ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΠΑΡΑΜΥΘΙ Ο Κολόµβος στην Αµερική

Transcript

1 ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΠΑΡΑΜΥΘΙ Ο Κολόµβος στην Αµερική Αγαπητοί µου φίλοι ο Κολόµβος πήρε τις θάλασσες και βάλθηκε να ψάχνει ένα καινούργιο δρόµο για την Ινδία. Κάθε φορά που φουρτούνιαζε η θάλασσα ο φόβος του πληρώµατος µεγάλωνε. Όχι µη πνιγούν, αλλά µήπως φτάνουν στα έσχατα του κόσµου µας και βρεθούν καραβοκύριδες στο διάστηµα. Βέβαια όπως πολλοί από σας γνωρίζετε, αυτό δεν έγινε ποτέ. Αντίθετα, µετά από πολλούς µήνες στη θάλασσα, ακούστηκε επιτέλους η περιβόητη έκφραση από έναν ναυτικό που ήταν ανεβασµένος στο ψηλότερο κατάρτι και η δουλειά του ήταν να κοιτά τι υπάρχει µπροστά. Στεριά µπροστά!!!. Ο Κολόµβος πετάχτηκε από το ξύλινο δωµάτιό του, που βρίσκονταν όλοι οι χάρτες των τότε γνωστών θαλασσών. Φήµες λένε ότι ήταν στην τουαλέτα όταν άκουσε το ναύτη, που απ τον ενθουσιασµό του πετάχτηκε έξω χωρίς να ανεβάσει καν τα παντελόνια του. Όταν πήρε το µονόκυαλό του και κοίταξε µπροστά, έµεινε µε το στόµο ανοιχτό! Πράγµατι! Στεριά! Τότε γύρισε στο πλήρωµα του και είπε! Φίλοι µου! Οι τόσοι µήνες στη θάλασσα επιτέλους µας οδήγησαν κάπου! Οι σύντροφοι που χάσαµε από τις αρρώστιες και τις φουρτούνες θα µας βλέπουν και θα αισθάνονται περήφανοι! Γιατί αγαπηµένοι µου ναύτες µπροστά µας βρίσκεται η Ινδία! Γιατί αγαπητοί µου είστε οι πρώτοι άνθρωποι που έκαναν τον γύρω του κόσµου! Οι Οθωµανοί θα απορούν πως τα µπαχάρια έρχονται τελικά στα µέρη µας! Πάµε τώρα! Πάµε να δούµε πως είναι οι άνθρωποι εδώ. Φίλοι µου αναγνώστες ξέρετε ποιο είναι το αστείο εδώ; Ότι στη πραγµατικότητα ο Κολόµβος δεν έφτασε ποτέ στην Ινδία... Αλλά σε µια καινούργια ήπειρο! Την Αµερική. Για την ακρίβεια έφτασε µε το καράβι του σε κάποιο νησί της κεντρικής Αµερικής. Αλλά που να του χαλάσεις τόση χαρά. Γι αυτό ας γυρίσουµε πίσω στο νησί για να δούµε τα πρώτα βήµατα του ισπανικού πληρώµατος εκεί! Ένα µικρό βαρκάκι πήρε µερικούς άνδρες του Κολόµβου και τον ίδιο και τους πήγε στη παραλία. Γιατί ξέρετε, λιµάνια δεν υπήρχαν ακόµα σε εκείνα τα µέρη. -Καπετάνιε! Φώναξε ένας στρατιώτης του πληρώµατος! Βλέπω ανθρώπους να πλησιάζουν από τα δέντρα! Τι να κάνουµε; -Είναι οπλισµένοι; -Οπλισµένοι; Εδώ καλά καλά ντυµένοι δεν είναι! -Αχ καηµένε µου δε ξέρεις γιατί;

2 -Γιατί αφεντικό; -Γιατί είµαστε στην εποχή της Αναγέννησης! -Και εγώ που νόµιζα ότι ήταν Φθινόπωρο. Για µια στιγµή! Κρατάνε όπλα αρχηγέ µου! Ακόντια και τόξα. Τι να κάνουµε; -Ακόντια; ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. Ας γελάααααααααουτς!!!! Πριν καλά καλά ολοκληρώσει τη φράση του ο Κολόµβος, βρέθηκε µε ένα καρφωµένο βέλος στον πισινό του! -Είστε καλά αρχηγέ; -Ναι, ναι φυσικά! Ένα µικρό τσιµπιµατάκι είναι µόνο. Ωστόστο πυροβολήστε στον αέρα για εκφοβισµό. Ο στρατιώτης γέµισε µε µπαρούτι το όπλο του και πυροβόλησε στον αέρα. Μόλις οι ιθαγενείς άκουσαν τον πυροβολισµό, άφησαν τα τόξα τους και έπεσαν στα γόνατα προσκυνώντας, λες και µπροστά τους είχε κατέβει κάποιος Θεός. Ο Κολόµβος βλέποντας το προβάδισµα που του είχε δηµιουργηθεί µε τα όπλα, σήκωσε τα χέρια στον ουρανό και τους κάλεσε κοντά του. -Σύντροφοι. Να σας γνωρίσω τους κατοίκους της Ινδίας. Μα πως να τους λένε άραγε; -Δε γνωρίζουµε αρχηγέ, φώναξε µε µια φωνή το πλήρωµα. - Τότε λοιπόν θα τους πούµε...ινδιάνους.απ την Ινδία δεν είναι; Το Ινδιάνος είναι καλό! Παρακολουθήστε µε τώρα να δείτε πόσο καλός είµαι στις ξένες γλώσσες. - Αλήθεια αρχηγέ µιλάτε ινδιάνικα; - Μα φυσικά Χόρχε. Πως θα γινόµουν καπετάνιος για την Ινδία; Ο Κολόµβος προχώρησε προς το µέρος των Ινδιάνων µε σταθερά και σίγουρα βήµατα. Σήκωσε ξανά τα χέρια στον αέρα και είπε: -Εγώ, Χριστόφορος! Πλατς πλουτς, από Ισπανία. Εµείς φίλοι σας! -Ρε συ Πέδρο τον καταλαβαίνεις τον αρχηγό; -Ναι Χόρχε! Κάτι πιάνω!

3 -Ξέραµε ινδιάνικα και δε το γνωρίζαµε; Φοβερό! Όσο ο Κολόµβος νόµιζε ότι µιλούσε ινδιάνικα, ο αρχηγός της φυλής, σήκωσε το βλέµµα και ειδε τα καράβια των Ισπανών. Μπορεί για τα δικά µας δεδοµένα να µην ήταν και τόσο µεγάλα, αλλά για τα δεδοµένα της εποχής και σίγουρα για αυτά των Ινδιάνων, τα ξύλινα αυτά θηρία έµοιζαν µε θεϊκά κατασκευάσµατα. Ο Κολόµβος πάλι, παρατήρησε ένα κόσµηµα να κρέµεται στο λαιµό του Ινδιάνου αρχηγού. Γυάλιζε όσο κανένα άλλο. Ήταν σίγουρα χρυσάφι! Το µάτι του Κολόµβου άστραψε βλέποντάς το. Άραγε θα υπήρχε και άλλος χρυσός σε αυτά τα µέρη; Ο Χριστόφορος έδειξε µε το χέρι του το µεταγιόν του αρχηγού. Αυτός µε δέος το έβγαλε και το ακούµπησε στα χέρια του καπετάνιου µας. Ο Κολόµβος αυτή τη στιγµή είχε γίνει ο Θεός για αυτούς. Με λίγο µπαρούτι και τη µεταλλική του πανοπλία έµοιαζε µε εξωγήινος για τους ντόπιους, οι οποίοι ντύνονταν µε πολύχρωµα ελαφριά ρούχα. Αυτό το σηµείο αγαπητοί µου φίλοι είναι και το πιο ιδιαίτερο για να συζητήσουµε, στα ταξίδια που έκανε ο Ευρωπαίος προς την ήπειρο της Αµερικής. Γιατί όταν οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν πόσο µεγάλη πολεµική δύναµη είχαν σε σχέση µε τους Ινδιάνους και πως µε τον φόβο µπορούσαν να τους πάρουν όλα τα πλούτη, τότε αυτοί έγιναν άπληστοι και δηµιούργησαν µια από τις πιο µαύρες σελίδες στην ανθρώπινη ιστορία, σκοτώνοντας και εξαφανίζοντας ολόκληρες φυλές ιθαγενών. Στα χρόνια που ακολούθησαν, άλλοι άποικοι φέρθηκαν καλά στους ντόπιους, οι περισσότεροι όµως όχι. Έχουµε βέβαια και έρωτες που γεννήθηκαν ανάµεσα στους δύο κόσµους. Ποιος δε ξέρει άλλωστε την ιστορία της Ποκαχόντας. Η δουλειά των αποίκων λοιπόν ήταν η εξής. Να στέλνουν στην Ευρώπη, τα καλούδια που µάζευαν από την Αµερική. Η Αµερική από µια άγνωστη ήπειρος, είχε γεµίσει µε ανθρώπους απ όλη την Ευρώπη και την Αφρική. Δυστυχώς για την ιστορία µας οι Αφρικανοί ήταν δούλοι, που τους πήραν µε το ζόρι από τα σπίτια τους για εργάτες. Κάθονταν λοιπόν οι βασιλιάδες στο θρόνο τους στην Ευρώπη και περίµεναν τα εµπορεύµατα από την Αµερική. Όµως για σκεφτείτε λίγο. Πόσο µπορεί να κρατήσει µια τέτοια κατάσταση; Η απάντηση είναι... Όχι και για πολύ. Γιατί φίλοι µου οι άποικοι σκέφτηκαν. Μα καλά. Εµείς κορόιδα είµαστε να δουλεύουµε για την Ευρώπη; Και δε τα κρατάµε για τον εαυτό µας να πλουτίσουµε; Και κάπως έτσι έγινε. Μέχρι που αυτή η κατάσταση οδήγησε στην αµερικανική επανάσταση, που σηµάινει και τον διαχωρισµό αυτών που ζούσαν στην Αµερική, µε τους Ευρωπαίους.

4 Αυτή ήταν µε λίγα λόγια φίλοι µου η ιστορία του Κολόµβου και των αποίκων της Αµερικής. Για εσάς που είστε ανήσυχα πνεύµατα και θέλετε να µάθετε για ινδιάνικες φυλές, εξευρευνήσεις στη ζούγκλα και τέτοια τέλεια πράγµατα µη µείνετε σε αυτό το παραµύθι. Ψάξτε για τους Ίνκας, του Μάγιας και τους Αζτέκους. Μάθετε για την πρωτεύουσα των Αζτέκων το Τενοτστιτλάν και τη µυστική πόλη των Ινκας, το Μάτσου Πίτσου. Ψάξτε για τις πυραµίδες που έχτιζαν οι Ινδιάνοι, για τις φορεσιές και τα όπλα τους. Για τον τρόπο ζωής τους. Και που ξέρετε. Μπορεί µεγαλώνοντας να ταξιδέψετε σε εκείνα τα µέρη ως τουρίστες ή ως επιστήµονες. Ίσως και να ανακαλύψετε και εσείς µια χαµένη πόλη. Γιατί µη ξεχνάτε ότι όλοι οι µεγάλοι εξερευνητές ήταν κάποτε στην ηλικία σας και όπως εσείς δεν ήξεραν πόσο ψηλά µπορούν να φτάσουν. Ονειρεύονταν και µάθαιναν απλώς, όσο περισσότερο µπορούσαν. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Ποια ήταν η κατάσταση που επικρατούσε στις πόλεις του µεσαίωνα που τελικά οδήγησε στην αναγέννηση;... Τι πράγµατα άλλαξαν στην περίοδο της αναγέννησης;...

5 Γιατί ο Κολόµβος είχε το πάνω χέρι στη συνάντηση του µε τους Ινδιάνους;... Τι οδήγησε στην αµερικάνικη επανάσταση;...