Κυριακή 13 Αὐγούστου 2017

Κυριακή 13 Αὐγούστου 2017 I ΜΑΤΘΑΙΟΥ Μαξίμου ὁμολ., Δωροθέου καί Δοσιθέου ὁσ. Ἀπολυτίκιον Παναγίας Προυσιωτίσσης Ἦχος α Τῆς Ἑλλάδος ἁπάσης Σύ προΐστασαι πρόμαχος καί τερατουργός ἐξαισίων τῇ ἐκ Προύσσης εἰκόνι Σου, Πανάχραντε Παρθένε Μαριάμ καί γάρ φωτίζεις ἐν τάχει τούς τυφλούς δεινούς τε ἀπελαύνεις δαίμονας καί παραλύτους δέ συσφίγγεις, Ἀγαθή, κρημνῶν τε σῴζεις καί πάσης βλάβης τούς Σοί προσφεύγοντας. Δόξα τῷ Σῷ ἀσπόρῳ τοκετῷ, δόξα τῷ Σέ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά Σοῦ τοιαῦτα θαύματα. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ 1. Βασικό δόγμα στήν ὀρθόδοξη πίστη μας, ἀδελφοί χριστιανοί, εἶναι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος. Ὅποιος γνωρίζει καλά τήν θεοτοκολογία, εἶναι ἄριστος θεολόγος. Καί ὅποιος ἔχει στήν καρδιά του θερμή ἀγάπη στήν Παναγία καί ἐκφράζει αὐτή τήν ἀγάπη του μέ θερμή προσευχή σ Αὐτήν, αὐτός εἶναι πραγματικά προοδευμένος χριστιανός. Τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία μας ἦταν, ἀγαπητοί μου, νά σαρκωθεῖ ὁ Υἱός Του, νά γίνει ἄνθρωπος καί νά κηρύξει στούς ἀνθρώπους τήν τέλεια ἀλήθειά Του καί νά προσφέρει ἔπειτα τόν ἑαυτό Του θυσία γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἀλλά γιά νά γίνουν αὐτά ἔπρεπε νά εὑρεθεῖ πρῶτον ἡ κατάλληλη ἐκείνη γυναίκα, ἡ Ὁποία θά γινόταν ἡ Μητέρα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, πού ἐπρόκειτο νά ἐναν-

θρωπήσει. Καί ἐργάζεται ὅλη ἡ Παλαιά ἐποχή, ὅλη ἡ Παλαιά Διαθήκη, γιά νά ἀναδείξει Αὐτήν τήν Γυναίκα. Καί ὅταν, μετά ἀπό μακρό ζύμωμα ἐτῶν, ὅταν γεννᾶται Αὐτή ἡ γυναίκα, σταματᾶ ἡ Παλαιά Διαθήκη τό ἔργο της. Τά τελευταῖα χρόνια τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι τότε πού γεννήθηκε ἡ Παναγία καί Αὐτή γέννησε τόν Χριστό. Γι αὐτό καί λέμε στό τροπάριο τοῦ Παρακλητικοῦ Κανόνα: «Ἄχραντε, ἡ διά λόγου τόν λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα». «Ἔσχατες ἡμέρες» ἐδῶ δέν εἶναι τά τελευταῖα χρόνια τοῦ κόσμου, ἀλλά τά τελευταῖα χρόνια τοῦ οἰκονομικοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ γιά τήν προετοιμασία τῆς ἀνθρωπότητας πρός ὑποδοχήν τοῦ Μεσσία, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. 2. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἀδελφοί μου, σαρκώθηκε στήν Παναγία καί ἦλθε ἀνάμεσά μας, ἐδῶ κάτω στήν γῆ, χωρίς νά παύσει νά εἶναι Θεός. Μποροῦσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὡς Θεός πού ἦταν, νά κατέβει αὐτομάτως κάτω στήν γῆ, ἀλλά δέν τό ἔκανε ἔτσι. Πέρασε ἀπό τήν Παναγία πρῶτα. Αὐτό σημαίνει ὅτι καί μεῖς, γιά νά πᾶμε πρός τόν Θεό, θά τό πετύχουμε αὐτό περνώντας ἀπό τήν Παναγία. Τόν Χριστό, που ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή μας, τόν κρατάει ἡ Παναγία. Καί βλέποντας λοιπόν τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας μέ τόν Χριστό στήν ἀγκαλιά, ἄς ἀναπηδάει θερμή ἡ προσευχή μας πρός Αὐτήν: Παναγία μου, τόν Χριστό πού ἔχεις στήν ἀγκαλιά, βάλε μού Τον στήν καρδιά! 3. Ἀλλά ἐμεῖς ξέρουμε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι στήν ἁγία Του Ἐκκλησία καί πῶς, λοιπόν, τόν παρουσιάζουμε ὅτι εἶναι ἀποκλειστικά στήν Παναγία; Ἐδῶ πού ἔφτασα, ἀγαπητοί μου, τόν ταπεινό μου λόγο, θά σᾶς πῶ μιά σπουδαία ἀλήθεια, πού ἐπιθυμῶ νά τήν γνωρίζετε: Ἐκκλησία καί Παναγία, αὐτά τά δύο παραλληλίζονται καί ταυτίζονται. Ὅ,τι λέγεται γιά τήν Παναγία λέγεται καί γιά τήν Ἐκκλησία καί ὅ,τι λέγεται γιά τήν Ἐκκλησία λέγεται καί γιά τήν Παναγία. Αὐτό φαίνεται καθαρά στό 12ο κεφ. τοῦ βιβλίου τῆς Ἀποκάλυψης, τό ὁποῖο μιλάει γιά μιά ἔκπαγλο Γυναίκα, ἡ Ὁποία ἀπό τά χαρακτηριστικά της φαίνεται καθαρά ὅτι εἶναι ἡ Ἐκκλησία (στίχ. 1). Στήν συνέχεια ὅμως λέγεται ὅτι αὐτή ἡ Γυναίκα γέννησε τόν Μεσσία (στίχ. 5). Ἄρα εἶναι ἡ Παναγία. Ταυτίζεται λοιπόν στά ἱερά μας κείμενα ἡ Ἐκκλησία μέ τήν Παναγία. Γι αὐτό καί εἶπα ὅτι ἡ Παναγία ἔχει τόν Ἰησοῦ Χριστό καί σ Αὐτήν νά καταφεύγουμε γιά νά Τόν βροῦμε, ὅπως τό ἴδιο βέβαια μποροῦμε νά ποῦμε καί γιά τήν Ἐκκλησία. 4. Τέλος, θέλω νά σᾶς πῶ, χριστιανοί μου, νά ἀγαπᾶμε, πολύ νά ἀγαπᾶμε καί νά τιμᾶμε τήν Παναγία μας. Καί συγκεκριμένα σᾶς λέγω τά ἑξῆς: (α) Σέ ὅλα τά σπίτια νά ὑπάρχει εἰκόνα τῆς Παναγίας. Δέν νοεῖται σπίτι ὀρθοδόξου χριστιανοῦ πού νά μήν ἔχει εἰκόνα τῆς Παναγίας. Καί τήν εἰκόνα αὐτή νά τήν δεικνύετε ἰδιαίτερα στά νέα σας παιδιά καί τά ἐγγόνια σας. 2

(β) Νά λέτε προσευχές στήν Παναγία. Οἱ καλύτεροι ὕμνοι στήν Παναγία εἶναι ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος καί ἡ Παράκληση. Εἶναι πολύ ὡραῖο καί ὠφέλιμο, χριστιανοί μου, νά διαβάζετε κάθε ἡμέρα λίγο ἀπό τούς Χαιρετισμούς στήν Παναγία καί λίγο ἀπό τήν Παράκληση, λίγο, ὅσο μπορεῖτε. Καί τήν ἄλλη μέρα διαβάστε συνέχεια ἀπό ἐκεῖ πού σταματήσατε, λίγο πάλι, ὅσο μπορεῖτε, ἐπειδή δέν ἔχετε χρόνο ἤ καί διάθεση, τέλος πάντων, γιά νά τελειώσετε τήν ἴδια μέρα ὅλους τούς Χαιρετισμούς ἤ ὅλη τήν Παράκληση. Στήν προσευχή δέν πρέπει νά πιέζεστε. Ἀλλά ἡ καλύτερη καί ἡ πιό σύντομη προσευχή στήν Παναγία μας, εἶναι αὐτή: «Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σοῦ. Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς Κοιλίας Σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Νά τήν λέτε τήν προσευχή αὐτή στήν Παναγία μας, καλοί μου χριστιανοί, καί ὅταν ξυπνᾶτε τήν αὐγή καί ὅταν πλαγιάζετε τό βράδυ, ἀλλά καί ἄλλες φορές τήν ἡμέρα. (γ) Ἡ μεγαλύτερη ὅμως τιμή καί προσφορά πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἀδελφοί, γίνεται μέ τήν θεία Λειτουργία. Τό εἴπαμε καί ἄλλοτε ὅτι ἡ θεία Λειτουργία εἶναι τό πᾶν, εἶναι τό ἀνώτερο πού γίνεται, ὄχι μόνο κάτω στήν γῆ, ἀλλά καί πάνω στόν οὐρανό. Ἡ θεία Λειτουργία ἐκφράζει ὅλη τήν πίστη μας, σ αὐτήν γευόμαστε τό μυστήριο τῆς Εκκλησίας καί τῆς Θεοτόκου Παναγίας. Στήν θεία Λειτουργία, λοιπόν, χριστιανοί μου, ἀκοῦμε τόν ἱερέα νά λέγει: «Ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας ἀχράντου ὑπερευλογημένης ἐνδόξου, δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας». Τί σημαίνει αὐτό; Γιά νά νοήσετε τήν σημασία τῶν λόγων αὐτῶν πρέπει νά γνωρίζετε ὅτι προηγουμένως ὁ ἱερέας ἔλεγε μυστικά ὅτι τήν θεία Λειτουργία τήν προσφέρουμε ὑπέρ ὅλων ὅσων εὐαρέστησαν τόν Κύριο: Ὑπέρ τῶν Πατριαρχῶν, Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων, τῶν Μαρτύρων, τῶν Ὁσίων καί ἔπειτα λέει δυνατά: «Ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου...». Ὁ λόγος, λοιπόν, αὐτός σημαίνει ὅτι τό ἀνώτερο ἀπό ὅλα τά Μυστήρια, τό κατ ἐξοχήν Μυστήριο, τήν θεία Εὐχαριστία, τήν τελεῖ καί τήν προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας γιά τήν Παναγία! Ἔτσι τήν Παναγία μας τήν τιμᾶμε ἰδιαίτερα μέ τήν θεία Λειτουργία καί Αὐτή χαίρεται νά βλέπει στήν Θεία Λειτουργία συγκεντρωμένα ὅλα Της τά παιδιά. Καί ἐκεῖ χαρίζει σ αὐτά τήν Χάρη Της καί τήν εὐλογία Της, γιά νά ἔχουν αὐτά μιά ὄμορφη καί χαριτωμένη ζωή καί γιά τόν παρόντα καί γιά τόν μέλλοντα αἰῶνα. Εὔχομαι, ἀδελφοί χριστιανοί, ἡ Παναγία Δέσποινά μας νά εὐλογεῖ καί νά φυλάγει κάτω ἀπό τήν θεία Της Σκέπη τίς οἰκογένειές σας, τήν ἐπαρχία μας καί ὅλο τόν κόσμο, ΑΜΗΝ. Μέ πολλές εὐχές, Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας 3

0111111111111112 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ ANAKOINΩΣΗ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ Ἀναστατωμένοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς ἱστορικῆς Ἐπαρχίας Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, πού ὑπηρετῶ, καί ὁ κλῆρος καί ὁ λαός της, γιά τά ὑποτιμητικά πρός τά ἰδανικά τῆς φυλῆς μας, τήν πίστη, τήν πατρίδα καί τήν οἰκογένεια, λόγια τοῦ Προέδρου τῆς Βουλῆς κ. Ν. Βούτση. Τοιαῦτα λόγια, λεγόμενα ἀπό ἄρχοντα τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους, συνιστοῦν βλασφημία καί ἀγνωμοσύνη κατά τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας. Ἤδη ἔχουν ἐξεγερθεῖ πολλοί Ἱεράρχες γιά τήν ἀσέβεια αὐτή, κάθε δέ Ἱεράρχης ἄς μή θεωρηθεῖ ὡς ἕνα μεμονωμένο πρόσωπο, διότι καί ὁ τίτλος του, ὁ ὁποῖος τόν καθορίζει, δείχνει ὅτι σαρκώνει ἐν ἑαυτῷ καί ὅλο τό ποίμνιό του. Ἐκφράζουμε λοιπόν καί ἐμεῖς, ὡς ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ εὐλογημένο καί πιστό στίς παραδόσεις τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας καί τῆς Ἑλληνικῆς πατρίδος μας, ἐκφράζουμε, λέγω, ὄχι ἁπλῶς τήν διαφωνία μας στά λόγια τοῦ Προέδρου τῆς Βουλῆς, ἀλλά καί τήν ἀποστροφή μας σ αὐτά. Ὁ κύριος Βούτσης παρουσιάζεται ὡς νά ἀγνοεῖ τήν μεγάλη ἀλήθεια, ἡ ὁποία διήκει ὅλες τίς σελίδες τῆς ἔνδοξης ἑλληνικῆς ἱστορίας μας, ὅτι ἡ πίστη στόν Θεό εἶναι στενά δεμένη μέ τήν ψυχή τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί τά ἀνδραγαθήματα τῶν Ἑλλήνων ἔχουν καί κίνητρο καί τέλος τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας. Οἱ ἄρχοντες τοῦ μαρτυρικοῦ αὐτοῦ τόπου δέν πρέπει νά τό λησμονοῦν αὐτό, πολύ δέ περισσότερο δέν πρέπει προκλητικά νά τό παραθεωροῦν, ὅπως ἔπραξε ὁ νῦν Πρόεδρος τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων κ. Νικόλαος Βούτσης. Δέν ἐξελέγησαν ἄρχοντες τοῦ λαοῦ γιά νά ὑποτιμοῦν καί νά παραθεωροῦν τήν Ὀρθόδοξη πίστη του, ἀλλά πρέπει μαζί μέ αὐτόν νά τήν σέβονται καί νά τήν τιμοῦν. Αὐτό πού περιμένουμε τώρα ἀπό τόν κ. Πρόεδρο τῆς Βουλῆς κ. Ν. Βούτση εἶναι νά ζητήσει συγγνώμη ἀπό τόν πιστό ἑλληνικό λαό καί ἡ πράξη του αὐτή ὄχι μόνο θά εὐφράνει τόν λαό πού ὑπηρετεῖ, ἀλλά καί θά δώσει στόν ἴδιο περιποιοῦσα τιμή καί ἀξία. 4

Ὡς Ἐκκλησία ἀποβλέπουμε στήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων καί αὐτοῦ βεβαίως τοῦ κ. Βούτση τήν σωτηρία. Διότι ἀπό τό κείμενό του ἀπέδειξε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη δέν τοῦ ἔχει μιλήσει δυνατά μέσα του καί εὐχόμεθα, ἔστω καί ἀπό τό παρόν γεγονός, νά λάβει ἀφορμή νά ἐγκύψει μέ τόν ἰσχυρό του νοῦ, ἀλλά καί μέ ἀγαθή τήν καρδία του, εἰς βάθος στήν πίστη τῶν πατέρων μας καί τότε θά γνωρίσει ἕνα γλυκό Θεό, πού ἱκανοποιεῖ καί τόν νοῦ καί τήν καρδιά, τόν Θεό τῶν πατέρων ἡμῶν! Πάντως ἐκεῖ πού ὕπουλα τό πηγαίνουν πολλοί τό θέμα, μέ τά διάφορα διατάγματά τους καί τίς περίεργες ἐνέργειές τους, τό νά κάνουν τήν πατρίδα μας ἐντελῶς ἄθρησκη, δέν θά τό ἐπιτρέψει ὁ Ορθόδοξος λαός, πολύ δέ περισσότερο δέν θά τό ἐπιτρέψουμε ἐμεῖς οἱ Ἱεράρχες καί ὅλοι οἱ κληρικοί, γιατί δέν μᾶς ἀφήνει ἡ ἱστορία μας. Ἕξι χιλιάδες (6.000) κληρικοί, λέγει ὁ ἱστορικός Πουκεβίλ, ἔπεσαν στούς ἀγῶνες γιά τήν ἐλευθερία, γιά νά ὑπάρχει ἐλεύθερη ἑλληνική πατρίδα. Τοιοῦτοι λόγοι, πού θέλουν νά δημιουργήσουν μία ξένη πρός τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας ἑλληνική πατρίδα, μέ αἰσχρά μάλιστα ἤθη, ὅπως εἶναι τό θέμα τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἔκαναν, νομίζω, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κοζάνης νά πεῖ τήν τολμηρή πράγματι ἔκφραση ὅτι «ἕνας βόθρος εἶναι ἡ βουλή τῶν Ἑλλήνων». Ἀλλά πρίν ἀπό αὐτόν ἡ ἴδια ἡ Ἁγία Γραφή λέγει, «βόθρος βαθύς στόμα παρανόμου» (Παροιμίαι 22,14), μέ τήν ἔννοια τῆς δυσοσμίας καί τῆς θολώσεως τῆς καθαρᾶς ἀτμόσφαιρας τῶν ἰδανικῶν, τήν ὁποίαν προκαλοῦν οἱ βλάσφημοι πρό τήν πίστη λόγοι. Τό ἴδιο δέ νόημα θέλει νά ἐκφράσει καί ὁ ἄλλος ψαλμωδός πού λέγει «τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν» (Ψαλμ. 5,10), ὅτι δηλαδή ἀποπνέουν δυσοσμία τά βλάσφημα λόγια τῶν ἀσεβῶν, πού ἀντιστρατεύονται στίς μεγάλες ἀρετές, ὅπως αὐτές πού προσβάλλουν οἱ λόγοι τοῦ κ. Βούτση, τήν πίστη, τήν πατρίδα καί τήν οἰκογένεια. Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας 5