8.] ΑΓΓ 378. ϊσθ' εκείνον θανάσιμοι βεβηκότα. Vide nos ad Άπαγγελία.] Audiendi Ratione p " Male ergo in Josepho

Transcript

1 3 rr dedit, sed perperam, παρήγγειλαν. Denique in Cod. A, Jub. et August, diserte scriptum ήγγειλε extat. Et profecto Aoristus ipsi rei congruentior esse videtur." Fischer. Eurip. Hec ής άπηγγέλθη τάφος Πάντων Αχαιών διά χεροί σπουδήν έχειν, ubi Porson. a Schaef. ia Mss. citatus: " Άπηγγέλη Aug. 3. Cant. Extat ήγγέλης Ipbig- T. 939 ubi ήγγέλθης legi possit. Vide ad Phoen. 986." Plura de h. v. habes in Munthei Obss. Philolog. in Ν. T. p. 57 Bielii Thes. et Schleusneri Lex.Hesych. Απαγγέλλω ' φανερόν ποιώ. J.Poll. Viii 'Από δέ κηρύκων, κηρύξαι έρείς, καϊ άποκηρύξαι Και έπικηρύξαι, προκηρύξαι, άνακηρύξαι, άνειπείν, και άναγορεύσαι, έπικηρνκεύσασθαι, έκεχειρίαν άπαγγεϊλαι.] [Ρ 'Απαγγέλλω σοι άγώνα παρανόμων, pro Denuntio tibi litem, affertur ex Libanio. [J. Poll. viii. 29 Τραφης δέ, έπϊ τών δημοσίων άδικημάτων, όπερ αν είη ή ννν εγγραφή, ώσπερ ειπείν, έγγράφασθαι, άποθέσθαι γραφή ν, άπενεγκείν, άπενέγκασθαι, έπενεγκε ίν, έπαναγαγείν, άπαγγεϊλαι, άποθέμενος, άπενεγκών, άπαγγείλαι, άπενέγκας, έπαναγαγών, έπενεγκάμενος, γραφάμενος. " Ms. έπαγγέίλαι, ηοη άπαγγεϊλαι, et Β DIOX omisso άπαγγείλας, ita Ms. uoster, Άπενέγκας, έπαγαγων, γραφάμενος,. έπαγγείλας omisso έπενεγκάμένος. Nec dubito quin verius illud έπαγγέίλαι et έπαγγείλας in re judiciaria, quam vulgata. Vide Budaeum. Et hinc sane έπαγγελία, de qua Harpo- «ratio, et Noster infra s. 43. et 44. qui et s. 67 γραφήν et έπαγγελίαν jungit." Jungerm.] 'Αναγγέλλω, Pronuntio, Enuntio, i. e. Cceptum mentis eloquor, inquit Bud. addens hoc exemplum ex Demosth. p (=538.) Οΰδείϊ av, 15 ανδρεϊ Αθηναίοι, ταϋτ' άπαγγέλλων, δύναιτο τό δεινόν παραΐτήσαι τοις άκούονσι. Addit idem Bud. άπαγγέλλειν άσαώώς, Obscure effari, i. q. έρμηνεύειν. Cum his Budaei convenire puto haec Hermogenis, Άπαγγελίαν λέγω αυτήν λέξιν δι ής άπαγγέλλεται τά έπινοήματα. ββφε autem apud auctores έπαγγελία perpetam positum invenitur pro άπαγγελία. [Plut. in Catooe Maj. xii. T. ii. p Θαυμάσαι δέ φησι 8.] 378 Άπαγγελίαν λέγω αυτήν λέξιν δι' ης απαγγέλλεται τά επινοήματα. Vide 'Ερμηνεία. Sunt tamen qui hie genus figurae esse scribant. Απαγγελία significat etiam Recitationem quae fit memoriter. Synes. verbis paulo ante citatis subjungit, Και ή σιωπή τέλος έστιν αναγγελίας. [Diod. S. iv. 1. Ή δε τών χρόνων απαγγελία (Vat. έπαγγ.) τόν άκριβέστατον έλεγχαν οΰ προσδεχομένη, καταφρονείν ποιεί τής ιστορίας τους άναγινώσκοντας πρός δέ τούτοις ή ποικιλία και τό πλήθος τών γενεαλογουμένων ηρώων τε και ήμιθέων,. καί τ-ων άλλων άνδρών, δυσέφικτον έχει τήν άπαγγελίαν, ubi Clar. 2. έπαγγ. " Prave id mutant. Άπαγγελία Phrasin narrationemque complectitur ambitu suo." Wesseling " Dio Chrysost. Or. xviii. p b d. brevi spatio quater hoc vocabulum posuit: ΊΙροδότω μέν ούν, ε'ίποτε έφορόν (forte έπίφορον, Jueund um, vel εΰωρον, Tempestivum) σοι, μετά πολλής ήσυχίας έντεύξη' τό γάρ άν'ειμένον και τό γλυκύ τής άπαγγελίας (ita cum Casaub. pro έπαγγελίας) ύπόνοιαν παρέχει, μνθώδες μάλλον ή ιστορικόν τό σύγγραμμα είναι. Τών δέ άκρων Θουκυδίδης έμοϊ δοκει, και τών δευτέρων Θεόπομπος' καϊ γάρ ιστορικόν τι περι τήν άπα.γγελίαν τών λόγων έχει, καϊ ούκ αδύνατος, ούδέ ολίγος (' si bene habet, de quo dubito, significabit i. q. άνειμένος, αμελής, ράθυμος, Qui parum aut nihil studii in ornanda et polienda oratione ponat: malim tamen aut όλίγωρος, aut λιτός.' Reisk.) περϊ τήν έρμηνείαν, και τό ράθυμον περϊ τάς λέξεις ούχ όντως φαϋλον ώστε σε λυπήσαι, (ubi notante Valck. ad Scapulae marg., άπαγγελία et έρμηνεία distinguuntur.) "Έφορος δέ πολλήν μέν ϊστορίαν παραδίδωσι' τό δέ νπτιον καϊ άνειμένον τής άπαγγελίας σοι ονκ έπιτήδειον. Τών γε μήν ρητόρων τονς άριστους τις ούκ επίσταται; Δημοσθένην μέν δννάμει τε άπαγγελίας καϊ δεινότητι διανοίας, καϊ πλήθε* λόγων πάντας τονς ρήτο~ pas ύπερβεβληκότα' Αυσίαν δέ βραχύτητι καϊ άπλότητι, καϊ σννεχείφ διανοίας και τω λεληθέναι τήν δεινότητα. Hie ubique haec vox notat Formam dictionis, ut Aristides item usurpat Rhetor, p et Sopater Proleg. in Aristid. p. 8. licet etiam posset accipi pro Narratione orationum, praestat, χούς Αθηναίους τό τάχος αντον καϊ -τήν οξύτητα τής φράσεως' ά γάρ έξέφερε βραχέως, τόν έρμηνέα μακρώς C ut in reliquis, Stilum orationum intelligere. Alibi και δια πολλών άπαγγέλλειν. Soph. CEd. Τ et apud multos saepe Narrationem notat, ut Platonis Elmsl. Εί τοντο πρώτον δει μ' άπαγγεϊλαι σαφώς, Εύ Rep. iii. p (de quo loco v. Fr. Ast. mox afferendum.)" Wyttenb. Animadvv. in Plut. de Recta ϊσθ' εκείνον θανάσιμοι βεβηκότα. Vide nos ad Άπαγγελία.] Audiendi Ratione p " Male ergo in Josepho. [J. Poll. vi Βραχέσι ρήμασι πολνν νονν יάπaγ A. J. xiv ro τής έπαγγελίας κίΐλλος, et Procem. γέλλων, Brevibus verbis multum sensus comprehendens, Β. J. s. 5. τήν έπαγγελίαν έναργή contra Codd. auctoritatem ubi Seber. e Plut. in Phocione p affert, Πλείστον έν έλαχίστη λέξει νονν έ'χων.] retinuerunt." Wesseling. 1. c. " In harum permutatione vocum (απαγγελία, επαγγελία) et alias 'Απαγγέλλω, Memoriter recito, τάγεγραμμένα ג άπό ap. peccatum est a librariis, veluti in loco Clearchi ςτόματος λέγω. Syn. Πννθάνη περι Αιοσκορίου πόσους άπαγγέλλει στίχους έκάστης ημέρας. Bud. Vide Phavor. et Philemonis Lexx. 11. cc.] *Απαγγέλλω, επί τοϋ άπειλώ καϊ δεδίττομαι, Blld. e J. Poll. fix Ύ αυτόν δ' άν είη, έκπλήττειν, θορνβειν, άπειλείν, έπαπειλείν, άπαγγέλλειν, άπαγγέλλεσθαι, δεδίττεσθαι, ubi Jungerm. " Ms. omittit άπαγγέλλειν, άπαγγέλλεσθαι, et eorum exempla rara sane; nec adnotaruut aliunde VV. DD., quam hinc ip ea significatione h «ec verba. Latinum tamen De- ם iiuntiare ita adnotant pro Minari, proferentes locum ex Epiat. ad Att. ii. 22. ' Volitat, furit, nil habet Cerfi, multis denuntiat.' Adnotavit earn significatio- Dem et Gifan. in suis Comm. Ling. Lat. et Cic. L. iv. Attic, laudat, 1000 non addito, sed hoc ex Orat. ' Ut aliquid reticere dicat, ut denuntiet, ut liberius Suid audeat,' sic enim leg. putat, ubi vulgo, ' Ut enuutiet, qui caveant ut liberius/ etc/' " Att. xv. 20. ' Genus illud interitus quasi denuntiatum. nobis ab Antonio.' Agr. ii. 5. ' Oculis denuntiare omnibus vim tribunitiam.' Cf. Att. ii etc." Ernest, in Clave Ciceron.] Αναγγέλλομαι dicit Plato pro απαγγέλλω, Pol. u Ρ 92., Την παιδείαν ονχ οίαν τινές άπαγγελλόμενοί φασιν είναι, τοιαύτην καϊ είναι. Bud., Απ αγγελτέον, Nuntianduin est, vel Enuntiandum. Απαγγελία, ας, ή, Enuntiatio.Pronuntiatio. Απαγγελία videtur sumi hie ab Hermogene pro ερμηνεία, It Bud. άπαγγέλλειν άσαφώί exposuit έρμηνεύειν; Joseph, adv. Apion. i. 22. Ούκοϋν, εϊπεν ό Άριστοτέλης, κατά τό τών ρητορικών παράγγελμα γένος αντοϋ πρώτον διέλθωμεν, ίνα μή άπειθώμεν τ01s τών άπαγγε- Χιών διδασκάλοις: ita recte legitur ap. Euseb. P. E. ix. * έπαγγελιώ p.409.d.et restitutuminde est pro vulgata ined.haverkamp.t.ii. p utrum hoc loco, prouti vertitnr, Narrandi magistris, an Dicendi magistris, vertendum sit, nec satis constat, neque etiam multum refert." Wyttenb. 1. c. " 'Απαγγελία, Elocutio, eadem quae λέξις, (distinguit tamen Dio 1. c. τήν άπαγγελίαν, τήν έρμηνείαν, et τάς λέξεις.) Dionys. Art. Rhet. c. 5. p. 257 Aristid..- Πολ p (ii. p. 438.) Apud Dionys. Jud. Demosth. ix. p de Narratione historica speciatim, ut de ipsa oratione ap. Thucyd. iii. 67 βραχεία άπαγγελία. Alii et έπαγγελίαν, (sed perperam,) dicunt passim, quatenus differt ab υποθέσει, έννοήμασι, έπιχειρήμασι etc. der Ausdruk, im Gegensatze der Gedanken, und des Stoffs." J. Chr. Th. Ernest. Lex. Technol. Gr. Rhet. p. 33. Philostr. V. Apollon. i. 3. p. 5.: Μετέ^οντι Se μοι τον περϊ αύτήν κύκλου' καϊ γάρ τονς ρητορικονς πάν* προβ τας λόγους έπρνει, καϊ ήσπάζετο' μεταγράφαι τε έταξε τάς διατριβάς ταύτας, καϊ τής άπαγγελίας αύτών έπψεληθή-ναι' τω γάρ Νινίω σαφώς μέν, ev δεξιώς δέ άπηγγέλλετο. " Rhetoribus άπαγγελία nihil aliud est quam explicatio sensus animique conceptuum. Hermogenes άπαγγελίαν dicit αύτήν τήν λέξιν δι' ήν απαγγέλλεται τά επινοήματα. Frequentissima vox Nostro. Iufra i. 14. Apollonio άπαγγελίαν δόκιμον sai

2 24S ΑΓΑ εγηγερμένην tribuit, in V. Sophist. Antiphontis σεμνήν esse άγγελίαν (imo ibi legitur άπαγγ.) καϊ έπηνθισμένην ποιητικοίs όνόμασι, Elocutionem elegantem et poeticis vocibus floridam, ait. Imo et Eudoxum, ut inter Sophistas referretur, τω κόσμω τήε άπαγγελίας, Elocutionis elegantia, meritum esse ait. Sic ap. Plut. de Audiend. (T. vi. p Reisk.) Τών μειρακίων, ούτε βίον, οντε πράξιν, οϋτε πολιτείαν φιλοσόφου παραφνλαττόντων άνδρός, άλλά λέξεις καϊ ρήματα καϊ τό καλώε άπαγγέλλειν, έν έπαίνω τιθεμένων, τό δ' άπαγγελλόμβνον είτε χρήσιμον, ε'ίτ άχρηστον, είτ άναγκαίον, είτε κενόν εστι καϊ περιττόν, ούκ έπισταμένων, ούδέ βονλομένων έξετάίειν. Ubi male Xyl. Quod bene pronuntiatur. Vertere debebat, Et elocutionis elegantia. Τώ καλώε άπαγγέλλειν opponitur τό ού δεξιώε άπαγγέλλεσθαι, quod mox sequitur ap. Nostrum." Olearius. Pseudo-Longin. xliii. a Valck. ad Scapulae marg. citatus : 'Εκ τών ύ-ψηλοτέρων έπϊ τά ταπεινότερα άποδιδράσκει, δέον ποιήσασθαι τήν αύξησιν έμπαλιν, άλλά τή θανμαστή τήε 6ληε παρασκευήε άγγελίφ παραμίξαε τούε θυλάκους, καϊ τά άρτύματα, καί L1 τά σακκία, μαγειρείου τινά φαντασίαν έποίησεν. " bri scripti cum Robortello, άλλά τή : Manutius, Καί τή. Deinde Ms. Eliens. άπαγγελί^1. Recte. Rescribo, Άλλά καϊ τή θαυμαστή τήε οληε παρασκενήε άπαγγε, λι0 Quin et praeclarae totius apparatus narrationi panaria et condimenta et sacculos iinmiscens, imaginem quandam culinae exhibuit. Aliud est άγγελία, aliud άπαγγελία. Dionys. H. in Censur. Vet. p Ό Λυσιακόε λόγοs σύντομος καϊ στενόε κατά τήν άπαγγελίαν. Idem de Struct. Orat. χ. "Ε^θακε τήν τοϋ λίθου φοράν τό τήε άπαγγελίαε τάχος. Philostr. V. Sophist, ii. 20. Σεμνοπρεπής τήν άγγελίαν δοκεί καϊ βεβηκώε. Scribe, τήν άπαγγ. (' Recipienda est emendatio άπαγγ.,' inquit Boissonad. ad Philostr. Her. p. 502., a Schaef. in Mss. allatus, ' proposita a Toupio ad Longin. p In A e correctione legitur έπαγγελίαν. Sed hie propria vox est άπαγγελία.' Idem Schaef. in iisdem Schedis consuli jubet Valck. ad Theocr, Adoniaz. p scribentem: ' Vox άπαγγ. bis terve restitui debuerat Thomae M. p. 365.' Locus est hie : Καί έρμηνεία, καϊ άγγελία' ερμηνεύω δέ, ού μήν και άγγέλλω. Φίλόστρατοε έν τοΐε Bi'ots τών Σοφιστών' Ή δέ έπίπαν ερμηνεία τοϋ Κόγου. Καϊ πάλιν" Τό δέ κατά φύσιν ερμηνεύειν. Καί αύθιε έν τώ αντψ λόγω' Σεμνοπρεπής τήν άγγελίαν δοκεί, καϊ βεβηκώε. Ή δέ φράσιε κοινόν. Vide 110s supra in, Αγγελία. Sed fallitur vir ductus: nam Thomam M. suus vitiosus Philostrati Codex άγγελίαν, non άπαγγελίαν, exhibens, adeo in errorem induxit, Ut άγγελίαν ρϊο άπαγγελίαν, i. e. έρμηνείαν, Graece dici posse crederet,) Quae vox restituenda Plutarcho de Audit, p. 45. Καί γάρ 6 Πλάπ!»ν τόν Λυσίου λόγον οϋτε κατά τήν ευρεσιν επαίνων, και τής αταξίας αίτιώμένος, όμως αΰτοϋ τήν έπαγγελίαν επαινεί, καϊ οτι τών ρνομάτφν σαφώς καί στρογγύλωs έκαστον άποτετόρνευται. Scr. τήν άπαγγ. (Sic antea scribi jusserant J. Taylor, in Vita Lysiae p. 59 et Wessel. 1. c.; neque aliter edidit Wyttenb. ex A, C. D. Voss. Vulc. Xyl, άπαγγελίαν h. I. vertens, ' Ipsum stilum et formam orationis, qjiae cernitur in verboruin cum delectu, turn compositione, ut accipienda est vox ap. Plut. in Demosth. p {.') Restituenda etiam Achilli Tatio Amor. v. Ό γάρ λογισμός πέμπων τής ψυχής τά όμματα πρός τήν έπαγγελίαν τών γραμμάτων, έδεικνυε τά όρώμενα ώς δρώμενα. Scr. τήν άπαγγ. Eodem vitio laborat Ileliodor. vi. Εί τι φράζειν έχετε, θάττον εξείπατε, πρό5 θεών, μηδέ έπιτείνητέ μοι τήν συμφοράν παρολκή τής επαγγελίας, Scr. άπαγγ. (et sic edidit Coray.) Locus ita vertendus est: Si quid habetis, ocyus exponite, per deos, neque augeatis uostram calamitatem narrationis prolixitate. Interpres hie tota via aberravit." Toup. " Επαγγελία, vide 'Απαγγελία (1. c.): nam utraque vox saepe permutatur. Cf. Plut. de Aud. 40. (1. c.) et ibi Xyl. Apsin. Art. Rhet. p Aid. ubi de necessitate curae agit, quae diclioni danda sit. Ulpian. ad Demosth. Mid. p notat έπαγγελίαν a nonnullis dici, quod vulgo nominetur προοίμιαν * προκατασκευαστικόν, h. e. σύνοφιί τών λεχθησομένων. 'Επαγγέλλειν μελέτην [p. 14.] ΑΓΑ 18$ Α τινϊ, Aliquem ad dcclamandutn, veluti ad certamen provoeare, Philostr. V. Soph. i. p. 525, j n, yj^ Dionysii, (ubi Olear. ' H. e. ad άγώνα σοφιστικών, it πρός άμιλλαν έπιδεικτικήν provoeare, ut loquitur Plutareh. Vide Cresoll. Theatr. Rhetor, iii. 4. p. Adde s. Vit. Marci Byzantii, item Vit. Polemonis, et inf. Vit. (. Alexandri Phot. Cod etiam τΐάπ'αν. γέλλειν eodem modo dixisse videtur: v. Wernsd. ad Himerii Eel. p. 16. et ad ejusd. Orat. xvii. p.6^." 1 Ernest. Lex. Technol. Gr. Rhet. p Photii locus ; ad quem respexit v. cl., nihil aliud est, quam Ulnlus orationis ab Himerio conscriptae : nempe p rf 0j. ( ov bet πάντω! δημοσία ras ακροάσεις άπαγγέλλειν. At άπαγγέλλειν hie ponitur non pro Ad certameu provoeare, sed pro Pronuntiare : Non oportere recitationes omnes publice pronuntiare. Ceterum cf. locum, quem supra e J. Poll. viii. 29 protulimus, Platonis Polit. iii.. 7 p. 74=394. OiW, ήν b' ey{1, ώ εταίρε, άνευ μιμήσεως απλή διήγησις γίγνεται. May- θάνω, έφη. Μάνθανε τοίνυν, ^ν δ' εγώ, ότι ταύτης α! Β έναντία γίγνεται, οταν τις τά τοϋ ποιητοϋ τα μετα$ των ρήσεων έ'ξαιρών (V. εξαίρω ν) τά αμοιβαία Kara. λίπτ!. Kat τοϋτο, έφη, μανθάνω, ότι εστι το περί ταιτραγωδίας τοιούτον. 'Ορθότατα, έφη,, ϋπέλαβες καϊ ο'ιμαί σοι ήδη δηλοϋν, ο έμπροσθεν ούχ ο'ιός τ' ήν, ότι τής ποιήσεώς τε καϊ μυθολογίας ή μέν διά μιμήσεως 'όλη έστιν, ώσπερ σύ λέγεις, τραγωδία τε καϊ κωμω&ια, ή δέ δι άπαγγελίας αυτοϋ τον ποιητοϋ εύρο is δ' ttvαν» τήν μάλιστά που έν διθυράμβοις ή δ'αυ δι αμφοτέρων, έν τε τή τών έπων ποιήσει, πολλαχού δέ καϊ άλλοθι, et μου (V. εί μοι) μανθάνεις. " Απαγγελία est Simplex 1 διήγησις, «bi ipse loquitur poeta suisque ipse verbis' omnia refert, quod fit in carmine lyrico, in quo» poeta suos ipse sensus et cegitationes profert. Huic opposita est dramatica oratio, ubi poeta nunquam ipse loquitur, sed omnia eorum verba sunt, quos agentes inducit: haec propria est μίμησις. Media inter utramque est narratio s. διήγησις epica, in quo poeta modo ipse loquitur, modo alios indueit 10- quentes. Tria haec orationis poeticae genera etiam C Aristot. Poet. iii. 2. distinxit: Καί γάρ έν τοίς aims καϊ τά αϋτά. μιμείσθαί έστιν, ότε μέν άπαγγέλλοντα και έτερον τι γιγνόμενον, ώς "Ομηρος ποιεί, ή ώϊ τόν αύτόν καϊ μή μεταβάλλοντα, ή πάντα ώς πράττονται και ένεργοϋντας τούς μιμουμένους. Cf. Casaub. de Poes. Satyr, p. 76. ubi v. Cren. et Ramb." Fr. Ast. " Not. ad Herod et 442.: ad Diod. S. i. 246.' ii ckii Soph. iii. 501.: Dionys. H. de Compos. Verb.- (loco jam supra a Toup. citato, ubi Upton. Observes άπαγγελίαν idem esse ac έρμηνείαν, et EJoctl- scriptore tionem *ignificare, quo sensu saepius in hoc occurrit, nempe p et 70. juxta Ed. Sylb.,' necnon ap. Chrysost. iv. Περί Ίερωσ., Ουδέν μοι φράσεως, ούδέ άπαγγελίας μέλει,') Dionys. Η. Art. Rhetor, vii. Τ. v. p Reisk. ('Απαγγελία δέ πρέποι άν μάλιστα μ&μιγμένη τώ τοιούτψ λόγω; ενιαχον' μέν σννεστραμμένη, ένιαχοϋ δέ διρρημένη, τής εν τοις' 0X01 μύθοις άφελεστέρα. Τό δέ σαφές τής ερμηνείας δι' τον λόγου μάλιστα έν σπουδή έστω τω λέγοντι, et Phi- D lostr. Heroic, p To γάρ μή ύποτεθεΐσθαι ταντα τόν "Ομηρον, άλλά γεγονότων τε καϊ αληθινών έργων άπαγγελίαν ποιείσθαι, μαρτυρεί ό ΤΙρωτεσίλειύς, π\ην ολίγων, ά δοκεί μάλλον εκών μετασκευάσηι επι τω τοι» κίλην τε καϊ ήδίω άποφήναι τήν ποίησιν, ubi) Schol. (Άπαγγελίαν διήγησιν. Απαγγελία μέν, ή διήγηβη, επαγγελία δέ, ή ύπόσχεσίί), Constant. Cephalffi Praf. Stratonis Anthologize pnefixa, in Jacobsii Proleg. ad Anthol. T. vi. p. xlvii. (Τέρψιν οϊκείαν τήν Airayγελίαν τών επιγραμμάτων, ού τόν νοΰν ποιούμένοε.) Schaef. in Mss. Demosth. de Falsa Leg. p , י? ^ L. Gr JVIBB., in. Scagci indicate i. * Β " irrir. Άπαγγελίαν h. 1. Reisk. interpretatur nuntiationem legati de successu legationis suas, quid effecerit, minusve effecerit." Lycurg. c. Leocr. p 145. Reisk., notante Valck. ad Scapulae marg., 'Επιφανήεγάρ έστι διά τόν έκπλουν τόν eh '?ύδον, καϊ τ,ήν άπαγγελίαν, ήν έποιήσατο καθ' υμών προί τε τη* πόλιν τήν τών, Ροδί ' και. των έμπορων τοίι έπιδημον

3 3S1 ATT. [.נ [Ρ mv (W1 01'πάσα ν τήν οίκον μέν ην περιπλέοντες δ«' έργα- Α (παρά) ro πρέπον. Faehsius: 'άσχημόνωνί' Ita»»- σία Vi &χήγγελον άμα ττερϊ τής πόλεως, ά Αεωκράτονι detur. Sed quum εύσχημος, ενσχήμως, * πσλνσχ^μος άκηκόεσαν, ubi nota άπήγγελον, quod, una cum loco etc. occurraut, et apud recentiores inprimis frequtntetur, (v. Schaef. ad Dionys. H. de Comp. Verb. p. mox citande, exemplis. supra in 'Απαγγέλλω citatis addi potest. " 'Επαγγελία», Nuntium, non credo, 202. Passow. de Lex. Gr. p. 30.) cur voci Άσχημος yeteres constanter in eo sensu άπαγγελίαν. Sic p. civitatis jus denegemus, pro qua pugnat analogia, Άπήγγελεν, ώς τό μεν άστν τής πόλεως έ- etiainsi H. Steph. Thes. Ind. omni auctoritate earn βλωκοί καταλίποι, et ρ "Οτε Αεωκράτης ταΰτ' carere profiteatur? Nec jure Schneider, vocis *μικρόσχημος fidem videtur addubitare. Cf. Ducang. άπήγγειλε. Ad earn igitur normam rescribe." Taylor. Απαγγελία ' Et quidem sic dedit Reisk. Glossae: Glossar. T. ii. p " Lectionem άσχημων in Nunciacio, Renunciacio. Pro Nuntium legitur in Schol. Eurip. Hec, Cod. Paris., Faehsio suspectam, Vet. Test., Jos. ix. 24. Ruth. ii. 11. et Nah. iii. 19. confirmant et Scholia nuper in quarto Matthiaeani Euripidis Tomo vulgata, ubi p. 86. leguntur haec, quae loca citavit Biel. Thes. Obiter lectorem monere vellemus, vocem ολίγος, in Dionis loco supra a Προ τοΰ τυχείν αισχρών πραγμάτων, ήγουν άσχήμων, οΰ κατ' άζίαν, τ&υτέστι παρά. τήν άξια ν, παρά τό πρέπαν, F Gu.: et ea nobis prolato, quam Reisk. suspectam habebat, recte legi: ολίγος nempe i. q. αδύνατος, qnocum ibi conjungitur. Sic voluit sane citerior Graecitas. Fundus pra l. C. monuimus. Sic αγνωμος, άγνώμων: εϋγνωμος, εύγνώμων נ σύγγνωμος, συγγνώμων'. *ενδαιμος, locutionis forte est Horn. Od. I έών ολίγος τε, Kal οΰτώανός, καϊ ακι/cvs.] ευδαίμων. Vide Thom. Mag. p Adde *όμοιόσχημος, quod Spitzner. I. e. p affert ex Apollonio Dysc. de Pronom. p. 347 a. 3. b. 6.] Άπάγγελσκ, ecus, ή. Boissonad. in Mss. affert e ] B Σ ι αγ. Λεξ. χρησ. in Bekk. Anecd. Gr. Τ. i. p. 438.: Άπαγγελτήρ, ήρος, ό, Nuntius, Index, in Anthol. * Άπότριφις' * μελέτησις, άπάγγελσις; άγώνισις, προάγγελσις, τέκμαρσις, κάθεξις, πλάνησις, * διάφευζις, [Epigr. Philippi Thess. xxii. Αοΰνακας άκροδέτονς, καί την άλινηχέα κώπην, Γυρών τ άγκιστρων λαιμοδακείς Άνοιζις, έφόρμησις, όπλισις, ξένισις, κουφισις, βλάφις, άκίδας, Καί λίνο ν άκρομόλιβδον, άπαγγελτήρά τε κυρτον Φελλόν, καί δισσάς σχοινοτενείς σπυρίδας. SchaefL * έπαίνεσις, * φόφησις, * διάρπασις, γυναίκισις, *λάλησίί. Adde e Glossis, * Σνμφοίτησις Condiscipulatus, et ex ieschine in Timarch. p. 35. Περί τής συ μ- in Mss. consuli jubet Berglerum ad Alciphr. p. 7 ] φοιτήσεως τών παίδων'. *ΥΙροσέγγισις, e Micll. Psello [* 'ΑπαγγεΧής, eos, ό, ή, i. q. άπαγγελτήρ, Nunde Oper. Daem. p. 85. *Ωσπερ καί παρ' Αίγυπτίοις τάς!tins, Index. Sic Maltbii Lex. Gr. Prosod. p προσεγγίσεις Αίγυπτίαις έποιουντο φωναίς: et * Άντι- afferens e Maneth. ii "Αλλοι δ' aire πέλονγαι 'πινόνθησις, quod tanquam ex Eustath. ad Od. B. άπαγγελέες βασίλήων. Sed illud άπαγγελέες formatur ab *, ΑπαγγεΧευς, έως, ό. "J. Geoiiietrae Hymn. p nuper attulit Fr. Spitzner. in Ind. p Libri de Versu Gr. Heroico maxime Homerico, iv. 52." Abr. Kali, in Mss.] sed ibi uon legitur, et porro p pertinet ad ΆπαγγεΧτικός, ή, όν, Enuntiativus. Affertur e Od. A. In eodem libello p notatur ex Apol- * Seneca, et τό άπαγγεχτικόν, pro Enuntiatione. [An lonii Lex. Homer, p Μολ/ονε μαχηταϊ, άπό respicitur ad Scnecae Epist. cxvii. ubi extat quidem τής κατά μάχην γενομένης * μολήσεως. In lndice v. Enuntiativum, sed frustra quaeritur v. Άπαγγελτικόν? " Sunt naturae coiporum," inquit, " tanquam, autem quod legitur * Όρθοτόνησις, id quidem certe non extat in p ad quam 110s remittit vir Hie homo est, hie equus: has deinde sequuntuc eruditus, sed in p affertur ex Apollonio motus animorum enuntiativi corporum. Hi habent Dysc. de Pronom. Ad calcem vero ejusdem libelli c proprium quiddam et a corporibus aeductum, tanquam, Video Catonem ambulantem. Hoc sensus in Dissert. Fr, Tr. Friedemanni de Med. Syllaba Pentam. Gr. Eleg. p reperiuntur haec, quae ostendit, animus credit. Corpus est quod video, cui siipra p notare debebamus : " Rhiani oculos et anitnum iutendi. Dico deinde, Cato ambulat: non corpus quidem est, quod nunc loquor, versum ex Horn. II. Schol. Venet. B petitum memoria lapsus attulit Spitzner. de Vers. Gr. Her. sed enuntiatum quiddam de corpore, quod alii effaturn vocant, alii enuntiatum, alii edictum." Schol. p. 50. Namque vere scribitur, Τοί δ' ήδη έπϊ νηών Aristoph. Acharn. 9. Έττείπερκαιή τραγωδία εμπαθών έϋκνήμιδος Ίτώνης, unde faciam, Τοί δ' ήδη έπϊ νηόν πραγμάτων άπαγγεχτική. Hinc sua sumsit Suid. in ίϊικνήμώοςίτώνης, respiciens Bacchylidem ap. Dionys. Τραγψδικόν, quod ignosabat Kuster., credens ad Η. de Comp. Verb. xxv. Οΰχ έδρας έργον, ούδ' άμβολάς, άλλά * χρυσαιγίδος Ίτωνίας ( Χρί παρ' * εύδαί- Schol. Aristoph. Plut glossam illam pertinere.] δαλον ναόν έλθόντα! άβρόν τι δείξαι. Quos versus ereticos recle quidem disposuit Goeller. in ed. Dionys. in Mss. e Sext. Empir. Pyrrh. i Ύούτο δέ φησιν, [* ΆπαγγεΧτικώς, Enuntiative, affert G. Wakef. p sed Hermanno de Metr. p ed. sec. addendum videtur μέλος. De v. Ίτώνη s.* Ίτωνϊς s. άπαγγεχτικώς μετά πεπούθήσεως αποφαινόμενος, άλλ' ο λέγων ro έαυτψ φαινόμενον περι τών προκειμένων, οΰκ * Ίτωνιάς s. Ίτωνία s. Ίτωναία, Minervai epitheto, πάσχει, διηγονμενος.] (at 'Iriiivij urbis est nomen, non Miuervse, ut censet [* Άπάγγελτος. Schaef. in Mss. consuli jubet tir doctus, epithetum,) multi egerunt, Creuz. ad Charit. viii. 7. p. 189=* 141. Τά δέ τούτων έφεξες Tragm. Hist. Gr. p. 44. Upton, ad Dionys p. ήμίν άπάγγειχον, ubi Dorvill. " Interpres dederat, 400. ed. Schaef. Jacobs, ad Authol. T. vii. p. 83. ' Sed quae deinceps narra nobis.' At ilia jam populo Casaub. et Tzschuck. ad Strab. ix. p Almel. ס quoque nota e confessione ipsius Theronis, et pie (Τ. iii. p et 635. Lips.) Heyn. ad Horn, raque in plebis conspectu gesta: quare etiam post JL T. iv. p Sc&weigh. ad Polyb. xxvi. 5. T. vii. novem versus ipse Hermocrates dicit, Ταντα ίσμεν, p coll. Schol. Apollon. R. i ubi aliorum σύ δέ ήμίν διήγησαι. Dormierit igitur Charito, si hie Conjectura ήρωος non opus videtur. Antepenultima ista narrata iterum velit a Chaerea. Legendum vel vero vacis 'Irwvls producitur nunc, nunc corripitur. άπήγγειλαν, Nuntiarunt tu et alii, vel άπήγγειλατ, Producitirr, Horn. II. B Δήμητρος τέμενος, "Ιτωνά vel άπήγγεχλες, vel άπάγγελτα, Narrata haec nobis re μητέρα μήλων, Apollon. R. i Έργον Άθηναίης sunt, ut κατάγγεχτος, νπάγγεχτος,. έϊμγγελτος"] Ίτωνίδος, v. 271 θεάς Ίτωνίδος έργον, V δώρα θεάς [* " ΆπάγγεΧμα, ad Diod. S. i. 685." Schaef. iu ΊτανΙδβς ήεν Άθήνης. Corripitur, Callim. Η. in Cer. Mss.] 75. Ένθον Ίτωνιάδος, Baccbylid. I. 1. Leonid. Ta- [* Άναπαγγέλλω. " ^Antonin. Lib. xi. p. 74.) Wnt. Xxi. 1, Μολοσσός Ίτωνίδι δώρον Άθάνα, c011. "Οπως αύτή Χελιδόνα τήν άδεχφήν * άναπαγάγρ. βοdex, αν (sic) άπαγάγη, i. e. άπαγάγρ. " Linguae Dracon. Strat. p. 53. (ubi legitur 'Irfiva, non, ut in Homero vulgo editur, "Lwa.) lis, quae supra de Graecae non sunt verba cum praepositionibus άνά et vv. άσχημος et * εύσχημος diximus, addi possunt quae idem friedemann. disputavit ibid. p. 329 " Schol. Eurip. Hec Cod. MMDCXLVUI. (in Faehsii SyMoge י. Lectt Gr. Gloss. Schol. in Tragg. Gr. atque Piat. p. 281.) Προ τοϋ τυχείν πραγμάτων άσχημων, ήγονν ού κατ' άζίαν, τνΰ/ ίστι παρά. τήν άζίαν, περί άπό composita. Schneider. Lex. T. i. p. 101; non sine ratione in dubium vocat verb, άναπαγγέλλω, quod verosimiliter originem mendae simili debet, vel cum * άνταπαγγέχχω commutandum est. ^Non minus suppositum est, nec vere in lingua adest verb. * at* αποφαίνω, quod inveuittir in Enseb. H. E. p 253. et

4 333 it! jelian. Η. Α. xiii. 6. p. 414., in quo legitur άναπέψηναν, vel * έναπέφγναν. Sed Cod. Vat. No exhibet άπέφγναν,' quod restituendum. Reitzius verb, άναποφαίνω in Lex. Luciani inseruit, laudans Timonem p. 99 et Dialog. Deor. p. 209., ubi est άναπέφψε et άναπέφτ/νας. Non attinet dicere, nec prius, liec posterius esse derivandum ab άναποφαίνω. In Hesych. * Άναπαντοϋσιν άνακύπτουσιν, non legendum est *Άναπαντώσιν, sed Άναπατοϋσιν, Erigunt se, quod Vossius proposuit. Fr. J. Bast. Epist. crit. p Sententiam Bastii calculo suo comprobarunt Fr. Passow. (ap. Beck. Act. Seminarii Regii et Societ. Philol. Lips. V. i. p et 111 Lib. de Lex. Gr. Teutonice scripto p. 38.) et Schneider. Add. ad Lex. T. ii. p In 2 Reg. vi. 12. L. Bosius edidit, Kalάπηγγέλη τώ βασιλεί Δαυίδ, at Aid. exhibet, sed perperam, άναπηγγέλη.] [* ΐΐροσαπαγγέλλω, Insuper nuntio, C. Fr. Munthe in Specim. Delectus Lexicorum p affert e Diod. S. p b. Ed. Rhod. T. i. p Wessel.] Διαγγέλλω, Nuntio circumquaque, [Nuntios in omnes' partes mitto,] vel per diversa loca, Divulgo. Plut. in Camillo, Ή φήμη διαγγέλλουσα τήν πράξιν ε'ιs τάς πόλεις. Philo, πρεσβευομένας et διαγγελλούσας, ubi διαγγελλούσας ab Interprete exponitur Internuntias. JBudaeus διαγγέλλω exponit etiam Denuntio, Effero, Prodo. II Διαγγέλλω, ut έπαγγέλλω, [i 'E7rαγγέλλειτήν έξοδον,] pro Edico, vel Indico, Herodian. i. (7. 1.) Της δέ εξόδου διαγγελθείσης. Liban. in argumento τοϋ Περί Παρα7τρ. de matre ieschinis, Τήν δέ καθαιρούσαν καϊ τελετάς fivas διαγγέλλουσάν φησι διαζήν. [Herodiani locum, quamvis satis bene interpreteris cum Nostro, Profectione a Commodo indicata s. imperata, quam notionem firmat Hesych. Διαγγέλλε 1' απαγγέλλει. 'Διαγγέλλω' άπαγγέλλω. Απαγγέλλω φανερόν ποιώ, (ubi Is. Voss. e serie literarum reponendum censet *Άπαγλαώ: in Cod. Ven. teste Schow. est Άπαγγή), praestat tamen omnino inteliigere, sensu primario verbi retento, probante Irmisch., milites a Commodo indicatam imperatamque profectionem, alterum alteri, notam fecisse, postquam a ducibus et centurionibus accepissent. Xenoph.. K. A. vii. I. 9 Διαγγέλλει εις τό στράτευμα, et Memorab. iii : cum dat. K. A. j Βασιλεί διαγγείλαι: " Passivum, Κ. Π. vi ρ 366 Διαγγέλλεται, άτι οί πολέμιοι ονχ ικανοί ηγούνται είναι, (i. e. Nunciatur, Indicatur.) Unde est Jussa Imperatoris ad alios perferre, Κ. Π. viii Sed K. A. iii Έγίγνωσκον, partim e longinquo, e motibus barbarorum, partim e transfugis et speculatoribus, αυτούς βουλομένους άπιέναι καϊ διαγγελλομένονς, quem locum Suid. (Zonar.) et Phavor. laudarunt: Phav. explicat κελευομένους, Suid.. (cum Zonara) vel παρακελευομένους, vel φανερουμένους, δήλους γενομένους, ut sit passivum. Ita sensus esset: In eorum castris iter iis a ducibus indici s. eos abire juberi. Potest tamen in medio intelligi, ut διαγγέλλεσθαι dicantur milites, quorum unus alteri aperit consilium et jussum imperatoris." Lex. Xenoph. Quam interpretationem firmat et ille Herodiani locus, prout ab Irmischio supra exponitur. Demosth. Philipp. Epist. p Τοΰ δέ στρατηγού Bvr ζαντίους τε παρακαλουντος, καϊ διαγγέλλοντος πρός απαντας, ότι πολεμείν αύτψ προστάττετε, άν καιρόν λάβτ!. Plut. in Μ. Crasso ν. Τ. iii. p Reisk. Καί συνήσαν αϋτω τόν λοιπόν χρόνον, ων έδείτο φράζονσαι και διαγγέλλουσαι πρός τόν Ονιβιον, Significantes et renuntiantes Vibio: et de Curios. T. viii. p. 69. Δει δέ, ώς οϊμαι, μή,.καθάπερ θεράπαιναν, άνάγωγον έξω ρέμβεσθαι τήν άίσθησιν, άλλ' άποπεμπομένην ύπό τής ψυχής έπϊ τά πράγματα, συντυγχάνειν αύτοίς ταχύ καί (καί ταχύ, Reisk.)διαγγέλλειν. J. Poll. ν de interprete: * Διαμηννων τήν φωνήν, έκμηνύων, διαγγέλ- \ων, έρμηνεύων, άφερμηνεύων. Pindar. Nem. V. 4. άλλ' επί πασας Όλκάδος έν τ' άκάτψ, γλνκεί' άοιδά, Στείχ άπ' Αίγινας, διαγγέλ-αοισ οτι Αάμπωνος υιός Πυθέας βνρυσθενής Νικτ} Νεμείοις παγκρατίου στέφανον, 1φί repte Damm. in Lex. " Inest notio divnlgandi ubique." Dionys. H. Antiq. Rom. vi. 50. T. 11/ p.!155., notante Schaef. in Mss., Άλλά καΐτούτου [Ρ 19 ] AIT 384 Α πολύ μέρος διαγγέλλεται νοσεϊν, έρωτι κρατβίμ& η ής Άπαντες γλίχονται μεταβολήs,: i. e. Pro certo fertur. Philo de Somn. p Αλλαι..; 6 δ' ^ καθαρώταται και άρισται, μειζόνων. φρονημάτων κ q ; θειοτέρων επιλαχόν σαι, μηδενός μέν τών περιγείων jrori όρεχθείσαι τό παράπαν, ϋπαρχοιδέ τοΰ * πανηγψ6ρ βι ώσπερ μεγάλου βασιλέως οφθαλμοί,.και ωτα, άφορύηΰ πάντα καί άκούουσαι (an leg. έφορώσαι? ex Hom 1] Γ. 277 et Qd. Μ 'Άελίου, ός πάντ έφορ^ ^ πάντ έπακούει) ταύτας δαίμονας μέν οί άλλοι φιλόσοφε ό δέ ιερός λόγος αγγέλους είωθε κάλέϊν, προνφυβατίρα χρώμενοι ονόματι' καί γάρ τάς τοΰ πατρός.*έτικελ^. σεις τοίς έκγόνοις, καί τάς τών έκγόνων χρείας τω πατρϊ διαγγέλλονσι. Ter tantum legitur in Ν. Τ., Lu C1 j x 60. Δσ/γγελλε τήν βασίλείαν τοΰ Θεον, Trade doctrinam meam salutarem : Act. xxi. 26. Διαγγέλλων^ έκπλήρωσιν τών ήμερων τού άγνισμοϋ, Animntians sacerdotibus completos esse dies lustrationis, ubi poni videtur pro simplici Άγγέλλω, Labbaei Gloss. Διαγγέλλω Enuntio, Sancio, O.: Roiu. ix. 17, Β "07rws διαγγελί) τό όνομά μου έν πάστι τή γή, Ely{ ubique majestas mea celebretur. Cf. Schleusner. Lex.; et Biel. Thes. qui citat Jos. vi. 10. Lev. xxy. 9. Exod. ix. 17. Ps. ii. 6. Sir. xliii Macc. iii. 34. Tradere fama, Prodere ad posteros, Demosth, p 'Οποίαν άν τά πραχθέντα δόξα ν εχη, το1 αύτην οί πολλοί περί τών πραξάντων: διήγγειλαν. Hesych. Διαγγέλλω άπαγγέλλω, διέξειμι τφ Xbft, Edissero sermone. Hesych. Διαγγέλλει hiahpaixt, Cum διαδραμετ. a * διαδραμέω sit verbum nihili, lege διαδρομέί a διαδρομέω. Sic * άμφιδρομέω dixit Grammat. S. Germ, cujus verba supra p dedimus, " Simili prorsus significatione, nisi potius eadem, usutpatum invenio Platoni in Tim. p. 529 Aoyos v<f αύτοΰ φερόμενος άνευ φθόγγου καί ήχής, οταν μεν τερί τό αίσθητόν γένηται, καί ό τοΰ θατέρου κύκλος όρθοιίύν είς πάσαν αΰτοϋ τήν φυχήν διαγγέλλτι, δόξαι καί πίστεις γίγνονται βέβαιοι καϊ άληθείς." Abresch. Misc. Obs. V. iii. p. 87.] [ * Διαγγελτήρ, ήρος, ό. " Const. Apost. ii. 17. c (226. G. Wakef. in Mss.) Orac. Sibyll. vii. p Opsop. (Oi δέ διαγγελτήρες ύπαϊ ποσί κοιμήσονται.)" Abr. Kali, in Mss.] [* Διάγγελμα, τό, Nuncium, Jussum. 3 Reg. iv. 27. ΠάνΓα ra διαγγέλματα,, ubi C. teste Bos., ίιηγ γελμένα.] Διάγγελος, Internuntius, Bud. Amnio, a Thucyd, (vii. 73.) 51 άγγελον vocari ait quem ceteri εξάγγελ» appellent, qui videlicet quae intus fiunt, iis qui fori? sunt nuntiat. [Schol. Διάγγελοι' ήτοι μηνυται ml έξαγγέλλοντες τά Συρακουσίων. Fragm. Lexioi ab Hermanno in Gr. Gram. p. 327 editum: "Αγγελή μέν, πάς ό άγγέλλων τά έξωθεν' έξάγγελος δέ, ο τα έσωθεν τοίς έξω διαγγέλλων, όν Θουκυδίδης διάγγελον εΐπεν' αύτάγγελος δέ, 'ό αυτός δι'έαυτοϋ έαυτω κομίζων ras άγγελίας. Eadem verba extant in Excerptis e Grammatica Nicephori Gregorae,, in Mattbiaei Gloss. Gr. Min. T. i. p. 5. vulgatis. " Erant priscorumin castris διάγγελοι, ad mandata ultro citroque transfereqda, quales Optiones et Tesserarii Latinorum, D Διάγγελοι καί διοπτήρες, e Plutarchi versione in Galba p! f. qui Sympos. p d. (T. viii. p. Keisk.) quoque, Δει γάρ ούχ ώσπερ έν στρατοπέοφ, διαγγέλοις, ούδέ ώσπερ. έν τριήρει, χρήσθαι κελευσταΰ, αυτούς δέ δϊ εαυτών έντνγχάνειν άλλήλοκ, f χοροϋ, τοΰ συμποσίου, τόν * κρασπεδίτην τφ κορνψαΐφ 440 p. συνήκοον έχοντος." Wesseling. ad Herod, Dion. Hist. xl. 8. Nepouios δέ τις εύνοίκώς σφίσιν έξ ευεργεσίας έχων, καί τότε σύν τω Κικέρωνι πολιορμίh μένος, δοϋλόν τινα έαυτοϋ διάγγελον αϋτω παρέσχε' έκ τε γάρ τής σκευής καί έκ τής φωνής τής έπιχωρμ ήδυνήθη λαβείν συγγενόμενος τοίς πολεμίου, ώί και ««αύτών ων, καί μετά τούτο άποχωρήσας. Vide notata ך : Αΐ Γάγγελ0ϊ, quibus addi possunt haec supra in " Thucyd. iii. 33. αύτάγγελοι δ' αύτόν lio <rai tvrp Κλάρω ή τε Πάραλοϊ καί ή Σάλαμινία kfpaaav. bene Schof. explicat per ούκ έπ άγγελίαν πεμφθείσαι, nec dissenserit Ammon. in v. Άγγελος,^ si pro vutjato, <5 τά έαυτοϋ διαγγέλλων κάί μή ύφ' έτέρου, e WH Edd. legatur, ό τα άφ' έαντον, vel 6 τι αφ' eaiffou

5 385 [ρ 1c ) ] 386, έ*αφγέλχ<ιί καϊ μή νφ' ετέρου, neiflpe κελευσθεϊ», aut Α eis τήν βουλή ν, λέγοντες its ό πατήρ μου, κ. τ. λ. Et ιπμφθείς: v. Anim. ad &scj1. L. ii. p τά fuerit ό είσαγγείλας pro Delatore, ap. Isaeum (p aecipiendum pro τινά, ut fieri vidimus alibi: άφ' Reisk. Οΰδ' έάν οΰδεμίαν τών ψήφων 01 είσαγγείλαντεί έαντβϋ erit, Proprio instinctu, άνευ καϊ ού μετά τινός μεταλάβωσι.) Sic et in voce pass. Είσαγγέλλομαι άλλον, Privato nomine, et άφ' εαυτόν γνώμης, ut pro Deferor, Accusor. Demosth. Pro Cor. (c. 74.) Thucyd. iv. 68. loquitur: et sic ai)tayye\os occurrit Ούκοϋν ev μέν oh είσηγγελλόμην ore άπεψηφίζεσθέ sa:pissime, Plut. Mor extr c.353.c.489.e.: μου. Plut. Περι ων είσηγγέλθη και διεβλήθη πρός τήν atque ita αύτοκέλευστος, * αύτοκελής ap. Herodot. ix. σύγκλητον. Dicitur autem non solum είσαγγέλλω σε,, α»τήκοος, v. Suid. Theoph. Sim. Hist. vi. 4. adhibuit,simpliciter pro Obediens, Dicto audiens, αύτο- Catilinae loquens, Τοιαύτα δ' έτερα καϊ.πείσων άνήρ sed et εΐιταγγέλλω τι περϊ σον. Plut. de coujuratione Qavaros παρθένος, Quae sibi ipsa necem conscivit, ap. ΰπατικός είσήγγειλε. Sic Liv. (xxxix.), Grimina de Plut. Mor e. et plura alia. Sed et diverse nonnihil a significatione uotata αύτάγγελος dicitur Nullo Kop. p Κατηγορήσειν έμελλον Άριστίωνος, aliquo ad Senatum deferre, dixit. [Antiphon. π. τ. habito.respectu ad jubentein, sed qui idem actor et και Φιλίνου, και Άμπελίνου, καϊ τοϋ ύπογραμματέως nantius, et qui, non misso nuntio, ipse adest acturus: τών νομοθετών, μεθ' οζττέρ * συνέκλεπτον, περι ων Aristid. T. i. p Κήρυκες μέν ούκέτι έφοίτων είς είσηγγειλα els τήν Βουλήν. Furtorum, peculatus f-ήν 'Ελλάδα, αύτάγγελον δέ ήδη κατέπεμπε τόν στόλον, aliquem reum facere, indicare ap. Senatum Populumve," Reisk. " Referre quid ad Senatum, εΐ«et ap. Procop. I. Β. P. c. 7 Αύτάγγελος, Cabades, 'Αρμενίων τή χώρα έπήλθεν, ut de Βουλήν, jedif. ii. etiam 10. Αΰτάγγελος, Chosroes, βέβηκεν ές 'Ρωμαίων τήν γήν,. pulae marg. Usurpatur et cum preepos. πρός in Dion Chrys. 567 a." Valck. ad Sea- άνηκόων έτι 'Ρωμαίων όντων τής τών πολεμίων έφόδου : Β Isaeo p. 44. Και ούκ αν είσήγγελλες πρός τόν άρχοντα. et sic Sophocles in locis Valckenaerio ad Ammon. Demosth. c. Leptin. p Miac μέν πόλιν εί jam observatis: add. Hesych. ibique Albert.: hunc άπώλεσεν, ή ναϋς δέκα μόνας, περϊ προδοσίας άν αύτόν autem posteriorem verbi usum Ammou. docere voluisse palam cum esse arbitror ex iis, qua; praemisit Schol. Thucyd. i 'Εσηγγέλλετο' έμηνύετο. εϊσήγγελλον ούτοι. '" Causam deferre, accusare. de v. άγγελος et έζάγγελος, vix quidquam ejus in Hellen. iii ό είσαγγείλας est Index, qui insidias verbis desiderari existimem, nisi si quis cum doctissimo interprete legere malit, ό τά έαυτοϋ άφ' έαυτοϋ ad Hesych. in Εισαγγελία, qui ex E. iii. laudat prodiderat. Antea dicitur, καταγορεύει. V. Soping. διαγγ. vel ό αύτός τά έαυτοϋ διαγγέλλων, και μή ύφ' είσαγγελεύς." Lex. Xenoph. Plut. x. Oratt. V. T. ix. έτερου, i. e. δι έτέρον." Abresch. Diluc. Thucyd. p Reisk. Μετά δέ τήν κατάλυσιν τών τετρακοσίων p ] είσαγγελθεϊς σύν Άρχεπτολέμφ, ένϊ τών τετρακοσίων, έάλω, και τοίς περί τών προδοτών έπιτιμίοις υπαχθείς, [* Διαγγελία, ή. Labbaei Glossae: Διαγγελία Ε- άταφος έρρίφη, καϊ σύν τοίς έκγόνοις άτιμος ένεγράφη. nunciacio. Joseph. B.J. iii Δείσας δέ τόν έφοδον Vide J. Poll, mox in Εισαγγελία citandum. "Dionys. ό'ιύσητος, καϊ προδοσίαν είναι ηγούμενος τών τοϋ Θεοϋ H. Antiq. Rom. vii. 61. (, Επειδή πάντως, 0> δήμαρχοι, προσταγμάτων, ε'ι προαποθάνοι τής διαγγελίας, ήρχετο ψηφον έπενεχθήναι περι τοϋ άνδρός προθυμείσθε, μηθέν πρός αυτούς φιλοσοφείν έπϊ τής άνάγκης, Si mortem έ' ω τοϋ εγκλήματος κατηγορείτε, άλλ' έπειδή τυραννίδι nbiret, priusquam omnia illis denuntiaret.] αύτόν έπιχειρείν έσηγγείλατε, τοϋτο διδάσκετε, καϊ περί ΕίΜγγέλλω, Renuntio, Refero. Xenoph. Κ. Π. τούτου τάς πίστεις φέρετε.)" Schaef. in Mss. Zonar. p. vill. (3. 9 ) Εΐσαγγέλλετε πρός έμέ, ίνα κοινή βουλευόμενοι κ. τ. λ. Idem Symp. (i. 11.) Κρονσας τήν θύραν (Δωήν, Zonar.) τόν Άχιμέλεχ (Άβημέλεχ, Zonar.) 648. et Suid ΕΙσήγγειλεν' έσυκοφάντησεν. Ό Δωήκ είτε τω ύπαχούσαντι, είσαγγεΐλαι όστις τε είη. [" Pro- *C είσήγγειλε παρά τφ Σαούλ, και είς μιαιφονίαν τών prie dicitur de jauitore, qui fores observat, et annuntiat domino, si qui velint intromitti: Herod, iii. δέ διώνυμος' λέγεται γάρ καϊ Αβιμέλεχ. Narratur ιερέων έζέμηνεν, (έζέμεινεν, Zonar. Cod. Α.) "Εστι 118. ("Ηθελε ές τά βασιλήία έσελθών χρηματίσασθαι ea res 1 Reg. xxii. et ab Josepho Antiq. J. vi. 12. Τψ βασίλέί' καϊ γάρ δή και ό νόμος οΰτω είχε τοΐσι p notante Kustero. Plura vide iu Είσαγγελία.] έπαναστάσι τφ μάγφ έσοδον είναι παρά βασιλέα ανευ αγγέλου, ήν μή γυναικϊ τυγχάνη μισγόμενος ό βα Βίλεύς. Οϋκων δή Ίνταφέρνης έδικαίευ οϋδένα 01 έααγγεΐλαι,) άλλ' ότι ήν τών έπτά, είσιέναι ήθελε.") Lex. λίαν, inquit Bud., esse aiunt de rebus perperam factis, Εισαγγελία, as, ή, Delatio, Accusatio. Είσαγγε- Xenoph. Lysias Άπολογ. ύ. τ. 'Εpar. Φ. ρ γραφή ν de legibus perperam latis. Isaeus tamen, Επειτα ώί αυτή τελευτώσα είσαγγειλειε, " de ancilla Harpocr. teste, rem eandem είσαγγελίαν et γραφήν amasium herae commendante, adventus ejus intro appellavit. Isocr. De Pace (T. ii. p Auger.) nuntiante, introducente, congressus conciliante." Kal πολλήν χάριν έχοντα ταΐς εισαγγελία«, καϊ ταίς Reisk. Luc. in Nigrino ii. Και κόψας τήν θύραν, τού γραφάίς, καϊ ταίς άχλαις συκοφαντίαις. Demosth. ναιδός είσαγγείλαντος, έκλήθην. " Η. 1. usurpat Ρίο Cor. (ρ Reiik.) ad εισαγγελίας et γραφάς Casp. Sagittar. de Jan. Vet. xvi. 32* Servorum ad addit etiam εύθύνας. [Harpocr. et Suid. Εισαγγελία* januam s. τών θυρωρών, munus είσαγγέλλειν. Plat. δημοσίας τινός δίκης όνομά (δημοσίου δίκης άγράφου Protag. p a. Inde in Regum aulis εισαγγελείς." όνομα, Suid.) έστι, τρία δέ έστιν είδη εισαγγελιών' ή Τ. Hemsterh. Vide Wessel. Diod. S. ii μέν γάρ, έπϊ δημοσίοις άδικήμασι μεγίστοις, καϊ ά- Abresch. Lectt. Aristae η. p et Addend, ad ναβολήν μή έπιδεχομένοις, καϊ έφ' οϊς μήτε άρχή calcem Aristaen. p Athen. xiv c. ubi d καθέστηκε, μήτε νόμοι κείνται τοίς άρχουσι, καθ' ους Xenoph. locus supra citatus affertur, Dorvill. ad είσάζουσιν (είσάγονσιν, Suid. perperam) άλλά πρός pharit. v. 2. p. 467=438. Eurip. Bacch T/s ' τήν βουλή ν, ή. τόν δήμον, ή πρώτη κατάστασις έστω πυλαισι Κάδμον έκκαλεΐ δόμων, (1. Άγήνορος έστί: γίνεται, παΐδ', Suid.) δς, καϊ έφ' οίς τφ μέν φεύγοντι, έάν > πόλιν Σιδωνίαν λιπών, έπνργωσ άστυ Θηβαίων τόδε ; άλω, μέγισται ζημίαι επίκεινται' ό οέ διώκων, έάν μή Ιτ«τις, βίσάγγελλε, Τειρβσίαί οτι Ζητεί νιν.] Demosth. έλη, ούδέ ν ζημιοΰται, πλήν έάν τό πέμπτον μέρος τών (1207.) Είσαγγελθέντων ύμϊν πολλών καϊ μεγάλων πρα ψήφων μή μεταλάβη, τότε (τότε γάρ, Suid.) χιλίας γμάτων. ["Thucyd Είσ^γγέλλετο αύτοίς έκτίνει' τό δέ παλαιον καϊ ουτοι μειί,όνως έκολάζοντο. h έν τή Σάμψ ταραχή, Ώί είσηγγέλθη τοίς έν 'Ετέρα δέ εισαγγελία λέγεται έπϊ ταίς κακώσεσιν' αδται τψ βουλευτηρίφ sedentibus." Valck. ad Scapulae δέ είσι πρός τόν άρχοντα, καϊ τφ διώκοντι άζήμιοι, κάν marg.], μή μεταλάβη τό πέμπτον μέρος τών ψήφων. "Αλλη δέ εισαγγελία έστϊ κατά τών διαιτητών' εΐ γάρ τις ύπό [ΕΐσαγγέΧλο//αι, Promitto. Dion. Hist. ixxi. 12. p. διαιτητών (διαιτητού, Suid.) άδικηθή, έξήν τοϋτο εΐσαγγέλλειν πρός τους δικαστάς, Καϊ άλούς, ήτιμοΰτο Kal ουτοι μέν ίπραζάν τι ων ύπέσχοντο' Κοτινοϊ ίέ έσηγγείλαντο αύτοίς (αύτφ malit Reimar.) όμοια ' Ισαίος μέντοι περϊ τοϋ, Αγνίου (αύτοϋ, Suid. et sic ου μόνον ούκ εποίησαν τοϋτο, άλλά καϊ αύτόν olim in Harpocr. legebatur: " lego Άγνίον, locus est εκείνον δεινώς έκάκωσαν, καϊ μετά ταϋτα άπώλοντο. p. 78. ubi γραφήν pro είσαγγελίρ κακώσεως τον παιδοΐ Sic locum accepit in lndice suo Reimar. at in vevsi- όρφανοϋ sumit saepe, et p. 79." Vales.) Κλήρου (τό, Suid.) One est, Quum similia Marco nuntiari jussissent.] αύτό πράγμα είσαγγελίαν καί γραφήν ώνόμασεv. De h.l. Εΐιταγγέλλω, Defero, Postulo, Accuso, In jus voco. vide quae notavit Η. Vales. S. Petit, de LL. Attic. Isocr. π. Ζευγ. (Τ. iii. p Auger.) Εϊσήγγελλον NO. IV. VOL I. 2 Β

6 &&T [p. [.ע 1 m p Herald. Anim. ad Salm. Obss. in Jus Attic. A ipsum esset potestas, multaret, e quo apparel, Senaet Rom. iii. 7. p Αεξ. ρητορ. in Bekk. Anecd. turn jus quidem habuisse, tales causas per se dijudi. Gr. T. i. p Εισαγγελία *δηλατορία. Εΐσαγγε- candi, si minoris momenti essent, sin graviores, ad λία δέ, καϊ γραφή διαφέρει- εισαγγελία μέν γαρ επϊ judicium Populi remittere debuisse. Quid] q u0( j τών μεγάλων καί δημοσίων αδικημάτων γίνεται, γραφή omnes fere είσαγγελίαι, quae commemorantur, in for δέ έπι μικρών κάί κυρίωs γραφή έπι τών τα παρά- aliquo judicatse narrantur. Fuisse tamen videntur νομα γραφόντων. Εισαγγελία δέ κυρίως f! περί και- crimina nonnulla graviora, ut proditionis, affectats νών καϊ δημοσίων άδικημάτων εισαγομένη δίκη ϋπό dominationis, fraudis in vectigalibus in xrarium των Πρυτάνεων, περϊ 13v διαρρήδην μέν ουδέν λέ- referendis commissi, quibus pcenam Senatus ip se γουσιν οί νόμοι, συγχωροϋσι δέ κρίσεις γίνεσθαι- καϊ per se coustituerit, vincula. Itaque, ut alias causas roi ro έστιν, olov τό έν ταί! τών Σοφιστών διατριβαίς priusquam in ipso judicio perorarentur, ad unume* μελετώμενον τό τών άγράφων άδικημάτων. Vide Tur- Archontibus deferri necesse erat, ita aliae ad Senatum nebi Advers. x. 6. Cf. Zonar. p ubi idem deferebantur, eadem conditione, ut, quum ille causae articulus extat, sed ex h. 1. sic refingendus, Ei<r- cognovisset, in judicium earn deduceret, aliae ab ipso αγγελία μέν γαρ (deleto έστι) έπϊ τών μεγάλων καϊ Senatu terminabantur, poena graviori constitute. ιδημοσίων άδικημάτων γίνεται, γραφή δέ ή (vulgatum Erant etiam causae publicae, quae ad Populum deest, άδικημάτων- γίνεται γαρ, deinde in line articuli, ferendae et in Concione disceptandze essent, quales γραφή δέ ή, illud γαρ ortum forte habuit e prima vo- plures commemorat Demosth. Qr. c. Mid., ad judices cis γραφή syllaba) έπι μικρών, καϊ κυρίωs γραφή έπϊ habita post accusationem a populo acceptam et decreτών (τα) παράνομα γραφόντων. (Εισαγγελία δέ κυρίως tam. Spectant eae omnes ad injuries, ID sacrissolenϊ] περϊ καινών καϊ δημοσίων άδικημάτων) ϋπό (vulg. Β nibus alteri ab altero illatas, quas lex jubebat ia νπέρ, adde τών) Πρυτάνεων είσαγ. κ. τ. λ. In Suida Concione postridie τα Πάνδια a Populo cognosci, quoque idem articulus reperitur, sed male in duos etiam ad sycophantias. In iis nihil aliud egisse vidivisus, et porro male scriptum γενέσθαι pro γίνε- detur Popnlus, nisi ut accusation! justae locum esse σθαι, et κοινών perperam pro καινών: item και, ante decerneret, remque judicio alicui absolvendaui et έπι μικρών insertum, ante κυρίωs γραφή deest. Sedes terminandam demandaret. Praeter has πρόβολο»,:in autem glossae est Plat, de Rep. viii. p c. Εΐσ- Concionem adducebantur etiam είσαγγελίαι, incertum αγγελία! δή και κρίσεις και αγώνες περϊ άλλήλων γίγνον- tamen, utrum eaedem liae fuerint, <le quibus jam rat, ut patet e Ruhnkenii Schol. in Plat. p. I87. nbi Senatus sententiam tulisset, ita ut non nisi έ*. νροβον eadem verba leguntur. Vide Ruhnk. infra in Έπ- λεΰματος eae in Concione tractatae sint, vrl ejusdem αγγελία citandum. Omnino conferendus est J. Poll. saltern generis, an plane diversae et proprie ad Popur viii et 95. ubi v. interpretes. " Memorantur lum universum pertinentes; prius tamen verisimilius," causae publicae ad Senatum et Populum etiam deferri Aug. Matthiae Diss, de Judiciis AthenieiiMum P. ii., solitae, είσαγγελίαι, peculiari nomine appellatse. Ita in Misc. Philol. V. i. P. iii. p Plura apud nempe vocabantur accusationes de gravissimis crimi- ipsum viruni doctum vide in Notis, idoneos locos e nibus publicis, quae summam reipublicae attingerent, Gr. Scriptoribus et Grammaticis afferentem. Obiter in primis proditionis, (v. Demosth. supra cit.) quo citatis supra p. cccxl. a. et 209 d. de v. Ζέα, Portus crimine tenebantur etiam ii, qui arma in proeliis nomine in Piraeo, addi possunt haec e Αε. ρητορ. in abjecerant, patriam in discrimine versantem dese- Bekk. Anecd. Gr. T. i. p Έν ποίοις taaruerant, in terrain hostilem, non missi publics aucto- στηρίοις τίνες λαγχάνονται δίκαι; 'Εν Ζέα τυκο! ritate, vel ad statum popularem evertendum, abierant, c έστι παράλιος, ενταύθα κρίνεται ό έπ' άκουσίψ μέν in imperio commiserant aliquid, quod commodis rei φόνω φεΰγων, αίτίαν δέ εχων έπϊ έκουσίω φόνω.] publicae adversaretur, frumentum aliquo, quam Άπεισαγγελίας φενγων δίκην, citatur e Plut. Mor. Athenas vel ad hostes devexerant; porro si quis pro- pro Criminis lassae majestatis reus. [jescliin. c. missum Populo non praestiterat, vel Senatum Popu- Ctesiph. p Reisk. Οΰκ Άκνησεν άπ' εισαγγελία! lumve in fraudem induxerat calumniaudo, aut De- αΰτοϋ κρινομένου περϊ θανάτου, κατήγορος γενέσθαι, ubi creto Senatus vel Populi non obtemperaverat, etiam Taylor., a Boissonadio io Mss. citatus: " Ita Edd. si quis vel statum popularem convellere conatus erat, ante Wolf, adnotante H. Steph. quosdam divisim level ea dixerat, quae Populo non utilia esseut, vel in gere άπ' εισαγγελίας. Quod similiter occurrit et Senatu aut Concione petulantem, protervum, immo- scriptum et adnotatum p ObservavitH. destum se gesserat, in universum εισαγγελία locum Steph. Thes. verba, Άπε*σαγγελίας φευγων δίκην, habebat in causis omnibus, quae ad quemnam magi- citari e Plut. Mor. pro, Criminis lsesae majestatis stratum primo loco cognoscendae, examinandae, in reus. Sed ea lectio jure disputari potest, ubicunque forum adducendas deferrentur, legeeautum no«erat: in Plutarcho occurrat. Ego autem, sedulus licet, etsi enim id providerant Athenienses, ut cnique locum adbuc investigare non potui. 'Απ' εΐσαγγεcausarum generi cognitor constitueretur, qui causain λίας etiam legit et dividit Cod. Bern." Plutarchi primo loco examinaret, in omnibus tamen hoc pro- locus, ut discimus e Sclieeferi Schedis, extat in lib. videri non poterat, etincidere debebant nonnunquam Quomodo Adulator ab Amico internoscatur T. 1. p. causae, quae ad quemnam cognitorem pertinerent, 241. ed Wyttenb. Αακίδης γοϋν ό Άρκεσιλάον γνψ' definitum non esset. Quum itaque has causas ad ^ios, άπ' εισαγγελίας φενγοντι δίκην Κηφισοκράτει ptra Senatum et Populum deferri solitas esse, veteres D τών άλλων φίλων παρειστήκει. " Sic Α. C. Ε. Mosc testentur, quaeritur, num Senatus quingentorum ju- 1. Voss. Mez.: reliqui et vulgo άπεισαγγελία!. dicium per se constituent, a ceteris judiciis, δικαστή- Wyttenb. Idem in Animadvv. p. 493.: " Dedimus piois, plane diversum, an nomina ad eum plane delata απ εισαγγελίας pro vulg. άπεισαγγελίας: haec enim eint eo tantum consilio, ut causa prius in Senatu co- et causa et vox nusquam memoratur, ilia frequens gnosceretur et discuteretur, deinde ad δικαστήριον ap. Vett. et Scriptt. et Grammaticos, in quibus aliquod delegaretur. Alterum hoc verum esse couigi raaxime consulatwr Harpocr. ad euinque H. Vales, possit ex Harpocr. qui locum habuisse είσαγγελίαν p. 23. Solennis est forma sine άπό, nude εισαγγελία* in iis criminibus, quibus primo loco examinandis et δίκη, ut in aliis causarum nominibus, tamen et cognoscendis nullus magistratus constitutus esset, jeschines bis ita locutus est Or. c. Ctesiph. p neque leges essent Archontibus, secundum quas in c. 'Απ' εισαγγελίας αΰτοϋ κρινομένου περϊ θανατον, forum causas adducerent. Sed clarius haec senten c. Φιλοκράτης μέν άπό τών αυτών πολιτευμάτων tia defendi possit e J. Poll, et Demosth., quorum ille Δημοσθένει φυγάς άπ' εισαγγελίας γεγένηται* Ite εισαγγελίας secundum Solonis leges a mille judicibus, Wolf, probante postea et confirmante Tayloro, restiex instituto vero Demetrii Phalecei a mille et quin- tuit, cum anteaconjunctim legereturάπεισαγγελία(. J gentis judicatas esse ait, ita ut ad judicia legitima Είσαγγελτικός, ad είσαγγελίαν pertinens. J. cou. illas causas semper delegates esse concludes, De- [viii. 51. Ή δ' εισαγγελία τέτακται έπϊ.τών άγραφων mosth. vero.in Orat. c. Everg. Senatum, είσαγγελίψ δημοσίων άδ ικ ημάτων, κατά τόν νόμον τόν είσαγγεληin Theophemum facta, in suffragia ivisse, utrum cau- κόν, ubi T. Ii. "Adducit h. 1. varieque tinewtat i>am judicio alicui mandaret, an reum quingentis Salmas. de Modo Usur. p primum εϊσαρελαον drachmis, cujus quidem multae imponend penes νόμον, ποπ είσαγγελπκόν^ quod ego nan ftyeeerim,

7 889 - [p. 19 ] 3.9α habet." At 1. είσαγγελικόν est vox nihili, analogiae ι Mss. Locum supra p. 79. η. dedimus.] repugnans: v. nos supra in Άγγελτικόϊ. 2. Ipsissima 'Εξαγγέλλω, Renuntio. Plat. Pol. ii. (4. p. 359.) ' Iv Pollucis phrasis occurrit ap. Demosth. in Timocr. έξαγγέλλοιεν Kara μήνα τφ βασιλεϊ τά περϊ τά ποίμνια. p Τιμοκράτης εϊπεν, όπόσοι 'Αθηναίων κατ' Xenoph. cuui adverbio motus ad locum, έξαγγέλλειν «}σαγγελίαν έκ τής Β ουλής, ή νϋν ε'ισϊν έν τώ δεσμώτηρίφ, ί τό λοιπόν κατατεθώσι, καϊ μή παραδοθή ή κατά- έγώ βουλοίμην.) Sic apud Isaeum pro Certiorem έκεϊσε, (Κ. Π. ii "Ην ris έκεϊσε έξαγγειλη, ώς γνωσις αυτών τοΐς &εσμοθέταις ύπό τον γραμματέως facio, inquit Bud., [p Reisk. Παραγενόμενοι δέ τοϋ κατά Πρυτανείαν, κατά τόν είσαγγελτικόν νόμο ν, rives έξαγγέλλουσι TO'IS οικείοιs τήν έπιβουλήν, καϊ ίβδόχθαι τοις Θεσμοθέταις, ε'ισάγειν τούς ένδεκα είς τό ελθόντες έδήλωσαν τό πράγμα TO'IS δικασταΐς, et ρ δικαστήριο ν (εντός) τριάκονθ' ήμερων, άφ' ής άν παραλαβωσιν, έάν μήτι δημοσί(/ κωλύη. έάν δέ μή, όταν τή γυναικϊ αύτοΰ, μήτε των οικείων μηδενί. " 'Εξαγγέλ- "Οπως μηδεϊς έξαγγείλειε μήτε ταίν θυγατέροιν, μήτε πρώτον «όν Γ'.ק " Εΐσαγγελπκό$ νόμος, Lex de λειν, Ultro sponte sua, vel recens, ex ipsa re, dum actionibus εισαγγελίας nomine venientibus." Reisk.] geritur, venire alicui nuntiatum." Reisk. Cum Είσαγγελεόϊ, έως, ό, Qui nuntiat adventum alicujus, ut in είσαγγέλλω ex Xenoph. protulimus, άθροίζων καϊ ναντικόν καϊ πεζό ν, et pro infin. Hellen. partic., Xenoph. Αγ. i. 6., Εξηγγέλθη βασιλεύς Κρούσας τήν θύραν είπε τφ ύπακούσαντι, εισαγγεϊλαι vii Κρής, θείφ τινι μοίρφ προσελθών, εξήγγειλε όστις τε είη. Sed peculiariter de eo qui apud regem aut alium principem hoc munere fungitur nuntiandi ei alicujus adventum et ilium ad eum admittendi. Bud. admissionalem vocat, ex Lampr. (in Alexand. Sev. iv. Salutaretur quasi unus de Senatoribus, patente velo, admissionalibus remotis,) fortasse sumta voce. Herod, (iii. 84.) Παριέναι ές τά βασιλήία πάντα τόν βονλόμενον των έπ τά άνευ έσαγγελέος. Quo alludens, ut opinor, Luc. de Syria Dea (xxv. T. iii. p. 472.) dixit, Άπίξεαι δέ παρ' ήμέας άνευ έσαγγελέος. ε'ισ Utrobique autem habes έσαγγελέος Ionice pro αγγελέως. [Vide notata supra in Άγγελιηφόρος, 'Απαγγέλλω, et 'Εξαγγέλλω. Heliodor. χ. p. 421=491. Kai ταϋτα είπών, τής τε σκηνής πλησίον έφ' ύφηλοϋ προκαθίσας, ήκειν τούς πρεσβευτάς, καϊ εΐ τινα έπικομί- Βοιντο δώρα, προσάγειν έκέλευεν. '0 δή ονν είσαγγελεύς 'Αρμονίας, εΐ πάντας άμα, ή έν μέρει, καϊ έθνονς έκάστον κεκριμένως, και δή, εί και ίδίψ προσάγειν κελεύοι, διηρώτα. Ubi haec notavit Coray.: Τό μέν κύριον ονομα πέπλαβται προς. τό έπιτήδευμα τοΰ εισαγγελέως, ον τον Αρμόζοντος έστοχάσθαι προσήκει μάλιστα, καθά καϊ έν τοΐς πρόσθεν (σελ. 169 ) ό Ήγησίας, διά τό βτρατηγόί είναι. Είσαγγελεύς δέ λέγεται παρ' Ήροδότω ό τους δεομένους τφ βασιλεϊ άγγέλλων, ός λέγοιτ' άν διά τοντο και Εΐσαγωγεύς, ώς παρά τφ Σοϋίδα (Λεξ. Είσαγωγεύς.) Εΐ δέ και πρέσβεις εΐσάγοι παρά τφ βασιλεϊ, καθάπερ δ Ήλιοδόρειος 'Αρμονίας, ε'ίη άν τηνικαϋταό παρά τοΐς Γάλλοι! λεγόμενος, Introducteur des Ambassadeurs. Max. Tyr. xvii. p. 337 Reisk. Βασιλέα δέ αύτόν δή τόν μέγαν άτρεμονντα, ώσπερ νβμον, παρέχοντα τοΐς πειθομένοις σωτηρίαν υπάρχουσαν εν αύτφ - και κοινωνούς τής άρχής πολλούς μέν ορατούς θεούς, πολλούς δέ άφανεΐς, τούς μέν περϊ τά πρόθυρα αντα ειλουμένους, οίον εισαγγελέας τινάς και βασιλεϊ ηγγενεστάτους όμοτραπέζους αυτούς και. συνεστιους, τσύς δέ τούτων ύπηρέτας, τούς δέ έτι τούτων καταδεεστέfovs. Diod. S. xvi. 47 Δευτέρα δ' ήν μερϊς ή τών τφ 'Αγησιλάφ προσιόν τό στράτευμα. " Narrare quae quis in familiari colloquio dixit, Απολ. ii. 'Ερμογένης, qui Socrati adfuerat, εξήγγειλε περϊ αύτου τοιαντα, ώστε, item monita divina, xiii. Hellen. iii Β Τόν Φαρνάβαζον έξηγγείλατο μάχεσθαι κελεύειν. Medium hie, ut saepius, nisi ris omissum est, debet passive accipi cum Dorv. ad Charit. p Nuntiabatur, np. a transfugis: nam hi poterant έξάγγελοι esse, v. 'Εξαγγελία. Morus, Brodaeum secutus, edidit έξηγγέλλετο. In ed. Aid. utraque est έξηγγείλετο." Lex. Xenoph. Soph. (Ed. T. 147 ΤΩ παίδες, ίστώμεσθα' τώνδε γάρ χάριν Καί δεϋρ' έβημεν, 12 ν όδ' εξαγγέλλεται. " Mediam formam εξαγγέλλομαι, quam cum activa confundunt plerique interpretes, habet etiam EiiHp. Heracl (κάξαγγέλλομαι Ονήσκειν αδελφών τώνδε, κάμαυτής ϋπερ,) 10η (έκ γάρ τήσδ' άναψυχής πόνων Εύδαίμον' ύμϊν πότμον εξαγγέλλομαι.) Simplex άγγέλλομαι eodem sensu habet Noster Aj Vide notata supra in Άγ- γέλλω.) Επ ' De significatione consulenda Lexx. v. αγγέλλομαι." Elnisleius. ^Eschin. in Timarch. p. 68. 'Εξαγγελθέντος δέ αύτοϊς, εύρίσκουσι τούτον έν συνοικίφ μετά ξένων τίνων συναριστωντα. Idem in Ctesiph. p. 507., notante J. Seager. in Mss., Έξηγγέλλετο δ' C ήμϊν παρά των βουλομένων είνοιαν ένδείκνυσθαι τή πάλει, ότι κ.τ.λ. "Herod. 442." Schaef. in Mss. Praepos. έξ iutendere simplicis verbi άγγέλλω significationem, ut in έξομολογεϊσθαι, έξαγορεύειν, έξερευνφν, notavit C. F. Munth. Obs. Philol. p. 4.] Proprie έξαγγέλλειν est Nuntiare iis qui foris sunt ea quasintus fiunt, sequendo Ammonii et Hesychii expositionem, quam dant nomini έξάγγελος. In malam partem interdum, 'Εξαγγέλλειν τά άπόρρητα, Efferre arcana s. secreta, vel Prodere, Evulgare, [per nuntio» vel literas,] Demosth. Philipp. i. (p. 45.) Είσι γάρ, είσιν οί πάντ έξαγγέλλοντες έκείνφ παρ ημών αύτών πλείονς τον δέοντος. Sic Plut. in Themist. 'Εξαγγέλλειν είς τονς πολλούς. Apud Xeuoph. Κ. Π., vii. (5. 18.) pro Nuntio s. Nuutium perfero, s. Jussa perago, inquit Cam. [" Έξαγγεϊλαι πρός Μήδονς τά παρά Κναξάρονς (quod aliis verbis dixit iv et 11.) έθέλω παρά σον έξαγγέλλειν, άπιέναι πάντας : 'Αργείων, Νικοστράτου στρατηγούντος, και μετ' αύτοΰ ΪΙέρσου συνάρχοντος ΆρισταζάνΟυ ούτος δ' ήν εΐσαγγέλευς τοϋ βασιλέως, και πιστότατος τών φίλων μετά. י. Βαγώαν " Id illi muneris in aula Persica erat, ut res nuntiatas ad regem perferret, exterarum gentium kgatos et ceteros, quibus rege convento erat opus, introduceret. Vide Synes. Or. de Reg. p. 18. a. viii Edicere, praecipere, Κ. Π. vi Εΐ τινών Nomen Persicum Admissionum magistri, sic enim βονλομένων άριστήσειν, έξαγγελθείη τι έργον, ο Latini vocant, ut Ammian. xv. 5. cum Valesii nota, Ρ άνάγκη προ τον άριστου έξεργάσασθαι." Lex. Xenoph, servavit Hesych. Άζαραπατεϊς" οί εισαγγελείς παρά II " Ex adjuncto, Laudo, celebro, praedico, Πέρ σαις.'' Wessel../Elian. V. Η. i. 21. ΤΙρεσβεύων i. q. διαγγέλλω. Sic semel legitur in N.T. l Petr. ούτος ύπερ τής πατρίδος πρός.βασιλέα τών ΐίερσών, ii. 9 "Οπως τάς άρετάς έξαγγείλητε, Utlaudeset virtutes Dei, summanx sc. ejus benignitatem, sapientiam, άφίκετο μέν, έβούλετο δέ αύτός, ύπέρ 13ν ηκεν, έντυχεϊν τφ Ι1έρ<77/. "Εφατο ουν πρός αύτόν ό χιλίαρχος, ό-καϊ et. potentiam, annuntiaudo celebretis et laudibus ras αγγελίας είσκομίζων τφ βασιλεϊ, καϊ τους δεομένους efferatis." Schleusner. Lex. iu Ν. T.] ΐίσάγων, κ. τ. λ. ubi v. Kuhn. et Perizon.] 'Εξαγγέλλω, Enunlio, Indico, i. e. ερμηνεύω, quod ' Είσαγγελει)ί, Delator, sed proprie ό τών δημοσίων pt άπαγγέλλω, apud Hermog. π. Αεινότ., Β. Fortasse autem Eloqui interpretari possumus ro έρμη- καϊ μεγάλων μηνυτής, Suid. [Zonar. p. 626". Είσαγγελεύς' δ τών* δημοσίων καϊ μεγάλων μηνυτής, καϊ Είσ αγγελία ή * ϋηλατωρία (ap. Suid. et Grammat. S. Technol. Gr. Rhet.] νεύειν. [Verbum hoc non legitur in Ernest. Lex, Germ, supra in Εισαγγελία citatos, est *δηλατορία) ή [*, Έξάγγελσ ή. Maximi Schol. in Dionys., Areop, δημοσίου δίκης όνομα. Glossae: * Είσαγγελει Delator. de Coel. Hier. p. 5., Εκφαντορίαν.λέγει τήν έξάγγελσtv. Soping. ad Hesych. in Εισαγγελία, e Xenoph. Hellen. Cf. nos in Άπάγγελσις, et Είσάγγελσ«.] "i. laudat είσαγγελεύς, sed locum et nos frustra Έξάγγελτος, ov, ό, ή, De quo nuntius allatus est, qpa»sivimus, et ignorabat Sturz. Lex.-Xenoph.] Detectus, Paiefactus per nuntium. Thucyd. [viii, 13. Τοΰ μή έξάγγελτοι γενέσθαf, Ne ipsorum navigatio palam fieret, sub. ένεκα. Vide nos supra in [* " Εΐβάγγελσίί, (ή,) Synonyme d Εισαγγελία, W trouve dans les Definitions de Platon." Coray. in 'ΑτάγγελΓΟί. Etym , "Εκπνστα- έκ τον

8 Thes. Eccles.] Έξάγγελοε, ου, ό, ή, Proprie, Qui nuntiat iis, Β qui foris sunt, quae intus fiunt, Hesych. (Έξάγγελοε' άγγελοε, ό τά έσω γεγονότα τοίε έξω άγγέλλων,) et Amm. Sumitur et generalius. Thuc. viii. (51.) p. 279 «Α,ύτόε προφθάσαε τω στρατεύματι έξάγγελοε γίγνεται. [Vide notata supra in ΑύτΑγγελοε et Αιάγγελοε. Plut. de Glor. Athen. T. vii. p Καί μήν οί συγγράφοντεε, έξάγγελοί τινεε είσϊ τών πράξεων εύφωνοι, καϊ τώ λόγω διά τό κάλλοε καϊ τήν δύναμιν έξικνούμενοι, 01ε εύαγγέλιον όφείλουσιν οί πρώτωε έντυγχάνοντεε καί ίστορουντεε. Orph. Hymn. lxxxvi=lxxxv. "Οφιε * όνειρήεσσα, κακών έξάγγελοε έργων.] ן! Έξάγγελοί, Index, qui in fabulis est nuntius aliquid de scena afferens: ut in Trachiniis nuntius Deianirae. Camer., [Schol. in Eurip. Hippol. 778 Τινέε βούλονται ταΰτα τήν τροφόν έξωθεν λέγειν ενιοι δέ έξάγγελόν φασι. Έξάγγελοε δέ, ό τά πεπραγμένα ένδον τήε σκηνήε τφ χόρω άγγέλλων. " Ε Paris. Cod. praefixi personam Έξαγγέλου. Dicebatur secundum Amnion. Έξάγγελοε- ό τά ένδοθεν τοίε έξω διαγγέλλων. Spectatorum oculis non subjicienda, c intus gesta qui narrabant in scena, Tragicis dicti sunt έξάγγελοί: hos in scenam produxisse dicitur jeschylus Philostr. De V. S. i. p. 492.: (Εί γάρ τόν Αισχύλο ν ένθυμηθείημεν, ώε πολλά τή τραγωδία ξυνεβάλετο, έσθήτί τε αύτήν κατασκευάσαε, καί όκρίβαντι νφηλω, καϊ ηρώων ε'ίδεσιν, άγγέλοιε τε καϊ έξαγγέλόιε, καϊ 01ε έπϊ σκηνήε τε και νπό σκηνήε χρή πράττειν, τοΰτο άν είη καϊ έν τοίε όμοτέχνοιε ό Γοργία!.) Talis prodit in Soph. Antig mortem Eurydices narraturus, in aid. T mortem Jocastae: in eundem sensuni έξάγγελοε, et έξαγγέλλειν optimis scriptoribus adhibentur nonnunquam." Valck. Olear. ad Philostr. 1 c.: ""Αγγελοι sunt Nuntii, qui locis dissitis gesta in tragoediis exponunt, ut servetur unitas loci, atque ne in theatro exhibeantnr ad actionls integritatem pertinentes res, locis nimis a se invicem dissitis gestae. Έξάγγελοί sunt qui caedes aliosque fcedos casus, quos ex Aristotelis praecepto optimorumque Tragicorum, inde ab ieschylo, exemplo, in ipso theatro repraesentari haud fas erat, tanquam in secretiore loco aut D saltern a spectatorum aspectu remoto patratos exponebant." Vide Lobeck. ad Soph. Aj (aschief. in Mss. citatum,) qui consuli jubet Wernsdorf. ad Hitnerii Eel. iv. 22.] Εξαγγελία, αε, ή, Nuntiatio, vel Nuntium. Item Evulgatio. ן! Item Enuntiatio, ερμηνεία, Hermog. ut έξαγγέλλειν est έρμηνεύειν, Bud. {"Εξαγγελία, Denuntiatio, Indicium, Κ. Π. ii p Ois σνλλαμβάνοντεε κωλύοιεν τών εξαγγελιών, Ne suis possint enuntiare exeicitus Persarum adventum. Secundum Ammon. et Hesych. Έξάγγελοε- ό τά ένδοθεν διαγγέλλων τοϊε έξω : cf. Schol. Eurip. Hippol Hinc Abresch. Diluc. Thuc. viii. 51. in nostro etiam loco proprie accipiendum putat." Lex. XenoplK Affert Schaef. in Mss. haec ethom. M. p. 68. : Άνεϊπον λαμβάνεται δέ και έπϊ εξαγγελία! χρησμών, ή μυστηρίων. Olim legebatur* έξεπαγγελίαε, Β. Fortasse * έξαπαγγελία!." Wolf. "Codd. Α. י 4 Ιξαγγελίαί." Stceb. - " Άγγελίαε, Phavor. Malim 391 [ [pp. 399 πεύθω, δ σημαίνει τό ακούω, γίνεται πυστά, καϊ έκπυ Α έξαγγελίαε, et ita diserte in Leid. Codd." Omjend 1 στα, σημαίνει έκδηλα.] δέ τά έξάκουστα, και έξάγγελτα, καϊ [Έξαγγελ/α, " Confessio Sacramentalis, in Canoqe Poen. i, Chrysostomi: v. Justin. Dial, cum TrvDli Έξαγγελτικόε, ή, όν, Enuntiativus. AfFertur ex p. 267 ed. Commel." Wass. ad Thuc. viii. 5!. Aristot. Probl. Έξαγγελτικόε rjj διανοίρ, Qui ad intelligentiam cum e Canone illo citavit Ducang. Gl. M. et I. Gr * referri potest. [" Rem liuntiare procli- Ο! ζητουντεε ξένια μοναχοί, η πρεσβύτεροι είε ίξαγγ ( '. vis," G. Wakef. in Mss. qui citat et Hesych. sed λίαν, καί ό Έπϊσκοποε είε χειροτονίαν, καί * ένθρονιη loco non indicato.] σμόν καθαιρείσθωσαν.]. [* Έξαγγελ7έοι/, Enuntiandum. G. Wakef. in Mss. [* Πμοεξαγγέλλω, Enuncio, Prodo. Demosth. de affert ex Agathareh. vi. de Mari Rubro, ap. Phot. Fals. Leg. p Τήν δέ άτην όρων στείχουσ&ν ομού Bibl. p Οι πολλοί φησι, καί τών πολιτικών τήν επί Φωκέαε στρατιαν, οί) προείπεν, ούδέ προεξήγ', άνδρών, καί τών ποίημα γεγραφότων, διηπορήκασι, πώε γειλεν, άλλά τουναντίον, συνέκρυφε, καϊ συνέτραξε, τάε ύπερβαλούσαε ένίοιε * άπληρίαε (sic) τόν έκτόε τών Legitur et in Josepho, teste G. Wakef. in Mss. Arrian! κινδύνων κείμενον πρεπόντωε έξαγγελτέον ;] Exp. Alex. vi. 4. Καί ήν μέν προεξηγγελμένα ταντα [* Έξαγγελεύϊ, έωί, ό. " Non habent Lexx. i. q., Α λεξάνδρω.] άγγελοε, Nuntius, Nuntiator, Renuntiator. Cyrill. 'Επαγγέλλω, Denuntio, Indico, ut έπαγγέλλω τίλεμον, Alex, in Jes. Iv. p dicit Mosen fuisse, T?7s μή sicut καταγγέλλω, vel πολεμείν, Bud. e Ρο- μενούσηε σκιαε διάκονον, έξαγγελέα δέ τηε διηνεκοΰ! lyb. [vi Καί μήν εί τών έκτοι Ιταλία! τρόι καϊ μενούσηε λατρείαε, φημϊ δή τόν Χριστόν." Suicer. τιναε έξαποστέλλειν δέοι πρεσβείαν τινα, ή διαλνβονσάν τιναε, ή παρακάλέσουσαν, ή καϊ νή Δία έπιτάξον. σαν, ή παραληφομένην, ή πολεμείν έπαγγέλλοκβαν, αΰτη ποιείται τήν πρόνοιαν. " Έπαγγελοϋσαν voluit Reisk. sed teneri praesens potest, licet future pracesserint. Est autem, si quid video, έπαγγέλλειν πολεμείν, non Bellum indicere, sed Edicere. Jubere bellum, sicut ap. Demosth. (in Neaer. p vide nos infra,) Πανδημεί έπαγγείλαντεε στρατεύειν, quod non est hujus loci, ubi agitur de bello hostibus indicendo: quare πόλεμ ov utique pro πολεμείν requiri videtur." Schweigh.] Sic Herodian. [i ii. 11, 1. iii vi v. Irmisch.] Έ7ταγγέλλ«1 τήν έξοδον, Expeditionem vel profectionem edicere, Sic autem ante hos usus est Thucyd. [vii..17, vide nos infra,] hoc verbo p Στρατιαν τε έπαγγέλλων έε τούε ξυμμάχουε. [Pausan. vii. 12., notante Valck. ad Scap. marg. Ο'υσφίσιν έξοδον hay. γέλλοντοε στρατηγού παρακούειν είναι νόμον,] Xenoph. Κ. Π. viii. (5. 12.) Βοηθήσειν καϊ ύμίν αϊτοί! καί Κύρω καθ' ο,τι αν έπαγγέλλτ!. Έπαγγέλλω, Denuntio et condico, h. e. Constituo. Plut. Demetr, 288, Έπεϊ δέ είελάρισσαν ηκον, αύθιε άλλήλαιε επήγ γελλον έστιάσειε. Έπαγγέλλω, Denuntio et edico, «) ( Μακάρτ. cum infinit. Demosth. πρόε Tous δ' άπογινομένονε, ουε άν μηδεϊε άναιρήται, έπαγ. γελλέτω ό δήμαρχο! τοίε προσήκουσιν άναιρεΐν καί θά~ πτειν, Denuntiet et edicat, Β. Έπαγγέλλω κ«λονσωσιν, Hesych. [Sedes glossae forte est Thucyd. v. 47. Καθόπ αν έπαγγέλλωσιν Αθηναίοι, ubi Scholi ζητώσι : ibid. Κ,αθότι άν έπαγγέλλωσιν αί 7ro\eu αύται, iterumque, Έπήν έλθτ! έε τήν πόλιν τήν εταγγείλασαν βοηθεΐν, Schol. ζητήσασαν, Quae opem sibi ferendam significaverit. Αεξ. ρητορ. in Bekk. Anecd. Gr. T. 1. p Έπήγγελλεν' παρεκελενετο, προβέ* ταττεν, λέγεται δέ καί παθητικώε.] Suid. Έπήγγίλλεν άντϊ τοϋ προσέτασσεν, [Ό δέ Μ/νωί πανταχόββ έπλει, καϊ πολλοίε ξενίαν έπήγγελλεν, άντϊ τον ενε τέλλετο. Idem: Έπαγγέλλοντος" άντϊ τοϋ ετιταίσοντοε. Είθισμένον δε όν γράμματα οικεία rois βι* βλίοιε έντιθέναι τόν βασιλέα, οσα αν επαγγέλλονται αΰτοϋ γένοιτο, Ίουστίνοε ό βασιλεύε οντε επήγγειλέν, ουτε τοϊε πραττομένοιε ξυνεπίστασθαι οΐόε τε ήν, Cum moris esset, ut Imperator nomen suum inscriberet libellis, quibus mandata ejus continebantur, Justinus Imperator neque imperabat quicqnam, neque eorum, quae gerebantur, gnarus esse poterat. "Haec sunt verba Procopii Hist. Arc. vi. p. 20. quod it Claudio Maltreto observatum non fuit, qui accurata ceteroqui diligentia fragmenta Procopii, qu» ap. Suid. passim leguntur, collegit, et scriptori illi ad calcem Ed. Par. subjecit. Ceterum ne oratio sit άνακόλουθοε, pro είθισμένον δέ όν, hie ap. Suid. sell bendum est, είθισμένου δέ όντοε, ut ap. Procop. 1 apud quem tamen ro 'όντοε deest." Kuster. Idem t Καί αυθιε Ούκ έχειν όνομάσαι οπότε οί έπήγγεΐλμ στρατιάν Άράβίοιε έε τό παρασχεϊν άκοντα!, αντί τον άρισαν. Quod fragmentum aliis emendandum relinquimus.] Idem : Έπαγγέλλει' άντϊ τοϋ επιτάσσει, εντέλλεται, διακελεύεται. Έπαγγέλλειτήν έπϊίταλίαΐ. IraXiai εξοδον, [ex Herodiani vii ubi est έπϊ, Auctor incertus] ap. eund.: Ελυσα τήν έκκλησίαν, κ»

9 393 ΑΓΑ [p. 14.] els τετάρτην ήκειν έπήγγειλα, άντϊ τοΰ παρήγγειλα. [In Α e o d e m porro legitur: Έπήγγελλεν Έπήγγελλεν έπϊ τοαοιiron συσσίτια, Ob tantas res feliciter gestas denuntiabat, indicebat, publica conviviaconstituebat, s. imperavit.vide Plut. supra citatum. Hesych.Έπαγγέίλαι* έκκβλέσαι, έντνχείν, ubi Kuster. conjicit έπικελεϋσαι, et G. Wakef. ad sui Hesych. marg. έγκελεϋσαι. Sed vera lectio est έπικάλέσαι, Implorasse, (v. Suid. mox citandum,) ut e synonymo v. έντνχείν satis constat. Έντνχείν enim interdum est, Adiisse aliquem precandi causa: atque hinc έντνχία pro Preces, ap. Marin, in Procli V. xix., indicante Routh. ad Hederici marg., Καί ούδέ ταύτα!, ώσπερ ετεροι, πρόφασιν ίνοιείτο άναπαύληι τινοι ή καϊ πληρώσεωι τον σώματοι, έντνχιύν δέ άγρυπνων καί νμνωδίαι καϊ τών όμοιων. Zonar. ρ Έπαγγέλλει* άντι τοϋ επιτάσσει, έντέλλεται, διακελεύει. Έ/παγγείλαντα!' έπικαλεσαμέvovs. " Malim έπικελενσαμένον!. V. Schol. Thucyd. v. 47 (sed alio spectat hie locus, quem supra dedimus,) et vi. 56. (Αδελφήν γάρ αύτοϋ, κόρην, έπαγγείλαντε! ήκειν κανοϋν οίσονσαν έν πομπή τινι, άπήλασαν, λέγοντει, ούδέ έπαγγέίλαι τήν άρχήν, διά τό μή άξίαν βίναι, Schol. Έπαγγείλαντε! άντϊ τον προστάξαντει,)" Tittmann. Sed falli virum doctum e Suida mox aflerendo satis patebit. Thom. M. p. 329 Έπαγγέλλω" τό οιονεί παραγγέλλω. Σννέσιοί έν 'Επιστολή' * Δηώσται! άπαντφν έπϊ τήν Κλεόπατραν έπήγγειλα, (" vulgo ap. Synes. Ep. exxv. * Σοέcrais legitur, sed ibidem in Var. Lectt. Δηώσται! occurrit." Ondend.) Καί πάλιν έν έτέρα, (Ep. c.) Έπαγγει'λαϊ ήκειν άκροασομένοι! έλλογίμων γραμμάτων. " Sic semper de militia. Cf. Παραγγέλλω. Κ. Π. iii < Συστρατενεσθαι οπον έπαγγέλλοι, margg. παραγγελεΐ: vii viii p. 529 (supfa cit.) Cum dat. etinf. iv "Οπωε μηδ' έπαγγέλλρ μηδειι ύμϊν στρατεύειν. Cum acc. et dat. vii Στρατεία! έπήγγελλεν αυτοί!." Lex. Xenoph. Vide Fischer, infra laudandum. Demosth. π. Φαίνιππον p Καί έπαγγέίλαι έπϊ τά ιερά Φαινιππω κατά τόν νόμον άπαντάν, " Cum denuntiassem, 11. e. ut rem certo tempore iocoque condicto faciendam imperassem," Reisk. Hrec est in hujusmodi locu- tionibus vera verbi vis. Demosth. in Olympiod. p Έγώ γάρ αύτφ έπήγγειλα ήκειν έχοντι τά! συνθηκαι, Served, him with a subpoena. Lysias Or. Funebr.. p.50 Reisk. Εί μέν ήγούμην οϊόν τε εΐναι, ω παρόντες, έπϊ τώδε τώ τάφω, λόγω δηλώσαι τήν τών ένθάΐε κειμένων άνδρών άρετήν, έμεμφάμην άν τοι! εταγγείλασιν έπ' αύτοί! έξ ολίγων ήμερων λέγειν, quod pes»me interpretatur Reisk. Qui professi sunt, receperunt, cum vertere deberet, Qui denuntiarunt, imperaverunt, nempe non suo jure, sed publica auctoritate id agentes; hunc enim h. 1. esse verbi sensum, patet ex iis, quae Orator statim subjungit: Έπειδή δέ τοί! πάσιν άνθρωποι! ο πα! χρόνοι ον Χ ικανό! λόγον ίσον παρασκενάσαι τοί! τούτων έργοι!, διά τοϋτο καϊ ή πόλι! μοι δοκει, προνοονμένη τών ένθάδε λεγόντων, έξ ολίγου τήν πρόσταξιν ποιείσθαι, ηγουμένη ουτωι άν μάλιστα συγγνώμη! αύτούι παρά τών άκουσάντων τυγχάνειν. Sed et Attica elegantia Reiskianam respuit interpretationem ; nam Recipere aliquid faciendum, apud eos est Έπαγγέλλεσθαι, media voce. Vide notanda infra. Nemo autem nobis Liba- DU auctoritatem objiciat, qui in Epist. ccxxxviii. *άρανόμω! dixit, Οϊμαι δέ αύτούι ούδέν ούτε φορτικον, οντε έξω τών νόμων έπαγγέλλειν, Prae se ferre : aut Luciani, qui in Prometh. ii. T. i. p. 25. contra veterum scriptorum usum locutus est, Ήμεί! δέ οί τά. πλήθη ז παριόντει, καί τά! τοιαύτα! τών άκροασέων Declama-, γγέλλοντειז»זף είδωλα &ττα έπιδεικνύμεθα, hones profitemur. Sed h. 1. lege nostro periculo άπαγγέλλοντε», Hujusmodi declamationes recitamus. Hitaerius enim Sophista, teste Photio Bibl. p S3, librum scripsit, cui titulus, "Οτι ού δει πάντωβ οηροσίφ τά! άκροάσει! άπαγγέλλειν. Cf. Nostrum supra, et nos infra, in 'Απαγγέλλω, Memoriter recito. Eustath. ad II. P. p Τό δέ άπαγγέλλειν 8τι ταυτόν τφ ειπείν, δηλοϋται σαφώι ev T <i>, "Η οί άπαγγέλλεσκε, καϊ, Οί) οί έειπε. (Obiter notemus quae idem ad II. A. p Β c פ ΑΓΑ 30? habet : Ίστέον δέ ότι των διήγησεων αϊ μέν είσιν ομίλητικαϊ κατα TOVS παλαιού!, ore τι! δηλαδή άκουσα! ποτέ άπό τινά! τι, αύτφ έκείνω διηγείται τω ε'ιπόντι τό προακονσθέν' αί δέ άπαγγελτικαϊ, ήγουν όταν τι! κελευσθεϊ! άγγείλη τό παρ' έτέρου έπιταχθέν' αί δέ ύποστατικαί, οταν τι! οίκοθεν άφηγήταί τι παρ' έαυτοϋ ή παρ' έτέρου πραχθέν, ώ! πολλαχοϋ ό Νέστωρ ποιεί : et ad II. Β. ρ Φασι δέ προ! τοϋτον ο! παλαιοί, ώ! * δυσωπητέον έν τοί! τοιούτοι! τήν ταντολογίαν' τά γάρ άπαγγελτικά έξ άνάγκη! δι! καϊ τρϊ! άναπολείται ται! αύται! λέξεσιν.) Thucyd. iii. 16. "Υστερον δέ ναυτικόν παρεσκεύαζον, ο,τι πέμφονσιν έ! τήν Αέσβον, καϊ κατά πόλει! έπήγγελλον τεσσαράκοντα νεών πλήθο!, καϊ ναύαρχον προσέταξαν Άλκίδαν, os έμελλεν έπιπλεύσεσθαι, ubi Schol. έζήτουν, perperam: nam sensus esf hie, Civitatibirs quadraginta naves imperarunt. Neque aliter interpretandus est ejusdem Thucyd. vii. 17. locus, a Nostro supra citatus, '0 δέ Δημοσθένη!, ύπομένων, παρεσκενάζετο τόν έκπλουν, ώ! άμα τφ ήρι ποιησόμενοι, στρατιάν τε έπαγγέλλων (άπαγγ. Dan.) έ! του! ξυμμάχου!, καϊ χρήματα αύτόθεν, καϊ ναυ! καϊ όπλίτα! ετοιμάζω v. Noster vertit, Expeditionem vel profectionem edicens. At sensus est, ut vidit Schaef. in Mss., Imperans, Indicens sociis delectum, Ordering Allies, in conformity to treaties, to furnish the necessary supplies. Eodem sensu dixit Demosth. in Neaer. p ΐίελοποννησίοιβ μέν άπασι, πλήν Αργείων, τά δύο μέρη τήs στρατιά! ύπό των πόλεων έκάστων πέμπειν έπιτάζαντει, Βοιωτοί! δέ τοί! άλλοι! άπασι, καϊ Λοκροίι, καϊ Φωκεΰσι, καί Μαλιεΰσι, και Ο'ιταίοι!, και Α'ινιάσι, πανδημεϊ έπαγγείλαντε! στρατεύειν, de q. 1. vide Schweigh. supra cit. Έπιτάζαντε! et έπαγγείλαντε! hie tanquam idem significantia usurpantur. " Xenoph. Κ. Π. vii Δα σ/10 ν μέντοι ελάμβανε, καί στρατεία!, οπότε δέοιτο, έπήγγελλεν αυτοί!, ubi Fischer. Comment, in Κ. Π. p a Schasf. in Mss. citatus: " Per se non necesse est, ut έπαγγέλλειν dicatur esse Imperare, imo potest ita accipi, ut simpl. sit Significare, ut viii praesertim cum praecedat, Δασμόν έλάμ βανε et rex, qui civitatibus stipendiariis significat, sibi opus esse copiis, hac ipsa re iis copias imperat, et cum Latini dicant, Equites, obsides imperare civitatibus, v. Caes. B. G. 6, : quidni Grace recte dici possit, Στρατιάν έπαγγέλλειν Κύπριοιs 1 certe interpres Caesaris Graecus B. G verba ejus, Equitesque imperat civitatibus, vertit, Ιππέα«εκάστη πόλει ό Καίσαρ έπήγγειλε." Scilicet qui aliquid έπαγγέλλει, id vel privatus jure civili, vel magistratus pro sua auctoritate, vel populus s. rex subjectis civitatibus colonisve imperat.] [Έπαγγέλλω, Promitto. Saltern sic tradidit Thom. M. p an recte, viderint alii: Σπάνίω! δέ το ύπισχνονμαι. Ό αύτό! (Λ,ιβάνιο!) έν έτέρφ (Επιστολή, verba έν έτ. ignorat Ms. Α.) Συνουσίαν έ! τήν ύστεpalav έπήγγειλε. " Locus Libanii adhuc desideratur." Stoeber. Sed έπήγγειλε hie notare videtur, Significavit se velle.] Έπαγγέλλω, Edico, Pronuntio, i. e. Promitto in publicum. Herodian. (vii ) Τοΐ! δέ ατρατιώται! νπέσχετο έπίδοσιν χρημάτων οσην ούδεϊ! πρότερον, τω re δήμω τά! νομάs έπήγγειλε. ί. Congiaria pronuntiavit, Β. [Et viii Νομά! τε χρημάτων μεγαλοφρόνω! αύτοί! έπαγγέίλαι.] Vide έπαγγέλλομαι. Έπαγγέλλω, Indico, Profiteor, vel Significo me velle. Xenoph. Κ. Π. viii. (4. 15.) Πολλάκΐϊ δεόμενοι ούκ έπαγγέλλουσιν οί φίλοι τοί! εταίροι!. Id denuntiant, vel significant illis, [" Indicant, Rogant," Lex. Xenoph.] Quidam ap. Suid. Ό δέ βασιλεύε φίλοφρονώ! δέχεται αύτόν, και κελεύει θαρρείν, καϊ ε'ι τι θέλει, έπαγγέλλειν άντϊ τοϋ αίτείσθαι' ό δέ δείται ύπέρ Μονάτου τον ΐΐραάτου, 01 ήν λ' έτη έν σκότφ καθειργμένο!. [" Sic habent omnes Edd. et 2 Mss. Paris. at in uno Ms. exaratum est, Βονών.ου τοΰ ΤΙραώτου." Kuster. Idem :! Έπαγγείλαντα έπικαλεσαμένονι. Τοΰι δέ ορθοί! λόγοι! χρησαμένον!, καϊ τήν σήν βοήθειαν έπαγγείλανται, σωτηρία! τετνχηκότα!, Qui implorarunt. Vide Thuc. supra cit. Hue refer Zonarae locum, de quo supra nobis dictum est. Incertus ap. Suid. Έν τω σπηλαίφ καθειργμένος ό Δαβίδ,

10 395 [p. 20.] 96 ג ical A Demosth. p c. Codd. turbant.") Et Xenonb TOVS πολεμίου! ορών, τόν θείον exeov επαγγέλλει, Έλέησόν με, ό Θεόϊ, ελέήσόν με. Thom. Μ. ρ. 68. K. A. vii Αέξον,'ίνα ούτοι, legal», έπαγγ^', Έπαγγέλλω" ώϊ έπϊ 70 πολύ τό αιτώ. Λ φάνω! έν σιν, ubi all. rfectius, judice Sturz., άπαγγ., Επιστολή τή, Το μέν του! Σοφιστά! διασύρειν' Καϊ Dionys. H. Ant. R. iii. 60., indicante Sch?ef, in Mss. έπέστελλον και έπήγγελλον εν παθείν. Libanii locus Ταϋτ έπαγγέλλετε τ cut πόλεσιν, έγώ ίέ ϋμίν ίκενζ extat in Epist. lxxviii. Έγώ δέ φιλείσθαι μέν ϋπό plav, έωι αν άφίκησθε, παρέξειν ύπισχνοϋμαι. 'Ara\y σοϋ πιστεύων, καϊ έπέστελλον καϊ έπήγγελλον ευ παθείν, ουδέν αϊτών νπεραίρόν σον τήν δύναμιν, αλλ οια [Έπαγγέλλω, " OfferΟ, Polliceor. Pind. Pyfh. j y in Cod. Vat. quod tanquam usitatius, maluit Sylb:f πολλά καθ 1 ήμέραν έσπειρε! άξιοι! τε όμοίωι, καϊ μή 52 Φίλιων δ' έπέων Άρχετο, ξείνοιι 37' ix-qinemo τοιούτοιs: Ep. xviii. Ισοκράτη! παραινεί πειράν ποιείοθαι τών φίλων, οΰπω παρούση! άνάγκηι, ώστε άτνχή- coenas ; nam moris erat, advenientem hospitem pri- ενεργέται Δείπν' επαγγέχχονη πρώτον. Pollicentur σαντι μή είναι βλάβην' καί φησι δείν μή δεόμενον mum cibo et potu reficere, quae erat cdena advent!- προσποιείσθαι τό δείσθαι. Τοιούτον ήν καϊ το παρ' tia a Latinis dicta." Damm. Lex.] έμοϋ μή χρήζων, έπήγγελλον' τοιγαρουν συ μεν ούκ Έπαγγέλλω, Defero, Nomen alicujus defero: ut έδίδουι, έγώ δέ έγέλων, καϊ ζημιούμενοι ούδέν, ενρισκόν σον τόν τρόπον. (" Hujusmodi aliquid legere me drot. p Item γραφήν έπαγγέλλειν, Rhetor έπαγγέλλειν προ1 τού! Θεσμοθέται, [Demosth. in An- memini in Isocr, Or. ad Phil." Wolf. Liban. proculdubio in animo locum habebat hunc, Or. ad De- γεχχον, 01 δέ τήν άλλην. Item έπαγγέλλειν τινϊ η- incertus ap. Suid. Οί μέν ταύτην τήν γραφήν έτι)γ. mon. T. i. p. 22. Auger. Mr/re μετά βλάβη! πειρώ αγγελίαν, ieschin. in Timarch. p. 86. Πριν αϋτφ τήν τών φίλων, μήτε άπειροι είναι τών έταίρων θέλε. Ύοϋτο αύτήν ταύτην ήπείληαεν έπαγγελίαν έντώ δήμω, ήγκ^ δέ ποιήσει!, άν, μή δεόμενοι, τό δείσθαι προσποιή, περϊ έγώ Ύιμάρχψ έπήγγειλα. " Eadem et δοκιμασία dicitur in Argumento hujus Orationis." Wolf. Idem δέ τών ρητών ώί άπορρήτων άνακοινή' μή τυχών μέν γάρ, ούδέν βλαβήσρ, τυχών δέ, μάλλον τόν τρόπον p "07ε έγώ τήν έπαγγελίαν ταύτην Ύιμάρχα αύτών έπιστήση.) Idem Ep. ccccxlvi. Καϊ ού μέμφομαι, χάριν δέ έπαγγέλλω, τώ τόν Βοηθόν πάλιν έν 01! έπήγγειλα.] Et δοκιμασίαν έπαγγέλλειν, quoddam accusationis genus: vide in Δοκιμασία. [^Escbin. 1. c, ήν προ τον, φανήναι, Hoc peto beneficium, ut Boethus eo, quo ante loco erat, iterum conspiciatur. p. 28. Έπήγγειλα αύτω τήν δοκιμασίαν ταυτηνϊ, Provocavi eum ad reddendam judicibus actorique ipsi " Legebam άπαγγέλλω, quod, tanquam huic loco rationem vitae morumque, interprete Iteisk. "Est non accommodatum, emendavi." Wolf. Idem Ep. mdxxvi. b. Έν δέ έπαγγελοϋσι μόνον, δρόμον ώ! ήμάι γενέσθαι τώ βασιλεί. " In Cod. άπαγγελοϋσι, jnendose." Wolf. Demosth. κ.στεφ. Ύευδομ. ρ Καϊ προσέλθοι τι! άν, καϊ δεηθείη, και έπαγγελείεν, ούδέν όκνων, " Postulet, Flagitet," Reisk. Et κ. Εΰεργ. κ, Μ,νησ. Ψευδ. ρ 'Επειδή τοίνυν, ω άνδρει δικασταϊ, έπαγγείλαντόι μου αΰτω θεραπενειν τήν άνθρωπον, ήν συνέκοφαν, καϊ 'ιατρού! είσάγειν, ούκ έφρόντιζεν, έγώ αντόι εισήγαγον Ιατρόν, ώ πολλά έτη έχρώμην. Dionys. Η. Antiq. Rom. v. 65, indicante Schaef. in Mss., "Εφη Te λέγων, ώι ei και μηδέν επεχείρουν έκείνοι τοιούτον ύπ' αισχύνη! κρατούμενοι λέγειν, μηδ' έπαγγέλλειν, τού! πατρικίου! έχρήν τόν προσήκοντά λογισμόν περϊ αύτών λαβόνται, ων ήδεσαν δεομένου! και κοινή καϊ καθ' ένα έκαστον, ταύτα έξ έτοιμου χαρίζεσθαι, ubi Versio habet, Prae pudore nihil tale auderent petere, neque enuntiare. Melius intellexeris, Dicere neque implorare. Heliodor. ii. p. 85=99 Έπάγγελλε, εί τι παρόν opas" ώι έτοιμοι έγώ και μέροι τιπροέσθαι τοϋ σώματοι, (cf. Demosth. p.247 ) ubi Coray. Έπάγγελλε έν ταί! ΚΑ, ΑΑ, καϊ ΔΑ 449 γράφεται, 'Απάγγελλε, βούλεται δ' ενταύθα τό Έπάγγελλε, ό καϊ μέσω! άνλέγοιτο, Έπάγγελλαι, ταύτότώ, Κέλει ε, πρόσταττε, ή άίτει, περϊ ού έπιθι τάπαρά τοι! Λεξικογράφοι! μαρτύρια : et χ. ρ. 425 = 495. Καϊ άμα, εί τι βού- Χοιντο άπαγγέλλειν, επέτρεπε' καϊ, μειωθήναι αϋτοί! έκ τών φόρων η,'ιτησάντων, τό σύμπαν ε'ι! δεκάδα έτών άνηκε, ubi idem vir eruditus, Άντϊ τοϋ έχομένου Άπαγγέλ- genus actionis in eos, qui magistratu aut honore iu» digni putantur. "Εδει γάρ κληρονμένονι λαγχάνειν μέν, αρχειν δέ ού, ei μή δοκιμασθέντα!, ut docet Demosth." Wolf. ap. Reisk. p. 19. Proprie est, " Diem dicen dicere, quo in foro adesset reus ad causam dam," ut loquitur Iteisk. ad Demosth. in Theocr. p Καϊ οϋτε τότε άνθυπωμόσατο, ούθ' ύστερον ε!ή\γ > γελκεν. Plura vide in Επαγγελία.] Είχο [Έπαγγέλλω, Precor. jesch. Choeph a λοιπά, τοΐι θεοίι τελεσφόρου! Εύχάί έταγγέλλονσα, τυγχάνειν καλώ!. Stanl. י Precare ut reliqua, diis perfectrices preces enuntians, recte succedant.' At, Άταγ si hoc voluisset Tragicus, scribere debuisset, c γέλλουσα, Pronouncing, Uttering, et quidem fortasse sic scripsit. Έπαγγέλλω enim non admoduin Tragicis scriptoribus in deliciis est, quippe quod alibi non legatur iu jeschylo, rarissime in Sophocle (v. nos infra), et si fides Indici Beckii, bis tantum in Eurip., nempe Med Here. F : in utroque loco usurpatur vox media. An Grace dici possit, έπαγγέλλω εύχάι, nobis dubitaie liceat, dum res exemplis satis confirmetur.] Επαγγέλλομαι, Pass. Denuntior, Indicor, Condicor, nt Δείπνον έπηγγελμένον, Coena condicta. Bud. Et Έπηγγέλθήσαν 01 'Αθηναίοι, Thuc. p. 267 (= ), pro Denuntiatum est, vel Indicium Atheniensibus ut adessent. Επαγγέλλομαι, Promittor. Unde Oure τά έπηγγελμένα, ούτε τα ήκειλψ Χειν, ίσως έγέγραπτο Έπαγγέλλειν, ήγουν α'ιτέίν, ώy μένα, Neque promissa, neque liiinae, Bud. ex Greg. Ισημειωσάμεθα εν τοΐs πρόσθεν. Aristoph. Lys. 1049, " Έπηγγελρένοι, ab έπαγγέλλομαι, Qui promislt. notante Schaef. in Mss., 'Αλλ' έπαγγελλέτω Πάί άνήρ " Sed redditur etiam Qui minatus est, in V. L. Ibi Καϊ γυνή, Εΐ τι! άργυρίδιον Δείται λαβείν, μνάι η δύ', " dem επηγγελμένα pass, significatione, Promissa, er- Τρεϊί, ώϊ πόλλ' έσω 'στϊν, Κάχομεν βαλάντια, " item Minae." [Reisk. Ind. Graec. Demosth. per ן? Anglice dixeris, To command my best services. Nempe έπαγγέλλω modo ponitur pro Petere, de eo, qu} καϊ μεγάλων πραγμάτων, " Locus legitur rorem: "Annuntiare, 'Εξαγγελθέντων ήμίν πολλΰν מ se nobis propitium habet, bene nobis ex animo vult, in Or. π. Πολνκλέα, ubi editur, idque recte omnino, sua opera uti nos vult, noster totus est, nobis addictissimus, adeo ut ipsi tuto inandarc possimus, si είσαγγ. Vide Nostrum in Εΐσαγγέλλω.] St 'Επαγγέλλομαι, deponens, Posco, vel potius quid velimus recte curatuin: modo dicitur de eo, gnifico me velle, vel Significo quid mihi opus sit, qui verecunde petit, modesteque significat quid sibi quod vini habet verecundae petitionis, άντϊ τον αιτν Opus sit.] Vide infra Έπαγγέλλεσθαι. και παρακαλώ. Demosth. Pro Cor. [imo π. Παραβρ. p. 401.] "Ηρε70 Σάτυρον τουτονϊ, τόν κωμικό ν ΰποψτήν, [Έπαγγέλλω, "Annijntio, Od. Δ Μήπωί 7ft τί δή μόνοι ούδέν επαγγέλλεται. Et paulo post,, A 0 βπαγγείλτ/σι καϊ είσω, Ne quis forte in domum nuntiet, άν ούτοι έπαγγείλαιτο ήδέωι, ρ$στα μέν έοη Φιλί***? ubi tamen alii legunt άπαγγείλη." Damm. Lex. Cf. δούναι, Bud. 'Επαγγέλλεται παρακαλεί, άξιοι, ap. Charit. iv. 6. Μεθ' ήμέραν ούν τήρησιν έποιείτο τή! γυναικόι άκριβεστέραν, ίνα μή 714 αύτή προσέλθτ!, μηδ' nit αρτείσθαι. Hesych. etiam habet, Έπηγγελλομψ* Herod, teste Suida, qui έπαγγέλλειν quoque expo- επαγγείλητι τών έν Kapiq διηγημάτωι, (ubi Dorvill. a παρεκάλουν, έπέστελλον. Herod, (ii- 121.) 'E*ayγέλλεσθαι άδειαν τε διδόντα καϊ μεγάλα ύποδε«ομενον, Schaef. in Mss. citatus: " Non injuria άπαγγ. quis praeferat: ubique haec confunduuiur: v. Tayl. ad i. interpr. Camerario, Pronuntiari cuiasse, [edixissej, ימז 1 Lycurg. ν, p Wessel. ad Diod/iv. 1. xiii. 32. se impunitatem dare et multa promittere. [Hie ל«* 200. iv. ithodom. iv, 85. Gronov. ad Herod, vii A p. perandi, edicendi sensum habet, ut

11 397 Α Γ Γ [ρ. λιίβκεον τήν πόλιν, έπαγγεχχόμενοι έκδιδόναι τού!, αίτιον! τοϋ φόνου τοΰ ΆρκεσίΧεω, Jubentes sibi tradi. Cf. eund. i. 77 de Croeso, Έπαγγείλα! δέ καϊ Λακεδαιμονίου! παρείναι έ! χρόνον ρητόν. Sic Xenoph. Hellen. vi Πάνυ μετρίω! εκάστη πόλει έπαγγιλλόρείό! pecudes, paulo ante est παρήγγειλε. Eurip Here. F Θ. Εύφημα φώνει. Α. Βονλομένοισιν έπαγγέλλει. Thom. Μ. ρ Έπαγ^έλλομαι δέ ώ! έπϊ τό πόλυ μέν τό ύπισχνονμαι, βηανίω! δέ καϊ τό αιτώ., Σοφοκλή! έν 'Ηλέκτρρ Καλω! δ'ήδειν σ άπορρίψονσαν & 'πηγγελλάμην, (ν Brunck. καλώϊδ'ήιδι; σ'άπορρίψουσαν ά'πηγγελλόμην,) ήγουν, & ήτονν, (Schol. άντϊ τοΰ & ήξίονν, τύ δέ παρακαλε'ιν, έπαγγέλλειν φησι. Alia Scholia: "Ηγουν ίπηγγελλον, ήτονν. Έπαγγέλλω* αιτώ, έπαγγέλλομαι δέ παθητικώί, τό ύπισχνονμαι.) Καί 'Αριστείδη! έν τή δ/9 < Παλ4 έπϊ Σμύρνη, (Τ. i. ρ. 265.), Καί έπηγγέλ- Χοντο βουλομένον!. Vide Valck. Notas in Thom. Μ. quas edidit J. A. H. Tittmann. in Opusculo, cui titulus, Rubnkenii, Valck. et aliorum ad J. A. Ernesti Epislt. p Zonar. p Επαγγέλλεται ' παρακαλεί, άξιοι. Οΰτω! 'Ηρόδοτο!. 'Επαγγέλλει' άντϊ τοϋ επιτάσσει, εντέλλεται, ίιακελεύει, και άντϊ τοΰ αιτείται. Vide Tittmann. iufra laudandum. Plut. in Marcello T. ii Οντοι δή τώ Μαρκέλλφ παραγεναρένω προσπεσόντε! αθρόοι, καϊ χαμαϊ καταβαλόντε! αντού!, ήτονν τάξιν έπιτίμον στρατεία! μετά πολλή! βοή! καϊ δακρύων, έπαγγεχχόμενοι δείξειν δι' έργων, άτνχί$ τινι μάλλον, ή δι άνανδρίαν αύτών, τήν τρόπην ίκείνην γενομένην, ubi habes utrumque verbum, ητουν έπαγγεχχόμενοι, Postulabant promittentea.] H 'Επαγγέλλομαι, itidem deponens, Polliceor. Cum acc. vel cum infin. Theophyl. Epist. xxxvii. Έπαγγίλλ?ϊ πολλά καί πράττει! ολίγα. Polyb. Ϋ. (89 Κ) 'Εατηγγείλατο δέ καϊ ΤΙτολεμα'ιο! αυτοί! Αργυρίου τάλαντα: τριακόσια. Cum infin. autem Xenoph. (Mem. iii. 1.1.) Άκ0ύσα! ύλ0ννσόδωρ0ν έπαγγελλόμενον στρατηγείν διδάξειν, [sed hie sonat non Polliceri, sed Profiteri. Vide infra.] Paulo aliter ap. Demosth. ad Lept. (p. (. O 47 Άλλά τήν προθνμίαν ( θαυμάσαι,) καί To αύτόν «πάγγειχάμενον ποιείν, Ultro hoc fecisse. Quod «tiam polliceri dicitur, Bud. [Xenoph. K. A. iv Λέγει ότι άξα αύτον» εΐ! χωρίον, όθεν πέντε ήμερων όψονται θάλατταν, εΐ δέ μή, τέθνάναι έπηγγέλλετο. Lysias κ. Εργ. Επιλ. ρ. 819 Εί ύμϊν Θρασύβουλο! έπηγγέλλετο τριήρει! έχων έκπλεύσεσθαι, καϊ ταύτα! πάλαια! άντϊ καινών παραδώσειν, ubi έπαγγέλλειν vertit Reisk. In antecessum demintiare. ^schin. de Fals. Leg. p Ώηγά! τε δή λόγων αφθόνου! Ιγειν έπηγγέλλετο. " 'Επαγγέλλεσθαι, Promittere. Xenoph. Κ. Α. ii Έπαγγελλόμεθα Άρια/ω ε'ι! τόν θρόνον τον βασιλέων αύτόν καθιεϊν, Cod. Par. άπαγγ. ν Εΐδώ! & οί Ήρακλεώται Τιμασίων* έπαγγέλοιντο, ώστε έκπλειν, Cod. Eton. Επαγγέλλομαι ' ύπισχνοϋντο. Perperam. Thom. Μ. is έπϊ τό πολύ ύπισχνονμαι. Abresch. Auctar. Diluc. Thuc. άστε h. 1. putabat redundare, sed est, Ea conditione ut. Hellen. i iii " Lex. Xenoph. Herod, iv Ταϋτα Σκνθέων έπαγγελλομένων. Vide Valck. Notas in Thom. M. p Herodian. ad calcem M«eridis p. 479., notante Schaef. in Mss., Έ7τβγγέλλω, ro αιτώ' επαγγέλλομαι δέ, ro ύπισχνούpai, (ubi Pierson.: " In Polyseno vii "Ωστε Χαϊ τω Αύτοφραδάτη τοντο ένηγγέλλετο, e Ms. Flor. reponendum έξηγγ." et sic edidit Coray.) Thorn. M. p Ύπισχνείται κνρίω! τιs τό άξιωθέν διδόναι, επαγγέλλεται δέ ό δίχα άξιώσεω! παρέχειν βονλόμενο!. Ammon. ρ Ύπόσχεσι! καϊ έπαγγελία διαφέρει. Ύπισχνείται μέν γάρ, ό τό άξιωθέν διδόναι μέλλων (" quod operas invexerant, μέλλον in notis corrigit Vulcan." Valck.) επαγγέλλεται δέ, ό δίχα παρακλή- Κω! παρέχειν ("lege ex Ascalon. s. 147 παρακλή- τι παρέχειν," Valck.) βονλόμενο!. Eadem fere ז»» verba extaut iu Eranio Philone p ap. quem est, i i. π. παρέχειν τι Ιννάμενο! ή β. Valck. apographum exhibebat άπαγγ, Ammon. p. 56. Έπαγγέλλει καί εξαγγέλλεται διαφέρει. Έπαγγέλλει μέν τό προστάσ- επαγγέλλεται δέ τό ύπισχνείται. Ύπισχνείται H, έ τφ αιτήααντι δώσαν ψολογήσαι,. επαγγέλλεται 406 [ נ? δέ, 6 άφ' εαυτόν δώσειν ομοχογήσλι. Sed de hoc verborum έπαγγ. et ύπισχν. discrimine dubitat Sturz. Lex. Xenoph. Tittmann. ad Zonarae Lex. p. 822.: Thom. Μ. έπαγγέλλω us έπϊ τό πολν αΐτιω. Sed hanc significationem plerumque non habet per se, sed κατα διάνοιαν, ut Xenoph. Κ. Π. vi. 2«1. qui locus vulgo affertur, "ϋδομαι, ότι μοι έπήγγειλα! isv έδέον, proprie, Certiorem me fecisti s. indicasti. Sic etiam in medio έπαγγέλλεσθαι, Promittere, ύπισχνείσθαι, Ut Marc. xiv. (11.) Έπηγγείλαντο αΰτω άργι/ριοι» δούναι, Declararunt, Denuntiarunt, quod h. 1, quoad sensum idem est ac Promiserunt. Haec obiter ob servavimus, quoniam vidimus temere a quibusdam vocum significationes augeri, dum sensum, quem habet formula quaedam certo loco, pro diversa verbi significatione exponunt, quod praesertim in librorum sacrorum formulis explicandis solent facere." Glossae:, Επαγγέλλω Denuntio, Ο. 'ΕπαγγέΧΧομαυ Promitto, Polliceor, Spondeo, 'Επαγγέλλεται' Promittit, P. Pollicetur. Έπαγγελλό/ιενοι Sponsores, P. " Longus p. 7 (Τοϋτο TO ovap tbovres, ήχθοντο μεν 01 ποιμένες, εί ίσοιντο καϊ ουτοι αίπόλοι, τύχη ν έκ σπαργάνων έπαγγεχχόμενοι κρείττονα,) Viilois. ad Long. p. 42. Charit. i. 2. Pausan. iii. 3. et Alciphr. i. 10. (Τήν μέν θάλατταν, us opas, φρίκη κατέχει, καϊ τον ούρανόν ύποβέβηκεν άχλν!, καί πάντα πανταχόθεν * σνννέφελα, και 01 άνεμοι πρό5 άλλήλον» άρασσόμενοι όσον οϊιπω κυκήσειν τό πέλαγο! έπαγγέλ- Χονται άλλα καί 01 δελφίνε! άνασκιρτώντε! καϊ TfjS θαλάττη! άνοιδονμένη! * Χείοΐί έφαλχόμενοι, χειμώνα καϊ τάραχον έπιύντα μηνύονσι, ubi Bergler. ' Eustath in re simili, "07e πολλά, sc. νέφη, συσταθέντα επαγγέλλονται ταραχήν άέρος.')" Schaef. in Mss. In duobus his postremis locis έπαγγέχχομαι ponitur malo sensu, pro Minor. Charit. vii. 4. Έπηγγείλατο δέ aiitots μεγάλαι δωρεά!, ubi Dorv., notante Schaef. in Mss.: " Apographum ήπειγγείλατο corrupte: ut edidi, passim scriptores. Sane duplex argumenturn quis posset suspicari ήπηγγείλατο, ut ap. Aristaen. i. 13. in Sambuciana et aliis ήπηγγελμένην. Sed sic άπαγγέλλω et έπαγγέλλω confunderentur, licet έπϊ accipiat aliquando in prima syllaba augmenturn, ήπεζήτησε ap. Plut. Sympos. ix. 747 b. sic άπα in ήπεχθανύμην, ήφείθην. Vide Ulpian. ad Demosth a. quare praeferatur nostra scriptura." Reisk. Ind. Grsec. Demosth. tanquam e Παραγρ. π. Ζη νοθ. p Schneider, in Lex., et Bretschneidefe Lex. in V. F. Spicil. affert, 'Ε^τηγγελμένον τοί! ναύται! μεγάλου! μισθού! εΐ τήν ναϋν διασώσαιεν, cum revera ibi legatur, Καί rott νανται! μισθού!, ε'ι διασώσειαν τήν ναΰν, μεγάλου! έπαγγειλαμένον.] II Έπαγγέλλομαι, Profiteor, ut άρετήν έπαγγέλλομαι τ ap. Xen. [Mem. i Ε'ι ns άρετήν έπαγγελλόμενοβ άργύριον πράττοιτο,] Profiteor virtutem: quod exponitur Promitto me posse virtutem docere. Mihi tamen Aphrod. περϊ Είμαρμ. dixisse videtur Teis τά! μαντεία8 έπαγγελλομένοι, simpliciter pro Profitentibus divinatioues, ut dicitur Jus vel Philosophiam profiteri, [Plut. de Prof. Virt. Sent. T. vi. p Οί! έν τοι! φιλοσοφείν έπαγγελλομένοιs, ούτε τινα προκοπήν, οϋτε προκοπή! α'ίσθησιν, * άπολειπτέον, εί μηθέν ή ψυχή μεθίησι, μηδ' άποκαθαίρεται, τή! άβέλτερίαε. Phot. Epist. xcvii. Βασιλεύε, έπιείκειαν καϊ φιλανθρωπίαν έπαγγελλόμενο!, φίλβν αρχιερέα τώ θανάτφ, παρέπεμψεν. Ignat. Epist. ad Ephes. ΤΙίστιν έπαγγέλλεσθαι. Clem. Alex. Paed. iii. 4. p. '271. Δέον ΰποτρέφειν τούs σωφροσύνην έπαγγελλομένον! γέροντα!, καί πιθήκων, οίμαι, εΰπροσωποτέρον!, καϊ άηδόνων φθέγξασθαι η βέλτιον δυναμένου!. (Paulo ante dixit idem Clem. Καϊχήραν μέν παρορώσι σωφρονοϋσαν, Μελιταίον πολλφ biαφέρονσαν κυνιδίου, ubi Schol. in marg. Reg. et Bod. Μελιταϊον Kvvlbtov, μικρόν, χθαμαλόν, δ * νανούδιον καλοΰσι κατά στέρησιν τοΰ ανω Ιέναι' έστι γάρ ύποκορισηκόν τοϋ νάνοs, νάνον δέ τίν μικρόν φασιν άνθρωπον' Μελιταίον bέ λέγει, οτι άπό Μελίτη! έστι τή! νήσου, ή έστιν έν τφ Ύνρρηνικώ πελάγει. Scr. *vavihiov. Α νάνο! formatur * νανίον et vavihiov. Glossae: Νανίον Pupus, P. Ceterum cf. nos supra p a. et Toup. Emendd. in Suid. T. ii. p ) " Interdum dicitur etiam malo sensu de iis, qui se aliquid

12 24S ΑΓΑ [p. 14.] habere, scire, fccisse jaetant. 1 Tim. ii. 10.Ό πρέπει Α 'Αντιφώντα, as βπαγγειλάμενοε י Φιλίηπψ,τα νβύφ ια γυναι ίν ίπαγγελλομέναιε θεοαέβειαν, et vi. 21. πρήσειν. Sic adv. Leptin. p. 46θ.νβί, 'Ορΰν^.^ «Ή (γνώσιν) rives έπαγγελλόμενοι, Quam quidam visavra^rbv δήμο ν χρημάτων^ ηιλαντον. eiwtty eirii' jactantes, coll. Sirac., iii. 26. Γνώσεω5 δέ άμοιρών επαγγειλάμενος, i. e. Ultro Sponte sua. V. Woli ad μή έπαγγελον, Scientia autem destitutus, earn ne jactes, loc. Similiter fere de, Cor pen., ίΐν.,μί^ et Sap. ii. 13. ('Επαγγέλλεται γνώσιν εχειν εκ τήε ιδίαs ουσίας έπαγγειλάμηος δέίωκα. IBJI Θεοΰ, Jactat se habere cognitionem Dei, i. q. v. 16. aliquoties, cum quadam pleaitudiue dicitur,,afowa άλαζονεύεται.) Aristot. Ethic, x. 10. Τών δέ σοφιστών yexrovs, έθελοντάι, de Con 24,J. (>4. Et profecto 01 έπαγγελλόμενοι. Demosth. π. Λακρ. Παραγρ. non solummodo cum plenitudine, 8ed taata similitu ρ Ταύτα γάρ επαγγέλλεται καϊ δεινόε είναι, καϊ dine etiam, ut nonnulli posteriorem vocem, pro gl osga * άργνριον αιτεί, καϊ μαθητάς συλλέγει,, περί αυτών τούτων damnatam, ejicere non dubitarent. 2. Deiiidt signi έπαγγελλόμενος παιδεύειν. Diog. L. Procem. xii. ficat Polliceri, Fidem dare, et Se obstringt M ad* Ό ταύτην (σοφίαν) έπαγγελλόμενος. Eodem modo aliquid praestandum. Ita Noster de Fals. Leg Promittere pro Profiteri ap. Horat. ii. Ep. i. 116." 356'. 9 'Επαινέσαι ΦιΧιππον, art επαγγέλλεται'.!ί Schleusner. Lex. in Ν. T.] Item επαγγέλλομαι έπϊ δίκαια ποιήσειν' άλλ'. ούδέν εκβίνόε. γε έπηγγίχχ^, τούτω, Vendito me, Glorior, μέγαφρονώ, Xen. CEcon. άλλά \ ז κ. τοσούτου γε έδει έπαγγέλλβσβαι, ίιατε p. 483., Κϋροϊ έπηγγέλλετο ούδέν ήττον έπϊ τω χώρας Ita in Argum. Philipp. ii. ΔιαβάΧλουσιν αύτόν ^t ενεργούς ποιείν, κ. τ. λ. Quae constructio in hac significatione έπαγγελλόμενον αύτοίε πολλά καϊ μεγάλα, ψβυ&ομνον rarissima est. [Vide nos supra p c.] δέ. Atque iterum ibid. Ουτε γάρ, rais hitrroxau [" Permisceri saepissime a Librariis inter describendum ένέγραφεν ό Φίλιπποε έπαγγελίαν οϋδεμίαν, oihi.fa vv. Άπαγγ. et Έπαγγέλλειν, id quidem ad- Β τών ίδιων πρεσβειών έποιήσατό τινα ύπόσχεσιν. Sed notatur a multis, Dorv. ad Charit. p Albert, ad pergo sustinere Lexicographi personam. 'EjrayyiX. Aut. Apost. xxiii. 21. (et aliis, quos supra laudavimus, λεσθαι in 3. et leviter inflexo sensu est Operis formam criticis. Ceterum mireris viruin doctum ad proponere, Rem s.argumentum futuium delineare.et Albert, provocasse, non indicate ejus errore. Verba rationem instituere istius, quod esset exequeiiium. sunt ha2c : 'Act. xxiii. 21. Προσδεχόμενοι τήν άπό Noster Philipp. i. p Οιμαι τοίννν iyii,ταύτα σοΰ έπαγγελίαν. Legi volebat hie άπαγγ. Η. Steph. λέγειν εχειν, μή κωλύων, ε'ι TIS ΆΛΛΟΕ (L άλλα) «rayγέλλεται, Sed rectius retineri έπαγγ. quod idem siepe cum Unless some one has another plan. Ex- άπαγγ., monuerunt Grot, et Bos. Adeoque opus non emplum est satis notabile iu Hermog. de Invent, iii,: est, ut cum Vulg. vertas Promissum, licet parum referat. Εύρον. τόν ρήτορα, εί μεν άπατήσειν μή μίλλοι τοη Appositum locum observavi ap. Arrian. Exp. δικαστάς, άλλά πληρώσειν. τήν. έπαγγελίαν :καθαρίμ- Alex. i. 19 p. 40. Καί τους "ΕΧληναε νεωτεριείν πρόε τής μνήμης ούσης έναύλου τής κατά τήν επάγγείον, τοΰ ναυτικού πταίσματος τήν έπαγγελίαν έπαρθένταε, μηδέν φεύδεσθαι δοκεϊν, άλλ' ώς επηγγείλατβ rstvimtiiv Navalis cladis nuntio excitatos, ubi alii Codd. etiam κατασκευήν, ούτως δοκεϊν δικαίως μεν έπαγγέλλιύϋαι, legiuit άπαγγ., cum tamen έπαγ^. Mss. omnes et τήν έπαγγελίαν δέ παρ' οίδέν τίθεσθαι είθ' ουτω εζελ praestaptes Edd. praeferant, notante Gronov.' Imo θόντα τήν έπαγγελίαν καϊ ολωε τήν τάξιν. τη! ims/- aliud est άπαγγ., aliud έπαγγ. Schol. ad Philostr. γελίας σνγχέαε, οΰχ, ώς έπηγγείλατο,.ικΰα-εσκείιαβρι. Her. ap. Boissonad. p, 585., notante Schaef. in Mss., Porro autem έπαγγέλλεσθαι 4. est Peter«s. Rogaie. ΙΑπαγγελίαν διήγησιν. Απαγγελία μεν ή διήγησιε, Dubitare nos non sinit Ulpian. To μέν ίπαγγίλλεοβαι επαγγελία δέ ή ύπόσχεσιε. In Act. xxiii. 21. έπαγγ. αίτεϊν σημαίνει. Rursus ille, 'Επαγγελία* αρόστφν Tecte legi, et in Arriano άπαγγ. reponenduiu esse C ί) α'ίτησιν. Et rursus, 'Επαγγ. άντϊ τοϋ αιτήσαι. hodie omnes vident. Adde locum Marciani Heracleotae, Quae glossae reperiuntur omnes ad Or. de Fals. Leg. Et quem indicavit Schaef. in Mss., a Jacobs, ad Anthol. T. viii. p sine corruptelae suspicione notavit Suid. (postperus, Harpocr.) eo sensu reptiiri istam vocein in π. Uapanp. sed,locum non memorat. prolatum : Μένιππο«δέ ο ΥΙεργαμηνόε, καί αύτός τήε Ostendam : p Έσπιών (Philippus) avrm εντός θαλάσσης περίπλουν έν τρισίν ήθροισε βίβλοις, ήρετο Σάτυρον τουτονϊ, τί δή μόνος οίδέν ειrayysxxeτα ίστορικήν τινα καϊ γεωγραφικήν έποιήσατο έπαγγελίαν. ι; Cur ille solus nihil, pastularet?, είπ ύφββι Lege άπαγγ. Vide nos supra iu 'Απαγγελία.) Nihil Σάτυρον α,άν αυτός έπαγγείλαιτο ήδέως, ρφστα,μίν potest istius rei illustrius proferri exemplum, quam έστι κ. τ. λ. Et forte in ea significatioue est vox ac quod occurrit in Ulpiano. Dum commeutatur ad cipienda rursus in hac Orat. p Κάιραρα p de Fals. Leg. Έ παγγελλομένου καϊ ύποσχομένον ε'ίπητε καϊ προαχθήτε υμέίς έπαγγείλασθαι,^χα plenius τήν σωτηρίαν Αίσχίνου, haerebat ibi in confirmavi ad k>curn ipsum. Et praeterea itasiuni Lutecianorum primo άπαγγ. Haerebat, inquam, et debere existimavit Ulpian. in his qnoque verbis p. ita credere fas est. Nam Benenatus, durn earn varietatem lectionis in margine adnotare voluit, adeo proclive erat in his vocibus describendis errare, pro varia, istud έπαγγ. auctoris sui iterum repra?sentavit. Cum autem per totam Orat. de Fals. Leg. potissimum in cognatis his vocabulis et peccatum est maxime, et tamen quam niinime oportuit, venia dignus censebitur, qui id utique negotii diligent!,ssime et accuratissime excutiet, praesertim cum ea varietate referta sint exemplaria non solum ex imperitia describentium, qui in ductu literarum hallucinabantur, verum etiam aliquando e temeritate sanare meditantium, uti accidit Brodaeo, quem v. ad jeschin. in Defens. sua p n. 85. Απαγγέλλε ' igitur, vox intra limites unius fere significationis contents et conclusa, nihil dicit, nisi Renuntiare, i. e. Simpliciter enarrare quse gesta sunt, et quo modo. Ούδέν p ov, ut scribitur ap. ^schin. p j πρεσβείαν άπαγγείλαι. Sic infra p Είναι ταΰτα αληθή, & ούτοε άπήγγειλε πρός ύμάς. Et ρ Πάντα τάληθή πρός 1*ήν βουλήν άπήγγειλα. Et pariter ρ Απάντων έναντίων, ων πρός υμάς οίτος άπήγγειλεν. Adde ρ , , et 7. etc. Infinitus enim essem, si exempla coacervarem ; neque opus est multis., Επαγγελία interea 1. de eo dicitur, qui aliquid in se praestandum suscepit, qui sponte Bgit, non coactus, aut invitus. Ita de Cor. p ΑΓΑ 20$ Δός δέ μοι τό προβούλευμα, ο πρό&την εμήν έπαγγελίαν έφηφίσατο ή βουλή,,cum interpretatur πρόσταξιν, ή α'ίτησιν. Ibi tamen rectius scribas άπαγγ. ut pariter mihi confirmasse videor. UltHBO denique 5. επαγγελία est vox juridica: jescbin. c. Tiniarch. p Δοκιμασίαν επαγγειλάτβ 'Αβψ ναίων ό βουλόμενος. Pluriiuis exposuit scriptor η eruditus ad LL. Att. iii. 3. Sed hoc extra 01«as. Jam si haec adeo distineta sint, in suo unumquoique significatu, quid, inquiet aliquis, te monitor opus est? Vel coecus viderit, ubi row άπαγγ. locus sit, et ubi τοΰ έπάγγ.. vicissim. Cui ego: Mane, inquatn, nondum ea res transacta est et expedite. Accmit enim, ut jeschines in renuntianda lega tione,!.,qua functus est, duin άπήγγειλεν ea, q u a e gesserat,,.pa1- lippi quoque nomine sponderet, poflimribtfi^t έπηγγέλλετο, quae ille alter erat praestiturtts. \»lw e factum est, ut non solum enascerentur turb«1st ' quas in initio hujus notae menjoravi, e sinailitunioe liarum vocum in Mss. verum etiam a l i q u a n d o esset difficile, vel summo homini et acutissim, dijudi0m e > gratia, cm utram postularet loci sententia. Verbi in p dicitur, Oi μεν Φωκβίς, ώε-τϊμ»* Τ γελίαν έπύθοντο τήν τούτου, καί ras ύποσχίσεκ, ecqi» est, qui hanc lectionem asserturus est cootra membranas Ven. et Harl. contra impressores, Aln* et Morel, quorum uterque excudit έπαγγ. I Qno dei

13 [pp. 20-!-21.] jis, quae dixi, aeque commode intelligi pofest, quo- A niam isti remmtiationi jeschinis inerant quoque quaedam pouieitationea. Ita quandoque conjunguntur εξαγγελία et νπόσχεσιι, ut p "Εσπ δέ -05 μάλιστα άντέχεται, ή έπαγγ. καϊ ή νπόσχ. Ai- 'βχίναυ. Et similiter p Μεμνημένοι τά5 402 q. d.' Promissivus. Plut. in ^ra. Paulo viii. T. ii." p Reisk. 'Επεκλήθη δέ (Αντίγονο!) Αώσων, ώ! έπαγγελτικόs μεν, oh τελεσιονργόι δέ των υποσχέσεων. Auctarium Vitae jeschyli in ed. Rob., ap. Butler. iesch. T. viii. p. 161.: Τών ποιημάτων ά μέν έστι διεξοδικά, και διηγηματικά, καί έπαγγελτικά, ά δέ δραματικά και μιμητικά, ά δέ έξ άμφοίν & δέ μόνον δραματικά αΰτίκα ενεργεί καϊ λέγει, αμα τά πρόσωπα κάί αυτό τό κΰδοs έχει, (aliquid vitii hie latere videtur.) Διά τούτο ai τών δραμάτων έπιγραφαϊ προσγράφονται τοϋ ποιητοϋ, Νιόβη 'Ομήρου, Αισχύλου ένϊχίοis (f. 1. έν 'IXiois, cf. Aristot. Poet, xxxii. Tyrwh.) μικταϊ γάρ είσιν ai ποιήσει αυτών. Lege άπαγγεχτικά: άπαγγεχία enim, ut in voce monstravimus, est simplex διήγηση, ubi ipse loquitur poeta suisque ipse verbis omnia refert, quod fit in carmine lyrico, in quo poeta ^τβυχέσειβ και τήν έπαγγ. Ut ρ Ταϊ! νποσχέσεσι καϊ τοί! έπαγγέλμασι τοί! τούτον καταληφθίντα! τότε. Ita etiam recte conjungi posse videntur άπαγγ. et νπββχ., ut p Ούτοι δέ τοιαύτα ατταγγέλονσι παρ' $μών, καϊ ύποσχήσονται. Legimus etiam p Πάντων τών πεπραγμένων έκστάντα, ων άπήγγ&λεν, ύν ύπέσχετο. Statuere igitur 110η semper erit facillimum, id enim agebam, quonam modo scribendum fuerit. Duo insigniora loca proferam. Dicitur p 'Από τών πρώτων ελπίδων εκείνων, ών ό Κτησιφών καϊ δ י Αριστόδημος άπήγγειλαν suos ipse sensus et cogitationes profert. Aristot. έπαγ- pos» ύμά!. Duriuscule quidem spem aliquis renunti Rhet. ii. 23. *Η 1J1s Αρίστιππο! προs Πλάτωνα γεχτικώτερόν τι ε'ιπόντα, ώ5., φετο Άλλά μήν ό γ έταί- are posse videtur; renuntiamus enim ea, quae gesta sunt, non ea, quae ventura. Interea έπαγγέλλειν, pos ήμών, έψη, ουδέν τοιούτον, λέγων τόν Σωκράτην, Spejn polliceri, Spondere, aut Mentibus auditorum B Paulo asseverantius.] ET 'Επαγγελπκώ!, Pro-. B missive, Per promissionem. snbjicere, paulo esset elegantius. Et tamen Codd. obstinate et morose defendunt lectionem receptam. 'Επαγγελία,as, ή. Denuntiatio, Bud. [Annyntiatio. Contra de Cor. p TAp' επί τανται5 Tais Polyb. xxiv Περι δέ τών κατάπελοπόννησον-δ έλπίσιν έποιείσθε τήν είρήνην, ή ταϋτ' έπηγγείλαθ' ύμϊν ΜapKios τοιαΰτην έπεποίητο τήν έπαγγεχίαν. " Ποιβϊσθαι έπαγγ. de renuntiatione legationis,.rapport, ofoos ό μισθωπκ; Vide, mi lector, in utroque loco, cum res sint prope pares, constantiam Codd. in diversa 10cutione. Verum extra ea, quae recitavi, ge- nisi άπαγγ. legendum." Ernest. Απαγγ. cum Reiskio correxit Schweigh. Imperatum, Jussum, Postulatum, neraliter quidem neminem paulo altentiorem fugere Polyb. ix Έπε!, τίνο! χάριν ύπολαμβάνετε τού! potest lectio unice vera. Exempli gratia, cum scribitur Ov γάρ is εί μή διά Λακεδαιμονίους ύμετέρου! προγόνου!, άνδρε! Λακεδαιμόνιοι, καθ' όν! καιρού! δ Ξέρξη! άπέστειχε πρεσβευτήν προ! ϋμα!, ύδωρ «ΐιχ οΰτω τότε άπήγγείλεν, quisquamne est, qui Cod. και γήν αιτούμενοι, άπώσανται έι τό φρέαρ τον παραγεγονότα, και * προσεπιβάχχοντα! τή! γηι, κεχεύβιν unias Veneti auctoritate moveretur, ubi exaratur έτί/γγειλεν? Vicissim cum Morel, et Wolf. p άπαγγεϊλαι τφ Ξέρξη, διότι παρά Λακεδαιμονίων έχει σκηνήs,, dederunt. 11 Λαβών έξιόντα έκ τή! Φιλίππου τά κατά τήν έπαγγελίαν, ύδωρ καϊ γήν ', 2 Tim. i. 1. βμοϊ τον παϊδα έκέλενσεν έπαγγέλλειν, ecquis erit, qui Κατ' έπαγγελίαν ζωή! τή! έν Χριστώ Ίησοϋ, Eo coneilio, ut hominibus annuntiaret felicitatem per Chri- non editorum, MStorumque, exceptis forte Parisien- «bus, omnium auutoritatem adriperet τόν παίδα stum partam.] Item, Promissio. Plut. de Discern. έκέλενσεν άπαγγ. V Taylor, ad Demosth. Argum. Or. Adulat. (T. vi. p Reisk.) Ού μήν άλλά δει de Pais. Leg. p Reisk.] πρώτον έν τα71 επαγγελία«σκαπείν τήν διαφοράν: εν c. 'Επάγγελμα, ατο!, τό, Pollicitatio, Promissio. Isocr. γάρ είρηται και T0is προ ήμών, φίλου μέν έκείνην είναι c. Soph. (T. iii. p. 10. Auger.) *Ην ώ! πλείστον! τή τήν έπαγγελίαν' Ε 'ιδύναμαι τελέσαι γε, καί. εί τετελεσμένον έστί. [Glossae: Επαγγελία ' Proniissum, σμχρότητι τοϋ μισθού καϊ τω μεγέθει τών έπαγγελμάτων ψροσαγάγωνται. Idem ib. Διά τά! ύπερβολάι Pollicitacio, Promissio, Repromissio, Pollicitatio. P. τών έπαγγελμάτων. [Idem ib. paulo ante habet, Tois Επαγγελίαι Sponsalia.P. " Polyb. i Έν έπαγγελίρ καταλείπειν, In praesens omittere, sed promit- τήν έπιστίιμην.έχειν έπαγγελλομένουι, Qui scientiam se habere gloriantur. Idem ib. p. 5. Οΐ προσποιούνται tere in posterum, vii xviii Τό έν έπαγγελίφ και φάσει μόνον είρημένον, vii Έπαγγε- μεν τήν άληθείαν δητεΐν, ευθύς δ' έν άρχή τών έπαγ γελμάτων, φευδή λέγειν έπιχειροϋσιν. iescbin. c. λίαι ποιείσθαί τινι προ! τήν άπόστασιν, Promissa facere alicui, quibus ad defectionem impellamus eum,! march. p 'Εάν δ' αύτό! έν τοί! πρόι νμάι έργοιι γένηται οίοι νϋν έστιν έν τοί! έπαγγέλμασιν, i " Lex. Polyb.] Hac significatione saepe $αφάλή καϊ ρψδιον τόν καθ" αύτοϋ ποιήσεται έπαινον. usurpatur in Ν. T., quutp veteres έπάγγελμα potius Glossae: Επάγγελμα' Pignus, Ρ. 2 Petr. iii. 13. dicant. [" Act. xiii. 23. xxiii. 21. Galat. iii. 17. IS. Κ ατά <τό επάγγελμα αύτοΰ προσδοκώμεν, Secundum Epbes. vi Tim. iv. 8. Hebr. xi. 9. Ezech. vii. promissionem ipsius expectamus. 2 Petr. i. 4. Ai' 26. Esther, iv. 7. in quibus locis ponitur de Promissione gratuita et sponte facta. Act. xiii. 32. Jv τα τίμια ήμίν καϊ μέγιστα έπαγγέλματα δεδώρηται, Qua nobis praestaiitissima bona concessa. sunt.] Και ήμεϊ's νμάε εύαγγελιζόμεθα τήν προs robs πατέρα! II'Επάγγελμα, Professio, Plat, in Euth. inquit C. [c. έπαγγελίαν γενομένην, Et nos vos jam docemus, ϋϊ ρ. 8. Ore γάρ τοπρότερον έπεδημείτην, τοΰτο μέμνημαι σφώ έπαγγελλομένω' εί δέ νΰν άληθώι ταύτην eventum habere. 2 Petr. iii. 4. Ποΰ έστιν ή έπαγ* promissionem, majoribus nostris a Deo factam, nune τήν έπιστήμην έχετον, ίλεω ε'ίητον. 'Ατεχνώι γάρ γελία ; Ubi est promissum hoc eventu comprobatum 1 ίγωγε σφώ ώσπερ θεώ προσαγορενω, σνγγνώμην δεόμενοι έχιίιν μοι τών έμπροσθεν ε'ιρημένων. 'Αλλ' δρα- l'b. v. 9 Οΰ βραδύνει δ Κύριο! rfjs έπαγγελία«, Non cunctatur Deus in promissis suis eventu confirmandis. Per metonymiam est Illud ipsum, quod proτον, ωιελθυδημέ τε καϊ Αιονυσόδωρε, ε'ι αληθή έλέγε- Τον' ύπό γάρ τοϋ μεγέθου! τού έπαγγέλματο! ουδέν י. 4 i. missum est, Res promissa. Luc. xxiv. 49. Act. θαυμαστόν απιστείν. Sequentia haec tria loca notavit ii. 33. Galat. iii. 14. Hebr. iv. 1. vi. 12. x. 36.!nicer. Thes. Eccles; M. Anton, iii.,2. Χρή καϊ τά Hesych. Επαγγελία ' ύπόσχεσι5, καϊ έπάγγελμα." τοιαΰτα τηφαφνλάσσειν, ότι καϊ τά έπιγινόμενα τοί! Schleusner..Lex. in Ν. Τ. Cf. Biel. Thes. Philol. M. φύσει γινομένοis, έχει τι εύχαρι καϊ έπαγωγόν, οίον Psell. de Oper. Daem. p. 13. Εΐ γάρ άπήτουν αύτόν Λρτου όπτωμένου παραρρήγνυταί τινα μέρη' καϊ ταϋτα ras * μεληγόρον5 ταύτα! επαγγελία! επί τών έργων οίν τά $Μέχοι>τα οϋτω$ και τρόπον τινά παρά τό έπάγγελμα τήί ipt07rodas έχοντα, έπιπρέπει πωι, καϊ προ- ένδείξασθαι, ουδέν άλλο, ή ό παρά Κύμη ν ovos ένδεδυμένο! λεοντήν εύρέθη, ον ήλεγχε βρυχήσασθαι πειρώρενον ή βοή. Epipban. adv. Haer. L. i. 29. p θνμίαν πρό5 τήν τροφήν ιδίω! ανακινεί, Quamvis ab -toftig pistorise institute alieua. Can. xiii. Concilii in Αήλον is ή τον Θεοϋ αμετάθετο! έστιν έπαγγελία.] Trullo, Τό οικείον έπάγγελμα Καθυβρίζειν, PrOpriae proiessioni injuriam faeere. Ad hunc Can. Zonaras, ["'Επαγγελία, Titulus. Trail, vii. p Μοναχικό ν επάγγελμα καθυβρίζειν.] Αιόπερ παραινώ προσέχοιν, καϊ μή,. ώ! πολλοί ιατρών, άκρίτως προσφβρειρ τά βοηθήματα, rais έπαγγελία«(* %ταγγελτή, ον, δ. Glossae : Έπαγγελτής' Pro- αύτών μόναι! προσέχοντε!, Titulis ipsorum solis acquiescentes." Lex. Ms. olim Askev.] [. BMWOr [Επαγγελία, Promissio, metapboriee, de rebua 'Επαγγελτίίβϊ, ή, όν, Ad promissionem pertinens, NO. IV. V(»L. I. 2 C

14 40: [Ρ 21 ] 404 inanimatis. Heliodor. ii. p. 124=105. Ήρίϊένεπαγγελίφ θυμού, καί οΐ μυκτήρε! ελευθέρως τόν άέρα είσ- Solebat praeco, cum diem festum indiceret, faven' A ρ/αν τήν έπϊ τοϊε Όλυμπίοις έπαγγέλλουσιν οί *ΗλβΤόι πνέοντεε, ubi Coray. : Έν έπαγγελ/ρ διέστειλα τήν tiam imperare, et abstinentiani a male ominatis vocibus, atque omni jurgio, ut testis est vel Cicero. Eo πρόθεσιν, κακώε τών προ εμού συναφάντων, (* ένεπαγγελίιρ,) καϊ όνομαστικώε τήν δοτικήν έξενεγκόντων. allusum a Dione." Casaub. Diatr. in Dion. Chrvj "Εστι δέ, 'Ρίϊ έν έπαγγελίφ θυμού, ή θυμόν έπαγγελλομένη, ή θυμόν πνέουσα pis, μετενήνεκται δέ έκ τών τά'ίσθμια έγίγνετο, καϊ οί Αθηναίοι έπηγγέ\βη» α 1 Or. vii. p. 457 Reisk. Thueyd. viii. 10. Ένδέτυί Όμηρου Οδ. Ω. 317 Τοϋ δ' ώρίνετο θυμόε, άνά ρίνα! γάρ έθεώρουν es αυτά. " Hoc Valla et Port, referimt δέ οί ήδη Δριμύ μένο! προϋτυφε. Idem in Addend. ad τά'ίσθμια, et sic Schol. Cod. Cass, qui ad hac p : Προστεθείσθω τοίε έξ Όμηρου παρατεθείσι οτι verba adnotat, at σπονδαϊ δηλονότι. Steph. et καϊ Θεόκριτοε Α, ιη) όργήε καϊ θυμού έδραν οίδε τήν Acacius ad 01 'Αθηναίοι, et Steph. vertit, Denuntia- יadessent turn vel indictum erat Atheniensibus, ot πολύ δέ πρότερον τών παρ' "Ελλησι ποιητών ή Έβρα'ίε Duker. Utro modo verba acceperis, parum refert* ρίνα' Καί οί άεϊ δριμεία χολά ποτϊ ρινϊ κάθηται. Καί γλώσσα διά μιάε φωνήε τήε אף ("A^) έδήλωσε τόν τε αί σπονδαϊ έπηγγέλθησαν, The celebration of ;the fee. θυμόν καί τήν ρίνα, ώε τό ev τοίς Δαυιδικοίε "Ψαλμοϊε (τ, tival had been formally proclaimed; oi Αθηναία α ) έμφερόμενον' Κύριε, μή τώ θυμω σου ελέγξτε με' ούδέν έπηγγέλθησαν, The Athenians 'had been summoned ΐίττον, Κύριε, μή τή ρινί σου έλέγξρε ι με, έχειν έρμηνεύεσθαι. Είκότως δέ τούτο άπ' αύτοΰ του συμβαίνον- doctus, C. D. Beck, scribens: " Hoc verbum non to attend. Splendide autem erravit vir ceteroqui ανεκψί TOS είληπται' καϊ γάρ κινείται μάλλον τού είωθότοε, καί sign. Indicere: άνερρήθησαν hoc sit, vel εύρύνεται παρά φύσιν, τών όργιζομένων ή ρίε. ΥΙροσσημειούσθω δέ καϊ τοϋτο, οτι έκ τήε Φίλοστρατείου τοϋ Β venturos."] lb γβησαν: verte, Nuntiaverant enim Athenienses, sese λόγου ίδέαϊ ήρανίσατο ό 'Ηλιόδωρο! τήν φράσιν, Έν 'Επαγγελία, genus quoddam accusationis, i, e, επαγγελία θυμοΰ παραπλήσιων γάρ κάκείνοε είρηκέ που γραφής, J. Poll. [viii. 67. Kal ή κάτηγορίά, δίωξu, (*Ηρωϊκ. Θ, σελ. 715.), Γένεια μέν γάρ αϋτω άπαλά ευθύνη, αιτία, κρίσις, γραφή,, επαγγελία viii. 43, ίτταγ έκφύεσθαι, και ξύν έπαγγελίφ βοστρύχων. " Schol. ' Επαφή σεως δ' ήν ή γραφή, καϊ δοκιμασία, καί virοσχέσει. Liban. Τ. iv. p in veris sophistica γελία. Harpocr. 'Επαγγελία σημαίνει καί αλλα, descriptione : 'Αλλά καί δένδρα τήν κόμη ν άπολαμβάνειν καϊ πάντα έν επαγγελία«καρπών. Reddenda καϊ πολιτεύεσθαι, ουκ εξόν' καϊ έστιν οίον παραγγβλία. ίδίωε δε λέγεται επί των εγκαλούντων τινι άημηγοριίν vox Philostrato Icon. i. 4. p ubi de Menoeceo, Αισχίνης κατά Ύιμάρχου. Αέγεται παρ' αΰτοιι το "Έφρωται καί &μων επαγγελία, καϊ ούκ άτρέπτω τένοντι. έπαγγέλλεσθαι καϊ άντϊ τοϋ προστάττειν, ή αίτεϊβθα(, Olearius, loci venustatem non capiens, edidit temere ώε παρά τε Άνηφώντι έν τώ Περί Αινδίων Φόρου, καί e conjectura, ώμων εύπαγία. Humeri lati et crassi vires indicant, promittunt, έπαγγέλλουσι. Hinc &μων επαγγελία apte dicitur, nec sijje sophistico acumine. Icon. i. 16. p. 787 Περιέστ^κε δ' αύτό άγάλματα, τά μέν έν μορφαΐς, τά δέ έν τω διορθούσθαι, i)1aβεβηκότα ήδη και έν άπαγγελία τοϋ βαδίζει v. Lege omnino cum Codice Α, έπαγγ." Boissonad. ad Phi- Iostr. p Etiam apud nos verb. To promise, et nom. Promise simili prorsus modo de rebus inanima tis usurpantur.] [Επαγγελίαι σπονδών, et εκεχειρίας, Induciarum promulgationes, et Cessatio ab opere ob Festi celebritatem. J. Poll. iii de gymnicis certaminibus, Καί σπονδών επαγγελίαι, καϊ εκεχειρίαs έπαγγελίαι : iv. 91. Τό δέ τών κηρύκων γένος, ιερόν μέν 'Ερμου, κατεκήρνττε δέ ήσυχίαν, έν τε άγώσι καί ίερουργίαις, καϊ σπονδάς προήγγελλε, καϊ έκεχειρίαν έπήγγελλε, και τούς άγωνιστάς άνεκήρυττε. Vide Ρ. Fabri Agon. ii. 26. " Έκεχειρίαν άπαγγέλλειν non legas alibi, sed έπαγγ. (imo est et ap. J. Poll. viii Άναγορεϋσαι, έπικηρ1(κεύσασθαι, έκεχειρίαν άπαγγείλαι, v. BOS supra in Άπαγγέλλω, sed errorem notavit Abresch. Diluc. Thuc. p. 531., et ap. Thu- Cyd. V. 49 Λακεδαιμόνιοι δέ,, πρέσβεις πέμφαντες, άντέλεγον, μή δικαίως σφών καταδεδικάσθαι, λέγοντες μή έιτηγγέλθαι ποτ ές Λακεδαίμονα τάς σπονδάς, ότ' έσέπεμφαν τούς όπλίτας. 'Ηλείοι δέ τήν πα ρ' αύτοίς εκεχειρίαν ήδη έφασαν είναι' πρώτοις γάρ σφίσιν αύτοίς έπαγγέλλουσι, καϊ ήσυχαζόντων σφών, καϊ ού προσδε- χομένων, ώς έν σπονδαϊς, αύτούς λαθεϊν άδικήσαντας. Οί δέ Λακεδαιμόνιοι νπελάμβανον, ού χρεών είναι αύτους έπαγγεϊλαι έτι ές Λακεδαίμονα, κ. τ. λ. ubi marg. Aid. Flor. Bas. άπαγγέλλουσι, Ar. C. Mosq. άπαγγείλαι, sed perperam,, ut recte censet Abresch. 1. c.) Neque Inducias.ea vox significat, verum Cessationem ab opere ob festi celebritatem, quam cum indicebat praeco, dicebatur έκεχειρίαν έπαγγέλλειν. J. Poll. iv. 91 Καί σπονδάς προήγγειλε, και έκεχειρίαν έπήγ- γειλε. Sed et illi, a quibus praeco mittebatur, dicuntur έπαγγέλλειν. Strabo viii. (p. 343.) Elra τό διείργον άρος τής Ύβίφυλίας τήν Μακιστίαν άπό τής Πισάτι tos είτ' άλλος ποταμό! Χαλκίί, καί κρήνη Κρουνοί, καϊ κατοικία Χαλκίί, καί τό * Σαμικόν μετά ταύτα, όπου το μάλιστα τιμώ με να ν τον * Σαμίου Ποσειδώνοϊ ιερόν έστι h' άλσος άγριελαιών πλήρες έπεμελοϋντο δ' αύτοΰ Μαיχίστιοι ούτοι δέ καϊ τήν έκεχειρίαν έπήγγελλον, ήν καλοΰσι * Ιάμια< συντελοϋσι δ' είς τό Ιερόν πάντες Ίριφύλιοι. Pausan. Eliac. (p. 377 Ίσθμικάς σπονδάς Κορινθίων έπαγγεώάνηϋν, et ρ Τήν.ίκεχει- Δημοσθένει έν τώ Περί τήε Ώαραπρεσβείαε, ubi jfrustra est Jac. Gronov. e Ms. Mediceo afferens αίτιάσθαι. Ex Harpocr. sua sumsit Suid. Etym 'E7rayγείλαι, καί επαγγελία' σημαίνει μεν και άλλα, liius δέ λέγεται επί πεπορνευμένων (πεπολιτευμένωνν. toλιτευομένων, Sylb.) ούκ εξόν. Και έπήγγελλε, rape κελεύετο, προσέταττε, λέγεται καί παθητικΰε, καιείray γείλασθαι λέγεται, τό κελεύειν, ή καταγγέλλάνί " Dabatur ergo haec actio contra oratores turn alio C rum criminum reos, turn etiam impudicitise convictos ; quippe quibus in concione populi verba facere non liceret. J. Poll. viii. 44. Δοκιμασία δέ, τοϊε&ρχουσιν έπηγγείλετο, καϊ τοίε κληρωτοίε, καϊ τοΐs aipe* τοϊε, είτ' επιτήδειοι είσιν άρχειν, είτε καϊ μή, κα! τοΐ» δημαγωγοΐε, εί ήταιρηκότεε είεν, ή τά πατρώα κατεδη δοκότεε, ή τούε γονέαε κεκακωκότεχ, ή άλλωε κακμ βεβιωκότεε, άτιμους αυτούς έχρήν είναι, καί μήλέγειν. Cf. vv. Δοκιμασία,.et"Ενδειξιε.'' Kuster. Timiei Lex. 'Επαγγελία( καθ' 1Sv μή ε'ισι κολάσειε ορμωμέναι κατα τονε κειμένουs ήδη νόμυυε. " Suid. (ubi perperam είσϊ μή, et Zonar.) hanc glossam cum ipso errore io Lexicon suum reeepit. Kusterus suppler! vult, λέγεται έπϊ δημοσίων άδικημάτων, quod tamen facilc e re ipsa intelligitur. Rectius probat iem. Porti emendationem ώρισμέναι pro ορμωμέναι. (In Zonara quoque reperitur ορμωμέναι.) Glossa pertinet ad Polit. viii. p C. Είσαγγελίαι δή, κάί κρίσειε, ral άγώνεε περί άλλήλων γίγνονται, ubi V. Schol. (stjpra in Εισαγγελία citatum.) Putares, Tima0um hie le D gisse επαγγελίαι. Ego vero culpam potius in Tim Librarium conferam, qui επαγγελίαι scripserit, nb» είσαγγελίαι scribere debebat. Neque enim tam doctus Grammaticus discrimen, quod inter has delationes est, ignorare poterat. 'Επαγγελία est Delate judi criminis publici cujuscunque, cujus lege esset cium, εισαγγελία, Delatio criminis innominati. Vide J. Poll. viii. 51. et Harpocr. v. Είσαγγ. cum notavalesii. Petit, tamen ad LL. Att. p utramqoecohfudit." Ruhnk. Ulpian. ad Demosth. c. Androt. p. 207 Έτταγγελίαδέ έστι,δίκη πρός δοκιμασίαντοΰ &ήμον, καϊ 6 Αισχίνη! 'Εξήγγειλα αίιψ τήν iokipaaicv.] [* Άνεπαγγέλλω, unde. [* " Άνεπαγγελία, PoJyb. in Combef. net. ad Andr. Cret. 373." Abr. Kail, in Msg.] 10 'Ανεπάγγελτοι, 6, ή, Non denuntiafcue. Non dictus. Polyb. iv. <16'. 4.) Αιτωλοί γοϋν τούτον( τρέπω χρώμενοι, καϊ λρστεύοντες σννεχ&ε τήν alto καί πολέμους άνεπαγγέλτουε φίροντεε πολλοίς, ovb λογίαί έτι κατηξίονν τονε έγκαλούνταε, άλλά και 1

15 405 [ρ. [ נ? 406 jjxeiasov,. e"t τις αντονς είς δικαιοδοσίας προκαλοίτο. rima diximus supra p a 13JT. b. Vide Luciani zepi τών γεγονότων, ή καϊ νή Αία τών μελλόντων, [" in locum, quem in os ye\7 Ave7rny ' protulimus, quemque fowταγγ consentiunt cum editis vett. Codd. omnes, J. F. R. recte correxisse patet ex ejusdem Lexiph. except» Flor." Schweigh. Flor. autem exhibet, αΰτβπαγγ. ix. T. ii. p indicante Schaef. in Mss.: Kai kv " atque ex eo Codd. recentissimi Paris. τάν τψ λελονμένοι, είσεκώμασαν ήμ'ιν αυτεπάγγελτοι. Hinc in Casaub. Ind. Gr. Ms. relatum est illud vocabulum, Μεγαλώνυμος τε ό * δικοδίφης, καϊ Χαιρέας ο χρυσοτέ- ad quod citatur Xiphilin. Aug. 72." Lex. κτων, ό κατά νώτου ποικίλος, καϊ ό ώοκύταξις Ενδημοχ. Polyb.] Bella non indicta. [Item, Non vocatus. Etymo, a Noslro memorato, ab επαγγέλλομαι, Polliceor, Hesych. 'Ανεπάγγελτοι ois ού παρηγγέλη έπϊ δειπνον favet locus, quem Taylor, supra allatus affert, ίλθείν, άκλητοι. Συναγ. Λεξ. χρησ. in Bekk. Anecd. e Demosth. adv. Leptin., 'Ορών σπανίζοντα τον δήμον Gr. Τ. i. ρ 398. 'Ανεπάγγελτος άκλητος. Phrynich. χρημάτων, τάλαντον έδωκεν αυτός έπαγγειλάμενος, Arab. Σ0φ. Προπαρ. ibid. p. 6. Ανεπάγγελτο«Ultro, Sponte Sua. Glossae : - Αυτεπάγγελτος. U1- δειπνεί' ω ονδεϊς μέν έπήγγειλεν, 0 δέ άφικόμένος δειtvei. troneus. Idem vir doctus Nostri sententiam, verba Propria; ergo locutio est παραγγέλλει ν έπϊ δει- αυτεπαγγέλτους, έθελοντάς, ap. Demosth. de Cor., su- πνον έλθείν, secundum Hesycb.; έπαγγέλλειν δείπνψ, specta habentis, calculo suo coinprobavit. Et quidem secundum Phrynich. Arab. J. Poll. vi. 8. Kal κληθηναι έθελοντάς statim post αυτεπαγγέλτους posuisse ii έπϊ δειπνον, ή τε παροιμία λέγει, (" proterbium, Oratorem, turn demum nobis credendum erit, cum qnod innuit, forte est, Ού καλούνται oi aliquot exempla protulerint Critici, in quibus, ut hie, φίλοι έπι τά δείπνα τών φίλων, άλλ' αύτόματοι πάρειβιν," vocem exquisitam simul et vehementem, αΰτεπάγγελ- Kuhn.) καί Μένανδρος, καϊ άημοσθένης (de Fals. τος, excipiat alia, έθελοντής, satis trita, nullamque Leg.p. 402., Reisk.) Κληθέντεε γάρ ούτοι πρός Ξενόφρονα, emphasin habens, ubi emphasin maximam flagitet τόν υίόν τοϋ (τόν in Demosth. I.e. edidit loci mens. Nobiscum igitur vel έθελοντάί delendum Reisk.) Φαιδίμου. Luc. xiv. 8. "Οταν κληθής ύπό τίνος est, vel post αύτεπαγγ. ponendum. Errasse autem εις γάμους. Vide notanda in Καλέω. At in Alciphr. Nostrum et Tayl. quibus εθελοντή«et αΰτεπαγγ. idem i. 39 est, Κληθείσα ύπό Γλυκέρας είς τοσούτον χρόνον' sonent, et in Demosth. si scriptum fuisset, έθελοντάς, άτό τών Αιορυσίων γάρ ήμίν άπήγγειλεν* ονχ ήκεις, εί αυτεπαγγέλτους παραχωρήσαιφιλίππω, nullo jure VOC. μή δι' έκείνην, ουδέ τάς φίλας Ιδεΐν γυναίκας άνασχομένη, έθελοντάς suspectum habere potuisse, ostendit satis ' Nec tamen venisti, non dicam illius (Glycerae) superque Lucian. Abdic. xvi. T. ii. p. 173., Αλλ' invitation! non pariturus, sed hoc a te impetrare poteras, έθελοντής, άκλητος, αυτεπάγγελτος, ήκον, έβοήθησα, ut nolles coetui amicarum tuarum adesse V Sic προσελιπάρησα, ίασάμην, άνέστησα, κ. τ. λ. Herod, vertit Censor Herelii Versionis, in Ephem. Liter. vii. 29 Αυτεπάγγελτος έι τόν πόλεμον έμοϊ ηθέλησε Goett p. 71. Vide Wagneri notam, qui lectionem, συμβαλέσθαι χρήματα. Heliodor. iethiop. v. p quam praebebat Cod. A. Vind., έπήγγελλεν Te δέ ού μέλλεις, φιλανθρωπίας ούδέν άπολείπων, άλλα ρτο άπηγγ. sequi debebat. Cf. nos in 'Απαγγέλλω. φθάνων τε τάς, ημετέρας παρακλήσεις, καϊ τήν άπόδοσιν J. Poll. vi. 12. "Ακλητοι, ους άνεπαγγέλτονς Κρατίvos τής θυγατρός αΰτεπάγγελτος έπινεύων ; Decies legitur καλεί, ubi Cod. Α. αύτεπαγγ. Cratini vero ver- in Cassio Dione, ut e Reimari lndice patet. Eurip. sum servavit Suid. : Ανεπάγγελτος άκλητος. Κ ρατίνος Here. F 'Εψ' οίς ΰπέστητ' αυτεπάγγελτοι θανείν. * Διοννσαλεξάνδρψ Τών * βδελλολαρύγγων άν- Zonar. Αυτεπάγγελτοι" ό αυτόκλητος. J. Poll. i επαγγέλτων αντψ φοιτήσας έπι δειπνον. Lucian. Jov. "Ανδρες ιταμοί, άπροφάσιστοι, έθελονται, αϋτεπάγγελτ Trag. xxxvii. Τ. ii. p "E0os γ OVV αύτοίς σννειχάς ίέναι παρ' αντούς έπι δαίτα, καί άνεπαγγέλτοις ενίοτε. " Αύτεπαγγ. legendum videtur." F. G. " Dicit Deos saepius ad /Ethiopas epulatum ire, καί έακκαγγέλτονς, Etiam invocatos. Sed Ms. αΰτεπαγγ. quod elegans est vocabulum, Qui se ipsos invitant, Qui condicunt. Hoc enim Latinis est Condicere alicui, Cic. ad Fam. i. 9., alicui significare, se apud eum coenaturum. Eadem quidem vis est vocis avέπάγγελτος, sed illud tamen exquisitius." J. G. G. Imo vero etiam fortius. " Αύτεπαγγ. recte conjecit Gujet. idque iv. Codd. firmant. Quare non recepisse stultitia fuisset." J. F. R. Vide nos in seq. voc.] ali- Αντβπάγγβλτος, ου, ό, ή, Sua sponte, vel ultro, quid faciens. Thucyd. (iv. 120.) Αυτεπάγγελτοι έχύρησαν, πρός τήν έλευθερίαν, Sua sponte ad libertatem se contulerunt: [i. 33. Αύτη πάρεστιν αύτεπάγ- \. εαυτήν γελτος, άνευ κινδύνου και δαπάνης δίδουσα Isocr. ad Demon. (Τ. i. p. 24. Auger.) 'Αλλ' αύτεπάγγελτος έν τοϊί καιρόίς, αύτοίς (τοίς φίλοις) βοηθής, Ultro subvenias, et non expectans dum ab illis ro- geris: prfficessit enim, *Αν μή περιμένει τάς παρ' εκείνων δεήσεις. Demosth. Pro Cor. (p Reisk.) "Ωστε της τών 'Ελλήνων ελευθερίας αυτεπαγγέλτους έθελοντάς παραχωρήσαι Φιλίππω. Ubi mirun) est έθελονrat addi, quum alioqui αύτεπάγγελτος et έθελοντής Wem sint; et suspectus esse potest locus. [Vide ^ Tayl. supra cit.] Exposui autem αύτεπάγγελτος, Sua sponte, vel ultro, aliquid faciens, quum tamen participium in bis et similibus exemplis addere necesse non sit. Vulgo autem exponitur Sponte pollicens, Nullo nnntio accersitus: quarum expositionum prior est etiam Budaei. Ego tainen ab, Επαγγέλλω fflalim deducere significante κέλεύειν s. προστάσσειν, Ut νύηνάγγελτος sit αύτοκέλευστος, vel αΰτεπίτακτος, quam ab επαγγέλλομαι, Polliceor. [Non male deduxeris ab έπαγγέλλω, Ad ccenam et convivium invitare, adeo ut αύτεπάγγελτος proprie sit, Qui coenam Condicit, i. q. αυτόματος, ut in proverbio, Αύτόρατο*δ'αγαβϋίί άγαβ&ν ίνϊ Χαίτης 'ίασιν, de quo plu- τοι, άπ-αράκλητοι, αντοκέλενστοι, αυθαίρετοι, * αύτεπί- Τακτοί, άκέλευστοι, άνεπίτακτοι, αϋτήκοοι. " C.Salm. * εΰεπίτακτοι, pro άνεπίτακτοι: άκέλευστοι non habuit: dein, άνεπίτακτοι dicit non esse in C. V." Kuhn. J. Poll. iii. 67 de sumtus faciente in rempublicam: 'Εθελοντή s είσφέρων, εκών, αυτεπάγγελτος, αυθαίρετος, αντοκέλευστος, άπαράκλητος, έπιδιδούς επιδόσεις. Συναγ. Λεξ. χρησ. in Bekk. Anecd. Gr. Τ. i. p Αύθαί ρετος αυτεπάγγελτος.].[* Ένεπαγγέλλω. Hermog. de Form. Orat. ii. p. 369 ed. 157Ο. 'Επεϊ καί όσα τόν περϊ τών ιδεών γράφοντες λόγον τούτον αύτόν, έν ένίαις αύτών ένεπηγγειλάμεθα ev τω περί δεινότητας έρείν, ταύτης έστι' τής πραγματείας. Obiter monemus locum Hermog., quem respexit Noster supra in 'Εξαγγελία, legi ibid, p Οi μήν ούτε ή μέθοδος, ούτε ή εξαγγελία δοκει πως φαίνεσθαι δεινή, εί και έστι τοιαύτη έαατέρα, άληθινή δέ μάλλον, και ήθική μετά. κάλλους καί σφοδρότητος φαίνεται: ρ. 367 Γίνεται γάρ τό πλείστον περϊ τήν λέξιν, όταν τραχείας καϊ σφοδράς τις, ή καϊ σεμνάς συμφορήσας λέξεις, είτ' έξαγγέλλτ) ταύταις έννοιας έπιι πολαίους καϊ κένας.] [*'Ενεπάγγελμα, ατοί, τό. " Andr. Cret. 255." Abr. Kail, in Mss.] " Κατεπαγγέλλω, Suid. meminit cum dativo con- " strui annotans, [locum frustra quaesivimus. Vide " Καταγγέλλω.] Κατεπαγγέλλομαι, Polliceor,. vel " etiam Effuse promitto. Demosth. (Παραγρ. π. " Ζηνοθ. p. 885.) Ήργολάβηκεν εαυτόν, και κατεπήγ- " γελται τοντωι, Huic pollicitus est, [Addixit ei suam " operam, Reisk.] Utitur et Plut." [Reip. ger. Praec. T. ix. p. 219 Ούδέ ούτος όρθώς τή φίλίφ Κατεπαγγελλόμένος τήν πολιτείαν, " Qui suam regendae civitatis rationem utilitati votisque amicorum consecraret, condiceret, atque devoveret," Reisk. jeschin. c. Ctesiph. p 'Εάν δ' υμών δέηται συγχωρήσαι αύτφ πέρι τής τάξεως τοΰ λόγον, κατεπαγγελλόμένος ώς έπϊ τή τελεντή τής απολογίας λύσει, (v. Heiiodor. mox afferendum) τό παράνομον, μή συγχαρείτε, κ. τ. λ. Recipit, Promittit: p 'Αεί δέ τό παρόν λνμαινόμενος, τό δέ μέλλον κατεπαγγέλλόμενοτ, " Mirifica

16 4Qf [ρ,21.] 40& pollicens, de suis in rempublicam officiis et studiis, A " Diod. Sic. p b. (Προσεπάγγείλαοβαΐ'το ebvot quibus auibus earn demereri velit." Reisk. " Heliodor. i. εύεργετήσειν,) 590. d d. Eel. ii. t.'23. 'ed 'etf p. 52. (=45. Πολλά καϊ έττιθαρσύνα'ς, καϊ ώς είς έσπέρ αν άμα τψ Θεαγένει φοιτήσειν κατεπαγγείλάμένος, Rhodom.)" Munth. Spec. Defeetus. Lexicofum' n'. Γ י ] ubi Coray.: Περιττόν τό ώς, χωρϊς εί μή τις φαίη, 1[ Καταγγέλλω. Interdum i. q. άγγέλλω, vel Άττικώς παρέλκειν, κατά τό, Άπέπλεον ώς ες τάς εξαγγέλλω : unde κατάγγελτος ap. Thueyd., et Αθήνας, ή τό σχεδόν σημαίνείν, κατά τό, 'iis τέσσαρα έξάγγελτος pro eodem, i. e. Patefactus, Detectos στάδια, 'ίνα η, Ούκ ακριβώς είς έσπέραν, άλλά περί per nuntium. In Act. Apost.! καταγγέλλει ssepe που τήν έσπέραν. EIKOS δέ και άντϊ τοϋ οτι παρειλήφθαι, ίνα ή τό έξης, Κατεπαγγείλάμενοι ώς είς έσπέραν simpliciter pro Annuntiare. [Generatim notat, No. φοιτήσει, κακώς τών άντιγραφέων φοιτήσειν άπαρεμφάτως γραφόντων 1 έρεί γάρ και προϊών, σελ. 328., Καϊ turn facio, Alteri aliquid annuntio, QUE sunt ignota narro: κατά hie signlficationem iutendit. ώς'έκούσα έπιβήσεται τής πνράς έπαγγειλαμένη. Lege Polyb. Hist. x. 24. Mer' αυξήσεως ένια είθισμένοΰ, omnino φοιτήσει, e Lysiae λύσει supra citato,) Diod. καταγγέλλειν, (imo locus, qui reperitur x , sic Sic. xi. 4. (Κατεπαγγΐλλόμενοι δ' ήσαν προκαταλήφεσθαι ras παρόδους,) Diogeniaii. iii. 17 Philo J. ii. διηγήσεων προφέρεσθαι, και μετ αυξήσεως e νια'καί ita- legitur, Tois μέν γάρ αίρουμένοις ras εκπληκτικός των 316. Argum. Eurip. Hippol. (Κατεπαγγειλαμένην τάσεως είθισμένοις έξαγγέλλειν, καλλίστην νπόθεσιν ή αύτή βοηθήσαι,) Joseph. Ant. J. vii (OS προστήσεσθαι καϊ προνοήσειν ώς πατήρ υίοϋ κατεπηγγέλ- (Κατάγγειλαν αύτψ τήν έπιβουλήν, ubi v. Schneider. προειρημένη πόλις παρέχει.) Xenoph. Κ. Α. ii λετο, (Mss. * προκατεπήγγελτο.)" G. Wakef. in Mss. a Schaef. in Mss. laudatum. Suid. Καταγγέλλω Schol. Aristoph. Eq Ous ζώντας έξειν κατεπαγ- δοτική. Ευφροσύνης καϊ χαράς ημέρα καταγγέλλει τοί! γείλάμενος ό Κλέων τοίς Άθηναίοις ήγαγεν, ubi Kuster., notante Schaef. in Mss., άξειν reposuit. Const. Manass. in Meursii Opp. T. vii. p Ού ταϋτά μοι θαυμάσιε περϊ τοΰ βασιλέως Και συ καϊ σύμπας ό χορός ούτως κατεπαγγέλλου ; Profiteor. ieschin. c. Timarch. p Ό ras τών λόγων τέχνας κατεπαγγελλόμενος τούς νέους διδάσκει ν, " Qui profitetur se ferre magistrum artis alicujus," Reisk.: et p. 169 Κατεπαγγέλλεται γάρ πρός αύτούς, έργολαβών έφ' υμάς, ώς έγώ πυνθάνομαι, λήσειν μεταλλάξας τόν άγώνα, καϊ τήν ύμετέραν άκρόασιν κ. τ. λ. " Κατεπαγγέλλεσθαι πρός τινα, Profiteri ad aliquem, ut qui artern profiteatur, recipiatque se alteri magistrum ejus futurum." Reisk.] [* Κατεπαγγελία, ή. Glossae: Κατεπαγγελία' Promissio.] [* Προκατεπαγγέλλω. Vide Κατετταγγέλλω.] [* Προεπαγγέλλω, Ante denuntio. Cass. Dion. Hist. xl. 32. Kai μετά τοϋτο οργή τήν τοϋ Άμβριόριγος * διάφ^νξιν φέρων, τήν πατρίδα αύτον, καί τοι μηδέν νεωτερίσασαν, διαρπάσειν τοίς βουλομένοις έπέτρεφε, προεπαγγείλας σφίσιν αντο τοϋθ', οπως ότι πλείστοι συνέλθωσιν : xxxviii. 13. Έ!πεϊ ούν πολλοί, έμποδίζειν ή νόμων εισφοράς, ή άρχόντων καταστάσεις, ές τόν δήμον έσαγομένας, βουλόμενοι, προεπήγγελλον ώς και έκ τοϋ ουρανού τήν ήμέραν έκείνην μαντευσόμενοι (L. μαντευσάμενοί), ώστε μηδεμίαν έν αύτή κύρωσιν τόν Βήμον σχείν, De coelo se ilia die servasse, obnuntiare solebant, ut vertit Reimar.: xxxvi. 22. Έττεϊ δέ αΐ τε αρχαιρεσίαι προεπηγγελμέναι ήσαν, καϊ κατά τούτ' ούί>έν * προνομοθετηθήναι προ αύτών έξη ν, κ. τ. λ. Ante promitto. Idem ib, xlvi. 40. To«στρατιώταις τοίς * συμπολιορκηθείσίν οί, και επαίνους, καϊ τάλλα οσα τοίς τοϋ Καίσαρος πρότερον προεπήγγελτο, καίπερ μηδέν ες τήν νίκην <τυμβαλομένοις, αλλ' άπό των τειχών αύτήν Ιδοϋσι, δοθήναι έγνωσαν : xiii. 32. 'Us ούν τοΰτό τε προεπηγγέλλετο, κ. τ. λ. " Proprie, Ante promitto, interdum etiam i. q. simplex επαγγέλλομαι, Promitto, Polliceor, Praedico. Semel legitur in Ν. T. Rom. i. 2. Εύαγγέλιον Θεοϋ, δ προεπηγγείλατο διά τών προφητών αύτοΰ έν γραφαίς άγια is, Doctrinam Christianam, quam promisit et annuntiavit olim Deus per Prophetas in Literis Saeris." Schleusner. Lex. in Ν. T. ן! Ante ambio. Cass. Dion, xxxix. 31. Καϊ μετά τοϋτο ο,τε ΤΙομπήίος καϊ ό Κράσσος ύπατοι έκ μεσοβα- 4τιλείας απεδείχθησαν, οϋτ' άλλου τινός τών προεπηγγελκότων άπαντήσαντος, Qui ante eundem magistraturn ambiverant. Vide Παραγγέλλω.] [* Τίροεπάγγελσις, εως, ή. Cass. Dion. Hist. XXXVUI, 41. Λογισάσθω ταϋθ', οτι πάντες οί πόλεμοι «σοι πώποτε γεγόνασιν ήμίν, οί μέν έκ παρασκευής καϊ ιτροεπαγγέλσεως, 01 δέ και έπι καιρού συμβεβήκασι, Ita obtigisse, ut ad ea pneparari possemus, utque indicerentur.] [* Προσετταγγέλλω, uude ΥΙροσεπαγγέλλομαι, In- «super polliceor. J. Poll. v 'Επαγγέλλεσθαι, προσείταγγέλλεοθαι, ύποσχέσθαι, προϋποσχέσθαι, προει- -πείν, ύνοτείναι, ύποθείναι, επαγγελία, πρόρρησις, ύπό- crfitth Gloss : Προσεπαγγέλλομαι- Adpromitto. Β Ιδίοις έκ τών νηστειών, ubi nostra periculo repone, ήμέραν, Laetitiae et gaudii diem postjejunia suis annuntiat.) Hinc speciatim, Doceo, Trado alteri ali. quid, Praedico, et inprimis de doctoribus religionis Christianae, olim reconditae, adhibetur. Sic legitur in Ν. T. Act. iv. 2. ΚαΓαγγέλλειν έν τψ Ίησοϋ τήγ } άνάστασιν τήν έκ νεκρών, Exemplo Christi veritatem doctrinae de resurrectione a mortuis demonstrare: Xlll. 5. Κατήγγελλον τον λόγον τοϋ Θεοϋ : XV. 36, xvi Κ αταγγέλλουσιν έθη : XVII XXVI Cor. ii. 1. ix. 14. Phil, i Coloss. i.28! Memoriam alicujus rei laudibus celebro, commemoro, 1 Cor. xi. 26. Τόν θάνατον τοϋ Κυρίου καταγ γέλλετε, Debetis commeinorare mortem Christi ejusque memoriam celebrare." Schleusner. Lex. in N.T, Glossae: Καταγγέλλω Nuncio.] Καταγγέλλω, Indico. ut καταγγέλλω πόλεμον, Indico bellum, quod et έτταγγέλλω. Lysias ψημ. Καταλ., Αιτολ. p. 781.) Άντϊ δέ ειρήνης πόλεμον κατηγγέλκασι. Sic Plut. in Lycurgo, Καταγγέλλ«4!όν C πόλεμον τοίς Εϊλωσι: [in Agesilao xxiii. Τ. iii. p. 667«Reisk. Tows δέ μή βουλομένους δέχεσθαι τήν ε'φήνην, απειλών καϊ καταγγέλλων πόλεμον, ήνάγκασεν 1 έμμείναι πάντ as, (Jv ό ΤΙέρσης έδικαίωσε. " Hos accusativos in dativos mutare oportet, assentientibus veteribus etiam, ut legamus, To7s δέ μή βουλομένοις." Η. Steph. Sed, quamvis ita det Vulcob., stare tamen potest vulgata lectio, modo illos accusativos ad έμμείναι referas, dativis ante απειλών κ. καταγγ. πόλεμον sub auditis. - ΈγκαλοΛ Idem in Pyrrho T. ii. p των δέ των πρέσβεων, οτι μή καταγγείλας πόλεμον έξενήνοχε πρός αύτούς: in Parallelis Τ. vii. p Πόλεμοι τοϊς έγχωρίοις κατήγγείλεν, mox in seq. cap. Πόλεμον 'Ρωμαίοις κατήγγειλε, et p. 217 ΐΐόλεμον τοίς έγχωρίοις κατήγγείλεν. Diod. Sic. xiv. 68. Πάλιν τοίς Χαρχηδονίοις πόλεμον κατήγγείλεν. " Diod. S ii " Schaef. in Mss. Glossae: Καταγγέλλω' Indico. Καταγγέλλει Indicit, P. Vide Καταγγελία.] * Καταγγέλλω, Obnuntio, unde Καταγγίλεϋί et D Κατάγγελοϊ. II Καταγγέλλω, Defero, Accuso, ut έπαγγέλλω. Herodian. (v ) Ί,υκο_φάνται τε ή δοϋλοι, όσοι δεσπότας κατήγγελον, Bud. [Vide ibi Irmiscb. Said. Καταγγέλλω δοτική. Μήποτέ σου ןκαταγγείλι έπι τοΰ Defero.] Indico, Καταγγέλλω. Νομοθέτου Glossse : [Καταγγέλλω αγώνα, Litem intendo, ί. q Μτα ' σκευάζω άγώνα, (Demosth. π. Βοιωτ. Πρ. M>jrp. p ΕίϊΆρειον Πάγο ν άγώνα κατεσκεύ ασαν, Accusarunt me apud Senatum Areopagiticum.) Luc. de Parasito xxxix. T. ii. p Ώς ού μέτριον άγ&να καταγγέλλεις των ανδρών. Vide Καταγγέλλομαι.] [Καταγγέλλω, Proscnbo. Polyb. iv »» Pi κατήγγειλαν τοίς. Ροδίοις " ' Proscribebant Rhodioe cum bonis suis,' dabant, lege lata et publicata, suis civibus jus et facultatem, ut Rhodios, et ipsos, et eorum naves, merces, facultates, ubi posserti, in potestatem suam redigerent, caperent, retinerent, et damna ab ipsis accepta iis compensarent. Vtde Wessel, ad Diod. S. ii. p Polyb. p

17 40» [ρ 21.3 Law ) et Vales, ad Harpocr. v. 5ύλ«β." Reisk. A dde ^, Polyb. xxiii Poterat autem dicere Kara τών 'Ροδίων, ut locis nitatis, quemadmodum et eadem fete sententia dixit τό λάφυρον έπικηρύττειν κατά τινα!, ίν et Sed καταγγέλχειν μύηά τινι eodem modo. dictum est, quo καταγγέλλειν πόλεμόν τινι." Schweigh, Reiskii interpretatio " videtur poscere, κατά τών 'Ροδίων, dativus vero videtur indicare, Rhodiis eos denuntiasse, se hoc facturos, nisi promte satisfacerent." Lex. Polyb.] Καταγγέλλομαι, Pass. Patefio per nuntium. Item, Jndieor. Uem, Accusor, sequendo signilicationem vocis aetivae. ' [Hesych. KarayyiXXerai κηρύσσεται. Respicitur, forte ad Act. xiii. 38. Διά τούτου ύμϊν αφεσιs αμαρτιών καταγγέλλεται, quod vertit Schleusper., Per.iiunc vobis nunc remissionem peccatorum offerri. Rom. i. 8. "On ή πίστι! ύμών καταγγέλλεται έν ό\ω τω κόσμω, Quod vestra in tenenda doctrina Christiana constantia ubique fere laudibus celebratur. Heracl id. Allegor. init., indicante Schaef. in Mss., Meyas άπ' ούρανοΰ και χαλεπό! άγών Όμήρω καταγ- Β γέλλεται περϊ τή! εί! τό θείον ολιγωρία!, Ingentem et gtavem ob causam, ut quae coelum ipsum attineat, lzesae eontemtaeque Deorum majestatis accusatur Homer. Glossae: KarayyeX9eis Delatus.] Καταγγέλλω et καταστέλλω confusa babes ap. Auctor. V. Horn, p., 361. Gale. Ονδέν δέ ήσσον καί eis πένθη παραλαμβάνει τήν μουσικήν, θρήνων έξάρχου! αοιδού! (11. Ω. 720.) ποιών, ώ! τή λειότητι τών μελών τήν τραχύτητα τή! ψυχή! καταγγέλλοντα. Quae miror viro., doctissimo placere potuisse. Nam et Graeca solceca sunt, et sententia nulla est. Rescribo, τον! καταστέλλονται. ' Nihilo tamen secius et ad luctus musicam.recipit, lamentationum praecentores adhibens, qui modorum suavitate asperitatem animi lenirent et componerent.' Athen. xiv Καί ό 'Ομηρικό! δέ Άχιλλεύ! τή κιθάρφ κατεπραννετο, ήν αύτφ έκ τών Ήετίωνο! λαφύρων μόνην "Ομηρο! χάριζε ται,. καταστέλλειν τό πνρώδε! αύτοΰ δυναμένην μόνο! γαΰν έν Ίλιάέι ταύτη χρήται τή μουσική. Phot. Bibl. p R. Steph Ai πρεσβύτεροι γνναϊκε! ς τοί! πραύνονσι λόγοι! τού! θυμού! άνηρεθισμένου! καταστέλλουσαι. Sext. Empir. p. 357 Fabric. Εΐπερ τοίνυν φασϊ φιλοσοφίαν άποδεχόμεθα σωφρονίζονσαν τόν άνθρώπινον βίον καϊ τά ψυχικά πάθη καταστέλλουσαν, πολλω μάλλον άποδεχόμεθα τήν μουσικήν. Cf. eund. p (Eira κάν τοιαύτα,ή τά τή! μουσική! μέλη, ού διά τοϋτο και ή μουσική βιωφελή! καθέστηκεν ον γάρ οτι δύναμιν έχει * σώφρονιστικήν, καταστέλλει τήν διάνοιαν, άλλά ή * π ρισπαστικήν,) et Porphyr. de Abst. p. 149 (=309 Άπειπάμενοι δέ πασαν τήν άλλην έργααίαν, και πόρου! άνθρωπίνουι, άπέδοσαν ολον τόν ριον τή τών θείων θεωρία και * θεάσει, διά μέν ταύτη! τύ τε τίμιον καϊ άσφαλέ! και εύσεβέ! ποριζόμενοι, διά δέ τή! θεωρία!, τήν έπιστήμην, δι' άμφοίν δέ άσκησιν Ίβών κεκρυμμένην τινά καϊ * άρχαιοπρεπή' τό γάρ άεϊ σννείναι τή θεία γνώσει και έπιπνοίφ, πάση! μέν έξω τίθησι πλεονεξία!, καταστέλλει δέ τά πάθη, διεγείρει δέ προ! σύνεσιν τόν βίον' λιτότητα δέ έπετήδευσαν καϊ καταστολήν, έγκράτειάν τε καϊ καρτερίαν, τό τε έν παντί δίκαιον καϊ * άπλεονέκτητον' σεμνού! δέ αύτούι παρείχε χ) καί τό *δνσεπίμικτον?)" Toup. Emendd. in Suid. Τ. i. Ρ 295. " Bene Porphyr. voce utitur, quae de tumultuantibus et seditiosis inprimis adhibetur, unde κατισταλμένοι, Sedati, Modesti. Vide Kypk. ad Luc. A. A. xx. 36. cui ap. Paul. 1 ad Tim. ii. g. καταστολή recte est Modestia s. Cohibitio 111 vestitu, gestibus, inceesu, aliisque rebus in sensus cadentibus, ubi plura de hac significatione: atque id ap. Nostrum paulo post per καταστολήν, quam vocem ibi perperam omittit Meerm. Cod., intelligo, non Victus tenuitatem, ut Felic. dedit. Ita Pythag. se ornasse dicitur εύσταθείφ ψνχήι και καταστολή σώμα- TOS ap. Iambi, in Vita ii. n. 10.: de moribus etiam Clem. Alex. Strom, vi. 659 Eis κατακόσμησιν ήθονι καϊ καταστολήν." Jac. De Rhoer. Plura vide in Karaοτέλλω, Καταστολή.] Κατάγγελο!, ου, ό, ή, [Annuntiator, Delator,] Obnuotiator...Plut. Apoph. Lacon. Ιέ oiv κατάγγελον ίτψψεν &μ2ν; Xe obnuntiatorem misit Ί Β. [Locus 410 est Lacon. Instit. Τ. vi. p Reisk. Προαάγοντά τι! τόν.νίόν θεασαμένη, έπύθετο, τί πράσσει ή πατρϊι, είπόντοι δέ, ΥΙάντες άπολώλασι, κεραμίδα αρασα, έπαφήκεν αντφ, και άνείλεν, είποΰσα. Σε οίν κατάγγελον έπεμψαν άμϊν ; " Vide, num scribendum sit κακάγ-, γελον," Η. Steph. Recte omnino, et sensu sic.flagptante, et voce κατάγγελοι, quam in Lex. suum male recepit Schneider., nusquam alibi extante. Sic κακαγγεχία et καταγγεχία confunduntur.in Galeni Gl. Hippocr.] " Καταγγελία, as, ή, Accusatio, Convitium, V. L. " Id tamen potius κακαγγεχία diceretur." [Vide nos in ΚακαγγεΧία. Luc. de Parasito xiii. T. ii. p Ούχϊ Αημάδη! μεν, καϊ Αισχίνη!, καϊ Φιλοκράτηs, ύπό δέον! ευθύ! τή καταγγεχίψ τοϋ Φιλίππου-ποΧέμον, τήν πόλιν προνδοσαν και σψάί αύτούι τφ Φιλίππω. " Joseph ; pro Mina, Manil. iv. 556." G. Wakef. in Mss. Locus est hie : *Hi/ δε καϊ αίθαλόειι άστήρ σύν τοίσι φανείη "Αρεο! έν κύκλοισι θοοϋ * δεινήματι κόσμον, Φάσμασι δαιμονίοισι σνναντήσουσιν έκεινοι, Ύνχή δερκόμενοι * νεκροδερκή * νερτερόμορφα "Εν τε καταγγελίαισι θεών * μηνίσμασί τ α'ιεϊ Όξυχόλοι, λνπρόν βιότον τέλοι άθρήσουσιν Ειδώλων στονόεντα τύπον, διά παντόι όρώντει, Ών πλάστειρα θεά πικροϋ * θαμβήματοs άρχει. Jac. Gronov. vertit, In annuntiationibus Deorum ac offensis. Plut. in Romulo xiv. T. i. p Reisk. ΏΪ δ' άνεφάνη, θυσίαν τε λαμπράν έπ' αύτφ καϊ άγώνα καϊ θέαν έκ καταγγελία! έπετέλει πανηγυρικήν. " Spectaculum, ad quod homines officiose et verbis solennibus invitantur, de loco atque tempore certiores facti." Reisk. Clem. Alex. Strom, vi. p. 827 Έήν δέ ήμετέραν διδασκαλίαν έκτοτε σύν καί τή πρώτη καταγγελία κωλνονσιν όμον βασιλεϊ! καϊ τύραννοι, κ. τ. λ.] < [* Κατάγγελσι!, εω!, ή. Glossae : 'KardyyeXffesi Indieacio.] [* Καταγγελτή!, ον, ό. Glossae: Καταγγελτ-ή!^ Delator, Nunciator.] Κατάγγέλτο!, ό, ή, Patefactus per nuntium, vel י Detectus. Thucyd. (vii. 48.) Πολεμίου κάταγγέλτονβ γίγνεσθαι, Schol. δήλου! διά μηννμάτων. [Vide Απάγγελτο!, et 'Εξάγγελτο!. Suid. Καταγγέλτου!. Οί δέ έλεγον άπαλλαγήναι αύτούι, πρϊν καταγγέλτου^ τισϊν, ότι πάρεισι, γενέσθαι. Cass. Dion. Hist. p Reimar. Πρί!/ καταγγέλτον! σφα! γενέσθαι.] [* Καταγγελτικό!, ή, όν. Helidor. iii. p. 12S=108. Έπηκολούθει τούτοι! άλλων ιερειών διάφορον πλήθος, έκάστον ζώων γένου! Ιδία και εί! κόσμον άγομένου, αν λοϋ και σύριγγο! τελεστικόν τι μέλο! καϊ καταγγελτικόν τή! θνσία! υπαρχόντων.] Άκατάγγελτο!, ον, ό, ή, Non indictus, ut άκατάγγελτο! πόλεμο! ϊ. q. ανεπάγγελτο!, Plut. Numa (xii. Τ. 1. p Τοΰ Φαβίου κατηγοροϋντεs ώϊ έκσπονδον, καϊ άσπειστον, καϊ άκατάγγελτον έξενηνοχότοι προ! αύτού! πόλεμον,) Non indictum bellum. [" Dionys. Η. Τ. i. p (Reisk., Antiq. Rom. i. 58., Πρώτο δέ ό Λατίνο! έγκλημα ποιούμενο! τόν αίφνίδιόν τε και άκατάγγελτον πόλεμον,) et Appian. Τ. i. p (Schweigh., vi. 10., Ζακανθαίοι δέ, αίφνιδίω και άκαταγγέλτφ κακω σνμπεσόντε!, έπρέσβενον έ! 'Ρώμην.)" G. Wakef. in Mss.], αγγελεύϊ Κα7 έω!, ό, Annuntiator, Denuntiator, Act.Apost. xvii. (18.) Βένων δαιμονίων δοκει κατα γ- γελεύ! είναι. Exponitur et Obnuntiator hie a Budaeo. [Glossae: Καταγγελεί«, Delator, P. G. Wakef. in Mss. provocat ad Clem. Alex. Strom, vi. p Α μέλει ώ! άν τοϋ Κνρίου ήκοντο! εί! ανθρώπου! τοΰ διδάξοντο! ήμαι, μύριοι σημάντορεί, : Karaγγελεκ» * έτοιμασταϊ, πρόδρομοι, άνωθεν εκ καταβολή! κόσμου, δι έργων, διά λόγων προμηνύοντες, προφητεύοντας έλευσεσθαι, και που, καϊ πώϊ, και τίνα τά σημεία.] Έκκαταγγέλλω, pro καταγγέλλω, ut Έκκαταγγεί- Xas άγώνα, Plut. Romulo, Qui ludos indixit. [" Έκκαταγγέλλω, f. ελώ, aus einer f. Les. Plutar. Rom. 13, 3. entstanden st. καταγγέλλω." Schneider. Lex.] IIpoKarayyiXXw, Praenuntio, Ante denunlio, [Praedico, Promitto.] Act. iii. 18. '0 Se eos, ά προκατήγγριλε διά στόματο! πάντων τών προφητών αύτοϋ, παθείν τόν Χριστόν, έπλήρωσεν, [" Deus autem ita rata fecit ea, quae variis multorum propbetarum ora-

18 4 411 [pp ] culis praedixit, fore sc. ut Christus.supplicio afficeretur: v. 24. Καί προκατήγγειλαν τάε ημέρας ταύτας, Et praedixerunt de his rebus. Sed loco προκατήγγειλαν sine dubio h. 1. est κατήγγειλαν reponendum, quod etiam Griesbach. in textum reeepit: vii Απέκτειναν τούε προκαταγγείλανταε περϊ τήε έλεύσεως τοΰ δικαίου, Interfecerunt eos, qui de adventu hujus innocentis vaticinati sunt." Schleusner. Lex. Glossae: Προκαταγγέλλω Antecapio, Praeoccupo, Occupo. "Joseph alibi G. Wakef. in Mss.] Πμοκαταγγέλλομαι, Pass. 2. ad Cor. ix. 5. Kai προκαταρτίσωσι τήν προκατηγγελμένην εύλογίαν ύμών, Praenuntiatam, vel cum Beza, Antea indictam. [" Munusculum vestrum, s. eleemosynam vestram, quam jam olim promisimus. Codd. nonnulli * προεπηγγελμένην, e glossemate ut videtur." Schleusner. Lex. Clem. Alex. Strom, iii. p Ή re αυ *Λεύίτική φυλή, τοϋτον φυλάσσουσα τόν τήε φύσεωε νόμον έκ Θεοϋ, έλάττων τόν άριθμόν παρά τάε άλλας είε τήν προκατηγγελμένην εισήλθε γήν.] [* Προκαπϊγγελσι«, εωε, ή, Denuntiatio praevia. Schol. Thucyd. ii. 1. 'Ακηρυκτεί' άνευ κηρυκείαε, ώε εχθροί, άνευ κηρυκείου μάλλον, καί προκαταγγέλσεωε.] Cels. Ύποκαταγγέλλω, (Praenuntio,) Orig. c. [* p. 82. (Spencer. Kat πρόε ταΰτα δέ φήσομεν, ότι Α λων, Insolita haec atque inusitata nuntrans ad«" Xenoph. Hellen. ii 'Ερωτώντων'τινΰν, j, παραγγέλλειν έκέλευεν, οτι τόν κάλαμον'είχε; cum 7rpos, Κ. Α. vi TaCra παραγγέχχοοβι7rpi t Ξενοφώντα, Cod. Eton. ίπαγγέχχονσι. Nominativiu absolutus, Hellen. ii Ό έτεροι τω έτέρφ r γέλλων, np. cladem. Usitatius dicitur τοϋ biz, έτέρψ παραγγέλλοντος. Prodo, Κ. A. i. 8. U.Ti σύνθημα παρέρχεται και os έθαύμασε τις παραγγ^. Deuuntio, Κ. Π. vii Ό Φρνγών βασιλά, wantσκενάζετο ώς καθέξων τα έρύματα καί παρήγγ (( \^ οΰτωs iis, quos Cyrus miserat." Lex. Xenoph.] 1 De. nuntio, Condico, ut constituentes solent. Plate Phaed. (iii.) Ώαρηγγείλαμεν ουν άλλήλοα ήκειν ώι ηρω. ίαίτατα eis τό είωθός' και ήκομεν. Bud. Cui signifi. cationi affinis est haec, παραγγέλλω έπϊ τό. ίείτνον Invito ad coenam, Condico ccenam, q. d. Denuntio alicui ut adsit ad coenam. Luc. (Nigrino xxiv, T. j p. 64.) Kai TOIS έπϊ τα δείπνα παραγγέλλουσι κοινολν γούμενον. [Glossae: Παραγγέλλω Invito.] hem Ε παραγγέλλω in Pand. Graecis, Denuntio, ut quum mulier praegnans, post divortium marito denuntiat sese praegnantem esse ex eo, παραγγέλληντφ άμ^ί dicitur; et maritus άντιπαραγγέλλειν, quum ex^sc praegnantem esse negat. Bud. Vide ΆντιπαραγψίΧ. γκαλοϋμεν Ίουδαίοιε, έντραφέίσι νόμψ και προφήταιε Χω. Hue pertinet et παραγγέχχειν ε'ιι δίηργνοεnuntiare judicium ; significat enim Diem dicere ia τοίς Χριστόν ύποκαταγγέλλουσι.)" Abr. Kail, in Mss.] " Μετάγγελ05, (ου, ό, ή,) Internuntius, s. simpliciter judiciis publicis. Bud. [Harpocr., notante Schajf, in " Nuntius, י] abundante praepos. ut in έπίονρος et Mss., Π ρόσκλησις ή ε'15 δικαστήρια ν κλήσιί, καϊ τροηα " similibus,' Damm. Lex.] Horn. II. O. (144.) T Iρίν Χέσασθαι, τό παραγγέχχειν ε'ις [. δίκην ΠαρβγγΑλ^ " ff, ήτε θεοίσι μετάγγελος άθανάτοισι." [" Quanquam Denuntio alicui ut hoc faciat, vel Denuntio hoc est«ibi alii scribi jubent θεοίσι μέτ, ut μετά pertineat ad faciendum, Jubeo, Impero. [Glossae: Παραγγ^φκ> θεοίς, pro έν θεοίς. (Eustath. p. IOO To δέ μετάγγελοε περιττήν καϊ αύτό έχει πρόθεσιν, καθά και τό ρασκευήν σίτου ούδεμίην παραγγείλας. Lysias, ΤΙαρήγ Denuncio, Edico, Praecipio.] Herod, iii.(25.)0»rek έπίουροε, καϊ τό, Χαλεπή δέ θεού * έπιμήνιε, καϊ, Έπιβουκόλος άνήρ, καϊ, Tis άν κατά θνητών, leg. καταθνη- p Reisk. Πολεμάρχη δέ παρήγγειλαν 01 τριάκοντα γειχαν παράγγελμα τό ε'ιθισμένον αυτοί$, [c. EfatOStb. τών, άνθρώπων, και, Άνδρών κατατεθνειώτων. Εΐ δέ το επ' εκείνων ε'ιθισμένον παράγγεχμα, πίνειν κΰνειον.] γράφεται καϊ Θεοίσι μέτ άγγελοε, ούκ άν ε'ιη άπωδόν, Xenoph. Κ. Π. vi. (3. 11.) Παράγγελλε 7ws εαντον ϊνα λέγτ! ότι έν θεοιε άγγελος ή 7 \ρις. Respicit ad II. έφορψν έκάστω τούε καθ' εαυτόν. Demosth., Επειέή i Ε ubi alii legi jubent, Χαλεπή δέ θεοϋ έπι μήνις, στρατηγός παρήγγειχεν άνάγεσθαι. Ubi Bud&llS v. Eustath. ibi p ; ad Od. Γ Έλάσρ C παρήγγειχεν esse ait Edixit, i. e. Edicto praecepit. δέ βοών έπιβουκόλος άνήρ, alibi; ad Od. Ψ [Idem p Reisk. Καί ό στρατηγοί ΆλκΙμαχοι ούδέ κέ τις τοι 'Άλλος άνήρ έρίσειε καταθνητών άνθρώ- άνάγεσθαι κεχεύει τήν ναϋν.] Et παραγγέλλει» denuntiare dicitur, quum milites per manus dant pr» 7των : et ad II. Η. 409 Ου γάρ τιε φειδώ νεκύων κατατεθνειώτων, et alibi.) Sic et Ψ ώκέα δ' 7!ρις ceptum imperatoris, Unde παράγγελσις, Xenoph. Άράων αιουσα μετάγγελος ήλθ' Άνέμοισιν, ubi quidam vide infra. [" Saepe de Imperatore aliove duce, inprimis si e tempore edicit, quid fieri debeat, ita ut τό, μετ, ad ήλθε referunt, pro μετήλθεν άνέμοις, Ivit ad Ventos, ήλθεν πρός άνέμουε, quo tamen loco compositum μετάγγελοε, Internuntius, praestare videtur." classico aut a praecone edicatur, ne res hostibus inno- imperium per manus tradatur et accipiatur, non cum Damm. Eustath. ad II. p Όρα δέ κάνταΰθα tescat." Lex. Xenoph.] Idem Xenoph. dicit etiam τό μετάγγελοε ό έστιν άγγελος, καιρίαν έρμηνείαν τής παραγγέχχειν είς τά όπχα, pro Edicere suis ut arma "Ιριδο! ειπείν γάρ Ιν πρός έν,*1ρις ή άγγελος έστι παρά capiant, [K. A. 0 i δέ καταφεύγει eis ro τό ε'ιρειν ο δηλοί τό άγγέλλειν, τινά δέ τών άντιγραφέων, έν δυσί μέρεσι λόγου έχει τό μετ άγγελος, ϊνα Ad arma vocat. Laudat h. I. Suid. in HapayyAXov- αύτοΰ στράτευμα, καϊ ευθύς παραγγέλλει eis τα ότ\α, λέγι/, οτι άγγελος μετ άνέμοισιν, ήγουν έπ' άνέμοις, και ras.] Quod autem legitur ap. eund. ΣτρατΑν in είς ανέμους ήλθεν ή 7!ρις. Villoisoni Scholia, quse πχείστην eis τόν πόχεμον, «παραγγέλλω "i. e. Citans habent μετ' άγγελος: Ίωνικώς, άντϊ τοΰ πρός άνέμους milites ad nomina, Delectum habens, Bud. Suidas ήλθεν, ώς Αρχίλοχος Μετέρχομαι σύμβουλον. Ms. exponit κατάχέγων, [Conscribens. Luc. de Parasite Townl. teste Heynio, Μ. έ$ σύμβουλον. Schol. Pind. xl. T. ii. p "Ινα τοίνυν μή πάνυ θαυμάζει, pijw Olymp. xii. 10. Φιλόχορο5 δέ ras έκ φήμης μαντείας, τό πράγμά σοι δοκή χλεύης άξιον, φέρε προτνπωσίιμε6α τουτέστι κλήδονας, καϊ πταρμούς, η φωνάς, ή φήμαε, ή D τορ' ήμίν αύτοίς, ήγγέλθαι μέν αίφνιδιονείςτήνχύφαν άπαντήσεις, σύμβολα φησι λέγεσθαι, ώε Αρχίλοχος έμβεβληκέναι πολεμίους, είναι δε άνάγκην έπεξιίναί, Μετέρχομαι σε, σύμβολον ποιουμένη. Vide Gaisford. καϊ μή περιοράν έξω δηίουμένην τήν γήν, τόν οτρατη $ν ad Archilochi Fragm. cvii. Scholiastae Veneti mens, δέ παραγγέλλειν άπαντας εις τόν κατάλογόν του! εν Μετέρχομαι συμβούλψ, legendum postulat; vel, si ήλικί(/., και δή χωρείν τούς άλλους, έν δέ δή rovrou, locus e Pindari Schol. refingendus est, legi debet, φιλοσόφους τινάς, και ρήτορας, καϊ παρασίτους. A11W Μετέρχομαι σοι, σύμβολον ποιουμένη. " Ut Homerico dicitur non de imperatore milites ad numeros vocante, loco, quem (Villoisoni) Schol. iliustrare vult, exem- συνηρι plum congruat, συμβούλψ legendum est, ut ap. fitentur. Suid. Παρήγγελλον έτάσσοντο, * ut hie, sed de iis, qui nomen suum inter milites pro- Homer, cum dativo, cui casui etiam jungitur 11. Π. θμοϋντο. Άππιανός' Πάϊ τις αύτών και σιφμΐψ* 487. Λέων άγέλρφι μετελθών: nam μετέρχεσθαι ώρμα, καϊ έθελονταϊ παρήγγελλον eis τόν κατάλπγμ. cum accusativo alias construi apud auctores passim Appiani locus, teste Kustero, occurrit de Bell.» un obvium est." Liebel. ad Archilochi Reliquias p. p. 69 Theophr. Cliar. xiii. de curiositate inepta " Heyn. Horn. vi Cattier. p. 81." Schaef. r Kai τόν στρατηγόν δέ προ<τελθών έρωτήσαι,!tore μέλμι in Mss.] י παρατάττεσθαι, και τί μετά τήν αΰριον παραγγέλλει; " Dicitur imperare, παραγγέλλειν, imperator, cum pro re nata et e tempore quid fieri deheat, edicit, e : י * ts Schneider. ieschyli Pers. 469 }. imperat Μεταγγέλλομαι, Promitto. Sic tradit Hederici ] Lex. per errorem, ut videtur.]. [1ϊ Παραγγέλλω, Nuntio, Indico. Glossai: Πα ραγγελλω Nuntio. Luc. Deor. Dial. x. i. Τ i. ρ 229 Χα,νά ταΰτα, ώ Έρμη, «αϊ άλλόκοτα ήκεις παραγγέλ- παγγείλας άφαρ στρατεύματι, Ήϊί άκύσμωι ξνν Eurip. Heracl 'Αθηναίων δ'άναξ Ιτρατψ χαρϋτ

19 413 [. ρ22] γελ', οία χρή τόν' ευγενή. Mceris : Παρηγγύησεν, A Amicis mandasse, non, ut Nostei arbitrabatur, Accersisse.] Plut. (in Caes. xxi. T. iv. p Reisk.) Άττιϊώς' παρήγγειλε ν, Έλληνικώ!. Vide Τϊαρεγγνφν. *< Impcrata communico.um alib», Reriiuntic : de da* ΟI ras αρχάς παραγγέλλοντεε, έκείνω χρώμενοι χορηγώ. cibus lino bus, Κ. Π. ii Tj? δεντέρφ (ταξιάρχω) Idem παραγγέλλειν αρχήν et μετέρχεσθαι pro eodem fc&eυβε rot יי rovrov { pa r1 είλαι, 2. Oi el dixit, ΓάίΠί Μάριο! άγορανομίαν την μείζονα παρήγγ είλεν αίσθόμενο! δέ ότι λείπεται, τής αύτή5 ή μέρας πβύόμενβι ταχύ παρήγγελλον, iii Ή ύπακούειν τφ στρατηγώ, ή παραγγέλλειν τι, iii viii " τήν έλάττονα μετήλθε. [Idem Pompeio Iii. Τ. iii. p. Lex.' Xenopb. " Esd. i. 1. Παρήγγειλε φωνήν, Mandabat vocem, h. e. Jubebat voce praeconum publice νπατείαν: et Mario viii. Τ. ii.p. 814., notante Scha:f Τ ω ν άλλων ά7τ οντάντων τον 7ra.pa.yye\\ 1v την promulgari. 1 Reg. X. 17 Παρήγγειλε Σαμουήλ παντϊ in Mss., Συ δή καταλιπών ήμ&ς, ώ γενναίε, πχείν έπ rjι λαφ πρός Κνριον, Convocabat Samuel omnem οίκου διανοιή, καί παραγγέλλειν νπατείαν;] Idem populum ad Domieuin." Biel. Thes. J. Poll. viii. alicubi praepos. εις addidit: ut in Caes. Αιτούμενος 123. To δέ δικαστήριον περιεσχοινίζετο, τον μέν βασι- δοθήναι αύτω παραγγέλλειν eis νπατείαν άπόντι, δια X us παραγγείλαντ05, τών δέ θεσμοθετών πληρούντων τών φίλων: [et Cat. Min. Τ. iv. p "Εκ τε δή τούτων τό δικαστήριον, ubi lege cum Jungerm., probante αλλόκοτος, έδόκει' καϊ νόμον γραφέντος, όπως rois παραγγέλλονσιν εις άρχήν ονοματολόγοι μή παρώσι, χιλιαρ- Τ. Hemsterh., κληρβύντων. Lysias c. Eratosth. p Reisk. Ούτοι δέ φυλάρχονς τε έπϊ τάς φυλακάς χίαν μετιών, μόνος έπείθετο τω νόμω. " ΤΙαραγγ. ets κατέστησαν, και ό,τι δέοι χειροτονείσθαι καϊ οΰστινας άρχήν, nomen suum profited in petitione magistratus, γρή αρχειν παρήγγελλον, καϊ εί ΓΙ άλλο πράττειν βού- Fasc. Crit. ii. p Leopard, xxv." Valck. in Mss.] Χοιντο, κύριοι %σαν. " Videtur h. 1. ita constituendus, Alicubi etiam ap. eund. παραγγέλλειν dicitur absolute Qui ambit et est candidatus. [Evagr. Eccles. Καί tmotivas δέοι χειροτονείσθαι, καϊ άστινας άρχάς Β ίρχειν, ιταρήγγελλον." Reisk. De vate, Xenoph. Hist. ii. 1. Οντως παραδόξως σωθείς, έν τινι τών αντόθι Hellen. ii '0 μάντις παρήγγειλεν αύτοίε μή στρατιωτικών τελών άφικνείται, έν αύτω παραγγέλλειν irperepov έπιτίθεσθαι. Jubeo, de domino, Luc. Hermotimo xi. T. i. p To άπ' έκείνον καθεύδει, μη- nomen daret. Non quod παραγγ. ad verbum sit i. q. βονλόμενος. " Recte Musculus, Ut in eo militise δένα βίσδέχεσθαι παραγγείλας. Item, Adlaoneo, de servo, ap. eund. Nigrino xxxiv. T. i. p. ambire. Dionys. H..xi. (61.) «Παραγγέλλει τήν Nomen dare; nam proprie significat Pet ere atque 76. Προϊόντος γάρ Ttvas τών βίκετών δει βοάν, και αρχήν, Ambire magistratum. Appian. vero παραγγ. ναραγγέλλβιν προοράσθαι τοίν ποδοίν, ήν ύψηλόν τι ή είς τήν άρχήν solet dicere. Sic et vetus Auctor ap. κοίλον μέλλωσιν ύποβαίνειν, καϊ νπομιμνήσκειν αύτούς, Suid. V. Παραγγέλλ0( τα5, (Οι δέ * Αρειανοι όντ-ες, τομαηστατον, όη βαδίζονσιν. Item Praecipio προφάσει τον δόγματος, άφικόμενοι έν Χαρχηδόνι, περί ut philosophus, Doceo ut praeceptor, Moneo ut amicus, quid facto usus siet,' ut cum Terentio loquamur. παρασκενής έχει καί γνώμης, μαθείν. 'Αντί τον τελοΰν- TOVS eis ίερωσύνην παραγγέλλοντας όπως ό Τεσέριχοβ Plut. Lacon. Apophthegm. T. vi. p. 7gi. Reisk. Tois τας. Ubi Gr. linguae ratione sic postulante, leg. ίέ αντοϋ φίλοι* (ό 'Αγησίλαος) παρήγγειλε μή χρήμασίν, άνδρείφ δέ καϊ άρετή σπονδάζειν πλουτείν : ρ Evagr. quem vide. ' Deest v. έμελλον, vel simile εχη pro εχει. Pro Γεσέριχοχ autem leg. Τιζέριχοβ ex Τοϊ{ δέ σιρατιώταις (ό Λεωνίδας) παρήγγειλεν άριστοτοίείσθαι, έν ψδον δειπνοποιησομένονς: ρ bis, προφάσει τον δόγματος. Virum doctum decepit quid,' Kuster. Imo ώστε deest: μαθείν pendet e ver- Παρήγγειλε δέ (ό Λυκούργος) έν τοίς πολέμοις τρεφαρένου! καϊ νικήσαντος μέχρι τοϋ βεβαιώσασθαι τό cum religionem Arianorum prae se ferrent, Carthagi- forte iem. Porti versio parum accurala, ' Illi vera, νίκημα, έπιδιώκειν, είτα ενθνς,άναχωρείν.] Item, C nem venerunt, ut explorarent, quo animo Gensericus Denuntio, i. e. Significando jubeo, ut quidam ap. erga Sacerdotes et Episcopos esset.' Imo sensus est. Suid. Ό δέ άνεχώρησεν, ούδέ τό άνακλητικόν παραγγΐίλας, i. e. ση μήνας, inquit Suidas. Ponitur autem μαθείν, quo animo Gens, esset erga eos,. qui sacerdo- Specie religionis suae, scilicet ut explorarent, ώστε non solum pro Edico, sed et pro Interdico. Act. tium peterent. Suid. τελονντας, i. e. Sacerdotes, Apoet. v. (28.) Οΰ παραγγελίψ παρηγγειλαμεν ύμϊν μή quomodo Port, accepit; an recte, viderint alii. διϊάσκειν έπϊ τω ονόματι τούτω ; Nonne conceptis verbis interdiximus vobis I Bud. Videtur tamen et hie Φάβιος λαβών τήν άρχήν, ΤΙόπλιον άποδείκννσιν νπατον, Idem : Παραγγέλλο»τα δεχόμενον τήν άρχήν. Ό δέ et similtbus locis posse etiam significatio τοΰ κελεύω, ούδ' αύτόν παραγγέλλοντα τήν άρχήν.) Solebant autem s. προστάττω, retineri, ut sit, Imperavimus vobis ut candidati, cum magistratum peterent, nomt-n suum desineretis docere, Vel, Denuntiavimus vobis ne doceretis, nt Beza vertit. Vetus interpres reddit, Prae- interpretatur. Quod minus probo. Nam παραγγε- profiteri. Jo. Langus, Militare sacramentum dicere, cfipimus vobis ne doceretis. [Schleusner., Nonne λία est Album militare, in quod nomina singulorum grarissime vobis interdiximus? Marc. vi. 8. Καί militum referebantur. Veget. ii. 5. Matriculam vocat. Evagr. infra hoc cap. παραγγελίαν usurpat hoc παρήγγειλεν αύτοίς ί να μηδέν κ. τ. λ. Et interdixit iis ne quid etc. viii. 6. Luc. v. 14. Καί αύτός παρήγγειλεν αντφ μηδενϊ ειπείν, Injunxit autem illi, ut ne- γέλίαν έγγράψαντες. Porro militum nomiua prius sensu, Μαρκιανον τόν καϊ Ανγονστον έ«τήν παραγ* Klinem de hac re certiorem redderet. Glossae : Παραγγέλλω Veto, as, O. Interdico, Ο. Παραγγέλλει ut testatur Veget. ibid. Eadem voce utitur Candidus matriculis inserebantur, quam sacramentum dixissent, Interdicit, P.] Significat etiam Παραγγέλλω, Isaurus Hist. i. de Leone ita scribens, *Os ήν έκ Λακιαβ Denuntio, i. e. Accerso amicos. Lysias v. r. 'Epa- D μεν τής έν Ίλλνρίοις στρατιωτικώ παραγγείλας τάγματι." τοσθ. Φόνου, Καίτοιγε, εί προήδειν, ούκ άν δοκώ υ μιν Vales. Demosth. c. Mid. p *Α δ' έν ύμϊν μετk τοις επιτήδειοι! μεθ' ήμέραν παραγγείλαι, ϊν' ώς άσψα- ταντά έστιν υπόλοιπα, όσφ πλείοσιν οντος ήνώχληκε καί Χέστατα μέν αύτός είσήειν. Ex quo factum mea sententia, inquit Bud. ut παραγγέλλειν Petere significet, ρίων οία έποίει' τοσούτφ μάλλον ελπίζω τό δίκαιον παρήγγειλεν έώρων γάρ αυτόν άρτι προ τών δικαστή- 1 e. Ambire magistratum, καί δεξιοΰσθαι. Denuntiabant enim amicis et eos accersebant έπϊ τφ σνναρχαι- 01 re χρηστοί μέν υμών καϊ δικαίως άρχοντες, μή πάνυ έξειν, Prensavit judices: et Ώροοιμ. Αημηγ. ρ ρεσιάζειν. [Noster duos Lysiae locos confundit, δ' οϊοί τ ένοχλβίν καϊ παραγγέλλειν, ούκ άπηλαννοντο quorum unus est p. 43. Reisk. "Επειτα, ή άνδρες, ούκ τών τιμών, " Postulare," Reisk. sed minus recte.] β,ν δοκώ νμίν, τοίς έπιτηδείοις μεθ' ήμέραν παραγγείλαι, Παραγγέλλω eis άνδρας, Refero me, vel Refieror in virorum numerum, Latine Virilem togam Κ&ϊχεΧενσαι αυτούς σνλλεγήναι ε'ι«οικία ν ("aut οικία«sumo, Ad virilem aetatem perveni, quod et τελώ ε'ις *άνδρας dicitur. Β. Synes. adv. Andron. Καί eis άνδρας παραγγείλω, ονδέν τι παιδαρίον πρός άπραγμοσύνην παρήλλαξα. [J. Poll. ii. 10. Παρ^νβηκώ!, παρηβηκώί, άφηβος, άφηβηκώβ, άπηνθηκώς, έκμειρακίων ets άνδρα παραγγείλας, άνδριζόμενος, έντελή» τήν ήλικίαν, ένακμοί. " In C. A: marg. άφηβηκώς, U plurali erit leg. aut ad οίκίαν addendum τίνος aut tou encliticum," Reisk.) τών φίλων τών έγγντάτιβ, " Mandare partes agendas, docere in antecessnm, quid, cum res in nervum eruperit, agendum cuique ut, rem, locum, tempus, modum rei agendae cum lis condicere," Reisk.: alter autem legitur p. 45. Καίretye, εΐ προρδειν, ούκ αν δοκώ νμίν καϊ θεράποντα«*ορασκενάσασθαι, καϊ rote φίλο is παραγγείλαι, 'ίν ώ$ λαλίστατα μέν airos είσρεν κ. τ. λ. Sensus est, ATT 414 ε. μ.. eh άνδρα«παραγγείλαι, Qui jamjam virorum ia numerum transiturus est." Kuhn. Ad Symasii

20 415 ΛζΓ [p. S2.] ΛΓΤ 16 locum respexit J. Poll, atque ex 1110 procul- L τών γραφομένωνκαϊ παραγγεχλόμέννν.'] dubio huic restituendum est εί! ίίνδρα$.] Versor Παραγγέλλω et προαγγ. nnlant confusa habes. cum aliquo, Congredior alicui quotidiana consuetudine. Schaef. in Mss., ad Diod. S. ii tem Auctor quidam ap. Suid. Ό δέ, 7ταραγγέλλων π ο- P a 77 προσαγγ. et προαγγέλλω, ap. J. Poll. vij}. j"" τέ μέν rocs, ποτέ δέ τοΐ!, ήρπαζε μετ αύτών και htehhero. Τον μέν.βασιλέως προσαγγείλαντοι. ubi, teste 'Kuhnie' Id est, inquit, *συνδιερχόμενος, συνδιατρίβω'ν, σνναναστρεφόμενοι. C. V. παραγγείλαντοs, (idque omnino recte, ν nos Vel est άντϊ τον άπροόπτω! ερχόμενοι. in Παραγγέλλω,) C. Α. προαγγείλαντος. J(^ [" Pessime ; nihil enim baec interpretatio cum v. Παραγγέλλων παραγγέλλω et παραστέλλω, Ut supra καταγγί}\α 1 commune habet. Quare nugis et deliriis καταστέλλω. Lucian. Ver. Hist T. ii. p 7Q Grammaticorum haec per me accenseas licet." Kuster. Νϋν δέ βονλομαι αύθις έξενεγκεϊν τον πόλεμον,' ή,ί I) " Ultro me offero alicui rei efficiendae, Recipio," παραγγεϊλαι τήν αποικίαν. "Aid. παραστήλαι, 'ii Ce t Reisk. Antiphon. π. r. Xop. p. J6g. Ετύγχανε γάρ verbum. satis infrequens sit, si fides Lexicis; tamen μοι πράγματα όντα προ! 'Αρίστωνα καϊ Φιλΐνον, α εγώ multo nobis ad seriem orationis videbatur commodius περϊ πολλού έποιούμην, επειδή παρήγγειλα, ορθώς και accidere, cum non de imperanda scribendaque co δικαίωι άποδεΐξαι τή βουλή καϊ τοΐ! άλλοι! Αθηναίοι!, Ionia, quod est παραγγεϊλαι, sermo, sit, sed-dededucenda " Permagni faciebam multunique mea referebat, et firmanda, misso exercitu, cui rei παραατε~ι\ αι Senatum populumque Atheniensem de rebus Aristonis atque Philini vera diligenterque a me doceri, qui me aptissimum esse, si minus aliorum induction Ibcanifo probari potest, tamen ex usu verbi simplicis, et id facturum'promisissem." Reisk. De facibus ratione qua duplicatum est verbum, satis apparet" nuntios transmittentibus, ut apud Anglos Telegraph, J. M. Gesner. Plura vide in Παραστέλλω.] ieschyli Ag XO. Καί τις τόδ' έξίκοιτ αν άγγέ- Παράγγελμα, aros, τό, Praeceptum, Lysias'(c, 'λων τάχος; ΚΛ. "ϋφαιστος "ίδης λαμπρόν εκπέμττων Eratosth. p. 394.) 01 παρήγγειλα» Πολεμάρχω δέ σέλας. Φρνκτός δέ φρνκτϋν δεϋρ' άπ' άγγάρον πυρός τριάκοντα το e7r K 1v(1)v ειβίσμενον, παράγγελμα frlp(1y "Επεμπεν. 'Ίδη μέν, πρός Έρμαϊον λέπας Λ,ήμνον' κώνειον. Xenoph. in Cyneg. (xiii. 9.) Τά μεν olv τών μέγαν δέ φανόν έκ νήσον τρίτον "Αθωον α'ιπος Ζηνός σοφιστών παραγγέλματα παραινώ φνλάττεαΰαι. Est έξεδεξατο, Ύπεϊρ'Έλλης τε πόντον ώστε νωτίσαι 'Ισχύ! etiam interdictum vetitumque. Demosth. Καί ric πορευτον λαμπάδος πρός ήδονήν Πεύκη, τό * χρνσοφεγγές, τριηράρχων εχόντων παράγγελμα μή xwp/ eff&u,,quu1n ώστις ήλιος, Σέλας παραγγείλασα Μακίστου σκο- edicta interdictoria proposuissent. Et interdicta pra- παις' Ό δ' οντι μέλλων, ούδ' * άφρασμόνως. νπνω toria παραγγέλματα dicuntur in Pandectis. Bud. Νικώμενοϊ, παρήκεν άγγέλου.μέρος' Έκάς δέ φρυκτοϋ [Glossae: Παράγγελμα Praeceptum, Interdictum, 0, φώς έπ' Εύρίπον ροάς Μεσαπίον φύλαξι σημαίνει μολών. Thucyd. viii. 99. Οϋτω δή.υ Μϋδαρος _ πολλψ κόσμψ, Οί. δ',, άντ έλαμψαν καϊ. παρήγγειλαν πρόσω, Γραίας καϊ άπό παραγγέλματος αιφνίδιου, όπφς. λάθοι τον! εν ερείκης θωμόν άφαντες πνρί. Vide Interpretes ad h. 1., Σάμφ, apas άπό Tfjs Μιλ^ΓΟί/ νανσϊ τρισΐ και ίβίιομή. qui tamen de hoc sensu ;;verbi, παραγγέλλειν nihil κοντά, έπλει έπϊ τόν Έλλήσποντον, Profectione subito monuerunt.. De veteri ratione significandi.per faces indicta. Luc. Pro Laps, inter Salut. xii. T. i.p.736. e specula sublatas docte accurateque scripsit Is. T/ δ' ούχϊ καϊ έν τω τών εντολών βιβλίψ, δ άεϊ καί παρά Casaubon. Epist Joanni A. Witten. ex edit. βασιλέως λαμβάνετε, ο οΰ7 7 πρώτον ύμίν. έστι ναράγγελμα, p. quem consule in Classical Journal N. ix., 1709 Tjjs υγείας τήε ύμετέρα! αΐιτών επιμελεϊβθαι;,105. II Eurip. Heracl 'Έχεις όδόν ην,' ώ (" De mandatis principum, quod proprium hanua πόλις, Δίκαιον ον χρή ποτε τόδ' άφελέσθαι' Ύιμξ,ν ίντολών nomen est, plenissime egit Brisson. de Form, θεούς' ό δέ f μή (μή σε Matthiae dedit) φάσκων, Έγγύϊ iii. 84. ubi neque h. 1. praetermisit." J. M. G. "F0N μανιάν έλαύνει, Αεικννμένων έλεγχων τώνδ'" επίσημα mula illa fuit, Valetudinem tuam cura diligenter, aut, γάρ τοι θεός παραγγέλλει, Τών άδικων παραιρών Φροψ Da operam ut valeas, aut, Fac ut valetudinem cures. νήματος άεϊ. Sensus est, επίσημα παραγγέλλει, Quae formula in Μ. Tullii Epistt. ad Terentiamiixorem. Gives signal proof s of his justice and power.] Sed illae in epistolis extremis, in mandatorum vero Παραγγέλλομαι.. Pass, unde TO 1 παραγγελλόμενον, libellis primis. 'Εντολών vero βιβλίον esse mandatory Qeod imperatur, ut τά παραγγελλόμενα ποιείν, ap. ]ibellum, t quem a principe accipiebant praesidesetpro» Xen. (Κ. Π. i άν δοκώσι παρέχειν αυτούς coss. et έντολα! βασιλέων esse mandata principum, μάλιστα τά τεταγμένα ποιοϋντας, καϊ τά παραγ'γελλότ patet Dionis L. liii." T11. Marcil. Cf. Suid. supra p. μενα ύπό τής μεγίστης άρχής.) Thuc. i. (121.) Ό c. allatum.) Quod inprimis notandum, παρίγ μοίως πάντας ές τά παραγγελλόμενα ίόντας: [iii. 55. γελμα h. 1. ponitur de scripto mandate, cum proprie Ίέναι δέ es τά παραγγελλόμενα εικός ήν προθύμως] : significet Imperatoris Ducisve e tempore edictum, quo ii. (11.) Καί τά παραγγελλόμενα οξέως δεχόμενοι. primario sensusumitura Thucyd. I.e. Vide Suid. s«r Ubi Bud. παραγγελλόμενα non exponit simpliciter pra in Παραγγέλλομαι citatum. Charitovi. 9. Tj δέ Imperata, sed Quas imperata sint tradito per manus πέμπτη τών ήμερων μετά τήν άγγελίαν εξήλθε τη! Βαβν- imperio. Vide Παράγγελσ«.. [Idem ii. 89. Τά re λώνο! ό βασιλεύε, κοινώ παραγγέλματι 1W πάντων αυτψ παραγγελλόμενα οξέως δεχεσθε. Xenoph. Hellen. iii. ακολονθούντων, οσοι τήν στρατεύσιμον ειχον ήχικίάν, ubi 3. 7 Εί'τεν on επιδημειν 01 παρήγγελμένον ε'ίη י Dorv, a Schaef. in Mss. citatus; " Jin hac ne propria Κ. Π. ii Τά παραγγελλόμενα έποίονν : iv. 2. vox, quando alii regis vel ducis jussu aliis mandata 19 Τά παρηγγελμένα έπραττον. vi Πρώτον μέν referunt." 1 Reg. xxii. 14. Diod. S. xiii. 45. ToDfov ηηι/ττη-υ αριστάν παρηγγύησεν,, «.'., י «'έπειτα δέ S.\ μένοντας τό..ί.. πα- _ פ δέ τόν τρόπον αύτών εξηρτυμένων,.01 μέν ηγεμόνα ab ραγγελλόμενον,/ ωννί\λ,ι προνοεΐν. jeschin. ;! FcM / c. Ctesiph. p. 455, Λ?? τών ήραν τό σύσσημον τής μάχης, oi σαλπιγκταιϋ if Παρ»;γγέλλεΓ0 δέ έπ' αυτόν ήδη στρατεία : ρ ενός παραγγέλματος ήρξαντο σημαίνειν τό πολεμιχον. Παρ αγγελλομένης έπ' αύτόν ήδη στρατεία!. (Vulgo " Simile άφ' ένό! παρακελεύσματος XV. 32. et Juliaili στρατιάς, ut in priore loco στρατιά. Sed edidit Misopog. p Toi s τάφους δέ τών άθεων ανέτρεψαν Reisk. στρατεία, et στρατεία!. - De hoc enim potest πάντας ύπό τ,οϋ συνθήματος. Aliter/Elian. Η. Α.. Μ V. παραγγέλλειν usurpari, minus de altero." Παραγγ. 11. Αί μέλιτται δέ ύπό συνθήματι ε'ις ϋπνον τρέπονται. στρατείαν, Imperare expeditjonem militarem; παραγγ. Et Pallad. V. Chrysost. p. 40. d. 'IU TOVS irowovi στρατιάν, Conscribere exercitum. Vide Ruhnk. νομίσαι άπό συνθήματος αύτούς παράγενέσθάι>'&ά q ue ad Timaei Lex. p Valck. ad Phalaridis Epist. modum forte Juliani verba conformanda sunt." Wessel. p. xvi. et nos in Στρατιά, Στρατεία. Phrasin στρατιάν Eubulus ap. Schol. Aristoph. Plut , et παραγγέλλειν, Reiskio danmataai, habes et ap. Suid. δΐψ Suid., Καί πρός γε τούτοις άσκ'ον ε'ι! μέσον (χαραΐ supra in Παραγγέλλω citatum.) Plut. Pyrrho xxxii, plet Bentl.) Καταθέντες,. είσάλλεσθε, καϊ ωγχαίετί 1. ii. p T Hv δέ και Ασάφεια, πολλή τών. δρωμένων Έττί τοις καταρρέουσιν.άπό κελεύσματος. י ' t SimO Και παραγγελλομένων έν νυκτημαχίφ. Herodian. i. 5. omnes quasi signo dalo jussi cachinnos tollitis ob eos, 3. Παρηγγέλθη τε δή πασιν έλθείν είς τό είωθός πεδίον, quiperutrem unctum defluentes provolvuntur.' Ηο Imperatu!» est omnibus, ut in lociiui venirent 1η illud est, quod vel ab arte militari, vel ab hortatow fluo solerent congregari. Gloss : Παραγγέλλει remiges portisi ulo moderantis cantu tractum GrffiCi Jplerdicitur, P. Incertus Auctor ap. Suid. v..παpayye^a/; dicunt άπό * κελε,ύματος, αφ' ενός κελενματοι, velut Πολίσματα έκτόπια το παντελε! ύπάρχο'ντα Dipnyg, Halic. A, R. ii. p ubi lectorem lru

21 #5 [pp ] 418 straturtortus,.quum rectius putat κελεύσματος: al- A Schaef. in Mss., T7 ovv άν τις ε'ίποι; σύ δέ δμ περί terum enim est magis Atticum, notatumque ab Etym. τής των ελευθέρων παίδων αγωγής υποσχόμενος παραγγέλματα δώσειν, έπειτα φα ivy τής μέν των πενήτων καϊ 502. adjecto Sophronis loco, Qt γε μήν :κύχλοι ώσπερ il ενός κβλεϋματος, (Blomfield. Diatr. de Antimacho δημοτικών παρα μελών αγωγής, μόνοις δέ τοίς πλονσίοι5 in Classical Journal N. vii. 23g. quem vide, corrigit, ομονοείς τάς ύποθήκας διδόναι. Πρόι ovs ον χαλεπόν A»' γα. μ&ν κόγχαι ώσπερ αίκ' έξ έ. κ. ex Athenaeo iii. άπαντήσαι. Έγώ γάρ μάλιστα άν βονλοίμην πάσι 87 a ) Vulgarem modum sequitur Interpres Proverb. xxiv. 27 Άβασίλεντάν έστιν ή άκρϊς, και στρα- rois Ιδίοις πράττοντες, άδννατήσουσι τοίς έμοίς χρήσα- κοινή χρήσιμον είναι τήν άγωγήν' ε'ι δέ τίνες ένδεώς τενει άφ' ενός, (vel, ut Orig., in Cels. iv. p habet, aira ενός) κελεύσματος εύτάκτως. Muncker. igitur ταϋτα συμβουλεύοντα.. " ΤΙαραγγέλματα unice verum σθαι,παραγγέλμα'σι, τήν τυχήν αΐτιάσθωσαν, ον τόν in Hygiuo F. xiv. p. 41. et Martiali merito tuetur habet unus Harl. Reliqui consentiunt in yulg. παραδείγματα,, «Παραμελώ ita omnes libri i ratio tamen Celpuma. quod alioqui ne Henrico quidem Steph. nimis placuit ill Thes. G. L." Hemsterh. Sic Polyb. postulat παραμελείν. 'Ομονοείς, vitiosum hoc, sine i. 27 S-l έκ.παραγγέλματος. Suid. Παράγγελμα* προτρ0ηή> ^Τββκάταρξις, Κρότος τε άθρόos ούκ έκ. τον παρηγγέλματοί, αλλ' έκ τον αντοκελενστου τής προθυμίας τών θςωμένων,(ώρμήθη).. Idem : Αύτοκέλενστος' * αύθόρρητος. 'Appiavos' Κρότος τε αθρόος, ούκ έκ παραγγίχματος, άλλ' αύτ.οκέλευστος ώρμήθη. Quod e priore glossa eorrigendurn videtur. Arrian. Exp. Alex. iv. 5. Kat οί πεζοί! αύτω έπηκολούθησαν, ούκ έκ παραγ- Β γέλματος, κ. τ. λ. V. 17 Kat έν τούτω πάσα ή iirirfls 'Αλβξάνδρψ ές μίαν 'ίλην ήδη ξνρηγμένη, ούκ ίκ παραγγέλματος, κ. τ. λ., Plut.Pompeio Τ. iii. ρ. 7!3. Τίλοϊ.,έε, τήν γνώμην άναγορενσαντος αύτοϋ τών δικαστών.άπολύονσαν, ώσπερ έκ παραγγέλματος 0jfaipos βπεφώνησε τοντο δή τό τοίς γαμονσιν έπιφωνανμενον έξ έθονς παλαιού, Ταλασίω. " Heindotf. ad Plat, Gorg. p. 92." Schaef. in Mss. De facibus nuntios trausmittentibus, ^Eschyli Ag.,487 Tts ώδε παιδνός, ή φρενών κεκομμένος, Φλοπαρι\γγελμασι Νέοίί πνρωθέντα καρδίαν, "Επειτ' άλλαγςi λόγους Καμείν; Cf. quem ex eadem fabula adduximus locum supra in Παραγγέλλω. Obiter pioneri potest, metaphoram πνρωθέντα καρδίαν a prxcedente v.,φλογός, per quod Anglice dixerimus the association of ideas, poetae suggestam esse videri. Vjde Ε. H. Barkeri Class. Recr. p U Artis praeceptum, ut rhetoricae, Pseudo-Longin. ii. Κ 'Βμίν δε, εκείνο * διαπορητέον έν, άρχή, ε'ι έστιν 1φ0υ5 Tit ή. βάθους νέχνη,, έπεί rives ολως οίονται διηπα- c τησθαι τους τά τοιαύτα άγοντος els τεχνικά παραγγέλμαχα.,(cf. xi. 3.? Ht μέντοι διαφέρει τοϋ άρτίω5 ε'ιρη- (IFIFJJV τά νϋν παραγγελλόμενα - περιγραφή γάρ TIS ήν ftifivq.xwv άκρων λτρμμάτων, καϊ είς ενότητα σύνταξα' καντίνι καθόλου τών αυξήσεων παραλλάττει τά ϋφη, rfjs σαφηνείβς αντής ένεκα σνντόμω! * διοριστέοv.) vi. 0«.pnv t άλλ',, ώς ειπείν έν παραγγέλματι, έντεϋθέν rojsev ϊσω! τήν διάγνωσιν αύτών ούκ αδύνατον 7τορίζεσθαι,. Quantum pr<ecipiendo effici possit. " Quatepus dicere Jicet per praecepta, sc. acquiri posse illam judicandj spljertiam. Morus in Indige posuit παραγγελμασι." Weisk. Judice Toup. ad xii., is ειπείν έν παραγγέλματι idem est, atque ώς τύπω περίλαβείν. Sed faliiturnam ώς τύπω λαβείν, ut ipse exponit, accuratiori et uberiori disquisitioni opponitur. Suid. % pnetg λαβείν'. άντι τοϋ, ώς κοινύτερον καϊ καθόλον ειπείν. Plura vide in Τύπος. Dionys. Halic. de Comp. Verb. XXV. p Προς μέν οϋν TOVS είωθότας χλεντίι παραγγέλματα τών τεχνών ταϋτα ειρήσθω. II Praeceptum morale, Marin, in V. Procli xv. D Kal ταϋτα πάντα δρών, και κατά,ταϋτα ζών, τοσούτον έλάνθανεν, ίσον ούδέ οί Πυθαγόρειοι τό ΛΑΘΕ ΒΙΠ- ΣΑΣ παράγγελμα τοϋ καθηγεμόνος άσάλεντον φυλάττοντες. Vide Toup. Emendd, in Suid. Τ. i. p. 376.] Παράγγβλμa non.solum pro Praecepto, sed et pro Hortaniento consilioque. Isocr. ad Demon. (T. i. p 38. Auger.) Kal μή θαυμάσης. εί πολλά τών είρημένφν. ου πρέπει σοι πρός τήν νϋν παρονσαν ήλικίαν. Ούδέ γαρ έμέ τούτο διέλαθε ν'.άλλά προειλόμην'.διά τής αντής πραγματείας άμα τοϋ τε.'παρόντος βίου συμβονλίαν Οβνεγκΰν, και τοϋ μέλλοντος χρόνου παράγγελμα κατάλιπείν, [Pseudo-Longin. xxxviii. 2. Σχεδόν γάρ τό τών : [Χόγων έγκώμιον απιστίας τής,καθ' αύτοϋ τοίς ά κονουσι παράγγελμα καϊ προοίμιον έξέθηκε, Laude elpquentias sic usus est, ut pnenuntiet, djffidendum esse, idque.cum damno suo auditores hortetur. Sic vertitur in Weiskii Edit. Regula, Norma, Praescrjptum, Praeceptum, ut de puerorum educatione, Plut. τ. Παιδ. Αγωγ. Τ. i. p. 28. Wyttenb., notante NO. IV. VOL dubio: *ομολογείς habent Leonic. Rudolph. Mez. Vulc. et libri a Fabricio memorati, unde forte corrigendum όμολόγονς." Wyttenb. ΤΙαραμελών φαίνη suspectum habuisse criticum summum, id profecto non possumus nou mirari. Φαίνη παρα μελών, Manifesto negligis, est elegans Atticismus: v. quae exempla collegit Sturzii diligentia in Lex. Xenoph. p Plutarcho liberum erat vel participium, ut φαίνη παραμελών, vel infin. ut φαίνη διδόναι, :usurpare.] [Παράγγελμα et παράδειγμα confusa. Cic. Epist. ad Att. v. 14. In provincia mea fore me putabam Kal. Sextilibus: ex ea die, si me amas, παράπηγμα ένιανσιον commoveto/ " Primus Graeca.edidit Cratander. Iutellexere VV. DD. sermonem esse de gnornone ; in Epist. seq. est, Clavum anni. movere Sed ei rei non aptum est παράγγελμα. Tunstall. p rectissime correxit παράπηγμα, quod nos recipere, propter evidentiam rei, non dubitavimus." Ernest. " Παράπηγμα est Tabula suspensa, in qua notatae sunt horae, dies, eclipses, et similia, ut in gnomoue; h. 1. est * παραπτενιανσιον (sic), Kalendarium in pa riete atfixum et suspensum." Idem iu Clav. Cic. Παράγγελμα et παράδειγμα confusa habes in Plut. loco supra allato.] ΠαραγγελμαΓί/cos, ή, όν, Praeceptivus, Denuntiativus, Bud. qui etiam affert ex Aphrod. in Top. 7raραγγελματικός τόπος. [Vide Παραγγελπκόϊ.] Παραγγελμαπκώϊ, Praeceptive, Denuntiative, Tanquam praecipiendo, vel denuntiando. t Exponitur etiam Adhortative; sicut et παράγγελματικός. Adhortativus. Παραγγελπκόϊ, ή, όν, Praeceptorius, Prohibitorius, Β. [" Dionys. Η. de Comp. Verb. xxii. (p Schaef. Αλλ' ύπέρμετρον έμελλε φανήσεσθαι τό σύνταγμα, καϊ σχολικό ν μάλλον,, ή παραγγελματικόν. Παραγγελματικόν, Reg. 1. et Colb.' Huds. ' Prsefero παραγγελματικόν: nam παραγγελτικόν est Pleuuiu adhortationum ; alterum autem, quod malumus, Plenum praeceptis et doctrinis, vel regulis.' Reisk.)" Schasf. in Mss.] [* Άπαράγγελτος, unde Adverb. Άπαραγγέλτως, Sine mandato, Sine cohortatione. Polyb. xvi. (3. 1.) Ααβούσης δε τήν καταρχήν τής ναυμαχίας έκ της Άτταλου νεως, ευθέως πάντες 01 σννεγγνς άπαραγγέλτως σννέβαλον άλλήλοις, Nulla egentes cohortatione, Bayf. [" Sine imperio, Non expectato pugnae signo." Lex. Polyb. Suid. Άπαραγγέλτως' * άκελεύστως. Π0λιί/3ι0ϊ" Kal πανταχόθεν άπαραγγέλτω5 ήθροίζοντο. Zonar. Άπαραγγέλ» τως' * άκελεΰστως.] [* Παραγγελευϊ, έωϊ, ό. Glossae : Παραγγελειίϊ Denunciator.]' Παράγγελσίϊ, εως, ή, Praeceptum, Mandatum, vel, Ipse praecipiendi s. imperandi. actus. Xenoph. K. A. iv. (1. 4.) Ύηνικαντ.α άναβτάντες,.άπό παραγγέλσεως πορενόμενοι άφικνοννται άμα ήμέρψ πρόςτό 'όρος. [Suid. affert h. 1. in Άπό }. παραγγέλσεως Est autem άπό παραγγέλσεως aliquid fieri.in castris, vel in acie, quum classico non edicitur, sed per manus imperium traditur et accipitur. Bud. [" I7rp. iii. 4. iv. g. Έξαγωγάς ήττον &v 01 πολέμιοι αίσθάνοιντο, ει άπό παραγγέλσεως γίγνοιντο μάλλον, ή ε'ι άπό κήρυκος ή άπό προγραφής..ill, his από idem esse quod διά, patet ex Ιπρ. iv'., 9-> Άγαθόν προς τ.όδιά παραγγέλσεως δεκαδάρχονί καθμττάναι ι ν' ώς ελαχίστοις εκασχός πα- ". i.218 ραγγέλλτ!." Lex. Xenoph. "Act. Traj. Schaef. in Mss. Suid. Παράγγελσίϊ At γάρ παραγ- Ι. 2 D

22 420 [ ρ. [ נ? 406 γέλσεις ου καθ' iv, ώs πρότερον, άλλά διτταϊ εγένοντο.] Α memorata, παραγγέλλω els δίκην, apud probos scri Plato Leg. xii. Καί έγείρεσθαι νύκτωρ els τάς φυλακάι ptores reperitur.] Παραγγελία, Amhit Us, ρ Γ{ [ hensatio, Petitio inagistratus cum prehensatione καί παραγγέλσεις. יי! Έ Gall. Brigue. Appian. (de B.C. ii. 8,) Παραγγελία, αε,ή, Idem. Aristot.Ethic.ii. (2.)0ύτε ήμέραις ύπατείαε ήσαν παραγγελίαι, [Petitiones mari. γάρ ύπό τεχνήν, ούθ' ύπό «παραγγελία οϋδεμίαν ύποπίπτει, Neque sub artem, n^que praeceptionem ullam nonfe stratus, vel Tempus illud, quo candidati suum profitentur, Schweigh.] καϊ έδει τόν παραγγίχ. cadit. Camer. [" Proprie, Denuntiatio, qua aliquid λοντα πape'ivai, έσελθόντι be ουκ ήν ίτι έπι τον θο< alteri notificatur, 2. Praeceptum, Mandatum, quo αμβον έπανελθείν. 0 be καϊ τήε αρχή! έε πολλά η". aliquid alteri agendum, vel omittendum denuntiatur, χεϊν έπειγύμενοί, καϊ τήν πομπήν οΰχ ίτοιμον έχων Interdictum. Act. v. 28. Ού παραγγελύ} παρηγγείλαμεν ύμίν ; Nonne interdictione interdiximus vobis? έσέπεμπε τή βουλή, δεόμενοε έπιτρέφαι οΐ τήν τταραγί γελίαν άπόντι ποιήσασθαι δια. των φίλων, [Per literas 11. e. Nonne graviter vobis interdiximus 1 xvi. 24. a Senatu postulavit, ut sibi permitteret absent! per «Παραγγελία τοιαύτην είληφώε, Postquam mandatum amicos consulatum petere, Schweigh.] είδώε μέν 1r a. tale accepit. 1 Thess. iv. 2. Ο'ίδατε γάρ, τιναε παραγγελίαε έδώκαμεν ύμίν διά τοΰ Κυρίου Ίησοϋ. 1 Tim. ράνομον, γεγονόε be ήδη καϊ έτέροιε. Κάτωνοε δ' ά ντι, λέγοντοε αύτψ, καϊ τήν ήμέραν τελευταίαν ουσαν των i. 5. Τό δέ τέλοε τήε παραγγελίαε, Summa vero 0m«παραγγελιών αναλοϋντοε έπϊ τοίε λόγο is, έσέδραμεν ί ilium praeceptorum doctrinae Christianae: ib. v. 18. Καίσαρ, ύπεριδών τοϋ θριάμβου, καϊ παραγγεϊλαι Xenoph. Hist. ii (Θορύβου δέ γενομένου, και τήν αρχήν, ανέμενε τήν χειροτονίαν. Item, Ambitus ερωτώντων τινών, διά τί άπέθανεν ό άνθρωποε, παραγγέλλειν έκέλευεν ό Έτεόνικοε, ότι τόν κάλαμον είχε. vel Preces amicorum pro reis causam dicentibus. Demosth. de Fals. Leg. (p. 432.) «Ούδέ έστιν ty. Κατά δέ τήν «παραγγελία έρρίπτουν πάντεε, όσοι είχον, Β Xos πολιτείαε, έν ή συγγνώμη και παραγγελία των τούε καλάμουε, άεϊ ό άκοϋων δεδιώε μή όφθείη έχων, νόμων μείζον ίσχύουσιν. Sic in principio ejusdem ' Responsum imperatoris ad suos,' vertit Sturz. Lex. Σπουδή περϊ τουτονϊ τόν αγώνα καί παραγγελία, conjungit. [In priore loco Reisk. exp. י Invitatio, Co- Xenoph.)" Schleusner. Lex. in Ν. Τ. " Παραγγελία, Imperium, Ipsa actio dandi imperium, vi liortatio ad praestandam sibi in judicio advocationem, aut ad dandam secundum se litem.' In poste-, «παραγγελία Τόποϊ έπιτηδειότατοε πρόε σύνοφιν και de loco castrorum ubi praetorium est, Commodissimus ad dandum imperium militibus." Lex. Polyb. riore autem, Studium partium, cum factio quaedam reis sibi deditis in judiciis praestoest, eosqueaucto-. meritis ritate, gratia, potentia sua poenis eripit «παραγγελία " 1 Ep. ad Timoth. ii. 18. Ταύτην τήν παρατίθεμαί σοι. Παραγγελία non modo Praeceptum Charito V. 6". Tas μέν ουν δεήσειε τάε Μιθριδάτον, καϊ significat, sed et Consilium vel Monitum amice suadentis, (v. nos in Παραγγέλλω, et Nostrum in Πα- τήν δύναμιν, καϊ τήν παρασκευήν, όσρ χρήται πρόε τον άγώνα, οτι οϋκ έξ 'ίσου καθεστήκαμεν, ούδέ αύτοε άγνοω, ράγγελμα.) Ita p. 463/ d. (ed. Rhodom.) Kara ubi Dorv. a Schaef. in ]Mss. citatus : " Δεήσειε, Prensationes. Ulpian. ad Demosth. Παραπρ. p a. συμβουλά$ ούτως εύστοχέίν φασϊν αύτόν, ώστε τόν βασιλέα χρώμενον ταϊε έκείνου παραγγελίαιε μηδέποτε Παραγγελία* παράκλησιε, δέησιε, προτροπή, p b. διαμαρτεϊν, Ut, quoties Rex illius consilia sequeretur, Δεήσεις καϊ σπουδαί." Plut. Crasso xv. Τ. iii. p nunquam aberraret. Et p d. Kara τήν γενομένην τοϋ Νέσσου, «παραγγελία Monitum. Praece- Γενομένων δέ φανερών εκείνων εν τάίε παραγγελία«: de Vitioso Pudore Τ. viii 'Επϊ δέ τών φαύλων ptum autem et dogma notat Eel Ουτε ποιητήε, όράν δει και διανοείσθαι, τόν φιλάργυρον εί δυσωπή- έι σεις άνευ συμβολαίου δανέίσαί σοι τάλαντον, ή τον ούτε συγγραφεύε, ούτε άλλοε τεχνίτηε ούδεϊε παραγγελίαϊ τινόε λογικήε, δύναται πάσι τοίε άναγινώσκουσι c λότιμον πείσειε έκστήναι τήε προεδρίαε, ή τόν φίλαρχο ν κατά πάν εύαρεστήσαι." C. F. Munth. Obss. Philol. τήε παραγγελία!, έπίδοξον όντα κρατήσειν. Harpocr. in Ν. Τ. e Diod. S. collectis p " Παραγγελία, Suid. et Phot. : Παραγγελία Όση σπουδή καί irapayγελία περϊ (Pilot. Παραγγελία περί, ceteris omissis) Interdictum. Glossae: Παραγγελία Denuntiatio, Condictio, Interdictum. Condicere est denuntiare, τουτονϊ τόν άγώνα γέγονε, (e Demosth. 1. c. cf. Charit. supra allatum.) Καί Αίσχίνηε δέ τρόπον τινα τη prisce, nunc vero condictionem omnem in personam actionem dicimus. Vide Basilic. lviii. tit. 14. Περί αύτή διάνοι({, έχρήσατο έν τω Κατά Κτησιφώντος (inlt.), «Παραγγελιώ De Interdictis, et T. i. p Item Τήν μέν παρασκευήν οράτε, ω άνδρεε 'Αθηναίοι, (1Π Παράγγελμα est Mandatum, quod datur his qui extra ordinem in Provincias mittuntur, ut est ap. Cu- ieschine, ut hodie vulgatur, deest άνδρεε, sed ei pro culdubio restituendum, cum etin Clem. Alex. Strom. jac. ad Nov. 17. Glossae: Παράγγελμα Praeceptum. i. 6. reperiatur), καϊ τήν (τ. in Phot, deest) παράταξιν Leo in Tacticis vii. 28. Καθώί προϋπεθέμεθα * πλατύτέρωε τάε τών αρχαίων κινήσεις, καϊ τά λεγόμενα πα- όση γεγένηται, καϊ τάε κατ άγοράν (leg. e Suida, Phot, atque ipso jeschine κατά τήν ά.) δεήσβα ais ραγγέλματα." Ducang. " Μανδάτα praesertim appellabant τάε κινήσειε et σχήματα copiarum, ut est ap. κέχρηνταί τινεε. Δείναρχος έν τή Kara Πολυευκ-ον Άποφάσει Καί ras ίδίαε παραγγελίαε γεγενήμεναε, Leon. vii. 88. ut et etc. quee καϊ τάε δεήσειε. Vide Vales, ad h. 1. et ad Evagr. ii. etiam παραγγέλματα dicuntur, Mandata nempe ducum, quae ibi recensentur, Graece, sed Latine fere 1. supra in Παραγγέλλω allatum. " Illud ferme omnes constanter tenent, παραγγελίαε nomen patere Semper ap. Mauricium, e quibus quaedam selegimus, etiam ad Ambitum, proque Prensatione et Precibus cujusmodi sunt, Silentium, iii. 5. xii. 14. Nemo de- ע ejus- mittat,\u.5. Nemo antecedat bandum, etc. Alia usurpari; quod ipsum negari non potest. Proprie autem, primoque et praecipue in ea re poni verbum modi mandata proferent Arrian. Tact. s. xliii. xiv. et hoc, id vero non ita facile concedendum esse videtur. Nam, quia παραγγέλλειν είε άρχην apud pro- alibi, et.!elian, li." Ducang. Παραγγελία, Citatio. Harpocr. Κλήσιε' ί! πρόκλησιε, τουτέστι παραγγελία batissimos scriptores in usu est, pro Nomeu suum είε κρίσιν. Δημοσθένηε έν τω κατ Άριστοκράτους. profiteri in petitione niagistratus, qua in re preces Ότι μέντοι καί προσκλήσειε ελεγον, ό αύτόε έν τω περϊ plurimum et prensatio, summum denique studium, Άγνίου Κλήρου δηλο'ι. Suid. Κλίσιϊ ή πρόκλισιε, adhiberi solent, fit ut pro his ipsis rehus propriam παραγγελία είε κρίσιν, ούτω Δημοσθένης. " Scr. verbi significationem consequentibus pouatur non- Κλήσιε ή πρόσκλησιε." Kuster. Phot.» Κλίσ ή πρόσκλισιε, οϋτω Δημοσθένηε. "Nemo potest inficias ire, legendum esse h. 1. Κλ^σιι et πpoσκλήσts, ut legitur ap. Harpocr. (imo ibi vulgo legitur πρόκλησιε, ut in J. Gronovii edit., sed pro eo reponi jubet Maussac. πρόσκλησιε,) e quo haec verba sunt desumta. Cf. Oratt. GG. Reisk. V. i. p " Schleusner. De permutatione nominum πρόκλησιε et πρόσκλησις v. Valck. ad Ammon. p Vales, ad Harpocr. in Πρόκλησίί et Πρόσκλησιε. Suid. Κλ^εύει els δικάστήριον καλεί, άμα μάρτυσι τήε παραγγελίαε, οΰε κλήτορας ώνόμαζον. Sed neque phrasis, παραγγελία είς δίκην, κρίσιν, etc. neque altera ilia a Nostra supra nunquam, ut in suo Sophista a Themistio etiam factum est aptissime (282.), Έμοί δέ ήδύ μέν δοκεί είναι καί πολλοϋ άξιον άκουσμα έπαινοε άδολοε καϊ αληθινοί, όποίοε ό παρ' ν μων άπαντξ μοι άεϊ, αύτ0κέλεϋ0τΰ!και άνευ παραγγελίαε, cuin tamen ilia prior sit vera vis ac germana verbi. Id quod in promtu est ut.mtejugatur et ap. Plutarch, referente Budreo (Comm. Ling. Gr. p ubi tanquam e Plut. afferuntur Jiaec verba, 0 δέ Φάβιοε λαβών τήν άρχήν, τόν άποδείκνυσιν ύπατον, ούδ' αύτόν παραγγέλλοντα τ1)ν άρχήν, quae extant ap. Suid. supra in Παραγγέλλω citatum,) et ap. Appian. turn aliis quam plurimis m

23 421 [ρ. [ נ? 406 Jocis, turn C. Β. i. (21.) Πολλών δ' αύτοϋ xarafpo- A praegnanti; nam mulier praegnans post divortium νοΰντων έν τώ βονλεντηρίω, παρήγγειλεν ές δημαρχίαν, παραγγέλλειν τω άνδρϊ dicitur in Paud. Graecis, quum ct paulo iufra, Και γάρ ris ήδη νόμος κεκύρωτο,'εί marito denuntiat sese praegnantem esse ex eo, et δήμαρχο! ένδέοι ταίς παραγγελίαis, τόν δήμον έκ πάν- maritus άντιπαραγγέλλει, quum agnoscere uterum των,&ιλέγεσθαι, (quem locum in fine pro corrupto ncu vult, et negat e se praegnantem esse, quod est habet Schweigh. quem vide, priora sic vertens, Si quasi obnuntiare vel nuntium remittere praegnanti. numerus eorum, qui Tribunatum peterent, non esset 'Αντ (,παραγγέλλω, Competitor sum alicui magistracompletus.) In quo sane posteriore nulla ne suspicio turn petenti, ut Appian. (B.C. ii. 17.) Πομπηΐφ δέ quidem precum et prensationis esse potest. Ex hoc ές τήν νπατείαν άντιπαρήγγειλε Δομίτιος Αί νόβαρβο!. item USU forensi illud, Έκ μειρακίων eis άνδρα πα- [Plut. Mario xxix. T. ii "Ov άντιπαραγγέλλοντα ραγγέλλειν (1. άνδρα!, Ut in Παραγγέλλω monuimus,) δημαρχίαν άπ έσφαζε ν ό Σατορνίνος : Caes. vii. Τ. iv. quod a J. Poll, etiam recensetur, ortum deductum Έν δέ τοΰτ ψ και Μετέλλου τον άρχιερέως τελευque crediderim, quo declarabatur aliquis sumta jam τήσαντο!, καϊ τήν ίερωσύνην περιμάχητον ονσαν * Ίσαν~ toga viriles actiones profiteri. Quare homines certi, ρικον καϊ Κ άπλον μετ ιόντων, έπιψανεστάτω'ν άνδρών qui Demosthenis explicationem profitentur, viderint και μέγιστον έν βονλή δυναμένων, οΰχ ύπείξεν αύτοίς ό ipsi quam laute oratorem accipiant." Chr. Rufus Καίσαρ, άλλά καταβάε eis τόν δήμον άντιπαρήγγελλεν. Antexegem. in Gruteri Thes. Crit. T. ii. p De " Vicissim s. Itidem impero. Hist. iv Avpbrasi, Έκ μειρακίων eis άνδρα! παραγγέλλειν, supra τιπαρήγγειλαν άπαντα! διασκενάζεσθat is eis μαχήν : nobis dictum est. Adde haec e Budaei Com. L. Gr bostes dicebantur παραγγέλλειν." Lex. Xep. 607.: "Παραγγέλλω ει!άνδρα!, άντϊ τοϋ τάττομαι, noph., Vicissim denuntio. Dion. Hist. lxv. 1. Kai Virilem togam sumo, ήνδρώθην, και έν τοί! άνδράσιν Β αύτω εκείνοι ννκτό! * άντιτροθέντε! γράμματα, άντιπαήρίθμημαι, Ad virilem aetatem perveni. Synes. κατά ρήγγειλαν άπαλχαγήναι έκ τοΰ βίου έντό! τή! ημέρας, 'Ανδρονίκον: Καί eis άνδρα! παραγγείλαι, οΰδέν τι έν ή έτελεντησε. "Sic Pal. Coisl. Br. et Ζ. vulgo παι&αρίου προ! άπραγμοσύνην παρήλλαξα, άλλ' ώσπερ male * άντιπαρεισήγγειλαν." Reimar. G. Wakef. iv πανηγνρει σεμνή διεξάγων τόν βίον, διά πάση! ήλι- in Mss. affert Polyaen. iv "Ενθα δή παραγγείκία! ίλεω και άκύμαντον τή! ψυχή! διετήρησα τήν διά- λα! 'Αλέξανδροs τον! πεζού! άντιπαράγειν τοί! πολεβεσιν. Dicitur et τελείν. Luc. (de Morte Peregrini μίοιι, αύτό! εί! τήν ίππο ν έπϊ δόρυ σφοδρότερον ήλασεν, ix. Τ. iii. ρ. 331.) Έπεί eis άνδρα! τελείν ήρξατο, (cf. βονλόμενο! νπερκεράσαι τού! έναντίον!. Τοΰτ=ο ψνλασeund. in Macrob. χ. Τ. iii. p Εi! ένενήκοντα σόμενο! Ώώρο!, άντιπαρήγγεϊλεν, sed procnldubio ibi τελών έτη, Annos natus nonaginta.) Et ipse Synes. legi debet άντιπαρήγε, ut edidit Coray. conferri ju- "JErι μειράκιον όν, ει! μοναδικόν βίον έτέλεσε." Vide bens iv "Τοϋτο δή σννιδών ό Μακεδών, τον δε- Nostrum in Τελέω. An hinc explicanda est ilia ξιοΰ κέρω! ηγούμενος, έπϊ δόρν παρήγγειλεν άκολον- Suidae glossa ad Incerti cujusdam Auctoris verba, θεϊν ό δέ ΥΙέρσης, άντιπαράγειν πειρώμενο! έπ' ασπίδα, quorum supra in Παραγγέλλω mentionem fecimus? διέσπα συνεχώς τήν Ίππο ν, et Arrian. Exp. Alex, ν, Οί δέ *Άρειανοι όντες, προφάσει τον δόγματος, άφικό-, 17 Έν τούτω δέ ο'ί τε 'Ινδοί τονς ιππέας πάντοθεν ξυναμενοι έν Χαρχηδόνι, περϊ τούς εις ίερωσύνην παραγγέλ- λίσαντες παρίππευον Άλεξάνδρω, άντιπαρεξάγοντες τή λοντας, όπως ό Τεσέριχος παρασκευής έχει και γνώμης, έλάσει' και οί περϊ Κοίνον, ώς παρήγγελτο, κατόπι μαθείν' άντϊ του τελούντος. jem. Portus, Erga sacer- αΰτοίς έπεψαίνοντο.] dotes et episcopos. Proprie, Towards those, wha Άντιπαραγγελία, as, ή, Ipse actus τοϋ άντιπαραγbelonged to the priesthood, i, e. Towards the priests. γέλλειν, s. de eo dicatur qui Nuntium remittit prae- Statim in Suida sequitur: Καί Εενοψων Ό δέ κατα- c gnanti, s. de eo qui Competitor est. Quae duae si- ^ενγει ές τό-αύτοΰ στράτευμα, καϊ εύθύς παραγγέλλει gnificationes τοϋ παραγγέλλειν proxime praecedunt. eis τά όπλα. Καί ανθις' Στρατιάν ώς πλείστην είς τόν [Plut. Arato xxxv. Τ. V. p Καί περϊ τής στραπόλεμον παραγγέλλων, άντϊ τοΰ καταλέγων. Longe τηγία! εις άγώνα και άντιπαραγγελίαν αύτψ καταστάς, aliam verborum, τονς είς ίερωσύνην παραγγέλλοντας, (Coniitiis praetoriis adversarityn eum et coinpetitorem iuterpretationem suadent ista. Nam ut παραγγέλλω babens,) έκράτησε τή χειροτονία.] tit τά όπλα, Ad aruia voco, et στρατιάν εις τόν πό- Περιαγγέλλω, Nuntio circumquaque, ut ap. Thuλεμον παραγγέλλω, Exercitum ad bellum conscribi cyd. (iv. 122.) Περιαγγέλλοντε5 τήν έκεχειρίαν. Quod jubeo, sic analogia postulare videtur, per verba, tamen alii simpliciter interpretantur, Nuntii induciarevs eis ίερωσύνην παραγγέλλοντας, intelligendum rum. Sed malo Circumquaque ijuutiantes inducias, ut esse, Eos qui (Pcenoruin juvenes) hortarentur et exprimatur vis praepositionis περί. Idem ii. (85.) Οί suaderent, ut sacerdotium inirent. Locutiqnem ve- δέ άψικόμενοι μετά Κνήμου ναϋς τε περιήγγελλον κατά, Π), στρατιάν παραγγέλλω, Exercitum conscribo, a πόλε«, quod exponitur, Naves iuiperabant. Malo, Reiskio supra-in Παραγγέλλω damnatam vidimus, Navium apparatum per urbes denuutiabant, vel induobusyeschinis locis, (c. Ctesipb. p et 483.), Nuntios mittebant qui imperarent. vii. (18.) Σίδηρόν in quibus Codices στρατείαν et στρατιάν permutant, τε περιήγγελλον κατά τονς ξνμμάχονε, f" Nuntiis circa στρατείαν reponente. Valesio ad Harpocr. p socios missis ferrum adferri jusserunt," Valck. ad aliter visum est "-י-: «Παραγγέλλει στρατιάν έπίγινα, Scap. marg.] Interdum etiam genitivo jungit, ut iv, Milites scribere, Expeditionem (imp, Exercitum) pa- (8.) Περιήγγελλον δέ κατα τήν Πελοπόννησον βοηθείν rareadversus aliquem. ieschines bis usufpat έν τφ ότιτάχιστα έπϊ Πύλον, Per totam circumquaque Peloκ. Κτησιφ," Dixit quidem Polyb. xx 'AM' oi D ponnesum missis uuutiis auxilia accersebant: [i. 116, μέν φρουράς παραγγέλλοντες τών άρχόντων, οί δέ στρα- Αί δ' ן 671 Χίου και Αέσβου περιαγγέλλουσαι βοηθείν i τείας κοινάς, έξέκοπτον άεϊ τήν δικαιοδοσίαν. Sed, ii. 10. Οί δέ Λακεδαιμόνιοι μετά τά έν ΤΤλαταιαίς εύ-, cum in Thucyd. vii. 17. reperiatur, J.τραηάν τε θνς περιήγγελλον κατά τήν Πελοπόννησον καϊ τήν έξω έιιβγγέλλων ές τονς ξνμμάχονι, et in incerto Auctore ξνμμαχίδα παρασκευάζεσθαι ταίς πόλεσι : ii. 80. Τω ap. Suid. ν. Έπήγγελλεν, Έπήγγειλαν στρατιάν, Cjjr δέ ναυτικώ περιήγγείλαν παρασκενασαμένψ ώς τάχιστα non recte djcatur παραγγέλλε στρατιάν, nos quidem πλείν ές Λευκάδα, Schol. πανταχού έμήννσαν. " Πεparum inteiligimus. Obiter defendenda est haec Suidae ριαγγέλλειν, Passim edicere, cum inf, et dat. Hist. vi. glossa contra Kusterum, nugis et deliriis Grammati ΤΙεριαγγείλαντας ταίς πόλεσι συμβαλέσθαι." eorum earn accensenteiu: Παραγγέλλων άντϊ τοΰ Lex. Xenoph. Dion. Hist. p Reimar. Πε- * σννδιερχόμενος, συν αναστρεφόμενος. Ό δέ παραγτ ριήγγειλεν άψικνεισθαι πρός έαντόν πάντας τονς αίτιωγέλλων ποτέ μέν τοις, ποτέ δέ τρις, ήρπαζε μετ αύτών, μένους η τούς δεσπότα! σψών, ώς καί βοηθήσων αύτοίς. καιδιεδύετο. *Η παραγγέλλων, άντϊ τοϋ μπροόπτως Phot, et Suid. Περιήγγελλεν έκζλενεν. Fur έρχόμενος. Recte vertit Suid. Ex jmproviso veniens. nus indico. Hesych, ΤΙεριαγγέλλειν' τό μή συνάγειν Qui modo hue, modo illuc exercituui suum ducturus αχλον έπϊ τά, έκψορας τών τετελεντηκότων. Sueton. in videbatur, revera in angulum aliquo abiturus erat, Jul. Caes. 84. Funere indicto, rogus extructus est in quo nemo eum penetraturum esse arbitraretur. Xe- Martio campo juxta Julian tumulum, ubi Casaub, noph. Hellen. iv »! Πολλά παραγγείλας τήν " Funus indicere, Grqecis περιαγγέλλειν, Hesych."] βοήθειαν έποιήσατο, Ex improviso, inquit Sturz. Lex. Περιαγγέλλομαι, Pass, ut Thuc. iv. ΤΙαρασκευ») Xenoph.]. περιαγγελλομένη κατά πόλεις, Apparatus bellicus, qui Άντιπαραγγέλλω, Obnuijtjo, vel Nuntium remittq per urbes denunti^tur. [Sijid. Περηγγέλθη τό άθεη

24 423 [P 23.] AIT 424 πρόσταγμα. Άττικώτερον δέ τό περιηγγέλη.'] A prium, ut et είσαγγείλαι, unde ita dicti eteayy e \ e ~ ls [*" Προσπεριαγγέλλω, ad Scap. marg.] Thuc " Valck. Sic Luc. Deor. Dial. ix. 1. Neptunus ad Joveniad' mitti cupiens, rogat Mercurium, "Έστιν, ω 'Ερμη ( Προβγγέλλω, Praenuntio. Xenoph. Κ. Π. iii. (3. έντυχείν τώ Δϊι;! Ό Ille cum negasset, dicit, 18.) Οί μέν θεοί μάχην έσεσθαι προαγγέλλουσι: v..3 ] προσάγγειλον αύτψ, (Atlamen adesse me renuntia 7 Ό δέ εύνοΰχος άκούσας προσποιήσαιτο, προαγγείλαι ipsi.) Cf. Dionys. H. Ahtiq. Rom. viii. p_ βουλόμενος ταΰτα, παρείναι. Schaef. in Mss. consuli, προσαγωγί Προσαγγελία Hinc intelligitur Hesych. jubet Diod. S. ii Agathiae Epigr. Ixix. τ Ηλ&? Abresch. 2 Macc. iii. 6. ΤΙροσήγγειλε περί των yam δέ Καλλίγνωτοί δ Κώ'ίοί, ό * πλατυλέσχης, T?}s * παιωνιάδος μάτων, χ. 21. Προσαγγελθέντος δέ τω Μακκαβαία πληθόμενος σοφίης, Πασαν έχων πρόγνωσιν έν Cum nuntiatum esset Maccabaeo. Schsef in Mss' αλγεσιν, ου τι περιττόν "Άλλο προαγγέλλων, 7/ τό γενησόμενον. affert ex Schol. Aristoph. Plut Ούκ* άπειλη. J. Poll. iv. 91. Το δέ τών κηρύκων γένος, τικώς δέ, άλλβ * μείλικτικώς προσαγγέλλει, ubi Τ. Η ιερόν μέν 'Ερμού, κατεκήρυττε δέ ήσυχίαν, έν τε άγώσι mailt παραγγέλλει. Glossae : Προσαγγέλλω lnterpelκαϊ ιερουργίαις, καϊ σπονδάς προήγγειλε, καϊ έκεχειρίαν 10. Προσαγγέλλει Adlegat, P. Adsignat, P.] Uponay έπήγγείλε, καϊ τούς άγωνιστάς άνεκήρυττε, ubi Codd. γέλλειν εαυτόν, Deferre seipsum, μηνύειν εαυτόν &ξιον Seb. et Kuhn. περιήγγελλε praebent, pro προήγγειλε : viii To δέ δικαστήριον περιεσχοινίζετο, τοΰ λει εαυτόν προσελθών τω συναρμοστή. [Heliodor. iv θανάτου, Suid. Sic Luc. Toxar. (xxxii.), Προσαγγέχ. μέν βασιλέως παραγγείλαντος, των δέ θεσμοθετών πληρούντων τό δικαστήριον. " Παραγ. in textum restitui βουλόμενον έμαυτόν ήκειν eis μέσους, ubi Corav. Mij. p. 197=168. "Ισωί μεν, ω Δελφοί, προσαγγείλαί p e cum Kuhnio: habet et earn vocem Falck. Cod. νύσαι έμαυτόν άξιον θανάτου, rj φησϊ Σοιίΐδας. Touro Προαγγέλλειν quoque, quod est in C. A. rectum'sit; Β γάρ βούλεται τό Προσαγγέλλειν κα& αυτό, ό μι) νοψ qui enim diem indicit ac statuit judicii, προαγγέλλειν dicitur, et haec lectio cum vulgata propius con- σας ό Κνστερος, ασαφές rfj κακή στίξει και μεταφράσει άπειργάσατο. Γράφε τοίνυν τό τοΰ Σουίοα, " Προσαγγέλλει. Ό δέ εαυτόν προσαγγέλλει άντϊ τον, μη. venit: in Gloss, autem Προαγγέλλω est Praenuntio, Pronuntio, Παραγγέλλω vero, Denuntio, Edico, Praecipio." Τ. H. Phot, et Suid. Προ^γγελκέναι προ- νύει εαυτόν άξιον θανάτου." Μετάφραζε δέ, Προσαγγέλλει, Defert. Ilk vero se defert. Id est, Se ut μεμηνι κέναι.] morte dignum declarat. Plut. Marcello ii. Βαρέωι Προάγγελμα, ατος, τό, Praenuntiatio. [Joseph. Β. ένεγκών ό Μάρκελλος, προσήγγείλε τή βουλή τον άνθρωπον, Ad Senatum detulit, Coram Senatu accusavit: J. i , notante G. Wakef. in Mss., Θαυμάσαι δ' άν τις έν τούτω καϊ Ίούδαν' 'Εσσαίος ήν γένος, ούκ et Cicerone iii. Έν δέ τω χρόνω τούτω Χρυσόγονοι, εστίν οτε πταίσας η φευσθεϊς έν προαγγέλμασιν. 1 άπέλευθερος Σύλλα, προσαγγείλαντάς TIVOS οΰσίαν 01S Προάγγελο «, εως, ή, Praenuntiatio. [Thuc. i. 137 έκ προγραφής άναιρεθέντοε, αυτός έωνήσατο δισχιλίων Γράφας τήν τε έκ Σαλαμίνος προάγγελσιν τής άναχωρήσεως, καϊ τήν τών γεφυρών. " Herod. 671." Schaef. ad Selecta Principum Historicorum p. 249 "legen- δραχμών, ubi, notante Schaef. in Mss., Wyttenbachio in Mss. Vide Άπάγγελσ«.] dum videturπροσαγγείλας, ut vortit Cruser." "Προσηγγέλη, [* Προαγγελπκό5, ή, όν, Praenuntiandi vim habens. Bast. Lettre 200. Προσαγγέλλω cenf. cum Just. Mart. Apolog. i. 45. p. 70. To ούν εϊρημένον, έτραγγ. ad Diod. S. ii. 347 " Schaef. in Mss.] ' Ράβδο ν δυνάμεως έξαποστελέί σοι έξ 'Ιερουσαλήμ, προαγγελτικόν τοϋ λόγου τοΰ ισχυρού, ον άπό 'Ιερουσαλήμ οί Απόστολοι αύτοΰ έξελθόντες, πανταχού έκήρυξαν.] [* Ώρυαγγελτικώς, Praenuntiando, Praenuntiantis more. Just. Mart. Apolog. i. 36. p. 65. Ποτέ μέν γάρ ώς προαγγελτικώς τά μέλλοντα γενήσεσθαι λέγει, ποτέ δ' ώς άπό προσώπου τοΰ δεσπύτου πάντων καί πατρός Θεού φθέγγεται, κ. τ. λ.] Προάγγελο*, ό, ή, Praenuntius, Plut. Ύγιειν. Παραγγ. (Τ. vi Μάλιστα δέ * προφυλακτέον έν ταίς προπαθείαις καϊ προαισθήσεσιν' ού γάρ άπασαι, κατά τόν Ήσίοδον (Εργ. ] 04.) έπιφοιτώσιν αί, νόσοι Σιγή, έπεϊ φωνήν έξείλετο μητίετα Ζεύς άλλ' αί πλείσται καθάπερ προαγγέλους καϊ προδρόμους καϊ κήρυκας έχουσιν άπεφίας καϊ δυσκινησίας. [Vide nos in'άγγελο*.] Utitur Musaeus, [164. Πειθοϋ* γάρ τάδε πάντα προάγγελα, παρθενικής δέ Πειθομένης ποτϊ λέκτρον ύπόβχεσίς έστι σιωπή. " * Προάγγελον, τό, s. V. a. προάγγελσις. Unter den Zusammensetzungen mit προ fehlt unter andern." Passow. Epigr. de Mens. jeg. in Anthol. T. iii. p Εύκάρπου δέ Παΰνί προάγγελος εστίν όπώρης. Vide supra p. ccli. a, b. Epigr. άδεσπ. xxiv. "Αρτεμις ίδρώουσα προάγγελος έστι κυδοιμου. " Nonni J. xiv Dionys. iii. 10." G. Wakef. in Mss. Glossae: Προάγγελο$ Praenunciator.] Praenuntiatio.] Προαγγελία", as, ή, *י] Προσαγγέλλω, Nuntio, pro simplici. Sic προσαγγελία ap. Polyb. pro simplici άγγελία. [Polyb. ii. 25. Π/)0σαγγέλλεται διότι κατόπιν αύτοίς έπονται καϊ συνάπτουσιν αί προκαθημέναι τών 'Ρωμαίων έν τή Τυρρηνίφ δυνάμεις, Nuntius eis adfertur: iv. 19. Πάλιν δείσαντες έκ τών προσαγγελλομένων τήν έκ Μακεδονίας βοήθειαν ' IV. 66 Τοίς προσηγγελμένοις έπαρκέσας, ούδέν προϋργιαίτερον ποιήσεται μετά ταΰτα, τοΰ βοηθείν σφίσι κατά δύναμιν, ubi minus recte ex aliis Codd. προηγγ. Suid. Προηγγελμένοις' τοίς ήδη άγγελθείσι. Τοίς προσηγγελμένοις έπαρκέσαντες, ουδέν προύργιαίτερον ποιήσετε μετά ταΰτα τοϋ βοηθείν σφίσι κατά δύναμιν, ubi per errorem, ut videtur, plur. έπαρκέσαν- 7-εί- ποιήσετε dedit pro vulg. έπαρκέσας ποιήσεται. Anstain , notante Schaef. in Mss., Καί βούλομαι, 'εφη, τήν ffijv δέσποιναν προσειπείν άλλ' έδεδίειν προσαγγείλαι τόν λόγον. " Verbum in talibus est. pro- [* Προσαγγελτής, οΰ, ό. Glossae: Προ<ταγγελπ(5' Interpellator.] τροσα ΠροσαγγεΧεύϊ, έως, ό, Emissarius, μηνυτής, c γωγεύς, Bud. Idem de emissariis loquens, Dicuntur etiam hujusmodi ministri et auriti commeatores προσαγγελείς, et προσαγωγίδαι, et ώτακουσταϊ, qui etiam Aures et Oculi regum appellantur. Προσαγγελία, as, ή, Nuntium. Suid. Προσαγγελία. Πολυ/3ι0ϊ" Ήκον υπό νύκτα πρός τόν Φίλιππον, φάσκον τες * συνωρμηκέναι τινάς αΰτοίς' τούτους δ' ά7ταγγέλ- Χειν, οτι καταλίποιεν έν 'Ρηγίψ πεντήρεις 'Vupaims ό δέ διαταραχθείς έκ τής προσαγγελίας, έφυγε. Καί. αύθις' Τώ δέ Πτολεμαίω γενομένης προσαγγίλίαι, παρείναι τόν Άρχίαν. Vix tamen ex his verbis statu! potest an προσαγγελία pro simplici άγγελία positum sit. [Nuntium intelligit Lex. Polyb. nec quidem aliter iuterpretari licet. Άγγελία est Nuntium; at προσαγγελία, Annuutiatio. Sed, cum sermo sit de nuntio ad aliquem misso, ut in Polybii locis a Nostro citatis, άγγελία cum praepos., an προσαγγελία sine praepos., usurpes, nihil omnino interest; sensus enim est idem. Plut. Consol. ad Apollon. T. vi. p de Pericle, Τούτον γ ά ρ ε ύ θ ύ ς μετά τήν προσαγγελία? D (τοΰ θανάτου supplet Reisk.) άμφοτέρων των vcia? ούθέν ήττον (έώρων addit idem) έστεφανωμένον κατατο πάτριον έθος και λευχειμονοΰντα, δημηγορείν Pseudo- Longin. χ. Ούκ άλλως ό Αρχίλοχος έπι τού ναυαγίον, καί έπϊ τή προσαγγελίφ ό Δημοσθένης, " 'Εσπέρα μεν γάρ ήν," φησϊ v. Aretaeus Morb. acut. i. 2. "Ην βαμ κώμα 'ισχτ!, * έμβόησις, νουθεσίη όργίλη, δείμα έφ' 01«δειμαίνει, προσαγγελία των όκόσα έπόθεε Kat τροσεδόκεε.] Hesych. Προσαγγελία προσαγωγή, ut Προσαγγελεύς 1. q. προσαγωγεύς. [Vide Abresch. supra in Προσαγγέλλω citatum. \\ Delatio. Glossae: Προσαγγελία Delacio. Vide Προσαγγέλλω.] Προσαγ γελίας lex data fuit de iis, Qui excedendum sibi vita pufcissent, cujus consilii reddenda publice ratio erat. Camer. [* Συναγγέλλω, Simul nuntio. " Dionys. Halic. t IS. ed. Oxon " D. Scott. App. ad Ί hes. Gr. L. " Συναγγέλλω i. q. άγγέλλω. Zosim. 1v. 55 Τούτων τώ βασιλεί Θεοδοσία σνναγγελ&έντωνv. 14«, Αλλ' επειδή ταΰτα τώ βασιχεύοντι συνηγγέλθη." 3 «[ 232 L.p. Maius Spec. Supplein. Thes. Gr.

25 424 ί 2 4. ] [pp. S Α Ι Γ " Σιινάγγελοι, (ου, ό, ή,) Qui una mittitur nuntius," L Synesii locum adduxit. Adde e Suida : *Καλλιγάνη!, ό * Παραβρύκοντο!' έ7τί τών προσποιούμενων πολυ- [Legationis socius.] r* " Συναγγελί ομαι, Lucian. Antioch. in Routhii μαθείαν. Ούτοι γαρ άρχάι ποιημάτων πολλών καϊ λόγων Be'liq. Sacr. T. iii. p- 285." Boissonad. in Mss.] συγγεγραμμένων άχρι τριών ή τεσσάρων στίχων άπαγγέλλων πολυμαθεία! δοξαν προσεποιείτο. Respicitur Ύπαγγέλλω, Clam nuntio. Musaeus (106.) Newμασιλαθριδίοισιν ύπαγγελέουσα Αβάνδρφ, quod ver- ad Athen. i. p. 4. ΏΪ καί Καλλιφάνη!, ό τοϋ Παρα* βρύκοντο! κληθεϊι, άρχάι ποιημάτων πολλών καϊ λόγων titur Iunuens. Maliin, Nutibus occultis dans clam εγγραφάμενο!, άνειλήφει μέχρι τριών καϊ τεσσάρων signa amoris praenuntia. [" Έ7ταγγέλλοιψα, V. ύπαγγέλλουσα, Ven. Β. Barth. Par. et Rondell. έπγεγε- στίχων, πολυμαθεία! δόξαν προσποιούμενοι. " Parabrycon, ut *Pararenchon (Παραρέγχων, Leronflard,) Χόωσσα, S. έπεγγελόωαα, St. et L. in marg." Rover. ap. Festum Nonי) omnibus dormio, proverbium videtur natum a Cipio quodam, qui Pararenchon dictus παρ' Diod. S. ii. 399 Longus iii. p. 93. Οί δε ελπίδα Ιδόντε! τοσούτον αργύρων, αύτίκα τε δώσειν est, quod simularet dormientem, quo impunitius ίτηγγέλλοντο τήν Χλόην, ' καϊ πείσειν ύπισχνοΰντο uxor ejus mcecharetur: ejus meminit Lucilius.' Cic. Αάμωνα, ubi Villois.: ' Sic emendavi e duobus pist. ad Div. vii. 24. ' Capius, opinor, olim, non primis Codd. R. pro ύπηγγ. quod in omnibus aliis omnibus doiinio : sic ego non omnibus, mi Galle, Edd. Cf. quae annotavimus ad p. 13. ed. Moll. servio.' 'Leg. puto,' inquit Ernest. Ind. Histor., Δώρα πολλά άπηγγέλλετο. Forte hie Librarii lapsus ' Catius e vestigiis Mss. qui habent Citius, nisi id est ortuseste proxime sequenti, ύπισχνοΰντο, nisi, quod pro Cipius, ut habet Festus, ut placet Ant. Augustino, quod esset familia Cipia, sed non est necesse minus arridet, retinere malis ύπηγγ. et vertere, Subobscure innuerunt, annuntiaverunt. Amyot autein 5 nomen id esse familiae, cum ille sit histrio.' Cf. Vic- in suo Codice invenit έπηγγ. vertit enim, Lui tor. ad h. 1.) Et * ΤΙαραμασνντηε, Parasitus, non promirent sur le champ.'" Schaef. in Mss.] Τ7ταγγέλλω, semel in sequentibus libris." Casaub. " Scilicet, vulgo exponitur Ad majorem vel potentiorem sicut ΤΙαράσιτοι, et Ώαραμασήτη! vi C. vel Πα- aliquid dico, υπαγορεύω. Ύβτάγγελτο!, ov, ό, ή, i. q. έξάγγελτο!, vel κατάγyexroi, ραμασύντη! iv b. convivam denotat invocatum, qui absque symbola ad convivium venit, sic nomen Patefactus, Detectus, Manifestus. Auctor in- ΤΙαραβρύκων a v. βρύχω, Mordeo, Rogo, Deglutio, certus ap. Suid. '0 δε, κατορρωδήσαι, μ ή γενόμενο! ύπάγγελτο! eundem habet significatum. Quod vero adjectum τοί! 'Ρωμαίοι! κινδυνεύση' άντϊ τοΰ καταφανή!. est v. κληθεϊι, quo non erat opus, si verum illud [* Ύπάγγελο!, ου, ό, ή, A nuntio compellatus. fuisset patris nomen, indicare videtur, non admodum " Herod et Lobeck. ad Soph. Aj (τί τήνδ' quidem dissimile, sed paululum tamen diversum ίκλητοι, ovff νπ άγγέλων Κληθεϊι, άφορμα!, τεϊρανד fuisse patris nomen, et per jocum ita mutari detorquerique οντε τοΰ'κλύων Σάλπιγγα! ; 'utiesch. Choepli solitum, ut filii mores isto veluti paterno "Ηκω μέν οΰκ άκλητοι, άλλ' νπάγγελοι.')" Schaef. in nomine designarentur. Duo verba, καϊ λόγων, Et Mss. " Ύττάγγελο!, h. e. νπ' άγγέλων κληθεϊι, ut oralionum, post ποιημάτων, desunt vulgo in Edd. et Nostrum manifesto imitntus loquitur Sophocles 1. c. Mss. praetermissa sc. ab Epitomatore nostro. Adjeci et Trachin Μίμν', lis άνήρ όδ' ούκ έμών ύπ' άγγελών, e Suida, qui h. 1. sive ex integro Athenaei opere, 'Αλλ' β,ντόκλητοι, έκ δόμων πορεύεται." Abresch. s. ex aliis plenioribus Excerptis recitavit. Pro έγγραφάμενοι autem ap. eund. Suid. συγγεγραμμένων Ed. Aid. habet, ύπ' άγγελο!. Ut * ύπόδονλο!, (Suicer. Thes. Τ. ii. p ), Servus qui est sub imperio legitur, et deinde sic pergitur, "Αχρι τριών ή τεσσάρων alius, ίπαρχοι, Qui sub alio imperium obtinet, ut נ στίχων άπαγγέλλων, πολυμαθείαι δόξαν προσεποιείτο. legatus in exerc it u, aut provincia, sic ύπάγγελο! non Quae cum Epitome nostra conferens, suspicor, pro est simpliciter Nuntius, ut perperam vertilur in Lex. άνειλήφει, quod posuit Epitomator, Athenaeum scripsisse, άνειληφέα άπήγγελλε, Cum tres aut quatuor Hederico-Ernest.,sed Nuntius ab alio nuntio vocatus.] [ 'Ανταγγέλλω. Abr. Kail, in Mss. affert Plut. x. versus memoriae mandasset, (i. e. enim άναλαμβάνειν), Oratt. T. ix. p Άντήγγειλε δέ και τήν έν Ταpivau νίκην πρώτο! 'Αθηναίοι! τό δεύτερον, έφ' ω και recitare hos solebat." Schweigh. Suid. 'Ραψωδήσαι δέ έστι τό φλναρήσαι, ή τό άπλώι λαλείν καϊ άπαγγείλαι χωρι! έργου τινόι. Quare haec, χωρϊι έργου τινόι, έστβφανύθη. (Vide notata in Εύαγγέλιον.) At ibi leg. addiderit Suid., nescit Kuster, nec videt quid ea sibi Reiskio judice, ανήγγειλε, aut άπήγγείλε.] velint, sed Toup. Emendd. in Suid. T. ii. p reposuit, idque omnino recte, χωρϊι ειρμού τινόι, Sine [* Πισηετταγγέλται Fidei promissores, P. Sic Vulcan. Vulgo, ΤΙιστιεπαγγέλλεται.] aliqua connexione recitare. Vide Εφμό$.] [* ΪΙρβευαγγελιζω. " Annuntio laeta et felicia, Lsetuni nuntium affero, Jubeo et euro aliquid alteri ["Αγγελο«, άλλοι, et λάλο! confusa. Achill. Tat. annuntiari. Semel tantum in Ν. T. legitur, Galat. V Salmas. Ή γάρ Φιλομήλα! τέχνη σιωπώσαν iii. 8. Πρβε»^γγελίσα70 (sc. ή γραφή) τώ, Αβραάμ, εΰρηκε φωνήν. Υφαίνει γάρ πέπλον άγγελον, καϊ τό Deus, teste Scriptura Sacra, Abrahamo hanc promissionem dedit." Schleusner. Lex. in Ν. T. " P. δράμα πλέκει ταίι κρόκαιι, καϊ μιμείται τήν γλώτταν ή χειρ, και ΤΙρόκνη! τοί! οφθαλμοί! τά τών ώτων μηνύει, Abresch. Paraphras. p. 243." Schaef. in Mss. Schol. καϊ πρόι αύτήν & πέπονθε τή κερκίδι λαλεί. " Leg. Soph. Trachin Ό προευαγγελισάμενο! κατέχει Ms. Ang. πέπλον λάλον." Toup. Emendd. in Suid. «ύτήν. Philo J. de Mundi Opif. p. 7=20. Οντοι δέ Τ. ii. p. 62. Imo Ms. Ang. praebet έίλλον, non λάλον. εισιν εσπέρα τε καϊ πρωία, ων ή μέν προευαγγελίζεται a "Άγγελον, sic correximus e libris, cum in editis μέλλοντα ήλιον άνίσχειν, κ. τ. λ.] male esset άλλον. Sic tamen etiam habet Anglicanus [* ΠροαταγγέΧΧω, Pra:nuntio. Ezech. xxxiii. 9 liber." Salmas. Anna Comn. xii a. Ό γάρ τοι Σί δέ!ί4ν προαπαγγείλη! τώ ασεβεί τήν όδόν αύτοΰ τή! σωτηρία! άλλοι σπεύσα! ένδον τή! άφΐδο! τό τήs άιτβστρέφαι άπ' αύτη!, al. *προαναγγείλει. Obnuntio. συμπαθεία! γραμμάτιον άποδιδουι, ubi Lobeck. Obss. Lex. :. Hederico-Ernest " Προαναγγέλλω, ined. in Phryniehi Eel. : " Emenda άγγελο!. Obnuntio, ap. Dion." Locus est xxxviii. 13. Έ7τεί Eadem vox corrupta ap. Quintum Cal. vii. 79. ουν πολλοί, εμποδίζειν ή νόμων εισφορά!, ή άρχόντων άλλο! δέ πέλει βίοι ανθρώποισι., Αλαό! legendum καταστάσεις, έ! τόν δήμον εισαγόμενα!, βουλόμενοι, esse nionstrant sequentia, Τοννεκ' άρ άσφαλέω! ον προίπήγγελλον ώ! καϊ έκ τοΰ ούρανοΰ τήν ήμέραν έκείνην νίσσεται, αλλά πόδεσσι ΤΙυκνά ποτιπταίει."~\ μαντευσόμενοι (L. μαντενσάμενοί), ώστε μηδεμίαν έν [ Άγγέλλω et άγάλλω confusa. " Αρ. Menandr. αυτή- κύρνσιν τόν δήμον σχείν. Sic edidit Reimar. Prot. p a. Excerpt. Legatt. Έν τοσούτω τοί! qui tamen in lndice posuit Τίροσαπαγγέλλω. Vide ήγεμόσιν έφησαν, ότι πολυπληθία Περσών άγάλλεται supra ϊίροκπαγγέλλω.] ^ [*Τίροσαπαγγέλλω. Diod. S. xi. 4. Έπειδή πλησίον & ναι προσαπηγγέλθησαν at τών Περσών δυνάμει!. " Melius * προαπηγγ. legeretur." Η. St. et Rhod. " Car melius id foret, non perspicio. Decompositurn hoc, uti vocant, parili paene potestate instructum est, atque άπηγγ. aut,. τροσηγγד quorum alterutruin si adesset, nemo, puto, mutaret." Wessel.] [Άιταγγέλλω, Memoriter recito. Noster supra χωροϋσα κατά Σονάνων, scriptum erat haud dubie άγγέλλεται." Lobeck. Obss. ined. in Phryniehi Eel; Sic έπαγάλλσμαι et έπαγγέλλομαι confusa esse ap. Xenoph. supra monstravimus.] [* Πρ07ταραγγέλλω, Praedico, Gl. V. Antespondeo, ap. Suid. in ΤΙροπαρεγγυηθέν, qnod verbum vide infra suo loco. Ante dennntio, Dion. Hist. xlvi. 41., notante G. Wakef. in Mss., Προταραγγείλαϊ μήτ-

26 24S ΑΓΑ άπόκρισίν τινα αύτοίς δοθήναι, καϊ εαυτόν παραχρήμα μεταπεμφθήναι. Feed us inter Hierapytnios et Priansienses ap. Chishull. Antiq. Asiat. p. 131., indicante Schaef. in Mss., Καί προπαραγγελλόντων άλλάλοις προ άμεράν bέκα, ή κά (scripsit Valck. ad Theocr. Adoniaz, p. 273., ק κα, i. e. ή άν) μέλλωντι άναγινώσκειν.] [Συμπαραγγέλλω, Competitor sum.] " Συμπαραγ- γέλλοντες, Dionys. Halic. (A. R. χ. 58. Καί των " συμπαραγγελλόντων τούς άριστους αΐτιασάμενος), pro " Competitoribus. Vide Παραγγέλλω." [Plut. Μ. Crasso vii. Καί τφ συμπαραγγέλλειν και συνεξετάζεσθαι τοίς bεoμέvoις τι τού δήμου.] "ΟΣ, εος, et ους, [imo poetice etlonice eos, vulgo ous,] TO, Vas, generali nomine. Horn. Od. B. (289.) "Οπλισσόν τ ή'ία καϊ άγγεσιν ίίρσον άπαντα' Οϊνον έν άμφιφορεΰσι, καϊ άλφιτα, μυελόν άvbpωv, Δέρμασιν έν [p. 14.] ΑΓΑ 24$ Α μετ ού πολύ κλήρους els άγγοί αί τρείς εμβάλοίό αι ין Virg. άνέπηλαν. " Xyl. in urnam. Recte. 22. Stat ductis sortibus urna. Hydriam appellat Cicero Verr. ii. 51. ' Ut, quot essent renuntiati tot in hydriam sortes conjicerentnr.' Sic Apollod' ii sub fin. Κομισάντων δέ ύδρίαν ύδατος, εδοξε 1LL oy βαλείν έκαστος. Proprie hie usurpat τό ανανάλλειν " Verheyk. Vide Άναπάλλω. Luc. de Syria Dea 1χ Tovs έπεάν εν τφ ι ρω γένωνται, τάμνουσί τε, και έ» άγγεα καταθέντες, 01 μέν άργνρεα, πολλοί δι χρ{!η α εν τφ νηφ, προσηλώσαντες άπίασι, έπιγράφαντεs haστοι τα οννόματα. Ponitur et pro Utero *ap. Hippocr., inquit Lex. Hederico-Ernest. Respicitur ad ρ "Ήν τών μαζών αί θηλαϊ, καϊ το έρυθρόν χλωρόν ή, νοσώδες τό άγγος. ""Αγγος 1. q. ayyehv significat in genere Vas, et Conceptaculum humorum! In specie tamen Hipp, accepisse pro Utero, Epid, vii s. 5. t. 17 quamvis insolenter existimat Gal. in Com. Rationein hujus expositionis dedit Prosp. Martian. Annot. ad Hippocr. d. 1. p Dixit vas, ut indi- πυκινοίσι, ["ubi corbes ad recipiendos panes, et alia cibaria, et amphor<e ad recipiendum vinum intelliguntur." Damin. Od. Π. 13. 'Εκ b' άρα oi χειρών πέσεν άγγεα, τοίς επονείτο, Κιρνάς α'ίθοπα οϊνον.] Β caret humores morbosum uterum afficientes ia ejus Idem άγγεα, in quae recipitur lac, in γαυλούς et σκα- cavitate consistere, non per ejus tunicas exteriores <p1has dividit, Od. I. [222. νάον δ' όρω άγγεα πάντα, dispersos. Hi enim non ita mammis commuiiicantur, quemadmodum illi, qui in cavitate consistunt. Γαυλοί re σκαφίδες τε, τετυγμένα, τοίς * έναμέλγεν : 248. "ϊίμισυ δ' αυτ' έστησεν έν άγγεσιν, οφρα 01 ε'ίη Enimvero mihi neque ratio adducta satis liquida, ΤΙίνειν δαιννμένω, καί 01 ποτιδόρπιον ε'ίη:] II. Π. (643.) neque veris anatomicis principiis conformis videtur." "ίίρη έν ε'ιαριντ/, ore re γλάγος άγγεα δειίει. Hesiod. Lex. Medic, ed Hippocr. p. 178, 38. "ί1ση 6ρ Ε. κ. Η. (473.) άγγεα, Vasa in quae frumentum reconditur, Έκ δ' άγγέων έλάσειας άράχνια : [sic 598. έν τάχει. Vide et p. 29, , j 11, Ε'ι TIS άγγοε μέγα μικρόστομον άνάλαβών, καταστρέιίειεν Μέτριο δ' εν κομίσασθαι έν άγγεσιν: Pindar. Nem. χ. 384, 42 ] Invenitur et άγγος όστράκινον. ["Amos. 67 εν άγγέων "Ερκεσιν παμποικίλοις, " In vasoruin viii Lev. xi. 33. αγγος όστράκινον, ubi alii septis, arculis, quibus vasa ilia dabantur inclusa, nisi σκεϋοs όστράκινον, Ampulla, Lecythus, Aqu. 1 Reg. sunt eadem ilia vasa v. 64. memorata," Damm. xxvi. 11." Biel. Hesych. "Αγγος άγγείον, καϊ ρίζα " Panathenaeis vicit, et praemium hydriam figulinam βοτάνης. Αγγεα " άγγέία. Respicit ad Homer, supra citatum, ubi Schol. άγγεία. Sed quid sibi velint thecae aereae aifabre sculptae inclusam, oleo ex olea sacra plenam reportavit, v. Schol., portabatur autem ista, ρίζα βοτάνης, Medicis explicandum relinquimus. vas in pompa victoris." Heyn. Hesiod. Ε. κ. Η. Glossae latricae ap. Tittmann. ad Zonar. p. cxviii Πέ»τε δε συσκιάσαι, έκτω δ' είς άγγε' άφύσσαι * 'Αγγείος' έξυπνου τό άπό φούρνου. Nesciebat Δώρα Διονύσου πολυγηθέος. " Ms. Par. male άγκεα. Tittmann. Glossas has paulo emendatius e Cod. Dorr. Voces άγγεα, άγκεα, άνθεα saepe permutantur, tanquam ap. Phocyl Κάμνει δ' ήερόφοιτος (ήεροφοίτις jam A editas esse in J, St. Bernardi Reliquiis c Medico-Criticis, ubi p. 9- est, *Άγγίους έξ ΰτηνο» edidit Brunck. ex uno Cod.) άριστοπόνος τε μέλισσα. (ϊπνου), τό άπό φούρνου, quae nohis saltern satis obscura "Ηέ πέτρης κοίλης κατά χηραμόν, ή δονάκεσσιν, *Η δρυός sunt.] ώγνγίης κατά κοιλάδος, ενδοθι σίμβλων Σμήνεσι * μνριότρητα κατ' άνθεα κηροδομοΰσα. Quos versus aliter [*"Αγγιστρα, τά, Vascula. Aqu. Symm. 3 Reg. vii. scriptos attulit F. Ursin. ad Virg. Eel. iv. 30. e Ms., 40. Sed Kreysig. Symbolarum ad Bielii Thes. augendum atque emendandum Partic. i. Schneebergas ut opinor, Nicandri Schol. ad Alexiph Κάμνει δ' ήερόφοιτος α. τ. μ. *Η κοίλης πέτρας κατά χοιράδος I809. p. 5. ostendit pro eo vocabulo reponi debere ^ * μνριόμορφα κατ' άνθεα κηροδομοΰσα. (Nicandri άγκιστρα, Hamos.] Schol. Cod. Goett. teste Scbneidero prabet, μυριότρητα κατ' άγγεα.) Zonas Sardianus Anthol, i, 70. Άγγοθήκη, 1/, Vasorum apotheca, [Capsa et Theca poculi.] Vide ap. Athen. v, (210.) quam appellaverint Alexandrini άγγοθήκην. Ubi etiam legitur alip Πάιτα περικνίξασθε, καϊ άγγεα κηρώσασθε'. 'Άγγεα in Phocyl. intellige non Alvearia, sed Cellulas cereas. Μυριότρητα, (quam lectionem probarunt Bruijrk. Gaisford. et Jacobs, ad Anthol. vi. 120.) confirmat Meleager Anthol. i. cap. ult. p "Εργα δέ τεχνήεντα βοηγενέεσσι μελίσσαις Καλά μέλει, καϊ σίμβλφ * έφήμεναι εργάζονται Αευκά πολντρήτοιο νεόρρντα κάλλεα κηρον. Item Lucian. Anthol. i. 76. p Ό7Γ07α μέλισσα πολντρήτοις ένϊ σίμβλοις." Ruhnk. Epist. Cr. p. 89. a Sch«ef, in Mss. citatus.] ים 1 multitude, " Μνριότης, ητος, ή, Infinites, Infinite " finitus numerus. Phocyl. de api, Σμήνεσι μυριόfi τητα κατ' άνθεα κηροδομοΰσα, lnfinitas e cera struens " cellulas in alvearibus." [" Mvpior^a, hoc sensu, Favis iufinitam varietatem per fiores cereis tectis struens." Sylburg. Sed ν, μνριότης nusquam alibi legitur. Eurip. Iphig. T. 953, 'Es b' άγγος 'ibiov ίσον άπασι βακχίου Μέτρημα πληρώσαντες, είχον ήδόνην Κλυω δ' Αθηναίοισι τάμα δυστυχή Τελετήν γενέ* σθαι, κάτι τόν νόμον μένειν, Τζοήρες άγγος Παλλάδοί τιμ^νλεών. "Ita ambo Mss. et P. ut recte jam Barnes. Ed. Aid. άγκος. De re v. Athen. x." 10, Suid. in Χόες, Plut. Sympos. ii, 10." Musgrav indi- Caote Schaef. in Mss., qui porro άγγος et άγκ-os srepe confusa esse ex Herod, p docet. Sic άγγοπήνια, άγκοπήνια.] In prosa etiam usurpatur άγγος, sed rarius quam άγγείον. Dioscor. v. (132.) *Χρηστέον έέ rjj τρυγί προσφάτω ούση' ταχύ γαρ διαπνείται όθεν oύbέ * άσκέκαστον, oύbέ χωρίς άγγους αύτήν * άποθετίον. [Schaef. in Mss. ex Anton. Lib. x. affert, K a j.,,,...,..,. - supra p. clxix. a. Etym. 308, 56. 'Εγγυθηκι? σκενόι τι, oi δέ, άγγος χωρητικόν σκευών, ή τήν νϋν άγγοβήκην, παρά τό εγγύς κείσθαι,] " Άγγοπηναι et Άγγοπήνια, Hes. et Said, τα των " μελισσών κηρία, Apum favi s. cellae, quia sunt ayyeia " in modum πήνης καϊ νήματος υφαντά, ut Suid. indi- " cat." " Άγκοπήνια, Suidae [et Zonarae] τά των με- Ο λισσων κηρία, Apum favi et cellae, pro quo supra " rectius άγγοπήνια." [Quod ad v. 'Αγγοπηναι attinet, in Hesychio quidem extat Άγγοπήναι, pro quo reponenduiu est Άγγοπήνια, quae lectio et Albertio vera videtur, Gloss. Ms. Goldast, aiferenti. Quod vero ad Suidae glossam attinet, verha, ad quae re- spicit Noster, Τουτέστιν άγγεία» χ0 τά ל 5 ) υφαντά, οπήνητα, in 2 optimis Mss. Par. desunt, unde ea, tanquam assumentum, e textu ejicienda putavit Kuster.] *"Αγγοπής, Ferrum quo elephantes verberant. " Hpsycb." [Άγγοπής- ω τούς έλέφαντας τύντονσΐ σώή Ρν. "L. * Άγγόρπή, Harpe falcata. ^Elephanti durissimum dorso tergus est, unde Aristot. e Mliaa.falcem, Statius bipennem elephantistae tribuunt, ut levi cutis vulneratione regatur," Perger. Hesycli. * Όρπησβηρος' έν ψ τόν ελέφαντα τύπτρνσιν. J ^0?? legit *Όρπασώηρος, cum Noster, Vales, et 1 " qui velit άγγόρπης, vel άγγόρττη, separatim SCit; bant, Όρπή σίδηρος. "Lego, Opst!' Mf os > * sigtunce τ. ε, τ, Spiritu asperp notavi propter

27 schopulus : Σικ ύα οί νϋν ιδίως πέπονες καϊ τά κοινώς τετράγγουρα. Const. Porphyrog. de Adm. Imp. de quodam castro, * Ύετραγγουριν δέ καλείται διά τό είναι αύτό μικρόν δίκην άγγουρίου. Simeon Sethi de Alimentis, Τά λεγόμενα τετράγγουρα ψυχρά είσιν κ. τετράγγουρα. Achmes I. c. quatuor genera facit πεπονάς τ λ. Aliud tamen est άγγούριον, aliud τετράγγουρον, ωραίους, πέπονας κοινούς, άγγούρια, et τετράγ- ap. Achmet. 1. C. Ει δέ άγγούρια, εύρήσει πλου- γουρα. Per Pepones communes iutelligere Melopepones Τβν άπιστο ν εί δέ τετράγγουρα, μείζων ή κρίσις και videtur, qui virides suut; quos sanitatem in πιστότερα. (HINC) *Άγγουρωτόν, Gestamen capitis somniis significare ait, quia salubris eorum usus. Bardariotarum, quod cucumeris speciem referret. Per πέπονας ώραίους Peponas sic vulgo nuncupates Codiu. de Off. Aulae Const, v. 53. 'Επί δέ τής κεφαλής designavit; qui quoniam lutei sunt coloris, niorbum ΤΙερσικόν φόρημα, άγγουρωτόν όνομαζόμενον." υ indicant, διά τό χρώμα αύτών. Nam ut ibidem pro- Ducang. " Graeci recentiores αγγουρον vocant Cucumerem. nuntiat, omnis όπώρα citrini coloris, είς νόσον κρίνε- INDE * Κιτράγγουρος, Citrinus cucumis. ται, (Καϊ πάσα όπώρα * κιτρινίζουσα, ταύτα πάντα eis Nam alii 3unt viridiores, alii pallidiores, et citrei νόσον κρίνονται, ubi pro κιτρινίζουσα, quod verbum coloris, alii nigri. Sic χρυσόμηλον, Aureum malum. contra analogiam formatur, repone κιτρίζουσα.) Ia hujusmodi quippe cotnpositionibus adjectiva praeponuntur, Per άγγούρια non aliud opinor significari, quam Anres substantive sequuntur. Citrinos cucumegurias vulgares in propria appellatione dictas; quas vocat Plin. qui sunt κιτράγγουροι, Citranguli. etiam cucumerum nomine Hetrusci vocant, quod Certe κιτραγγούρων in ea significatione meminit Cha- tamen generate est. Graecis contra de anguriis appellationem "to pro, Citrinis cucumeribus, quae * κίτρινα sunt fecerunt generalem ad omnes cucume- ϊγγουρα. In compositione trochisci πρός πτύσιν αϊματος rum species declarandas. Hinc ra σίκυα veterum ita scribit, Σπέρμα κιτραγγούρου κεκαθαρισμένου passim άγγούρια interpretantur vulgari lingua. Ceterum καϊ ανδράχνης. Item in compositione trochiscorum rum, ubi species singulas snis propriis nominibus e tnbus sandalis, Χυλόν γλυκνρρίζης άνά β', σπέρμα designare volunt, άγγούριον vocant, quae Anguria ^Τ/Ούρου, καϊ κιτραγγούρου. lufimae tamen Latinitatis proprie dicitur. Κιτράγγουρον autem, et corrupto auctores Citrangulum posuerunt pro genere citrei inde vocabulo * κετράγγονρον, νβί τετράγγουρον quasi ali, et narantiam interpretantur." Salmas. in Solin. Citrinam anguriam, qui absolute σίκυος Gnecis antiquis 673. d. " Grseci, qui postremi imperii temporibus ; Latinis vero Cucumis appellatus est, quem *cripsere, άγγούρια passim vocant, quem vetustiores Latini recentiores Citrulum dixerunt ab eadem ratione ebcuov. Atqui ^'aixvot antiquis Graecis, noster cucu- coloris. Anguria sic proprie nuncupata, colo- 429 [p. 24.] 430 tanquam ab &ρπω, vel αρπάζω, Rapio. Et forte non A mis vulgaris. Aetius σικύους explicat αγγούρια. Suid. male quis suspicaretur, pro όρπη leg. άρπη, et ob Σίκυα ra τετράγγουρα. Non distant autem αγγούρια vitium scripturae mutasse locum hanc vocem. Nam a Tetranguris, nisi magnitudine. Haec quippe majora, unde ap. Achmet. in coiijectandis somniis, τά. ferrum illud, quo elephantos feriunt et regunt, habet eandem figuram, quam olim τή αρπη dabant, qua τετράγγουρα amplius quid portendunt, quam άγγονρια, Εί δέ τετράγγουρα, μείζων ή πίστις (vulgo legitur Perseus armatus fuit. Scilicet erat ut falx, interius curvato acumine. Sic eniui figuratur, ut et ipse κρίσις) καϊ πιστότερα. Tria ibi genera facit πέπονας, vidi; et recurvo illo acumine in pellem belluae iinpacto, earn regunt et retinent. Et in Columna Trares communes ibi esse debent, qui priscis σίκυοι. άγγούρια, et τετράγγουρα. Ergo άγγούρια Cucumejaoi, ni mefallit memoria, videntur milites tali gladio, Nam et ipsi distinguunt πέπονας et σικύουs. Constantinus de imperio castelli cujusdam meminit vo- intus recurvo, armati. Et nomen magis convenit tali figure, quae rapit; quod facile non potest repandus cati τετραγγουρίου, quod parvum esset sicut άγγούριον, Cucumis: * Ύετραγγούριον (ap. Meurs. et Du- gladius, qui tautum ferit, non attrahit." Palmer. Vide Όρχαξ.] cang. Ύετραγγούριν) δέ καλείται, διά το είναι αυτό " Άγγοραράξ, Hes. Uva, σταφυλή, pro quo for- μίκρον δίκην άγγουρίου. Adeo parum differunt, ut ".testis est scribendum άγγοράζ, et intelligendum de alterum exponat per alterum. Simeon Sethi de " uva, quae vase aliquo conditur." [Nostro assentiebatur Is..Voss. "Αγγορα ράζ, σταφυλή, Salmas. κατά κοινήν (i. e. Vulgari Gr. dialecto, ap. Nostrum Facultatibus Edulium, 'Αγγούρια τά λεγόμενα σίκυα, Vide'Pai. "Perger. legit Άγγορράξ, vel"aγχωνράκημος, Straugulans racemus. De Anacreontis fato forte supra κοινόν) δέ τετράγγουρα. Αρ. Chariton, medicum unum e Graecis recentioribus κιτράγγουρον repecogitawt. Soping.: "Αγγος ράξ." Albert.] "Αγγε- Β rio pro τετράγγονρον aliquot locisj ut in compositione " ράκορονάϊό τήν σταφυλήν, Uvam, testatur Hesych." trochiscorum ad rejectionem sanguinis facientium, [" Άγγουρίδα, Άγκονρίδα, Omphacium, όμφάκιον. Σπέρμα κιτραγγούρου κεκαθαρισμένου καϊ άνδράχνης. Corona pretiosa: Άγκονρίδα, Uva acerba, ομφαξ. Item in trochiscis δια τριών σανδάλων cognominatis, Vide Agapiuiu Cretens. in Geopon. lxiii. 170." Du- Σπέρμα άγγουρίου (supra άγγούρου) και κιτραγγούρου. Nihil aliud est κιτράγγουρον, quam κίτρινον άγγούριον, Citrinus cucumis. Ε qua voce Latini barbari Gang. Vide Άγερρακάβος et Άγράκαβος.] ""Αγγονρος Hes. είδος πλακοϋντος, Species placentae." [Zonar. "Αγκονρος τό μελίπηκτον. " Cod. fecisse videntur Citrangulum, quod tamen non pro Cucumere citrino, sed pro Citreo malo usurparunt. Κ. "Ayyoupos, ut Hes. ubi affertur e Lex. Reg. Ms. De quo alibi, (supra.) Idem igitur κιτράγγουρον glossa Nostri. Versus politici, quos ibi Voss. laudavit, Pselli sunt: en versum, "Αγγουρος, τό μελίπη- Charitonis cum Citrulo Lalinorum : certe idem nomen est. Alibi idem Charito άγγούριον et τετράγγουρον conjunxit, ut in trochiscis e camphora factis, κτον άλδαίνειν, μεμηνέναι." Tittmann. Scribitur ap. Ducang. αίδαίνειν.] " Άγγούριον, Cucumis. Ita enim Simeon Sethi, Σπέρμα άγγουρίου καϊ τετραγγούρου. Nusquam ill " 'Αγγούρια, τά λεγόμενα σίκνα, κατά κοινόν δέ * τε- generibus cucumerum apud antiques descriptis reperio genus ullum, quod huic (anguriis) respondeat. " Γβάγγουρα." " Glossae Mss. Σικύα' τά άγγούρια. Lex. Ms. Reg. Cod Σίκυα ra άγκβύρια, καί Nomen ipsum, ut Graecum est αγγουρον et άγγούριον, ita recens videtur. Antiquiorem non habeo, Σικυήλατον." Ducang. Zonar. Σίκυα τά άγγούρια, καϊ ακνήλατον. Ώϊ όπωροφνλάκιον έν σικυηλάτω. " Κ. qui eorum meminerit, praeter Aetium. Atque is Αγκούρια, σίκυια, et σικυιήλατον. Desunt haec, ώς σικύους interpretatur άγγοΰρια. Sane et quidam hodie όπωροφ. etiam a Cod. Κ. et Cangii. Verba sunt c populi Italiae cucumerum propria appellatione eas Jesaiae i. 8. Ibi tamen scribitur σικυηράτω." Tittmann. "Glossae Iatr. Mss. e Cod *'Αγριοσύ- cum adjuncto de aqua, ut Neapolitani; quia sc. impertiunt, ut Etrusci. Alii melones nuncupant, κιον άγριον άγγούριν, σύκιον δέ τό άγγούριν καλείται. aquain intus contineant praedulcem, et siti restingueadae aptissimam. Nec melones tamen sunt, Psellus Περϊ Βρνμάτων Ms. e Cod. Reg Ay- nec γβνρια τά λεγόμενα σίδ (sic) ψυχρά, καί ύγρά. Habetur haec vox passim, ut ap. Achmet. ccxliii. Aetium, a quo primo usum censet Ruell., Agap. Cretens. in, «po Terpayyo1 Geopon. lix. QXL CXV. cxxiii. etc. * eadem notione. Suid. Σικύα τά τετράγγουρα. Mo- cucumeres, et ab utrisque satis longule distant. Graeci άγγούρους et άγγοΰρια videntur appellasse, quod veluti inter vas quoddam aquam servarent inclusam. Hoc enim significat αγγουρον, Quod in vase servatur, vel, Quod vas servat. Graeci recentiores, postquam ipsis haec species innotuit, semine e Perside aut aliunde advecto, indifferenter hoc nomen et de aliis cucumeribus cominunibus usurparunt. Video tamen eos distinxisse inter άγγούρια et

28 431 j-is est herbacei. Hinc κιτράγγουρον appellarunt Vulgarem cucumerem, qui luteo est colore, quasi citrinam dicas anguriam. Nam, ut dixi, anguria?. nomen generi dederunt; ut contra alii cucumeris appellationem propriam anguria; donaverunt, ut Hetrusci secuti in eo Latinitatem intiniae aetatis. Unde in libris Medicorum Latinorum Cucumis et Citrulus separantur. Et Cucumis quidem pro Anguria proprie sumta, Citrulus vero pro Cucumere veterum, quem κιτράγγουρον appellat Charito, alii κετράγγουρον, alii etiam τετράγγονρον. Αρ. Myrepsum saepe mentio occurrit τετραγγούρου, qui cucumis est communis. Citruli vulgo nuncupati a citrino colore. In veteri Onirocritico nondum edito Regiae Bibl., in quo plulima similia cum Achmetico, bis in titulo scriptum est κιτράγγουρος, in textu τετράγγουροε, ut vel hinc liqueat idem esse κιτράγγουρον et τετράγγονρον. Titulus ccxxxiv. sic habet: Περί όπώρας παντοίας bέvδρων καρπίμων καϊ πεπόνων ώριμων καϊ * άγούρων, καϊ άγγουρίου, και κιτραγγούρου. Ubi πέπονας ώριμους vocat, qui maturi sunt, άγουρους imniaturos. Ita enim dicuntur vulgari Graeciae lingua, qui antiqua vocarentur άωροι." Salmas. de Homon. Hyl. Iatr. p. 40.] ""Αγουροι, Thracum lingua oi 'έφηβοι dicun- " tur, teste Eustath. (p ) Puberes, Qui " pubertatis annos attigere." [" Leo Grammaticus p "Ιδε, μήτερ, οίον άγουροι νυν έπελαβόμην. Anna Comnena Alexiad. vi. p Ένετείλατο συμπαραλαβειν μεθ' έαυτοϋ τούς τε * ήνδρειομένους (sic, sed leg. ήvbpωμέvoυς) τών άγουρων. Nicetas in Isaacio iii. 2. Τήν γάρ έκ τών πατρικών άγούρων πρός τούς νίείς μεταρρέονσαν αίμωμαν ό Κομνηνός ούτος Άλέξιος, ώς έ'οικε, παθεΐν κατακέκριτο, ubi Cod. al. (sed perperam,) έκ πατρικών όμφάκων, Ex uvis acerbis. (HINC) *'ETτιάγονρος. Leo Grammaticus p de Michaele Imp. Θεασάμενος ovv αϋτόν έπιάγουρ ov, καί μεγάλην κεφαλήν έχοντα. Auctor incertus post Theophanem p de eodem Michaele, Στρογγυλοπρόσωπος, σιτόχροος, μαϋραν έχων τήν κεφαλήν, καϊ έπιάγουρον, καϊ τό γένειον ενπρεπώς bia^i- «Ελαίο " μενον. Lex. Ms. Nicomedis Iatrosophistae,.όμφάκινον, άγονρον έλαιον." Ducang. "Αγουρος au-.tem nihil aliud est, quam άωρος, ω in γου mutato. "Αγωρος pro άγουρος extat in Nomocan. Ciiteler. n. cccxxxi. Et δέ τις άγωρος μνηστευθή κοράσιν, testeieodem Ducang. " Hinc * Άγουρώόζωμον vocant Succum uvarum acerbarum, quod veteribus όμφάκων, nos Viride jus vocamus. (Ducang. aflert e Gloss. Iatr. Mss. Cod. Reg Άγουρώόζωμον' τό όμφάκινον, et Neophyti, Άμηναία ή άωρος σταφυλή, καϊ Άμηναίον' γλεύκος, γ6 άγουρώόζωμον. Alibi scribitur Άμιναία, ut ap. Nostrum.) Fortasse inde corrigendum et iu vulgari Achmetis Somniario, Έάν δέ πέπονας άγούρους, εύρήσει ύγείαν, pro quo est in editis, νέπονας κοινούς. Nam et similiter ωραίους ibi πέπονας vocat matures, quos hie noster ώριμους, et simile judicium de utrisque profert. Maturi pepones morbum denuntiant propter colorem, qui luteus est, qualis esse morbosis solet. At virides adhuc et immaturi sanitatem, 'Εάν δέ πέπονας άγουρους, εύρήσει ύγείαν. Male igitur in edito vulgatur, κοινούς. Tria genera recenset, πέπονας, αγγούρια, et κιτράγγουρα, Peponas, angurias, et citrulos. Si cuin veteribus loqui volumus, dixerimus, Pepones, anguria, cucumeres. Alii tameu haec confundunt et nomina permutant, ut Cucumis ipsis sit, qui plerisque Anguria; et vicissim Anguriam et Citrulum pro eodem 11abeant." Salmas. 1. c. " Novas quasdam plantas ab Arabibus seriores Graeculi hauserunt, quod e Simeonis Sethi Opusc. de Cibariis ed. Gyrald. Basil elucet. Auctor * πρωτοβεστάρχης palatii Antiocheni, Michaele Duca, Imperatore Constant!- nopolitano, fuit, excerpsit autem potius Pselli majoris molis librum, Περί ΨΛεστων. Cucumeres dicit αγγούρια, aut τετραγγονρια : Ocimum primus βασιλικόν. Primus, ni fallor, calyces Eugeni caryophyllatae, καρνόφυλλα nominat; primus "etiam Myrieticae moschat fructum, καρύα άρωματικά, cf. et Actuar. Meth. Med. v. 4. * Καρν^αδ^ Cuminuin Cynnnum est, cf. Actuar. 1. c. Nic. Myreps. i * Ταρχόν, Artemisia Dracunculus. Primus in- [p. 24.] 132 A ter Graecos * Καφουράν nominat, quam dicit m esse aut lacrymam arboris Indies, qua«t antffi inolis, ut centum homines ejus umbra frui possiut' nasci in montibus maritimis, lignum esse leve et fik S rulaceum. (Artemisia camforata Nic. Myrep8i c * Καφουρά βοτάνη.) Xylaloen dicit, quam vete'ra, Ma * Agallochum, cujus plures differentias citat. ζάνιον vocat Solanum Melongenani." Sprengel Η' Γ 8 Rei Herbariae p. 216.] St [* Άγράγγουρον, ov, τό. Glossae Iatr. Mss in J,»«^,» Άγρ St. Bernardi Reliq. Med. Crit. p. 10.? άγρανγούρην, σύκων δέ τό άγραγγούρην καλβίται, ubi pro άγριοσύκιον σύκων leg. * άγριοσίηον ^'ί κυον et pro άγρανγούρην άγραγγούρην leg. άγράγγονρον Άγριάγκουρον autem Ducang. p. 9. affert ex Agapii Geopon. cap. cliv., et p. 8., iu Άγγιλόνα, e cap. cliii. * " Άγριαγκονρέα, in Orneosophio xiii. - Ayoiαγκουρέας ρίζαν μετά όζους, alibi, Ή άγριαγκονρέα! ρίζαν πελεκίσας, ποίησαν ώσπερ. υπόθεταν Glossae Iatr. Mss. e Cod. Reg Άγριαγκονρέα- e\arf Β ptov. Vide Ruell. iii. 14." Ducang. Ceterum glossa ista, quae in Bernardi apographo extabat, non legitur in Glossis Iatr. Mss. a Tittmanno.editis.] " 'Εξαγγίζω, [F. ίσω,] Evacuo e vase. Hippocr. κού^ Αρχ. Ιητρ. p ) Ού γάρ άν, ην έν *) " " ένρ τό ύγρόν, έξω τε περιέχει αύτέη ή κοιλίη ^ " ύγρόν, καί έξαγγίζοιτ άν καθ' εκάστην ήμέραν" [Galen. Lex. Hippocr. 'Εξαλί<50Η α; έκκενοπο, ad h.l. proculdubio respiciens. "Bey Hippocr. Ή κοιλίη έξαλίζοιτ άν καθ' ήμέραν, erklart Galen, βνικνοιτο (έκκενοΐτο), ausleeren, wie συναλίζειν, zusammembringen ; aber andere Handschr. lesen έξαγγί&χη in demselben Sinne." Schneider. Lex. In conruptum Hippocr. codicem inciderat Galen.; nam e,akliu, pro Evacuo e vase, est verbum nihili. Nihil aliud apud Graecos sonat έξαλίζω, quam Evolvo, Volvendo ejicio s. Emoveo, Ε volutabro excito, ut ostendit Noster in v.] " Κατ αγγίζω, In vas defundo, vel condo. Dioscor. " v. 22. Καί φύξας κατάγγισον : 25. To be οξοι υλί- C " σαι, κατ άγγιζε και άποτίθεσο, Defaecatuni acetum " in vas defunde et repone: 31. Καί ήλιάζε caray- " γίσας eis κεράμους, In vasa. diffusum s. transfu- "sum:" [36. Δει μύρτα μέλανα παρακμάζοντα λαβόντα, κόπτειν, και έκθλίβειν τόν χυλό ν it' οργάνου, και καταγγίζειν: 48. Μετά δε τό άναζέσαι και καταστήναι, καταγγίζειν: 49 - Καί αψινθίου ήμίλιτρον επιμελώς μίξαντες, καταγγίζουσι, κατασταθέντα it bιvλίζovσιv: adde, v "Toup. Opusc. ii. p. 299." Schaef. in Mss. Vide KaraoTaμνίζω. " Κατεράσαι, Defundere s. Deplere. Diosc. '"Όταν δε τακη, κατεράσας αύτό eis ύδωρ καϊ φν^α,εκ " bevrepov τήκε. Idem, Κατεράσαϊ eis θνείαν καίκαθα- "ρίσας, έμβαλλε είς κεραμεοϋν άγγείον.' Et rupsuiu, " Κατεράσας eis άγγείον τον παρόντος ελαίου, το lepete- " σον έφε. Latini hoc Decapulare dicunt et Elu [. triare [* Έγκαταγγίζω. " Pallad. Hist. Laue. iii. (i Meursii Opp. T. viii. p Τω λέβητί σε ένκαταγγισθήναι κελεύω, pro quo mox, έμβληθήναϊτφ λέβψ τι,) ubi ένκαταγγ. mutandum in έγκαταγγ." Bote- Mss.] sonad. in ס " Μεταγγίζω, In aliud vas fundo, De vase in vas " transfundo, quo signifipatu Lat. Elutriare dicunt, "Decapulare, Deplere, et Transfundere: Gr»c1 " synonymo verbo μετεράσαι. Dioscor. i. 62 Me- " rάγγιζε δέ πολλάκις είς ετέρα άγγεία μέλιτι κατακι " χρισμένα :" [ν. 35. Μετά δέ τρείς μήναs bivxieas μετάγγιζε καϊ άποτίθεσο : 45. Είτα μετάγγιζαν, και ήλιάσαντας άποτίθεσθαι, ill line, Ηλιάσαι re ίφ' ψ( pas μ', μετά δέ ταντα άινλίζειν, καϊμεταγγίζειν: 49 Είτα διύλισα vres και μεταγγίσαντες, άποτίθενται, mox, Καί μεθ' ημέρας μ', μεταγγίζουσιν: » Καί μετά τό άποζέσαι τόν οϊνον μετάγγιζε, J et 81. Geopon. iii. 5. Τούτω τω μηνϊ row oiww μεταγγίσομεν, νϋ. 6. ubi Niclas.: " Ε dolus in amphoras et cados transfundere, ut in his serventur in vetustatem. Nam in dolia m o d o nova vina con- 01 jiciebantur, inde ad asservandum 111 alia vasa fundebantur. Sic enim Latini interpretantur το fitταγγίζειν. Quam veterum consuetudiuem egreg>«

29 433 ihustrat Lambin. ad Horat. Epist. i qui omnino Α adeatur." Metaphorice ponitur de animabus. Clemens Alex. Strom. iii. p Κάστιν τό δόγμα rovro οϋ τοϊ$ από Μαρκίωνος ετι, τοϊς δε ένσωματονσθαι (leg. * μετενσωματοϋσθαι cum e contextu, tum e Strom. iv. p Άλλα προς μεν τα δόγματα εκεϊνα, εί μετενσωματοϋται ή ψυχή κ. τ. λ. et vi. ρ. 757 Τό περί τήν μετενσωμάτωσιν της ψυχής δόγμα, V. Nostrum in Ένσωμάτωσις,) και * μετενδεϊσθαι, και μετάγγιζεβθαι τάς ψνχάς άξιοϋσιν, οίκεϊον. " Sic Transfundi animas Seneca quoque dicil Ep. cviii. /(' Nulla, si Pythagorae credas, anima interit, nec cessat quidem, nisi tempore exiguo, dum in aliud corpus transfunditur,') quasi e vase in vas, sic in corpus e corpore. Ejus μεταγγισμοϋ mentio etiani ap. Epiphau. in Simone Mago (p. 57 Kai συνέχοντες αυτήν τοΰ μή άνω δίινασθαι ΰνιέναι, σννεγίνετο αύτη έκαστος έν έκάστω σώματι γυναικείας και θηλυκής σχέσεως, μεταγγιζομένη! αυτής από σωμάτων θηλυκών εις σώματα διάφορα ανθρωπινής φύσεώς τε και κτηνών και άλλων, κ. τ. \.)" Sylburg. " Ila leg. ap. Clem. Alex., non * μετεγ- Β γίζεσθαι, quod Interpretem fugit. Haec annotarat D. Hoeschel. in Greg. Naz. ( ad Homil. Basilii p. 522.' Schaef. ia Mss.) D. Augustin. lviii. * Metangismonitas etiam quosdam haereticos appellatos esse mouet, quod Filiuin in Patre, ut vas in vase, esse dicerent. De quibus loquens corrigendus est Philastrius Lib. de H resibus, ubi *μετάννικαν pro μεταγγισμυν, post eum locum, ubi in Theodorum agit." Collecf.] " Inde VERBALE Μεταγγισμός, οϋ, 0, De " vase in vas transfusio, Elutriatio, Decapulatio." [Geopon. vii. 6. e Zoroastre, Πρρϊ μεταγγισμοϋ οίνου, tai πότε χρή * μεταντλεϊν τους οίνους. Metaphorice de animabus, "Hcesch. ad Homil. Basilii p. 522." Schaef. in Mss.] " Μετεράω, F. άσω, i. q. μεταγ- " γίζω, De vase io vas transfundo, Elutrio, Decapulo. " Utontur Dioscor. Galen. et alii medici pharma- " copoei." [Dioscor. V. 26. Mera δε ταϋτα μετεράσας τόν olvov εις ετερον άγγεϊον, άπόθου περισφηκώσας επιμελώς, πιοχ, Είτα ΰλίσας και μετεράσας άπόθου. Vide 'Εράω, et Έξεράω.] " Κεναγγία, ας, ή, Vasorum vacuitas et inanitas. " J. Poll. vi. (31.) loquens περί τον πeivrjv και διψήν, " scribit, Πλάτων δέ ό Κωμικός καϊ κεναγγίαν είρηκε," [Antiatticista in Bekk. Anecd. Gr. Τ. i. ρ Κεναγγίαν τήν πεϊναν. Πλάτων Συμμαχία.] " Ξε- " νοφών δέ βοΰλιμον' και 'Αριστοτέλης δέ, Τόν Πεί- " ραιέα μή κεναγγίαν άγειν." [Cod. Kuhn. C. Α. et V. et Jung. κεναγγείαν, Salm. Mss. κεναγγίαν, sed vulg. κεναγγίαν exhibet Antiatticista J. c. C. Α., teste Kufanio, voci 'Αριστοτέλης superscriptum habetάριβτοφάνης. " Adagium explicare conattir Erasm. Adag. Piraeus non fert vasa inania, qui nempe Ileipfe habet, uli antea fuit editum quoque, et ipsi suboluit menda; ait enim expendendum, num ap, J. Poll. ΤΙεφαιέα sit legendum, ut ad hominem loco wti cognominem referatur. Ceterum et ipse putavit ex Aristot. esse. At Ms. noster longe aliter liaec ita, Και 'Αριστοφάνης δέ, Τόν Ώβιραιά μή κεναγγείαν άγειν, quae lectio mihi videtur rectior. Et Aristoph. ab Aristotele extrusum in vulgato Polluce Librari- D orum manu Ms. testis est et alibi." Jungerm. De perrautatione nojninuin Aristoph. et Aristot. vide Ε H. Barker. in Epist. ad Th. Gaisford., Classical Journal xxiv xxv. 176.] " Ap. Eust. de cali- " cibu s i n mensa exhaustis." " Κενεαγγείη, Ionice pro κεναγγία, Vasorum va- 111 cuitas: et peculiariter vasorum corporis, pro " edia, Fames. Hippocr. De Victu in Morb. acut. ' (P ) Et εκ πολλής εδωδής ες κενεαγγείην Μ^αβάλλοι. Et paulo ante (ρ ), OSre σφο- Πλ>!θ5 " οροτάτας κενεαγγείας ποιέειν :" [ρ ΰπέρ * ce άρκέει κατ' αρχάς διδόναι, μή πουλυ, μηδέ *"Χ") αλλ' όκόσον ένεκεν τοΰ εθεος έσιέναι τι, και "- κενεαγγείην μή γενέσθαι πολλήν,] " Idem in Coac. " Progn. (ρ. 425, 40.) 01 παραλόγως κενεαγγείης μή εούσης αδύνατοι, κακόν, Pro quo Prorrhet. L. i. j (P ) Αί παρά λόγον κενεαγγικαι άδυναμίαι,,οίκ έοΰσης κενεαγγείης, κακόν." [Idem in Coac. "rogn. ρ. 443, 25. K«i αίματώδης διαχώρησις και ΝΟ. IV. [ρ 24.] 434 c VOL. I. κενεαγγείη παραλόγως.] " Gal. Comment. in " Aphor. Hipp. annotat, Τό της κενεαγγείης 'όνομα " qiiosdam accipere επί της ασιτίας, quosdam vero " exl 7fjs φλεβοτομίας. Hippocratem enim ΓΙάσαν " τήν κένωσιν nominare κενεαγγείην, αχό τοϊι σνμβε- " βηκότος: quoniam videlicet κενα τα αγγεία συμ- " βαίνει γίνεσθαι κατά πάσας τάς κενώσεις." [De sanguinis missione ap. Aret. Morb. diut. ii. 3. Φλεγμονής δε κενεαγγείη λυσις. ' Aretaeus de vasorum inanitione per sanguinis missionem, Hippocr. per inediam intelligit." Maittair. " Κενεαγγια, Casaub. Athen " Schaef. in Mss. Forte respexit ad notam in Athen. ii. p. 45. quam in, Αγγεϊον infra habebis.] " In posteriore vero (Hip- " pocr.) loco nota et ADJECT. Keveayyticos, quo " idem Hippocrates utitur in L. de Hum. Usu (ρ " 4.) "Οκου re ψύχεται άκρεα, οκον τε θερμαίνεται, εν " κενεαγγικοϊσιν, έν * λειποθυμικοίσι, ubi sub. ττάθεσι. " Sunt autem κενεαγγικά πάθη 1. q. κενεαγγεϊαι ן' 7 [ρ "Έπειτα ον *χρηστέον ροφήμασι, πριν νοϋσος πεπανθή, (ן άλλο τι σημείον φανή, ή κατ εντερον κενεαγγικόν, η κατά τα υποχόνδρια όκοϊα γεγράψεται σημεία.] " Idem lltitur ADVKRB. Κενεαγ- " γικώς, in Coac. Progu. dicens αδύνατοι κενεαγγικώς, " Eorum more quibus vasa sunt vacua. Sed et VERBO " Κενεαγγέειν utitur, pro Habere vasa vacua et iaania, " άσιτεΐν. De Artic. (p ) Ο ντε γαρ μάλα " άπόσιτοι γίνονται 01 τοιούτοι, ούτε άλλως ξυμφέρει " κενεαγγέειν. De Victu in Morb, acut. (ρ ), " Παρά τό εθος κενεαγγέοντες. Aliquanto post, όλην " ήμερη ν κενεαγγήσας. Ubi et Galen. hoc κενεαγ- " γέειν exponit άσιτείν." [Idem. ρ. 234, , jr. 369, , 44, 46, , , 3, , 30, , 27, 32. De sanguinis missione ap. Aret. Morb. acut. i. 1., notaiite G. Wakef. in Mss., Κεψαλή δε, χώρος μεν α'ισθήσιος, και νεύρων άφέσιος, αίμα δέ παρά καρδίρ 'έλκει μάλλον, ή άλλοισι δίδοϊ' ην ών πεπόνθτ] ήδε, ού χρή τήν επ' άγκώνος τάμνειν φλέβα' τάδε γάρ πάθεα, κενεαγγέειν εφ' 01 σι ή βλάβη ον σμικρή. Morb. diut. i. 2. "Επειτα αύθις τάμνίιν φλέβα τήν επί τω μετώπω τήν όρθήν' κρριωτάτη γάρ ήδε η άφαίρεσις, τό δε πλήθος οσον κοτύλης, ή σμικρψ πλείον, λνειν τε μή περαιτέρω' κενεαγ έε ι ν γάρ ού χρή. Vide Maittair. supra citatum.] " Idem de V. in Morb. " acut. utitur et ihetico ADVERB. Κενεαγγητέον, " Ουδέ μιφ ήμέρτ) κενεαγγητέον, Ne una quidem die " vacuis esse vasis oportet, a cibo abstinere." [* Κεναγγής, έος, ο, ή. /Escb. Agam Εϋτ' απλοί(} κεναγγεϊ βαρύ-νοντ 'Αχαϊκός λεώί, SclloJ. Νηών έ'ξέφθιτο ήϊα πάντα, " Omnem absumente commeatum, Omnia evacuante vasa. Vide Foes. (Econ." Abresch. In Lex. Gr. Prosod. minus recte exponitur, Naves exhauiiens.] [ * Προκενεαγγέω, Vasa prius exinanio. Hippocr. de V. in Morb. acut. p ΦημΙγάραμεινον είναι αντίκα άρξασθαι ροφήν τό επίπαν μάλλον, η προ» κενεαγγήσαντα άρξασθαι τον ροφήματος κ. τ. λ. et ρ "Ετι μέντοι κάκιον, εί ταύτας πάσας τάς ημέρας προκενεαγγήσας, εν τφσιν ϋστερον ήμέρτ/σιν, οϋτω διατιθείη, πριν η πέπειρον γενέσθαι τήν νουσον, et mox, "Ην προκενεαγγήσωσι.] [* Κηραγγής, έος, ο, ή, Picator dolii. Manil. iv f Hv δέ και οικείων ορίων ψανσωσιν αμ' άμφω, *'Τλογράφους άνδρας, κηραγγέαί, * όλκαδοχρίατας, * Ζωοτύπης μακάρων * άποπλάστορας, * ε'ικονομόρφους Θήσοντ, rj μεθόδων τε * λινοστολίτ! προφέροντας, Ώευκήέν τε *λέπασμα (Ms. λήπασμα) συνασκονντας συν έλα/gn], Αγγεϊον, ου, τό, Vas, Conceptaculum, Gell. xviii, 10. i. q. αγγος, et ex eo factum diminutiva forma, quamvis significationem primitivi potius retineat. [Glossae: 'Αγγεϊον Vas, Trulla. 'Αγγεία Vasa.] Herod. i. 'Εν άργυρέοισι άγγήίοισι, Ionice pro άγγείυις. Plut. De Aud. (T. vi. p. 173,) Άγγείοις τε βραχυστόμοις. Idem iii Alexandro, Και των στρωμάτων επιών τα άγγέια και τών ιματίων 'έλυσε. Dioscor. iii. 97 [Εΐί όθόνιον καθαρόν άραιόν ενδή* σας άποκρέμασυν eis χαλκήν πυξίδα η όστράκινον άγγεϊον, ώς μή άπτεσθαι του πυθμένος τοΰ άγγους τόν ενδεσμον, και πωμάσας els άνάβραστον νδωρ κάθες, ubi utrumque, et άγγεϊον et ίίγγος, de uno eodemque 2 Ε