ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΑΔΡΙΑΝΟΥ
Πρόκειται για τα απομεινάρια ενός από τους μεγαλύτερους ναούς του αρχαίου κόσμου, του ναού του Ολύμπιου Διός που ολοκλήρωσε, το 131 μ.χ., ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός. Οι Αθηναίοι τίμησαν τον Αδριανό με μία αψιδωτή πύλη στη βορειοδυτική γωνιά της περίφραξης του ναού. Η αψίδα που κατασκευάστηκε από πεντελικό μάρμαρο φέρει, στο επιστύλιο, πάνω από το τόξο, δύο επιγραφές. Η μία, προς το μέρος της Ακρόπολης και την παλιά πόλη (δυτική όψη) αναφέρει: «Αυτή είναι η Αθήνα, η πόλη του Θησέα», ενώ η δεύτερη που υπάρχει στην πλευρά η οποία αντικρίζει το ιερό και την προέκταση της πόλης από τον Αδριανό (ανατολική όψη), λέει: «Αυτή είναι η πόλη του Αδριανού και όχι του Θησέα».
ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΙΟΣ/ΣΤΥΛΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΙΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΙΟΣ/ΣΤΥΛΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΙΟΣ
Ο ναός βρίσκεται νοτιοανατολικά της Ακρόποληςκαι περίπου 700 μέτρα από το κέντρο της Αθήνας. Ναός φαίνεται πως υπήρχε εδώ σε αρχική μορφή ήδη απο τον 6ο π.χ αιώνα όταν ο Πεισίστρατος στα χρόνια της τυρανίας αποφάσισε να κατασκευάσει ένα τεράστιο οικοδόμημα στα πρότυπα των ναών της Μ.Ασίας.Το έργο όμως έμεινε ημιτελές. Αιώνες μετά ο βασιλιάς της Συρίας Αντίοχος ο Δ αποφάσισε να ολοκληρώσει το έργο αλλά και πάλι δεν ήταν γραφτό καθώς οι εργασίες σταμάτησαν το 164π.Χ. με τον θάνατο του. Ώσπου έρχεται η εποχή του αυτοκράτορα Αδριανού όταν στην πενταετία 125-130 μ.χ ολοκλήρωσε το μνημείο. Ο ναός ήταν Κορινθιακού ρυθμού με περισσότερους απο 100 κίονες να τον περιβάλλουν. Σήμερα σώζονται μόλις 16 κίονες καθώς πολλά μέρη του ναου χρισημοποιήθηκαν αργότερα σαν οικοδομικό υλικό για άλλα κτίσματα.
ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ
Χτισμένος πάνω στον λόφο του Αγοραίου Κολωνού,δυτικά της Αρχαίας αγοράς ο ναός του Ηφαίστου,ταυτιζόταν με το μέρος που ήταν τοποθετημένα τα υποτιθέμενα λείψανα του βασιλιά Θησέα,τα οποία έφερε ο Κίμωνας από τη Σκύρο το 474 π.χ.γι αυτό το λόγο πήρε και η γύρω περιοχή αυτό το όνομα.θησείο.πλησιάζοντας προς το ναό θα παρατηρήσουμε πως η κατασκευή του μας θυμίζει κι άλλον ένα ναό χτισμένο με παρόμοια τεχνοτροπία.αυτόν του Ποσειδώνα στο ακρωτήριο Σούνιο. Ο ναός είναι περίπτερος δωρικού ρυθμού με πρόναο,σηκό με εσωτερική κιονοστοιχία και οπισθόναο,με έξι μπροστινούς κίονες και δεκατρείς σε κάθε μακριά πλευρά. Είναι κατασκευασμένος από Πεντελικό μάρμαρο,εκτός από τον γλυπτό του διάκοσμο που χρησιμοποιήθηκε παριανό,πιθανότατα από τον Ικτίνο το 460 π.χ. Το έργο άργησε να ολοκληρωθεί λόγο της προτεραιότητας που έδωσε ο Περικλής στον Παρθενώνα και στον ναό του Ποσειδώνα κι έτσι τελείωσε το 415π.Χ.Όταν τελείωσε,ήταν κι αυτό ένα έργο τέχνης.
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΔΡΙΑΝΟΥ
Ο αυτοκράτορας Αδριανός κατασκεύασε την βιβλιοθήκη το 132 μ.x. σε μια σειρά έργων για τον καλλωπισμό της Αθήνας, η οποία ήταν τότε μια επαρχία της Ρωμαικής αυτοκρατορίας.ηταν ένα μεγαλόπρεπο κτίσμα με 100 κίονες γύρω του. Στο εσωτερικό υπήρχαν χώροι με κόγχες που φυλάσσονταν τα βιβλία.υπήρχαν ακόμα μικρότερες αίθουσες σαν αναγνωστήρια και μεγαλύτερες αίθουσες που γίνονταν διαλέξεις. Ήταν δηλαδή ένας πολυχώρος,κάτι σαν συνεδριακό κέντρο της εποχής. Η μεγάλη καταστροφή του μνημείου έγινε απο τους Ερούλους το 267 μ.χ.
ΩΔΕΙΟ ΤΟΥ ΗΡΩΔΟΥ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ/ΗΡΩΔΕΙΟ
Το Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού, το Ηρώδειο όπως είναι πιο γνωστό, κτίστηκε τη ρωμαϊκή περίοδο. Χρονολογείται από το 161 με 174 μ.χ. Ιδρυτής του ήταν ο ρήτορας Τιβέριος Κλαύδιος Ηρώδης ο Αττικός, από τον οποίο πήρε και το όνομά του. Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, το ωδείο το έκτισε όταν πέθανε η σύζυγός του η Ρηγίλα, για να δίνονται στη μνήμη της μουσικές παραστάσεις. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης και αποκαλύφθηκε με τις ανασκαφές του 1848 και 1857. Έχει χωρητικότητα 5000 ατόμων και διακρίνεται για την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική και την ακουστική του. Το ωδείο ήταν σκεπασμένο με ξύλινη σκεπή για την βελτίωση της ακουστικής και την προστασία των θεατών από την κακοκαιρία. Η ημικυκλική ορχήστρα του, ακτίνας 38 μέτρων, μπροστά από τη σκηνή, πλακοστρώθηκε ξανα στη δεκαετία του 1950, με λευκό και μάρμαρο.
ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
Το θέατρο του Διονύσου είναι ο σημαντικότερος γνωστός υπαίθριος θεατρικός χώρος στην αρχαία Αθήνα. Αποτελούσε μέρος του ιερού του Ελευθερέως Διονύσου που βρισκόταν στις ΝΑ. παρυφές της Ακρόπολης και υπήρξε ο βασικός τόπος παράστασης του αττικού δράματος αφού φιλοξενούσε τα Μεγάλα Διονύσια, τη μεγαλύτερη θεατρική γιορτή της πόλης των Αθηνών. Οι σωζόμενες τραγωδίες και κωμωδίες του 5ου και του 4ου π.χ. αι. γράφτηκαν -τουλάχιστον οι περισσότερες- για να παιχτούν σε αυτόν τον χώρο.
ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΛΥΣΙΚΡΑΤΗ
Τα λεγόμενα χορηγικά μνημεία ήταν περίτεχνα κτίσματα,σαν μικροί ναοί που πάνω τους τοποθετούσαν τους τρίποδες,τα βραβεία δηλαδή.το μόνο αντιπροσωπευτικό δείγμα που έχει μείνει σχεδόν ακέραιο και σε τόσο καλή κατάσταση είναι το χορηγικό μνημείο του Λυσικράτη να στολίζει την ομώνυμη πλατεία.κατασκευασμένο το 334 π.χ. από τον χορηγό Λυσικράτη για τον εορτασμό του νικητή της χρονιάς στο θέατρο του Διονύσου,στόλισε κι αυτό μαζί με τα υπόλοιπα μνημεία αυτόν τον δρόμο που συνέδεε την Αρχαία αγορά με το ιερό και το θέατρο του Διονύσου.Φτιαγμένο από Πεντελικό και Υμηττικό μάρμαρο,έχει έξι περιμετρικούς κορινθιακούς κίονες και μαρμάρινη ζωφόρο που απεικόνιζε τη σύγκρουση του Διονύσου με Τυρρηνούς πειρατές τους οποίους μεταμόρφωσε σε δελφίνια,ενώ την κορυφή του στόλιζε ο τρίποδας.
ΠΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ(ΑΕΡΙΔΕΣ)- ΡΟΛΟΪ ΚΥΡΡΗΣΤΟΥ
Κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης βρίσκεται ένα οκταγωνικό κτίσμα με κωνική στέγη που είναι φτιαγμένο από Πεντελικό μάρμαρο και που τραβάει την προσοχή του επισκέπτη λόγω των ανάγλυφων του παραστάσεων.κάθε μια από τις πλευρές του κοιτάει προς την κατεύθυνση ενός από τους οκτώ ανέμους τις Αθηναϊκής πυξίδας ενώ στις αντίστοιχες πλευρές του υπάρχουν σε γλυπτές μαρμάρινες αναπαραστάσεις οι μορφές και οι ονομασίες τους.έτσι λοιπόν ονομάστηκε Πύργος των Ανέμων ή Αέριδες.Το κτίσμα αυτό πιστεύται πως κατασκευάστηκε από τον Μακεδόνα αστρονόμο Ανδρόνικο τον 1ο αιώνα π.χ.οι άνεμοι που παρουσιάζονται με τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα προσφέρουν μια εικόνα που είχαν οι αρχαίοι,των επιπτώσεων του καθενός από αυτούς στο κλίμα της Αθήνας. Το κτίσμα αυτό εκτός από ανεμοδείκτης,ήταν πλανητάριο,μετεωρολογικός σταθμός αλλά ακόμα υδραυλικό και ηλιακό ρολόι ακριβείας.κάτω από τις παραστάσεις ήταν χαραγμένες ωριαίες γραμμές οι οποίες με τους δείκτες των γνωμών που τις σκιάζαν σχημάτιζαν οκτώ ηλιακά ρολόγια.βάσει αυτού του ρολογιού,οι Αθηναίοι κανόνιζαν τις υποθέσεις τους, έκαναν τις εμπορικές συναλλαγές τους και τις συνεδριάσεις των δικαστηρίων τους. Μπορεί να θεωρηθεί επίσης ότι ήταν ένα μικρό αρχαίο αστεροσκοπίο αφού φιλοξενούσε μέσα του έναν υδραυλικό μηχανισμό με πολλές λειτουργίες.μία απο τις λειτουργίες ήταν να δείχνει την ώρα την νύχτα ή όταν ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και δεν λειτουργούσε το εξωτερικό ρολόι.
ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΑΤΤΑΛΟΥ
Χτίστηκε γύρω στο 150 π.χ., από τον Άτταλο Β, Βασιλέα της Περγάμου όπως δηλώνεται σε επιγραφή της έξω κιονοστοιχίας, η οποία διατηρείται αποσπασματικά "ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΤΤΑΛΟΣ ΑΤΤΑΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ ΑΠΟΛΩΝΙΔΟΣ", κατόπιν δωρεάς του προς την Αθήνα της οποίας και αποτελούσε το μεγαλύτερο σε μήκος αυτοτελές σκεπαστό οικοδόμημά της, ομοίως και το μεγαλύτερο στον ελλαδικό χώρο κατά την αρχαιότητα. Η ανέγερση της Στοάς ξεκίνησε το 159 π.χ. και ολοκληρώθηκε μετά από 11 χρόνια, το 138 π.χ.. Γενικά η Στοά του Αττάλου ήταν φτιαγμένη από πωρόλιθο, ενώ οι ορθοστάτες των τοίχων, οι παραστάδες των θυρών, τα κατώφλια των δωματίων και οι κίονες ήταν από πεντελικό μάρμαρο. Στην αρχαιότητα αποτελούσε τον μεγαλύτερο στεγασμένο χώρο συνάντησης και περιπάτου των Αθηναίων και κυρίως τόπο εμπορίου.