ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΧΑΡΙΤΟΒΡΥΤΟΝ ΤΙΜΙΑΝ ΖΩΝΗΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΙΕΡΑ ΜΕΓΙΣΤΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙ ΙΟΥ

Transcript

1 ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΧΑΡΙΤΟΒΡΥΤΟΝ ΤΙΜΙΑΝ ΖΩΝΗΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΙΕΡΑ ΜΕΓΙΣΤΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙ ΙΟΥ

2 ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΚΗΡΑΤΟΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΖΩΝΗΝ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΤΑΙΣ ΛΙΤΑΝΕΙΑΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΣΙΝ ΕΝΕΚΑ ΝΟΣΟΥ. Ε λογήσαν ος ο ερέως, λέγοµεν όν Ψαλµ ν ρµβ (142). Κύριε, ε σάκουσον ς προσευχ ς µου, νώ ισαι ν δεήσίν µου ν ληθεί σου, ε σάκουσόν µου ν δικαιοσύν σου. Κα µ ε σέλθ ς ε ς κρίσιν µε ο δούλου σου, ι ο δικαιωθήσε αι νώπιόν σου π ς ζ ν. ι κα εδίωξεν χθρ ς ν ψυχήν µου απείνωσεν ε ς γ ν ν ζωήν µου. κάθισέ µε ν σκο εινο ς, ς νεκρο ς α νος, κα κηδίασεν π - µ πνε µά µου, ν µο αράχθη καρδία µου. µνήσθην µερ ν ρχαίων, µελέ ησα ν π σι ο ς ργοις σου, ν ποιήµασι ν χειρ ν σου µελέ ων. ιεπέ ασα πρ ς σ ς χε ρας µου ψυχή µου ς γ νυδρός σοι. Ταχ ε σάκουσόν µου, Κύριε, ξέλιπε πνε µά µου. Μ ποσ ρέψ ς πρόσωπόν σου π µο, κα µοιωθήσοµαι ο ς κα αβαίνουσιν ε ς λάκκον. κουσ ν ποίησόν µοι πρωΐ λεός σου, ι π σο λπισα. Γνώρισόν µοι, Κύριε, δ ν ν πορεύσοµαι, ι πρ ς σ ρα ν ψυχήν µου. ξελο µε κ ν χθρ ν µου, Κύριε, πρ ς σ κα έφυγον δίδαξόν µε ο ποιε ν θέληµά σου, ι σ ε Θεός µου. Τ πνε µά σου γαθ ν δηγήσει µε ν γ ε θεί νεκεν ο νόµα ός σου, Κύριε, ζήσεις µε. 2

3 ν δικαιοσύν σου ξάξεις κ θλίψεως ν ψυχήν µου, κα ν λέει σου ξολοθρεύσεις ο ς χθρούς µου. Κα πολε ς πάν ας ο ς θλίβον ας ν ψυχήν µου, ι γ δο λός σου ε µι. Μεθ ό, «Θε ς Κύριος», κα παρόν α ροπάρια. χος δ. ψωθε ς ν Σ αυρ. Τ ς Θεο όκου Σορ ν ν προσδράµωµεν, ς πανεν ίµου α ς Ζώνης σ ν δάκρυσιν, π βαθέων κράζον ες κ µέσου ψυχ ς Ζώνη πανακήρα ε, ς Μη ρ ς ο Κυρίου, λύ ρωσαι ο ς δούλους σου, πάσης νόσου κα βλάβης, κα λοιµικο θανά ου πειλ ς, ε ς σ γ ρ π σαν λπίδα µ ν νεθέµεθα. όξα. Τ α ό Κα ν ν. µοιον. ρωµα ίζουσαν πηγήν σε γινώσκοµεν, κα Σορ σου προσπελάζον ες λέγοµεν, ν µε ανοί κράζον ες κ βάθους ψυχ ς, έσποινα πάλλαξον, δυσωδίας π αισµά ων, µ ρον κένω ον ναβλύζουσα π σι, ο ς χε ο ς γν ς σ ς Σορο, ν Ζώνη σ εθησαύρισ αι. Ν (50) ψαλµός, λέησόν µε, Θεός, κα µέγα λεός σου, κα κα πλ θος ν ο κ ιρµ ν σου ξάλειψον νόµηµά µου. π πλε ον πλ νόν µε π ς νοµίας µου, κα π ς µαρ ίας µου καθάρισόν µε. ι ν νοµίαν µου γ γινώσκω, κα µαρ ία µου νώπιόν µου σ ι δι παν ός. Σο µόν µαρ ον, κα πονηρ ν νώπιόν σου ποίησα πως ν δικαιωθ ς ν ο ς λόγοις σου, κα νικήσ ς ν κρίνεσθαί σε. δο γ ρ ν νοµίαις συνελήφθην, κα ν µαρ ίαις κίσσησέ µε µή ηρ µου. δού γ ρ λήθειαν γάπησας δηλα κα κρύφια ς σοφίας σου δήλωσάς µοι. αν ιε ς µε σσώπ, κα καθαρισθήσοµαι πλυνε ς µε, κα π ρ χιόνα λευκανθήσοµαι. κου ιε ς µοι γαλλίασιν κα ε φροσύνην γαλλιάσον αι σ έα ε απεινωµένα. πόσ ρεψον πρόσωπόν σου π ν µαρ ι ν µου, κα πάσας ς νοµίας µου ξάλειψον. 3

4 Καρδίαν καθαρ ν κ ίσον ν µοί, Θεός, κα Πνε µα ε θ ς γκαίνισον ν ο ς γκά οις µου. Μ πο ίψ ς µε π ο προσώπου σου, κα Πνε µά σου γιον µ ν ανέλ ς π µο. πόδος µοι ν γαλλίασιν ο σω ηρίου σου, κα Πνεύµα ι γε- µονικ σ ήριξόν µε. ιδάξω νόµους ς δούς σου, κα σεβε ς π σ πισ ρέψουσιν. σαί µε ξ α µά ων Θεός, Θε ς ς σω ηρίας µου γαλλιάσε αι γλ σσά µου ν δικαιοσύνην σου. Κύριε, χείλη µου νοίξεις, κα σ όµα µου ναγγελε ν α νεσίν σου. ι ε θέλησας θυσίαν, δωκα ν λοκαυ ώµα α ο κ ε δοκήσεις. Θυσία Θε πνε µα συν ε ριµµένον καρδίαν συν ε ριµµένην κα ε απεινωµένην Θε ς ο κ ξουδενώσει. γάθυνον, Κύριε, ν ε δοκί σου ν Σιών, κα ο κοδοµηθή ω είχη ερουσαλήµ. Τό ε ε δοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ναφορ ν κα λοκαυ ώ- µα α. Τό ε νοίσουσιν π θυσιασ ήριόν σου µόσχους. Κα ε θ ς Κανών, ο κροσ ιχίς Ζώνης µε σεπ ς, δυνάµει σ σον Κόρη ωσήφ. δ α. χος πλ. δ. ρµα ηλά ην Φαρα βύθισε. περαγία Θεοτόκε σ σον µ ς. Ζώνης µοι θείας κα σεπ ς σου Πάναγνε, φιεµέν µνε ν, θε α πελάγη, ν θαυµά ων νωθεν, χάριν δώης δούλ σου, κα χρεί κέ, πυρ ς πέκαυµα πέλον ι, α ς ξ οβόλου κακώσεσιν. ς περ ερα ν γγέλων πέλουσα, Παρθενοµ ορ γνή, κα ο ραν ς θε ος, µόνη χρηµά ισας ο ο ρανο ς αννύσαν ος, ο ω Ζώνην σου θείαν, κα έλιπες διάφθορον, κα πηγ ν χαρί ων ο ς δούλοις σου. Νειλ α ε θρα ξ α ς ρδεύον αι, ο προσιόν ες πισ ς, νοση- µά ων λύσιν, κα π αισµά ων φεσιν, ο πισ ο φαπ όµενοι, ς 4

5 Σορο ς γίας, ν σεπ ς πο ίθε αι, Ζώνη ν πισ ν κα αφύγιον. ν εσπό ην ο παν ς πανέν ιµε, Ζώνη ς µόνης γν ς, ν κοιλί ν α, βρέφος περισ είλασα κα χάριν ν άσεων, παρ α ο δεξαµένη, νέµοις πλουσίαν ο ς δούλοις σου, ν ν α ηµά ων κπλήρωσιν. δ γ. Ο ρανίας ψ δος. Σω ηρίας λιµένα, ν ψυχικ ν έσποινα, κα σωµα ικ ν λγηδόνων σ πιγράφοµεν, πάν ες ο δο λοι κα Σορ γί, Ζώνης προσπελάζον ες, γιαζόµεθα. Μολυσµά ων παν οίων, κα λοιµικ ς θλίψεως, πάσης συµφορ ς κα κινδύνων, σαι ο ς δούλους σου, ο ς σο προσ ρέχον ας, κα α ουµένους ν πίσ ει, ν θερµ ν ν ίληψιν Κόρη ς Ζώνης σου. λεήµων πάρχεις, κα συµπαθ ς χραν ε, ς ν λεήµονα κόσµου, ποκυήσασα, δυνάµει Ζώνης σου, χειµαζοµένους σο ς δούλους, σθενείας λαίλαπι πικρ πάλλαξον. Συνεργ ν ν εχθέν α, κ σ ς γασ ρ ς χραν ε, ν ς σθενειας ο κόσµου πάσας ώµενον, κα έχεις λον ν σοί, νόσων δυνάµει σ ς Ζώνης, χαλεπ ν πάλλαξον σο ς δούλους χραν ε. ιάσ σον, π κινδύνων ο ς δούλους σου Θεο όκε, ς παν- ίµου σου Ζώνης, δυνάµει κα χάρι ι, ν α γ ρ κα αφεύγοµεν ν νάγκαις. πίβλεψον, ν ε µενεί Πανύµνη ε Θεο όκε, π ν µ ν χαλεπ ν ο σώµα ος κάκωσιν, κα ασαι ς ψυχ ς µου λγος. Α ησις, κα ε θ ς Κάθισµα. χος β. Πρεσβεία θερµή. Τ ν Ζώνην ν σήν, κεκ ήµεθα έσποινα, φρουρ ν ρωγόν, ν πάσαις περισ άσεσι, Σορ α ς προσ ρέχον ες, ε κα πίσ ει κράζον ες, κ ν κινδύνων λύ ρωσαι µ ς, δυνάµει α ς σχύϊ κα χάρι ι. 5

6 δ δ. Σύ µου σχ ς Κύριε. φ µ ν ν ν, σκι θανά ου κύκλωσε, κα ο δου πύλας προσεγγίσαµεν, λλ σ Μή ηρ ς γαθή, χάρι ι σ ς Ζώνης θαυµάσ ωσον λέη σου, κα σ σον ο ς ν πίσ ει, δισ άκ βο ν ας, δυνάµει σου δόξα Πανάχραν ε. Πόνοις δεινο ς, κα µε ρή οις βαλλόµενοι, ιµί Ζών σου προσπίπ οµεν, κηρά ω Μ ερ γνή, µεθ ς διεζώσω, πανακήρα ον σ µά σου, δι ν κα αιγίδα, ς δειν ς ωσ ίας, κα λγη ξίασον έσποινα. Τ ς ξειπε ν, δύνα αι µεγαλε ά σου, κα σηµε α, Ζώνη πανακήρα ε, ο ς προσιο σί σοι ε λαβ ς, κα φαπ οµένοις, παρέχεις, ς διάφθορος θεν παν οίας λύµης, πηρείας ε πάσης, δυνάµει σου σαι ο ς δούλους σου. ν Θε ν νδον κοιλίας πάρχον α, Θεο όκου νθρωπον γενό- µενον, κα µ λιπόν α ο ς πα ρικούς, κόλπους σεπ Ζώνη, Θεοπρεπ ς περισ είλασα, ν χάριν κοµίσω, ξ α ο αµά ων, ν φθόνως βραβεύεις ο ς χρ ζουσιν. δ ε. να ί µε πώσω. Συνπάγησαν βέλη ς σθενείας µου µε ρα π αίσαν ος, κα ε ς βυθ ν δου, ν πανάθλιον συνωθο σί µε, λλ ο κ είρησόν µε, λέους ο σα Μή ηρ, δυνάµει ς Ζώνης σου χραν ε. έχου ν ν ν σ ν δούλων, ς δεήσεις Πάναγνε ν προσφυγόν ων σοι, κα ξαι ουµένων, ν ν ίληψιν ς προσ ασίας σου, ο κ ειρον ο ν ού ους, ς συµπαθ ς κα λεήµων, κα κ πάσης κακώσεως λύ ρωσαι. π νύκ α ο βίου, θύελλα κα έλαβε πάσης σ ενώσεως, κα σκό ασέ µε, σθενείας Παρθένε σκο όµαινα, λλ νά ειλόν µοι, ναψυχ ς δυ ον φέγγος, ς σ ς Ζώνης δυνάµει κα χάρι ι. Ν ν φ µ ν Κόρη, κα αιγίδες φέρον αι ν περισ άσεων, µ ς συγκαλύψαι, δικαί ργ κα επείγον αι λλ µ παρίδ ς, δειν ς µ ς χειµαζοµένους, δυνάµει σ ς Ζώνης λπίζον ας. 6

7 δ. λάσθη ί µοι Σω ήρ. µαρ ι ν ν ν µ ς, ζάλαι πικρ ς κα αιγίζουσι, κα λοιµικ ς συµφορ ς, χειµάζουσι κύµα α, Ζώνη πανακήρα ε κχεον σ ν χάριν, φ µ ν ο ς µαρ άνουσι. Μαρία Μ ερ Θεο, καθαρ ν νδιαί ηµα, καθάρισον ο ς πισ ούς, κ νόσων κα θλίψεων, κα ς συνεχούσης ν ν, σθενείας σαι, σ Ζώνη κα αφεύγον ας. Ε ς πέλαγος χανές, σθενει ν περικείµεθα, πέλαγος δ ο σο, α ούµεθα έσποινα, λέους ο άλανες, να ναγάγ ς, κ βυθο ο ς κακώσεως. λάσθη ι γαθή, ο ς δούλοις σου κακ ς πάσχουσιν, κ νόσου δυνηρ ς, κα σφοδρ ς φλογώσεως, κρα αι δυνάµει δέ, ς σ ς Ζώνης δίδου, ν γείαν Μη ροπάρθενε. ιάσ σον, π κινδύνων ο ς δούλους σου Θεο όκε, ς παν- ίµου σου Ζώνης, δυνάµει κα χάρι ι, ν α γ ρ κα αφεύγοµεν ν νάγκαις. χραν ε, δι λόγου ν Λόγον νερµηνεύ ως, π σχά ων ν µερ ν εκο σα δυσώπησον, ς χουσα Μη ρικ ν πα ησίαν. Α ησις, κα ε θ ς Κάθισµα. χος β. Προσ ασία ν Χρισ ιαν ν. Προσ ασίαν ν συµφορα ς σ κεκ ήµεθα, κα µεσ ιν πρ ς ν σ ν Υ ν προβαλλόµεθα, ο απεινο ο κέ αι σου Μ ερ Θεο, κα ν ν πρόφθασον ς συµπαθής, ε ς ν βοήθειαν µ ν ς Ζώνης σου χάρι ι άχυνον ε ς πρεσβείαν, κα σαι πάσης νάγκης, να µν µεν ε θε α µεγαλε ά Σου. Προκείµενον. Μνησθήσοµαι ο νόµα ός σου ν πάσ γενε κα γενε. Σ ίχ. κουσον Θύγατερ κα δε κα κλ νον τ ο ς σου, κα πιλάθου το λαο κα πιθυµήσει Βασιλε ς το κάλλους σου. 7

8 Τό, Π σα πνοή. Ε αγγέλιον Κα Λουκ ν. ν α ς µέραις κείναις νασ σα Μαριάµ, πορεύθη ε ς ν ρειν ν µε σπουδ ς ε ς πόλιν ούδα, κα ε σ λθεν ε ς ν ο κον Ζαχαρίου κα σπάσα ο ν λισάβε. Κα γένε ο ς κουσεν λισάβε ν σπασµ ν ς Μαρίας, σκίρ ησε βρέφος ν κοιλί α ς κα πλήσθη Πνεύµα ος γίου λισάβε κα νεφώνησε φων µεγάλ κα ε πεν ε λογηµένη σ ν γυναιξ κα ε λογηµένος καρπ ς ς κοιλίας σου. Κα πόθεν µοι ο ο να λθ Μή ηρ ο Κυρίου µου πρός µε; δο γ ρ ς γένε ο φων ο σπασµο σου ε ς ά µου, σκίρ ησε βρέφος ν γαλλιάσει ν κοιλί µου. Κα µακαρία πισ εύσασα ι σ αι ελείωσις ο ς λελαληµένοις α παρ Κυρίου. Κα ε πε Μαριάµ. Μεγαλύνει ψυχή µου ν Κύριον κα γαλλίασε πνε µά µου π Θε Σω ρι µου ι πέβλεψεν π ν απείνωσιν ς δούλης α ο δο γ ρ π ο ν ν µακαριο σί µε π σαι α γενεαί. ι ποίησέ µοι µεγαλε α δυνα ς κα γιον νοµα α ο. µεινε δ Μαρι µ σ ν α σε µ νας ρε ς κα πέσ ρεψεν ε ς ν ο κον α ς. όξα. χος β. Τ ς σ ς Πανσέπ ου Ζώνης, Παν άνασσα δυνάµει, σ ζε ο ς σο ς ο κέ ας, π παν οίας βλάβης. Κα ν ν. α ός. Χάρι ι κα δυνάµει, ς Ζώνης σου Παρθένε, κ πάσης πηρείας πάλλαξον ο ς δούλους σου. Κα διόµελον. Σ ίχ. λέησόν µε Θε ς κατ τ µέγα λεός σου, κα κατ τ πλ θος τ ν ο κτιρµ ν σου, ξάλειψον τ νόµηµά µου. χος πλ. β. λην ποθέµενοι. Ζώνη πανακήρα ε, ς Παναγίας Παρθένου, σεπ διάφθορε, κα σειρ ο ρανιε, ν ιµών ων σε, ν Θε ν Λόγον, ν κοιλί ν α, νειλήσασα σαρκούµενον, ξ ο ν φθονον, χάριν κοµίσω παρέχουσα, ο ς πάν οθεν προσ ρέχουσι, κα παραµυθίαν λαµβάνουσιν, κ ς κενώ ου, πηγ ς σου ν θαυµά ων δωρεάν, νπερ πηγάζεις κάσ ο ε, ο ς προσκαλουµένοις σε. 8

9 Τ Σ σον Θε ς ν λαόν σου... Κα κφώνησις. δ ζ. Πα δες βραίων ν καµίν. Σ σον ν σάλον ν κυµά ων, κα κα εύνασον ν ζάλην ν µέ ρων, συµφορ ν κα δειν ν, µ ν πανασ άσεων, ν πεποιθό ων έσποινα, δυνάµει ς σ ς Ζώνης. σπερ πο α µο οο σα, ψαµένη πισ ς, κρασπέδων ο Υ ο σου, κα εξήρανε δεινήν, πληγ ς ύσιν α µά ων, ο ω πισ ς ο ψαύον ες, Ζώνης σ ς παθ ν λυ ρο ν αι. Σ σον γν παν οίας λώβης, κα κακώσεως κα πάσης πηρείας, ν προσ ρέχον α ν ν λαόν σου µε πόθου, Σορ ς θείας Ζώνης σου, κα ν χάριν ξαι ο ν α. λην µου π σαν ν λπίδα, ναθέµενον πρ ς σ ν Θεο όκον µ παρίδ ς µε ν ν ε ς βάθη πωλείας, περιπεσόν α έσποινα, λλ νάσ ησον κα σ σον. Νόσων παν οίων να κινδύνων, λευθέρωσον Μη ρόθεε σο ς δούλους, ο ς α ο ν ας θερµ ς, χάριν σ ς θείας Ζώνης, κα ς α ήσεις πλήρωσον, να πόθ σ µν µεν. δ η. π απλασίως κάµινον. Κόσµος καθάπερ γιος, Σορ ς ναδέδεικ αι, Ζώνης ς παν ί- µου, ς γν ς Θεόπαιδος, πηγή ε νέκλειπ ος, ν αµά ων π σι πισ ο ς, ο ς µε ε λαβείας, ν α προσιο σιν, ξ ς φθονα ε θρα, προχέουσι ζακόρως ο ς πίσ ει προσκυνο σιν α ν ε ς ο ς α νας. δυνηρ ς σ ενάζοµεν π κλίνης κακώσεων, κα π παν οίας, νόσου πιεζόµενοι, πρ ς σ ν πανάµωµον, ς καρδίας µµα α, λως πασχολο ν ες, θεραπείαν α ο µεν, δυνάµει ς σ ς Ζώνης, ν κ πόθου ιµ µεν, κα κα αλιπαρο µεν πισ ς ε ς ο ς α νας. νον σεµν ν χάριν σου, ο ς δειν ς δη πάσχουσι, κα κακουχουµένοις π ο λάσ ορος, δυνάµει ς Ζώνης σου, ς πανολβίου 9

10 κα χρυσαυγο ς κα γειρον κ άφου πογνώσεως ψάλλειν Ο πα δες ε λογε ε, ερε ς νυµνε ε, λα ς περυψο ε, ε ς πάν ας ο ς α νας. κρα αι βοήθεια, κα οίµη ν ίληψις, ν πηλπισµένων, λπ ς κα ααίχυν ε, πίσκεψαι κάµνον ας, δυνηρ ς ο ς δούλους σου, κούφισον βάρος, ς δειν ς αθυµίας, πέλασον ν νόσον, ς λοι- µώδους νάγκης, δυνάµει ς σ ς Ζώνης, Παρθένε Θεο όκε. δ θ. ξέσ η π ού ο ρανός. δο ν αµά ων θησαυρός, κα θαυµά ων πειρον πέλαγος, δε ε πισ οί, πόθ ξαν λήσα ε ξ α ς, ς κενώ ου χάρι ος, σιν ε λογίαν γιασµόν, ν π ς προσφεύγων, κ πίσ εως ε ρίσκει, ν α ηµά ων δόσιν µισθον. ραίως διεζώσω παναληθ ς, ν γένος µ ν ραΐσασαν µόνην γνήν, ν ψηλο έραν ν ο ραν ν, ν ν Θε ν χωρήσασαν, ν α ν κοιλί σωµα ικ ς, ξ ο ν φθονίαν, ς χάρι ος δέξω, ν αµά ων Ζώνη φθορε. Σηµείων κα ερά ων κεανόν, νεδείξω ν Ζώνην σου φθορε, δι ς µ ν, ο ς διακειµένοις δυνηρ ς, κα θλιβοµένοις πάν οθεν, κ ν µε ρή ων µαρ ι ν, ν ασιν παράσχοις, ψυχ ν ε κα σωµα ων, πως σωθέν ες σ γεραίρωµεν. Ζώνη σου θεία κα φεραυγής, πασ ράπ ει βολ ς Θεονύµφευ ε, ν π ρ νο ν, ν ως κα θαυµά ων περφυ ν, ο ς προσιο σι πάν ο ε, πόθ κα καρδί ε λικρινε, δι ς κα ν ν ν σάλον, πράϋνον Θεο όκε, ς συνεχούσης µ ς θλίψεως. Φιλίας µε δολίας ο πονηρο, κα παθ ν ψυχοφθόρων πάλλαξον, ν π σοί, π σαν ν λπίδα ς κρα αι, Παρθένε να είνον α, κα προσπεφευγό α λ ψυχ, κα πόθ κα καρδί, ν φεσιν α ο ν α, ν π αισµένων ν µοι δώρησαι. Κα ε θ ς ψάλλοµεν «ξιόν σ ι», κα ξ ς Μεγαλυνάρια. 10

11 Ζώνη πολυ ίµη ε ς γνής, πηγ ν θαυµά ων, κα χαρί ων θησαυρός, σ σον ο ς σο ς δούλους, π παν οίας βλάβης, ς ς ζω ς σκε ος, σ περιζώσασα. Ζώνη πανακήρα ε ς γν ς, κα Μη ρ ς ο Λόγου, ο Θεο µου παναληθ ς, σαι πάσης λώβης κα ψυχοφθόρου πάθους, πάν ας ο ς ν νάγκαις ε ς σ προσ ρέχον ας. Σκέπην κα κρα αίωµα ο ς πισ ο ς, φύλακα κα ύσ ην ο ς ιµ σι πανευλαβ ς, κα µε ζεούσης, καρδίας προσκυνο σι, ν πάν ιµόν σου Ζώνην, Παρθένε δέδωκας. Θρόνος σπερ γιος Σορός, νδον ν δύ οις, κα α ίθε αι ερο ς, Ζώνην νδον σχο σα, ς µόνης Θεο όκου, ξ ς ο προσιόν ες, σιν ρύον αι. Λύσιν µοι βραβε σαι, ν δυσχερ ν, κα ρίσ ου κ σιν, Πανακήρα ε ο Θεο, Ζώνη Μη ρ ς Λόγου, δέοµαι σ δούλ, πικαλουµέν, ν σ ν ν ίληψιν. έσποινα κα Μή ηρ ο Λυ οω ο, σ ς χράν ους χε ρας α ς βάσ ασας ν Θεόν, ρον πρ ς Υ όν σου, χάρι ι κα δυνάµει, ς Ζώνης σου ς θείας, ο ο κ ιρ σαι µ ς. Σ έφανον πέρλαµπρον σεπ ή, πισ ν κκλησίαα, περιέθε ο ε αγ ς, ν θείαν σου Ζώνην, Παν άνασσα Παρθένε, δι ς ροπο αι πάν α, χθρ ν φρυάγµα α. Π σαι ν γγέλων α σ ρα ιαί, Πρόδροµε Κυρίου, ποσ όλων ωδεκάς, ο γιοι πάν ες µε ς Θεο όκου, ποιήσα ε πρεσβείαν ε ς σωθ ναι µ ς. Ε α Τρισάγιον κα παρόν α ροπάρια χος πλ. β. λέησον µ ς, Κύριε, λέησον µ ς πάσης γ ρ πολογίας πορο ν ες, αύ ην σοι ν κεσίαν ς εσπό, ο µαρ ωλο προσφέροµεν λέησον µ ς. όξα. 11

12 Κύριε, λέησον µ ς π σο γ ρ πεποίθαµεν. Μ ργισθ ς µ ν σφόδρα, µηδ µνησθ ς ν νοµι ν µ ν λλ πίβλεψον κα ν ν ς ε σπλαγχνος, κα λύ ρωσαι µ ς κ ν χθρ ν µ ν σ γ ρ ε Θε ς µ ν, κα µε ς λαός σου πάν ες ργα χειρ ν σου, κα νοµά σου πικεκλήµεθα. Κα ν ν. Θεο οκίον. Τ ς ε σπλαγχνίας ν πύλην νοιξον µ ν, ε λογηµένη Θεο όκε, λπίζον ες ε ς σέ, µ σ οχήσαιµεν, υσθείηµεν δι σο ν περισ άσεων σ γ ρ ε σω ηρία ο γένους ν Χρισ ιαν ν. Κα λοιπά, κα σύνηθες. κ εν ς κα πόλυσις. Ε θ ο ω, ψάλλοµεν κα ν σπασµ ν παρόν α ροπάρια. χος β. ε κ ο ξύλου σε νεκρόν. Πάν ας µ ς ο κ ειρον γνή, ο ς ν σ ν κήρα ον Ζώνην, προσπ υσσοµένους πισ ς, κα ν σ ν ν ίληψιν πιζη ο ν ας θερµ ς, κα ν νόσων ν κάκωσιν, κποδ ν ποιο σα, σκέπε κα περίσ ζε ξ πηρείας χθρ ν, σαι κα φθορ ς κα κινδύνων, κα πι υχε ν ο Υ ο σου Βασιλείας Κόρη κα αξίωσον. έσποινα πρόσδεξαι, ς δεήσεις ν δούλων σου, κα λύ ρωσαι µ ς, π πάσης νάγκης κα θλίψεως. Τ ν π σαν λπίδα µου ε ς σ να ίθηµι, Μ ερ ο Θεο, φύλαξόν µε π ν σκέπην σου. Κα γίνε αι ελεία πόλυσις. 12

13 13

14 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΗΤΟΙ ΟΙΚΟΙ Κ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΙΜΟΝ Ζ ΩΝΗΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Κον άκιον. χος πλ.δ. Τ περµάχ. Τ περ ίµ Θεο όκε θεί Ζών σου, µε ε λαβείας προσερχό- µενοι πληρούµεθα, φω ισµο κα ε ωδίας περκοσµίου. λλ ς πέλαγος Παρθένε γαθό η ος, µ ς ζ σον δυνάµει α ς χραν ε, ο ς κραυγάζον ας Ο κος. γγελοι ορά ως, ν γίαν σου Ζώνην, ν φόβ περιέπουσι Κόρη µε ς δ ν ες ν σαρκί, προσπίπ οµεν πρ ς α ν µε πίσ εως, γιασµ ν λαµβάνον ες, κα βο µεν ν ε λαβεί Χα ρε, Ζώνη ς Θεο όκου, χα ρε, φα σις παν ς ο κόσµου. Χα ρε, ς χράν ου Παρθένου διάζωµα, χα ρε, κκλησίας πάσης θησαύρισµα. Χα ρε, Ζώνη πολυ ίµη ε ς νάσσης ο ραν ν, χα ρε, νθος ε ωδέσ α ον ε σεβ ν Χρισ ιαν ν. Χα ρε, ι σ µα ζωσας ς Παρθένου, χα ρε, ι κλύεις ν σχ ν ο δολίου. Χα ρε, λαµπ ς ς χάρι ος πάµφω ος, χα ρε, πηγ θαυµά ων κένω ος. Χα ρε, δι ς ο πισ ο φω αυγο ν αι, χα ρε, δι ς ο χθρο κα αργο ν αι. 14

15 Βλέψον Θεογενν ορ, ν µµα ι ε σπλάγχν, ο ς πίσ ει γί σου Ζώνη, ο α γιάσµα ι σεπ, προσπίπ ον ας κα α ο ν ας ν χάριν σου ή η ον γ ρ δύναµιν, δίδως δι α ς ο ς βο σιν λληλούϊα. Γέγονε Θεο όκε, ς ιµίας σου Ζώνης, µε ένεξις Βυζαν ίδι, πηγ ε φροσύνης ληθο ς ν γ ρ Βασιλίδα θ ον άσα ο, µ ν δ χάριν φθονον, ε παρέχει ο ς βο σι Χα ρε πηγ χαρ ς α ωνίου, χα ρε κρα ρ ρυφ ς ψυχο ρόφου. Χα ρε ν Πάναγνος Παρθένος διέζωσε, χα ρε περ ν θ ς φ ς πέλαµψε. Χα ρε ι θεράπευσας ν βασίλισσαν Ζώην, χα ρε ι βλύζεις πασιν ε φροσύνην νοη ήν. Χα ρε σειρ παναγία ς γν ς Θεο όκου, χα ρε βέλος πυρφόρον κα χθρο βρο οκ όνου. Χα ρε χαρ ς α ία κα πρόξενος, χα ρε ψυχ ν λιµ ν κλυδώνισ ος. Χα ρε Χρισ ε σεβ ς συνδεσµο σα, χα ρε παθ ν ς ρµ ς κα αργο σα έδωκας ν σ ν Ζώνην, Θωµ Θεο όκε, πρ ς ν Υ όν σου νερχοµένη κα δι α ο ς δ ρον σεπ όν, κα γαθ ν κα αλέλοιπας πλήρωµα, α ν µ ν Πανύµνη ε, ο ς σ µνο σι κα βο σιν λληλούϊα. χει Βα οπαιδίου, γία Μονή σου, ς πλο ον ναφαίρε ον Κόρη, κα ς σ ήλην ς σ ς ρωγ ς, ν µυρίπνοον κα πάν ιµον Ζώνην σου, ε λαβ ς προσπίπ ουσα, ν κα ανύξει αύ κράζει Χα ρε πλο ος ς φθαρσίας, χα ρε σ ήλη ς συµπαθείας. Χα ρε χορηγ γαθ ν νεξάν λη ε, χα ρε δρασµ Μονασ ν διάσεισ ε. Χα ρε Ζώνη πανυπέρ ιµε ν γγέλων χαρµονή, χα ρε Μοναζόν ων σ ήριγµα κα δειν ν πο ροπή. Χα ρε Βα οπαιδίου πολύ ιµον γέρας, χα ρε ν ε σεβούν ων µν δία κα κέρας. 15

16 Χα ρε σµ ν ο ράνιον πνέουσα, χα ρε σχ ν ή η ον νέµουσα. Χα ρε δι ς Μονασ α κρα αιο ν αι, Χα ρε δι ς δυσµενε ς κα αργο ν αι. Ζωηφόρον θήκη, ς παν ίµου σου Ζώνης, παρέχει ε ωδίαν Παρθένε, κα δυσωδίαν ν ν παθ ν, πελαύνει ε κ ν ψυχ ν µ ν δι µεγαλε ά σου, θαυµάζον ες ναβο µεν λληλούϊα. γία σου Ζώνη, Παναγία Παρθένε, ς φ ς κλάµπ ει ν ρει θω, κα λαµπηδόνας χρυσοειδε ς, παν αχο πασ ράπ ει ς σ ς χάρι ος δι αύ ης θαύµα α, γεραίρον ες πίσ ει βο µεν Χα ρε θαυµά ων χορηγία, χα ρε χαρί ων λαµπαδουχία. Χα ρε κειµηλίων κειµήλιον γιον, χα ρε καρδι ν θεοφρόνων λαµπάδιον. Χα ρε Ζώνη ν φόρεσεν Πανάχραν ος ν γ, χα ρε π σιν παρέχουσα χάριν κα πολλ ν σχύν. Χα ρε ι κφαίνεις ς Παρθένου ν δόξαν, χα ρε ι κ ρέπεις ν δαιµόνων όξα. Χα ρε πολλ ς άσεις βλυσ άνουσα, χα ρε ψυχ ς παθ ν παλλά ουσα. Χα ρε πισ ν γαλλίαµα θε ον, χα ρε σεπ ν ε σπλαγχνίας αµε ον. Θεοδώρη ον δ ρον, κα ο ράνιον λβον, κα έχον ες ν Ζώνην σου Κόρη, περιζωννύµεθα δι α ς, κα παθ ν προσµάχη ον δύναµιν χάριν γ ρ κα λεος, ε βραβεύει ο ς κβο σιν λληλούϊα. αµα ναβλύζει, γία σου Ζώνη, κα ψυχ ν κα σ µα Κόρη, καθάπερ δρόσον αρινήν, ς φησ ν σαΐας Πανάχραν ε, κα γλυκασµ ν ο ράνιον, ο ς ε λαβ ς αύ βο σι Χα ρε πηγ ΰλων ναµά ων, χα ρε ο πολλ ν χαρισµά ων. 16

17 Χα ρε ς Πανάγνου Ζώνη πάν ιµος, χα ρε κκλησίας χαρ ο ράνιος. Χα ρε γιον θησαύρισµα δόσεων πνευµα ικ ν, χα ρε νδοξον σ εφάνωµα ε σεβ ν Χρισ ιαν ν. Χα ρε Βα οπαιδίου αγέσ α ον ε χος, χα ρε παν ς ο κόσµου πύργος θείας σχύος. Χα ρε σεπ ν ς Παρθένου ζώνιον, χα ρε µ ν θεόσδο ον νιον. Χα ρε ς µόνης Παρθένου Ζώνη, χα ρε πισ ν θεοβράβευ ος ώµη. Κέκ η αι Μονή σου, ο Βα οπαιδίου, ς νθεον θησαύρισµα Κόρη, ν σ ν Ζώνην ν θαυµασ ήν, κα ο ς θαυµασίοις α ς σε- µνύνε αι, κα χαρισ ηρίους µνους σοι, προσ δει ναβο σα λληλούϊα. Λάµπον φ ς καθωρ ο, γί σου Ζών, νίκα µε ήνεκ αι ν Θήρ νθεν ν ε λαβεί πολλ Μον σου αύ ην µε ακόµισαν, - µνο ν ές σου ν πρόνοιαν, κα βο ν ες ν ε φροσύν. Χα ρε Ζώνη ς Θεο όκου, χα ρε δόξα Βα οπαιδίου. Χα ρε ν χάρις σκιάζει ο Πνεύµα ος, χα ρε ν γεραίρει λα ς Χρισ ώνυµος. Χα ρε συσ οιχία πάν ιµος ο ρανίων δωρε ν, χα ρε µν δία παυσ ος Μονασ ν κα σκη ν. Χα ρε ι πηγάζεις αµά ων ε θρα, χα ρε ι σβεννύεις παθηµά ων ν φλόγα. Χα ρε σεπ ν ς γν ς διάζωσµα, χα ρε πισ ν πάν ων διάσωσµα. Χα ρε φω ς πασ ράπ ουσα α γλην, χα ρε παθ ν κα απαύουσα λύµην. Μεγαλύνοµεν πάν ες, πολλ µεγαλε α, ς πρ ς µ ς σου κηδε- µονίας, κα ν Ζώνην σου ν εράν, περικυκλο ν ες ν πίσ ει Πανύ- µνη ε, γιασµο πληρούµεθα, κα Υ σου κβο µεν λληλούϊα 17

18 Νοη ν ς νεφέλην, ν γίαν σου Ζώνην, φάπλωσον µ ν Θεο- όκε, κα πλήρωσον µ ν ς ψυχάς, γιασµο κα θείας κα ανύξεως πρ ς σ γ ρ κα αφεύγοµεν, κα Ζών σου κβο µεν Χα ρε σ ία χάρι ος θείας, χα ρε βρύσις ς συµπαθείας. Χα ρε δωρε ν θεοσδό ων θησαύρισµα, χα ρε ς γν ς Θεο όκου διάζωσµα. Χα ρε σφαλείας σύνδεσµος κα ε ρήνης χορηγός, χα ρε σ ήριγµα σ ε ό α ον ε σεβ ν κα γλυκασµός. Χα ρε ι κλάµπεις ν θαυµά ων κ νας, χα ρε ι σκεδάζεις χαλεπ ς σθενείας. Χα ρε α γ Θεο γαθό η ος, χα ρε λκ µ ν θεοδώρη ος. Χα ρε χαρ ν ληθ χορηγο σα, χα ρε φθορ ν ψυχικ ν θανα ο σα. Ξένα θαυµα ά σου, πέρ ιµε Ζώνη, ς παν οβασιλίσσης Παρθένου κα σθενείας λοιµικ ς, ν Κωνσ αν ινούπολιν λευθέρωσας, ε ς θαυµασµ ν κα κπληξιν, ν βοών ων ν κα ανύξει λληλούϊα. ρµος χειµαζοµένων, γία σου Ζώνη, δείχθη Θεο όκε Παρθένε γ ρ χάρις σου ν α, νεργε ο ς προσιο σι θαύµα α δι αύ προσπίπ ον ες, ναβο µεν µε πόθου Χα ρε σορ ς καλ ν ο ρανίων, χα ρε κρουν ς θαυµά ων ποικίλων. Χα ρε πρ ς µ ς ς Παρθένου πίσκεψις χα ρε θλιβοµένων ψυχ ν ν ίληψις. Χα ρε θε ον νδιαί ηµα νεργείας θεϊκ ς, χα ρε γιον θησαύρισµα χάρι ος Παρθενικ ς. Χα ρε ι χολέρας Βυζάν ιον σώζεις, χα ρε ι ο ς π σιν ρωγ ν θ ον νέµεις. Χα ρε παθ ν σβεννύουσα νθρακας, χα ρε µ ς ε φραίνουσα παν ας. Χα ρε πολλ ν δωρε ν πρυ ανε ον, χα ρε σεπ ν θείας δόξης αµε ον. 18

19 Πλήρης δόξης γίας, ς σ ς Ζώνης ρ αι, θήκη ληθ ς γία, Θεο όκε Παρθένε γνή, κα απλή ουσα µ ν ν διάνοιαν σµ ν γ ρ περκόσµιον, διαπνέει ο ς κβο σιν λληλούϊα. άβδος θείας σχύος, σ Ζώνη δόθη, µ ν θαυµασ Θεοµ - ορ νοη γ ρ α ς οπ, κ παν ς κινδύνου παλλα όµεθα, κα χάρι ος πληρούµεθα, κβο ν ες ν ε λαβεί Χα ρε δοχε ον σµ ς γίας, χα ρε διάδηµα φθαρσίας. Χα ρε Μοναζόν ων σεµν ν κα αφύγιον, χα ρε ν ν θ δόµα περύµνη ον. Χα ρε πάν ιµον γίασµα ς Παρθένου κα γν ς, χα ρε δώρηµα παν έλειον ν ως πρ ς µ ς α ς. Χα ρε Βα οπαιδίου ληθ ς ε φροσύνη, χα ρε πάσης καρδίας ε σεβο ς χαρµοσύνη. Χα ρε σµ νθέων ς χάρι ος, χα ρε πνο ς νω ερπνό η ος. Χα ρε φιάλη ρωµά ων θείων, χα ρε µν δία θεία γίων. Σκέπην κα προσ ασίαν, κα βοήθειαν θείαν, καρπούµενοι ε Παναγία, κ ς µυριπνόου Ζώνης σου, µε πίσ εως αύ προσερχόµεθα, κα ε λαβ ς προσπίπ ον ες, κ σο εχθέν ι βο µεν λληλουϊα. Τ ς γίας σου Ζώνης, χάρι ι Θεο όκε, περίζωσον µ ς δυνασ είαν, κα ο ρχεκάκου χθρο, ρυοµένου καθ µ ν ς λέον ος, ς ν περιγενώµεθα, ς ού ου κακίας βο ν ες Χα ρε ζωσ ρ ς γν ς Παρθένου, χα ρε κρα ρ σχύος Κυρίου. Χα ρε µ ς συνδεσµο σα κα σώζουσα, χα ρε ν παθ ν ο ς συνδέσµους λύουσα. Χα ρε ζ σµα ιµαλφέσ α ον ς εκούσης ν Χρισ όν, χα ρε δόµα ερώ α ον πρ ς ν ε σεβ λαόν. 19

20 Χα ρε χορηγο σα µ ν δύναµιν θείαν, χα ρε ναιρο σα ο χθρο ν µανίαν. Χα ρε Ζώνη ς Θεοµή ορος, χα ρε κλέος µ ν κα σύνδεσµος. Χα ρε Χρισ ο κκλησίας κόσµος, χα ρε λαο ρθοδόξου σθένος. µνοις χαρισ ηρίοις, πανυπέρ ιµε Ζώνη, ς εκούσης ν πάν ων Κ ίσ ην, νυµνο µεν ν σ ν χάριν εί, πολαύον ες ν πολλ ν θαυµά ων σου, κα ν γν ν Παν άνασσαν, δοξάζοµεν Χρισ βο ν ες λληλούϊα. Φω οδόχον λαµπάδα, ν γίαν σου Ζώνην, Βα οπαιδίου σχο σα Μάνδρα, λαµπρύνε αι Παρθένε εί, κα ν πρ ς α ν δοξάζει σου πρόνοιαν ι αύ δεδώρησαι, ν Ζώνην σου πισ ς βοώσ Χα ρε Ζώνη ς θεο όκου, χα ρε λυχνία φω ς ριφώ ου. Χα ρε διεσ ώ ων νθεος σύναψις, χα ρε σθενούν ων θεόσδο ος δύναµις. Χα ρε κρά ος παρέχουσα θεία Ζώνη ο ς πισ ο ς, χα ρε σ ίφος λλύουσα ο Βελίαρ πανσ ρα ε. Χα ρε ι ωννύεις ν ψυχ ν ς δυνάµεις, χα ρε ι θύνεις πρ ς καλ ς ναβάσεις. Χα ρε ψυχ ν κπλύνουσα ραύµα α, χα ρε χθρ ν συν ρίβουσα ρµα α. Χα ρε µ ν ληθ ς θυµηδία, χα ρε πισ ν θεία παραµυθία. Χαίρει Βα οπαιδίου, Μον Θεο όκε, κα έχουσα ν θειαν σου Ζώνην, κα πάσας συγκαλε ς Μονάς, πρ ς δοξολογίαν ν µεγαλείων σου, δοξάζουσα ν δόξαν σου, κα κβο σα Τριάδι λληλούϊα. 20

21 Ψάλλον ες κα χρέος, Θεο όκε Παρθένε, ς Ζώνης σου ν φθονον χάριν, κηρύ οµεν ε σήµως γνή, ν πρ ς µ ς σου πλουσίαν προµήθειαν, κα γί Ζών σου, κβο µεν πανευχαρίσ ως Χα ρε σειρ σεπ ς Παρθένου, χα ρε χαρ ο Βα οπαιδίου. Χα ρε ο ς πισ ο ς πρ ς Θε ν νάγουσα, χα ρε πρ ς ζω ν ληθ συνάγουσα. Χα ρε Ζώνη πανυπέρ ιµε, κκλησίας θησαυρέ, χα ρε κόσµου γαλλίαµα, κα ε ρήνης χορηγέ. Χα ρε ν ε σεβούν ων προσφυγ σω ηρίας, χα ρε ν Μοναζόν ων πλο ος παρηγορίας. Χα ρε δι ς παθ ν καθαρθήσοµαι, χα ρε δι ς φω ς πληρωθήσοµαι. Χα ρε χαρ ληθ ς ς ψυχ ς µου, χα ρε λιµ ν σφαλ ς ς ζω ς µου. πέρ ιµε Ζώνη, ς γν ς Θεο όκου, ζώσασα χραν ον σ µα ( κ γ ), δίδου µ ν κ ο θησαυρο, ς ν σο σκηνούσης θείας Χάρι ος ζωοποι ν νέργειαν, να Χρισ ε βο µεν λληλούϊα. Καί α θις ό Κον άκιον. χος πλ. δ. Τ περµάχω. Τ περ ίµ Θεο όκε θεί Ζών σου, µε ε λαβείας προσερχό- µενοι πληρούµεθα, φω ισµο κα ε ωδίας περκοσµίου. λλ ς πέλαγος Παρθένε γαθό η ος, µ ς ζ σον δυνάµει α ς χραν ε, ο ς κραυγάζον ας ίσ ιχον. Ζώνης ς γν ς Θεο όκου ν ο κοις, Γεράσιµος µνησε µεγαλε α. 21

22 22