ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕ ΕΡΓΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ КОНЦЕРТ ПРОИЗВЕДЕНИЙ СОВРЕМЕННЫХ ГРЕЧЕСКИХ КОМПОЗИТОРОВ

Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού Παράρτημα Οδησσού Греческий Фонд Культуры Одесский филиал ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕ ΕΡΓΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ КОНЦЕРТ ПРОИЗВЕДЕНИЙ СОВРЕМЕННЫХ ГРЕЧЕСКИХ КОМПОЗИТОРОВ Οδησσός 24 Μαρτίου 2011 Одесса 24 марта 2011

24 Μαρτίου 2011 Έναρξη 18:00 Αίθουσα Συναυλιών Μουσικού Σχολείου «Στολιάρσκι» ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕ ΕΡΓΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ Χορωδία Παραρτήματος ΕΙΠ Οδησσού Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Όλγα Ολέινικοβα Εθνικός ύμνος της Ελλάδας Εθνικός ύμνος της Ουκρανίας Τη Υπερμάχω Σουσίτκα (ουκρανικό παραδοσιακό) Ελευθεριά Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ (μουσική: Μ. Θεοδωράκης, στίχοι: Ο. Ελύτης) συνοδεία στο πιάνο: Τατιάνα Κράβτσενκο, σολίστ: Ηλιά Μάρκιβ Χορωδία Μουσικού Σχολείου «Στολιάρσκι» Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Τατιάνα Γιακοβτσούκ Ύμνος του Αγίου Νεκταρίου στην Παναγία Άγιος ο Θεός Άξιον Εστί (σολίστ Όλγα: Κουζούμπ) Κοντάκιο των Αγίων Ρώσων Νεομαρτύρων Γεώργιος Αξιώτης (1875-1924) Φούγκα για κουαρτέτο εγχόρδων Κουαρτέτο εγχόρδων «Αρμονίες του Κόσμου» (Οδησσός) Νίκος Σκαλκώτας (1904-1945) Ελληνικοί χοροί για κουαρτέτο εγχόρδων Ηπειρώτικος Κρητικός Τσάμικος Κουαρτέτο εγχόρδων «Αρμονίες του Κόσμου» (Οδησσός) Παύλος Καρρέρ (1829-1896), μετεγγραφή Νίκου Σκαλκώτα Ο Γέρο Δήμος Κουαρτέτο εγχόρδων «Αρμονία» (Οδησσός) Νίκος Σκαλκώτας (1904-1945) Ελληνικοί χοροί για κουαρτέτο εγχόρδων Αρκαδικός Κλέφτικος Κουαρτέτο εγχόρδων «Αρμονίες του Κόσμου» (Οδησσός) Νέστωρ Ταίηλορ (1963) Softly awakes my heart, 3 κομμάτια για πιάνο σολίστ Τατιάνα Κράβτσενκο Γιάννης Κωνσταντινίδης (1903-1984) 8 ελληνικοί νησιώτικοι χοροί για δύο πιάνα σολίστ: Γιούρι και Όλγα Σερμπακόβ 2

24 марта 2011 Начало в 18:00 Концертный зал средней специальной музыкальной школы им.проф.п.с.столярского КОНЦЕРТ ПРОИЗВЕДЕНИЙ СОВРЕМЕННЫХ ГРЕЧЕСКИХ КОМПОЗИТОРОВ Хор Одесского филиала Греческого Фонда Культуры Руководитель Олейникова Ольга Гимн Греции Гимн Украины Заступница Сусідка (украинская народная) Свобода Ты, о постижимый праведности свет! (музыка М.Теодоракис, стихи О.Элитис) Концертмейстер Татьяна Кравченко, Солист Илья Маркив Хор музыкальной школы им. проф. П.С. Столярского Руководитель Яковчук Татьяна Гимн Пресвятой Богородице от Св.Нектария Святый Боже Достойно Есть (Солистка Кузуб Ольга) Кондак Новомученникам Российским Георгиос Аксиотис (1875-1924) Фуга для струнного квартета Струнный Квартет «Гармонии мира» Никос Скалкотас (1904-1945) Греческие танцы для струнного квартета Эпиротикос Критикос Цамикос Струнный Квартет «Гармонии мира» Павлос Каррер (1829-1896), аранжировка Н. Скалкотаса Геро Димос Струнный Квартет «Гармонии мира» Никос Скалкотас (1904-1945) Греческие танцы для струнного квартета Аркадикос Клефтикос Струнный Квартет «Гармонии мира» Нестор Тейлор (1963) Softly awakes my heart, 3 произведения для фортепиано Солистка Татьяна Кравченко Яннис Константинидис (1903-1984) 8 танцев с греческих островов для двух фортепиано Солисты Юрий и Ольга Щербаковы 3

ΧΟΡΩΔΙΑ «ΕΛΛΑΔΑ» Η χορωδία «Ελλάδα» δημιουργήθηκε από το Παράρτημα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού στην Οδησσό το 1998, αρχικά ως παιδική, με μέλη τους μαθητές της Σχολής Ελληνικής Γλώσσας. Αργότερα εξελίχθηκε σε γυναικεία και, από το 2002, προστέθηκαν και ανδρικές φωνές. Σήμερα αποτελείται από 25 άτομα. Στο ρεπερτόριό της περιλαμβάνονται κυρίως έργα Ελλήνων, αλλά και Ουκρανών και Ρώσων συνθετών, εκκλησιαστικοί ύμνοι και παραδοσιακά τραγούδια. Έχει βραβευτεί σε διεθνή φεστιβάλ χορωδιακής μουσικής στη Ρουμανία (Γαλάτσι, 1999) και στην Ουκρανία (Ισμαήλ, 2001) και διακρίθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορωδιακής Μουσικής «Νότια Παλμίρα (Οδησσός, 2001, 2002). Το 2002 κέρδισε επίσης την πρώτη θέση στον πανουκρανικό χορωδιακό διαγωνισμό «Χρυσή Νότα». Τον Απρίλιο του 2004 πήρε μέρος σε συναυλία στο Βόλο με την ορχήστρα «Εστουδιαντίνα», ενώ τον Ιούλιο συμμετείχε στις Χορωδιακές Συναντήσεις Ερμιόνης. Η χορωδία δίνει πολλές συναυλίες σε εκδηλώσεις του Παραρτήματος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού και άλλων πολιτιστικών φορέων της Οδησσού. Καλλιτεχνικός διευθυντής της χορωδίας από την ίδρυσή της έως το 2008 διετέλεσε ο Αλεξάντρ Ζάιτσεφ, ενώ από το 2008 έως το 2009 η καθηγήτρια Γκαλίνα Σπακ. Από το 2009 έως σήμερα την καλλιτεχνική διεύθυνση έχει η κυρία Όλγα Ολέινικοβα. КАМЕРНЫЙ ХОР «ЭЛЛАДА» Хор «Эллада» создавался Одесским Филиалом Греческого Фонда Культуры в 1998 г. как детский коллектив. С течением времени в репертуар стали включаться произведения для женского хора. В 2002 году в хор влилось несколько мужских голосов, благодаря чему коллектив теперь является смешанным хором. Основу репертуара составляют хоровые произведения греческих композиторов, народная музыка. Коллектив также исполняет украинские и русские произведения. Хор дипломант двух Международных фестивалей (г. Галац, Румыния, 1999 г.; г. Измаил, Украина, 2001 г.), лауреат Международного фестиваля-конкурса «Южная Пальмира» (2001 2002 гг.), лауреат I-го Все укра ин - ского фестиваля «Зо - лотая Нота» (2002 г.) В апреле 2004 г. хор вместе с оркестром народных инструментов Одесской государственной музыкальной академии принял участие в программе культурных мероприятий г. Волоса (Греция) и в июле 2004 г. принял участие в «Хоровых встречах» г. Эрмиони. Хор постоянный участник мероприятий, организуемых как Фондом, так и другими учреждениями культуры г. Одессы. Руководители Хора: со дня основания по 2008 год Александр Зайцев; с 2008 по 2009 год Галина Шпак, лауреат международных конкурсов; с 2009 года Ольга Олейникова. 4

ΧΟΡΩΔΙΑ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ «ΣΤΟΛΙΑΡΣΚΙ» ХОР МУЗЫКАЛЬНОЙ ШКОЛЫ им. проф. П. С. СТОЛЯРСКОГО Η χορωδία του Μουσικού Σχολείου «Στολιάρσκι» της Οδησσού ιδρύθηκε το 2000 υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της κυρίας Τατιάνας Γιακοβτσούκ. Έχει διακριθεί σε Διεθνή διαγωνισμό το 2005 στην Ελβετία. Συμμετείχε και βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ «Τα παιδιά για τα παιδιά». Δίνει πολλές συναυλίες σε σχολεία, φορείς και σε γιορτές της πόλης. Хор создан в 2000 году. Руководитель Татьяна Яковчук. Хор является лауреатом международного конкурса в г. Мартен, Швейцария, 2005 год. Он участник и дипломант Международного фестиваля «Дети детям». Выступает на праздниках и с шефскими концертами во многих организациях и школах г. Одессы и др. 5

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΞΙΩΤΗΣ (1875;-1924) Γεννημένος το 1875 στην Μαριούπολη, ο Γεώργιος Αξιώτης εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1887 και ξεκίνησε μαθήματα μουσικής στο Ωδείο Αθηνών, ενώ κατόπιν ακολουθώντας τα βήματα των περισσοτέρων επτανησίων συνθετών του 19ου αιώνα ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Ωδείο San Pietro a Majella της Νάπολης (1895-1901), ως μαθητής του επιφανούς καθηγητή σύνθεσης Paolo Serrao. Η πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα τον βρίσκει και πάλι στην ελληνική πρωτεύουσα, όπου αναπτύσσει έντονη καλλιτεχνική και πνευματική δραστηριότητα, ως ιδρυτικό μέλος και πρώτος διευθυντής του Ωδείου του Πειραϊκού Συνδέσμου, ως ιδρυτής και αρχισυντάκτης (από κοινού με τον Γεώργιο Λαμπελέτ) του ρηξικέλευθου λογοτεχνικού περιοδικού Κριτική (1903) και επιπλέον ως συνθέτης, πιανίστας και συγγραφέας. Εντούτοις, η σφοδρή πολεμική του εναντίον τού τότε κραταιού διευθυντή τού Ωδείου Αθηνών Γεωργίου Νάζου και λίγο αργότερα του Μανώλη Καλομοίρη τον ώθησε σταδιακά στο περιθώριο της αθηναϊκής μουσικής ζωής και έτσι ο ίδιος αποσύρθηκε γύρω στο 1910 στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Μύκονο, όπου παρέμεινε δραστήριος μέχρι τον σχετικά πρόωρο θάνατό του το 1924. Οι σωζόμενες μουσικές συνθέσεις του Αξιώτη συμφωνικά κομμάτια και τραγούδια, ως επί το πλείστον είναι σχεδόν στο σύνολό τους αχρονολόγητες, ενώ πολλές από αυτές αγνοούνταν επί δεκαετίες και δεν είναι διόλου υπερβολικό το να ειπωθεί γι αυτές ότι έχουν σωθεί από καθαρή τύχη. Η Φούγκα για κουαρτέττο εγχόρδων καλύπτει μεν έναν σπάνιο τομέα στην εργογραφία του Αξιώτη, την μουσική δωματίου, αλλά είναι οπωσδήποτε αντιπροσωπευτική της άρτιας συνθετικής του τεχνικής και του ιδιαίτερου «εθνικού» χρώματος της μουσικής του. ГЕОРГИОС АКСИОТИС (1875?-1924) Родившись в 1875 в Мариуполе, Георгиос Акси отис в 1887 г. поселился в Афинах и приступил к урокам музыки в Афинской Кон сер - ватории, а затем, как и большинство композиторов Ионических островов XIX века, завершил свое образование в консерватории San Pietro a Majella в Неаполе (1895-1901), будучи учеником выдающегося преподавателя композиции Paolo Serrao. В первое десятилетие XX века он снова оказывается в столице Греции, где разворачивает яркую художественную и интеллектуальную деятельность, как один из основателей и первый ди рек тор Консерватории Пирейского Союза, как основатель и главный редактор (вместе с Георгом Лам бе ле том) прогрессивного литературного журнала «Критика» (1903) и также как композитор, пианист и писатель. Одн ако его яростная полемика про тив тогдашнего могущес т вен ного директора Афин ской Кон - серватории Георга Назоса и, немного поз же Манолиса Каломириса, постепенно при ве ла его к отстранению от афинской музыкальной жизни, и он удалился в 1910 г. на свою ро - дину остров Миконос, где оставался активным до своей относительно преждевременной смерти в 1924 г. Сохранившиевся му зы каль - ные композиции Аксиотиса это в основном симфонические произведения и песни почти все они недатированные, и многие из них не были известны в течение десятилетий, и совсем не будет преувеличением сказать, что они были спасены по чистой случайности. Фуга для струн ного квартета хоть и охватывает редкий раздел в творчестве Аксиотиса, но, по сути, пред ставляет целую составляющую его техники и особого «национального» колорита его музыки. 6

ΝΙΚΟΣ ΣΚΑΛΚΩΤΑΣ (1904-1945) Κορυφαίος έλληνας μουσουργός, με πρωτότυπο έργο και διεθνή απήχηση. Γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1904. Από την ηλικία των πέντε ετών άρχισε να μαθαίνει βιολί με τον θείο του και αργότερα συνέχισε στο Ωδείο Αθηνών όπου αποφοίτησε παίρνοντας το Πρώτο Χρυσό Βραβείο το 1920. Το 1921, έφυγε για σπουδές στο Βερολίνο έχοντας εξασφαλίσει σειρά υποτροφιών. Από το 1921 ως το 1933 έζησε στο Βερολίνο, όπου αρχικά πήρε μαθήματα βιολιού από τον Willy Hess. Το 1923 αποφάσισε να εγκαταλείψει την καριέρα του σαν βιολονίστας και έγινε συνθέτης. Σπούδασε σύνθεση με τους Paul Kahn, Paul Juon, Kurt Weill, Philipp Jarnach και Arnold Schoenberg. Το 1933 ο Σκαλκώτας γύρισε στη Ελλάδα, όπου ζούσε παίζοντας σε διάφορες ορχήστρες. Κατά την περίοδο 1931-34 ο Σκαλκώτας δεν συνέθεσε τίποτα. Άρχισε να γράφει ξανά στην Αθήνα μέχρι το θάνατό του. Το έργο του περιλαμβάνει συμφωνικά έργα («Ελληνικοί χοροί», η συμφωνική εισαγωγή «Η Επιστροφή του Οδυσσέα», το παραμυθόδραμα «Η Κόρη και ο Θάνατος», η «Κλασική Συμφωνία για πνευστά», μια «Συμφωνιέτα» και αρκετά κοντσέρτα), έργα μουσικής δωματίου, καθώς και φωνητικά έργα. Ο Σκαλκώτας πέθανε απρόσμενα το 1949 στην Αθήνα. Τα περισσότερα έργα του πρωτοπαρουσιάστηκαν μετά το θάνατό του. Εκτός το καθαρά μουσικό του έργο, ο Σκαλκώτας συνέταξε ένα σημαντικό θεωρητικό έργο, αποτελούμενο από αρκετά μουσικά άρθρα, μια πραγματεία ενορχήστρωσης, μουσικές αναλύσεις κλπ. Ο Σκαλκώτας γρήγορα διαμόρφωσε το προσωπικό του στυλ μουσικής γραφής έτσι ώστε κάθε επιρροή από τους δασκάλους του σύντομα αφομοιώθηκε δημιουργικά σε ένα τρόπο σύνθεσης που είναι απολύτως προσωπικός και αναγνωρίσιμος. Σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ο Σκαλκώτας παρέμεινε πιστός στα νεοκλασικά НИКОС СКАЛКОТАС (1904-1945) Никос Скалкотас родился в музыкальной семье в Халкисе в 1904 г. В 1909 г. семья переехала в Афины, где в возрасте пяти лет он начал заниматься музыкой по классу скрип ки со своим дядей Костасом Скалко та - сом. Афинскую консерваторию он закончил в 1920 г. с золотой медалью. В 1921 г. Скалко - тас переехал в Берлин, где занимался в Hochshule у Вилли Хесса. Вскоре он решил оставить за - ня тия по скрипке и посвятить себя композиции. Его учителями были П. Йон, К. Вилл, Ф. Яр нах. В 1927 г., получив из Афин стипендию для продолжения образования, он по - сту пает в класс композиции к Арнольду Шёнбергу, увлекшись идеей написания атональной музыки. Его сочинения исполняются в Берлине и в Афинах. Однако, в 1931 году из-за разногласий с Шёнбергом, Скал - ко тас оставляет занятия по композиции. В 1933 г. он возвратился в Афины, где начал работать скрипачом в оркестре и вновь начал сочинять. До конца своих дней он зарабатывал себе на жизнь игрой на скрипке в разных Афинских оркестрах: Консерватории, на радио и в Опере. В 1949 г. он скоропо - стиж но умирает в возрасте 45 лет. Несмотря на свою короткую жизнь, Скалкотас написал около 110 произведений: 2 большие симфонические сюиты, симфоническую увертюру «Возвращение Улисса», 9 концертов, «Клас - си ческую симфонию» для духовых инструментов, «Симфониетту», сюиты, балет, произведения для струнного и духового оркестра, струнных квартетов, различные вокальные сочинения, музыку к спектаклям. Скалкотас писал одновременно сочинения тональные и атональные, используя все основные стилистические направления первой половины XX века. Скалкотас писал в 7

ιδανικά της "Νέας Αντικειμενικότητας" (Neue Sachlichkeit) και της "απόλυτης μουσικής" που διακηρύχθηκαν το 1925. Όπως ο Σένμπεργκ, καλλιέργησε επίμονα κλασικές φόρμες, αλλά ο κατάλογος των έργων του χωρίζεται σε έργα ατονικά και δωδεκαφθογγικά, και σε τονικά έργα, ενώ και οι δύο κατηγορίες εκτείνονται χρονικά σε όλη τη συνθετική του καριέρα. Αυτή η φαινομενική ανομοιογένεια μπορεί να εντάθηκε από την αγάπη του για την ελληνική παραδοσιακή μουσική. Ο Σκαλκώτας ήταν ικανός να συνδέει διαφορετικά και κατά κάποιο τρόπο αντιθετικά στοιχεία και να μη συμβιβάζεται, αλλά μάλλον να εμπλουτίζει τη δική του αυθεντικότητα, ποικιλία και δύναμη έκφρασης. Παρόλα αυτά η μουσική του είχε μόνο περιορισμένη επιρροή στις μεταπολεμικές τάσεις, ακόμα και στην Ελλάδα, πιθανόν εξαιτίας των χωρίς συμβιβασμούς απαιτήσεων του τόσο από τον ακροατή όσο και από τον εκτελεστή, και των φαινομενικά συντηρητικών δομικών και θεματικών του προτιμήσεων. присущем только ему 12-тоновом (додекафонном) стиле, объединяющем тематические и гармонические тональные ряды, преимущественно в классических формах (сонате, вариациях, сюите). Другой отличительной чертой музыки Скал - ко таса является присутствие греческого фольк лора. Самое значительное свое сочинение «Греческие танцы» Скалкотас написал в период с 1931 по 1936 гг. Время от времени он пересматривал и дополнял их оркестровыми переработками. Он так - же сделал несколько аранжировок отдельных танцев для различных инструментальных групп. Изданные уже после его смерти для струнных инструментов, они завоевали всемирную известность. В «Танцах» композитор не только полностью использует народные мелодии, но и обогащает их собственными мелодическими аранжировками. ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΡΡΕΡ 1829 1896 Έλληνας μουσουργός της επτανησιακής σχολής, που έγραψε κυρίως όπερες. Υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ελλάδα του 19ου αιώνα και με επιτυχημένη παρουσία στην Ιταλία. Ο Παύλος Καρρέρ ή Καρρέρης γεννήθηκε στις 12 Μαΐου 1829 στην αγγλοκρατούμενη Ζάκυνθο και ήταν γόνος οικογένειας γαιοκτημόνων του νησιού. Σπούδασε μουσική στη γενέτειρά του (1846-1847), την Κέρκυρα με τον Νικόλαο Μάντζαρο (1848) και στο Μιλάνο (1850). Το 1852 παρουσίασε την πρώτη του όπερα με τίτλο «Δάντης και Βεατρίκη» στο θέατρο του Μιλάνου «Καρκάνο». Ακολούθησαν στο ίδιο θέατρο τα έργα «Ισαβέλλα Ασπένα» (1855) και «Λα Ρεντιβίβα» (1856). ПАВЛОС КАРРЕР 1829 1896 Греческий композитор ионической школы, который писал главным образом оперы. Был особенно популярен в Греции в XIX веке, а также в Италии. Павлос Каррер или Каррерис родился 12 мая 1829 года на оккупированном англичанами острове Закинфос и был потомком семьи землевладельцев острова. Учился музыке на сво - ей родине в 1846-47 гг. на острове Керкира у композитора Николаоса Мандзароса в 1848 г. и в Милане в 1850 г. В 1852 г. представил первую свою оперу под названием «Дан те и Беатрика» в Милане, в театре Кар - кано. В этом же театре были исполнены опе - ры «Изабелла Аспена» (1855) и «Ла Реди ви - 8

Στο Μιλάνο άρχισε να γράφει την όπερα «Μάρκος Μπότσαρης», το πρώτο έργο του από τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, μολονότι το λιμπρέτο γράφτηκε στα ιταλικά και αργότερα μεταφράστηκε στα ελληνικά. Το 1858 παρουσίασε αποσπάσματα από την όπερά του αυτή στην Αθήνα ενώπιον του βασιλιά Όθωνα. Οι αγγλικές αρχές κατοχής τού απαγόρευσαν το ανέβασμα του έργου στη Ζάκυνθο, επειδή, λόγω του θέματός του, φοβήθηκαν φιλελληνικές εκδηλώσεις στα Επτάνησα. Το έργο στην ολοκληρωμένη μορφή του έκανε πρεμιέρα στην Πάτρα το 1861 και ακολούθησε το ανέβασμά του στην Αθήνα το 1876. Ακολούθησαν δύο ακόμη όπερες του Καρρέρ, με σύγχρονα ελληνικά θέματα: «Η κυρά Φροσύνη» (1868) και η μονόπρακτη «Δέσπω, η ηρωίς του Σουλίου» (1875), η πρώτη του με ελληνικό λιμπρέτο. Το μελοδραματικό έργο του συμπληρώνουν τα έργα «Φιορ Ντι Μαρία» (1867), «Μαρία Αντουανέτα» (1873), «Κόντε Σπουργίτης» και κατά πολλούς το αριστούργημά του «Μαραθών - Σαλαμίς» (1886), που έκανε πρεμιέρα μόλις στις 19 Φεβρουαρίου 2003, στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Η μουσική του Καρέρ είναι βαθύτατα επηρεασμένη από το ιταλικό μελόδραμα, ιδιαίτερα από τον πρώιμο Βέρντι και το μπελκάντο. Κάποιοι μουσικοκριτικοί θεωρούν ότι η μουσική του δεν παρουσιάζει πρωτοτυπία. Με τον χρόνο, όμως, ο Καρέρ ανέπτυξε το δικό του προσωπικό ύφος, χρησιμοποιώντας και στοιχεία από την παραδοσιακή μουσική της ηπειρωτικής Ελλάδας. Εκτός από τις όπερες, έγραψε θρησκευτική μουσική («Ίνα τι εφρύαξαν τα έθνη») και τραγούδια, δημοφιλέστερα των οποίων υπήρξαν τα: «Γέρο Δήμος», «Μόλις έφεγγε τ' αστέρι» και «Ξύπνα γλυκειά μου αγάπη». Πέθανε στη Ζάκυνθο στις 7 Ιουνίου 1896. ва» (1856). В Милане Каррер начал писать оперу «Маркос Боцарис», первую свою работу на тему современной греческой истории. Либретто было написано на итальянском языке, но позже переведено на греческий. В 1858 г. композитор представил отрывки из этой оперы в Афинах в присутствии царя Отона. Английские оккупационные власти запретили ему постановку этой оперы на За - кин фосе, так как из-за ее содержания боялись филэллинистических выступлений на Ионических островах. Премьера оперы в полном объеме состоялась в городе Пат ры в 1861, затем ее поставили в Афинах в 1876 году. Еще были поставлены две оперы Каррера на современные греческие темы: «Госпожа Фросини» (1868) и одноактовая опера «Деспо, героиня Сулиона» (1875), первая из них с греческим либретто. Оперное творчество композитора составляют работы «Фьёр Ди Мария» (1867), «Мария Антуаннета» (1873), «Граф Соловей» и согласно мнению большинства ше дев ром является «Марафон-Саламис» (1886), пре мьера которого состоялась только 19 февраля 2003 года на Национальной Лирической сцене. На музыку Каррера оказала очень глубокое влияние итальянская мелодрама, особенно ранний Верди и бельканто. Некоторые музыкальные критики считают, что музыка его не отличается оригинальностью. Со временем, однако, Каррер развил свою личную манеру, используя мотивы из народной музыки материковой Греции. Кроме опер, он написал ре ли гиозную музыку («Почему пришли в ярость нации») и песни, самыми популярными из которых были: «Геро Димос», «Толь ко засияла звезда» и «Спи, моя сладкая любовь». Павлос Каррер умер на острове Закинфос 7 июня 1896 г. 9

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΑΙ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ «ΑΡΜΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» Το συγκρότημα ιδρύθηκε το 1981. Εξέχουσα θέση στο ρεπερτόριό του κατέχουν μουσικά έργα περασμένων αιώνων που σπάνια παρουσιάζονται, καθώς και πρεμιέρες έργων σύγχρονων συνθετών. Μόνο κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας (1981-1991) της ύπαρξής του, το συγκρότημα παρουσίασε 77 καινούργια έργα γραμμένα από σοβιετικούς συνθέτες, μεταξύ των οποίων 51 πρεμιέρες. Από το 1991, όντας ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα μουσικής δωματίου της Ουκρανίας, το κουαρτέτο έγχορδων της Οδησσού «Αρμονίες του κόσμου» έχει έντονο πρόγραμμα συναυλιών, παρουσιάζοντας από οχτώ έως δεκαπέντε προγράμματα κατά τη διάρκεια της μουσικής σεζόν, στα οποία συμπεριλαμβάνει και καινούργιες πρωτότυπες συνθέσεις ειδικά γραμμένες για το συγκρότημα. Συμμετείχε σε πολυάριθμα διεθνή φεστιβάλ: «Δύο Μέρες και Δύο Νύχτες Νέας Μουσικής» (1995-2009, Οδησσός), «Kyiv music fest» (1994-2003, Κίεβο), Δεύτερο Διεθνές Φεστιβάλ Εβραϊκής Μουσικής (1993, Οδησσός), «Μέρες Νέας Μουσικής» (2000-2001, Μολδαβία), «Φεστιβάλ στο Περθ» (1995, Αυστραλία), «Durnsteiner concerts» (1993, 1997 Αυστρία), «Ευρώπη - Ασία» (2002 Καζάν, Ρωσία), «Παράδοση και σύγχρονη εποχή» (2001, Ερεβάν, Αρμενία), «Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής» (2003,2005 Βίλνα, Λιθουανία), «Is arti» (2005, Κάουνας, Βίλνα, Λιθουανία). Το συγκρότημα «Αρμονίες του κόσμου» περιοδεύει τόσο στην Ουκρανία, όσο στο εξωτερικό. Νατάλια Λιτβίνοβα, βιολί Λεονίντ Πισκούν, βιολί Ίγια Κομαρόβα, βιόλα Σεργκέι Σόλτς, βιολοντσέλο Τατιάνα Κράβτσενκο, πιάνο АНСАМБЛЬ СОВРЕМЕННОЙ И КЛАССИЧЕСКОЙ МУЗЫКИ «ГАРМОНИИ МИРА» Ансамбль основан в 1981 г. Кредо репертуара ансамбля исполнение редко исполняемой му зыки прошлых столетий и премьеры работ современных композиторов. Только в течение первого «советского» десятилетия (1981-1991) своего существования ансамбль представил 77 новых работ, написанных композиторами СССР, 51 из которых были исполнены впер вые. С 1991 года, бу - ду чи одним из ведущих коллективов Украи ны, струнный квартет «Гар - мо нии Ми ра» ведёт ак - тив ную концертную деятельность, соз давая от 8 до 15 программ в течение концертного сезона. В каждую программу струнный квартет включает до 3 новых сочинений, написанных специально для коллектива. «Гармонии Мира» участник многочисленных международных Фестивалей: «2 Дня и 2 Ночи новой музыки» 1995-2009 (Одесса); «Kиев Музик Фест» 1994-2003 (Киев); «II-ого международного Фестиваля еврейской музыки 1993» (Одесса); «Дни но - вой музыки» 2000, 2001 (Молдова); «Фести - валя в Перте» 1995 (Австралия); «Дюрн штай - нер Концерты» 1993, 1997 (Австрия); «Европа-Азия» 2002 (Казань, Россия); «Традиция и Современность» 2001 (Ереван, Армения); международного Фестиваля Со вре - мен ной музыки, 2003, 2005 (Vilnus, Литва), «Is Arti» (Каунас, Вильнюс, Литва) 2005. Ансамбль «Гармонии мира» активно гастролирует как в Украине, так и зарубежом. Наталья Литвинова, первая скрипка Леонид Пискун, вторая скрипка Ия Комарова, альт Сергей Шольц, виолончель Татьяна Кравченко, фортепиано 10

ΝΕΣΤΩΡ ΤΑΙΗΛΟΡ (1963) Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά στο Ωδείο Αθηνών και σύνθεση στο Guildhall School of Music & Drama (LGSM, CAMS) καθώς και στο πανεπιστήμιο Royal Holloway του Λονδίνου (M.Mus, M.Phil) με τoυς John Woolridge και Peter Wiegold, όπου του χορηγήθηκε ειδική υποτροφία για εξαιρετική επίδοση. Είναι επίσης κάτοχος του διπλώματος Διεύθυνσης Ορχήστρας ALCM Conducting από το London College of Music. Πολλά από τα έργα του έχουν παρουσιασθεί σε σημαντικούς συναυλιακούς χώρους της Ελλάδας (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Eθνική Λυρική Σκηνή, Μουσείο Μπενάκη, κ.λ.π.), και του εξωτερικού (Purcell Room στο Λονδίνο, Kioi Hall στο Τόκυο, Θέατρο της Όπερας του Lübeck, Μεγάλη Αίθουσα της Φιλαρμονικής της Οδησσού, Museo Revoltella στη Τεργέστη κ.α.), ενώ ως συνθέτης έχει δισκογραφήσει με τις εταιρίες Lyra και Puzzlemusik. Καλλιτεχνικός συνεργάτης της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Διδάσκων στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και καθηγητής Ανώτερων Θεωρητικών και Σύνθεσης στο Ελληνικό Ωδείο και το Δημοτικό Ωδείο Αμαρουσίου. Τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών από το 1995. Υπότροφος του Ιδρύματος Fulbright ως composer-in-residence στο πανεπιστήμιο του Yale κατά το ακαδημαϊκό έτος 2005-06. Συγγραφέας των βιβλίων Η Αρμονία των Πυθαγορείων (εκδ. Νεφέλη) και Η τεχνική του ντιβίζι στα έγχορδα (εκδ. Ορφέας). Ο κύκλος των τριών αλληλοδιάδοχων κομματιών (Softly awakes my heart) γράφτηκε στην Αθήνα το 2006. Ο τίτλος του, που σε ελεύθερη απόδοση θα μπορούσε να λέγεται «Ξύπνα ανάερα, καρδιά μου», εκφράζει και την διάθεση του έργου. Το πρώτο κομμάτι ξεκινάει με ένα είδος απόκοσμης μεσαιωνικής σεκουέντσας, όπου στο μεσαίο μέρος (δεύτερο κομμάτι) λαμβάνει τον НЕСТОР ТЕЙЛОР (1963) Прошел курс высших теоретических дисциплин в Афинской консерватории и композиции в Гилдхолльской школе музыки и драмы, а также в Лондонском Королевском Хол лоу - эйском университете (дипломы магистра музыки и магистра философии) у Джона Вулриджа и Питера Виголда; за исключительные успехи был удостоен специальной стипендии. Облада тель диплома по оркестровому дирижированию Лондонского музыкального колледжа. Многие из его произведений исполнялись на крупнейших концертных площадках в Гре - ции (Дворцы музыки в Афинах и Салониках, Национальная Опера Греции, Музей Бенакиса и др.) и за рубежом (Зал имени Перселла в Лондоне, Кёй-холл в Токио, Оперный театр в Лю - беке, Большой зал Одесс кой фи лармонии, Музей барона Револьтеллы в Триесте и др.). Звукозаписи его произведений производились фирмами «Lyra» и «Puzzlemusik». Является художественным сотрудником Национальной оперы Греции. Преподаватель Государственной школы танцевального искусства, профессор высших теоретических дисциплин и композиции в Гре чес кой консерватории и в муниципальной консерватории Амарусио. Постоянный член Союза композиторов Греции с 1995 года. Как стипендиат Фонда имени Фулбрайта, был приглашенным композитором на 2005/06 академический год в Йельском университете. Автор книг «Гар мония пифагорейцев» (изд. Нефели) и «Техника divisi на струнных инструментах» (изд. Орфей). Цикл трех следующих один за другим отрывков (Softly awakes my heart) был написан в Афинах в 2006 году. Название его, которое в свободном изложении могло бы звучать «Просыпайся лег ко, сердце мое» выражает и настрое ние этого произведения. Первый отры- 11

χαρακτήρα μιας πιο προσωπικής θρησκευτικής εξομολόγησης, η οποία αναπτύσσεται θεματικά και στυλιστικά προς διάφορες κατευθύνσεις. Το υλικό της κατακλείδας δημιουργεί και την γέφυρα για το τελευταίο μέρος (τρίτο κομμάτι), που ακολουθεί τα μορφολογικά πρότυπα της chaconne. Εκεί, η ίδια αρμονική βάση αποτελεί το πλαίσιο πάνω στο οποίο δημιουργείται ένα μιναμιλιστικά αναπτυσσόμενο κρεσέντο, όπου κλιμακώνεται απρόσμενα προς το τέλος. вок начи на ется в форме самостоятельной средневековой секвенции, которая в средней части (второй отрывок) получает характер личной религиозной исповеди, развивающейся тематически и стилистически в разных направлениях. Заключительный аккорд является переходом к последней части (третий отрывок), которая следует образцам чаконы. Там та же гармоническая основа образует рамки, в которых формируется минималистически растущее крещендо, ко то рое выстраивается неожиданно до финала. ΤΑΤΙΑΝΑ ΚΡΑΒΤΣΕΝΚΟ Σολίστ της Φιλαρμονικής της Οδησσού, της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της Οδησσού, του συγκροτήματος μουσικής δωματίου «Αρμονίες του Κόσμου», καθηγήτρια της Κρατικής Μουσικής Ακαδημίας της Οδησσού «Α.Β. Νεζντάνοβα». Αποφοίτησε από το Κρατικό Ωδείο της Οδησσού (τάξη πιάνου του καθηγητή Β.Γ. Ντασκόφσκι), και συνοδεία στην τάξη του καθηγητή Ε.Ν. Κοβαλένκο. Συνέχισε τις σπουδές της στο Ωδείο του Φράιμπουργκ (2000-2001, τάξη καθηγητή Τζ. Έιβερι). Συμμετείχε σε master-class της Ρωσικής Μουσικής Ακαδημίας «Γκνέσινι» στο Νόβγκοροντ (καθηγητές Φεντορένκο και Μποντουριάνσκι) και του Ωδείου της Άγιας Πετρούπολης (καθηγητής Μαλόφ). Η Τατιάνα Κράβτσενκο διακρίθηκε με δεύτερο βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό συγκροτημάτων μουσικής δωματίου (1996, Ιταλία) και συμμετείχε σε πολλά διεθνή φεστιβάλ: «Δύο ТАТЬЯНА КРАВЧЕНКО Cолистка Одесской филармонии, Одесского Национального симфонического оркестра, ансамбля камерной музыки «Гармонии мира», старший преподаватель Одесской Госудаственной Музыкаль ной Академии им. А. В. Неждановой. Закончила Одесскую государственную консерваторию им. А.В. Неждановой по классу фортепиано (проф. Дашковский В. Я.) и исполнительскую ассистентуру- стажировку Одесской Музыкальной Академии (проф. Коваленко Э. Д.). Стажировалась в консерватории г. Фрайбурга (Германия, 2000-2001, проф. Дж.Эйвери). Участвовала в мастер-классах Российской Академии музыки им. Гнесиных в Нижнем Новгороде (проф. Федоренко, проф. Бондурянский), консерватории С-Петербурга (проф. Малов) Кравченко Т. В. Лауреат 2 премии Международного конкурса камерных ансамблей (1996, Италия). Она является участником 12

Μέρες και Δύο Νύχτες Νέας Μουσικής» (Οδησσός), «Musicfest» (Κίεβο), «Μέρες Νέας Μουσικής» (Κισινάου, Μολδαβία), «Ηχητικοί δρόμοι» (Άγια Πετρούπολη), «Ευρώπη Ασία» (Καζάν, Ρωσία), Θεατρικό Φεστιβάλ (μαθήματα σύγχρονης μουσικής, Αβινιόν, Γαλλία). Έχει εμφανιστεί ως σολίστ τόσο στην Ουκρανία, όσο και στο εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον της επικεντρώνεται στον ελληνικό πολιτισμό και στην ελληνική μουσική. Έχει παρουσιάσει σε συναυλίες έργα Ελλήνων σύγχρονων συνθέτων όπως του Μ. Χατζιδάκη, του Χ. Παπαγεωργίου, του Λ. Κανάρη, του Ν. Ταίηλορ τα οποία έτυχαν θερμής αποδοχής από Ουκρανούς ακροατές. многих международных фестивалей: «2 Дня и2ночи новой музыки» (Одесса, Украина), «Музикфест» (Киев, Украина), «Дни новой музыки» (Кишинёв, Молдова), «Звуковые пути» (С-Петербург, Россия), «Европа-Азия» (Казань, Татарстан), Театральный фестиваль (курсы современной музыки, Авиньон, Франция). Кравченко Т. В. ведет активную исполнительскую деятельность как в Украине, так и за рубежом. На протяжении многих лет особый интерес для неё представляет греческая культура и греческая музыка. Произведения таких композиторов как М. Хадзидакис, Х. Папагеоргиу, Л. Канарис, Н. Тейлор неоднократно звучали в её концертах и получали горячий отклик одесских и украинских слушателей. ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (Σμύρνη 1903 Αθήνα 1984) Από τις πιο διακεκριμένες προσωπικότητες της ελληνικής μουσικής του 20ού αι. Ήταν συνθέτης, πιανίστας και μαέστρος. Γόνος εύπορης οικογένειας (με καταγωγή από τη Ζαγορά Πηλίου) ήρθε από πολύ μικρός σε επαφή με τη μουσική και πήρε τα πρώτα μαθήματα πιάνου και αρμονίας στη Σμύρνη από τον Δημοσθένη Μιλανάκη. Τις παραμονές της Μεγάλης Καταστροφής του 1922 κατέφυγε με περιπετειώδεις συνθήκες στη Γερμανία και επί δεκαετία σπούδασε μουσική, αρχικά στη Δρέσδη με τον Γ.Γ. Μράσζεκ και μετά στο Βερολίνο (στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία και στο Ωδείο «Στερν») μαθητεύοντας στους: Καρλ Ραίσλερ (πιάνο), Πάουλ Γιουόν (ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση), Καρλ Έρενμπεργκ (διεύθυνση ορχήστρας) και Κουρτ Βάιλ (ενορχήστρωση). Στο ЯННИС КОНСТАНТИНИДИС (Смирна 1903 Афины 1984) Это одна из самых выдающихся личностей в исто рии греческой музыки 20 века. Известен как композитор, пианист и маэстро (дирижер). Потомок со - сто ятельной семьи (родом из Загора Пилио), он соприкоснулся с музыкой в раннем возрасте и первые уро ки фортепиано и гармонии по - лу чил в Смирне от Димосфена Ми - ла накиса. Накануне Великой (Ма - ло азийской) катастрофы 1922 года с приключениями нашел убежище в Германии и в течение десятилетия учился музыке, сначала в Дрездене у Г. Г. Мражек, и затем в Берлине (в Высшей музыкальной академии и в консерватории Штерна), обучаясь у Карла Райслера (пианино), у Пауля Юона (высшая теория и композиция), у Карла Эрен - берга (дирижирование оркестром) и у Курта 13

Βερολίνο συνδέεται φιλικά με τον Ν. Σκαλκώτα, ενώ αναγκάζεται για λόγους βιοπορισμού να παίζει πιάνο σε κέντρα ψυχαγωγίας, θέατρα, κινηματογράφους (εποχή «βωβού») και ραδιόφωνο. Πρωτοεμφανίζεται ως συνθέτης στο Θέατρο του Στράλσουντ (Βόρεια Γερμανία) με την οπερέτα «Το μικρόβιο της αγάπης» (1927). Το φθινόπωρο του 1931 φεύγει από τη Γερμανία και εγκαθίσταται στην Αθήνα, όπου επί 30 ολόκληρα χρόνια εργάζεται για λόγους βιοποριστικούς στο μουσικό θέατρο και γενικά, στον ελαφρό χώρο (παίρνοντας το ψευδώνυμο "Κώστας Γιαννίδης", για να μην συγχέεται με τον συνθέτη Γρηγόρη Κωνσταντινίδη, που ήδη είχε καθιερωθεί στον ίδιο χώρο). Το 1962 αποσύρθηκε οριστικά από τον ελαφρό χώρο και ασχολήθηκε με το κλασικό του έργο που, βασισμένο στο δημοτικό τραγούδι, εμπλούτισε την Εθνική Σχολή με σελίδες αριστουργηματικής σαφήνειας και ομορφιάς. Το 1984 έσβησε σεμνά και αθόρυβα, όπως ακριβώς είχε ζήσει. Σήμερα, εκτιμώντας συνολικά τη «διχασμένη» του δημιουργία, ανακαλύπτουμε έναν συνθέτη πρώτου μεγέθους. Вайла (оркестровка). В Берлине он подружился с композитором Н.Скал котасом в тот период, когда был вы нужден зарабатывать на жизнь, играя на пианино в развлекательных центрах, театрах, ки но театрах (эпоха «немого кино») и на радио. Как композитор впервые заявляет о себе опереттой «Микроб любви» (1927), которая была поставлена в театре города Штральзунд (Се вер ная Германия). Осенью 1931 года выезжает из Германии и поселяется в Афинах, где в течение 30 лет работает, зарабатывая на жизнь в музыкальном театре и, как правило, в легком жанре (взяв псевдоним «Костас Яннидис», чтобы его не путали с композитором Григорисом Константинидисом, который уже был известным в тех кругах). В 1962 году навсегда оставил легкий жанр и занялся классическим сочинением, основанном на народной песне, обогатил Национальную школу стра ницами великолепной четкости и красоты. В 1984 го - ду Яннис Константинидис покинул этот мир скромно и тихо, так же как и жил. Сегодня, оценивая его «раздвоенное» творчество, мы открываем композитора первой величины. 14

ΝTOYO ΠΙΑΝΟΥ «OLEYURΙΑ» ΟΛΓΑ και ΓΙΟΥΡΙ ΣΕΡΜΠΑΚΟΒ Βραβευμένοι σε διεθνείς διαγωνισμούς, «Διακεκριμένοι καλλιτέχνες» της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας. Απόφοιτοι του Κρατικού Ωδείου Οδησσού με καθηγήτρια τη «διακεκριμένη καλλιτέχνιδα» της Ουκρανίας Λ. Γκίνσμπουργκ, μαθήτρια του Γκένριχ Νεϊχάουζ. Ειδικεύτηκαν στο Κρατικό Ωδείο του Νίζγκοροντ και στη συνέχεια φοίτησαν στην Ιταλία κοντά στη γνωστή παιδαγωγό Marcella Crudeli, μαθήτρια των Alfred Cortot, Bruno Seidlhofer, Carlo Zecchi. Στην τεχνική τους διακρίνεται η άμεση επιρροή των μεγάλων ευρωπαϊκών σχολών. Το καλλιτεχνικό σχήμα «OLEYURΙΑ» δημιουργήθηκε το 1985. Έχουν διακριθεί σε έξι διεθνείς διαγωνισμούς. Κέρδισαν δύο φορές την πρώτη θέση στη Ρώμη, τη δεύτερη θέση στο Παρίσι και στο Μόναχο, τιμήθηκαν με το βραβείο της μεγαλύτερης ιαπωνικής εφημερίδας «MAINICHI SHINBUN» ενώ το 2001, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση ονόμασε προς τιμή τους ένα μικρό πλανήτη «OLEYURΙΑ». Έλαβαν μέρος σε φεστιβάλ στην Ουκρανία, Γερμανία, Ισραήλ, Ρωσία, Λιθουανία, Βέλγιο, Ιταλία και ΗΠΑ. Το ρεπερτόριό τους περιλαμβάνει περισσότερα από 200 έργα κλασικής, τζαζ και πρωτοποριακής μουσικής. Είναι επικεφαλής του Συλλόγου «Ντούο Πιάνου» της Ουκρανίας. Είναι δημιουργοί και διοργανωτές του Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου «Διάλογοι της Οδησσού». ФОРТЕПИАННЫЙ ДУЭТ «OLEYURIA» ОЛЬГА и ЮРИЙ ЩЕРБАКОВЫ Дуэт образовался в 1985 году. Пианисты окон чили Одесскую государственную консерваторию по классу заслуженной артистки Укра ины, профессора Л.Гинзбург, ученицы Генриха Нейгауза. Участники около 40 международных конкурсов и фес ти валей. Щербаковы дважды за ни мали первые места на кон курсах в Риме, второе место в Интернациональном музыкальном турне по Евро пе, отмечены другими почетными наградами. В 2001 году Международный астрономический союз зарегистрировал малую планету «OLEYU - RIA», названную в честь дуэ - та. Музыканты выступали в престижных залах Киева, Санкт-Петербурга, Рима, Ве не ции, Иерусалима, Тель-Ави ва, Риги, Сан- Франциско и других городов. Дуэт принимал участие в международных фестивалях в Украине, Германии, Израи ле, России, Литве, Бельгии, Италии и США. В репертуаре музыкантов произведения более чем 90 композиторов. Ольга и Юрий Щер ба - ко вы возглавляют Ассоциацию Форте пиан - ных Дуэтов Украины. Являются создателями и организаторами Фе сти валя камерной музыки «Одесские диалоги». 15

ГРЕЧЕСКИЙ ФОНД КУЛЬТУРЫ Украина, Одесса, 65026 Красный переулок, 16-20 Тел.: +380/482-357136 Факс: +380/482-346640 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 16-20 Krasnij Pereulok 65 026 Odessa, Ukraine Tηλ.: +380 482 357136 Φαξ: +380 482 346640 e-mail:hfc@hfcodessa.org www.hfcodessa.org