ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ"

Ζώνα Ιωάννου
8 χρόνια πριν
Προβολές:

1 ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ

2 Copyright Συνοδινού Ράνια Follow me on Smashwords Edition ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εργαστηρίου. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα. ISBN:

site με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή

3 Μια φορά και έναν καιρό σε ένα δάσος μακρινό κάποιος άνθρωπος μέσα από το αυτοκίνητο του, πέταξε ένα τσιγάρο αναμμένο. Το τσιγάρο το πήρε ο αέρας και το ταξίδεψε μακριά από την άσφαλτο του δρόμου. Στριφογύριζε και στριφογύριζε μέχρι που τελικά έπεσε σε ένα σωρό από ξερά χόρτα. Τότε γεννήθηκε η πρώτη Φωτίτσα. Ήταν πολύ χαρούμενη και άρχισε να χορεύει και να τραγουδάει. Από όπου περνούσε γεννιόταν και άλλες Φωτίτσες με αποτέλεσμα να γεμίσει εκείνο το μέρος με τις μικρές της αδελφούλες. "Τι ωραία, τι καλά αδερφούλες μου, ευτυχώς που κάποιος πέταξε το τσιγάρο του και δεν το έσβησε στο τασάκι του αυτοκινήτου του. Δεν θα υπήρχαμε αλλιώς" είπε χαρούμενη η πιο μεγάλη Φωτίτσα και συνέχισε το τραγούδι και τον χορό. Στην άλλη πλευρά του δάσους καθώς έκαιγε ο ήλιος και οι ακτίνες του έκαιγαν τα σκουπίδια γεννήθηκε άλλη μια Φωτίτσα. Μέσα σε λίγη ώρα όλος αυτός ο λόφος από σκουπίδια γέμισε με μικρές Φωτίτσες που χόρευαν χαρούμενα. "Καλές μου αδελφούλες ευτυχώς κάποιος παράτησε όλα αυτά τα σκουπίδια μέσα στο δάσος και δεν τα πήγε στους κάδους απορριμμάτων. Δεν θα υπήρχαμε αλλιώς" είπε χαρούμενα η πιο μεγάλη Φωτίτσα και συνέχισε το τραγούδι και τον χορό. Λίγο πιο πέρα ένας αγρότης έκαιγε τα ξερά χόρτα του χωραφιού του. Από εκεί ο πολύ δυνατός αέρας που φυσούσε πήρε μια Φωτίτσα, την πιο μικρή, και την πήγε ένα μεγάλο ταξίδι. Η μικρή Φωτίτσα αφού ζαλίστηκε αρκετά από το πέταγμα προσγειώθηκε στη ρίζα ενός ξερού δέντρου. Πολύ σύντομα ξεκίνησε το χορό και πίσω της γεννιόταν και άλλες Φωτίτσες. "Νόμιζα πως ήμουν πολύ μικρή αλλά τελικά τα κατάφερα. Ευτυχώς εκείνος ο αγρότης αποφάσισε να βάλει σήμερα φωτιά και να καθαρίσει το χωράφι του μέσα στη ζέστη και τον καυτό αέρα. Δεν θα υπήρχαμε αλλιώς " είπε χαρούμενα η Φωτίτσα και συνέχισε το τραγούδι και τον χορό.

Από όπου περνούσε γεννιόταν και άλλες Φωτίτσες με αποτέλεσμα να γεμίσει εκείνο το μέρος με τις μικρές της αδελφούλες.

4 Από μακριά οι πυροσβέστες είδαν τον καπνό και αμέσως μπήκαν μέσα στα πυροσβεστικά οχήματα. Μέσα σε λίγη ώρα είχαν φτάσει στο σημείο που οι Φωτίτσες είχαν στήσει χορό. Ο πυροσβέστης άνοιξε τη μάνικα και αμέσως πετάχτηκαν χιλιάδες Σταγονίτσες οι οποίες αμέσως άρχισαν να κυνηγούν τις Φωτίτσες. Εκείνες όμως ήταν πονηρές και κάθε φορά που πήγαιναν οι Σταγονίτσες να τις σβήσουν έμενε μια Φωτίτσα πίσω να χορεύει και να καίει κάποιο άλλο δεντράκι. Τα ζωάκια του δάσους είχαν τρομάξει πάρα πολύ. Δεν άντεχαν τους καπνούς καθώς δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν και έβλεπαν τα σπιτάκια τους να καίγονται από τις Φωτίτσες. Τα πουλάκια λυπημένα έφευγαν μακριά γιατί τώρα έπρεπε να βρουν άλλο δέντρο για να φτιάξουν την φωλίτσα τους. Όσο τα έβλεπαν αυτά οι Σταγονίτσες τόσο έτρεχαν για να πιάσουν και να σβήσουν τις Φωτίτσες. Ήξεραν πως αν χόρευαν οι Φωτίτσες κι άλλο θα έκαιγαν πιο πολλά δέντρα. Ήταν οι μόνες που μπορούσαν να τις σταματήσουν. Οι Φωτίτσες πάλι τους φώναζαν: "Αν πρόσεχαν οι άνθρωποι το δάσος, δεν θα υπήρχαμε" "Έγινε ένα λάθος, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κάψετε όλα τα δέντρα" "Μα εμάς μας αρέσει ο χορός" τραγουδούσαν και έτρεχαν μακριά από τις Σταγονίτσες. Τους φαινόταν πολύ αστείο όλο αυτό το κυνηγητό. Οι Σταγονίτσες άρχισαν να θυμώνουν περισσότερο γιατί δεν είχαν όρεξη για παιχνίδι. Η δουλειά τους ήταν να τις σβήσουν όμως ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Κάθε φορά που έσβηναν μερικές φυσούσε ένας δυνατός αέρας και τις άναβε πάλι. Τα πράγματα είχαν αρχίσει να γίνονται επικίνδυνα. Οι Φωτίτσες πλησίαζαν σπίτια και οι άνθρωποι έτρεχαν για να σωθούν. Οι πυροσβέστες χρειαζόταν και άλλες Σταγονίτσες καθώς αυτές που είχαν, δεν ήταν αρκετές. Ο Αρχιπυροσβέστης πήρε τηλέφωνο τον Αεροπλανούλη. Αμέσως απογειώθηκε από το αεροδρόμιο και πήγε στη θάλασσα.

Εκείνες όμως ήταν πονηρές και κάθε φορά που πήγαιναν οι Σταγονίτσες να τις σβήσουν έμενε μια Φωτίτσα πίσω να χορεύει και να καίει κάποιο άλλο δεντράκι. Τα ζωάκια του δάσους είχαν τρομάξει πάρα πολύ.

5 Άνοιξε την πόρτα του και εκατομμύρια Σταγονίτσες μπήκαν μέσα. Μέσα σε λίγο χρόνο έφτασαν στο δάσος που καιγόταν. Ο Αεροπλανούλης με μεγάλη χαρά άνοιξε την πόρτα του και έριξε τις Σταγονίτσες. Εκείνες τότε αμέσως ενώθηκαν σε μια γιγάντια Σταγόνα η οποία έσκασε με φόρα πάνω στο δάσος που καιγόταν. Οι Φωτίτσες άρχισαν να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν μακριά. Ο Αεροπλανούλης έκανε άλλη μια βόλτα στη θάλασσα για να φορτώσει και άλλες Σταγονίτσες. Τον χειροκροτούσαν τα σκιουράκια, τα ελαφάκια, τα πουλάκια πετούσαν χαρούμενα δίπλα του. Δεν άντεχαν να βλέπουν το σπίτι τους το δάσος να καίγεται. Άλλη μια γιγάντια Σταγόνα έπεσε στο δάσος. "Φύγετε Φωτίτσες. Να πάτε εκεί που ανήκετε. Να ζεστάνετε τα σπιτικά, να πάτε εκεί όπου κρυώνουν οι άνθρωποι, να πάτε μέσα στα τζάκια και στις ξυλόσομπες. Να πάτε στους ξυλόφουρνους, στις σχάρες και όπου σας έχουν ανάγκη για να μαγειρέψουν. Δεν έχετε καμία θέση μέσα στο δάσος. Εξαιτίας σας καίγονται όλα αυτά τα δέντρα που έκαναν τόσο καιρό να φυτρώσουν, καίγονται τα σπίτια όλων των ζώων και τώρα πάτε αν κάψετε και των ανθρώπων " "Μα δεν φταίμε εμείς. Οι άνθρωποι φταίνε που δεν είναι αρκετά προσεκτικοί. Εξαιτίας τους βρεθήκαμε εδώ. Εμείς το μόνο που θέλουμε είναι να χορεύουμε" είπαν οι Φωτίτσες και συνέχιζαν το χορό από την άλλη πλευρά. Τότε οι Σταγονίτσες θύμωσαν και ενώθηκαν σε μια τεράστια Σταγόνα και το ίδιο έκαναν και οι Φωτίτσες. Έτσι στεκόταν απέναντι μια τεράστια Σταγονίτσα και μια τεράστια Φωτίτσα. Ήταν έτοιμες να αρχίσουν τον τσακωμό και κανείς δεν θα μπορούσε να πει με σιγουριά ποια από τις δύο θα ήταν η νικήτρια. Τότε ξαφνικά πυκνά σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό και άρχισαν να ακούγονται αστραπές και βροντές. Η γιγάντια Φωτίτσα κατάλαβε πως εκείνη η μάχη θα ήταν σίγουρα χαμένη. Ξέσπασε μια πάρα πολύ δυνατή βροχή η

Ο Αεροπλανούλης έκανε άλλη μια βόλτα στη θάλασσα για να φορτώσει και άλλες Σταγονίτσες. Τον χειροκροτούσαν τα σκιουράκια, τα ελαφάκια, τα πουλάκια πετούσαν χαρούμενα δίπλα του.

6 οποία έπεφτε με μεγάλη φόρα πάνω στη Φωτίτσα και σιγά σιγά την μίκραινε την μίκραινε μέχρι που την εξαφάνισε. Όλα τα ζώα και οι άνθρωποι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Είχαν νικήσει αυτή τη μάχη. Χαρούμενοι όλοι πιάστηκαν από το χέρι, έκαναν ένα μεγάλο κύκλο και άρχισαν να χορεύουν μέσα στη βροχή. Ήξεραν πως ποτέ δεν μπορεί κανείς να ξέρει πως τελειώνουν οι πόλεμοι που γίνονται μεταξύ Φωτίτσας και Σταγονίτσας. Πάντα νικάει η Σταγονίτσα, κάποια στιγμή, αλλά αφού η Φωτίτσα με τον χορό της έχει κάψει τόσα δέντρα και έχει διώξει από τα σπίτια τους τόσα ζωάκια. "Καλά μου παιδιά" είπε η Σταγονίτσα "πρέπει να είστε πάντα πολύ προσεκτικά γιατί με ένα μικρό λάθος μπορεί να γίνει τεράστια καταστροφή. Σήμερα όμως είχαμε μια μεγάλη νίκη. Νίκησε το δάσος, νίκησε η ζωή" --ΤΕΛΟΣ--

Ήξεραν πως ποτέ δεν μπορεί κανείς να ξέρει πως τελειώνουν οι πόλεμοι που γίνονται μεταξύ Φωτίτσας και Σταγονίτσας.

Σχετικά έγγραφα

«Ο βασιλιάς Φωτιάς, η Συννεφένια και η κόρη τους η Χιονένια

Το παράξενο ταξίδι της Συννεφένιας «Ο βασιλιάς Φωτιάς, η Συννεφένια και η κόρη τους η Χιονένια ζούσαν σε ένα παλάτι. Ο Φωτιάς δεν τις άφηνε να βγουν έξω ποτέ. Στερέωνε την πόρτα με ένα βαρύ ξύλο. Μια μέρα