ΟΜΙΛΙΑ ΗΜΑΡΧΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΤΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 25 ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ Μαρουσιώτισσες και Μαρουσσιώτες Η Ελλάδα τιµά σήµερα την επέτειο της Εθνεγερσίας του 1821 και την έναρξη του νικηφόρου απελευθερωτικού αγώνα του σκλαβωµένου λαού µας, από το ζυγό της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας, κάτω από µια ιδιαίτερη συγκυρία. Και η συγκυρία αυτή δεν είναι άλλη από την αιχµαλωσία των δύο ελλήνων στρατιωτικών, που κρατούνται εδώ και µερικές εβδοµάδες σε τουρκικές φυλακές, χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, πληρώνοντας το λάθος να µπουν µερικές δεκάδες µέτρα µέσα στο έδαφος της Τουρκίας. ύο έλληνες στρατιωτικοί χρησιµοποιούνται σήµερα ως όµηροι από ένα καθεστώς, που διακατέχεται από νέο-οθωµανικό µεγαλοϊδεατισµό. Από ένα καθεστώς που δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώµατα ούτε των ίδιων των πολιτών του. Από ένα καθεστώς που εξελίσσεται κάθε µέρα που περνά, σε ταραξία της ευρύτερης περιοχής της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, 1
αµφισβητώντας και παραβιάζοντας διαρκώς τις διεθνείς συνθήκες και τα κυριαρχικά δικαιώµατα των γειτονικών κρατών. Από ένα καθεστώς που χρησιµοποιεί απροκάλυπτα στρατιωτική βία, εισβάλλοντας στο έδαφος ξένων κρατών, µε την ανοχή ή ακόµη και µε την ενθάρρυνση των ισχυρών, οδηγώντας στο θάνατο ή τον ξεριζωµό δεκάδες χιλιάδες άµαχους συνανθρώπους µας. Ένα καθεστώς, που εκµεταλλεύεται το Προσφυγικό Ζήτηµα, το δράµα και τον ξεριζωµό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, τους οποίους χρησιµοποιεί ως στρόφιγγα που ανοιγοκλείνει κατά το δοκούν, για να εκβιάζει την Ευρώπη και τις κοινωνίες µας. Απέναντι σε αυτό το καθεστώς πρέπει η Ελλάδα, αλλά και η Ευρώπη, να βάλει όρια. Να καταστήσουµε σαφές ότι δεν φοβόµαστε και δεν εκβιαζόµαστε. εν φοβόµαστε, όπως δεν φοβήθηκαν και οι ηρωικοί πρόγονοί µας, οι οποίοι µετά από αιώνες σκληρής και πικρής σκλαβιάς, επαναστάτησαν για ν αποκτήσουν την ελευθερία τους. Γνωρίζουµε καλά πως το σηµερινό διεθνές περιβάλλον είναι πολύπλοκο κι ασταθές. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάµε πως η Ελληνική Επανάσταση, εκδηλώθηκε κι αυτή σ ένα αντίξοο διεθνές πολιτικό περιβάλλον, όπου επικρατούσε η λογική της διατήρησης ενός, 2
ήδη παρωχηµένου όπως αποδείχθηκε, status quo. Παρά την σηµαντική αυτή αντιξοότητα, το Έθνος των Ελλήνων τόλµησε, επαναστάτησε κι αγωνίσθηκε για να ζήσει ελεύθερο και να δηµιουργήσει το νεώτερο Ελληνικό Κράτος, αγνοώντας τις σε βάρος του ισορροπίες δυνάµεων. Όπως τότε, έτσι και σήµερα, η Ελλάδα έδειχνε αδύναµη απέναντι στους Οθωµανούς. Αλά νίκησε, µε τη βοήθεια των Συµµάχων της. Το ιστορικό παράδειγµα των προγόνων µας Αγωνιστών του 1821 πρέπει να µας εµπνέει και να µας καθοδηγεί. Εµείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, έχουµε ιερό χρέος να προστατέψουµε την παρακαταθήκη που µας άφησαν. Απέναντι στην επιθετικότητα των παλιών δυναστών και σηµερινών γειτόνων µας, έχουµε µια υποχρέωση. Να αντιτάξουµε την αποφασιστικότητά µας να διαφυλάξουµε τα εθνικά κυριαρχικά µας δικαιώµατα. Να προτάξουµε ένα αρραγές εθνικό µέτωπο συν-ευθύνης και συντονισµού των δράσεων µας. Με στόχο την προαγωγή των συµφερόντων της Πατρίδας και του λαού µας. 3
Να παραµερίσουµε όσα µας χωρίζουν και να αναδείξουµε αυτά που µας ενώνουν. Να προτάξουµε επιτέλους το εθνικό συµφέρον, παραµερίζοντας τις µικροκοµµατικές σκοπιµότητες. Να ενώσουµε τις δυνάµεις µας και να αξιοποιήσουµε τις διεθνείς συµµαχίες µας. Σε αυτή την κρίσιµη συγκυρία, δεν περισσεύει κανένας. εν δικαιολογείται αδράνεια και απουσία από την εθνική προσπάθεια. Η συµπαγής σύµπλευση όλων των πολιτικών δυνάµεων της χώρας, πάνω από µικροκοµµατικά συµφέροντα, είναι επιτακτική, αφού οι προκλήσεις που αντιµετωπίζει η χώρα µας είναι τεράστιες και η έκβασή τους θα καθορίσει µακροπρόθεσµα το µέλλον της Ελλάδος. Πέραν όµως από την εθνική ενότητα κι οµοψυχία, είναι απαραίτητο να επιδείξουµε επιτέλους ως χώρα και ως λαός ρεαλισµό και υπευθυνότητα. Να απαλλαγούµε,έστω και µε καθυστέρηση, από το βραχνά των εθνικών µύθων που µας καταδιώκει και υπονοµεύει την εθνική µας προοπτική. Να απαλλαγούµε από τον εθνικό µύθο µε τον οποίο δαιµονοποιούµε για τα όσα κακά µας συµβαίνουν τους άλλους. Γιατί αρνούµαστε να παραδεχθούµε τα λάθη µας και τα πάθη µας. 4
Αρνούµαστε ακόµη και σήµερα να απαλλαγούµε από το σπόρο της διχόνοιας, που µας κατατρώει τα σωθικά και µας καθιστά εύκολη λεία, στις επιδιώξεις και τα συµφέροντα τρίτων. Ήρθε η ώρα να απαλλαγούµε από το µύθο ότι µπορείς να διαφυλάξεις χωρίς κόπο, χωρίς θυσίες την ειρήνη, ιδίως όταν στη γειτονιά µας καλούµαστε να συµβιώσουµε µε γείτονες που προωθούν τον αλυτρωτισµό. Ήρθε η ώρα να απαλλαγούµε από τα βαρίδια που µας προκαλεί, η προσκόλληση σε ξεπερασµένες ιδεοληψίες και εµµονές, που αγνοούν τη σηµερινή διεθνή πραγµατικότητα. Και τέλος, ήρθε η ώρα να παραδεχθούµε ότι η επιλογή της χώρας µας να γίνει µέλος της µεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας, ήταν απολύτως ορθή και δικαιολογηµένη. Είναι µια επιλογή που µας επιτρέπει σήµερα να απαιτήσουµε από όσους µας επιβουλεύονται, να σεβαστούν τη διεθνή νοµιµότητα και δίκαιο. Όπως καθοριστική υπήρξε το 1821 η συµβολή των µεγάλων ευρωπαϊκών δυνάµεων στην νικηφόρα έκβαση της Επανάστασης, εξίσου καθοριστική είναι σήµερα η συµµετοχή της Ελλάδος στο στενό πυρήνα της Ευρώπης, για την προώθηση των εθνικών µας επιδιώξεων. Η ανακοίνωση της προηγούµενης Πέµπτης της Συνόδου Κορυφής της Ευρώπης, όπου υπήρξε απερίφραστη καταδίκη των παράνοµων ενεργειών της Τουρκίας σε ανατολική µεσόγειο και Αιγαίο, 5
αλλά και έκφραση πλήρους αλληλεγγύης σε Ελλάδα και Κύπρο, αυτό αποδεικνύει. Ασφαλώς η Ευρώπη µπορεί και πρέπει να κάνει περισσότερα, γιατί η αµφισβήτηση των ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωµάτων, ισοδυναµεί µε αµφισβήτηση των ευρωπαϊκών δικαιωµάτων. Ζητούµε, λοιπόν, από την Ευρωπαϊκή Ένωση να ξαναθυµηθεί τις αρχές της και να συµπεριφερθεί ως µεγάλη πολιτική, κι όχι µόνον οικονοµική δύναµη. Με αφορµή τη σηµερινή επέτειο της έναρξης της Επανάστασης, που οδήγησε στην απελευθέρωση του Γένους, η σκέψη µας δεν µπορεί να µην βρεθεί στη Μακεδονία και στην Κύπρο. Είναι χρέος µας να µην λησµονούµε τους αγώνες και το αίµα των προγόνων µας για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Αλλά και να καταστήσουµε σαφές, σε όσους διαπραγµατεύονται µια οποιαδήποτε λύση, στις διαφορές που υπάρχουν µε τη γειτονική χώρα, πως δεν θα αποδεχθούµε την όποια λύση, αλλά µια λύση πάνω στους όρους που έχει θέσει µε σαφήνεια η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Όσον αφορά την Κύπρο, 6
αποτελεί διαρκές χρέος µας να µην λησµονούµε ότι η µαρτυρική Μεγαλόνησος εξακολουθεί ν αντιµετωπίζει την τραγωδία της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής εδαφών της. Κι ότι είναι η µόνη ευρωπαϊκή χώρα, που η πρωτεύουσα της χωρίζεται από ένα τείχος ντροπής. Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ στα δύο παλικάρια µας, που βρίσκονται φυλακισµένα στις τουρκικές φυλακές, να έχουν δύναµη και κουράγιο και σύντοµα, να επιστρέψουν στα σπίτια τους και τις οικογένειες τους 7