Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''"

Πελάγιος Παπανικολάου
8 χρόνια πριν
Προβολές:

1 1

2 2

3 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3

4 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να ζεστάνουμε την καρδιά, την ψυχή, την ζωή μας. Κάνουμε κύκλους, κουραζόμαστε και αποκάμουμε. Όταν βρούμε τα λουλούδια χωρίς όνομα, θα κοιτάμε τους ανθρώπους και θα είναι πανέμορφοι! Η ζωή μας θα είναι πολύ ωραία και εμείς θα ζήσουμε για πάντα! Θα κάνουμε πράγματα με ουσία, θα ονειρευόμαστε όνειρα αληθινά και θα είμαστε ευτυχισμένοι! Mona Perises - Συγγραφέας Mona Perises monaperises@yahoo.com 4

5 Mona Perises Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' Mona Perises

6 6

7 Άραγε, τι να εννοώ μ αυτό τον τίτλο που έχω βάλει στο ΜΥΘΟ μου; Είναι ένας πολύ διαφορετικός και παράξενος τίτλος, από τους συνηθισμένους τίτλους των μύθων, ή αλλιώς κατά την σημερινή έννοια των παραμυθιών, που κυκλοφορούν κι οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε, από παιδιόθεν Όταν τον σκεφτούμε, ίσως κάπου να μας πάει ο τίτλος, αν δεν μας πάει εκεί που είναι η ψυχή μας, θα μας πάει εκεί που είναι η φαντασία μας. Αν υπάρχει φαντασία, αν δεν υπάρχει ο τίτλος θα μας αφήσει να γευτούμε, την μαγεία της ανάγνωσης Το πρώτο πράγμα που θα διαβάσετε, θα είναι για κάποιον μοναχικό τύπο, που ζει και θέλει να κούει τα πουλιά να κελαηδούν. Περπατάει μόνος κι έρημος ανάμεσα στον κόσμο, στο πλήθος, δεν τον γνωρίζει κανείς... Περπατώντας, βγαίνει από την πόλη όπου ζει και πάει στη φύση. Κάθετε σαστισμένος και κουρασμένος, κάτω από ένα δέντρο... 7

8 Έτσι όπως κάθετε, μάταια περιμένει να κούσει τα πουλιά. Τα πουλιά δεν πετούν, ούτε οι πεταλούδες, ούτε και τα άλλα ζουζούνια της φύσης Απορημένος κι απογοητευμένος, σηκώνεται να φύγει, λέγοντας στον εαυτό του, όλα έχουν γύρω μου έχουν χαθεί, τίποτα δεν έχει μείνει πια εδώ Αφέθητε στο ΜΥΘΟ μου, όταν τον διαβάσετε και καταλάβετε την έννοια του, εξηγήστε την και στους άλλους και πιο πολύ, εξηγήστε την στα παιδιά. Μάθετε σε σας τους ίδιους και στα παιδιά σας πως, σαν Έλληνες που είμαστε η ψυχές μας είναι αιώνιες! Δεν πεθαίνουν ποτέ και δεν αναπαύονται σε κάποιο κοιμητήριο... Πηγαίνουν πίσω στην αρχέτυπη δημιουργία τους κι επιστρέφουν πάλι πίσω στη γαία, για να εκτελέσουν την επόμενη τους αποστολή!! Υ. Γ. Με πολύ αγάπη και πολύ σεβασμό, σ όλες τις Ελληνικές ψυχές, που ζουν κι αντιστέκονται, σ ότι δεν είναι Ελληνικό!! Mona Perises 8

9 Πριν από λίγα χρόνια, κάποιος περπατούσε στους δρόμους, μόνος κι έρημος. Ενώ είχε κάνει περπατώντας πολλά χιλιόμετρα, δεν συνάντησε κανένα φίλο και συγγενή. Περπατούσε με σκυμμένο το κεφάλι λες κι εκεί κάτω θα βλεπε κάτι, ή κάποιον να του χαμογελάσει. Πέρασε από πολλούς δρόμους που ήταν γεμάτοι από κόσμο, αλλά δεν τον γνώριζε κανείς. Βγήκε έξω από την πόλη κι άρχισε να περπατάει στα χωράφια. μήπως κι ακούσει κάποιο πουλί να κελαηδεί, έτσι ώστε να νιώσει, αν όχι ευτυχισμένος, έστω λίγο χαρούμενος. Μάταια σήκωνε τα μάτια του στον ουρανό μήπως και δει κάποιο πουλί να πετά. Κάθισε για να ξεκουραστεί, κάτω από ένα δέντρο, κοιτάζοντας πάλι ψηλά, αλλά τίποτα. Τα πουλιά δεν πετούσαν, καθόταν στις φωλιές τους, ούτε οι πεταλούδες κι άλλα μικρά ζουζούνια, κατά ένα περίεργο τρόπο, είχαν όλα εξαφανιστεί 9

10 Σηκώθηκε για να φύγει κι έτσι όπως ήταν θλιμμένος και στεναχωρημένος, σκόνταψε κι έπεσε χάμω στα χόρτα. Μια μικρή και πολύ αδύναμη φωνούλα του είπε: «Ει εσύ, άγαρμπε λιμοκοντόρε, πρόσεχε που πατάς, με τσαλάκωσαν οι ποδάρες σου.» Σαστισμένος ο έρημος και μοναχικός διαβάτης, σηκώθηκε όρθιος και κατατρομαγμένος όπως ήταν, το βαλε στα πόδια. Καθώς έφευγε σχεδόν τρέχοντας, γύριζε πίσω για να δει, από που άκουσε την φωνούλα 10

11 Αναρωτιόταν μήπως η φωνή που άκουσε, ήταν της φαντασίας του, αλλά ήταν πολύ σίγουρος, πως άκουσε μια φωνή να του μιλά Μετά από λίγα μέτρα που έκανε τρέχοντας, σκέφτηκε να γυρίζει πίσω, να καθίσει και πάλι χάμω στα χόρτα, μήπως η φωνή που άκουσε πριν, του ξαναμιλούσε. Γύρισε εκεί που καθόταν, έστρωσε το σακάκι του χάμω στα χόρτα και κάθισε πάνω του. Αντί όμως, να κούσει την φωνή, κάποιος τον χτύπησε δυνατά στο πρόσωπο και για κακή του τύχη, έχασε τα γυαλιά από τα μάτια του. Σχεδόν στα τυφλά, έψαχνε να τα βρει μουρμουρίζοντας και βρίζοντας κι η φωνή του είπε: «Σαν πολύ δεν πήρες το θάρρος, δεν φτάνει που ρθες στα μέρη μας και μας τσαλάκωσες, τώρα μας βρίζεις κι από πάνω» 11

12 Μόλις άκουσε αυτά τα λόγια, σταμάτησε το βρίσιμο και ζήτησε συγγνώμη. Ρώτησε ποιος του μιλάει, αν ήταν κάποιος αόρατος, ή ήταν κάποιο πνεύμα. Η φωνή που ξαναβρήκε τη δύναμη της, του αποκρίθηκε: «Είμαι ένα μικρό λουλουδάκι που δεν έχει όνομα. Εσύ το ήξερες αυτό; Ότι πολλά μικρά λουλουδάκια, δεν έχουμε ονόματα; Φυτρώνουμε στους αγρούς και δεν μας ξέρει κανείς. Εγώ για παράδειγμα, είμαι ένα μικρό, πολύ μικρό κι έχω λευκά πέταλα, σκύψε πολύ χαμηλά και θα με δεις.» 12

13 Mona Perises Γεννήθηκα και μεγάλωσα μέχρι τα έντεκα σε χωριό του Ν. Σερρών, μετά στην Γερμανία, στην περιοχή της Ρηνανίας Παλατινάτου, μέχρι και τα είκοσι μου. Εκεί τελείωσα το σχολείο μου και μια τεχνική σχολή, πάνω στην μόδα. Από μικρό παιδί πάντα διάβαζα κι έγραφα ιστορίες, τώρα γράφω μυθιστορήματα και μυθιστορηματικές βιογραφίες. Ζω στην πόλη των Σερρών κι ασχολούμαι μόνο με την συγγραφή βιβλίων. Σαν συγγραφέας έχω γράψει συνολικά 11 βιβλία. Αυτό που διαβάσατε, είναι ο δεύτερος Ελληνικός ΜΥΘΟΣ που έχω γράψει και τον έγραψα για να θυμάμαι την μητέρα μου, που δυστυχώς δεν είναι καλά στην υγεία της 13

14 14

Σχετικά έγγραφα

Έρωτας στην Κασπία θάλασσα

1 Έρωτας στην Κασπία θάλασσα 3 Mona Perises ISBN: Email: monaperises@yahoo.com 4 Mona Perises Έρωτας στην Κασπία θάλασσα Μυθιστόρημα - Μέρος δεύτερο Mona Perises Ελλάδα Ιράν/Περσία Ελλάδα 5 Τι είναι η