ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΙΣ ΚΟΙΜΗΘΕΝΤΑΣ. Ἱερεύς: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Χορός: Ἀμήν. µω µοι εν ο δω αλ λη λου

Transcript

1 Ἱερεύς: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Χορός: Ἀμήν. ΣΤΑΣΙΣ Α Ἦχος ι Α µω µοι εν ο δω αλ λη λου ι ι α ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω ω ω µα τα α σου α αλ λη λ0υ ι α α Ε πε πο θη σεν η ψυ χη η η µου του ε πι θυ µη σαι τα κρι µα τα σου εν παν τι και ρω α αλ λη λου ι α α Ε νυ στα ξεν η ψυ χη η η µου α πο α κη δι ας βε βαι ω σον µε εν 1

2 τοις λο γοις σου α αλ λη λου ι α α λι νον την καρ δι α αν µου εις τα µαρ τυ ρι α σου και µη εις πλε ο νε ξι ι αν α αλ λη λου ι α α Α θυ µι α κα τε σχε ε µε α πο α µαρ τω λων των εγ κα τα λι µπα νον των τον νο µον σου α αλ λη λου ι α α ε το χος ε γω ει ει µι παν των των φο βου µε νων σε και των φυ λασ σον των τας εν το λας σου α αλ λη λου ι α α Γ ο ξα πα τρι και Υι ω και α γι ω 2

3 Γ νευ µα τι και νυν και Γ α ει και εις τους αι Γ ω νας των αι ω νων α µην αλ λη λου ι α α α Ἱερεύς: Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Χορός: ύριε, ἐλέησον. Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ κεκοιμημένου δούλου (τῆς κεκοιμημένης δούλης) τοῦ Θεοῦ (Ν), καὶ ὑπὲρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτῷ (αὐτῇ) πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον. Χορός: ύριε, ἐλέησον. Ἱερεύς:Ὅπως ύριος ὁ Θεός, τάξῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ (αὐτῆς) ἔνθα οἱ δίκαιοι ἀναπαύονται, τὰ ἐλέη τοῦ Θεοῦ, τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, καὶ ἄφεσιν τῶν αὐτοῦ (αὐτῆς) ἁμαρτιῶν, παρὰ Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ ασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν αἰτησώμεθα. Ἱερεύς: Τοῦ υρίου δεηθῶμεν.

4 Χορός: ύριε, ἐλέησον. Ἱερεύς: Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή, καὶ ἡ ἀνάπαυσις τοῦ κεκοιμημένου δούλου (τῆς κεκοιμημένης δούλης) σου (Ν), Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου ατρί, καὶ τῷ παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Χορός: Ἀμήν. Αι ΣΤΑΣΙΣ Ἦχος α χει ρε ες σου ε ποι η σαν µε και ε πλα α σα αν µε συ νε τι σον µε και µα θη σο µαι τας εν το ο λα α ας σου ε λε ε η σον µε υ υ υ ρι ε Ο τι ε γεν νη θην ως α σκος εν πα α χνη τα δι και ω µα τα σου ουκ ε πε 4

5 λα α θο ο ο µην ε λε ε η σον µε υ υ υ ρι ε Σος ει µι ε γω σω σον µε ο τι τα δι και ω µα τα σου ε ξε ε ζη τη η σα ε λε ε η σον µε υ υ υ ρι ε Α πο των κρι µα των σου ουκ ε ξε κλι να ο τι συ ε νο µο θε τη η σα α ας µε ε λε ε η σον µε υ υ υ ρι ε Ε κλι να την καρ δι αν µου του ποι η σαι τα δι και ω µα τα σου εις τον αι ω να δι αν τα µει ει ψιν ε λε ε η σον µε υ υ 5

6 υ ρι ε αι ρος του ποι η σαι τω υ ρι ω δι ε σκε δα σαν το ον νο µ0 ον σ0υ ε λε ε η σον µε υ υ υ ρι ε ο ξα πα τρι και Υι ω και α γι ω νευ µα τι και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην ε λε η σον µε υ ρι ε υ ρι ε Ἐάν ὦσι δύο ἤ πλείονες ἱερεῖς Ὁ διάκονος: Τοῦ υρίου δεηθῶμεν. Ὁ Χορός: ύριε ἐλέησον. Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι σύ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή καί ἡ ἀνάπαυσις τοῦ κεκοιμημένου δούλου σου (τοῦδε), Χριστέ ο Θεός ἡμῶν, καί σοί τήν δόξαν 6

7 ἀναπέμπομεν, σύν τῷ ἀνάρχῳ σου ατρί, καί τῷ παναγίῳ καί ἀγαθῷ καί ζωοποιῷ σου νεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν. * Ἄλλως μετά τό Ἐλέησόν με, ύριε... 7

8 ΣΤΑΣΙΣ Γ Ἦχος Γα Γ αι ε λε η σο ον µε αλ λη λου ι α Ε πι βλε ψον επ ε µε και ε λε η σο ο ον µε κα τα το κρι µα των α γα πων των το ο νο µα σου αλ λη λου ι α Νε ω τε ρος ε γω ει µι και ε ξου δε νω µε νος τα δι και ω µα τα σου ουκ ε πε λα θο µην αλ λη η λ0υ ι α Της φω νης µου α κου σον υ ρι ι ε κα τα το ε λε ος σου κα τα το κρι µα σου ζη σον µε αλ λη λου ι α 8

9 Αρ χον τες κα τε δι ω ξαν µε δω ρε αν και α πο των λο γων σου ε δει λι α σεν η καρ δι α µου αλ λη η λ0υ ι α Ζη η σε ται η ψυ χη µου και αι νε σει σε και τα κρι µα τα σου βο η θη σει µοι ε πλα νη θην ως προ βα τον α πο λω λος ζη τη σον τον δου λον σου ο τι τας εν το λας σου ουκ ε πε λα θο µην Ἐάν ὦσι δύο ἤ πλείονες ἱερεῖς Ὁ διάκονος: Τοῦ υρίου δεηθῶμεν. Ὁ Χορός: ύριε ἐλέησον. Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι σύ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή καί ἡ ἀνάπαυσις τοῦ κεκοιμημένου δούλου σου (τοῦδε), Χριστέ ὁ 0εός ἡμῶν, καί σοί τήν δόξαν 9

10 ἀναπέμπομεν, σύν τῷ ἀνάρχῳ σου ατρί, και τῷ παναγίῳ καί ἀγαθῷ καί ζωοποιῷ σου νεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν. Ἄλλως μετὰ τό οὐκ ἐπελαθόμην ἆρχονται οἱ χοροί ψάλλοντες τά Νεκρώσιμα Εὐλογητάρια. Ἐάν ὦσι πλείονες τῶν τριῶν ἱερεῖς, εἰς τό τέλος ἑκάστου τροπαρίου ὁ διάκονος ἐκφωνεῖ: Τοῦ υρίου δεηθῶμεν: οἱ δέ ἱερεῖς καθ ἱεραρχικήν σειράν ἕκαστος ἐκ τῶν µή ἐκφωνησάντων Ὅτι σύ εἶ ἡ ἀνάστασις.. Ἤτοι αἱ ἐκφωνήσεις γίνονται κατά τῶν ἀριθµόν τῶν ἱερέων. ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ Ἦχος ε Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Των α γι ων ο χο ρος ευ ρε πη γη ην 10

11 της ζω ης και αι θυ ραν πα ρα δει σου ευ ρω κα γω την ο δον δι α της µε τα νοι οι ας το α πο λω λος προ βα τον ε γω ει µι α να κα λε σαι αι µε Σω τηρ και σω ω σον µε Ψἀλλεται μόνον σε ληρικούς Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Οι τον α µνον του Θε ου κη ρυ ξαν τες και σφα γι α σθε ντες ωσ περ αρ νες και προς ζω ην την α γη ρω α γι οι και α ι δι ον µε τα τε θεν τες του τον εκ τε νως µαρ τυ ρες 11

12 αι τη σα σθε ε ο φλη µα των λυ υ σιν η µιν δω ρη σα σθαι Ψἀλλεται μόνον σε ληρικούς Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Οι την ο δον την στε νην βα δι σαν τες τε θλιµ µε νην παν τες οι εν βι ω οι τον σταυ ρον ως ζυ γον α ρα µε νοι και ε µοι α κο λου θη σαν τες εν πι στε δευ τε α πο λαυ ε τε α η τοι µα σα η µιν βρα βει α ι και στε φη τα ου ρα νι α 12

13 Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Ο πα λαι µεν εκ µη ον των πλα σας µε και ει κο νι σου θει α τι µη σας πα ρα βα σει εν το λης δε πα α λιν µε ε πι στρε ε ψας εις γην εξ ης ε λη φθην εις το καθ ο µοι οι ω σιν ε πα να γα γε το αρ χαι ον κα αλ λος α να µορ φω ω σα α σθαι Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Ει κων ει µι της αρ ρη του δο ξης σου ει 1

14 και στιγ µα τα φε ρω πται σµα των οι κτει ρη σον το σον πλα σµα ε σπο τα και κα θα ρι σον ση ευ σπλαχ νι α και την πο θει νην πα τρι ι δα πα ρα σχουµοι α ρα δει σου πα αλινποιων πο λι ι τη ην µε Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Α να παυ σον ο Θε ος τον δου λον σου και κα τα τα ξον αυ τον εν α ρα δει σω ο που χο ροι των Α γι ων υ ρι ε και οι δι και οι ε κλα αµ ψου σιν ως φω στη ρες 14 τον κε

15 κοι µη µε νον δου λον σου α να παυ σον πα ρο ρων αυ του παν τα τα εγ κλη η µα α τα ο ξα α τρι ι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Το τρι λαµ πες της µι ας θε ο τη τος ευ σε βως υ µνη σω µεν βο ων τες Α γι ος ει ο α τηρ ο α ναρ χος ο συ να ναρ χος Υι ος και θει ον νευ µα φω τι σον η µας πι στει σοι λα τρευ ον τας και του αι ω νι ι ου πυ ρος ε ξα αρ πα α σον αι νυ υν και α ει και και εις τους αι 15

16 ω νας των αι ω νων α µην Χαι ρε σε µνη η Θε ον σαρ κι τε κου ου σα εις παν των σω τη ρι αν δι ης γε νος των αν θρω πων ευ ρα το την σω τη ρι ι αν δι α σου ευ ροι µεν α ρα δει σον Θε ο το κε Α γνη ευ λο γη µε νη Αλ λη λου ου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ος (δίς) Αλ λη λου ου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ο ο ο ο ο ο ο ος 16

17 οντάκιον τῶν εκοιµηµένων. Ἦχος Νη Ν ε τα α α των Α γι ων α να α α παυ σον Χρι ι στε ε ε ε την ψυ υ χη ην τουδου ου ου ου ου λου ου ου ου Σου ε ε εν θα ουκ ε στι ι πο ο ο νος ου λυ υ πη ου ου στε ναγ µος αλ λα α α ζω η η η α α α α τε ε λε ε ε ε ευ τη η η η το ο ο ος Εἶτα ἄρχονται οἱ Ἱερείς κατά σειράν ψάλλοντες εἰρµολογικῶς τά ἐξῆς ΝΕΡΩΣΙΑ ΙΙΟΕΛΑ Ἦχος α οι α του βι ου τρυ φη δι α µε νη λυπηςα µε τοχος ποι α δο ξα ε στη 17

18 κεν ε πι γης α µε τα θε τος παν τα σκι ας α σθε νε στε ρα παν τα ο νει ει ρων α πα τη λο τε ρα µι α ρο πη και ταυ τα παν τα θα α να τος δι α δε χε ται αλλ εν τω φω τι Χρι στε του προ σω που σου και τω γλυ κα σµω της ση ης ω ραι ο τη τος ον ε ξε λε ξω α Ἦχος α να παυ σον ως φι λα αν θρω ω πος Ως αν θος µα ραι νε ται και ως ο ο ναρ πα ρερ χε ται και δι α λυ ε ται πας αν θρω πος πα λιν δε η χου σης της σαλ πιγ γος νε κροι ως εν συ σει σµω παν 18

19 τες α να στη σον ται προς την σην υ παν τη σιν Χρι στε ο Θε ος το τε ε σπο ο τα ον µε τε στη σας εξ η µων εν ταις των α γι ων σου κα τα τα ξον σκη ναις το πνευ µα του σου δου λου Χρι στε Γ Ἦχος Γα αν τα µα ται ο της τα αν θρω πι να ο σα ουχ υ παρ χει µε τα θα να α τον ου πα ρα µε ε νει ο πλου τος ου συ νο δε Ν Γ ευ ει η δο ο ξα ε Γ πελ θων γαρ ο θα να τος ταυ τα παν τα ε ξη φα νι ι σται δι ο Χρι στω τω α θα να τω α σι λει βο η σω 19

20 µεν τον µε τα σταν τα εξ η µων α να παυ σον εν θα παν των ε στιν ευ φραι νο µε νων η κα τοι κι α Ἦχος Ον τως φο βε ρω Ν τα τον το του θα να του µυ στη ρι 0ν πως ψυ χη εκ του σω µα τος βι αι ως χω ρι ζε ται εκ της αρ µο νι ας και της συµ φυ ι ας ο φυ σι κω τα τος δε σµος θει ω βου λη µα τι α πο τε µνε ται δι 0 Ν σε ι κε τευ ο µεν τον µε τα σταν τα α να παυ σον εν σκη ναι αις των δι και ων σου ζω ο δο ο τα φι 20

21 λαν θρω πε Ἦχος α Ε µνη σθην του προ φη του βο ων τος ε γω ει µι γη και σπο δος και πα λιν κα τε νο η σα εν τοις µνη µα σι και ει δον τα ο στα τα γε γυ µνω µε ε να και ει πον α ρα τις ε στι ι βα σι λευς η στρα τι ω ω της πλου σι ος η πε ε νης η δι και ος η α µαρ τω λος αλ λα α να παυ σον υ ρι ε µε τα δι και ων τον δου λον σου ως φι λαν θρω ω πος Ἦχος ι Α ρχη µοι και υ πο στα σις 21

22 το πλα στουρ γον σου γε ε ε γο νε προ σταγ µα βου λη θεις γαρ εξ α ο ρα του τε και ο ρα της µε ζω ω ω ον συµ πη ξαι φυ σε ως γη θεν µου το σω µα δι ε πλα σας δε δω κας δε µοι ψυ χην τη θει α σου και ζω ο ποι ω εµ πνευ σει δι ο Χρι στε τον δου λον σου εν χω ρα ζω ων των εν σκη ναις δι και αι ων α να παυ σο ον Ἦχος Γα Γ Α να παυ σον Σω τηρ η µω ων ζω ο δο ο τα ον µε τε στη σας α δελ φον η µων εκ των προ σκαι ρων κρα ζον τα δο ο 22

23 ξα α σοι Ἦχος Νη Ν Ν Θρη νω ω και ο δυ ρο µαι ο ταν εν νο η σω τον θα να τον και ι δω εν τοις τα φοις κει µε ε νην την κατ ει κο να Ν Θε ου πλα σθει σαν η µιν ω ραι ο τη τα α µορ φον α δο ξον µη ε ε χου σαν ει δος ω Ν του θαυ µα α τος τι το πε ρι η µας του Γ το γε γο νε ε µυ στη ρι ον πως Ν πα ρε δο ο θη µεν τη φθο ρα και συ νε ζευ χθη µεν τω Γ θα να τω ον τως Θε ου προ στα α ξει ως γε γρα πται του πα ρε χο ον τος τω µε τα 2

24 Ν σταν τι την α να α πα αυ σιν Ν ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Ν Ο θα να τος σου υ ρι ε α θα να σι ας γε γο νε προ ξε νος ει µη γαρ εν µνη µα τι κα α τε τε ε ε θης ουκ αν ο α ρα δει σο 0ς η νε ω κτο δι ο τον µε Ν τα σταν τα α να παυ σον ως φι λα αν θρω ω πος αι νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην 24

25 Ν Α γνη αρ θε νε του Λο ο γου πυ Γ υ υ λη του Θε ου η µων η η Ν τηρ ι κε τευ ε ε λε η θη ναι την ψυ χη ην α αυ του ΑΑΡΙΣΟΙ Ἦχος ι Εν τη βα σι λει α σου µνη σθη τι η µων υ ρι ε ο ταν ελ θης εν τη βα σι λει α σου α κα ρι οι οι πτω χοι τω πνευ µα τι ο τι αυ των ε στιν η βα σι λει α των ου ρα νων α κα ρι οι οι πεν θουν τες ο 25

26 τι αυ τοι πα ρα κλη θη σον ται α κα ρι οι οι πρα εις ο τι αυ τοι κλη ρο νο µη σου σι την γην α κα ρι οι οι πει νων τες και δι ψων τες την δι και ω συ νην ο τι αυ τοι χορ τα σθη σον ται α κα ρι οι οι ε λε η µο νες ο τι αυ τοι ε λε η θη σον ται Λη στην του α ρα δει ει σου Χρι στε πο λι την ε πι σταυ ρου σοι βο η σαν τα το µνη σθη τι ι µου προ α πειρ γα σω αυ 26

27 του της µε τα νοι ας α ξι ω σον κα µε ε τον α να ξι ι ο ον ακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδία, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται. Ζω ης ο κυ ρι ε ευ ων και του θα να του εν ταις αυ λαις Α γι ων α να παυ σον ον προ σε λα α βου εκ των προ σκαι ρων βο ων τα µνη η σθη τι µου ο ταν ελ θης εν τη βα σι λει ει α α σου ου ου Στίχ. ακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται. Ο των ψυ χων δε σπο ο ζων και των σω µα των ου εν τη χει ρι η πνο η η µων των 27

28 θλι βο µε ε νων πα ρα µυ θι ι α α να παυ σον εν χω ρα α δι και ων ον µε τε ε στη σας δου ου λο ον σου ου ου Στίχ. ακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Χρι στος σε α να πα αυ σοι εν χω ρα ζων των και πυ λας α ρα δει σου α νοι ξοι σοι και βα σι λει ας δει ξαι αι πο λι την και α φε σι ιν σοι δω η ων η µαρ τες εν βι ι ω φι λο ο Χρι ι στε ε ε Στίχ. ακάριοί ἐστε, ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα, καθ' ὑμῶν ψευδόμενοι, ἕνεκεν ἐμοῦ. 28

29 Ε ξελ θω µεν και ι δω µεν ε εν τοις τα φοις ο τι γυ µνα ο στε ε ε α ο αν θρω πος σκω λη κων βρω ω µα και δυ σω δι ι α και γνω µεν τι ις οπλου τοςτο κα αλ λος η ι σχυς και η ευ πρε ε πει ει α α α Στίχ. αίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὃτι ὁ μισθός ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Α κου σω µεν τι κρα α ζει ο αν το κρα τωρ Ου αι η εκ ζη τουν τες θε α σα σθε τη φο βε ραν η µε ε ραν υ ρι ου αυ τη 29

30 γαρ ε στι ι σκο ο τος πυ ρι γαρ δο κι µα α σει τα συµ πα αν τα α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Α ναρ χω και γεν νη η σει τε και προ ο δω α τε ρα προ σκυ νω τον γεν νη σαν τα Υι ον δο ξα α ζω τον γεν νη θεν τα υ µνω το συ νε κλα µπον α τρι τε και Υι ω και νευ µα α γι ι ο ον αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην 0

31 ως εκ µα ζων σου γα α λα βρυ εις αρ θε νε πως τρε φεις τον τρο φε α της κτι σε 4 ως ως ει δεν ο πη γα α σας υ δωρ εκ πε τρας τας φλε βας των υ δα των δι ψων τι τω λα ω ω κα θως γε γρα α πτε ε Ἦχος Γα Γ α κα ρι α η ο δο ο ο ος η η πο ρευ ει ση η µε ρον ο τι η η τοι µα α σθη σοι οι οι οι το ο πος α α να πα αυ σε ως 1

32 Ἀναγνώστης: ρὸς σέ, ύριε, κεκράξομαι, ὁ Θεός μου. Ἱερεύς: Σοφία. Ἀναγνώστης: ρὸς Θεσσαλονικεῖς Α' Ἐπιστολῆς αύλου τὸ ἀνάγνωσμα. Ἱερεύς: ρόσχωμεν. Ἀναγνώστης: Ἀδελφοί, οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. Εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὀς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ. Τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομεν ἐν λόγῳ υρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντες, οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ υρίου, οὐ μὴ φθάσωμεν τοὺς κοιμηθέντας, ὅτι αὐτὸς ὁ ύριος, ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι Θεοῦ, καταβήσεται ἀπ' οὐρανοῦ καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον, ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι, ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ υρίου εἰς ἀέρα, καὶ οὕτω πάντοτε σὺν υρίῳ ἐσόμεθα. Ἱερεύς: Εἰρήνη σοι. Χορός: Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα. 2

33 Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α Ἱερεύς: Σοφία ὀρθοί. Ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Εἰρήνη πᾶσι. Χορός: αι τω νευ µα τι σου Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσμα. ρόσχωμεν. Χορός: ο ξα σοι υ ρι ε δο ξα σοι Εἶπεν ὁ ύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους Ἀμήν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με, ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν. Ἀμήν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ νεκροὶ ἀκούσονται τῆς φωνῆς τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ ἀκούσαντες ζήσονται ὥσπερ γὰρ ὁ ατὴρ ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτῷ, οὕτως ἔδωκε καὶ τῷ Υἱῷ ζωὴν ἔχειν ἐν ἑαυτῷ καὶ ἐξουσίαν ἔδωκεν αὐτῷ καὶ

34 κρίσιν ποιεῖν, ὅτι υἱὸς ἀνθρώπου ἐστι. ὴ θαυμάζετε τοῦτο, ὅτι ἔρχεται ὥρα, ἐν ᾖ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ, καὶ ἐκπορεύσονται, οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως, οὐ δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ' ἐμαυτοῦ οὐδέν. αθὼς ἀκούω κρίνω, καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν, ὅτι οὐ ζητῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμὸν ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με ατρός. Χορός: ο ξα σοι υ ρι ε δο ξα σοι 4

35 Ἱερεύς: Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ κεκοιμημένου δούλου (τῆς κεκοιμημένης δούλης) τοῦ Θεοῦ (Ν) καὶ ὑπὲρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτῷ (αὐτῇ) πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον. Ὅπως ύριος ὁ Θεὸς τάξῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ (αὐτῆς) ἔνθα οἱ δίκαιοι ἀναπαύονται, τὰ ἐλέη τοῦ Θεοῦ, τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν καὶ ἄφεσιν τῶν αὐτοῦ (αὐτῆς) ἁμαρτιῶν, παρὰ Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ ασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν αἰτησώμεθα. Ἱερεύς: Τοῦ υρίου δεηθῶμεν. Χορός: ύριε, ἐλέησον. Ἱερεύς: Ὁ Θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός, ὁ τὸν θάνατον καταπατήσας τὸν δὲ διάβολον καταργήσας καὶ ζωὴν τῷ κόσμῳ σου δωρησάμενος, αὐτός, ύριε, ἀνάπαυσον καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ κεκοιμημένου δούλου (τῆς κεκοιμημένης δούλης) σου (Ν), ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν τόπῳ χλοερῷ, ἐν τόπῳ ἀναψύξεως, ἔνθα ἀπέδρα πᾶσα ὀδύνη, λύπη καὶ στεναγμός. 5

36 ᾶν ἁμάρτημα τὸ παρ αὐτοῦ (αὐτῆς) πραχθὲν ἐν λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ διανοίᾳ, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς συγχώρησον ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος ὅς ζήσεται καὶ οὐχ ἁμαρτήσει σὺ γὰρ μόνος, ύριε, ἐκτὸς ἁμαρτίας ὑπάρχεις, ἡ δικαιοσύνη σου, δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ λόγος σου ἀλήθεια. Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωὴ καὶ ἡ μακαρία ἀνάπαυσις τοῦ κεκοιμημένου δούλου (τῆς κεκοιμημένης δούλης) σου (Ν), Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου ατρί, καὶ τῷ παναγίῳ καί, ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Χορός: Ἀμήν. Ἱερεύς: όξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων ὡς ἀθάνατος ασιλεύς, καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου ἁγίας αὐτοῦ ητρός, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων ατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων ἐνδόξων ροπατόρων Ἀβραάμ, 6

37 Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, τοῦ ὁσίου καὶ δικαίου φίλου αὐτοῦ Λαζάρου τοῦ τετραημέρου, καὶ πάντων των Ἁγίων, τὴν ψυχὴν τοῦ ἐξ ἡμῶν μεταστάντος δούλου (τῆς ἐξ ἡμῶν μεταστάσης δούλης) αὐτοῦ (Ν), ἐν σκηναῖς δικαίων τάξαι, ἐν κόλποις, Ἀβραὰμ ἀναπαύσαι, καὶ μετὰ δικαίων συναριθμήσαι ἡμᾶς δ' ἐλεήσαι καὶ σώσαι ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός. Αἰωνία σου ἡ μνήμη ἀξιομακάριστε καὶ ἀείμνηστε ἀδελφὲ ἡμῶν. () Γιὰ γυναίκα: Αἰωνία σου ἡ μνήμη ἀξιομακάριστος καὶ ἀείμνηστος ἀδελφὴ ἡμῶν. () Χορός: Αἰωνία ἡ μνήμη. () Ἦχος Γα Αι ω ω νι α α η µνη η η η µη αι ω ω νι α α η µνη η η η µη αι ω νι α αυ του ου η µνη µη Αι ω ω νι α α η µνη η η η µη αι 7

38 ω ω νι α α η µνη η η η µη αι ω νι α αυ του ου η µνη µη η η η η η η η Ἦχος γ Γ Αι ω νι α η Ν Γ Ν µνη η η µη Γ αι ω νι α η µνη η η µη αι ω νι α αυ του ου η µνη µη Ἦχος Αι ω νι α η µνη η η µη αι ω νι α η µνη η η µη αι ω νι α αυ του η µνη η η µη Ἦχος πλ. α ἐναρµόνιος Αι ω νι α η µνη η η µη αι ω νι α η µνη η η η η µη αι ω νι α η µνη η µη αυ του 8

39 εῦτε τελευταῖον ἀσπασµόν. Ἦχος ι Nε ε ε ε ε ευ τε ε ε ε τε ε λε ε ευ ται αι ο ο ον α α α α σπα α α σµο ο ον δω ω ω µε εν α α δε ελ φοι οι οι τω ω θα α νο ο ο ο ο ο ον τι ευ χα ρι στου ου ου Ν ου ου ουν τες Θε ω ω ω ου ου ου ου ου τος γα α αρ ε ε ε ε ξε ε λι ι ι πε ε ε ε της συ υ υγ γε νει ει ει ει ει ει α ας α αυ του ου ου και προ ος τα α α α φο ον ε ε ε πει ει γε ε 9

40 ται αι ουκ ε ε ε τι ι φρο ον τι ι ι Ν ι ι ι ι ζων τα α α α α της µα α α ται αι αι αι ο ο τη η η το ο ο ος και πο ο ο λυ µο ο ο ο ο ο χθου ου σα αρ κο ο ος που ου ου ου νυ υ υ υ υν συ υγ γε νει ει εις τε ε και αι φι ι ι ι ι ι ι λοι α α α αρ τι χω ω Ν ρι ι ζο ο ο µε ε θα α ο ο ο ο ον πε ε ερ α να παυ σαι υ ρι ος ε ευ ξω µε θα οι οι ος χω ρι σµος ω α 40 δελ φοι

41 ποι ος κο πε τος ποι ος θρη η νος εν τη πα ρου ου ση ρο πη δευ τε ουν α σπα σα σθε τον προ µι κρου ου µεθ η µων πα ρα δι δο ται τα φω γαρ κα λυ πτε ται λι ι θω σκο τει κα τοι οι κι ζε ται νε κροις συν θα α πτε ε ται παν τε ες συγ γε νεις τε και φι ι λοι Ν αρ τι χω ρι ζο µε θα ο ον περ α να παυ σαι υ ρι ος ε ευ ξω µε θα Θεοτοκίον. Ἠχος ὁ αὐτός. Σω ω ζε τους ελ πι ζον τας εις σε η τηρ του α δυ του η λι ι ου θε ο γεν νη τρι α αι τη σαι πρε ε 41

42 σβει αις σου τον υ πε ρα α γα α θον α να παυ σαι δε ο µε θα τον νυν µε τα στα αν τα εν θα α να παυ ον ται αι των δι και αι ων ψυ χαι θει ω ων α γα θων κλη ρο Ν νο ο µον δει ξον εν αυ λαις των δι και αι ων εις µνη µο συ νον πα να µω µε αι αι ω νι ον 42

43 Ἦχος α Nε ε ο ο ο ξα α α τρι ι ι ι ι και αι αι Υι υι ω και α γι ι ω νε ευ µα α α τι O ο ρων τε ες µε ε α α α α φω ω ω νο ον και α α α α α πνουν προ κει ει ει ει µε ε ε ε ε νον κλα αυ σα α α τε ε πα α αν τε ε ε ε ες ε ε πε ε µοι α δελ φοι οι οι και φι ι ι λοι συγ γε νει ει ει εις και γνω ω στοι οι οι οι την γαρ χθες η µε ε ραν µεθ η µω ω ων ε ε λα 4

44 α α λουν και α φνω ε πη ηλ θε ε µοι η φο ο βε ε ε ρα α α α ω ω ρα του ου θα να α α α α του αλ λα α α δε ε ευ τε ε πα α αν ες οι πο θου ου ου µε ε νοι οι οι µε αι α σπα α σα α σθε ε ε µε ε τον τε λευ ται αι αι ο ο ον α α σπα α α σµον ου ουκ ε ε τι ι γα αρ µεθ υ µων πο ρευ σο ο µαι η συλ λα λη η η σω ω ω του ου λοι οι οι που εις κρι τη η ην γα αρ α α πε ερ χο ο ο µαι εν θα προ σω πο λη ψι ι ι α α ουκ ε 44

45 ε ε ε στι δου ου λο ος γαρ και αι αι δε σπο ο ο της ο µου ου πα ρι ι στα α αν ται βα σι λε ευς και αι αι στρα α α τι ι ω ω ω της πλου σι ος και αι πε νης εν α ξι ω ω ω µα α τι ι ι ι ι σω ε ε κα στο ο ος γαρ εκ των ι δι ι ι ων ε ε ερ γων η δο ξα σθη η η η η η η η η η η η σε ε ται η η αι αι σχυν θη η η η η η η η σε ται αλλ αι τω ω πα αν τας και αι δυ σω ω πω ω α δι α λει ει πτως υ περ ε ε µου 45

46 προ ο σευ ξα α σθαι αι Χρι στω ω ω ω ω τω Θε ε ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ι να µη κα α τα α τα α γω δι α α τα ας α α µα αρ τι ι α α ας µου εις τον το ο πο ο ον τη η ης βα σα α α νου αλλ ι να µε κα τα α τα α α α α α ξη ο που το φω ω ως τη η ης ζω ω ω ω ης αί νῦν. θεοτοκίον. Ἦχος ι ρε σβει αις της τε κου σης σε Χρι στε και των αρ τυ ρων σου Α πο στο ο ο λων ρο φη των Ι ε ραρ χων 46

47 0 σι ων και ι και ων και παν των των Α γι ι ων τον κοι µη θεν τα δου λονσου α να α πα αυ σο ο ον Ἱερεύς: ι' εὐχῶν τῶν ἁγίων ατέρων ἡμῶν, ύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. Ἡ εταφορὰ ειµένων - αλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν ασίλειο ιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου ουλούρας έροιας. 47