Πρόταση EKTEΛΕΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Transcript

1 ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, COM(2014) 395 final 2014/0200 (NLE) Πρόταση EKTEΛΕΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ που επιτρέπει στην Ιταλία να εφαρμόζει, σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, μειωμένους φορολογικούς συντελεστές στο πετρέλαιο και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση, σύμφωνα με το άρθρο 19 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ EL EL

2 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 1. ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης Η φορολογία των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ διέπεται από την οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου ( 1 ) (εφεξής η «οδηγία για τη φορολογία της ενέργειας» ή η «οδηγία»). Σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 1 της οδηγίας, εκτός από τις διατάξεις που προβλέπονται ειδικότερα στα άρθρα 5, 15 και 17, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα μετά από πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να επιτρέψει σε ένα κράτος μέλος να θεσπίσει περαιτέρω απαλλαγές ή μειώσεις των ειδικών φόρων κατανάλωσης για λόγους ειδικής πολιτικής. Στόχος της παρούσας πρότασης είναι να επιτραπεί στην Ιταλία να εφαρμόζει, σε ορισμένες ιδιαίτερα μειονεκτικές περιοχές, μειωμένους φορολογικούς συντελεστές στο πετρέλαιο και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση, ώστε να αντισταθμιστεί μερικώς το υψηλό κόστος θέρμανσης που επιβαρύνει τους κατοίκους των εν λόγω γεωγραφικών περιοχών. Το υψηλό κόστος θέρμανσης οφείλεται είτε σε ιδιαίτερα δυσμενείς κλιματικές συνθήκες, είτε σε δυσμενείς κλιματικές συνθήκες ή στο νησιωτικό χαρακτήρα των εν λόγω ζωνών, σε συνδυασμό με προβλήματα εφοδιασμού σε καύσιμα. Γενικό πλαίσιο Με επιστολή της 31ης Μαΐου 2012, οι ιταλικές αρχές ζήτησαν την άδεια να εφαρμόσουν, σε ορισμένες ιδιαίτερα μειονεκτικές γεωγραφικές περιοχές, μειωμένους φορολογικούς συντελεστές για το πετρέλαιο και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση, με ανανέωση της απόφασης 2008/318/ΕΚ του Συμβουλίου, της 7ης Απριλίου 2008, που επιτρέπει στην Ιταλία να εφαρμόζει, σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, μειωμένους φορολογικούς συντελεστές στο πετρέλαιο ντήζελ και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση, σύμφωνα με το άρθρο 19 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ ( 2 ). Η απόφαση αυτή επέτρεπε στην Ιταλία να εφαρμόσει, μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2012, σε ορισμένες ιδιαίτερα μειονεκτικές περιοχές, μειωμένους συντελεστές ειδικών φόρων κατανάλωσης στο πετρέλαιο οικιακής χρήσης και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση. Επιπλέον, οι ιταλικές αρχές συμπεριέλαβαν στο αίτημά τους να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής της άδειας, ώστε να καλύπτει τους δήμους που ανήκουν σε επαρχίες στις οποίες άνω του 70% των δήμων κατατάσσονται στην κλιματική ζώνη ΣΤ, αλλά οι ίδιοι δεν εμπίπτουν στην κλιματική ζώνη ΣΤ. Οι ιταλικές αρχές έδωσαν επίσης συμπληρωματικές πληροφορίες και διευκρινίσεις στις 4 Δεκεμβρίου 2012, στις 16 Ιουλίου 2013, στις 31 Δεκεμβρίου 2013 και στις 22 Ιανουαρίου Με επιστολή της 19ης Μαρτίου 2014, οι ιταλικές αρχές πληροφόρησαν την Επιτροπή ότι ζητούν ανανέωση της άδειας που χορηγήθηκε με την απόφαση 2008/318/ΕΚ του Συμβουλίου για νέα περίοδο έξι ετών, χωρίς να προσθέσουν στον κατάλογο νέους δήμους, όπως είχε αρχικά ζητηθεί. Προς αιτιολόγηση του αιτήματός της για παρέκκλιση, η Ιταλία αναφέρεται στην πολυμορφία του εδάφους της με τα ποικίλα χαρακτηριστικά από άποψη κλίματος και γεωγραφικών συνθηκών. Τα εθνικά επίπεδα του ειδικού φόρου κατανάλωσης για το πετρέλαιο και το ( 1 ) Οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ L 283 της , σ. 51). Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τις οδηγίες 2004/74/ΕΚ και 2004/75/ΕΚ (ΕΕ L 157 της , σ. 87 και σ. 100). ( 2 ) ΕΕ L 109 της , σ EL 2 EL

3 υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση στην Ιταλία είναι σχετικά υψηλά. Για να αποφευχθεί η υπερβολική επιβάρυνση ορισμένων καταναλωτών που εξαρτώνται ιδιαίτερα από τη θέρμανση, η Ιταλία θέσπισε, σε ορισμένα μέρη της επικράτειάς της, μειωμένους φορολογικούς συντελεστές και επιθυμεί να συνεχίσει να εφαρμόζει την ίδια μείωση που θεσπίστηκε το Η φορολογική μείωση ανέρχεται σε 129,11 ευρώ ανά λίτρα στην περίπτωση του πετρελαίου (μειώνοντας τον ισχύοντα φορολογικό συντελεστή στα 274,10 ευρώ ανά λίτρα) και σε 159,07 ευρώ ανά kg υγραερίου (μειώνοντας τον ισχύοντα φορολογικό συντελεστή στα 30,87 ευρώ ανά kg). Οι φορολογικοί συντελεστές που εφαρμόζονται είναι υψηλότεροι από τα ελάχιστα επίπεδα φορολογίας που προβλέπονται στην οδηγία. Η φορολογική μείωση εφαρμόζεται σε γεωγραφικές περιοχές που πληρούν τα ακόλουθα κριτήρια: Κατά το άρθρο 8 παράγραφος 10 του ιταλικού νόμου αριθ. 448/1998, το πλεονέκτημα ισχύει για τις προμήθειες των εν λόγω καυσίμων (πετρέλαιο και υγραέριο) που χρησιμοποιούνται σε δήμους, οι οποίοι: κατατάσσονται στην κλιματική ζώνη ΣΤ, όπως αναφέρεται στο προεδρικό διάταγμα αριθ. 412 της 26ης Αυγούστου 1993 δεν διαθέτουν δίκτυο παροχής αερίου και κατατάσσονται στην κλιματική ζώνη Ε, όπως αναφέρεται στο προαναφερθέν προεδρικό διάταγμα 412/1993. Στην περίπτωση αυτή, όπως προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 10 στοιχείο γ) σημείο 4 του νόμου αριθ. 448/1998, το πλεονέκτημα θα ανακληθεί μόλις ο δήμος συνδεθεί με το δίκτυο παροχής αερίου βρίσκονται στην περιφέρεια της Σαρδηνίας και στα μικρά νησιά, εφόσον το δίκτυο παροχής φυσικού αερίου δεν είναι διαθέσιμο στη συγκεκριμένη κοινότητα η τελευταία αυτή κατηγορία καλύπτει όλα τα νησιά της Ιταλίας εκτός της Σικελίας. Το φορολογικό πλεονέκτημα δεν μπορεί να συνδυαστεί με άλλες μειώσεις του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Σύμφωνα με τις ιταλικές αρχές, η διαφοροποίηση του φόρου βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια και στόχος της είναι να διασφαλιστεί η γεωγραφική συνέχεια με τις λοιπές περιοχές της ιταλικής επικράτειας, δηλαδή να τεθεί ο πληθυσμός των επιλέξιμων περιοχών σε πιο ισότιμη βάση σε σχέση με τον υπόλοιπο ιταλικό πληθυσμό, μέσω της μείωσης του δυσανάλογα υψηλού κόστους θέρμανσης. Το ποσό της φορολογικής μείωσης είναι ίδιο για όλους τους χρήστες αποσκοπεί μόνο στη μερική ελάφρυνση του επιπλέον κόστους θέρμανσης του πληθυσμού των επιλέξιμων περιοχών, το οποίο οφείλεται στο ψυχρό κλίμα ή στα προβλήματα εφοδιασμού με καύσιμα. Σύμφωνα με τις ιταλικές αρχές, το επιπλέον κόστος μεταφοράς υγραερίου για τις ορεινές περιοχές είναι κατά 120% υψηλότερο σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα και για το πετρέλαιο κατά 132% υψηλότερο. Σύμφωνα με τις ιταλικές αρχές, για τις κλιματικές ζώνες Ε και ΣΤ, η φορολογική μείωση ισοδυναμεί κατά μέσον όρο με το 11 12% της τιμής του πετρελαίου και του υγραερίου που χρησιμοποιούνται για θέρμανση. Τα ποσοστά αυτά πρέπει να συγκρίνονται με το μέσο κόστος θέρμανσης, το οποίο είναι, λόγω των κλιματικών συνθηκών, στην κλιματική ζώνη Ε κατά 90% υψηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο και στην κλιματική ζώνη ΣΤ κατά 170% υψηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο. EL 3 EL

4 Η ιδιαιτερότητα των νησιών συνίσταται στο γεγονός ότι, λόγω των γεωγραφικών ιδιομορφιών τους, ο εφοδιασμός σε καύσιμα περιορίζεται από άποψη επιλογής και συνεπώς είναι δαπανηρότερος σε σύγκριση με την ηπειρωτική Ιταλία, λόγω του επιπλέον κόστους μεταφοράς. Οι ιταλικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι η φορολογική μείωση δεν οδηγεί σε υπέρμετρη αντιστάθμιση και δεν μειώνει τις τιμές του υγραερίου και του πετρελαίου θέρμανσης κάτω από τα επίπεδα των τιμών στην ηπειρωτική Ιταλία. Όσον αφορά την εφαρμογή της επιδότησης στα μικρά νησιά, στις συγκεκριμένες τοποθεσίες η εφοδιαστική αλυσίδα είναι αναπόφευκτα δαπανηρότερη από ό,τι στην ηπειρωτική Ιταλία. Το υψηλότερο κόστος είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πρωτευουσών υπηρεσιών επιμελητείας, η οποία οδηγεί σε υψηλότερα έξοδα διανομής. Το υψηλότερο κόστος οφείλεται επίσης στη συχνά προβληματική οδική πρόσβαση, στο υψηλότερο κόστος καυσίμων κίνησης σε σχέση με την ηπειρωτική χώρα και στο κόστος μεταφοράς για την πρόσβαση στα μικρά νησιά, καθώς και στις περιορισμένες ποσότητες των επιμέρους προμηθειών. Οι ιταλικές αρχές εκτίμησαν το υψηλότερο κόστος ως περίπου 10-15% υψηλότερο από το αντίστοιχο κόστος στην ηπειρωτική Ιταλία. Οι ιταλικές αρχές εξηγούν ότι, κατά την τελευταία τριετία, το μέτρο επέφερε μείωση της τελικής τιμής αγοράς υγραερίου και πετρελαίου θέρμανσης κατά περίπου 10%. Οι ιταλικές αρχές εξηγούν ότι δεν υπάρχει ανάπτυξη δικτύου φυσικού αερίου στις περιοχές αυτές, γεγονός που αποτελεί πρόσθετο μειονέκτημα για τις εν λόγω ορεινές κοινότητες, τη Σαρδηνία και τα μικρά νησιά. Οι ετήσιες δαπάνες του προϋπολογισμού για το μέτρο είναι περίπου 230 εκατ. ευρώ. Ισχύουσες διατάξεις στον τομέα που καλύπτει η πρόταση Οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας και απόφαση 2008/318/ΕΚ του Συμβουλίου, της 7ης Απριλίου 2008, που επιτρέπει στην Ιταλία να εφαρμόζει, σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, μειωμένους φορολογικούς συντελεστές στο πετρέλαιο ντήζελ και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση, σύμφωνα με το άρθρο 19 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ. Συνέπεια με τις λοιπές πολιτικές και τους λοιπούς στόχους της Ένωσης Κάθε αίτημα παρέκκλισης βάσει του άρθρου 19 της οδηγίας για τη φορολογία της ενέργειας πρέπει να εξετάζεται από την Επιτροπή λαμβάνοντας υπόψη την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, την ανάγκη να διασφαλισθεί θεμιτός ανταγωνισμός και τις κοινοτικές πολιτικές για την υγεία, το περιβάλλον, την ενέργεια και τις μεταφορές. Η διαφοροποίηση του φόρου συνεπάγεται μερική ελάφρυνση του επιπλέον κόστους θέρμανσης, το οποίο επιβαρύνει τους πολίτες σε ορισμένες γεωγραφικές περιοχές της Ιταλίας που βρίσκονται σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση σε σύγκριση με την υπόλοιπη επικράτεια και για τους οποίους, συνεπώς, ο κανονικός φορολογικός συντελεστής για το υγραέριο και το πετρέλαιο θέρμανσης θα οδηγούσε σε υπερβολική φορολογική επιβάρυνση. Το γεωγραφικό μειονέκτημα συνεπάγεται επιπλέον κόστος θέρμανσης το οποίο οφείλεται στις δυσμενείς κλιματικές συνθήκες ή στον νησιωτικό χαρακτήρα των εν λόγω ζωνών, σε συνδυασμό με την έλλειψη εναλλακτικών πόρων θέρμανσης, ιδίως την έλλειψη πρόσβασης στο δίκτυο φυσικού αερίου. Ο μειωμένος φορολογικός συντελεστής, τόσο για το πετρέλαιο όσο και για το υγραέριο, εξακολουθεί να είναι υψηλότερος από τα ελάχιστα ενωσιακά επίπεδα φορολογίας που EL 4 EL

5 καθορίζονται στην οδηγία για τη φορολογία της ενέργειας και ελαφρύνει μόνο εν μέρει το επιπλέον κόστος θέρμανσης που επιβαρύνει τις εν λόγω γεωγραφικές περιοχές. Μπορεί ως εκ τούτου να θεωρηθεί ότι η μείωση συμβιβάζεται με τον στόχο της παροχής φορολογικού κινήτρου που αποσκοπεί στην ενεργειακή απόδοση. Το μέτρο δεν κρίθηκε ασυμβίβαστο με τις σχετικές ενωσιακές πολιτικές για το περιβάλλον και την ενέργεια. Εξάλλου, το μέτρο αυτό είναι αποδεκτό από την άποψη της ορθής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και της ανάγκης διασφάλισης θεμιτού ανταγωνισμού. Αποσκοπεί απλώς στη μερική αντιστάθμιση του επιπλέον κόστους θέρμανσης, το οποίο οφείλεται στις αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούν στις εν λόγω περιοχές. Η φορολογική μείωση δεν είναι σωρευτική με οποιεσδήποτε άλλες φορολογικές ελαφρύνσεις και δεν εφαρμόζεται για άλλες χρήσεις των καυσίμων θέρμανσης εκτός της θέρμανσης χώρων. Το άρθρο 19 παράγραφος 2 της οδηγίας για τη φορολογία της ενέργειας προβλέπει επίσης ότι τα μέτρα που εγκρίνονται δυνάμει των διατάξεών της πρέπει να είναι περιορισμένης διάρκειας και καθορίζει μέγιστη περίοδο έξι ετών, με δυνατότητα ανανέωσης. Η Επιτροπή αντιλαμβάνεται ότι, εφόσον πρόκειται για φορολογικό μέτρο προσωρινού χαρακτήρα, η παράτασή του θα πρέπει να παρέχει στην Ιταλία επαρκή χρόνο για να προβεί σε αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του μέτρου, αλλά και για να θεσπίσει κίνητρα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και να τα αξιολογήσει. Η παράταση του μέτρου θα πρέπει να παρέχει στις ιταλικές αρχές αρκετό χρόνο για να συλλέξουν τις αναγκαίες πληροφορίες για την αξιολόγηση αυτή. Επίσης, θα δώσει το μήνυμα ότι στο μέλλον η έμφαση θα δοθεί σε πιο στοχευμένα μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας με σκοπό να βελτιωθεί η ενεργειακή απόδοση και να υπάρξει θετικός αντίκτυπος στο περιβάλλον. Για τους λόγους αυτούς, στην παρούσα φάση, κρίνεται σκόπιμο να χορηγηθεί άδεια για τρία έτη. Κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις Οι μειωμένοι φορολογικοί συντελεστές, ήτοι 274,10 ευρώ ανά λίτρα για το πετρέλαιο και 30,87 ευρώ ανά kg για το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση, οι οποίοι προβλέπονται από τις ιταλικές αρχές, είναι υψηλότεροι από τα ελάχιστα ενωσιακά επίπεδα φορολογίας που ορίζει το άρθρο 9 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ. Το μέτρο, επομένως, καλύπτεται από το άρθρο 25 του κανονισμού 800/2008/ΕΚ ( 3 ) («γενικός κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία») και θα μπορούσε συνεπώς να θεωρηθεί ότι συμβιβάζεται με την εσωτερική αγορά και απαλλάσσεται από την υποχρέωση κοινοποίησης. Η περίοδος ισχύος του γενικού κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία αρχικά έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 2013, αλλά παρατάθηκε με τον κανονισμό 1224/2013/ΕΕ της Επιτροπής ( 4 ) έως τις 30 Ιουνίου Σε περίπτωση έκδοσης νέων κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων από την Επιτροπή πριν από την απόφαση του Συμβουλίου σχετικά με την παρούσα πρόταση, οι υποχρεώσεις κοινοποίησης θα πρέπει να επανεκτιμηθούν με βάση τους νέους κανόνες. 2. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ Διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη Η παρούσα πρόταση αφορά αποκλειστικά την Ιταλία. ( 3 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 800/2008 της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2008, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων ως συμβατών με την κοινή αγορά κατ εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης, ΕΕ L 214 της , σ. 3. ( 4 ) ΕΕ L 320 της EL 5 EL

6 Συγκέντρωση και χρήση εμπειρογνωμοσύνης Δεν παρέστη ανάγκη για εξωτερική εμπειρογνωμοσύνη. Εκτίμηση επιπτώσεων Η παρούσα πρόταση αφορά τη χορήγηση άδειας σε μεμονωμένο κράτος μέλος κατόπιν αιτήματός του. 3. ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ Η πρόταση έχει ως στόχο να επιτραπεί στην Ιταλία να παρεκκλίνει από τις γενικές διατάξεις της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου και να εφαρμόσει μειωμένο φορολογικό συντελεστή για το πετρέλαιο και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση. Νομική βάση Το άρθρο 19 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου. Αρχή της επικουρικότητας Ο τομέας της έμμεσης φορολογίας που καλύπτεται από το άρθρο 113 της ΣΛΕΕ δεν υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 3 της ΣΛΕΕ. Εντούτοις, η άσκηση των αρμοδιοτήτων των κρατών μελών στον συγκεκριμένο τομέα υπάγεται σε αυστηρές ρυθμίσεις και οριοθετείται σύμφωνα με την ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία. Δυνάμει του άρθρου 19 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ, μόνο το Συμβούλιο μπορεί να επιτρέψει σε ένα κράτος μέλος να θεσπίσει περαιτέρω απαλλαγές ή μειώσεις κατά την έννοια της εν λόγω διάταξης. Τα κράτη μέλη δεν δύνανται να υποκαταστήσουν το Συμβούλιο. Ως εκ τούτου, η πρόταση τηρεί την αρχή της επικουρικότητας. Αρχή της αναλογικότητας Η πρόταση τηρεί την αρχή της αναλογικότητας. Η μείωση της φορολογίας δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου (βλ. σκέψεις που αναπτύσσονται ανωτέρω για τα θέματα εσωτερικής αγοράς και θεμιτού ανταγωνισμού). Επιλογή νομικών μέσων Προτεινόμενο(α) μέσο(α): Εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου. Το άρθρο 19 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ προβλέπει μόνο αυτό το είδος μέτρου. 4. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Το μέτρο δεν συνεπάγεται ούτε οικονομική ούτε διοικητική επιβάρυνση για την Ένωση. Συνεπώς, η πρόταση δεν έχει καμία επίπτωση στον προϋπολογισμό της Ένωσης. EL 6 EL

7 2014/0200 (NLE) Πρόταση EKTEΛΕΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ που επιτρέπει στην Ιταλία να εφαρμόζει, σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, μειωμένους φορολογικούς συντελεστές στο πετρέλαιο και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση, σύμφωνα με το άρθρο 19 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Έχοντας υπόψη την οδηγία 2003/96/EΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας ( 5 ), και ιδίως το άρθρο 19 παράγραφος 1, Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Εκτιμώντας τα ακόλουθα: (1) Βάσει του άρθρου 19 παράγραφος 1 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ, επετράπη στην Ιταλία να εφαρμόζει, σε ορισμένες ιδιαίτερα μειονεκτικές περιοχές, μειωμένους συντελεστές ειδικών φόρων κατανάλωσης για το πετρέλαιο και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση. Η άδεια χορηγήθηκε μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2012 με την απόφαση 2008/318/ΕΚ του Συμβουλίου, της 7ης Απριλίου 2008, που επιτρέπει στην Ιταλία να εφαρμόζει, σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, μειωμένους φορολογικούς συντελεστές στο πετρέλαιο ντήζελ και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση, σύμφωνα με το άρθρο 19 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ ( 6 ). (2) Με επιστολή της 31ης Μαΐου 2012, οι ιταλικές αρχές ζήτησαν την άδεια να εφαρμόσουν, σε ορισμένες ιδιαίτερα μειονεκτικές γεωγραφικές περιοχές, μειωμένους φορολογικούς συντελεστές για το πετρέλαιο και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση, μέσω της παράτασης της πρακτικής που ακολουθείτο σε ορισμένες περιοχές βάσει της ως άνω απόφασης του Συμβουλίου, και μάλιστα πριν από τη λήξη ισχύος της. Οι ιταλικές αρχές έδωσαν επίσης συμπληρωματικές πληροφορίες και διευκρινίσεις στις 4 Δεκεμβρίου 2012, στις 16 Ιουλίου 2013, στις 31 Δεκεμβρίου 2013 και στις 22 Ιανουαρίου Με επιστολή της 19ης Μαρτίου 2014, οι ιταλικές αρχές ζήτησαν την ανανέωση της άδειας που είχε χορηγηθεί με την απόφαση 2008/318/ΕΚ του Συμβουλίου, χωρίς μεταβολές στο πεδίο της κατά τόπον εφαρμογής της. Η άδεια ζητήθηκε για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2013 έως την 31η Δεκεμβρίου (3) Η Ιταλία έχει έδαφος με πολυποίκιλα χαρακτηριστικά και διαφορετικές κλιματικές και γεωγραφικές συνθήκες. Λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του εδάφους της, η Ιταλία θέσπισε μειωμένους φορολογικούς συντελεστές για το πετρέλαιο θέρμανσης και το υγραέριο, με σκοπό τη μερική αντιστάθμιση του δυσανάλογα υψηλού κόστους θέρμανσης για τους κατοίκους ορισμένων γεωγραφικών περιοχών. ( 5 ) ΕΕ L 283 της , σ. 51. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2004/75/ΕΚ (ΕΕ L 157 της , σ. 100). ( 6 ) ΕΕ L 109 της , σ EL 7 EL

8 (4) Η διαφοροποίηση του φόρου βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια και αποσκοπεί στο να τεθεί ο πληθυσμός των επιλέξιμων περιοχών σε πιο ισότιμη βάση σε σχέση με τον υπόλοιπο ιταλικό πληθυσμό, μέσω της μείωσης του δυσανάλογα υψηλού κόστους θέρμανσης, το οποίο οφείλεται στις δυσμενείς κλιματικές συνθήκες ή στα προβλήματα εφοδιασμού με καύσιμα, σε σύγκριση με την υπόλοιπη επικράτεια. (5) Η φορολογική μείωση εφαρμόζεται σε γεωγραφικές περιοχές που πληρούν τα ακόλουθα κριτήρια: i) δυσμενέστατες κλιματικές συνθήκες εντός της ιταλικής επικράτειας [κοινότητες που βρίσκονται εντός της ζώνης ΣΤ, όπως αυτή ορίζεται στο προεδρικό διάταγμα αριθ. 412 του 1993 ( 7 )], δυσμενείς κλιματικές συνθήκες σε συνδυασμό με προβλήματα εφοδιασμού με καύσιμα (κοινότητες που βρίσκονται εντός της ζώνης Ε, όπως αυτή ορίζεται στο προεδρικό διάταγμα αριθ. 412 του 1993, εφόσον το δίκτυο παροχής φυσικού αερίου δεν είναι διαθέσιμο στην κοινότητα), γεωγραφική απομόνωση σε συνδυασμό με δυσχερή και δαπανηρό εφοδιασμό με καύσιμα: Σαρδηνία και τα μικρά νησιά. Δεδομένου ότι η ανάπτυξη του δικτύου παροχής φυσικού αερίου μειώνει σε σημαντικό βαθμό το επιπλέον κόστος θέρμανσης και οδηγεί σε μεγαλύτερη διαφοροποίηση του εφοδιασμού με καύσιμα, ανάλογα με την περίπτωση, η εφαρμογή των μειωμένων συντελεστών περιορίζεται στο διάστημα μέχρι την ολοκλήρωση του δικτύου παροχής φυσικού αερίου στις συγκεκριμένες κοινότητες. (6) Το μέτρο επανεξετάστηκε από την Επιτροπή και διαπιστώθηκε ότι δεν στρεβλώνει τον ανταγωνισμό ούτε παρακωλύει τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και δεν θεωρείται ασυμβίβαστο με την ενωσιακή πολιτική για το περιβάλλον, την ενέργεια και τις μεταφορές. Ο μειωμένος φορολογικός συντελεστής, τόσο για το πετρέλαιο θέρμανσης όσο και για το υγραέριο, εξακολουθεί να είναι υψηλότερος από τα ελάχιστα ενωσιακά επίπεδα φορολογίας που καθορίζονται στην οδηγία 2003/96/ΕΚ και ελαφρύνει μόνο εν μέρει το επιπλέον κόστος θέρμανσης που επιβαρύνει τις εν λόγω γεωγραφικές περιοχές. (7) Το εν λόγω μέτρο εφαρμόζεται μόνο για σκοπούς θέρμανσης χώρων (τόσο για ιδιώτες όσο και για επιχειρήσεις) δεν εφαρμόζεται για άλλες μορφές εμπορικής χρήσης των εν λόγω προϊόντων. Σύμφωνα με τις ιταλικές αρχές, το ποσό που αντιστοιχεί στο φορολογικό πλεονέκτημα για τους επαγγελματικούς χρήστες καλύπτεται, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1407/2013 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας ( 8 ). Εντούτοις, εάν το όφελος για οποιαδήποτε μεμονωμένη επιχείρηση υπερβαίνει το ανώτατο όρο που καθορίζεται στον εν λόγω κανονισμό, θα πρέπει να ενημερώνεται σχετικά η Επιτροπή σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 734/2013 του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2013, που τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 659/1999 για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ ( 9 ). (8) Λαμβανομένων υπόψη των δυνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων του μέτρου, κρίνεται σκόπιμο να χορηγηθεί άδεια για τρία έτη. Αυτή η περίοδος εφαρμογής θα παράσχει στις ιταλικές αρχές αρκετό χρόνο για να αξιολογήσουν τις περιβαλλοντικές ( 7 ) Με το προεδρικό διάταγμα αριθ. 412 του 1993, το έδαφος της Ιταλίας υποδιαιρείται σε έξι κλιματικές ζώνες (Α έως ΣΤ). Η κατάταξη γίνεται με βάση τη μονάδα «βαθμοί ανά ημέρα», που αντιπροσωπεύει τον αριθμό των ημερών ανά έτος, κατά τις οποίες η εξωτερική θερμοκρασία διαφέρει από τη βέλτιστη των 20 C και, ως εκ τούτου, χρειάζεται θέρμανση. ( 8 ) ΕΕ L 352 της , σ. 1. ( 9 ) ΕΕ L 204 της , σ. 15. EL 8 EL

9 επιπτώσεις του μέτρου και θα υποδηλώνει επίσης ότι στο μέλλον θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή πιο στοχευμένα μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας, προκειμένου να βελτιωθεί η ενεργειακή απόδοση και να εξασφαλιστεί θετικός αντίκτυπος στο περιβάλλον, ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ: Άρθρο 1 Η Ιταλία λαμβάνει άδεια να εφαρμόσει μειωμένους φορολογικούς συντελεστές για το πετρέλαιο και το υγραέριο που χρησιμοποιούνται για θέρμανση στις ακόλουθες μειονεκτικές γεωγραφικές περιοχές: 1. Κοινότητες εντός της κλιματικής ζώνης ΣΤ, όπως ορίζεται με το προεδρικό διάταγμα αριθ. 412 της 26ης Αυγούστου Κοινότητες εντός της κλιματικής ζώνης Ε, όπως ορίζεται με το προεδρικό διάταγμα αριθ. 412 της 26ης Αυγούστου Κοινότητες της Σαρδηνίας και των μικρών νησιών ( 10 ). Για να αποφευχθεί η τυχόν υπέρμετρη αντιστάθμιση, η μείωση πρέπει να μην υπερβαίνει το επιπλέον κόστος θέρμανσης στις εν λόγω περιοχές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της Σαρδηνίας και των μικρών νησιών, κατά συνέπεια, η φορολογική μείωση δεν πρέπει να μειώνει την τιμή κάτω από την τιμή του ίδιου καυσίμου στην ηπειρωτική Ιταλία. Ο μειωμένος φορολογικός συντελεστής πληροί τις απαιτήσεις της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου και, ειδικότερα, τα ελάχιστα επίπεδα φορολογίας που καθορίζονται στο άρθρο 9 της εν λόγω οδηγίας. Άρθρο 2 Η επιλεξιμότητα των γεωγραφικών περιοχών που αναφέρονται στα σημεία 2 και 3 του παραρτήματος εξαρτάται από την προϋπόθεση να μην είναι διαθέσιμο δίκτυο παροχής φυσικού αερίου στην κοινότητα. Άρθρο 3 Η παρούσα απόφαση παράγει αποτελέσματα από την ημέρα της κοινοποίησής της. Παύει να ισχύει μετά παρέλευση τριετίας. Άρθρο 4 Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στην Ιταλική Δημοκρατία. Βρυξέλλες, Για το Συμβούλιο Ο Πρόεδρος ( 10 ) Όλα τα ιταλικά νησιά, πλην της Σικελίας. EL 9 EL