ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Transcript

1 ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ τ ν µ ν πρ τον λόγον ποιησάµην περ πάντων ϑεόφιλε ν ρ- 1 ξατο ησο ς ποιε ν τε κα διδάσκειν. χρι ς µέρας ντειλάµενος 2 το ς ποστόλοις δι πνεύµατος γίου ο ς ξελέξατο νελήφθη. ο ς κα 3 παρέστησεν αυτ ν ντα µετ τ παθε ν α τ ν ν πολλο ς τεκµηρίοις δι µερ ν τεσσαράκοντα πτανόµενος α το ς κα λέγων τ περ τ ς ασιλείας το ϑεο. κα συναλιζόµενος παρήγγειλεν α το ς π ε- 4 οσολύµων µ χωρίζεσθαι λλ περιµένειν τ ν παγγελίαν το πατρ ς ν κούσατέ µου. τι ωάννης µ ν βάπτισεν δατι µε ς δ απτι- 5 σθήσεσθε ν πνεύµατι γί ο µετ πολλ ς ταύτας µέρας. ο µ ν 6 ο ν συνελθόντες π ρώτων α τ ν λέγοντες κύριε ε ν τ χρόν τούτ ποκαθιστάνεις τ ν ασιλείαν τ σραήλ. ε πεν δ πρ ς α τούς 7 ο χ µ ν στιν γν ναι χρόνους καιρο ς ο ς πατ ρ θετο ν τ δί ξουσί. λλ λήψεσθε δύναµιν πελθόντος το γίου πνεύµατος 8 φ µ ς κα σεσθέ µοι µάρτυρες ν τε ερουσαλ µ κα ν πάσ τ ουδαί κα σαµαρεί κα ως σχάτου τ ς γ ς. κα τα τα ε π ν λε- 9 πόντων α τ ν πήρθη κα νεφέλη πέλαβεν α τ ν π τ ν φθαλµ ν α τ ν. κα ς τενίζοντες σαν ε ς τ ν ο ραν ν πορευοµένου α το 10 κα δού νδρες δύο παρειστήκεισαν α το ς ν σθήτι λευκ. ο κα 11 ε πον νδρες γαλιλα οι τί στήκατε µβλέποντες ε ς τ ν ο ρανόν ο τος ησο ς ναληφθε ς φ µ ν ε ς τ ν ο ραν ν ο τως λεύσεται ν τρόπον θεάσασθε α τ ν πορευόµενον ε ς τ ν ο ρανόν. τότε πέστρε- 12 ψαν ε ς ερουσαλ µ π ρους το καλουµένου λαι νος στιν γγ ς 1 v.2 αχρι ης ηµερας εντειλαµενος τοις αποστολοις δια πνευµατος αγιου ους εξελεξατο ανεληµφθη ανεληφθη. v.3 οις και παρεστησεν εαυτον ωντα µετα το παθειν αυτον εν πολλοις τεκµηριοις δι ηµερων τεσσερακοντα τεσσαρακοντα οπτανοµενος αυτοις και λεγων τα περι της ασιλειας του ϑεου. v.4 και συναλιζοµενος µετ αυτων παρηγγειλεν αυτοις απο ιεροσολυµων µη χωριζεσθαι αλλα περιµενειν την επαγγελιαν του πατρος ην ηκουσατε µου. v.5 οτι ιωαννης µεν εβαπτισεν υδατι υµεις δε απτισθησεσθε εν πνευµατι απτισθησεσθε αγιω ου µετα πολλας ταυτας ηµερας. v.6 οι µεν ουν συνελθοντες ηρωτων επηρωτων αυτον λεγοντες κυριε ει εν τω χρονω τουτω αποκαθιστανεις την ασιλειαν τω ισραηλ. v.8 αλλα ληµψεσθε ληψεσθε δυναµιν επελθοντος του αγιου πνευ- µατος εφ υµας και εσεσθε µου µοι µαρτυρες εν τε ιερουσαληµ και [εν] εν παση τη ιουδαια και σαµαρεια και εως εσχατου της γης. v.10 και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευοµενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν εσθησεσι εσθητι λευκαις λευκη. v.11 οι και ειπαν ειπον ανδρες γαλιλαιοι τι εστηκατε µβλεποντες εµβλεποντες εις τον ουρανον ουτος ο ιησους ο αναληµφθεις αναληφθεις αφ υµων εις τον ουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθε αυτον πορευοµενον εις τον ουρανον. 241

2 242 ΠΡΑΞΕΙΣ 1: ερουσαλ µ σαββάτου χον δόν. κα τε ε σ λθον νέβησαν ε ς τ περ ον ο σαν καταµένοντες τε πέτρος κα άκωβος κα ωάννης κα νδρέας ϕίλιππος κα ϑωµ ς αρθολοµα ος κα µατθα ος άκωβος 14 λφαίου κα σίµων ηλωτ ς κα ούδας ακώβου. ο τοι πάντες σαν προσκαρτερο ντες µοθυµαδ ν τ προσευχ κα τ δεήσει σ ν γυναι- 15 ξ ν κα µαρι τ µητρ το ησο κα σ ν το ς δελφο ς α το. κα ν τα ς µέραις ταύταις ναστ ς πέτρος ν µέσ τ ν µαθητ ν ε πεν ν τε 16 χλος νοµάτων π τ α τ σ κατ ν ε κοσιν. νδρες δελφοί δει πληρωθ ναι τ ν γραφ ν ταύτην ν προε πεν τ πνε µα τ γιον δι στόµατος δαβ δ περ ούδα το γενοµένου δηγο το ς συλλαβο σιν τ ν 17 ησο ν. τι κατηριθµηµένος ν σ ν µ ν κα λαχεν τ ν κλ ρον τ ς 18 διακονίας ταύτης. ο τος µ ν ο ν κτήσατο χωρίον κ το µισθο τ ς δικίας κα πρην ς γενόµενος λάκησεν µέσος κα ξεχύθη πάντα τ 19 σπλάγχνα α το. κα γνωστ ν γένετο πάσιν το ς κατοικο σιν ερουσαλήµ στε κληθ ναι τ χωρίον κε νο τ δί διαλέκτ α τ ν κελδαµά 20 το τ στιν χωρίον α µατος. γέγραπται γ ρ ν ίβλ ψαλµ ν γενη- ϑήτω παυλις α το ρηµος κα µ στω κατοικ ν ν α τ καί τ ν 21 πισκοπ ν α το λάβοι τερος. δε ο ν τ ν συνελθόντων µ ν νδρ ν ν παντ χρόν ν ε σ λθεν κα ξ λθεν φ µ ς κύριος ησο ς. 22 ρξάµενος π το απτίσµατος ωάννου ως τ ς µέρας ς νελήφθη φ µ ν µάρτυρα τ ς ναστάσεως α το γενέσθαι σ ν µ ν να τούτων. 23 κα στησαν δύο ωσ φ τ ν καλούµενον αρσαβ ν ς πεκλήθη ο στος v.13 και οτε εισηλθον ανεβησαν εις το υπερωον ανεβησαν ου ησαν καταµενοντες ο τε πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ιακωβος και ανδρεας ϕιλιππος και ϑωµας αρθολοµαιος και µαθθαιος µατθαιος ιακωβος αλφαιου και σιµων ο ηλωτης και ιουδας ιακωβου. v.14 ουτοι παντες ησαν προσκαρτερουντες οµοθυµαδον τη προσευχη και τη δεησει συν γυναιξιν και µαριαµ µαρια τη µητρι του ιησου και συν τοις αδελφοις αυτου. v.15 και εν ταις ηµε- αις ταυταις αναστας πετρος εν µεσω των αδελφων µαθητων ειπεν ην τε οχλος ονοµατων επι το αυτο ωσει ως εκατον εικοσι εικοσιν. v.16 ανδρες αδελφοι εδει πληρωθηναι την γραφην ταυτην ην προειπεν το πνευµα το αγιον δια στοµατος δαυιδ δαβιδ περι ιουδα του γενοµενου οδηγου τοις συλλαβουσιν τον ιησουν. v.17 οτι κατηριθµηµενος ην εν συν ηµιν και ελαχεν τον κληρον της διακονιας ταυτης. v.18 ουτος µεν ουν εκτησατο χωριον εκ του µισθου της αδικιας και πρηνης γενοµενος ελακησεν µεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαγχνα αυτου. v.19 και γνωστον εγενετο πασι πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαληµ ωστε κληθηναι το χωριον εκεινο τη ιδια διαλεκτω αυτων ακελδαµαχ ακελδαµα τουτ εστιν τουτεστιν χωριον αιµατος. v.20 γεγραπται γαρ εν ιβλω ψαλµων γενηθητω η επαυλις αυτου ερηµος και µη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου λαβετω λαβοι ετερος. v.21 δει ουν των συνελθοντων ηµιν ανδρων εν παντι χρονω εν ω εισηλθεν και εξηλθεν εφ ηµας ο κυριος ιησους. v.22 αρξαµενος απο του απτισµατος ιωαννου εως της ηµερας ης ανεληµφθη ανεληφθη αφ ηµων µαρτυρα της αναστασεως αυτου γενεσθαι συν ηµιν γενεσθαι ενα τουτων. v.23 και εστησαν δυο ιωσηφ τον καλουµενον αρσαββαν αρσαβαν ος επεκληθη ιουστος και µαθθιαν µατθιαν.

3 1:24 2:14 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 243 κα µατθίαν. κα προσευξάµενοι ε πον σ κύριε καρδιογν στα πάντων 24 νάδειξον κ τούτων τ ν δύο να ν ξελέξω. λαβε ν τ ν κλ ρον τ ς 25 διακονίας ταύτης κα ποστολ ς ξ ς παρέβη ούδας πορευθ ναι ε ς τ ν τόπον τ ν διον. κα δωκαν κλήρους α τ ν κα πεσεν κλ ρος 26 π µατθίαν κα συγκατεψηφίσθη µετ τ ν νδεκα ποστόλων. κα ν τ συµπληρο σθαι τ ν µέραν τ ς πεντηκοστ ς σαν παν- 2 τες µοθυµαδ ν π τ α τό. κα γένετο φνω κ το ο ρανο χος 2 σπερ ϕεροµένης πνο ς ιαίας κα πλήρωσεν λον τ ν ο κον ο σαν καθήµενοι. κα φθησαν α το ς διαµεριζόµεναι γλ σσαι σε πυρός 3 κάθισεν τε φ να καστον α τ ν. κα πλήσθησαν παντες πνεύµα- 4 τος γίου κα ρξαντο λαλε ν τέραις γλώσσαις καθ ς τ πνε µα δίδου α το ς ποφθέγγεσθαι. σαν δ ν ερουσαλ µ κατοικο ντες ουδα οι 5 νδρες ε λαβε ς π παντ ς θνους τ ν π τ ν ο ρανόν. γενοµένης 6 δ τ ς ϕων ς ταύτης συν λθεν τ πλ θος κα συνεχύθη τι κουον ε ς καστος τ δί διαλέκτ λαλούντων α τ ν. ξίσταντο δ πάντες κα 7 θαύµαζον λέγοντες πρ ος λλήλους ο κ δού πάντες ο τοί ε σιν ο λαλο ντες γαλιλα οι. κα π ς µε ς κούοµεν καστος τ δί διαλέκτ 8 µ ν ν γεννήθηµεν. πάρθοι κα µ δοι κα λαµ ται κα ο κα- 9 τοικο ντες τ ν µεσοποταµίαν ουδαίαν τε κα καππαδοκίαν πόντον κα τ ν σίαν. ϕρυγίαν τε κα παµφυλίαν α γυπτον κα τ µέρη τ ς λιβύης 10 τ ς κατ κυρήνην κα ο πιδηµο ντες ωµα οι ουδα οί τε κα προσήλυτοι. κρ τες κα ραβες κούοµεν λαλούντων α τ ν τα ς µετέραις 11 γλώσσαις τ µεγαλε α το ϑεο. ξίσταντο δ πάντες κα διηπόρουν 12 λλος πρ ς λλον λέγοντες τί ν ϑέλοι το το ε ναι. τεροι δ χλευά- 13 οντες λεγον τι γλεύκους µεµεστωµένοι ε σίν. σταθε ς δ πέτρος σ ν 14 v.24 και προσευξαµενοι ειπαν ειπον συ κυριε καρδιογνωστα παντων αναδειξον ον εξελεξω εκ τουτων των δυο ενα ον ενα εξελεξω. v.25 λαβειν τον τοπον κληρον της διακονιας ταυτης και αποστολης αφ εξ ης παρεβη ιουδας πορευθηναι εις τον τοπον τον ιδιον. v.26 και εδωκαν κληρους αυτοις αυτων και επεσεν ο κληρος επι µαθθιαν µατθιαν και συγκατεψηφισθη µετα των ενδεκα αποστολων. 2 v.1 και εν τω συµπληρουσθαι την ηµεραν της πεντηκοστης ησαν παντες απαντες οµου οµοθυµαδον επι το αυτο. v.3 και ωφθησαν αυτοις διαµεριζοµεναι γλωσσαι ωσει πυρος και εκαθισεν τε εφ ενα εκαστον αυτων. v.4 και επλησθησαν παντες απαντες πνευµατος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις καθως το πνευµα εδιδου αυτοις αποφθεγγεσθαι αυτοις. v.5 ησαν δε εις εν ιερουσαληµ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον. v.7 εξισταντο δε παντες και εθαυµαζον λεγοντες ουχ προς αλληλους ουκ ιδου απαντες παντες ουτοι εισιν οι λαλουντες γαλιλαιοι. v.12 εξισταντο δε παντες και διηπορουν αλλος προς αλλον λεγοντες τι ϑελει αν ϑελοι τουτο ειναι. v.13 ετεροι δε διαχλευαζοντες χλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους µεµεστωµενοι εισιν. v.14 σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την ϕωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιερουσαληµ παντες απαντες τουτο υµιν γνωστον εστω και ενωτισασθε τα ηµατα µου.

4 244 ΠΡΑΞΕΙΣ 2:15 27 το ς νδεκα π ρεν τ ν ϕων ν α το κα πεφθέγξατο α το ς νδρες ουδα οι κα ο κατοικο ντες ερουσαλ µ παντες το το µ ν γνωστ ν 15 στω κα νωτίσασθε τ ήµατά µου. ο γ ρ ς µε ς πολαµβάνετε 16 ο τοι µεθύουσιν στιν γ ρ ρα τρίτη τ ς µέρας. λλ το τό στιν 17 τ ε ρηµένον δι το προφήτου ωήλ. κα σται ν τα ς σχάταις µέ- αις λέγει ϑεός κχε π το πνεύµατός µου π π σαν σάρκα κα προφητεύσουσιν ο υ ο µ ν κα α ϑυγατέρες µ ν κα ο νεανίσκοι µ ν ράσεις ψονται κα ο πρεσβύτεροι µ ν νυπνία νυπνιασθή- 18 σονται. καί γε π το ς δούλους µου κα π τ ς δούλας µου ν τα ς µέραις κείναις κχε π το πνεύµατός µου κα προφητεύσουσιν. 19 κα δώσω τέρατα ν τ ο ραν νω κα σηµε α π τ ς γ ς κάτω α µα 20 κα π ρ κα τµίδα καπνο. λιος µεταστραφήσεται ε ς σκότος κα σελήνη ε ς α µα πρ ν λθε ν τ ν µέραν κυρίου τ ν µεγάλην κα 21 πιφαν. κα σται π ς ς ν πικαλέσηται τ νοµα κυρίου σωθή- 22 σεται. νδρες σραηλ ται κούσατε το ς λόγους τούτους ησο ν τ ν ναζωρα ον νδρα π το ϑεο ποδεδειγµένον ε ς µ ς δυνάµεσιν κα τέρασιν κα σηµείοις ο ς ποίησεν δι α το ϑε ς ν µέσ µ ν κα- 23 ϑ ς κα α το ο δατε. το τον τ ρισµέν ουλ κα προγνώσει το 24 ϑεο κδοτον λαβόντες δι χειρ ν νόµων προσπήξαντες ανείλετε. ν ϑε ς νέστησεν λύσας τ ς δ νας το ϑανάτου καθότι ο κ ν δυνατ ν 25 κρατε σθαι α τ ν π α το. δαβ δ γ ρ λέγει ε ς α τόν προωρώµην τ ν κύριον νώπιόν µου δι παντός τι κ δεξι ν µού στιν να µ σαλευθ. 26 δι το το ε φράνθη καρδία µου κα γαλλιάσατο γλ σσά µου τι 27 δ κα σάρξ µου κατασκηνώσει π λπίδι. τι ο κ γκαταλείψεις τ ν ψυχήν µου ε ς δου ο δ δώσεις τ ν σιόν σου δε ν διαφθοράν. 28 γνώρισάς µοι δο ς ω ς πληρώσεις µε ε φροσύνης µετ το προσώv.17 και εσται εν ταις εσχαταις ηµεραις λεγει ο ϑεος εκχεω απο του πνευµατος µου επι πασαν σαρκα και προφητευσουσιν οι υιοι υµων και αι ϑυγατερες υµων και οι νεανισκοι υµων ορασεις οψονται και οι πρεσβυτεροι υµων ενυπνιοις ενυπνια ενυπνιασθησονται. v.18 καιγε και γε επι τους δουλους µου και επι τας δουλας µου εν ταις ηµεραις εκειναις εκχεω απο του πνευµατος µου και προφητευσουσιν. v.20 ο ηλιος µεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιµα πριν η ελθειν την ηµεραν κυριου την µεγαλην και επιφανη. v.22 ανδρες ισραηλιται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα αποδεδειγµενον απο του ϑεου αποδεδειγµενον εις υµας δυναµεσι δυναµεσιν και τερασι τερασιν και σηµειοις οις εποιησεν δι αυτου ο ϑεος εν µεσω υµων καθως και αυτοι οιδατε. v.23 τουτον τη ωρισµενη ουλη και προγνωσει του ϑεου εκδοτον λαβοντες δια χειρος χειρων ανοµων προσπηξαντες ανειλατε ανειλετε. v.25 δαυιδ δαβιδ γαρ λεγει εις αυτον προορωµην προωρωµην τον κυριον ενωπιον µου δια παντος οτι εκ δεξιων µου εστιν ινα µη σαλευθω. v.26 δια τουτο ηυφρανθη ευφρανθη η καρδια µου και ηγαλλιασατο η γλωσσα µου ετι δε και η σαρξ µου κατασκηνωσει επ ελπιδι. v.27 οτι ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην µου εις αδην αδου ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν.

5 2:28 41 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 245 που σου. νδρες δελφοί ξ ν ε πε ν µετ παρρησίας πρ ς µ ς περ 29 το πατριάρχου δαβίδ τι κα τελεύτησεν κα τάφη κα τ µν µα α το στιν ν µ ν χρι τ ς µέρας ταύτης. προφήτης ο ν πάρχων 30 κα ε δ ς τι ρκ µοσεν α τ ϑε ς κ καρπο τ ς σφύος α το τ κατ σάρκα ναστήσειν τ ν χριστ ν καθίσαι π το ϑρόνου α το. προϊδ ν λάλησεν περ τ ς ναστάσεως το χριστο τι ο κατελείφθη 31 ψυχ α το ε ς δου ο δε σ ρξ α το ε δεν διαφθοράν. το τον 32 τ ν ησο ν νέστησεν ϑεός ο πάντες µε ς σµεν µάρτυρες. τ δεξι 33 ο ν το ϑεο ψωθε ς τήν τε παγγελίαν το γίου πνεύµατος λαβ ν παρ το πατρ ς ξέχεεν το το ν ν µε ς λέπετε κα κούετε. ο 34 γ ρ δαβ δ νέβη ε ς το ς ο ρανούς λέγει δ α τός ε πεν κύριος τ κυρί µου κάθου κ δεξι ν µου. ως ν ϑ το ς χθρούς σου ποπό- 35 διον τ ν ποδ ν σου. σφαλ ς ο ν γινωσκέτω π ς ο κος σρα λ τι κα 36 κύριον κα χριστ ν α τ ν ϑεός ποίησεν το τον τ ν ησο ν ν µε ς σταυρώσατε. κούσαντες δ κατενύγησαν τ καρδί ε πόν τε πρ ς 37 τ ν πέτρον κα το ς λοιπο ς ποστόλους τί ποιήσοµεν νδρες δελφοί. πέτρος δ φη πρ ς α τούς µετανοήσατε κα απτισθήτω καστος µ ν 38 π τ νόµατι ησο χριστο ε ς φεσιν µαρτι ν κα λήψεσθε τ ν δω- ε ν το γίου πνεύµατος. µ ν γάρ στιν παγγελία κα το ς τέκνοις 39 µ ν κα π σιν το ς ε ς µακρ ν σους ν προσκαλέσηται κύριος ϑε ς µ ν. τέροις τε λόγοις πλείοσιν διεµαρτύρετο κα παρεκάλει λέγων 40 σώθητε π τ ς γενε ς τ ς σκολι ς ταύτης. ο µ ν ο ν σµένως πο- 41 δεξάµενοι τ ν λόγον α το βαπτίσθησαν κα προσετέθησαν τ µέρ v.29 ανδρες αδελφοι εξον ειπειν µετα παρρησιας προς υµας περι του πατριαρχου δαυιδ δαβιδ οτι και ετελευτησεν και εταφη και το µνηµα αυτου εστιν εν ηµιν αχρι της ηµερας ταυτης. v.30 προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωµοσεν αυτω ο ϑεος εκ καρπου της οσφυος αυτου το κατα σαρκα αναστησειν τον χριστον καθισαι επι τον του ϑρονον ϑρονου αυτου. v.31 προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι ουτε εγκατελειφθη ου κατελειφθη η ψυχη αυτου εις αδην αδου ουτε ουδε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν. v.33 τη δεξια ουν του ϑεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του αγιου πνευµατος του αγιου λαβων παρα του πατρος εξεχεεν τουτο ο νυν υµεις [και] λεπετε και ακουετε. v.34 ου γαρ δαυιδ δαβιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν [ο] ο κυριος τω κυριω µου καθου εκ δεξιων µου. v.36 ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστον εποιησεν αυτον ο ϑεος εποιησεν τουτον τον ιησουν ον υµεις εσταυρωσατε. v.37 ακουσαντες δε κατενυγησαν την τη καρδιαν καρδια ειπον τε προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τι ποιησωµεν ποιησοµεν ανδρες αδελφοι. v.38 πετρος δε εφη προς αυτους µετανοησατε [ϕησιν] και απτισθητω εκαστος υµων επι τω ονοµατι ιησου χριστου εις αφεσιν των αµαρτιων υµων και ληµψεσθε ληψεσθε την δωρεαν του αγιου πνευµατος. v.40 ετεροις τε λογοις πλειοσιν διεµαρτυρατο διεµαρτυρετο και παρεκαλει αυτους λεγων σωθητε απο της γενεας της σκολιας ταυτης. v.41 οι µεν ουν ασµενως αποδεξαµενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν και προσετεθησαν εν τη ηµερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχιλιαι.

6 246 ΠΡΑΞΕΙΣ 2:42 3:11 42 κείν ψυχα σε τρισχίλιαι. σαν δ προσκαρτερο ντες τ διδαχ τ ν ποστόλων κα τ κοινωνί κα τ κλάσει το ρτου κα τα ς προ- 43 σευχα ς. γένετο δ πάσ ψυχ ϕόβος πολλά τε τέρατα κα σηµε α 44 δι τ ν ποστόλων γίνετο. πάντες δ ο πιστεύοντες σαν π τ α τ 45 κα ε χον παντα κοινά. κα τ κτήµατα κα τ ς πάρξεις πίπρασκον 46 κα διεµέριζον α τ π σιν καθότι ν τις χρείαν ε χεν. καθ µέραν τε προσκαρτερο ντες µοθυµαδ ν ν τ ερ κλ ντές τε κατ ο κον ρτον 47 µετελάµβανον τροφ ς ν γαλλιάσει κα φελότητι καρδίας. α νο ντες τ ν ϑε ν κα χοντες χάριν πρ ς λον τ ν λαόν δ κύριος προσετίθει το ς σ ζοµένους καθ µέραν τ κκλησία. 3 π τ α τό δ πέτρος κα ωάννης νέβαινον ε ς τ ερ ν π τ ν 2 ραν τ ς προσευχ ς τ ν ννάτην. καί τις ν ρ χωλ ς κ κοιλίας µητρ ς α το πάρχων βαστάζετο ν τίθουν καθ µέραν πρ ς τ ν ϑύραν το ερο τ ν λεγοµένην ραίαν το α τε ν λεηµοσύνην παρ τ ν ε - 3 σπορευοµένων ε ς τ ερόν. ς δ ν πέτρον κα ωάννην µέλλοντας 4 ε σιέναι ε ς τ ερ ν ρώτα λεηµοσύνην λαβε ν. τενίσας δ πέτρος 5 ε ς α τ ν σ ν τ ωάνν ε πεν λέψον ε ς µ ς. δ πε χεν α το ς 6 προσδοκ ν τι παρ α τ ν λαβε ν. ε πεν δ πέτρος ργύριον κα χρυσίον ο χ πάρχει µοι δ χω το τό σοι δίδωµι ν τ νόµατι ησο 7 χριστο το ναζωραίου γε ραι κα περιπάτει. κα πιάσας α τ ν τ ς δεξι ς χειρ ς γειρεν παραχρ µα δ στερεώθησαν α το α άσεις κα 8 τ σφ ρα. κα ξαλλόµενος στη κα περιεπάτει κα ε σ λθεν σ ν α - 9 το ς ε ς τ ερ ν περιπατ ν κα λλόµενος κα α ν ν τ ν ϑεόν. κα ε δεν 10 α τ ν π ς λα ς περιπατο ντα κα α νο ντα τ ν ϑεόν. πεγίνωσκον τε α τ ν τι ο τ ς ν πρ ς τ ν λεηµοσύνην καθήµενος π τ ραί πύλ το ερο κα πλήσθησαν ϑάµβους κα κστάσεως π τ συµβε- 11 ηκότι α τ. κρατο ντος δ το αθ ντος χωλο τ ν πέτρον κα ωάννην v.42 ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια και τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαις. v.43 εγινετο εγενετο δε παση ψυχη ϕοβος πολλα τε τερατα και σηµεια δια των αποστολων εγινετο. v.47 αινουντες τον ϑεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος προσετιθει τους σωζοµενους καθ ηµεραν τη εκκλησια. 3 v.3 ος ιδων πετρον και ιωαννην µελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεηµοσυνην Αλαβειν. v.6 ειπεν δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει µοι ο δε εχω τουτο σοι διδωµι εν τω ονοµατι ιησου χριστου του ναζω- αιου [εγειρε εγειραι και] και περιπατει. v.7 και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγει- εν αυτον παραχρηµα δε εστερεωθησαν αυτου αι ασεις αυτου και τα σφυδρα σφυρα. v.9 και ειδεν αυτον πας ο λαος αυτον περιπατουντα και αινουντα τον ϑεον. v.10 επεγινωσκον δε τε αυτον οτι αυτος ουτος ην ο προς την ελεηµοσυνην καθηµενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν ϑαµβους και εκστασεως επι τω συµβεβηκοτι αυτω. v.11 κρατουντος δε αυτου του ιαθεντος χωλου τον πετρον και τον ιωαννην συνεδραµεν προς αυτους πας ο λαος προς αυτους επι τη στοα τη καλουµενη σολοµωντος εκθαµβοι.

7 3:12 25 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 247 συνέδραµεν πρ ς α το ς π ς λα ς π τ στο τ καλουµέν σολο- µ ντος κθαµβοι. δ ν δ πέτρος πεκρίνατο πρ ς τ ν λαόν νδρες 12 σραηλ ται τί ϑαυµάζετε π τούτ µ ν τί τενίζετε ς δί δυνάµει ε σεβεί πεποιηκόσιν το περιπατε ν α τόν. ϑε ς βρα µ κα σα κ 13 κα ακώβ ϑε ς τ ν πατέρων µ ν δόξασεν τ ν πα δα α το ησο ν ν µε ς παρεδώκατε κα ρνήσασθε α τόν κατ πρόσωπον πιλάτου κρίναντος κείνου πολύειν. µε ς δ τ ν γιον κα δίκαιον ρνή- 14 σασθε κα τήσασθε νδρα ϕονέα χαρισθ ναι µ ν. τ ν δ ρχηγ ν 15 τ ς ω ς πεκτείνατε ν ϑε ς γειρεν κ νεκρ ν ο µε ς µάρτυρές σµεν. κα π τ πίστει το νόµατος α το το τον ν ϑεωρε τε κα 16 ο δατε στερέωσεν τ νοµα α το κα πίστις δι α το δωκεν α τ τ ν λοκληρίαν ταύτην πέναντι πάντων µ ν. κα ν ν δελφοί ο δα 17 τι κατ γνοιαν πράξατε σπερ κα ο ρχοντες µ ν. δ ϑε ς 18 προκατήγγειλεν δι στόµατος πάντων τ ν προφητ ν α το παθε ν τ ν χριστ ν πλήρωσεν ο τως. µετανοήσατε ο ν κα πιστρέψατε ε ς τ 19 ξαλειφθ ναι µ ν τ ς µαρτίας πως ν λθωσιν καιροί ναψύξεως πό προσώπου το κυρίου. κα ποστείλ τ ν προκεκηρυγµένον µ ν 20 ησο ν χριστόν. ν δε ο ραν ν µ ν δέξασθαι χρι χρόνων ποκατα- 21 στάσεως πάντων ν λάλησεν ϑε ς δι στόµατος πάντων γίων α το προφητ ν π α νος. µωσ ς µ ν γ ρ πρ ς τούς πατέρας ε πεν τι 22 προφήτην µ ν ναστήσει κύριος ϑε ς µ ν κ τ ν δελφ ν µ ν ς µέ α το κούσεσθε κατ πάντα σα ν λαλήσ πρ ς µ ς. σται δ 23 π σα ψυχ τις ν µ κούσ το προφήτου κείνου ξολοθρευθήσεται κ το λαο. κα πάντες δ ο προφ ται π σαµου λ κα τ ν καθεξ ς 24 σοι λάλησαν κα προκατήγγειλαν τ ς µέρας ταύτας. µε ς στε υ ο 25 v.12 ιδων δε ο πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τι ϑαυµαζετε επι τουτω η ηµιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναµει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον. v.13 ο ϑεος αβρααµ και [ο ϑεος] ισαακ και [ο ϑεος] ιακωβ ο ϑεος των πατερων ηµων εδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υµεις µεν παρεδωκατε και ηρνησασθε αυτον κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυειν. v.18 ο δε ϑεος α προκατηγγειλεν δια στοµατος παντων των προφητων αυτου παθειν τον χριστον αυτου επληρωσεν ουτως. v.21 ον δει ουρανον µεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο ϑεος δια στοµατος παντων των αγιων αυτου προφητων απ αιωνος αυτου προφητων. v.22 µωυσης µωσης µεν γαρ προς τους πατερας ειπεν οτι προφητην υµιν αναστησει κυριος ο ϑεος ηµων υµων εκ των αδελφων υµων ως εµε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υµας. v.23 εσται δε πασα ψυχη ητις εαν αν µη ακουση του προφητου εκεινου εξολεθρευθησεται εξολοθρευθησεται εκ του λαου. v.24 και παντες δε οι προφηται απο σαµουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησαν και κατηγγειλαν προκατηγγειλαν τας ηµερας ταυτας. v.25 υµεις εστε οι υιοι των προφητων και της διαθηκης ης διεθετο ο ϑεος προς τους πατερας υµων ηµων λεγων προς αβρααµ και εν τω σπερµατι σου νευλογηθησονται ενευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γης.

8 248 ΠΡΑΞΕΙΣ 3:26 4:13 τ ν προφητ ν κα τ ς διαθήκης ς διέθετο ϑε ς πρ ς το ς πατέρας µ ν λέγων πρ ς βραάµ κα τ σπέρµατί σου νευλογηθήσονται π σαι 26 α πατρια τ ς γ ς. µ ν πρ τον ϑε ς ναστήσας τ ν πα δα α το ησο ν πέστειλεν α τ ν ε λογο ντα µ ς ν τ ποστρέφειν καστον π τ ν πονηρι ν µ ν. 4 λαλούντων δ α τ ν πρ ς τ ν λα ν πέστησαν α το ς ο ερε ς κα 2 στρατηγ ς το ερο κα ο σαδδουκα οι. διαπονούµενοι δι τ διδάσκειν α το ς τ ν λα ν κα καταγγέλλειν ν τ ησο τ ν νάστασιν 3 τ ν κ νεκρ ν. κα πέβαλον α το ς τ ς χε ρας κα θεντο ε ς τήρησιν 4 ε ς τ ν α ριον ν γ ρ σπέρα δη. πολλο δ τ ν κουσάντων τ ν λόγον πίστευσαν κα γενήθη ριθµ ς τ ν νδρ ν σε χιλιάδες πέντε. 5 γένετο δ π τ ν α ριον συναχθ ναι α τ ν το ς ρχοντας κα πρε- 6 σβυτέρους κα γραµµατε ς. ε ς ερουσαλήµ κα νναν τ ν ρχιερέα κα καϊάφαν κα ωάννην κα λέξανδρον κα σοι σαν κ γένους ρχιερα- 7 τικο. κα στήσαντες α το ς ν τ µέσ πυνθάνοντο ν ποί δυνάµει 8 ν ποί νόµατι ποιήσατε το το µε ς. τότε πέτρος πλησθε ς πνεύ- µατος γίου ε πεν πρ ς α τούς ρχοντες το λαο κα πρεσβύτεροι το 9 σρα λ. ε µε ς σήµερον νακρινόµεθα π ε εργεσί νθρώπου σθε- 10 νο ς ν τίνι ο τος σέσωσται. γνωστ ν στω π σιν µ ν κα παντ τ λα σρα λ τι ν τ νόµατι ησο χριστο το ναζωραίου ν µε ς σταυ- ώσατε ν ϑε ς γειρεν κ νεκρ ν ν τούτ ο τος παρέστηκεν νώπιον 11 µ ν γιής. ο τός στιν λίθος ξουθενηθε ς φ µ ν τ ν ο κοδό- 12 µούντων γενόµενος ε ς κεφαλ ν γωνίας. κα ο κ στιν ν λλ ο δεν σωτηρία ο τε γ ρ νοµά στιν τερον π τ ν ο ραν ν τ δεδοµένον 13 ν νθρώποις ν δε σωθ ναι µ ς. ϑεωρο ντες δ τ ν το πέτρου παρρησίαν κα ωάννου κα καταλαβόµενοι τι νθρωποι γράµµατοί v.26 υµιν πρωτον αναστησας ο ϑεος αναστησας τον παιδα αυτου ιησουν απεστειλεν αυτον ευλογουντα υµας εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων υµων. 4 v.2 διαπονουµενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν των την εκ νεκρων. v.4 πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη [ο] ο αριθµος των ανδρων [ως] ωσει χιλιαδες πεντε. v.5 εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τους πρεσβυτερους και τους γραµµατεις εν εις ιερουσαληµ. v.6 και αννας ανναν ο τον αρχιερευς αρχιερεα και καιαφας καιαφαν και ιωαννης ιωαννην και αλεξανδρος αλεξανδρον και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου. v.7 και στησαντες αυτους εν τω µεσω επυνθανοντο εν ποια δυναµει η εν ποιω ονοµατι εποιησατε τουτο υµεις. v.8 τοτε πετρος πλησθεις πνευµατος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι του ισραηλ. v.9 ει ηµεις σηµερον ανακρινοµεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος σεσωται σεσωσται. v.11 ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υµων των οικοδοµων οικοδοµουντων ο γενοµενος εις κεφαλην γωνιας. v.12 και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια ουδε ουτε γαρ ονοµα εστιν ετερον [υπο υπο τον ουρανον] ουρανον το δεδοµενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι ηµας.

9 4:14 26 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 249 ε σιν κα δι ται θαύµαζον πεγίνωσκόν τε α το ς τι σ ν τ ησο σαν. τόν δ νθρωπον λέποντες σ ν α το ς στ τα τ ν τεθεραπευµέ- 14 νον ο δ ν ε χον ντειπε ν. κελεύσαντες δ α το ς ξω το συνεδρίου 15 πελθε ν συνέβαλον πρ ς λλήλους. λέγοντες τί ποιήσοµεν το ς νθρώ- 16 ποις τούτοις τι µ ν γ ρ γνωστ ν σηµε ον γέγονεν δι α τ ν π σιν το ς κατοικο σιν ερουσαλ µ ϕανερόν κα ο δυνάµεθα ρ νησασθαι. λλ 17 να µ π πλε ον διανεµηθ ε ς τ ν λαόν πειλ πειλησώµεθα α το ς µηκέτι λαλε ν π τ νόµατι τούτ µηδεν νθρώπων. κα καλέσαντες 18 α το ς παρήγγειλαν α το ς τ καθόλου µ ϕθέγγεσθαι µηδ διδάσκειν π τ νόµατι το ησο. δ πέτρος κα ωάννης ποκριθέντες πρ ς 19 α τούς ε πον ε δίκαιόν στιν νώπιον το ϑεο µ ν κούειν µ λλον το ϑεο κρίνατε. ο δυνάµεθα γ ρ µε ς ε δοµεν κα κούσαµεν µ 20 λαλε ν. ο δ προσαπειλησάµενοι πέλυσαν α τούς µηδ ν ε ρίσκοντες 21 τ π ς κολάσωνται α τούς δι τ ν λαόν τι πάντες δόξαζον τ ν ϑε ν π τ γεγονότι. τ ν γ ρ ν πλειόνων τεσσαράκοντα νθρωπος φ ν 22 γεγόνει τ σηµε ον το το τ ς άσεως. πολυθέντες δ λθον πρ ς το ς 23 δίους κα πήγγειλαν σα πρ ς α το ς ο ρχιερε ς κα ο πρεσβύτεροι ε πον. ο δ κούσαντες µοθυµαδ ν ραν ϕων ν πρ ς τ ν ϑε ν κα 24 ε πον δέσποτα σ ϑε ς ποιήσας τ ν ο ραν ν κα τ ν γ ν κα τ ν ϑάλασσαν κα πάντα τ ν α το ς. δι στόµατος δαβ δ το παιδός 25 σου ε πών νατί φρύαξαν θνη κα λαο µελέτησαν κενά. παρέστησαν 26 ο ασιλε ς τ ς γ ς κα ο ρχοντες συνήχθησαν π τ α τ κατ το κυρίου κα κατ το χριστο α το. συνήχθησαν γ ρ π ληθείας π 27 v.14 τον τε δε ανθρωπον λεποντες συν αυτοις εστωτα τον τεθεραπευµενον ουδεν ειχον αντειπειν. v.15 κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλλον συνεβαλον προς αλληλους. v.16 λεγοντες τι ποιησωµεν ποιησοµεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι µεν γαρ γνωστον σηµειον γεγονεν δι αυτων πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαληµ ϕανερον και ου δυναµεθα αρνεισθαι αρνησασθαι. v.17 αλλ ινα µη επι πλειον διανεµηθη εις τον λαον απειλη απειλησοµεθα απειλησωµεθα αυτοις µηκετι λαλειν επι τω ονοµατι τουτω µηδενι ανθρωπων. v.18 και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν αυτοις το καθολου µη ϕθεγγεσθαι µηδε διδασκειν επι τω ονοµατι του ιησου. v.19 ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες ειπον προς αυτους ειπον ει δικαιον εστιν ενωπιον του ϑεου υµων ακουειν µαλλον η του ϑεου κρινατε. v.20 ου δυναµεθα γαρ ηµεις α ειδαµεν ειδοµεν και ηκουσαµεν µη λαλειν. v.21 οι δε προσαπειλησαµενοι απελυσαν αυτους µηδεν ευρισκοντες το πως κολασονται κολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον ϑεον επι τω γεγονοτι. v.22 ετων γαρ ην πλειονων τεσσερακοντα τεσσαρακοντα ο ανθρωπος εφ ον γεγονει εγεγονει το σηµειον τουτο της ιασεως. v.23 απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπαν ειπον. v.24 οι δε ακουσαντες οµοθυµαδον ηραν ϕωνην προς τον ϑεον και ειπαν ειπον δεσποτα συ ο ϑεος ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την ϑαλασσαν και παντα τα εν αυτοις. v.25 ο του πατρος ηµων δια πνευµατος αγιου στοµατος δαυιδ δαβιδ του παιδος σου ειπων ινα τι ινατι εφρυαξαν εθνη και λαοι εµελετησαν κενα.

10 250 ΠΡΑΞΕΙΣ 4:27 5:2 τ ν γιον πα δά σου ησο ν ν χρισας ρ δης τε κα πόντιος πιλ τος 28 σ ν θνεσιν κα λαο ς σραήλ. ποι σαι σα χείρ σου κα ουλή 29 σου προώρισεν γενέσθαι. κα τ ν ν κύριε πιδε π τ ς πειλ ς α τ ν κα δ ς το ς δούλοις σου µετ παρρησίας πάσης λαλε ν τ ν λόγον 30 σου. ν τ τ ν χε ρά σου κτείνειν σε ε ς ασιν κα σηµε α κα τέρατα 31 γίνεσθαι δι το νόµατος το γίου παιδός σου ησο. κα δεηθέντων α τ ν σαλεύθη τόπος ν σαν συνηγµένοι κα πλήσθησαν παντες πνεύµατος γίου κα λάλουν τ ν λόγον το ϑεο µετ παρρησίας. 32 το δ πλήθους τ ν πιστευσάντων ν καρδία κα ψυχ µία κα ο δ ε ς τι τ ν παρχόντων α τ λεγεν διον ε ναι λλ ν α το ς παντα 33 κοινά. κα µεγάλ δυνάµει πεδίδουν τ µαρτύριον ο πόστολοι τ ς ναστάσεως το κυρίου ησο χάρις τε µεγάλη ν π πάντας α τούς. 34 ο δ γ ρ νδεής τις π ρχεν ν α το ς σοι γ ρ κτήτορες χωρίων ο - 35 κι ν π ρχον πωλο ντες φερον τ ς τιµ ς τ ν πιπρασκοµένων. κα τίθουν παρ το ς πόδας τ ν ποστόλων διεδίδοτο δ κάστ καθότι ν 36 τις χρείαν ε χεν. ωσ ς δ πικληθε ς αρναβ ς π τ ν ποστόλων στιν µεθερµηνευόµενον υ ς παρακλήσεως λευίτης κύπριος τ γένει. 37 πάρχοντος α τ γρο πωλήσας νεγκεν τ χρ µα κα θηκεν παρά το ς πόδας τ ν ποστόλων. 5 ν ρ δέ τις νανίας νόµατι σ ν σαπφείρ τ γυναικ α το πώλη- 2 σεν κτ µα. κα νοσφίσατο π τ ς τιµ ς συνειδυίας κα τ ς γυναικός α το κα νέγκας µέρος τι παρ το ς πόδας τ ν ποστόλων θηκεν. 3 ε πεν δ πέτρος νανία διατί πλήρωσεν σαταν ς τ ν καρδίαν σου v.27 συνηχθησαν γαρ επ αληθειας εν τη πολει ταυτη επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ. v.28 ποιησαι οσα η χειρ σου και η ουλη [σου] σου προωρισεν γενεσθαι. v.30 εν τω την χειρα [σου] σου εκτεινειν σε εις ιασιν και σηµεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοµατος του αγιου παιδος σου ιησου. v.31 και δεη- ϑεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγµενοι και επλησθησαν απαντες του πνευµατος αγιου πνευµατος και ελαλουν τον λογον του ϑεου µετα παρρησιας. v.32 του δε πληθους των πιστευσαντων ην η καρδια και η ψυχη µια και ουδ ουδε εις τι των υπαρχοντων αυτων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα. v.33 και µεγαλη δυναµει µεγαλη απεδιδουν το µαρτυριον οι αποστολοι της αναστασεως του κυριου ιησου χαρις τε µεγαλη ην επι παντας αυτους. v.34 ουδε γαρ ενδεης τις ην υπηρχεν εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιµας των πιπρασκοµενων. v.35 και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδετο διεδιδοτο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν. v.36 ιωσηφ ιωσης δε ο επικληθεις αρναβας απο υπο των αποστολων ο εστιν µεθερµηνευοµενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει. v.37 υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρηµα και εθηκεν προς παρα τους ποδας των αποστολων. 5 v.1 ανηρ δε τις ανανιας ονοµατι συν σαπφιρη σαπφειρη τη γυναικι αυτου επωλησεν κτηµα. v.2 και ενοσφισατο απο της τιµης συνειδυιης συνειδυιας και της γυναικος αυτου και ενεγκας µερος τι παρα τους ποδας των αποστολων εθηκεν.

11 5:3 18 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 251 ψεύσασθαί σε τ πνε µα τ γιον κα νοσφίσασθαι π τ ς τιµ ς το χωρίου. ο χ µένον σο µενεν κα πραθ ν ν τ σ ξουσί π ρχεν τί 4 τι θου ν τ καρδί σου τ πρ γµα το το ο κ ψεύσω νθρώποις λλ τ ϑε. κούων δ νανίας το ς λόγους τούτους πεσ ν ξέψυξεν κα 5 γένετο ϕόβος µέγας π πάντας το ς κούοντας τα τα. ναστάντες δ 6 ο νεώτεροι συνέστειλαν α τ ν κα ξενέγκαντες θαψαν. γένετο δ ς 7 ρ ν τρι ν διάστηµα κα γυν α το µ ε δυ α τ γεγον ς ε σ λθεν. πεκρίθη δ α τη πέτρος ε πέ µοι ε τοσούτου τ χωρίον πέδοσθε 8 δ ε πεν ναί τοσούτου. δ πέτρος ε πεν πρ ς α τήν τί τι συνεφω- 9 νήθη µ ν πειράσαι τ πνε µα κυρίου δού ο πόδες τ ν ϑαψάντων τ ν νδρα σου π τ ϑύρ κα ξοίσουσίν σε. πεσεν δ παραχρ µα παρ 10 το ς πόδας α το κα ξέψυξεν ε σελθόντες δ ο νεανίσκοι ε ρον α τ ν νεκράν κα ξενέγκαντες θαψαν πρ ς τ ν νδρα α τ ς. κα γένετο 11 ϕόβος µέγας φ λην τ ν κκλησίαν κα π πάντας το ς κούοντας τα τα. δι δ τ ν χειρ ν τ ν ποστόλων γένετο σηµε α κα τέρατα ν 12 τ λα πολλ κα σαν µοθυµαδ ν παντες ν τ στο σολοµ ντος. τ ν δ λοιπ ν ο δε ς τόλµα κολλ σθαι α το ς λλ µεγάλυνεν α το ς 13 λαός. µ λλον δ προσετίθεντο πιστεύοντες τ κυρί πλήθη νδρ ν 14 τε κα γυναικ ν. στε κατ τ ς πλατείας κφέρειν το ς σθενε ς κα 15 τιθέναι π κλι νων κα κραββάτων να ρχοµένου πέτρου κ ν σκι πισκιάσ τιν α τ ν. συνήρχετο δ κα τ πλ θος τ ν πέριξ πόλεων ε ς 16 ερουσαλήµ ϕέροντες σθενε ς κα χλουµένους π πνευµάτων κα- ϑάρτων ο τινες θεραπεύοντο παντες. ναστ ς δ ρχιερε ς κα 17 πάντες ο σ ν α τ ο σα α ρεσις τ ν σαδδουκαίων πλήσθησαν ήλου. κα πέβαλον τ ς χε ρας α τ ν π το ς ποστόλους κα θεντο 18 α το ς ν τηρήσει δηµοσί. γγελος δ κυρίου δι τ ς νυκτ ς νοι- 19 v.3 ειπεν δε ο πετρος ανανια δια τι διατι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου ψευσασθαι σε το πνευµα το αγιον και νοσφισασθαι σε απο της τιµης του χωριου. v.5 ακουων δε ο ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετο ϕοβος µεγας επι παντας τους ακουοντας ταυτα. v.8 απεκριθη δε προς αυτη αυτην ο πετρος ειπε µοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε ειπεν ναι τοσουτου. v.9 ο δε πετρος ειπεν προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υµιν πειρασαι το πνευµα κυριου ιδου οι ποδες των ϑαψαντων τον ανδρα σου επι τη ϑυρα και εξοισουσιν σε. v.10 επεσεν δε παραχρηµα προς παρα τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προς τον ανδρα αυτης. v.12 δια δε των χειρων των αποστολων εγινετο εγενετο σηµεια και τερατα πολλα εν τω λαω πολλα και ησαν οµοθυµαδον απαντες εν τη στοα σολοµωντος. v.15 ωστε και εις κατα τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι κλιναριων κλινων και κραβαττων κραββατων ινα ερχοµενου πετρου καν η σκια επισκιαση τινι αυτων. v.16 συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων εις ιερουσαληµ ϕεροντες ασθενεις και οχλουµενους υπο πνευµατων ακαθαρτων οιτινες εθεραπευοντο απαντες. v.18 και επεβαλον τας χειρας αυτων επι τους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησει δηµοσια.

12 252 ΠΡΑΞΕΙΣ 5: ξεν τ ς ϑύρας τ ς ϕυλακ ς ξαγαγών τε α το ς ε πεν. πορεύεσθε κα σταθέντες λαλε τε ν τ ερ τ λα πάντα τ ήµατα τ ς ω ς ταύτης. 21 κούσαντες δ ε σ λθον π τ ν ρθρον ε ς τ ερ ν κα δίδασκον παραγενόµενος δ ρχιερε ς κα ο σ ν α τ συνεκάλεσαν τ συνέδριον κα π σαν τ ν γερουσίαν τ ν υ ν σραήλ κα πέστειλαν ε ς τ 22 δεσµωτήριον χθ ναι α τούς. ο δ πηρέται παραγενόµενοι ο χ ε - 23 ον α το ς ν τ ϕυλακ ναστρέψαντες δ πήγγειλαν. λέγοντες τι τ µ ν δεσµωτήριον ε ροµεν κεκλεισµένον ν πάσ σφαλεί κα το ς ϕύλακας ξω στ τας πρ τ ν ϑυρ ν νοίξαντες δ σω ο δένα ε ρο- 24 µεν. ς δ κουσαν το ς λόγους τούτους τε ερεύς κα στρατηγ ς το ερο κα ο ρχιερε ς διηπόρουν περ α τ ν τί ν γένοιτο το το. 25 παραγενόµενος δέ τις πήγγειλεν α το ς λέγων τι δού ο νδρες ο ς θεσθε ν τ ϕυλακ ε σ ν ν τ ερ στ τες κα διδάσκοντες τ ν λαόν. 26 τότε πελθ ν στρατηγ ς σ ν το ς πηρέταις γαγεν α τούς ο µετ 27 ίας φοβο ντο γ ρ τ ν λαόν να µ λιθασθ σιν. γαγόντες δ α το ς 28 στησαν ν τ συνεδρί κα πηρώτησεν α το ς ρχιερε ς. λέγων ο παραγγελί παρηγγείλαµεν µ ν µ διδάσκειν π τ νόµατι τούτ κα δού πεπληρώκατε τ ν ερουσαλ µ τ ς διδαχ ς µ ν κα ούλεσθε 29 παγαγε ν φ µ ς τ α µα το νθρώπου τούτου. ποκριθε ς δ πέτρος κα ο πόστολοι ε πον πειθαρχε ν δε ϑε µ λλον νθρώποις. 30 ϑε ς τ ν πατέρων µ ν γειρεν ησο ν ν µε ς διεχειρίσασθε κρε- 31 µάσαντες π ξύλου. το τον ϑε ς ρχηγ ν κα σωτ ρα ψωσεν τ 32 δεξι α το δο ναι µετάνοιαν τ σρα λ κα φεσιν µαρτι ν. κα µε ς σµεν α το µάρτυρες τ ν ηµάτων τούτων κα τ πνε µα δ 33 τ γιον δωκεν ϑε ς το ς πειθαρχο σιν α τ. ο δ κούσαντες v.19 αγγελος δε κυριου δια της νυκτος ανοιξας ηνοιξεν τας ϑυρας της ϕυλακης εξαγαγων τε αυτους ειπεν. v.22 οι δε υπηρεται παραγενοµενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τη ϕυλακη αναστρεψαντες δε απηγγειλαν. v.23 λεγοντες οτι το µεν δεσµωτηριον ευροµεν κεκλεισµενον εν παση ασφαλεια και τους ϕυλακας εξω εστωτας επι προ των ϑυρων ανοιξαντες δε εσω ουδενα ευροµεν. v.24 ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε ιερευς και ο στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο. v.25 παραγενοµενος δε τις απηγγειλεν αυτοις λεγων οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη ϕυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες και διδασκοντες τον λαον. v.26 τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγεν ηγαγεν αυτους ου µετα ιας εφοβουντο γαρ τον λαον ινα µη λιθασθωσιν. v.28 λεγων [ου] ου παραγγελια παρηγγειλαµεν υµιν µη διδασκειν επι τω ονοµατι τουτω και ιδου πεπληρωκατε την ιερουσαληµ της διδαχης υµων και ουλεσθε επαγαγειν εφ ηµας το αιµα του ανθρωπου τουτου. v.29 αποκριθεις δε ο πετρος και οι αποστολοι ειπαν ειπον πειθαρχειν δει ϑεω µαλλον η ανθρωποις. v.31 τουτον ο ϑεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου [του] δουναι µετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιν αµαρτιων. v.32 και ηµεις εσµεν αυτου µαρτυρες των ηµατων τουτων και το πνευµα δε το αγιον ο εδωκεν ο ϑεος τοις πειθαρχουσιν αυτω. v.33 οι δε ακουοντες ακουσαντες διεπριοντο και εβουλοντο εβουλευοντο ανελειν αυτους.

13 5:34 6:3 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 253 διεπρίοντο κα βουλεύοντο νελε ν α τούς. ναστ ς δέ τις ν τ συ- 34 νεδρί ϕαρισα ος νόµατι γαµαλιήλ νοµοδιδάσκαλος τίµιος παντ τ λα κέλευσεν ξω ραχ τί το ς ποστόλους ποι σαι. ε πέν τε πρ ς 35 α τούς νδρες σραηλ ται προσέχετε αυτο ς π το ς νθρώποις τούτοις τί µέλλετε πράσσειν. πρ γ ρ τούτων τ ν µερ ν νέστη ϑευδ ς λέγων 36 ε ναί τινα αυτόν προσεκολλήθη ριθµ ς νδρ ν σε τετρακοσίων ς ν ρέθη κα πάντες σοι πείθοντο α τ διελύθησαν κα γένοντο ε ς ο δέν. µετ το τον νέστη ούδας γαλιλα ος ν τα ς µέραις τ ς 37 πογραφ ς κα πέστησεν λα ν καν ν πίσω α το κ κε νος πώλετο κα πάντες σοι πείθοντο α τ διεσκορπίσθησαν. κα τ ν ν λέγω 38 µ ν πόστητε π τ ν νθρώπων τούτων κα άσατε α τούς τι ν ξ νθρώπων ουλ α τη τ ργον το το καταλυθήσεται. ε δ κ 39 ϑεο στιν ο δύνασθε καταλ σαι α τ µήποτε κα ϑεοµάχοι ε ρεθ τε. πείσθησαν δέ α τ κα προσκαλεσάµενοι το ς ποστόλους δείραντες 40 παρήγγειλαν µ λαλε ν π τ νόµατι το ησο κα πέλυσαν α τούς. ο µ ν ο ν πορεύοντο χαίροντες π προσώπου το συνεδρίου τι π ρ 41 το νόµατος α το κατηξιώθησαν τιµασθ ναι. π σάν τε µέραν ν 42 τ ερ κα κατ ο κον ο κ παύοντο διδάσκοντες κα ε αγγελιζόµενοι ησο ν τ ν χριστόν. ν δ τα ς µέραις ταύταις πληθυνόντων τ ν µαθητ ν γένετο γογγυ- 6 σµ ς τ ν λληνιστ ν πρ ς το ς βραίους τι παρεθεωρο ντο ν τ διακονί τ καθηµεριν α χ ραι α τ ν. προσκαλεσάµενοι δ ο δώδεκα τ 2 πλ θος τ ν µαθητ ν ε πον ο κ ρεστόν στιν µ ς καταλείψαντας τ ν λόγον το ϑεο διακονε ν τραπέζαις. πισκέψασθε ο ν δελφοί νδρας 3 v.34 αναστας δε τις εν τω συνεδριω ϕαρισαιος ονοµατι γαµαλιηλ νοµοδιδασκαλος τιµιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω ραχυ τι τους ανθρωπους αποστολους ποιησαι. v.36 προ γαρ τουτων των ηµερων ανεστη ϑευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ω προσεκλιθη προσεκληθη προσεκολληθη αριθµος ανδρων αριθµος ως ωσει τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν. v.37 µετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ηµεραις της απογραφης και απεστησεν λαον ικανον οπισω αυτου κακεινος απωλετο και παντες οσοι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν. v.38 και τα νυν λεγω υµιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και αφετε εασατε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η ουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται. v.39 ει δε εκ ϑεου εστιν ου δυνησεσθε δυνασθε καταλυσαι αυτους αυτο µηποτε και ϑεοµαχοι ευρεθητε. v.40 επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαµενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγειλαν µη λαλειν επι τω ονοµατι του ιησου και απελυσαν αυτους. v.41 οι µεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι κατηξιωθησαν υπερ του ονοµατος του ιησου αυτου κατηξιωθησαν ατιµασθηναι. v.42 πασαν τε ηµεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδασκοντες και ευαγγελιζοµενοι ιησουν τον χριστον ιησουν. 6 v.2 προσκαλεσαµενοι δε οι δωδεκα το πληθος των µαθητων ειπαν ειπον ουκ αρεστον εστιν ηµας καταλειψαντας τον λογον του ϑεου διακονειν τραπεζαις. v.3 επισκεψασθε δε ουν αδελφοι ανδρας εξ υµων µαρτυρουµενους επτα πληρεις πνευµατος αγιου και σοφιας ους καταστησωµεν καταστησοµεν επι της χρειας ταυτης.

14 254 ΠΡΑΞΕΙΣ 6:4 7:4 ξ µ ν µαρτυρουµένους πτ πλήρεις πνεύµατος γιου κα σοφίας 4 ο ς καταστήσοµεν π τ ς χρείας ταύτης. µε ς δ τ προσευχ κα τ 5 διακονί το λόγου προσκαρτερήσοµεν. κα ρεσεν λόγος νώπιον παντ ς το πλήθους κα ξελέξαντο στέφανον νδρα πλήρη πίστεως κα πνεύµατος γίου κα ϕίλιππον κα πρόχορον κα νικάνορα κα τίµωνα 6 κα παρµεν ν κα νικόλαον προσήλυτον ντιοχέα. ο ς στησαν νώπιον τ ν ποστόλων κα προσευξάµενοι πέθηκαν α το ς τ ς χε ρας. 7 κα λόγος το ϑεο η ξανεν κα πληθύνετο ριθµ ς τ ν µαθητ ν ν ερουσαλ µ σφόδρα πολύς τε χλος τ ν ερέων πήκουον τ 8 πίστει. στέφανος δ πλήρης πίστεως κα δυνάµεως ποίει τέρατα κα 9 σηµε α µεγάλα ν τ λα. νέστησαν δέ τινες τ ν κ τ ς συναγωγ ς τ ς λεγοµένης λιβερτίνων κα κυρηναίων κα λεξανδρέων κα τ ν π 10 κιλικίας κα σίας συζητο ντες τ στεφάν. κα ο κ σχυον ντιστ ναι 11 τ σοφί κα τ πνεύµατι λάλει. τότε πέβαλον νδρας λέγοντας τι κηκόαµεν α το λαλο ντος ήµατα λάσφηµα ε ς µωσ ν κα τ ν 12 ϑεόν. συνεκίνησάν τε τ ν λα ν κα το ς πρεσβυτέρους κα το ς γραµ- µατε ς κα πιστάντες συνήρπασαν α τ ν κα γαγον ε ς τ συνέδριον. 13 στησάν τε µάρτυρας ψευδε ς λέγοντας νθρωπος ο τος ο παύεται ήµατα λάσφηµα λαλ ν κατ το τόπου το γίου τούτου κα το νό- 14 µου. κηκόαµεν γ ρ α το λέγοντος τι ησο ς ναζωρα ος ο τος καταλύσει τ ν τόπον το τον κα λλάξει τ θη παρέδωκεν µ ν µωϋ- 15 σ ς. κα τενίσαντες ε ς α τ ν πάντες ο καθεζόµενοι ν τ συνεδρί ε δον τ πρόσωπον α το σε πρόσωπον γγέλου. 7 2 ε πεν δ ρχιερεύς ε ρα τα τα ο τως χει. δ φη νδρες δελ- ϕο κα πατέρες κούσατε ϑε ς τ ς δόξης φθη τ πατρ µ ν βρα µ 3 ντι ν τ µεσοποταµί πρ ν κατοικ σαι α τ ν ν χαρράν. κα ε πεν πρ ς α τόν ξελθε κ τ ς γ ς σου κα κ τ ς συγγενείας σου κα δε ρο 4 ε ς γ ν ν ν σοι δείξω. τότε ξελθ ν κ γ ς χαλδαίων κατ κησεν ν v.5 και ηρεσεν ο λογος ενωπιον παντος του πληθους και εξελεξαντο στεφανον ανδρα πληρης πληρη πιστεως και πνευµατος αγιου και ϕιλιππον και προχορον και νικανορα και τιµωνα και παρµεναν και νικολαον προσηλυτον αντιοχεα. v.8 στεφανος δε πληρης χαριτος πιστεως και δυναµεως εποιει τερατα και σηµεια µεγαλα εν τω λαω. v.11 τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι ακηκοαµεν αυτου λαλουντος ηµατα λασφηµα εις µωυσην µωσην και τον ϑεον. v.13 εστησαν τε µαρτυρας ψευδεις λεγοντας ο ανθρωπος ουτος ου παυεται ηµατα λασφηµα λαλων ηµατα κατα του τοπου του αγιου [τουτου] τουτου και του νοµου. v.14 ακηκοαµεν γαρ αυτου λεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ηµιν µωσης µωυσης. v.15 και ατενισαντες εις αυτον παντες απαντες οι καθεζοµενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου. 7 v.1 ειπεν δε ο αρχιερευς ει αρα ταυτα ουτως εχει. v.3 και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και [εκ] εκ της συγγενειας σου και δευρο εις την γην ην αν σοι δειξω.

15 7:5 16 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 255 χαρράν κ κε θεν µετ τ ποθανε ν τ ν πατέρα α το µετ κισεν α τ ν ε ς τ ν γ ν ταύτην ε ς ν µε ς ν ν κατοικε τε. κα ο κ δωκεν α τ 5 κληρονοµίαν ν α τ ο δ µα ποδός κα πηγγείλατο α τ δο ναι ε ς κατάσχεσιν α τ ν κα τ σπέρµατι α το µετ α τόν ο κ ντος α τ τέκνου. λάλησεν δ ο τως ϑε ς τι σται τ σπέρµα α το πάροικον 6 ν γ λλοτρί κα δουλώσουσιν α τ κα κακώσουσιν τη τετρακόσια. κα τ θνος ν δουλεύσωσιν κριν γώ ε πεν ϑε ς κα µετ τα τα 7 ξελεύσονται κα λατρεύσουσίν µοι ν τ τόπ τούτ. κα δωκεν α τ 8 διαθήκην περιτοµ ς κα ο τως γέννησεν τ ν σα κ κα περιέτεµεν α τ ν τ µέρ τ γδό κα σα κ τ ν ακώβ κα ακ β το ς δώδεκα πατριάρχας. κα ο πατριάρχαι ηλώσαντες τ ν ωσ φ πέδοντο ε ς 9 α γυπτον κα ν ϑε ς µετ α το. κα ξείλετο α τ ν κ πασ ν τ ν 10 ϑλίψεων α το κα δωκεν α τ χάριν κα σοφίαν ναντίον ϕαρα ασιλέως α γύπτου κα κατέστησεν α τ ν γούµενον π α γυπτον κα λον τ ν ο κον α το. λθεν δ λιµ ς φ λην τ ν γ ν α γύπτου κα χα- 11 νάαν κα ϑλ ψις µεγάλη κα ο χ ε ρισκον χορτάσµατα ο πατέρες µ ν. κούσας δ ακ β ντα σ τά ν α γύπτ ξαπέστειλεν το ς πατέρας µ ν 12 πρ τον. κα ν τ δευτέρ νεγνωρίσθη ωσ φ το ς δελφο ς α το κα 13 ϕανερ ν γένετο τ ϕαρα τ γένος το ωσήφ. ποστείλας δ ωσ φ 14 µετεκαλέσατο τ ν πατέρα α το ακ β κα π σαν τ ν συγγένειαν α το ν ψυχα ς βδοµήκοντα πέντε. κατέβη δ ακ β ε ς α γυπτον κα τε- 15 λεύτησεν α τ ς κα ο πατέρες µ ν. κα µετετέθησαν ε ς συχ µ κα 16 τέθησαν ν τ µνήµατι νήσατο βρα µ τιµ ς ργυρίου παρ τ ν υ ν µµ ρ το συχέµ. καθ ς δ γγιζεν χρόνος τ ς παγγελίας ς 17 v.5 και ουκ εδωκεν αυτω κληρονοµιαν εν αυτη ουδε ηµα ποδος και επηγγειλατο αυτω δουναι αυτω εις κατασχεσιν αυτην και τω σπερµατι αυτου µετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου. v.7 και το εθνος ω εαν δουλευσουσιν δουλευσωσιν κρινω εγω ειπεν ο ϑεος ειπεν και µετα ταυτα εξελευσονται και λατρευσουσιν µοι εν τω τοπω τουτω. v.8 και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτοµης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και περιετεµεν αυτον τη ηµερα τη ογδοη και ο ισαακ τον ιακωβ και ο ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας. v.10 και εξειλατο εξειλετο αυτον εκ πασων των ϑλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιαν εναντιον ϕαραω ασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουµενον επ αιγυπτον και [εφ] ολον τον οικον αυτου. v.11 ηλθεν δε λιµος εφ ολην την αιγυπτον γην αιγυπτου και χανααν και ϑλιψις µεγαλη και ουχ ηυρισκον ευρισκον χορτασµατα οι πατερες ηµων. v.12 ακουσας δε ιακωβ οντα σιτια σιτα εις εν αιγυπτον αιγυπτω εξαπεστειλεν τους πατερας ηµων πρωτον. v.13 και εν τω δευτερω ανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου και ϕανερον εγενετο τω ϕαραω το γενος [του] του ιωσηφ. v.14 αποστειλας δε ιωσηφ µετεκαλεσατο ιακωβ τον πατερα αυτου ιακωβ και πασαν την συγγενειαν [αυτου] αυτου εν ψυχαις εβδοµηκοντα πεντε. v.15 και κατεβη δε ιακωβ εις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ηµων. v.16 και µετετεθησαν εις σιχεµ συχεµ και ετεθησαν εν τω µνηµατι ω ο ωνησατο αβρααµ τιµης αργυριου παρα των υιων εµµωρ εµορ εµµορ εν του σιχεµ συχεµ.

16 256 ΠΡΑΞΕΙΣ 7:17 31 µοσεν ϑε ς τ βραάµ η ξησεν λα ς κα πληθύνθη ν α γύπτ χρις ο νέστη ασιλε ς τερος ς ο κ δει τ ν ωσήφ. ο τος κατασοφισάµενος τ γένος µ ν κάκωσεν το ς πατέρας µ ν το ποιε ν 20 κθετα τ ρέφη α τ ν ε ς τ µ ογονε σθαι. ν καιρ γεννήθη µωσ ς κα ν στε ος τ ϑε ς νετράφη µ νας τρε ς ν τ ο κ το 21 πατρός α το. 22 κα παιδεύθη µωσ ς πάσ σοφί α γυπτίων ν δ δυνατ ς ν λόγοις 23 κα ν ργοις. ς δ πληρο το α τ τεσσαρακονταετ ς χρόνος νέβη π τ ν καρδίαν α το πισκέψασθαι το ς δελφο ς α το το ς υ ο ς 24 σραήλ. κα δών τινα δικούµενον µύνατο κα ποίησεν κδίκησιν 25 τ καταπονουµέν πατάξας τ ν α γύπτιον. νόµιζεν δ συνιέναι το ς δελφο ς α το τι ϑε ς δι χειρ ς α το δίδωσιν α το ς σωτηρίαν 26 ο δ ο συν καν. τ τε πιούσ µέρ φθη α το ς µαχοµένοις κα συνήλασεν α το ς ε ς ε ρήνην ε πών νδρες δελφοί στε µε ς νατί 27 δικε τε λλήλους. δ δικ ν τ ν πλησίον πώσατο α τ ν ε πών 28 τίς σε κατέστησεν ρχοντα κα δικαστ ν φ µ ς. µ νελε ν µε σ 29 ϑέλεις ν τρόπον νε λες χθ ς τ ν α γύπτιον. φυγεν δ µωσ ς ν τ λόγ τούτ κα γένετο πάροικος ν γ µαδιάµ ο γέννησεν υ ο ς 30 δύο. κα πληρωθέντων τ ν τεσσαράκοντα φθη α τ ν τ ρήµ 31 το ρους σιν γγελος κυρίου ν ϕλογ πυρ ς άτου. δ µωσ ς δ ν θαύµασεν τ ραµα προσερχοµένου δ α το κατανο σαι γένετο 32 ϕων κυρίου πρ ς α τ ν. γ ϑε ς τ ν πατέρων σου ϑε ς βρα µ v.17 καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωµολογησεν ωµοσεν ο ϑεος τω αβρααµ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτω. v.18 αχρι αχρις ου ανεστη ασιλευς ετερος [επ αιγυπτον] ος ουκ ηδει τον ιωσηφ. v.19 ουτος κατασοφισαµενος το γενος ηµων εκακωσεν τους πατερας [ηµων] ηµων του ποιειν εκθετα τα ρεφη εκθετα αυτων εις το µη ωογονεισθαι. v.20 εν ω καιρω εγεννηθη µωυσης µωσης και ην αστειος τω ϑεω ος ανετραφη µηνας τρεις εν τω οικω του πατρος αυτου. v.21 εκτεθεντος εκτεθεντα δε αυτου ανειλατο αυτον ανειλετο αυτον η ϑυγατηρ ϕαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον. v.22 και επαιδευθη µωυσης [εν] µωσης παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εν εργοις αυτου. v.23 ως δε επληρουτο αυτω τεσσερακονταετης τεσσαρακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ. v.25 ενοµιζεν δε συνιεναι τους αδελφους [αυτου] αυτου οτι ο ϑεος δια χειρος αυτου διδωσιν αυτοις σωτηριαν αυτοις οι δε ου συνηκαν. v.26 τη δε τε επιουση ηµερα ωφθη αυτοις µαχοµενοις και συνηλλασσεν συνηλασεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε υµεις ινα τι ινατι αδικειτε αλληλους. v.27 ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ηµων ηµας. v.28 µη ανελειν µε συ ϑελεις ον τροπον ανειλες εχθες χθες τον αιγυπτιον. v.29 εφυγεν δε µωυσης µωσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη µαδιαµ ου εγεννησεν υιους δυο. v.30 και πληρωθεντων ετων τεσσερακοντα τεσσαρακοντα ωφθη αυτω εν τη ερηµω του ορους σινα αγγελος κυριου εν ϕλογι πυρος ατου. v.31 ο δε µωυσης µωσης ιδων εθαυµαζεν εθαυµασεν το οραµα προσερχοµενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο ϕωνη κυριου προς αυτον.

17 7:32 42 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 257 κα ϑε ς σα κ κα ϑε ς ακώβ ντροµος δ γενόµενος µωσ ς ο κ τόλµα κατανο σαι. ε πεν δ α τ κύριος λ σον τ πόδηµα τ ν 33 ποδ ν σου γ ρ τόπος ν στηκας γ γία στίν. δ ν ε δον τ ν 34 κάκωσιν το λαο µου το ν α γύπτ κα το στεναγµο α τ ν κουσα κα κατέβην ξελέσθαι α τούς κα ν ν δε ρο ποστέλω σε ε ς α γυπτον. το τον τ ν µωϋσ ν ν ρνήσαντο ε πόντες τίς σε κατέστησεν ρχοντα 35 κα δικαστήν το τον ϑε ς ρχοντα κα λυτρωτ ν πέστειλεν ν χειρ γγέλου το φθέντος α τ ν τ άτ. ο τος ξήγαγεν α το ς ποιήσας 36 τέρατα κα σηµε α ν γ α γύπτο κα ν ρυθρ ϑαλάσσ κα ν τ ρήµ τη τεσσαράκοντα. ο τός στιν µωϋσ ς ε π ν το ς υ ο ς 37 σραήλ προφήτην µ ν ναστήσει κύριος ϑε ς µ ν κ τ ν δελφ ν µ ν ς µέ α το κούσεσθε. ο τός στιν γενόµενος ν τ κκλησί 38 ν τ ρήµ µετ το γγέλου το λαλο ντος α τ ν τ ρει σιν κα τ ν πατέρων µ ν ς δέξατο λόγια ντα δο ναι µ ν. ο κ θέλησαν 39 πήκοοι γενέσθαι ο πατέρες µ ν λλ πώσαντο κα στράφησαν τα ς καρδίαις α τ ν ε ς α γυπτον. ε πόντες τ αρών ποίησον µ ν ϑεο ς 40 ο προπορεύσονται µ ν γ ρ µωσ ς ο τος ς ξήγαγεν µ ς κ γ ς α γύπτου ο κ ο δαµεν τί γέγονεν α τ. κα µοσχοποίησαν ν τα ς 41 µέραις κείναις κα νήγαγον ϑυσίαν τ ε δώλ κα ε φραίνοντο ν το ς ργοις τ ν χειρ ν α τ ν. στρεψεν δ ϑε ς κα παρέδωκεν 42 α το ς λατρεύειν τ στρατι το ο ρανο καθ ς γέγραπται ν ίβλ τ ν προφητ ν µ σφάγια κα ϑυσίας προσηνέγκατέ µοι τη τεσσαράκοντα ν τ ρήµ ο κος σραήλ. κα νελάβετε τ ν σκην ν το µολ χ κα τ 43 v.32 εγω ο ϑεος των πατερων σου ο ϑεος αβρααµ και ο ϑεος ισαακ και ο ϑεος ιακωβ εντροµος δε γενοµενος µωυσης µωσης ουκ ετολµα κατανοησαι. v.33 ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδηµα των ποδων σου ο γαρ τοπος εφ εν ω εστηκας γη αγια εστιν. v.34 ιδων ειδον την κακωσιν του λαου µου του εν αιγυπτω και του στεναγµου αυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστειλω αποστελω σε εις αιγυπτον. v.35 τουτον τον µωσην µωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην τουτον ο ϑεος [και] αρχοντα και λυτρωτην απεσταλκεν απεστειλεν συν εν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη ατω. v.36 ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σηµεια εν γη αιγυπτω αιγυπτου και εν ερυθρα ϑαλασση και εν τη ερηµω ετη τεσσερακοντα τεσσαρακοντα. v.37 ουτος εστιν ο µωσης µωυσης ο ειπας ειπων τοις υιοις ισραηλ προφητην υµιν αναστησει κυριος ο ϑεος ηµων υµων εκ των αδελφων υµων ως εµε αυτου ακουσεσθε. v.38 ουτος εστιν ο γενοµενος εν τη εκκλησια εν τη ερηµω µετα του αγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ηµων ος εδεξατο λογον λογια ωντα δουναι ηµιν. v.39 ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ηµων αλλα αλλ απωσαντο και εστραφησαν εν τη ταις καρδια καρδιαις αυτων εις αιγυπτον. v.40 ειποντες τω ααρων ποιησον ηµιν ϑεους οι προπορευσονται ηµων ο γαρ µωυσης µωσης ουτος ος εξηγαγεν ηµας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαµεν τι εγενετο γεγονεν αυτω. v.42 εστρεψεν δε ο ϑεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου καθως γεγραπται εν ιβλω των προφητων µη σφαγια και ϑυσιας προσηνεγκατε µοι ετη τεσσερακοντα τεσσαρακοντα εν τη ερηµω οικος ισραηλ.

18 258 ΠΡΑΞΕΙΣ 7:43 59 στρον το ϑεο µ ν εµφ ν το ς τύπους ο ς ποιήσατε προσκυνε ν 44 α το ς κα µετοικι µ ς πέκεινα αβυλ νος. σκην το µαρτυρίου ν ν το ς πατράσιν µ ν ν τ ρήµ καθ ς διετάξατο λαλ ν τ 45 µωσ ποι σαι α τ ν κατ τ ν τύπον ν ωράκει. ν κα ε σήγαγον διαδεξάµενοι ο πατέρες µ ν µετ ησο ν τ κατασχέσει τ ν θν ν ν ξ σεν ϑε ς π προσώπου τ ν πατέρων µ ν ως τ ν µερ ν 46 δαβίδ. ς ε ρεν χάριν νώπιον το ϑεο κα τήσατο ε ρε ν σκήνωµα τ ϑε ακώβ. σολοµ ν δ κοδόµησεν α τ ο κον. λλ ο χ ψιστος 49 ν χειροποιήτοις ναο ς κατοικε καθ ς προφήτης λέγει. ο ρανός µοι ϑρόνος δ γ ποπόδιον τ ν ποδ ν µου πο ον ο κον ο κοδοµήσετέ 50 µοι λέγει κύριος τίς τόπος τ ς καταπαύσεώς µου. ο χ χείρ µου 51 ποίησεν τα τα πάντα. σκληροτράχηλοι κα περίτµητοι τ καρδί κα το ς σίν µε ς ε τ πνεύµατι τ γί ντιπίπτετε ς ο πατέρες 52 µ ν κα µε ς. τίνα τ ν προφητ ν ο κ δίωξαν ο πατέρες µ ν κα πέκτειναν το ς προκαταγγείλαντας περ τ ς λεύσεως το δικαίου ο 53 ν ν µε ς προδόται κα ϕονε ς γεγένησθε. ο τινες λάβετε τ ν νόµον ε ς 54 διαταγ ς γγέλων κα ο κ φυλάξατε. κούοντες δ τα τα διεπρίοντο 55 τα ς καρδίαις α τ ν κα βρυχον το ς δόντας π α τόν. πάρχων δ πλήρης πνεύµατος γίου τενίσας ε ς τ ν ο ραν ν ε δεν δόξαν ϑεο 56 κα ησο ν στ τα κ δεξι ν το ϑεο. κα ε πεν δού ϑεωρ το ς ο ρανο ς νε γµένους κα τ ν υ ν το νθρώπου κ δεξι ν στ τα το 57 ϑεο. κράξαντες δ ϕων µεγάλ συνέσχον τ τα α τ ν κα ρµησαν 58 µοθυµαδ ν π α τόν. κα κβαλόντες ξω τ ς πόλεως λιθοβόλουν κα ο µάρτυρες πέθεντο τ µάτια α τ ν παρ το ς πόδας νεανίου 59 καλουµένου σαύλου. κα λιθοβόλουν τ ν στέφανον πικαλούµενον 60 κα λέγοντα κύριε ησο δέξαι τ πνε µά µου. ϑε ς δ τ γόνατα v.43 και ανελαβετε την σκηνην του µολοχ και το αστρον του ϑεου [υµων] υµων αιφαν εµφαν τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις και µετοικιω υµας επεκεινα αβυλωνος. v.44 η σκηνη του µαρτυριου ην εν τοις πατρασιν ηµων εν τη ερηµω καθως διεταξατο ο λαλων τω µωυση µωση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει. v.45 ην και εισηγαγον διαδεξαµενοι οι πατερες ηµων µετα ιησου εν τη κατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο ϑεος απο προσωπου των πατερων ηµων εως των ηµερων δαυιδ δαβιδ. v.46 ος ευρεν χαριν ενωπιον του ϑεου και ητησατο ευρειν σκηνωµα τω οικω ϑεω ιακωβ. v.47 σολοµων δε οικοδοµησεν ωκοδοµησεν αυτω οικον. v.48 αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις ναοις κατοικει καθως ο προφητης λεγει. v.51 σκλη- οτραχηλοι και απεριτµητοι καρδιαις τη καρδια και τοις ωσιν υµεις αει τω πνευµατι τω αγιω αντιπιπτετε ως οι πατερες υµων και υµεις. v.52 τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υµων και απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υµεις προδοται και ϕονεις εγενεσθε γεγενησθε. v.56 και ειπεν ιδου ϑεωρω τους ουρανους διηνοιγµενους ανεωγµενους και τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του ϑεου. v.58 και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι µαρτυρες απεθεντο τα ιµατια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουµενου σαυλου.