ΛΟΓΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ κ. ΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙ ΤΟΥ ( σπεριν ς 29ης Α γούστου 2004)

Transcript

1 ΛΟΓΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ κ. ΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙ ΤΟΥ ( σπεριν ς 29ης Α γούστου 2004) Τ ν ζω µας λην, κόµη κα ε ς τ ν µικρότερη λεπτοµέρειά της, ρυθµίζει τ θέληµα το γίου Θεο. Πολλο π µ ς δ ν τ βλέπουµε. ρχεται µως στιγµ πο λα φανερώνονται. Ε τυχε ς ε ναι κε νοι πο συλλαµβάνουν τ µηνύµατα πο ρχονται π κε νον κα ρυθµίζουν νάλογα τ ζωή τους. Α τ σχύει γι λους µας, χωρ ς ξαίρεση. Ε µαι συγκινηµένος, διότι κατ τ ν µακρ ν πορεία µου ε ς τ ν κόσµον το τον τ ν µάταιον, ε δα µ τ µάτια µου τ χέρι το Θεο ν δηγε τ ν ζωή µου κε πο κε νος θελε: στ Μοναστήρι το γίου ιονυσίου, στ Μητρόπολη Κίτρους, µ τ ν µεγάλο εράρχη κα Γέροντά µου είµνηστο Βαρνάβα. Στ ν Κωνσταντινούπολη, κοντ στ ν µεγάλο Πατριάρχη θηναγόρα. Στ Θεολογικ Σχολ Χάλκης, καί, τελικ ς, ς πίσκοπο ε ς τ ν ε λογηµένην α τ περιοχ κα πατρίδα µου, πικεφαλ ς τ ς νεοσυστάτου τότε ερ ς Μητροπόλεως Νεαπόλεως κα Σταυρουπόλεως. ς κινηµατογραφικ ταινία περνο ν π µπροστά µου τ τριάντα α τ χρόνια. Ο ψεις κα τ βλέµµατα κληρικ ν κα λα κ ν πο µ δηµονία προσέβλεπαν στ ν τότε νέο ρχιερέα, πο µπαινε µπροστά, στ δρόµο τ ς χριστιανικ ς κα πνευµατικ ς τους πορείας κα τελειώσεως. Γνωριστήκαµε σχεδ ν κατ νοµα. Α τ ξ λλου θ πε ποιµήν: ν γνωρίζει τ πρόβατά του. Τ καθένα χωριστ κα µ τ νοµά του. νασκουµπωθήκαµε λοι. Κάναµε τ νύχτα µέρα. ουλέψαµε µ λη τ δύναµή µας κα µ ση κόµη µ ς νίσχυε καλ ς Θεός. Τ χρόνια πέρασαν. Τ µα ρα µαλλι κα γένια τ ντικατέστησε τ λευκ χρ µα. Τ ν σχ κα κµάδα, κόπωσις κα δυναµία. Ε ναι λα α τ πολ φυσικά. Κα πρέπει καθένας µας ν τ ποδέχεται µ κατανόηση κα ε χαριστίες πρ ς τ Θεό. Α τ κανα κα γ τ ς µέρες α τές. δη καταβεβληµένος π τ συνεχ κα κοπιαστικ ργασία τ ν τριάντα τ ν δέχθην τ ν περισυν δοκιµασία, ποία πεβάρυνε τ ν κατάστασίν µου. Τ κέντρο τ ς κκλησιαστικ ς µας ζω ς παραµένει πάντα πίσκοπος. Γύρω π α τ ν λειτουργε ται τ µυστήριο τ ς Θείας Ε χαριστίας. Κρατ ζωνταν στ ν στορία τ γεγον ς τ ς Θυσίας κα τ ς ναστάσεως, γι ν ζήσει κόσµος. Θεία Ε χαριστία θ ε ναι πάντα να κοµµάτι τ ς Βασιλείας το Θεο. Θ ε ναι καταφυγή µας κα σωτηρία µας. δοκιµασία τ ς γείας µου µ κρατ κόµη µακρι π τ χαρ α τ τ ς συµµετοχ ς 1

2 στ Πάσχα το Θεο. Α τ ς ε ναι Σταυρ ς κα προσωπικός µου Γολγοθ ς, καθ ς κα παράκλησή µου ν βρεθ σύντοµα στ Θυσιαστήριο. µως δ ν σκέφθην ν παραµένω νενεργ ς πίσκοπος. φροντίδα κα µέριµνά µου λο α τ τ διάστηµα το διαποίµανση τ ς ερ ς Μητροπόλεως. Φαίνεται τι καλ ς συνέλαβα τ µήνυµα το Θεο κα πεφάσισα ν θέσω τ ν παραίτησίν µου στ χέρια τ ς ερ ς Συνόδου τ ς κκλησίας µας. Γονατιστ ς ε χαριστ τ ν Θεό µου γι τ σα γαθ ε δόκησε ν µο χαρίσει. Τ ν Παναγία Μητέρα, το ς γίους µας Γεωργίους, τ ν Τροπαιοφόρο κα τ ν Νεαπολίτη, τ ν µέγιστό των Προφητ ν γιο Πρόδροµο, το ς τοπικούς µας γίους, κάκιο σβεστοχωρίτη κα θανάσιο Κουλακιώτη, πο δ ν µ φησαν χωρ ς τ ν καθηµερινή τους ε λογία. Σ σ ς πευθύνοµαι τ στιγµ α τή, κληρικο ς κα λα κούς. Κα πιθυµ ς γέρων πλέον πίσκοπός σας ν σ ς κφράσω π τ βάθη τ ς ψυχ ς µου τ ς πι θερµ ς ε χαριστίες γι τ ν γάπη κα τ ν σεβασµ πο δείξατε πρ ς τ πρόσωπό µου λα α τ τ χρόνια. Τ α σθήµατα α τ τ βλεπα στ καθαρά σας πρόσωπα. Στ βλέµµατά σας. Στ ν ε λικριν σεβασµ µαζ µ πλούσια γάπη πο βγαινε π τ ε ναι σας. µεγαλύτερη κανοποίηση γι ναν ποιµένα ε ναι ναγνώριση π µέρους τ ν παιδι ν του! Ε χαριστ διαιτέρως το ς δελφο ς κληρικούς µας, ο πο οι µαζί µου κουράστηκαν κι α το κα δωσαν να µεγάλο µέρος τ ς ζω ς τους στ ς η ξηµένες µου παιτήσεις. Το ς ζητ ν µ συγχωρήσουν ν κάποιους πίκρανα παρ τ θέλησή µου π νθρώπινη δυναµία. λλ κα πάλι κα πολλάκις ν ε χαριστήσω τ ν πλό, τίµιο κα ε σεβ λα τ ν υτικ ν Συνοικι ν. πο ος µ ληθιν ς κα σκληρ ς θυσίες κα προσωπικο ς κόπους συνετέλεσε ε ς τ ν νεγερθο ν µεγαλοπρεπε ς ερο ναοί, ληθιν µνηµε α κα γκαλλωπίσµατα πίστης. Ε χαριστ το ς ρχοντες το λαο µας, ηµάρχους, Νοµάρχας, Βουλευτάς κα πουργούς, ο πο οι στάθηκαν στ πλευρό µου κα βοήθησαν τ ργο τ ς κκλησίας κα τ ς ερ ς Μητροπόλεως. Ε χαριστ το ς καθηγητάς τ ς Θεολογικ ς µας Σχολ ς, πο µ τ ν κκλησιαστικό τους λόγο στήριξαν τ ργο µας. Ε χαριστ το ς κατηχητάς κα τ ς κατηχήτριες. Τ ς χριστιανικ ς κα εραποστολικ ς δελφότητες, πο πηρέτησαν µ ζ λο κα µ τ ν ε λογία το πισκόπου το ργο τ ς κατηχήσεως. 2

3 προσευχή µου γι τ Νεολαία µας, γι τ παιδιά µας πο βασανίζονται π τ ναρκωτικά, γι το ς νέργους, γι το ς ρρώστους, γι το ς γέροντες, παραµένει διαρκής. Ε χαριστ το ς κπαιδευτικούς τ ς παρχίας µας, µ τ ν ε χή µου ν κρατο ν τ παιδιά µας στ δρόµο το Θεο. Ε χαριστ τ ν ιευθυντ κα το ς καθηγητάς το κκλησιαστικο µας Σχολείου, µ τ ν ε χ ν τ φροντίζουν κα ν τ γαπο ν, γι ν παραµένει φυτώριο ερατικ ν κλίσεων. Ε χαριστ το ς ε εργέτας κα δωρητάς, το ς διακονούντας κα λεούντας µ ς. Τ ς γάπης τ ν µνησθείη Κύριος Θεός. Μ ε γνωµοσύνη θυµ µαι προσευχητικ τ ς ναρίθµητες στρατι ς τ ν θελοντ ν πο διακονο ν µ ταπείνωση, σιωπ κα γάπη στ συσσίτια τ ς ερ ς Μητροπόλεως. Ε χαριστ τ ν γουµένη κα τ ν δελφότητα τ ς ερ ς Μον ς Χορτιάτη γι τ ν συνεργασία πο ε χαµε π τριάντα χρόνια. καλ ς Θε ς ε λόγησε µαζ ν χαρο µε τ ν νακαινισµ τ ς ερ ς Μον ς. ν ξεχν τ µοναστηράκι τ ς γίας Τριάδος στ ν Ε καρπία. Παρακαλ κα κετεύω λους σας ν κάνετε θέµα συνεχο ς προσευχ ς τ θέµα το ντικαταστάτη τ ς ταπεινότητός µου. Θε ς ν στείλει τ ν κατάλληλο νθρωπο. νθρωπο τ ς κκλησίας. Φωτισµένο µ νο Χριστο. Μ ζω µετρηµένη κα γία, λλ κα µ δύναµη ψυχ ς κα σώµατος. νθρωπο πο θ ναλωθε π ρ τ ς τοπικ ς µας δ κκλησίας κα το λαο το Θεο. Ν τ ν χαιρόµεθα λοι κα µαζί σας κα γώ, πο π κοντ θ πευλογ κα θ νισχύω τ ργο του. Παρακαλ πολ α τ ν ε ναι συνεχ ς προσευχή σας κα Θε ς θ ε λογήσει κα θ κανοποιήσει τ ν γία α τ ν πιθυµία λων µας. Παρακαλ κόµη συνεχίστε µ τ ν δια νταση τ ν γάπη σας γι τ ν κκλησία το Χριστο. Συνεχίστε τ ν γάπη σας γι τ ν ερά µας Μητρόπολη. Τ ζ λο κα τ φροντίδα γι τ ς µορφες σ ν τ ς ψυχ ς σας κκλησίες πο κτίσαµε µαζί. φ στε τ ν αυτό σας στ χέρια το Θεο κα τ ν γκαλι τ ς γίας µας κκλησίας. π τ βάθη τ ς ψυχ ς µου κα µ λη τ δύναµη το ε ναι µου σ ς ε λογ πατρικ κα ε χοµαι γεία, χαρ κα πλούσια τ ν ε λογία το Θεο σ σ ς κα τ ς ο κογένειές σας. πήρξατε λοι γι µένα µοναδικο κα νεπανάληπτοι. Συνεργάτες πολύτιµοι σ α τ τ θαυµαστ µ τ χάρι το Θεο ργο. ντίδωρό µου γι τ ς χαρ ς τ ς πνευµατικές, πο Θε ς µ ξίωσε ν ζήσουµε µαζί, προσευχ κα γάπη µου γι σ ς. Σ ς Ε χαριστ. 3

4 νας ρχων Μητροπολίτης: Νεαπόλεως κα Σταυρουπόλεως ιονύσιος π Γεωργίου Κυρµελ κούσια παραίτηση το Μητροπολίτη Νεαπόλεως κα Σταυρουπόλεως π τ ποιµαντικά του καθήκοντα ποτελε ε δηση θεολογική. Γι α τ κα κανε τεράστια -πολλο λ ν συγκλονιστικ - ντύπωση στ ποίµνιό του, κα χι µόνο. πίσκοπος δ ν χωρίζεται π τ ποίµνιό του σ καµι περίπτωση, παρ µόνο δι λόγους νωτέρας βίας κα λόγους πο προβλέπονται π το ς Κανόνες τ ς κκλησίας. θέση το πισκόπου ε ναι θεµελιώδης στ θεσµ τ ς κκλησίας. ποτελε τύπο κα τόπο Χριστο. Κέντρο τ ς λατρείας κα πηγ ε λογίας γι τ ν κκλησία του. Τ «του» χει τεράστια σηµασία, πο συνήθως δ ν τ ν τονίζει κανείς. τσι παραίτηση το µεγαλοπρεπο ς Μητροπολίτου ιονυσίου, το ρχοντος κα εροπρεπο ς εράρχου, συγκίνησε κα συγκινε σους τ ν γνώρισαν π κοντά. Χρειάζεται δύναµη µεγάλη, τεράστια, πο δύσκολα νιχνεύεται στ σηµερινή µας ποχ κα µάλιστα στ ς τάξεις τ ν εραρχ ν, γι ν πεκδυθε ς τ ν µανδύα τ ς πνευµατικ ς «ξουσίας», δόξας κα µεγαλοπρέπειας, τ ς αχές, τ ζήτω, τ ε λόγησον έσποτα, τ ς δαφια ες µετάνοιες κα τ λλα κοσµικ καλούδια, µ τ πο α προίκισε ε σεβής µας λα ς τ ν πίσκοπό του. φήνω κατ µέρος τ ν πολλ ς φορ ς µέγιστη ο κονοµικ κα λλη δύναµη. λα α τ δένουν χειροπόδαρα πολλο ς -πάµπολλους- πνευµατικούς µας «πατέρες» στ κατάρτι τ ς δύναµης, τ ς ξουσίας µ τ ν ντως λαγνεία λων α τ ν. λα α τ µεταβάλλονται σ λυσίδες πο περίπλοκα κα θανάσιµα δένουν το ς δύνατους κα νασφαλε ς. Πολλά τά παραδείγµατα νθρώπων «γαντζωµένων» κε ψηλ, πο δ ν ννοο ν πλέον τ ς φων ς τ ν συνετ ν συντρόφων: «κατέβα - φτάνει - ζαλίστηκες». ιότι, ντως, θέλει δύναµη χι τυχο σα, θέλει λεβεντι κα παληκαριά. Μ προπάντων -στ ν περίπτωσή µας- θος κκλησιαστικό. θος πο ε ναι ξεδιάλυτα συνταιριασµένο µ τ ν ννοια τ ς πέρβασης. Α τ µυθοποιηµένη πέρβαση, πο στ πόδια της συντρίβονται πολλο δύναµοι ν τ ν κατορθώσουν, στ ν κκλησία ε ναι - πρέπει ν ε ναι- ννοια τ ς καθηµεριν ς γιορτ ς κα σχόλης. ν νοε ται χριστιαν ς πο τ βάζει στ πόδια µπροστ στ καθ κον α τό, τ ς πέρβασης τ ν καθηµεριν ν πόνων, κόπων κα γώνων. Πολ περισσότερο ταν πρόκειται γι κληρικο ς κα µάλιστα πισκόπους. πίσκοπος ξέρει πότε ν λθει κα πότε ν πέλθει. Ξέρει, τ διαισθάνεται γιοπνευµατικ κα π σωτερικ µαρτυρία. κόµη τ α σθάνεται π ληθιν 4

5 α τογνωσία. Καταλαβαίνει π ς µερικ πράγµατα δ ν ντιµετωπίζονται µ προσδοκίες πο ε ναι πλέον πραγµατοποίητες. ντιλαµβάνεται τ σηµάδια τ ν καιρ ν. Α τ στ ν κκλησιαστικ γλώσσα παίρνει τ ν ννοια το σηµείου, τ ς φων ς νωθεν. Κα πίσκοπος ε ναι ποχρεωµένος ν τ ν κούσει. Πολλο κάνουν τ ν κουφό. σως ληθιν δ ν κο ν - δυστυχ ς- γι α το ς κα τ ν κκλησία. Κα χι µόνο δ ν κο ν, λλ κάνουν κα τ παληκάρι, γινόµενοι στε οι κα ξιοι ο κτου. κόσµος σκλήρυνε πολύ. ν στο ς γονε ς πολλο δείχνουν πάνθρωποι σκληρότητα, πανθρωπία α τ δείχνεται σ λο της τ ποκρουστικ πρόσωπο στο ς λλους, το ς ξένους κα προπάντων στο ς πνευµατικο ς γέτες, κείνους πο παψαν δ ν µπορο ν πλέον ν σταθο ν µεγαλόπρεπα πως µέχρι τότε. Τότε µφανίζεται τ συνειδησιακ πρόβληµα στ ν γέτη. ν ε ναι καµωµένος π ληθιν πάστα γέτη, ντιλαµβάνεται το ς χρόνους κα το ς καιρούς. Χωρ ς δάκρυα κα δυρµο ς παίρνει τ δρόµο τ ς ξιοπρέπειας κα τ ς τιµ ς. Σ ν λλος Κιγκινάτος, πρόσφερε κα διατίθεται ν προσφέρει, ν το ζητηθε. Α τ ε ναι ψυχ το πολιτισµο, πολιτισµένη ψυχή. Α τ ε ναι καλλιέργεια θους, συνέπειας, ξιοπρέπειας κα συνέχειας. νδειξη πευθυνότητος. Τέτοια φαινόµενα ε ναι σπάνια στ ν ποχή µας. ναισθησία κα διαφορία σ κατακραυγ ς περεπλεόνασε. Κα χρειάζονται τέτοια - στω σπάνια- παραδείγµατα σ ν το Μητροπολίτη Νεαπόλεως, γι ν µ ς πενθυµίζουν τι στ ν πλάνητα κα πλανώµενο το το κόσµο µας δ ν πέλιπε λπίς, τ θος, λεβεντι κα συναίσθηση τ ς κκλησιαστικ ς ποχρέωσης πο χει ποιµ ν ν ξασφαλίζει τ ν πλήρη κα καρποφόρα διαποίµανση το ποιµνίου του. Μπορο σε Μητροπολίτης ιονύσιος ν παραµείνει κόµη λίγο στ ν νεργ διακονία του, ν µ ν παραιτηθε. Ν κουτσοπορεύεται γκωµαχώντας, µακρυ π τ Θυσιαστήριο - πόσοι δ ν τ κάνουν!!-, ν περνάει τ ν καιρ του ναπληρούµενος ν νάγκη π λλους πισκόπους. ν τ κανε. διαποίµανση σ µι τέτοια περίπτωση θ ταν µισή, ν ταν. Κα α τ δ ν µπορο σε ν τ δεχθε. Α τ ς πο δ ν νεχόταν µύγα στ σπαθί του. Πού ποτελο σε τ µάτι, τ α τί, τ νο κα τ ν καρδι λης της Μητρόπολης. Α τ ς πο ζο σε στ σφιγµ τ ς ζω ς λων των νορι ν του. Α τ ς πο - πως λεγε- γνώριζε κόµη κα τ πολείµµατα τ ς τροφ ς στ δόντια τ ν ερέων του. Α τ ς πο ζο σε τ λατρευτικ ζω τόσο ντονα, µέχρι παρεξηγήσεως. Α τ ς πο ργάνωσε π µηδενικ ς βάσεως τ ν τόπο α τ ν τ ν ρηµο πνευµατικ κα κκλησιαστικά, τ υτικ Θεσσαλονίκη, σ ργοτάξιο θρησκευτικ ς, πνευµατικ ς κα πολιτιστικ ς νόδου κα προόδου. Χρόνια τώρα παρακολουθ τ ν κκλησιαστική µας στορία. Τ ν στορία α το κριβ ς το φαινοµένου: πέργηροι εράρχες ν γαντζώνονται µ χέρια κα πόδια στ ν 5

6 πισκοπική τους καρέκλα. ιαλογίζοµαι γιατί; φο κα στ ν λλη ζω θ ε ναι πίσκοποι. Τί ε ν α τ πού το ς κρατάει δεµένους στ µουράγιο α το του κόσµου; Τί ε ν α τ πο δ ν το ς πιτρέπει ν ντιληφθο ν τ σκάνδαλο πο δηµιουργο ν στο ς πιστούς τους µ τ ν σωµατική τους µόνο παρουσία κα τ ν λλη καθολική τους πουσία! Μητροπολίτης Νεαπόλεως κα Σταυρουπόλεως ιονύσιος π ρξε π τ ν πρώτη µέρα τ ς λεύσεώς του ξιοπρεπ ς κα µεγαλοπρεπής. θεσε ψηλ - κε πο πρέπει- τ ν ξία το πισκοπικο ξιώµατος κα µ τ ν τελευταία του πράξη -πράξη µολογουµένως γενναία- δ ν πρόδωσε τ ν αυτό του. πέδειξε συνέπεια κα συνέχεια. ταν κα ε ναι ξιος της κκλησίας, γι α τ κα ξιος λων µας. Ε θε κα διάδοχός του ν βαδίζει στ χνη του. 6