Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν

Transcript

1 Ἡ σύλληψις τῆς Ἁγίας Ἄννης, τῆς ητρὸς τῆς Θεοτόκου, καὶ ἡ ἀνάμνησις τῶν Ἐγκαινίων τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ ἡμῶν Ἀναστάσεως. Ἦχος ι Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχος 1. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος Αὐτοῦ. ( Τό ὡς ἄνω ) Στίχος 2. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ Ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχος 3. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. ( Τό ὡς ἄνω ) 1

2 Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἦχος ι Ση µε ρον της α τε κνι ας δε σµα δι α λυ ον ται του Ι ω α κειµ γαρ και της Αν νης ει σα κου ων Θε ος παρ ελ πι δα τε κειν αυ τους σα φως υ πι σχνει ται θε ο παι δα εξ ης αυ τος ε τε χθη ο α πε ρι ι γρα πτος βρο τος γε γο νως δι Αγ γε λου κε λευ σας βο η σαι αυ τη χαι ρε Κε χα ρι τω µε ε ε νη ο Κυ ρι ος µε τα σου ου όξα... Τό ὡς ἄνω 2

3 Καὶ νῦν... Ἀπολυτίκιον τῶν Ἐγκαινίων Ἦχος ι Β Ως του α νω στε ρε ω µα τος την ευ πρε πει αν και την κα τω συ να πε δει ξας ω ραι ο ο τη τα του Α γι ου σκη νω µα τος της δο ξης σου Κυ ρι ε κρα ται ω σον αυ το εις αι ω να αι ω ω νος και προ σδε ξαι η µων τας εν αυ τω α παυ στως προ σα γο µε νας σοι δε η η σεις δι α της Θε ο το κου η παν των ζω η και Α να α στα σι ι ις 3

4 ετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος α Χορὸς Ἀγγελικός Ὁ νέος Οὐρανός, ἐν κοιλίᾳ τῆς Ἄννης, τεκταίνεται Θεοῦ, παντουργοῦ ἐπινεύσει, ἐξ οὗ καὶ ἐπέλαμψεν, ὁ ἀνέσπερος Ἥλιος, κόσμον ἅπαντα, φωταγωγῶν ταῖς ἀκτῖσι, τῆς Θεότητος, ὑπερβολῇ εὐσπλαγχνίας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος. όξα... Καὶ νῦν... Ὅμοιον Χορὸς προφητικός, προεκήρυξε πάλαι, τὴν ἄμωμον ἁγνήν, καὶ θεόπαιδα Κόρην, ἣν Ἄννα συνέλαβε, στεῖρα οὖσα καὶ ἄγονος, ταύτην σήμερον, ἀγαλλιάσει καρδίας, μακαρίσωμεν, οἱ δι' αὐτῆς σεσωσμένοι, ὡς μόνην πανάμωμον. ετὰ τὴν β Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος δ Ταχὺ προκατάλαβε Ἀδὰμ ἀνακαινίσθητι, καὶ Εὔα σκίρτησον ξηρὰ γὰρ καὶ ἄνικμος, γῆ ἀνεβλάστησε, καρπὸν εὐθαλέστατον, τὴν ἀνθήσασαν κόσμῳ, στάχυν ἀθανασίας, καὶ τὸ ὄνειδος ἅπαν, ἤρθη τῆς ἀτεκνίας εθ' ὧν συνευφρανθῶμεν, χαίροντες σήμερον. 4

5 όξα... Καὶ νῦν... Κάθισμα Ἦχος δ Κατεπλάγη Ἰωσὴφ Ἀναβόησον αυΐδ, τὶ ὤμοσέ σοι ὁ Θεός; Ἅ μοι ὤμοσε φησί, ἐκπεπλήρωκεν ἰδού, ἐκ τοῦ καρποῦ τῆς κοιλίας μου δοὺς τὴν αρθένον ἐξ ἧς ὁ πλαστουργός, Χριστός ὁ νέος Ἀδάμ, ἐτέχθη Βασιλεύς, ἐπὶ τοῦ θρόνου μου, καὶ βασιλεύει σήμερον, ὁ ἔχων τὴν βασιλείαν ἀσάλευτον. Ἡ στεῖρα τίκτει, τὴν Θεοτόκον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν. Εἶτα ἀναγινώσκεται ὁ ψαλµός Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα. Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. 5

6 Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου, καὶ τὸ νεῦμά Σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς Σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ Σὲ ἐπιστρέψουσι. 6

7 Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Σου μόσχους. 7

8 Οἱ Κανόνες τῶν Ἐγκαινίων, καὶ τῆς Ἁγίας Ἄννης δύο. Ὁ Κανὼν τῶν Ἐγκαινίων Ἰωάννου οναχοῦ. ᾨδὴ α Ἦχος δ Θαλάσσης, τὸ ἐρυθραῖον πέλαγος, ἀβρόχοις ἴχνεσιν, ὁ παλαιὸς πεζεύσας Ἰσραήλ, σταυροτύποις ωσέως χερσί, τοῦ Ἀμαλὴκ τὴν δύναμιν, ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐτροπώσατο.(ὶς) Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ στύλῳ, καθοδηγῶν τὸ πρότερον, τὸν σὸν λαὸν Ἰσραήλ, διὰ λουτροῦ βαπτίσματος Χριστέ, ἐν Σιὼν κατεφύτευσας, τὴν Ἐκκλησίαν κράζουσαν ᾌσωμεν ᾄσμα τῷ Θεῷ ἡμῶν. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Σήμερον, τῆς ἀπροσίτου δόξης σου, ἡ ἐπιφοίτησις, τὸν ἐπὶ γῆς παγέντα σοι αόν, οὐρανὸν κατεσκεύασεν, ἐν ᾧ συμφώνως ψάλλομεν ᾌσωμεν ᾄσμα τῷ Θεῷ ἡμῶν. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Οὐ όμῳ ἡ Ἐκκλησία Κύριε, ἐγκαλλωπίζεται, οὐ δουλικῶν ἐκτάσεσι χειρῶν, τοῦ Σταυροῦ δὲ τῇ χάριτι, ἐγκαυχωμένη ψάλλει σοι ᾌσωμεν ᾄσμα τῷ Θεῷ ἡμῶν. Θεοτοκίον 8

9 Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἀσπόρως, τῷ τοῦ ατρὸς βουλήματι, ἐκ θείου νεύματος, τὸν τοῦ Θεοῦ συνείληφας Υἱόν, καὶ σαρκὶ ἀπεκύησας, τὸν ἐκ ατρὸς ἀμήτορα, καὶ δι' ἡμᾶς ἐκ σοῦ ἀπάτορα. 9

10 Κανὼν τῆς Ἁγίας Ἄννης Ἀνδρέου Κρήτης. ᾨδὴ α Ἦχος α ᾨδὴν ἐπινίκιον Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν. Τὴν Σύλληψιν σήμερον, θεόφρον Ἄννα, τὴν σὴν ἑορτάζομεν, ὅτι τὴν χωρήσασαν, τὸν μηδαμοῦ χωρητόν, συνέλαβες στειρωτικῶν, ἀπολυθεῖσα δεσμῶν. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν. ικαίων ἐπήκουσας, τὰς ἱκεσίας, Ἁγίων ἐπλήρωσας, τὰς ἐντεύξεις Κύριε, τῶν προπατόρων σου, καὶ τούτοις δέδωκας καρπόν, τὴν σὲ τεκοῦσαν Ἁγνήν. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν. Ἡ Ἄννα ἡ ἔνδοξος, νῦν συλλαμβάνει, Ἁγνὴν τὴν τὸν ἄσαρκον, συλλαβοῦσαν Κύριον, τὸν ὑπεράγαθον, καὶ τίκτειν μέλλει τὴν σαρκί, μέλλουσαν τίκτειν Χριστόν. Θεοτοκίον Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Τὸ Ὄρος τὸ ἅγιον, ὅπερ προεῖδε, ροφήτης ἐν νεύματι, ἐξ οὗ λίθος τέτμηται, τοὺς τῶν εἰδώλων βωμούς, συντρίψας σθένει θεϊκῷ, σὺ εἶ αρθένε Ἁγνή. 10

11 Ἕτερος Κανὼν τῆς Ἁγίας Ἄννης ᾨδὴ α Ἦχος β Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν. Ἡ τοῦ κόσμου σήμερον χαρά, λόγῳ προκηρύττεται, καὶ μητρικὰς ὀδύνας εἰς εὐφρόσυνον, χαρμονὴν μεθίστησι, καὶ πολύτεκνον, τὴν τῆς φύσεως στείρωσιν, ἔσεσθαι μηνύει, ἔργοις τοῖς τῆς χάριτος πληθύνουσαν. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν. Τὸ τερπνὸν παλάτιον Χριστοῦ, ὁ εὐρυχωρότατος, τῶν οὐρανῶν οὐρανὸς ὁ ὑπέρτερος, σήμερον εἰσδέχεται, δι' ἐντεύξεως, τὴν βάσιν τῆς ὑπάρξεως, τῆς ἐπαγγελίας ἐχούσης, ἀσάλευτον τὴν ἔκβασιν. όξα... Ἡ πορφύρα σήμερον Χριστοῦ, λαμπρῶς καταγγέλλεται, ἐκ στειρευούσης ὑφανθήσεσθαι χάριτι, νηδύος ἡ ἄσπιλος, ἐξ ἧς φορέσας ὁ Βασιλεὺς τῆς κτίσεως, φύσιν τήν βροτείαν, κόσμῳ ὡραιότατος ὀφθήσεται. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Γηγενῶν ἡ φύσις ἐπὶ σοί, μόνη πανυπέρτατε, θεοπρεπῶς, ἐγκαυχωμένη 11

12 έσποινα, χαίρει καὶ κηρύττει σου, τὰ παράδοξα τῆς ἁγνείας τεράστια, καὶ ἐν εὐφροσύνῃ ᾄδουσα, δοξάζει σε Θεόνυμφε. 12

13 Τῶν Ἐγκαινίων ᾨδὴ γ Ἦχος δ Εὐφραίνεται ἐπὶ σοι, Εὐφραίνεται ἐπὶ σοι, ἡ Ἐκκλησία σου Χριστὲ κράζουσα Σύ μου ἰσχὺς Κύριε, καὶ καταφυγὴ καὶ στερέωμα.(ὶς) Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἡγίασας ἐπὶ γῆς, τὴν Ἐκκλησίαν σου Χριστὲ νεύματι, χρίσας αὐτὴν σήμερον, τῆς ἀγαλλιάσεως ἔλαιον. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἀνέδειξας Ἀγαθέ, τὴν χειροποίητον σκηνὴν σήμερον, τῆς ὑπὲρ νοῦν δόξης σου, οἰκονομικῶς οἰκητήριον. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Θεμέλιόν σε Χριστέ, ἡ Ἐκκλησία ἀρραγὲς ἔχουσα, τῷ σῷ Σταυρῷ στέφεται, ὡς βασιλικῷ διαδήματι. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον Σὺ μόνη τοῖς ἐπὶ γῆς, τῶν ὑπὲρ φύσιν ἀγαθῶν πρόξενος, ήτηρ Θεοῦ γέγονας ὅθεν σοι τὸ χαῖρε κραυγάζομεν. 13

14 Τῆς Ἁγίας Ἦχος α Στερεωθήτω ἡ καρδία μου Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν. Καρπὸν κοιλίας εἰ παράσχοις μοι, ἀνεβόα Ἄννα πρὸς Κύριον, μεγαλυνθήσομαι καὶ σοί, τοῦτον προσαναθήσομαι διὰ τοῦτο συλλαμβάνει, τὴν ἁγνὴν Θεομήτορα. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν. Ἐν παραδείσῳ εὐχομένης σου, τῆς φωνῆς ἀκούει ὁ Ὑψιστος, Ἄννα θεόφρον καὶ καρπόν, τῇ κοιλίᾳ σου δίδωσι, αραδείσου τὴν ἀνοίξασαν, τὴν θύραν τῆς χάριτος. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν. Τὰ κατὰ νόμον ἐκτελέσασα, καὶ Θεῷ ἀμέμπτως δουλεύσασα, κυοφορεῖς τὴν ἀληθῆ, νομοδότην κυήσασαν, Ἄννα πάνσεμνε διὸ σε οἱ πιστοὶ μακαρίζομεν. Θεοτοκίον Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Τῆς στειρευούσης διανοίας μου, ἀκαρπίαν πᾶσαν ἀπέλασον, καὶ καρποφόρον ἀρεταῖς, τὴν ψυχήν μου ἀνάδειξον, αναγία Θεοτόκε, τῶν πιστῶν ἡ βοήθεια. 14

15 Ἕτερος τῆς Ἁγίας Ἐξήνθησεν ἡ ἔρημος Ἦχος β Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν. Ῥανάτωσαν εὐφρόσυνον, αἱ νεφέλαι σήμερον, τὸν γλυκασμὸν τοῖς πέρασιν ἡ εφέλη ἰδοὺ γὰρ τίκτεται, ἐξ ἧς τὸ τῆς ζωῆς μου ὕδωρ βλύσει Χριστός. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν. Ἀνοίγονται τῆς χάριτος, τὰ ταμεῖα σήμερον, ὁ προκηρύσσων Ἄγγελος, ἀνεβόα Ἄννης τὴν Σύλληψιν ἰδοὺ γὰρ σὺ τὴν όλιν ἀποτίκτεις Θεοῦ. όξα... ενέκρωται ἡ φύσις μέν, τῶν ἀνθρώπων πρότερον, νῦν δὲ ζωῆς τὰ σύμβολα, τῇ Συλλήψει τῆς Ἄννης δέχεται ἀκάρπου γὰρ ῥίζης ἄρτι φύεται. Καὶ νῦν... Ὡς ἄνθρακα φλογίζοντα, ἁμαρτίας Ἄχραντε, τὸν σαρκωθέντα Κύριον, ὑπὲρ φύσιν ἐκ σοῦ δεχόμενοι, τοῦ πλήθους τῶν πταισμάτων καθαιρόμεθα. 15

16 Κοντάκιον τῶν Ἐγκαινίων Ἦχος β Τοὺς ἀσφαλεῖς Ἐγκαινισμὸν ἐν ταῖς καρδίαις νεύματος, καὶ φωτισμὸν ἐν τοῖς ἐγκάτοις καίνισον, τοῖς ἐν πίστει ἐκτελοῦσι τὰ Ἐγκαίνια, τοῦ οἴκου καὶ αοῦ σου οὗ ηὐδόκησας, κτισθῆναι ἐν τῷ σῷ θείῳ ὀνόματι, ὁ μόνος ἐν Ἁγίοις δοξαζόμενος. Ὁ Οἶκος νήμην τελῶν τῶν Ἐγκαινίων ὁ σοφώτατος πάλαι Σολομών, τῷ Θεῷ ἀλόγων ζώων προσέφερεν ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας ὅτε δὲ νῦν ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ χάρις ἦλθεν ἐν γῇ, τὰς θυσίας εὐθὺς μετεποίησε θύσας γὰρ θυσίαν, εἰς σωτηρίαν τὴν ἡμῶν ἑαυτὸν ὡς Φιλάνθρωπος, τὴν Ἐκκλησίαν ἡγίασε, καὶ ἀσάλευτον ταύτην ἀνέδειξεν, ὁ μόνος ἐν Ἁγίοις δοξαζόμενος. Κάθισμα τῆς Ἁγίας Ἄννης Ἦχος δ Κατεπλάγη Ἰωσὴφ Εὐλογίας ἀπαρχήν, τῆς ἀκαρπίας τῷ βλαστῷ, ἐδωρήσω Ἀγαθέ, Ἄννη βοώσῃ δι' εὐχῆς. Σὺ μεταπλάττεις τὰς φύσεις τῶν ἐν γενέσει διό μου, ὦ Σωτήρ, νενεκρωμένην αὐτήν, τὴν φύσιν ὡς Θεός, πάλιν καινούργησον, ἵνα καρπὸν προσάξω σοι, βοῶσα, τῷ παντεπόπτῃ καὶ Κτίστῃ μου. Σοὶ δόξα πρέπει, Θεὲ τῶν ὅλων, καὶ μόνε Φιλάνθρωπε. 16

17 όξα... Τῶν Ἐγκαινίων Ἦχος ὁ αὐτὸς Ταχὺ προκατάλαβε Ἐν πίστει τὰ Ἐγκαίνια, ἐπιτελοῦσι πιστοῖς, τοῦ οἴκου σου Κύριε, πέμψον ἡμῖν φωτισμόν, καὶ χάριν καὶ ἔλεος, φύλαττε δὲ καὶ τοῦτον, εἰς αἰῶνα αἰῶνος, νίκας ἐπιβραβεύων, τοῖς πιστοῖς Βασιλεῦσι, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε. Καὶ νῦν... Τῆς Ἁγίας Ἦχος ὁ αὐτὸς Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ Ἰωακεὶμ ὁ ἱερὸς καὶ ἡ Ἄννα, δῶρα προσήγαγον τοῖς πρὶν ἱερευσι, καὶ μὴ δεχθέντες ἄγονοι τυγχάνοντες, δέησιν προσηύξαντο, τῷ οτῆρι τῶν ὅλων, καὶ τῆς προσευχῆς αὐτῶν, ἐπακούσας δωρεῖται, τούτοις τὴν ὄντως πύλην τῆς ζωῆς, ἧς τὴν Ἁγίαν τιμήσωμεν Σύλληψιν. 17

18 Κοντάκιον τῆς Ἁγ. Ἄννης Ἦχος δ Ἐπεφάνης σήμερον Ἑορτάζει σήμερον, ἡ οἰκουμένη, τὴν τῆς Ἄννης σύλληψιν, γεγενημένην ἐν Θεῷ καὶ γὰρ αὐτὴ ἀπεκύησε, τὴν ὑπὲρ λόγον, τὸν Λόγον κυήσασαν. Ὁ Οἶκος Σὺ ὁ τῇ Σάρρᾳ δοὺς ποτέ, ἐν γήρᾳ βαθυτάτῳ, τῇ σῇ ἐπιστασίᾳ, καὶ ἐν ἐπαγγελίᾳ υἱὸν τὸν μέγαν, Ἰσαὰκ σὺ ὁ διανοίξας τὴν στειρεύουσαν νηδὺν τῆς Ἄννης, αντοδύναμε, μητρὸς Σαμουὴλ τοῦ ροφήτου σου, καὶ νῦν ἐπιδὼν ἐπ' ἐμέ, δέξαι μου τὰς δεήσεις, καὶ πλήρωσόν μου τὰς αἰτήσεις, ἐβόα ἐν κλαυθμῷ ἡ σώφρων Ἄννα καὶ στεῖρα, καὶ ἐπήκουσεν αὐτῆς ὁ εὐεργέτης. Ὅθεν ἐν χαρᾷ συνέλαβε τὴν αρθένον, τὴν ὑπὲρ λόγον, τὸν Λόγον κυήσασαν. Συναξάριον Τῇ Θ τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἡ Σύλληψις τῆς Ἁγίας Ἄννης, μητρὸς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. 18

19 Στίχοι Οὐχ ὥσπερ Εὔα καὶ σὺ τίκτεις ἐν λύπαις. Χαρὰν γὰρ Ἄννα ἔνδον κοιλίας φέρεις. Τῇ δ ἐνάτῃ αρίην Θεομήτορα σύλλαβεν Ἄννα. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῆς Ἁγίας ροφήτιδος Ἄννης, τῆς μητρὸς Σαμουηλ τοῦ ροφήτου. Στίχοι Τὶ σοι ἐπαινέσειεν, Ἄννα, τις πλέον; Τὸ καρτερόφρον ἢ τὸ τῆς εὐτεκνίας; Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ὁσίου ατρὸς ἡμῶν Στεφάνου τοῦ νεολαμποῦς, τοῦ ἐν τῷ Ἁγίῳ Ἀντίπα κειμένου. Στίχοι Ἐξήγαγες γῆς τὸν στέφανον καὶ βίου Στέφει δὲ δόξης ἐστεφάνωσας Λόγε. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων Σωσιθέου, αρσοῦ καὶ Ἰσαάκ, διὰ ξίφους τελειωθέντων. Στίχοι Σωσίθεον σωθεῖσιν ἐγγράφει λόγος, Ὑπὲρ Θεοῦ σῴζοντος ἐκτετμημένον. έρσης κάραν σοι, Χριστέ, αρσῆς προσφέρει, Κρεῖττόν γε δῶρον σμυρνοχρυσολιβάνου. 19

20 άθους τὸ λεῖπον Ἰσαὰκ Σάρρας τέκνου, Σφαγεὶς ἀνεπλήρωσεν Ἰσαὰκ νέος. Ταῖς αὐτῶν Ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον, καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. 20

21 ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΩ Ἦχος α Ὠδή α Χρι στο ος γεν να ται δο ξα σα τε Χρι στος εξ ου ρα νω ων α παν τη σα τε Χρι στο ος ε πι γης υ ψω θη τε Α σα τε τω Κυ ρι ω πα α σα η γη η η η και εν ευ φρο συ υ νη α νυ µνη σα τε λα οι ο τι δε ε δο ο ξα α σται Ὠδή γ Τω προ των αι ω νων εκ α τρος γεν νη θεν τι αρ ρε ευ στως Υι ω και επ ε σχα των εκ αρ θε νου σαρ κω θεν τι α σπο ρως Χρι στω ω τω Θε ω βο η σω µεν Ο 21

22 α νυ ψω σας το κε ρας η µων Ὁ α χορός Α γι ος ει Κυ υ ρι ι ε Ὠδή δ Ρα βδος εκ της ρι ζης Ι εσ σαι και αν θος εξ αυ της Χρι στε εκ της αρ θε νου α νε βλα στη σας εξ ο ο ρους ο αι νε τος κα τα σκι ι ου δα σε ος ηλ θες σαρ κω θεις εξ α πει ραν δρου ο α α υ λος και Θε ος ο ξα τη δυ να µει σου ου Κυ υ ρι ι ε Ὠδή ε' Θε ο ος ω ω ω ων ει ρη η η η νης α τηρ οι κτιρ µων της µε γα λης Βου 22

23 λη ης σου τον Αγ γελον ει ρη νην πα ρε ε χο µε νον α πε ε στει λας η µιν ο θεν θε ο γνω σι ας προς φως ο δη γη θεν τες εκ νυ κτος ορ θρι ζοντες δο ξο λο γου µεν σε φι λα αν θρω ω πε Ὠδή στ Σπλαγ χνων Ι ω ναν εµ βρυ ον α πη µε σεν ε να λι ος θηρ οι οι ον ε δε ξα το τη αρ θε νω δε ε νοι κη σας ο Λο γος και σα αρ κα λα βων δι ε λη λυ θε φυ λα ξας α δι α φθο ρον η ης γαρ ουχ υ πε στη ρευ σε ως την 23

24 τε κου σαν κα τε σχεν α πη η µα αν τον Ὠδή ζ Οι αι δες ευ σε βει α συν τρα φεν τες δυ υσ σε βους προ στα γµα τος κα τα φρο νη σαν τες πυ ρο ος α πει λην ουκ ε πτο η θησαν αλλ εν µε σω της φλο γος ε στω τες ε ψαλ λον Ο των α τε ε ρων Θε ος ευ λο γη το ο ος ει Ὠδή η Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Θαυ µα τος υ περ φυ ους η δρο σο βο λος ε ξει κο νι σε κα µι νος τυ πον ου 24

25 γαρ ους ε δε ξα το φλε γει ε ους ως ου δε πυρ της Θε ο τη τος αρ θε νου ην υ πε ε δυ νη δυν δι ο ο α νυ µνουν τες α να µελ ψωµεν ευ λο γει τω η Κτι σις πα α σα τον Κυ ρι ον και υ περ υ ψου ου τω εις παν τας τους αι ω ω ω να α α α ας 25

26 Τὴν Θεοτόκον καὶ ητέρα Ἦχος α Στίχος α ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 26

27 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο υ να τος και α γι ον το νο µα αυ του και το ε λε ος αυ 27

28 του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου 28

29 βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Γ Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λεν κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον 29

30 τε κου σαν νο µεν Στίχος στ την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ Αν τε λα βε το Ι σρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη η ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα 30

31 λυ νο µεν ε Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ᾡδὴ τοῦ κανόνος γα λυ νον ψυ χη η µου ου την τι µι ω τε ε ραν και εν δο ξω τε ε ραν των α νω στρα τευ µα α α των υ στη ρι ον ξε νον ο ρω ω και πα ρα δο ξον ου ρα νον το Σπη λαι ον θρο νον Χε ρου βι κον την αρ θε νον την φα ατ νην χω ρι ι ον εν ω ω α νε κλη θη ο α χω ρη τος Χρι στος ο Θε ος ον α νυ µνουν τες µε γα α λυ υ νο ο µε ε ε ε εν 31

32 Ἐξαποστειλάριον τῶν ἐγκαινίων Ἐν πνεύματι τῷ Ἱερῷ Ἣν τῷ ἀχράντῳ αἵματι, ἐξηγόρασας Λόγε, πανθαύμαστον καὶ πάντιμον, καὶ σεπτὴν Ἐκκλησίαν, ἐγκαίνισον ἐν νεύματι, Ἀγαθὲ καὶ κάλλυνον, ἀκτῖσι ταῖς θειοτάταις, ὁ τῇ δόξῃ δοξάζων, τοὺς ἀξίως σοῦ αοῦ, Ἐγκαίνια ἐκτελοῦντας. Τῆς Ἁγίας Ἄννης, ὅμοιον Εἰσήκουσε τοῦ στεναγμοῦ, τοῦ τῆς σώφρονος Ἄννης, ὁ Κύριος ὡς εὔσπλαγχνος, καὶ παρέσχετο ταύτη, τὴν μόνην ἀπειρόγαμον, τὴν τὸ φῶς ἐκλάμψασαν, τοῖς πέρασιν ἀπορρήτως, ἣν ὁ θεῖος καὶ κλεινός, καθορῶν Ἰωακείμ, ἠγάσθη καὶ ἐγεγήθει. Ἕτερον Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις Ἡ τοῦ Θεοῦ σοφία, οἰκοδομεῖ τὸν ἑαυτῆς, οἶκον ἐκ στείρας νηδύος, τὴν Θεοτόκον αριάμ, ἣν μακαρίσωμεν πᾶσαι, αἱ γενεαὶ κατὰ χρέος. 32

33 Εἰς τούς αἴνους Ἦχος α α α α σα πνο ο η η αι αι αι νε ε σα α α τω ω το ον Κυ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει τε τον Κυ ρι ι ον εκ τω ω ω ων ου ρα α νω ω ω ων αι νει ει ει τε ε α αυ το ο ον εν τοι οι οις υ ψι ι ι ι στοις σοι πρε ε πει υ υ υ µνος τω ω ω ω Θε ε ε ε ω ω Αι νει τε αυ το ον πα α α αν τες οι Α αγ γε ε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε α α αυ τον πα σαι αι 33

34 δυ να α α µεις α αυ του ου ου ου σοι πρε ε πει υ υ υ µνος τω ω ω Θε ε ε ε ω ω ω ω Στιχηρά προσόμοια. Ἦχος α'. ανεύφημοι μάρτυρες Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του ροσευχῆς πανάγιος ναός, * Κόρη, ἐχρημάτισας * καί ἐδωρήθης θεόσδοτον, * Κόρη πανάμωμε, * δῶρον τοῖς δικαίοις * διό καί ἠξίωσαι * πανάγιον καρπόν τόν Θεόν ἡμῶν * ἁγίως δέξασθαι * καί τεκεῖν ἡμῶν εἰς λύτρωσιν * τήν σήν ὅθεν * τιμῶμεν νῦν σύλληψιν. Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ 34

35 γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα α ρα ροσευχῆς πανάγιος ναός, * Κόρη, ἐχρημάτισας * καί ἐδωρήθης θεόσδοτον, * Κόρη πανάμωμε, * δῶρον τοῖς δικαίοις * διό καί ἠξίωσαι * πανάγιον καρπόν τόν Θεόν ἡμῶν * ἁγίως δέξασθαι * καί τεκεῖν ἡμῶν εἰς λύτρωσιν * τήν σήν ὅθεν * τιμῶμεν νῦν σύλληψιν. Αι νει τε αυ τον εν τυ µπα νω και χο ρω αι νει τε αυ το ον εν χορ δαι αις και ορ γα α νω Ὁ ἄναρχος Λόγος τοῦ Θεοῦ * ὁ πλάσας τόν ἄνθρωπον, * ὑπέρ ἀνθρώπων βουλόμενος * όφθῆναι ἄνθρωπος, * ἐξ ἀνθρώπων θείως * πλαστουργεῖ σε, πάναγνε, * καί ὕστερον ἐκ σοῦ σεσωμάτωταί * διό τιμῶμέν σου * τήν ἐκ στείρας, Κόρη, σύλληψιν, * ὡς τοῦ γέ νους * τῶν βροτῶν ἀνάπλασιν. 35

36 Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λα γµου πα σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι ον Ἡ γῆ δεξαμένη ἐκ Θεοῦ * τοῦ βλαστάνειν χάρισμα, * τόκον τόν σόν προϋπέγραφε * καί τά θαυμάσια * τά ἐν νόμῳ πάντα, * καί σοῦ δέ ἡ σύλληψις * ἐν στείρᾳ γεγονυῖα, πανύμνητε, * ἣν νῦν γεραίρομεν * καί βοῶμεν ὁλοψύχως σοι * Χαῖρε, κόσμου * χαρά καί σωτήριον. 36

37 Ἦχος α ο ο ο α ο ξα α α α τρι ι ι ι και αι Υι ω και Α γι ι ι ω νευ µα α α τι Ο ε πι των κολ πων τω ω ων α α τρι ι κω ων ε πα να παυ ο ο µε νο ος Λο ο ο ο γε το νευ µα α σου το ο Α α α γι ι ι ι ον ε γκαι νι ι σον ε ε εν τω α α ω τω εις το ο ο νο µα α α α α α α α α α α α σου ου ου ου ου α νε γη η γερ µε ε ε νω 37

38 Καὶ νῦν... Ἦχος β' Και νυ υ υ υν και α ει και εις Β τους αι ω νας των αι ω ω ω νων α α µη η η ην Ση µε ρον εκ ρι ζη ης του α αυ ιδ βα σι λι κη πορ φυ υ ρις εκ βλα στη η η η η σα α α α σα του Ι ω α κειµ βλα στα νειν α α α πα αρ χε ε ε ται το α αν θος το ο µυ υ στι ι ι κον εν ω Χρι στος ο Θε ος η µω ων εξ η η ην θη η η η σεν ο σω ω ζων τα ας ψυ 38

39 χα α α ας η η η η µων 39

40 οξολογία εγάλη Ἦχος δεύτερος, Ἐπιλογές Ἦχος ι Nε ο ξα σοι τω δει ξαν τι το φως ο ξα εν υ ψι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη νη εν αν θρω ποιςευ δο κι ι ι α Υ µνου µεν σε ευ λο ο γου µεν σε ε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο ο γου µε εν σε ευ χα ρι στου µε εν σοι δι α την µε γα α λην σου ου δο ο ο ξαν Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε ε α τερ παν το κρα α το ορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε 40

41 και Α α γι ον νε ε ευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ος του α τρος ο αι αι αι ρων την α µαρ τι ι αντου κο ο ο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του ου κο ο ο σµου ρο σδε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει ει µο νος Α γι ος συ ει ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι 41

42 στος εις δο ο ξαν Θε ου ατρος Α µην Καθ ε κα α στην η µε ραν ευ λο ο γη σω σε ε και αι νε ε σω το ο νο µα α σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω νατου αι ω ω ω νος Κα τα ξι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα τα αυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη η ναι η µας Ευ λο γη τος ει ει ει Κυ ρι ε ε ο Θε ος των α τε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα α σου 42

43 εις τους αι ω ω νας Α µην Γε νοι το ο Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα α περ ηλ πι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει Κυ ρι ε ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα α α σου (γ ) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γε νη θης η µιν εν γε νε α και γε νε α Ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σο ον µε ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ το ο ον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι 43

44 δα ξο ον µε ε του ποι ειν το θε λη µα α σου ο τι συ ει ει ο Θε ο ο ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι ι σου ο ψο ο µε θα φω ω ω ως α ρα τει νον το ε λε ο ος σου τοις γι νω σκουσι ι ι σε ε Α γι ος ο Θε ο ος Α γι ο ος Ι σχυ ρος Α γι ος Α α θα να τος ε λε η σον η µα α α ας Α γι ος ο Θε ο ος Α γι ο ος Ι σχυρος Α γι ος Α α θα να τος ε (ὶς) λε η σον η µα α α ας 44

45 ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Α γι ος Α α θα να τος ε λε η σον η µα α α ας Ἀσματικόν Α α α α α α α α α γι ο ος ο ο Θε ε ο ο ο ο ο ο ος Α α α α α α α α α γι ο ος Ι ι σχυ υ ρο ο ο ο ο ο ος Α γι ο ος Α α α θα να α α τος 45

46 Ε λε ε η η σο ον η η µα α α α α α α α ας 46

47 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ. Ση µε ρον της α τε κνι ας δε σµα δι α λυ ον ται του Ι ω α κειµ γαρ και της Αν νης ει σα κου ων Θε ος παρ ελ πι δα τε κειν αυ τους σα φως υ πι σχνει ται θε ο παι δα εξ ης αυ τος ε τε χθη ο α πε ρι ι γρα πτος βρο τος γε γο νως δι Αγ γε λου κε λευ σας βο η σαι αυ τη χαι ρε Κε χα ρι τω µε ε ε νη ο Κυ ρι ος µε τα σου ου ου 47

48 Εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ Ἦχος η Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 48

49 Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Γ Κυ Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Γ Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 49

50 Γ Α µη η Ἀντίφωνον α Ἦχος ι ην Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το Α γι ον αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 50

51 τερ σω σον η µας 3 Κυ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σεν τον θρο νον αυ του και η Βα σι λει α αυ του παν των δε σπο ζει Τὸ τρίτον Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β Α Αι µη η ην νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω 51

52 Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α Γ γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α α κα ρι ος ου ο Θε ος Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου ε πι Κυ ρι ον τον Θε ον αυ του Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α Γ γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Βα σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γε νε α 52

53 αν και γε νε αν Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α Γ γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι ο α ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Γ Β Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε 53

54 Β Γ τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν Γ αν θρω πη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Γ Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας 54

55 Στίχ. Τό γ ἀντίφωνο. Ὤµοσε Κύριος τῷ αυΐδ ἀλήθειαν, καὶ οὐ µὴ ἀθετήσει αὐτήν. Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἦχος ι Ση µε ρον της α τε κνι ας δε σµα δι α λυ ον ται του Ι ω α κειµ γαρ και της Αν νης ει σα κου ων Θε ος παρ ελ πι δα τε κειν αυ τους σα φως υ πι σχνει ται θε ο παι δα εξ ης αυ τος ε τε χθη ο α πε ρι ι γρα πτος βρο τος γε γο νως δι Αγ γε λου κε λευ σας βο η σαι αυ τη χαι ρε Κε χα ρι τω µε ε ε νη ο Κυ ρι ος µε τα σου ου ου 55

56 Εἰσοδικόν Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µε εν Χρι στω ω ω ω ω Σω Γ Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἦχος ι Ση µε ρον της α τε κνι ας δε σµα δι α λυ ον ται του Ι ω α κειµ γαρ και της Αν νης ει σα κου ων Θε ος παρ ελ πι δα τε κειν αυ τους σα φως υ πι σχνει ται θε ο παι δα εξ ης αυ τος ε τε χθη ο α πε ρι ι γρα πτος 56

57 βρο τος γε γο νως δι Αγ γε λου κε λευ σας βο η σαι αυ τη χαι ρε Κε χα ρι τω µε ε ε νη ο Κυ ρι ος µε τα σου ου Ἀπολυτίκιον τῶν Ἐγκαινίων Ἦχος ι Β Ως του α νω στε ρε ω µα τος την ευ πρε πει αν και την κα τω συ να πε δει ξας ω ραι ο ο τη τα του Α γι ου σκη νω µα τος της δο ξης σου Κυ ρι ε κρα ται ω σον αυ το εις αι ω να αι ω ω νος και προ σδε ξαι η µων τας εν αυ τω α παυ στως προ σα γο µε νας σοι δε η η σεις δι α της 57

58 Θε ο το κου η παν των ζω η και Α να α στα σις Ἀπολυτίκιον τοῦ αοῦ 58

59 Γ Ε ΚΟΤΑΚΙΟ Ἦχος Γα ορ τα ζει ση η µε ρον η οι κου µε ε ε νη την της Αν νης συ υλ λη ψιν γε γε νη µε νην εν Θε ω και γαρ αυ τη α πε κυ η σε την υ περ λο γον τον Λο ο γον κυ η σα σα α α α α α αν 59

60 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΓΩΣΑ ροκείμενον. Ἦχος δ' Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Στίχ. Ἐν Ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν. ρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 4:22-27 Ἀδελφοί, Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. Ἀλλ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας. Ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. Αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν Αγαρ. Τὸ γὰρ Αγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς ἡ δὲ ἄνω Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν. Γέγραπται γάρ «Εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ῥῆξον καὶ βόησον οὐκ ὠδίνουσα ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα». Ἀλληλούϊα. Ἦχος β ίκαιος ὡς φοίνιξ ἀνθήσει, ὡσεὶ ἡ κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται 60

61 Στίχ. εφυτευμένοι ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσουσιν. 61

62 Κοινωνικόν Ἦχος α Κ Κ Α γαλ λι α θε δι και οι εν Κυ υ ρι ι ι ω τοις ευ θε ε σι πρε ε πει ει αι αι αι αι νε ε ε ε σι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ις Α αλ λη η η λου ου ι ι α α α α 62

63 Ἦχος Κ α Α Κ γαλ λι α θε δι και οι εν Κυ υ ρι ι ι ω τοις ευ θε ε σι πρε ε πει ει αι αι αι αι νε ε ε ε σι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ις α α αλ λη η η λου ου ι ι ι α Κ Ε ξο µο λο γει θε τω Κυ υ ρι ι ι ω ε εν κι ι θα α α α ρα εν ψαλ τη ρι ω δε κα χο ο ορ δω ψα α α λα α α τε ε α α αυ τω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω α α αλ λη η η λου ου ι ι ι α 63

64 Κ Κ Α σα α α τε α α αυ τω α α α µα και αι αι νο ο ον κα λω ως ψαλ λα α τε α α αυ τω ε ε εγ α α λα α α α λα α α αγ µω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω α α αλ λη η η λου ου ι ι ι α Α α Κ γα α πα ε λε η Κ µο συ νην και κρι σιν ο Κυ Κ ρι ι ο ος του Κ ε λε ε ου ους Κυ ρι ι ι ι ι ι ι ι Κυ ρι ι ι ι ι ου πλη η η η η ρης η η η γη η η η η η η η η η η η α α αλ λη η η λου ου ι ι ι α 64

65 Ἦχος η Nε Α γαλ λι α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α ε α γαλ λι α α α α α σθε ε ε ε ε ε ε ε ε ε δι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι χι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι δι ι ι ι ι ι ι και αι αι οι οι εν Κυ ρι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι χι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι εν Κυ ρι ι ω 65

66 ω ω ω ω ω ω ω ω τοις ευ θε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε τοις ευ θε ε ε σι ι ι ι ι ι ι ι πρε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε πει ει ει ει ει πρε πει αι αι αι αι αι αι αι αι αι νε ε ε ε ε ε ε ε χε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε πρε πει αι αι νε ε σι ι ι ι ι ι ι ι ις Αλ λη λου ου ι ι ι α α α α α α α α α 66

67 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας Βέροιας. 67