ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΕΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ NEAPOLIS ΚΑΙ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΧΡΗΣΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΗ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΑΒΑΛΑΣ ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΕΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ NEAPOLIS ΚΑΙ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΧΡΗΣΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΗ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ: ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Καθηγητής Γ. Κυραναστάσης ΚΑΒΑΛΑ 2011

ii ΕΙΣΑΓΩΓΗ Με την σύγχρονη εξέλιξη της τεχνολογίας στο χώρο της πληροφορικής παρέχεται η δυνατότητα ανάπτυξης ολοένα και περισσότερο πολύπλοκων προγραμμάτων με τρόπο εύκολο και σύντομο. Η δυνατότητα αυτή απορρέει μέσα από την χρησιμοποίηση μοντέρνων εργαλείων ανάπτυξης λογισμικού και γλωσσών προγραμματισμού. Σε όλες σχεδόν τις εκπαιδευτικές διαδικασίες είναι πλέον απαραίτητη η χρήση ειδικών λογισμικών προσομοίωσης, με σκοπό την πληρέστερη αλληλεπίδραση των εκπαιδευόμενων (μαθητών και φοιτητών), με το γνωστικό αντικείμενο που μελετούν. Στα πλαίσια της φιλοσοφίας αυτής ο καθηγητής των Τ.Ε.Ι Καβάλας, Γεώργιος Κυραναστάσης είχε την ιδέα να δημιουργήσει το πρόγραμμα «Νεάπολις» το 1989. Το «Νεάπολις» είναι ένα λογισμικό προσομοίωσης των Ηλεκτρονικών Ισχύος. O Σκοπός της δημιουργίας του είναι η διδασκαλία και εκπαίδευση των φοιτητών για το θεματικό πεδίο των Ηλεκτρονικών Ισχύος, βοηθώντας με τον τρόπο αυτό την βελτίωση του τρόπου κατανόησης του συγκεκριμένου θεματικού πεδίου. Η παρούσα πτυχιακή εργασία πραγματεύεται τον τρόπο χρήσης και λειτουργίας του εκπαιδευτικού λογισμικού «Νεάπολις», version 6. Ο βασικός σκοπός της είναι η δημιουργία των εγχειριδίων χρήστη και προγραμματιστή, για την έκδοση αυτή. Επιπλέον σαν δευτερεύων στόχος είναι και η εξαγωγή προτάσεων και συμπερασμάτων για την περαιτέρω ανάπτυξη και βελτίωση του λογισμικού αυτού.

i ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ Απόσπασμα... Σφάλμα! Δεν έχει οριστεί σελιδοδείκτης. Πίνακας Περιεχομένων... i Κεφάλαιο 1... 3 Οι νεες τεχνολογίες στην εκπαιδευτική διαδικασία και το λογισμικό «Νεάπολις».... 3 1.1 Μοντελοποίηση και προσομοίωση, τα πρώτα βήματα.... 3 1.2 Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και οι νέες δυνατότητες.... 3 1.3 Προοπτικές και μέλλον της ανάπτυξης λογισμικού προσομοίωσης.... 4 1.4 Το «Νεάπολις» σαν λογισμικό εκπαιδευτικής προσομοίωσης.... 5 1.5 Η τεκμηρίωση του λογισμικού Νεάπολις..... 5 Κεφάλαιο 2... 7 Το λογισμικο «Νεάπολις».... 7 Κεφάλαιο 3... 23 Σχεδιαση σχηματων με το visio.... 23 Κεφάλαιο 4... 30 Το εγχειριδιο του χρηστη (user manual).... 30 Κεφάλαιο 5... 34 Το εγχειριδιο του προγραμματιστη (programmer manual).... 34 ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ:... 39 Κεφάλαιο 6... 46 Σκεψεις προτασεις και συμπερασματα.... 46

3 Κ ε φ ά λ α ι ο 1 ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ «ΝΕΑΠΟΛΙΣ». 1.1 Μοντελοποίηση και προσομοίωση, τα πρώτα βήματα. Στη δεκαετία του 1970 η ανάπτυξη των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων έκανε επιτακτική την χρησιμοποίηση μοντελοποίησης και προσομοίωσης της λειτουργίας των κυκλωμάτων, αφού η κατασκευή και επιδιόρθωση των βλαβών τους ήταν εξαιρετικά δαπανηρή. Όμως η περιορισμένη ανάπτυξη των τεχνολογιών πληροφορικής, της εποχής εκείνης, έδιναν μία πενιχρή δυνατότητα για την δημιουργία λογισμικών προσομοίωσης. Σαν αποτέλεσμα του κλίματος αυτού ήταν να δημιουργηθούν τα πρώτα προγράμματα προσομοίωσης ηλεκτρικών κυκλωμάτων, που ήταν δύσκολα τόσο στην κατασκευή τους όσο και στη λειτουργία τους. Η βοήθεια που έδιναν στους σχεδιαστές ηλεκτρικών κυκλωμάτων ήταν πολύ περιορισμένη. Οι προγραμματιστές, λογισμικού προσομοίωσης κυκλωμάτων στερούμενοι κάθε εργαλείου ανάπτυξης και με μοναδικό εφόδιο τις πρώτες δύσχρηστες γλώσσες προγραμματισμού, έπρεπε να κατασκευάσουν το λογισμικό τους, ορίζοντας με λεπτομέρεια κάθε πτυχή της λειτουργίας του. 1.2 Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και οι νέες δυνατότητες. Από τη δεκαετία το 1980 και μετά, αρχίζει μία αλματώδης ανάπτυξη τόσο από πλευράς πληροφορικής, όπου εμφανίζονται τα πρώτα εργαλεία ανάπτυξης λογισμικού, ενώ ταυτόχρονα οι γλώσσες προγραμματισμού αποκτούν πλουσιότερες δυνατότητες, αλλά και από πλευράς υλικού των ηλεκτρονικών υπολογιστών, όπου έχουμε αισθητή αύξηση στο μέγεθος της μνήμης και υπολογιστικής ταχύτητας. Οι εξελίξεις αυτές, όπως ήταν αναμενόμενο, επηρέασαν σημαντικά το πεδίο της δημιουργίας λογισμικού προσομοίωσης. Οι

4 προγραμματιστές πλέον είχαν στη διάθεσή τους ποιο σύνθετες γλώσσες προγραμματισμού, που τους επέτρεπαν να χρησιμοποιούν βιβλιοθήκες έτοιμων υποπρογραμμάτων. Αυτό έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη περισσότερο σύνθετων λογισμικών προσομοίωσης, αφού η όλη διαδικασία της ανάπτυξης τους ήταν περισσότερο προσανατολισμένη στην υλοποίηση των λειτουργιών ανωτέρου επίπέδου, παρά στην υλοποίηση λειτουργιών κατωτέρου επιπέδου που έχουν σχέση με διαχείριση μνήμης και γραφικών. 1.3 Προοπτικές και μέλλον της ανάπτυξης λογισμικού προσομοίωσης. Οι σύγχρονες εξελίξεις στο χώρο της πληροφορικής από την ανάπτυξη νέων γνωστικών πεδίων, όπως για παράδειγμα της τεχνολογίας λογισμικού, της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και των νέων τεχνολογιών του internet, θα δώσει και πάλι μία εξαιρετικά μεγάλη ώθηση στο τρόπο ανάπτυξης λογισμικού προσομοίωσης. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η διαπλοκή όλων αυτών των νέων κλάδων της πληροφορικής σε ένα ενιαίο πακέτο λογισμικού ανάπτυξης εφαρμογών, θα απαλλάξει οριστικά τους κατασκευαστές λογισμικού από το κόπο της λεπτομερούς κωδικοποίησης των λειτουργιών που επιθυμούν να προδώσουν στο λογισμικό που κατασκευάζουν. Έτσι η περισσότερο σημαντική εργασία κατά την ανάπτυξη ενός οπουδήποτε λογισμικού, θα είναι μόνο η καταγραφή των επιθυμητών λειτουργιών που θα πρέπει αυτό να επιτελεί και η περιγραφή όλων των αναγκαίων υπολογισμών που πρέπει να γίνουν για να επιτευχθούν οι προαναφερόμενες επιθυμητές λειτουργίες. Όλη η υπόλοιπη διαδικασία κωδικοποίησης και δημιουργίας λογισμικού θα είναι αυτοματοποιημένη και θα παράγει σε σχεδόν μηδενικό χρόνο, ένα τέλειο λογισμικό χωρίς σφάλματα και κατασκευαστικά λάθη.

5 1.4 Το «Νεάπολις» σαν λογισμικό εκπαιδευτικής προσομοίωσης. Το λογισμικό «Νεάπολις», είναι ένα εκπαιδευτικό λογισμικό προσομοίωσης. Σχεδιάσθηκε και κατασκευάσθηκε για να βελτιώσει την εκπαιδευτική δραστηριότητα του γνωστικού πεδίου των ηλεκτρονικών ισχύος. Σαν λογισμικό για να υλοποιηθεί, χρησιμοποιήθηκε η αντικειμενοστραφής γλώσσα προγραμματισμού visual Basic ver 6. Από μόνη της η γλώσσα αυτή αποτελεί ένα μεγάλο περιβάλλον ανάπτυξης, παρέχει στον προγραμματιστή δυνατότητες που καθιστά δυνατή τη διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού με περίπλοκη δομή. Ο προγραμματιστής δημιουργεί με ευκολία, φόρμες ειδικών λειτουργιών, τις οποίες εξοπλίζει με λειτουργικά κουμπιά, χειριστήρια, διαδραστικά εργαλεία και το κατάλληλο κώδικα, τις διασύνδεει μεταξύ τους, και χρησιμοποιεί έτοιμες συναρτήσεις API των Windows. 1.5 Η τεκμηρίωση του λογισμικού Νεάπολις.. Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι να παραχθεί το υλικό της κυριότερης τεκμηρίωσης του λογισμικού «Νεάπολις». Το υλικό αυτό αποτελείται από δύο εγχειρίδια: α) εγχειρίδιο χρήστη και β) εγχειρίδιο προγραμματιστή. Το εγχειρίδιο χρήστη, είναι ένα βιβλίο το οποίο περιγράφει αναλυτικά και με δομημένη μορφή, χρησιμοποιώντας κείμενο και εικόνες, τον τρόπο χρήσης του λογισμικού. Η κάθε εικόνα μέσα στο εγχειρίδιο χρήστη έχει παρθεί με «print screen», κατά το χρόνο εκτέλεσης του λογισμικού, και είναι πλαισιωμένη με αναλυτικό σχολιασμό και παραδείγματα, έτσι ώστε ο αναγνώστης να έχει την δυνατότητα να κατανοήσει τον τρόπο λειτουργίας, αλλά και τις υπολογιστικές δυνατότητες του «Νεαπολις». Έγινε προσπάθεια να καλυφθούν σχεδόν όλες οι περιπτώσεις χρήσης του λογισμικού, διαμέσου απλών παραδειγμάτων και εξηγήσεων. Το εγχειρίδιο προγραμματιστή, Είναι ένα βιβλίο που και αυτό ασχολείται με την ανάλυση του τρόπου λειτουργίας του «Νεάπολις», αλλά από την σκοπιά του

6 προγραμματιστή. Είναι προσανατολισμένο στο να εξηγήσει την δομή των υπομονάδων λογισμικού που συνθέτουν το «Νεάπολις», τον τρόπο λειτουργίας του κώδικα και την ανταλλαγή πληροφοριών σε αρχεία δεδομένων. Σκοπός του εγχειριδίου αυτού είναι να δώσει την δυνατότητα σε μελλοντικούς προγραμματιστές να ελαχιστοποιήσουν το χρόνο κατανόησης της δομής κώδικα και των αρχείων του λογισμικού και να μπορέσουν να βελτιώσουν των κώδικα του. Τα σπουδαιότερα κεφάλαια από το εγχειρίδιο του προγραμματιστή είναι τα «Κεφάλαιο 3» και «Κεφάλαιο 4». Στο κεφάλαιο 3 αναπτύσσονται όλα τα διαγράμματα δομής και κλήσεων μεταξύ των συστατικών του «Νεάπολις», ενώ στο κεφάλαιο 4 αναπτύσσονται πίνακες για κάθε συστατικό του λογισμικού, οι οποίοι ονομάζονται «φύλλα τεκμηρίωσης» και περιγράφουν τις σημαντικότερες λεπτομέρειες της δομής και λειτουργίας του κώδικά. Επίσης ένας δευτερεύων σκοπός τις παρούσας πτυχιακής εργασίας, είναι να αποτυπωθούν σκέψεις και προβληματισμοί, οι οποίοι αφορούν προτάσεις, του άμεσου μέλλοντος, για περαιτέρω βελτίωση των δυνατοτήτων του λογισμικού «Νεάπολις», αλλά και προτάσεις οι οποίες εξετάζουν την χρήση του «Νεάπολις», υπό το πρίσμα των μελλοντικών εξελίξεων στο πεδίο της επιστήμης της πληροφορικής.

7 Κ ε φ ά λ α ι ο 2 ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ «ΝΕΑΠΟΛΙΣ». Το Neapolis υπολογίζει και παρουσιάζει την συμπεριφορά διαφορετικών μεταξύ τους συσκευών με έναν ομοιόμορφο και συγκεκριμένο τρόπο. Η βασική οθόνη επιλογών απεικονίζεται στη παρακάτω εικόνα 1: Εικόνα 1: Βασική οθόνη επιλογών Ο χρήστης μπορεί να καθορίσει τις παραμέτρους, του προς μελέτη συστήματος, μέσα από ειδικά σχεδιασμένες φόρμες παραμετροποίησης τιμών συσκευής. Για κάθε διαφορετική συσκευή και κάθε τύπο παραμέτρων υπάρχει και η ανάλογη φόρμα παραμετροποίησης. Ένα ενδεικτικό παράδειγμα του τρόπου καθορισμού παραμέτρων για την τριφασική τροφοδοσία ΕΡ, απεικονίζεται από την παρακάτω εικόνα 2:

8 Εικόνα 2: Παράμετροι για τριφασική τροφοδοσία ΕΡ Ο χρήστης μπορεί να δει την λειτουργική του συμπεριφορά της συσκευής που έχει επιλέξει να μελετήσει, με δύο διαφορετικούς τρόπους: α) κυματομορφές μεταβλητών (εικόνα 3) και β) κύκλωμα σε λειτουργία, (εικόνα 4).

9 Εικόνα 3: Κυματομορφές μεταβλητών Εικόνα 4: κύκλωμα σε λειτουργία

10 Επίσης ο χρήστης μπορεί να αλλάξει τις τιμές ορισμένων παραμέτρων ελέγχου κατά την προσομοίωση και να επεξεργαστεί τα αποτελέσματα της προσομοίωσης με διάφορους τρόπους αποφεύγοντας τους κινδύνους λανθασμένων χειρισμών και επιλογών του πραγματικού συστήματος. Υπάρχουν πολλές εκδόσεις του προγράμματος Neapolis. Η τελευταία έκδοση είναι η 6.0 και έχει αναπτυχθεί με την γλώσσα Visual Basic 6.0. Οι πρώτες εκδόσεις (1.0 και 2.0) αναπτύχθηκαν σε Basic και σε περιβάλλον MS-DOS με δυνατότητα αξιόπιστης και σχετικά γρήγορης λειτουργίας σε υπολογιστές της εποχής (PC XT). Ο καθηγητής Γεώργιος Κυραναστάσης είχε την ιδέα να δημιουργήσει το πρόγραμμα Νεάπολις το 1989. Από τότε, πολλοί φοιτητές του Τ.Ε.Ι. Καβάλας, αλλά και ξένοι φοιτητές που ήρθαν στην Καβάλα με το πρόγραμμα «Socrates Erasmus» δούλεψαν ώστε να βελτιώσουν το πρόγραμμα Νεάπολις. Σήμερα, το 2011, το πρόγραμμα λειτουργεί σε δύο γλώσσες την Αγγλική και την Ελληνική. Οι φοιτητές, πέραν των ακαδημαϊκών συγκραμάτων, των εργαστηρίων και τις από έδρας διδασκαλίας, θα πρέπει να μπορούν να έχουν ένα ακόμα εργαλείο μάθησης, για να δοκιμάζουν και να πειραματίζονται με διάφορες συσκευές ηλεκτρονικών ισχύος. Αυτό θα τους δώσει την δυνατότητα να αναπτύξουν ικανότητες διερευνητικής μάθησης. Στη σύγχρονη εποχή τέτοιου τύπου ικανότητες είναι εντελώς απαραίτητες στην διαρκώς όλο και ποιο απαιτητική αγορά εργασίας. Επιπλέον οι φοιτητές διαμέσου των πειραματισμών μπορούν να κατανοήσουν σε άριστο βαθμό το θεματικό πεδίο που μελετούν και να ανακαλύπτουν τις απαντήσεις σε ερωτήματα που ενδεχομένως να έχουν. Για να μπορέσει όμως κάποιος φοιτητής να κάνει πειράματα, θα πρέπει να βρεθεί και κάποιος τρόπος που να του λύνει το πρόβλημα του κόστους και του χρόνου ενασχόλησης με τα πειράματα αυτά. Ο τρόπος αυτός είναι η δημιουργία λογισμικού προσομοίωσης, το οποίο να μπορεί να αξιοποιεί τις υπολογιστικές δυνατότητες των σύγχρονων ηλεκτρονικών υπολογιστών.

11 Το λογισμικό «Νεάπολις», ανταποκρινόμενο στις ανάγκες αυτές έχει κατασκευαστεί για να δώσει την δυνατότητα πειραματισμών στους φοιτητές του γνωστικού πεδίου των ηλεκτρονικών ισχύος, με μηδενικό κόστος και χρόνο εκτέλεσης πειραμάτων. Οι φοιτητές έχουν την ευχέρεια να επιλέξουν από μία ευρεία γκάμα συσκευών, την συσκευή που θέλουν να μελετήσουν. Στη συνέχεια μπορούν να αλλάξουν με πάρα πολλούς τρόπους τις παραμέτρους (της επιλεγμένης συσκευής) ή να παραμείνουν στις προκαθορισμένες τιμές τους. Τέλος έχουν την δυνατότητα να προσομοιώσουν τη λειτουργία της συσκευής που επέλεξαν, με τις παραμέτρους που επέλεξαν και να δουν σε μία ενιαία οθόνη, χωρισμένη κατά τμήματα, το πώς εξελίσσονται προσομοιώνονται χρονικά οι καμπύλες των διαφόρων παραμέτρων της συσκευής. Ένα ακόμα σημαντικό χαρακτηριστικό του λογισμικού «Νεάπολις», είναι η δυνατότητα που δίνει στους χρήστες του να πραγματοποιούν πειράματα για τη συσκευή που επέλεξαν αλλάζοντας κατά βούληση τις παραμέτρους λειτουργίας και να αποθηκεύουν σε ένα αρχείο, στο σκληρό δίσκο τα αποτελέσματα της προσομοίωσης. Το Νεάπολις αποτελείται από τρία κυρίως μέρη. Αυτά είναι το Neapolis (Neapart1), το Neapart2 και το Neapart3. Κάθε μέρος έχει τις δικές του συνιστώσες και ο χρήστης που χρησιμοποιεί το πρόγραμμα ξεκινάει με το πρώτο μέρος, το Neapart1, συνεχίζει με το δεύτερο και τελειώνει με το τρίτο και τελευταίο μέρος του προγράμματος. Παρακάτω εξηγείται συνοπτικά ο τρόπος λειτουργίας του κάθε κομματιού του προγράμματος. Μέρος πρώτο: [Neapart1 (Neapolis)]. Σ αυτό το μέρος ο χρήστης αλληλεπιδρά με μία βασική οθόνη ομάδων πολλαπλών επιλογών (εικόνα 1), καθώς επίσης και μενού. Από αυτό το σημείο ο χρήστης του προγράμματος μπορεί να επιλέξει την γλώσσα που επιθυμεί να βλέπει, (εικόνα 5), Εικόνα 5: Επιλογή γλώσσας

12 (αυτή την στιγμή οι διαθέσιμες γλώσσες του προγράμματος είναι η Ελληνική, η Αγγλική και η Ισπανική). Επίσης από αυτό το σημείο ο χρήστης θα πρέπει να επιλέξει το είδος της συσκευής Ηλεκτρονικών Ισχύος που θέλει να μελετήσει, (εικόνα 6). Εικόνα 6: Επιλογή του μοντέλου συσκευής.

13 Υπάρχει δυνατότητα, ανά πάσα στιγμή να μπορεί να επιλέξει «Βοήθεια», από το μενού επιλογών για να δει ένα αναλυτικό κείμενο βοήθειας, (στη γλώσσα που έχει επιλέξει), (εικόνα 7), σχετικό με τον τρόπο χειρισμού και λειτουργίας του «Νεάπολις». Εικόνα 7: Κείμενο Βοήθειας ή να επιλέξει «Έξοδος» για να τερματίσει την λειτουργία του προγράμματος. Μετά από αυτές τις ενέργειες και αφού έχει γίνει η επιλογή κάποιας από τις διαθέσιμες προς μελέτη συσκευές είναι δυνατός ο προσδιορισμός των

14 παραμέτρων του επιλεγμένου μοντέλου. Υπάρχει ένα κουμπί με τίτλο «Προσδιορισμός Συστήματος», (εικόνα 1), το οποίο θα γίνει ενεργό προς επιλογή, αμέσως μετά την πραγματοποίηση της επιλογής συσκευής από τον χρήστη. Από αυτή τη στιγμή ο χρήστης μπορεί να το επιλέξει και αυτομάτως η εκτέλεση του προγράμματος θα μεταβεί στο δεύτερο τμήμα «Neapart2».. Μέρος δεύτερο [Neapart2]. Σ αυτό το μέρος γίνεται η προσομοίωση της συσκευής που επιλέχθηκε στο πρώτο μέρος. Η διαδικασία προσομοίωσης στο πρόγραμμα Νεάπολις είναι βασισμένη σε μοντέλα, τα οποία μπορούν να παρουσιάσουν την αιφνίδια μεταβολή της απόδοσης του συστήματος που προσομοιώνεται. Αυτή η διαδικασία είναι μια σταδιακή διαδικασία και συνήθως το βήμα του χρόνου που χρησιμοποιείται είναι μάλλον μικρό, σε σχέση με τον πραγματικό χρόνο που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί η προσομοίωση μιας συσκευής και να εμφανιστούν τα απαραίτητα αποτελέσματα. Λαμβάνοντας υπόψη τον παράγοντα του χρόνου, είναι πολύ δύσκολο να τεθεί σε λειτουργία μια συσκευή, κατά την διάρκεια της πραγματοποίησης των εργαστηρίων, με σκοπό ο σπουδαστής να πάρει μια ιδέα του πειραματισμού. Το πρόγραμμα Νεάπολις έχει υπερνικήσει αυτό το πρόβλημα με τη χρησιμοποίηση απλών μοντέλων για τις βαλβίδες (κατάλληλων για τη λειτουργία χαμηλής συχνότητας) και περισσότερο λεπτομερών μοντέλων για τους κινητήρες και τα φορτία κινητήρων, αλλά και μια απλή μέθοδο για την λύση των διαφορικών εξισώσεων, η οποία τις μετασχηματίζει σε ισοδύναμες αλγεβρικές. Όταν τα ανωτέρω συνδυάζονται με τις, σε απευθείας σύνδεση, αλληλεπιδρούσες δυνατότητες του προγράμματος, τότε ο χρήστης έχει την δυνατότητα να εργαστεί με έναν τρόπο παρόμοιο με αυτόν του εργαστηριακού πειραματισμού. Στο μέρος της προσομοίωσης του συστήματος, ο χρήστης μπορεί να εξετάσει την συμπεριφορά των κυματομορφών της συσκευής, η οποία επιλέχθηκε στο πρώτο μέρος. Ο χρήστης έχει την δυνατότητα να αλλάξει κάποιες από τις παραμέτρους, πριν και κατά την διάρκεια της σχεδίασης των γραφικών. Τέτοιες παράμετροι είναι η συχνότητα και η τάση τροφοδοσίας. Οι αλλαγές μπορούν να γίνουν σε μερικές μόνο παραμέτρους, και αυτός ο περιορισμός υφίσταται διότι, σε διαφορετική

15 περίπτωση χάνεται το νόημα του προσδιορισμού του συστήματος. Υπάρχει μια πολύ σημαντική λειτουργία, η οποία δίνει την δυνατότητα στον χρήστη να δει τις αλλαγές μιας μεταβλητής όταν αλλάξει μια άλλη μεταβλητή. Η λειτουργία αυτή ονομάζεται Αυτόματη Φόρτιση. Όταν η συσκευή φτάσει στην σταθερή κατάσταση, η παράμετρος αυξάνει την τιμή της κατά ένα βήμα μέχρι την επόμενη σταθερή κατάσταση. Η ταχύτητα της προσομοίωσης και η δυνατότητα εκτύπωσης των γραφικών είναι άλλες δύο επιλογές της προσομοίωσης συστήματος. Το λογισμικό του δευτέρου μέρους οδηγεί σε μία βασική οθόνη επιλογών η οποία επιτρέπει στο χρήστη να μπορεί να δει και να αλλάξει τις παραμέτρους της συσκευής που έχει επιλέξει, ( Η παρακάτω εικόνα 8, απεικονίζει τη βασική οθόνη της λειτουργίας του προσδιορισμού των παραμέτρων). Εικόνα 8: Προσδιορισμός παραμέτρων συσκευής. Οι παράμετροι των μεταβλητών μπορούν να αλλάξουν πριν και κατά την διάρκεια της προσομοίωσης. Όταν ο χρήστης επιλέξει να ανοίξει το παράθυρο

16 αλλαγής των παραμέτρων της συσκευής, τότε θα εμφανιστούν όλες οι παράμετροι που είναι διαθέσιμοι για την συσκευή με τις προκαθορισμένες τιμές τους. Από αυτή τη στιγμή ο χρήστης μπορεί να αλλάξει τις παραμέτρους αυτές. Δεν είναι απαραίτητο να γίνουν αλλαγές σε όλες τις παραμέτρους της συσκευής, αλλά μόνο σε αυτές που επιθυμεί ο χρήστης. Οι προεπιλεγμένες τιμές του συστήματος είναι συνήθως ιδανικές. Αυτές οι παράμετροι είναι η τροφοδοσία, τα συστήματα, το φορτίο και τέλος ο αριθμός των περιόδων και ο χρόνος / περίοδος που το πρόγραμμα θα συλλέξει πληροφορίες και δεδομένα, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν αργότερα για την σχεδίαση των γραφικών. Μία ενδεικτική οθόνη αλλαγής παραμέτρων είναι η παρακάτω εικόνα 9, που απεικονίζει τη φόρμα παραμετροποίησης στοιχείων τριφασικού επαγωγικού κινητήρα. Εικόνα 9: Παράμετροι τριφασικού επαγωγικού κινητήρα.

17 Επίσης, δίνεται η δυνατότητα επιλογής του πλήθους των γραφικών που θα σχεδιαστούν. Αυτό γίνεται με την επιλογή των επιθυμητών μεταβλητών και τον ορισμό ενός μέγιστου και ενός ελάχιστου για κάθε μεταβλητή, (εικόνα 10). Εικόνα 10: Επιλογή των προς σχεδίαση μεταβλητών. Το είδος των μεταβλητών που μπορούν να σχεδιαστούν είναι οι τιμές του ρεύματος, της τάσης και της κατάστασης των διαφόρων στοιχείων που περιέχει η συσκευή, του φορτίου και της ροπής του κινητήρα ή της ταχύτητας του κινητήρα (εικόνα 11).

18 Εικόνα 11: Κυματομορφές μεταβλητών. Ο χρήστης έχει την δυνατότητα να αποθηκεύσει σε ένα αρχείο δεδομένων στο σκληρό δίσκο όλες τις αλλαγές παραμέτρων που έκανε, (εικόνα 12). Εικόνα 12: Αποθήκευση τιμών παραμέτρων σε αρχείο

19 Με τον τρόπο αυτό δίνεται η δυνατότητα να υπάρχουν αποθηκευμένοι περισσότεροι του ενός, τρόποι παραμετροποίησης, (Αρχείο Νο0, Αρχείο Νο1,.., Αρχείο Νο9), για μία επιλεγμένη συσκευή, ώστε ο χρήστης να έχει την ευχέρεια σε όποια άλλη χρονική στιγμή τον βολεύει, να τις συγκρίνει μεταξύ τους. Τέλος ο χρήστης επιλέγοντας το κουμπί «Έξοδος», μπορεί να επιστρέψει το «Nepart1» και από εκεί να επιλέξει το κουμπί «Επεξεργασία Αποτελεσμάτων Προσομοίωσης», (εικόνα 1), για να μεταβεί η εκτέλεση του προγράμματος στο τρίτο μέρος «Neapart3». Η δυνατότητα της επεξεργασίας των αποτελεσμάτων είναι διαθέσιμη στον χρήστη εφόσον έχει εκτελέσει το τμήμα προσομοίωσης του συστήματος. Μέρος τρίτο [Neapart3]. Σ αυτό το μέρος του Νεάπολις, το πρόγραμμα λαμβάνει τα αποτελέσματα της προσομοίωσης. Τα δεδομένα αυτά αναλύονται και υπολογίζονται μεγέθη όπως οι ενεργές τιμές και οι τιμές των αρμονικών. Οι τρεις βασικές δυνατότητες που προσφέρει αυτό το μέρος του προγράμματος είναι η σχεδίαση καμπυλών απόδοσης, η επανασχεδίαση των καμπυλών προσομοίωσης και ο υπολογισμός των αρμονικών, (εικόνα 13 ). Εικόνα 13: Οι βασικές επιλογές του "Neapart3" Έτσι, σύμφωνα με αυτές τις δυνατότητες, ο χρήστης μπορεί να επιλέξει, από μια λίστα μεταβλητών, την μεταβλητή που επιθυμεί και να δει την καμπύλη απόδοσής της. Επίσης, μπορεί να σχεδιάσει ξανά τα αποτελέσματα της προσομοίωσης, θέτοντας νέα όρια. Τέλος, επιλέγοντας ο χρήστης μια

20 μεταβλητή και των αριθμό των περιόδων, το πρόγραμμα αναλύει και σχεδιάζει τις αρμονικές. Η λειτουργία σχεδίασης καμπυλών απόδοσης (εικόνα 14) χρησιμοποιεί τα δεδομένα που έχουν παραχθεί από την διαδικασία αυτόματης φόρτισης, κατά τη διάρκεια της προσομοίωσης και περιλαμβάνονται στο αρχείο πειραματισμού. Εικόνα 14: σχεδίαση καμπυλών απόδοσης. πατώντας το κουμπί σχεδίαση, σχεδιάζεται η καμπύλη απόδοσης όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα 15, που ενδεικτικά απεικονίζει την σχεδίαση καμπύλης απόδοσης για το ρεύμα στάτη. Εικόνα 15: Σχέδιο καμπύλης απόδοσης.

21 Η λειτουργία επανασχεδίασης καμπυλών προσομοίωσης, Αυτή η επιλογή δίνει την δυνατότητα να σχεδιαστούν πάλι τα αποτελέσματα της προσομοίωσης που πραγματοποιούνται στο δεύτερο μέρος, κάτω από διάφορους συνδυασμούς αλλά πάντα συναρτήσει του χρόνου, ο οποίος εμφανίζεται στον άξονα των Χ της σχεδίασης ως αριθμός βημάτων χρόνου. Με την παρακάτω εικόνα 16, δείχνεται ενδεικτικά οι επιλεγμένες, προς επανασχεδίαση μεταβλητές του 3-φ επαγωγικού κινητήρα. Εικόνα 16: Επιλογή μεταβλητών προς επανασχεδίαση. Η λειτουργία του υπολογισμού των αρμονικών, μπορεί να αναλύσει μερικά από τα αποτελέσματα προσομοίωσης και να υπολογίσει τις συμπεριλαμβανόμενες αρμονικές. Αρχικά ο χρήστης πρέπει να επιλέξει περίοδο των αποτελεσμάτων που θα αναλύσει, για τον υπολογισμό των αρμονικών, στη συνέχεια πρέπει να γίνει η επιλογή του υπολογισμού των αρμονικών (εικόνα 17).

22 Εικόνα 17: Υπολογισμός αρμονικών. Τέλος ο χρήστης μπορεί να δει τα αποτελέσματα στο πεδίο του χρόνου, με δύο τρόπους, α)εκτύπωση σημείων στο πεδίο του χρόνου, β)σχεδίαση σημείων στο πεδίο του χρόνου. Δύνεται η δυνατότητα να αναπαρασταθεί σε καρτεσιανό διάγραμμα το μέγεθος των αρμονικών, να γίνει εκτύπωση και σχεδίαση σημείων στο πεδίο του χρόνου από τον αντίστροφο μετασχηματισμό Fourier. Δύνεται η δυνατότητα να εκτυπωθούν στην οθόνη οι παράγοντες των αρμονικών, δηλαδή, την συνολική αρμονική διαστρέβλωση (THD Total Harmonic Distortion), τον παράγοντα διαστρέβλωσης (DF Distortion Factor) και την αρμονική χαμηλότερης τάξης (LOH Lowest Order Harmonic), για την επιλεγμένη μεταβλητή και την επιλεγμένη περίοδο. Τέλος υπάρχει η δυνατότητα ο χρήστης να τυπώνει, υπολογίζει στην οθόνη τον σχετικό παράγοντα παραμόρφωσης, για την επιλεγμένη μεταβλητή και την επιλεγμένη περίοδο.

23 Κ ε φ ά λ α ι ο 3 ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟ VISIO. Το εκπαιδευτικό λογισμικό Neapolis 6.0», ανάμεσα σε όλα τα άλλα, έπρεπε να παρέχει στον χρήστη τη δυνατότητα να μπορεί να βλέπει, με τη μορφή εικόνων, το διάγραμμα του κάθε ηλεκτρονικού κυκλώματος που αντιστοιχεί στην συσκευή που ο ίδιος έχει επιλέξει να προσομοιώσει. Κρίθηκε απαραίτητο το λογισμικό «Neapolis 6.0», να εμπλουτιστεί με αρχεία εικόνων ηλεκτρονικών κυκλωμάτων, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η εμφάνιση όλων των απαραίτητων κυκλωμάτων, η προσομοίωση των οποίων ζητείται από τον χρήστη. Για την κατασκευή των διαφόρων αρχείων εικόνων, χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό «Visio 2003». Το λογισμικό visio είναι ένα ευέλικτο εργαλείο αναπαράστασης διαγραμμάτων. Έχει πολλές δυνατότητες για την υλοποίηση διαφόρων ειδών διαγραμμάτων. Παρέχει στον χρήστη την ευχέρεια να κατασκευάσει με μεγάλη ευκολία διαγράμματα, η πολυπλοκότητα της δομής των οποίων μπορεί να κυμανθεί από τις ποιο απλές, έως και τις πλέον περίπλοκές. Ειδικά για την περίπτωση των διαγραμμάτων που αφορούν δομές κυκλωμάτων, το visio δίνει την δυνατότητα στον χρήστη να δημιουργήσει το διάγραμμα κυκλώματος που επιθυμεί, προσθέτοντας συνιστώσες τις οποίες μπορεί να επιλέξει μέσα από ένα πλούσιο μενού στοιχείων ηλεκτρονικού κυκλώματος. Ποιο συγκεκριμένα θα πρέπει πρώτα να επιλεγεί από τον χρήστη το είδος τις ομάδας θεμελιωδών σχημάτων, το είδος των στοιχείων του ηλεκτρονικού κυκλώματος, το είδος διασύνδεσης μεταξύ όλων των στοιχείων που συνθέτουν το κύκλωμα, και τέλος να οριστούν οι επιθυμητές ιδιότητες που θα πρέπει να έχει το όλο διάγραμμα.

24 Για να γίνει καλύτερα κατανοητή η χρήση και οι δυνατότητες του λογισμικού visio, θα παρατεθεί παρακάτω ένα παράδειγμα με την χρήση του. Παράδειγμα Ξεκινώντας λοιπόν, το πρώτο πράγμα που βλέπει κανείς μπαίνοντας στο Visio είναι ότι αριστερά του προγράμματος περιέχεται μια στήλη με διάφορα σχήματα (shapes). Αυτά τα σχήματα μπορούν να αλλάξουν σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε χρήστη, έτσι λοιπόν κ εμείς εφόσον θα σχεδιάσουμε διάφορα κυκλώματα, έπρεπε να διαλέξουμε την κατάλληλη κατηγορία σχημάτων για σχεδιασμό κυκλωμάτων. Οι κατηγορίες που χρησιμοποιήθηκαν για τα κυκλώματα είναι : Εικόνα 18: Fundamental Items (metric)

25 Εικόνα 19: Semiconductors and Electron Tubes (metric) Εικόνα 20: Transmission Paths (Metric)

26 Εικόνα 21: Composite Asseblies (Metric) Έπρεπε στην αρχή να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο το οποίο θα έχει πάντα τις ίδιες διαστάσεις και μέσα σ αυτό το πλαίσιο θα σχεδιάζονταν όλα τα κυκλώματα. Με αυτόν τον τρόπο το κάθε σχήμα που θα δημιουργηθεί να έχει διάσταση 426 x 388. Όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα

27 Εικόνα 22: Περίγραμμα διαστάσεων Visio Ο λόγος που χρησιμοποιήθηκαν αυτές οι διαστάσεις ήταν διότι το Νεάπολις παραμόρφωνε κατά πολύ τα διάφορα σχήματα τα οποία δεν ήταν στις σωστές αναλογίες και έπειτα από συνεννόηση με τον κ. Κυραναστάση αποφασίστηκε όλα τα κυκλώματα να γίνουν με διαστάσεις 426 x 388. Έτσι λοιπόν μας δόθηκε το αρχείο Circuits.v32.doc το οποίο περιέχει όλα τα αρχεία-κυκλώματα τα οποία έπρεπε να παραχθούν. Μέσα από αυτό το αρχείο θα επιλέξουμε ένα κύκλωμα για να το αναλύσουμε και να μπορεί και ο απλός χρήστης να καταλάβει την δουλειά που έγινε μέσα από το Visio. Ξεκινώντας λοιπόν όπως είπαμε και παραπάνω πρώτα παίρνουμε το πλαίσιο με τις συγκεκριμένες διαστάσεις.

28 Έπειτα επιλέγουμε από τις διάφορες κατηγορίες (shapes) τα κατάλληλα σχήματα που χρειαζόμαστε και τα τοποθετούμε μέσα στο πλαίσιο. Το κάθε σχήμα μπορούμε να το διαμορφώσουμε όπως θέλουμε εμείς ανάλογα δηλαδή το μέγεθος που χρειαζόμαστε ή να το περιστρέψουμε. Έτσι μετά την τοποθέτηση των σχημάτων έχουμε το εξής αποτέλεσμα : Εικόνα 23: Σχεδιασμός κυκλώματος στο Visio

29 Το μόνο πράγμα λοιπόν που μένει από δω και πέρα είναι να συμπληρωθούν οι γραμμές για να ολοκληρωθεί το κύκλωμα. Έτσι έχουμε: Εικόνα 24: Πλήρης κύκλωμα Visio Έχοντας τελειώσει με τη σχεδίαση θέλουμε τα τελικά αρχεία να είναι σε μορφή *.gif και όχι στη μορφή που τα αποθηκεύει το Visio σε *.vsd έτσι επιλέγοντας μέσα στο πρόγραμμα File και έπειτα Save As κάτω από το File name μπορεί κάποιος να διαλέξει τον τύπο του αρχείου που θέλει να αποθηκεύσει και στη δικιά μας περίπτωση είναι το graphics interchange format δηλαδή *.gif

30 Κ ε φ ά λ α ι ο 4 ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΗ (USER MANUAL). Η υλοποίηση του εγχειριδίου του χρήστη έγινε με γνώμονα την όσο το δυνατών ευχερέστερη χρήση του από τους φοιτητές του γνωστικού πεδίου των ηλεκτρονικών ισχύος, οι οποίοι δεν έχουν καμία άλλη προηγούμενη επαφή με το εκπαιδευτικό λογισμικό «Νεάπολις». Σαν βασική τεχνική ανάπτυξης του εν λόγο εγχειριδίου, χρησιμοποιήθηκε η τακτική της από πάνω προς τα κάτω ανάλυσης της δομής και λειτουργίας του «Νεάπολις». Για την υλοποίηση του εγχειριδίου του χρήστη, σε πρώτη φάση κρίθηκε εντελώς απαραίτητο να πραγματοποιηθεί η ενασχόληση του γράφοντα της παρούσας πτυχιακής εργασίας, με την χρησιμοποίηση του «Νεάπολις». Έτσι δαπανήθηκε ένα μεγάλος μέρος του χρόνου, σε διαφόρων τύπων δοκιμές περιπτώσεων χρήσης του λογισμικού αυτού, με σκοπό την απόκτηση προχωρημένης γνωστικής εμπειρίας, ως αναφορά σχεδόν όλες τις υπολογιστικές ικανότητες και δυνατότητες του εν λόγο λογισμικού. Κατά την διάρκεια των δοκιμών αυτών διαπιστώθηκε ότι η χρησιμοποίηση του λογισμικού «Νεάπολις», απαιτεί την εκτέλεση ομάδων ενεργειών, με σειρά προτεραιότητας. Για παράδειγμα ο χρήστης του λογισμικού, θα πρέπει πρώτα να εκτελέσει όλες τις ενέργειες που απαιτούνται ώστε να προσδιορίσει το είδος τις συσκευής που επιθυμεί να μελετήσει, στη συνέχεια θα πρέπει να παραμετροποιήσει τις επιλογές του αυτές και στη συνέχεια θα πρέπει να δει και να πειραματιστεί με τα αποτελέσματα τις προσομοίωσης της λειτουργίας, της συσκευής που επέλεξε αρχικά να μελετήσει. Σαν συνέπεια αυτών των προδιαγραφών αποφασίσθηκε ο σχεδιασμός της δομής του εγχειριδίου του χρήστη να ξεκινά ιεραρχικά την παρουσίαση και ανάλυση όλων των απαραίτητων πρωταρχικών (από την πλευρά του χρήστη) ενεργειών, και συνεχίζοντας να παρουσιάζει τις αμέσως επόμενες απαιτούμενες δράσεις που ο χρήστης θα πρέπει να κάνει. Για κάθε μία ομάδα ενεργειών και για κάθε ενέργεια εντός της ομάδος, αποτυπώνεται με εικόνες που έχουν παρθεί με print

31 screen κατά το χρόνο της εκτέλεσης, οι φόρμες με τις τιμές των επιλογών που αυτές θα πρέπει να έχουν στα διάφορα πεδία τους. Τέλος παρουσιάζονται σαν παραδείγματα και δύο περιπτώσεις χρήσης του λογισμικού «Νεάπολις», για δύο συσκευές, τις: «Κινητήριο Σύστημα ΣΡ 1-Φ» και «Ρυθμιστή BUCK». Το εγχειρίδιο του χρήστη για το λογισμικό «Νεάπολις ver.6», αποτελείτε από έξι κεφάλαια: - Κεφάλαιο 1: Στο κεφάλαιο αυτό περιλαμβάνεται μία εισαγωγή για την ιστορία του λογισμικού «Νεάπολις», καθώς επίσης και γίνεται και ένας περιληπτικός σχολιασμός για τρία βασικά συστατικά μέρη που το αποτελούν. - Κεφάλαιο 2: Στο κεφάλαιο αυτό, αναλύεται με λεπτομέρειες οι πρωταρχικές εργασίες οι οποίες πρέπει να γίνουν από το πρώτο συστατικό του λογισμικού «Νεάπολις», το «Neapart1», το οποίο εκτελείται κατά την εκκίνηση του προγράμματος. Το συστατικό αυτό περιλαμβάνει όλες τις αρχικές απαραίτητες εργασίες για την επιλογή της γλώσσας, του αποθηκευτικού μέσου, βοήθειας, αλλά κυρίως για την επιλογή της προς μελέτη συσκευής, από τον χρήστη. Σημείο προς σημείο, εξηγείται αναλυτικά, (με παράθεση εικόνων, οι οποίες έχουν παρθεί με print screen κατά το χρόνο της εκτέλεσης), η κάθε αρχική εργασία που είναι πρέπει να διεκπεραιωθεί, από το «Neapart1», καθώς επίσης σχολιάζονται με επάρκεια οι ενέργειες που θα πρέπει να κάνει ο χρήστης για να επιτύχει την υλοποίηση αυτών των εργασιών.

32 - Κεφάλαιο 3: Στο κεφάλαιο αυτό, αναλύεται με λεπτομέρειες οι τελικές εργασίες του προσδιορισμού του συστήματος που πρέπει να γίνουν και πάλι από το πρώτο συστατικό του λογισμικού «Νεάπολις», το «Neapart1». Η περιγραφή των τελικών εργασιών του συστατικού «Neapart1», περιλαμβάνει την καταγραφή όλων των απαραίτητων ενεργειών που θα πρέπει να γίνουν από τον χρήστη, για την παραμετροποίηση της προς μελέτη επιλεγμένης συσκευής. Σημείο προς σημείο, εξηγείται αναλυτικά, (με παράθεση εικόνων, οι οποίες έχουν παρθεί με print screen κατά το χρόνο της εκτέλεσης), ο τρόπος υλοποίησης της κάθε εργασίας που είναι δυνατών να διεκπεραιωθεί κατά την φάση «Προσδιορισμός Συστήματος». Στο τέλος δίνονται και δύο παραδείγματα χρήσης των εργασιών «Προσδιορισμός του Συστήματος», με την βήμα προς βήμα παρουσίαση του τρόπου παραμετροποίησης της συσκευής «Κινητήριο Σύστημα ΣΡ 1-Φ» και «Ρυθμιστή BUCK». -Κεφάλαιο 4: Στο κεφάλαιο αυτό, αναλύεται με λεπτομέρειες το δεύτερο συστατικό του λογισμικού «Νεάπολις», το «Neapart2». Περιλαμβάνεται η καταγραφή όλων των απαραίτητων εργασιών για την εκτέλεση της προσομοίωσης λειτουργίας της προς μελέτη επιλεγμένης συσκευής, με την παραμετροποίηση που αυτή έχει υποστεί. Κατά την εκτέλεση της προσομοίωσης της επιλεγμένης συσκευής, στην οθόνη και σε ειδικά διαμορφωμένο παράθυρο, εμφανίζονται σταδιακά, (εξελισσόμενα στο χρόνο), με μορφή γραφικής αναπαράστασης, οι κυματομορφές της συσκευής. Σημείο προς σημείο, εξηγείται αναλυτικά, (με παράθεση εικόνων, οι οποίες έχουν παρθεί με print screen κατά το χρόνο της εκτέλεσης), η κάθε εργασία που είναι δυνατών να διεκπεραιωθεί, από το «Neapart2», καθώς επίσης σχολιάζεται με επάρκεια οι ενέργειες που θα πρέπει

33 να κάνει ο χρήστης για να επιτύχει την υλοποίηση των εργασιών για την έναρξη της. - Κεφάλαιο 5: Στο κεφάλαιο αυτό, αναλύεται με λεπτομέρειες το τρίτο και τελευταίο συστατικό του λογισμικού «Νεάπολις», το «Neapart3». Περιλαμβάνεται η καταγραφή όλων των απαραίτητων εργασιών για την εκτέλεση της επεξεργασίας των αποτελεσμάτων της προς μελέτη επιλεγμένης συσκευής, με την παραμετροποίηση που αυτή έχει υποστεί. Καταγράφονται αναλυτικά ο τρόπος που ο χρήστης μπορεί να αναλύσει τα αποτελέσματα της προσομοίωσης, καθώς επίσης και το ποιες ενέργειες θα πρέπει να κάνει ο χρήστης να δει αναλύσεις για ενεργές τιμές και τιμές αρμονικών. Αποτυπώνονται με λεπτομέρεια οι τρεις βασικές δυνατότητες που προσφέρει αυτό το συστατικό του προγράμματος, (η σχεδίαση καμπυλών απόδοσης, η επανασχεδίαση των καμπυλών προσομοίωσης και ο υπολογισμός των αρμονικών). - Κεφάλαιο 6: Σε αυτό το τελευταίο κεφάλαιο καταγράφονται όλες οι απαραίτητες ενέργειες που θα πρέπει να γίνουν από την πλευρά του χρήστη, ώστε αυτός να εγκαταστήσει στον προσωπικό του υπολογιστή το λογισμικό «Νεάπολις». Εξηγούνται όλες οι απαιτήσεις του υπολογιστικού συστήματος που θα πρέπει να ικανοποιούνται, έτσι ώστε η λειτουργία του λογισμικού «Νεάπολις» να έχει ομαλή λειτουργία. Επίσης καταγράφονται και όλες οι τυπικές απαιτήσεις καταλόγων και υποκαταλόγων, με τα ονόματά τους, και οι οποίες θα πρέπει να πληρούνται για την σωστή εγκατάσταση του λογισμικού «Νεάπολις».

34 Κ ε φ ά λ α ι ο 5 ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΗ (PROGRAMMER MANUAL). Το εγχειριδίου του προγραμματιστή απευθύνεται σε προγραμματιστές, οι οποίοι σαν στόχο έχουν την βελτίωση και επέκταση του κώδικα λειτουργίας του εκπαιδευτικού λογισμικού «Νεάπολις». Για την υλοποίηση του από τον γράφοντα της παρούσα πτυχιακής εργασίας, απαιτήθηκε πρώτα από όλα να δαπανηθεί ένα εξαιρετικά μεγάλο κομμάτι χρόνου, ώστε να εξερευνηθεί σχεδόν ολόκληρος ο κώδικας, του εκπαιδευτικού λογισμικού «Νεάπολις». Το εκπαιδευτικό λογισμικό «Νεάπολις», προγραμματιστικά χωρίζεται σε τρία κομμάτια, τα (Neapart1), (Neapart2) και (Neapart3). Κάθε κομμάτι έχει τις δικές του φόρμες και modules. Η κάθε φόρμα και το κάθε modules έχει το δικό του τμήμα κώδικα. Αρχικά εξετάστηκε το τμήμα λογισμικού «Neapart1». Για κάθε μία φόρμα ξεχωριστά επιχειρήθηκε η βήμα προς βήμα, εκτέλεση του κώδικα. Με αυτό τον τρόπο έγινε δυνατή η παρακολούθηση και κατ επέκταση η κατανόηση της ροής εκτέλεσης του κώδικα, επιπλέον έγινε δυνατή η παρακολούθηση της μεταβολής των τιμών, όλων των μεταβλητών μνήμης που χρησιμοποιεί ο κώδικας. Λόγω του ότι υπάρχουν πάρα πολλά τμήματα του κώδικα τα οποία συνεχώς εκτελούνται επαναληπτικά, έως ότου εκπληρωθεί μια συνθήκη, έπρεπε να τοποθετηθούν break points στην αμέσως επόμενη εντολή, από αυτή της τελευταίας που επαναλαμβάνεται. Έτσι με τον τρόπο αυτό δεν χρειαζόταν να αναμένεται το πέρας του υπερβολικά μεγάλου χρόνου τις εκτέλεσης του τμήματος επαναλαμβανόμενου κώδικα. Για την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας όλου του κώδικα για όλα τα τμήματα του λογισμικού «Νεαπολις», χρησιμοποιήθηκε η παραπάνω αναφερθείσα τεχνική ανάλυσης της βήμα βήμα εκτέλεσης κώδικα. Τοποθετήθηκαν πολλά break points σε διάφορα συγκεκριμένα σημεία του κώδικα, με σκοπό, άλλοτε να αποφευχθεί η αναμονή του χρόνου εκτέλεσης τμήματος κώδικα για ένα μεγάλου αριθμό επαναλύψεων,

35 και άλλοτε για να διακοπεί η εκτέλεση του προγράμματος στο σημείο του κώδικα το οποίο θα ενεργοποιηθεί, αναλόγως με το σε ποιο κουμπί θα πατηθεί και τα το χρόνο εκτέλεσης του λογισμικού «Νεαπολις». Το εγχειρίδιο του προγραμματιστή συντίθεται από τέσσερα κεφάλαια. Ειδικότερα τα δύο τελευταία κεφάλαια παρουσιάζουν το λογισμικό «Νεάπολις», το κάθε ένα από τι δική του σκοπιά. Το τρίτο κεφάλαιο απεικονίζει, με μορφή διαγράμματος δομής κλήσεων, τη λειτουργία όλων τον μονάδων και υπομονάδων που συνθέτουν την κάθε φόρμα και για τα τρία τμήματα του λογισμικού (Neapart1, Neapart2, Neapart3). Το κεφάλαιο 4 και αυτό παρουσιάζει τη λειτουργία όλων τον μονάδων και υπομονάδων που συνθέτουν το λογισμικό, και για τα τρία τμήματα του λογισμικού (Neapart1, Neapart2, Neapart3), αλλά τη μορφή πινάκα για κάθε συστατικό. Οι πίνακες αυτοί ονομάζονται «φύλλα τεκμηρίωσης» και εμπεριέχουν περισσότερο τεχνικές πληροφορίες. Οι πληροφορίες αυτές αφορούν τα ονόματα των subroutines που εμπεριέχονται στον κώδικα για κάθε φόρμα και module, από ποιές φόρμες καλείται, ποια αρχεία χρησιμοποιεί, κλπ. Για λόγους ευχρηστίας και κατανόησης του εγχειριδίου προγραμματιστή, επιχειρήθηκε, τόσο για το κεφάλαιο 3, όσο και για το κεφάλαιο 4, να υπάρξει μία εκτεταμένη και ενδελεχής λεπτομερειακή ανάλυση κώδικα, μόνο για τις σημαντικότερες φόρμες και των τριών κομματιών (Neapart1, Neapart2, Neapart3), του λογισμικού «Νεάπολις». Αυτή η λογική θα διευκολύνει τον αναγνώστη να κατανοήσει τον τρόπο, που το λογισμικό «Νεάπολις», αρχικοποιεί της παραμέτρους λειτουργίας του, καθώς επίσης, να γνωρίσει τη φιλοσοφία όλων των συχνών υπολογισμών που αυτό εκτελεί. Έτσι ελαχιστοποιείται η ανάγκη για επανάληψη σχολιασμών για τις επόμενες φόρμες..

36 Το εγχειρίδιο του προγραμματιστή για το λογισμικό «Νεάπολις αποτελείτε από έξι κεφάλαια:τέσσερα κεφάλαια. ver.6», - Κεφάλαιο 1: Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται, για λόγους πληρότητας, μία υποτυπώδης εισαγωγή ως αναφορά τη χρήση και χρησιμότητα του λογισμικού «Νεάπολις». Παρουσιάζεται με λίγα λόγια η ιστορία του «Νεάπολις», αποτυπώνονται τα είδη των αρχείων που το εν λόγο λογισμικό χρησιμοποιεί και τέλος περιγράφονται με λίγα λόγια όλες οι αναγκαίες και πρωταρχικές εργασίες που θα πρέπει να γίνουν από τον χρήστη του «Νεάπολις». Έτσι με τον τρόπο αυτό ο αναγνώστης, πριν ξεκινήσει να διαβάζει τα παρακάτω κεφάλαια, θα έχει πάρει μία γενική εικόνα για τις υπολογιστικές δυνατότητες που θα πρέπει να αναμένει να διερευνήσει αναλύοντας τη λειτουργία του κώδικα, υποβοηθούμενος από την ανάγνωση όλων των παρακάτω υπολοίπων κεφαλαίων του εγχειριδίου του προγραμματιστή. - Κεφάλαιο 2: Στο δεύτερο κεφάλαιο περιλαμβάνει το σκεπτικό ανάπτυξης του εγχειριδίου προγραμματιστή, και που το οποίο που αναπτύχθηκε παλαιότερα, με βάση τα διάφορα προβλήματα επέκτασης κώδικα, που κατά το παρελθόν ανέκυψαν. Ποιο συγκεκριμένα, γίνεται μία αποτύπωση καταγραφή όλων των συμβάσεων που κρίθηκε αναγκαίο να γίνουν, ως αναφορά τη δομή και οργάνωση του είδους των συστατικών που θα συνθέσουν το εγχειρίδιο του προγραμματιστή. - Κεφάλαιο 3: Στο τρίτο κεφάλαιο αποτυπώνονται με λεπτομέρεια τα διαγράμματα δομής κλήσεων, ξεχωριστά, και για τα τρία τμήματα του λογισμικού (Neapart1, Neapart2, Neapart3), και μόνο για κάθε μία από όλες τις φόρμες, από τις οποίες αυτά συναρμολογούνται. Μέσα στα διαγράμματα των φορμών, εμπεριέχονται και τμήματα κλήσεων σε modules. Ακλουθείτε μία ιεραρχική δομή

37 παρουσίασης διαγραμμάτων, χωρισμένη σε επίπεδα, από το γενικότερο προς το ειδικότερο. Ξεκινώντας από το τμήμα λογισμικού «Neapart1», παρουσιάζεται ένα γενικό διάγραμμα δομής, αποτελούμενο και μόνο από τα κύρια συστατικά του, και στη συνέχεια παρουσιάζεται για κάθε ένα κύριο συστατικό ξεχωριστά, το διάγραμμα των δικών του συστατικών. Υπάρχουν διαγράμματα που εκτείνονται, λόγο όγκου, σε περισσότερες της μιας σελίδας. Επιπλέον κάδε διάγραμμα που αποτυπώνεται στο κεφάλαιο τρία, πλαισιώνεται με ένα, κατά το δυνατών, αναλυτικό κείμενο, ερμηνειών και εξηγήσεων για τον τρόπο λειτουργίας και τη σημασία που αυτό έχει. Τέλος σαν τελευταίο σχόλιο θα μπορούσε να ειπωθεί, ότι για λόγους ευαναγνωσιμότητας και για όλα τα διαγράμματα, και για κάθε συνθετικό του διαγράμματος, είναι αυτό εμπλουτισμένο με χρώμα. Η φιλοσοφία απόδοσης χρωμάτων στα κουτιά των διαγραμμάτων είναι να αποδίδεται διαφορετικό χρώμα σε κάθε κουτί που απεικονίζει μία φόρμα, και κάθε άλλο κουτί που απεικονίζει κλήση μίας φόρμας σε συστατικό τμήμα κώδικα του εαυτού της, να περιέχει χρώμα ίδιο με αυτό της φόρμας που αυτό ανήκει, αλλά σε ποιο ανοιχτόχρωμη απόχρωση. - Κεφάλαιο 4: Στο τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο, και για τα τρία τμήματα του λογισμικού (Neapart1, Neapart2, Neapart3), παρουσιάζονται πίνακες ή καρτέλες, οι οποίες ονομάζονται «φύλλα τεκμηρίωσης». Υπάρχει ένα τέτοιο φύλλο για κάθε φόρμα και module, που συνθέτουν το κάθε ένα από τα προαναφερθέντα τμήματα του λογισμικού «Νεάπολις». Το κεφάλαιο τέσσερα, υποδιαιρείται σε τέσσερα τμήματα. Το πρώτο τμήμα, περιέχει μία λίστα με τη μορφή δίστηλου πίνακα. Στην πρώτη στήλη περιέχεται η περιγραφή όλων των συσκευών που μπορούν να προσομοιωθούν από το εκπαιδευτικό λογισμικό «Νεάπολις», και στη δεύτερη στήλη, περιέχονται οι κώδικες τους ονομασίες των συσκευών αυτών, που το λογισμικό «Νεάπολις», χρησιμοποιεί για να αναφερθεί σε αυτές. Αυτό έγινε για να διευκολύνει τον αναγνώστη να μπορεί εύκολα να βρίσκει για κάθε κωδικό

38 συσκευής που βλέπει μέσα στον κώδικα, σε ποια περιγραφή συσκευής, αυτός αντιστοιχεί. Ο πίνακας αυτός σαν δευτερεύων στόχο έχει να δώσει την δυνατότητα στον αναγνώστη με μια απλή ματιά να κατανοήσει τις εκπαιδευτικές και υπολογιστικές δυνατότητες του λογισμικού «Νεάπολις». Τα επόμενα τρία τμήματα είναι αφιερωμένα στα αντίστοιχα τρία τμήματα του λογισμικού «Νεάπολις», (Neapart1, Neapart2, Neapart3). Το κάθε ένα από τα τρία τελευταία τμήματα του κεφαλαίου τέσσερα, εμπεριέχει φύλλα τεκμηρίωσης για κάθε φόρμα και κάθε module που συνθέτουν τα τρία μέρη του λογισμικού. Κάθε καρτέλα τεκμηρίωσης, εμπεριέχει πληροφορίες σχετικές με: το όνομα του συστατικού που είναι αφιερωμένη (φόρμας ή module), τη φυσική θέση του αρχείου κώδικα του συστατικού στο σκληρό δίσκο, τα ονόματα όλων των subroutines από τα οποία αποτελείται το συστατικό, ποια άλλα συστατικά το καλού και ποια καλούνται από αυτό, τα αρχεία που χρησιμοποιούνται, και τέλος μία τεχνική περιγραφή για τον τρόπο λειτουργίας και δομής του συστατικού. Για την πληρέστερη κατανόηση της δομής, αλλά και της λογικής υλοποίησης του εγχειριδίου του προγραμματιστή, θα δοθεί με σχολιασμούς ένα παράδειγμα περιγραφής, από το εγχειρίδιο του προγραμματιστή, για την φόρμα AcSupplay.frm. Η περιγραφή της φόρμας AcSupplay.frm, (όπως και κάθε άλλης φόρμας), εμφανίζεται σε δύο διαφορετικά σημεία μέσα στο εγχειρίδιο. Πρώτα περιγράφεται με τη μορφή διαγράμματος στο κεφάλαιο 3 και έπειτα στο κεφάλαιο 4, με την μορφή μιας καρτέλας, όπου καταγράφονται όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά της φόρμας. Η πρώτη μορφή περιγραφής, (διάγραμμα), σαν σκοπό έχει να παρουσιάσει σχηματικά την δομή και λειτουργία της φόρμας. Η δεύτερη μορφή περιγραφής (καρτέλα), σαν σκοπό έχει να παρουσιάσει τα τεχνικά χαρακτηριστικά της φόρμας και είναι επικεντρωμένη περισσότερο σε τεχνικές λεπτομέρειες, (από ποίες φόρμες καλείται και ποιες καλεί, ποιες είναι οι κύριες μεταβλητές, ποιες είναι οι subroutines που τη συνθέτουν, ποια αρχεία χρησιμοποιεί, (εγγραφή, ανάγνωση), κλπ.).

39 ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: 3.3.6 Διάγραμμα (Φόρμα AcSupplay.frm). AcSupplay.frm Sub CancelCmd_Click () Sub DefaultCmd_Cli ck() Sub Form_Load() Sub AcSupplyDefault Values() Sub AsymPhaseOption_ Click(Index) Sub AcSupplyLanguage() ContinueCmd_Click() Sub ButtonsAndOptions() Sub AcSaveSupply Sub AcSupplyPrintData() AcSupplyErrorCheck(Errors) Neapolis.bas. Sub ErrorMessages(Errors, language$) Neapolis.bas. Sub PMessages() Διάγραμμα 3.3.6

40 Στο παραπάνω διάγραμμα 3.3.6 βλέπουμε την ροή εργασιών για την φόρμα AcSupplay.frm. Στη φόρμα αυτή όπως φαίνεται και την συνδεσμολογία του διαγράμματος 3.3.6, οι κλήσεις των subroutines χωρίζονται σε τέσσερις ομάδες. Η ομάδα Α ξεκινά από την sub Form_load όπου ανάλογα με την επιλεγμένη συσκευή ανοίγει για διάβασμα το αρχείο suplly.dat για να θέσει τις παραμέτρους τροφοδοσίας στις μεταβλητές, SupplyType, Voltage, Frequency, HarmClass, HarmAmplitude, HarmPhase, AsymPhase, AsymPhaseAmplitude και FieldVoltage. Αφού ενημερώσει τα text της φόρμας, καλεί την Sub AsymPhaseOption_Click(Index) για να αποδώσει στην μεταβλητή AsymPhase την τιμή επιλογής. Στη συνέχεια καλεί την Sub AcSupplyLanguage() για να θέσει τα ανάλογα caption names της φόρμας στην επιλεγμένη γλώσσα. Τέλος καλείται η Sub ButtonsAndOptions() και σύμφωνα με την επιλεγμένη συσκευή ενεργοποιεί ή όχι τα ανάλογα texts, Labels και options της φόρμας. Όλες οι υπόλοιπες ομάδες κλήσεων δραστηριοποιούνται όταν ο χρήστης κάνει κλικ σε ένα από τα τρία διαθέσιμα κουμπιά της φόρμας που είναι στο κάτω μέρος. Το κουμπί «ContinueCmd ή Συνέχεια», ενημερώνει τις μεταβλητές HarmClass, HarmAmplitude, HarmPhase, και AsymPhaseAmplitude, και καλεί την sub AcSupplyErrorCheck (Errors), η μεταβλητή Errors θα πάρει τιμή της μονάδος αν η μεταβλητή VoltageText.Text ή η μεταβλητή FrequencyText.Text έχουν μηδενική τιμή. Αν ναι τότε θα καλέσει την ErrorMessages για να διαχειριστεί το σφάλμα. Στην προκειμένη περίπτωση θα τυπωθεί ένα μήνυμα λάθους για μηδενική τιμή συχνότητας ή βολτάζ και θα επιστρέψει στη φόρμα μέχρι ο χρήστης να αλλάξει την τιμή συχνότητας ή βολτάζ. Στη συνέχεια καλείται η sub AcSaveSupply για να ενημερώσει το αρχείο Supply.dat για τις επιλογές παραμετροποίησης που έκανε ο χρήστης και τέλος καλείται η

41 AcSupplyPrintData() για να ενημερωθεί από το αρχείο Supply.dat η περιοχή supplay της ParametersForm για τις τελευταίες επιλογές του χρήστη. Το κουμπί «DefaultCmd_Click ή προεπιλεγμένες τιμές» καλεί την Sub AcSupplyDefaultValues() για να ενημερώσει τα πεδία της φόρμας AcSupply με τις προεπιλεγμένες τιμές για την επιλεγμένη συσκευή. Τις τιμές αυτές τις διαβάζει από το αρχείο (πχ για 3-φ επαγωγικό κινητήρα), C:\Nea4\Datafile\PDIN3MOT.dat. Προσοχή: για να καταχωρηθούν οι προεπιλεγμένες τιμές θα πρέπει οπωσδήποτε να πατηθεί το κουμπί «Συνέχεια», αν αυτό δεν συμβεί τότε οι suplay παράμετροι της ParametersForm δεν θα ενημερωθούν με τις προεπιλεγμένες τιμές κρατώντας τις τελευτές τιμές που έδωσε ο χρήστης. Τέλος το κουμπί «CancelCmd_Click() ή Άκυρο», καλεί την Sub AcSupplyPrintData()για να ενημερωθεί από το αρχείο Supply.dat η περιοχή supplay της ParametersForm για τις τελευταίες επιλογές του χρήστη και να ξεφορτώσει την φόρμα. 4.2 Φύλλα τεκμηρίωσης Neapart1 -ΦΟΡΜΑ AcSupply Όνομα φόρμας: AcSupply (AcSupply.frm) Πρόγραμμα: neapolis(neapart1) Αρχείο: C:\Nea4\FORMS\ acsupply.frm

42 Περιέχει τις υπορουτίνες: - Private Sub AcSaveSupply() - Private Sub Form_Load() - Private Sub DefaultCmd_Click() - Private Sub AcSupplyDefaultValues() - Private Sub AcSupplyErrorCheck(Errors) - Private Sub AcSupplyLanguage() - Private Sub AsymPhaseOption_Click(Index As Integer) - Private Sub ButtonsAndOptions() - Private Sub CancelCmd_Click() - Private Sub ContinueCmd_Click() - Private Sub AcSupplyPrintData() - Private Sub SupplyOption_Click(Index As Integer) Καλείται από τις φόρμες: - ParametersForm Καλεί τις φόρμες: Χρησιμοποιεί τα αρχεία: Για ανάγνωση: Supply.dat, DataFile.Dat, αρχείο συσκευής (PD(κωδικός συσκευής).dat). Για εγγραφή: Supply.dat. Κύριες Μεταβλητές: SupplyType, VoltageText.Text, FrequencyText.Text, HarmClass, HarmAmplitude, HarmPhase, AsymPhase, AsymPhaseAmplitudeText.Text, FieldVoltageText.Text Οι παραπάνω μεταβλητές είναι αυτές οι οποίες εμπεριέχουν τις πληροφορίες από όλα τα πεδία της φόρμας. Το όνομα της κάθε μεταβλητής αντιπροσωπεύει και το είδος της πληροφορίας που αυτή εμπεριέχει.

43 Περιγραφή: Ο κώδικας της φόρμας AcSupply(acsupply.frm) δημιουργεί την φόρμα τροφοδοσίας. Τα πλαίσια και οι επιλογές που περιέχει κάθε φορά η φόρμα εξαρτώνται από το είδος της τροφοδοσίας αλλά και από την επιλεγμένη συσκευή. Στο επάνω αριστερό μέρος της φόρμας υπάρχει ένα πλαίσιο «Τύπος τροφοδοσίας» στο οποίο γίνεται ο έλεγχος του τύπου της τροφοδοσίας μέσω τεσσάρων επιλογών. Έτσι, υπάρχουν οι επιλογές Option1 για την «Ημιτονοειδή» τροφοδοσία, Option2 για την «Αρμονική» τροφοδοσία, Option3 για την «Μησυμμετρική» τροφοδοσία και Option4 για την «ορθογωνική» τροφοδοσία. Στο επάνω δεξί μέρος της φόρμας υπάρχει ένα τετράγωνο το οποίο περιέχει δύο πλαίσια με τις αντίστοιχες ετικέτες τους. Από το πρώτο πλαίσιο, «Τάση εισόδου», το πρόγραμμα διαβάζει την τάση εισόδου. Από το δεύτερο πλαίσιο, «Συχνότητα εισόδου», το πρόγραμμα διαβάζει την συχνότητα εισόδου. Στο κάτω δεξιό περίπου της φόρμας υπάρχει ένα πλαίσιο, «Φασική Ασυμμετρία» με τρεις επιλογές. Στο πλαίσιο «Φασική Ασυμμετρία» γίνεται ο έλεγχος της μη-συμμετρικής φάσης, μέσω των επιλογών «Φάση 1 (R)» για την «Φάση 1, «Φάση 2 (S)» για την «Φάση 2 και «Φάση 3 (T)» για την «Φάση 3» και από ένα πλαίσιο εισαγωγής κειμένου, «Ποσοστό ασυμμετρίας» και γίνεται η εισαγωγή του ποσοστού ασυμμετρίας. Το πλαίσιο «Φασική Ασυμμετρία» είναι διαθέσιμο στον χρήστη μόνο όταν επιλέξει την «Μη-συμμετρική» τροφοδοσία. Στο κάτω αριστερό περίπου της φόρμας υπάρχει ένα πλαίσιο «Πρόσθετη αρμονική», το οποίο αποτελείται από τρία πλαίσια εισαγωγής «Τάξη», «Πλάτος» και «Φάση» και το οποίο είναι διαθέσιμο μόνο όταν ο χρήστης επιλέγει την «Αρμονική τροφοδοσία». Τέλος, στο κάτω μέρος της φόρμας υπάρχουν τρία κουμπιά Το κουμπί «ContinueCmd ή Συνέχεια», ενημερώνει τις μεταβλητές HarmClass, HarmAmplitude, HarmPhase, και AsymPhaseAmplitude, και καλεί την sub AcSupplyErrorCheck (Errors), η μεταβλητή Errors θα πάρει τιμή της μονάδος αν η μεταβλητή VoltageText.Text ή η μεταβλητή FrequencyText.Text έχουν μηδενική τιμή. Αν ναι τότε θα καλέσει την ErrorMessages για να διαχειριστεί το σφάλμα. Στην προκειμένη περίπτωση θα τυπωθεί ένα μήνυμα λάθους για μηδενική τιμή συχνότητας ή βολτάζ και θα επιστρέψει στη φόρμα μέχρι ο χρήστης να αλλάξει την τιμή συχνότητας ή βολτάζ. Στη συνέχεια καλείται η sub AcSaveSupply για να ενημερώσει το αρχείο Supply.dat για τις επιλογές παραμετροποίησης που έκανε ο χρήστης και τέλος καλείται η AcSupplyPrintData() για να ενημερωθεί από το αρχείο Supply.dat η περιοχή supplay της ParametersForm για τις τελευταίες επιλογές του χρήστη. Το κουμπί «DefaultCmd_Click ή προεπιλεγμένες τιμές» καλεί την Sub AcSupplyDefaultValues() για να ενημερώσει τα πεδία της φόρμας AcSupply με τις προεπιλεγμένες τιμές για την επιλεγμένη συσκευή. Τις τιμές αυτές τις διαβάζει από το αρχείο (πχ για 3-φ επαγωγικό κινητήρα), C:\Nea4\Datafile\PDIN3MOT.dat. Προσοχή: για να καταχωρηθούν οι προεπιλεγμένες τιμές θα πρέπει οπωσδήποτε να πατηθεί το κουμπί «Συνέχεια», αν αυτό δεν συμβεί τότε οι suplay παράμετροι της ParametersForm δεν θα ενημερωθούν με τις προεπιλεγμένες τιμές κρατόντας τις τελευτές τιμές που

44 έδωσε ο χρήστης. Τέλος το κουμπί «CancelCmd_Click() ή Άκυρο», καλεί την Sub AcSupplyPrintData()για να ενημερωθεί από το αρχείο Supply.dat η περιοχή supplay της ParametersForm για τις τελευταίες επιλογές του χρήστη. Η φόρμα της τροφοδοσίας εναλλασσόμενου ρεύματος (AcSupply) ξεφορτώνεται και ο έλεγχος επιστρέφεται στην φόρμα παραμετροποίησης (ParametersForm.frm). Σχέδιο φόρμας:

45 Μορφή φόρμας στο πρόγραμμα: