«Όταν δεν υπάρχει ελπίδα, υπάρχει ο Χριστός».

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "«Όταν δεν υπάρχει ελπίδα, υπάρχει ο Χριστός»."

Ὑμέναιος Ουζουνίδης
7 χρόνια πριν
Προβολές:

1 Κεφ. 16. Άρνηση και υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής (αυτοκτονία-αυτοθυσία, ευθανασία, άμβλωση). Βασική θέση του Χριστιανισμού είναι ότι η ζωή μας ανήκει στο Θεό. Η Εκκλησία καταδικάζει την αυτοκτονία επειδή ο αυτόχειρας δεν έχει δυνατότητα μετάνοιας αφού έχει διαπράξει ένα φόνο για τον οποίο δεν μπορεί να μετανοήσει. Η διαφορά της αυτοκτονίας από την αυτοθυσία βρίσκεται στα κίνητρα. Ευθανασία είναι η παθητική ή ενεργητική διακοπή της ζωής με τεχνικά μέσα. Η άμβλωση ή έκτρωση είναι η διακοπή της κύησης με τεχνητό τρόπο. Η Εκκλησία θεωρεί την έκτρωση ως φόνο και είναι αντίθετη με την πρακτική αυτή. Τα προβλήματα που δημιουργούνται μετά την έκτρωση είναι πολλαπλά.

2 Περίπου 1 εκατ. άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, ενώ οι απόπειρες είναι φορές περισσότερες. Στην Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία της Eθνικής Στατιστικής Yπηρεσίας για το 2007, 328 άτομα αυτοκτόνησαν, αριθμός σχεδόν 3 φορές μεγαλύτερος από τις ανθρωποκτονίες (101). Τα λεγόμενα «προειδοποιητικά σημάδια» στη συμπεριφορά ενός ανθρώπου ο οποίος σκέφτεται την αυτοκτονία: Aπόσυρση και απομόνωση, δυσκολία στις σχέσεις, απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που πριν τον ευχαριστούσαν, αλλαγή συμπεριφοράς κ.ά. Η πιο αργή αυτοκτονία!

3 Η πλειονότητα των ανθρώπων που αυτοκτόνησαν ήταν στην ηλικία των ετών (39) και στην ηλικία των ετών (36). Το 60% των αυτοκτονιών παγκοσμίως γίνονται σε κάποια χώρα της Ασίας. Η Κίνα, η Ινδία και η Ιαπωνία μαζί φτάνουν το απίστευτο ποσοστό του 40%! Τα ευχάριστα νέα είναι πως οι αυτοκτονίες είναι λιγότερες στις Μεσογειακές χώρες σε σχέση με τις χώρες της ανεπτυγμένης Δύσης. η αυτοκτονία δεν είναι λύση. Πάντα υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στη ζωή αρκεί να μπορούμε να τις αντιληφθούμε και να τις αξιοποιήσουμε.» «Όταν δεν υπάρχει ελπίδα, υπάρχει ο Χριστός».

4 Η αυτοθυσία δεν είναι πράξη εγωισμού, είναι πράξη αγάπης. Σημαίνει δίνω όλο μου τον εαυτό από αγάπη, είτε βοηθώντας, είτε υπηρετώντας, είτε δίνοντας την ζωή μας για τους άλλους... Αυτοθυσία σημαίνει ταπεινότητα και σιωπή...

5 Ντοκιμαντέρ το οποίο παρουσίαζε σε ζωντανή μετάδοση την υποβοηθούμενη αυτοκτονία του 59χρονου Κρεγκ Γιούερτ, προβλήθηκε το βράδυ της Τετάρτης από βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο. Ο Κρεγκ Γιούερτ, ένας πρώην καθηγητής πανεπιστημίου από το Σικάγο, φαίνεται στην κάμερα να είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι του την ώρα που παίρνει βαρβιτουρικά, ενώ στο πλάι του βρίσκεται η γυναίκα του. Ζητά ένα ποτήρι χυμό μήλου για να καταφέρει να καταπιεί. Λίγο αργότερα χρησιμοποιεί τα δόντια του για να ενεργοποιήσει ένα χρονόμετρο, το οποίο στα επόμενα λεπτά θα αποσυνδέσει το μηχάνημα που τον κρατά στη ζωή. Λίγο πριν πεθάνει, ο 59χρονος δήλωσε ότι τερματίζοντας τη ζωή του θα ανακουφίσει τον εαυτό του και την οικογένειά του από τον πόνο. Η ιστορία του Γιούερτ ξεκίνησε όταν έμαθε ότι πάσχει από ανίατη ασθένεια του νευρικού συστήματος. Το 2006, αφού είχε μείνει μερικά παράλυτος, αποφάσισε να τερματίσει τη ζωή του στην ειδική κλινική Dignitas, στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Αργότερα ζήτησε να κινηματογραφηθεί. Σύμφωνα με το Associated Press, ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι δεν θα ήταν έντιμο να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ χωρίς να παρουσιάζει την τελική στιγμή της αυτοκτονίας γιατί τότε οι θεατές θα συνέχιζαν να αναρωτιούνται αν η αυτοκτονία ήταν επίπονη, βάναυση ή διεξαγόταν χωρίς τη θέληση του «πρωταγωνιστή».

6 Να σημειωθεί ότι η ελβετική νομοθεσία επιτρέπει την "παθητική" βοήθεια σε αυτοχειρία, που σημαίνει ότι ο βαριά ασθενής και μελλοθάνατος πρέπει να τερματίσει μόνος τη ζωή του, με τη χορήγηση μιας ουσίας ενώ η οργάνωση υποβοηθούμενης αυτοκτονίας Dignitas ιδρύθηκε το 1998 στη Ζυρίχη και σύνθημά της είναι "ζωή με αξιοπρέπεια, θάνατος με αξιοπρέπεια" και είναι η μόνη ελβετική οργάνωση που δέχεται να βοηθήσει ξένους να τερματίσουν τη ζωή τους.

7 α) Η νομιμοποίηση της ευθανασίας θα δημιουργήσει μια κατηγορία ανθρώπων που θα αισθάνονται ότι είναι, ή θα γίνουν, ανεπιθύμητοι π.χ. χρόνιες παθήσεις και προχωρημένη ηλικία. β) Η νομιμοποίηση των αμβλώσεων άλλαξε ριζικά το ηθικό κλίμα της κοινωνίας, με τη σκέψη ότι αφού είναι νόμιμο να γίνει η άμβλωση άρα είναι και ηθικό. Κάτι ανάλογο είναι φυσικό να συμβεί αν νομιμοποιηθεί η ευθανασία. γ) Ο κίνδυνος να γίνει κατάχρηση του νόμου είναι πολύ μεγάλος. Το αποδεικνύει η εμπειρία της Ολλανδίας. Μέχρι το Σεπτέμβριο τον 1991 αναφέρθηκαν 1990 περιπτώσεις ευθανασίας από τις οποίες στις 1030 δεν υπήρχε ξεκάθαρη έκφραση της θέλησης του αρρώστου. Το 70% των περιπτώσεων ευθανασίας αναφέρθηκαν παράνομα ως θάνατοι από φυσικά αίτια. Σε μια πρόσφατη μελέτη στο Lancet αναφέρεται, πάλι για την Ολλανδία, ότι μέχρι το Μάιο του 1993 το 41% των περιπτώσεων ευθανασίας έγινε χωρίς τη συγκατάθεση του ασθενούς. δ) Οι υποστηρικτές της ευθανασίας είναι πιθανόν να φτάσουν στο σημείο ότι δεν πρέπει να ξοδεύουμε για τη θεραπεία νόσων που προκλήθηκαν από κάποιες καταχρήσεις π.χ. αλκοολισμός, τοξικομανία, aids. Η ευθανασία δεν είναι εκδήλωση συμπάθειας. Οδηγεί στο θάνατο και στην καταστροφή. Συμπάθεια σημαίνει να συμμετέχεις στα παθήματα του άλλου. Σημαίνει να δίνεις και όχι να αφαιρείς.

8 Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ Ορκίζομαι στο θεό Απόλλωνα τον ιατρό και στο θεό Ασκληπιό και στην Υγεία και στην Πανάκεια και επικαλούμενος τη μαρτυρία όλων των θεών ότι θα εκτελέσω κατά τη δύναμη και την κρίση μου τον όρκο αυτόν και τη συμφωνία αυτή. Να θεωρώ τον διδάσκαλό μου της ιατρικής τέχνης ίσο με τους γονείς μου και την κοινωνό του βίου μου. Και όταν χρειάζεται χρήματα να μοιράζομαι μαζί του τα δικά μου. Να θεωρώ την οικογένειά του αδέλφια μου και να τους διδάσκω αυτήν την τέχνη αν θέλουν να την μάθουν χωρίς δίδακτρα ή άλλη συμφωνία. Να μεταδίδω τους κανόνες ηθικής, την προφορική διδασκαλία και όλες τις άλλες ιατρικές γνώσεις στους γιους μου, στους γιους του δασκάλου μου και στους εγγεγραμμένους μαθητές που πήραν τον ιατρικό όρκο, αλλά σε κανέναν άλλο. Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη. Παρομοίως, δεν θα εμπιστευτώ σε έγκυο μέσο που προκαλεί έκτρωση. Θα διατηρώ αγνή και άσπιλη και τη ζωή και την τέχνη μου. Δεν θα χρησιμοποιώ νυστέρι ούτε σε αυτούς που πάσχουν από λιθίαση, αλλά θα παραχωρώ την εργασία αυτή στους ειδικούς της τέχνης. Σε όσα σπίτια πηγαίνω, θα μπαίνω για να βοηθήσω τους ασθενείς και θα απέχω από οποιαδήποτε εσκεμμένη βλάβη και φθορά, και ιδίως από γενετήσιες πράξεις με άνδρες και γυναίκες, ελεύθερους και δούλους. Και όσα τυχόν βλέπω ή ακούω κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή και πέρα από τις επαγγελματικές μου ασχολίες στην καθημερινή μου ζωή, αυτά που δεν πρέπει να μαθευτούν παραέξω δεν θα τα κοινοποιώ, θεωρώντας τα θέματα αυτά μυστικά. Αν τηρώ τον όρκο αυτό και δεν τον παραβώ, ας χαίρω πάντοτε υπολήψεως ανάμεσα στους ανθρώπους για τη ζωή και για την τέχνη μου. Αν όμως τον παραβώ και επιορκήσω, ας πάθω τα αντίθετα...

Σχετικά έγγραφα

Ποινικές όψεις της μετάβασης από το θεραπευτικό στον παρηγορικό στόχο σε ασθενείς ανιάτων χρόνιων θανατηφόρων νόσων

Ποινικές όψεις της μετάβασης από το θεραπευτικό στον παρηγορικό στόχο σε ασθενείς ανιάτων χρόνιων θανατηφόρων νόσων Αναστάσιος K. Καντιάνης Dr. jur. - Δικηγόρος Αλλαγή ιατρικού στόχου επί: Ασθενών προχωρημένου