ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ. Τῌ Β ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου Πατρὸς ἡ μῶν Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, τοῦ διορατικοῦ

Transcript

1 Τῌ Β ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου Πατρὸς ἡ μῶν Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, τοῦ διορατικοῦ καὶ θαυματουργοῦ. ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ Ποίημα Εὐαγγέλου Χρ. Καραδήμου Θεολόγου Φιλολόγου * * ΕΝ Τῼ ΜΙΚΡῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ Εἰς τὸ Κύριε, ἐκέκραξα, ἱστῶμεν στίχους δ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια. Ἦχος α. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων. Στίχ. Ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός, ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον. Τῶν φιλοσίων τὰ πλήθη * δεῦτε συνδράμωμεν, * πανηγυρίσαι μνήμην * ἱεροῦ Πορφυρίου * θραύσας γὰρ δαιμόνων βέλη πικρά, * νίκης στέφανον ἔλαβε * τὸν τῆς ἁγνείας καὶ θείας ὑπακοῆς * καὶ ἀμάχου ταπεινώσεως. Στίχ. Ὅτι παρὰ τῷ Κυρίῳ τὸ ἔλεος, καὶ πολλὴ παρ αὐτῷ λύτρωσις, καὶ αὐτὸς λυτρώσεται τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ. Τῶν ἱερέων ἐδείχθης * τὸ ἐγκαλλώπισμα, * τῶν μοναστῶν τὸ κλέος, * τῶν πιστῶν προστασία, * ὅσιε Πορφύριε, σῶσον ἡμᾶς, * τοὺς εἰς σὲ καταφεύγοντας, * ὅτι πολλῇ παῤῥησίᾳ πρὸς τὸν Θεὸν * μεσιτεύεις ἱερώτατε. Στίχ. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔθνη, ἐ παινέσατε αὐτόν, πάντες οἱ λαοί. Τοῦ Παρακλήτου ἐγένου * δοχεῖον ἔμψυχον, * χαρισματοῦχος μέγας * καὶ κλεινὸς ὑποφήτης * ἄῤῥητα μυστήρια σὺ ἐρευνῶν * καὶ κηρύσσων σοῖς θαύμασιν, * ὅτι Χριστοῦ εὐωδία καὶ δοξασμὸς * ἐνοικεῖ ἐν τοῖς ἁγίοις Αὐτοῦ. Στίχ. Ὅτι ἐκραταιώθη τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐφ ἡ μᾶς, καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα. Τὴν Ἀττικὴν σκέπε πᾶσάν τε * καὶ τὴν Εὔβοιαν, * τὴν σὴν μονὴν καὶ ποίμνην * καὶ θεράποντας ταύτης, * ἄνεσιν παρέχων ἐκ τῶν δεινῶν, * πειρασμῶν τε καὶ θλίψεων * χαρίζων πᾶσιν ὑγείαν καὶ προκοπὴν * καὶ τὴν χάριν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν. Δόξα. Ἦχος πλ. α. Δεῦτε φιλεόρτων ὁ σύλλογος, * πνευματικὰς κιθάρας ἀνακρούοντες, * τὸν ὑποφήτην Πορφύριον ἀνυμνήσωμεν. * Οὗτος γὰρ ἀνήχθη ταῖς τῶν μυστικῶν θεωρίαις, * καὶ παραδείσου ἀπέλαυσεν. * Ἰσάγγελος ἐν σώματι ἀνεδείχθη * γνόφῳ τοῦ Θεοῦ ἐνῴκησεν, θεοειδὴς γεγονώς * ὄντως δι αὐτοῦ τὸ Πνεῦμα ἐλάλησε. * Καὶ νῦν πρεσβεύει παρεστὼς τῷ Κυρίῳ * ὑπὲρ πάντων, τῶν τιμώντων * τὴν πάνσεπτον κοίμησιν αὐτοῦ. Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε Παρθένε, * καὶ δοξάζομέν σε, * οἱ πιστοὶ κατὰ χρέος, * τὴν πόλιν τὴν ἄσειστον, * τὸ τεῖχος τὸ ἄῤῥηκτον, * τὴν ἀῤῥαγῆ προστασίαν, * καὶ καταφυγὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Τό Φῶς ἱλαρόν, τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας Καταξίωσον Κύριε... καὶ τὰ πληρωτικά. Εἰς τὸν Στίχον, Στιχηρὰ Προσόμοια. Ἦχος β. Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ. Χαίροις τῶν ἀσκητῶν * ὁ θεῖος ὑποφήτης * καὶ ὀρθοδόξων κλέος, * πηγὴ θαυμάτων, πάτερ, * Πορφύριε τρισόλβιε. Στίχ. Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. Ὅλος ἐν προσευχῇ καὶ ἀγρυπνίᾳ ἦσθα, * ἐν ταπεινοφροσύνῃ * διακονῶν τὰ πλήθη, * τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Στίχ. Μακάριος ἀνήρ, ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα. 1

2 Ἔφριξεν ἐπὶ σοὶ * ἡ Πάτμος ἡ ἁγία, * μετὰ τὸν Ἰωάννην * ἰδοῦσά σε, τὴν θείαν * ὁρῶντα Ἀ ποκάλυψιν. Δόξα. Τριαδικόν. Χάριτος ἐμπλησθεὶς * Τριαδικῆς Μονάδος, * θεόπτης ἐγεγόνει * Φωτὶ ἐν τῷ Ἀκτίστῳ * Πορφύριος ὁ ἔνθεος. Χάριτι σῇ ἀθλῶν * ἐν Καυσοκαλυβίοις * Πορφύριος, Παρθένε, * προφήτης ἀνεδείχθη * καὶ μύστης διοράσεως. Νῦν ἀπολύεις, Τρισάγιον, τὸ Ἀπολυτίκιον ἐκ τοῦ Μεγάλου Ἑσπερινοῦ καὶ Ἀπόλυσις. * * ΕΝ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ Μετὰ τὸν Προοιμιακόν, Συναπτὴ μεγάλη ὑπὸ τοῦ Διακόνου ΤΑ ΕΙΡΗΝΙΚΑ Ὁ διάκονος Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν κτλ. Οἱ δὲ χοροὶ εἰς ἑκάστην δέησιν τὸ Κύριε, ἐλέησον μέχρι καὶ τῆς Ἀντιλαβοῦ, σῶσον... Ὁ διάκονος Τῆς Παναγίας, ἀχράντου... Ὁ χορός Σοί, Κύριε. Ὁ ἱερεύς Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα... Ὁ χορός Ἀμήν. Η ΣΤΙΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΨΑΛΤΗΡΙΟΥ Στιχολογοῦμεν τοῦ, Μακάριος ἀνήρ, τὴν α στάσιν. Εἶτα Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅτι σὸν τὸ κράτος... ΟΙ ΕΠΙΛΥΧΝΙΟΙ ΨΑΛΜΟΙ Ψαλμὸς ρμ (140). Ἦχος δ. Κύριε, ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου εἰσάκουσόν μου, Κύριε. Κύριε, ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου πρόσχες τῇ φωνῇ τῆς δε ήσεώς μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς σέ. Εἰσάκουσόν μου, Κύριε. Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου, ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή. Εἰσάκουσόν μου, Κύριε. Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου, καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη μου. Μὴ ἐκκλίνῃς τὴν καρδίαν μου εἰς λόγους πονηρίας, τοῦ προφασίζεσθαι προφάσεις ἐν ἁ μαρτίαις, Σὺν ἀνθρώποις ἐργαζομένοις τὴν ἀνομίαν, καὶ οὐ μὴ συνδυάσω μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῶν. Παιδεύσει με δίκαιος ἐν ἐλέει καὶ ἐλέγξει με, ἔλαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κεφαλήν μου. Ὅτι ἔτι καὶ ἡ προσευχή μου ἐν ταῖς εὐδοκίαις αὐτῶν κατεπόθησαν ἐχόμενα πέτρας οἱ κριταὶ αὐτῶν. Ἀκούσονται τὰ ῥήματά μου, ὅτι ἡδύνθησαν ὡσεὶ πάχος γῆς ἐρράγη ἐπὶ τῆς γῆς, διεσκορπίσθη τὰ ὀστᾶ αὐτῶν παρὰ τὸν ᾅδην. Ὅτι πρὸς σέ, Κύριε Κύριε, οἱ ὀφθαλμοί μου ἐ πὶ σοὶ ἤλπισα, μὴ ἀντανέλῃς τὴν ψυχήν μου. Φύλαξόν με ἀπὸ παγίδος, ἧς συνεστήσαντό μοι, καὶ ἀπὸ σκανδάλων τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν. Πεσοῦνται ἐν ἀμφιβλήστρῳ αὐτῶν οἱ ἁμαρτωλοί κατὰ μόνας εἰμὶ ἐγώ, ἕως ἂν παρέλθω. Ψαλμὸς ρμα (141). Φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐδεήθην. Ἐκχεῶ ἐνώπιον αὐτοῦ τὴν δέησίν μου, τὴν θλῖψίν μου ἐνώπιον αὐτοῦ ἀπαγγελῶ. 2

3 Ἐν τῷ ἐκλείπειν ἐξ ἐμοῦ τὸ πνεῦμά μου, καὶ σὺ ἔγνως τὰς τρίβους μου. Ἐν ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ ἐπορευόμην, ἔκρυψαν παγίδα μοι. Κατενόουν εἰς τὰ δεξιὰ καὶ ἐπέβλεπον, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐπιγινώσκων με. Ἀπώλετο φυγὴ ἀπ ἐμοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἐκζητῶν τὴν ψυχήν μου. Ἐκέκραξα πρὸς σέ, Κύριε εἶπα Σὺ εἶ ἡ ἐλπίς μου, μερίς μου εἶ, ἐν γῇ ζώντων. Πρόσχες πρὸς τὴν δέησίν μου, ὅτι ἐταπεινώθην σφόδρα. Ῥῦσαί με ἐκ τῶν καταδιωκόντων με, ὅτι ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ. Ἐξάγαγε ἐκ φυλακῆς τὴν ψυχήν μου τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου. Ἐμὲ ὑπομενοῦσι δίκαιοι, ἕως οὗ ἀνταποδῷς μοι. Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε Κύριε, εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου. Γενηθήτω τά ὦτά σου προσέχοντα εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου. Ἱστῶμεν στίχους στ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια. Ἦχος δ. Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν. Στίχ. Ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃς, Κύριε Κύριε, τίς ὑποστήσεται; ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐ στιν. Τῆς Ἑλλάδος φιλέορτοι, * γῆς ἁπάσης θεόφρονες, * συνελθόντες σήμερον εὐφημήσωμεν * τὸν θεῖον ὄντως Πορφύριον, * τὸν βίῳ ἰ σάγγελον, * καὶ προφήτην ἀληθῶς, * ὀρθοδόξων ἀγλάϊσμα * καὶ τὸ καύχημα, * τῆς Τριάδος τὸν μύστην, τὸν τὴν χάριν, * ταπεινώσει δουλωθέντα, * τοῦ Παρακλήτου πλουτήσαντα. Στίχ. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου ὑπέμεινά σε, Κύριε ὑπέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν λόγον σου, ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν Κύριον. Ἐν τῷ Ἄθωνι ἤνθησας * ὥσπερ ἄνθος μυρίπνοον, * καὶ τὰ πλήθη εὔφρανας τῇ ἡδύτητι * τῆς τοῦ σοῦ λόγου ἁπλότητος * καί, θείᾳ πραότητι, * εἰρηνεύων τὰς ψυχάς, * πρὸς λιμένα τὸν εὔδιον * ἄγεις ἅπαντας, * εἰς Χριστοῦ τὴν ἁγίαν Ἐκκλησίαν, * ἔνθα ἔστι σωτηρία * καὶ παραδείσου ἀπόλαυσις. Στίχ. Ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός, ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον. Ὡς ἀστὴρ φαεινότατος * ἐξ Εὐβοίας ἀνέτειλας, * καταυγάζων ἅπασαν τὴν ὑφήλιον * τῶν χαρισμάτων ταῖς λάμψεσιν * καὶ ὅλῃ λαμπρότητι * σῆς ἁγίας βιοτῆς, * τῶν ὁσίων, Πορφύριε, * ἐγκαλλώπισμα * τῆς ἀγάπης δ ἐνσάρκωσις ἐγένου * καὶ συγγνώμης τύπος πᾶσι, * ὑπομονῆς καὶ ἁπλότητος. Στίχ. Ὅτι παρὰ τῷ Κυρίῳ τὸ ἔλεος, καὶ πολλὴ παρ αὐτῷ λύτρωσις, καὶ αὐτὸς λυτρώσεται τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ. Ἀγαπήσας τὸν Κύριον, * ταπεινῶς ὑπηρέτησας * Ἐκκλησίᾳ, ὅσιε, ἐκ νεότητος * καὶ τοῖς νοσοῦσι κεχάρισαι * ἰάσεις ἐν θαύμασι, * Παρακλήτου δωρεάς * καὶ διάκρισιν ἔλαβες * καὶ διόρασιν * καὶ τὴν χάριν προβλέπειν γεγονότα * τὰ ἐσόμενα τῷ κόσμῳ, * τὰ ὑφ ἡ μῶν ἀκατάληπτα. Στίχ. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔθνη, ἐ παινέσατε αὐτόν, πάντες οἱ λαοί. Ἐν τῷ βάθει, Πορφύριε, * τῆς Χριστοῦ ταπεινώσεως * καταβάς, ὑψώθης πρὸς τὰ ἀπόῤῥητα * Χριστοῦ τὰ θεῖα μυστήρια, * καὶ τούτοις ἐτρύφησας, * καὶ ἐγένου θεατὴς * τῶν μελλόντων ἐμβρόντητος, * Ἰωάννης ὡς, * ἐν τῇ Πάτμῳ ἰδὼν ἀποκαλύψεις, * φωτισμῷ τοῦ Παρακλήτου, * ἱερομύστα πανόσιε. Στίχ. Ὅτι ἐκραταιώθη τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐφ ἡ μᾶς, καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα. Ἀρετῶν ἐνδυσάμενος * τὴν πορφύραν, Πορφύριε, * ἐν χοροῖς παρίστασαι, ὡς ἰσάγγελος * θείων ἀγγέλων ὁλόφωτος, * καὶ ψάλλεις γηθόμενος, * καὶ ὑμνεῖς ἐν οὐρανοῖς * Τρισηλίου 3

4 θεότητος * δόξαν ἄφθιτον * καὶ Χριστὸν διαπύρως ἱκετεύεις * τοῦ δωρῆσαι τοῖς ἀνθρώποις * τῆς μετανοίας ἀπόλαυσιν. Δόξα. Ἦχος πλ. β. Σήμερον ἀνέτειλεν, ὡς ἀστὴρ περιφανής, * ἡ τοῦ ὁσίου Πορφυρίου πανσεβάσμιος μνήμη * τὴν ἐκκλησίαν τῶν πιστῶν καταυγάζουσα. * Δεῦτε οὖν οἱ πᾶσαν τὴν Ἀττικὴν οἰκοῦντες, * ἱεροῖς ἐγκωμίοις τοῦτον τιμήσωμεν λέγοντες * χαίροις, ὁ ἐν πόνοις ἀθλήσας * καὶ ἐν νίκαις χρηματίσας * τῶν παλαιῶν ὁσίων ἐφάμιλλος * χαίροις, ὁ ἐν σαρκὶ * ὡς ἄγγελος Θεὸν διακονήσας, * ταπεινώσεως στολῇ καλυπτόμενος * χαίροις, ὁ λαμπρότατος ναὸς * τῆς ἁ γνείας καὶ τῆς ἀγαθότητος, * καὶ μυστηρίοις θείοις * γνώσει μεμυημένος. * Πρέσβευε οὖν ὑπὲρ ἡμῶν τῷ Κυρίῳ, * τῶν εὐγνωμόνως τιμώντων * καὶ ἀνυμνούντων τὴν μνήμην σου. Τίς μὴ μακαρίσει σε, * Παναγία Παρθένε; * τίς μὴ ἀνυμνήσει σου * τὸν ἀλόχευτον τόκον; * Ὁ γὰρ ἀχρόνως ἐκ Πατρὸς * ἐκλάμψας Υἱὸς μονογενής, ὁ αὐτὸς * ἐκ σοῦ τῆς Ἁγνῆς προ ῆλθεν, * ἀφράστως σαρκωθείς, * φύσει Θεὸς ὑπάρχων, * καὶ φύσει γενόμενος * ἄνθρωπος δι ἡμᾶς, * οὐκ εἰς δυάδα * προσώπων τεμνόμενος, * ἀλλ ἐν δυάδι φύσεων, * ἀσυγχύτως γνωριζόμενος. * Αὐτὸν ἱκέτευε, σεμνὴ παμμακάριστε, * ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. ἢ τὸ ἑξῆς Προεόρτιον. (6 Δεκ.) Σπήλαιον εὐτρεπίζου ἡ Ἀμνὰς γὰρ ἥκει, ἔμβρυον φέρουσα Χριστόν. Φάτνη δὲ ὑποδέχου, τὸν τῷ λόγῳ λύσαντα τῆς ἀλόγου πράξεως, ἡμᾶς τοὺς γηγενεῖς. Ποιμένες ἀγραυλοῦντες, μαρτυρεῖτε θαῦμα τὸ φρικτόν καὶ Μάγοι ἐκ Περσίδος, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν, τῷ Βασιλεῖ προσάξατε ὅτι ὤφθη Κύριος ἐκ Παρθένου Μητρός ὅν περ καὶ κύψασα, δουλικῶς ἡ Μήτηρ προσεκύνησε, καὶ προσεφθέγξατο τῷ ἐν ἀγκάλαις αὐτῆς Πῶς ἐνεσπάρης μοι; ἢ πῶς μοι ἐνεφύης, ὁ Λυτρωτής μου καὶ Θεός; ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΠΙΛΥΧΝΙΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ Ψαλλομένου τοῦ Καὶ νῦν γίνεται ἡ εἴσοδος ὑ πὸ τοῦ ἱερέως καὶ τοῦ διακόνου. Ὁ διάκονος Σοφία ὀρθοί. Ὁ προεστὼς ἢ ὁ ἀναγνώστης τὴν ἐπιλύχνιον εὐχαριστίαν χῦμα Φῶς ἱλαρὸν ἁγίας δόξης, * ἀθανάτου Πατρός, * οὐρανίου, ἁγίου, μάκαρος, * Ἰησοῦ Χριστέ, * ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν, * ἰδόντες φῶς ἑσπερινόν, * ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱόν, * καὶ ἅ γιον Πνεῦμα, Θεόν. * Ἄξιόν σε ἐν πᾶσι καιροῖς * ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις, * Υἱὲ Θεοῦ, ζωὴν ὁ διδούς * διὸ ὁ κόσμος σὲ δοξάζει. Ἐὰν δὲ εἰσοδεύουν δύο ἢ περισσότεροι ἱερεῖς, ψάλλουν αὐτοὶ τὴν ἐπιλύχνιον εὐχαριστίαν. ΤΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ Ὁ διάκονος Ἑσπέρας προκείμενον. Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἦχος βαρύς. Ψαλμὸς νη. Ὁ Θεὸς ἀντιλήπτωρ μου εἶ τὸ ἔλεός σου προφθάσει με. (νη 10 11) Στίχ. α. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, ὁ Θε ός, καὶ ἐκ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ ἑμὲ λύτρωσαί με. (νη 2) Στίχ. β. Ῥῦσαί με ἐκ τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀ νομίαν καὶ ἐξ ἀνδρῶν αἱμάτων σῶσόν με. (νη 3) ΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα. (γ 1 9). Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ, καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος. Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀ φρόνων τεθνάναι, καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔ ξοδος αὐτῶν, καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα, οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνῃ. Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀ θανασίας πλήρης. Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτοὺς καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἀξίους ἑαυτοῦ. Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέ 4

5 ξατο αὐτούς. Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν καλάμῃ διαδραμοῦνται. Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν, καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας. Οἱ πεποιθότες ἐπ αὐτῷ συνήσουσιν ἀλήθειαν, καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν αὐτῷ, ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ. Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα. (ε 15 23, στ 1 3). Δίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι, καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν, καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ. Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλειον τῆς εὐπρεπείας, καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρίου, ὅτι τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ σκεπάσει αὐτούς, καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν. Λήψεται πανοπλίαν, τὸν ζῆλον αὐτοῦ, καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν. Ἐνδύσεται θώρακα, δικαιοσύνην, καὶ περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν ἀνυπόκριτον. Λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον, ὁσιότητα ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομφαίαν συνεκπολεμήσει αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρονας. Πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν, καὶ ὡς ἀ πὸ εὐκύκλου τόξου τῶν νεφῶν, ἐπὶ σκοπὸν ἁ λοῦνται, καὶ ἐκ πετροβόλου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι. Ἀγανακτήσει κατ αὐτῶν ὕδωρ θαλάσσης, ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως. Ἀντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως καὶ λαῖλαψ ἐκλικμήσει αὐτούς καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία, καὶ ἡ κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν. Ἀκούσατε οὖν βασιλεῖς καὶ σύνετε μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς. Ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους, καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐ θνῶν ὅτι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑ μῖν, καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου. Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα. (δ 7 15). Δίκαιος, ἐὰν φθάσῃ τελευτῆσαι, ἐν ἀναπαύσει ἔσται. Γῆρας γὰρ τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμῷ ἐτῶν μεμέτρηται. Πολιὰ δέ ἐ στι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος. Εὐάρεστος τῷ Θεῷ γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν μετετέθη. Ἡρπάγη, μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἢ δόλος ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ καλά, καὶ ρεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον. Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἦν Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας. Οἱ δὲ λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες, μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ τοιοῦτον, ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ. ΑΙ ΔΕΗΣΕΙΣ Ὁ διάκονος τὴν ἐκτενῆ δέησιν Εἴπωμεν πάντες ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς κτλ. Ὁ χορὸς εἰς ἑκάστην δέησιν τὸ Κύριε, ἐλέησον τρίς, εἰς δὲ τὴν τελευταίαν ἅπαξ. Ὁ ἱερεύς Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος... Ὁ χορός Ἀμήν. Ὁ προεστώς ἢ ὁ ἀναγνώστης Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἑσπέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Δέσποτα συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγί ῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ χορός Ἀμήν. Ὁ διάκονος Πληρώσωμεν τὴν ἑσπερινὴν δέησιν... Ὁ χορός Κύριε, ἐλέησον. Ὁ διάκονος Ἀντιλαβοῦ, σῶσον... Ὁ χορός Κύριε, ἐλέησον. 5

6 Ὁ διάκονος Τὴν ἑσπέραν πᾶσαν... Ὁ χορὸς εἰς ἑκάστην δέησιν Παράσχου, Κύριε. Ὁ διάκονος Τῆς Παναγίας, ἀχράντου... Ὁ χορός Σοί, Κύριε. Ὁ ἱερεύς Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος... Ὁ χορός Ἀμήν. Ὁ ἱερεύς Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ χορός Καὶ τῷ πνεύματί σου. Ὁ διάκονος Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν... Ὁ χορός Σοί, Κύριε. Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχὴν τῆς κεφαλοκλισίας καὶ τὴν ἐκφώνησιν Εἴη τὸ κράτος τῆς βασιλείας σου... Ὁ χορός Ἀμήν. Εἰς τὴν Λιτήν, Ἰδιόμελα. Ἦχος α. Ὅσιε πάτερ Πορφύριε, * πολλῇ παῤῥησίᾳ χρώμενος * πρὸς Χριστὸν τὸν Θεόν, * ὃν παιδιόθεν ὁλοψύχως ἠγάπησας, * καὶ ὡς λαμπὰς δι Αὐτόν, τῇ ἀσκήσει, ἐτάκης, * ταύτην τὴν Μονήν σου, * ἣν μόχθοις πολλοῖς καὶ ἱδρῶσιν ἀνήγειρας, * φύλαξον ὡς ἄγγελος, * ἐξ ἐ χθρῶν καὶ κινδύνων. * Καὶ ἡμᾶς, τὰς ἐν αὐτῇ ἀσκουμένας περιφρούρησον * ἐν ἀγάπῃ καὶ ὑπομονῇ, * ἵνα ὦμεν ἕν, συμφώνως τῇ εὐχῇ σου, * τῇ πρὸ τῆς κοιμήσεώς σου ἐν τῷ Ἄθωνι. * Μνήσθητι, πάτερ, * τῆς ἐπιγείου ἐνταῦθα πολιτείας σου * καὶ ἀνάδειξον ἡμᾶς, τὰ τέκνα σου, * κληρονόμους τῶν ἀρετῶν * καὶ τοῦ μακαριστοῦ τέλους σου, * ἵνα σε, ὡς προστάτην καὶ εὐεργέτην ἡμῶν, * ἀεὶ μεγαλύνωμεν. Ἦχος β. Ὁσιακῇ ἐκλάμψας πολιτείᾳ, * θεαρέστων πράξεων τύπος * καί, ὄντως, μοναχῶν ὑπόδειγμα * ἀνεδείχθης, πάτερ ὅσιε. * Διὰ Χριστὸν γὰρ ἀθλήσας, * ἠξιώθης θείου στέμματος. * Καὶ εἰς ὕψος νοητὸν τὸν νοῦν ἐπάρας, * θεωρίας μύστης ἐγένου, * καὶ ἀγγέλων συμπολίτης. * Καὶ ὄμμα θεῖον ἀναδειχθείς, * τὰ κρυπτὰ τοῖς ἀνθρώποις * τῇ διοράσει πάντα ἐδείκνυς, * προκαλῶν πᾶσι τὴν ἔκπληξιν, * δι όπερ τὴν χάριν καὶ ἀρετήν σου ἐθαύμαζον. * Ἀλλ, ὦ πάτερ σοφέ, Πορφύριε, * πρέσβευε ὑ πὲρ τῶν τιμώντων σε. Ἦχος γ. Τῇ φωταυγείᾳ τοῦ Πνεύματος * μυστικῶς καταλαμπόμενος, * νοημάτων θείων ἀληθὴς προφήτης * ἐχρημάτισας, Πορφύριε. * Τῶν ἀ σκητῶν γὰρ ἀγῶνας, * ζήλῳ, πάντας ὑπερκεράσας, * ὕψος δυσανάβατον ἀρετῶν κατέλαβες. * Πλεῖστα δὲ χαρίσματα, * ὡς λαβών, τῷ Πνεύματι, * τοῖς δεομένοις, θαύμασι, παρέχεις δωρεὰς πολλάς. * Καὶ τῷ βίῳ σου τοὺς πάντας διδάσκων, * προσκαλεῖς τούτους πρὸς μετάνοιαν. * Ἀλλ ὡς πατὴρ οἰκτίρμων, ὅσιε, * ἱκέτευε σωθῆναι * τὰς ψυχὰς τῶν προσφευγόντων, * τῇ παῤῥησίᾳ σου. Ἦχος δ. Ἀσκητικῶν παλαισμάτων σου, σοφέ, θρίαμβον * καὶ τὴν θείαν δόξαν, * ἣν ἔλαβες σὺ ὡς ἔπαθλον, * τὶς δύναται εἰπεῖν ἐν λόγοις ποτὲ * καὶ ὑμνῳδῆσαι, τρισόλβιε; * Διὸ σὲ τιμῶμεν ἅ παντες, * οἱ τὴν σὴν καρπωθέντες χάριν, * καὶ λαβόντες πολλάκις * ἀρωγὴν διὰ σοῦ, ἀ οίδιμε. * Καὶ νῦν ἐν οὐρανοῖς εὐφραινόμενος, * πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, * ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Δόξα. Ἦχος β. Ὥσπερ ἔλαφος διψῶσα, ὅσιε πάτερ, * ἔσπευσας παιδιόθεν * πρὸς πηγὰς πνευματικάς, * τῆς ἐρήμου τοῦ Ἄθωνος. * Καὶ τῷ ζῶντι ὕδατι * πληρωθεὶς τὴν καρδίαν, * εὐφροσύνην τῆς χάριτος * ἀνέβλυσας τοῖς ἀνθρώποις. * Χαρίσματα ἐδέξω οὐράνια, * ἀσκῶν ὑπακοὴν καὶ ταπείνωσιν * ναὸς ὄντως ἐδείχθης τοῦ Πνεύματος. * Καὶ νῦν Χριστὸν δυσώπει ὑπὲρ ἡμῶν, * ἐπιτελούντων πιστῶς * τὴν πανέορτον μνήμην σου. 6

7 Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου. Εἰς τὸν Στίχον, Στιχηρὰ Προσόμοια. Ἦχος πλ. α. Χαίροις ἀσκητικῶν. Χαίροις τῶν μοναστῶν καλλονή, * τῶν ἱερέων περιλάλητον σέμνωμα, * τὸ κλέος τῆς Ἐκκλησίας, * ὁ καθαρώτατος νοῦς, * ὁ τῆς ἀπαθείας * μύστης ἄριστος, * πραότητος πρότυπον, * ταπεινώσεως σκήνωμα, * καὶ ἐραστὴς * τῆς προσευχῆς μανικώτατος, * ἁγιότητος * ἐκμαγεῖον θαυμάσιον * ἄνθος τὸ παραδείσιον * καὶ ῥόδον ἁγνότητος, * τὸ τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν * εὐωδιάζον, Πορφύριε. * Χριστὸν ἐκδυσώπει, * ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι, * τὸ μέγα ἔλεος. Στίχ. Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. Χαίροις ἡ ἱερὰ κεφαλή, * νήσου Εὐβοίας ὁ βλαστὸς ἱερώτατος, * ἀγάπης καὶ τῆς συγγνώμης * καὶ τοῦ ἐλέους πηγή, * Παρακλήτου οἶκος * ἁγιώτατος * φωστὴρ τὴν ὑφήλιον, * καταυγάζων τοῖς θαύμασιν, * τῶν πλανωμένων * ὁδηγὸς πρὸς τὸν Κύριον, * διοράσεως * ὑψιπέτης χρυσάετος * λύχνος ὁ παμφαέστατος * τῆς θείας ἐλλάμψεως, * ὁ τὰ ἀπόῤῥητα φαίνων, * ἀποκαλύπτων μυστήρια. * Χριστὸν ἐκδυσώπει * ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι * τὸ μέγα ἔλεος. Στίχ. Μακάριος ἀνήρ, ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα. Ὅλος ἀφιερώθης Χριστῷ * καὶ παιδιόθεν ἐν τῷ Ἄθωνι ἤθλησας, * συνόμιλος τῶν ἀγγέλων, * οἰκῶν ἐν γῇ, γεγονὼς * καὶ τοῦ Παρακλήτου * ἐνδιαίτημα, * δαιμόνων ἀντίπαλος, * ὧν τὰ θράση διέλυσας * καὶ νοσημάτων * ἰατρὸς ὁ ἀλάνθαστος, * ὁ ἰώμενος * πάντα πάθη, Πορφύριε * τύπος Χριστοῦ ὁ ἔμψυχος, * οὐράνιος ἄνθρωπος, * ὠκεανὸς εὐσπλαγχνίας, * ἁμαρτωλῶν καταφύγιον. * Ἱκέτευε, πάτερ, * ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι * τὸ μέγα ἔ λεος. Δόξα. Ἦχος πλ. β. Τὴν τῶν ὁσίων καλλονήν, * τῶν ἀσκητῶν τὴν δόξαν, * πηγὴν τὴν τῶν θαυμάτων * καὶ πρὸς Χριστὸν ἱκέτην τὸν ἀκοίμητον, * συνελθόντες, ὦ φιλέορτοι, * ἀγαλλομένῃ καρδίᾳ ὑμνήσωμεν λέγοντες * Χαίροις, ὁ ἀσκουμένων ἐν κόσμῳ κανὼν * καὶ ὁδηγὸς τοῦ βίου ἀκριβέστατος * Χαίροις, ἀστὴρ ὁ λαμπρότατος, * ἀ ρετῶν ταῖς λάμψεσι καταυγάζων τὴν σύμπασαν * Χαίροις, ποντιζομένων λιμὴν καὶ προστασία * καὶ πατὴρ ἁπάντων τῶν ἀπωρφανισμένων. * Σὺ τοιγαροῦν, ὦ Πορφύριε, * ἀπαύστως δυσώπει Χριστῷ τῷ Θεῷ * ὑπὲρ τῆς μάνδρας σου ταύτης * καὶ πάντων ἡμῶν, * τῶν τιμώντων σου τὴν σεβάσμιον κοίμησιν. Θεοτόκε σὺ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, * ἡ βλαστήσασα τὸν καρπὸν τῆς ζωῆς * σὲ ἱκετεύομεν πρέσβευε Δέσποινα, * μετὰ τοῦ σοῦ Ὁσίου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, * ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. ἢ τὸ ἑξῆς Προεόρτιον. (6 Δεκ.) Ἀνύμφευτε Παρθένε, πόθεν ἥκεις; τίς ὁ τεκών σε; τίς καὶ ἡ Μήτηρ σου; πῶς τὸν Κτίστην φέρεις ἐν ἀγκάλαις; πῶς οὐκ ἐφθάρης τὴν νηδύν; μεγάλων παραδόξων ἐπὶ σοὶ φρικτῶν μυστηρίων, ἐπὶ γῆς τελουμένων, ὁρῶμεν Παναγία, καὶ προευτρεπίζομεν ἐπάξιόν σοι χρέος, ἐκ τῆς γῆς τὸ Σπήλαιον καὶ οὐρανὸν αἰτοῦμεν, παρασχεῖν τὸν Ἀστέρα καὶ Μάγοι δὲ προέρχονται, ἀπὸ Ἀνατολῶν τῆς γῆς, εἰς δυσμὰς θεάσασθαι, τὴν σωτηρίαν τῶν βροτῶν, ὡς βρέφος γαλουχούμενον. Τό, Νῦν ἀπολύεις... τὸ Τρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τῆς Εὐβοίας τὸν γόνον, * οἰκουμένης ἀγλάϊσμα * τῆς Θεολογίας τὸν μύστην * καὶ Χριστοῦ φίλον γνήσιον, * Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί, * τὸν πλήρη χαρισμάτων ἐκ παιδός. * 7

8 Δαιμονῶντας γὰρ λυτροῦται, καὶ ἀσθενεῖς * ἰᾶται πίστει κράζοντας * δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, * δόξα τῷ σὲ ἁγιάσαντι, * δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ * πᾶσιν ἰάματα. Δόξα. Τὸ αὐτό. Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι Παρθένε τὸ Χαῖρε, * σὺν τῇ φωνῇ ἐσαρκοῦτο ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης * ἐν σοὶ τῇ ἁγίᾳ κιβωτῷ, * ὡς ἔφη ὁ δίκαιος Δαυΐδ, * ἐδείχθης πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν, * βαστάσασα τὸν Κτίστην σου. * Δόξα τῷ ἐνοικήσαντι ἐν σοί, * δόξα τῷ προελθόντι ἐκ σοῦ, * δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς * διὰ τοῦ τόκου σου. Εὐλόγησις τῶν ἄρτων καὶ Ἀπόλυσις. Η ΑΠΟΛΥΣΙΣ Ὁ ἱερεύς Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός... Ὁ ἀναγνώστης Δόξα, καὶ νῦν. Κύριε, ἐλέησον γ. Πάτερ ἅγιε, εὐλόγησον. Ὁ ἱερεύς Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν Δι εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν... Ὁ χορός Ἀμήν. * * ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετὰ τὸν ν ψαλμόν, τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα, τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου. Καὶ Ἀπόλυσις. * * ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὸν Ἑξάψαλμον, Συναπτὴ μεγάλη, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα... Ἦχος α. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Στίχ. β. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Στίχ. γ. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ Ἦχος α. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τῆς Εὐβοίας τὸν γόνον, * οἰκουμένης ἀγλάϊσμα * τῆς Θεολογίας τὸν μύστην * καὶ Χριστοῦ φίλον γνήσιον, * Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί, * τὸν πλήρη χαρισμάτων ἐκ παιδός. * Δαιμονῶντας γὰρ λυτροῦται, καὶ ἀσθενεῖς * ἰᾶται πίστει κράζοντας * δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, * δόξα τῷ σὲ ἁγιάσαντι, * δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ * πᾶσιν ἰάματα. Δόξα. Τὸ αὐτό. Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι Παρθένε τὸ Χαῖρε, * σὺν τῇ φωνῇ ἐσαρκοῦτο ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης * ἐν σοὶ τῇ ἁγίᾳ κιβωτῷ, * ὡς ἔφη ὁ δίκαιος Δαυΐδ, * ἐδείχθης πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν, * βαστάσασα τὸν Κτίστην σου. * Δόξα τῷ ἐνοικήσαντι ἐν σοί, * δόξα τῷ προελθόντι ἐκ σοῦ, * δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς * διὰ τοῦ τόκου σου. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅτι σὸν τὸ κράτος... ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ [Τὸ Ψαλτήριον τῆς ἡμέρας καὶ ὁ πολυέλεος τοῦ ἁγίου] Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος α. Τὸν τάφον σου Σωτήρ. Χαρίσματα δεχθεὶς * ἐν τῷ Ἄθωνι, πάτερ, * ὡς ἄστρον φαεινὸν * ἀνεδείχθης τῷ κόσμῳ, * φωτίζων τοῖς λόγοις σου * καὶ τῷ σῷ παραδείγματι, * τοῖς δὲ θαύμασι * τὴν Ἐκκλησίαν δοξάζων, * καὶ μυστήρια * ἀποκαλύπτων ἀνθρώποις * διὸ σὲ δοξάζομεν. 8

9 Δόξα. Τὸ αὐτό. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον, ὅμοιον. Παρθένε, μυστικὸν * κρίνον τοῦ Παραδείσου, * ἀγγέλων χαρμονή, * χαρισμάτων ταμεῖον, * Χριστῷ ἀεὶ πρέσβευε * τῶν πταισμάτων τὴν ἄφεσιν * δοῦναι, Πάναγνε, * τοῖς τιμῶσιν ἀξίως * καὶ γεραίρουσι * μνήμην κλεινοῦ Πορφυρίου, * Χριστὸν ἀγαπήσαντος. Μετὰ τὴν β Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος πλ. α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Ἐγκοσμίων ὁσίων τὸ ἐγκαλλώπισμα, * σκορπίζων Ἄθωνος δρόσον * ἐν Ὁμονοίᾳ, σοφέ, * διηκόνεις ταπεινῶς * νοσοῦσιν, ὅσιε. * Θαύματα δὲ ἐπιτελῶν, * ἀνεδείχθης ἰατρὸς * ἀ λάνθαστος νοσημάτων. * Ἰσάγγελος ἐν τῷ κόσμῳ * ἐγένου, πάτερ, ἐραστὰ τοῦ Χριστοῦ. Δόξα. Τὸ αὐτό. Παναγία Παρθένε, Μῆτερ Θεοῦ ἡμῶν, * δεινῶν καὶ πόνων τὴν λύσιν * ψυχῆς ἐν πόνῳ ζητῶν, * Πορφυρίου ταῖς λιταῖς * παράσχου, Δέσποινα. * Πρέσβευε δὲ τῷ σῷ Υἱῷ * προσκυνοῦντάς σε πιστῶς * φυλάττειν παντὸς κινδύνου * καὶ διδόναι τοῖς σοῖς ἱκέταις * τυχεῖν, Παρθένε, Παραδείσου τερπνοῦ. Μετὰ τὸν Πολυέλεον, Κάθισμα. Ἦχος δ. Ἐπεφάνης σήμερον. Ἀσκητῶν, Πορφύριε, * πάντων ἀκρότης * ἐν τῷ κόσμῳ δέδειξαι, * ζωὴν ἰσάγγελον βιῶν * διὸ ὑμνοῦμεν, πανθαύμαστε, * σοῦ τὴν ἀγάπην * καὶ ἄκραν ταπείνωσιν. Δόξα. Τὸ αὐτό. Ταῖς πρεσβείαις, Κύριε, * ἁγνῆς Μητρός Σου * καὶ τοῦ Σοῦ θεράποντος * τοῦ Πορφυρίου ταπεινοῦ, * παράσχου πᾶσι ἀπόλαυσιν * τῆς οὐρανίου, Χριστέ, Βασιλείας Σου. ΑΝΑΒΑΘΜΟΙ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ Οἱ Ἀναβαθμοί τὸ α Ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου. Ἐκ νεότητός μου * πολλὰ πολεμεῖ με πάθη * ἀλλ αὐτὸς ἀντιλαβοῦ, * καὶ σῶσον Σωτήρ μου. (δίς) Οἱ μισοῦντες Σιών, * αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου * ὡς χόρτος γάρ, πυρὶ * ἔσεσθε ἀπεξηραμένοι. (δίς) Δόξα. Ἁγίῳ Πνεύματι * πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται, * καὶ καθάρσει ὑψοῦται, * λαμπρύνεται, * τῇ τριαδικῇ μονάδι * ἱεροκρυφίως. Καὶ νῦν. Ἁγίῳ Πνεύματι, * ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα, * ἀρδεύοντα, * ἅπασαν τὴν κτίσιν * πρὸς ζωογονίαν. Προκείμενον. Ἦχος δ. Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. Στίχ. Μακάριος ἀνήρ, ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα. ΤΑΞΙΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΟΡΘΡΟΥ Ὁ διάκονος Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Κύριε, ἐλέησον. Ὁ ἱερεύς Ὅτι ἅγιος εἶ, ὁ Θεὸς ἡμῶν,... Ἀμήν. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Στίχ. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. Αἰνεσάτω πνοὴ πᾶσα τὸν Κύριον. Ὁ διάκονος Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡ μᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν. Κύριε, ἐλέησον. (γ ) Ὁ διάκονος Σοφία ὀρθοί ἀκούσωμεν τοῦ ἁ γίου Εὐαγγελίου. Ὁ ἱερεύς Εἰρήνη πᾶσι. Καὶ τῷ Πνεύματί σου. Ὁ ἱερεύς Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσμα. (ια 27 30) 9

10 (Ζήτει τῇ ε Δεκεμβρίου, εἰς τὴν Λειτουργίαν). Ὁ διάκονος Πρόσχωμεν. Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Καὶ ἀναγινώσκει ὁ ἱερεὺς τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Ὄρθρου ἀπὸ τῆς Ὡραίας Πύλης. Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι. Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ ἐμοῦ, ὅτι πρᾶός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν. Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Ὁ Προεστὼς ἢ ὁ Ἀναγνώστης τὸν ν ψαλμόν, χύμα. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁ μαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁ μαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀ γαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁ μαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σι ών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους. Δόξα. Ἦχος β. Ταῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐ ξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. Ἰδιόμελον. Ἦχος πλ. β. Στίχ. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Τὰ ἐπὶ γῆς ἀπαρνηθεὶς τερπνά, * τὰ οὐράνια, Πορφύριε, ἐδέξω * παρὰ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, * ὡς γέρα τῶν πόνων σου * ὅτι καθαρᾷ τῇ καρδίᾳ * καὶ ταπεινώσει πολλῇ, σοφέ, * ἐπολιτεύ 10

11 θης ὄντως, * καὶ μιμητὴς τῶν ἁγίων ἐγένου. * Τῇ δὲ πραότητι τῇ σῇ * πολλοὺς ὡδήγησας εἰς Χριστόν, * ἐν ᾧ καὶ σὺ ὡς ἥλιος ἔλαμψας * πρὸς δόξαν Θεοῦ, * τοῦ σὲ λαμπρῶς δοξάσαντος. Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς... Ἀμήν. ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ Ψάλλονται οἱ Κανόνες ὁ τῆς Θεοτόκου μετὰ τῶν εἱρμῶν εἰς Ϛ, καὶ τοῦ Ἁγίου εἰς η. Ὁ Κανὼν τῆς Θεοτόκου ᾨδὴ α. Ἦχος πλ. δ. Ὁ εἱρμός. Ὑγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν, καὶ τὴν Αἰγυπτίαν, μοχθηρίαν διαφυγών, ὁ Ἰσραηλίτης ἀ νεβόα Τῷ λυτρωτῇ καὶ Θεῷ ἡμῶν ᾄσωμεν. Τροπάρια. Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς, πρὸς σὲ καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητῶν ὦ Μῆτερ τοῦ Λόγου καὶ Παρθένε, τῶν δυσχερῶν καὶ δεινῶν με διάσωσον. Παθῶν με ταράττουσι προσβολαί, πολλῆς ἀ θυμίας, ἐμπιπλῶσαί μου τὴν ψυχήν εἰρήνευσον Κόρη τῇ γαλήνῃ, τῇ τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ σου πανάμωμε. Σωτῆρα τεκοῦσάν σε καὶ Θεόν, δυσωπῶ Παρθένε, λυτρωθῆναί με τῶν δεινῶν σοὶ γὰρ νῦν προσφεύγων ἀνατείνω, καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὴν διάνοιαν. Νοσοῦντα τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν, ἐπισκοπῆς θείας, καὶ προνοίας τῆς παρὰ σοῦ, ἀξίωσον μόνη Θεομῆτορ, ὡς ἀγαθὴ ἀγαθοῦ τε λοχεύτρια. Ἐν θλίψει με ὄντα καὶ συμφορᾷ, ἐπισκοπῆς θείας, καὶ προνοίας μόνη Ἁγνή, ἀξίωσον, ὅ πως σε δοξάζω, τὴν θεοδόξαστον καὶ ὑπεράμωμον. Εἶτα ὁ Κανὼν τοῦ Ὁσίου, οὗ ἡ ἀκροστιχίς Πορφύριον, ᾄσω κλέος ὁσίων. Εὐαγγέλου. ᾨδὴ α. Ἦχος δ. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Παράκλητε δώρησαι * σοφίας λόγον καὶ χάριτος * ὑμνῆσαι Πορφύριον, * τὸν τῆς Εὐβοίας βλαστόν, * τὸν ἀθλήσαντα * ἐν Καυσοκαλυβίοις, * καὶ χάριν δεξάμενον * τῆς διοράσεως. Ὁσίως ἐβίωσας * ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ Ἄθωνος, * ὑπείκων τοῖς γέρουσι * μετὰ χαρᾶς καὶ τιμῶν, * τὴν ταπείνωσιν * δεχθεὶς ἐν τῇ καρδίᾳ, * καὶ χάριν τοῦ Πνεύματος * ἐγκολπωσάμενος. Δόξα. Ῥόδον εὐωδέστατον * ἐδείχθης ὄντως τῆς χάριτος, * σκορπίζον ἀρώματα * τῶν οὐρανῶν τοῖς πιστοῖς, * τὴν πραότητα * καὶ ἀνεξικακίαν, * ἀγάπην, ταπείνωσιν * σὺν τῇ ἁπλότητι. Φαιδρύνεις τὰ σύμπαντα, * Παρθενομῆτορ, τῷ τόκῳ σου, * φθορὰν ἀφανίζουσα * τῆς ἁ μαρτίας, ἁγνή, * καὶ παρέχουσα * χαρὰν τὴν οὐρανίαν * διὸ ἀγαλλόμενοι * πάντες ὑμνοῦμέν σε. Τῆς Θεοτόκου. ᾨδὴ γ. Ἦχος πλ. δ. Ὁ εἱρμός. Οὐρανίας ἁψῖδος, ὀροφουργὲ Κύριε, καὶ τῆς Ἐκκλησίας δομῆτορ, σύ με στερέωσον, ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ σῇ, τῶν ἐφετῶν ἡ ἀκρότης, τῶν πιστῶν τὸ στήριγμα, μόνε φιλάνθρωπε. (δίς) Τροπάρια. Προστασίαν καὶ σκέπην, ζωῆς ἐμῆς τίθημι, σὲ Θεογεννῆτορ Παρθένε, σύ με κυβέρνησον, πρὸς τὸν λιμένα σου, τῶν ἀγαθῶν ἡ αἰτία, τῶν πιστῶν τὸ στήριγμα, μόνη πανύμνητε. 11

12 Ἱκετεύω Παρθένε, τὸν ψυχικὸν τάραχον, καὶ τῆς ἀθυμίας τὴν ζάλην διασκεδάσαι μου σὺ γὰρ Θεόνυμφε τὸν ἀρχηγὸν τῆς γαλήνης, τὸν Χριστὸν ἐκύησας, μόνη πανάχραντε. Εὐεργέτην τεκοῦσα, τὸν τῶν καλῶν αἴτιον, τῆς εὐεργεσίας τὸν πλοῦτον πᾶσιν ἀνάβλυσον πάντα γὰρ δύνασαι, ὡς δυνατὸν ἐν ἰσχύι, τὸν Χριστὸν κυήσασα, Θεομακάριστε. Χαλεπαῖς ἀῤῥωστίαις, καὶ νοσεροῖς πάθεσιν, ἐξεταζομένῳ Παρθένε, σύ μοι βοήθησον τῶν ἰαμάτων γάρ, ἀνελλιπῆ σε γινώσκω, θησαυρὸν πανάμωμε τὸν ἀδαπάνητον. Τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ γ. Ἦχος δ. Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους. Ὑπῆρξας ναὸς τοῦ Παρακλήτου * καὶ μάρτυς τῆς χάριτος αὐτοῦ, * νοσήματα ἰώμενος, * προλέγων τὰ ἐσόμενα, * ἐκβάλλων δὲ καὶ δαίμονας * ταῖς σαῖς εὐχαῖς, ὁσιώτατε. Ῥοαῖς τῶν δακρύων σου, τρισμάκαρ, * ἐν ταῖς παννυχίοις σου εὐχαῖς, * ἀρχόντων παραπτώματα * ἀπέπλυνας, πανόσιε, * γαλήνην χαρισάμενος * τῷ ταλαιπώρῳ λαῷ ἡμῶν. Δόξα. Ἰώβειον ἔδειξας, παμμάκαρ, * ἐν πόνοις τοῖς σοῖς ὑπομονὴν * τῶν νόσων τῶν ποικίλων σου * τοὺς ἄλλους δὲ ἰώμενος, * οὐδέποτε ἐ ζήτησας * τῶν νοσημάτων σου ἴασιν. Ὁ πάντων Σωτὴρ καὶ ἀντιλήπτωρ, * τὴν βρότειον σάρκα προσλαβὼν * ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων σου, * τὸν κόσμον ἐλυτρώσατο, * τῶν οὐρανῶν βασίλισσαν * ἀναγορεύσας σε, Πάναγνε. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν... ΜΕΣΩΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ Κάθισμα τοῦ Ἁγίου. Ἦχος δ. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. Τῶν τῆς ἐρήμου ἀθλητῶν ἡ ἀκρότης, * τῶν ἐγκοσμίων ἀσκητῶν ὁ κοσμήτωρ * καὶ ἱερέων πρότυπον πιστὸν καὶ ὁδηγός, * ὤφθης, ἱερώτατε, * καὶ ἰσάγγελος ὄντως, * ἰαμάτων βρύσις τε, * χαρισμάτων ταμεῖον. * Καὶ νῦν παρίστασαι Χριστῷ ἐν οὐρανοῖς * πρεσβεύων, πάτερ, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Δόξα. Τὸ αὐτό. Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν * ἁ μαρτωλοὶ καὶ ταπεινοὶ καὶ προσπέσωμεν * ἐν μετανοίᾳ, κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς * Δέσποινα βοήθησον, * ἐφ ἡμῖν σπλαγχνισθεῖσα * σπεῦσον ἀπολλύμεθα, * ὑπὸ πλήθους πταισμάτων * μὴ ἀποστρέψῃς σοὺς δούλους κενούς * σὲ γὰρ καὶ μόνην * ἐλπίδα κεκτήμεθα. Εἶτα αἱ δ, ε καὶ Ϛ ᾠδαὶ τῶν κανόνων. Τῆς Θεοτόκου. ᾨδὴ δ. Ἦχος πλ. δ. Ὁ εἱρμός. Εἰσακήκοα Κύριε, τῆς οἰκονομίας σου τὸ μυστήριον, κατενόησα τὰ ἔργα σου, καὶ ἐδόξασά σου τὴν Θεότητα. Τροπάρια. Τῶν παθῶν μου τὸν τάραχον, ἡ τὸν κυβερνήτην τεκοῦσα Κύριον, καὶ τὸν κλύδωνα κατεύνασον, τῶν ἐμῶν πταισμάτων Θεονύμφευτε. Εὐσπλαγχνίας τὴν ἄβυσσον, ἐπικαλουμένῳ τῆς σῆς παράσχου μοι, ἡ τὸν εὔσπλαγχνον κυήσασα, καὶ Σωτῆρα πάντων τῶν ὑμνούντων σε. 12

13 Οἱ ἐλπίδα καὶ στήριγμα, καὶ τῆς σωτηρίας τεῖχος ἀκράδαντον, κεκτημένοι σε Πανάμωμε, δυσχερείας πάσης ἐκλυτρούμεθα. Ἀπολαύοντες Πάναγνε, τῶν σῶν δωρημάτων σοὶ χαριστήρια, ἀναμέλπομεν ἐφύμνια, οἱ γινώσκοντές σε Θεομήτορα. Ἐπὶ κλίνης ὀδύνης μου, καὶ τῆς ἀῤῥωστίας κατακειμένῳ μοι, ὡς φιλάγαθος βοήθησον, Θεοτόκε μόνη ἀειπάρθενε. Τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ δ. Ἦχος δ. Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ. Νοσημάτων θεραπεῖαι * δυσαρίθμητοι, ὅσιε, * ἐν τῇ Μαλακάσῃ, * ἔνθα σὴ Μονή, συντελούμεναι * ἀνακηρύσσουσι μέγα, θεῖον χάρισμα, * ὅπερ ἔλαβες, * τῇ ταπεινώσει κοσμούμενος. Ἀπαθείας ὤφθης οἶκος * καὶ ἁγνείας κειμήλιον * ὅθεν, ἐμπειρίᾳ, * τῇ Θεολογίᾳ ἐθήτευσας, * ἀποκαλύψεων θείων πεῖραν δ ἔλαβες, * ἀνυψούμενος * εἰς τὰ οὐράνια, ὅσιε. Δόξα. Σεβασμίαν κεφαλήν σου * φῶς ἐκάλυπτεν ἄ κτιστον, * ὑπὲρ φῶς ἡλίου * λάμψιν χορηγόν σοι, μακάριε, * καὶ θεολόγον ποιοῦν σε θεοδίδακτον, * καὶ παρέχον σοι * διόρασίν τε προόρασιν. Ὡς πηγὴν χάριτος θείας * καὶ ὡς πόκον θεόδροσον, * θείου μάννα στάμνον, * οὐρανίου μύρου ἀλάβαστρον, * καὶ ὡς ἐλέους τὴν κρήνην σε δοξάζομεν, * ἀπειρόγαμε, * Παρθενομῆτορ, Θεόνυμφε. Τῆς Θεοτόκου. ᾨδὴ ε. Ἦχος πλ. δ. Ὁ εἱρμός. Φώτισον ἡμᾶς, τοῖς προστάγμασί σου Κύριε, καὶ τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ, τὴν σὴν εἰρήνην, παράσχου ἡμῖν φιλάνθρωπε. (δίς) Τροπάρια. Ἔμπλησον Ἁγνή, εὐφροσύνης τὴν ζωὴν ἡ μῶν, τὴν σὴν ἀκήρατον διδοῦσα χαράν, τῆς εὐφροσύνης, ἡ γεννήσασα τὸν αἴτιον. Λύτρωσαι ἡμᾶς, ἐκ κινδύνων Θεοτόκε Ἁγνή, ἡ αἰωνίαν τεκοῦσα λύτρωσιν, καὶ τὴν εἰρήνην, τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν. Λῦσον τὴν ἀχλύν, τῶν πταισμάτων μου Θεόνυμφε, τῷ φωτισμῷ τῆς σῆς λαμπρότητος, ἡ φῶς τεκοῦσα, τὸ θεῖον καὶ προαιώνιον. Ἴασαι Ἁγνή, τῶν παθῶν μου τὴν ἀσθένειαν, ἐπισκοπῆς σου ἀξιώσασα, καὶ τὴν ὑγείαν, ταῖς πρεσβείαις σου παράσχου μοι. Τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ ε. Ἦχος δ. Ἐξέστη τὰ σύμπαντα. Κινδύνων ἐκλύτρωσαι * ἡμᾶς, καὶ νόσων ἴασαι, * ὅσιε Πορφύριε, καὶ δίδου * εὐχήν σου θείαν * ἁγιασθῆναι ἡμᾶς, * καὶ πάντας εὑρεῖν ἐν οὐρανοῖς * τῶν πταισμάτων ἄφεσιν, * Παραδείσου ἀπόλαυσιν. Λαμπρᾶς ῥίζης βλάστημα, * Εὐβοίας γόνος, ὅσιε, * ἄνθος εὐθαλέστατον ἐφάνης * καὶ τῷ Σωτῆρι * ἀνατεθεὶς ἐκ παιδός, * ἀγλάϊσμα ὤ φθης ἀσκητῶν, * τῶν γερόντων καύχημα * καὶ ἀγγέλων συνόμιλος. Δόξα. Ἐθαύμασαν ἄγγελοι * ὁρῶντές σε, πανθαύμαστε, * μέσοις οὐρανοῖς περιπολοῦντα, * ἔτι φέροντα * τὸ σκῆνος τὸ τῆς σαρκός, * θεάμα 13

14 τα βλέποντα καινά, * ἄῤῥητα ἀκούοντα, * τοῖς ἀνθρώποις ἀπρόσιτα. Ὁ Λόγος, Πανάμωμε, * ἀνθρώπους ἐπεσκέψατο, * σάρκα προσλαβὼν ἐκ σῶν αἱμάτων * καὶ ἀφανίσας * τὴν τοῦ θανάτου φθοράν, * ζωὴν ἐδωρήσατο ἡμῖν, * θείας βασιλείας τε * κληρονόμους ἀνέδειξε. Τῆς Θεοτόκου. ᾨδὴ Ϛ. Ἦχος πλ. δ. Ὁ εἱρμός. Τὴν δέησιν ἐκχεῶ πρὸς Κύριον, καὶ αὐτῷ ἀ παγγελῶ μου τὰς θλίψεις, ὅτι κακῶν, ἡ ψυχή μου ἐπλήσθη, καὶ ἡ ζωή μου τῷ ᾍδῃ προσήγγισε καὶ δέομαι ὡς Ἰωνᾶς Ἐκ φθορᾶς ὁ Θεός με ἀνάγαγε. (δίς) Τροπάρια. Θανάτου καὶ τῆς φθορᾶς ὡς ἔσωσεν, ἑαυτὸν ἐκδεδωκὼς τῷ θανάτῳ, τὴν τῇ φθορᾷ, καὶ θανάτῳ μου φύσιν, κατασχεθεῖσαν Παρθένε δυσώπησον, τὸν Κύριόν σου καὶ Υἱόν, τῆς ἐ χθρῶν κακουργίας με ῥύσασθαι. Προστάτιν σε τῆς ζωῆς ἐπίσταμαι, καὶ φρουρὰν ἀσφαλεστάτην Παρθένε, τῶν πειρασμῶν, διαλύουσαν ὄχλον, καὶ ἐπηρείας δαιμόνων ἐλαύνουσαν καὶ δέομαι διὰ παντός, τῶν παθῶν μου ῥυσθῆναι πανάμωμε. Ὡς τεῖχος καταφυγῆς κεκτήμεθα, καὶ ψυχῶν σε παντελῆ σωτηρίαν, καὶ πλατυσμόν, ἐν ταῖς θλίψεσι Κόρη, καὶ τῷ φωτί σου ἀεὶ ἀγαλλόμεθα, ὦ Δέσποινα καὶ νῦν ἡμᾶς, ἐκ παθῶν καὶ κινδύνων διάσωσον. Ἐν κλίνῃ νῦν ἀσθενῶν κατάκειμαι, καὶ οὐκ ἔ στιν ἴασις τῇ σαρκί μου ἀλλ ἡ Θεόν, καὶ Σωτῆρα τοῦ κόσμου, καὶ τὸν λυτῆρα τῶν νόσων κυήσασα, σοῦ δέομαι τῆς ἀγαθῆς Ἐκ φθορᾶς νοσημάτων ἀνάστησον. Τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ Ϛ. Ἦχος δ. Τὴν θείαν ταύτην. Σωτῆρα πάντων ἠγάπησας * ἐν ὅλῃ σου ψυχῇ, ἱερώτατε, * καὶ ὑπηρέτησας * Αὐτῷ, δυνάμει τῆς χάριτος, * ἐν ταπεινώσει, πάτερ, * καὶ ἐν ἁπλότητι. Ὁρῶν ἀπόῤῥητα, ὅσιε, * χαρίσματί σου τῷ διορατικῷ * καὶ προορατικῷ, * τὰ ὠφελοῦντα προέλεγες, * καὶ προσιόντας πάντας * Χριστῷ ἐστήριζες. Δόξα. Σωθῆναι πάντας ἱκέτευε * Σωτῆρα τὸν Χριστὸν καὶ Θεὸν ἡμῶν * τοὺς ἀγαπώντάς σε * καὶ τὴν μονήν σου διάσωσον * ἐκ τῶν παγίδων, πάτερ, * τοῦ πολεμήτορος. Ἰδοὺ οἱ δοῦλοί σου, Δέσποινα, * ἐν θλίψεσι καὶ πόνοις στενάζοντες, * σὲ ἱκετεύομεν * τοῦ Πορφυρίου εὐχαῖς, ἁγνή, * ἐκ τῶν δεινῶν καὶ πόνων * παράσχου λύτρωσιν. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Σὺ γὰρ εἶ ὁ βασιλεὺς τῆς εἰρήνης... ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ, ΟΙΚΟΣ, ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ Κοντάκιον τοῦ Ἁγίου. Ἦχος πλ. δ. Τῇ ὑπερμάχῳ. Τοῦ Παρακλήτου τὸν ναὸν τὸν ἁγιώτατον, * καὶ τῆς πανάγνου Θεοτόκου προσφιλέστατον * ἀνυμνήσωμεν Πορφύριον ἐκ καρδίας. * Ἀ γαπᾷ γὰρ καὶ ἰᾶται πάντας καὶ φρουρεῖ, * καὶ πρεσβεύει, ὅπως τύχωμεν θεώσεως. * Ὅθεν κράζομεν χαίροις, πάτερ Πορφύριε. Ὁ Οἶκος. Ἄγγελος τῆς ἀγάπης * τοῦ Θεοῦ πρὸς ἀνθρώπους, * Πορφύριε παμμάκαρ, ἐπώφθης * καταστὰς μοναχῶν καλλονή, * ἱερέων τε σεμνὸν ἐγκαλλώπισμα, * τῷ κόσμῳ διηκόνησας, * κραυγάζοντι πρὸς σὲ τοιαῦτα 14

15 Χαῖρε, πατὴρ ὀρφανῶν καὶ ξένων * χαῖρε, ἀ στὴρ ἀληθῶν ποιμένων. * Χαῖρε, ἐγκοσμίων ἁγίων ὡράϊσμα * χαῖρε, τῶν ὁσίων ἁπάντων ἀγλάϊσμα. * Χαῖρε, ἄνθος εὐωδέστατον Παραδείσου μυστικοῦ * χαῖρε, φῶς τὸ ἱερώτατον οὐρανοῦ πνευματικοῦ. * Χαῖρε, ὅτι τυγχάνεις ἰατρὸς νοσημάτων * χαῖρε, ὅτι ἐφάνης ἐραστὴς τῶν δογμάτων. * Χαῖρε, Θεοῦ μυστηρίων ὁ μύστης * χαῖρε, δι οὗ ἑδραιοῦται ἡ πίστις. * Χαῖρε, λαμπρὰ Ἐκκλησίας λυχνία * χαῖρε, χαρὰ μυστικῶν οὐρανία. * Χαίροις, πάτερ Πορφύριε. Συναξάριον. Καὶ ἀναγιγνώσκεται τὸ Μηνολόγιον τῆς ἡμέρας, ἤτοι τῆς β Δεκεμβρίου (ιθ Νοεμβρίου, π.ἡ.) ἐκ τοῦ Μηναίου. Εἶτα λέγομεν. Τῇ Β τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Πορφυρίου, τοῦ Καυσοκαλυβίτου, τοῦ διορατικοῦ καὶ θαυματουργοῦ. Στίχ. Τὸν Καλυβίτην, Πορφύριε, ζηλώσας, Ἄθωνι ἔδραμες ἀσκήσει βιώσας. Δευτερίῃ Πορφύριος γῆν ἀντήλλαξε Παραδείσῳ. Οὗτος ὁ ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης ἐγεννήθη ἐν τῷ χωρίῳ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς νήσου Εὐβοίας ὑπὸ γονέων εὐσεβῶν, ὠνομάζετο δέ, κατὰ κόσμον, Εὐάγγελος. Παιδιόθεν, βόσκων τὰ ὀλίγα πρόβατα τοῦ πτωχοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐμελέτα τακτικῶς τὸν βίον τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου. Ἐγεννήθη οὕτως εἰς τὴν καρδίαν αὐτοῦ πόθος διάπυρος, ἵνα ἀπέλθῃ εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ μονάσῃ ἐκεῖ. Εὐδοκίᾳ δὲ καὶ προνοίᾳ Θεοῦ ἐπέτυχε τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ, καταφυγὼν εἰς τὴν καλύβην τοῦ ἁγίου Γεωργίου ἐν Καυσοκαλυβίοις. Ἐκεῖ ἀσκούμενος δι ἄκρας ἐγκρατείας, ἐπέδειξεν ἀδι άκριτον, μετὰ χαρᾶς, ὑπακοὴν εἰς τοὺς Γέροντας αὐτοῦ, Παντελεήμονα καὶ Ἰωαννίκιον, καὶ πολιτευθεὶς ἐν ἄκρᾳ ταπεινώσει, καὶ καθάρας ἑαυτόν, καὶ θεοειδὴς γενόμενος, ἠξιώθη λαβεῖν νεώτατος τὸ χάρισμα τῆς διοράσεως. Οἰκονομίᾳ δὲ τοῦ ἁγίου Θεοῦ ἠσθένησε βαρέως, ὥστε νὰ μὴ δύναται νὰ παραμείνῃ πλέον ἐν τῷ Ἄθωνι καὶ ἀπεστάλη ὑπὸ τῶν γερόντων αὐτοῦ εἰς μοναστήριον ἐκτὸς Ἁγίου Ὄρους. Μονάσας ἐν συνεχείᾳ εἰς διαφόρους μονὰς τῆς νήσου Εὐβοίας καὶ ὑπηρετήσας τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ὡς ἄριστος λειτουργὸς καὶ διακριτικὸς πνευματικός, ἦλθεν ἀκολούθως εἰς Ἀθήνας καὶ ὑπηρέτει εἰς τὸ ἐν τῇ Πολυκλινικῇ Ἀθηνῶν ναΰδριον τοῦ ἁγίου Γερασίμου, πλησιέστατα τῆς Ὁμονοίας. Ἐν τῇ ταπεινῇ ἐκδαπανήσει ἑαυτοῦ ὑπὲρ τῶν πασχόντων σωματικῶς καὶ ψυχικῶς, ἠξιώθη μείζονος χάριτος παρὰ τοῦ Παρακλήτου, δεχθεὶς προσέτι τὰ χαρίσματα τοῦ ἰᾶσθαι τὰς ἀσθενείας καὶ τοῦ ἐκβάλλειν δαίμονας διὰ ταπεινῆς, μυστικῆς εὐχῆς καὶ σημειώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Ἠσκήτευσε δὲ ἐπί τινα χρόνον καὶ ἐν τῇ Ἱ ερᾷ Μονῇ τοῦ ἁγίου Νικολάου ἐν Καλλισίοις Πεντέλης Ἀττικῆς. Πρὸς τὰς δυσμὰς τοῦ ἐπιγείου βίου αὐτοῦ ἠξιώθη ὑπὸ τοῦ Κυρίου, ἵνα ἀνεγείρῃ ἱερὸν γυναικεῖον ἡσυχαστήριον, ἐπ ὀνόματι τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος καὶ περικαλῆ ναὸν αὐτοῦ ἐν Μηλεσίῳ Ἀττικῆς. Καθ ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ἱερατικῆς αὐτοῦ διακονίας εὐηργέτησε πολλαχῶς πλήθη ἀμέτρητα ἀνθρώπων, ἰώμενος τὰς ψυχικὰς καὶ σωματικὰς ἀσθενείας αὐτῶν ἐκ τοῦ σύνεγγυς καὶ ἐξ ἀποστάσεως, ὁδηγῶν αὐτοὺς εἰς μετάνοιαν καὶ σωτηρίαν, προλέγων τὰ μέλλοντα γενέσθαι, ὁσάκις συνέφερε, καὶ ἐκβάλλων δαιμόνια. Ἠγρύπνει δὲ προσευχόμενος ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τῶν πολλῶν χιλιάδων πνευματικῶν αὐτοῦ τέκνων ἁπανταχοῦ τῆς γῆς. Κατὰ γενικὴν ὁμολογίαν ὑπῆρξεν θαυμαστῶν πραγμάτων αὐτουργός. Ἐδέχετο καθ ὕ παρ ἐπισκέψεις Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας καὶ συνωμίλει μετ αὐτῶν. Ἠξιώθη δὲ ἐν Πάτμῳ ἰδεῖν, ὡς ἄλλος Ἰω άννης, σκηνὰς τῆς θείας Ἀποκαλύψεως. Τέλος, ἀναμένων τὴν ἐπικειμένην κοίμησίν του, ἐπανῆλθεν εἰς ἅγιον Ὄρος, ἐν τῇ καλύβῃ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὅπου εἶχε καρεῖ μοναχός, καὶ ἐν μέσῳ τῆς μοναχικῆς συνοδείας αὐτοῦ παρέδωκε τὴν ἁγίαν ψυχήν του τῷ Κυρίῳ, τῇ 2αν Δεκεμβρίου (19α Νοεμβρίου π.ἡ.) 1991, δεόμενος Αὐτοῦ «ἵνα πάντες ἓν ὦσιν». (Ἰω. ιζ, 21). Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Προφήτου Ἀββακούμ. Στίχ. Τάττει Θεός σοι τοὺς πόδας τεθνηκότι, Εἰς συντέλειαν Ἀββακούμ, καθὼς ἔφης. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων Πατέρων ἡ μῶν καὶ ἐρημιτῶν Ἰωάννου, Ἡρακλαίμονος, Ἀνδρέου καὶ Θεοφίλου. Στίχ. Ἀνδρῶν τετρακτὺς εἰς ἄλυτον χωρίον, Ἐκ θλίψεως γέμοντος ἦλθε χωρίου. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Μυρόπης. Στίχ. Ὄντως μύρον πέφηνε Χριστῷ Μυρόπη, Σῶμα προδοῦσα διὰ τοῦτον βασάνοις. Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Κυρίλλου τοῦ Φιλεώτου, ἀσκήσαντος ἐν ἔτει αξ (1060). Στίχ. Ὕλης ὑπερβὰς τὴν δυάδα, παμμάκαρ, Παρίστασαι νῦν τῇ ἀΰλῳ Τριάδι. Ὁ ἅγιος Ἄβιβος (ὁ Νέος) ἐν πυρὶ τελειοῦται. 15

16 Στίχ. Πρὸς πῦρ Ἄβιβος εἶπεν ἀλγεῖν οὐκ ἔχω Ἔχων συνόντα τοῦ πυρὸς τὸν Δεσπότην. Ὁ ἐν ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν Σολομών, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐφέσου, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Στίχ. Θνῄσκει Σολομών, οὐχ ὁ τοῦ Δαβὶδ γόνος, Ἀλλ ὁ Σολομών, ἀρχιποιμὴν ποιμένων. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. Εἶτα αἱ ζ καὶ η ᾠδαὶ τῶν κανόνων. Τῆς Θεοτόκου. ᾨδὴ ζ. Ἦχος πλ. δ. Ὁ εἱρμός. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας, καταντήσαντες Παῖδες ἐν Βαβυλῶνί ποτε, τῇ πίστει τῆς Τριάδος, τὴν φλόγα τῆς καμίνου, κατεπάτησαν ψάλλοντες Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. (δίς) Τροπάρια. Τὴν ἡμῶν σωτηρίαν, ὡς ἠθέλησας Σῶτερ οἰκονομήσασθαι, ἐν μήτρᾳ τῆς Παρθένου, κατῴκησας τῷ κόσμῳ, ἣν προστάτιν ἀνέδειξας Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. Θησαυρὸν σωτηρίας, καὶ πηγὴν ἀφθαρσίας τὴν σὲ κυήσασαν, καὶ πύργον ἀσφαλείας, καὶ θύραν μετανοίας, τοῖς κραυγάζουσιν ἔδειξας Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. Θελητὴν τοῦ ἐλέους, ὃν ἐγέννησας Μῆτερ ἁ γνὴ δυσώπησον, ῥυσθῆναι τῶν πταισμάτων, ψυχῆς τε μολυσμάτων, τοὺς ἐν πίστει κραυγάζοντας Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. Σωμάτων μαλακίας, καὶ ψυχῶν ἀῤῥωστίας Θεογεννήτρια, τῶν πόθῳ προσιόντων, τῇ σκέπῃ σου τῇ θείᾳ, θεραπεύειν ἀξίωσον, ἡ τὸν Σωτῆρα Χριστόν, ἡμῖν ἀποτεκοῦσα. Τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ ζ. Ἦχος δ. Οὐκ ἐλάτρευσαν. Ὢ παλαίσματα, * καὶ ἆθλα σὰ θαυμάσια, * τὶς ἐξυμνήσειε! * Ἐπέβαλες τῇ σαρκὶ * νηστείαν καὶ ἄσκησιν * ἄκραν, πανόσιε * καὶ νυχθήμερον * ἐν τῇ καρδίᾳ ἔτρεφες * τὴν εὐχὴν Κυρίου, πάτερ. Νόσων, ὅσιε, * τῶν ἀνιάτων ἰατρός, * καὶ τῶν παθῶν ψυχῆς * ἐδείχθης πρὸς τοῦ Θεοῦ, * παρέχων ἰάσεις σου * ἐξ ἀποστάσεως, * εὐλογίαις σου, * τῇ διοράσει χρώμενος * πρὸς διάγνωσιν τελείαν. Δόξα. Ἔρωτι Χριστοῦ * ἐτρώθη ἡ καρδία σου, * Πνεύματος χάριτι, * διὸ ἀπῆλθες, σοφέ, * πρὸς Ἄθωνος ἔρημον, * ἵνα συνῇς Αὐτῷ * προσευχόμενος * νυχθημερόν, τρισόλβιε, * καὶ βιῶν ἐν ταπεινώσει. Ὕψιστον Θεὸν * ἐδέχθης ἐν νηδύϊ σου * τὸν Λόγον, Πάναγνε * Παρθένος, ἄνευ φθορᾶς, * Σωτῆρα γεννήσασα, * τῇ ἀνθρωπότητι. * Ὅ θεν, Δέσποινα, * ἀξίως μακαρίζομεν * σέ, καὶ πάντες προσκυνοῦμεν. Τῆς Θεοτόκου. ᾨδὴ η. Ἦχος πλ. δ. Ὁ εἱρμός. Τὸν Βασιλέα τῶν οὐρανῶν, ὃν ὑμνοῦσι, στρατιαὶ τῶν Ἀγγέλων ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. (δίς) Τροπάρια. Τοὺς βοηθείας τῆς παρὰ σοῦ δεομένους, μὴ παρίδῃς Παρθένε ὑμνοῦντας, καὶ ὑπερυψοῦντάς σε Κόρη εἰς αἰῶνας. Τῶν ἰαμάτων τὸ δαψιλὲς ἐπιχέεις, τοῖς πιστῶς ὑμνοῦσί σε Παρθένε, καὶ ὑπερυψοῦσι τὸν ἄφραστόν σου τόκον. 16

17 Τὰς ἀσθενείας μου τῆς ψυχῆς ἰατρεύεις, καὶ σαρκὸς τὰς ὀδύνας Παρθένε, ἵνα σε δοξάζω τὴν κεχαριτωμένην. Τῶν πειρασμῶν σὺ τὰς προσβολὰς ἐκδιώκεις, καὶ παθῶν τὰς ἐφόδους Παρθένε ὅθεν σε ὑ μνοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ η. Ἦχος δ. Παῖδας εὐαγεῖς. Ἄνω τῆς ψυχῆς τὸ ὄμμα ἔχων, * τὴν μέλλουσαν βασιλείαν ἐκδεχόμενος, * πάντα δὲ τὰ γήϊνα * σκύβαλα ἡγούμενος, * πρὸς τὸν Σωτῆρα ἔσπευδες, * ἀγωνιζόμενος * τυχεῖν Αὐτοῦ τῆς θείας ἀγάπης, * καὶ ἀναλωθῆναι * Αὐτοῦ ἔρωτι, πάτερ. Γέρων τῶν γερόντων ἀνεδείχθης, * μυρίων πνευματικὸς πατὴρ καὶ σύμβουλος, * σκήνωμα τοῦ Πνεύματος, * καὶ ταμεῖον χάριτος, * πηγὴ θαυμάτων, ὅσιε, * βρύων ἰάματα * μυστήρια ἐδήλους ἀνθρώποις, * καὶ τῇ διοράσει * ἐξέπληττες τοὺς πάντας. Στίχ. Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον, ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. Γνόφῳ θείῳ, Πνεύματι, εἰσέδυς, * ἀσκήσει καὶ ταπεινώσει καθαρθείς, σοφέ, * ἔλλαμψιν δεχόμενος * καὶ περιλαμπόμενος * καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἄῤῥητα, * ξένα θεώμενος, * ἐν θείᾳ ἀλλοιώσει ἐτέλεις. * Ὅθεν σε, παμμάκαρ, * θαυμάζοντες ὑμνοῦμεν. Εὔφρανας τὸν κόσμον, Θεοτόκε, * τῷ μύρῳ τῆς παρθενίας σου μυρίσασα * καὶ τὸ ῥόδον τέξασα * εὔοσμον, τὸν Κύριον, * τὴν οἰκουμένην ἅπασαν * κατευωδίασας. * Διό σε, ἀγαλλόμενοι, κόρη, * ἅπαντες ὑμνοῦμεν * αἰτοῦντες σὴν πρεσβείαν. ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ Τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. (Ψάλλονται ἀπὸ 21ης Νοεμβρίου μέχρις 24ης Δεκεμβρίου μόναι αἱ πεζαί). ᾨδὴ α. Ἦχος α. Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε * Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε * Χριστὸς ἐπὶ γῆς ὑψώθητε. * ᾌσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ, * καὶ ἐν εὐφροσύνῃ * ἀνυμνήσατε, λαοί, * ὅτι δεδόξασται. ᾨδὴ γ. Τῷ πρὸ τῶν αἰώνων * ἐκ Πατρὸς γεννηθέντι ἀρρεύστως Υἱῷ * καὶ ἐπ ἐσχάτων ἐκ Παρθένου * σαρκωθέντι ἀσπόρως * Χριστῷ τῷ Θεῷ βοήσωμεν * Ὁ ἀνυψώσας τὸ κέρας ἡμῶν * ἅ γιος εἶ, Κύριε. ᾨδὴ δ. Ῥάβδος ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαὶ * καὶ ἄνθος ἐξ αὐτῆς, Χριστέ, * ἐκ τῆς Παρθένου ἀνεβλάστησας, * ἐξ ὄρους ὁ αἰνετὸς * κατασκίου δασέος * ἦλθες σαρκωθεὶς ἐξ ἀπειράνδρου * ὁ ἄυλος καὶ Θεός. * Δόξα τῇ δυνάμει σου, Κύριε. ᾨδὴ ε. Θεὸς ὢν εἰρήνης, * Πατὴρ οἰκτιρμῶν, * τῆς μεγάλης βουλῆς σου τὸν ἄγγελον, * εἰρήνην παρεχόμενον, * ἀπέστειλας ἡμῖν * ὅθεν θεογνωσίας * πρὸς φῶς ὁδηγηθέντες, * ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζοντες, * δοξολογοῦμέν σε, φιλάνθρωπε. ᾨδὴ στ. Σπλάγχνων Ἰωνᾶν * ἔμβρυον ἀπήμεσεν * ἐ νάλιος θήρ, * οἷον ἐδέξατο * τῇ Παρθένῳ δὲ * ἐνοικήσας ὁ Λόγος * καὶ σάρκα λαβών, * διελήλυθε φυλάξας ἀδιάφθορον * ἧς γὰρ οὐχ ὑ πέστη ῥεύσεως, * τὴν τεκοῦσαν κατέσχεν ἀ πήμαντον. ᾨδὴ ζ. Οἱ παῖδες εὐσεβείᾳ συντραφέντες, * δυσσεβοῦς προστάγματος καταφρονήσαντες, * πυρὸς ἀπειλὴν οὐκ ἐπτοήθησαν, * ἀλλ ἐν μέσῳ τῆς φλογὸς * ἑστῶτες ἔψαλλον * Ὁ τῶν πατέρων Θεός, εὐλογητὸς εἶ. 17

18 ᾨδὴ η. Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον, * ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. Θαύματος ὑπερφυοῦς ἡ δροσοβόλος * ἐξεικόνισε κάμινος τύπον * οὐ γὰρ οὓς ἐδέξατο φλέγει νέους, * ὡς οὐδὲ πῦρ * τῆς Θεότητος Παρθένου ἣν ὑπέδυ νηδύν * διὸ ἀνυμνοῦντες ἀναμέλψωμεν * Εὐλογείτω ἡ κτίσις πᾶσα τὸν Κύριον * καὶ ὑπερυψούτω * εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Ὁ διάκονος Τὴν Θεοτόκον ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν. Η ῼΔΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Ἦχος πλ. δ. Στίχ. α. Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ * καὶ ἐνδοξοτέραν * ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, * τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, * τὴν ὄντως Θεοτόκον, * σὲ μεγαλύνομεν. Στίχ. β. Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. γ. Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. δ. Ἐποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. ε. Καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. Ϛ. Ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ μνησθῆναι ἐλέους, καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Ἐκ τῶν κανόνων ἡ θ ᾠδή. Τῆς Θεοτόκου. ᾨδὴ θ. Ἦχος πλ. δ. Ὁ εἱρμός. Κυρίως Θεοτόκον, σὲ ὁμολογοῦμεν, οἱ διὰ σοῦ σεσωσμένοι Παρθένε ἁγνή, σὺν ἀσωμάτοις χορείαις σὲ μεγαλύνοντες. Τροπάρια. Ῥοήν μου τῶν δακρύων, μὴ ἀποποιήσῃς, ἡ τὸν παντὸς ἐκ προσώπου πᾶν δάκρυον, ἀφῃρηκότα Παρθένε Χριστὸν κυήσασα. Χαρᾶς μου τὴν καρδίαν, πλήρωσον Παρθένε, ἡ τῆς χαρᾶς δεξαμένη τὸ πλήρωμα, τῆς ἁ μαρτίας τὴν λύπην ἐξαφανίσασα. Λιμὴν καὶ προστασία, τῶν σοὶ προσφευγόντων, γενοῦ Παρθένε καὶ τεῖχος ἀκράδαντον, καταφυγή τε καὶ σκέπη καὶ ἀγαλλίαμα. Φωτός σου ταῖς ἀκτῖσι, λάμπρυνον Παρθένε, τὸ ζοφερὸν τῆς ἀγνοίας διώκουσα, τοὺς εὐσεβῶς Θεοτόκον σὲ καταγγέλλοντας. Κακώσεως ἐν τόπῳ, τῷ τῆς ἀσθενείας, ταπεινωθέντα Παρθένε θεράπευσον, ἐξ ἀῤῥωστίας εἰς ῥῶσιν μετασκευάζουσα. Τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ θ. Ἦχος δ. Ἅπας γηγενής. Λάμψας ὡς ἀστὴρ * ἐφώτισας ἅπαντας * τῇ ἁγιότητι * καὶ διὰ θαυμάτων σου * τὴν Ἐκ 18

19 κλησίαν ὄντως ἐδόξασας. * Καὶ τὴν μονήν σου, ὅσιε, * τρανῶς ἀνέδειξας * ὡς τὴν νέαν * Σιλωὰμ τῆς χάριτος * κολυμβήθραν, τὰς νόσους ἰώμενος. Ὄασις τερπνὴ * καὶ κῆπος τῆς χάριτος ἡ ὁμιλία σου, * κατευφραίνουσα πιστοὺς * καὶ πρὸς μονὰς τὰς θείας ἐπαίρουσα, * τὴν τῶν ἀγχῶν κατάθλιψιν * ἐξαφανίζουσα, * χορηγοῦσα * θάῤῥος καὶ ἐνίσχυσιν * πρὸς ἀγῶνας καὶ νίκας, Πορφύριε. Δόξα. Ὕμνοις ἱεροῖς, * Πορφύριε, μέλποντες * ὁσίαν μνήμην σου, * δώρησαι δεόμεθα * εἰρήνην πᾶσι καὶ τὴν μετάνοιαν * καὶ παραδείσου μέθεξιν * λιταῖς ἁγίαις σου * πρὸς Σωτῆρα, * καὶ παράσχου, ὅσιε, * εὐλογίαν, κρουνὸν θείας χάριτος. Ὕμνους σοι ἁγνή, * Παρθένε, Θεόνυμφε, * πάντες προσάγομεν, * ὅτι κατηξίωσας * τιμῆσαι μνήμην θείου θεράποντος * τοῦ σοῦ Υἱοῦ, Πανάμωμε, * ὃς συναγάλλεται * τοῖς ἀγγέλοις, * καὶ τὸν ὕμνον ἄληκτον * ἀναπέμπει Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν. Καταβασία. ᾨδὴ θ. Ἦχος α. Μεγάλυνον, ψυχή μου, * τὴν τιμιωτέραν * καὶ ἐνδοξοτέραν * τῶν ἄνω στρατευμάτων. Μυστήριον ξένον * ὁρῶ καὶ παράδοξον * οὐρανὸν τὸ σπήλαιον θρόνον * χερουβικόν, τὴν Παρθένον * τὴν φάτνην χωρίον, * ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος * Χριστὸς ὁ Θεός * ὃν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅτι σὲ αἰνοῦσι πᾶσαι αἱ δυνάμεις... ΤΑ ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ Τοῦ Ἁγίου. Γυναῖκες ἀκουτίσθητε. Ἠγάπησας ταπείνωσιν, * καὶ ἤσκησας ὑπακοήν, * ὅθεν ἐπλήσθης χαρίτων * τοῦ Παρακλήτου, παμμάκαρ, * πολλῶν θαυμάτων δὲ πηγὴ * ἐγένου καὶ ἰάσεων, * τοῖς ἀσθενοῦσιν, ὅσιε, * σὴν ἀρωγὴν ἐκζητοῦσιν. * Διὸ ὑμνοῦμέν σε, πάτερ. Θεοτοκίον. Παρθένε, μῆτερ τοῦ Χριστοῦ, * ἐλέησον τιμῶντάς σε, * πρεσβείαις τοῦ Πορφυρίου, * δούλου πιστοῦ τοῦ Κυρίου. * Ἡμῶν τὸ ἔθνος φύλαξον * ἀπὸ κινδύνων καὶ δεινῶν, * μετάνοιαν παρέχουσα * καὶ τὴν εἰρήνην ἐν πᾶσι, * δεόμεθά σου, Παρθένε. ΑΙΝΟΙ Ἦχος πλ. δ. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ. Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ. Ἡ Στιχολογία (Ψαλμοὶ ρμη, ρμθ ) καί Ἱστῶμεν Στίχους δ, καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Στιχηρὰ προσόμοια. Εἰς τοὺς Αἴνους, ἱστῶμεν στίχους δ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια. Ἦχος πλ. δ. Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος. Στίχ. α. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ. Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος! * παῖς ἐν τῷ Ἄ θωνι ὤν, * τοῦ Βελίαρ τὸ φρύαγμα * ἀνδρικῶς κατέβαλες, * καὶ στεφάνους ἀπέλαβες * παῖς ὢν γερόντων σύνεσιν ἔδειξας, * ἀγγέλων βίον, πάτερ, μιμούμενος. * Ὅθεν χαρίσματα * ὡς πορφύραν ἔλαβες πνευματικήν, * ὅσιε Πορφύριε, * θεοφιλέστατε. Στίχ. β. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ. Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος! * Τὰ τοῖς ἀνθρώποις κρυπτὰ * διοράσει ἐξήλεγχες, * καὶ προφήτης γέγονας * τῶν μελλόντων, πανόσιε. * Θαυματουργίαις πλείσταις ἐξέπληττες, * 19