τίποτα, εγώ όµως δεν µπορούσα να αντισταθώ, κι ας ήµουν αδιάθετη. Μετά το φαγητό τον είδα να κοιτάζει επίµονα το ανοιχτό σακουλάκι µε τα σκουλαρίκια

Transcript

1 Κρεµαστοί Κήποι 38 και 3. Ανελέητο το θερµόµετρο επιβεβαίωσε τους φόβους µου. Είχα µόλις γυρίσει άρων άρων από το πανεπιστήµιο, το µεσηµέρι δεν είχε φτάσει. Ήµουν ζαλισµένη, σχεδόν παραπατούσα ενώ στον δρόµο ίσα που µπορούσα να οδηγήσω. Ήδη από το προηγούµενο βράδυ ο λαιµός µου είχε αρχίσει να πονάει αλλά δεν έδωσα σηµασία. Μάλλον το επιβάρυνα βγαίνοντας έξω ντυµένη ελαφρά αγνοώντας το βραδινό αεράκι. 38 και 9. Ανάθεµα τα παγωτά προχθές. Τον είχα διώξει πρόσφατα για πολλοστή φορά από κοντά µου. εν είχα ιδιαίτερο λόγο, µόνο την αδυναµία µου να είµαι όπως θα ήθελα απέναντί του. Όταν όµως του ζήτησα να µε βοηθήσει το πρωί του Σαββάτου, εκείνος δέχτηκε µε µόνο δέλεαρ να του µαγειρέψω το µεσηµέρι. Πήρα και το αγαπηµένο του παγωτό, κατάφερα όµως να αρπάξει το φαγητό, εκείνος υποκρίθηκε ότι του άρεσε. Μου είχε λείψει, εκεί δεν υποκρίθηκα καθόλου. Είχαµε πάνω από µήνα να κάνουµε έρωτα., συνήθως είχα αναστολές ακόµα και όταν ήµουν αναµµένη. εν µε προκάλεσε ούτε ζήτησε

2 τίποτα, εγώ όµως δεν µπορούσα να αντισταθώ, κι ας ήµουν αδιάθετη. Μετά το φαγητό τον είδα να κοιτάζει επίµονα το ανοιχτό σακουλάκι µε τα σκουλαρίκια που µου έφερε από την Ρώµη. Από τους κρίκους κρέµονταν δύο λεπτεπίλεπτα κόκκινα τριαντάφυλλα µε ασηµένια φύλλα που έµοιαζαν τόσο αληθινά παρά το µικροσκοπικό τους µέγεθος. - Όταν τα είδα στην βιτρίνα κοντά στην Φοντάνα Ντι Τρέβι σε φαντάστηκα να τα φοράς, είχε πει όταν έσκισα ανυπόµονη το περιτύλιγµα. - Σε ευχαριστώ, πήγα να πω αλλά εκείνος συνέχισε - Μόνο αυτά. Κοκκίνισα. Έκανα να τα δοκιµάσω, εκείνος µε έκοψε. - εν θέλω να τα δω. Είπα, µόνο αυτά. Το δέχτηκα όπως σεβόταν και κείνος την επιθυµία µου να µείνουµε χώρια. Το βράδυ, αφού µε βοήθησε να τελειώσω την εργασία µου για το πανεπιστήµιο, πήγαµε βόλτα στην θάλασσα. Πήγα πάλι να βάλω τα σκουλαρίκια µε τα τριαντάφυλλα αλλά το βλέµµα του µε σταµάτησε. Τελικά έβαλα εκείνα

3 που µου χάρισε στην πρώτη µας επέτειο και µια µπλούζα της Στέλλας που ταίριαζε. Θα προτιµούσα να ήµαστε µόνοι µας, αλλά συναντήσαµε µερικούς φίλους που έµεναν κοντά. εν µιλούσε πολύ, µε κρατούσε όµως συνέχεια από το χέρι. Μου είχε λείψει αυτή η σιγουριά. Πού και πού του ξέφευγε και κανένα χαµόγελο όταν µε κοιτούσε. Εκείνες τις στιγµές κρατιόµουν να µην του χιµήξω και περιοριζόµουν να τον φιλήσω στο µάγουλο. Αφού φάγαµε και το δεύτερο παγωτό - αρκετά παγωµένο για να ερεθιστούν τελικά οι αµυγδαλές µου - γυρίσαµε σπίτι του. Στενόχωρο αλλά λειτουργικά διαρυθµισµένο, µε έντονη την παρουσία του στην διακόσµηση που περιελάµβανε εισιτήρια και αφίσες ροκ συναυλιών, πολλά βιβλία, δίσκους, κορνιζαρισµένα βραβεία και που κάποτε περιελάµβανε και φωτογραφίες µου. Τότε που δεν περιελάµβανε εµένα. Το κεφάλι µου είναι πολύ βαρύ, να πάρω την γιατρό µας τηλέφωνο. Τι ώρα είναι; Όταν γυρίσει η µικρή από το σχολείο θα την στείλω στο φαρµακείο, η Στέλλα θα αργήσει, δουλεύει µέχρι αργά. Οι γονείς στο χωριό, ο µπαµπάς για

4 δουλειές, η µαµά για ξεκούραση. εν θα τους ενοχλήσω, άσ' τους να ηρεµήσουν λίγο. Ο Γιώργος θεωρεί τον µπαµπά µου ήρωα που τα καταφέρνει µε τέσσερις γυναίκες στο σπίτι. "Εγώ εσένα και δεν µπορώ να σε κουµαντάρω, απορώ πώς τα βγάζει πέρα" λέει συχνά. Οι γονείς µου τον εκτιµούν πολύ, ίσως να ήταν καλύτερα να µην του είχαν τόση συµπάθεια, δεν θα µε µπέρδευε τόσο. Η γιατρός είπε να πάρω αντιβίωση, µου την έφερε η Ηρώ πριν λίγο αλλά πρέπει να φάω λέει. εν έχω όρεξη. Του έστειλα µήνυµα να του πω για τον πυρετό, µου είπε θα περάσει αµέσως µετά την δουλειά του από δω. Παρήγγειλε και στις αδελφές µου να µου φτιάξουν κάτι ελαφρύ. Όταν έρθει θα αναλάβει εκείνος τα υπόλοιπα. Όπως πάντα. Σαν φύλακας άγγελος, πανταχού παρών να προλάβει κάθε µου επιθυµία. Αισθάνοµαι άσχηµα όταν το κάνει αυτό, ειδικά όταν ξέρει ότι δεν έχει τίποτα να περιµένει. Έφερε τις αγαπηµένες µου φρυγανιές, τρεις σούπες να διαλέξω για αύριο και καραµέλες για το λαιµό µε άρωµα λεµόνι. Έκατσε δίπλα µου κρατώντας µου το χέρι και όταν ο πυρετός πλησίασε το 40, σηκώθηκε να µε πάει στο

5 γιατρό. εν ήθελα και έβαλα τα κλάµατα για να τον πείσω. Μου έβαλε κοµπρέσσες προειδοποιώντας µε ότι αν δεν υποχωρήσει ο πυρετός θα µε πάει στο νοσοκοµείο χωρίς να µε ρωτήσει. Με τα πολλά τα κατάφερε - λειτούργησαν και οι ασπιρίνες - και ένιωσα καλύτερα. Με βοήθησε να κάνω µπάνιο και χαζέψαµε µαζί στην τηλεόραση. Το βράδυ κοιµήθηκε εδώ. Φρόντισε να αερίσει το δωµάτιο πρώτα ενώ πρέπει να σηκώθηκε αρκετές φορές να δει τον πυρετό µου και να µε σκεπάσει καλύτερα. Κάποιες στιγµές ένιωσα το διακριτικό του χάδι, αλλά το πρωί δεν θυµόµουν ότι µε βοήθησε να αλλάξω µπλούζα όταν έπεσε ο πυρετός και ίδρωσα. Πριν προλάβω να ξυπνήσω, είχε φέρει φρέσκια κουλούρια από τον φούρνο µας, χυµό και γάλα για πρωινό. Βεβαιώθηκε ότι είµαι καλά και έφυγε για την δουλειά του φιλώντας µε στο µέτωπο. Με πήρε πολλές φορές τηλέφωνο να δει πώς είµαι, αν χρειάζοµαι κάτι ή απλά να στείλει ένα φιλί. Μετά ήρθε πάλι, παρότι ήταν κουρασµένος και είχε τόσες δουλειές. Το ίδιο έκανε τις επόµενες µέρες µέχρι να αναρρώσω πλήρως. Χθες όµως τον ένιωθα λίγο απόµακρο, σαν να σκεφτόταν

6 κάτι. Μάλλον φοβόταν ότι µόλις γίνω καλά δεν θα τον θέλω κοντά µου και θα τον διώξω πάλι. Προετοιµαζόταν για αυτό. Για µια φορά έκανε λάθος. Σε λίγο θα περάσει από δω. Έστειλα την µικρή στον θείο, η Στέλλα θα κοιµηθεί στον Σταύρο. Οι γονείς θα γυρίσουν µεθαύριο, µίλησα µε την µαµά. Έχω αφήσει την πόρτα ανοιχτή και τον περιµένω στο δωµάτιό µου. Απόψε θα είµαι εγώ ο άγγελός του, η δική του Αγγελική. Μόνο δική του. Φόρεσα και τα τριανταφυλλένια σκουλαρίκια. Μόνο αυτά.