Την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, μια ομάδα αεροπειρατών/τρομοκρατών καταλαμβάνει τέσσερα πολιτικά αεροσκάφη, εκ των οποίων τα δύο τα καταρρίπτει στο παγκόσμιο κέντρο εμπορίου που αποτελούταν από δύο ουρανοξύστες, σύμβολα του αμερικάνικου ονείρου και του καπιταλισμού, το τρίτο στο Πεντάγωνο το υπουργείο εθνικής άμυνας, και το τέταρτο σε μια περιοχή της Πενσυλβάνια. Τα δύο αεροσκάφη που συντρίβονται στους δίδυμους πύργους στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, αφήνουν χιλιάδες νεκρούς κάτω από τα συντρίμια και μια ολόκληρη χώρα να κλαίει, χωρίς να έχει επέμβει κανείς για να αποφευχθεί το μοιραίο. Η ανυπαρξία αυτή όμως είχε κάποιο σκοπό, τον ίδιο με αυτούς που εκείνη την ημέρα έκρυβαν πίσω από τα δάκρυα ένα χαμόγελο ευχαρίστησης. Χαμόγελο γιατί τα παραπάνω, όπως άλλωστε και η «επίσημη» εκδοχή του γεγονότος, δεν είναι τίποτα άλλο από μια κατασκευασμένη συνωμοσία από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Ας είμαστε ξεκάθαροι σε αυτό... Η Αμερικανική πολιτική έπρεπε οπωσδήποτε να αλλάξει, αλλά θα χρειαζόνταν πάνω απο 30 χρόνια με τους πριν το χτύπημα ρυθμούς για να το καταφέρει. Με το υποτιθέμενο όμως «τρομοκρατικό χτύπημα», η εξωτερική καθώς και η εσωτερική πολιτική με πρόφαση τον «απελευθερωτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» άλλαξε μέσα σε μερικές μέρες. Οι στόχοι ήταν αρκετοί, το χτύπημα μεγάλο, η πολιτική αποτελεσματική. Το δολλάριο έπρεπε να αποκτήσει μεγαλύτερη αξία και με την άσκηση τεράστιας επιρροής πάνω στα πετρέλαια της περιοχής του Ιράκ ήταν κάτι το αναμενόμενο. Ελέγχοντας τις πετρελαιοπαραγωγικές πηγές, ελέγχει εμμέσως και τους καταναλωτές του μαύρου χρυσού, με άλλα λόγια ασκεί επιρροή σε ουκ ολίγες χώρες του κόσμου, ελέγχοντας ουσιαστικά την πηγή ενέργειάς τους. Απο κει και πέρα ισχύουν οι ουσιαστικοί κανόνες που θέτει η χώρα που ελέγχει εμμέσως πλην σαφώς την παγκόσμια οικονομία. Ο Μάγιερ Ρότσιλντ είχε πει «Δε με ενδιαφέρει ποιός κάνει τους νόμους ενός έθνους όσο εγώ ελέγχω τα οικονομικά του». Αν το καλοσκεφτούμε, ταιριάζει αρκετά με την περίπτωση της Αμερικανικής πολιτικής. Επιπλέον, ένας πόλεμος στο Ιράκ (ή στο Αφγανιστάν αν θέλετε), επιτελεί πολλαπλούς στόχους καθώς, πέρα από τα προαναφερόμενα, είναι και μια πολύ καλή αφορμή για δοκιμή νέων τεχνολογιών ή όπλων, νέων τακτικών και πολιτικών πολέμου, αλλά και κατανάλωση κάποιων όπλων που είχαν μείνει «stock» στις αποθήκες και σε λίγο καιρό θα ήταν άχρηστα, εξαιτίας της ημερομηνίας λήξης τους. Όσο για τη νέα εσωτερική 1 / 16
πολιτική, αυτή περιελάμβανε σαφώς μεγαλύτερη άσκηση ελέγχου στους πολίτες, προκειμένου να διασφαλιστεί η «ελευθερία» και να παταχθεί η «τρομοκρατία». Έχοντας όλα αυτά τα κίνητρα στο μυαλό μας, διαπιστώνουμε εύλογα ότι τρομοκράτες δεν υπήρξαν, πέρα από τους ίδιους τους «διοργανωτές» αυτού του show που παρακολουθήσαμε την Τρίτη, 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Δυστυχώς γι αυτούς όμως, τα πάντα ειναι στατιστικά προβλέψιμα και οι στατιστικές διαφωνούν σε πάρα πολλές από τις «επίσημες ανακοινώσεις». Αυτό σημαίνει ότι μπορεί η ιστορία που κατασκεύασαν να έγινε πιστευτή από την πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών (οι οποίοι στη συνέχεια έσπευσαν υπέρ του προέδρου τους προς την απελευθέρωση του Ιράκ), κυρίως λόγω των Αμερικανικών Μ.Μ.Ε., ωστόσο, σε κάποιους που αρέσει να ψάχνονται περισσότερο απ όσο προβλέπεται, αυτή η ιστορία φάνηκε τουλάχιστον πρόχειρη και γελοία. Ας προσπαθήσουμε να καταγράψουμε όλα τα στοιχεία που καταδεικνύουν την γελοιότητα αυτή... Το χρονικό ενός χτυπήματος Φαινομενικά, τίποτα δεν προϊδέαζε το μέσο αμερικανό πολίτη για ένα τόσο σοβαρό χτύπημα, ωστόσο, αν εξετάσουμε κάποια διαθέσιμα στοιχεία θα παρατηρήσουμε ότι δεν το χτύπημα δεν ήταν τόσο απρόσμενο όσο το παρουσιάζουν. -Καταρχήν έχουμε την απαγόρευση των ερευνών για διασυνδέσεις του Μπιν Λάντεν με τρομοκράτες στις Αρχές του 2001 από τον Bush. -Ο ίδιος ενισχύει το καθεστώς των ταλιμπάν το Μάιο του 2001 με 43 εκατομμύρια δολλάρια. -Ο αξιωματικός της Μυστικής Υπηρεσίας του Ναυτικού Ντέλμαρτ Βρίλαντ, είχε από τις αρχές του 2001 πληροφορίες για πιθανά τρομοκρατικά χτυπήματα σε Νέα Υόρκη και Πεντάγωνο και τον Μάιο του 2001 τις γνωστοποίησε στις καναδικές Μυστικές Υπηρεσίες 2 / 16
(αυτό το στοιχείο αποκαλύφθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001) -Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2001, η CIA δέχτηκε ουκ ολίγες προειδοποιήσεις από Μυστικές Υπηρεσίες της κάθε χώρας ότι σύντομα η Αμερική θα δεχόταν επίθεση από τρομοκράτες. Πιο συγκεκριμένα, οι ρώσσοι τους προειδοποίησαν ότι 25 τρομοκράτες εκπαιδεύονται ως πιλότοι σε αμερικανικό έδαφος, οι γερμανοί τους προειδοποιούν ότι πρόκειται να «απαγάγουν» αεροπλάνα (Αουγκούστ Χάνινγκ, πρόεδρος της BNP, γερμανικής μυστικής υπηρεσίας), ενώ η γερμανική BND (Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών) προειδοποιεί ότι αεροπειρατές σχεδιάζουν να καταρρίψουν αεροπλάνο της πολιτικής αεροπορίας σε σημαντικά μνημεία της Αμερικανικής και Ισραηλινής κουλτούρας (δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeilung, στις 14 Σεπτεμβρίου 2001). -Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν εισάγεται στο American Hospital στο Ντουμπάι για την αντιμετώπιση του νεφρικού προβλήματος που έχει, μεταξύ 4-14 Ιουλίου 2001, ενώ δέχεται επισκέπτες από εξέχοντα πρόσωπα της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων. Άλλη μια ενδιαφέρουσα επίσκεψη δέχεται από τον σταθμάρχη της CIA στο Ντουμπάι (Λάρι Μίτσελ) ο οποίος στις 15 Ιουλίου, μια μέρα μετά το εξιτήριο του Λάντεν, παίρνει μετάθεση από το γραφείο της CIA στο Ντουμπάι. -Σύμφωνα με δημοσίευμα της Times of India στις 26 Οκτωβρίου 2001, ο αρχηγός της Πακιστανικής Μυστικής Υπηρεσίας στρατηγός Μαχμούντ Αχμέντ (τσιράκι της CIA), έστειλε στον Μοχάμεντ Άττα (ο φερόμενος ως αρχηγός των πιλότων-τρομοκρατών) 100.000 δολλάρια, μέσω της τράπεζας του Ομάρ Σεϊχ, κρυφό πράκτορα της ISI και ακραίο ισλαμιστή βρετανικής καταγωγής. Το δημοσίευμα ανέφερε ότι στηριζόταν σε πληροφορίες της Ινδικής Μυστικής Υπηρεσίας, και είχε τη σχετική επιβεβαίωση του FBI (όπως υποστήριζε τουλάχιστον). Αυτό το γεγονός έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2001 και λίγο αργότερα ο Σεϊχ κατηγορήθηκε για την απαγωγή ενός δημοσιογράφου της Wall Street Journal, ενώ ο Μαχμούντ Αχμέντ παραιτήθηκε από τη θέση του αρχηγού της ISI. -Ο Bush ενημερώνεται από τη CIA στις 6 Αυγούστου 2001 για την απειλή που υπάρχει για χρησιμοποίηση αεροπλάνων ως βόμβες. Φυσικά, δεν κάνει τον κόπο να θέσει σε κατάσταση συναγερμού τη στρατιωτική αεράμυνα ή την υπηρεσία αεροπορικού ελέγχου. -Σύμφωνα με δημοσίευμα στις Times του Λονδίνου, ο Σαλμάν Ρούσντι προειδοποιήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2001 να μην πετάξει στις ΗΠΑ, ενώ ο Αριέλ Σαρόν που επρόκειτο να μιλήσει στις ΗΠΑ, στις 11 Σεπτεμβρίου (πριν το χτύπημα) προειδοποιήθηκε 3 / 16
από τη Μοσάντ να μην πετάξει προς τη Νέα Υόρκη. -Στις 10 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με δημοσίευμα του Newsweek στις 24/09/2001, ακυρώθηκαν «για λόγους ασφαλείας τα ταξίδια που είχε προγραμματίσει για το επόμενο πρωί μια ομάδα υψηλών αξιωματούχων του Πενταγώνου». -Σύμφωνα με δημοσίευμα της San Francisco Chronicle, ο δήμαρχος Μπράουν προειδοποιήθηκε το βράδυ της 10 ης Σεπτεμβρίου να «είναι προσεκτικός στα ταξίδια του». Φυσικά, αυτές είναι ελάχιστες από τις προειδοποιήσεις και τα σημάδια της επερχόμενης επίθεσης, καθώς ο Russ Kick στο κείμενό του «11 η Σεπτεμβρίου 2001: Καμία Έκπληξη» (το οποίο είναι μέρος του βιβλίου Everything you know is wrong ) παραθέτει 17 ολόκληρες σελίδες με επίσημες πηγές και έγγραφα, τα οποία αποδεικνύουν ότι η αμερικανική κυβέρνηση γνώριζε πολύ καλά τί επρόκειτο να συμβεί. (πηγές: Timeline of 9/11, www.fromthewilderness.com, περ. ΖΕΝΙΘ τ.2 σ.43) Η μέρα του χτυπήματος Φτάνουμε λοιπόν στην επίμαχη ημέρα, όπου καταλαμβάνονται 4 αεροπλάνα της πολιτικής αεροπορίας (Boeing) μέσα σε 45 λεπτά, με το πρώτο να απογειώνεται στις 8:15 ενώ τα πρώτα δήθεν καταδιωκτικά της πολεμικής αεροπορίας 75 λεπτά αργότερα, στις 9:30, κάτι το πρωτοφανές (ούτε τα ελληνικά μαχητικά στην περίπτωση του αεροπλάνου της Helios δεν είχαν αργήσει τόσο). Τα δύο πρώτα θα χτυπήσουν τους δίδυμους πύργους, το τρίτο δήθεν το Πεντάγωνο, ενώ το τέταρτο (πτήση 93) που υποτίθεται ότι έπεσε στην Τρανσυλβάνια, κυριολεκτικά θα εξαφανιστεί, καθώς δε θα αφήσει ούτε ένα ίχνος. Όσο για τις ένοπλες δυνάμεις ασφαλείας των ΗΠΑ, σύμφωνα με την επίσημη έκθεση του κογκρέσου αργότερα, θα παραμείνουν παθητικές καθ όλη τη διάρκεια των χτυπημάτων. Φυσικά δεν τίθεται θέμα να μην πρόλαβαν, καθώς η ώρα που χρειάζονταν τα μαχητικά να φτάσουν στη Νέα Υόρκη από τη βάση τουμακ Γκουάιρ, δεν ήταν πάνω από 7-10 λεπτά. Επίσης, η βάση 4 / 16
Άντριους απέχει μόλις 13 μίλια από το Πεντάγωνο και όπως γίνεται κατανοητό, 13 μίλια χρειάζονται λιγότερο από 1 ώρα και 15 λεπτά για να διανυθούν από ένα μαχητικό αεροσκάφος, χρόνος που είχαν στη διάθεσή τους οι δυνάμεις αέρος. Συνεπώς, η ολόκληρη η άμυνα της χώρας έκατσε ασυγκίνητη να παρακολουθεί τις «επιθέσεις». Γιατί άραγε? Ακόμη και αν δεχτούμε πάντως την επίσημη εκδοχή η οποία κάνει λόγο για παθητικότητα του στρατού, το γεγονός είναι ότι ποτέ δεν επιβλήθηκαν ποινές στα αρμόδια όργανα, οι οποίες μάλιστα θα ήταν και ιδιαίτερα αυστηρές σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός. Έχουμε δηλαδή 4 πολιτικά αεροσκάφη να κινούνται ανεξέλεγκτα και κανείς δεν κάνει τον κόπο να τα εμποδίσει. Εδώ υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: Είτε οφείλεται σε «ταυτόχρονη ανικανότητα» του στρατού, όπως υποστηρίζει η επίσημη έκθεση του Κογκρέσου, η οποία πιθανότητα, σύμφωνα με τους ειδικούς είναι 1:54.000.000, είτε η αμερικανική πολεμική αεροπορία εξουδετερώθηκε βάσει σχεδίου (περιττό να αναφερθεί ότι οι πιθανότητες που δίνονται γι αυτό το ενδεχόμενο είναι περίπου 1:1). Η ιστορία γράφεται από τα ΜΜΕ? Σύμφωνα με τα όσα είπαν τα ΜΜΕ εκείνη την ημέρα: -Τέσσερα boeing της πολιτικής αεροπορείας καταλήφθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα από 19 αεροπειρατές οπλισμένους με... κοπίδια. (ουδέν σχόλιον) -Οι αεροπειρατές ήξεραν πως να χειριστούν τα boeing καθώς είχαν εκπαιδευτεί σε μικρά αεροπλάνα Τσέσνα. (οι δάσκαλοι πτήσεων δηλώνουν ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο!) -Οι αεροπειρατές, όχι μόνο ήξεραν να τα πιλοτάρουν, αλλά χρησιμοποίησαν με μεγάλη μαεστρία τα συστήματα πλοήγησης των αεροσκαφών και άλλαξαν τις συντεταγμένες πτήσης προς τη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον (τα συστήματα πλοήγησης τέτοιων αεροσκαφών είναι ιδιαίτερα πολύπλοκα. Επίσης, το να οδηγήσει κανείς ένα αεροπλάνο σε συγκεκριμένες συντεταγμένες είναι μια από τις δυσκολότερες λειτουργίες καθώς η οπτική 5 / 16
επαφή με το έδαφος είναι σχεδόν μηδενική. Επιπλέον, μόνο το διάβασμα ενός ηλεκτρονικού χάρτη αεροπλοϊας απαιτεί κάτι χρόνια εκπαίδευσης και εμπειρίας.). -Οι φοβεροί αυτοί πιλότοι / αεροπειρατές, καταφέρνουν με καταπληκτικούς ελιγμούς να ρίξουν τα αεροπλάνα στους δίδυμους πύργους και προκάλεσαν τέτοιες φωτιές που έλιωσαν την ατσάλινη δομή των διδύμων πύργων με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν (όπως δηλώνουν ειδικοί μηχανικοί και πυροσβέστες, κάτι τέτοιο είναι αδύνατον και αν όντως έγινε έτσι, είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που γίνεται κάτι τέτοιο). -Το τρίτο αεροπλάνο έπεσε σε μια πλευρά του Πενταγώνου (η οποία ήταν και η πιό χαμηλή πλευρά και συνεπώς πολύ πιο δύσκολος στόχος) και μάλιστα δεν βρέθηκε ποτέ ίχνος των συντριμιών του αεροσκάφους. -Όσο για το τέταρτο σκάφος, συνετρίβη σε μια περιοχή της Πενσυλβάνια καθώς οι επιβάτες κατάφεραν να επιτεθούν στους αεροπειρατές με αποτέλεσμα να χαθεί ο έλεγχος του αεροπλάνου (είδατε εσείς κανά video με τη συντριβή στην Πενσυλβάνια?) -Αυτή η επίθεση είναι έργο του Οσάμα Μπιν Λάντεν και της Αλ Κάιντα, μιας παγκόσμιας αντιαμερικανικής τρομοκρατικής οργάνωσης που αποτελείται μονάχα από Άραβες και μέχρι χτες ήταν άγνωστη (ουδέν σχόλιον). Φυσικά, αν ζείτε στην Αμερική και τολμήσετε να πείτε κάτι από τους παραπάνω προβληματισμούς, το πιθανότερο είναι να χαρακτηριστείτε αντιπατριώτες και οπαδοί παρανοϊκών συνωμοσιών. Το σχέδιο Northwood Η συνωμοcia 6 / 16
Στις αρχές της δεκαετίας του '60, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας κάποια έγγραφα των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας, τα οποία έμειναν γνωστά με την ονομασία «Το σχέδιο Northwood». Ο James Bamford, συγγραφέας των βιβλίων «a pretext For War» και «body of secrets» αναφέρει σχετικά με αυτό το σχέδιο ότι «η όλη ιδέα στηριζόταν στην εύρεση μιας πρόφασης έτσι ώστε να φανεί ότι δεχόμαστε επίθεση από το στρατό της Κούβας κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Το σχέδιο προέβλεπε αμερικανικό προσωπικό από τη CIA ή άλλους οργανισμούς να προκαλεί κρυφά τρομοκρατία στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, τα έγγραφα ανέφεραν ότι άνθρωποι θα πυροβολούνταν στους αμερικανικούς δρόμους και πως θα τοποθετούνταν βόμβες με όλα τα στοιχεία να δείχνουν την Κούβα του Φιντέλ Κάστρο ως πηγή πρόκλησης των καταστροφών. Σε μια άλλη πρόταση, σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν ένα αμερικανικό πολιτικό αεροσκάφος στο οποίο θα επέβαιναν πράκτορες που όμως θα έμοιαζαν με φοιτητές κολλεγίων. Το αεροσκάφος θα απογειωνόταν από το Μαϊάμι μέσα σε έντονη δημοσιότητα και σχεδόν αμέσως μετά την απογείωση θα προσγειωνόταν σε μυστική βάση της CIA, ενώ ταυτόχρονα ένα πανομοιότυπο αεροσκάφος θα απογειωνόταν με τηλεχειρισμό, ώστε όλοι να νομίσουν πως πρόκειται για το αεροπλάνο των φοιτητών. Πάνω από την Κούβα, θα παιζόταν με μαγνητόφωνο ηχογράφηση μηνυμάτων κινδύνου, όπως "Βοήθεια, μας πυροβολούν!" και στη συνέχεια, τη στιγμή που το αεροσκάφος θα πετούσε πάνω από την Καραϊβική, ένας πράκτορας θα πίεζε ένα κουμπί πυροδότησης ενός εκρηκτικού μηχανισμού καταστρέφοντας το αεροπλάνο και ενοχοποιώντας τον Κάστρο για τη δολοφονία των αμερικανών φοιτητών. Την ίδια περίπου εποχή, ο αστροναύτης Τζον Γκλεν θα απογειωνόταν στην πρώτη του διαστημική αποστολή. Αν ο πύραυλος του Γκλεν ανατιναζόταν κατά την εκτόξευση, θα τοποθετούνταν ενοχοποιητικά στοιχεία τα οποία θα καταδείκνυαν σαμποτάζ από τους Κουβανούς.». Αυτό το σχέδιο, όσο εξωφρενικό και αν ακούγεται στα δικά μας αυτιά, είχε εγκριθεί από όλα τα διευθυντικά στελέχη της CIA καθώς και από υψηλόβαθμους στρατιωτικούς του αμερικανικού, μέχρι που απορρίφθηκε από τον τότε Υπουργό Άμυνας Μακναμάρα. Ο Bamford μάλιστα, στο body of secrets αναφέρει ότι σε ένα από τα έγγραφα του σχεδίου Νόρθγουντ αναφερόταν κατά λέξη: «Οι κατάλογοι των θυμάτων στις εφημερίδες θα προκαλέσουν ένα χρήσιμο κύμα εθνικής αγανάκτισης». Παρατηρούμε λοιπόν ότι παρόμοια σχέδια με την εικόνα της 11 ης Σεπτεμβρίου, είχαν κατασκευαστεί από αξιωματούχους πριν από πολλά χρόνια, αλλά και είχαν εγκριθεί από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, γεγονός που υποδεικνύει ότι υπήρχε η «εμπειρία» και η πρόθεση για την κατασκευή τρομοκρατικών επιθέσεων, με σκοπό την ενοχοποίηση κάποιου ανύπαρκτου (αλλά χρήσιμου γι'αυτούς) εχθρού. Και πράγματι, το συμπέρασμα ότι η συγκεκριμένη επίθεση ήταν προϊόν της Αλ Κάιντα, βγήκε σχετικά γρήγορα, παρ'όλο που καμία τρομοκρατική οργάνωση δεν ανέλαβε την ευθύνη. (Πηγές: James Bamford Body of secrets, 11/09 DVD Hellenic Nexus.10) 7 / 16
11/9The Road to Tyranny Άλλη μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική ιστορία, είναι τοvideo του Alex Jone και η ιστορία που διαπραγματεύεται. Σύμφωνα με αυτό, το FBI πραγματικά διεξήγαγε μια επιχείρηση επίθεσης στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου το 1993. Έπειτα από την πρόσληψη ενός 43χρονου πρώην αξιωματούχου του Αιγυπτιακού στρατού (Amad Salem) με αμοιβή ύψους 1.000.000$, του ανέθεσαν να κατασκευάσει μια βόμβα δίνοντάς του αληθινά εκρηκτικά και πυροκροτητή. Στη συνέχεια, του έδωσαν την εντολή να την παραδώσει στους ανθρώπους του για να επιτεθούν στο WTC, μόνο που ο Salem προβληματίστηκε και τους ρώτησε γιατί του ειχαν δώσει αληθινά εκρηκτικά, αφού πρόκειται για μια ψεύτικη επιχείρηση (έτσι νόμιζε τουλάχιστον). Όταν ο επικεφαλής τουfbi τον διέταξε να συνεχίσει το σχέδιο αφήνοντας την επίθεση να εξελιχθεί, ο Salem μαγνητοφώνησε κρυφά τη συνομιλία του με τον επικεφαλή ο οποίος του έδινε εντολή για ανατίναξη της βόμβας. Φυσικά, τα παραπάνω θα μπορούσαν να είναι θεωρίες συνωμοσίας, αλλά ωστόσο έχουν καταγραφεί μαζί με την ηχογραφημένη συνομιλία και το ίδιο το FBI αποδέχεται την ύπαρξη αυτής της επιχείρησης. Περιττό να αναφερθεί ότι η έκταση που έλαβε αυτή η επιχείρηση στα αμερικανικά ΜΜΕ ήταν τόσο μικρή, ώστε μετά από λίγες ημέρες ξεχάστηκε. 2 Αυγούστου 1990 Η Αρχική συνωμοσία Το Ιράκ επιτίθεται στο Κουβέιτ με την πρόφαση ότι οι Κουβεϊτιανοί εξωρύσσουν παράνομα τα Ιρακινά πετρέλαια. Ο τότε αμερικανός πρόεδρος George Bush, προτείνει τη λύση της επέμβασης, η οποία όμως βρίσκει τον αμερικανικό λαό διχασμένο. Τότε, εμφανίζεται μια 15χρονη κοπέλα που η μαρτυρία της ενώπιον της επιτροπής του αμερικανικού κογκρέσου θα τους πείσει όλους για την «ηθική αναγκαιότητα» αυτής της επέμβασης. Η κοπέλα μιλούσε προσπαθώντας μάταια να κρατήσει την ψυχραιμία της και να μη βάλει τα κλάμματα, αφηγούμενη την ιστορία της... «Όταν ήμουν εκεί είδα τους Ιρακινούς στρατιώτες να εισβάλλουν στο νοσοκομείο με όπλα. Έβγαλαν τα μωρά από τις θερμοκοιτίδες και τα άφησαν να πεθάνουν στο κρύο πάτωμα.» 8 / 16
Μετά από αυτό, η αμερικανική κοινή γνώμη τάσσεται υπέρ της επέμβασης στο Ιράκ και κάπως έτσι αρχίζει η καταιγίδα της ερήμου, αφήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες Ιρακινούς νεκρούς μόλις τις πρώτες εβδομάδες (γιατί από τα 10 χρόνια συνολικά της αμερικανικής παραμονής των στρατευμάτων στο Ιράκ, οι νεκροί ανέρχονται στο ένα εκατομμύριο περίπου). Η μεγαλύτερη «βόμβα» όμως, έπεσε λίγες εβδομάδες αργότερα από την καναδική εκπομπή «the fifth estate», όπου αποκάλυψε ότι αυτή η 15χρονη κοπέλα, δεν ήταν άλλη από την κόρη του πρέσβη του Κουβέιτ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Της είχαν δοθεί οι ατάκες και μερικά μαθήματα υποκριτικής από την μεγαλύτερη επιχείρηση δημοσίων σχέσεων στις ΗΠΑ και θα μπορούσαμε να πούμε ότι έπαιξε αρκετά καλά το ρόλο της, καθώς όλη η αμερικανική επέμβαση, κόστους αρκετών εκατομμυρίων δολλαρίων, άρχισε με την «μαρτυρία» της ως δικαιολογία. Βέβαια, υπήρχαν και άλλοι μάρτυρες, όπως ένας κύριος που υποστήριξε ότι έθαψε με τα ίδια του τα χέρια 14 νεκρά μωρά, ενώ αργότερα ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ λίγο αργότερα σε ομιλία του, αναπαρήγαγε αυτές τις μαρτυρίες. Φυσικά, ποτέ δεν αναφέρθηκε θάνατος μωρού σε Κουβεϊτιανό νοσοκομείο έπειτα από επέμβαση ιρακινών στρατιωτών, καθώς όλη η ιστορία ήταν απλά μια συνωμοσία μια πρόφαση για να καλυφθούν τα συμφέροντα του προέδρου των ΗΠΑ για την επέμβαση στο Ιράκ. Αν τα συμφέροντα αυτά δεν μπορούν να γίνουν αμέσως κατανοητά, τότε θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ότι το 1953 ο Bush ο πρεσβύτερος ίδρυσε την πετρελαϊκή εταιρία Zapata Petroleum Corporation, ενώ ένα χρόνο αργότερα την εταιρία εξώρυξης πετρελαίου σε διεθνή χωρικά ύδατα Zapata OffShore Company. American Airlines 77 προς...! Υπάρχουν αρκετά «περίεργα» δεδομένα ως προς το πλήγμα που δέχτηκε το πεντάγωνο εκείνη την ημέρα, καθώς πέρα από το ότι η τρύπα που δημιουργήθηκε από την έκρηξη ήταν πιο μικρή από το μέγεθος ενός τέτοιου αεροπλάνου σαν αυτό που λένε ότι έπεσε, σε φωτογραγία των συντριμιών βλέπουμε σε ένα γραφείο που τη γλίτωσε από την έκρηξη μια οθόνη και έναν τηλεφωνικό κατάλογο εντελώς άθικτα! Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι το 9 / 16
Boeing 757-200 έχει άνοιγμα φτερών 38 μέτρα, μήκος 47,3 μέτρα και βάρος 115 τόνους, ενώ το ρήγμα στο Πεντάγωνο έχει μήκος μόνο 19 μέτρα. Επίσης, αν και το ύψος του συγκεκριμένου αεροπλάνου είναι 30 μέτρα (3 όροφοι του Πενταγώνου αντιστοίχως), φαίνεται ότι χτύπησε μόνο το ισόγειο και τον πρώτο όροφο, χωρίς όμως να αφήσει κανένα απολύτως ίχνος ούτε καν στο προαύλιο ή το πάρκινγκ. Επιπλέον, το Πεντάγωνο είναι γεμάτο κάμερες που θα μπορούσαν να καταγράψουν την πτώση καλύτερα και από χολυγουντιανή ταινία, ωστόσο δε δόθηκε ποτέ κανένα πλάνο εκτός από μερικά καρέ μιας κοντινής κάμερας ασφαλείας που μάλιστα «υπονοούν» ότι έγινε έκρηξη από μέσα, καθώς δε φαίνεται κανένα αεροπλάνο. Στα συγκεκριμένα καρέ μάλιστα, η αναγραφόμενη μέρα λήψης είναι 12/09/2001 και ώρα 17:37. Όπως αναφέρει ο ερευνητής Thierry Meyssan στη μελέτη του «11 Σεπτεμβρίου 2001: Η τρομοκρατική απάτη», στο αρχικό ανακοινωθέν του Πενταγώνου δεν υπήρχε θέμα αεροπλάνου αλλά «κατασκευάστηκε» μισή ώρα αργότερα. Επίσης, δύο ώρες μετά «κατασκευάστηκε» και το θέμα περί προσπάθειας μαχητικών αεροσκαφών να αναχαιτήσουν το επίμαχο αεροπλάνο, στο οποίο επέβαιναν 64 επιβάτες. Αναλυτικότερα, η ανακοίνωση του Υπουργείου Άμυνας δηλώσει ότι στις 09.38 δέχτηκε επίθεση χωρίς να αναφερθεί σε αεροπλάνο, ενώ το πρακτορείοreuters που καταφθάνει πρώτο, αναφέρει ότι το Πεντάγωνο χτηπήθηκε από ελικόπτερο. Την ίδια άποψη λίγο αργότερα επιβεβαιώνει και το Associated Press μέσω του εμπειρογνώμονα (!) Πωλ Μπεϊγκάλα. Αρκετές ώρες αργότερα, ο αρχηγός του γενικού επιτελείου των αερικανικών ενόπλων δυνάμεων, στρατιγός Ρίτσαρντ Μάγιερς, δηλώνει πως πρόκειται για την πτήση 77 από Ντάλας προς Λος Άντζελες, της οποίας τα ίχνη εξαφαντίστηκαν στις 8.55. Περιττό να αναφερθεί ξανά ότι ο αντιαεροπορικός μηχανισμός απλά δεν έκανε τον κόπο να αντιδράσει... Αξιωσημείωτη είναι και η άποψη του Δρ. David Ray Griffin, συγγραφέα των «The New Pearl Harbor» και «The Commission Report Omissions and Distortions», που λέει «Τί είδους φωτιάς θα μπορούσε να λιώσει ολόκληρο ατσάλι, ενώ την ίδια στιγμή να αφήσει τα ανθρώπινα οστά ανέπαφα?», κριτικάροντας το πόρισμα της επιτροπής που έλεγε ότι τα θύματα αναγνωρίστηκαν είτε μέσω δαχτυλικών αποτυπωμάτων, είτε μέσω εξέτασης του DNA των ιστών τους. Τα αναπόφευκτα ερωτήματα εδώ είναι δύο: α) τί απέγινε το αεροπλάνο και οι επιβάτες, αφού δε συνετρίβησαν στο Πεντάγωνο και β) ποιά είναι η αιτία της έκρηξης που έπληξε το Πεντάγωνο. (Πηγές: περ. ΖΕΝΙΘ τ.2σ.45, 11/09 DVD Hellenic Nexusτ.10, 11/9 Commission Report) 10 / 16
Συγκάλυψη συνομιλιών Είναι πολλές οι εκδοχές των γεγονότων όσον αφορά την τύχη των μαύρων κουτιών ή των αρχείων που περιείχαν τις συνομιλίες των επιβατών. Η επικρατέστερη είναι ότι βρέθηκαν δύο από τα τέσσερα μαύρα κουτιά των αεροπλάνων, ενώ τα άλλα δύο εξαφανίστηκαν. Τα μαύρα κουτιά βέβαια, είναι κατασκευασμένα ώστε να αντέχουν σε συντριβή και φωτιά, ωστόσο σε αντίθεση με ένα διαβατήριο ενός υποτιθέμενου αεροπειρατή που εντελώς τυχαία βρέθηκε άθικτο κοντά στα ερείπια του WTC, αυτά δε βρέθηκαν ποτέ. Επίσης, μερικές πηγές κάνουν λόγο και για ανέπαφα έγγραφα στα ερείπια του WTC που περιείχαν ενοχοποιητικά στοιχεία για το Μπιν Λάντεν. Επίσης, οι καταγραφείς των συνομιλιών στα πιλοτήρια, κατά μερικούς δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα αλλά κρατούνται από το FBI χωρίς να δίνεται καμία εξήγηση και κατά άλλους έχουν δοθεί στη δημοσιότητα αλλά είναι τελείως κενοί. Από την άλλη, το μόνο στοιχείο που δίνει η αμερικάνικη κυβέρνηση στη δημοσιότητα, είναι ορισμένες βιντεοκασσέτες με τον Μπιν Λάντεν, αλλά με άσχημη εικόνα και σχεδόν ανύπαρκτο ήχο... Η επικρατέστερη άποψη εδώ είναι ότι η εικόνα και ο ήχος μπορεί εσκεμμένα να είναι τόσο άσχημα για να μη φαίνονται στοιχεία που ενδεχομένως θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι το βίντεο είναι πλαστό. Η κατάρρευση των δίδυμων πύργων Οι πλέον ειδικοί σε θέματα πυρκαγιών αλλά και κατεδαφίσεων, υποστηρίζουν παραθέτοντας μια σειρά από επιχειρήματα ότι το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, όπως και κάθε άλλο τέτοιο κτήριο με τέτοια αρχιτεκτονική, θα ήταν αδύνατο να πέσει με τον τρόπο που έπεσε. Ο Jeff King, ερευνητικός επιστήμονας του ΜΙΤ και μηχανικός, σε ομιλίες για την 11 / 16
τρομοκρατική επίθεση στις 09/11/2004, έδωσε μια άκρως διαφωτιστική ερμηνεία για την κατάρρευση των δίδυμων πύργων. Ο King, από την πρώτη στιγμή που είδε την κατάρρευση των δίδυμων πύργων, κατάλαβε ότι αποκλείεται να προκλήθηκε από την πτώση των αεροπλάνων. Τονίζει μάλιστα ότι ο καπνός, που στην ορολογία των τεχνικών κατεδαφίεσεων ονομάζεταιsquid, υποδηλώνει ότι η κατάρρευση ήταν αποτέλεσμα ελεγχόμενης κατεδάφισης. Υπάρχουν πολλές μελέτες ως προς αυτό το ζήτημα ενώ, για μια ακόμη φορά, η επίσημη εκδοχή της κατάρρευσης δεν είναι αρκετά πειστική. Άλλο ένα γεγονός που δυσκολεύει τους ερευνητές από το να βγάλουν κάποια ασφαλή συμπεράσματα είναι η έλλειψη στοιχείων στα συντρίμια του WTC καθώς βρέθηκαν μόνο 240 κομμάτια, ενώ τα υπόλοιπα στάλθηκαν για ανακύκλωση. Ο Ομοσπονδιακός Οργανισμός Διαχείρησης Κρίσεων (FEMA) έβγαλε την πρώτη αναφορά για την τρομοκρατική ενέργεια, αλλά και σε συνεργασία με μια ομάδα εθελοντών από την ένωση πολιτικών μηχανικών της αμερικής (η οποία όμως είχε πολύ περιορισμένη πρόσβαση στα συντρίμια των κτηρίων), ανέλαβαν τις έρευνες για τη συλλογή στοιχείων από τα συντρίμια. Στην πρώτη αυτή αναφορά της η FEMA παραδέχεται ότι η κυροζίνη των αεροπλάνων κάηκε πολύ γρήγορα, ενώ όση απέμεινε χρησιμοποιήθηκε σαν μέσο ανάφλεξης για τα υπόλοιπα υλικά μέσα στα κτήρια. Τα υλικά αυτά όμως δεν ήταν παρά υλικά γραφείου, γεγονός που δεν τα καθιστά τόσο εύφλεκτα, σύμφωνα τουλάχιστον με τις προδιαγραφές τους. Άλλο ένα στοιχείο σε αυτό το σημείο είναι ο μαύρος καπνός που έβγαινε κυρίως από το δεύτερο κτήριο, δηλώνοντας ξεκάθαρα την έλλειψη καύσιμης ύλης. Όπως είναι γνωστό, τέτοιες φωτιές δεν μπορούν να αναπτύξουν μεγάλες θερμοκρασίες καθώς δεν υπάρχουν μεγάλες φλόγες, αλλά ούτε και αρκετό οξυγόνο. Αν εξετάσουμε σχολαστικά τη δομή των δίδυμων πύργων, το μεγαλύτερο κομμάτι τους στηρίζεται σε 47 μεγάλες ατσάλινες κολώνες, σχηματίζοντας ορθογώνιες κατασκευές οι οποίες στήριζαν το μεγαλύτερο μέρος των ουρανοξυστών. Αυτές οι κολώνες ήταν σφραγισμένες, δηλ. δεν άφηναν τίποτα να τις διαπεράσει και επιπλέον δεν είχαν τίποτα το εύφλεκτο πάνω τους (περιέκλειαν κυρίως σκάλες και ασανσέρ). Επίσης, η κατασκευή τους ήταν τέτοια ώστε να μη λειτουργούν σαν καμινάδες και γενικότερα, οι προδιαγραφές τους ήταν μεγάλες για το ενδεχόμενο εκδήλωσης πυρκαγιάς. Με αυτά τα δεδομένα, οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι ήταν δύσκολο (έως αδύνατο) να καταρρεύσουν από μια τέτοια αιτία (πρόσκρουση αεροπλάνων), ενώ απ'όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, το σύστημα πυρασφάλειας λειτούργησε κανονικά. Παρ'ολ'αυτά, στα συντρίμια δε βρέθηκαν παρά μικρά κομμάτια αυτών των κολώνων και μάλιστα στο επίπεδο του εδάφους. Γενικώς, το σενάριο περί κατάρρευσης των πατωμάτων απορριπτεται από πλήθος διακεκριμένων μηχανικών, επιστημόνων με ειδίκευση στα υλικά, από το εθνικό ινστιτούτο προδιαγραφών και τεχνολογίας των ΗΠΑ κ.α. Επίσης, ακόμα κι αν έπεφταν οι κολώνες, δε θα έπεφταν κάθετα όπως είδαμε, δηλ. με «τηλεσκοπικό» τρόπο, καθώς το ατσάλι διατηρεί 12 / 16
την δομική του ακεραιότητα, ακόμη και αν θερμανθεί σε θερμοκρασίες που αναφέρει η επίσημη εκδοχή (πόσο μάλλον στις πραγματικές θερμοκρασίες που δημιουργήθηκαν!). Με την πρόσκρουση των αεροπλάνων στους πύργους, όπως δείχνει η έρευνα του ΜΙΤ, τα κτήρια ταλαντεύτηκαν για περίπου 4 λεπτά, κάτι το φυσιολογικό. Αν επρόκειτο να πέσουν όμως, θα έπεφταν τότε και όχι τόση ώρα αργότερα όπως παρακολουθήσαμε. Η αλήθεια πάντως είναι ότι τα σύγχρονα ψηλά κτήρια έχουν πολύ μεγάλες αντοχές κατασκευαστικά, καθώς λέγεται ότι αντέχουν ακόμη και σε ανεμοστρόβιλους (οι οποίοι ασκούν πολύ μεγαλύτερη πίεση απ'ότι τα αεροπλάνα), ενώ έχουν την ιδιότητα να αναδιανέμουν το φορτίο τους, κάτι που όντως συνέβη την 11 η Σεπτεμβρίου. Κατόπιν τούτων, και με τα στοιχεία που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να έχουν εξαφανιστεί, όλα τα μοντέλα που εξετάζουν την κατάρρευση των δίδυμων πύργων καταδεικνύουν την ελεγχόμενη κατεδάφιση ως τη μόνη ρεαλιστική θεωρία. Η ταχύτατη εξάπλωση των καπνών κατά την κατάρρευση συνηγορεί με τη σειρά της σε αυτή τη θεωρία. Η κατεδάφιση ενός κτηρίου απαιτεί μια χρονοβόρα σειρά οργάνωσης και ενεργειών, όπως το να τοποθετηθούν σωστά τα εκρηκτικά, η οποία ξεπερνά τις δύο εβδομάδες. Είναι γνωστό μάλιστα ότι κατεδαφίσεις γίνονται από εξειδικευμένα συνεργεία. Συνεπώς, κάποιοι, όχι μόνο μπορούσαν να κινούνται απεριόριστα μέσα στο κτήριο, αλλά είχαν αρκετό χρόνο για να εγκαταστήσουν τους εκρηκτικούς μηχανισμούς πολύ καιρό πριν την 11 η Σεπτεμβρίου. Άρα, έχουμε μια προσχεδιασμένη επιχείρηση για την κατάρρευση των δίδυμων πύργων (αλλά και ενός άλλου κτηρίου δίπλα σε αυτούς, στο οποίο την ίδια μέρα αναφέρθηκε μια ανεξήγητη φωτιά - κατά την οποία εντελώς τυχαία δεν λειτούργησαν τα συστήματα πυρόσβεσης)... Τα «Θύματα» Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του FBI, οι αεροπειρατές είχαν οργανωθεί σε ομάδες πέντε ατόμων ανά αεροπλάνο, με εξαίρεση αυτό που έπεσε στην Πενσυλβάνια που περιελάμβανε μόνο τέσσερις. Άρα λοιπόν έχουμε να κάνουμε με μια λίστα 19 συνολικά αεροπειρατών οι οποίοι κατέλαβαν τα αεροπλάνα. Είναι χαρακτηριστική, μάλιστα, η ευκολία με την οποία το FBI συνέλλεξε και δημοσίευσε τα ονόματα και τις φωτογραφίες των αεροπειρατών, μέσα σε δύο μόλις ημέρες. Δυστυχώς όμως για το FBI, κατάλογο με τα 13 / 16
θύματα εξέδωσαν και οι αεροπορικές εταιρίες (United Airlines καιamerican Airlines) στον οποίο δεν υπήρχε κανένα από τα 19 ονόματα που είχε δώσει το FBI. Επιπλέον, υπάρχει μια λίστα γραπτών μαρτυριών που αποδεικνύει ότι η λίστα που έκανε το FBI δεν είναι παρά πλαστή. Ποιές είναι αυτές οι μαρτυρίες? 1) Λίγες μέρες αργότερα από την επίμαχη ανακοίνωση, ο υπουργός εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, Σαούντ αλ-φεϊζάλ, δήλωσε πως «Αποδείχτηκε ότι πέντε από τα άτομα που κατονομάζονται στον κατάλογο του FBI δεν έχουν καμία σχέση με το συμβάν». Το ίδιο δηλώνει και ο υπουργός εσωτερικών και προσθέτει ότι δεν έχουν λάβει τίποτα τέτοιο επί του θέματος από τις ΗΠΑ. 2) Ο Αμπντουλαζίζ Αλομαρί, ο Μοχάντ Αλσχεχρί, ο Σαλέμ Αλχαζμί και ο Σαέντ Αλγκχαμντί, τέσσερις από τους φερόμενους αεροπειρατές, σύμφωνα με την πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στην Ουάσιγκτον, ζουν υγειέστατοι στις χώρες τους. 3) Ο Ουαλίντ Αλσχεχρί όπου ζει και εργάζεται σήμερα στην Καζαμπλάνκα, όχι μόνο ζει, αλλά έδωσε και συνέντευξη σε αραβόφωνη εφημερίδα του Λονδίνου μετά την 11-09. Παρόλες τις μαρτυρίες πάντως, το FBI δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να συντάξει καινούρια ανακοίνωση όσον αφορά τα ονόματα των αεροπειρατών. (Πηγές: περ. ΖΕΝΙΘ τ.2, περ.hellenic Nexus.10, Washington Post 10/12/2001) Θεωρίες Συνωμοσίας γύρω από την 11/09 στο Internet 14 / 16
1) Μεγάλος θόρυβος προκλήθηκε γύρω από φωτογραφίες που έδειχναν μέσα από τον καπνό που έβγαινε από τους δίδυμους πύργους να σχηματίζονται μορφές δαιμόνων, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που συνέδεσαν αυτές τις εικόνες με την έλευση του Αντίχριστου κτλ. Μπορεί οι περισσότερες από αυτές τις φωτογραφίες να θεωρούνται αυθεντικές, αυτό όμως δε σημαίνει κάτι ιδιαίτερο ας μην ξεχνάμε άλλωστε και την περιβόητη εικόνα με τα παγάκια της κοκα κόλα σε μια διαφήμισή της όπου «τυχαία» σχημάτιζαν σκελέτινες μορφές... 2) Μια από τις επικρατέστερες θεωρίες συνομωσίας αναφέρουν ότι οι Ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες (εκ των οποίων ξεχωρίζουν τη Shabak) προειδοποίησαν τους ισραηλινούς υπαλλήλους των δίδυμων πύργων να μην πάνε στη δουλειά τους εκείνο το πρωί της 11-09. Αυτός ο ισχυρισμός προήλθε από το αραβικό τηλεοπτικό δίκτυο Al Manar το οποίο επικαλείται αραβικές διπλωματικές πηγές. Αυτές οι διπλωματικές πηγές με τη σειρά τους έκαναν αυτή την «αποκάλυψη» στην Ιορδανική εφημερίδαalwatan, χωρίς όμως να γίνει ποτέ ξεκάθαρο ποιές είναι αυτές οι πηγές. Η έλλειψη επιβεβαίωσης από κάποια ανεξάρτητη πηγή είναι που καθιστά αυτή την είδηση ανακριβή και συνεπώς αναξιόπιστη. Άλλες πληροφορίες κάνουν λόγο για 4.000 ισραηλινούς αλλά και εβραίους που ειδοποιήθηκαν να μην πάνε στις δουλειές τους εκείνη την ημέρα. Αυτός ο αριθμός βέβαια είναι παραπάνω από υπερβολικός, έτσι ώστε δε θα μπορούσε να μην υπάρχει ανεξάρτητη πηγή που να κάνει λόγο γι'αυτή τη θεωρία. 3) Διάφοραemails που κυκλοφόρησαν μετά την 11 η Σεπτέμβρη, κάνουν λόγο για πανηγυρισμούς λόγω της επίθεσης από ομάδες Αραβοαμερικανών. Αυτά ταemails, όπως αποδείχτηκε, είχαν στόχο το μποϋκοτάζ διαφόρων επιχειρήσεων που υποτίθεται ότι ανήκαν σε Άραβες. 4) Ένα από τα πιό διαδεδομένα emails δείχνει έναν τουρίστα στην κορυφή του βόρειου πύργου λίγα δευτερόλεπτα πριν τον χτυπήσει η πτήση 11 των American Airlines. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να θεωρηθεί πλαστή η φωτογραφία... Πέρα από το ότι στη φωτογραφία φαίνεται πεντακάθαρα το αεροπλάνο τη στιγμή που κινούταν με ταχύτητα εκατοντάδων μιλίων την ώρα, το εικονιζόμενο αεροπλάνο είναι ένα Boeing 757 ενώ η πτήση 11 ήταν ένα Boeing 767. Η φωτογραφία, όπως τελικά αποδείχτηκε, είχε τραβηχτεί από έναν Ούγγρο στις 28 Νοεμβρίου 1997. 5) «Στην πόλη του θεού θα υπάρξει ένας μεγάλος ορυμαγδός, δύο αδερφοί θα χωριστούν από το χάος, ενώ το φρούριο θα αντέξει, ο μεγάλος ηγέτης θα ενδώσει. Ο τρίτος μεγάλος πόλεμος θα ξεκινήσει όταν η μεγάλη πόλη θα καίγεται. Νοστράδαμος 1654» Το παραπάνω απόσπασμα του Νοστράδαμου, παρ'ολο που γνώρισε μεγάλη δημοσιότητα (με διάφορες παραλλαγές), δεν υπάρχει πουθενά μέσα στα έργα του Νοστράδαμου, ενώ ο ίδιος πέθανε 15 / 16
το 1566... 16 / 16