ΕΝΟΤΗΤΑ 6 ΤΑ ΕΘΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΦΡΙΚΗ ΜΑΡΟΚΟ Σημαία: Πρωτεύουσα: Ραμπάτ Πληθυσμός:34.859.364 Νόμισμα: Ντιράμ Επίσημη γλώσσα: Αραβικά, Βερβερικά
Δημογραφία Ο πληθυσμός της χώρας είναι 32.725.847 (37η στον κόσμο) (29.891.708 στην απογραφή του 2004). Ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού είναι 1,479% (εκτίμηση 2009). Ρυθμός γεννήσεων 20,96 γεννήσεις/1000 πληθυσμού και θανάτου 5,49 θάνατοι/1000 πληθυσμού (εκτίμηση 2008). Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού κατοικεί δυτικά της οροσειράς του Άτλαντα. Η Καζαμπλάνκα είναι το μεγαλύτερο λιμάνι και το κέντρο του εμπορίου και της βιομηχανίας, το Ραμπάτ είναι η έδρα της κυβέρνησης, η Ταγγέρη είναι επίσης μεγάλο λιμάνι και η "πύλη" της Ισπανίας προς το Μαρόκο, η πόλη Φεζ είναι το θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο, ενώ το Μαρακές αποτελεί μεγάλο πόλο έλξης για τους τουρίστες. Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2013 τα 76,31 χρόνια (73,25 χρόνια οι άνδρες και 79,53 οι γυναίκες).
Κλίμα Οι κλιματολογικές συνθήκες ποικίλλουν αρκετά στο Μαρόκο ανάλογα με την περιοχή και την εποχή του χρόνου λόγω του μεγέθους της χώρας και το εύρος της τοπογραφίας της. Με τις εκδρομές μας μπορούμε να τη χωρίσουμε κατά περιοχές: Νότια της οροσειράς του Άτλαντα/ Τζεμπέλ Σαχρό αυτή η περιοχή κυριαρχείται από την Έρημο Σαχάρα με ζεστά ξερά καλοκαίρια, πολύ λίγες βροχοπτώσεις και μεγάλες μεταπτώσεις της θερμοκρασίας μεταξύ νύχτας και μέρας. Η οροσειρά του Άτλαντα Αυτές οι ορεινές περιοχές είναι πολύ πιο δροσερές κυρίως λόγω του υψομέτρου, κατά την διάρκεια της περιόδου του τρέκινγκ, δηλαδή Μάιο με Οκτώβριο, οι μέρες είναι πολύ ευχάριστες αλλά προς το βράδυ και τη νύχτα μπορεί να κάνει πολύ κρύο. Παραθαλάσσιες και ενδιάμεσες περιοχές του Άτλαντα Οι καιρικές συνθήκες είναι λιγότερο ακραίες με θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ 10-28 βαθμών Κελσίου, εκτός από τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, τους πιο ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, όπου οι θερμοκρασίες στην ενδοχώρα ανεβαίνουν και φθάνουν μια μέση τιμή των 35 βαθμών Κελσίου.
Θρησκεία Το Μαρόκο είναι μια αραβική Μουσουλμανική χώρα της Αφρικής.
Αξιοθέατα
Τα έθνη του κόσμου Ασία Ινδία Σημαία: Πρωτεύουσα:Νέο Δελχί Πληθυσμός:1 205 073 612 Νόμισμα:Ινδική Ρουπιά Επίσημες γλώσσες:χίντι Μπεγκάλι
Κλίμα Η Ινδία δέχεται την επίδραση της τροπικής θερμότητας με μέση ετήσια θερμοκρασία 24-28 C. Το κλίμα της επηρεάζεται από τους ετήσιους ανέμους μουσώνες (μουσούν). Διακρίνουμε κυρίως 3 εποχές: τον ήπιο και χωρίς πολλές βροχές χειμώνα, τη θερμή και ξερή άνοιξη και το υγρό, τροπικό καλοκαίρι. Η καθυστέρηση της βροχής συχνά καταστρέφει τις καλλιέργειες και προκαλεί ομαδικούς θανάτους από πείνα. Η σοδειά καταστρέφεται πολλές φορές εξαιτίας καταρρακτωδών βροχών που προκαλούν μεγάλης έκτασης πλημμύρες.
Δημογραφία Η Ινδία αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα στον κόσμο, μετά την Κίνα, με εκτιμώμενο πληθυσμό σχεδόν 1.2 δισεκατομμυρίων κατοίκων. Τα τελευταία πενήντα χρόνια έχει καταγραφεί μία έντονη πληθυσμιακή αύξηση, η οποία αποδίδεται στη βελτίωση της ιατρικής και την εντατικοποίηση της γεωργίας. Συνέπεια αυτής της προόδου είναι η αύξηση κατά 11 φορές του αστικού πληθυσμού της Ινδίας μέσα στον 20ο αιώνα με την παράλληλη ενίσχυση της αστυφιλίας. 35 πόλεις της χώρας ξεπέρασαν το 2001 το ένα εκατομμύριο κατοίκους, ενώ οι μεγαλύτερες έχουν πληθυσμό περισσότερο από 10 εκατομμύρια, όπως η Βομβάη, το Δελχί και η Καλκούτα. Το 70% όμως του συνόλου των Ινδών παραμένει αγροτικός πληθυσμός.
Διακυβέρνηση Το πολίτευμα της χώρας είναι ομοσπονδιακή δημοκρατία. Αρχηγός Κράτους είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος εκλέγεται από το ειδικό εκλογικό σώμα (που αποτελείται από μέλη του κοινοβουλίου) για πενταετή, ανανεώσιμη θητεία. Στις πιο πρόσφατες εκλογές, στις 19 Ιουλίου 2012, Πρόεδρος εξελέγη ο Πρανάμπ Μουχέρτζι [7][8], η ορκωμοσία του οποίου έγινε στις 25 Ιουλίου. [9] Το Κοινοβούλιο ή Sansad είναι διθάλαμο και αποτελείται από το Συμβούλιο των Πολιτειών (Rajya Sabha), που είναι ένα σώμα που απαρτίζεται από γύρω στα 250 μέλη, 12 εκ των οποίων διορίζονται από τον πρόεδρο, ενώ τα υπόλοιπα εκλέγονται από τα εκλεγμένα μέλη των πολιτειακών και περιφερειακών συνελεύσεων, καθώς επίσης και από τη Λαϊκή Συνέλευση (Lok Sabha, με 545 έδρες- οι 543 εκλέγονται για πενταετή θητεία από το λαό και 2 διορίζονται από τον πρόεδρο). Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. [2].
Θρησκεία Ως προς το θρήσκευμα και σύμφωνα με την απογραφή του 2001, περισσότεροι από 800 εκατομμύρια Ινδοί (80,5% του πληθυσμού) είναι Ινδουιστές, ενώ άλλες θρησκευτικές ομάδες είναι οι Μουσουλμάνοι (13,4%), οι Χριστιανοί (2,3%), οι Σιχ (1,9%), οι Βουδιστές, οι Εβραίοι, οι Ζωροάστρες κτλ. Επίσης, υπάρχουν 37.913Μάρτυρες του Ιεχωβά [5] και 11.690 Μορμόνοι της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών
Σημαία Βραζιλίας: Ενότητα 6 Τα έθνη του κόσμου ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ Πρωτεύουσα: Μπραζιλία Πληθυσμός: 192 660 269 Νόμισμα: Ρέαλ Βραζιλίας Επίσημη γλώσσα: Πορτογαλικά
ΚΛΙΜΑ Το κλίμα της Βραζιλίας, αντίθετα με ότι πιστεύεται, δεν παρουσιάζει ούτε ακραίες βροχοπτώσεις ούτε υψηλές θερμοκρασίες. Το αυτό συμβαίνει και για τον Αμαζόνιο. Η μέση ετήσια θερμοκρασία, ειδικά στο λεκανοπέδιο του Αμαζονίου, είναι 25-26 C. Θερμοκρασία μεγαλύτερη των 38 και κατώτερη των 0 C δεν παρατηρείται. Οι μικρότερες δε θερμοκρασίες παρατηρούνται στα υψίπεδα, αντίθετα με τα παράλια όπου εκεί απαντώνται οι μεγαλύτερες. Οι πολύ μικρότερες θερμοκρασίες παρατηρούνται στα νότια στα όρια της Πολιτείας Σάο Πάολο, όπου και σημειώνονται παγετοί κάθε χειμώνα. Η βροχόπτωση στη Βραζιλία κυμαίνεται μεταξύ 1000 και 1500 χιλιοστομέτρων. Η εποχή των βροχών στη περιοχή του Αμαζονίου αρχίζει τον Ιανουάριο και λήγει τον Ιούνιο κατ' έτος. Γεγονός πάντως είναι ότι στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας οι βροχές πέφτουν το καλοκαίρι και λιγότερο τον χειμώνα.
ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΑ Ο πληθυσμός της χώρας είναι 201.009.622, με βάση εκτιμήσεις του 2013 [5]. Η απογραφή του 2000 έδειξε 169.799.170 κατοίκους. Ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού είναι 0,83% (εκτίμηση 2013). Ο αριθμός γεννήσεων είναι 14,97/1000 κατοίκους και θανάτων 6,51/1000 κατοίκους (εκτίμηση 2013). Το προσδόκιμο ζωής, με βάση εκτιμήσεις για το 2013, είναι τα 73,02 χρόνια στον συνολικό πληθυσμό (69,48 οι άνδρες, 76,74 οι γυναίκες) [5]. Η παραλία Ιρασέμα στηνφορταλέζα. Η πλειοψηφία του πληθυσμού στη Βραζιλία βρίσκεται κατά μήκος των ακτών Οι λαός της Βραζιλίας είναι ένα μείγμα πολλών φυλετικών και εθνικών ομάδων. Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα αποτελέσματα δημογραφικής έρευνας, το 49,4% (περίπου 93 εκατομμύρια) του πληθυσμού είναι λευκοί, το 42,3% (περίπου 80 εκατομμύρια) είναι μιγάδες (γνωστοί και ως Πάρντο), το 7,4% (περίπου 13 εκατομμύρια) είναι μαύροι, ενώ το 0,5% (1 εκατ.) ασιατικής καταγωγής και το 0,4% (περίπου 520.000) αυτόχθονες ιθαγενείς. Οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι έχουν απώτερη καταγωγή από τους ιθαγενείς κατοίκους της χώρας, τους πρώτους Πορτογάλους αποίκους και Αφρικανούς σκλάβους. Από το 1500 με την άφιξη των Πορτογάλων, η φυλετική σύνθεση αυτών των ομάδων είναι συνεχής. Μετά από σχεδόν τρεις αιώνες Πορτογαλικής εξουσίας, ενσωματώθηκαν στη Βραζιλία περισσότεροι από 700.000 Πορτογάλοι μέτοικοι και τουλάχιστον 4 εκατομμύρια Αφρικανοί σκλάβοι. Η χώρα έχει το μεγαλύτερο αριθμό ατόμων αφρικανικής καταγωγής εκτός Αφρικής.
ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Οι ομόσπονδες πολιτείες (estados) της Βραζιλίας έχουν ιδρυθεί και οριοθετηθεί με βάση ιστορικά ή συμβατικά σύνορα στην πλειοψηφία τους, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η οριοθέτηση ήταν αυθαίρετη. Οι πολιτείες έχουν το δικαίωμα από το σύνταγμα να διαχωρίσουν την επικράτειά τους σε νέες οντότητες ή να ενωθούν μεταξύ τους, με την έγκριση δημοψηφίσματος των κατοίκων τους. Οι αυτόνομες κυβερνήσεις τους έχουν τη δικιά τους φορολογία και εισπράτουν ακόμα μερίδιο από τα ομοσπονδιακά φορολογικά έσοδα. Με καθολική άμεση ψήφο εκλέγεται ο κυβερνήτης κάθε πολιτείας και το νομοθετικό της σώμα. Επίσης, κάθε πολιτεία έχει τη δικιά της ανεξάρτητη δικαστική αρχή. Παρά την ευρύτητα αυτού του συστήματος, οι πολιτείες δεν μπορούν να θεσπίσουν τους δικούς τους νόμους σε ορισμένα δίκαια, όπως για παράδειγμα το ποινικό και αστικό καθεστώς ψηφίζεται μόνο από το Εθνικό Κονγκρέσο και είναι ομοιόμορφο σε όλη τη χώρα. Το 1977, η πολιτεία του Μάτο Γκρόσο διαχωρίστηκε σε δύο πολιτείες. Η βόρεια νέα πολιτεία διατήρησε την ονομασία Μάτο Γκρόσο και την πρωτεύουσα Κουιαμπά, ενώ η νότια περιοχή έγινε η νέα πολιτεία Μάτο Γκρόσο ντο Σουλ, με πρωτεύουσα το Κάμπο Γκράντε. Το 1988, οι βόρειες περιοχές της πολιτείας Γκοϊάς έγιναν η νέα πολιτεία Τοκαντίνς. Αρχικά η πρωτεύουσα της Τοκαντίνς ήταν η μικρή πόλη Μιρασέμα ντο Νόρτε, αλλά αργότερα η έδρα της πολιτείας μεταφέρθηκε στη νέα πόλη Πάλμας.
ΘΡΗΣΚΕΙΑ 73,6% του πληθυσμού είναι καθολικοί, κάνοντας τη Βραζιλία τη χώρα με το μεγαλύτερο καθολικό πληθυσμό στον κόσμο. 15,4% είναι Προτεστάντες 7,4% του πληθυσμού θεωρούνται αγνωστικιστές ή άθεοι. Ο πνευματισμός αποτελεί 1,3% του πληθυσμού (περίπου 2,3 εκατομμύρια) 0,4% είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά (767.438 μέλη)[6]. 0,3% είναι οπαδοί των αφρικανικών παραδοσιακών θρησκειών όπως Candomblé, Macumba, και Umbanda
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ
Σημαία: Ενότητα 6: Τα έθνη του κόσμου ΑΣΙΑ ΚΙΝΑ Πρωτεύουσα:Πεκίνο Πληθυσμός:1.343.239.923 Νόμισμα: Ρενμιίντι Επίσημη γλώσσα: Κινέζικα
Κλίμα Η μεγάλη έκταση της Κίνας κι η ποικιλία που παρουσιάζει η διαμόρφωση του εδάφους της αποτελούν και τα βασικά στοιχεία για τη διαμόρφωση του κλίματος. Έτσι έχουμε ημιτροπικό στα νότια, εύκρατο και ήπιο βορειότερα και φτάνουμε στο πολικό σχεδόν στη βορειοκεντρική Κίνα.
Εκπαίδευση Στην Κίνα η εκπαίδευση χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: βασική εκπαίδευση, ανώτερη εκπαίδευση και εκπαίδευση ενηλίκων. Σύμφωνα με τη νομοθεσία για υποχρεωτική εκπαίδευση, κάθε παιδί πρέπει να έχει 9 χρόνια μόρφωσης, περίπου έως την ηλικία των 15 ετών.
Δημογραφία Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2013, τα 74,99 χρόνια (72,96 χρόνια οι άνδρες και 77,27 οι γυναίκες).[1]
Πολιτική Η Κίνα είναι μονοκομματική σοσιαλιστική δημοκρατία, με το Κομμουνιστικό Κόμμα να έχει την απόλυτη εξουσία, με βάση το Σύνταγμα (υιοθετήθηκε το 1982 από τη Συνέλευση του Λαού με αναθεωρήσεις τα έτη 1988, 1993, 1999 και 2004), μαζί με την Κεντρική Λαϊκή Κυβέρνηση και τα αντίστοιχά τους σε επίπεδο επαρχιών και διαμερισμάτων. Η βούληση των Κινέζων πολιτών εκφράζεται μέσω των νομοθετικών σωμάτων του συστήματος του Λαϊκού Κογκρέσου. Τα μέλη του Κογκρέσου του Λαού εκλέγονται από τους ψηφοφόρους. Αυτά τα συμβούλια σε επίπεδο κοινοτήτων εκλέγουν τα μέλη των ανεξάρτητων δήμων ή επαρχιών. Το Κογκρέσο των Επαρχιών με τη σειρά του εκλέγει τα μέλη του Εθνικού Κογκρέσου του Λαού, το οποίο συνέρχεται κάθε χρόνο το Μάρτιο στο Πεκίνο.[9] Μεγάλο ρόλο για την επιλογή των μελών που απαρτίζουν το Κογκρέσο του Λαού διαδραματίζει η Κεντρική Λαϊκή Κυβέρνηση. Το δικαίωμα ψήφου δίνεται στην ηλικία των 18 ετών, σε άνδρες και γυναίκες. Πολλοί κομμουνιστές και κομμουνιστικές οργανώσεις, απορρίπτουν τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Κίνας θεωρώντας πως είναι ένα αυταρχικό κράτος που οικοδομεί καπιταλισμό, υπό την απόλυτη εξουσία του Κομμουνιστικού Κόμματος. Στην πολιτική του Κομμουνιστικού Κόμματος υπήρξαν κατά καιρούς έντονες λαϊκές αντιδράσεις, με αποκορύφωμα την λαϊκή εξέγερση στην πλατεία Τιεν Αν Μεν και την αιματηρή καταστολή της από το ΚΚ το 1989
Θρησκεία Βουδισμός Ο βουδισμός εισήχθη στην Κίνα γύρω στον πρώτο αιώνα μ.χ., και διαδόθηκε γρήγορα παντού. Σταδιακά, έγινε η θρησκεία με τη μεγαλύτερη επιρροή στη χώρα. Ο Βουδισμός της Κίνας διαιρείται σε τρεις κλάδους: τον κινεζικό βουδισμό, τον θιβετιανό βουδισμό και τον βουδισμό Πάλι. Υπάρχουν περίπου διακόσιες χιλιάδες βουδιστές μοναχοί και μοναχές από τους τρεις αυτούς κλάδους. Σήμερα, πάνω από δεκατρείς χιλιάδες βουδιστικοί ναοί είναι ανοιχτοί για το κοινό, τριάντα τρία βουδιστικά κολλέγια προσφέρουν σχετικές σπουδές και πραγματοποιούνται πενήντα ειδών βουδιστικές εκδόσεις.ως ένας κλάδος βουδισμού στην Κίνα, ο θιβετιανός βουδισμός συναντάται κυρίως στην αυτόνομη περιοχή του Θιβέτ, στην αυτόνομη περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας, και την επαρχία Τσινγκχάι. Οι πιστοί του κινεζικού βουδισμού είναι κυρίως Χαν που ζουν σε όλη την Κίνα. Ταοϊσμός Ο ταοϊσμός είναι μια χαρακτηριστική παραδοσιακή θρησκεία στην Κίνα, με ιστορία μεγαλύτερη των 1800 χρόνων, που ξεκινά από το 2ο αιώνα μ.χ. Κηρύσσει τη λατρεία των φυσικών αντικειμένων και των προγόνων, όπως την καλλιέργησαν οι άνθρωποι από αμνημονεύτων χρόνων, και έχει διαδραματίσει ποικίλους ρόλους στην ιστορία. Αργότερα εξελίχθηκε σε δύο μεγάλους κλάδους, τον ταοϊσμό Τσουαντζέν και τον ταοϊσμό Τζενγκγί, και είχε αρκετά μεγάλη επιρροή στους ανθρώπους της φυλής Χαν. Είναι δύσκολο να υπολογιστεί ο ακριβής αριθμός των πιστών στον ταοϊσμό γιατί δεν υπάρχουν επίσημες τελετές ή ιδιαίτεροι όροι και κανονισμοί για την προσχώρηση σ' αυτόν. Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από 1500 ταοϊστικοί ναοί στην Κίνα και πάνω από 2500 ταοϊστές, άντρες και γυναίκες, ζουν σ' αυτούς.
Αξιοθέατα
Ενότητα 6 Τα έθνη του κόσμου Βόρεια Αμερική Καναδάς Σημαία: Πρωτεύουσα :Οττάβα Πληθυσμός:33.759.742 Νόμισμα: Καναδικό δολάριο Επίσημη γλώσσα: Γαλλικά, Αγγλικά
Κλίμα Το κλίμα είναι καθαρά ηπειρωτικό. Ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα, που είναι τελείως ανοιχτό προς το Βόρειο Πόλο, παρουσιάζει πολύ ψυχρούς χειμώνες με μέση θερμοκρασία περίπου -20 C. Μόνο στην περιοχή του Ειρηνικού ωκεανού το κλίμα είναι πιο εύκρατο κι αυτό μόνο στα παράλια που δέχονται το ζεστό θαλάσσιο ρεύμα από την Ιαπωνία. Αυτές ακριβώς οι κλιματολογικές συνθήκες εμποδίζουν την εγκατάσταση ανθρώπων σε μεγάλο μέρος της χώρας.
Εκπαίδευση Η εκπαίδευση με την ευρεία έννοια περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες που έχουν σκοπό την επίδραση με συγκεκριμένο τρόπο στη σκέψη, στο χαρακτήρα και στη σωματική αγωγή του ατόμου. Από τεχνικής πλευράς, με τη διαδικασία της εκπαίδευσης αποκτώνται συγκεκριμένες γνώσεις, αναπτύσσονται δεξιότητες καιικανότητες και διαμορφώνονται αξίες (ηθική, ειλικρίνεια, ακεραιότητα χαρακτήρα, αίσθηση του δικαίου, αφοσίωση, επαγγελματισμός, υπευθυνότητα, κτλ). Η εκπαίδευση γίνεται με βάση συγκεκριμένες μεθόδους (θεωρητική διδασκαλία, επίδειξη, ανάθεση εργασιών, πρακτική εξάσκηση, κτλ), σε ένα ειδικά σχεδιασμένο πρόγραμμα, με συγκεκριμένους μαθησιακούς στόχους και είναι οριοθετημένη χρονικά. Η λέξη προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα εκπαιδεύω που σημαίνειανατρέφω από παιδική ηλικία, μορφώνω, διαπαιδαγωγώ.
ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΑ Αρχίζοντας από την εποχή των Ινδιάνων και φθάνοντας ως τις ημέρες μας, ο Καναδάς αποτελεί ένα μωσαϊκό πολιτισμών. Προφανώς στην πολιτιστική εξέλιξη της χώρας, ιδιαίτερο ρόλο έπαιξαν οι γάλλοι και βρετανοί έποικοι. Η πρώτη πολιτιστική άνθηση του Καναδά έγινε στις αρχές του 20ου αι., ταυτόχρονα με την μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Τότε δημοσιεύθηκαν τα γαλλικά ποιήματα του Εμίλ Νελλιγκάν (Émile Nelligan, 1879 1941) και τα αγγλικά ποιήματα τουτζων Μακρέι (John McCrae, 1872 1918). Στα νεότερα χρόνια, οι συγγραφείς και καλλιτέχνες του Καναδά τόσο οι γαλλόφωνοι όσο και οι αγγλόφωνοι προσπαθούν να διαμορφώσουν μία δική τους θέση στον παγκόσμιο πολιτισμό. Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2012, ο Καναδάς παραμένει σταθερά ενα από τα πιο ανεπτυγμένα και ειρηνικά έθνη του κόσμου, στο νούμερο πέντε της λίστας με τις πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου για το 2012. Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους καναδούς συγγραφείς και καλλιτέχνες κατέχουν
ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ