Quando una sillaba lunga è suddivisa in due brevi esse sono evidenziate in grassetto e sottolineate.

Σχετικά έγγραφα
ΘΕΜΑ 151 ον οφοκλέους, Αντιγόνη, στ Α. ΚΕΙΜΕΝΟ

Σοφοκλέους Αντιγόνη. Συντακτική ανάλυση και μετάφραση: στίχοι 18-38

Στοιχεία του μαθητή : Ονοματεπώνυμο :... Α. ΚΕΙΜΕΝΟ... Να αποδοθεί -στη νέα ελληνική- το ακόλουθο απόσπασμα :

α κα ρι ι ο ος α α νηρ ος ου ουκ ε πο ρε ε ευ θη εν βου λη η η α α σε ε ε βων και εν ο δω ω α α µαρ τω λω ων ουουκ ε ε ε

οφοκλέους Αντιγόνη, στ Φύλλο εργασίας αρ.3α

Π α σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι. Π α σα πνο η αι νε σα α τω τον. Ἕτερον. Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου, Ὀ Ν Ψαλµός. Μέλος Ἰωάννου Ἀ. Νέγρη.

1. Να μεταφραστεί το τμήμα: Ὦ κοινὸν αὐτάδελφον τῶν ἐχθρῶν κακά; Μονάδες 30

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κείµενο από το πρωτότυπο (στ ) ΧΟΡΟΣ ηλοῖ τὸ γέννηµ' ὠµὸν ἐξ ὠµοῦ πατρὸς 471 τῆς παιδὸς εἴκειν δ'οὐκ ἐπίσταται κακοῖς.

ο Θε ος η η µων κα τα φυ γη η και δυ υ υ να α α α µις βο η θο ος ε εν θλι ψε ε ε σι ταις ευ ρου ου ου ου ου σαις η η µα α α ας σφο ο ο ο

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ & ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΕΣΠΕΡΑΣ 1-15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ. Παρασκευή 1/08/2014 Ἑσπέρας Ψάλλοµεν τὸ Ἀπολυτίκιο τῆς 2/8/2014. Ἦχος.

B ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ (441) ΚΡ. Σὲ δή, σὲ τὴν νεύουσαν εἰς πέδον κάρα, φῄς, ἢ καταρνῇ μὴ δεδρακέναι τάδε;

ΜΕΡΟΣ Α. Ολιγόλεπτη γραπτή δοκιµασία στα αρχαία ελληνικά (15-18 )

Β Επεισόδιο Β ΣΚΗΝΗ: Κρέοντας-Αντιγόνη-Χορός (στ )

Η ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ -ΣΤΙΧΟΜΥΘΙΑ. Β στ

Κυ ρι ον ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ευ. λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και πα αν. τα τα εν τος µου το ο νο µα το α γι ον αυ

Οι τα α α α α α α α Κ. ε ε ε ε ε ε ε ε ε Χε ε ε. ε ε ε ε ε ε ρου ου βι ι ι ι ι ι ι. ιµ µυ στι κω ω ω ω ω ως ει κο ο

ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε ε

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤ ΕΒ ΟΜΑ ΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

3. δυνητικό: ἄν, ποὺ σημαίνει κάτι ποὺ μπορεὶ ἤ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει.

0a1qqW+1a1`qÁlw n εν σοί Κύ ρι ε τρο πού μαι τού τον.

ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι χε ε ρου ου βι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ιµ µυ υ υ υ υ υ υ Π ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ζο ο ο ει ει κο ο

Α. Από το κείµενο που σας δίνεται, να µεταφράσετε στο τετράδιό σας τους στίχους (οὐ γάρ τι νῦν γε κἀχθὲς... κέρδος φέρει;).

ΠΕΤΡΟΥ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ

Τι μπορεί να δει κάποιος στο μουσείο της Ι.Μ. Μεγάλου Μετεώρου

ΣΤΟ ΧΟΣ- Ε ΠΙ ΔΙΩ ΞΗ ΠΛΑΙ ΣΙΟ ΧΡΗ ΜΑ ΤΟ ΔΟ ΤΗ ΣΗΣ

α α α α α α α α α α Χε ρου ου βει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει χε ε κο νι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι Γ

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

ΔΙΩΡΗ ΓΡΑΠΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

πρῶτον μὲν τοῦτον τὸν λόγον ἀναλάβωμεν ὃν σὺ λέγεις περὶ τῶν δοξῶν μέν congr. cmpl. subj. bep. bij bijzinskern

ΤΜΗΜΑ ΦΩΚΑ/ΤΕΤΑΡΤΗ

Ἔκτασις. οι τα α α Δ. α α α α Δ. ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου. υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ µυ υ στι ι ι Μ. ι ι ει ει κο ο νι ι ι ι ι ι ι

FAX : spudonpe@ypepth.gr) Φ. 12 / 600 / /Γ1

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ ΑΠΟΔΟΣΕΩΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΜΕΤΑ Β ΣΤΑΣΕΩΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΚΕΚΡΑΓΑΡΙΑ

Δοξαστικά αἴνων Πεντηκοσταρίου

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

Η ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ Β στ

Ε υ _ λο _ γη _ τος _ ει _ Κυ _ ρι _ ε _ δι _ δα _ ξον _ με _ τ α_ δι _. Τ ων _ α _ γι _. ων _ ο _ χο _ ρος _ ευ _ ρε _ π η_ γη _ ην _ τ ης_

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΒ ΟΜΑ ΟΣ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ἐν τῷ Ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης. Ἦχος

Πρός τούς ἀδελφούς μου

Κωνσταντίνος Θ. Ευαγγελάτος. για αμιγή χορωδία (SSA, SAA, TTB, TBB)

14 Ἰουνίου. Προφήτου Ἐλισσαίου. Τῇ ΙΔ τοῦ µηνὸς Ἰουνίου. Μνήµη τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἐλισσαίου Ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. Δόξα. Ἦχος Πα

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

K υ ρι ε ε λε η σον Κ υ ρι ε ε λε ε η σον Κ υ ρι ε ε λε η σον Κ υ υ ρι ε ε λε ε η σον

1.2.3 ιαρ θρω τι κές πο λι τι κές Σύ στη μα έ λεγ χου της κοι νής α λιευ τι κής πο λι τι κής...37

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

Ό λοι οι κα νό νες πε ρί με λέ της συ νο ψί ζο νται στον ε ξής έ να: Μά θε, μό νο προκει μέ νου. Friedrich Schelling. σελ. 13. σελ. 17. σελ.

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης. Ἦχος Πα. υ ρι ι ε ε κε ε κρα α α ξα α προ ος. σε ει σα κου ου σο ο ον μου ει σα κου σο ο ον

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΒ ΟΜΑ ΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

3. Στίχοι Βλ. εισαγωγή διδακτικού βιβλίου, σ Η Αντιγόνη υπακούει στην παραδοσιακή (αρχαϊκή) ηθική, στην οποία η τιµή κατέχει

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

Ἐν τῷ Ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤ ΕΒ ΟΜΑ ΟΣ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ἐν τῷ Ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

των ερ γα το τε χνι τών εργοστασίων Τσιµεντολίθων, ό λης της χώρας O41R09

ΠΡΟΛΟΓΟΣ 1-99 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΝΙΚ. ΚΑΡΥΔΗΣ- ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΣΟΦΟΚΛΗ. ΑΝ: Ισμήνη, πολυαγαπημένη μου αδελφή,

Κυ ρι ε ε κε κρα α ξα προ ο ος σε ε ει σα

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η

Ὁ πιστὸς φίλος. Πιστεύω¹ τῷ φίλῳ. Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις². Ὁ φίλος τὸν

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ ΠΕΤΡΟΥ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΥ

Ἐν τῷ Ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης Ἦχος Γα

οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι τα α α α α α α α α α α α α Χε Δ βι ι ι ι ι ι ιµ µυ Ν ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι χι

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Β 1,5-8

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

Τα ἕνδεκα ἑωθινὰ εὐαγγέλια, ἐξαποστειλάρια, θεοτοκία καὶ δοξαστικὰ

Κυ ρι ε ε κε ε ε κρα α α ξα προς σε ει σα κου ου

ΠΕΤΡΟΥ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΥ ΣΥΝΤΟΜΟΝ ΔΟΞΑΣΤΑΡΙΟΝ ΤΟΜΟΣ Β.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΘΕΜΑΤΩΝ. ΘΕΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ (στ. 1-99) (αρ )

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

Εικονογραφημένο Λεξικό Το Πρώτο μου Λεξικό

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ε ΕΒ ΟΜΑ ΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

Εικονογραφημένο Λεξικό Το Πρώτο μου Λεξικό

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

καταλήξεις ασυναίρετων της β' κλίσης Ενικός ον. γεν. δοτ. αιτ. κλ. -ον -ου -ῳ -ον -ον -ος -ου -ῳ -ον -ε Πληθυντικός -οι -ων -οις -ους -οι

ΑΣΚΗΣΗ, ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

Καταβασίαι ἀντί τοῦ Ἄξιόν ἐστιν...

των Ξε να γών Ρόδου Ot04R14

ΠΕΡΙEΧΟΜΕΝΑ. Πρό λο γος...13 ΜΕ ΡΟΣ Ι: Υ ΠΑΙ ΘΡΙΑ Α ΝΑ ΨΥ ΧΗ

Gregorius Nyssenus - De deitate filii et spiritus sancti

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

Ψαλτήριον. Ψαλμοί 3. Ἐκλογαὶ κατ ἦχον 146

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Αριστοτέλους Πολιτικά, Θ 2, 1 4)

των Κοι νω νι κών Λει τουρ γών που α πα σχο λού νται στους ι δι ω τι κούς παι δι κούς σταθ µούς όλης της χώρας O21R09

Αποτελεσματικός Προπονητής

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

α α α α α α α α ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

Τῇ Τρίτῃ τῆς Διακαινησίμου. Μνήμην ἐπιτελοῦμεν. τῶν Ἁγίων ἐνδόξων νεοφανῶν καί Θαυματουργῶν. Ὁσιομαρτύρων Ραφαήλ και Νικολάου,

οξαστικὸν Ἀποστίχων Ὄρθρου Μ. Τετάρτης z 8 a A

Εικονογραφημένο Λεξικό Το Πρώτο μου Λεξικό

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΙ. Β ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Πρόγραμμα Γενικής Παιδείας.

2o ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ

ΤΕΛΟΣ 1ης ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ

1. Να μεταφραστεί το τμήμα: Οὒτ' ἂν κελεύσαιμ... ἀτιμάσασ' ἒχε. Μονάδες 30

Ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς Προηγιασμένης

ттсöттсöттўтссчсчøѓūţşѓф

Αρχαία Ελληνικά ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ

Transcript:

Ho suddiviso con una barretta verticale ciascuno dei tre μέτρα di ogni trimetro, composti in genere da 4 sillabe. La collocazione della barretta è funzionale all'individuazione delle sillabe aperte o chiuse, anche separando la consonante iniziale di una parola da ciò che segue. Ciò non significa che tale scansione così artificiosa sia da accentuare nella lettura, che dovrà essere il più fluida possibile. L'ictus, ricordo, va collocato sulla seconda e quarta sillaba di ogni μέτρον.,, Quando una sillaba lunga è suddivisa in due brevi esse sono evidenziate in grassetto e sottolineate. Es: ἐ μοὶ μὲ ν οὐ δεὶς μῦ θο ς, Ἀν τ ῐ γό νη φί λων ἐμοὶ μὲν οὐ δεὶς μῦθος, Ἀν τ ῐ γόνη φίλων οὔθ ἡδὺς οὔ τ ἀλγεινὸς ἵ κετ ἐξ ὅτου δυοῖν ἀδελ φοῖν ἐστερή θημεν δύο, μιᾷ θανόν τοιν ἡμέρᾳ διπλῇ χερί ἐπεὶ δὲ φροῦ δός ἐστιν Ἀρ γείων στρατὸς 15 ἐν νυκτὶ τῇ νῦν, οὐδὲν οἶ δ ὑπέρτερον, οὔτ εὐτυχοῦ σα μᾶλλον οὔ τ ἀτωμένη. ᾔδη καλῶς, καί σ ἐκτὸς αὐ λείων πυλῶν τοῦδ οὕνεκ ἐξ έπεμπον, ὡς μόνη κλύοις. τί δ ἔστι; δη λοῖς γάρ τι καλ χαίνουσ ἔπος. 20 οὐ γὰρ τάφου νῷν τὼ κασιγ νήτω Κρέων τὸν μὲν προτί σας, τὸν δ ἀτι μάσας ἔχει; Ἐτεοκλέᾱ μέν, ὡς λέγου σι, σὺν δίκῃ χρησθεὶς δικαί ᾳ καὶ νόμου κατὰ χθονὸς ἔκρυψε τοῖ ς ἔνερθεν ἔν τιμον νεκροῖς 25 τὸν δ ἀθλίως θανόντα Πολῠ νείκους νέκυν ἀστοῖσί φα σιν ἐκκεκη ρῦχθαι τὸ μὴ τάφῳ καλύψ αι μηδὲ κω κῦσαί τινα, ἐᾶν δ ἄκλαυ τον, ἄτ ᾰφον, οἰ ωνοῖς γλυκὺν θησαυρὸν εἰ σορῶσι πρὸς χάριν βορᾶς. 30 τοιαῦτά φα σι τὸν ἀγᾰθὸν Κρέοντα σοὶ κἀμοί, λέγω γὰρ κἀμέ, κη ρύξαντ ἔχειν, καὶ δεῦρο νεῖσ θαι ταῦτα τοῖ σι μὴ εἰδόσιν σαφῆ προκη ρύξοντα, καὶ τὸ πρᾶγμ ἄγειν οὐχ ὡς παρ οὐ δέν, ἀλλ ὃς ἂν τούτων τι δρᾷ, 35 φόνον προκεῖσ θαι δημόλευσ τον ἐν πόλει. οὕτως ἔχει σοι ταῦτα, καὶ δείξεις τάχα

εἴτ εὐγενὴς πέφυκας εἴ τ ἐσθλῶν κακή. τί δ, ὦ ταλαῖ φρον, εἰ τάδ ἐν τούτοις, ἐγὼ λύουσ ἂν ἢ φάπτουσα προσ θείμην πλέον; 40 εἰ ξυμπονή σεις καὶ ξυνερ γάσει σκόπει. ποῖόν τι κιν δύνευμα; ποῦ γνώμης ποτ εἰ; εἰ τὸν νεκρὸν ξὺν τῇδε κου φιεῖς χερί. ἢ γὰρ νοεῖς θάπτειν σφ, ἀπόῤ ῥητον πόλει; τὸν γοῦν ἐμὸν καὶ τὸν σόν ἢν σὺ μὴ θέλῃς 45 ἀδελφόν οὐ γὰρ δὴ προδοῦ σ ἁλώσομαι. ὦ σχετλία, Κ ρέοντος ἀν τειρηκότος; ἀλλ οὐδὲν αὐ τῷ τῶν ἐμῶν μ εἴργειν μέτα. οἴμοι. φρόνη σον, ὦ κασιγ νήτη, πατὴρ ὡς νῷν ἀπεχ θὴς δυσκλεής τ ἀπώλετο, 50 πρὸς αὐτοφώ ρων ἀμπλακη μάτων διπλᾶς ὄψεις ἀράξ ας αὐτὸς αὐ τουργῷ χερί. ἔπειτα μή τηρ καὶ γυνή, διπλοῦν ἔπος, πλεκταῖσιν ἀρ τάναισι λω βᾶται βίον τρίτον δ ἀδελ φὼ δύο μίαν καθ ἡμέραν 55 αὐτοκτονοῦν τε τὼ ταλαι πώρω μόρον κοινὸν κατειρ γάσαντ ἐπαλ λήλοιν χεροῖν. νῦν δ αὖ μόνα δὴ νὼ λελειμ μένα σκόπει ὅσῳ κάκισ τ ὀλούμεθ, εἰ νόμου βίᾳ ψῆφον τυράν νων ἢ κράτη παρέξιμεν. 60 ἀλλ ἐννοεῖν χρὴ τοῦτο μὲν γυναῖχ ὅτι ἔφυμεν, ὡς πρὸς ἄνδρας οὐ μαχουμένα. ἔπειτα δ οὕ νεκ ἀρχόμεσ θ ἐκ κρεισσόνων, καὶ ταῦτ ἀκού ειν κἄτι τῶν δ ἀλγίονα. ἐγὼ μὲν οὖ ν αἰτοῦσα τοὺ ς ὑπὸ χθονὸς 65 ξύγγνοιαν ἴσ χειν, ὡς βιάζ ομαι τάδε, τοῖς ἐν τέλει βεβῶσι πεί σομαι τὸ γὰρ περισσὰ πράσ σειν οὐκ ἔχει νοῦν οὐδένα. οὔτ ἂν κελεύ σαιμ οὔτ ἄν, εἰ θέλοις ἔτι πράσσειν, ἐμοῦ γ ἂν ἡδέως δρῴης μέτα. 70 ἀλλ ἴσθ ὁποῖ ά σοι δοκεῖ, κεῖνον δ ἐγὼ θάψω καλόν μοι τοῦτο ποι ούσῃ θανεῖν.

φίλη μετ αὐ τοῦ κείσομαι, φίλου μέτα, ὅσια πανουρ γήσασ. ἐπεὶ πλείων χρόνος ὃν δεῖ μ ἀρέσ κειν τοῖς κάτω τῶν ἐνθάδε. 75 ἐκεῖ γὰρ αἰ εὶ κείσομαι σοὶ δ, εἰ δοκεῖ, τὰ τῶν θεῶ ν ἔντιμ ἀτι μάσασ ἔχε. ἐγὼ μὲν οὐ κ ἄτιμα ποι οῦμαι, τὸ δὲ βίᾳ πολι τῶν δρᾶν ἔφυ ν ἀμήχανος. σὺ μὲν τάδ ἂν προὔχοι ἐγὼ δὲ δὴ τάφον 80 χώσουσ ἀδελ φῷ φιλτάτῳ πορεύσομαι. οἴμοι ταλαί νης, ὡς ὑπερ δέδοικά σου. μὴ μοῦ προτάρ βει τὸν σὸν ἐξ όρθου πότμον. ἀλλ οὖν προμη νύσῃς γε τοῦ το μηδενὶ τοὔργον, κρυφῇ δὲ κεῦθε, σὺν δ αὔτως ἐγώ. 85 οἴμοι, καταύ δα πολλὸν ἐχ θίων ἔσει σιγῶσ, ἐὰν μὴ πᾶσι κη ρύξῃς τάδε. θερμὴν ἐπὶ ψυχροῖσι καρ δίαν ἔχεις. ἀλλ οἶδ ἀρέσ κουσ οἷς μάλισ θ ἁδεῖν με χρή. εἰ καὶ δυνή σει γ ἀλλ ἀμη χάνων ἐρᾷς. 90 οὐκοῦν, ὅταν δὴ μὴ σθένω, πεπαύσομαι. ἀρχὴν δὲ θη ρᾶν οὐ πρέπει τἀμήχανα. εἰ ταῦτα λέξ εις, ἐχθαρεῖ μὲν ἐξ ἐμοῦ, ἐχθρὰ δὲ τῷ θανόντι προσ κείσει δίκῃ. ἀλλ ἔα με καὶ τὴν ἐξ ἐμοῦ δυσβουλίαν 95 παθεῖν τὸ δει νὸν τοῦτο πεί σομαι γὰρ οὐ τοσοῦτον οὐ δὲν ὥστε μὴ οὐ καλῶς θανεῖν. ἀλλ εἰ δοκεῖ σοι, στεῖχε τοῦ το δ ἴσθ ὅτι ἄνους μὲν ἔρ χει, τοῖς φίλοις δ ὀρθῶς φίλη. σὲ δή, σὲ τὴν νεύουσαν εἰς πέδον κάρα,

φὴς ἢ καταρ νεῖ μὴ δεδρα κέναι τάδε καὶ φημὶ δρᾶ σαι κοὐκ ἀπαρ νοῦμαι τὸ μή. σὺ μὲν κομίζ οις ἂν σεαυ τὸν ᾖ θέλεις ἔξω βαρεί ας αἰτία ς ἐλεύθερον 445 σὺ δ εἰπέ μοι μὴ μῆκος, ἀλ λὰ συντόμως, ᾔδησθα κη ρυχθέντα μὴ πράσσειν τάδε; ᾔδη τί δ οὐ κ ἔμελλον; ἐμφανῆ γὰρ ἦν. καὶ δῆτ ἐτόλ μας τούσδ ὑπερ βαίνειν νόμους; οὐ γάρ τί μοι Ζ εὺς ἦν ὁ κη ρύξας τάδε, 450 οὐδ ἡ ξύνοικος τῶν κάτω θεῶν Δίκη τοιούσδ ἐν ἀν θρώποισιν ὥ ρισεν νόμους. οὐδὲ σθένειν τοσοῦτον ᾠ όμην τὰ σὰ κηρύγμαθ, ὥσ τ ἄγραπτα κἀσ φαλῆ θεῶν νόμιμα δύνασ θαι θνητὸν ὄνθ ὑπερ δραμεῖν. 455 οὐ γάρ τι νῦν γε κἀχθές, ἀλ λ ἀεί ποτε ζῇ ταῦτα, κοὐ δεὶς οἶδεν ἐξ ὅτου φάνη. τούτων ἐγὼ οὐ κ ἔμελλον, ἀν δρὸς οὐδενὸς φρόνημα δεί σασ, ἐν θεοῖ σι τὴν δίκην δώσειν θανου μένη γὰρ ἐξ ῄδη, τί δ οὔ; 460 κεἰ μὴ σὺ προὐ κήρυξας. εἰ δὲ τοῦ χρόνου πρόσθεν θανοῦ μαι, κέρδος αὔ τ ἐγὼ λέγω. ὅστις γὰρ ἐν πολλοῖσιν ἐ ς ἐγὼ κακοῖς ζῇ, πῶς ὅδ Οὐ χὶ κατθανὼν κέρδος φέρει; οὕτως ἔμοι γε τοῦδε τοῦ μόρου τυχεῖν 465 παρ οὐδὲν ἄλ γος ἀλλ ἄν, εἰ τὸν ἐξ ἐμῆς μητρὸς θανόν τ ἄθαπτον ἠν σχόμην νέκυν, κείνοις ἂν ἤλ γουν τοῖσδε δ οὐ κ ἀλγύνομαι. σοὶ δ εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶ σα τυγχάνειν, σχεδόν τι μώ ρῳ μωρία ν ὀφλισκάνω. 470 Χορός δηλοῖ τὸ γέν νημ ὠμὸν ἐξ ὠμοῦ πατρὸς τῆς παιδός. εἴ κειν δ οὐκ ἐπίσ ταται κακοῖς. ἀλλ ἴσθι τοι τὰ σκλήρ ἄγαν φρονήματα πίπτειν μάλισ τα, καὶ τὸν ἐγ κρατέστατον σίδηρον ὀπ τὸν ἐκ πυρὸς περισκελῆ 475 θραυσθέντα καὶ ῥαγέντα πλεῖσ τ ἂν εἰσίδοις σμικρῷ χαλι νῷ δ οἶδα τοὺς θυμουμένους ἵππους καταρ τυθέντας οὐ γὰρ ἐκπέλει φρονεῖν μέγ ὅσ τις δοῦλός ἐσ τι τῶν πέλας.

αὕτη δ ὑβρίζ ειν μὲν τότ ἐξ ηπίστατο, 480 νόμους ὑπερ βαίνουσα τοὺς προκειμένους ὕβρις δ, ἐπεὶ δέδρακεν, ἥ δε δευτέρα, τούτοις ἐπαυ χεῖν καὶ δεδρα κυῖαν γελᾶν. ἦ νῦν ἐγὼ μὲν οὐκ ἀνή ρ, αὕτη δ ἀνήρ, εἰ ταῦτ ἀνα τὶ τῇδε κεί σεται κράτη. 485 ἀλλ εἴτ ἀδελ φῆς εἴθ ὁμαι μονεστέρα τοῦ παντὸς ἡ μῖν Ζηνὸς ἑρ κείου κυρεῖ, αὐτή τε χἠ ξ ύναιμος οὐ κ ἀλύξετον μόρου κακίσ του καὶ γὰρ οὖν κείνην ἴσον ἐπαιτιῶ μαι τοῦδε βου λεῦσαι τάφου. 490 καί νιν καλεῖ τ ἔσω γὰρ εἶ δον ἀρτίως λυσσῶσαν αὐ τὴν οὐδ ἐπή βολον φρενῶν. φιλεῖ δ ὁ θυ μὸς πρόσθεν, ᾑ ρῆσθαι κλοπεὺς τῶν μηδὲν ὀρ θῶς ἐν σκότῳ τεχνωμένων μισῶ γε μέν τοι χὤταν ἐν κακοῖσί τις 495 ἁλοὺς ἔπει τα τοῦτο καλ λύνειν θέλῃ. θέλεις τι μεῖζ ον ἢ κατακ τεῖναί μ ἑλών; ἐγὼ μὲν οὐ δέν τοῦτ ἔχω ν ἅπαντ ἔχω. τί δῆτα μέλ λεις; ὡς ἐμοὶ τῶν σῶν λόγων ἀρεστὸν οὐ δὲν μηδ ἀρεσ θείη ποτέ 500 οὕτω δὲ καὶ σοὶ τἄμ ἀφαν δάνοντ ἔφυ. καίτοι πόθεν κλέος γ ἂν εὐκ λεέστερον κατέσχον ἢ τὸν αὐτάδελ φον ἐν τάφῳ τιθεῖσα; τού τοις τοῦτο πᾶ σιν ἁνδάνειν λέγοιτ ἄν, εἰ μὴ γλῶσσαν ἐγ κλῄοι φόβος. 505 ἀλλ ἡ τυραν νὶς πολλά τ ἄλ λ εὐδαιμονεῖ κἄξεστιν αὐ τῇ δρᾶν λέγειν θ ἃ βούλεται. σὺ τοῦτο μού νη τῶνδε Καδ μείων ὁρᾷς. ὁρῶσι χοὖ τοι, σοὶ δ ὑπίλ λουσιν στόμα. σὺ δ οὐκ ἐπαι δεῖ, τῶνδε χω ρὶς εἰ φρονεῖς; 510 οὐδὲν γὰρ αἰσ χρὸν τοὺς ὁμοσ πλάγχνους σέβειν. οὔκουν ὅμαι μος χὠ καταν τίον θανών; ὅμαιμος ἐκ μιᾶς τε καὶ ταὐτοῦ πατρός. πῶς δῆτ ἐκεί νῳ δυσσεβῆ τιμᾷς χάριν;

οὐ μαρτυρή σει ταῦθ ὁ κατ θανὼν νέκυς. 515 εἴ τοί σφε τι μᾷς ἐξ ἴσου τῷ δυσσεβεῖ. οὐ γάρ τι δοῦ λος, ἀλλ ἀδελ φὸς ὤλετο. πορθῶν δὲ τήν δε γῆν ὁ δ ἀν τιστὰς ὕπερ. ὁμῶς ὅ γ Ἅι δης τοὺς νόμους τούτους ποθεῖ. ἀλλ οὐχ ὁ χρησ τὸς τῷ κακῷ λαχεῖν ἴσος. 520 τίς οἶδεν εἰ κάτωθεν εὐ αγῆ τάδε; οὔτοι ποθ οὑχ θρός, οὐδ ὅταν θάνῃ, φίλος. οὔτοι συνέχ θειν, ἀλλὰ συμ φιλεῖν ἔφυν. κάτω νυν ἐλ θοῦσ, εἰ φιλη τέον, φίλει κείνους ἐμοῦ δὲ ζῶντος οὐ κ ἄρξει γυνή.