη χώρα σε µια άλλη πορεία. Αρα, µια οµόθυµη στάση και στο θέµα του φορολογικού συστήµατος. Τέλος, τόνισα ότι εγώ, ο Γιώργος Παπανδρέου, πάντα έβαζα το συµφέρον της χώρας πάνω από κάθε άλλο. Το αποδεικνύω καθηµερινά. Επαναλαµβάνω, λοιπόν, ότι ζήτησα η προσπάθεια αυτή να πάρει χαρακτηριστικά µιας κοινής εθνικής προσπάθειας. Παρά τη δική µου στάση, παρά την έκκληση για εθνικό και όχι κοµµατικό καθήκον, η Αξιωµατική Αντιπολίτευση διαχειρίστηκε την όλη προσπάθεια µε επικοινωνιακούς όρους, όχι µε όρους πολιτικής και εθνικής ευθύνης. Πριν καν συζητηθεί η ουσία, τέθηκαν δηµοσίως όροι που δεν µπορούν να γίνουν δεκτοί, γιατί κρατούν τη χώρα σε µια παρατεταµένη αστάθεια, σε µια πολύ δύσκολη

6 και κρισιµότατη στιγµή για εµάς και την Ευρώπη, και σε µια εσωστρέφεια, ενώ το µείζον θέµα είναι η αντιµετώπιση του χρέους, της κρίσης και της πορείας της χώρας µας. Όµως, σε κάθε περίπτωση, το επαναλαµβάνω: εγώ υπηρετώ και θα υπηρετώ την προσπάθεια ευρύτερης εθνικής συνεννόησης. Και µακάρι να φθάσουµε σε αυτό το σηµείο, να κάνουµε αυτή την υπέρβαση που ζητά ο Ελληνικός λαός, διότι ο Ελληνικός λαός είναι που τελικά θα βοηθηθεί, εάν υπάρξουν ευρύτερες πολιτικές δυνάµεις, που θα κατανοήσουν το χρέος τους και την ευθύνη τους µπροστά σε αυτή τη µεγάλη µάχη που δίνουµε. Όµως, εγώ έχω µάθει στη ζωή µου να δίνω µάχες για την πατρίδα, για τους πολίτες, για τις αξίες, για το λαό. Θα συνεχίσω στον ίδιο δρόµο του καθήκοντος, µαζί µε την Κοινοβουλευτική Οµάδα του ΠαΣοΚ, µε τα στελέχη µας και τον Ελληνικό λαό. Γι αυτό και ανακοίνωσα ότι σχηµατίζω νέα Κυβέρνηση και, αµέσως µετά, βεβαίως, θα ζητήσω ψήφο εµπιστοσύνης από τη Βουλή, επειδή είναι και ώρα ευθύνης. Και βεβαίως, ο σχηµατισµός µιας νέας Κυβέρνησης δεν σηµαίνει ότι η προηγούµενη Κυβέρνηση δεν έχει κάνει ένα εντυπωσιακό έργο, µέσα σε πρωτόγνωρες ιστορικά συνθήκες. εν είναι µικρός ο άθλος, το να µειωθούν τα ελλείµµατα κατά 5% του ΑΕΠ σε ένα χρόνο - και δεν θα µπω και σε πολλά άλλα που έχουµε κάνει, σε τόσο µικρό χρονικό διάστηµα, µέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες. Όµως, παράλληλα, ναι, και λάθη υπήρξαν, και αδυναµίες υπήρξαν, και τα γνωρίζω και τα έχουµε συζητήσει. Και πάνω σε αυτήν ακριβώς την αυτοκριτική, έχω πει επανειληµµένως: ναι, θέλουµε το οξυγόνο της εσωτερικής συζήτησης, για να µπορούµε να διορθώνουµε το γρηγορότερο τα όποια λάθη και για να µπορούµε να είµαστε πιο αποτελεσµατικοί. Και θα είναι η επόµενη Κυβέρνηση και πιο αποτελεσµατική, και πιο συνεκτική, για να µπορέσει να προχωρήσει ο τόπος στην κατεύθυνση όπου πρέπει να προχωρήσει, στις µεγάλες αλλαγές που ζητά όλος ο κόσµος. Αγαπητοί συνάδελφοι, στέκοµαι σήµερα µπροστά σας, µε όλο το θάρρος και τη δύναµη που πρέπει να έχει ένας Πρωθυπουργός, µέσα σε στιγµές τόσο κρίσιµες για την πατρίδα. Εδώ και 20 µήνες, έδωσα µια µάχη άνευ προηγουµένου, σε όλο τον κόσµο, για να σωθεί η χώρα, µε µια πολιτική πραγµατικότητα στην Ελλάδα ζοφερή, µε πολλά ανόµοια συµφέροντα, που δεν θέλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους ή που θέλουν και να υπονοµεύσουν κάθε προσπάθεια, διότι θίγονται συµφέροντα, άλλα µικρότερα και άλλα πολύ µεγαλύτερα. Ο τόπος µας περνάει κρίσιµες ώρες. Και σ αυτή τη χώρα, το ύψιστο αγαθό δεν είναι µόνο η σταθερότητα, αλλά και η δηµοκρατική πορεία της χώρας µας, µια Κυβέρνηση εκλεγµένη από τον Ελληνικό λαό, µε κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που να δείξει ακριβώς αυτό που έχει δείξει µέχρι σήµερα: την δύσκολη απόφαση, την πολύ δύσκολη απόφαση να σώσει το έθνος, να σώσει τη χώρα µας, να βοηθήσει τον Ελληνικό λαό και να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές. Κρίσιµες αποφάσεις για το σήµερα, καθοριστικές για τα χρόνια που έρχονται. Και αυτό είναι το µέτρο για

7 όλους µας. Αντιλαµβάνοµαι τον πόνο, ακόµα και την οργή του κόσµου. Πολλές φορές, πόσοι από εµάς, όπως και εγώ, την συµµερίστηκα και την συµµεριστήκαµε. Πόσες φορές είπα, «γιατί να βρεθεί η χώρα µας, ο λαός µας, σ αυτή τη δύσκολη κατάσταση; Γιατί να µην έχουν γίνει οι απαραίτητες αλλαγές και τοµές από το κράτος µέχρι την οικονοµία, ώστε σήµερα να ζούµε σε µια δίκαιη, σε µια βιώσιµη κοινωνία και οικονοµία;». Όµως, σήµερα, δεν αρκεί ούτε η οργή, ούτε η µοιρολατρία. Σήµερα, καλούµαστε όλοι να αναλάβουµε ιστορικές ευθύνες. Καλώ όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, να καταρρίψουµε τη λογική ότι κάποιος άλλος φταίει και, άρα, αν αντιµετωπίσουµε τον άλλο, λύσαµε όλα µας τα προβλήµατα. Αυτό τελικά θα οδηγήσει στην αδράνεια, αλλά και στην ίδια την εξάρτηση, την οποία ζούµε και σήµερα από τους πιστωτές µας - όσο καλοί ή όχι κι αν είναι οι πιστωτές µας. Αυτό δεν θέλουµε να το ξαναζήσουµε ποτέ. Αλλά είναι στο χέρι µας, είναι στο δικό µας χέρι να αποφασίσουµε να πραγµατώσουµε, να συνεχίσουµε αυτό το έργο. Ναι, περνάµε σήµερα µια δύσκολη καµπή. Τώρα είναι όµως που δεν πρέπει να λυγίσουµε, τώρα είναι η ώρα που πρέπει να συνεχίσουµε, τώρα είναι η ώρα που πρέπει να δώσουµε το µήνυµα της αισιοδοξίας. Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να πούµε «ναι» σε µεγάλες αλλαγές. Εδώ και τώρα, εµείς - εµείς οι ίδιοι. Η Ελλάδα πρέπει να σταθεί αποφασιστικά στα πόδια της, στις δικές της δυνάµεις. Αυτό είναι το ιστορικό µας χρέος. Και έχουµε δυνάµεις. όξα τω Θεώ, η χώρα µας έχει δυνάµεις, δηµιουργικές, παραγωγικές, και θα αλλάξει οριστικά. Αυτή την Ελλάδα φτιάχνουµε, αυτή την Ελλάδα απελευθερώνουµε. Και αυτή η Ελλάδα υπάρχει ακόµα και σήµερα. Υπάρχουν οι δυνάµεις της δηµιουργίας και της παραγωγής, που ασφυκτιούν, που πνίγονται από ένα σύστηµα πελατειακό, συγκεντρωτικό, το οποίο απαξιώνει τις τεράστιες δυνατότητες, αλλά ακόµα και τις προσπάθειες κάθε Έλληνα και Ελληνίδας. Αυτή η διαδικασία της αλλαγής είναι επίπονη για όλους. Είναι επίπονη, δεν µπορούµε να ωραιοποιούµε τη δυσκολία. Σε κάθε κρίση και σε κάθε σύγκρουση έτσι είναι - αν και αυτή η κρίση που ζούµε έχει διαστάσεις πολύ πέραν των καθηµερινών κρίσεων, που θα µπορούσε να έχει κανείς σε µια πορεία πιο οµαλή. Όµως, θα αντέξουµε. Θα αντέξουµε και θα τα καταφέρουµε. Το έχουµε κάνει παλιά, το έχουµε κάνει ως έθνος, έχουµε καταφέρει ξανά ως λαός να αντιµετωπίσουµε µεγάλες κρίσεις. Μπορούµε και σήµερα. Σήµερα, όµως, επωµιζόµαστε εµείς αυτή τη µεγάλη ευθύνη, τη δύσκολη ευθύνη, ο κάθε ένας, η κάθε µία, το κάθε µέλος αυτής της Κοινοβουλευτικής Οµάδας. εν πρέπει και δεν µπορούµε να φυγοµαχήσουµε, όσο δύσκολη κι αν είναι αυτή η µάχη. Και επαναλαµβάνω: εγώ έχω εµπιστοσύνη στην Κοινοβουλευτική µας Οµάδα, εγώ έχω εµπιστοσύνη στο Κίνηµά µας, έχω εµπιστοσύνη στην ιστορική µας παράδοση. Και θέλω να ξέρετε ότι και εσείς µπορείτε να στηριχθείτε σε εµένα, αλλά και ότι εγώ θα στηρίξω την κοινή µας προσπάθεια να βγάλουµε την Ελλάδα από την κρίση.

8 Ναι, φίλες και φίλοι, θα επιδιώξουµε και θα επιδιώκουµε πάντα την ευρύτερη δυνατή συναίνεση, και εντός Βουλής, αλλά ακόµα περισσότερο και εκτός Βουλής, µε την ίδια την ελληνική κοινωνία. Σήµερα, όµως, εµείς έχουµε την ευθύνη απέναντι στην ιστορία. Εµείς έχουµε την ευθύνη απέναντι στον Ελληνικό λαό. Και αυτή την ευθύνη, δεν την απεµπολούµε. Θα δώσουµε τη µάχη και θα την κερδίσουµε. Για την Ελλάδα, για το λαό, για το µέλλον της νέας γενιάς. Ευχαριστώ πολύ.