ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ για τη συνδικαλιστική χρονιά 2002-2003

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ για τη συνδικαλιστική χρονιά 2002-2003 Συνάδελφοι -ισσες, Σύμφωνα με το καταστατικό του Συλλόγου μας (άρθρο 14) το Δ.Σ. υποβάλει στην Τακτική Γενική Συνέλευση την έκθεση πεπραγμένων της θητείας του, κάνοντας έτσι μια αναφορά στη δράση του Δ.Σ. για τη συνδικαλιστική χρονιά 2002-2003. Κύριος στόχος της είναι να συμβάλει μέσα από την αναφορά της στα σημαντικότερα γεγονότα που οριοθέτησαν τη δράση του Συλλόγου τη χρονιά αυτή, στην κατανόηση των ευρύτερων κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών συνθηκών και διεργασιών που αναπόφευκτα επηρέασαν τη δράση του κινήματός μας, καθώς και στην κατανόηση των επιμέρους παραμέτρων στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματός μας, που διαμόρφωσαν τη συνολική δυναμική του με τα όποια θετικά ή αρνητικά παρεπόμενα. Μία έκθεση πεπραγμένων οφείλει να εξετάζει σφαιρικά και πολύπλευρα όλα τα γεγονότα, να εισέρχεται στο βάθος των πραγμάτων, να επιχειρεί την εξαγωγή επωφελών για την πορεία του συλλόγου συμπερασμάτων, να ενισχύει την αποτελεσματικότητα, να χαράσσει προοπτικές και με την αξιοποίηση της κεκτημένης εμπειρίας να διατηρεί ζωντανή και πάντα επίκαιρη τη συνδικαλιστική λειτουργία και δράση, να ανοίγει νέους δρόμους για το συνδικαλιστικό κίνημα. Φιλοδοξούμε αυτές οι εισαγωγικές παρατηρήσεις, να αποτελέσουν την αναγκαία συνθήκη, αλλά και προϋπόθεση για την πληρέστερη κατανόηση, όλων όσων στη συνέχεια εκτίθενται. Η Συγκρότηση του Δ.Σ. του Συλλόγου Στις εκλογές για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου (7/11/2002) οι παρατάξεις που σύμφωνα με το καταστατικό υπέβαλαν υποψηφιότητα πήραν: ΕΣΑΚ - ΔΕΕ 4 έδρες (154 ψήφους) ΠΑΣΚ 2 έδρες (96 ψήφους) ΔΑΚΕ 2 έδρες (95 ψήφους) Προοδευτική Συνεργασία 2 έδρες (67 ψήφους) Αυτόνομη Συσπείρωση 1 έδρα (47 ψήφους) Κίνηση Περιστερίου Εκπαιδευτικών (9 ψήφους) Το Δ.Σ. συγκροτήθηκε σε σώμα και εξέλεξε: ΠΡΟΕΔΡΟ τον Παπλωματά (ΕΣΑΚ - ΔΕΕ) Κων/νο Αντιπρόεδρο τον Ξέρα Δημήτρη (ΔΑΚΕ) Γραμματέα τον Στάμο Αδάμ (ΠΑΣΚ) Ειδ. την Αραμπατζή (ΕΣΑΚ - ΔΕΕ) Γραμματέα Ελένη Ταμία τον Καπράνα Ζήση (ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ)

Α) ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ Δ.Σ. Τα προβλήματα των εκπαιδευτικών διαιωνίζονται και οξύνονται εξαιτίας της αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής. Η κυβερνητική εισοδηματική πολιτική των «αυξήσεων» του 2,5% για το 2003 και η γενικότερη αντιλαϊκή δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης, οδηγεί από τη μια σε στασιμότητα της αγοραστικής δύναμης των μισθών στα επίπεδα του 1991 και από την άλλη σε αυξητική έκρηξη των υπερκερδών του Κεφαλαίου. Υπολογίζοντας λοιπόν τους δείχτες της ζωής, τους δείχτες των αναγκών, απαιτούμε, προβάλλουμε και διεκδικούμε: Αυξήσεις κατά 35% για φέτος, για την αποκατάσταση της αγοραστικής αξίας των μισθών με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Εισοδηματική πολιτική που εφόσον έχουν ικανοποιηθεί οι οικονομικές διεκδικήσεις μας για το 2002, θα πρέπει να είναι τριπλάσια του προβλεπόμενου πληθωρισμού για το 2003. Διπλασιασμός του οικογενειακού επιδόματος και αναδρομική χορήγησή του άμεσα. Αφορολόγητο εισόδημα στο ύψος των αποδοχών του νεοδιόριστου. Μείωση των άμεσων και έμμεσων φόρων για τους εργαζόμενους και αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τα υπερκέρδη του Κεφαλαίου. Τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Αύξηση των κρατικών δαπανών για την Παιδεία στο 15% του Κρατικού Προϋπολογισμού. Τα κονδύλια του ΕΠΕΑΕΚ να προστεθούν στον Κρατικό Προϋπολογισμό για την Παιδεία και να κατανέμονται στην εκπαίδευση με βάση τις πραγματικές ανάγκες. Όχι στις συγχωνεύσεις, την κατάργηση των γεωγραφικών ορίων και το κλείσιμο σχολικών μονάδων. Κατάργηση των νόμων 2525/97 και 2640/98. Καθιέρωση ενιαίου 12χρονου βασικού υποχρεωτικού σχολείου για όλους τους μαθητές, χωρίς αποκλεισμούς. Καθιέρωση 2χρονης γενικευμένης και υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής. Μείωση της αναλογίας του αριθμού των μαθητών ανά εκπαιδευτικό (1/15 σε Νηπιαγωγείο και Α -Β τάξη, 1/20 για τις υπόλοιπες). Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και όλων των μορφών παραπαιδείας. Νέα σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα, σύμφωνα με τις εξελίξεις των επιστημών της αγωγής. Όχι στη λειτουργία του Δημοτικού Σχολείου σε ανταποδοτική βάση, στην καταστρατήγηση των εργασιακών μας σχέσεων και στη διαμόρφωση υποτελών πολιτών, που προωθείται μέσα από το λεγόμενο «Ολοήμερο Σχολείο». Το σχολικό βιβλίο να εκδίδεται, να διακινείται και να παρέχεται δωρεάν σε όλους τους μαθητές με ευθύνη του δημόσιου ΟΕΔΒ. Κατάργηση του νεκραναστημένου «νέου» αυταρχικού Υπαλληλικού Κώδικα. Πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους Δ.Υ. Διεκδικούμε ως πάγιο σύστημα διορισμού την επετηρίδα (Ν. 1566) με βάση την ημερομηνία κτήσης του πτυχίου. Διορισμό τώρα 10.000 εκπαιδευτικών στην Π.Ε. Επαναφορά της επετηρίδας με ταυτόχρονη εκκαθάριση και αυστηρότερες προϋποθέσεις παραμονής σε αυτή για όσους δεν ενδιαφέρονται να διορισθούν. Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ. Όλες οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό (π.χ. ενισχυτική διδασκαλία) να καλύπτονται από την επετηρίδα. Το σ.κ. απορρίπτει την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού γιατί οδηγεί στον αυταρχισμό, στη χειραγώγησή του. Λέμε επίσης όχι στην δήθεν αξιολόγηση της σχολικής μονάδας η οποία κατηγοριοποιεί τα σχολεία (και ανάλογα θα χρηματοδοτούνται) και εξωθεί το δημόσιο σχολείο σε ένα εξοντωτικό ανταγωνισμό στη βάση των αναγκών της αγοράς. Αρνούμαστε τους αυταρχικούς μηχανισμούς της αξιολόγησης και διεκδικούμε επιστημονική στήριξη του εκπαιδευτικού και απρόσκοπτη υπηρεσιακή εξέλιξη. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου (Ν. 2986) για την αξιολόγηση και της Υπουργικής Απόφασης για τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες των στελεχών της εκπαίδευσης και του Συλλόγου Διδασκόντων. Μοριοποίηση των αποσπάσεων. Τοποθέτηση των νεοδιόριστων και των μετατιθέμενων σε οργανική θέση. Πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού σε όλα τα σχολεία. Ενεργή και αποφασιστική συμμετοχή του Συλλόγου Διδασκόντων και των γονέων στη λειτουργία και διοίκηση του σχολείου. Κατοχύρωση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών στο σχολείο. Κατάργηση του θεσμού του ωρομισθίου. Εξίσωση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας με το αντίστοιχο των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας. Ανάδειξη στελεχών εκπαίδευσης με 100% αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια. Όλη η διαδικασία εκλογής των Αιρετών να είναι αρμοδιότητα του σ.κ. Περιοδική ετήσια επιμόρφωση, με ευθύνη των ΑΕΙ και απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα. Αύξηση των κονδυλίων ώστε να ικανοποιείται το σύνολο των αναγκών για εκπαιδευτικές άδειες. Πλήρη εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα στους αναπληρωτές, υπολογιζόμενα για όλους τους μήνες του χρόνου. Η σύμβαση των αναπληρωτών να λήγει στις 31 Αυγούστου.

Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας, στο 80% του μισθού αφυπηρέτησης. Σύνταξη στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες. Καμία μείωση και ιδιωτικοποίηση της επικουρικής σύνταξης. Να ενισχυθεί η Κοινωνική Ασφάλιση με κονδύλια από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Να απαγορευτεί η «αξιοποίηση» των αποθεματικών στο χρηματιστηριακό τζόγο. Αύξηση των κονδυλίων για Δημόσια Υγεία, απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων στην Υγεία και παρεμπόδιση των σχεδίων να κυριαρχήσει ο νόμος της ιδιωτικής ζούγκλας. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ Το σ.κ. οφείλει να θέσει ως προτεραιότητα την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών. Οργανώνουμε έγκαιρα μαζί με τους φορείς και κινήματα την αντίδρασή μας ενάντια στην απαγόρευση των διαδηλώσεων και τον «τρομονόμο». Ήδη ο «τρομονόμος» βρίσκεται σε ισχύ και η «αντιτρομοκρατική» αστυνομική και δικαστική συνεργασία με τις ΗΠΑ είναι πραγματικότητα. Η ΕΕ θωρακίζεται αυταρχικά: Συνθήκη Σέγκεν, ηλεκτρονικό φακέλωμα, δημιουργία Ευρωπόλ, η στενότερη συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών σε επίπεδο ΕΕ για την καταστολή των λαϊκών διαδηλώσεων. Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές γνωρίζουν καλά το κράτος του αυταρχισμού και της καταστολής και τις καθημερινές δίκες που ποινικοποιούν τους αγώνες. Κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Να σταματήσουν τώρα όλες οι διώξεις μαθητών, εκπαιδευτικών, γονιών και γενικά κάθε δίωξη συνδικαλιστικής δράσης. Η αγωνιστική διέξοδος του Κλάδου θα κριθεί στη συσπείρωση από τα κάτω με αποφάσεις ΓΣ με δημιουργία επιτροπών αγώνα. Β) ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ 1. Διανύσαμε μια νέα σχολική χρονιά με πυκνές και κρίσιμες εξελίξεις. Το σκηνικό σε πλανητική κλίμακα ήταν εξαιρετικά σκοτεινό. Τα σύννεφα ενός νέου γενικευμένου πολέμου για τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής και την παγκόσμια ιμπεριαλιστική κυριαρχία πύκνωσαν. Ο νέος πόλεμος των ΗΠΑ κατά του Ιράκ βρισκόταν επί θύραις αποσπώντας τελικά και τη διεθνή νομιμοποίηση ενός πλήρως υποταγμένου στα σχέδιά τους ΟΗΕ. Ο σφαγιασμός του παλαιστινιακού λαού συνεχιζόταν απρόσκοπτα. Η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα σε βάρος των λαών και των κινημάτων αποδείκνυε ότι στόχος της «Αντιτρομοκρατικής Εκστρατείας» ήταν η σταθεροποίηση και εμβάθυνση της κυριαρχίας του διεθνούς κεφαλαίου. Γι αυτό και συνοδευόταν από μια χωρίς προηγούμενο επίθεση κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών. Η πολιτική της Κυβέρνησης, υλοποιώντας στρατηγικές στοχεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκφραζόταν στο χώρο της εκπαίδευσης με την προώθηση νέων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, αλλά και ευρύτερα στην κοινωνία με την ένταση της λιτότητας και την παράλληλη ανατροπή εργατικών δικαιωμάτων. Η κυβερνητική πολιτική με μοχλό την «Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών», με την αντιδημοκρατική αλλαγή του πλαισίου λειτουργίας του συλλόγου διδασκόντων, με την επιβολή του μαθητικού «Κανονισμού συμπεριφοράς» προσπαθούσε να προωθήσει την κοινωνική κατηγοριοποίηση των σχολείων, τη χειραγώγηση και τον κατακερματισμό των εκπαιδευτικών, τον ασφυκτικό, αυταρχικό έλεγχο της σχολικής ζωής. Παράλληλα με τη νέα λιτότητα του 2,5% για το 2003 διεύρυνε το ποσοστό των εργαζομένων που ζούσε κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας (σήμερα στη χώρα μας το ποσοστό αυτό κυμαίνεται στο 20% του πληθυσμού). Ταυτόχρονα επιδείνωνε το ποσοστό ανεργίας τη στιγμή που τα κέρδη της οικονομικής ελίτ αυξάνονταν θεαματικά (σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2001, η κερδοφορία της ελληνικής βιομηχανίας βρισκόταν στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Σε τι εναντιωνόμαστε Εκφράζαμε τη ριζική μας αντίθεση στη μόνιμη πολιτική λιτότητας, που οδηγούσε πλέον τους εκπαιδευτικούς στα όρια της ανέχειας και της φτώχειας. Καταδικάσαμε το νέο αντιασφαλιστικό θεσμικό πλαίσιο, που είχε σα συνέπεια την ουσιαστική μείωση των συντάξιμων αποδοχών με παράλληλη την αύξηση των εισφορών, την ανύψωση των ορίων συνταξιοδότησης, τη διεύρυνση του εργάσιμου βίου με την κατάργηση της 35ετίας, την περικοπή του ΕΦΑΠΑΞ και τη δραστική μακροπρόθεσμη περιστολή του με τα εξυφαινόμενα σχέδια τριχοτόμησης του Ταμείου Προνοίας. Καταδικάσαμε τις νεόκοπες «Παιδαγωγικές Θεωρίες» των ιθυνόντων του Υπουργείου Παιδείας που πρόβαλαν ως παιδαγωγικά ωφέλιμες τη δημιουργία 30μελών τμημάτων, τις συμπτύξεις τμημάτων και τις μετακινήσεις μαθητών, πρακτικές που απλώς αποτελούσαν έκφραση της πολιτικής που περίστελλε τις κοινωνικές δαπάνες. Τι προτείναμε

1. Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες. Ενιαίο 12χρονο βασικό σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή. Αποσύνδεση του Λυκείου από το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όχι στα ΤΕΕ της πρόωρης και εφήμερης κατάρτισης. Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων 2525/97 και 2640/98. 2. Ουσιαστικές αυξήσεις στο ύψος του 35%, ώστε να καλυφθούν οι πραγματικές απώλειες των τελευταίων χρόνων και να γίνουν ταυτόχρονα βήματα για μισθούς αξιοπρεπούς διαβίωσης. Ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων, εκτός του χρονοεπιδόματος και του οικογενειακού, στο Βασικό Μισθό. Όχι στη σύνδεση μισθού - αποδοτικότητας. 3. Όχι στην κοινωνική κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσω της λεγόμενης αξιολόγησης των σχολικών μονάδων. Όχι στην αξιολόγηση-χειραγώγηση των εκπαιδευτικών. Μέτρα και θεσμοί στήριξης-ενίσχυσης του εκπαιδευτικού έργου χωρίς κατατάξεις και κατηγοριοποιήσεις. Ετήσια καθολική περιοδική Επιμόρφωση με παράλληλη απαλλαγή από τα εκπαιδευτικά καθήκοντα και δημοκρατικό-ακαδημαϊκό πλαίσιο λειτουργίας. Κανείς αξιολογητής-επιθεωρητής στην τάξη. 4. Αποφασιστικές αρμοδιότητες στο Σύλλογο Διδασκόντων και στη σχολική κοινότητα. Κατάργηση του νέου ΠΔ για τις αρμοδιότητες Διευθυντών και Συλλόγων Διδασκόντων. Όχι στην αντιδημοκρατική οπισθοδρόμηση της «Διευθυντοκρατίας». 5. Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας χωρίς όριο ηλικίας. Επαναφορά του ποσοστού αναπλήρωσης στο 80% και στο σύνολο των μηνιαίων αποδοχών του τελευταίου μισθού. Καμία ενοποίηση Επικουρικών Ταμείων που να μειώνει τα μερίσματα των δικαιούχων. 6. Ελεύθερες-γνήσιες ΣΣΕ σε όλα τα επίπεδα. Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις εφ όλης της ύλης. Κατάργηση του αντιυπαλληλικού Ν.2738/99 για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στο Δημόσιο. 7. Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ. Ανώτατο όριο 25 μαθητές ανά τμήμα - 20 στις κατευθύνσεις - 10 στα εργαστήρια των ΤΕΕ. Μαζικοί διορισμοί σε μόνιμες θέσεις. Οργανικές θέσεις για όλους. Κατάργηση του ΑΣΕΠ. Ενιαίο σύστημα διορισμών με βάση την ημερομηνία λήψης του πτυχίου. Πλήρη μισθολογικά, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα στους αναπληρωτές συναδέλφους για ολόκληρη τη σχολική χρονιά. Τελικός μας στόχος ήταν η δημιουργία προϋποθέσεων ώστε να αναπτυχθούν αποφασιστικοί αγώνες διάρκειας σε όλη την εκπαίδευση σε πανελλαδική κλίμακα και σε σύνδεση με το ευρύτερο αγωνιστικό ταξικό κίνημα των εργαζομένων. 2. Οι συνάδελφοι Νηπιαγωγοί του Συλλόγου με ψήφισμά τους διαμαρτύρονταν έντονα και έκφραζαν την βαθιά τους ανησυχία για την προχειρότητα με την οποία η πολιτεία αντιμετώπιζε την προσχολική αγωγή. Τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν ήταν πολλά και συνεχώς αυξάνονταν... Η πολιτεία όμως αντί να είχε σκύψει πάνω σ αυτά και να είχε δώσει λύσεις, σαν ΑΝΤΙΔΟΤΟ, βρήκε την αύξηση του ωραρίου των κλασικών τμημάτων κατά μισή ώρα (εξισώνοντάς το με το ωράριο στα ολοήμερα τμήματα) και την πλήρη εφαρμογή του εκπαιδευτικού προγράμματος από την πρώτη κιόλας μέρα λειτουργίας του Νηπιαγωγείου και μάλιστα χωρίς κανένα διάλειμμα για τη Νηπιαγωγό, παρά τις 4½ συνεχείς ώρες. Έτσι λοιπόν, είχαν 30 νήπια στο κλασικό τμήμα και 20 (προς το παρόν) στο ολοήμερο -χωρίς βέβαια αυτό να ήταν νομικά κατοχυρωμένο- με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνταν ως ΔΟΛΩΜΑ για την ίδρυση ολοήμερων τμημάτων, με τη συγκατάθεση των νηπιαγωγών, χωρίς να λαμβάνονταν υπόψη τα αυξημένα προβλήματα που αντιμετώπιζε ένα ολοήμερο τμήμα στη λειτουργία του. ΖΗΤΟΥΣΑΝ το νέο Δ.Σ. του συλλόγου μας να παλέψει για: 1) Δίχρονη, Δημόσια, Υποχρεωτική Αγωγή για όλα τα παιδιά. 2) Κανένα τμήμα του νηπιαγωγείου με περισσότερα από 20 παιδιά. 3) Κατασκευή νέων νηπιαγωγείων που να πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις. 4) Άμεση πρόσληψη του απαραίτητου διδακτικού και βοηθητικού προσωπικού (βοηθός νηπιαγωγού, καθαρίστρια, τραπεζοκόμος). 5) Επιστημονική στήριξη στο έργο της νηπιαγωγού από Σχολικούς Συμβούλους, ψυχολόγους, γιατρούς, κοινωνικούς λειτουργούς. 6) Εφαρμογή μειωμένου ωραρίου κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς για την καλή ένταξη και προσαρμογή των νηπίων (όσο κρίνεται παιδαγωγικά απαραίτητο). 7) Ίδρυση περισσότερων ειδικών τμημάτων με ειδικευμένες νηπιαγωγούς για παιδιά που παρουσιάζουν προβλήματα προσαρμογής, επικοινωνίας και μάθησης. 8) Γενναίες ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ έτσι ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες λειτουργίας ενός νηπιαγωγείου σε αναλώσιμο και εποπτικό υλικό καθώς και σε άλλες λειτουργικές δαπάνες και ΟΧΙ να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους οι ΓΟΝΕΙΣ. 9) Ετήσια επιμόρφωση κάθε 5-7 χρόνια και απαλλαγή απ τα διδακτικά καθήκοντα. 3. Το Δ.Σ. κατέθεσε τις θέσεις του για τον κρατικό προϋπολογισμό προσπαθώντας να φωτίσει την αλήθεια.

Με βάση τον κρατικό προϋπολογισμό είχαμε στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων ρυθμούς αύξησης 5,5% το 2003 σε σχέση με το 2002. Το 2001 σε σχέση με το 2000 είχαμε 8,7%. Μέσα σ αυτά τα ποσά του ρυθμού αύξησης συμπεριλαμβάνονταν και τα ποσά για ωριμάνσεις, για νέους διορισμούς, για επιπλέον οικογενειακά επιδόματα των νέων οικογενειών και για τις διάφορες υπηρεσιακές μεταβολές, οπότε, αφαιρουμένων όλων αυτών, μένουμε στο 2,5%. Ο ρυθμός αύξησης της φορολογίας ήταν για την άμεση 5,5% και για την έμμεση 6,7%. Το 2002 ήταν 8,6% και 6,4% αντίστοιχα. Ο ρυθμός αύξησης των δαπανών για Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια ήταν 5%, 6% και 7% αντίστοιχα. Ο προϋπολογισμός σκόπιμα δεν έδινε απόλυτα ποσοστά σε σχέση με τις συνολικές δαπάνες και με τα συνολικά φορολογικά έσοδα. Η κυβέρνηση, επίσης, σκόπιμα δημαγωγούσε για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, στο οποίο έδινε αύξηση 13%. Όμως, κατά 50% τα έσοδα του προγράμματος αυτού προέρχονταν από δανεισμό. Οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, με βάση και τη νέα μηνιαία ασφαλιστική εισφορά των 12.000 δραχμών, μειώνονταν και ονομαστικά, δεδομένου ότι το 2,5% της εισοδηματικής πολιτικής δεν μπορούσε να αντισταθμίσει αυτό το ποσό. Βέβαια, ο υπουργός Οικονομικών είπε ότι δε θα φαινόταν άμεσα αυτή η μηνιαία μείωση διότι θα μείωνε αντίστοιχα τη μηνιαία παρακράτηση φόρου. Θα μείωνε την παρακράτηση, όχι τη φορολογία. Έτσι, η ονομαστική μείωση των μισθών θα φαινόταν στη φορολογική εκκαθάριση στο πρώτο εξάμηνο του 2004, μετά τις βουλευτικές εκλογές. Επίσης, η κυβέρνηση δε δέχονταν να καταβάλει τα αναδρομικά του οικογενειακού επιδόματος. Τότε γινόταν ένα «παιχνίδι» από κυβέρνηση, μεγαλοδικηγόρους και Μέσα Ενημέρωσης για την πιθανή απόδοσή του από το 2000 ή το 2001, αντί του 2002. Η κυβέρνηση επιδίωκε να το παρουσιάσει αυτό σαν παροχή, ενώ ήταν αυτονόητη, ακόμα και δικαστικά επιβεβλημένη, η υποχρέωσή της να το καταβάλει αναδρομικά από το 1984 που το επίδομα αυθαίρετα το περιέκοψε από τον ένα σύζυγο για τα περισσότερα ανδρόγυνα και από το 1997 που το περιέκοψε για όλα. Στον ορίζοντα, με βάση τις δηλώσεις Χριστοδουλάκη, φαινόταν η «καρτοπερίθαλψη», με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και η ενοποίηση των επικουρικών ταμείων, καθώς και η δραστική μείωση των επικουρικών συντάξεων. Το εφάπαξ ήταν σε άμεσο κίνδυνο. Με βάση το κυβερνητικό σχέδιο «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» προχωρούσαν και στο δημόσιο οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις. Διαιωνιζόταν η πολιτική ομηρία των εκτάκτων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα. Σύμφωνα και με το πόρισμα του ΥΠΕΣΔΔΑ, από 1/1/2004 θα προχωρούσε και η σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας - αξιολόγησης - χειραγώγησης. 4. ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Π.Ε. ΚΑΙ ΕΛΜΕ ΜΕ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (25-11-2002) ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ Τη Δευτέρα 25 Νοέμβρη, πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας στο ΥΠΕΠΘ Δ.Σ. Συλλόγων Π.Ε. και ΕΛΜΕ του λεκανοπεδίου Αττικής. Αντιπροσωπεία των συγκεντρωμένων συνδικαλιστών συναντήθηκε με το γ.γ. του ΥΠΕΠΘ Αθ. Τσουρουπλή. Από την ενημέρωση της αντιπροσωπείας που επισκέφτηκε το γ.γ. του ΥΠΕΠΘ προέκυψαν τα εξής: Το ΥΠΕΠΘ συνεχίζει την ίδια αδιάλλακτη και αυταρχική αντιεκπαιδευτική πολιτική, στους γνωστούς άξονες της λιτότητας, των περικοπών των δαπανών και άρα της υποβάθμισης της δημόσιας παιδείας, της αξιολόγησης - χειραγώγησης - κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών, της αδιοριστίας και της εργασιακής ανασφάλειας, της καταστρατήγησης των εργασιακών σχέσεων και της ελαστικοποίησης των ωραρίων εργασίας. Πιο συγκεκριμένα: Με μια πρωτοφανή λαθροχειρία, ο γ.γ. του ΥΠΕΠΘ παρουσίασε την ψευδή εικόνα ότι «σε όλο τον κόσμο τα σχολεία λειτουργούν 8-4» και συμπέρανε ότι «δεν μπορεί η Ελλάδα να αποτελεί εξαίρεση». Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, «το ΥΠΕΠΘ σκέπτεται να προχωρήσει στην υποχρεωτική παραμονή όλων των μαθητών της Πρωτοβάθμιας από τις 8 ως τις 4». Σε αυτά τα πλαίσια «θα προσαρμοστεί και το ωράριο των εκπαιδευτικών». Στον έντονο προβληματισμό που κατατέθηκε από τους εκπαιδευτικούς για την πιστοποίηση των τίτλων σπουδών πολλών από τις ειδικότητες που προσλαμβάνονται ως ωρομίσθιοι στα «ολοήμερα», καθώς και για το απαράδεκτο εργασιακό καθεστώς της ωρομισθίας, ο γ. γραμματέας δεν έδωσε καμιά ουσιαστική απάντηση και ανέφερε ότι «είναι ευθύνη των νομαρχιών και όχι του ΥΠΕΠΘ που μένουν απλήρωτοι οι ωρομίσθιοι». Είναι χαρακτηριστικό, όπως αναφέρθηκε από τους εκπροσώπους των ΕΛΜΕ που βιώνουν χρόνια το καθεστώς της ωρομισθίας, ότι οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας μένουν απλήρωτοι για μήνες. Υποχρεώνονται μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις (π.χ. μουσικό γυμνάσιο Παλλήνης), να υπογράφουν συμβάσεις που προβλέπουν ότι θα πληρώνονται «εφόσον η νομαρχία έχει κονδύλια να πληρώσει»! Όσον αφορά το καθηκοντολόγιο που υπογράφηκε πρόσφατα, την προώθηση της αξιολόγησης και το κλίμα αυταρχισμού και αυθαιρεσιών, την υποχρεωτική δίχρονη προσχολική αγωγή, τα πληθωρικά τμήματα, το ΥΠΕΠΘ προσπαθεί να διασκεδάσει, τις εντυπώσεις μιλώντας για αναλογία 10 μαθητών ανά δάσκαλο (!!), για το διάλογο που παραμένει ανοιχτός σε θεωρητικό επίπεδο αλλά ποτέ δεν καταλήγει σε συγκεκριμένες θετικές δεσμεύσεις για τους εκπαιδευτικούς και το δημόσιο σχολείο. Είναι φανερό, ότι ο συντονισμένος αγώνας διάρκειας αποτελούσε τη μοναδική διέξοδο για τους εκπαιδευτικούς. Η παράσταση διαμαρτυρίας των Συλλόγων Π.Ε. και των ΕΛΜΕ ήταν το πρώτο θετικό βήμα.

Κρίσιμη σημασία αποκτούσε η επιτυχία της κινητοποίησης που προετοιμαζόταν για το επόμενο διάστημα και προτείναμε να γίνει στις 11 Δεκέμβρη. Ήδη πολλοί Σύλλογοι και ΕΛΜΕ είχαν αποφασίσει με διαδικασίες Γενικών Συνελεύσεων ή Δ.Σ. τη συμμετοχή τους στην κινητοποίηση. 1. Καλούσαμε τους εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν μαζικά στην απεργία και στη διαδήλωση της 5ης Δεκέμβρη. Αμέσως μετά την απεργιακή συγκέντρωση καλούσαμε σε σύσκεψη συντονισμού στα γραφεία της ΔΟΕ για να συζητήσουμε τα πρακτικά ζητήματα της κινητοποίησης της 11ης Δεκέμβρη. 2. Καλούσαμε τα Δ.Σ. και τις Γ.Σ. των Συλλόγων και των ΕΛΜΕ, να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους στην κινητοποίηση των Συλλόγων και ΕΛΜΕ στο ΥΠΕΠΘ με ταυτόχρονη κήρυξη στάσης εργασίας στις 11 Δεκέμβρη. 5. Διαδηλώσαμε στο Ναύπλιο για τα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα, για την Ειρήνη. Την Παρασκευή 24/1/2003, οι Υπουργοί Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Ε.Ε., συνέρχονταν στο Ναύπλιο στα πλαίσια της ελληνικής προεδρίας. Η σύνοδος κορυφής τον Ιούνιο του 2003 και οι ενδιάμεσες θεματικές σύνοδοι Υπουργών σε διάφορες πόλεις της χώρας θα εξειδίκευαν με συγκεκριμένα μέτρα τις δεδομένες αντιλαϊκές κατευθύνσεις της Ε.Ε. Η πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν (18/12/2002) δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολίας για το τι θα συζητούσαν οι Υπουργοί στο Ναύπλιο. Στο όνομα της «ευελιξίας», της «ανταγωνιστικότητας», «της μείωσης του μισθολογικού» και «μη μισθολογικού κόστους» πρότειναν μέτρα που στόχευαν να: παρατείνουν τον εργάσιμο βίο κατά πέντε χρόνια! αυξήσουν τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων μειώσουν τις βασικές συντάξεις, τις κοινωνικές δαπάνες του κράτους μειώσουν τις επικουρικές συντάξεις ενισχύσουν την ιδιωτική ασφάλιση χειροτερεύσουν την υγειονομική περίθαλψη επεκτείνουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Η κυβέρνηση μέσω μιας καλά οργανωμένης προπαγάνδας και με προφανείς τις προεκλογικές σκοπιμότητες παρουσίαζε την αντιλαϊκή της πολιτική ως φιλολαϊκή: Το ξεπούλημα τομέων του δημοσίου με στρατηγικό χαρακτήρα το ονόμαζε εξυγίανση, την εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας, του πολιτισμού, του αθλητισμού, που στοίχιζαν πανάκριβα στη λαϊκή οικογένεια, την ονόμαζε αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό. Την πολύχρονη λιτότητα και το 2,5% της φετινής εισοδηματικής πολιτικής το παρουσίαζε ως κοινωνική προστασία. Παράβλεπε ότι το εισόδημα των εργαζομένων στο δημόσιο είχε χάσει το 30% της αγοραστικής δύναμης τα τελευταία 10-12 χρόνια, χωρίς να υπολογίζονταν η άδικη φορολογία, η ακρίβεια, οι ανατιμήσεις στα τιμολόγια των οργανισμών «κοινής ωφέλειας» (ΔΕΗ-ΟΤΕ-ΕΥΔΑΠ), η αύξηση των δημοτικών τελών. Ως δώρο εμφάνιζε την «αύξηση» 2,5% του εφάπαξ, το οποίο χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τους εργαζόμενους, και αποσιωπούσε ότι με κυβερνητική νομοθετική ρύθμιση αυτό μειωνόταν κατά 3 εκατομμύρια. Ως χάρη παρουσίασε και την πρόθεσή της να διαπραγματευτεί την καταβολή των αναδρομικών του οικογενειακού επιδόματος με δόσεις που αυθαίρετα περιέκοψε από τον ένα σύζυγο για δύο περίπου δεκαετίες. Επίσπευδε τις συντηρητικές αναδιαρθρώσεις των δημόσιων υπηρεσιών με το σχέδιο «ΠΟΛΙΤΕΙΑ»: επανασύνδεση του μισθού και του βαθμού με την αποδοτικότητα, εισαγωγή σε όλο το δημόσιο ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων (δείκτες), εισαγωγή της «αξιολόγησης»-χειραγώγησης. Πρόκληση αποτελούσε για τους εργαζόμενους το ότι το βιοτικό τους επίπεδο χρόνο με το χρόνο επιδεινωνόταν, ενώ ο παραγόμενος κοινωνικός πλούτος συνεχώς αυξανόταν και ιδιοποιούνταν από τους λίγους. Πρόκληση ήταν το ότι οι εργαζόμενοι πλήρωναν με ένα δις την ημέρα τη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στον επερχόμενο νέο βρώμικο πόλεμο στο Ιράκ. Πρόκληση αποτελούσε η περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών με τον τρομονόμο, το ευρωένταλμα, τον ευρωστρατό, τη συνθήκη του Σένγκεν, το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Ήταν επείγουσα ανάγκη όλοι οι εργαζόμενοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να δημιουργήσουν με την καθολική συμμετοχή και τη δράση τους ισχυρό λαϊκό μέτωπο ως αντίπαλο δέος στην αντιλαϊκή πολιτική. Με αυτόν τον αγώνα μπορούσαν να συμβάλουν στη δημιουργία των κοινωνικών και πολιτικών προϋποθέσεων που θα επέτρεπαν, όχι μόνο την απόκρουση αντιλαϊκών πολιτικών, αλλά και τη σταθερή διεύρυνση όλων των δικαιωμάτων τους. 6.

Με απόφαση του Δ.Σ. απορρίψαμε την αξιολόγηση, ζητούσαμε την κατάργηση του Ν. 2986 και της σχετικής εγκυκλίου που αναφερόταν στα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες των οργάνων διοίκησης της Εκπαίδευσης. Δηλώναμε ότι ήμαστε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε, μαζί με την εκπαιδευτική κοινότητα, τη Δημοκρατία στο σχολείο και τα κατακτημένα εργασιακά μας δικαιώματα. Δεν θα επιτρέπαμε σε καμία περίπτωση να μετατραπεί το σχολείο σε στρατώνα και σε χώρο χειραγώγησης και πειθαναγκασμού εκπαιδευτικών και μαθητών. Συγκεκριμένα: 1. Καλούσαμε τους εκπαιδευτικούς να μην επιτρέψουν την είσοδο στην τάξη του Σχολικού Συμβούλου - αξιολογητή. Το συνδικαλιστικό όργανο παρείχε γι αυτό πλήρη κάλυψη στους εκπαιδευτικούς. 2. Δεν θα επιτρέπαμε την παραβίαση του διδακτικού μας ωραρίου και την ανατροπή των εργασιακών μας δικαιωμάτων: Ο εκπαιδευτικός παραμένει πέραν του διδακτικού ωραρίου μόνο για εργασία που του έχει ανατεθεί από το Σύλλογο Διδασκόντων και για όσο χρόνο χρειάζεται. Κανένας εκπαιδευτικός δεν υποχρεούται να συμπληρώσει το ωράριό του σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου εκτός σχολείου, ούτε σε άλλα προγράμματα πέραν του ωρολογίου προγράμματος. 3. Απορρίπταμε τον Κανονισμό συμπεριφοράς που προωθούσε το Υπουργείο Παιδείας. Η οργάνωση και η λειτουργία της σχολικής μονάδας πρέπει να καθοριζόταν από κοινού από το Σύλλογο Διδασκόντων, τους μαθητές και τους γονείς. Καλούσαμε τους εκπαιδευτικούς να υλοποιήσουν τις παραπάνω αποφάσεις, έχοντας την πλήρη κάλυψη του συνδικαλιστικού κινήματος. 7. Εκδώσαμε ψήφισμα συμπαράστασης για τους αγωνιστές που αντιστέκονται μέσα από τα Λευκά Κελιά στην Τουρκία. Όλοι μας έπρεπε να αγκαλιάσουμε αυτή την τιμημένη αντίσταση που εκδηλωνόταν στην αντίπερα όχθη. Ήταν απαραίτητο έτσι ώστε να μπορέσουμε να κρατήσουμε ψηλά τις κοινές αξίες της ανθρωπότητας. Οι επαναστάτες των λαών της Τουρκίας δεν πρόκειται να χάσουν την ελπίδα τους και δε θα πάψουν να αντιστέκονται μέχρι να γκρεμιστούν οι τοίχοι των λευκών κελιών. Καθένας που αγκάλιαζε αυτή την αντίσταση γινόταν μέρος της ιστορίας που γραφόταν και είχε κάθε δικαίωμα στην τιμή της συμμετοχής και στη χαρά της τελικής νίκης. 8. Οργανώσαμε αντιπολεμική εκδήλωση στο Περιστέρι τονίζοντας τα εξής: Μετά τα σενάρια και τις δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων το τελευταίο διάστημα, η κατάσταση οξυνόταν επικίνδυνα καθημερινά, όχι μόνο ενάντια σε Ιράκ, Ιράν, Σαουδική Αραβία, Παλαιστίνη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Στο στόχαστρο βρίσκονταν κράτη, λαοί, κινήματα που αντιστέκονταν στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Τα δολοφονικά σχέδια που εξυφαίνονταν, στο όνομα μιας δήθεν αντιτρομοκρατικής εκστρατείας, ήταν μέρος των στρατηγικών επιλογών των ΗΠΑ να επιβάλουν την παγκόσμια κυριαρχία τους, ελέγχοντας ενεργειακές πηγές, καταληστεύοντας χώρες και λαούς. Περιφρονώντας την ανθρώπινη ζωή, αιματοκυλούσαν τους λαούς, χρησιμοποιούσαν πυρηνικά, χημικά και βιολογικά όπλα με απρόβλεπτες συνέπειες για το περιβάλλον και τον πλανήτη. Μας ανησυχούσε το γεγονός της μέχρι τότε σιωπηρής αποδοχής της κυβέρνησης στην ολοφάνερη προετοιμασία του επικείμενου πολέμου. Καταδικάζαμε τα επιθετικά, δολοφονικά σχέδια των ΗΠΑ κατά του λαού του Ιράκ. Ζητούσαμε από την ελληνική κυβέρνηση να καταδικάσει τη σχεδιαζόμενη επίθεση και να δεσμευτεί ενώπιον του ελληνικού λαού ότι: 1) Δε θα χρησιμοποιηθεί η χώρα μας σαν προγεφύρωμα - ορμητήριο των αμερικανονατοικών δυνάμεων. 2) Δε θα υπάρξει καμία άμεση ή έμμεση εμπλοκή της χώρας μας, ενάντια στο Ιράκ ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα και ότι δε θα επιτρέψει τη χρησιμοποίηση της βάσης της Σούδας, αλλά ούτε και άλλα τμήματα του ελληνικού εδάφους, των θαλασσών και του εναέριου χώρου και 3) Θα επιστρέψουν και δε θα ξαναβγούν εκτός συνόρων τμήματα των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Δηλώναμε τέλος ότι το φιλειρηνικό, αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, μαζί με όλα τα μαχόμενα κινήματα, μαζί με όλους όσοι αρνούνταν τη βαρβαρότητα θα υψώναμε τη φωνή μας και θα εντείναμε τον αγώνα μας κατά της νέας δολοφονικής σχεδιαζόμενης επίθεσης των ΗΠΑ κατά του Ιράκ. 9. Το Δ.Σ. είχε καταθέσει κείμενο για τις τότε εξελίξεις όπου τονίζονταν τα εξής: ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ Οι εξελίξεις που βιώνουμε είναι πυκνές και εξαιρετικά κρίσιμες για τους εκπαιδευτικούς, αλλά και όλους τους εργαζόμενους. Η πολιτική της Κυβέρνησης υλοποιώντας στρατηγικές στοχεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκφράζεται στο χώρο της Εκπαίδευσης με την προώθηση νέων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, αλλά και ευρύτερα στην κοινωνία με την ένταση της λιτότητας, τον περιορισμό και την κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων.

Η λιτότητα για τους μισθωτούς συνεχίζεται ακάθεκτη με το 2,5% των αυξήσεων που καταγράφει ο νέος αντιλαϊκός προϋπολογισμός του 2003, ενώ ο επίσημος πληθωρισμός κινείται πλέον στο 4% και ταυτόχρονα έχουμε διανύσει μια χρονιά με σαρωτικές ανατιμήσεις, ιδιαίτερα μετά την εισαγωγή του ευρώ, για τα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Η πολιτική αυτή θα διευρύνει ακόμη περισσότερο το ποσοστό των εργαζομένων που ζει κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας, ποσοστό που σήμερα ήδη προσεγγίζει το 20% του πληθυσμού. Ταυτόχρονα αυτή η πολιτική θα επιδεινώσει το ποσοστό ανεργίας τη στιγμή που τα συνολικά κέρδη της οικονομικής ελίτ αυξάνονται θεαματικά. Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2001, η κερδοφορία της ελληνικής βιομηχανίας βρίσκεται στην πρώτη θέση μεταξύ των Χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο νέο υπό κατάρτιση ΔΥ-Μισθολόγιο κεντρική ιδέα είναι «η σύνδεση μισθού-αποδοτικότητας» μέσω της αξιολόγησης και όχι τα διάφορα σενάρια σταδιακών αυξήσεων που προβάλλονται. Στο χώρο της Εκπαίδευσης ξεδιπλώνεται εμφανέστερα ένας τριπλός θεσμικός αυταρχισμός: i) με το «Καθηκοντολόγιο» των Εκπαιδευτικών, που περιορίζει δραστικά τις αρμοδιότητες των συλλόγων διδασκόντων και πλήττει καθοριστικά εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, ii) με τον περιβόητο επί θύραις «Σχολικό Κανονισμό» για τους μαθητές που μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε παιδονόμους και το σχολείο σε σωφρονιστήριο αντικαθιστώντας έτσι την Παιδαγωγική με τον διοικητισμό και iii) και κυριότερο, με τον Ν.2986/2002 για την «αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών». Οδηγούμαστε σε μια νέα πραγματικότητα της κοινωνικής κατηγοριοποίησης των σχολείων, της δημιουργίας σχέσεων εξάρτησης, υποταγής και χειραγώγησης των Εκπαιδευτικών, σχέσεων που καταργούν κάθε μέχρι τώρα περιθώριο παιδαγωγικής αυτονομίας - ελευθερίας. Πρόκειται για γεγονός το οποίο έχει μείζονα σημασία για το ίδιο το περιεχόμενο της Εκπαίδευσης, γιατί αντιστρατεύεται η διαμόρφωση, μέσα από το σχολείο, ολοκληρωμένων, κριτικά σκεπτόμενων και με δημοκρατικό φρόνημα προσωπικοτήτων. Το νέο αντιασφαλιστικό θεσμικό πλαίσιο έχει ως συνέπεια την ουσιαστική μείωση των συντάξιμων αποδοχών, την παράλληλη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και την εισαγωγή πλευρών ιδιωτικο-ποίησης (βλ. π.χ. τα «Επαγ-γελματικά Ταμεία»), τη διεύρυνση του εργάσιμου βίου με την κατάργηση της 35ετίας και την αύξηση των ορίων ηλικίας. Πρόκειται για εξελίξεις, που δεν αίρονται με την υιοθέτηση των ειδικών συνταξιοδοτικών διατάξεων για τους εκπαιδευτικούς που ψηφίστηκαν πρόσφατα. Φέτος εμφανίζεται όχι μόνο μείωση των δαπανών για την Εκπαίδευση σε σταθερές τιμές, αλλά και μικρή ονομαστική μείωση του ποσοστού τους στον ΑΕΠ στο νέο προϋπολογισμό του 2003 από 3,5 σε 3,4%! Το σκηνικό σε πλανητική κλίμακα είναι εξαιρετικά σκοτεινό. Τα σύννεφα ενός νέου γενικευμένου πολέμου για τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής και την παγκόσμια ιμπεριαλιστική κυριαρχία πυκνώνουν. Ο νέος πόλεμος των ΗΠΑ κατά του Ιράκ βρίσκεται επί θύραις αποσπώντας τελικά και τη νομιμοποίηση ενός ΟΗΕ πλήρως υποταγμένου στα σχέδιά τους. Ο σφαγιασμός του παλαιστινιακού λαού συνεχίζεται απρόσκοπτα με σκοπό την εξάλειψη κάθε εστίας αναταραχής στη Μέση Ανατολή και στον αραβικό κόσμο. Η επιβολή του εξαμβλωματικού σχεδίου «λύσης» Ανάν για το Κυπριακό εξυπηρετεί ένα διπλό στόχο. Είναι αντάλλαγμα για τη διασφάλιση του κρίσιμου στρατιωτικού ρόλου της Τουρκίας στην επέμβαση στο Ιράκ και ταυτόχρονα οδηγεί στην πλήρη ΝΑΤΟποίηση του νησιού, που βρίσκεται σε μια κρίσιμη γεωπολιτικά περιοχή μεταξύ τριών ηπείρων. Η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα σε βάρος των λαών και των κινημάτων αποδεικνύει ότι στόχος της «Αντιτρομοκρατικής Εκστρατείας» είναι η σταθεροποίηση και εμβάθυνση της κυριαρχίας του διεθνούς κεφαλαίου. Γι αυτό και συνοδεύεται από μια χωρίς προηγούμενο επίθεση κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών. Στην Ε.Ε. δεν υπάρχουν πλέον δημοκρατικά κεκτημένα! Καταργήθηκε πλέον το δικαίωμα του πολιτικού ασύλου, δομικό χαρακτηριστικό του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού, με την προώθηση του ευρωεντάλματος σύλληψης, την ενοποίηση του δικαστικού και αστυνομικού χώρου σε διευρωπαϊκή κλίμακα, με την επιβολή του «Ευρωτρομονόμου» και την ενσωμάτωσή του μέσα στο 2003 στις εθνικές νομοθεσίες. Ως ενεργοί πολίτες, εργαζόμενοι, αλλά και ως μαχόμενοι εκπαιδευτικοί: i) Εκφράζουμε τη ριζική μας αντίθεση στον προετοιμαζόμενο πόλεμο κατά του Ιράκ και στο σφαγιασμό του ιρακινού λαού από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. ii) Απαιτούμε να μη εμπλακεί η Χώρα μας σε αυτή τη δολοφονική πολεμική επιχείρηση με παραχώρηση Βάσεων και αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων. Κανείς Έλληνας στρατιώτης έξω από τα σύνορα της Χώρας μας. Είμαστε αποφασισμένοι να τιμήσουμε τον τίτλο του αγωνιστή δασκάλου γράφοντας στους πίνακες των σχολείων τη λέξη «ΕΙΡΗΝΗ!». Όχι μόνο με την κιμωλία, αλλά και με την έμπρακτη ανάληψη της δημοκρατικής παιδαγωγικής ευθύνης που μας αναλογεί. Αυτό θα προκύψει τόσο μέσα από την καθημερινή διδακτική πράξη και την οργάνωση αντιπολεμικών εκδηλώσεων σε κάθε σχολείο μαζί με τους μαθητές μας, όσο και με τη δραστήρια συμμετοχή μας στις δραστηριότητες του ευρύτερου αντιπολεμικού κινήματος. Αισιοδοξούμε μαζί με το παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα που αναπτύσσεται και διαδηλώνει παντού στην Ευρώπη, αλλά και στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ότι οι λαοί και Η ΕΙΡΗΝΗ τελικά θα νικήσουν! 10. Το Δ.Σ. του Συλλόγου στην προσπάθειά του για τη συσπείρωση και ευαισθητοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων φορέων και συλλόγων για την ανάπτυξη κοινής δράσης ενάντια στα ναρκωτικά, εξέδωσε Δελτίο Τύπου με αφορμή

την υπουργική απόφαση για χορήγηση υποκατάστατων μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας (μεθαδόνη, βουπρενορφίνη). ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΒΟΥΠΡΕΝΟΡΦΙΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ Η ανακοίνωση από τον υπουργό υγείας, της χορήγησης βουπρενορφίνης από τα δημόσια νοσοκομεία αποτελεί συνέχεια της προσπάθειας που επιχειρείται από την πολιτεία, η οποία συμφωνεί με τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επικεντρώνει την προσοχή της μόνο στη «μείωση της βλάβης» από τη χρήση ψυχοτρόπων - εξαρτησιογόνων ουσιών, καθώς και στην αποδοχή του προβλήματος ως «αναγκαίου κακού». Τα κοινωνικά αίτια που γεννούν την εξάρτηση, ανεργία, κοινωνική ανασφάλεια, υποβάθμιση της υγείας και της παιδείας, οξύνονται, η περιθωριοποίηση και ο κοινωνικός αποκλεισμός συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού συνεχίζεται, τα υποπροϊόντα του πολιτισμού και της «ναρκωκουλτούρας» κυριαρχούν. Η ιατρική κοινότητα της χώρας έχει επανειλημμένως αρνηθεί να γίνει δούρειος ίππος για τη νομιμοποίηση στη συνείδηση των πολιτών της χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών από τα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα. Είναι απαράδεκτο να εισηγείται η επίσημη πολιτεία τη δημιουργία νέου προγράμματος χορήγησης υποκατάστατων όταν αυτά από τη διεθνή εμπειρία έχει αποδειχθεί πως: 1. Δεν θεραπεύουν αλλά συντηρούν την εξάρτηση με αποτέλεσμα να γιγαντώνεται το πρόβλημα αφού στην ουσία περιθάλπουμε τον τραυματία αντί να σταματήσουμε τον πόλεμο. 2. Νομιμοποιούν στη συνείδηση των νέων την χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών. 3. Αφαιρούν στην ουσία από τον εξαρτημένο την επιλογή να οδηγηθεί σε «στεγνό» πρόγραμμα αφού του «στρώνουν» απλόχερα τον εύκολο δρόμο της δια βίου εξάρτησης μέσω των υποκατάστατων και όχι της ριζικής αντιμετώπισης του προβλήματος. 4. Είναι συνδεδεμένα με αυξημένο αριθμό θανάτων χρηστών που μετέχουν στο πρόγραμμα. 5. Έχει αποδειχθεί ότι ευνοούν την ανάπτυξη «παραεμπορίου» ναρκωτικών γύρω από αυτά, αφού πολλοί από αυτούς που μετέχουν στο πρόγραμμα κάνουν παράλληλη χρήση άλλων ψυχοτρόπων - εξαρτησιογόνων ουσιών. 6. Η υπέρογκη χρηματοδότηση τους στερεί από το κράτος τους πόρους εκείνους που είναι απαραίτητοι για την περαιτέρω ανάπτυξη σε όλη την επικράτεια «στεγνών» προγραμμάτων, που αποδεδειγμένα έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα. 7. Η συντήρηση μέσω των υποκατάστατων αποδέχεται εσφαλμένα πως ο εξαρτημένος είναι χρόνιος ασθενής (όπως π.χ. διαβητικός, υπερτασικός) και μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με φαρμακευτική αγωγή, ιατρικοποιώντας έτσι ένα βαθιά κοινωνικό πρόβλημα. Διαμαρτυρόμαστε έντονα για την απόφαση αυτή του Υπουργείου Υγείας και δηλώνουμε πως θα σταθούμε εμπόδιο στην υλοποίησή της. Καλούμε όλους τους ευαισθητοποιημένους πολίτες, φορείς, συλλόγους, δημοτικές παρατάξεις να συνταχθούν μαζί μας για την ανατροπή τέτοιων αποφάσεων. Η απουσία ουσιωδών πόρων για την αύξηση «στεγνών» θεραπευτικών κοινοτήτων σε όλη την Ελλάδα, η απουσία των μαζικών φορέων από τα κέντρα χάραξης αντιναρκωτικής πολιτικής, η απουσία εθνικής στρατηγικής για την εφαρμογή πρωτογενούς πρόληψης που να στοχεύει στην ανατροπή των αιτιών, η απουσία ολοκληρωμένης πρότασης που να αντιμετωπίζει τα προβλήματα των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας, των γυναικών, των φοιτητών, των μαθητών, των στρατευμένων νέων και των νέων επιστημόνων δείχνουν περίτρανα πως ΟΣΟ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΔΕΝ ΑΝΙΧΝΕΥΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΕ ΘΕΣΠΙΖΕΙ ΜΕΤΡΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΠΟΥ ΝΑ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΤΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΑ ΓΙΓΑΝΤΩΝΕΤΑΙ. ΑΘΗΝΑ 25/11/02 Το παραπάνω κείμενο το συνυπογράφουν: 1. ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ (Ε.ΣΥ.Ν.). 2. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ «ΙΘΑΚΗΣ». 3. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ «ΣΤΡΟΦΗ». 4. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ «18 ΑΝΩ». 5. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΞΙΚΟΕΞΑΡΤΗΣΗΣ (ΣΑΤ). 6. ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Γ.Ε.). 7. ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΑΘΗΝΑΣ. 8. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΥΦΕΣΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ (ΕΕΔΥΕ). 9. ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΑΘΗΝΑΣ. 10. ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ. 11. ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ. 12. ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΙΛΙΟΥ. 13. ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΘΕΡΜΑΣΤΩΝ ΞΗΡΑΣ. 11. Εκδόθηκε ψήφισμα και ανακοίνωση για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ενάντια στο ΙΡΑΚ.

ΨΗΦΙΣΜΑ Σήμερα Πέμπτη 20/3/2003 είναι μια δύσκολη μέρα για την ανθρωπότητα, που με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί την έναρξη μιας βαρβαρότητας. Ενός πολέμου που θα στοιχίσει τη ζωή πολλών ανθρώπων. Πολλά παιδιά θα πεθάνουν γιατί κάποιοι αποφάσισαν αυτόν τον πόλεμο. Πολλά παιδιά με όνειρα, φιλοδοξίες και αθωότητα καταδικάστηκαν σε θάνατο, αφού η υπερδύναμη αποφάσισε έτσι. Αποφάσισε να ρίξει στο καλάθι των αχρήστων ό,τι η ανθρωπότητα μπόρεσε να οικοδομήσει μετά τη λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου, τη λύση των διαφορών και τη διευθέτηση των κρίσεων με τη διπλωματία και ειρηνικούς τρόπους. Δυστυχώς δε επελέγη αυτός ο τρόπος, δυστυχώς για όλους μας. Άραγε τι μπορούμε να κάνουμε, παρά μόνο να έχουμε στη σκέψη μας συνεχώς αυτά τα παιδιά, να αγωνιζόμαστε για την παγκόσμια ειρήνη και να ευχηθούμε αυτός να είναι ο τελευταίος πόλεμος. Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Περιστερίου εναντιώνεται στον πόλεμο και στέλνει χαιρετισμό και μήνυμα συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο λαό του Ιράκ, συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις και στους αγώνες για την ειρήνη. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί σήμερα η ανθρωπότητα την έναρξη και εξέλιξη μιας βαρβαρότητας. Ενός πολέμου που θα στοιχίσει τη ζωή πολλών ανθρώπων. Πολλά παιδιά θα πεθάνουν γιατί κάποιοι αποφάσισαν αυτό τον πόλεμο. Πολλά παιδιά με όνειρα, φιλοδοξίες και αθωότητα καταδικάστηκαν σε θάνατο, αφού η υπερδύναμη αποφάσισε έτσι. Αποφάσισε να ρίξει στο καλάθι των αχρήστων ό,τι η ανθρωπότητα μπόρεσε να οικοδομήσει μετά τη λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου, τη λύση των διαφόρων και τη διευθέτηση των κρίσεων με τη διπλωματία και ειρηνικούς τρόπους. Δυστυχώς δεν επελέγη αυτός ο τρόπος, δυστυχώς για όλους μας. Άραγε τι μπορούμε να κάνουμε, παρά μόνο να έχουμε στη σκέψη μας συνεχώς αυτά τα παιδιά, να αγωνιζόμαστε για την παγκόσμια ειρήνη και να ευχηθούμε αυτός να είναι ο τελευταίος πόλεμος. Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Περιστερίου «Έλλη Αλεξίου» εναντιώνεται στον πόλεμο και στέλνει χαιρετισμό και μήνυμα συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο λαό του Ιράκ, συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις και στους αγώνες για την ειρήνη. Το Δ.Σ. του Συλλόγου πήρε την πρωτοβουλία να συγκεντρώσει ιατρικό και φαρμακευτικό υλικό για τις άμεσες ανάγκες περίθαλψης των Ιρακινών, όταν όλοι γνωρίζουμε ότι, λόγω της κατάστασης τα νοσοκομεία δεν μπορούν να προσφέρουν ούτε τις άμεσες ιατρικές και νοσοκομειακές υπηρεσίες και βοήθεια. Το υλικό που θα συγκεντρωθεί είναι επιδεσμικό υλικό, σύριγγες μιας χρήσης, παυσίπονα, αντιβιοτικά (ενέσιμα και πόσιμα) και γενικά υλικό που να έχει μεγάλο χρόνο ζωής και ν αντέχει σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Τέλος αφού ολοκληρωθεί η συγκέντρωση του παραπάνω υλικού σε κάθε σχολική μονάδα, μέσω των μελών του Δ.Σ. θα συγκεντρωθεί στα Γραφεία του Συλλόγου και θα αποσταλεί στους άμεσα ενδιαφερόμενους. Καταληκτική ημερομηνία συγκέντρωσης 16 Απριλίου (ημέρα Τετάρτη). ΑΠΟΦΑΣΗ Δ.Σ. Ο πόλεμος χτυπάει την πόρτα μας, τη μεγάλη πόρτα όλης της ανθρωπότητας. Ο νέος ιμπεριαλιστικός πόλεμος, αυτός που από μέρα σε μέρα και από ώρα σε ώρα αναμένεται να ξεσπάσει κατά του Ιράκ, δεν είναι απλά μια τοπική υπόθεση, μια περιφερειακή σύγκρουση, αλλά αφορά όλη την ανθρωπότητα, γιατί η έκβασή του και ό,τι αυτός πρόκειται να σηματοδοτήσει θα σημαδέψουν τις παγκόσμιες εξελίξεις για τα επόμενα χρόνια. Στον πόλεμο αυτό, εκείνο που θα κριθεί δεν είναι το ποια πολεμική μηχανή θα υπερισχύσει, αλλά πρώτα και κύρια θα κριθεί αν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στο σύνολό τους, με ηγέτιδα δύναμη αυτή τη στιγμή τις ΗΠΑ, θα περάσουν σε μια νέα, ακόμα πιο επιθετική φάση επιβολής, δια πυρός και σιδήρου, για τη μοιρασιά της λείας και των παγκόσμιων και περιφερειακών αγορών, σε έναν «αγώνα ζωής και θανάτου» για την ιμπεριαλιστική ηγεμονία. Ταυτόχρονα θα κριθεί αν μπορούν ν αναδειχτούν στο παγκόσμιο στερέωμα δυνάμεις τέτοιες που θα έχουν τη βούληση και τις προϋποθέσεις να σταθούν αντιμέτωπες στα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Μια τέτοια δύναμη ήταν και είναι τα αναπτυσσόμενα αντιπολεμικά κινήματα των λαών, τα οποία καθημερινά εξαπλώνονται ανά τον κόσμο και μαζικοποιούνται όλο και περισσότερο, εκφράζοντας την αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου για το παρόν και το μέλλον του, καθώς και τη διάθεσή του να αντισταθεί ενεργά στις πιο σκοτεινές δυνάμεις, τις δυνάμεις του πολέμου και της οπισθοδρόμησης. Ο προσανατολισμός και η αποτελεσματικότητα αυτών των κινημάτων σε μεγάλο βαθμό σήμερα, ακόμα περισσότερο από χτες, έχει να κάνει με την ουσιαστική και δραστήρια παρέμβαση του εργατικού κινήματος και την ανάπτυξη της δράσης του με τους άλλους κοινωνικούς συμμάχους του. Μεγάλο μερίδιο αυτού του αγώνα πέφτει στις πλάτες μας. Ο ελληνικός λαός καλείται και έχει χρέος να παίξει ενεργό ρόλο σε αυτή την παγκόσμια πανστρατιά ενάντια στον πόλεμο. Η χώρα μας είναι άμεσα συμμέτοχη στην ιμπεριαλιστική εκστρατεία. Με διάφορους τρόπους συμμετέχει στις πολεμικές προετοιμασίες των Αμερικανών είτε με διευκολύνσεις είτε με τμήματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Από το λιμάνι της Σούδας μόνο μέσα στο Φλεβάρη πέρασαν 86 πολεμικά πλοία, ανάμεσά τους 8 πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα και υποβρύχια, ενώ την ίδια ώρα στον Περσικό Κόλπο βρίσκεται μια ελληνική φρεγάτα και ελληνικά πληρώματα επανδρώνουν τα αεροσκάφη που κατασκοπεύουν το Ιράκ. Υπάρχει όμως και η άλλη πρόκληση. Αυτή της Συνόδου των υπουργών Άμυνας της ΕΕ που θα γίνει στη Βουλιαγμένη την Παρασκευή και το Σάββατο. Το ελληνικό αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα με αφορμή τη σύνοδο αυτή καλεί το λαό της πρωτεύουσας να στείλει το δικό του μήνυμα της ενεργούς αντίστασης στον ιμπεριαλισμό. Εργατικά συνδικάτα και πλήθος φορέων διοργανώνουν ένα διήμερο κινητοποιήσεων. Ραντεβού λοιπόν στους δρόμους, εκεί όπου η δύναμη των λαών μπορεί να αποδειχθεί πιο δυνατή από τη δύναμη ακόμα και των πιο ισχυρών όπλων.

12. Για την επιχορήγηση των Ολοήμερων Νηπιαγωγείων τονίζαμε τα εξής: Μετά από έντονες διαμαρτυρίες των Νηπιαγωγών του Συλλόγου μας, σχετικά με το υπ αριθμ. πρωτ. 24/31-12- 2002 έγγραφό σας με θέμα: Διαβίβαση οδηγού Οικονομικής Διαχείρισης της πράξης «Ολοήμερα νηπιαγωγεία», έχουμε να επισημάνουμε τα παρακάτω: 1) Κάθε ολοήμερο νηπιαγωγείο δικαιούται το ποσό των 1.800 ευρώ για την κάλυψη αναγκών του προγράμματός του (χρηματοδοτούμενο από το ΕΠΕΑΕΚ). Αντί όμως να κοπεί επιταγή στο όνομα της ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗΣ ΤΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ (όπως έγινε και για τα ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία στους διευθυντές) υποχρεώνονται οι προϊσταμένες να προμηθεύονται τον απαραίτητο εξοπλισμό ΕΠΙ ΠΙΣΤΩΣΕΙ!!. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα α) την άσκοπη ταλαιπωρία των νηπιαγωγών, β) υψηλότερες τιμές στα είδη που προμηθεύονται και γ) τον εξαναγκασμό πολλών προϊσταμένων από τους προμηθευτές να υπογράφουν βεβαιώσεις ότι θα παραλάβουν το ποσό που τους αναλογεί. 2) Οι δαπάνες που μπορεί να δικαιολογηθούν από το πρόγραμμα είναι, ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΑ, όσες περιέχονται στους συνημμένους πίνακες. Όμως οι πίνακες αυτοί είναι και αναχρονιστικοί, γιατί τα περισσότερα είδη που προτείνονται τα παραχωρεί και ο ΟΕΚ, και ελλιπείς (π.χ. προτείνεται φούρνος μικροκυμάτων και όχι ηλεκτρική κουζίνα). Ακόμη οι νηπιαγωγοί δεν έχουν τη διακριτική ευχέρεια να εξοπλίσουν το Νηπιαγωγείο τους με πράγματα που εκείνες θεωρούν ότι είναι περισσότερο απαραίτητα για την κάθε σχολική μονάδα. 3) Θεωρούμε απαράδεκτο να καλείται η προϊσταμένη του Νηπιαγωγείου να βεβαιώνει ότι ο συγκεκριμένος εξοπλισμός «χρησιμοποιείται κατ αποκλειστικότητα για το πρόγραμμα του ΟΛΟΗΜΕΡΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ» και μόνο, όταν μάλιστα γνωρίζετε πολύ καλά ότι στα περισσότερα ΟΛΟΗΜΕΡΑ Νηπιαγωγεία λειτουργούν παράλληλα και κλασσικά τμήματα και όλα τα νήπια έχουν τις ίδιες, παιδαγωγικά, ανάγκες. 4) Αν και το συγκεκριμένο ποσό που χορηγείται δεν επαρκεί για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών σε υλικοτεχνική υποδομή των νηπιαγωγείων, παρ όλα αυτά προτείνουμε το όποιο ποσό να χορηγείται εφ άπαξ στις ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ οι οποίες θα προβαίνουν στις απαραίτητες αγορές υλικών. Ειδικά για το συγκεκριμένο ποσό έχουμε να προτείνουμε: α) να δοθεί, έστω και καθυστερημένα, με επιταγή στις προϊσταμένες των νηπιαγωγείων, β) να μην υπάρχει περιορισμός για την αγορά υλικού από τους συγκεκριμένους, πίνακες γ) ο εξοπλισμός να είναι στη διάθεση όλων των νηπίων (ολοήμερου και κλασικού τμήματος) και δ) να δοθεί παράταση μέχρι τη λήξη του διδακτικού έτους για την παράδοση των σχετικών παραστατικών. 13. Στην Τακτική Γενική Συνέλευση τον Ιούνιο εκδόθηκαν τα παρακάτω ψηφίσματα: ΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑ Παρακολουθούμε τη βάρβαρη επέλαση της Νέας Τάξης των Ιμπεριαλιστών, πολιτικών εκπροσώπων του πολυεθνικού, μονοπωλιακού κεφαλαίου, στον κόσμο. Στο όνομα της ειρήνης κάνουν πολέμους, στο όνομα της ελευθερίας υποδουλώνουν λαούς, στο όνομα της αντιτρομοκρατίας τρομοκρατούν, στο όνομα της δικαιοσύνης τσαλαπατούν κάθε ίχνος δικαίου. Αντιλαμβανόμαστε ότι η αιτία που τους κινεί είναι η αύξηση του καπιταλιστικού κέρδους και στόχος τους η υποταγή του παγκόσμιου πλούτου (φυσικού και ανθρώπινου) στα συμφέροντά τους. Ξέρουμε ότι στην πορεία για παγκόσμια κυριαρχία οι ιμπεριαλιστές στοχεύουν στην εξάλειψη κάθε εστίας αντίστασης στις επιδιώξεις τους. Πέρασαν από Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ και σημαδεύουν ήδη τους επόμενους στόχους τους: Ιράν, Β. Κορέα, Κούβα... Απορρίπτουμε την προπαγάνδα του ιμπεριαλισμού, των ΗΠΑ και των συνοδοιπόρων τους, που προετοιμάζει το έδαφος για την επέμβασή του στο Νησί της Επανάστασης, στην Κούβα. Υπερασπιζόμαστε την κουβανέζικη επανάσταση και το δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει το μοντέλο της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης για τη χώρα του. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα του κουβανέζικου λαού που οικοδομεί το σοσιαλισμό στην Κούβα μέσα από φοβερές δυσκολίες που φέρνει ο ασφυκτικός κλοιός του ιμπεριαλιστικού εμπάργκο. Θεωρούμε ότι η υπεράσπιση της κουβανέζικης επανάστασης κρατάει ανοιχτό το δρόμο για την οικοδόμηση μιας δίκαιης κοινωνίας, χωρίς ανεργία, χωρίς φτώχεια, χωρίς εκμετάλλευση. Μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Το συμφέρον των εργαζομένων όλου του κόσμου είναι η Κούβα να μείνει το Νησί της Επανάστασης και το παράδειγμά της θα φουντώνει τις καρδιές τους, θα φωτίζει τα όνειρά τους και θα οδηγεί τους αγώνες τους. Αλληλεγγύη τώρα χωρίς όρους στην Κουβανέζικη Επανάσταση. Η Γ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Περιστερίου «Έλλη Αλεξίου». Περιστέρι 5-6-2003 ΨΗΦΙΣΜΑ

Εμείς οι Νηπιαγωγοί που εργαζόμαστε στα δημόσια νηπιαγωγεία του ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ διαμαρτυρόμαστε έντονα σχετικά με την εγκύκλιο Αρ. Πρωτ. Φ.32/2521/45861/Γ1 που αφορά: α) Την κατάργηση των ορίων στης σχ. περιφέρειας των νηπιαγωγείων με αποτέλεσμα οι γονείς να περιφέρονται στα όρια του Δήμου ψάχνοντας για το τμήμα που τους βολεύει. Το ίδιο γίνεται βέβαια με την κατάργηση των κλασικών τμημάτων. β) Τη φοίτηση χωρίς περιορισμό των νηπίων στα ολοήμερα τμήματα (χωρίς να είναι εργαζόμενοι οι γονείς) δείχνει τον πραγματικό σκοπό της ίδρυσής τους: παιδοφυλακτήρια έφτιαξαν και ο παιδαγωγικός τους ρόλος καταργείται στην πράξη. γ) Το παιδαγωγικό υλικό και οι χώροι των νηπιαγωγείων πρέπει να παραδίδονται στο ολοήμερο για κάθε χρήση!!! Φαίνεται ότι τα υπόλοιπα παιδιά (των κλασικών τμημάτων) θα τα δεχόμαστε ως επισκέπτες - φιλοξενούμενους ως τις 12 το μεσημέρι. Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ α) Ίδρυση καινούργιων τμημάτων νηπιαγωγείων έτσι ώστε το κάθε νήπιο να φοιτά στο Νηπιαγωγείο της γειτονιάς του. β) Γενναίες επιχορηγήσεις για να καλύπτονται οι ανάγκες λειτουργίες των νηπιαγωγείων κλασικών και ολοήμερων τμημάτων. γ) Το παιδαγωγικό υλικό χρησιμοποιείται από όλα τα νήπια του νηπιαγωγείου. δ) Τα καινοτόμα προγράμματα να είναι χρηματοδοτούμενα, ενιαία και υποχρεωτικά για όλα τα τμήματα του Νηπιαγωγείου. ε) Τις πρώτες μέρες της σχολικής χρονιάς στο νηπιαγωγείο να εφαρμόζεται ελαστικό ωράριο (όσο παιδαγωγικά κρίνεται απαραίτητο). στ) Κανένα τμήμα νηπιαγωγείου με περισσότερα από 20 νήπια. ζ) Βοηθός νηπιαγωγού σε κάθε νηπιαγωγείο. 14. Το Δ.Σ. του Συλλόγου κατέθεσε εισήγηση στη Δ.Ε.Π. με αφορμή τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα σχολεία της περιφέρειας: Εισήγηση προς τη ΔΕΠ Θέμα: Προβλήματα σχολείων Α/θμιας Εκπαίδευσης. Προετοιμασία για τη νέα σχολική χρονιά. Ι. Εισαγωγή Είναι γενικά γνωστό, ότι τα σχολεία της πόλης μας αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα που δυσκολεύουν τη λειτουργία τους και υποβαθμίζουν την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου που προσφέρουν στους μαθητές. Εμείς, οι εκπαιδευτικοί της Α/θμιας Εκπαίδευσης, που ζούμε καθημερινά αυτή την πραγματικότητα μαζί με τους μαθητές μας και τους γονείς τους, έχουμε πολλές φορές αναπτύξει πρωτοβουλίες για την προβολή αυτών των προβλημάτων τόσο στην τοπική κοινωνία όσο και γενικότερα με στόχο τη διεκδίκηση λύσεως και τη βελτίωση του ποιοτικού επιπέδου των σχολείων. Αυτό σκοπεύουμε και με την πρωτοβουλία μας αυτή. Θεωρούμε ότι η άσχημη κατάσταση που υπάρχει σε ορισμένα σχολεία και με ορισμένα προβλήματα δεν μπορεί να συνεχιστεί παραπέρα. Έτσι, έγκαιρα, δυο μήνες πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, (2003-2004) καταγράφουμε ξανά τα προβλήματα, τα κοινοποιούμε στο Δήμο, στους εκπαιδευτικούς φορείς και στο λαό της πόλης και προτείνουμε λύσεις έτσι που η νέα σχολική χρονιά να ξεκινήσει με καλύτερες προϋποθέσεις για τα σχολεία και τους μαθητές της πόλης μας. Ξέρετε πολύ καλά ότι οι μαθητές της πόλης μας προέρχονται, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, από τις ασθενέστερες, οικονομικά, τάξεις. Συχνά, λόγω της κοινωνικοοικονομικής και μορφωτικής θέσης των οικογενειών τους βιώνουν καταστάσεις αποκλεισμού από την εκπαιδευτική διαδικασία. Επιπλέον ένα πλήθος εκπαιδευτικών και μορφωτικών προγραμμάτων δεν καλύπτονται από το σχολείο αλλά αγοράζονται από το ελεύθερο εμπόριο (ξένες γλώσσες, μουσική, καλλιτεχνικά, αθλητισμός, Η/Υ κλπ.). Είναι φανερό ότι η εμπορευματοποίηση της Παιδείας βαθαίνει όλο και περισσότερο. Η λαϊκή οικογένεια της πόλης μας δύσκολα μπορεί να ανταποκριθεί στις αυξημένες εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών της. Αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας είναι: 1. Οι γονείς να επιβαρύνονται οικονομικά με δαπάνες που όφειλε να καλύπτει το κράτος στα πλαίσια της δωρεάν παιδείας και 2. Οι μαθητές της πόλης μας να αντιμετωπίζουν φραγμούς στην πρόσβαση, στη γνώση και τη μόρφωσή τους. Έχουμε λοιπόν ανάγκη από ένα σχολείο που θα ανταποκρίνεται στο βασικό του ρόλο και στην υποχρέωσή του απέναντι στα παιδιά του λαού. Κατανοούμε βέβαια ότι το σχολείο δεν μπορεί από μόνο του να αντισταθμίσει την κοινωνική ανισότητα που βιώνουν τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων της πόλης μας. Χρειάζονται βαθύτατες κοινωνικές αλλαγές γι αυτό. Θεωρούμε όμως ότι ο αγώνας για ένα καλύτερο σχολείο συμβάλλει και στην αντιμετώπιση των επειγόντων προβλημάτων και στη βελτίωση του ποιοτικού επιπέδου του σχολείου και στη συνειδητοποίηση της ανάγκης για βαθιές αλλαγές στην εκπαιδευτική αλλά και συνολικότερη πολιτική. Πολλοί επικαλούνται τις βελτιώσεις που έχουν γίνει και αφορούν κυρίως την πρωινή λειτουργία των σχολείων για να υποστηρίξουν ότι όλα πάνε καλά. Αυτό δείχνει αποσπασματική και μίζερη αντίληψη για το σχολείο. Αυτό που

εμείς έχουμε στο νου μας δεν είναι μόνο τι γινόταν στο μακρινό ή κοντινότερο παρελθόν αλλά ποιες είναι οι σημερινές ανάγκες και οι απαιτήσεις του άμεσου αλλά και του απώτερου μέλλοντος. Αυτό έχουμε σαν μέτρο και μ αυτό αξιολογούμε το σύνολο της εκπαιδευτικής πολιτικής. Όλοι γνωρίζουμε ότι το σχολείο στη χώρα μας υποχρηματοδοτείται. Η κυβέρνηση διαθέτει για την παιδεία ελάχιστα χρήματα και μάλιστα τα λιγότερα (αναλογικά) από όλες τις χώρες της Ε.Ε. Αυτό είναι μια σοβαρή αιτία δημιουργίας των προβλημάτων που περιγράφουμε παρακάτω. Τις ελλείψεις της κρατικής χρηματοδότησης «αναλαμβάνουν» οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί με ό,τι αυτό σημαίνει για την εμπορευματοποίηση της παιδείας και την ιδιωτικοποίησή της. Ο προϋπολογισμός της λαϊκής οικογένειας, των μισθοσυντήρητων, των ανέργων, της υποαπασχόλησης, της μερικής απασχόλησης κλπ. δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις αυξημένες εκπαιδευτικές δαπάνες με αποτέλεσμα να υψώνονται φραγμοί στη μόρφωση των παιδιών αυτών των κοινωνικών ομάδων. Έτσι φαίνεται απόλυτα επιβεβλημένο το αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος για αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 15% του προϋπολογισμού. Χωρίς τέτοια αύξηση δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα που περιγράφουμε παρακάτω που έχουν επείγοντα χαρακτήρα και απαιτούν λύση τώρα. ΙΙ. Τα προβλήματα που έχουν σήμερα τα σχολεία του Περιστερίου και για τα οποία διεκδικούμε λύσεις είναι: Α. Κτιριακά προβλήματα σχολείων. 1. Σχολεία που στεγάζονται σε πρόχειρες αίθουσες. Δύο από τα σχολεία της πόλης μας, 20ο και 38ο Δημοτικά Σχολεία, στεγάζονται ακόμη, τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά το σεισμό του 1999, σε πρόχειρες αίθουσες, (λυόμενες κατασκευές ελαφρού τύπου) που τοποθετήθηκαν προσωρινά, τότε, στις αυλές των σχολείων και δυστυχώς παραμένουν μέχρι σήμερα και θα υπάρχουν για 5η συνεχόμενη σχολική χρονιά. 2. Σχολεία που στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια. Δύο Δημοτικά Σχολεία, το 8ο και το 28ο στεγάζονται σε απαράδεκτα για σχολείο, κτίρια. 3. Προβλήματα στέγασης Νηπιαγωγείων. Οι συνθήκες στέγασης πολλών Νηπιαγωγείων δεν είναι ικανοποιητικές. α) Το 26ο Νηπιαγωγείο στεγάζεται σε χώρο μαγαζιού ή αποθήκης. (Υπάρχει οικόπεδο. Χρονοδιάγραμμα). β) Δεκαέξι (16) Νηπιαγωγεία φιλοξενούνται σε αίθουσες Δημοτικών Σχολείων. γ) Για εφτά (7) Νηπιαγωγεία ο ΟΣΚ αναμένει τοπογραφικά από το Δήμο Περιστερίου από το 1998. (Κατάσταση του ΟΣΚ ΑΕ προς το Δήμο με ημερομηνία 28-8-2000). δ) Συνολικά πρέπει να εξευρεθούν οικόπεδα για δεκαεφτά (17) Νηπιαγωγεία. ε) Η χωροθέτηση των Νηπιαγωγείων δεν καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες σε ορισμένες περιοχές. Ειδικότερα: Ίδρυση νέου Νηπιαγωγείου στην περιοχή της Χρυσούπολης που θα καλύψει τις ανάγκες της περιοχής και θα αποσυμφορήσει τα Νηπιαγωγεία: 9ο, 50ο, 23ο, 32ο, 40ο, 45ο. στ) Στέγαση του 50ου Νηπιαγωγείου σε νέο κτίριο (στριμώχνεται σε χώρο του 9ου Νηπιαγωγείου). Υπάρχει, για τα δυο τελευταία προβλήματα, σχετικά πρόσφατη (Δεκέμβρης 2002) απόφαση της ΔΕΠ. 4. Συμπλήρωση κτιριακής υποδομής άλλων σχολείων. Σε πολλά σχολεία οι υπάρχοντες χώροι δεν επαρκούν για την ανάπτυξη όλων των λειτουργιών τους με τον καλύτερο τρόπο. Λείπουν αίθουσες διδασκαλίας και λοιποί βοηθητικοί (γραφεία, βιβλιοθήκες, εργαστήρια, γυμναστήρια κλπ.) και αποθηκευτικοί χώροι. 5. Κτιριακή υποδομή για τις ανάγκες του ολοήμερου σχολείου. Η ανάπτυξη περισσότερων τμημάτων διευρυμένου ωραρίου, το λεγόμενο ολοήμερο σχολείο, δημιουργεί σε όλα τα σχολεία νέες ανάγκες σε χώρους που από το Σεπτέμβρη θα γίνουν εκρηκτικές. Δεν υπάρχει σε κανένα σχολείο υποδομή για τις ανάγκες του ολοήμερου σχολείου. Λείπουν χώροι σίτισης και ανάπαυσης αλλά και η στοιχειώδης πρόνοια για τις ανάγκες αυτές των μαθητών. (ειδικοί χώροι σίτισης - τραπεζαρίες, τραπεζοκόμοι κλπ. - χώροι ανάπαυσης ειδικά διαμορφωμένοι κ.ά.). Ζητάμε για όλα αυτά την παρέμβαση και του Δήμου Περιστερίου και την εξασφάλιση συγκεκριμένων δεσμεύσεων με τη μορφή χρονοδιαγραμμάτων για τη λύση τους. Β. Εξοπλισμός σχολείων. Για τη λειτουργία ενός σύγχρονου σχολείου δεν επαρκεί μόνο το διδακτήριο αλλά και ο εξοπλισμός του με όλα τα μέσα που είναι απαραίτητα γι αυτό. Σήμερα λείπει από τα περισσότερα σχολεία βασικός εξοπλισμός που δυσκολεύει τη λειτουργία τους. Είναι φανερό ότι αυτό τον εξοπλισμό δεν μπορεί να προμηθευτεί το κάθε σχολείο αφού η χρηματοδότησή του δεν καλύπτει αυτές τις ανάγκες. Τέτοια είναι: 1. Έπιπλα (θρανία, καρέκλες, πίνακες, βιτρίνες κλπ.). 2. Εργαστήρια (Φυσικής, Πληροφορικής, Ζωγραφικής, Μουσικής κλπ.). 3. Οπτικοακουστικά μέσα (TV, video, κασετόφωνα, μικροφωνικές κλπ.). 4. Μηχανολογικός εξοπλισμός (φωτοτυπικά, Η/Υ, μηχανές προβολής κλπ.). 5. Εποπτικά μέσα διδασκαλίας. 6. Μουσικά όργανα. 7. Αθλητικό υλικό. Ζητάμε να καταγραφούν οι ανάγκες των σχολείων και ο Δήμος να απαιτήσει από την πολιτεία (Υπουργείο, ΟΣΚ) να ικανοποιήσουν αυτές τις ανάγκες (συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα).

Γ. Συντήρηση σχολείων. Είναι αυτονόητο ότι τα σχολεία έχουν ανάγκη τακτικής συντήρησης. Συχνά παρατηρούνται φθορές που δεν επισκευάζονται προσβάλλοντας τη λειτουργικότητα του σχολικού κτιρίου. Ιδιαίτερα ευαίσθητοι είμαστε στα προβλήματα που αφορούν την υγιεινή και ασφάλεια των μαθητών. Έχει, επίσης, υποτιμηθεί από το Δήμο και την πολιτεία η σημασία της αισθητικής του σχολικού χώρου και τη σημασία που έχει για τους μικρούς μαθητές. Ζητάμε: 1. Διατήρηση των διδακτηρίων σε λειτουργική ετοιμότητα. Γενική συντήρηση στην περίοδο των διακοπών. Να αντιμετωπίζονται αμέσως τα προβλήματα που παρουσιάζονται. 2. Παρεμβάσεις που να βελτιώνουν την υγιεινή και την ασφάλεια των διδακτηρίων. Χώροι αφοδευτηρίων, βρύσες, στοιχεία στο διδακτήριο και στις αυλές που εγκυμονούν κινδύνους. 3. Πυρασφάλεια των σχολείων. 4. Αισθητική αναβάθμιση των σχολικών κτιρίων (βάψιμο, πράσινο κλπ.). 5. Κατασκευή υποδομής για πρόσβαση ατόμων με ειδικές ανάγκες στα σχολεία (μητέρες με καροτσάκια κλπ.). 6. Ενίσχυση των τεχνικών συνεργείων του Δήμου. Η ανάληψη από το Δήμο της ευθύνης να συντηρεί τα σχολεία προϋποθέτει και την ανάπτυξη ενός μηχανισμού που να μπορεί να ανταποκριθεί σ αυτή την ανάγκη. 7. Διεκδίκηση από την κεντρική εξουσία των απαραιτήτων κονδυλίων για δημιουργία μηχανισμού τεχνικής υποστήριξης των σχολείων από Δήμο Περιστερίου. 8. Φύλαξη των σχολείων κατά τις απογευματινές και νυχτερινές ώρες και τις περιόδους των διακοπών. Δ. Τακτική επιχορήγηση Σχολικών Επιτροπών. Αύξηση τακτικής επιχορήγησης για να καλύπτονται όλες οι ανάγκες των σχολείων. Η τακτική επιχορήγηση είναι ανεπαρκέστατη. Την εκτίμηση αυτή έκανε και το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας και σε συνεδρίασή του στις 4/7/2002 αποφάσισε να διεκδικήσει αύξηση του ποσού της κρατικής επιχορήγησης κατά 50%. Εμείς προτείνουμε η επιχορήγηση των σχολείων να είναι σε ποσό που θα επαρκεί για την κάλυψη όλων των αναγκών. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά το ύψος της συναρτάται και με το επίπεδο των άλλων παροχών που απολαμβάνει το σχολείο στον τομέα του εξοπλισμού και των συντηρήσεων. Είναι πάγιο το αίτημά μας, σαν εκπαιδευτικό κίνημα, για αύξηση των δαπανών για την παιδεία σε επίπεδο που να καλύπτονται όλες οι ανάγκες. Επιπλέον η κατανομή των επιχορηγήσεων να γίνεται σε τρίμηνα. Παρατηρείται το φαινόμενο σημαντικό μέρος της τακτικής επιχορήγησης να δίνεται τις τελευταίες μέρες του οικονομικού έτους. Για το 2002 δόθηκε το 50% της επιχορήγησης μετά την 20η Δεκεμβρίου του 2002! Αυτό εκτός των άλλων δημιουργεί και πλασματικά υπόλοιπα στους απολογισμούς των σχολικών επιτροπών. Ζητάμε: 1. Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για διπλασιασμό της τακτικής επιχορήγησης και διεκδίκηση από την πολιτεία. 2. Έκτακτες επιχορηγήσεις στα σχολεία για αντιμετώπιση απρόβλεπτων ή ειδικών αναγκών. Ε. Λειτουργικές ανάγκες των σχολείων. Το σχολείο Α/θμιας Εκπαίδευσης πρέπει να υποστηριχθεί για να αναπτύξει λειτουργίες που βελτιώνουν την απόδοσή του, ανυψώνουν το κύρος του και ενισχύουν τη δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασής του στη μόρφωση και στον πολιτισμό. Το σχολείο δεν έχει σήμερα την απαιτούμενη επιστημονική στήριξη για την αντιμετώπιση ειδικών προβλημάτων των μαθητών. Δεν μπορούμε να μιλάμε για σύγχρονο σχολείο χωρίς αυτήν τη δυνατότητα. Είναι επίσης γνωστό ότι στα σχολεία αναπτύσσονται πολιτιστικά προγράμματα (παραδοσιακοί χοροί, θέατρο, ζωγραφική κλπ.) με την ευθύνη και την υποστήριξη των συλλόγων γονέων. Τα παιδιά πληρώνουν δίδακτρα για τη συμμετοχή τους σ αυτά. Αυτό είναι απαράδεκτο επειδή 1) εμπορευματοποιεί τη συγκεκριμένη γνώση 2) στερεί τη δυνατότητα παρακολούθησης από όσα παιδιά θα ήθελαν και 3) μετατρέπει το χώρο του σχολείου σε επαγγελματική στέγη για ιδιώτες. Ζητάμε: 1. Δημιουργία σχολικής βιβλιοθήκης σε κάθε σχολείο δανειστικής για τους μαθητές. 2. Δημιουργία κέντρου επιστημονικής στήριξης των σχολείων (ψυχολόγοι, κοιν. λειτουργοί κλπ) σε επίπεδο Δήμου Περιστερίου. (με δυνατότητα παρέμβασης στο μαθητή και στην τάξη). 3. Οικονομική κάλυψη των πολιτιστικών προγραμμάτων των σχολείων (παραδοσιακοί χοροί, θέατρο κλπ.) από το Δήμο Περιστερίου. ΣΤ. Λειτουργία Σχολικών Επιτροπών. Θεωρούμε ότι η διαχείριση των χρημάτων της σχολικής επιτροπής πρέπει να γίνεται με τον καλύτερο τρόπο έτσι που να καλύπτονται οι πραγματικές ανάγκες του σχολείου και με τη σωστή προτεραιότητα. Αυτό θα το εξασφαλίσει η κανονική λειτουργία των σχολικών επιτροπών. Ζητάμε: 1. Ουσιαστική λειτουργία των Σχολικών Επιτροπών (συνεδριάσεις, εγκρίσεις δαπανών κλπ.) 2. Ιεράρχηση των αναγκών των σχολείων από αυτές και σωστή κατανομή των κονδυλίων. Ζ. Λειτουργία της ΔΕΠ.

Θεωρούμε ότι η ΔΕΠ έχει ουσιαστικό ρόλο στην ανάδειξη των προβλημάτων και στην προώθηση λύσεων για τα σχολεία του Περιστερίου. Αν ασχοληθεί πραγματικά με όσα προτείνουμε παραπάνω τότε μπορούμε να πούμε ότι ανταποκρίνεται στο ρόλο της. Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Περιστερίου «Έλλη Αλεξίου» με την παρουσία του θα συμβάλλει, όπως έκανε πάντα, στην ουσιαστική λειτουργία της ΔΕΠ. Αυτό κάνουμε και με τη σημερινή μας εισήγηση. ΙΙΙ. Συμπέρασμα (Πρόταση). Με την πρότασή μας αυτή καλούμε τη ΔΕΠ: 1. Να τοποθετηθεί, όπως έχει υποχρέωση, απέναντι στα προβλήματα των σχολείων της Α/θμιας Εκπαίδευσης της πόλης μας. 2. Να εισηγηθεί στο Δήμαρχο και στο Δημοτικό Συμβούλιο την ανάδειξη του θέματος της Παιδείας σε πρώτη προτεραιότητα του Δήμου με ανάληψη πρωτοβουλιών για τη διεκδίκηση λύσεων. 3. Να ενταχθεί το θέμα της Α/θμιας Εκπαίδευσης (προβλήματα μέτρα αντιμετώπισης) στην Ημερήσια Διάταξη της προσεχούς συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου για να παρθούν αποφάσεις για μέτρα και διεκδικήσεις στην κατεύθυνση που προτείνουμε μ αυτή την εισήγηση. 4. Καλούμε επίσης τους εκπαιδευτικούς φορείς της πόλης (ΕΛΜΕ, Ένωση γονέων, 15μελή κλπ.) να προχωρήσουν σε οργάνωση της παρέμβασής τους, ανάπτυξη αγωνιστικού μετώπου, που θα απαιτήσει από την πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς ό,τι δικαιούνται τα σχολεία του Περιστερίου (Α/θμιας και Β/θμιας). Από τη μεριά μας θα κάνουμε, ό,τι είναι δυνατό σ αυτή την κατεύθυνση. ΙV. Επίλογος Ασφαλώς τα προβλήματα των σχολείων μας δεν είναι μόνο αυτά. Εδώ εκτέθηκαν συνοπτικά μόνο όσα έχουν να κάνουν με την υλικοτεχνική υποδομή και λειτουργικότητά τους. Υπάρχουν τεράστια προβλήματα που έχουν να κάνουν με το περιεχόμενο του σχολείου, τα αναλυτικά προγράμματα, τα βιβλία και τα άλλα διδακτικά μέσα, τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα, την ενισχυτική διδασκαλία, την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και άλλα που δεν αφορούν άμεσα τη ΔΕΠ. Όλα όμως αφορούν το λαό του Περιστερίου, για την ενημέρωση του οποίου θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Το ζήτημα της Παιδείας (της υποδομής, του περιεχομένου και του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της) είναι παλλαϊκό και θα επιδιώξουμε να είναι στην πρώτη γραμμή των λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων. 15. Θέσεις του Δ.Σ. για το ωράριο και το μισθολόγιο. ΩΡΑΡΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Το Δ.Σ. προβάλει ένα πλαίσιο αρχών για τη λειτουργία των σχολείων και την αντιμετώπιση συχνών προβλημάτων καθώς και την υπεράσπιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Το πλαίσιο αυτό βασίζεται σε προηγούμενες αποφάσεις και διεκδικήσεις της ΔΟΕ και του συλλόγου που επισυνάπτουμε μαζί με σχετική νομοθεσία και νομικές γνωμοδοτήσεις. 1) Υπεύθυνος για τη σύνταξη του προγράμματος είναι ο σύλλογος διδασκόντων. Το πρόγραμμα πρέπει να συντάσσεται ισοκατανέμοντας τα κενά, όπου δε μπορεί να αποφευχθούν (υποχρεωτικά κενά στο πρόγραμμα δεν υπάρχουν) και τις ώρες για ενισχυτική διδασκαλία, όπου περισσεύουν. 2) Το εργασιακό ωράριο των εκπαιδευτικών είναι κατ ανώτατο 30 ώρες. Με τη λήξη του διδακτικού του ωραρίου ο εκπαιδευτικός μπορεί να αποχωρήσει, εκτός αν του έχει ανατεθεί από το σύλλογο διδασκόντων άλλο έργο, ή υπάρχει συνεδρίαση του συλλόγου. 3) Το διδακτικό ωράριο είναι απαραβίαστο. Κανείς δεν υποχρεούται στα κενά του να «απασχολεί» τμήματα, πέραν του υποχρεωτικού του διδακτικού ωραρίου. Οι συνάδελφοι να μην εφαρμόζουν προφορικές εντολές για κάλυψη διδακτικών ωρών. Διεκδικούμε να υπάρχουν αναπληρωτές στο γραφείο για την αναπλήρωση συναδέλφων που απουσιάζουν. Σε περίπτωση που δεν στέλνονται αναπληρωτές καλούνται οι σύλλογοι διδασκόντων να αποφασίσουν ένα πάγιο τρόπο για την κάλυψη του κενού χωρίς να επιβαρύνεται κανένας συνάδελφος με επιπλέον ώρες. Τα διάφορα σεμινάρια, συνεδριάσεις συλλόγου διδασκόντων κλπ., δεν μπορεί να απαιτούν την παραμονή των συναδέλφων πέρα από το εργασιακό τους ωράριο. 4) Είμαστε αντίθετοι με την ελαστικοποίηση του ωραρίου μας και την εφαρμογή του κυλιόμενου ωραρίου από 7π.μ. - 4μ.μ. Θεωρούμε ότι ο εκπαιδευτικός αφυδατώνεται παιδαγωγικά χωρίς άμεση αντιστοίχιση σε συγκεκριμένη τάξη και αντικείμενο διδασκαλίας και απλά εφαρμόζεται επάνω του η λογιστική των ωρών. Υπενθυμίζουμε ότι το κυλιόμενο ωράριο δεν υπάρχει πουθενά νομοθετημένο για τους εκπαιδευτικούς. Διεκδικούμε σταθερό ωράριο (8π.μ. - 1.30μ.μ. ή απογευματινό 12.00-4μ.μ.) για όλους τους συναδέλφους. Είμαστε αντίθετοι με την συμπλήρωση ωραρίου από την πρωινή στην απογευματινή ζώνη και ανάποδα. Οι σύλλογοι διδασκόντων να διαμορφώσουν τα προγράμματα έτσι ώστε να καλύπτεται το ωράριο των συναδέλφων όπου υπάρχει περίσσευμα στην ίδια βάρδια με ενισχυτική διδασκαλία ή άλλη εργασία στο σχολείο.

Κανένας συνάδελφος δεν είναι υποχρεωμένος να παρουσιαστεί στο σχολείο στις 7π.μ. για το πρωινό τμήμα αν δεν υπάρχει εθελοντική προσφορά. 5) Είμαστε αντίθετοι με την απαράδεκτη αναλογία δασκάλου προς μαθητές 1/60 που εφαρμόζεται στα ολοήμερα. Επισημαίνουμε ότι σε περίπτωση μη κάλυψης των ολοήμερων με ειδικότητες θα προκύψουν τεράστια προβλήματα και θα επιδιώξουν να λύσουν το πρόβλημα κάνοντας λάστιχο τους εκπαιδευτικούς είτε του πρωινού κύκλου, που θα κληθούν να συμπληρώνουν ωράριο εκεί, είτε του απογευματινού κύκλου που θα κληθούν να κρατάνε πάνω από 30 μαθητές στην τάξη. Διευκρινίζουμε ότι δεν μπορεί να υποχρεωθεί συνάδελφος να κρατήσει πάνω από 30 μαθητές στην τάξη, πράγμα που είναι παράνομο και τον καθιστά απολύτως υπεύθυνο σε περίπτωση ατυχήματος. 6) Οι σύλλογοι διδασκόντων ανάλογα με τους χώρους που διαθέτουν, όταν υπάρχει μεγάλος αριθμός αλλοδαπών και άλλοι παιδαγωγικοί λόγοι, να προχωρήσουν σε αποφάσεις με πρακτικό για το σπάσιμο των τμημάτων σε δύο και με λιγότερα από 30 παιδιά. Στόχος να προσεγγίζουμε την αναλογία 1/20 μαθητές. 7) Όχι στις πολλαπλές μετακινήσεις στις ειδικότητες. Μείωση του ωραρίου σε περιπτώσεις μετακίνησης σε άλλο σχολείο. 8) Οι σύλλογοι διδασκόντων να προχωρήσουν στη διαμόρφωση περιόδου προσαρμογής, ιδιαίτερα για τις Α και Β τάξεις και για τα νηπιαγωγεία. Οι συνάδελφοι που συναντούν προβλήματα σχετικά με τα παραπάνω αλλά και με άλλα ζητήματα που δεν αναφέρονται να απευθύνονται στο Δ.Σ. του συλλόγου για τη στήριξη των συναδέλφων. Το Δ.Σ. καλεί τη ΔΟΕ να προχωρήσει και κεντρικά σε πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα το Δ.Σ. έχει συναντηθεί με τον Προϊστάμενο Γραφείου, τους Σχολικούς Συμβούλους της περιφέρειας και τον Προϊστάμενο Διεύθυνσης. ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ Το νέο μισθολόγιο αποτελείται από τρία μέρη: το βασικό μισθό, το κίνητρο απόδοσης και τα επιδόματα. Α. Ο πρώτος άξονας αυτού του μισθολογίου, ο νέος βασικός μισθός, διαμορφώνεται με την ενσωμάτωση του παλιού βασικού μισθού με το χρονοεπίδομα, το επίδομα εξομάλυνσης και με μια μηδαμινή αύξηση, που αντιστοιχεί στην εισοδηματική πολιτική του 2004. Μ όλα αυτά έχουμε βελτίωση του νέου βασικού μισθού; Πρώτον, αυτός ο νέος βασικός μισθός δεν ενσωματώνει όλα τα επιδόματα, που πολύ σωστά απαιτεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, ώστε να απαλλαγούν οι δημόσιοι υπάλληλοι από το «διαίρει και βασίλευε» της επιδοματικής πολιτικής των πολλαπλών πολιτικών σκοπιμοτήτων. Δεύτερον, η ενσωμάτωση του επιδόματος εξομάλυνσης δεν έχει κανένα αντίκρισμα για τις συντάξεις, αφού το επίδομα αυτό απομειώνεται και μηδενίζεται στα συντάξιμα μισθολογικά κλιμάκια. Τρίτον, η ενσωμάτωση του χρονοεπιδόματος είναι δώρο άδωρο, αφού και σήμερα ως ξεχωριστό ποσό ενέχει θέση βασικού μισθού και συνυπολογίζεται με το βασικό μισθό σ όλες τις οικονομικές μεταβολές και λειτουργίες του. Ωστόσο, η ενσωμάτωσή του στο νέο βασικό μισθό απονεκρώνει τον ποσοστιαίο χαρακτήρα της αύξησής του και επιπλέον δίνει τη δυνατότητα στις κυβερνητικές πολιτικές σκοπιμότητες να αμφισβητήσουν και από τους δημόσιους υπάλληλους, αλλά και απ όλους τους εργαζόμενους τα δικαιώματα που απορρέουν από τις εργασιακές τους πολυετίες (διετίες, τριετίες κλπ.). Μετά απ όλα αυτά η πραγματική ενσωμάτωση είναι τα 43, τα 54, τα 44 και τα 58 ευρώ για τις κατηγορίες ΥΕ, ΔΕ, ΤΕ, και ΠΕ αντίστοιχα, ποσά που αποτελούν ένα μέρος που αφαιρείται από το κίνητρο απόδοσης για κάθε κατηγορία υπαλλήλων. Αυτά τα ελάχιστα ποσά είναι και τα μοναδικά που θα συμπεριληφθούν στον υπολογισμό των συντάξεων, με ελάχιστες φυσικά συνταξιοδοτικές αποδόσεις. Τώρα πώς αυτά τα ποσά «υπερκαλύπτουν και απορροφούν τη σταδιακή ενσωμάτωση των 176 ευρώ στις συντάξεις, η οποία (ενσωμάτωση των 176 ευρώ) καταργείται», όπως μας διαβεβαιώνει στα κείμενά του ο υπουργός, μόνο ένας καλός αλχημιστής μπορεί να το βεβαιώνει. Σ αυτήν τη φράση του, ο υπουργός αναφέρεται στον νέο αντιασφαλιστικό νόμο, που για να τον περάσει η κυβέρνηση πιο εύκολα στη Βουλή πέρυσι είχε συμπεριλάβει διάταξη σ αυτόν το νόμο για σταδιακή ενσωμάτωση 176 ευρώ στο βασικό μισθό όλων των μισθολογικών κλιμακίων. Είχε, δηλαδή, νομοθετήσει το σταδιακό υπολογισμό των συντάξεων και πάνω στα 176 ευρώ. Μάλιστα, από την 1/1/2003 όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνουν ασφαλιστική εισφορά 10,67% και επ αυτού του ποσού. Τώρα, ο υπουργός λέει ότι καταργείται αυτή η διάταξη της ενσωμάτωσης των 176 ευρώ στο βασικό μισθό. Οι κρατήσεις όμως του 10,67% επί των 176 ευρώ θα συνεχίσουν να γίνονται μέχρι τις 31/12/2003 και θα τις σφετεριστεί η κυβέρνηση. Β. Το υπόλοιπο ποσό του κινήτρου απόδοσης των 86, των 96, των 135 και των 150 ευρώ για τις κατηγορίες ΥΕ, ΔΕ, ΤΕ, και ΠΕ αντίστοιχα, που μέσα απ αυτό θα περνάνε μελλοντικά οι όποιες αυξήσεις, παραμένει ως δεύτερος άξονας του μισθολογίου, για να είναι «εφικτή η μελλοντική αναμόρφωση του μισθολογίου με σύνδεση των αποδοχών με το βαθμό και με την παραγωγικότητα των υπαλλήλων», όπως λένε τα κείμενα του υπουργού. Άλλωστε, για το μέτρημα της αποδοτικότητας υπάρχει σχετικό κυβερνητικό σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση της πολιτικής κύρια συμπεριφοράς των δημοσίων υπαλλήλων. Με αυτές τις δυο συνδέσεις, μισθού - παραγωγικότητας και μισθού - βαθμού, η κυβέρνηση μέσω των προϊσταμένων αξιολογητών θέλει να εξαναγκάζει τους δημόσιους υπάλληλους να είναι εκτελεστές της θέλησης του κράτους, δηλαδή της εξουσίας του κεφαλαίου. Και για να είναι οι προϊστάμενοι αξιολογητές ψυχροί «Ιαβέρηδες» στο πολιτικό αξιολογικό τους καθήκον, θα τους δώσει η κυβέρνηση πρόσθετες παχυλές αμοιβές, σύμφωνα με τα κείμενα του υπουργού. Είναι φανερό πως μέσα απ αυτόν τον άξονα του κινήτρου απόδοσης, η κυβέρνηση θεσπίζει την πιο αντεργατική στρατηγική του κεφαλαίου σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων, που εδώ και χρόνια την «ωρίμαζε» στην κοινή γνώμη.

Γ. Ως τρίτος άξονας του νέου μισθολογίου, προς δόξαν της επιδοματικής πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε» και όχι μόνο, παραμένουν τα υπόλοιπα επιδόματα και όποια άλλα προκύψουν στην πορεία, ακόμα και επιδόματα από ανταποδοτικά τελόσημα που θα επιβάλλονται στους συναλλασσόμενους με το δημόσιο πολίτες. Καταργεί την ενιαία κλίμακα μισθών Παραπέρα, ο υπουργός, καταργώντας την ενιαία κλίμακα μισθών για όλες τις κατηγορίες και αντικαθιστώντας την με τέσσερις μισθολογικές κλίμακες, από μια για κάθε κατηγορία, επιδιώκει την κατάργηση του ενιαίου χαρακτήρα του μισθολογίου και συνακόλουθα την αποδυνάμωση της δυναμικής που περιέχει η ενιαία απ όλους τους δημόσιους υπάλληλους διεκδίκηση ενιαίων μισθολογικών αυξήσεων. Χειροτερεύουν οι σχέσεις κλιμακίων και κατηγοριών Όσο για τη διατυμπανιζόμενη στα υπουργικά κείμενα βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στα μισθολογικά κλιμάκια και τις κατηγορίες, πρέπει να πούμε ότι το σωστό αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος, για κατά κατηγορία εσωτερική σχέση εισαγωγικού προς καταληκτικό μισθό 1 προς 2 και για εξωτερική σχέση κατώτατου προς ανώτατο μισθό 1 προς 3, δε «χωράει» στις αντίστοιχες σχέσεις 1 προς 1,72 και 1 προς 2,41 που δίνει το νέο κυβερνητικό μισθολόγιο. Βέβαια, ο υπουργός ισχυρίζεται ότι επιφέρει κάποια σχετική βελτίωση σε σχέση με τα ισχύοντα σήμερα. Όμως, αν υπολογίσουμε στις προαναφερόμενες σχέσεις αθροιστικά τα ποσά του βασικού μισθού και του χρονοεπιδόματος, που σήμερα παίζουν το ρόλο του βασικού μισθού και συνυπάρχουν στο νέο βασικό μισθό του νέου μισθολογίου, τότε θα διαπιστώσουμε ότι αυτές οι σχέσεις, με αθροισμένα αυτά τα ποσά, σήμερα είναι καλύτερες, συγκρινόμενες μ αυτές των νέων βασικών μισθών, χωρίς βέβαια και πάλι να καλύπτουν το αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος. Αρνητικό, επίσης, είναι το γεγονός ότι ο υπουργός όχι μόνο δε δέχτηκε την ενσωμάτωση του επιδόματος των 176 ευρώ, αλλά με την κατάργησή του και τη διατήρησή του ως προσωπική διαφορά για όσους το παίρνουν σήμερα, δημιουργεί και πρόσθετα οικονομικά προβλήματα, αλλά και ανισοτιμία σε βάρος των νέων εργαζομένων που θα προσληφθούν και θα εργάζονται σε εργασιακούς χώρους με συναδέλφους τους με τα ίδια προσόντα, που όμως θα παίρνουν την προσωπική διαφορά των 176 ευρώ, επειδή έτυχε να διοριστούν έστω και μια μέρα πριν την ψήφιση του νέου μισθολογίου. Χτύπημα των συντάξεων Με «όχημα» το νέο μισθολόγιο, η κυβέρνηση εξέφρασε και άλλες αντεργατικές προθέσεις. Ο υπουργός από τις πρώτες συναντήσεις του με την ΑΔΕΔΥ, αλλά και με σχετικό νομοσχέδιο που μπλόκαρε το ελεγκτικό συνέδριο, επέμενε στην αποσύνδεση των συντάξεων από τους μισθούς. Με μια τέτοια ρύθμιση, που ο εκάστοτε υπουργός θα αποφασίζει και θα διατάζει το πόσο θα καθηλώνονται και θα μειώνονται οι συντάξεις, επιζητεί η κυβέρνηση να εξαναγκάζει τον εργαζόμενο να προτιμά να παραμένει στην ενεργό υπηρεσία μέχρι τα βαθιά γεράματα και μέχρι το «μοιραίο», για να αποφύγει την παραπάνω κυβερνητική αυθαιρεσία και έτσι και με τη «θέλησή» του να καταργηθεί ουσιαστικά το ηλικιακό δικαίωμά του στη σύνταξη, καθώς και το δικαίωμα του συνολικού εργάσιμου βίου. Επίσης, στο πρώτο κείμενό του ο υπουργός θέτει και θέμα δημιουργίας ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού φορέα, που θα διαχειρίζεται τις κύριες και επικουρικές συντάξεις των εργαζομένων στο δημόσιο, και όσον αφορά στην είσπραξη των εισφορών και όσον αφορά στην καταβολή των συντάξεων. Με την πρόταση αυτή ο υπουργός στοχεύει σ ένα επιπλέον πρόσθετο χτύπημα των συντάξεων. Με δεδομένη την επιχειρούμενη αποσύνδεση των συντάξεων από τους μισθούς, που προαναφέραμε, καθώς και με την καταλήστευση των αποθεματικών των σημερινών Ασφαλιστικών Ταμείων, αν γίνει ο φορέας που πρότεινε ο υπουργός, θα συμβεί το εξής: Πρώτον, τα μελλοντικά αποθεματικά του Ταμείου θα γίνουν αντικείμενο λεηλασίας από το μεγάλο κεφάλαιο και δεύτερον, σε περιπτώσεις που το Ταμείο εμφανίζει ελλείμματα, θα δίνεται η δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση να αποφασίζει την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και τη μείωση των συντάξεων. Ενώ, με βάση και την πρόσφατη εμπειρία, είναι σίγουρο ότι το καπιταλιστικό κράτος δε θα καταβάλλει ούτε τις εργοδοτικές εισφορές. 16. Το Δ.Σ. κατέθεσε Δήλωση - Τοποθέτηση στη ΔΕΠ για τα Νηπιαγωγεία της Περιφέρειας. 23/7/2003 Αρ. Πρωτ.: 52 ΔΗΛΩΣΗ - ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΗ ΔΕΠ Σχετικά με το πρόβλημα της στέγασης των Νηπιαγωγείων της πόλης, τη θέση μας την καταθέσαμε στη ΔΕΠ στη συνεδρίαση της 11-7-03. Συμπληρωματικά και σε σχέση με την πρόταση του 3ου Γραφείου Α/θμιας Περιστερίου που κατατέθηκε στη ΔΕΠ (1456/10-7-03 έγγραφο του 3ου Γραφείου) έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: 1. Κανένα από τα Νηπιαγωγεία της πόλης μας δεν διαθέτει τους χώρους που προβλέπει το «Κτιριολογικό Πρόγραμμα Ολοήμερου Νηπιαγωγείου» του ΥΠΕΠΘ, δηλαδή 900 τ.μ. στεγασμένου χώρου και 1.000 τ.μ. αυλείου χώρου. Σε κάθε περίπτωση που αναφερόμαστε σε ολοήμερο Νηπιαγωγείο πρέπει να έχουμε υπόψη το παραπάνω σχέδιο. Το σχέδιο αυτό έγινε παίρνοντας προφανώς, υπόψη ορισμένες ψυχοπαιδαγωγικές αρχές και αφού εκτίμησε τις ανάγκες που προκύπτουν από μια τέτοια εφαρμογή. Η παραγνώριση των προδιαγραφών αυτών οδηγεί σε σοβαρά λειτουργικά προβλήματα σήμερα στα Νηπιαγωγεία και ενδεχομένως έχει ψυχολογικές συνέπειες στην πορεία της ανάπτυξης του νέου ανθρώπου που διαβιώνει σε ένα περιβάλλον που δεν ικανοποιεί τις συγκεκριμένες ψυχοπαιδαγωγικές προδιαγραφές. Δε συμφωνούμε στο να δημιουργούνται ολοήμερα Νηπιαγωγεία χωρίς να εξασφαλίζεται η υποδομή για τη σίτιση, την ανάπαυση και την άνετη, ευχάριστη και δημιουργική παραμονή των νηπίων. Έτσι όσοι εκ των υστέρων διαπιστώνουν, ότι

δεν επαρκούν οι χώροι για τη λειτουργία των ολοήμερων τμημάτων, αναζητούν μίζερες λύσεις με διάφορες μικροπροσθήκες χώρων (π.χ. 2ο, 8ο, 35ο Νηπιαγωγεία). Δεν είμαστε σύμφωνοι με την τοποθέτηση αιθουσών στην αυλή άλλων σχολείων (ή και των ίδιων) επειδή δείχνει προχειρότητα στην αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος και επιφέρει επιπλέον προβλήματα αφού συρρικνώνει τον αύλειο χώρο των σχολείων. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αναζητηθούν άλλοι χώροι που να ικανοποιούν τις προδιαγραφές στέγασης των σχολείων. 2. Θεωρούμε ότι η χωροθέτηση των Νηπιαγωγείων πρέπει να γίνεται με τρόπο που να καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων. Η συγκέντρωση πολλών Νηπιαγωγείων σε ένα οικόπεδο πιθανό να μην ικανοποιεί αυτές τις προδιαγραφές (π.χ. 10ο, 21ο, 29ο Νηπιαγωγεία στο 1059 ΟΤ). Σ αυτή την περίπτωση πρέπει να αναζητηθεί άλλο οικόπεδο εντός της σχολικής περιφέρειας του Νηπιαγωγείου. 3. Χρειάζεται νέο Νηπιαγωγείο στην περιοχή Χρυσούπολης. Αυτό πρέπει να χωροθετηθεί στην περιοχή ανάμεσα στα 23ο, 32ο, 40ο, 39ο, 45ο, 9ο, 50ο έτσι που τα σχολεία αυτά να λειτουργούν με κανονικό αριθμό νηπίων και τμημάτων και τα νήπια να μην διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να φτάσουν στο σχολείο τους. Ήδη υπάρχει απόφαση της ΔΕΠ (Δεκέμβρης 2002) για το χώρο που προτείνεται για το 10ο Λύκειο και από τον οποίο μπορεί να αποκοπεί ένα τμήμα για Νηπιαγωγείο. 4. Για το ποιο σχολείο θα στεγαστεί σε ένα νέο κτίριο (24ο, ή 27ο Νηπιαγωγείο;) απαιτείται πρόταση από τις σχολικές μονάδες που εμπλέκονται. 5. Δε συμφωνούμε με τον αποχαρακτηρισμό χώρων (π.χ. χώροι πρασίνου κλπ.) για κτίσιμο σχολείων. Οι χώροι πρασίνου και χώροι που προορίζονται για κοινωνικούς και πολιτιστικούς σκοπούς είναι ήδη πολύ λίγοι στην πόλη μας και η παραπέρα μείωσή τους οδηγεί στην υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων της. 6. Είμαστε βέβαιοι ότι δεν εξαντλήθηκε η δυνατότητα αναζήτησης οικοπέδων που υπάρχουν και πρέπει να δεσμευτούν για σχολική χρήση. Υπάρχει παράδειγμα οικόπεδο στο ΟΤ 1347 χαρακτηρισμένο σαν σχολικός χώρος σε μια περιοχή που ζητάμε την ίδρυση νέου Νηπιαγωγείου και που πρέπει να στεγάσουμε και 50ο Νηπιαγωγείο. Προτείνουμε να αναζητηθούν αμέσως οικόπεδα μέσω των σχολείων και των συλλόγων γονέων. Αυτό πρέπει να γίνει τώρα, αφού κάθε αναβολή οδηγεί στο χάσιμο χώρων που χτίζονται από τους ιδιοκτήτες τους. 17. Το Δ.Σ. αποτύπωσε ορισμένες σκέψεις για την Ευέλικτη Ζώνη. ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ Το Δ.Σ. αποτυπώνει ορισμένες σκέψεις πάνω στις οποίες θα μπορούσε να βασιστεί μια πρώτη τοποθέτηση και προσέγγιση όσον αφορά την «Ευέλικτη ζώνη». Η «καινοτομία» αυτή δεν είναι ούτε κάτι καινούριο, γιατί υπάρχει πλούσια διεθνής εμπειρία, ούτε τόσο «αθώα». Ξεκόβουν την «καινοτομία» αυτή από το βασικό ερώτημα του τι σχολείο θέλουμε στη χαραυγή του 21ου αιώνα. Θέλουμε ένα σχολείο, όπου θα χωράνε οι διάφορες καινοτομίες, λίγο ολοήμερο, λίγο ευέλικτη, λίγο διαθεματικότητα..., που τελικά θα βγάζει καταρτισμένους αλλά αγράμματους πολίτες ή θέλουμε ένα σχολείο, ενιαίο για όλα τα παιδιά, που να παρέχει ολόπλευρη μόρφωση και να διαμορφώνει ολοκληρωμένους πολίτες; Επειδή εμείς οι εκπαιδευτικοί είμαστε οπαδοί της δεύτερης αντίληψης, αγωνιζόμαστε για μια βασική εκπαίδευση που θα παρέχει πραγματικά ολόπλευρη μόρφωση σε όλα τα παιδιά του λαού μας. Ένα σχολείο, που όταν τα παιδιά θα τελειώνουν στα 18 τους χρόνια, θα είναι έτοιμα είτε να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα ΑΕΙ είτε να συνεχίσουν στη δημόσια τεχνική εκπαίδευση είτε ακόμα και να βγουν στη δουλειά μετά από σύντομη επιμόρφωση. Ένα τέτοιο σχολείο περιλαμβάνει δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και ενιαίο 12χρονο βασικό υποχρεωτικό σχολείο για όλα τα παιδιά. Το σχολείο αυτό δεν θα είναι απλά μια επέκταση της σημερινής βασικής εκπαίδευσης, που σίγουρα βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση, αλλά θα είναι βασισμένο σε νέο αναλυτικό πρόγραμμα, νέα βιβλία, κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή με γενναία αύξηση των δαπανών για την Παιδεία και τελικά νέα φιλοσοφία που θα έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο και στη συγκεκριμένη περίπτωση το παιδί. Αντί μιας συνολικής πρότασης, της παραπάνω, που είναι πρόταση του συνόλου σχεδόν της εκπαιδευτικής κοινότητας, ή κάποιας άλλης, αν υπάρχει, η κυβέρνηση προχωρά στη γενίκευση της εφαρμογής «καινοτομιών», χωρίς καν να μπαίνει στον κόπο να μας παρουσιάσει κάποια σοβαρή επιστημονική έρευνα για τα αποτελέσματα της πιλοτικής εφαρμογής τέτοιων καινοτομιών. Ήδη η ευέλικτη ζώνη εφαρμόζεται σε κάποια σχολεία αρκετά χρόνια. Ποιο ήταν το όφελος για το ίδιο το παιδί μέσα από αυτή την εφαρμογή; Και φυσικά το όφελος αυτό δεν έχει να κάνει με την παρουσίαση, σε διάφορες φιέστες, του «πλούτου» των θεμάτων με τα οποία δούλεψαν στα σχολεία αυτά. Λες κι αν παρουσιαστεί ο πλούτος των υπόλοιπων σχολείων δεν θα είναι τεράστιος! Τελικά πού στοχεύει η κυβέρνηση με την «καινοτομία» αυτή; Οι στόχοι της είναι μακροπρόθεσμοι. Θα σταθούμε σε μερικούς και είμαστε σίγουροι ότι η πλούσια εμπειρία των ίδιων των συναδέλφων θα πλουτίσει την τοποθέτηση αυτή και με άλλες πλευρές: Η «διεπιστημονικότητα» ή «διαθεματικότητα», που προπαγανδιστικά χρησιμοποιείται, πρέπει να διαπερνά όλο το πρόγραμμα του σχολείου, το οποίο θα είναι ενιαίο για όλους κι όχι κάποιες «ζώνες», όπως είναι η ευέλικτη ζώνη, της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτό προϋποθέτει συνολική αναμόρφωση του

αναλυτικού προγράμματος, σε επιστημονική βάση, στην υπηρεσία των σύγχρονων αναγκών του λαού μας και όχι προσαρμογή στις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Η μη χρηματοδότηση των προγραμμάτων (οι όποιες χρηματοδοτήσεις δίνονται τώρα, ελάχιστες βέβαια, άμεσα θα κοπούν), αποβλέπει στην αναζήτηση χορηγών εκ μέρους των σχολείων, με συνέπεια την άμεση εμπλοκή των «χορηγών» στη διαμόρφωση του προγράμματος του σχολείου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη μόρφωση των παιδιών. Είναι το σχολείο της αγοράς που ονειρεύονται το μεγάλο κεφάλαιο και οι υποστηρικτές του. Ήδη γίνεται κάτι τέτοιο. Π.χ. σε σχολεία της Αθήνας η Crest έχει αναλάβει την αγωγή υγείας (!), ενώ η Φάγε τη διατροφή(!!). Δηλαδή, ιδιωτικοποιείται παραπέρα η δημόσια εκπαίδευση, κάτι που θα ενταθεί, αφού τα κονδύλια για την Παιδεία παραμένουν στην καλύτερη περίπτωση παγωμένα και θα αναζητηθεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο ο εξοπλισμός του σχολείου, για να μπορεί στοιχειωδώς να δουλέψει τέτοια προγράμματα (π.χ. βιβλιοθήκες, αναγνωστήρια...). Φυσικά θα κληθούν να πληρώσουν και οι γονείς. Φυσικά μέσα από το συγκεκριμένο πρόγραμμα επιχειρείται η παραπέρα ιδεολογική χειραγώγηση των μαθητών, αφού τα διάφορα θέματα θα παρουσιάζονται με την άμεση εμπλοκή των επιχειρήσεων, μέσω των χορηγιών και φυσικά γνωρίζουμε ότι το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν «προσφέρει» τίποτα χωρίς αντάλλαγμα. Η υιοθέτηση ή όχι των συγκεκριμένων προγραμμάτων, τα οποία εντάσσονται στις «καινοτόμες δράσεις», αποτελεί αξιολογικό στοιχείο για κάθε σχολείο, στην επιχειρούμενη αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, αλλά και των Διευθυντών. Κάτι τέτοιο άλλωστε περιέχεται ήδη στο Π.Δ., 50 με βάση το οποίο έγινε η αξιολόγηση των νέων στελεχών εκπαίδευσης. Κατ επέκταση θα αποτελεί και αξιολογικό κριτήριο για τον εκπαιδευτικό, όταν θα επιχειρήσουν να περάσουν την αξιολόγηση. Κάτι που δεν θα αργήσει, αν ο Κλάδος δε σταματήσει το νέο επιθεωρητισμό. Επιπλέον όλοι κατανοούμε ότι, με βάση τα παραπάνω, θα ενταθεί στην πορεία ο ανταγωνισμός μεταξύ εκπαιδευτικών αλλά και σχολείων για το ποιος θα παρουσιάσει το πιο «καινοτόμο»(!) και γνωρίζουμε όλοι πόσο αντιπαιδαγωγικό είναι αυτό το κλίμα του ανταγωνισμού. Με βάση τα παραπάνω, καταργείται το ενιαίο της εκπαίδευσης. Αφού σιγά - σιγά θα υπάρχει ένας μικρός κορμός μαθημάτων ενιαίος για όλους και από κει και πέρα το κάθε σχολείο θα αποφασίζει για δράσεις που θα εντάξει στο δικό του «καινοτόμο» πρόγραμμα. Επιπλέον ο σύλλογος διδασκόντων φορτώνεται την ευθύνη να κάνει «αρεστό» προς την κοινωνία το σχολείο του, απαλλάσσοντας την εκάστοτε κυβέρνηση από τη βασική ευθύνη για τη μόρφωση που παρέχει στα παιδιά του ελληνικού λαού. Το σχολείο, μέσα και από τις «καινοτομίες» αυτές γίνεται πιο ταξικό, γιατί τα παιδιά που προέρχονται από ψηλότερο βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο θα είναι εκείνα που θα συμμετέχουν ενεργά στην επεξεργασία των διαφόρων δράσεων, με τη βοήθεια των γονιών τους, σε αντίθεση με τα παιδιά που προέρχονται από χαμηλά λαϊκά στρώματα, τα οποία δεν μπορούν να βοηθηθούν στο σπίτι, μορφωτικά, οικονομικά αλλά ούτε το σχολείο θα τους προσφέρει την κατάλληλη βοήθεια αφού υποδομή δε διαθέτει (π.χ. βιβλιοθήκη). Το καθημερινό πρόγραμμα των 3 ενενηντάλεπτων ή έστω δύο ενενηντάλεπτων πόσο παιδαγωγικό αλλά και εφαρμόσιμο είναι, αφού η ίδια η ζωή έχει δείξει ότι και σήμερα το πρώτο δίωρο πολλές φορές είναι μεγάλο για τα παιδιά; Ας έλθουμε και στον ίδιο τον εκπαιδευτικό. Χωρίς ουσιαστική επιμόρφωση και χωρίς καμιά επιπλέον αμοιβή, καλείται να δουλέψει δύο και τρεις φορές περισσότερο και ταυτόχρονα χρεώνεται σχεδόν αποκλειστικά την ευθύνη να ψάξει, να βρει, να μελετήσει, να επιλέξει, να καταγράψει και τελικά να παρουσιάσει κάθε «καινοτόμα» δράση, έχοντας στους ώμους του και την τεράστια ευθύνη της μόρφωσης των παιδιών μέσα από αυτούς τους πειραματισμούς για τους οποίους στο κάτω - κάτω δεν ευθύνεται. Επιπλέον καλείται να αναζητήσει χορηγούς και να είναι υποχρεωμένος να συνεργάζεται μαζί τους στην παρουσία κάποιων δράσεων, δηλαδή να συνεργάζεται με άτομα που επιλέχθηκαν από τους χορηγούς-εταιρείες, τα οποία πιθανόν να μην έχουν καμία παιδαγωγική κατάρτιση! Σύμφωνα με τα κείμενα της Ε.Ε., αλλά και του Π.Ι., η ευέλικτη ζώνη αποτελεί μια «ευέλικτη και φτηνή λύση για την αλλαγή του αναλυτικού προγράμματος». Δηλαδή χωρίς πολλές - πολλές αντιδράσεις, γιατί πολλοί (γονείς, άλλοι φορείς...) δε θα καταλάβουν τουλάχιστον αμέσως, αλλάζουμε το σχολείο, με βάση τις ανάγκες της αγοράς. 18. Το Δ.Σ. εξέδωσε τις παρακάτω ανακοινώσεις. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ «ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ» Ανακοίνωση Ο εφιάλτης της χωματερής απειλεί την υγεία και τη ζωή μας ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ, 10-10-2003 Αρ. Πρωτ.: 64 Μήνες τώρα ζούμε μέσα στη βρώμα και στη μπόχα που φτάνει στα σπίτια μας και στα σχολεία μας από το σκουπιδότοπο των Άνω Λιοσίων. Ιδιαίτερα το νιώθουμε αυτό όσοι ζούμε και εργαζόμαστε στις συνοικίες Κηπούπολη, Χρυσούπολη, Ανθούπολη, Νέα Ζωή κλπ. Στις ζεστές μέρες του καλοκαιριού και μέχρι τώρα δεν νιώθουμε πλέον ευεργετικό το βοριαδάκι αλλά κατάντησε σκέτος εφιάλτης. Η κατολίσθηση στη χωματερή (γιατί άραγε έγινε;) και η πυρκαγιά που ξέσπασε στέλνουν καθημερινά στα σπίτια μας και στα πνευμόνια τα δικά μας και των παιδιών μας επικίνδυνες για την υγεία ουσίες (διοξίνες).

Είναι γνωστό ότι στη χωματερή των Άνω Λιοσίων εναποτίθενται παράνομα απόβλητα από τις μονάδες βιολογικού καθαρισμού της Μεταμόρφωσης και της Ψυτάλλειας, υλικά επικίνδυνα για την υγεία του λαού της περιοχής μας. Το χειρότερο ακόμη είναι ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ ετοιμάζεται να μετατρέψει το νταμάρι Μουσαμά, στην περιοχή Πετρούπολης, σε εστία θανάτου αφού το προορίζει για χώρο εναπόθεσης «υπολειμμάτων από τις μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων της Δυτικής Αττικής». Μας υπόσχονται το ήδη υποβαθμισμένο περιβάλλον της περιοχής μας να το κάνουν χειρότερο! Αυτό το μέλλον προετοιμάζουν για το λαό του Περιστερίου και των γειτονικών Δήμων. Στο θέμα της υγείας και της ποιότητας ζωής όμως δε χωρούν παζάρια και υπολογισμοί. Ο λαός αντιδρά και προχώρησε σε πρώτη μαζική εκδήλωση με κοινή πρωτοβουλία των δημοτικών παρατάξεων ΠΑΣΥ Περιστερίου και Δημοκρατικής Συνεργασίας Πετρούπολης. Με σύνθημα «Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας» ο σύλλογος «Έλλη Αλεξίου» συμμετέχει στις πρωτοβουλίες μαζικών φορέων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων της περιοχή μας. Είτε πρόκειται για την υπεράσπιση του βουνού από τα αρπακτικά της Μονής Λαμίας και τους ομοίους τους καταπατητές είτε για την ανατροπή των πολιτικών που στοιβάζουν το θάνατο στην αυλή μας, στα σπίτια μας, στο χώρο που ζουν και αναπνέουν τα παιδιά μας και οι μαθητές μας. Καλεί τα μέλη του, εκπαιδευτικούς της Α/θμιας Εκπαίδευσης Περιστερίου να αναπτύξουν πολύμορφες πρωτοβουλίες και δράσεις με στόχο την ενημέρωση των γονέων, των μαθητών και του λαού για τη σοβαρότητα του προβλήματος, την ευαισθητοποίηση και την κινητοποίηση. Έχουμε χρέος να υπερασπίσουμε το περιβάλλον που ζούμε και τον αέρα που αναπνέουμε. Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ «ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ» ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ, 10-10-2003 Αρ. Πρωτ.: 66 ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Έξω ο ρατσισμός από τα σχολεία! Έφτασε αυτές τις μέρες στα σχολεία μας το Φ.63574/15337/03 έγγραφο του Υπ. Εσωτερικών (Δ/νση Αλλοδαπών και Μετανάστευσης) που αφορά την εγγραφή παιδιών αλλοδαπών στα σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η εγκύκλιος αυτή που διακινεί το ΥΠΕΠΘ: φέρνει το ρατσισμό στην εκπαίδευση, αφού συνιστά να μην εγγράφονται τα παιδιά των αλλοδαπών, εάν οι γονείς τους δεν είναι κάτοχοι άδειας παραμονής που να ισχύει προτρέπει τους Δ/ντές των σχολείων να ελέγχουν τα μεταναστευτικά έγγραφα των αλλοδαπών μετατρέποντάς τους έτσι (τους Δ/ντές) σε μηχανισμό καταστολής. Η εγκύκλιος αυτή παραβιάζει τόσο το μεταναστευτικό νόμο 2910/01 όσο και το ίδιο το σύνταγμα (άρθρο 5). Οι αλλοδαποί μετανάστες και οικονομικοί πρόσφυγες είναι θύματα της ληστρικής καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων, θύματα επίσης και του «εμπορίου ελπίδων» που τους τάζουν στους δήθεν παραδείσους του καπιταλισμού. Πλουτίζουν με τη δυστυχία τους και το αίμα τους τα κυκλώματα των δουλεμπόρων, των μεγαλοεργολάβων και των αφεντικών. Εύκολα θύματα, στυμμένες λεμονόκουπες, αναλώσιμο είδος στα γιαπιά και στα κάτεργα, που πάνω τους και πάνω μας στηρίζεται η ευημερία των οικονομικών δεικτών που με περηφάνια επιδεικνύουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου επιζητώντας την ψήφο μας και την υποταγή μας στις πολιτικές τους. Οι μετανάστες-οικονομικοί πρόσφυγες είναι κομμάτι από εμάς, τμήμα της παγκόσμιας εργατικής τάξης, βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Μαζί θα αντιπαλέψουμε τις αντιδραστικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, μαζί τους θα σταματήσουμε τον κοινό εχθρό, την ιμπεριαλιστική λαίλαπα που λεηλατεί το παρόν και το μέλλον χωρών και λαών οδηγώντας τους στη φτώχεια, την εξαθλίωση και την καταστροφή. Καλούμε τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς να επαγρυπνούν και να αποκρούσουν πολιτικές που αλλοιώνουν το χαραχτήρα του σχολείου μετατρέποντάς το σε χώρο αστυνομικού ελέγχου και καταστολής εναντίον των μεταναστών και οικονομικών προσφύγων στη χώρα μας. Καλούμε τους διευθυντές των σχολείων να αρνηθούν το ρόλο του χωροφύλακα και του καταδότη και αντίθετα να περιφρουρήσουν και να τιμήσουν την ιδιότητα του δασκάλου. Καλούμε τους γονείς και τους εργαζόμενους της πόλης μας να συνεχίσουν να δείχνουν στην πράξη την αλληλεγγύη τους απέναντι στα παιδιά των συναδέλφων μεταναστών. Γιατί για «δικούς» και «ξένους» εργάτες ίδια είναι η καπιταλιστική εκμετάλλευση, ίδιος ο ιδρώτας, ίδιο και το αίμα του εργάτη που αυγαταίνουν τα κέρδη των πλουτοκρατών. Η δύναμη των λαών είναι η αλληλεγγύη τους ΘΕΜΑ: «ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ» «ΟΛΟΗΜΕΡΑ» προβλήματα Νηπιαγωγείων Εμείς οι νηπιαγωγοί που εργαζόμαστε στα Δημόσια νηπιαγωγεία της περιοχής μας διαμαρτυρόμαστε έντονα για την προχειρότητα με την οποία η πολιτεία αντιμετωπίζει την προσχολική αγωγή. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι πολλά και συνεχώς αυξάνονται... Η πολιτεία όμως αντί να σκύψει πάνω σ αυτά και να δώσει λύσεις τα οξύνει ακόμα περισσότερο με εγκυκλίους - τελεσίγραφα. Επισημαίνουμε ότι: