ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΗ Ἡ σύλληψις τῆς Ἁγίας Ἄννης, τῆς Μητρὸς τῆς Θεοτόκου, καὶ ἡ ἀνάμνησις τῶν Ἐγκαινίων. Ἦχος γ. Ἑωθινὸν ΣΤ.

Transcript

1 ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΗ Ἡ σύλληψις τῆς Ἁγίας Ἄννης, τῆς ητρὸς τῆς Θεοτόκου, καὶ ἡ ἀνάμνησις τῶν Ἐγκαινίων. Ἦχος γ. Ἑωθινὸν ΣΤ. Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχ. β. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχ. γ. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Τὸ Ἀναστάσιµον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ Ευ φραι νε σθω τα ου ρα νι α α γα λι α σθω τα ε ε πι γει ει α ο Κ τι ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του ο Κυ ρι ος ε πα τη σε τω θα να α τω τον θα να α τον πρω το το κος των νε κρων ε γε νε το εκ κοι λι ας Α δου ερ ρυ σα το η µας και πα ρε σχε τω κο σµω το µε γα ε ε λε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι (Τὸ αὐτό) ω νευ µα τι 2

3 Καὶ νῦν... Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἦχος ι Ση µε ρον της α τε κνι ας δε σµα δι α λυ ον ται του Ι ω α κειµ γαρ και της Αν νης ει σα κου ων Θε ος παρ ελ πι δα τε κειν αυ τους σα φως υ πι σχνει ται θε ο παι δα εξ ης αυ τος ε τε χθη ο α πε ρι ι γρα πτος βρο τος γε γο νως δι Αγ γε λου κε λευ σας βο η σαι αυ τη χαι ρε Κε χα ρι τω µε ε ε νη ο Κυ ρι ος µε τα σου ου ου 3

4 ετὰ τὴν α Στιχολογίαν. Καθίσµατα Ἀναστάσιµα, Ἦχος γ' Χρι στος εκ νε κρων ε γη γερ ται η α παρ χη των κε κοι µη µε ε νων ο πρω το το κος της κτι σε ως και δη µι ουρ γο ος πα αν των των γε γο νο ο των την κα τα φθα ρει σαν φυ σιν του γε ε νους η µων εν ε αυ τω ω α νε και νι ι σεν ουκ ε τι θα να τε κυ ρι ευ εις ο γαρ των ο λων ε σπο της το κρα τοςσου κα τε ε λυ υ σε ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 4

5 Σαρ κι του θα να του γευ σα α µε νος Κυ ρι ε το πι κρον του θα να του ε ξε τε µες τη ε γερ σει ει σου και τον αν θρω πον κατ αυ του ου ε νι σχυ σας της αρ χαι ας κα τα ρας την ητ ταν α να κα λου µε ε νος ο υ πε ρα σπι στης της ζω ης η µων Κυ υ ρι ε δο ο ξα α σοι Καὶ νῦν... τῆς Ἁγίας. Κάθισμα. Ἦχος α. Χορὸς Ἀγγελικός. Ὁ νέος Οὐρανός, ἐν κοιλίᾳ τῆς Ἄννης, τεκταίνεται Θεοῦ, παντουργοῦ ἐπινεύσει, ἐξ οὗ καὶ ἐπέλαμψεν, ὁ ἀνέσπερος Ἥλιος, κόσμον ἅπαντα, φωταγωγῶν ταῖς ἀκτῖσι, τῆς Θεότητος, ὑπερβολῇ εὐσπλαγχνίας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος. 5

6 ετὰ τὴν β Στιχολογίαν Καθίσµατα. Ἦχος γ. Τὴν Ὡραιότητα. Το α ναλ λοι ω το ον το της Θε ο τη τος και το ε κου σι ο ον πα θος σου Κυ ρι ε εις ε αυ τον κα τα πλα γεις ο Α δης ε πω δυ ρε ε το τρε µω την του σω µα το ος µη φθα ρει σαν υ πο στα σιν βλε πω τον α ο ρα τον µυ στι κω ως πο λε ε µουν τα α µε δι ο και ους κα τε ε χω κραυ γα ζου σι δο ο ξα Χρι στε τη α να στα α σει ει σου ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 6

7 Το α κα τα λη πτο ον το της Σταυ ρω σε ως και α νερ µη νευ το ον το της Ε γερ σε ως θε ο λο γου µεν οι πι στοι α πορ ρη τον µυ στη ρι ον ση µε ρον γαρ θα να το ος και ο Α δης ε σκυ λευ ται γενος δε αν θρω πι νον α φθαρ σι ι αν εν δε δυ υ ται δι ο και ευ χα ρι ι στως κραυ γα ζο µεν δο ο ξα Χρι στε τη Α να στα α σει ει σου Καὶ νῦν... τῆς Ἁγίας Κάθισμα. Ἦχος δ. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ. Ἀναβόησον αυῒδ, τὶ ὤμοσέ σοι ὁ Θεός; Ἅ μοι ὤμοσε φησί, ἐκπεπλήρωκεν ἰδού, ἐκ τοῦ καρποῦ τῆς κοιλίας μου δοὺς τὴν αρθένον ἐξ 7

8 ἧς ὁ πλαστουργός, Χριστός ὁ νέος Ἀδάμ, ἐτέχθη Βασιλεύς, ἐπὶ τοῦ θρόνου μου, καὶ βασιλεύει σήμερον, ὁ ἔχων τὴν βασιλείαν ἀσάλευτον. Ἡ στεῖρα τίκτει, τὴν Θεοτόκον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν. 8

9 Κ Εὐλογητάρια. Ἦχος α Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ Των Αγ γε λων ο δη µος κα τε πλα γη Κ ο ρω ων σε εν νε κροι οις λο γι σθεν τα του θα να του δε Σω τηρ την ι σχυ υν κα θε Κ λο ον τα και συν ε αυ τω τον Α δαµ ε γει ραν τα και εξ Α δου παν τας ε λευ θε ρω σαν τα Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Τι τα µυ ρα συµ πα θως τοις δα κρυ 9

10 σιν ω µα θη τρι αι κιρ να τε ο α στρα πτων εν τω τα φω Αγ γε λος προ σε φθεγ γε το ταις µυ ρο φο ροις ι δε τε υ µεις τον τα α φον και η σθη τε ο Σω τηρ γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ Λι αν πρω ι µυ ρο φο ροι ε δρα µον προς το µνη µα σου θρη νο λο γου σαι αλλ ε πε στη προς αυ τας ο Αγ γε λος και ει ει πε θρη νου ο και ρος πε παυ ται µη κλαι ε τε την 10

11 Α να στα σιν δε Α πο στο λοις ει πα τε Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ υ ρο φο ροι γυ ναι κες µε τα µυ ρων ελ θου ου σαι προς το µνη µα σου Σω τερ ε νη χουν το Αγ γε ε λου προς αυ τας φθεγ γο µε ε νου τι µε τα νε κρων τον ζω ων τα λο γι ζε σθε ως Θε ος γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 11

12 ρο σκυ νου µεν α τε ρα και τον του ου του Υι ο ον τε και το Α α γι ον νευ µα την Α γι αν Τρι α δα εν µι α τη ου σι ι α συν τοις Σε ρα φειµ κρα ζον τες το Α γι ος Α γι ος Α γι ος ει Κυ ρι ε Και νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Κ Ζω ο δο την τε κου ου σα ε λυ τρω ω σω αρ θε ε νε τον Α δα αµ α µαρ τι ας χαρ µο νην δε τη Ε ευ α αν τι λυ υ πης πα ρε ε σχες ρευ σαν τα ζω ης ι θυ νε προς ταυ 12

13 την δε ο εκ σου σαρ κω θεις Θε ος και αν θρω πος Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α (ίς) αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ος Τὸ γ. Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α αλ λη λου ι ι ι α δο ξα σοι ο Θε ο ο ο ος 13

14 Ἡ Ὑπακοὴ. Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει, δροσίζων τοῖς ρήμασιν, ὁ ἀστράπτων Ἀγγελος ταῖς μυροφόροις ἔλεγε. Τὸν ζῶντα τὶ ζητεῖτε ἐν μνήματι; ἠγέρθη κενώσας τὰ μνήματα τῆς φθορᾶς ἀλλοιωτήν, γνῶτε τὸν ἀναλλοίωτον εἴπατε τῷ Θεῷ ὡς φοβερὰ τὰ ἔργα σου, ὅτι τὸ γένος ἔσωσας τῶν ἀνθρώπων. Οἱ Ἀναβαθµοί. Ἀντίφωνον Α Την αι χµα λω σι αν Σι ων συ ε ξει λου εκ Βα βυ λω ω νος κα µε εκ των πα θων προς ζω ην ελ κυ σον Λο γε Εν τω νο τω οι σπει ρον τες δα κρυ σιν εν θε ε οις θε ρι ου σι στα χυ ας εν χα ρα α ει ζω ι ας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι 14

15 ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι πα σα α γα θο δω ρι α ως α τρι ι και Υι ω συν α στρα α πτει εν ω τα παν τα ζη και αι κι νει Ἀντίφωνον Β. ται Ε αν µη Κυ ρι ος οι κο δο µη ση οι κον των α ρε των µα την κο πι ω ω µεν την δε ψυ χην σκε πον τος ου δεις η µων πορ θει ται αι την πο λιν Του καρ που ου της γα στρος τω 15 νευ µα τι

16 υι ο ποι η τως σοι τω Χρι στω ως α τρι οι Α γι οι παν το τε ει σι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι εν θε ω ρει ται πα σα α γι ο ο της σο φι ι α ου σι οι πα σαν γαρ κτι ι ι σιν αυ τω λα τρευ σω µεν Θε ος γαρ ως α τρι τε ε και Λο γω Ἀντίφωνον. Οι φο βου µε νοι τον Κυ ρι ον µα κα ρι οι τρι βους βα δι ου ουν ται 16

17 των εν το λων φα γον ται ζω η ραν γαρ παγ καρ πι αν Κυκ λω της τρα πε ζης σου ευ φρα νθη τι κα θο ρων σου οι µε να αρ χα τα εκ γο να φε ρον τα κλα δους α γα θο ερ γι ας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι ο πας πλου ου τος της δο ξης εξ ου χα ρις και ζω η πα ση τη κτι ι ὁ β χορός σει συν α τρι γαρ α νυ µνει ται 17

18 και αι τω Λο γω Τὸ ροκείµενον. Ει πα τε εν τοις ε θνε σιν ο τι Κυ ρι ος ε βα σι λευ σε και γαρ κα τωρ θω σε την οι κου µε νην η η τις (ίς) ου σα λευ θη η σε ται Στίχ. ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ. Ει πα τε εν τοις ε θνε σιν ο τι Κυ ρι ος ε βα σι λευ σε και γαρ κα τωρ ὁ β χορός θω σε την οι κου µε νην η η τις ου σα λευ θη η σε ται 18

19 Ὁ Χορός: Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου. ᾶσα νοὴ Αἰνεσάτω. Ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν. Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεὺς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... 3 Ὁ Χορός: Α µη 3 ην 3 3 α α Κυ υ ρι ον α σα πνο (ίς) η αι νε σα τω τον Τὸ τρίτον. Αι νε σα τω πνο η πα σα τον Κυ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεὺς: Εἰρήνη πᾶσι. 19

20 Ὁ Χορός: Και τω πνευ µα τι σου Ὁ Ἱερεὺς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. ὁ Χορός: Ὁ ιάκονος: ρόσχωµεν. ο ξα σοι Κυ ρι ε δο ξα σοι Ὁ Ἱερεὺς: ( Ἀνάγνωσις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, Κύριε, δόξα σοι. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Εἶτα ψάλλεται ὁ Ψαλµὸς. 20

21 Ἦχος ι Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο µη µα µου Ε πι πλει ον πλυ νον µε α πο της α νο µι ας µου και α πο της α µαρ τι ας µου κα θα ρι σον µε Ο ο τι την α νο µι αν µου ε γω γι νω σκω και η α µαρ τι α µου ε νω πι ον µου ε στι δι α παν τος 21

22 Σοι µο νω η µαρ τον και το πο νη ρον ε νω πι ον σου ε ποι η σα ο πως αν δι και ω θης εν τοις λο γοις σου και νι κη σης εν τω κρι νε σθαι σε Ι δου γαρ εν α νο µι αις συ νε λη φθην και εν α µαρ τι ι αις ε κισ ση σε µε η µη τηρ µου Ι δου γαρ α λη θει αν η γα πη σας τα α δη λα και τα κρυ φι α της σο φι ας σου ε δη λω σας µοι Ραν τι εις µε υσ σω πω και κα θα 22

23 ρι σθη σο µαι πλυ νεις µε και υ περ χι ο ο να λευ καν θη σο µαι Α κου τι εις µοι α γαλ λι α σιν και ευ φρο συ υ νην α γαλ λι α σον ται ο στε α τε τα πει νω µε ε ε να Α πο στρε ψον το προ σω πον σου α πο των α µαρ τι ων µου και πα σας τας α νο µι ας µου ε ξα λει ψον 3 Καρ δι αν κα θα ραν κτι σον εν ε 3 µοι ο Θε ος και πνευ µα ευ θες εγ 3 και νι σον εν τοις εγ κα τοιςµου 23

24 3 η α πορ ρι ψης µε α πο του προ 3 σω που σου και το νευ µα σου το α γι ον µη αν τα νε λης απ ε µου Α πο δος µοι την α γαλ λι α σιν του σω τη ρι ου σου και πνευ µα τι η γε µο νι κω ω στη ρι ξον µε ι δα ξω α νο µους τας ο δους σου και α σε βεις ε πι σε ε πι στρε ψου σι Ρυ σαι µε εξ αι µα των ο Θε ος ο Θε ος της σω τη ρι ας µου α γαλ λι 24

25 α σε ται η γλωσ σα µου την δι και ο συ νην σου Κυ ρι ε τα χει λη µου α νοι ξεις και το στο ο µα µου α ναγ γε λει την αι νε σιν σου Ο τι ει η θε λη σας θυ σι αν ε δω κα αν ο λο καυ τω µα τα ουκ ευ δο κη σεις Θυ σι α τω Θε ω πνευ µα συν τε τριµ µε νον καρ δι αν συν τε τριµ µε νην και τε τα πει νω µε νην ο Θε ος ουκ ε ξου δε 25

26 νω σει Α γα θυ νον Κυ ρι ε εν τη ευ δο κι α σου την Σι ων και οι κο δο µη θη τω τα τει χη Ι ε ρου σα ληµ Το τε ευ δο κη σεις θυ σι αν δι και ο συ νης α να φο ραν και ο λο καυ τω µα τα 3 Το τε α νοι σου σιν ε πι το θυ σι α στη ρι ον σου µο σχους και ε λε 3 η σον µε ο Θε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α 26

27 γι ω νευ µα τι Ταις των Α πο στο ο λων πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου 27

28 και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα µου Α να στας ο Ι η σους α πο του τα φου κα θως προ ει πεν ε δω κεν η µιν 3 την αι ω νι ον ζω ην και µε γα ε λε ο ο ος 28

29 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε (ίς) ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 29

30 Ὁ Ἀναστάσιµος Κανὼν. ᾨδὴ α. Ὁ Εἱρµὸς. Ἦχος α Ο τα υ δα τα πα λαι νε ευ µα τι θει ω εις µι ι αν συ να γω γη ην συ να θροι οι σας και τε µων θα λασ σαν Ισ ρα η λι τη λα ω ου τος ο Θε ος η µων δε δο ξα σµε ε νος υ πα αρ χει αυ τω µο νω α σω µεν ο τι δε δο ο ξα σται ο ξα τη Α γι α α να στα α σει σου Κυ ρι ι ε Ο την γην κα τα κρι νας τω πα ρα βα αν τι ι δρω τος φε ρειν καρ πο 30 ον τας α κα αν

31 θας α καν θων στε φα νον εκ πα ρα νο µου χει ρος ου τος ο Θε ος η µων σω µα τι κω ως δε δεγ µε ε νος την κα τα ραν ε λυ σεν ο ο τι δε δο ο ξα α σται ο ξα τη Α γι α α να στα α σει σου Κυ ρι ι ε ι κη της τρο παι ου χος κα τα θα να του ο α θα να τος δε δυ κω ως α νε δει ει χθη πα θη την σαρ κα γαρ εµ ψυ χω µε νην λα βων ου τος ο Θε ος η µων και συµ πλα κει εις τω τυ ρα αν νω παν 31 τας συ να νε στη σεν

32 ο ο τι δε δο ο ξα α σται Υ πε ρα γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Α λη θη Θε ο το κον παν τα τα ε ε θνη δο ξα ζει σε την α σπο ο ρως τε κου ου σαν υ πο δυς µη τραν γαρ η γι α σµε νην την σην ου τος ο Θε ος η µων το καθ η µα ας ου σι ω ω θη και Θε ος και αν θρω πος εκ σου γε γε εν νη η ται 32

33 Ὁ α Κανὼν τῆς Ἁγίας Ἄννης. ᾨδὴ α. Ἦχος α. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Τὴν Σύλληψιν σήμερον, θεόφρον Ἄννα, τὴν σὴν ἑορτάζομεν, ὅτι τὴν χωρήσασαν, τὸν μηδαμοῦ χωρητόν, συνέλαβες στειρωτικῶν, ἀπολυθεῖσα δεσμῶν. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. ικαίων ἐπήκουσας, τὰς ἱκεσίας, Ἁγίων ἐπλήρωσας, τὰς ἐντεύξεις Κύριε, τῶν προπατόρων σου, καὶ τούτοις δέδωκας καρπόν, τὴν σὲ τεκοῦσαν Ἁγνήν. όξα... Ἡ Ἄννα ἡ ἔνδοξος, νῦν συλλαμβάνει, Ἁγνὴν τὴν τὸν ἄσαρκον, συλλαβοῦσαν Κύριον, τὸν ὑπεράγαθον, καὶ τίκτειν μέλλει τὴν σαρκί, μέλλουσαν τίκτειν Χριστόν. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. Τὸ Ὄρος τὸ ἅγιον, ὅπερ προεῖδε, ροφήτης ἐν νεύματι, ἐξ οὗ λίθος τέτμηται, τοὺς τῶν εἰδώλων βωμούς, συντρίψας σθένει θεϊκῷ, σὺ εἶ αρθένε Ἁγνή. 33

34 Ὁ Ἀναστάσιµος Κανὼν. ᾨδὴ γ. Ὁ Εἱρµὸς. Ἦχος α Ο εκ µη ον των τα παν τα πα ρα γα γων τω λο γω κτι ζο µε να τε λει ου ου µε να νευ µα α τι αν το κρα τορ ε σπο τα εν τη α γα πη τη ση στε ρε ε ω σον µε ο ξα τη Α γι α α να στα α σει σου Κυ ρι ι ε ι α Σταυ ρου σου η σχυν θη ο α σε βης ειρ γα σα το βο θρον γαρ ον ο ρυ υ ξας ει σπε πτω ω κε τα πει νων υ ψω θη δε Χρι στε το κε ε ε ρας εν τη ση α α να στα 34

35 σει ο ξα τη Α γι α α να στα α σει σου Κυ ρι ι ε Της ευ σε βει ας το κη ρυγ µα των ε θνων ως υ δωρ ε κα λυ ψε τας θα λα ασ σας φι λαν θρω ω πε α να στας εκ τα φου γαρ το της Τρι Υ α δος α πε κα λυ υ ψας φεγ γος πε ρα γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας ε δο ξα σµε να λε λα λην ται πε ρι σου η πο λις η εµ ψυ χος του α ει 35 ει βα σι λευ

36 ο ον τος δι α σου γαρ ε σποι να τοις ε πι γης Θε ος συ να α νε στρα φη 36

37 Ὁ α Κανὼν τῆς Ἁγίας Ἄννης. ᾨδὴ γ. Ἦχος α. Στερεωθήτω ἡ καρδία μου. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Καρπὸν κοιλίας εἰ παράσχοις μοι, ἀνεβόα Ἄννα πρὸς Κύριον, μεγαλυνθήσομαι καὶ σοί, τοῦτον προσαναθήσομαι διὰ τοῦτο συλλαμβάνει, τὴν ἁγνὴν Θεομήτορα. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἐν παραδείσῳ εὐχομένης σου, τῆς φωνῆς ἀκούει ὁ Ὕψιστος, Ἄννα θεόφρον καὶ καρπόν, τῇ κοιλίᾳ σου δίδωσι, αραδείσου τὴν ἀνοίξασαν, τὴν θύραν τῆς χάριτος. όξα... Τὰ κατὰ νόμον ἐκτελέσασα, καὶ Θεῷ ἀμέμπτως δουλεύσασα, κυοφορεῖς τὴν ἀληθῆ, νομοδότην κυήσασαν, Ἄννα πάνσεμνε διὸ σε οἱ πιστοὶ μακαρίζομεν. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. Τῆς στειρευούσης διανοίας μου, ἀκαρπίαν πᾶσαν ἀπέλασον, καὶ καρποφόρον ἀρεταῖς, τὴν ψυχήν μου ἀνάδειξον, αναγία Θεοτόκε, τῶν πιστῶν ἡ βοήθεια. 37

38 Κάθισμα. Ἦχος α. Χορὸς Ἀγγελικός. Χορὸς προφητικός, προεκήρυξε πάλαι, τὴν ἄμωμον ἁγνήν, καὶ θεόπαιδα Κόρην, ἣν Ἄννα συνέλαβε, στεῖρα οὖσα καὶ ἄγονος, ταύτην σήμερον, ἀγαλλιάσει καρδίας, μακαρίσωμεν, οἱ δι αὐτῆς σεσωσμένοι, ὡς μόνην πανάμωμον. όξα... Καὶ νῦν... Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. Ἦχος δ. Ἰωακεὶμ ὁ ἱερὸς καὶ ἡ Ἄννα, δῶρα προσήγαγον τοῖς πρὶν ἱερεύσι, καὶ μὴ δεχθέντες ἄγονοι τυγχάνοντες, δέησιν προσέφερον, τῷ δοτῆρι τῶν ὅλων, καὶ τῆς προσευχῆς αὐτῶν, ἐπακούσας δωρεῖται, τούτοις τὴν ὄντως πύλην τῆς ζωῆς ἧς τὴν ἁγίαν τιμήσωμεν σύλληψιν. 38

39 Κοντάκιον. Ἦχος γ. Ἡ αρθένος σήμερον. Ἐξανέστης σήμερον, ἀπὸ τοῦ τάφου Οἰκτίρμον, καὶ ἡμᾶς ἐξήγαγες, ἐκ τῶν πυλῶν τοῦ θανάτου, σήμερον Ἀδὰμ χορεύει, καὶ χαίρει Εὔα, ἅμα δέ, καὶ οἱ ροφῆται, σὺν ατριάρχαις, ἀνυμνοῦσιν ἀκαταπαύστως, τὸ θεῖον κράτος τῆς ἐξουσίας σου. Ὁ Οἶκος. Ἦχος γ. Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ σήμερον χορευέτωσαν, καὶ Χριστὸν τὸν Θεὸν ὁμοφρόνως ὑμνείτωσαν, ὅτι τοὺς δεσμίους ἐκ τῶν τάφων ἀνέστησε. Συγχαίρει πᾶσα ἡ κτίσις, προσφέρουσα ἐπάξια ᾄσματα, τῷ πάντων Κτίστῃ καὶ Λυτρωτῇ ἡμῶν, ὅτι τοὺς βροτοὺς ἐξ ᾅδου σήμερον, ὁ Ζωοδότης συνανελκύσας, πρὸς οὐρανοὺς συνανυψοῖ, καὶ καταράσσει τοῦ ἐχθροῦ τὰς ἐπάρσεις, καὶ πύλας τοῦ ᾅδου διαθλάττει, τῷ θείῳ κράτει τῆς ἐξουσίας αὐτοῦ. Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν. 39

40 Τῇ Θ τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἡ Σύλληψις τῆς Ἁγίας Ἄννης, μητρὸς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Στίχοι. Οὐχ ὥσπερ Εὔα καὶ σὺ τίκτεις ἐν λύπαις. Χαρὰν γὰρ Ἄννα ἔνδον κοιλίας φέρεις. Τῇ δ ἐνάτῃ αρίην Θεομήτορα σύλλαβεν Ἄννα. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῆς Ἁγίας ροφήτιδος Ἄννης, τῆς μητρὸς Σαμουήλ τοῦ ροφήτου. Στίχοι. Τὶ σοι ἐπαινέσειεν, Ἄννα, τις πλέον; Τὸ καρτερόφρον ἢ τὸ τῆς εὐτεκνίας; Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ὁσίου ατρὸς ἡμῶν Στεφάνου τοῦ νεολαμποῦς, τοῦ ἐν τῷ Ἁγίῳ Ἀντίπα κειμένου. Στίχοι. Ἐξήγαγες γῆς τὸν στέφανον καὶ βίου Στέφει δὲ δόξης ἐστεφάνωσας Λόγε. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων Σωσιθέου, αρσοῦ καὶ Ἰσαάκ, διὰ ξίφους τελειωθέντων. Στίχοι. Σωσίθεον σωθεῖσιν ἐγγράφει λόγος, Ὑπὲρ Θεοῦ σῴζοντος ἐκτετμημένον. έρσης κάραν σοι, Χριστέ, αρσῆς 40

41 προσφέρει, Κρεῖττόν γε δῶρον σμυρνοχρυσολιβάνου. άθους τὸ λεῖπον Ἰσαὰκ Σάρρας τέκνου, Σφαγεὶς ἀνεπλήρωσεν Ἰσαὰκ νέος. Ταῖς αὐτῶν Ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον, καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. 41

42 ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΕΩ Ἦχος α Ὠδὴ α Χρι στο ος γεν να ται δο ξα σα τε Χρι στος εξ ου ρα νω ων α παν τη σα τε Χρι στο ος ε πι γης υ ψω θη τε α σα τε τω Κυ ρι ω πα α σα η γη η η η και εν ευ φρο συ υ νη α νυ µνη σα τε λα οι ο τι δε ε δο ο ξα α σται Ὠδὴ γ Τω προ των αι ω νων εκ α τρος γεν νη θεν τι αρ ρε ευ στως Υι ω και επ ε σχα των εκ αρ θε νου σαρ κω θεν τι α σπο ρως Χρι στω ω τω Θε ω βο η σω µεν ο 42

43 α νυ ψω σας το κε ρας η µων ὁ α χορός Α γι ος ει Κυ υ ρι ι ε Ὠδὴ δ Ρα βδος εκ της ρι ζης Ι εσ σαι και αν θος εξ αυ της Χρι στε εκ της αρ θε νου α νε βλα στη σας εξ ο ο ρους ο αι νε τος κα τα σκι ι ου δα σε ος ηλ θες σαρ κω θεις εξ α πει ραν δρου ο α α υ λος και Θε ος δο ξα τη δυ να µει σουου Κυ υ ρι ι ε Ὠδὴ ε Θε ο ος ω ω ω ων ει ρη η η η νης α τηρ οι κτιρ µων της µε γα λης Βου λη ης σου τον Αγ γελον ει ρη νην πα ρε ε 43

44 χο µε νον α πε ε στει λας η µιν ο θεν θε ο γνω σι ας προς φως ο δη γη θεν τες εκ νυ κτος ορ θρι ζον τες δο ξο λο γου µεν σε φι λα αν θρω ω πε Ὠδὴ στ Σπλαγ χνων Ι ω ναν εµ βρυ ον α πη µε σεν ε να λι ος θηρ οι οι ον ε δε ξα το τη αρ θε νω δε ε νοι κη σας ο Λο γος και σα αρ κα λα βων δι ε λη λυ θε φυ λα ξας α δι α φθο ρον η ης γαρ ουχ υ πε στη ρευ σε ως την τε κου σαν κα τε σχεν α πη η µααν τον 44

45 Ὠδὴ ζ Οι αι δες ευ σε βει α συν τρα φεν τες δυ υσ σε βους προ σταγ µα τος κα τα φρο νη σαν τες πυ ρο ος α πει λην ουκ ε πτο η θησαν αλλ εν µε σω της φλο γος ε στω τες ε ψαλ λον ο των α τε ε ρων Θε ος ευ λο γη το ο ος ει Ὠδὴ η Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Θαυ µα τος υ περ φυ ους η δρο σο βο λος ε ξει κο νι σε κα µι νος τυ πον ου γαρ ους ε δε ξα το φλε γει ε ους ως 45

46 ου δε πυρ της Θε ο τη τος αρ θε νου ην υ πε ε δυ νη δυν δι ο ο α νυ µνουν τες α να µελ ψω µεν ευ λο γει τω η Κτι σις πα α σα τον Κυ ρι ον και υ πε ρυ ψου ου τω εις παν τας τους αι ω ω ω να α α α ας Τὴν Θεοτόκον καὶ µητέρα τοῦ φωτὸς. 46

47 Τιµιωτέρα πρώτου ἦχου. Στίχος α ε Ἦχος α γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βι ι ι ιµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την τα 47

48 πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο υ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του 48

49 εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου 49

50 βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον 50

51 τε κου σαν νο µεν Στίχος στ την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη η ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα 51

52 λυ νο µεν ε Εἴτα ψάλλεται ἡ θ ᾡδὴ τῶν Καταβασιῶν. γα λυ νον ψυ χη η µου ου την τι µι ω τε ε ραν και εν δο ξο τε ε ραν των α νω στρα τευ µα α α των υ στη ρι ον ξε νον ο ρω ω και πα ρα δο ξον ου ρα νον το Σπη λαι ον θρο νον Χε ρου βι κον την αρ θε νον την φα ατ νην χω ρι ι ον εν ω ω α νε κλη θη ο α χω ρη τος Χρι στος ο Θε ος ον α νυ µνουν τες µε γα α λυ υ νο ο µε ε ε εν 52

53 Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡµῶν. Ἦχος ι η µων Α Α µη ην γι ος Κυ ρι ος ο ο Θε ο ος ( ίς ) Υ Β ψου τε Κυ ρι ον τον Θε ο ο ον η µων και προ σκυ νει τε τω υ πο πο δι ω των πο ο δω ων αυ του Ὁ β χορός: Ο τι ι Ἦχος ι Β Α α γι ο ος ε στι ιν Εἶτα ψάλλονται τὰ Ἐξαποστειλάρια. Ἑωθινόν ΣΤ. ει κνυ ων ο ο τι α 53

54 αν θρωπος Σω τερ ει ει κα ατ ου σι ι αν α να στας ε εκ του µνη η µα τος βρω σε ως συ υµ µε τε ε σχες και µε σον στα ας ε δι ι ι δα σκες µε τα νοι α αν κη ρυ υσ σειν ευ θυς δε προ ο ος ου ρα α νι ον α νε ε λη φθη ης α τε ε ρα και α θη η ται αι αι αι αι αις πε εµ πειντον α ρα κλη τον ε ε πηγ γει ει λω Υ περ θε ε ε Θε ε α αν θρω πε δο ξα τη ση η ε γε ερ σει ει ει 54

55 Ἐξαποστειλάριον τῆς Ἁγίας Ἄννης. Ἐν νεύματι τῷ Ἱερῷ. Ἦχος γ. Εἰσήκουσε τοῦ στεναγμοῦ, τοῦ τῆς σώφρονος Ἄννης, ὁ Κύριος ὡς εὔσπλαγχνος, καὶ παρέσχετο ταύτῃ, τὴν μόνην ἀπειρόγαμον, τὴν τὸ φῶς ἐκλάμψασαν, τοῖς πέρασιν ἀπορρήτως ἥν ὁ θεῖος καὶ κλεινός, καθορῶν Ἰωακείμ, ἠγάσθη καὶ ἐγενήθει. Ἦχος α Ει ση κου σε του στε ε ναγ µου ου ου ου του της σω φρο ο νος Αν νης ο Κυ ρι ος ως ε ευ σπλαγ χνο ο ο ος και πα ρε σχε ε το ταυ τη την µο νην α α πει ρο γα µο ο ο ον την το φως ε κλα αµ ψα σαν τοις πε ρα σιν α πορ ρη η τω ω ω ως ην 55

56 ο θει ει ος και αι κλει νος κα θο ρων Ι ω α κει ειµ η γα σθη και ε ε γε νη θει 56

57 Εἰς τοὺς αἴνους. Ἦχος α α α α α σα α πνο ο η η η αι νε σα α α α α τω το ον Κυ υ υ ρι ι ι ι ι ο ον αι νει τε ε Κ Κ τον Κυ υ υ ρι ον εκ τω ω ω Κ ων ου ου ρα α α νω ω ων αι νει ει ει ει τε α αυ το ο ον ε εν τοι οι οις υ ψι ι ι ι ι στοι οις σοι πρε πει υ µνο ος τω ω Θε ε ω Αι νει τε α αυ το ον πα α αν τες οι Αγ γε ε λοι οι οι α α α αυ του ου αι νει 57 ει ει ει

58 τε ε α αυ τον πα α σαι αι αι δυ να α α µει εις α αυ του σοι πρε πει υ µνο ος τω ω Θε ε ω Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον δο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι οις αυ του ευ τε πα αν τα τα ε θνη γνω τε του φρικτου µυ στη ρι ι ου την δυ να α µιν Χρι στος γαρ ο Σω τηρ η µων ο εν αρ χη η Λο ο γος ε σταυ ρω θη δι η µας και Κ ε κων ε τα φη και α νε στη εκ νε κρων 58

59 Κ του σω σαι τα συµ παντα αυ το ον προ σκυ νη η σω µεν Αι νει τε τον Θε ον εν τοις α γι οις αυ του αι νει τε αυ τον εν στε ρε ω µα τι της δυ να µε ως αυ του ι η γη σαν το παν τα τα θαυ µα σι α οι φυ λα κες σου Κυ υ ρι ι ε αλ λα το συ νε δρι ον της µα ται ο τη τος πλη ρω σαν δω ρων την δε ξι αν αυ των κρυ πτειν ε Κ νο µι ζον την α να στα σι ιν σου ην ο κο σµος δο ξα α ζει ε λε η σον η µας 59

60 Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω ω συ νης αυ του Χα ρας τα πα αν τα πε πλη ρω ται της α να στα σε ως την πει ραν ει λη φο ο τα α ρι α γαρ η αγ δα λη νη ε πι το µνη Κ µα ηλ θεν ευ ρεν Αγ γε λον ε πι τον λι ι θον κα θη µε νον τοις ι µα τι οις ε ξα στρα πτον τα και αι λε γο ον τα Κ τι ζη τει ει τε τον ζων τα Κ µε τα α των νε κρων ουκ ε στιν ω δε αλλ Κ ε γη γε ε ερ ται κα θως ει πε προ α γων εν 60

61 τη α λι λαι αι α Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα α ρα Εν τω φω τι σου ε σπο τα ο Κ ψο µε θα φως φι λαν θρω πε α νε στης γαρ εκ των νε κρων σω τη ρι αν τω γε νει των αν θρω ω πων δω ρου ου µε ε νος ι να σε πα σα Κ κτι σις δο ξο λο γη τον µο νον α να µαρ τη τον ε λε η σον η µας 61

62 Στίχ. Στιχηρὰ ροσόμοια τῆς Ἁγίας. Ἦχος πλ. α. Χαίροις ἀσκητικῶν. Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα νω Ἄννα, ἡ θεία χάρις ποτέ, προσευχομένη ὑπὲρ τέκνου ἐβόησε, τῷ πάντων Θεῷ καὶ Κτίστῃ Ἀδωναῒ Σαβαώθ, τὸ τῆς ἀπαιδίας οἶδας ὄνειδος, αὐτὸς τὴν ὀδύνην μου, τῆς καρδίας διάλυσον, καὶ τοὺς τῆς μήτρας, καταρράκτας διάνοιξον, καὶ τὴν ἄκαρπον, καρποφόρον ἀνάδειξον, ὅπως τὸ γεννησόμενον, δοτὸν σοι προσάξωμεν, ἐπευλογοῦντες ὑμνοῦντες, καὶ ὁμοφρόνως δοξάζοντες, τὴν σὴν εὐσπλαγχνίαν, δι ἦς δίδοται τῷ κόσμῳ, τὸ μέγα ἔλεος. Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα 62

63 λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα α τω τον Κυ ρι ον Ἄννα, ἡ θεία χάρις ποτέ, προσευχομένη ὑπὲρ τέκνου ἐβόησε, τῷ πάντων Θεῷ καὶ Κτίστῃ Ἀδωναῒ Σαβαώθ, τὸ τῆς ἀπαιδίας οἶδας ὄνειδος, αὐτὸς τὴν ὀδύνην μου, τῆς καρδίας διάλυσον, καὶ τοὺς τῆς μήτρας, καταρράκτας διάνοιξον, καὶ τὴν ἄκαρπον, καρποφόρον ἀνάδειξον, ὅπως τὸ γεννησόμενον, δοτὸν σοι προσάξωμεν, ἐπευλογοῦντες ὑμνοῦντες, καὶ ὁμοφρόνως δοξάζοντες, τὴν σὴν εὐσπλαγχνίαν, δι ἦς δίδοται τῷ κόσμῳ, τὸ μέγα ἔλεος. Στίχ. Ὤμοσε Κύριος τῷ αυῒδ ἀλήθειαν, καὶ οὐ μὴ ἀθετήσει αὐτήν. Στίχ. Ω µο σε Κυ ρι ος τω αυ ιδ α λη θει αν και ου µη α θε τη σει αυ την άλαι προσευχομένη πιστῶς, Ἄννα ἡ 63

64 σώφρων, καὶ Θεῷ ἱκετεύουσα, Ἀγγέλου φωνῆς ἀκούει, προσβεβαιοῦντος αὐτῇ, τὴν τῶν αἰτουμένων θείαν ἔκβασιν, πρὸς ἥν ὁ ἀσώματος, ἐμφανῶς διελέγετο Ἡ δέησίς σου, πρὸς τὸν Κύριον ἤγγισε, μὴ σκυθρώπαζε, τῶν δακρύων ἀπόστηθι εὔκαρπος χρηματίσεις γάρ, ἐλαία βλαστάνουσα, κλάδον ὡραῖον αρθένον, πάγκαλον ἄνθος ἀνθήσουσαν, Χριστὸν κατὰ σάρκα, παρεχόμενον τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος. Στίχ. Ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπὶ τοῦ θρόνου μου. Στίχ. Κ Εκ καρ πουτης κοι λι ας σου θη σο µαι ε πι του θρο νου µου Ζεῦγος καρπογονεῖ τὸ σεπτόν, τὴν θείαν άμαλιν, ἐξ ἧς προελεύσεται, ὁ όσχος ἀρρήτῳ λόγῳ, ὁ σιτευτὸς ἀληθῶς, ὑπὲρ ὅλου κόσμου προθυόμενος διὸ γεγηθότες, ἐξομολόγησιν ἄπαυστον, ἐν κατανύξει, τῷ Κυρίῳ προσάγουσι, καὶ τὴν σύμπασαν, ἐποφείλουσαν ἔχουσι. Τούτους οὖν μακαρίσωμεν, καὶ πίστει χορεύσωμεν, ἐν τῇ Συλλήψει ἐνθέως, τῆς ἐξ αὐτῶν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ητρὸς τικτομένης, δι 64

65 ἧς δίδοται πλουσίως, τὸ μέγα ἔλεος. 65

66 Ἑωθινόν ΣΤ. Ἦχος α. Nε ε ο ο ο ξα α α τρι ι και αι αι Υι ι ω και Α γι ι ω νευ µα α α τι Η ον τως ει ρη η νη συ υ υ Χρι στε προς αν θρω ω ω ω πους Θε ε ου ει ρη η η η η η η νην τη ην σην δι δους µε τα την ε ε γε ε ερ σιν α α α α α θη η η η ταις εµ φο ο ο βους ε ε δει ει ει ξας α α αυ τους δο ο ο ο ξα α α αν τας πνε ε ε ε ευ 66

67 µα ο ο ο ραν αλ λα κα α τε ε στει ει ει λας τον τα α ρα α α χον αυ τω ω ω ων της ψυ υ υ χης δει ξας τας χει ει ρας και αι αι τους πο ο ο ο ο δα α α ας σου πλη ην α πι στου ου ου ουν των ε ε ε τι τη της τρο φη η ης µε ε ε τα λη η η η η ψει και δι δα χων α να α α µνη η η η σει ει δι η η η νοι ξας α αυ τω ω ων το ο ο ον νουν του συ νι ι ε ε ναι τας ρα α α φας οις και την πα τρι κην ε παγ γε λι ι ι αν κα α α α 67

68 θυ πο σχο ο ο ο ο ο µε ε ε ε νος και ευ λο γη η η η η σα α ας αυ τους δι ε ε ε ε ε ε ε στης προς ου ου ρα α νο ο ο ο ο ο ο ο ο ον δι ο Κ ο ο ο συν αυ τοις Κ προ σκυ νου ου ου ου ου ου ου µε ε εν σε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε Κυ υ ρι ι ε δο ο ο ξα α α α σοι 68

69 ΥΕΡΕΥΛΟΗΕΗ. Ἦχος ι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Υ πε ρευ λο γη µε ε νη υ παρ Β χεις Θε ο το κε αρ θε ε ε ε νε δι α γαρ του εκ σου σαρ κω θε εν τος ο α δης ηχ µα λω Β τι σται ο Α δαµ α να κε ε κλη ται η κα τα ρα νε νε ε κρω ται η Ευ α η λευ θε ε ρω ται ο θα να τος τε θα να Β τω ται και η µεις ε ζω ο ποι η η θη µεν δι ο αν υ µνουν τες βο ω ω µεν ευ λο 69

70 γη τος Χρι στος ο Θε ος η µων ο ου τως ευ δο κη σας δο ο ο ξα σοι 70

71 οξολογία. Ἦχος τρίτος. Ἦχος α ο ξα σοι τω δει ξα ντι το φω ως δο ξα εν υ ψι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε α τερ παν το κρα α τορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον νευ µα 71

72 Κυ ρι ε ο Θε ος ο αµ νος του Θε ου ο Υι ο ος του α τρος ο αι αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο ο σµου ε λε η σο νη µας ο αι αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου ροσ δε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ων του ατρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος συ ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ξαν Θε ου α τρος α µην 72

73 Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Κα τα ξι ι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη η ναι η µας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των α τε ε ρων η µων και αι νε το ον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα σου εις τους αι ω ω νας α µην 73

74 ε ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ε δι δα ξον µε ίς τα δι και ω µα τα σου Τὸ τρίτον. Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα α σου Κυ ρι ε κα τα φυ γη η ε γεν νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σον µε ι α σαι την ψυ χην µου ο τι η µαρ τον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα 74 ξον

75 µε του ποι ειν το θε λη µα σου ο τι συ ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω η ης εν τω φω τι σου ο ψο ο µε θα φως α ρα τει νον το ε λε ος σου τοις γι νω σκου σι ι σε Α α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ γ ρος Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει 75 και εις τους αι ω

76 νας των αι ω νων α µην ᾈσµατικὸν. Α γι ος Α θα να τος ε λε η σον η µας Α α γι ο ος ο ο Θε ο ο ος Α α α γι ο ος Ι ι σχυ υ υ υ ρο ος Α γι ος Α α θα α να α α α το ος ε λε η η σο ο ο ο ον η η µα α α α ας 76

77 ΣΗΕΡΟ ΣΩΤΗΡΙΑ. Ἦχος ι Ση µε ρον Σω τη ρι α τω κο σµω γε ε γο νεν α σω µεν τω Α να σταν τι εκ τα φου και Αρ χη γω της ζω ης η µων κα θε λων γαρ τω θα να τω τον θα να τον το νι κος ε δω κεν η µιν και το µε γα ε λε ο ο ος 77

78 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν. ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ. Ἦχος η Κυ Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ. Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 78

79 Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ Κυ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε Κυ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 79

80 Ἀντίφωνον α. Ἦχος ι Α µη η ην Στίχ. α. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το α γι ον αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 80

81 τερ σω σον η µας Στίχ. γ. Κυ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σε τον θρο νον αυ του και η Βα σι λει α αυ του παν των δε σπο ζει Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ. Ευ λο γει τε τον Κυ ρι ον παν τα τα ερ γα αυ του εν πα ντι το πω της δε σπο τει ας αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 81

82 όξα... Καὶ νῦν... Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β. Α Στίχ. α. µη η ην Αι νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. β. α κα ρι ος ου ο Θε ος 82

83 Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου ε πι Κυ ρι ον τον Θε ον αυ του Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. γ. Τον ποι η σαν τα τον ου ρα νον και αι την γην την θα λασ σαν και πα αν τα τα εν αυ τοις Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη 83

84 λου ι α Στίχ. δ. Βα σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γε νε α αν και γε νε αν Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Β Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων α µην 84

85 Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων Β και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως ε ναν θρω πη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α 85 ας

86 Ἀντίφωνον γ, ἦχος γ Στίχ. Αυ τη η η µε ρα Κυ ρι ου α γαλ λι α σω µε θα και ευ φραν θω µεν εν α αυ τη Τὸ Ἀναστάσιµον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ Ευ φραι νε σθω τα ου ρα νι α α γα λι α σθω τα ε ε πι γει ει α ο Κ τι ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του ο Κυ ρι ος ε πα τη σεν τω θα να α τω τον θα να α τον πρω το το κος των νε κρων ε γε νε το εκ κοι λι ας Α δου ερ ρυ σα το η µας και πα ρε σχε τω κο σµω το µε γα 86

87 ε λε ο ο ο ος Εἰσοδικόν. Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µεν Χρι στω ω ω ω ω Σω Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στα α α ας ε εκ νε κρω ω ω ω ων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Τὸ Ἀναστάσιµον Ἀπολυτίκιον. Ευ φραι νε σθω τα ου ρα νι α α γα λι α σθω τα ε ε πι γει ει α ο Κ τι ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του 87

88 ο Κυ ρι ος ε πα τη σεν τω θα να α τω τον θα να α τον πρω το το κος των νε κρων ε γε νε το εκ κοι λι ας Α δου ερ ρυ σα το η µας και πα ρε σχε τω κο σµω το µε γα ε ε λε ος Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἦχος ι Ση µε ρον της α τε κνι ας δε σµα δι α λυ ον ται του Ι ω α κειµ γαρ και της Αν νης ει σα κου ων Θε ος παρ ελ πι δα τε κειν αυ τους σα φως υ πι σχνει ται θε ο παι δα εξ ης αυ τος ε τε χθη ο α πε ρι ι γρα πτος 88

89 βρο τος γε γο νως δι Αγ γε λου κε λευ σας βο η σαι αυ τη χαι ρε Κε χα ρι τω µε ε ε νη ο Κυ ρι ος µε τα σου ου Ἀπολυτίκιον τοῦ αοῦ. 89

90 ΚΟΤΑΚΙΟ Ἐπεφάνης σήμερον. Ἦχος α Ε ορ τα ζει ση η µε ρον η οι κου µε ε ε νη την της Αν νης συ υλ λη ψιν γε γε νη µε νην εν Θε ω και γαρ αυ τη α πε κυ η σε την υ περ λο γον τον Λο ο γον κυ η σα σα α α α α α αν 90

91 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΩΣΑ ΤΗΣ ΑΙΑΣ ροκείμενον. Ἦχος δ'. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Στίχ. Ἐν Ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν. ρὸς αλάτας Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα. 4:22-27 Ἀδελφοί, Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. Ἀλλ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας. Ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. Αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν Ἄγαρ. Τὸ γὰρ Ἄγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς ἡ δὲ ἄνω Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν. έγραπται γάρ «Εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ῥῆξον καὶ βόησον οὐκ ὠδίνουσα ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα». Ἀλληλούϊα. (γ ) Ἦχος γ 91

92 Ἐπί σοί, Κύριε, ἤλπισα, μὴ καταισχυνθείην εἰς τὸν αἰῶνα. Στίχ. ενοῦ μοι εἰς Θεὸν ὑπερασπιστὴν. Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας Βέροιας. 92