Ή εις Πρεσβύτερο ν χειροτονία τοΰ Άρχιδιακόνου της Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης Παναγιώτη Άναστασέλλη στόν πανηγυρίζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό τοΰ Άγιου Αθανασίου Μέ κατάνυξη τελέσθηκε την 17^ έ.έ. ό Πανηγυρικός Εσπερινός στόν έορτάζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό τοΰ Αγίου Αθανασίου Μυτιλήνης κατά τόν όποιον χοροστάστησε ό Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ιάκωβος καί μέ την παρουσία πολλών ιερέων, των όποιων προεξήρχε ό Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιάκωβος Καραμούζης, Πρωτοσύγκελλος της 'Ιεράς Μητροπόλεως. Τό δέ θείο λόγο έκήρυξε διδακτικότατα καί μέ ιδιαίτερη γλαφυρότητα ό Πρωτοπρ. π. Αθανάσιος Γιουσμάς, Προϊστάμενος τοΰ Ιερού Αγίου Θεράποντος Μυτιλήνης. Τήν έπομένη ό Σεπτός Ποιμενάρχης έν μέσω πυκνοΰ έκκλησιάσματος χειροτόνησε εις Πρεσβύτερον τόν επί δέκα χρόνια Αρχιδιάκονο τής Μητροπόλεως Παναγιώτη Αναστασέλλη μετονομάσας αύτόν Αντώνιον καί τοποθετώντας τον δεύτερον Έφημέριον τού Ναού. Ό διάκονος μεταξύ τών άλλων στήν καρδιακή του ομιλία τόνισε τά έξης: Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέποτα, Μέ τή Χάρη καί τή βοήθεια τού Κυρίου μας άξιώνομαι σήμερα πού ή Εκκλησία μας εορτάζει τή σύναξη τών δύο Ιεραρχών Αθανασίου τού Μεγάλου καί Κυρίλλου, Πατριαρχών Αλεξανδρείας καί πού ό Μητροπολιτικός μας Ναός πανηγυρίζει νά στέκομαι ενώπιον Σας καί πάλι. Δοξάζω τόν Πανοικτίρμονα Τριαδικό Θεό μας, ό Όποιος θέλησε γιά άλλη μιά φορά νά οδηγήσει τά βήματά μου μπροστά στό ιερό θυσιαστήριο, προκειμένου νά μέ χειροτονήσετε πρεσβύτερο.
Ανεξιχνίαστες είναι οί βουλές τοϋ Θεοϋ γιά όλους μας καί φυσικά καί γιά μένα! Έδώ κάτω άπό τούς θόλους τοϋ περικαλλοϋς τούτου Ναοϋ, τοΰ πρώτου της Επαρχίας μας δέχθηκα τό βάπτισμα άπό τά ίδια Σας τά χέρια, Σεβασμιώτατε. Έδώ γαλουχήθηκα καί μεγάλωσα πνευματικά κάτω άπό τη σκέπη τοϋ Αγίου Αθανασίου καί τοϋ Αγίου Θεοδώρου, τοϋ Νεομάρτυρος καί Πολιούχου μας καί μέ την εύθύνη τοϋ καλού καί ταπεινού ποιμένος της Εκκλησίας μας άειμνήστου πατρός μου Εύστρατίου. Έδώ μέ τά ίδια Σας τά χέρια καί πάλι Σεβασμιώτατε μέ παντρέψατε μέ την καλή σύντροφο της ζωής μου Δάφνη, βαπτίζοντας Έσεϊς καί τά τρία παιδιά μου καί μάλιστα τό ένα άπό αύτά έδώ. Στή συνέχεια άπό Εσάς, Σεβασμιώτατε, δέχθηκα έδώ τόν πρώτο βαθμό της ίερωσύνης, διακονώντας καί πάλι έδώ μέ τή βοήθεια τοϋ θεού γιά δέκα ολόκληρα χρόνια παράλληλα δέ καί πλησίον Σας ώς Αρχιδιάκονός Σας. Ας είναι, λοιπόν, δοξασμένο τό Όνομα τοϋ Αγίου Θεοϋ γιά όλα! Καί τώρα καλούμαι ξανά άπό Εσάς, Σεβασμιώτατε, νά μοϋ δώσετε άπό τό πλήρωμα τής προσωπικής Σας Πεντηκοστής τή Χάρη τής ίερωσύνης.. Σεβασμιώτατε, πρίν πατήσω τό πόδι μου στό σκαλοπάτι πού οδηγεί στά ένδότερα τοϋ καταπετάσματος θέλω νά εύχαριστήσω - ένθυμούμενος άλλωστε καί τό Εύαγγέλιο τής ήμέρας - άπό τό βαθύτατο είναι μου πρωτίστως Εσάς. Γιά τήν άπέραντη άγάπη Σας, τή φροντίδα Σας καί τήν έμπιστοσύνη Σας στό πρόσωπο μου, φερόμενος ώς άληθινός πατέρας! Δέκα χρόνια πλησίον Σας ώς προσωπικός Σας διάκονος διδάχθηκα καί άπό τά λόγια Σας καί άπό τή σιωπή Σας. Καί άπό τή μακροθυμία Σας καί άπό τήν πραότητά Σας. Καί άπό τήν είλικρίνειά Σας καί άπό τήν ταπείνωσή Σας. Καί άπό τήν άφιλαργυρία Σας καί άπό τή σεμνότητά Σας. "Ισως κάποιες στιγμές νά Σάς λύπησα καί έγώ καί νά Σάς στενοχώρησα. 'Ηθελημένα, όμως, ποτέ! Σάς ζητώ ένα μεγάλο συγγνώμην. Σάς διαβεβαιώνω δέ ότι πάντοτε θά είμαι κάτω άπό τήν ύπακοή Σας καί πάντοτε στό πλευρό Σας. Αύτή τήν ώρα, όμως, ή σκέψη μου στρέφεται στόν πατέρα μου, ό οποίος άπό τό επουράνιο θυσιαστήριο, έκεΐ όπου βρίσκεται ή ένάρετη ψυχή του, συναγάλλεται σίγουρα καί συνευφραίνεται μαζί μας γιά τήν προσωπική μου χαρά. Εύγνωμονώ τό Θεό νύχτα καί μέρα πού μοϋ χάρισε τέτοιον πατέρα! Ή κρυστάλλινη ζωή του πάντοτε θά μέ εμπνέει, θά μέ καθοδηγεί, άλλά καί θά μέ έλέγχει.
5 Λατρευτέ μου πατέρα, πού ή αγάπη τού Θεού αού επεφύλαξε σέ άνταπόδηση της αδαμάντινης ζωής σου ειρηνικό, χαροποιό καί γαλήνιο τέλος μέ ούράνιες θεοφάνειες καί σημεία λίγο πρίν τήν κοίμησή σου, νά εύχεσαι νά φανώ όσο γίνεται άντάξιος τού ύψηλού λε ιτουργή ματος. Νά εύχαριστήσω στή συνέχεια άπό τά βάθη τής καρδιάς μου τήν άξιαγάπητη μητέρα μου, Πρεσβυτέρα Άννα. Τί νά πώ! Τί πρώτο καί τί δεύτερο! Ό,τι καί άν νά πώ θά είναι λίγα καί σίγουρα θά τήν άδικήσω! Γι'αύτό εκ τών προτέρων άς μέ συγχωρέσει. Πάντοτε δίπλα στόν πατέρα μου, όπως καί εκείνος δίπλα σέ εκείνη, βλέποντάς τους νά μεγαλώνουν εμένα καί τίς άδελφές μου μέ άγάπη άνείπωτη δίχως όρια καί νά μάς οδηγούν στό Χριστό μας. Όλη ή ζωή της ταυτισμένη μέ τή θυσία, τήν προσφορά, καί τήν άνεξικακία καί όλη ή βιοτή της ένα περίσσευμα άγάπης πρός όλους! Σπάνιοι γονείς! Νά εύχαριστήσω άπό τόν έσώτατό μου κόσμο τή λαμπρή καί έκλεκτή σύζυγο μου Δάφνη, πού μέ πολλή προθυμία καί άγάπη πρωτόγνωρη γίνεται καθημερινός συνοδοιπόρος στόν επίπονο άλλά ώραίο δρόμο τής ίερωσύνης μου. Καί φυσικά τά παιδιά μου Εύστράτιο, Άννα - Μαρία καί Ζουμπουλιά, πού μάς ομορφαίνουν καί μάς πλουτίζουν τήν επίγεια πορεία μας. Επίσης νά εύχαριστήσω όλόθερμα τίς καλές μου άδελφές, τόν γαμπρό μου καί τά άνήψια μου, γιά όλα! Ή άγάπη τους ιδιαιτέρως μέ συγκινεί καί μέ σκλαβώνει! Μνήσθητι Κύριε τού άειμνήστου καί καλοκάγαθου παππού μου Εύστρατίου Πρεσβυτέρου μέ τήν εύχή νά άναπαύεται εν χώρα ζώντων καί πού μέ τήν καλή μου γιαγιά, Πρεσβυτέρα Ελένη, πολλή άγάπη έδειξαν στό πρόσωπο μου. Άς θυμάται, όμως, ό Κύριος καί τόν άλλο άείμνηστο παππού μου Αντώνιο μετά τής άειμνήστου γιαγιάς μου Ειρήνης. Εύχαριστώ μέ όλες μου τίς δυνάμεις τόν Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη πατέρα Ιάκωβο Καραμούζη, Πρωτοσύγκελλο καί Ιεροκήρυκα τής Ιεράς μας Μητροπόλεως καί πνευματικό μου άδελφό άπό πολύ νωρίς. Καί συγκεκριμένα άπό τότε, πού Εσείς Σεβασμιώτατε, μέ θέλημα Θεού τόν φέρατε στό νησί μας καί συνδέθηκε άπό τότε μέ τόν άείμνηστο πατέρα μου καί τήν
οικογένεια μου, όταν έγώ ήμουν οκτώ έτών. Ή παρουσία του στήν οικογένεια μας εύλογία Θεοϋ! Άς τόν έχει πάντοτε ό Κύριος καλά, συνεχίζοντας τό δύσκολο έργο του. Εγώ δέ προσωπικά καί όλοι οί κατά σάρκα δικοί μου άνθρωποι τόν διαβεβαιώνουμε σήμερα καί πάλι δημοσίως καί γιά άκόμη μία φορά ότι τόν έχουμε βαθειά μέσα στήν καρδιά μας. Επίσης τόν πνευματικό μου πατέρα Νικόλαο Βασιλέλλη, γιά τή συνετή πνευματική του καθοδήγηση στό πρόσωπο μου. Τόν πατέρα Νικόλαο Βουλμέ, Προϊστάμενο τοϋ Ίεροϋ Μητροπολιτικού μας Ναοϋ γιά τήν καλή του συνεργασία όλα αύτά τά χρόνια, τούς νεωκόρους, τούς έπιτρόπους καί τό ύπόλοιπο προσωπικό τού Ναού. Τήν άγαπητή μου καί πνευματική μου νονά Μαρούλα, γιά όλα τά καλά πού έπραξε καί πράττει καί σέ μένα καί πού άποτελοϋν μαζί μέ τίς ύπόλοιπες κυρίες τής 'Ενοριακής Εστίας τήν ψυχή καί τό στήριγμα αύτοϋ τοϋ Ναοϋ. Μνήσθητι Κύριε τοϋ άειμνήστου καί καρδιακού μου φίλου πατρός Γεωργίου Τσουνή, πού πρόσφατα έκοιμήθη. Καί τέλος εύχαριστώ όλόθερμα τόν πατέρα Ιωακείμ Ρουμελιώτη, τούς λοιπούς πατέρες, τούς κατά σάρκα συγγενείς μου τόσο τούς δικούς μου όσο καί της συζύγου μου καί τούς λοιπούς φίλους καί γνωστούς μου, πού έτρεξαν σήμερα νά μοιραστούν τή χαρά μου. Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, εύχαριστώντάς Σας καί πάλι, άναφωνώ «Κύριε, Κύριε, άνοιξόν μοι τήν θύραν τού έλέους Σου». ''
Στήν άντιφώνησή του ό Σεβασμιότατος πρωτίστως αναφέρθηκε στό ακέραιο ήθος καί τήν αφοσιωμένη διακονία στό πρόσωπο τοϋ Χριστού, πού είχε ό αείμνηστος Πρωτοπρ. Εύστράτιος Άναστασέλλης, ό όποιος γιά πάρα χρόνια χρόνια διακόνησε τόν Μητροπολιτικό Ναό ώς Εφημέριος καί Προϊστάμενος αύτού καί ό όποιος ήταν ό κατά σάρκα πατέρας τού νέου πρεσβυτέρου. Απευθυνόμενος δέ στή συνέχεια ό Σεβασμιώτατος μέ ιδιαίτερη συγκίνηση στό πρόσωπο τού διακόνου, τόνισε καί εξήρε τήν έπίσης σεμνή, ταπεινή καί άξιέπαινη δική του προσφορά ώς Αρχιδιακόνου τής τοπικής Εκκλησίας. Τήν ώρα τήν Κοινωνικού ομίλησε έμπνευσμένα ό θεολόγος Αθανάσιος Καλαμάτας Δρ. θ. καί κατόπιν ό πατήρ Αντώνιος κοινώνησε τόν κόσμο καί διένειμε τό άντίδωρο, δεχόμενος τίς έγκάρδιες εύχές τών πιστών. Εμείς άπό τήν πλευρά μας εύχόμεθα στό νέο Πρεσβύτερο τής Εκκλησίας μας καλή συνέχεια στή θεάρεστη καί εύλογη μένη λαμπρή του διακονία, άναφωνώντας τό '' Αξιος!!!" ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ