Βασικές τεχνικές γυάλινων αγγείων: Η τεχνική του πυρήνα και του φυσητού γυαλιού

Transcript

1 Βασικές τεχνικές γυάλινων αγγείων: Η τεχνική του πυρήνα και του φυσητού γυαλιού

2 Η ιστορία του γυαλιού Η κατασκευή του γυαλιού άρχισε γύρω στο 1500 π.χ στην Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία. Το πρώτο φυσικό γυαλί ήταν ο οψιδιανός. Οι πρώτοι υαλουργοί έδιναν σχήμα και μορφή στο μαλακό γυαλί τυλίγοντας το γύρω από ένα πυρήνα άμμου η πηλού. Στο Μεσαίωνα η Βενετία και το νησάκι Murano έχουν μετατραπεί σε βιομηχανίες γυαλιού απασχολώντας πάνω από τεχνίτες.

3 Τεχνική του πυρήνα Η τεχνική του πυρήνα οφείλει την ονομασία της στο γεγονός ότι το αγγείο κατασκευαζόταν με την προσθήκη ρευστού γυαλιού γύρω από έναν πυρήνα πηλού ή άλλου υλικού, κατάλληλα διαμορφωμένου στο επιθυμητό σχήμα. Πρόκειται για την αρχαιότερη μέθοδο κατασκευής γυάλινων αγγείων. Τα πρωιμότερα γνωστά παραδείγματα χρονολογούνται στον 16ο-15ο αι. π.χ. Τα βασικά στάδια της διαδικασίας κατασκευής είναι τα εξής:

4 Διαδικασία κατασκευής 1.Στην άκρη μιας μεταλλικής ράβδου ο υαλουργός διαμορφώνει πυρήνα από πηλό ή άλλο υλικό. 2.Βυθίζει τον πυρήνα σε λιωμένο γυαλί μέχρι να καλύψει όλη την επιφάνειά του. 3.Περιστρέφοντας τη ράβδο, προσθέτει στην επιφάνεια του αγγείου σπειροειδείς ταινίες από γυαλί άλλου χρώματος. 4.Με αιχμηρό μεταλλικό εργαλείο δίνει το επιθυμητό σχήμα στις επίθετες σπείρες. 5.Περιστρέφει το αγγείο σε επίπεδη επιφάνεια για να «δέσουν» οι σπείρες με το υπόλοιπο σώμα. 6.Tέλος, διαμορφώνει το λαιμό και το χείλος και προσθέτει τις λαβές

5 Φυσητό γυαλί

6 Τεχνική του φυσητού γυαλιού Η τεχνική του φυσητού γυαλιού βασίζεται στη μορφοποίηση του αγγείου μέσω της παροχής αέρα στο εσωτερικό μάζας ρευστού γυαλιού με τη βοήθεια μεταλλικού σωλήνα. Η μέθοδος επινοήθηκε στα μέσα του 1ου αι. π.χ. πιθανότατα σε εργαστήρια της συροπαλαιστινιακής ακτής και έκτοτε αποτελεί μια εξαιρετική δημοφιλή μέθοδο για την παραγωγή γυάλινων αγγείων. Τα βασικά στάδια της παραγωγικής διαδικασίας είναι τα εξής:

7 Διαδικασία κατασκευής 1.Ο υαλουργός βυθίζει την άκρη του μεταλλικού σωλήνα σε χοάνη και συλλέγει ποσότητα λιωμένου γυαλιού. 2.Φυσά μέσα στο σωλήνα και ο αέρας δίνει σφαιρικό σχήμα στο μαλακό υλικό. 3.Περιστρέφοντας το σωλήνα και πιέζοντας το γυαλί πάνω σε επίπεδη επιφάνεια, δίνει στο αγγείο το επιθυμητό σχήμα. 4.Με τη βοήθεια μιας άλλης μεταλλικής ράβδου που προσκολλά στη βάση, αφαιρεί το αγγείο από το σωλήνα. 4.Τέλος, αφού ξαναθερμάνει το αγγείο στη φωτιά, διαμορφώνει το χείλος και προσθέτει τις λαβές.

8 Τρόπος κατασκευής

9 Η μαγεία του γυαλιού

10 Πηγές: ater/glass/glass1.html ng=gr

11 ΤΕΛΟΣ

12 Βασικές τεχνικές γυάλινων αγγείων Υαλουργία στη Μ. Ασία Τα γυάλινα αγγεία της τεχνικής του πυρήνα Τα πολύχρωμα και σχεδόν αδιαφανή αυτά αγγεία, που κατασκευάζονται γύρω από έναν πυρήνα, έχουν συνήθως σώμα λευκό ή κυανό και φέρουν διακόσμηση από τεθλασμένες σε κίτρινο, λευκό και γαλαζοπράσινο χρώμα. Η τεχνική κατασκευής τους έχει τις ρίζες της στη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο της εποχής του Χαλκού. Κατά τους ιστορικούς χρόνους γνωρίζει νέα άνθηση από τον 6ο αι. π.χ. έως τον 1ο αι. μ.χ. Πολλά είναι τα σχετικά ευρήματα στη Μικρά Ασία. Παλιότερο είναι ένα αλάβαστρο του 7ου αι. π.χ. από το Γόρδιο και ακολουθούν αλάβαστρα, αμφορίσκοι, αρύβαλλοι και οινοχόες Αρχαϊκών, Κλασικών και Ελληνιστικών χρόνων από το Γόρδιο, την Πιτάνη (σημ. Çandarlı), τη Μύρινα, τη Δάρδανο, την Άσσο, την Ταρσό, την Κύμη, την Ιασσό, τα Μύλασα (σημ. Milas), την Κύζικο και πλήθος άλλες θέσεις. Αρκετά είναι και τα γυάλινα αγγεία της τεχνικής του πυρήνα που περιλαμβάνονται στις συλλογές μουσείων και συλλογών, τόσο στην Τουρκία όσο και στο εξωτερικό. Φυσητό γυαλί Το φυσητό είναι μια τεχνική που περιλαμβάνει τη διόγκωση του λειωμένου γυαλιού σε μια φούσκα, ή μπαλίτσα, με την χρήση του σωλήνα φυσήματος. Αυτή η μέθοδος υποστήριξε μια διαπρεπή θέση από την εισαγωγή της στο μέσο του πρώτου αιώνα Π.Χ. μέχρι τον πρόσφατο 19ο αιώνα και ακόμα ευρέως χρησιμοποιείται σήμερα ως τεχνική μορφοποίησης. Η διαδικασία περιλαμβάνει το φύσημα σύντομων ριπών αέρα σε

13 μια λειωμένη μερίδα του γυαλιού που μαζεύεται από τη μία πλευρά ενός σωλήνα. Αυτό έχει την επίδραση της διαμόρφωσης ενός ελαστικού στρώματος στο εσωτερικό της σταγόνας γυαλιού που ταιριάζει με το εξωτερικό που προκαλείται από την αφαίρεση της θερμότητας από το φούρνο. Ο τεχνίτης μπορεί έπειτα φυσώντας στο σωλήνα να διογκώσει το λειωμένο γυαλί σε μια φούσκα και να απασχοληθεί σε μια επιθυμητή μορφή. Εξειδικευμένοι εργάτες είναι σε θέση να δώσουν σχεδόν οποιαδήποτε μορφή με την περιστροφή του σωλήνα, την ταλάντευση του και τον έλεγχο της θερμοκρασίας του κομματιού ενώ φυσούν. Μπορούν να παραγάγουν μια μεγάλη ποικιλία των αντικειμένων γυαλιού, Ο μετασχηματισμός των πρώτων υλών στο γυαλί πραγματοποιείται γύρω στους 1315 C το γυαλί εκπέμπει αρκετή θερμότητα για να εμφανιστεί σχεδόν εκτυφλωτικό. Το γυαλί αφήνεται έπειτα για "να τελειοποιηθεί έξω" (επιτρέποντας στις φυσαλίδες για να αυξηθεί από τη μάζα), και έπειτα η θερμοκρασία εργασίας μειώνεται στο φούρνο έως περίπου τους 1100 C. Σε αυτή τη φάση, το γυαλί εμφανίζεται να είναι ένα φωτεινό πορτοκαλί χρώμα. Αν και το περισσότερο γίνεται μεταξύ 870 και 1040 C, το "Soda-lime" γυαλί παραμένει κάπως πλαστικό και εφαρμόσιμο σε θερμοκρασίες έως 730 C. Η σταδιακή ψύξη γίνεται συνήθως μεταξύ 370 και 480 C. Το φύσημα του γυαλιού περιλαμβάνει τρεις φούρνους. Ο πρώτος, που περιέχει μια χοάνη του λειωμένου γυαλιού, αναφέρεται απλά ως "φούρνος." Ο δεύτερος καλείται "glory hole", και χρησιμοποιείται για να θερμάνει εκ νέου ένα κομμάτι μέσα και μεταξύ των βημάτων της εργασίας. Ο τελικός φούρνος καλείται "φούρνος ψύξης", και χρησιμοποιείται για να δροσίσει αργά το γυαλί, για μία περίοδο από μερικές ώρες έως και μερικές ημέρες, ανάλογα

14 με το μέγεθος των κομματιών. Αυτό αποτρέπει το γυαλί από το ράγισμα λόγω της θερμικής πίεσης. Ιστορικά, και οι τρεις φούρνοι περιλήφθηκαν σε έναν, με ένα σύνολο σταδιακά πιο δροσερών αιθουσών για κάθε έναν από τους τρεις σκοπούς ΠΗΓΕΣ aid=6579