ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΩΝ

Transcript

1 ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΩΝ Μάθημα 10ο: Ο ελληνικός χώρος Η εξέλιξη της Μεσογείου και του Ελληνικού χώρου Απολιθώματα Ιχθύων της Ελλάδας Απολιθώματα Ερπετών της Ελλάδας Απολιθώματα Πτηνών της Ελλάδας Απολιθωματοφόρες θέσεις Θηλαστικών της Ελλάδας Παλαιοοικολογική Εξέλιξη του Ελληνικού χώρου

2 ΣΑΜΟΣ, ~7My, Α. Μειόκαινο Οι απολιθωματοφόρες θέσεις της Σάμου ήταν γνωστές από το 19ο αιώνα και μαζί με το Πικέρμι έκαναν γνωστή τη χώρα μας σ όλο τον κόσμο. Παλαιοντολογικές ανασκαφές στη Σάμο πραγματοποιήθηκαν από διάφορους ερευνητές και μη από τα μέσα του 19ου αιώνα. Η πρώτη συλλογή έγινε από το γιατρό Γ. Στεφανίδη και στη συνέχεια πληθώρα ξένων ερευνητών και μη, συνέλεγε απολιθώματα και τα διοχέτευε στα διάφορα μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής. Ο αριθμός των απολιθωμάτων της Σάμου, που βρίσκεται στα μουσεία αυτά, υπολογίζεται σε περισσότερα από Από τους έλληνες ερευνητές ο καθηγητής Θ. Σκούφος του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποίησε ανασκαφές στις αρχές του αιώνα και μετέφερε τα απολιθώματα στην Αθήνα. Το 1963 ο καθηγητής Ι. Μελέντης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πραγματοποίησε μια ανασκαφή και με τα απολιθώματα, που συνέλεξε δημιούργησε, μια μικρή έκθεση στο χωριό Μυτιληνιοί.

3 Ανασκαφές Brown Μουσείο Μυτιλινιών 2008

4

5 MLTB MLTA MLTC

6 Orycteropus gaudryi Gazella capricornis Skoufotragus laticeps Hyaenictitherium wongi Samotherium major

7 KΟΙΛΑΔΑ ΑΞΙΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ, ~10-7My A. Mειόκαινο 1 ος Παγκόσμιος Πόλεμος- Δυνάμεις Αντάντ Camile Arambourg/ Zουάβοι 1972 Γαλλο-Ελληνική επιστημονική συνεργασία (ως σήμερα) ~20 απολιθωματοφόρες θέσεις θηλαστικών Χαράδρα της Βροχής RPl Χαράδρα των Ζουάβων 5 RZO

8 Chasmaporthetes bonisi Hipparion dietrichi Adcrocuta eximia Macrotherium macedonicum Dinocrocuta gigantea Mesembriacerus melentisi

9

10

11

12 7.5 Ma 8.7 Ma 9.3 Ma 9.6 Ma

13 NIKHTH, ~9-7.5My A. Mειόκαινο Νικίτη 1 (ΝΚΤ): 13 είδη Νικήτη 2 (ΝΙΚ): >8 είδη

14 Ouranopithecus macedoniensis Microstonyx Nisidorcas Bohlinia

15 ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙ, 7.2My, Α. Μειόκαινο

16 C Q Bs: Προνεογενές υπόβαθρο A B Bs A: Τεφρές μαργες κα μαργαικοί ασβεστόλιθοι B: Πράσινοι-καστανοί αμμώδεις πηλοί και ψαμμίτες C: Χαλαρά κροκαλοπαγήκιτρινωποί Πηλοί και φακοί λατυποπαγών Q: Αλλουβιακές αποθέσεις

17

18 Ursavus Promeles palaeattica Pheraios chryssomallos Plesiogulo grassa Mesopithecus Hipparion

19 middle-late Turolian elements: Promeles palaeattica Promephites lartetii Hipparion dietrichi Palaeoryx pallasi early Turolian elements: Tragoportax rugosifrons Nisidorcas planicornis Gazella pilgrimi Hipparion macedonicum Mesopithecus delsoni

20 Κλίμα: Ξηρό με περιόδους βροχοπτώσεων Τοπογραφία: ποτάμιες κοιλάδες-αλλουβιακά πεδία Βλάστηση: Ξηροφυτική θαμνώδης - δεντρώδης Σαβάνα Πανίδα: πρωτεύοντα, ύαινες, αιλουροειδή, ιππάρια, χοιροειδή, βοοειδή καμηλοπαρδάλεις, ρινόκεροι, προβοσκιδωτά Χάρτης κατανομής ύψους δοντιών φυτοφάγων θηλαστικών (οπληφόρων)

21 Pseudomeriones megistos Dolichopithecus rusciniensis Miotragocerus macedonicus Parabos macedoniae Gazella borbonica Pliocervus graecus

22 Αφίξεις Τρωκτικά Pliospalax Promimomys Rhagapodemus Mesocricetus Micromys Βοοειδή Parabos G.borbonica Πρωτεύοντα Dolichopithecus Χοιροειδή Korynochoerus Προβοσκιδωτά Choerolophodon Βοοειδή Tragoportax Prostrepsiceros Protoryx Palaeoryx Εξαφανίσεις Καμηλοπαδάλεις Bohlinia Samotherium Helladotherium Χοιροειδή Microstonyx Σαρκοφάγα Adcrocuta Thalassicis Ictitherium

23 MΕΓΑΛΟ ΕΜΒΟΛΟ, ~4My, Κ. Πλειόκαινο Dolichopithecus Gazella borbonica

24 Μηλιά Γρεβενών, ~3Ma, Κ.-Μ. Πλειόκαινο Mammut borsoni

25 Κλίμα: υγρό- θερμό Τοπογραφία: λίμνες-τενάγη-έλη (λιγνίτες) Βλάστηση: ποώδης, θαμνώδης & δεντρώδης Πανίδα: πρωτεύοντα, χοιροειδή, μαστόδοντες, ρινόκεροι, γαζέλλες, ελάφια, ιππάρια

26 Μ. Πλειόκαινο-Κ.Πλειστόκαινο (3,5-1,5Ma) Εquus stenonis Paradolichopithecus Gazellospira Gallogoral Gazella Eucladoceros Croizetoceros Pliohyaena Pachycrocuta Chasmaporthetes

27 MYΓΔΟΝΙΑ ΛΕΚΑΝΗ, Μy, Πλειστόκαινο

28 Meles dimitrius Απολλωνία Canis arnensis Γερακαρού Praemegaceros Καλαμωτό Pontoceros ambiguus Απολλωνία Equus stenonis Γερακαρού

29 Κλίμα: εύκρατο Τοπογραφία: λοφώδες ανάγλυφο / αλλούβια πεδία Βλάστηση: δεντρώδης «σαβάνα» Πανίδα: μαμούθ, ρινόκεροι, άλογα, γαζελλόσπιρες/γαζέλλες, ελάφια, ύαινες, λύκοι, ετρουσκικές αρκούδες, αλεπούδες, λίγκας

30 Equus apolloniensis Xenocyon sp. Praemegaceros Βison Hippopotamus antiquus Pontoceros ambiguus Canis apolloniensis

31 Κλίμα: Εύκρατο Τοπογραφία/Βλάστηση: δενδρώδεις λειμώνες Πανίδα: μεγαλόσωμα βοοειδή και ελαφοειδή, ιπποποταμοι, άλογα, ρινόκεροι, κυνοειδή

32 Στεπική/ψυχρή πανίδα Praeovibos Ovibos Rangifer Mammuthus Coelodonta Ευκρατη πανίδα Palaeoloxodon Dicerorhinus Bubalus Σύγχρονη φυσιογεωγραφία Πανιδικές μετακινήσεις σε Β-Ν Κλίμα/Βλάστηση: Μεσογειακού τύπου

33

34 Σπήλαιο ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ, Μ-Α. Πλειστόκαινο Capra ibex Panthera leo Ursus spelaeus

35 Βαλεαρίδες Κορσική Mάλτα Σαρδηνία Κρήτη Δωδεκάνησα Κυκλάδες Κύπρος

36 Τήλος ( έτη) Κρήτη ( έτη) Κρήτη

37 Νησιωτικές πανίδες Θηλαστικών-Πλειστόκαινο Κατά τη διάρκεια του Πλειοκαίνου και Πλειστοκαίνου λαμβάνει χώρα η ρήξη της Αιγιίδας- της χέρσου δηλ. που αναπτυσσόταν μεταξύ ηπειρωτικής Ελλάδας και Μικράς Ασίας. Σαν αποτέλεσμα, πολλά τμήματα χέρσου απομονώνονται [πλήρως ή μερικώς] ως νήσοι και η πανίδα θηλαστικών που βρίσκεται σε αυτά ακολουθεί μια ανεξάρτητη εξέλιξη συνδεδεμένη με το περιορισμένο και χωρίς αρπακτικά περιβάλλον των νησιών. Σ άλλες περιπτώσεις πληθυσμοί ζώων έφτασαν μέσω της θάλασσας στα νησιά και τα εποίκισαν. Σε κάθε περίπτωση δημιουργήθηκαν Νησιωτικές Ενδημικές Πανίδες όπου παρατηρείται το φαινόμενο του νανισμού ή γιγαντισμού. Οι πιο συνηθησμένες νάνες μορφές είναι Ελέφαντες, Ιπποπόταμοι και Ελάφια ενώ γιγαντισμό παρουσιάζουν κάποια τρωκτικά Κύπρος Σαρδηνία Μάλτα Κρήτη Κάρπαθος - Τήλος

38 Η Ελλάδα τα τελευταία 25 εκ. έτη Κάτω-Μέσο Μειόκαινο, ~20 εκ. Τροπικό-Υποτροπικό (Απολιθωμένα Δάση) λίμνες- ηφαίστεια προβοσκιδωτά, χοιροειδή, βοοειδή Ανω Μειόκαινο, ~10 εκ. Δασώδης Σαβάνα ποτάμια πρωτεύοντα, ιππάρια, βοοειδή καμηλοπαρδάλεις

39 Ανω Μειόκαινο, ~7 εκ. Σαβάνα πίθηκοι, ύαινες, ιππάρια, βοοειδή, καμηλοπαρδάλεις, μαστόδοντες, πινόκεροι (Πικερμική πανίδα)

40 Κάτω Πλειόκαινο, ~4 εκ. Ελώδες - υγρό ιππάρια, χοιροειδή, μαστόδοντες, ρινόκεροι Ανω Πλειόκαινο, ~2 εκ. Δασώδης Σαβάνα-εύκρατο αλογα, ελάφια, βοοειδή, ελέφαντες, κυνοειδή Κάτω Πλειστόκαινο, ~1εκ. Εύκρατοι λειμώνες μεγαλόσωμα βοοειδή και ελαφοειδή Ιπποποταμοι, ρινόκεροι, κυνοειδή

41 Σύνοψη Ο Ελληνικός χώρος χαρακτηρίζεται από αποσπασματική παρουσία Ιχθύων, Αμφιβίων, Ερπετών και Πτηνών αλλά από σημαντική παρουσία απολιθωμένων πανίδων θηλαστικών με τις πιο παλιές να ανάγονται στις αρχές Μειοκαίνου (~25 My) Οι απολιθωμένες πανίδες θηλαστικών του Ελληνικού χώρου βρίσκονται μέσα σε Νεογενείς-Τεταρτογενείς λεκάνες και συνήθως σε υλικά προτάμιαςποταμολιμναίας-λιμναίας προέλευσης. Σημαντικότερες θέσει είναι οι Ανω- Μειοκαινικές θέσεις Πικέρμι, Σάμος και Κοιλάδα Αξιού με ανασκαφική δραστηριότητας > 50 ετών και σημαντικότατα ευρήματα (μεταξύ των οποίων και παλαιοανθρωπολογικά) Από τις Μέσω-Ανω Πλειστοκαινικές πανίδες ξεχωρίζουν εκείνες των σπηλαίων όπως των Πετραλώνων. Σε πολλά νησιά της Ανατολικής Μεσογείου εμφανίζονται Ανω Πλειστοκαινικές πανίδες επηρεασμένες από το φαινόμενο του Νησιωτικού Ενδημισμού (Τήλος, Κρήτη, Κύπρος). Μ εβάση τις πανίδες θηλαστικών μπορεί να εξαχθεί η εξέλιξη του παλαιοπεριβάλλοντος του Ελληνικού χώρου τα τελευταία 23 εκ. χρόνια.